frankslog
Heee! tis februari! (Ellen 67)
31 januari 2005, 06:25 lees reacties
Bijna een hele dag gewerkt aan de site van Elfrieda. Omdat ze nogal ernstig ziek was heeft ze van meerdere zijden hulp gekregen bij het onderhoud van die site. Daardoor wordt het uiterlijk van die site niet zo consistent.
Ik probeer die consistentie terug te brengen. Dat vind ik leuk om te doen, maar ik besef tegelijkertijd dat het weinig zinvol is. Ten eerste is er veel te veel informatie, ten tweede is die nauwelijks gestructureerd. Ten derde, de belangrijkste reden, als je dan eindelijk iets gevonden hebt wat de moeite waard is dan doet de vormgeving van die bladzij er niets toe.
Zou Elfrieda nou eindelijk die fotopagina vervangen hebben door mijn versie? Niet dus. (intussen, 5 feb, wèl) En ik ben nog wel zo trots op wat ik maakte. Bovendien staan er allerlei dames op waarmee Sneeuwuil in verwoede strijd gewikkeld is.
Jammer voor jullie dat er verder bijna niets gebeurde. Dat we CD's gingen zoeken in Suikervlied zullen jullie niet zo interessant vinden. Misschien wel dat Huub op het kaalgeslagen terrein nog precies zo'n huisje heeft gezet als op 'ons' terrein. Dat huisje staat in precies dezelfde richting als z'n soortgenoot, met de terrasdeuren op het noorden. Zo nauwkeurig, daar moet hij een kompas bij gehad hebben.
Ik vermoed dat hij vooruitloopt op de klimaatverandering. Dan wil je alleen nog maar een beschaduwd terras.
30 januari 2005, 06:56 lees reacties
We arriveren te Woerden. Twee stenen leeuwen wachten ons op bij nummer 14, kennelijk het juiste adres. Sneeuwuil belt. Geen reactie. Sneeuwuil belt nog eens, nog steeds geen reactie.
Terug in de auto, in de warmte. We gaan telefoneren. Er blijkt toch iemand thuis te zijn, ook blijkt dat we op nummer 16 moesten wezen, alwaar een stenen kat ons opwacht. Kennelijk een nòg beter adres.
Binnen zijn een stuk of vier honden en inderdaad een stuk of twintig katten. Sphinxen, katten met kromme oren en de soort waar we voor kwamen: Devon Rexen. Bovendien twee jongetjes die zeer aanwezig zijn.
Die twee grote dieren op onderstaande foto zijn Sphinxen, de rest Rexen. Misleidend is dat het mandje waar ze in zitten met een soort kattenbont bekleed is. Omdat die lui zo weinig vacht hebben zitten ze, voor de warmte, graag op een kluit.
De kattendame had schimmelproblemen, ze heeft daarom twee dozen aan het plafond met daarin een UV lamp. Hé, dat is een zijtak van haar eigen kattensite, ze handelt dus ook in apparaten! (Als je bij die UV-dingen naar beneden scrollt zie je de kamer waarin ze ons ontving.) Jammer, kan geen prijs vinden.
Er is een nestje met vier kittens waarvan er al eentje dood is aan bronchitis. Een ander jong klinkt zoals ikzelf als kind klonk: een reutelende ademhaling. Twee anderen lijken gezond, maar zijn wel erg lelijk. Dat schijnt gewoon te zijn voor Devon Rex kittens: lelijk en gauw dood.
Het lijkt nou alsof Woerden tegenvalt, dat is niet zo. De hele kattenverzameling is erg leuk, alleen die katjes waar we voor kwamen niet.
Dan heb ik het nog niet over de twee jongetjes gehad. Ze stortten zich op mij met de vraag of mijn opa al dood was. Dat kon ik bevestigen. Waren ze 4 en 5? Zoiets, schat ik. Daarna gingen ze uitleggen wie er nog meer allemaal dood waren. De ene heet Simon, maar niet met een S, ik geloof Kimon. De andere heet zevende in het grieks. Ze willen van alles met mij, waarschijnlijk omdat hun moeder niet zoveel tijd voor ze heeft. Jammer dat ik ze slecht versta.
Sneeuwuil wil eigenlijk één van die halfdoje kittens. En ook nog een gezond, mooi katertje. En ook nog eentje uit Rotterdam, die nog geboren moet worden. En dan maandag nog naar Duiven: totaal vier! Hadden we er niet al vier? Kan het zijn dat dat samen acht is? Is acht niet wat veel?
29 januari 2005, 06:04 lees reacties
Weer zo'n lange winkeltocht in Ermelo. Onze eerste aankoop is een pakket met twee luidsprekerboxen voor aan een discman. €2,69, bij de kassa wel afgerond tot €2,70 maar toch nog steeds een prijs die ik aankan. Dan helemaal naar de Hema voor ik weet niet meer wat.
Wat zijn er weinig juweliers in Ermelo! Gelukkig heeft Sneeuwuil dit gevonden. Ze kan moeiteloos vier uur achter elkaar op deze site doorbrengen. Ze vult haar winkelwagentje voor $1234.56, ze heeft tot op heden nog niets besteld.
En wat is dit? Die hoogte en breedte, zouden ze dat niet andersom bedoelen?
Vandaag naar Woerden. Daar wonen, onder meer, eenentwintig Devon Rexen. Die kittens zien er niet uit. Eigenlijk wil Sneeuwuil een Rotterdams kitten wat nog maar enkele dagen geconcipieerd is. Maar die kat heeft geen website.
Eigenlijk wil ik, nog steeds, helemaal geen Devon Rex, ik ga liever naar Duiven. Niet voor een duif.
Zou die Baileybrug er nog zijn, richting Duiven?
28 januari 2005, 06:33 lees reacties
Met Sneeuwuil helemaal naar het ene eind van onze winkelstraat. Daarna helemaal naar het andere einde. Sneeuwuil loopt als een 19-jarige, ik als was ik 91. Wat zijn er veel schoenwinkels! En wat zijn er enorm veel kappers!
Ermeloërs moeten wel zevenkoppige duizendpoten zijn.
De Schoenenreus slaan we over, we gaan schoenen ruilen bij Ziengs. "Topmerken voor bodemprijzen" zeggen ze. Ik kies het topmerk van Bommel, van €200,00 nu voor €175,00, dat is mooi €25,00 verdiend! Ik bedenk een manier om nòg meer te verdienen: niets kopen bij Ziengs.
Ik loop op mijn oude instap-sloffen-met-verfvlekken, mijn rug maakt het voorlopig onmogelijk om veters te strikken. Ik durf eigenlijk mijn voeten niet te laten zien in al die schoenwinkels. Best nog moeilijk, je voeten verbergen als je geen burkah hebt.
Sneeuwuil koopt een sjaaltje. Tegenover de sjaaltjeswinkel een kapper, daarnaast een kapper. Net om de hoek weet ik een kapper. En we zagen twee kappers tijdens de wandeling naar dit punt.
De juffrouw van Scapino roept ons vanuit een afgelegen hoek een strenge groet toe. Wij beantwoorden haar groet bedeesd. We lopen de winkel door, zien niets van onze gading, gaan er weer uit. Dezelfde juffrouw roept ons, vanuit dezelfde hoek, haar strenge afscheid toe. Daar durven wij nooit meer naar binnen.
AH lijkt zowaar, qua venkel, marginaal goedkoper dan Super de Boer. We kopen wat kleins, het moet allemaal draagbaar blijven. Vooral ook omdat Sneeuwuil alles wil dragen...
27 januari 2005, 06:35 lees reacties
Ik mag die Donner wel. Als je 'm zo hoort en ziet, dan lijkt hij echt wel betrouwbaar en helemaal niet slecht. Maar of hij wel helemaal van deze wereld is? Ik zou hem best als buurman willen, maar toch liever niet als minister.
De kerk krijgt van (onder meer) Donner een functie in het bij elkaar houden van Nederland. Zou hij niet weten dat de meeste Nederlanders alleen maar naar de kerk gaan als daar een computerbeurs is? Zo kwam ik ooit in de Broerekerk in Zwolle.
Nu wordt het moeilijker. Nawijn, die mag ik ook wel. Wat hij zegt en wat hij doet is volstrekt verwerpelijk, van z'n uitstraling moet 'ie het ook al niet hebben, hij hoort bij een groep verliezers. Waarom mag ik 'm dan wel? Er moet iets grondig mis zijn tussen mijn eigen oren.
Sympathie voor een underdog, maar hij voelt zich, zo te zien, een topdog. Een van zijn min-of-meer soortgenoten, Wilders, daar heb ik nooit een seconde over hoeven denken: weg ermee. Een andere soortgenoot, Herben, ik moest Googelen om me die naam te herinneren.
Wat het is met die Nawijn, ik snap het niet. En nou toont 'ie zich ook al een maat van Philip de Winter. Ik moet maar eens naar het Pieter Baan Centrum.
En nu het goede nieuws.
26 januari 2005, 06:11 lees reacties
Bereklauw en Wolfi komen terug van de dierenarts. Bereklauw stinkt zo enorm dat Sneeuwuil hem heel voorzichtig wast. De wond is niet gehecht, ook niet verbonden en hij moet niet vollopen met sop.
Wolfi heeft nergens last van. Hij gaat vrolijk door met het lastigvallen van Dromdrosje. Fotomoment: de avond van de dag van de behandeling. Morgen of overmorgen zullen de laatste hormoontjes wel verdwenen zijn, dan heeft Dd rust.
Een technisch probleem, zal ik dat nou es helemaal uit de doeken doen? Nee, ik doe het niet, het is ook al opgelost. Het betrof m'n allereerste filmpje uit 1962, zwart-wit, leuk.
25 januari 2005, 06:14 lees reacties
Dromdrosje en Wolfi denken dat ze in de puberteit zijn. Dat moeten we niet hebben, abessijntjes met birmaanse vachtjes! Of, minstens zo erg, een birmaans binnenwerk met abessijnse buitenkant. In ieder geval iets wat zonder stamboom op Marktplaats terecht komt: daar blijven we mee zitten.
Bereklauw jammert soms ook nogal verdacht, maar hij ziet niets in Dromdrosje. Toch gaan beide katers straks een reisje maken naar de dierenarts waar hun voortplantplannen voorgoed onmogelijk gemaakt zullen worden.
Rozepoot komt in het hele verhaal niet voor: die is al gesteriliseerd. Het volgende poesje wat hier binnenkomt moet samen met Dromdrosje voor de nestjes gaan zorgen waarna het grote geld gaat binnenstromen.
Gisteren gewacht tot de sneeuw gesmolten was, toen naar de brievenbus gewandeld. Sneeuwuil had bubbeltjesenveloppen gekocht, dus kon ik drie dvd's verzenden. Ik loop zo kwiek als een 90-jarige, had ik maar een rollator. Maar na 100 meter gaat het toch wat beter, ik loop dan als een 89-jarige.
Afspraak in Duiven afgezegd, wegens sneeuw en rug. Vroeger ging ik met een rugprobleem voor m'n plezier in de Volvo zitten, dat is bij de Fiësta minder feestelijk. Weet ook niet zeker of ik 'm wel in z'n 5 kan zetten met die rug.
Het ritje naar de dierenarts kan in z'n één.
24 januari 2005, 07:14 lees reacties
Veel tijd besteed aan reageren op een reactie van Iris. Dat terwijl ik het plan had om een nieuw probleem aan de orde te stellen, ter ere van het tentamen wat ze morgen heeft. Nou gauw dan maar.
Zo'n dertig jaar geleden stond er in de krant dat er in een gezin in verschillende jaren drie kinderen op dezelfde dag geboren waren. Volgens de dokter was de kans daarop 1/48627125. Ik heb toen geschreven dat de kans weliswaar klein, maar niet zó klein is. Het aardige was dat het stukje werd opgenomen en dat eronder een stukje van Piet Grijs stond wat op ongeveer hetzelfde neer kwam.
Sneeuwuil is op dezelfde dag jarig als haar broer. Haar zus doet niet mee, dus dit is niet het geval van de drie kinderen. Het krantenknipsel heb ik bewaard maar onvindbaar opgeborgen.
Doet me denken aan een andere klassieker: in een schoolklas zitten 23 kinderen. Hoe groot is de kans dat er twee op dezelfde dag jarig zijn?
23 januari 2005, 07:03 lees reacties
Als je niets anders kunt dan tikken op je toetsenbord dan heb je een probleem. Je maakt dan niets mee, dus is er niets om tikkend vast te leggen. Filosoferen dan maar? Dan krijg je van die schrijfsels die ik zelf diagonaal lees.
Nou, dan over een kinderboek. Zoals ik in november al schreef is een goed kinderboek een boek voor alle leeftijden. Ik heb zeer onlangs nog een voorbeeld van dit genre ontdekt. Dat kan ik dus ook nog, behalve tikken, een boek lezen.
Ik kocht, voor €0,25, de "just so stories" van Kipling. Dat eurokwartje had ik kunnen uitsparen, het blijkt dat het hele werkje online staat. Het kan zijn dat mijn geestelijke vermogens zijn aangetast als gevolg van mijn inactiviteit, maar ik vind het prachtig. Dat boekje bedoel ik, dat vind ik prachtig.
Iedereen kent "Jungle Book", toevallig heb ik "Kim", maar verder weet ik niet veel van Kipling. Opa S. citeerde ooit "If" toen ik nog een goed geheugen had.
If you can dream--and not make dreams your master,
If you can think--and not make thoughts your aim;
If you can meet with Triumph and Disaster
And treat those two impostors just the same
--nu zit er een gat in m'n geheugen, of was het citaat niet helemaal volledig?--
Yours is the Earth and everything that's in it,
And--which is more--you'll be a Man, my son!
Ik speel een beetje vals, ik pik dit van het internet. Maar de eerste drie regels herinner ik me, 45 jaar nadat ik ze voor het eerst hoorde. Ik ga Kipling verzamelen! Daarvoor hoef ik de deur niet uit, Google levert al snel dit Ik ga lezen.
22 januari 2005, 06:43 lees reacties
Snot etc. zijn tot een aanvaardbaar niveau gedaald, ik mocht gisteren even naar buiten. Blanco DVD's kopen bij Action. Ik heb er intussen vier volgemaakt, wat bijna de hele dag duurde. Ik ga maar eens sparen voor een snellere computer. Overigens had Aldi een digitale voltmeter voor €2,99. Jammer, ik heb al drie digitale voltmeters.
Nou wil ik wel eens even zitten. Bereklauw ligt in mijn stoel, ik ben altijd heel beleefd tegen hem. Ik til hem zo vlak mogelijk op en vlei hem in een belendende stoel. Dat wil ik doen, maar bij het vooroverbuigen schiet het in m'n rug. Nogal flink, ik kan bijna geen vin meer veroeren. Tikken, dat kan ik nog net. Maar verwacht niet teveel van frankslog in de nabije toekomst...
21 januari 2005, 06:20 lees reacties
Omdat ik me nog niet buiten de deur waag beleef ik niet veel. Sneeuwuil wel, die heeft het heel druk met de migraineclub, kattenclubs en de beurs, allemaal via het internet.
Ik heb ook een migraine-relatie: Elfrieda. Zij heeft een website, onder meer over migraine. Omdat ze het ziekenhuis in moest vroeg ze om hulp bij haar site. Ik deed het een en ander, mijn laatste bijdrage is deze proefversie. Wel even onderaan kijken!
Bert, op deze manier zou ik ook jouw site kunnen maken. Die achtergrond, met dat roje randje, dat maakte Elfrieda. Niet mijn stijl. Mijn stijl is wat je nu voor je ziet, maar dat is op alle denkbare manieren aanpasbaar. Ik bedoel: zoiets. Duurt wel even, voordat een foto geladen is. Neem toch eens ADSL!
20 januari 2005, 06:34 lees reacties
Wanneer was 't? Dinsdag, bij de scharrelslager. Mevrouw Poel uit Ermelo bestelt suikervrije worst. Haar dochter is hoofdpijnvrij dankzij geen suiker. De slager wil dan wel dat de worst meteen ingevroren wordt, suiker is, ook hier, het conserveermiddel. Mevrouw Poel woont aan de Suikerbakker! (Ja, dat is een straatnaam, kan ik ook niet helpen.)
Woensdag, bijna de hele dag in bed. Avondmaal thaise wokschotel, dan weet je niet meer of tranen en snot een gevolg zijn van je kwaal of van dat eten.
Voordeel van mijn ziekte is dat er een einde komt aan de eenzame opsluiting. Bovendien wordt ik behandeld door een zeer vooraanstaande therapeut:
Dan komt er nog mail voor Sneeuwuil van ene Claudia. Die was in Duitsland in een dure migrainekliniek. Eén van de belangrijke punten in die kliniek was het suikervrije voer. Sneeuwuil copieert de mail naar de migrainelijst. De baas van de lijst, die niets meer over dieeten wilde horen, zal nu wel zelfmoord plegen.
Hoe leuk het is om geen migraine te hebben besef je pas als je het nogal eens gehad hebt.
19 januari 2005, 06:29 lees reacties
Simon stuurt de laatste foto van m'n kleinkind. 565 gram, 30 centimeter. Hoe zouden ze dat zo precies kunnen wegen? Maar alles is OK.
Ik ben niet OK, beetje koorts, beetje snot, geen inspiratie. Gelukkig is Jacq er nog.
18 januari 2005, 06:20 lees reacties
Het lijkt wel alsof Wolfi nou echt klaar is met z'n gebraak. Hij krijgt nu telkens kleine porties die binnen blijven.
Gelukkig hebben we een vervangende sensatie. Sneeuwuil schrijft op de mailinglist hoofdpijnpatienten over 'low-carb'. En vooral over de invloed van low-carb op migraine. Sommige lijst-lezers willen daar niets meer over horen, en schrijven dat dan.
Jammer, je moet je aanmelden voordat je toegang krijgt tot de lijst, ik kan jullie dus niet laten meelezen. Ja, je zou jezelf kunnen aanmelden...
Sneeuwuil heeft een aantal fans bij wie low-carb inderdaad de migraine vermindert, maar ze heeft ook een aantal niet-fans die al te suikerverslaafd zijn. (Ik ben zelf een fan, mijn migraine is vrijwel verdwenen, dankzij low-carb.)
Nu lezen we op de lijst dat sommige lezers niets meer van dieeten willen weten. Het is al bijna zover dat Sneeuwuil geëxcommuniceerd wordt. Dan komt haar grootste fan:
"Ik heb ooit eens een uil gered, zonder gekheid, in onze schuur zit een uilennest. Nu ben ik door een menselijke uil gered."
Het wordt nog gekker. De fokster van Bereklauw, de buitengewoon spontane en hartelijke Y.B. te D. wordt uit de kattenclub gegooid. We dachten al eerder dat YB niet helemaal 100% was, een beetje al te hartelijk en spontaan, en ook wegens haar reactie op een mailtje van Sneeuwuil. Een van de leden van de hoofdpijnlijst, ene Suzanne, ook kattenfokster, wist dit te melden. Nog meer sensatie dus, wat hebben we toch een heerlijk leven.
Hoewel Bereklauw steeds vaker mededeelt dat hij zich voort wil planten hebben wij het stellige voornemen hem dit onmogelijk te maken. Wat YB doet heeft voor ons dus geen gevolgen.
Zoals het hoort in Nederland zijn er meerdere, concurrerende kattenclubs.
Waarom is er dan maar één hoofdpijnclub? Zullen wij eens in deze niche springen?
17 januari 2005, 06:11 lees reacties
We gaan een uitstapje maken!
We gaan zo'n vijftig euro stukslaan.
Op Zondag! In Ermelo!
Dat gelooft natuurlijk geen mens, dat je op zondag in Ermelo geld uit kunt geven, maar wij hebben zo onze adresjes.
De kattenpopulatie begint zich weer enigzins normaal te gedragen, alleen Wolfi niet. Hij eet, eet nog wat, kotst het dan weer uit. Om aan het getwijfel een eind te maken belt Sneeuwuil de dierenarts. Hij bestelt ons om twee uur.
Wolfi is uitermate levendig, moeilijk in bedwang te houden. We krijgen een diepgaande les over kattengezondheid. "Het kan een juveniel verschijsel zijn", dat heb ik graag dat een artspersoon moeilijke woorden gebruikt. Ik voel me dan echt voor vol aangezien. Het dienstdoende artsje is een aardig jongetje, hij zal wel ouder dan twintig zijn maar zo ziet hij er niet uit.
Volgens Sneeuwuil had hij iets moois met zijn haar gedaan, en had hij een nieuw, modieus, brilletje. Hij is een erge tegenstander van rauw vlees voor katten, maar wil daar niet over discussieren. Eén ding moet ik hem nageven: hij kan beter thermometeren dan wij.
Wolfi blijkt een beetje koorts te hebben. Hij krijgt een prik tegen de koorts en tegen het kotsen. Over een uur mag hij eten. Na nog even een aderlating bij ons gaan we weer huiswaarts, met nog een doosje anti-kotspillen.
Na dat uur eet Wolfi als een wolf. Later nog wat, nog wat later komt alles er weer uit. Dan de anti-kotspil, weer een uur wachten, een heel klein beetje eten. Acht uur, 's avonds, Wolfi maakt weer braakbewegingen, die nu bijna niets meer opleveren. Sneeuwuil stopt 'm z'n pil in de bek, we hopen dat 'ie tenminste die pil binnenhoudt.
Negen uur, 's avonds. De katten krijgen hun avondmaal. Wolfi in de slaapkamer omdat hij anders bliksemsnel het eten van de anderen steelt. Hij houdt het binnen! De volgende morgen, ik vind geen braaksporen. Het lijkt erop dat we weer even over iets anders kunnen denken dan over Wolfi.
-.-.-.-.-.-.-.-
Ellen, Marja en Wout vertrokken naar Madeira. Als ik het aantal vliegtuigstrepen moet geloven, ieder in een ander vliegtuig. En nog drie vliegtuigen erachteraan met hun bagage.
16 januari 2005, 06:47 lees reacties
De katten eten alleen nog maar plakjes kip-filet van Lidl. Ik ben het met ze eens dat dat zeer eetbaar is. Wolfi eet er zoveel van dat hij alles weer uitkotst, netjes op het niet-tapijt. Ze kregen allemaal antibiotica tegen tandvleesontsteking, dat is niet echt bevorderlijk voor de eetlust. We stoppen met die behandeling en hopen dat ze weer wat gewoners dan kip-filet tot zich willen nemen.
Gingivitis, als ik me goed herinner, dat had ik, en dat hebben de katten. Dromdrosje stonk echt weerzinwekkend uit haar bek, dat ging heel snel over na het eerste penicilinepilletje. Omdat we daarna bij allemaal te rood tandvlees zagen kregen ook de anderen dat pilletje. Met als gevolg dat sommigen niet willen eten.
Gingivitis, bij mij moest het mes er in.
-.-.-.-.-.-.-.-
Ellen stuurde me een privé-mail:
In NRC/Handelsblad staat er vandaag een stukje over, met een foto van de legendarische Friden. Ik wilde het in deze mail plakken, maar hoewel je als abonnee de volledige krant op internet krijgt zijn ze niet zo gek dat ze kopiëren makkelijk maken.
Leuk, ik zoek even in Delft, gevonden! Eigenlijk moet ik er naar toe, op 8 januari is een nieuw vrijreizenkaartje geldig geworden. Ik ken al vrij veel van hun collectie, want die staat, uiteraard, op internet. Ze hebben 'm verplaatst, iets vinden is lastig geworden.
Ik interesseer me voornamelijk voor mechanische rekenmachines die kunnen vermenigvuldigen en delen. Vroeger in grote aantallen in gebruik bij, bijvoorbeeld, de Grenswisselkantoren. Ik werkte er voor het eerst mee bij m'n eerste baas, Fokker. Vond het toen al zeer fascinerend.
Hier is mijn verzameling.
15 januari 2005, 06:09 lees reacties
Wat moeten we daar nou mee? Helemaal niks, ik wou alleen maar proberen dit netjes te coderen. (Bij dat dozenprobleem van gisteren zou je deze formule kunnen gebruiken. Moet je wel weten wat een 1ste afgeleide is.) Niet echt simpel, de code voor web-schermpjes is hier duidelijk niet voor bedoeld.
De zaak is deze, ik werk in de ruimte naast de computerkamer aan een kattenhok. De schuur is nu te koud om te lijmen. Terwijl de lijm droogt maak ik constructies als hierboven.
Het kattenplan is gewijzigd. Bettie is geschrapt, we gaan binnenkort een Devon Rexje bekijken dat net geboren is. Sommige deskundigen willen dat je drie maanden wacht na FIP met een nieuwe kat. Andere deskundigen zeggen dat FIP niet besmettelijk is. Hoe dan ook, het Devon Rexje mag pas na drie maanden het huis uit. Ik heb dus nog even tijd voordat het kattenhok moet worden opgeleverd. Mooi fietsweer!
Ik zag eerst niet eens wat het was, deze rundachtige. Hij stond heel mooi belicht in het weiland, maar tegen dat ik m'n fiets had geparkeerd en m'n camera had gepakt... Niet meer, dus, vandaar dit donkere plaatje.
De optie om z'n weiland te betreden was niet aantrekkelijk, nogal veel modder en nogal veel buffel. Z'n vriendinnen bleven rustig liggen, niet zo imposant maar met wat meer kleur. Wat 'hij' en 'zij' betreft, slechts mijn inschatting.
Stenen Kamer, heet het daar, ergens tussen Putten en Nijkerk. Verder fietsen, ik kruis een spoorwandeling die ik ooit met enkele log-lezertjes maakte. Ik ga een mij onbekend pad van Natuurmonumenten in.
Gekke geiten wonen daar. Een soort drassig heideveldje, omzoomd door bedrijfsgebouwen. Het pad kronkelt, komt weer uit bijna bij z'n begin. Dat schiet niet op.
Koud en zonnig is ideaal om te fietsen. Omdat het koud is zijn er weinig andere fietsers en je krijgt het niet te warm. Omdat het zonnig is krijg je het niet te koud. Alleen m'n voeten, die wel, koud. Die bontlaarzen van Lidl zagen er zo gek uit dat ik ze niet kocht. De laatste exemplaren waren nu afgeprijsd tot €5,00. Dat is andere koek, maar koek maat 41, dat lukt niet.
Dwars door Putten, door het bos, Ermelo. Nou m'n fiets nog de tuin in krijgen zonder dat de katten ontsnappen.
Is gelukt.
14 januari 2005, 06:15 lees reacties
De katten wilden niet, of heel weinig, ontbijten. We dachten dat ze nu allemaal FIP hebben. Even later zijn ze heel wild in de tuin aan het rennen, binnen gaan ze allemaal met groot geweld de klimpaal op en af. Allemaal, behalve Bereklauw, maar die had nou juist wèl gegeten. Daarna slapen en later weer woest spelen. Alle vier kerngezond, lijkt het.
Maar 's avonds willen ze eigenlijk weer niet of nauwelijks eten. Het lijkt wel alsof ze collectief vegetarier zijn geworden: droge brokjes willen ze opeens. Wolfi eet het allerminst, we thermometeren hem, maar hij heeft geen koorts.
Zijn we te ongerust en is er met de katten niets aan de hand? We twijfelen wel of dit het goede moment is om die nieuwe, Bettie, te introduceren.
Even een ander probleem. Je hebt een stuk karton van 30x30 centimeter. Van iedere hoek knip je een vierkantje van 1 centimeter. Nu kun je vier zijden omhoog buigen waardoor een doos zonder deksel ontstaat.
Saai? Nou, dan mag je de groene tekst overslaan. Mooie service, toch?
Hoe zit het met jullie ruimtelijk voorstellings vermogen? Zien jullie hem voor je, die doos van 28x28x1 centimeter? Even hoofdrekenen: 282= 42*72=16*49=800-16=784, ruim driekwart liter. Hoe groot moet je die hoekjes nemen zodat je een zo groot mogelijke doos krijgt?
Met een beetje wiskundekennis heel gemakkelijk te beantwoorden. Met een beetje computerkennis kan je het heel gemakkelijk vinden door proberen. Die hoekjes van 1 centimeter, dat heb ik net uitgerekend, nu neem ik hoekjes van 2, 3 enzovoort centimeter. Ik doe dat simpele sommetje met de computer, en ik laat 'm onthouden wat de uitkomst is.
Tenslotte kom ik bij hoeken van 14 centimeter: een smal en hoog doosje van 2x2x14 ontstaat, 56 cc, veel te klein om mee te mogen doen. Maar ergens is er een maximum langs gekomen.
Kent iemand BASIC nog?
10 FOR x = 1 TO 14 STEP 1 20 z = 30 - x - x 30 PRINT x, x * z * z 40 NEXT
(Net zo makkelijk in Javascript, bijna hetzelfde)
Nu maalt Sneeuwuil spinazie in haar keukenmachine. Ze heeft ondekt dat ze muziek kan maken door de maalsnelheid te regelen. Probeer daar maar eens het hoofd koel genoeg bij te houden om te rekenen. Is het de Marseillaise of het Wilhelmus?
Zo'n doosjesprobleem liet ik ooit mijn cursisten oplossen. In zogenaamde machinetaal, wat betekent dat je wel kunt vermenigvuldigen en delen maar dat 'hogere wiskunde' wat lastiger wordt.
Het is leuker als je een stuk karton van 30x40 centimeter neemt, je krijgt dan een antwoord dat geen geheel getal is. Omdat de meeste lezertjes al lang hebben afgehaakt stop ik er nu ook maar mee. En de lezertjes die nog niet hebben afgehaakt kunnen de oplossing zelf wel bedenken.
Nog even een serieus onderwerp: tieners besteden jaarlijks €25.000.000,00 aan ringtones. En dan moet ik geloven dat het slecht gaat met de economie?
Het kan natuurlijk zijn dat ringtones een primaire levensbehoefte zijn, dan heb ik niks gezegd.
13 januari 2005, 06:15 lees reacties
Op 17 november ging het over een apparaatje. Niemand vroeg: "welk apparaatje?" Dat was maar goed ook, want het was onderdeel van een Geheim Project.
Kenners zien het meteen: een Eumig filmprojector, de binnenkant. In het bijzonder, de aandrijfsnaar. Ik schreef dat die snaar gesmolten was. Ik vond er tenslotte een van de goede lengte, maar veel te dik. Ik heb geprobeerd hem wat dunner te maken, je ziet wel dat hij niet erg glad meer is. De projector draaide, maar veel te langzaam.
Ik heb nog precies zo'n projector. Het snaartje daaruit was nog niet gesmolten maar wel heel erg gerekt. Ik heb dat snaartje schuin doorgesneden, en een centimeter verder nog eens. Die centimeter weggegooid, de einden van het snaartje met secondenlijm aan elkaar geplakt. Dat werkte!
Volgende vraag: vanwaar deze interesse in filmprojectoren? Dat was om de filmpjes die Yvonne op DVD wilde zetten te kunnen controleren, en eventueel repareren. Het potje filmlijm van 30 jaar geleden bevatte nog plakkend plaksel.
Mijn avonturen in Utrecht kennen jullie al, had allemaal met dit project te maken. Intussen weten L&S ervan, geheimhouding hoeft niet meer. De uiteindelijke DVD is leuk geworden, en wat handiger dan al die spoeltjes voor wrakke projectoren.
Nu heb ik nog een 16mm film van Sneeuwuil, zelfs met de bijbehorende projector. De professionele meneer kan daar niks mee. De optie zelf projecteren en dat dan filmen met de Sony heb ik nog niet onderzocht. Ik vrees synchronisatieproblemen.
De professionele meneer kan wel wat met de overige filmpjes. Die ga ik nu controleren en opsturen. Maar eerst het kattenhok van 11 januari maken.
12 januari 2005, 06:14 lees reacties
In november noemde ik het Solse Gat al. Was daar gisteren weer, zag al van verre een klein huisje. Een soort van dakje, misschien wel het onderkomen van een zwerver. Geen dakloze, wegens dat dakje. Het Solse Gat is geen slechte keuze als je helemaal vrij bent in het kiezen van je woonplaats.
Dichterbij gekomen lijkt het meer op een stuk van een vrachtwagen gevallen bouwmateriaal, maar hier komen nooit vrachtwagens. Nog dichterbij zie ik dat het een enorme plaat met verklarende tekst is, hier geplaatst door Staatsbosbeheer . Volgens de tekst zit er een héél speciale kikker en een héél speciaal waterplantje in het Solse Gat. Nou, deze héél speciale plaat had wel wat kleiner gekund, de website bevalt me beter.
Doodstil bij het Solse Gat. Het weerbericht voorspelde maar een halve dag mooi weer, dat klopte precies. Ik was er net op het goede moment. Verder door het wat minder doodstille bos. Een houthakker, dat bestaat niet meer, ik bedoel eentje die echt hakt. Ze hebben tegenwoordig allemaal een motorzaag. Ik geef toe, het gaat wel wat vlugger dan met een bijl, maar dat lawaai...
Nog verder, de grote stille heide, de schaapskudde, etcetera, etcetera. De schaapskudde? Moeten die 's winters niet in de stal? Nee, niet als het zo extreem warm is, kennelijk.
-.-.-.-.-.-.-.-
2Vandaag over olie. Zal ik die uitzending eens kort samenvatten?
- er zit veel olie in de grond
- we halen veel olie uit de grond
- er komt geen nieuwe olie bij
- binnenkort is het dus op
Daar hadden ze heel wat meer woorden voor nodig. En mooie plaatjes, en nietszeggende filmpjes van een fietsend kind. Ze stelden de vraag: "hoe komen we van onze olieverslaving af?" met als enig antwoord: "vervang hem door een andere verslaving".
Die andere verslaving heet Waterstof. Toen was de zendtijd op, dus waar die waterstof vandaan moet komen bleef onduidelijk. Mijn ideale uitzending zou begonnen zijn met 20 seconden voor de eerste drie genoemde punten, dan 15 seconden over hoe kort 'binnenkort' is, de rest van de tijd zou ik het over waterstof hebben.
Zal ik een voorspelling doen? Voor 2020 zijn er een aantal kernenergiecentrales die waterstof produceren. We doen iets wat we nog even moeten uitvinden zodat die waterstof in het aardgasdistributienet kan.
Automotoren draaien dan ook op waterstof. Je moet niet gaan prutsen om de motor van vandaag om te bouwen, nieuwe motoren dus. Heel goed voor de werkgelegeheid allemaal!
Nou niet weer over windmolens alsjeblieft...
11 januari 2005, 06:41 lees reacties
Alle katten houden erg van dozen. Hier links de doos van twaalf literpakken gesteriliseerde melk van Milbona, een merk van Lidl. Die melk is de basis van onze 24-uurs yoghurt. Ik gebruik twee liter per dag, dus zo'n doosje in zes dagen.
In ongeveer zes dagen lukt het de katten een doosje grotendeels te vergruizelen. 'Houden van' heeft hier tevens de betekenis 'houden van om op te knagen'.
De snippers 'doos' vormen een welkome afwisseling op de snippers behang. Uiterst rechts zie je nog net de staart van Rozepoot, koppeling met de foto hierboven.
Om in deze knaagbehoefte te voorzien kopen we allerlei knaagwaardigs in de dierenwinkel. We presenteren het aan de katten. Die kijken er even naar en zeggen dan: "had je niet gezien dat dat voor honden is?". Dat kunnen katten goed, iets gecursiveerd zeggen. Wij bijven zitten met, onder meer, een gerookt varkensoor.
Volgende project: een hok voor barende moederkatten en jonkies. Baren staat voorlopig niet op het programma, wel een jonkie, op 23 januari. Om die niet meteen aan het woeste leven met de andere vier bloot te stellen maken we alvast een hok in een hoek van de kamer. Voornamelijk van gaas, ze kan dus voorzichtig wennen zonder meteen te worden verpletterd.
Bladeren geharkt op de Toverberg. Eigenlijk was het veel te warm om hard te harken, maar het is heerlijk om weer eens met apparatuur zonder toetsenbord te werken. Buurvrouw An wilde even naar binnen om op de tegels in de wc te kloppen. Die vallen bij haar van de muur, haar huisje is vrijwel identiek aan het onze. Ze wil alsnog gratis reparatie door de bouwer, de huisjes zijn van 1990 zo ongeveer.
Onze tegels zitten muurvast.
10 januari 2005, 06:29 lees reacties
Met de auto richting Hoogovens. Ik probeer op het juiste punt op de A1 naar rechts te kijken, om te zien waar Hotel Bosch van Bredius stond. Dat lukt niet, verder, toch maar niet helemaal naar de Hoogovens.
In Velserbroek is een groep katten te vinden. Dat zootje ongeregeld op de foto is een moederpoes met jongen, maar let ook op die rechtsboven: een Sphinx. Ja, zo heet dat soort. Vrijwel haarloos en helemaal nergens bang voor. Ze komt meteen op schoot, klimt in je, besnuffelt alles. Door dat haarloze vel voelt ze heel warm. Ze zit vol rimpels, eigenlijk is het de lelijkste kat die ik ooit gezien heb.
Een wat duidelijker foto van ons kitten staat bij de reacties.
Terugreis, even afgeweken van de kortste weg, via Naarden-Vesting. Daar staan heel wat meer auto's dan 40 jaar geleden, maar verder lijkt het nog erg op het Naarden van 1958.
Het zwembad heet nu De Lunet, het is nog steeds een zwembad. Vroeger was daarnaast de rozenkwekerij van van Rossem, nu volgebouwd. Het Diaconessenhuis is een onherkenbaar werk-in-uitvoering geworden.
Via Rembrandtlaan en Vermeerlaan naar de Jan Toebacklaan. De tennisbaan is opgeslokt door bouwsels die aan Hotel Jan Tabak vast zitten. De laan is een doodlopende weg geworden, met veel parkeerhavens vol auto's. 40 jaar geleden waren er zo weinig dat die nog op de opritten konden staan, ik herinner me niet één auto op de rijweg.
Er is nog veel meer te onderzoeken maar de Ermelose katten roepen. Nog even een klein omwegje langs de Toverberg.
Als iets me is tegengevallen dan is het wel de stormschade op de Toverberg. Niet één boom is omgewaaid, wat tuinstoelen liggen omver, maar daar blijft het bij. De bomen tegenover Suikervlied liggen wel om, maar dat heeft Huub gedaan. Zo te zien gaat hij er nog een heel stel huisjes bij zetten.
Als 'ie nou maar weet waar het zuiden is...
09 januari 2005, 06:38 lees reacties
Behalve aan een recepten-site heb ik ook wel eens bijgedragen aan een carnavals-site en aan een astrologie site.
Het astrologie ding is de leukste. Jammer genoeg niet door mij bedacht, wel door mij gecodeerd.
Een astroloog bepaalt uit je geboortedatum je karakter. Op deze site wordt dat omgedraaid. Je moet een aantal vragen beantwoorden, daaruit volgt je karakter, en daaruit zou dan weer je geboortedatum moeten volgen.
Er is een tabel met resultaten (zie nr. 22) waaruit blijkt dat het aantal treffers nog minder is dan je volgens de kansrekening mag verwachten. Dat was natuurlijk juist de bedoeling van de site.
Carnaval heeft niet echt mijn grote belangstelling, maar een javascript dat de datum uitrekent van Carnaval wèl. Die datum hangt samen met de paasdatum, en die hangt weer samen met de tijd van volle maan. Het script rekent de uren, minuten en seconden uit tot de volgende Carnavalszondag.
Die Volle Maan is een berekende volle maan: dat kan een dag of wat schelen met de astronomische volle maan. Omdat je afrond op een hele zondag en omdat je toch niet naar de echte maan kijkt geen groot probleem.
Ik gebruik de methode Lilius-Clavius in mijn script. Als je je maar voldoende verdiept in wat dan ook kan je alles wel interessant vinden.
Gisteren een mailtje van een dame die de afteller bij de Iesselzotten wilde hebben, maar daar niet in slaagde. Wat een vreemde vrienden krijg je toch door het Internet! (Mijn oplossing stuurde ik, maar ik zie 'm nog niet op de site)
Aan de originele code kon je wel zien dat ze meer verstand hebben van bierdrinken dan van websites maken.
Tijdens het vullen van de yoghurtpotjes en het opdraaien van de twaalf doppen in zes kleuren bedenk ik dat ik het verhaaltje over de twee kinderen te mooi heb gemaakt. Helaas vergeet ik het weer. Pas midden in de nacht denk ik er weer aan. Daarom nu een vereenvoudigd verhaal:
Je gooit twee munten op. Je ziet dat de ene 'munt' laat zien. Wat is de kans dat de andere dat ook doet? Vraag: wat is er fout aan het verhaaltje met de kinderen?
Nu maar eens een reisje naar Velserbroek. Daar schijnt een Main Coontje te wonen dat wel naar Ermelo wil verhuizen.
08 januari 2005, 06:31 lees reacties
Hard gewerkt aan Sneeuwuils Recepten Site Sneeuwuil maakte zelf de inhoud, ik zette het op het WWW. sneeuwuil.now.nu doet 't ook.
In november schreef ik al over Sneeuwuils avonturen met de deelnemers aan de migrainelijst. Sommige lijsters zijn nogal dom èn heel erg suikerverslaafd. Ze zijn wel bereid aan te nemen dat er een suiker/migraine verband bestaat. Ze willen toch iets zoets eten. Als er niet
op de verpakking staat nemen ze aan dat ze het mogen eten, zelfs als het honing is. Met engelengeduld blijft Sneeuwuil proberen mensen op het goede spoor te zetten. De recepten site moet daarbij helpen.
Ik probeer haar een verhaal op die site te laten zetten, een uittreksel van alle e-mails die er gewisseld zijn, maar ze wil er een boekje van maken.
Door al dat gedoe kom ik niet aan een 'gewoon' verhaal toe. Gelukkig maar, er is vandaag echt helemaal niets gebeurd in Ermelo. Ik pik maar wat van het wereldwijde web:
COLLINSVILLE, Ill. (Reuters) - President Bush, who called on Americans this week to make a donation to help victims of the Asian tsunami, has contributed $10,000 himself, the White House said on Wednesday.
Bush, whose wealth is estimated at some $13 million, on Monday asked "every American to contribute as they are able to do so."
The president was criticized for his initial reaction to the catastrophe when he pledged $15 million from the United States, with some critics pointing out that this was less than half what will be spent on Bush's inauguration. The pledge has since risen to $350 million.
The president's personal donation comes two days after he enlisted former presidents George Bush and Bill Clinton to lead a nationwide appeal for assistance for the millions left homeless by tsunami that killed at least 145,000 people.
"The president has sent contributions totaling $10,000 to some of the international relief organization who are working in the region to help those in need recover from this grave tragedy," White House spokesman Scott McClellan told reporters traveling with Bush in Illinois.
Hij zal wel dezelfde cursus "Public relations" gevolgd hebben als Remkes.
07 januari 2005, 09:46 lees reacties
Wellicht ten overvloede:
De kattenziekte FIP wordt veroorzaakt door een virus. Vrijwel alle katten hebben dit virus bij zich. Alleen bij heel jonge of heel oude katten kan het virus actief worden, vooral in stress situaties. Preventie of genezing is, tot op heden, niet mogelijk. Behandeling die het leven verlengt is wel mogelijk, maar dat verlengt ook het lijden.
Het is dus niet zo dat de andere vier katten voorbestemd zijn deze ziekte ook te krijgen.
07 januari 2005, 06:29 lees reacties
Goed fietsweer, goed weer om een accu te laden. Dus met de camera gefietst, via de Toverberg. En meteen maar DRIE foto's gemaakt. Op de rechter foto zou je ons terras gezien hebben, als dat er nog was. Die zwarte diagonalen horen bij de verpakking, die zullen ze er nog wel afhalen. Op de linkerfoto zie je de noord-gerichte terrasdeuren. De derde foto zie je helemaal niet, een detailfoto van hoe die balken gestapeld zijn. Niet interessant genoeg om te publiceren.
Goed weer om een grafje te graven, naast de klimstronk die een populair doel voor kattenwandelingetjes is. Sneeuwuil, altijd practisch, maant mij een beetje economisch te werk te gaan, er zullen nog wel meer grafjes bijkomen. Over tien jaar, mag ik hopen.
De telefoon. Een dame belt, voor Sneeuwuil, maar ze noemt haar anders. De dame wil promoveren op Renate Rubinstein, daarvoor moet ze eventjes zeker weten dat Renée Plate niet Renate R. is. Een lang, vrolijk gesprek, dat helpt bij het rouwproces. Heel snel een e-mail met vergelijkingen tussen RP en RR.
Wij zijn het er over eens dat RP beter schrijft, de promovenda is nog niet overtuigd, maar ze is nog maar op bladzij 32 van RP's boek.
06 januari 2005, 11:27 lees reacties
Polleke bulletin: Weer koorts en geelachtig vocht in een bol wordend buikje: duidelijke symptomen van FIP. De testuitslag was er nog niet, ik denk niet dat we die nog nodig hebben. Ik vermoed dat dit het laatste Polleke bulletin is.
06 januari 2005, 06:15 lees reacties
Polleke bulletin: Gisteravond koortsvrij, in en uit, alles werkt. Zoals gezegd, dat wisselende beeld hoort bij FIP. Vandaag moeten we de uitslag van de bloedtest krijgen.
Gisteren drie minuten voor veel meer dan honderdduizend doden, maar dan wel de rest van de dag voor één ziek katje.
Een probleem is dat mijn herinneringen beginnen op te raken. Ik heb nog wat foto's gevonden. Vooral de laatste vind ik nogal veelzeggend.
Het mooie van het kansrekenprobleempje is zijn schijnbare eenvoud. Dat de tweede vraag echt anders is dan de eerste is op het eerste gezicht niet duidelijk. Toch is dat zo! Het antwoord op de eerste vraag is natuurlijk 50%. Verder is er een verhaaltje omheen wat je tot de kern moet reduceren.
Het fameuze drie deuren probleem is wat moeilijker te overzien, maar in principe is het niet anders dan dit. Over dat probleem hebben grote geleerden gediscussieerd: die zagen het dus ook niet in één oogopslag.
05 januari 2005, 12:12 lees reacties
Uit de serie toch nog teruggevonden fotoos, de BKE machine: (Koen)(Marja)
Hij bleek zelfs al gescand te zijn. Scanbestand teruggevonden, dus.
05 januari 2005, 06:12 lees reacties
Tijdens de MKZ crisis, in 2001, mocht je niet in het bos. Ik wandelde toen over alle huisjesterreinen in de buurt van de Toverberg, heb zo aardig de weg leren kennen. Het blijft maar nietfietsweer, ik bepaal daarom dat het wandelweer is.
Ik loop, in precies 30 minuten, via een aantal huisjesterreinen naar de Toverberg. Er is tegenwoordig een zero-tolerance beleid wat betreft permanent wonen op zo'n terrein. Zero wordt behoorlijk naar boven afgerond. Op de Toverberg blijken nieuwe huisjes als paddestoelen uit de grond te rijzen.
Rik had me al gemeld dat in de kuil die ik fotografeerde nu een huisje staat met een terras op het noorden. Daar moet ik een foto van hebben!
| -O nee, | zeggen jullie nu, niet weer een foto toevoegen aan die eindeloze reeks over het afgebroken kleine huisje. |
| -Ja! | zeg ik, dat moet, en het is mijn weblog. |
Jullie hebben geluk. Ik heb de oude digitale camera bij me, en die zegt 'low battery'. Hij schuift z'n lensje nog wel uit, maar foto's maken wil hij niet. En z'n lensje weer inschuiven wil hij ook niet meer. Die oude camera werkt op een peperdure accu die heel gauw leeg is. De nieuwe camera gebruikt accuutjes die je op iedere straathoek kan krijgen, hij doet bovendien erg lang met een lading. Maar ja, die nieuwe ligt thuis...
Dan maar een beschrijving van dat huisje? Straks kan je dat niet meer zien, maar eigenlijk is het een stacaravan. Vroeger had dat het voordeel dat je geen OZB hoefde te betalen, maar daar trapt de fiscus niet meer in. Ik heb gezien hoe een kuil gegraven werd, daarin kwamen twee stalen frames van 3x11, met wieltjes die nog geen meter gereden hadden. Op die frames werd dan een bouwwerk opgericht, dat heette dan stacaravan. Dit nieuwe huisje komt kant-en-klaar uit de huisjesfabriek. Het staat inderdaad met de terrasdeuren naar het noorden kijkend.
Ik beschrijf het niet verder, dat interesseert toch niemand. Als dat wel zo mocht zijn, kom maar eens kijken.
Polleke bulletin: nog niet helemaal koortsvrij eet ze wel behoorlijk. Dat mag ook wel, want ze is graatmager. Ze is nogal smerig door de glycerine-producten die ze kreeg, maar ze poept wel. Narcose is waarschijnlijk niet meer nodig. Ik meldde dat we woensdag een uitslag van een bloedtest verwachten, dat wordt donderdag. Ze mauwt zeer klagelijk als we afscheid nemen.
Sneeuwuil overtreft regelmatig mijn stoutste verwachtingen. Niet alleen kan ze zonder navigatiesysteem de dierenarts vinden, maar ze loste ook het kansbereken ding op!
De basis van de oplossing is dat er precies vier soorten gezin met twee kinderen zijn met een even grote kans, als je niets van die kinderen weet:
| M | M |
| M | J |
| J | M |
| J | J |
Naarden, aflevering zeven
04 januari 2005, 06:34 lees reacties
Als we nog even doorgaan met de buren van de buren dan zijn we straks in Hoek-van-Holland. Ik hou 't op Naarden VI
Nog kansrekenen, die jongens of meisjes, van gisteren. Je kunt een experiment doen.
Je neemt twee nederlandse euroos. Op de ene kant staat een meisje, op de andere kant... Ik zou niet weten wat, maar die telt als jongetje. Het gaat ook met twee belgische euroos, daar staat op de ene kant een jongetje. Je gooit de twee munten op en je kijkt hoe ze neerkomen.
Twee munten met ieder twee mogelijkheden, dat zijn er maar vier mogelijke combinaties. Zo weinig, dat kan je wel even helemaal uitwerken, en dan de vraag van gisteren beantwoorden. Zo weinig dat je het, als je geen euroos hebt, helemaal als gedachtenexperiment kunt doen.
Polleke bulletin: gisteravond had Polleke geen koorts meer. 's middags had ze al gemalen biefstuk gegeten die we voor haar meebrachten. 's avonds ging Sneeuwuil nog even kijken, toen was Polleke zo vol dat ze niet veel meer at. Let op de infuus-poot!
Het lijkt dus weer beter te gaan, maar een van de symptomen van FIP is nou juist die schommelende temperatuur.
Pas woensdag krijgen we uitslagen van de bloedonderzoeken.
03 januari 2005, 11:45 lees reacties
Kansrekening voor liefhebbers:
Je kent een gezin met twee kinderen, maar je weet niet of dat meisjes of jongens zijn. Je komt moeder tegen met een baby, ze heeft de oudste net naar de crèche gebracht. Je kunt niet zien of de baby j. of m. is. Wat is de kans dat het crèche kind een meisje is?
Je praat met de moeder, alras blijkt de baby een meisje te zijn. Wat is nu de kans dat het crèche kind een meisje is?
Je mag aannemen dat er precies even veel meisjes als jongens geboren worden.
03 januari 2005, 11:07 lees reacties
Polleke bulletin:Ze eet wat, poept wat, maar heeft nu weer koorts.
Ze wordt nu getest op FIP, dat is een ziekte die je beter niet kunt hebben...
03 januari 2005, 06:25 lees reacties
In het diepste geheim de oude 8mm filmpjes op DVD laten zetten, door een professionele meneer. Daarna op de computer dat geheel ge-edit. Net als bij een tekst kan je al te saaie stukjes weghalen. Anders dan bij een tekst kan je er geen stukjes bij verzinnen.
Geheim, omdat Simon het niet mocht weten. Het was bedoeld als verassing ter ere van z'n eigen baby. Project bedacht door Yvonne, die er nu zelf melding van maakte in een reactie. Ik neem daarom aan dat L&S van het geheim op de hoogte zijn.
Een vak apart, filmpjes editen. Het duurt even voordat je in de gaten hebt hoe dat moet. De computer vind het ook een heel karwei, die staat soms minuten lang na te denken. En het maken van de uiteindelijke DVD duurt ook nog eens meer dan een uur. Gelukkig heb ik nog drie computers in mijn computerkamer...
Nu zijn er nog de oude A&R filmpjes, en de I filmpjes. En zelfs 16mm Sneeuwuil filmpjes, waar weer een andere professional voor nodig is. Wat zal ik doen?
Nou je 't zegt, er moet zelfs nog ergens een door Fons Blaisse gemaakt filmpje zijn waar ik op voorkom.
Hier zie je Simon aan het bouwvakken en Leo bezig met een vervoermiddel. Er is weinig veranderd in bijna 40 jaar. Geen idee wie daar bovenaan het trapje staat.
Belangrijker is de plaats: de achtertuin van de buren Bets. Op de Leo-foto zie je dat het midden van de verticale stenen uitgelijnd is met het terras. Op de Simon-foto zie je bovenaan dezelfde stenen. Een rollaag heet dat, verticale stenen. Tussen de rollaag en de grond kan je stenen tellen, en een beetje raden. Hieruit kunnen we concluderen hoe hoog de berm is. De fotootjes zijn geknipt uit hetzelfde filmpje dat ik gisteren gebruikte.
Ongeveer 12 stenen + specie + 1/2 steen op z'n kant: 90 centimeter. Ik zei eerder dat het niveauverschil bij de buren kleiner leek, ik doe er daarom nog 10 centimeter bij: 1 meter, meer kan ik er niet van maken...
Er komt nog een stukje Naarden, ben ik nog maar net aan begonnen. Bij Schiedam VI Amstelveen toegevoegd.
02 januari 2005, 17:44 lees reacties
Polleke Bulletin: mochten net even op bezoek. Polleke zit nog steeds aan het infuus, maar had wel, net toen wij kwamen, één grote, harde, keutel geproduceerd. De dierenarts wil nog even wachten, misschien is narcose niet nodig.
Een neefje en nichtje van Henk, in de achtertuin, wegens trouwen van Ellen & Henk. Hoe hoog schatten jullie die kinderen? Zie je de berm op de achtergrond? En de spelonk onder de garage? Zie reactie van Marja voor de diepere achtergrond.
Een stukje uit de film op DVD. Zie je dat als film dan is het beeld aanvaardbaar, soms zelfs goed. Maar één plaatje daaruit, dat houdt niet over.
02 januari 2005, 06:22 lees reacties
Van dat regenachtige weer, niet koud, begin januari en dan al dat electrische kerstlicht nog. Dat moest verboden worden.
Als het regent op carnavalsmaandagmorgen, uitgestorven straten en dan carnavalsslagers uit luidsprekers. Net zo iets.
Nat en koud in een bos, dat heeft nog wel iets.
Conclusie: al die bebouwing, laat die maar staan. Ik ben in een tolerante bui. Maar die electriciteit, die zou van januari tot april uitgeschakeld moeten worden. Het is maar een voorstel, een maandje meer of minder kan ook.
Polleke bulletin: ze brengt het weekeinde door bij de dierenarts. Haar toestand gaat vooruit, maar ze is nog niet van haar verstopping bevrijd.
Hier is Naarden V
Ik moet, in een boekwinkel, engels-nederlands tolken voor twee japanse mannen. Het probleem is dat ze nauwelijks engels spreken. Ik moet ze vragen wat ze willen drinken, nogal een vreemde vraag in een boekwinkel. Hun kind, een hoogblond meisje, speelt buiten, op een brug met een blauwe leuning. Er is ook een heel magere witte kat, die springt via het meisje op de blauwe brugleuning. Zo'n ronde ijzeren buis, dat kan niet goed gaan. Ik ren naar buiten en kan de kat nog net pakken voor hij naar beneden valt. Ik roep naar de japanners dat ze wel wat beter op hun kind mogen passen.
Dan wordt ik wakker, een extra siësta als gevolg van het nieuwjaarsgeweld. Niks lucide ...
01 januari 2005, 06:28 lees reacties
Laten we dat hele jaar nou es 10 dagen opschuiven, de kalender bedoel ik. De langste nacht is dan de oudjaarsnacht. Kerstmis is eigenlijk een heidens feest, dus dat schaffen we af. De geboorte van Jezus, dat weten we niet zo precies wanneer dat was, of Jezus ooit bestaan heeft is niet eens zeker. Nog een reden om Kerstmis maar af te schaffen.
Sinterklaas kunnen we ook heel goed naar 31 december verschuiven. Dan hebben al het gedonder op één dag, lijkt me ideaal.
En dan de vuurwerkverkoop alleen tussen 16 en 18 uur op 31-12.
De langste nacht, de terugkeer van het licht, dat is wel een feestje waard.
Het zou nog beter zijn als het jaar maar 360 dagen had. De aarde sneller om de zon laten draaien, dat lijkt me niet zo gemakkelijk. We moeten de aarde wat langzamer om z'n eigen as laten draaien, dat is makkelijk te doen als we ons met z'n allen tegen met de draairichting van de aarde in mee verplaatsen.
Of de poolkappen, die zijn toch al aan het smelten. Als al dat water zich over de oceanen verdeelt gaat de aarde ook langzamer draaien.
Je krijgt dan 12 maanden, die allemaal precies 30 dagen duren. Je zou nu weken van 10 dagen kunnen invoeren, maar per maand 5 weken van 6 dagen lijkt me beter. De zondag kan best vervallen, dan gebeurt er toch nooit iets. 31 december vervalt ook, dus geen vuuwerk verkoop meer.
Mijn voornemen voor 2005: de aarde wat langzamer laten draaien.
Hier is het steeds langer wordende Naarden verhaal, deel IV.