frankslog
Ga naar april
31 maart 2006, 06:30 lees reacties
Op 19 januari zei Anja iets over uitmesten. Geïnspireerd door werk wat ze zelf gedaan had. Daarbij kwam nog een oud kinderfilmpje tevoorschijn. Volgens het doosje ging het over haarzelf, maar bij gebrek aan een projector kon ze het niet bekijken.
We hebben al jarenlang een kistje dat ooit wijn bevatte. Bijzonder is dat het van de Wijnkoperij Menalda afkomstig is, ruim 50 jaar geleden verstuurd aan Sneeuwuils vader. Het heeft in het 'kleine huisje' aan de wand gehangen, gevuld met CD's. Nu stond het al twee jaar ongebruikt ruimte in te nemen. Nienke Menalda te Rheden heeft er belangstelling voor.
Ik heb twee filmprojectoren, de ene gebruik ik om de andere te repareren. Met de beste van de twee en het kistje gaan we richting Rheden, via Velp. We rijden een stukje A1, van afslag 18 tot 19. (We gebruiken afslag 18 als opslag.) Vandaar kan je over een zeer fraaie weg over Hoenderlo en Deelen naar Velp, nog iets korter dan de snelweg.
We draaien het filmpje, Anja in 1958. Na driekwart krijgt het aandrijfelastiek van de projector last van de warmte. We laten de projector afkoelen maar dan begeeft de lamp het...
Lisa is in Velp. Ze werkt aan een kunstzinnig project voor haar school, de modeacademie in Arnhem. We hadden tòch een camera mee moeten nemen. Het is moeilijk te beschrijven, er hoort ook een verhaal bij. Hopelijk zet het zelf ergens op het www. Voor mijn gevoel waren we nog maar kort geleden in Velp voor haar geboorte en nu maakt ze opeens iets wat zeer de moeite waard is...
We veranderen ons plan, niet naar Rheden maar naar Ommen. Daar woont Miranda, de fokster van Froukje. Sneeuwuil heeft haar oog laten vallen op een nog te concipiëren kitten, poes, zwart met witte bef. Vraag niet hoe dat kan, Sneeuwuil kan het. Miranda heeft grote vorderingen gemaakt: ze heeft nu een digitale camera, een computer en een heel behoorlijke printer. (nog geen internet!) Ze laat ons ongeveer een miljoen Devon Rex foto's zien, vertelt wie allemaal familie van wie is.
Die verhalen volg ik niet. Er zijn twee rex poesjes aanwezig, een witte die zich afzijdig houdt en een zwarte die zeer aaibaar is. De poezen die dat kitten moeten maken zijn er niet, die zijn bij de kater!
Een leuk rondje Veluwe, zelfs zonder één groen blaadje. Dat stukje door Ede had ik beter kunnen vermijden, wat een waardeloos oord is dat. En je kùnt er heel goed omheen...
Het lidmaatschap van de VVD kost €7,11 per maand. Zou je voor één dag lid kunnen worden? Alleen maar om de nieuwe lijsttrekker te kiezen? 7,11/30=0,24: dat heb ik er wel voor over.
30 maart 2006, 06:21 lees reacties
De klompen van Aldi zijn niet zo superieur als de vroegere klompen van Lidl. Bij gebrek aan beter schaf ik me toch maar twee paar aan. De maatvoering is ook anders: 41/42 van Lidl is nog net een millimeter groter dan 43/44 van Aldi. Wel lekker goedkoop. Ik neem ook nog een pak schuurbanden mee.
De klompen stinken enorm naar plastic. Dat zal de weekmaker wel zijn die verdampt. Ze zullen dus wel breken als ze niet meer stinken. Ik zie de toekomst niet volmaakt probleemloos.
De vloer van de KVR moet zo blank mogelijk gelakt. Bij het leggen van die vloer, 40 jaar geleden, hebben ze de onderkant in de carbolineum gezet, niet helemaal zonder knoeien. Er zitten wat carbolineum vlekken op de bovenkant. Je moet een diepe kuil schuren om ze weg te krijgen, dat doe ik dus niet. Ik was van plan alles donker te maken en dan blanke vloerlak erover. Maar Sneeuwuil bestelt een zo licht mogelijke vloer, ze denkt kleden neer te leggen op de ergste vlekken.
Er is een nogal ruw gemaakt luikje naar de kruipruimte. Dat moet ik saneren: alle gebarsten plankranden lijmen, dan de drie stukken plank aan elkaar. Toegang tot de kruipruimte is wel belangrijk want daar zit een lekkende koppeling in de verwarmingsleidingen. Te repareren na het stookseizoen. En onder de 'oude' douche heb ik ook nog wat te doen. Soms denk ik wel eens dat ik sneller het hele huis had kunnen afbreken en weer opbouwen.
Ik zou wel een KVR zonder vloerkleden willen, maar dat zit er dus niet in...
Ieder rechtgeaarde tiener heeft een webcam. Hoewel wij die leeftijd ruim teboven zijn willen wij er ook een. Niet zozeer om onze vreemde gedragingen live de wereld in te sturen maar om poezennesten te laten zien. Voorbeeld: catcam. Daar kan je meteen een van de grote problemen van een webcam zien: er gebeurt meestal helemaal niets. Kies je dan 'best of the catcam' dan krijg je wat plaatjes uit 1999.
Zo moet het dus niet. Een nest heeft het voordeel dat ze min-of-meer bij elkaar in de buurt blijven, er zal dus altijd wel wat te zien zijn. Maar zodra men het nest verlaten heeft moet de cam uit. Google toont voldoende aan hoe saai volwassen katten zijn. Nee, dan Amsterdam.
Twijfel slaat toe. Wil ik wel een webcam?
29 maart 2006, 06:21 lees reacties
Hij werkt weer, de laptop dus. En de scharnieren doen het alsof ze net uit de fabriek komen. Helaas, geen reden meer voor een nieuwe...
Met de herboren laptop op mijn lap blader ik over de Veluwe. Uit 'de Stentor':
Verbijstering over afzeggen moskeebezoek door school
door GERRIT SCHINKEL en OLGER KOOPMAN28 MAART 2006 - KAMPEN - Osman Bahadir, woordvoerder van de Kamper Nebii Cami moskee, is verbijsterd over de het afblazen van een bezoekje van een aantal leerlingen van de Kamper scholengemeenschap Pieter Zandt aan zijn moskee. Het zou voor het eerst zijn dat in het kader van godsdienstlessen op de scholen in Kampen, Staphorst en Urk de leerlingen een moskee van binnen zouden zien. Het bestuur van het reformatorische Pieter Zandt besloot het geplande uitje af te zeggen na felle protesten van ouders, voornamelijk uit Elburg.
Aanleiding van het protest was de houding van de christelijk gereformeerde predikant M. A. Kempeneers uit Elburg. Een aantal van zijn catechesanten - tevens leerlingen van de Kamper scholengemeenschap - bracht het aanstaande bezoek ter sprake. Voor de dominee reden om actie te ondernemen. Hij ziet het bezoek aan de moskee ‘als een knieval naar het moslimgeloof’ en raadde ouders aan om protest aan te tekenen bij de schoolleiding.
Het Christendom is een achterlijk geloof.
Ik blader verder:
Vloekverbod is altijd symbolisch
door SANNE VOETS28 MAART 2006 - VELUWE - Meerdere gemeenten in Nederland hebben een vloekverbod in hun Algemeen Plaatselijke Verordening staan. Op de Veluwe zijn Putten en Ermelo voorbeelden. Maar wat houdt zo’n vloekverbod in?
‘Jeetje!’ Deze uitspraak is regelmatig te horen. Uit het vloekverbod in de APV van Putten en Ermelo is moeilijk op te maken of deze uitroep door de beugel kan.
Putten en Ermelo hebben precies hetzelfde vloekverbod in hun APV staan. In het eerste deel staat dat het verboden is om in het openbaar de naam van God vloekende te gebruiken. Er staat dus niets over verbasteringen of verwensingen. In het tweede deel van het artikel staat dat het verbod niet geldt als er gedachten of gevoelens worden geopenbaard, uitingen die artikel 7 van de Grondwet beschermt. Dus je mag wel vloeken als je je mening wilt uiten.
‘We staan positief tegenover de vrijheid van meningsuiting. Maar dit geeft ons inziens geen vrijheid tot kwetsen. En het maakt niet uit of dat nu kwetsen van de ander is of het kwetsen van God’, aldus Anneke Hage. Zij is voorzitter van de Bond tegen het vloeken in Putten en Ermelo. ‘De irritatie begint bij ons met verwensingen. Bijvoorbeeld als iemand een ander een ziekte toewenst.’
Die God van hunnie, dat stelt niet veel voor als ik hem zo gemakkelijk kan kwetsen.
Dat gaat goed, hele stukken krant knippen en plakken. Nou nog even wat eigen nieuws:
Wolfi misdraagt zich. Dat doet hij in geringe mate al langere tijd, maar nu begint het steeds erger te worden. Mogelijk is het de schuld van Bereklauw die toch wel de dominante kater is. Wolfi reageert dat af op de poezen. Die zullen daar wel tegen kunnen maar leuk is het niet.
We kregen Wolfi met een contract dat ons verplicht hem eerst aan z'n fokker aan te bieden. Maar of die nog bestaat? De site is er nog wel, maar de mededeling dat 'ie gestopt is staat er al minstens een jaar op...
Te koop: fraaie abessijnse kater, geholpen, nog geen twee jaar oud, niet bij andere katten, €100,00.
Of zoiets. Niet voor niks, om dubieuze handelaren te vermijden. Als we heel eerlijk zijn is Wolfi de minst (door ons) geliefde van het stel.
En z'n kop is ook wel wat aan de kleine kant.
28 maart 2006, 07:35 lees reacties
Dat lijkt mooier dan het is, 07:35. Ik begon om 06:55 maar ik moest eerst een reactie verwerken. Mijn regel was gauw klaar, maar ik wilde er nog wat bij doen. Terwijl ik dat aan het zoeken was liep m'n hele computer vast. Na een nieuwe start was mijn commentaar op de reactie verdwenen. Nu laat ik het bij het korte commentaar...
Afvalverwerking is niet het kleinste probleem wat ik heb. Die oude vloerbedekking uit de KVR lag als een aantal rollen in de schuur. Zo'n rol kan wel in de kliko, maar dan kan er verder niets bij. Ik heb daarom alles in vierkante stukken van 50x50 gescheurd/gesneden. Een kliko halfvol tapijttegels, en weer een heel klein beetje ruimte in de schuur.
Even naar Gamma voor gordijndingetjes en naar de boekwinkels voor een boek. Ik kom langs Aldi, die krijgt klompen, zouden die beter zijn dan wat Lidl had? Maar de drie boekwinkels zijn nog dicht op maandagmorgen. Ik amuseer mij maar met het weer ophangen van de gordijnen in de KVR. Ook gordijrails blijken aan mode onderhevig te zijn, de fraaie plastic rail van 40 jaar geleden is niet meer in de handel. Ik kom een tiental runners tekort, heel toevallig heb ik iets gevonden wat net past. Meer geluk dan wijsheid.
Na 13:30 weer naar de boekwinkels. Een boek over Rini Wagtmans, wielrenner, dat wil ik hebben. Niet alleen om Wagtmans maar ook om Sint Willibrord, Zundert, Rucphen, Wuustwezel. Een streek die ik al fietsend goed leerde kennen. Op een racefiets, zelfs!
Het boek verschijnt pas op 30 maart, toch ligt het nu al bij Bruna. Fascinerend leesvoer. Ook als je niet van fietsen houdt, maar dat helpt wel. (De Tour de France van 1995 heb ik, dankzij Lyme, helemaal gevolgd op de t.v., geen etappe gemist. Maar toen deed Wagtmans niet meer mee.)
Nu ga ik twee afgebroken draadjes in de laptop solderen.
27 maart 2006, 09:04 lees reacties
Heftige discussie met Sneeuwuil. Ze wil dat ik de dikke streep tussen de tekst van 07:32 en die van 08:54 weghaal, omdat anders niemand aan de schapenfilm toekomt. Ik wil dat niet omdat dan m'n eerste regel over 07:32 de mist in gaat. Bovendien mag ik nooit iets vernaderen veranderen aan teksten die al de wijde wereld ingestuurd zijn. Wat nu?
27 maart 2006, 08:54 lees reacties
Uit "Het Laatste Nieuws", België:
Duitsers zijn de slimsten van Europa
De Duitsers zijn het meest intelligente volk van Europa volgens een studie van de universiteit van Ulster (Noord-Ierland). Ze komen ver voor de Britten (8e) en heel ver voor de Spanjaarden (15de) en Fransen (19de). Met een gemiddeld IQ van 107, komen de Duitsers net voor de Nederlanders (107). De Polen (106), de Zweden (104) en de Italianen (102) volgen in dit klassement.
De Belgen hebben een gemiddeld IQ van 99. De 'domste' mensen wonen volgens de onderzoekers in Servië. Het gemiddelde IQ reikt daar niet verder dan 89.
Uit "het Algemeen Dagblad", Nederland:
Nederlanders slimste Europeanen
RIJSWIJK - Nederlanders zijn het slimst van alle Europeanen. We moeten de eerste plaats echter wel delen met de Duitsers.
Gemiddeld hebben inwoners van beide landen een IQ van 107, zo staat in een onderzoek van de Universiteit van Ulster in Noord-Ierland, waaruit de Britse krant The Times vandaag publiceert.
Uit onderzoek blijkt tevens dat moppen over Belgen geoorloofd zijn: onze zuiderburen hebben een gemiddeld IQ van 99. Daarmee laten ze wel de Spanjaarden (98) en de Fransen (94) achter zich. De 'domste' mensen wonen volgens de onderzoekers in Servië. Het gemiddelde IQ reikt daar niet verder dan 89.
27 maart 2006, 07:32 lees reacties
07:32, een nette tijd, ik probeer dat uur van de zomertijd vast te houden in m'n bioritme. Geen nieuwe tekst voor 08:00 dus. Vandaag heb ik bovendien nog bijna niets voorgekookt, want:
Iris & Auke komen ons bezoeken, maar eigenlijk willen ze naar de schapen. Ruim 17°, dat willen wij ook wel, naar de schapen dus. Sneeuwuil maakt veel foto's en filmpjes, de kudde is al aardig groot. De twee zwarte lammetjes van vorig jaar blijken twee bruine schapen te zijn geworden. Ik probeer de nieuwe zwarte lammetjes te tellen, zijn het er vijf?
We overtuigen Sneeuwuil dat het nodig is om ook nog een klein stukje te wandelen, ze wil wel als ze maar foto's mag maken. Dat mag.
Bos en hei zien er nog niet erg lenteachtig uit, maar er zijn fraaie vergezichten. Sneeuwuil wil ze fotograferen, ik zeg dat zoiets niet overkomt. Ze doet het toch, het resultaat is niet slecht:
Op het scherm niet overweldigend, maar als je dat nou afdrukt op 80x60 cm...
Weer thuis, alle foto's en filmpjes naar Sneeuwuils laptop. Leuk filmpje, maar zo ontzettend veel megabytes. Eens zien of dat wat kleiner kan, ja, kijk maar. Sneeuwuil vergeet wel eens hoe ze een opname moet stoppen, het eind is daarom wel iets te avant-garde. Ik wilde het afknippen maar het laatste geluidsfragment wilde ik bewaren. Ik denk dat je beeld en geluid onafhankelijk van elkaar kunt knippen en plakken maar het is al 08:00.
26 maart 2006, 07:11 lees reacties
Kennen jullie esta? Een twee-wekelijks vrouwenblad, doelgroep 40+? best leesbaar. In het vorige nummer stond een column van Rik, in dat wat we vandaag kregen ook (Sneeuwuil nam een abonnement voor een halfjaar, dat daarna vanzelf ophoudt.) Vraag: waarom heet 't esta? Je kunt net zo goed vragen waarom dit Esta heet...
Saai: vandaag weer verf afgebrand en verf gesmeerd. Maar erg lang gaat dat niet meer duren, dan heb ik al het in aanmerking komende houtwerk gehad. Daarna gaat het dan weer dagenlang over alles wat ik met de vloer doe, heel wat anders dus!
Moeilijk: de scharnieren van de laptop draaien weer redelijk soepel. Maar nu moet het ding weer in elkaar. Dat gaat met erg veel zwarte en zilveren schroefjes, even dik maar de zwarte zijn iets korter. Je moet dus goed onthouden waar welke kleur vandaan kwam en dat ben ik nu al lang vergeten. Hij moet ook nog wat verder uit elkaar om een bepaald schroefje te bereiken wat ook iets met de scharnieren te maken heeft. Waarom zouden ze dat zo nodeloos ingewikkeld gemaakt hebben?
VoetsokkenKinder maten 23/26 t/m 31/34,3 paar € 1,49 Kinder maten 27/30 t/m 35/38, 3 paar € 2,99 Dames en heren maten 35/38 t/m 40/46, 3 paar € 1,99 |
vanaf1.49 |
Ik kom langs Wibra, daar hebben ze vreemde dingen. Google vindt dat ook een heel gewoon woord, zegt niet 'Bedoelde u: handschoenen?' of zoiets.
Weten jullie deze nog? www.google.COM zeurt er niet over. En beseffen jullie wel dat ik 500 plaatjes van de ruim 1000 moest bekijken om te vinden waar dat van die sneeuwballen stond?
Nu gaat ik weer verder met de reparatie van de laptop.
25 maart 2006, 06:06 lees reacties
Het grote nadeel van een ligbad is dat de bader teveel om zich heen kan kijken. Dan valt het op dat het schuine dak boven het bad wel erg dun geverfd is. Ik verf dus, niet groen of geel maar roze, boven het bad. Nu het teveel geverfde nog van de tegels krabben, dat mag wachten tot alles droog is.
Nou nog wat groene verf in de KVR, en nog wat verf afbranden. Dan kan ik geen verf meer zien, ik moet echt even fietsen. Het probleem met de kattensluis is nog even groot als gisteren, de katten zitten overal in huis en tuin. Om precies te zijn, Bereklauw, Bontje en Froukje zitten elkaar achterna in de tuin, Wolfi en Dromdrosje slapen in de kamer. Ik durf al bijna met m'n fiets door de voordeur, maar de verblijfplaats van Rozepoot is onbekend.
Mijn plan om zo snel mogelijk via de voordeur te ontsnappen inspireert Sneeuwuil tot nòg een zoektocht. Ze vindt Rozepoot tenslotte op een van haar verstopplekken, op de étage. Vandaar zou je in één snelle ren de voordeur kunnen bereiken, Rozepoot is daar slim genoeg voor. Maar misschien vindt ze het nog slimmer om rustig te blijven slapen...
Het lukt mij buiten te komen terwijl Rozepoot binnen blijft. Het weerbericht had iets warmer weer voorspeld, dat blijkt te kloppen. Ik fiets door het Ermelose bos naar het Putterbos, vandaar richting Nijkerk. Ik probeer altijd met wind tegen te beginnen, vandaar deze route. Dan begint het zachtjes te regenen, dat was nou niet de bedoeling.
Eigenlijk best lekker weer, niet te koud, niet teveel wind en maar een beetje regen. Ik ben gewend dat er van mijn conditie na de winter niet veel meer over is maar ook dat valt dit jaar nogal mee. M'n enige probleem is dat ik weinig opmerkelijks zie. Wel iets: een terrein met zwanen, eenden en kippen. Met afscheidingen ertussen en een visnet erboven. Zou dat nou 'ophokken' zijn?
De laptop is gedemonteerd. De scharnieren gaan zo zwaar dat je alleen met twee tangen er beweging in krijgt. Omdat ze zo zwaar gaan hebben ze zich losgewerkt van hun montagepunt, vandaar dat de laptop desintegreerde.
Ze moeten wel een beetje zwaar gaan, anders blijft het scherm niet in de gewenste stand staan. Waarom ze zich zo misdragen is niet duidelijk. Ik ga ze straks een drupje olie geven, dan proberen de zaak weer te monteren. Als ik even om me heen kijk zie ik nog drie computers staan. Werkend, zonder scharnieren, het weblog kan gewoon geproduceerd worden.
Nou nog even de AEX. De AEX is begonnen met 100 in 1983, hij staat nu in buurt van de 470. Je zou denken dat in 23 jaar het gemiddelde aandeel 4,7 keer zoveel waard is geworden, zomaar vanzelf, niet slecht. In werkelijkheid is het nog beter omdat de AEX nu in Euroos berekend wordt, 4,7x2,2=10,34.
Reden van deze tekst: als de AEX boven de 500 komt ga ik een andere laptop kopen. Dat bedrag wat ik gisteren noemde, meer dan €600, is nergens meer te vinden...
Als het zo doorgaat, over een maand of drie...
24 maart 2006, 06:06 lees reacties
De witte verf afkrabben, de groene erop smeren. Je vraagt je wel eens af waarom, een volgende bewoner wil het vast allemaal blauw hebben, of oranje. Maar de afgekrabde ondergrond is heel goed te besmeren. Eerste alinea van 22 maart, die kan ik best nog eens gebruiken, dat merkt toch niemand. En het is wel wat er gebeurde.
Mooi fietsweer, maar ik kan niet fietsen. De katten lopen door het hele huis èn tuin. De fiets past niet in de kattensluis bij de voordeur, bij de deur in het tuinhek is geen sluis. Alternatief: even met de auto naar Suikervlied, daar lopen. Omdat dat bos zo overbekend is was ik daar al twee jaar niet.
Het bos is er nog. Hetzelfde en toch anders. De houthakkers zijn verdwenen, de diepe tractorsporen die ze maken zijn weer netjes gladgedozerd. De paden zien er daardoor een beetje al te parkachtig uit, dat komt ieder jaar vanzelf weer goed.
Al lopend bedenk ik een kattensluis bij de deur in de afrastering. Als ik daar nou eens een schuurtje maakte, zo lang dat de fiets er net in past, zo breed dat beide kliko's er nog bij kunnen. Een beetje extra ruimte zodat de ene kliko langs de andere naar de stoeprand kan rijden. Het hokje zou best helemaal van gaas mogen zijn, met wel een waterdicht dakje. Als ik nou eens helemaal klaar ben met al m'n vorige projecten dan zou ik... Maar dat duurt nog wel even.
Nu ik er langer over denk, een echt huisje met een pannendakje is leuker om te maken. En dan het dakje zo dat je er op kijkt vanuit het huis, dan bedekt dat, optisch, het golfplaten dak van het keukencentrum.
Nog een spoed-project: de laptop waarop ik dit tik begint uit elkaar te vallen. De scharnieren begeven het, ik kan proberen twee van die schuurdeur-scharnieren in de goede vorm te buigen. Dan met het lijmpistool die scharnieren erop plakken. Als dat mislukt was dit de laatste aflevering van het weblog. Printen en inlijsten dus!
Maar wacht eens even, bijna een jaar geleden ging het over €652,50. Als ik met dat geld nou eens naar Stercomputers zou gaan?
23 maart 2006, 06:27 lees reacties
Ons reisdoel is in Amersfoort, tegenover het station. Dan is de trein ideaal, vooral omdat we onze 'vrij reizen dagen' hebben. Maar waar zijn mijn 'vrij reizen' kaarten? Het plastic pasje wat daarbij hoort zit op z'n plaats, in m'n portemonnee. De bijbehorende kaarten hebben een licht afwijkend formaat, zitten daarom niet in een pasjesvak. Maar waar dan wèl?
Ik doorzoek alle daarvoor in aanmerking komende locaties, niets te vinden. Niet zo lang geleden moest ik, wegens ineenstorting van de oude, een nieuwe portemonnee kopen. Daarbij heb ik alle pasjes overgeheveld, meteen de verzameling gesaneerd. Maar ik zal de 'vrij reizen' kaarten toch niet weggesmeten hebben? Kennelijk wel, dus.
Ik doorzoek nog eens alle bovengenoemde locaties, natuurlijk zonder resultaat. Ik word tamelijk kwaad op mezelf maar ik zal het verlies moeten aanvaarden. Dan maar wat eerder naar het station, om voor €4,50 een kaartje te kopen. Sneeuwuil heeft haar verzameling nog wel...
Het station heeft een loket waar versnaperingen verhandeld worden maar geen treinkaartjes. Daarvoor zijn er twee machines, een oude en een nieuwe. De nieuwe wordt bezet door een moeder met vier kinderen, de oude is vrij. Ik druk de vereiste reeks knoppen in, stop m'n bankpas erin. De machine heeft geen trek in mijn pas. Ik druk nog eens die reeks knoppen in, probeer m'n giropas. Ook die wordt geweigerd. En ik was al zo kwaad....
Het gezin bij de nieuwe machine heeft z'n kaartjes. Die nieuwe machines hebben één voordeel: je kan er meerdere kaartjes tegelijk mee kopen. Dat feature heb ik niet nodig. Deze machine heeft één nadeel: z'n touchscreen is bij zonneschijn nauwelijks leesbaar. De zon schijnt, de machine kijkt pal zuid. Hou je een hand als zonnescherm erbij dan beschouwt de machine dat als 'touch'. Heel voorzichtig manipulerend lukt het toch om alle vereiste handelingen te verrichten.
Dan moet er een pasje in, maar ook deze machine heeft geen trek in mijn pasjes. Ik ben al bijna zo ver dat ik besluit tot zwartrijden of Sneeuwuil alleen laten gaan. Maar dan doet Sneeuwuil alle handelingen nog eens. Op haar pas is de chipknip gevuld en, jawel, de chipknip accepteert de machine wèl! Een volgende keer neem ik een grote zwarte paraplu mee, als zonnescherm. En een chipknip.
De trein, geen avonturen tot Amersfoort. Het zalencentrum blijkt echt 84 stappen (zoals ze adverteren) van het station. Het zaaltje van Proefdiervrij is ook zo gevonden, het zit al halfvol. Uiteindelijk zijn er zeven vrouwelijke en vier mannelijke bezoekers, niet slecht voor een gewone werkdag. Het wordt duidelijk wat de bedoeling van de bijeenkomst is.
Proefdiervrij wil een grote enquête onder haar 40000 leden houden. Wij worden gebruikt als proefdieren om die enquête te testen. Zijn de vragen duidelijk, zijn er meer vragen denkbaar, enzovoorts. Het is wel een aardige groep mensen, twee van ongeveer onze leeftijd, zeven jonger tot veel jonger. Er worden redelijke en rare suggesties gedaan voor de enquête.
De oudste deelnemer, een man, vertelt graag verhalen die niet altijd iets met dierenleed te maken hebben. Het zijn wel leuke verhalen, maar de gespreksleider kapt ze handig af, er wordt niemand kwaad. De jongste deelnemer, een meisje, heeft ook veel te zeggen. Ze blijkt als vrijwilliger voor Proefdiervrij te werken, eigenlijk wil ze alle leden ook meteen maar vegetariër maken. De man en de vrouw naast haar lijkt ze te kennen, na enige tijd blijken dat haar ouders te zijn.
Een van de enquêtevragen ging over de TV-spotjes van Proefdiervrij. Ik vulde in die nooit gezien te hebben, maar de inleider liet ze op een scherm zien, toen wist ik weer dat we ze heel goed vonden. (Kijk hier om die spotjes te zien.)
Na afloop krijgen we, als beloning, een pluche dier. Naar keuze een hond of een kat, Sneeuwuil kiest een kat, ik weiger een hond. We hadden zelfs onze reiskosten terug kunnen krijgen.
Ook de terugreis verloopt vlekkeloos, de NS zijn geweldig. Er verschijnt zelfs een conducteur, ik heb m'n kaartje niet voor niets gekocht.
Alleen die kaartjesmachines, die zou ik graag een semtex behandeling geven.
Avond, naar Driebergen, Bontje halen. Volgens Angelique gebeurt er nu weinig meer, maar is ze wel een keer of zeven gedekt. Nou zal het toch wel eens een keertje raak zijn! Bontje was erg 'thuis' daar, ze stribbelde erg tegen bij het in 't kattekooitje stoppen. In de auto wordt ze rustiger, als we in Ermelo zijn slaapt ze zo ongeveer. Binnen wordt alles besnuffeld, vooral de vijf andere katten. Ze zijn elkaar nog niet vergeten.
Omstreeks 9 april: Bontje's tepeltjeskijkdag!
22 maart 2006, 06:13 lees reacties
De witte verf afkrabben, de groene erop smeren. Je vraagt je wel eens af waarom, een volgende bewoner wil het vast allemaal blauw hebben, of oranje. Maar de afgekrabde ondergrond is heel goed te besmeren.
We gaan even naar Lidl. Die blijkt ook al een 19" monitor te gaan verkopen. Niet zo handig van Lidl: €299,00!
Verder gebeurde er weinig, gelukkig wordt het vandaag wat drukker. Om te beginnen naar de scharrelslager, om te besluiten naar Driebergen, Bontje halen. Tussendoor met de trein naar Amersfoort.
In Amersfoort is, tegenover het station, een bijeenkomst belegd door Proefdiervrij. Sneeuwuil geeft al langere tijd wat aan die club, nu kregen we heel kort geleden een uitnodiging voor die bijeenkomst. Er was iets ontzettend belangrijks aan de hand, maar ik weet niet meer wat.
Rampje: 06:24, half internet doet het niet. Bijvoorbeeld NU en Google niet, Gamma en Teletekst wel. Maar ik kan niet gauw even kijken wat Proefdiervrij nou ook weer wou.
06:33, internet werkt weer een beetje, Proefdiervrij dus. Jammer, dat levert niet veel op. Het blijft een mysterie wat er in Amersfoort te doen is.
06:44, internet lijkt weer helemaal te werken. Kennen jullie deze nieuwsvoorziening? Ga via Wetenschap naar Google Idol. Wat zou het wetenschappelijke aspect hiervan zijn?
Genoeg leesvoer? Ik heb verder niets te melden...
21 maart 2006, 06:03 lees reacties
Zo'n bandschuurmachine, dat gaat geweldig. Ik schuur de deur van de KVR, nu wil hij wel verf vasthouden. Dan de rest van het houtwerk, dat is veel lastiger. Eerst maar eens boodschappen doen.
We gaan, onder meer, naar Aldi. We kopen, onder meer, bloemkolen. (Bloemkool wordt gekookt en dan gemalen: een low-carb puree. Doet 't heel goed bij zuurkool.) Tegenover het vak met bloemkolen is een tafel met dozen. In die dozen blijken verfafbranders te zitten. Zou God toch bestaan?
Ik koop voor €9,99 een verfafbrander. Volgende maand moet ik ook Suikervlied verven, geen al te luxeuze aankoop dus. Nog wat andere aankopen, weer naar huis.
Gauw de verfafbrander proberen. Het is eigenlijk een wat zwaar uitgevallen föhn, je zou er een hele schoolklas in één keer mee kunnen föhnen. (Gesteld dat je een schoolklas met nat haar ter beschikking zou hebben.) Hij maakt ongeveer hetzelfde lawaai als een föhn maar hij heeft een veel groter vermogen (2000 Watt). Verf blijkt er niet tegen opgewassen, hij maakt grote blazen die je er met een krabber heel gemakkelijk afhaalt.
Even oefenen, brander in de ene hand, krabber in de andere. Stukje verfwerk verhitten, dan krabben en tegelijkertijd volgende stukje verhitten. De kunst is om dan niet teveel die eerstgenoemde hand te verhitten.
Het gaat, na 5 minuten, zo goed dat ik de neiging krijg om al het houtwerk in het hele huis af te branden, maar ik weet me te beheersen. Volgens de gebruiksaanwijzing kan je 'm ook gebruiken bij het buigen van plastic buizen. Had ik nou maar gebogen buizen nodig...
Over Aldi gesproken: een 19" monitor voor €289 is ook niet slecht. Eens even bij Mycom kijken, daar kost zoiets wel €289!
Conclusie: je hoeft niet alles bij Aldi te kopen.
20 maart 2006, 06:07 lees reacties
Acrylverf over ouderwetse olieverf is geen goed idee. Ik had de witte deur van de KVR licht geschuurd, netjes ontvet met een daarvoor bestemd middel, geverfd. De nieuwe verf blijkt er bij de minste aanraking af te vallen. En ik heb echt wel gewacht met aanraken tot het goed droog was.
Ik peins me suf. Ik zal toch wel eens eerder acryl over olie gesmeerd/gerold hebben? Kan me niet herinneren dat het ooit een probleem was...
Op zondag durf ik niet met zware schuurmachines te beginnen maar straks schuur ik alle deklagen van die deur, dan ga ik het nog eens proberen.
We krijgen mail van Angelique, de fokster van Koontah:
Maar ze is totaal niet bang ofzo. Ze wilde overigens vanochtend zelfs bij koontah gaan liggen op de stoel en kroop dus bovenop hem en ging hem in zn hoofd zitten bijten. Hij vond dat dus maar eng dus stak zn pootje uit om haar weer weg te duwen die vervolgens weer in haar oogje terecht kwam. Hoop dat ze daar geen last van krijgt. Maar dat zijn dus dingen die altijd kunnen gebeuren.
En een halve zondag later:
En haar oogje is al weer helemaal open gelukkig. Het zusje van koontah heeft toen ze nog klein was ook wel eens een kras op haar oog gehad.
Ik hoorde ze net weer schreeuwen (hadden net gegeten dus ik had ze weer met koontah alleen in de keuken gelaten)
Het valt me op dat hij dit keer vrij actief is. Maar ze is ook wel speels, en gaat gewoon zelf achter hem aan. Ze heeft ook wel een apart ‘stemmetje’.
Het klinkt veelbelovend...
Het minlnv denkt nu toch iets genuanceerder over katten en vogelgriep. Na het ge-mail met Ester nooit meer iets van ze gehoord. Hoeft ook niet: het advies wat ze nu geven hadden we zelf al bedacht.
19 maart 2006, 10:09 lees reacties
laatste nieuws
Deze foto stuurde de fokster om 03:17.
19 maart 2006, 06:01 lees reacties
Voor het atelier "Leonardo da Vinci", Ermelo centrum, staat een man met een blindenstok. Ik kom 'm wel vaker tegen, hij valt op door z'n indiaanse uiterlijk, in Mexico zou minder opvallen dan in Ermelo. Het atelier toont werk van gehandicapten, wat dat betreft is de indiaan wel op z'n plaats.
Hij ziet nog wel wat: hij ziet mij aankomen. Hij vraagt of ik hem wil helpen, daarbij blijkt ook nog een licht spraakgebrek. Helpen, dat wil ik wel, ik moet een brief voorlezen die in de etalage van Leonardo ligt.
De brief beschrijft een workshop. Deelnemers maken op de eerste dag met een digitale camera een foto. Die foto wordt afgedrukt in grijstinten. Een week later gaan ze die foto beschilderen. De eerste dag is op 18 maart.
Probleem: een briefje op Leonardo's deur meldt dat ze op 18 maart gesloten zijn. Binnen is er geen activiteit waarneembaar, kennelijk wordt de workshop ergens anders gehouden. De indiaan begrijpt alles, hij besluit van de zaak af te zien. Maar misschien besluit hij alleen maar om niet verder te vragen.
Nu heb ik een probleem: kan die halfblinde indiaan wel genoeg zien van die grijstinten om ze te beschilderen?
(Even tussen(), wat je bij Leonardo te zien krijgt is soms zeer de moeite waard. Beeldhouwwerk, schilderijen.)
Over digitale camera's gesproken, ik kom langs de Trekpleister. Wat zien ik?
Bijna dezelfde (DSC-W1) kocht ik anderhalf jaar geleden voor €339. Wie nog geen digitale camera heeft moet zo snel mogelijk naar de Trekpleister.
19:00 uur, naar Driebergen. Daar woont een kater, Al Koontah geheten. Het klinkt een beetje alsof hij leider van een radicaal groepje is maar dat blijkt mee te vallen. Hij is heel zachtaardig, bijna zo bang voor Bontje als zij voor hem. Het paar mag in een zeer ruime afgesloten keuken, wij zitten er ongeveer een uur bij. In dat uur besnuffelt Bontje alles, blaast zo nu en dan tegen de kater. De kater houdt zorgvuldig afstand.
De fokster blijkt een meisje 20 à 40 jaar oud, ze heeft een vader, 30 à 50 jaar oud. We denken eerst dat ze een paar zijn. Sneeuwuil vraagt wat Al Koontah betekent, de fokster weet dat niet: ze had de naam uit een boekje met kattennamen! (Wist niet dat zoiets bestaat. Ook op het www te vinden, lichtelijk krankzinnig.)
De fokster had een eerste nest gefokt, kon niet besluiten welke kittens ze wilde verkopen, besloot toen om ze allemaal te houden. Een van die inmiddels volwassen kittens is Al Koontah. De andere katten zijn elders in het pand, de vader vangt ze 1 voor 1 om ze aan ons te tonen. Mooie katten!
18 maart 2006, 05:59 lees reacties
Bij haar zoektocht naar mogelijke catterynamen zoekt Sneeuwuil naar Katuil. Dat leidt tot deze dieren. Voorzichtig kijken!
Weer naar de Gammase verfbalie. Van verre hoor ik al het belsignaal, er is al een wachtende klant. Een vrouw kreeg de verkeerde kleur mee, de Gammaman had gezegd "Wacht maar tot het droog is!" Dat had ze gedaan, bij muurverf hoef je daar niet zo lang op te wachten. Ze had het (eveneens droge) roerhoutje meegebracht om aan te tonen dat het echt niet klopte.
Er verscheen een Gammamannetje, maar niet de Erik die zij zocht. Kon hij mooi mijn potje acryl avocado mengen! De vrouw begon een discussie met het Gammamannetje, zij had heel goed geanalyseerd wat het probleem was. Als je het goede recept hebt ingesteld dan moet je ook nog instellen hoeveel verf je wilt mengen. Stel je in op 1 liter en je neemt een pot van 2...
Die pigmenten zijn nogal sterk, zo'n mengsel op halve kracht ziet er op het eerste gezicht best redelijk uit. Ze moeten die mengmachine nog iets gecompliceerder maken: een weegschaal, gekoppeld aan de computer! Zo heel precies hoeft die niet te wegen, als hij het verschil tussen een halve en een hele liter kan waarnemen dan is dat voldoende. Daar ga ik patent op aanvragen!
Mijn verf is klaar, ik ga naar de belendende afdeling verfrollers. Daar is de keuze moeilijk, terwijl ik de mogelijkheden overweeg hoor ik dat Erik eindelijk gearriveerd is. Ik zie 'm niet, ik hoor 'm wel. Op uitermate vrolijke toon zegt hij dat hij het inderdaad fout gedaan heeft en dat ze natuurlijk een nieuwe pot krijgt.
Als ze de kosten nou maar van zijn salaris afhouden.
Ik ga naar de kassa, met twee kortingbonnen, eentje van €1,00 en eentje van €3,00. Dan blijken die bonnen genummerd: het nummer van de dure bon komt niet overeen met dat op mijn Gammapas. Het kost enige moeite om de kassadame te overtuigen dat ik geen fraudeur ben. Omdat ik zo zeker weet dat ik niet met vreemde bonnen rondloop kan ik dat heel naturel brengen. Het lukt.
Terug naar huis lopend bedenk ik dat ik waarschijnlijk de oude kassabonnen nog heb. In mijn jaszak zit een steeds groeiende verzameling, wel fijn om je handen warm te houden. De bon van het rolgordijn, die was het! En daarop staat ook het afwijkende nummer. Ik zou terug kunnen gaan om de kassadame te overtuigen dat ik Een Goed Mens ben. Als ik m'n geld niet gekregen had, dan wàs ik teruggegaan!
Ik begin tijdens de wandeling langzaam te begrijpen waar dat verkeerde nummer vandaan komt. Mijn Gammapas woont in een doorzichtig vak in m'n portemonnee. Ooit kreeg ik de tip (van een andere kassadame) 'm daar gewoon te laten zitten, hij kon door het ruitje gescand worden. Dat ruitje is een soort matglas, kennelijk voldoende om onontdekte leesfouten te veroorzaken.
Nu alles goed is afgelopen, toch maar eens aan de belasting...
Laatste nieuws: Bontje gaat vanavond naar een kater in Driebergen!
17 maart 2006, 06:14 lees reacties
Sneeuwuil bedacht zelf de catterynaam 'Het Spinhuis'. Jammer genoeg bestaat www.spinhuis.nl al, gelukkig niet aan iets katterigs gekoppeld. Spinhuys dan? Kan, maar lijkt me aanleiding tot verwarring. www.sneeuwuil.nl/spinhuis?
Het kattepoortje gaat niet meer soepel. Na de vorige reparatie heeft het zoveel meegemaakt dat het nu weer enigzins uit elkaar valt. Waarschijnlijk hebben ze tijdens het ophokken er te hard aan zitten krabben, wat je ze niet helemaal kwalijk kan nemen. Ik plak het maar weer in elkaar, over enige tijd moet ik toch een poortje voor kleine honden installeren. Bereklauw is bijna dik genoeg om klem te komen zitten...
Had de computer van de scharrelslager een probleem? Sneeuwuil bestelde vorige week per e-mail de gebruikelijke porties lams- en runderhart, het leek er toen op dat er iets niet goed ging. Naar Putten, de kringloper (hee, waren we daar dinsdag niet?) en de scharrelslager. De kringloper levert de gewenste kleren voor Sneeuwuil maar de scharrelslager levert niet het gewenste hart. We hebben nog wat noodvoorraad, (achter die komma kwam een ontzettend leuk stukje wat bij nader inzien toch niet leuk genoeg was. Ik probeer wel om het leuker te maken, maar het resultaat bevalt me niet. Schrappen maar. Jullie zullen het met die komma moeten doen.)
Nog wat geel geverfd dat niet geel genoeg was. Nu moet het houtwerk nog groen, de tuindeuren zijn het al. Ik heb nog een pot, niet helemaal de goede kleur. Er staat wel een code op de pot maar geen naam, zou 'avocado' moeten zijn. Dan vind ik nog een pot, met dezelfde code èn de goede naam! De eerste pot blijkt op terpentine, de andere op waterbasis te zijn. Dat heet dezelfde kleur maar dat is het niet!
Laatste nieuws: Bontje maakt geluiden alsof ze krols is. Twee nesten met een week ertussen, zou dat leuk zijn? En we hebben maar één hokje voor kittens...
Allerlaatste nieuws: de scrollbar in de kattensite zit op z'n plaats.
Voor computerfreaks: sponsored links zijn niet altijd wat je verwacht.
16 maart 2006, 06:20 lees reacties
Ik ben echt wel begonnen met de belastingaangifte: ik heb het programma geïnstalleerd. Dat was zò uitputtend dat ik nodig wat muren moest gaan verven. Terwijl de verf droogde heb ik gesleuteld aan een website.
Die website is voor Sneeuwuil. Ze wil daar de te verkopen kittens tentoonstellen. Er is nu nog niet veel inhoud, maar jullie worden verzocht te zien of je er iets mee kunt zonder verdere gebruiksaanwijzing. De gemiddelde kattensitebezoeker heeft een IQ van ongeveer 77, die zouden ermee overweg moeten kunnen. (Het gebruikte e-mail adres werkt nog niet!)
Toen Sneeuwuil na jaren weer lid werd van een kattenclub bleek dat haar oude catterynaam, 'De Zilverlinde', nog in de computer stond. Ze wil nu een andere naam, vandaar die 'xxxxxxxxxxx' op de website. Wij zijn de hele dag bezig met namen bedenken, ook wat dat betreft staan we open voor suggesties.
De naam van je cattery veranderen is erg moeilijk. De makkelijkste weg is om je eigen achternaam te veranderen en je als nieuwe catteryexploitant te laten registreren. Als je hèèl goede redenen opgeeft dan wil de kattenclub wel eens genade voor recht laten gelden. Sneeuwuils reden: Maine Coons en Devon Rexen kan je onmogelijk zilverkleurig noemen.
Ik heb al een heel stuk muur geverfd en het is erg mooi weer. Ik mag een eindje fietsen. Ik rij een rondje van 20 kilometer, kom vier andere fietsers tegen en drie wandelaars. Mijn rondje loopt langs de schaapskooi, daar blijken 169 lammetjes te zijn geboren. Vorig jaar waren er ongeveer 100 lammeren waarvan twee zwart, nu zijn er zeven zwarten!
Bij de schaapskooi hoort een dorpsidioot, ik denk dat het dezelfde is die twee jaar eerder, op lammetjesdag, met Iris wou trouwen. We bespreken de genetica van schapen, volgens hem is het onbekend waarom er soms een zwart lam geboren wordt. Het vermoeden dat er sprake zou zijn van een zwarte ram kan hij niet bevestigen.
Nieuws uit Radewijk: de deel van wat ooit onze boerderij was is getransformeerd tot een showroom voor bruidsmode. De stal is gesloopt, wordt vervangen door een groot gebouw.
Van alle huizen waar we gewoond hebben dacht ik met de meeste nostalgie terug aan Radewijk.
Nu denk ik met nostalgie aan die nostalgie.
15 maart 2006, 06:05 lees reacties
Negen uur geweest? Dan naar Gamma Harderwijk. Het gebouw is twee keer zo groot als dat van de Ermelose Gamma, maar de verfbalie lijkt wel een duplicaat. Alleen de bel ontbreekt. Ik ga naar de algemene balie, daar wil men wel een noodkreet laten klinken. Na een minuut of vijf verschijnt een klein, dik, vrolijk meisje. Ze heeft de beschikking over net zo'n machine als in Ermelo, met net zo'n toetsenbord, met daarin net zo'n knikkertje.
Ze tikt de code van mijn recept in zonder het knikkertje te beroeren! Snel en feilloos. Dan gaat ze 2,5 liter basisverf uit de stelling pakken. Het ging allemaal zo voorspoedig, tijd voor een kinkje. "De 2,5 liter basis is op, het komt vanmiddag weer!".
Terug naar Ermelo, zou de machine daar gerepareerd zijn? Naar de verfbalie, ik bel, bel na een minuut nog eens. Een Gammaman kijkt even om de hoek, belooft zò te komen. Ik wacht de standaard vijf minuten, nog een minuutje extra, en dan komt 'ie echt. Hij tikt de code in, kankerend op het knikkertje. Dat is in elk geval niet gerepareerd. Het lukt hem toch om het juiste recept te krijgen, hij kan ook de juiste basispot vinden, het begint er op te lijken dat ik echt met verf het pand zal verlaten.
Voor deze tekst zou het veel beter zijn als er nu weer een andere hindernis ontstond. Sneeuwde het nog maar, dan kon ik wel zeggen dat het dak instortte. Een electrastoring zou minder spectaculair zijn, maar ik zou me behelpen. Maar niks, alles gaat goed, ik krijg zelfs een kortingbon. Einde van het verfdrama.
We krijgen, per trein, een bezoeker. Die heeft Het Mysterie Van De Hond zitten lezen, het gedeelte met het drie deurenprobleem. Marja gaf haar oplossing van het probleem. Onze bezoeker is zeer overtuigd van een fout in de oplossing zoals die in het boek staat. Ik ben zeer overtuigd dat die oplossing klopt. We discussiëren, het lukt ons niet elkaar te overtuigen.
Het hele probleem staat heel goed in het boek, de oplossing ook, ik snap niet dat iemand dat niet snapt. De citaten in het boek (die beweren dat de oplossing fout is!) zijn geen literatuur maar 'echte' citaten.
Maar zo kom je niet aan verven toe.
14 maart 2006, 06:04 lees reacties
Veel gaatjes in de muren van de KVR dicht gemaakt, muur geverfd. Dan is de verf op, maar het recept staat op het blik. Naar Gamma.
Gamma heeft drie computergestuurde mengmachines. Het is me al eerder gebleken dat die dingen nauwkeurig werken, smeer je nieuwe naast oude verf dan zie je geen kleurverschil. Moet je natuurlijk wel hetzelfde recept op dezelfde basis laten toepassen...
Bij de verfbalie moet je meestal erg lang wachten. Er is een bel, duidelijk hoorbaar, maar niet voor Gammapersoneel. Ik bel, stel me in op vijf minuten wachten, maar na 5 seconden is er al iemand. Hij doet nogal deskundig, maar de computer werkt niet mee.
Die computer heeft geen muis maar een heel klein knikkertje in een hoek van het toetsenbord. Dat knikkertje werkt niet best, naar boven of beneden gaat wel maar opzij levert het personeel veel problemen op. Tenslotte lukt het toch om het juiste recept in te stellen, het scherm toont een gele rechthoek die veel vertrouwen inboezemt.
Te veel: de Gammaman geeft het commando 'doseren', er gebeurt niets. Nog eens instellen, weer met dat tegenwerkende knikkertje, weer gebeurt er niets. Dan schakelt hij de hele machine uit en telt tot tien. Daarna zet hij de machine weer aan, een grove methode die vaak wel helpt bij apparaten met een eigen verstand.
Windows XP zegt de machine. Na korte tijd start het verfmengprogramma helemaal vanzelf. Weer volgt de reeks handelingen, maar aan het doseren wil de machine niet beginnen.
De Gammaman blijkt uitgerust met een draadloze microfoon. Zijn noodkreet om ene Michiel schalt door het ganse pand. Michiel komt binnen 4 seconden aangedraafd. Nog nooit heb ik zo lang gewacht op verf, maar nog nooit zo kort op Gammamensen! Michiel begint intensief aan het knikkertje te prutsen, met weinig resultaat. Dan wordt nog eens het recept ingesteld, maar verf mengen, ho maar. Ze gaan nu een nog deskundiger deskundige bellen, raden mij aan nog maar eens terug te komen...
De twee andere mengmachines? Ja, die doen het wel! Maar die kennen het Histor recept niet...
(Nog een computer die niet wilde, van 09:00 tot 16:00 zo ongeveer, de computer die frankslog met het www verbindt. Kennen jullie de noodingang via www.frankabbing.nl/log? Die deed het wel!)
Computers, da's allemaal niks, dat is nu voldoende gebleken.
Geen verf, dus tijd om me nog eens in Ramadan te verdiepen. Mijn kalender heb ik in stilte op frankslog gezet, had je gisteren op 'kalender' geklikt dan had je dat al kunnen zien. Hij is gebaseerd op het lijstje van 11 maart. Maar nu heb ik een
ander lijstje gevonden wat een beetje afwijkt. Soms een dag, een enkele keer zelfs twee dagen later, terwijl het ook in Utrecht geldig zou moeten zijn. Ik laat het maar zo, die hele maand klopt wel ongeveer. Het Suikerfeest is me te onvoorspelbaar, daar kom je zonder imam niet uit.
Kijk eens naar 2031, ik vind zelf de subtiele wijze waarop kerstmis binnen Ramadan valt erg mooi. Zie meteen dat er twee Ramadan periodes in dat jaar zijn!
13 maart 2006, 06:12 lees reacties
Het allerlaatste snippertje behang verwijderd. De muur grenst aan het buurhuis, vandaar klinkt een kerkdienst. Radio of tv? Onverstaanbaar, maar het zingen van gezangen is onmiskenbaar. Vraag: buren, waarom gaan jullie niet naar een echte kerk? Maar dat mijn zondagse werkzaamheden gezegend worden is wel duidelijk.
Weer naar Woerden. Volgens Monica de fokster herkenden Rocco en Froukje elkaar, we mogen vanaf vrijdag j.l. gaan tellen. 31 maart: tepeltjesinspectie.
Stralend mooi weer maakt het reisje wel wat leuker, maar de wegen om Utrecht zijn nou niet echt m'n favoriete reisdoel. Is er nou niet eens een kater die wat leuker woont? Vierhouten, Elspeet, Uddel, Garderen, ik noem maar wat. Een Rex, met een Maine Coon bij de buren?
Froukje maakt nog steeds veel misbaar, de krolsheid gaat niet over van dat dekken.
Een e-mail van Simon, met bijlage:
Ook mèt waterpokken is schommelen leuk.
De nieuwslezer leest nieuws. Soms vraagt de nieuwslezer iets aan een reporter. Kan het nieuws gekoppeld worden aan een of ander gebouw dan gaat de reporter daar vòòr staan. De Hofstadgroep of Milosevic: je ziet op de achtergrond de extra beveiligde rechtbank of het tribunaalgebouw.
Ze zouden, qua nieuwswaarde, die reporter net zo goed thuis op de bank kunnen filmen. Nog eenvoudiger: laat de nieuwslezer de tekst van de reporter lezen. Vooral als er eigenlijk geen nieuws is zo'n ingestudeerde dialoog nogal onzinnig.
12 maart 2006, 06:44 lees reacties
"Het" is gebeurd, met Froukje en Rocco. Vanmiddag halen we haar weer uit Woerden. Even op de jaarkalender kijken: 1 april, tijd voor tepeltjesinspectie.
Drie van de vier muren van de KVR zijn van behang ontdaan. De vierde ga ik vandaag doen, heel langzaam, want als dat klaar is zal ik toch echt aan de belastingaangifte moeten beginnen. Als je het behang nat genoeg maakt kan je er lekkere lappen aftrekken. Daarbij wordt de vloer ook tamelijk nat, die ziet er dan uit alsof hij blank gelakt is. Best mooi, aanleiding tot ons laatste plan: vloer niet al te donker beitsen en dan blanke vloerlak erover. Gemakkelijk en goedkoop.
Probleempje: de naden van 3 à 4 mm. Die zou ik wel willen vullen met iets wat flexibel blijft en toch voldoende hard is. Rubberkit in de goede kleur, zou dat bestaan? Dit lijkt erop: 310 ml. Als de doorsnede van een naad 4x4 millimeter is dan vult 1 ml 62 mm. 62*310/10=1922 cm. De KVR is 300 cm, 1 koker is goed voor 6 naden. Ongeveer 30 naden? Straks even naden tellen.
De jaarkalender met Ramadan werkt een beetje. Maar als Ramadan net voor 1 januari begint dan begint de volgende in december: twee keer Ramadan in één jaar. Mijn kalender raakt daarvan in de war.
Dat zijn heerlijke problemen: je hebt alles wat nodig is om het goed te laten werken maar ergens doe je iets fout. Alleen door puur hersenwerk kan je dat goed krijgen. Dat zou nog wel even kunnen duren...
Dat (engelstalige, met veel foto's) weblog van www.michaeltotten.com waar Mascha ons op wees is erg leuk om te lezen. Michael beleeft wat meer dan ik, het gaat nooit over behang krabben. Een aanrader heet dat.
11 maart 2006, 06:22 lees reacties
Twee taken:
- behang krabben
- belastingaangifte
Wat is de meest afschuwelijke? Dan ga ik dat doen.
Maar nee, Froukje blijkt weer krols, we besluiten NU naar Woerden te vertrekken. Vrijdag, 10:30 vertrek, veel vrachtauto's, erg veel regen, geen files. 11:30 mag Froukje weer bij dezelfde Rocco. Rocco is blij ons te zien maar Froukje bekijkt hij niet. We hopen er het beste van...
Op de heenweg zagen we tussen Nijkerk en Amersfoort op de 'andere' baan veel stilstaande auto's, daar werd gebouwd. Terug gaan we daarom via Hoevelaken en een provinciale weg naar Nijkerk. Het houdt eindelijk op met regenen: als we thuis zijn. Daarna valt er geen druppel meer.
Na nog wat bezigheden is het pas 14:00, nu zou ik alsnog met behang of belasting kunnen beginnen. Maar intussen heb ik gemerkt dat mijn fameuze jaarkalender niet perfect is als je 'm met FireFox of Opera bekijkt.
En Ramadan, daar moet ik ook nog naar kijken!
Ramadan blijkt niet zo simpel. Na enig zoeken vind ik een tabel:
| Begin Ramadan | Suikerfeest | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| 17 | november | 2001 | 17 | december | 2001 | |
| 6 | november | 2002 | 6 | december | 2002 | |
| 27 | oktober | 2003 | 26 | november | 2003 | |
| 15 | oktober | 2004 | 14 | november | 2004 | |
| 4 | oktober | 2005 | 3 | november | 2005 | |
| 24 | september | 2006 | 24 | oktober | 2006 | |
| 13 | september | 2007 | 13 | oktober | 2007 | |
| 2 | september | 2008 | 2 | oktober | 2008 | |
| 22 | augustus | 2009 | 21 | september | 2009 | |
| 11 | augustus | 2010 | 10 | september | 2010 | |
| 1 | augustus | 2011 | 31 | augustus | 2011 | |
Het hangt samen met het echt zien van een sikkeltje van de nieuwe maan. Dat is dus afhankelijk van de plaats waar je bent, van de bewolking en van de kwaliteit van je ogen. Ramadan verschuift elk jaar omdat een jaar gerekend wordt als precies 12 maanperiodes, waardoor je zowat 11 dagen tekort komt. Daaruit blijkt de rechtvaardigheid van Allah, anders zou Ramadan in sommige landen altijd in een koud seizoen vallen en elders altijd in een warm seizoen.
Het tabelletje is een voorspelling van de Sterrenwacht in Utrecht, de werkelijkheid kan wel een of twee dagen anders zijn. Soms duurt het een jaar - 11 dagen tot de volgende Ramadan, soms -12, soms -10. Hoe lang een maancyclus precies duurt, iets tussen de 29 en 30 dagen is wel te vinden (29,53059 dagen). Extrapoleren vanaf 2001, dan zou je hetzelfde tabelletje moeten krijgen. Met 't tabelletje doorgaan tot het jaar 3000, ja, daar ga ik over denken.
(Pasen hangt weliswaar ook samen met de maanstand maar men heeft ooit een theoretische maan vastgesteld. Je hoeft daarvoor niet naar buiten te kijken, je hoeft alleen maar iets ingewikkelds uit te rekenen.)
Nu nog wat kleine correcties aan de jaarkalender: FireFox en Opera-fanaten krijgen 'm nu ook te zien. En hij past precies op mijn kleine laptopje.
Toch nog maar even behang krabben...
10 maart 2006, 06:16 lees reacties
We hadden in Ermelo een goede fotowinkel. Een aantal jaren geleden ging die opeens verhuizen naar een winkel 20 meter verder. De winkelier heette Paulus, familie van de schoonvader van Huub en van meerdere middenstanders in Ermelo. Ongeveer een jaar geleden stopte de foto-Paulus ermee, ervoor in de plaats kwam een waardeloze winkel van voornamelijk fotolijstjes.
De waardeloze winkel verdween vanzelf, het pand stond een paar maanden leeg. Dat komt nogal veel voor in Ermelo, winkelpanden waar iets vaags in gevestigd wordt wat na korte tijd weer verdwijnt. Deze week is er in de vervaagde fotowinkel een nieuwe zaak gevestigd die zich 'actie-matras' noemt. Ik zag het in een flits, voorbijrijdend, maar die naam blijft me intrigeren.
Wat zou dat zijn, een actiematras?
In stilte heb ik doorgewerkt aan de kalender. Dat gedoe met die vijf knoppen is weer verdwenen, je kunt nu een jaar kiezen om vervolgens een jaarkalender te krijgen. Het bijzondere daarbij is dat voor elk jaar berekend wordt wat de eerste paasdag is. Zeven weken voor pasen is carnaval, zeven weken erna is pinksteren, heel gemakkelijk. Dat rekenen gaat volgens de methode van Lilius en Clavius.
Onder dat maandkalendertje vind je 2006. Dat kan je veranderen, klik daarna op 'kalender'. Gaarne ontvang ik terugmeldingen van eventuele fouten in de kalender!
9 maart 2006, 06:03 lees reacties
Sneeuwuil heeft groene kleren nodig, ik stel voor om naar de kringloper in Amersfoort te gaan. We weten dat daar een grote klerenafdeling is en het is wel twee jaar geleden dat we daar voor het laatst waren. Dan krijgen we een nog beter idee: naar Apeldoorn, daar waren we nog nooit bij de kringloper.
Het blijkt dat de Apeldoornse kringloper in twee gebouwen zit, die er op de website heel goed uitzien. Een ideaal reisdoel als het de hele dag regent.
Het eerste adres dat we aandoen valt niet tegen. Sneeuwuil koopt een fraaie jas (rozerood), laat haar vorige jas achter. Ik koop een boek. Dan gaan we naar de andere vestiging. We willen wat drinken, daarom kopen we bij Dirk van den Broek een flesje water. Een heel avontuur, Dirk hebben we niet in Ermelo. Dirk zegt 11% goedkoper te zijn dan AH, dat lijkt ons niet voor alle artikelen te kloppen. En Lidl is nòg goedkoper.
De andere kringloopvestiging is nog mooier en groter dan de eerste. Sneeuwuil koopt nòg een jas (groen) en meerdere boeken.
De floppy diskdrives doen €2,50. Ik heb thuis vier werkende computers, maar van eentje is de diskdrive kapot. €2,50 lijkt niet veel, maar gloednieuw kosten ze tegenwoordig nauwelijks meer. Geen diskdrive dus. Een complete computer is maar €25,00, maar vier computers is al minstens een teveel.
Een koffiemachine levert koffie in allerlei smaken voor slechts €0,20. Dat durf ik wel te proberen, maar de bekertjes zijn op. De ware kringloopklant neemt in dat geval een bekertje uit de afvalbak...
Thuisgekomen vinden we Ermelo's Weekblad. Toen we een dag eerder gingen stemmen werden we aangesproken door een dame van dat krantje. We worden in het krantje genoemd als "Het echtpaar Abbing, vlotte zeventigers". Als ze je in Ermelo 'vlot' noemen, wat zou je dan in de grote stad zijn? De krantdame had een camera maar gebruikte die alleen voor een blinde die kwam stemmen, de stemmachine was daarvoor speciaal aangepast.
Jammer, waren we bijna ècht beroemd geweest...
8 maart 2006, 06:09 lees reacties
Het vaker besproken dakraam werd geleverd inclusief rolgordijn. Een heel effectief rolgordijn, de kamer wordt aardedonker als je het gordijn af laat rollen. Nadeel: een diepzwarte vierkante meter, niet echt mooi.
Een 'gewoon' gordijn er voor is niet zo eenvoudig, dat zou tussen twee roetjes moeten. Liefst zo, dat het raam ook nog open kan. Wel eenvoudig is een ander rolgordijn van een wat neutralere kleur.
We gaan, via het stembureau, naar Gamma. Ik heb het raam opgemeten, zo ongeveer 98 centimeter in het vierkant. Gamma heeft een gordijn van 97,3x94 cm. Een standaardmaat, ik zal wel verkeerd gemeten hebben. Geel, wat minder geel dan het omringende dak, geen verkeerde combinatie. We kopen dat gordijn.
De breedte van 973 millimeter blijkt op de millimeter te kloppen. Maar het raam is 1000 mm. hoog en geen 940. Eens even kijken bij 29 juli, ja, Dakstra weet alles van maten. Buitenmaten, dat wel, maar een stap van 60 mm. binnen zou eenzelfde stap buiten betekenen. Die stap is er niet, hoogst merkwaardig.
Ik sta op het punt terug te wandelen naar Gamma, dan valt me in dat ik het nieuwe gordijn wel eens af kan rollen. Het blijkt een lap van minstens 120 centimeter te zijn! Alleen de aluminium zijstukken zijn dus te kort, maar daar kan ik wat aan doen...
Ik demonteer het oude rolgordijn, monteer het nieuwe. Werkt. Het zou nog beter werken als de zijstukken 60 mm. langer waren. Ik bewerk twee stukjes aluminiumprofiel zodat ze voor de gewenste aanvulling kunnen zorgen. Ik ren heen en weer tussen het dakraam en de bankschroef in de schuur. Na twee uur heb ik iets wat enigzins werkt, maar dan ben ik uitgeput. Erg goed is het niet, maar voldoende om de nacht door te komen.
Nieuw idee: ik monteer het oude gordijn weer, en vervang alleen de lap. Dat vereist nader onderzoek: is alles gelijmd of geklemd? Belangrijk, wat ik overhoud moet ook kunnen werken want dat moet naar Marktplaats...
7 maart 2006, 05:51 lees reacties
Om 08:29 sta ik voor de deur van Lidl, te vroeg. Precies om halfnegen gaat de deur open, een drom wachtenden stort zich op de klompen. Dat zou leuk zijn om op te schrijven, maar het is niet waar. Pas om een uur of tien denk ik eraan: klompen kopen.
Toen ging ik dus wèl. Dat had ik beter niet kunnen doen. De kleinere, fel gekleurde klompen waren er. Maar de donkerblauwe in mijn maat waren niet meer van het merk Biosuper. Kennelijk was de voorraad op, men was overgeschakeld op een B-, wat zeg ik, C-merk. En dat voor een hele euro meer. Ik kan nog een maand of vijf voort op het paar wat ik nu heb, maar dan? Ze hebben wel heel aardige kniebeschermers, nog goedkoper ook. Moet ik me nou voortaan op m'n knieën voortbewegen?
Even naar Putten. Daar is een veel grotere Lidl, misschien is de eerste keus daar afgeleverd. Maar nee, de winkel is groter maar de klompenbak is kleiner dan die in Ermelo. In die bak hetzelfde C-merk. Een voordeel van deze Lidl: er naast is de Action. Daar koopt Sneeuwuil een schaal, volgens de kassabon een lasagneschaal. Zou gemalen lams/runderhart er ook in kunnen?
Later nog even naar Scapino (niks) en Schoenenreus (B-merk). Ik ga maar eens aan het werk in de KVR, misschien kan ik dan mijn leed even vergeten...
"Cees van der Hoeven kan zichzelf recht in de ogen kijken". Citaat uit het tv-journaal van zes uur. Cees aan het woord? Interpretatie van een journalist? Heb 't later niet meer gehoord...
6 maart 2006, 06:10 lees reacties
Sneeuwuil experimenteert met Change my Image. Een programma waarmee je je eigen foto van allerlei kapsels kunt voorzien. De gratis demo versie heeft voldoende in zich om er een uur mee bezig te zijn. Je moet wel een foto recht van voren van jezelf hebben. Het werkt het beste als je je eigen haar even weg-photoshopt.
Er blijken veel van dat soort programma's te zijn. Bij sommigen kan je ook plastische chirurgie doen, dat hebben we niet geprobeerd. Ik zocht met deze zoektermen.
Ik ben meerdere uren bezig met de eerder genoemde kalender. Niet alles wat ik verander heeft een zichtbaar resultaat, ik probeer ook het programmaatje zo kompakt mogelijk te maken. Ik ben nu tamelijk tevreden met de werking. (heb je al op de vijf vakjes onder de kalender geklikt?) Hetzelfde ding toont bij februari de kalender van, jawel, februari. (Het vorige ding toonde altijd de lopende maand, zie januari 2006.) Zoiets maken is nog net iets leuker dan behang van de muur krabben.
Verder gebruikten wij de zondag om ons te verbazen over de parkeerders. Of eigenlijk over de inhoud van het geparkeerde: pa, moe, de kinderen, op weg naar een dienst van de Gereformeerde Gemeente. De meisjes met rokjes en hoedjes. Zodra ze de wieg verlaten krijgen ze zo'n outfit, ook door de week moet rok of jurk. Moe heeft haar hoed meestal in een plastic zak. Er zijn twee voorstellingen, het is nog niet helemaal zeker dat er twee keer dezelfde bezoekers komen.
Wij mogen morgen ook naar de kerk: om te stemmen. Ik begin verkiezingsmoe te worden. Woensdag nog een dagje uitslagen analyseren, dan zou de tv er klaar mee moeten zijn. Maar over een jaar begint het weer, en dan nog erger. Zo'n dictator die veertig jaar aan de macht blijft, dat heeft toch ook wel iets...
05 maart 2006, 09:13 lees reacties
Het kalendertje doet 't nou zo ongeveer. Kan even opkijken van m'n toetsenbord: ligt er opeens 7 centimeter sneeuw...
5 maart 2006, 06:10 lees reacties
Meestal heb ik de vorige avond al een stukje getikt. Daar haal ik 's morgens vroeg de ergste spel- en stijlfouten uit, voeg toe wat me op dat ogenblik invalt, klaar. Maar nu heb ik niks.
Ik heb de beschikbare tiktijd verspild aan het oppoetsen van dat kalendertje, daar rechts. Automatisch laat dat de lopende maand zien, maar het zou handiger zijn als je maand en jaar zou kunnen veranderen. Nou, dat kan nu in een proefversie, maar die is nog niet helemaal geschikt voor publicatie.
Met de sneeuw lijkt het hier ook niks te worden. De regenradar ziet een enkel vlokje in Noord-Nederland, erg veel vlokjes in de buurt van München.
Ik heb geprobeerd door het besneeuwde bos te fietsen. Door maagdelijke sneeuw gaat dat redelijk goed, als de laag niet te dik is. Probleem: je kunt geen boomwortels zien, waardoor je soms rare schuivers maakt. Een pad met veel voetsporen dwingt je tot nogal kromme sprongen. Kortom, dan maar naar het keurig geruimde betonnen fietspad. Daar kan je kiezen: links of rechts. Rechts verder door het bos, wel mooi maar langs de autoweg. Links terug naar huis. Ik zie een dreigende bui naderen: links dus.
Die bui bleek een buitje. Iets tussen hagel en sneeuw, je wordt er niet eens nat van...
Wij hebben zo'n ja-nee stikker, ik ben gek op huis-aan-huisbladen en het Gammakrantje bekijk ik wel via internet. Toch kregen we de anti-terrorismefolder in de bus. Dubieus: het is geen huis-aan-huisblad, het maakt wel een heel klein beetje reclame voor kunstmest en waterstofperoxide. Even Googelen, grappen daarover zijn al in voldoende mate gemaakt.
De tekst lijkt 100% hetzelfde als die van de site. Alleen die gratis button, daar zitten de folderlezers naast.
Ik moet denken aan het kussensloop met erwten. Dat moest je volgens een toen verspreide folder hebben om voorbereid te zijn op een atoomoorlog, jaren '60. Daar werd toen net zo lacherig over gedaan als nu over kunstmest en waterstofperoxide.
4 maart 2006, 06:27 lees reacties
Er kwam een e-mail:
Nadere informatie volgt.
Joke, Simon en Dries
Het is niet helemaal duidelijk wie nou met wie in ondertrouw gaat. Om dit raadsel op te lossen gaan we 14 juni zeker kijken wat er dan gebeurt.
De geschiedenis herhaalt zich: behang afpeuteren. Voordeel: veel deuren dus relatief weinig muur. Nadeel: weinig avontuurlijk. Dan boodschappen: het gebruikelijke rijtje winkels, ook al geen avonturen. Dan nog wat naar de kringloper brengen. En wat halen: Sneeuwuil koopt drie recente plattegronden van Ermelo voor €0,60 totaal. (Haar oriëntatievermogen is dusdanig dat ze wel drie identieke plattegronden nodig heeft.)
In januari schreef ik over de ontvangstruimte van de kringloper waar bijna niets meer bij kon. Die ruimte is nu weer zo ongeveer leeg, waardoor de winkel zelf steeds overvoller werd. Enorm veel babyfleswarmers, bijvoorbeeld. Of er zijn geen babies meer in Ermelo, of ze krijgen koude flessen. Of elke nieuwe moeder koopt een splinternieuwe fleswarmer.
Te kort, deze tekst? Lees dan 110 bladzijden van Erik. Ik heb er kleine stukjes van gelezen die ik heel interessant vond. Te lang, die PDF? Kijk dan bij 'andere weblogs' naar Erik. Maar nu moet ik nodig weer eens wat gaten in de muren gaan vullen.
3 maart 2006, 09:41 lees reacties
Iris, je moet eens naar de lammetjesfotos bij de Schapedrift kijken:
3 maart 2006, 06:18 lees reacties
Vaste vloerbedekking, prachtig, maar moet het nou zò vast? Een tamelijk vies tapijt, een kleur die misschien wel 'oud rose' heet, geplakt op platen hardboard. Dat zat dus in de KVR, was ons al twee jaar een doorntje in het oog. Lostrekken van dat tapijt is niet moeilijk, je moet wel heel hard trekken.
Maar dan die hardboard platen. Die zitten vast met enorm veel nieten. Ik kan me wel voorstellen dat je veel te veel nieten niet. Zo'n nietmachien werkt heel goed, best fijn om te gebruiken. Je kunt van het nieten genieten en tegelijkertijd denken dat je heel hard werkt: iedere niet telt voor twee spijkers.
Daarom een halve dag bezig geweest met het weghalen van die platen, en het weghalen van achtergebleven nieten. Het hele kamertje is nog geen 3x3, en dan duizenden nieten...
We overwegen of we de vrijgekomen houten vloer niet kunnen schuren en blank lakken. Er zitten wel erg veel beschadigingen in, bovendien blijkt er een tamelijk grof gemaakt luikje naar de kruipruimte te zijn. En dan al die naden, nee, we houden het toch maar op dat Click Marmoleum.
Dan krijgt Sneeuwuil een ander idee. In de 'gewone' kamer + keuken ligt een parketvloer. Ik heb 'm, voor onze verhuizing, geschuurd en gelakt. Niet fantastisch mooi, wel mooi genoeg. Maar in de keuken ontstaat al een duidelijke slijtplek. Als we dat nou eens allemaal vervangen door kurk met een speciale toplaag? En als test, een soortgelijke vloer eerst in de KVR leggen?
Leuk plan, maar ik kan pas aan kamer + keuken beginnen als de ophoktijd voorbij is.
Het zes uur journaal: Marjon de Hond bespreekt de sneeuw, noemt enkele malen Zwolle. Ik ben jaloers op Ellen's 17 cm, maar kijk eens naar vorig jaar.
Citaat: "Deze dag gaat te boek voor als een van de mooiste dagen uit mijn leven."
2 maart 2006, 06:35 lees reacties
Een duitse kat bij NU. Een citaat uit dat NU-stuk:
Wat is dan de reden om kippen op te hokken? (Van Ester nooit meer iets gehoord...) (Europa zegt hetzelfde.)
Het sneeuwt: Noëlle, Olle en Rik gaan naar het zwembad. Je kan daar naar buiten zwemmen, in de sneeuw dus. Dit blijkt een groot succes. Later is Olle hier terwijl z'n ouders boodschappen doen. Sneeuwuil filmt hem, film is veel te lang voor publicatie.
Rik werkt voor een tekstschrijfinstellinkje dat werkt voor een bedrijf. Hij krijgt een tekst via Sneeuwuils e-mail, corrigeert daaraan, stuurt het terug, begeleidt dat per telefoon. Veel problemen: de opdrachtgever wil iets, Rik wil iets anders, het instellinkje zit ertussen. Een sessie voor het zwemmen, later nog een sessie als de nacht valt. Het lijkt me erg lastig als een opdrachtgever via een tussenpersoon over je tekst mekkert, maar Rik blijft beleefd.
Ze vertrekken, via AH naar Suikervlied. Rik kondigt aan dat hij in AH iemand in elkaar gaat slaan, beleefd blijven blijkt moeilijk. Wel leuk om eens een episode uit het leven van een tekstschrijver mee te maken. (Minder leuk om die episode zelf te beleven.)
1 maart, 20:40. Blij dat ik geen plat dak beheer. Nou ja, de schuur, maar dat dak is niet zo groot. Anders zou ik me nu toch wel geroepen voelen om te gaan sneeuwruimen. Op de leuningen van de tuinstoelen ligt wel een decimeter, van die natte, zware, sneeuw. Lidl heeft een étage met woningen, dat dak zal wel sterk genoeg zijn. Gamma, die zal wel instorten, maar ik heb alles al wat ik nodig heb.
2 maart 06:36. Jammer, geen sneeuw bij gevallen, het instorten zal wel weer niet doorgaan.
1 maart 2006, 06:06 lees reacties
Even boodschappen per fiets. Aan de andere kant van het spoor, terug via een heel aardig pad dat bij het station uitkomt. Wat zien ik, bij de fietsenstalling? Een fraai, zwart, niet opgehokt haantje! Ontsnapt uit het dierenparkje van Veldwijk?
Verder werken aan de KVR. De nu omkapselde rioolbuis doorboorde een drietal boekenplanken. Daar zaag ik een rechthoek uit zodat ze weer aan de muur kunnen, dan kan ik alle dozen met boeken weer uitruimen om de vloer vrij te maken. Wel lastig dat ik dat kamertje niet helemaal kan ontruimen, ik besteed meer tijd aan het verplaatsen van de inhoud dan aan het 'echte' werk. Nog een probleem: er zijn geen problemen meer met dat werk. Ik ga er nog wel veel tijd aan besteden maar ik voorzie niets wat de moeite van het beschrijven waard is.
Noëlle, Rik & Olle verschijnen. In vroeger tijden had Olle 45-60 minuten nodig om te ontdooien, nu is daar geen sprake meer van. Gaat meteen vol vuur met de katten spelen. De katten lijken dat minstens zo leuk te vinden.
Kleine rondleiding door de nieuwe kamertjes. We bekijken de Click Marmoleum vloer. Je moet weten dat er naden in zitten anders zie je ze niet. Een dergelijke vloer moet in de KVR. (Welke kleur, Sneeuwuil?)
Zoek even op Marktplaats, jaguar snelheidsmeter, om een beter plaatje te zien. Lijkt uit een auto te komen die na drie kilometer al total loss was. Rik kocht 'm ooit op een rommelmarkt of zoiets, voor 'n euro. Moet je zien waar het bod binnen een dag al op staat!
Volgens Rik kan je daar alles verkopen: hij zet z'n huisvuil niet meer aan de stoeprand maar op Marktplaats.
Nog even naar februari?