reacties
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 31 december 2004, 06:08
Datum: vrijdag 31 december 2004 14:59
Het wegraken van Marja herinner ik me nog goed. Ik was degene die haar vond, hard huilend, ze was net begonnen een strandopgang te beklimmen. Ik pakte haar bij een galgje van haar katoenen tuinbroek, ze probeerde zich los te rukken, waarschijnlijk dacht ze dat ik een enge man was.
Als jullie dit memoreren dan weet ik het ook weer. Hoe kom ik toch bij al m'n geheugen-schatten zonder dat iemand anders ze aanboort?
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 31 december 2004, 06:08
Datum: vrijdag 31 december 2004 14:24
De foto van Zus met Jokari ligt voor me (onscherp), die van Ellen met de aanbeden ijsverkoper (prachtig) ook. Als we binnenkort poezen komen aaien (hoe is het nu met Polleke? Graag een extra bulletin bij ontwikkelingen) zal ik de albums meenemen. Al die tijd gewacht tot je je autobiografie ging schrijven.
Polleke ligt, als het goed is, nu bij te komen van een kleine narcose. De dierenarts heeft haar met de hand van haar probleempje bevrijd.
Koop gauw nog even een scanner en stuur de fotoos!
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 31 december 2004, 06:08
Datum: vrijdag 31 december 2004 13:26
Omdat ik bij onze eerste buitenlandse vakantie in Bretagne zes was, weet ik dat de Egmondjaren 1950 en 1951 waren. Ik raakte weg op het strand, wat mijn eerste herinnering op deze aarde is. Hebben Ellen en Koen proppen kerstkalkoen in de mond?
(Wekelijks dialoogje als Ellen thuis kwam van haar gymnastiekles bij Eck Hooykaas. Zus: 'Zei Eck nog iets?' Ellen: 'Nee, hij had een doek voor zijn mond.' Wij moesten daar ontzettend om lachen, en ik eigenlijk nog steeds.)
Ik schater nu even binnensmonds. 1950-51, een belangrijk ijkpunt. 1945 geen vacantie, '46 waren we net verhuisd, '47 naar Bergen. Wat gebeurde er in 1948-49? Twee hele vacanties zoek in ons collectieve geheugen, dat is onacceptabel.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 31 december 2004, 06:08
Datum: vrijdag 31 december 2004 12:36
Ja, het was leuk in Egmond. Zus zou in dat vissershuisje zelf koken, maar de verhuurster nam die taak al gauw van haar over, we kregen vaak gebakken visjes. Kees had een grote tuinschep meegenomen en groef op het strand mooie rechthoekige kuilen voor ons. Daar maakten we huizen van, met een trap en meubilair. Ook wierpen we vloedbergen op en legden we ingewikkelde waterwerken aan. We hadden ook een 1-persoons tennisspel, een balletje aan een lang elastiek, bestaat zoiets nog? Toen het een keer de hele dag regende hebben we onafgebroken met Kees zitten een-en-twintigen.
Op weg naar het strand kregen we altijd een ijsje, ik was verliefd op de ijsman, een Italiaan. De Egbertsen kwamen ook een paar dagen naar Egmond. "Moet dat, die kinderen zo dichtbij?" vroeg Jack een keer op het strand, dit tot diepe verontwaardiging van Zus.
Jullie gingen een keer naar de kermis, ik was een beetje ziek en moest thuisblijven. Toen jullie terugkwamen kreeg ik een groen plastic poppetje, iets wat je nu waarschijnlijk gratis bij de cornflakes krijgt. Destijds kreeg je nooit 'zomaar' iets, ik vond het prachtig en zie het gedrochtje nog scherp voor me.
Jokari. Het elastiekspel kòn ook met twee personen. Zus was er goed in. Het mocht later mee naar Bretagne (Daar bestond een foto van, Zus+Jokari). Het ijsje herinner ik me wel, de ijsman niet.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 30 december 2004, 06:34
Datum: donderdag 30 december 2004 12:35
Zelfs het nakomertje heeft nog biologie gehad van Waage. Weliswaar op een andere school en zoveel later dat de ravages van motorongeluk en tijd niet meer uit elkaar te houden waren, maar toch. We vonden hem erg aardig, en hij leende mij het standaardwerk Flicka het Veulen.
Na lezing van F's ervaringen met het onderijwijs zal ik nooit meer klagen over huidige wantoestanden. Die verbleken. Ik wist dat F een keer een klas moest overslaan omdat zijn matig presteren werd geweten aan verveling, en dat dit later niet zo'n goede beslissing werd gevonden (was advies van psycholoog die nog wel eens in het nieuws was: een naam als Van de Watering??) maar ik had nooit begrepen dat het om de zesde klas ging, en nota bene in een verhuisjaar. Volkomen idioot: de zesde klas is de leukste van de lagere school, en je zou een kind bij een verhuizing eerder een klas over laten doen dan dit. Waren alle volwassenen toen gek?
(Link naar Waterink werkt nu wèl. Ik was iets te snel omdat de dierenarts wachtte.)
Waterink, niet helemaal de eerste de beste, maar dat was wat later. Nee, het oversla-advies kwam uit Schiedam. Ik had het liefste de klassen 1 tot en met 6 overgeslagen.
Volwassenen waren toen niet veel gekker dan nu, denk ik. Iets te prestatiegericht, misschien?
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 30 december 2004, 06:34
Datum: donderdag 30 december 2004 11:02
Koen en ik hebben ook nog op het Goois Lyceum gezeten. Lekker klein schooltje, ruim 200 kinderen. Ik herinner me de biologieleraar Waage, zwaar beschadigd door een motorongeluk. Hij kon enorm tekeer gaan, maar daar hadden we wel begrip voor. Onze aardrijkskundejuf had het voornamelijk over Indonesië en ook de leraar Engels had iets met dat land, hij droeg graag een wit tropenpak. Toen de school werd opgeheven kwam de rectrix, juffrouw Otten, dat in de klas vertellen, bevend als een riet. Ze zei dat we maar naar het Baarns Lyceum moesten gaan, dat was zo'n goeie school. Wij vonden het daar vervelend en zij ons ook. De treinreis was nog wel leuk, al gauw wisten we allerlei knoppen te vinden en konden we bijvoorbeeld de misthoorn laten loeien. Later verbleekten de verhalen over mijn treinavonturen bij die van Henk over de Gooise stoomtram. De machinist constateerde een keer dat het beklimmen van het Huizer Hoogt veel makkelijker ging dan anders. Toen hij omkeek begreep hij waarom: Henk en zijn kornuiten hadden de laatste wagons afgekoppeld.
Overigens, voor iemand die niet kan spellen en niets van grammatica begrijpt, schrijf je uitstekend Nederlands. Voor iemand die deze vaardigheden wel beheerst trouwens ook.
Ik heb nog een tijdje bij Waage thuis, in Hilversum, m'n huiswerk gemaakt. Daar had hij een privé klasje voor. Ik ben ook nog eens met hem en nog twee jongens naar Luxemburg geweest. Het noemen van de naam Waage was nodig om me deze herinneringen te herinneren.
De aardrijkskundejuf, juffrouw Pinke, wees ons bij de eerste kennismaking op het Pinkegat, ergens tussen twee Waddeneilanden. Grappen daarover werden zo onmogelijk.
De stoomtram, die was nog net niet opgeheven toen wij naar Naarden verhuisden. Ik heb het tochtje naar Huizen wel eens per tram gemaakt. Het tramstation, vast aan het treinstation, werd later gebruikt om een walvis tentoon te stellen.
Voor iemand die wel "durch, für, ohne, um, bis, gegen, entlang, wider" onthouden heeft maar die niet weet wat daar mee aan de hand is spreek ik ook aanvaardbaar duits, als ik het maar niet hoef te schrijven. Aha, ik zie het: vierde naamval. Jammer dat ik niet weet wat een naamval is. Op de lagere school vond ik dat al een krankzinnig woord: naamval.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 29 december 2004, 06:15
Datum: woensdag 29 december 2004 15:40
Ho, ho, Bart had geen jonger zusje! Het overbuurmeisje met de permanente bult op haar voorhoofd was Annemieke Corts, twee dagen ouder dan ik. Ik nam aan, dat de Cortsen de Van Nordens opvolgden in dat huis. Deze bult had een jonger broertje, Bertje, een lastpakje dat - ook al weer op Annemiekes partijtje - een pak slaag kreeg op zijn blote billen terwijl de gasten verpletterd toekeken. De familie Corts, waar ik met enige tegenzin toch wel vaak speelde (zo dichtbij, zo even oud) had boven de trap een krokodillenhuid hangen. Net zo luguber als Bertjes pak slaag.
Een waardevolle aanvulling, de K door een C vervangen, en Bertje ook nog. Die laatste heb ik nooit opgemerkt. Een ooggetuigeverslag van het pak slaag ringt een bel.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 29 december 2004, 06:15
Datum: woensdag 29 december 2004 14:54
Herstel, dat vaak vallende meisje heette Annemieke Korts of Corts, maar ik geloof dat ze wel recht tegenover ons woonde. Na vertrek van de Van Nordens? Aan de overkant bij de hoek woonde een gezin met twee kinderen, José en Felix, hun huis heette Jofel. Later kregen ze nog een kind, Dorientje, toen noemden ze hun huis Jofeldo.
Van Doornik had geen criminele uitstraling, het was meer een Dorknoper-type. Hij had een lijzige stem en noemde zijn vrouw 'mam'. Zus hoorde hem eens temen: 'Het is mooi weer, mam.' Na enkele seconden gevolgd door: 'Het regent.'
En heb jij het pruimenwijf ooit verwerkt? Haar tuin grensde aan onze Punt, ze verdacht ons (en vooral jou) ervan dat we van haar pruimenboom plukten en kwam eens tierend verhaal halen.
Ja, ik denk dat dat klopt, Annemieke Korts. Jofel herinner ik me ook. Het pruimenwijf had ik verdrongen, maar nou je 't zegt...
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 29 december 2004, 06:15
Datum: woensdag 29 december 2004 12:42
Ja, nu achteraf lijkt Schiedam paradijselijker dan Naarden, maar destijds vond ik dat helemaal niet. Ik zie vage beelden van onze aankomst, toen we over de Brediusweg reden (in een rijtuig?) had ik het idee dat we in een echt bos waren. Het huis vond ik meteen prachtig, de diepe achtertuin ook. De Montessorischool vond ik ook geweldig.
Van Vlek weet ik nog dat hij op zijn wasserij graag meisjes van een naburig doofstommen instituut liet werken, die kletsten tenminste niet. Later verliet hij zijn gezin, daags na de grootscheepse viering van zijn 25-jarig huwelijk. Kauling was inderdaad eng, zijn stem ook. Ik heb nog les van hem gehad, steeds als hij een bal naar me toe sloeg kraste hij: kijken..., kijken..., SLAAN! Hoewel ik er weinig van terecht bracht vond ik tennissen wel leuk.
Bartje van Norden had een jonger zusje, Annemieke. Ze had permanent een bult op haar voorhoofd omdat ze zo vaak viel. Ze kreeg vaak straf en werd op haar eigen verjaardag naar haar kamer gestuurd.
Dat rijtuig kan kloppen. Ik was er niet bij, maar taxis reden nog maar nauwelijks.
Het huis, de tuin, de omgeving, dat vond ik ook prachtig. De Montessorischool duurde voor mij maar een paar weken. Ik miste niet zozeer de Schiedamse mensen als wel de aansluiting bij de Naarden/Bussumse.
Bartje had een jonger zusje? En dat vertel je nou pas? Geheel blanco in mijn geheugen.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 29 december 2004, 06:15
Datum: woensdag 29 december 2004 12:28
Nog even over de verzorgingstaat (een late reactie wegens uithuizigheid).
Rik, het idee dat je een gewetenloze schoft zou zijn is nooit in me opgekomen en ik ben het met je eens dat er kwalijke kanten zitten aan de verzorgingstaat. Zo'n gezinscursus lijkt me wel een goed idee, de uitkeringen verder aantasten niét. Voor je het weet komt de sociale dienst weer bij mensen in de pannen kijken of ze wel karig genoeg eten.
De sociale dienst zou moeten kijken of ze wel 'low-carb' eten! En nou is Rik weer uithuizig: zit bij ons op de bank. (Wel met Sneeuwuil d'r computer, maar hij zoekt alleen naar 2e hands autos)
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 29 december 2004, 06:15
Datum: woensdag 29 december 2004 11:54
Wat ik me van de Jan Tabaklaan nog herinner is in elk geval niet jullie. Vreemd en spijtig. Wel de broertjes Emmer, die wij (mijn zusje en ik) als volstrekt waardeloos beschouwden, en die we met tegenzin en van véel te dichtbij konden beluisteren op zolder, als hun zeurige moeder zeurige dingen tegen ze zei. De criminele van Doornik heb ik nooit waargenomen. Mevrouw van Amerongen daarentegen zit in mijn brein geramd, omdat ik een hekeldicht over haar maakte voor mijn moeder op Sinterklaas. Ik herinner me alleen nog de regel: "En waar ga je dan naar toe? Naar Mevrong van Ameroe!" Dit omdat ik haar vriendschap met die dame niet zag zitten. Wij kwamen uit een volstrekt isolement in Aerdenhout, en mijn moeder, die daaronder had geleden, stortte zich gretig op iedereen die zich aanbood. Dat heeft ze vast wel gedaan, die Mevrong.
Wij, eigenlijk de hele verdere familie, hadden heimwee naar de bushbush van Aerdenhout, en vonden dat Jan Tabak-straatje maar niks, burgerlijk en vol met mensen waar we niks mee te maken wensten te hebben. En zo negeerde ik wat het lot zo leuk voor me had weggelegd.
Nico, de oudste Emmer, kende ik niet echt, maar met Hans kon je wel omgaan. Moeder Emmer is uit mijn geheugen gewist. Mevrouw van Amerongen kende ik ook toen alleen van naam. Had ze een wit hondje? Zou best kunnen.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 29 december 2004, 06:15
Datum: woensdag 29 december 2004 11:19
Hoe is het mogelijk dat Sneeuwuils verblijf in de Jan Toebacklaan ons Abbingen zo totaal is ontgaan? Hoe lang woonde ze er, en wie of wat herinnert zij zich??
Juist dat Van Rossemhuis herinner ik me als sfeervoller dan andere naoorlogse panden, dat kwam door de oranje markiezen die bij mijn enige bezoek een onaards licht doorlieten, en door de glazen rietjes in de limonade.
Toegiften bij jouw Naarden: bij de tennisbanen hoorde tennisleraar Kauling, die ik als kleuter een engerd vond. Aan de familie Vlek schonk Zus ooit een jurkje voor hun jongste, een afdankertje (van mij?), wat door de Vlekken als een belediging werd opgevat; het jurkje bungelde later aan onze voordeurknop. Het voornaamste contact met de Van Doorniks was als zij naar bed gingen: in de ouderlijke slaapkamer kon je horen hoe zij het licht uitknipten. Die baby van Dominee Richards was het meisje Hansje, een moeizaam speelkameraadje van mij omdat ze door die electrocutie een flink spraakgebrek had; Zus vertelde altijd, dat Hansje haar tong in een stopcontact had gestoken, maar dat strijkijzer van jou is veel overtuigender. Had ik dus voor niks die ellendige stopcontactafdekkertjes in Londen (we hebben ze nu weer omdat we de afdekkertjes van de vorige bewoners nog niet hebben losgeweekt). En Nancy van de bloemenwinkel heette Slappendel - waren de achternamen vroeger mooier of maken ze op kinderen meer indruk? Jouw idee dat in Schiedam alles mooier was, was wel een beetje een familiegevoel: ook voor mij, die met zes weken oud verhuisde, was Schiedam een soort verloren paradijs. In al die straten rondom de Nassau Dillenburgstraat woonden ook aantoonbaar meer vrienden (van ouders en kinderen) dan later in Bussum.
Kauling had ik als tè eng opzettelijk niet genoemd. En je tong in een stopcontact, ik denk niet dat dat lukt. Zo'n contrastekker voor een strijkijzer is voor extra dikke pennen, heeft dus extra grote gaten.
Had je op 'bloemist' geklikt dan had je daar de naam Slappendel aangetroffen. Een naam die ik niet passend vond voor Nancy: niet slap en geen del.
Een niet genoemde vriend is natuurlijk Egberts, toen twee straten verder. Ik doe Dorja erbij, omdat Bert Rombouts die later in een appartementencomplex in Utrecht aantrof. Doreen en Jack Egberts, uit die namen stelden zij Dorja samen. Was toen nog moeilijk: je mocht niet zelf voornamen bedenken. Jack heeft toen gelogen dat het een ierse naam was.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 28 december 2004, 06:07
Datum: dinsdag 28 december 2004 10:01
Toen de domineesfamilie in Valburg woonde (ik moet eens kijken of de pastorie er nog staat), viel Kees in Delft voor de dochter van zijn hospita. Uit Valburg kwam de beruchte ouderlijke brief om hem 'deze dwaze verloving' uit het hoofd te praten.
Ha, dat wist ik niet zo precies. Ik kom nog al eens langs het knooppunt Valburg. Ik denk dan ook 'eens kijken of de pastorie er nog staat' maar op dat knooppunt kan je niet van de snelweg af. Op het punt waar je er wel af kan ben ik Valburg al weer vergeten.
De test als gedaan? Alleen dan mag je klikken op de reacties op de test.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 27 december 2004, 06:34
Datum: maandag 27 december 2004 10:59
Sarah reageert op Marja's computer:
Ha Frank!
Marja stuurde mij naar de computer omdat ik als enige van de familie kansberekening leuk vind. Hier het resultaat.
Allereerst berekende ik inderdaad ook dat de kans 3/4 zou zijn op een resterende witte bal. Toen gooide ik de wiskunde aan de kant en ging logisch nadenken, en kwam tot het volgende:
Er zijn vier mogelijkheden van ballen die getrokken kunnen worden:
1. Een rode bal uit een zak met een rode en een witte bal.
2. Een witte bal uit een zak met een rode en een witte bal.
3. De ene witte bal uit een zak met twee witte ballen.
4. De ándere witte bal uit een zak met twee witte ballen.
Van deze vier mogelijkheden is de kans dat een achterblijvende bal wit is, inderdaad 3/4 (mogelijkheid 1, 3 en 4). Maar mogelijkheid 1 valt al af vóórdat je gaat berekenen, omdat we geen rode maar een witte bal uit de zak trekken. Alleen 2, 3 en 4 blijven over, waardoor de kans op het achterblijven van een witte bal dus 2/3 wordt. Dit omdat alleen 3 en 4 aan onze criteria voldoen.
Medische statistieken moet je nooit vertrouwen, omdat doktoren geen verstand hebben van kansrekening. Nu blijkt dat er toch nog hoop is. Veel betere tekst dan die van de NWO!
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 23 december 2004, 06:27
Datum: zaterdag 25 december 2004 13:22
Ik hoor bij die 2 procent.
Wat ook leuk is:
Schrijf op de ene (schuif)kant van een luciferdoosje - 1 2 3 4 - en op de andere - waarom 3? -
Laat iemand kiezen uit de vier cijfers en laat hem dan de andere kant zien.
Bert Rombouts is de enige geweest die ooit iets anders zei.
Anja
Ja, minstens zo leuk, maar iets moeilijker op het WWW te zetten. Je testresultaten heb ik bij de 'reactie op de test' gezet.
Aan: "Frankslog" <->
Onderwerp: Schiedam III
Datum: zaterdag 25 december 2004 12:14
Dat rekenlineaaltje heeft Kees altijd bij zich gedragen en heel veel gebruikt. Soms vervangen door een nieuwe, het waren gewilde relatiegeschenken. Kees heeft de zakjapanner net niet meer meegemaakt, maar hij was met het rekenlineaaltjse minstens zo snel.
Was Jopie Brauns tijdens of vlak na de oorlog? Een ondervoed 'bleekneusje' uit de Gorze die bij ons kwam, niet voor de frisse lucht of het goede eten, misschien gewoon een soort oppasdienst? Ik herinner me van haar alleen haar (helaas later nog veel geciteerde) uitspraak tegen Zus: "Tante, ik mot poepe".
In het Haarlems Dagblad stond donderdag en foto van een gezin om de huiskamertafel (1944), moeder op de achtergrond op een tot hometrainer met dynamo verbouwde fiets, lamp boven de tafel, zodat de familie kon lezen en breien. Zo'n contraptie hadden wij toch ook?
Koen
Eigenlijk is het rekenlineaaltje superieur aan de zakjapanner: het suggereert geen veel te grote nauwkeurigheid. Ik denk dat Jopie Brauns net na de oorlog was.
Wij hadden ook zo'n wiel, waarvoor Wilton enkele belangrijke onderdelen leverde. Je kon het trappen als een spinnewiel, dus zonder fietsgedeelte. Omdat we ook de carbidlamp, het drijvertje en de illegale stroom hadden is het niet veel gebruikt.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 25 december 2004, 08:02
Datum: zaterdag 25 december 2004 10:06
Geweldig, deze uiteenzetting over Koerdische tekens. Dit mail ik natuurlijk ook aan Mascha. Overigens overweegt Iraaks Koerdistan niet om de Koerdische taal af te schaffen, maar ze denken er wel over om over te gaan op 'gewoon' schrift, dit om de communicatie met het westen te vergemakkelijken. De kinderen leren het op school.
Ik meende op het internet al te vinden dat er een voorkeur voor 'gewoon' schrift zou zijn. Maar ik vind die Koerdische tekens leuker, soms wel moeilijk van elkaar te onderscheiden.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 25 december 2004, 08:02
Datum: zaterdag 25 december 2004 9:07
Ik heb laatst -om nog heel even terug te komen op het Sternverhaal en om Ellen te laten zien dat ik geen meedogenloze schoft ben- een brochure geschreven voor gezinnen met een verslaafd iemand erin. Verslaafde iemanden hebben de neiging om de kantjes er vanaf te lopen, hun gezinsleden onevenredig zwaar te belasten en onredelijke eisen te stellen aan hun kinderen. De kinderen van verslaafde iemanden veranderen te vaak in hun ouders; in tweeërlei opzicht: ze werpen zich op als verzorger van hun verslaafde vader of moeder en sjouwen hem/haar met zijn/haar dronken kop de trap op om hem in bed te leggen. Maar bovendien veranderen de kinderen van verslaafde iemanden dikwijls zelf ook in zuipende spuiters. Dat zit in de genen, maar ook in de omstandigheden. Tenslotte kunnen ook de kinderen van verslaafden misbruik maken van de situatie, door de kantjes er vanaf te lopen, alleen nog maar chips te eten niet niet meer voor zichzelf te zorgen.
Nou, in Amerika heeft iemand een cursus bedacht om ervoor te zorgen dat -ondanks een verslaving- iedereen in zo'n gezin zijn eigen plek inneemt en verantwoordelijk is voor zijn eigen stukje ikje. Ze leren die mensen hoe ze een gezin moeten zijn! En het werkt! De cursus wordt overal ter wereld gegeven en slaat in als een bom. Maar eigenlijk zou je die cursus aan iedereen moeten geven. Wat ik gisteren een gebrek aan gevaar noemde, is geen aansporing om de verzorgingsstaat uit te hollen, maar om al die mensen wakker te maken en te doordringen van hun eigen verantwoordelijkheid. Steeds meer mensen zijn de kinderen van een denkbeeldige verzorger - en ze groeien niet meer op!
Kijk maar hoe vaak Nederlanders tegenwoordig in de problemen komen in het buitenland.
"Nee, wij wisten geeneens dat daar een gletscherspleet lag en we hebben trouwens keilang zitten wachten op de helicopter. Maar de moeder van Jos heeft gelijk een advocaat in de arm genomen."
"Sturen ze me kind die kerk uit omdat ze een naveltruitje draagt! Nou, gekker moet het niet worden. Ik zeg tegen die jurk: "Pleurt op, je lijkt zelf wel een wijf."
"En bij dat reisbureau zeiden ze nog dat ze hier wel een oogje dichtknepen met kinderprostitutie. Nou, ik voel me eigen knap gediscrimineerd als buitenlander hier. En de consul is nergens te bekennen. Zijn dat nou normen en waarden?"
Dat is het nadeel van de verzorgingsstaat: het is een springkussen en het doet geen pijn als je valt, maar wel als je er vanaf valt. Zolang mensen niet doordrongen zijn van het feit dat ze verantwoordelijk zijn voor hun eigen geluk, hun eigen veiligheid en hun eigen moraal, blijven ze als dikke babies ronddeinen op dat springkussen. En er vanaf donderen.
Als Frank dit nou in het Koerdisch vertaalt, ben ik niet gans off-topic vandaag.
Trouwens, ik wel recht op me eigen vrije mening zou ik zeggen toch?
Rik
Ik ben nog maar bij les één van het Koerdisch: de cijfers van 0 tot 9. Ik zit nog heel erg aan te hikken tegen les twee: de letters. Ik ben bang dat het met dat vertalen niks wordt. Er zitten ook wel erg veel moeilijke woorden in je tekst.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 24 december 2004, 17:28
Datum: vrijdag 24 december 2004 19:49
Na lezing van het artikel in der Stern krijg je wel zin om mensen met de koppen tegen elkaar te slaan, dan wel naar een werkkamp te sturen. Maar verdere aantasting van sociale voorzieningen lijkt me toch niet de goede weg.
Of nieuwe vindingen de mensen niet gelukkiger maken weet ik nog niet zo net. Zonder mijn fiets, mijn computer en mijn televisie zou ik deerlijk onthand zijn.
In Koerdistan hebben ze andere cijfers. Mascha heeft ze net onder de knie en is nu met de letters bezig. Niet eenvoudig, want ze schrijven ze aan elkaar. Veel Koerden kunnen hun eigen taal niet goed lezen of schrijven, want onder Sadam Hoessein was les hierin verboden, behalve in Suleimanya, de hoofdstad van Iraaks Koerdistan.
Volgens der Stern is de oplossing niet het afbouwen van sociale voorzieningen. (Uit het artikel lijkt het alsof duitse werklozen meer geld krijgen dan nederlandse. Of dat echt zo is kon ik zo gauw niet vinden.) Met de koppen tegen elkaar slaan is zeer aantrekkelijk, maar of dàt nou helpt? Alweer volgens der Stern is geestelijke ontwikkeling, door hele-dagen-opvangen van jonge kinderen van kansarme ouders, wèl een oplossing. Lijkt me niet onwaarschijnlijk dat dat klopt.
Nu ga ik googelen naar koerdistaanse cijfers.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 24 december 2004, 09:58
Datum: vrijdag 24 december 2004 13:21
Prachtig, dit verhaal over Schiedam.
-------
Rik zal wel blij zijn dat de verzorgingsstaat hier in zo'n rap tempo wordt afgebroken. Nog even en we hebben dezelfde vrijheid als in de Verenigde Staten, waar iedereen voor zichzelf mag zorgen. De bevolking is daar intens gelukkig van geworden.
Te weinig gevaar, hoe komen jullie erbij?
-------
Ik zal Mascha de test mailen, maar betwijfel of ze hem door niet-Nederlandssprekenden kan laten doen. Ze zou hem moeten voorlezen en dan werkt het denk ik niet.
Heb je dat artikel in de Stern gelezen? Deze inwoners van het Ruhrgebiet worden niet echt gelukkig van alleen maar geld zonder enige geestelijke ontwikkeling.
Mas hoeft alleen de inleiding te vertalen, ze hebben daar toch dezelfde cijfers? En verder alleen 'verder'
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 24 december 2004, 07:15
Datum: vrijdag 24 december 2004 9:44
Dat mensen te weinig in hun zak hebben, daar kun je nog wel wat aan doen. Dat ze te weinig in hun hoofd hebben, dat is een lastiger probleem. Als je het je aantrekt. De vraag is of je er met opleidingen iets aan kunt veranderen. Ik denk altijd dat het iets te maken heeft met een gebrek aan zingeving, maar dat zal wel komen omdat mij dat bezig houdt. Alle nieuwe en leuke apparaten brengen de mensheid niet wat de makers voor ogen hadden. Internet was indertijd één grote belofte; de wereld ontvouwde zich voor de wereld. Zeventig procent van het internetverkeer bestaat uit blote mevrouwen. Dat is kennelijk voor een heleboel mensen de wereld. Mankeert er iets aan die mensen of mankeert er iets aan de wereld?
Maak je mensen wakker door ze iets te geven of door ze iets af te pakken? Hun veiligheid bijvoorbeeld, of hun vanzelfsprekendheid? De betrekkelijke welstand waarin al die mensen onder de modaalgrens verkeren, werkt als een sedatief. Ze ontwaken pas als ze gedwongen worden hun leven in eigen hand te nemen. Bevries hun beltegoed en het worden weer jagers. Pak hun snoep en sigaretten af en je krijgt een revolte. Het doet me denken aan Geert Mak's beschrijving van de arbeiders in de jeneverindustrie in Schiedam: zolang je er jenever ingooit heb je er geen omkijken naar.
In ons Europa krijgt iedereen die geboren wordt een levenslange garantie. In de vorm van uitkeringen, AOW, herintredingsbegeleiding, rubber tegels onder klimtoestellen, slachtofferhulp, ouderschapsverlof. Het zijn moeizaam bevochten verworvenheden, die de samenleving geleidelijk veranderd hebben in een wiegje, waar we tot onze dood in mogen blijven liggen. Het gebrek aan gevaar en aan de noodzaak om zelf te handelen, heeft ons veranderd in aardbeienplantjes. Dat zie ik trouwens ook bij mensen die boven of dik boven die modaalgrens leven: dat draagt designbrillen en leest boeken en dat zwamt over moslims en vrijheid van meningsuiting; maar ze snurken net zo hard als de ondermodale dikkerds, die op de bank televisie kijken. Het is geen gebrek aan kennis. Het is gebrek aan gevaar.
Ontwaakt, verworpenen der aarde!
Rik
Er was een tijd dat we zonder valhelm op de brommer zaten, zonder veilgheidsriem in de auto. Dat was de tijd dat we nog in God geloofden. Daarna heeft de welvaart dusdanig toegeslagen dat we God niet meer nodig hadden, op die dag werd de verplichte W.A. verzekering ingevoerd.
Ik kwam ooit bij de waterpolitie, de diefstal van een buitenboordmotor aangeven. Toen werd me slachtofferhulp aangeboden.
Gebrek aan gevaar, met die analyse ben ik het helemaal eens. Vandaar de populariteit van bungee-jumpen: ongevaarlijk gevaar.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 24 december 2004, 07:15
Datum: vrijdag 24 december 2004 9:26
De test werkt ook in het Engels. Anna's Schot deed hem (na lang tegenstribbelen, want hij dacht dat het een karaktertest was en vond dat te zorgelijk bij eerste kennismaking met ons) en kwam naadloos bij xxxxxxxxxx uit. Nu lijken Engels en Nederlands hier wel erg op elkaar - zou Mascha enig veldonderzoek kunnen doen in Kurdistan?
Jouw afkorting nog even doorge-x-t, ik weet niet of alle lezertjes al getest zijn. Mascha inschakelen lijkt me een heel goed idee, Ellen?
Aan: "Frankslog" <->
Onderwerp: RE: Frankslog
Datum: vrijdag 24 december 2004 0:51
Ik ben totaal perplex! Het is een verbijsterende ervaring om vlot door die tellinkjes te klikken en daarna naadloos in de 98% hoop kopje onder te gaan.(Marja, ik kan goed rekenen, maar dat blijkt geen verschil te maken). Geeft het met andere sommetjes een ander resultaat? (zal wel niet). Ik kan nauwelijks wachten op een verklaring, het resultaat ligt toch niet voor 98% voor de hand?
Om van dit veel te beklemmende probleem weer even terug te keren naar de Schiedamse werkelijkheid: je zoekt iets heel anders in de kast en dan rolt er een foto uit van de trein van Oom Han! Aan de twee slaperige gnomen te zien (ongeveer 11 en 12) was het omstreeks 1950. Het is een vrij donker 6 bij 9 foto'tje, mijn HP2100c Scanjet geeft op geen enkele instelling een duidelijker beeld (ik kan het origineel sturen, daarop zijn we herkenbaar, maar jullie geloven het zo ook vast wel).
Je bijna fotografische herinnering van Schiedam is indrukwekkend. Ik zou van de tien jaar daarna in Naarden niet zo'n nauwkeurig beeld kunnen geven. Om nou niet direkt aan te nemen dat jouw geheugen gewoon veel beter is dan het mijne, kan je ook een verklaring verzinnen dat door de oorlog het blikveld veel meer tot de direkte omgeving was beperkt, waardoor je herinneringen scherper zijn (maar dat is weer in strijd met de vele Gigabytes geheugenruimte die we hebben, ik weet het niet).
Ik kan nauwelijks wachten op het Naardense vervolg van de kroniek (zal ik Pluim alvast als voorzet geven?).
De Amerikaanse 'Garbage disposal' is bij de Amerikaanse Gamma's vast regelmatig in de aanbieding. Iedereen heeft hem daar dus hij kan vast niet duur zijn. Ik denk dat hij wel kippenbotten aankan, maar die moeten dan al wel klein genoeg zijn en het gaat vast niet snel. Er is onlangs voorgesteld om het ding ook in Nederland te introduceren, maar daar is een veto op gekomen van de rioolbeheerders, die nu al veel te veel organisch spul in hun riool krijgen, wat de zuivering moeilijker en duurder maakt.
Gezien jouw afkeer tegen het uitgeven van bedragen boven de tien eurocent heb je misschien geen abbonement op NRC Handelsblad? (of onderschat ik nu je genuanceerde afweging van zuinigheid en leeshonger?). Zal ik je mijn inlogcode sturen, dan kan je de krant lekker voor niks online lezen (Marja, wil je dit niet aan Wout laten lezen). Onder andere voor het artikel van Douwe Draaisma (daar heb je hem weer) in de W&O bijlage van Nurse Hubbled van vandaag: 'waarom we dromen vergeten'. Een heel boeiend stuk, maar helaas laat het je weer achter met meer vragen dan antwoorden.
Vervolgens blijkt de foto te groot (6 Mb) te zijn om in jouw brievenbus te passen. Ik probeer nu een kleinere versie (ca 2 Mb), of moet ik hem toch per snailmail versturen of doe ik iets niet goed?
Koen
Tot op heden zijn mij qua test slechts twee uitzonderingen bekend, Sneeuwuil en Rik. Inderdaad, verbijsterend.
Twee zeer herkenbare personen. Han z'n klapcamera aan 't werk. Jullie in een soort van nachtgewaden? Logerend dus? Ja, nou gaat er weer een vakje open in mijn geheugen. Annie leefde nog, ze had zelfs een Solex, waar ik op rond mocht rijden. Ik denk dat we op bezoek waren om jullie te halen/brengen.
Ik denk niet dat de periode 45-55 zoveel oplevert als de vorige. Ik graaf in gedachten nog steeds in de Schiedamse periode. 'De eeuw van mijn vader' gaat toevallig veel over Schiedam, ook daarom heel leuk om te lezen.
Van Pluim bestaat een goede foto. Ik zie die foto beter voor me dan het dier zelf. En Petto, die spaniel, dat was wat later. Die blafte tegen een stenen beeld.
In het huis in Radewijk zat zo'n ding, een garbage malertje. Ik heb de hele keuken daar gesloopt en 90° naar links gedraaid weer opgebouwd. Daarbij heb ik dat apparaat laten vervallen, evenals de vaatwasser. De klusjesman wou ze beiden wel hebben. Waarom ik ze liet vervallen weet ik niet meer, te kort geleden.
Illegaal inloggen bij het Handelsblad? Eigenlijk mag ik dat niet, al die generaties dominees laten toch wel een ethisch residu achter. En Wout leest dit misschien wel helemaal zekstandig!
Ja, die enorm grote foto! Je stuurt een wit vel met middenin die foto, en dat dan als bitmap. 1275x1754 pixels, een byte per pixel, meer dan 2 megabyte. Als je de foto daar uitsnijdt en 'm dan als JPG opslaat is het maar 20 kilobyte: 1%... Heel gemakkelijk te doen met Irfanview, uitstekend én gratis programma.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 23 december 2004, 06:27
Datum: donderdag 23 december 2004 23:08
Wat een leuk, heerlijk muziekje als je "mol" aangeklikt hebt....
Had ik nog niet gemerkt, dat het geluid het niet meer deed na inbouw van de DVD-brander. Of toch wel, stond m'n koptelefoon héél zacht? Of zat 'ie in het verkeerde contactje? Het zal wel een stuk met veel mollen zijn.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 23 december 2004, 06:27
Datum: donderdag 23 december 2004 16:23
Ja, het werkt! Sarah is in alle staten van opwinding en gaat bij wijze van studievermijdend gedrag de link aan al haar vrienden mailen.
En dat moet mijn huisarts worden? Ik ben lekker toch nooit ziek. Ik zou wel graag de testresultaten teruggemeld krijgen!
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 16 december 2004, 06:05
Datum: donderdag 23 december 2004 15:38
Ik heb altijd gedacht dat BBA Brabantse Buurtspoorwegen en Autobussen betekende maar misschien heb ik dat wel ooit verzonnen.
Zou het kunnen dat door de bezuinigingssamenvoeging van verschillende gemeenten, Ermelo plotseling in Brabant ligt?
Anja
Volgens het kaartje is de hele Veluwe bij Brabant getrokken, via een dun draadje. Hier zie je dat jouw verklaring van BBA er niet ver naast zit.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 23 december 2004, 06:27
Datum: donderdag 23 december 2004 14:31
Kun je ons leren hoe we een stukje Frankslog naar derden moeten mailen? Ik vind het hele log mailen indiscreet, maar sommige hapjes eruit zijn zo onweerstaanbaar - alleen weet ik niet hoe. Nu wil ik de Test naar Sarah in Leiden sturen, het arme schaap heeft morgen, de dag voor kerstmis, nog een tentamen over alle zenuwen in het lichaam en zit zich te pletter te leren. Heeft recht op een verzetje. De Ellenversie, die bij mij moeiteloos binnenkwam, wil niet naar een hotmailadres (te groot zeker?) maar die van jou vast wel.
Een stukje tekst kan je markeren door er met je muis over te slepen, met ingedrukte linker muisknop: de tekst krijgt een donkere achtergrond. Dan toets je Ctrl-C (Ctrl, daar linksonder, vasthouden en C tikken), dan heb je dat stukje tekst gekopieërd. Dat kan je dan plakken, in bijvoorbeeld een e-mail. Zet de cursor daar waar je 'm hebben wil en toets Ctrl-V (De V van Plakken of de V van Paste hoor ik je vragen. Nou de P was al gebruikt voor Print, vandaar. De V van Vandaar, dus.) Een probleem van deze methode is dat de zeer fraaie layout wel eens wat minder fraai kan worden.
De hele test zou je in een e-mail kunnen opnemen, maar dan moet je toch even een spoedcursus HTML volgen. Simpeler is het om het adres van de test te sturen. Je gaat nog eens naar de test, dan staat bovenaan je scherm zoiets als http://home.hetnet.nl/~frankslog/dec2004/asso.html. Klik daarop met je muis, doe Ctrl-C en in je e-mail Ctrl-V. Daar staat het dan, aanklikbaar. Je kan dat http geval ook uit deze tekst plukken, pas dan op dat je de . er achter niet meeplukt!
Tip van een 69 jarige rot: probeer nooit zo'n moeilijk adres over te tikken als je het met kopieëren en plakken kunt doen.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 23 december 2004, 06:27
Datum: donderdag 23 december 2004 10:03
Anna en ik deden de test, werden er nog iets vrolijker van dan we toch al waren, en waren het eens over deze verklaring (mensen die de test nog niet gedaan hebben niet doorlezen!): al die sommetjes zijn zo hinderlijk, zo storend voor de hersenen, dat je daarna nérgens meer over wilt denken en bij beide gevraagde woorden het allervoordehandliggendste invult. We vroegen ons af, of mensen die goed kunnen rekenen vaker bij de twee procent horen.
Eigenlijk zou ik dit nog niet moeten publiceren.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 23 december 2004, 06:27
Datum: donderdag 23 december 2004 8:27
Je had die mollen uit Radewijk los moeten laten op de voetbalvelden van de eredivisie-clubs! Dan zou Talpa nog geen stuiver hebben overgehad voor de uitzendrechten. Wat de NOS nu nog kan is een ondergrondse competitie opzetten voor mollenclubs; maar ik weet niet of die even hoge kijkcijfers haalt. Ik begrijp nu in elk geval de samenhang tussen voetbal en molest wat beter.
Wat ik niet begrijp xxxx xxxxxx xxxxxxxxxx xxxx xxxxxxx xxxxxxxxxxx xx xxx xxxx xxxx xxxxxxx xxx xxxxxxxx xxxxxxx xxxxxx Is dat echt waar? En wat moet ik nu?
xxxxxxxxxxxxxxx een witte afvalvermaler. Dat lijkt me helemaal niet zo gek voor jullie broedsel. Reken maar dat hij botten maalt. Verder heb je nog de molens in hogedrukriolen; daar schijn je zelfs een zak betonspijkers in te kunnen kieperen zonder dat hij stuk gaat. Een klein hakselaartje moet het ook kunnen met kuikens. En anders kunnen jullie misschien die slager vragen of hij jullie hele voorraad even door zijn professionele Fleischman jast. Met wat er overblijft kan hij zijn kalkoen vullen.
Rik
Het braakliggende terreintje was naast het Radeijksw sportveld, dus daar wordt nu niet meer gevoetbald. In Radewijk hadden we het drukriool, daar zat inderdaad zo'n molen/pomp in. Had ik mee moeten nemen...
Sneeuwuil en jij behoren tot de afwijkende groep, dat zal dus wel weer genetisch bepaald zijn. Die xxxx-jes vervang ik over enige tijd, als iedereen de test gedaan heeft door de oertekst.
Ook de slager maalt geen botten, daarvoor moet je naar de beendermeel producent. Dan kan je ook de botten wegsmijten en gewoon beendermeel kopen. Ik had al een tamelijk dure machine op het oog, zo tegen de €400, vroeg om info en kreeg zojuist dit:
wir danken Ihnen für Ihre Anfrage.
Theoretisch ist es möglich mit den Modellen auch Knochen zu zerkleinern, sie sind dafür aber nicht vorgesehen.
Die Belastung ist für das Getriebe auf Dauer zu stark, daher kann man nicht sagen wie lange das Gerät dieses aushält.
Industriemaschinen für solchen Einsatz führen wir leider nicht.
Für weitere Infomationen stehen wir Ihnen gerne zur Verfügung.
Ein frohes Fest und einen guten Rutsch ins neue Jahr.
Mit freundlichen Gruessen * Yours sincerely
Fr.Wienhold
Albert Schumann GmbH
Schulstr. 12
24969 Sillerup
Germany
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 22 december 2004, 16:39
Datum: woensdag 22 december 2004 22:19
Ik zeg niets over de test, behalve dan dat ik behoorlijk verbijsterd was. Werd er geen psychologische verklaring bijgeleverd?
Je bevindt je in het gezelschap van Yvonne, Ellen en mij. En nog duizenden mij onbekenden. Een echte verklaring heb ik nog niet gevonden. (wel gezocht).
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 22 december 2004, 06:15
Datum: woensdag 22 december 2004 15:16
Om te bewijzen dat ik het heus ook nog wel over actuele zaken kan hebben breng ik het volgende in: heb je voor het kippenprobleem al eens aan een afvalvermaler gedacht? In Amerikaanse films zie je die wel eens: kinderen laten hun eten verdwijnen door het in de gootsteen te gooien en de vermaler aan te zetten, of iemand gooit er iets verdachts in. Op kleintjes.nl zag ik er een voor € 85. Of zou zo'n ding de zaak te fijn malen?
Een briljant idee! Maar hij is al verkocht, in Googles cache staat hij nog, maar bij de actuele kleintjes is hij verdwenen. En zou dat ding wel botten aankunnen?
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 22 december 2004, 06:15
Datum: woensdag 22 december 2004 9:38
Als je nou voor honderd euro een compressor koopt met een hele lange luchtslang, dan kun je een ratel aansluiten op je vleesmolen; en dan kun je kippen spuiten. Met de boormachine moet het ook lukken. Weet je nog hoe je drieëndertig jaar geleden een hulpstukje hebt gesoldeerd om met de handboor de Stormvogels (rubber aangedreven vliegtuigjes die we strontvogel noemden) van Leo en mij op te winden? Of valt dat nog onder je korte termijngeheugen? Ik heb er nog eens een politiebusje mee geramd op het veld achter het zwembad.
Bij het verslag van Wout over zijn onwillige computer moest ik denken aan een citaat dat ik laatst las:
"Who is General Failure - and why is he reading my hard disk?"
Rik
Dat hulpstukje zou ik nog met m'n ogen dicht en één hand op m'n rug kunnen reproduceren. Het veld achter het zwembad, zou dat er nog zijn?
Ook uit de reeks citaten uit de computerwereld: "Pappa, wat is format Cee?"
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 21 december 2004, 06:10
Datum: dinsdag 21 december 2004 21:24
Ik wil even melden dat ik een FinePix A202 van Fujifilm heb en dat ik daar erg tevreden mee ben. Het was indertijd zo'n beetje het goedkoopste wat ik kon krijgen maar hij voldoet prima als je geen ingewikkelde dingen wilt doen. Ondertussen wordt de A202 al niet meer verkocht en hebben ze al een mooiere die nog goedkoper is. En op de voorpagina van de site van FujiFilm (punt com, niet punt nl) staat een sneeuwuil!
En ik wil nog veel meer weten over Schiedam en Delft en weet ik waar. We hebben bijvoorbeeld heel de bevrijding nog niet gehad. Ik heb in het geheel geen behoefte aan een apart symbooltje om dingen mee over te kunnen slaan. Het is heel interessant hoor, verhalen over vroeger. Welk kind heet er tegenwoordig nog Trudy? Of Maasje?
Die Sneeuwuil is niet mis! Heb je al die klerenfoto's met die Finepix gemaakt? Dan is de Finepix dus O.K. voor dat onderwerp. Maar bij snelle katten?
De bevrijding heb ik nog niet uitputtend behandeld. De toespraak van Wilhelmina kwam al even langs en Care. Ik zal nog een beetje in mijn geheugen graven.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 21 december 2004, 06:10
Datum: dinsdag 21 december 2004 19:41
Wat prachtigmooi, die plattegrond van Schiedam. Je hebt echt een uitzonderlijk goed geheugen. Ik verheug me nu al op 1946-1956, maar misschien moeten we daar nog even mee wachten, anders laten veel lezers alsnog het kopje hangen.
Jij herinnert je veel meer kinderen uit de Schiedamse periode dan ik, maar wie ik me nog wel herinner zijn Peter en Hansje van Kinderen. Peter was denk ik van mijn leeftijd. De Van Kinderens waren katholiek, Peter vroeg eens of ik wel eens bad. Nee, nooit, zei ik, waarop hij verklaarde: Dan ben je een heidenkindje. In Schiedam had je geen hei, maar ik kende wel het liedje 'Op de grote stille heide' en veronderstelde dat ik daar dan zeker thuishoorde, tussen de schapen. Volwassenen zullen me wel uit de droom geholpen hebben, maar dat weet ik niet meer.
Over de zelfmoord van Annie Zijlstra hoorde ik pas jaren later, toen Zus er met iemand over had. Ik was geschokt. Ze was vergeten dat ze het nooit verteld had. Kinderen beschermen tegen de boze buitenwereld valt niet mee.
Dat heb je heel vaak met dementerende ouderen, dat ze zich allerlei details uit hun jeugd nog herinneren.
Peter v. K. staat me vagelijk bij, Hansje was ik geheel vergeten. Ik weet wel dat Truus iemands luiers kookte, waardoor de eerder genoemde brand ontstond. Het 'heidenkindje' weet ik ook nog wel.
Ik hoorde over Annie ongeveer een dag nadat het gebeurd was, ook omdat Zus het met een ander besprak. Ik weet nog dat ik naar het hoe en waarom vroeg, waar ik wel antwoord op kreeg. Niet dat het 'waarom' me erg duidelijk werd.
Nog een persoon: ik was een keer met Trudie op bezoek bij de zoon van To Boterenbrood. Die had koffie gezet, hij bood ons een kopje aan. Ik zei ja graag, of woorden van die strekking. Hij waarschuwde dat hij geen suiker of melk had, maar ik wilde toch. Ik denk dat het m'n eerste kopje koffie was, uit pure beleefdheid (en met pure heldenmoed) heb ik het opgedronken. Dat had me voorgoed van de koffie moeten helpen, maar ben nog steeds verslaafd. Of Trudie ook dronk weet ik niet meer. Wat een raar detail om te onthouden...
Aan: <->
Onderwerp: foto
Datum: dinsdag 21 december 2004 15:30
Beste Frank,
Geniet van Frankslog. Ik herken er veel in (bijvoorbeeld zoek gereedschap- ik bedoel gereedschap dat zoek is) maar ook veel niet ( bijvoorbeeld de berusting waarmee je die vijf assertieve bouwvakkertjes ondergaat). Ik zou al snel geneigd zijn de meest agressieve sloper éen zacht trapje te geven, hoewel ik dol ben op katten. Maar goed, deze week zei ik nog tegen Marja dat je dieren, zoals jullie katten en onze Jephta, nooit de schuld kunt geven van iets. Alles wat zij doen, fout of goed, is onze verantwoordelijkheid, en als het fout is onze schuld, want zij kennen geen schuld. Een hond misschien nog wel een beetje, maar een kat niet, een kat is echt gewetenloos.
Maar goed, de echte reden dat is schrijf is dat ik een digitale camera wil kopen. Marja vertelde dat jij daar alles van weet. Het hoeft geen echt goeie dure te zijn, ik wil het ding voornamelijk gebruiken om foto's op het net te kunnen zetten.
Dan heb ik nog een probleempje. Die arrogante machine van mij zegt vaak, als ik hem standby wil zetten: Kan niet, er is een programma aan de gang, van geavanceerd energie beheer. Hoe jaag ik dat weg?
Groeten aan Minke en Minke's Vijftal, heb het goed dezer dagen
Een zacht trapje? Nee, een rotschop, maar dat komt natuurlijk niet in m'n log. En wij geven de katten juist overal de schuld van.
Voor foto's op het net is elke camera goed genoeg. Ik kocht een Sony DSC-W1 omdat die snel op de sluiterknop reageert, en omdat we ook wel eens een afdruk op papier willen. Traag reageren is nogal een digitale camera kwaal. Kijk eens bij Steve.
Computers die niet uit willen, dat heb ik ook wel eens. Misschien dat Microsoft update helpt.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 21 december 2004, 06:10
Datum: dinsdag 21 december 2004 10:01
Oh hoe geweldig, die geannoteerde plattegrond. Geen idee waarom ook details over totaal onbekenden mij zo fascineren, maar ik lees het als een thriller. Meer, meer.
Nu gaan we over tot de tweede keus onbekenden. De wasserij, die Goor heette, vond ik toen ook al een goeie. Tonnie Huizer, zijn vader was loodgieter. Hoe weet ik dat hij ook loodgieter werd? De van Woerkoms, die ongeveer tegenover juffrouw Martens woonden. Nee, het wordt nou toch snel minder, maar 's nachts wil me nog wel eens wat invallen.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 21 december 2004, 06:10
Datum: dinsdag 21 december 2004 9:23
Wat fijn toch dat jullie in Ermelo wonen. Minder gewetensvolle vinders bellen ook, maar zeggen dat ze van de bank zijn en vragen de eigenaar zijn pincode in te toetsten op hun telefoon, opdat ze zeker weten dat het hun gevonden pasje is. Als ze je piepjes opnemen - of uitlezen - kunnen ze daarna hup naar de geldautomaat om je rekening te plunderen. En ik weet zeker dat Sneeuwuil erin getrapt zou zijn.
Gelukkig kent ze je pincode niet.
Rik
Het is niet geheel zeker dat Sneeuwuil mijn pincode niet kent. Zowel de ABN, de Giro en het mobieltje hebben dezelfde code. Het mobieltje gebruikte zij de eerste maanden van dit jaar, in Suikervlied. Je mag hopen dat ze het intussen vergeten is.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 20 december 2004, 06:21
Datum: maandag 20 december 2004 13:38
Ha, dus we mogen nog even doorgaan over Schiedam. Namen die ik me nog herinner:
- Fons en Til Blaisse, woonden eerst naast ons, verhuisden naar leuk oud huis aan de Warande.
- Neja Stokvis, bazig type en bekend om haar uitroep: "Mijn god, wat een nacht!" Later riepen we dat graag en soms in koor als iemand theatraal deed. Haar man wilde onderduiken toen hij werd opgeroepen voor de Arbeitseinsatz, maar volgens de overlevering vond Neja vond dat teveel gedoe en zette zij hem netjes op de voorgeschreven tijd met zijn koffertje op de stoep.
- Luuk van Dam (?) beroepsbokser die in onze straat woonde.
- Koen noemde al Do en Trudy Nierop. Trudy had leuke spullen: een schommel, een mooie zandbak en een kastplank vol ballen. Haar vader was bij de brandweer. Het eerste verjaarsfeestje waar ik heenging was ergens tegenover de Nierops. Ik baarde enig opzien door bij de overhandiging van mijn cadeautje meteen de prijs te noemen (een kwartje). Zou flaters slaan op een verjaarsfeest erfelijk zijn? Mascha wilde ooit op een verjaarspartijtje bij vertrek het gegeven cadeautje mee naar huis nemen.
- Juffrouw Martens, in de eerste klas de juf van Frank. Ook van mij? Ik weet het niet meer, wel weet ik dat ik het niet leuk vond op die school. De Montessorischool in Bussum was daarna een paradijs.
- Woonde Fons dan niet bij z'n (notaris)kantoor? Want dat was aan de Nieuwe Haven.
- Ik herinner me liever Annekee Stokvis. En 'Mijn god, wat een nacht', was dit citaat niet van To Boterenbrood, onze 'andere' buurvrouw, hiermee doelende op de nacht van de duitse inval in Nederland?
- Luc van Dam, geen commentaar.
- Trudies' vader was een doe-het-zelver avant la lettre. Hij had op zolder een zeilboot gebouwd, het dak moest half gesloopt worden om die boot er uit te takelen.
- Ergens tegenover de Nierops? De jarige zou best Maasje van de Nagel geweest kunnen zijn.
- Juffrouw Martens maakte de school nog enigzins dragelijk. Helaas ging ze naar een andere school. Van haar weet ik zeker dat ze aan de Warande woonde.
- - - - - - - - - - - - -
Behalve personen herinner ik me ook bestratingen. De St. Liduinastraat bijvoorbeeld, blauw geglazuurde klinkers. Prachtig. Later, 1990? nog eens teruggezien. De klinkers waren eruit gehaald, gelukkig deels bewaard in de nieuw aangelegde parkeerhavens.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 20 december 2004, 06:21
Datum: maandag 20 december 2004 9:31
Stuiptrekking van het geheugen: Beb Halfax, die bestond wel.
Beb en Bob, dat is me toen niet zo opgevallen. Maar de naam ringt een bel.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 20 december 2004, 06:21
Datum: maandag 20 december 2004 9:29
Misschien moet je een symbooltje bedenken voor het project Collectief Geheugen, zodat moderner lezers die bijdragen kunnen overslaan. Ik had me net voorgenomen nu een hele tijd niks over vroeger te opperen, maar die tandarts/schilder moet nog even. Alle Schiedamse namen zijn ook mij (verhuisd als baby van zes weken)l bekend, behalve deze 'Bob Halfax' - weet je zeker dat hij die karresporen schilderde?
Nee, d'r wordt hier niks overgeslagen, het is allemaal heel leerzaam voor het jonge volkje.
Waar is dat schilderij eigenlijk gebleven? Voorzover ik mij herinner was het niet gesigneerd, dus daar kan ik het bewijs niet halen.
Bob Halfax was nogal handig (goede eigenschap voor een tandarts), hij maakte voor mij eens een bootje. En voor onze ouders dus dat schilderij (vziw).
Omstreeks 1990 stuurde onze Tilburgse tandarts ons naar Laboratorium Halfax in Schiedam om de precieze kleur van Sneeuwuils nieuwe voortanden te bepalen. Toen bestond die naam dus nog, nu vind ik 'm niet meer in enig telefoonboek. Ik denk nog over halVax, nee toch maar niet.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 19 december 2004, 06:13
Datum: zondag 19 december 2004 8:58
Als ik een knoop leg, kan ik nog even meedoen: gisteravond werden we in een restaurant waar je uitsluitend koe kunt eten (http://www.runderij.nl/) bediend door een vutter die zestien jaar sommelier is geweest op de Statendam. En die is weer in elkaar geknutseld -of afgebouwd, moet je zeggen- bij Wilton. Maar wel in 1926. Dus ik zit weer net in het verkeerde tijdvak om me met jullie herinneringen te bemoeien.
Goed restaurant. Lelijke naam. Lekkere koe.
Rik
In de hal van het kantoorgebouw van Wilton stonden modellen van (alle?) schepen die ze gebouwd hadden. Veel, daar zal de Statendam ook wel bij geweest zijn. Vond ik erg mooi. Maar 1926? Toen waren wij er ook nog niet, Kees kwam pas omstreeks 1936 bij Wilton.
Aan: <->
Onderwerp: frankslog
Datum: zaterdag 18 december 2004 23:02
Volgens mij speelden wij het spel van 16 (nog heel lang, ook nog in Naarden!) met de Perry rondjes.
Op de WC schuilend voor het bombardement mochten we om de beurt op de bril zitten, de rest stond.
Was Didi Teschmacher niet de tandarts in de Louise de Colognystraat (die ook zo goed tenniste)?
Begin over de LdC straat en je hebt het ook over Do, en vooral Trudy, Nierop.
We komen in de tijd waarin ik ook herinneringen heb (voor zover dat wat uitmaakt)!
Ja, ik heb er heel discreet over gezwegen, maar jij was de enige die op de WC plaste.
Maas van de Nagel was de tandarts in de LdC, Didi Teschmacher was ooit tenniskampioen maar werkte bij Wilton. Hij kwam vaak voor in Kees' verslag van z'n werkdag. Maas van de Nagel had niet alleen een kind Maasje, maar ook een electrische trein waar ik wel eens mee speelde. De voornaam 'Maas' vond ik nogal vreemd.
Van de Nagel had kennelijk ook electriciteit: op de bevrijdingsdag/nacht hoorden we daar de toespraak van Wilhelmina op de radio. (Hij had dus òòk z'n radio niet ingeleverd!)
Onze eigen tandarts was Bob Halfax, tevens maker van het schilderij van de boerderij met diepe karresporen ervoor. (De firma Halfax maakte, bijna een halve eeuw later, Sneeuwuils' voortanden.) De naam Halfax is uit het telefoonboek verdwenen.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 18 december 2004, 06:19
Datum: zaterdag 18 december 2004 14:31
Ja, nu herinner ik me Perry's Spel van zestien ook. Waarschijnlijk was dat de versie die lang bewaard is gebleven. De door Kees genummerde papieren rondjes zie ik ook nog voor me, maar misschien zijn het wel beelden die zijn blijven hangen door wat hij vertelde.
Dat wij in de oorlog geen bange kinderen waren danken we ongetwijfeld aan onze ouders, die ons (in ieder geval mij) het gevoel wisten te geven dat het wel goed zou komen allemaal. 's Nachts was er in onze buurt vaak luchtalarm, maar alleen de eerste keer zijn we naar de schuilkelder gegaan. Onze ouders wilden ons niet meer blootstellen aan de daar heersende paniek en het risico van nóg een voltreffer in onze straat was volgens Kees statistisch vrij klein.
Toen het huis van Wilton getroffen werd, midden op de dag, zaten wij kinderen met Zus in de WC. Die had geen raampje, was dus een goede keuze. Er viel één tegel uit de muur. De ruiten in de kamer waren niet gewoon in scherven, maar echt versplinterd tot scherfjes van 'n centimeter. Ik herinner me niet dat het beangstigend was, wel spannend. De grootste glasscherf lag op mijn Mobaco huis.
Was de bom bij Teschmacher op dezelfde dag? Zij (kinderloos) zat in de kast onder de trap, bleek ook een goede plaats. 'Tesch' was een collega van Kees, beiden aan 't werk op de plaats waar de bommen voor bedoeld waren.
We zaten ook wel eens in onze eigen kelder, maar die keren gebeurde er niets. De schuilkelder herinner ik me niet, helaas. Was er wel een in onze buurt?
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 18 december 2004, 06:19
Datum: zaterdag 18 december 2004 14:04
Ik schijn een dvd-brander te hebben. Nooit geprobeerd eigenlijk. Zalig zijn de kleinen van geest.
Rik
Als je in snel tempo krankzinnig wil worden, probeer dan die brander eens. Mijn apparaat moet zowel CD's als DVD's kunnen branden. De CD's liet hij sneller mislukken dan ik ze uit de verpakking kon halen. Nu heb ik eindelijk door hoe het wel moet.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 18 december 2004, 06:19
Datum: zaterdag 18 december 2004 8:55
Je zit je hele leven te rubriceren, merk je dat? Eerst al die herinneringen. En nu moeten alle stoffelijke herinneringen op DVD, zonder reclame. Niet doodgaan hoor. Het doet me denken aan Kees van Kooten, die zijn super 8-filmpjes op video wilde zetten. En aan de ex van mijn ex, die zijn omvangrijke platenverzameling onderbracht in een multomap, waardoor je twee keer hetzelfde kreeg: een kast met platen en een map met titels. En je vond de plaat altijd eerder in de kast dan in de map. Ik moei me niet meer met al die beeld- en geluidsdragers. Sinds ik Olle zachter probeerde te zetten met mijn telefoon in plaats van gewoon de afstandsbediening te gebruiken, heb ik besloten dat het heel goed zonder mij kan allemaal. Mijn overbuurman werkt op een school in Chaam. In augustus kregen alle klassen een MP3-speler. Deze kerstvakantie worden ze opgeruimd. Want alle klassen krijgen nu een MP4-speler. En niemand die zich afvraagt waarheen, waarvoor.
Rik
Ik heb net doorgrond hoe je een menu op een dvd maakt: de multomap en de plaat inéén. Dat moet toch wel erg snel gaan werken, als 't me maar lukte om het echt op een DVD c.q. CD te branden. Na 1 uur en 17 minuten zegt 'ie: brandproces mislukt...
Een aardig levensdoel: m'n leven op DVD.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 17 december 2004, 07:01
Datum: zaterdag 18 december 2004 0:45
Ach, Sneeuwuil,
Het woord "dapper"gebruikte ik wel, maar het was wat mij betreft vast veel meer een paniekhandeling,
Want één ding wist ik zeker: die mof moest met z'n tengels van mij afblijven!
Maar, vertel eens: wat heb je met het migraine-forum gedaan?
Hohoho, nog meer nieuwe onderwerpen aansnijden? Dat gaat zo maar niet!
Ze heeft de migraineurs verboden suiker te eten. Daar kwamen veel reacties op waaruit je kon afleiden dat de meesten liever migraine hadden dan dat ze de suiker opgaven. Daarop was onze reactie: "dan is jullie migraine niet erg genoeg", dat hebben we maar niet op het www verkondigd.
Na enige tijd stond er een leidiggevende op die het woord 'suiker' verbood. Intussen had Sneeuwuil toch wat serieuze belangstellenden waarmee ze buiten het forum om mailde. Eén daarvan is zelfs bijna migrainevrij dank zij suikerloos. Sneeuwuil stuurde haar per snailmail een map met 'low-carb' informatie, na enkele dagen beloond met een cadeaubon!
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 17 december 2004, 07:01
Datum: vrijdag 17 december 2004 20:18
Kees maakte in de gevangenis ook het legendarische "Spelletje van Zestien". Dit bestond uit rondjes in verschillende kleuren, naar ik nu vermoed uit giro-enveloppen geknipt en genummerd. Je moest die rondjes door elkaar schudden en volgens bepaalde regels tot nette rijtjes rangschikken, met de nummers op volgorde. Als Kees buiten zijn celdeur sleutels hoorde rammelen verborg hij dit spel onder een mat. Wij hebben er na zijn vrijlating vaak mee gespeeld en het is lang bewaard gebleven.
Die schuilplaats onder de grond herinner ik me ook nog goed. De betonnen keukenvloer had ook als voordeel dat de Duitse soldaten er niet met hun bajonetten doorheen konden steken,
Ik herinner me die rondjes ook wel, maar ook het spel wat als voorbeeld diende. Speelden wij nou met de rondjes van Perry of met die van Kees? De spelregels kan ik niet meer achterhalen, alleen maar dat het een spel voor 1 tot 4 personen is.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 17 december 2004, 07:01
Datum: vrijdag 17 december 2004 13:27
Niet alle kleine meisjes waren zo dapper. Ik was (letterlijk) doodsbang. In het begin van de oorlog, ik was 5 jaar denk ik, zat ik een keer achterop de fiets bij mijn moeder, in onze stille buurt. Een duitse soldaat vroeg haar vriendelijk de weg, en ik dacht toen niet anders dan dat ons laatste uur nou geslagen had. Ik begon van angst zo te trillen dat m'n moeder na afloop zo ongeveer een lofrede moest houden op duitse soldaten, (dat waren ook hele gewone pappies, en deden niemand kwaad,) om me weer normaal te krijgen. Ik snap niet hoe jullie allemaal zo roekeloos kwamen.
Nou Sneeuwuil, dan is het toch nog aardig goed gekomen met jou. Je durft nu het hele migraine-forum op z'n kop te zetten. Niet dat er duitse soldaten in het migraine-forum zitten.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 17 december 2004, 07:01
Datum: vrijdag 17 december 2004 12:09
Onderduik-verhalen, daar krijg ik het nog benauwd van...... Alsjeblieft géén WO III !!!
Maar die Mediamarkt in Utrecht, ja, die weet ik!
Daar liep ik pas ook doorheen om "af te snijden" en terug te gaan naar de treinen. Alleen zocht ik geen DVD-brander, maar "een leuk truitje of zo" en ik vond het een vreemde zaak met al die op elkaar gestapelde dozen met apparaten en dat lage plafond, waardoor de claustrofobie hoogtij ging vieren.... Gauw er uit! En een truitje? ach, laat maar.
Ja, Ellen, kleine meisjes waren best dapper!
Ooit sidderde mijn moeder, toen ik een "mof" sloeg, die mij uit de tram wilde tillen en daarbij riep ik: "Rot mof", wat, gezien de familie-omstandigheden, ook niet geheel zonder gevaar was. Ik wéét het ook nog en voel nog de ruige stof van het uniform, waartegen ik sloeg....
Wat een bijzonder boekje, Rik, met die interviews!
Nog iets grappigs:
voor het eerst gebruikte ik de Spellingcontrole (soms ga ik zo vreselijk twijfelen over woorden, zoals interview bvb. en ik had er dus ook een "U" tussen gefrommeld.... ) en wat gebeurde er: mij werd geadviseerd om van DVD "BVD" te maken....
De MediaMarkt is niet slecht als je van apparaten houdt. Maar truitjes, daar is de rest van Hoog Catharijne al zo vol van.
Het had nog veel erger gekund met de spellingscontrole: VVD.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 17 december 2004, 07:01
Datum: vrijdag 17 december 2004 11:41
Het Dubbeltje ging volgens de familieoverlevering zo:
Zus liep met Frankje aan de hand over de binnenplaats van het Oranjehotel toen ze werd staande gehouden door een Duitse soldaat die Frankje een dubbeltje aanbood. F. deed zijn handen op zijn rug en schudde krachtig neen. Zus vertelde er altijd bij dat ze het zo pijnlijk vond voor die Duitser 'die zelf thuis misschien wel net zo'n jongetje had' - met een kinderloze mof had ze geloof ik minder meegevoeld.
Ik sta verstomd.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 17 december 2004, 07:01
Datum: vrijdag 17 december 2004 10:43
Wil Marja dan alsjeblieft dat heldenverhaal van het geweigerde dubbeltje vertellen?
Een dubbeltje, 63 jaar samengestelde interest, laten we zeggen à 3%, 64 cent. €0,30, valt een beetje tegen.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 17 december 2004, 07:01
Datum: vrijdag 17 december 2004 9:48
Het is mooi hoe al die herinneringen niet alleen een licht werpen op de werking van het geheugen, maar ook soms op hoe geschiedvervalsing per ongeluk ontstaat. Want we hadden geen onderduikers, Rik! Die kruipruimte was voor onze eigen vader en buurman bij razzia's voor de Arbeitseinsatz (als dat zo heette?). Ze hebben er op buurmans verjaardag nog een keer taart gegeten. En de enige verzetsdaad van de Roscam Abbingen was het door Frank op de binnenplaats van de Scheveningse gevangenis geweigerde dubbeltje, maar dat moet hij zelf vertellen.
Ja, dat heette zo. Voordat ik dit las gaf ik al commentaar op Rik's laatste reactie qua geschiedvervalsing.
Ellen memoreerde haar daad al eerder. (Antieke techniek: klik op X om terug te keren)
Dat dubbeltje, daar weet ik niets meer van. Ik een dubbeltje weigeren? Daar heb ik alsnog grote spijt van.
Kees zat dus in de gevangenis, verdacht van sabotage. In het begin van de oorlog werd er nog een beetje aan rechtspraak gedaan, daarom mocht hij er na een paar maanden weer uit. Ik herinner me wel de reisjes naar Scheveningen, met als hoogtepunt het bezoek aan Heck.
Onze grootmoeder Heleen stuurde haar kind ter verstrooïng een boekje met puzzels. Ze had zelf niet in de gaten dat de titel van het boekje nogal komisch was: "Kom je er uit?".
Pentomino, heette dat toen ook al zo? Kees moest giro-enveloppen plakken. Tegenwoordig zijn die vaag groen, toen waren ze net zo vaag roze. Van een ontvreemde envelop knipte hij de pentomino puzzle. Stond de opgave in "Kom je er uit?" Dat weet ik niet meer, maar die roze knipsels zaten er wel in.
Het moet voor september 1941 geweest zijn, ik weet nog een plaksel dat ik op de kleuterschool vervaardigde wat we ter opluistering van zijn cel meenamen. Een hele rij plakkertjes, niet helemaal zo recht als de bedoeling was.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 17 december 2004, 07:01
Datum: vrijdag 17 december 2004 8:46
Ik zou in de ruimte boven onze suitedeuren wel een onderduikertje of vier kwijt kunnen. Wat ik me wel afvraag, is of dat principe in de derde wereldoorlog nog bruikbaar is. De eerste de beste helicopter met een infra-roodcamera ziet onze jongens natuurlijk meteen zitten. Bovendien denk ik dat de mensen straks te verwend zijn om onder te duiken: dan missen ze de kerstmarkt, ze kunnen geen t.v. kijken, niet gamen op internet en al helemaal niet sjoppen! Dat wordt niks. Mocht het onverhoopt toch wat worden, dan heb ik nog wel een marketingtruc voor de fast-foodmarkt: McDive.
Rik
De duikruimte moet een dak van piepschuim krijgen, dan ziet de infraroodcamera niks.
Je moet ook niet te zwaar tillen aan onze 'onderduikers', dat waren alleen mijn vader en de buurman. Die laatste was ook nog afwezig op het moment supreme. Toen wij al uit Schiedam weg waren werd hij, die buurman dus, wethouder aldaar. Als die laatste zin op een internet-forum geschreven werd dan zouden alle andere forumleden 'off-topic' gaan brullen.
Soms verlang ik wel eens naar W.O.-III.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 16 december 2004, 06:26
Datum: donderdag 16 december 2004 22:04
Katoenen spreien, dat is wel gek. Nooit geweten dat jullie onderduikers hadden. En dat zus niet kon fietsen. Wie zus was - ik begrijp het nu wel... Maar het smaakt naar meer. Toe vaders en moeders, vertel! Alle malen zal ik wenen.
Rik
Zus had drie broers, vandaar. Jouw eigen moeder kan wel fietsen, maar ze valt er wel aldoor af. Ze heeft nog steeds een fiets, maar gefietst heeft ze al heel lang niet meer.
Nog een verhaal over die illegaal afgetapte electriciteit?
Om ontdekking te voorkomen waren er maar twee stopcontacten aangesloten. Heel ingenieus: in serie. Je moest het ene stopcontact kortsluiten om het andere te laten werken. Daarvoor was een speciale kortsluitstekker bedacht. Zou je even, ter controle, een lamp aansluiten dan deed die het niet zonder die kortsluitstekker.
Aan: <->
Onderwerp: frankslog
Datum: donderdag 16 december 2004 16:04
Ik laat mijn wereldbeeld niet verstoren door het gerucht dat Zus kon fietsen!
Volgens mij waren de fietsen onder het luikje een afleiding om verder zoeken onder de vloer te voorkomen, want als je goed zocht onder de vloer vond je voor de opening van de kruipruimte onder de keuken een houten schot, compleet met opgeplakte stenen. Daarachter zaten Kees en (?) als de Duitsers razzia's hielden.
(Silvolde herinner ik mij alleen als begrip, ik was weer eens te jong).
(?) was de buurman, Rients van Kinderen. De stenen waren gemaakt van een heel fijn vergruizelde baksteen, heel mooi gedaan. De kruipruimte onder de keuken had het voordeel van de betonvloer van de keuken: tamelijk bomvrij. Onder de vloer kon je ook de electriciteitskabel vinden waar Kees een aftakking op maakte.
Tijdens de enige razzia in onze buurt was de buurman afwezig, Kees zat wel in zijn schuilplaats. De duitsers zochten huis aan huis, toen ze bij het onze kwamen was het net lunchpauze. Na die pauze gingen ze verder bij het volgende huis, ze hadden het onze overgeslagen! Ze zochten niet erg goed: de legende wil dat ze overal een glaasje jenever kregen aangeboden. De buurvrouw, Truus van Kinderen, kwam uit een jeneverfamilie, onze achterbuurman heette Melchers, enige basis voor dit verhaal is er dus wel.
We hadden in het laatste oorlogsjaar geen electriciteit, maar het ziekenhuis vlakbij (De Noletstichting, over jenever gesproken) had dat wel. Bij de burgerij waren de gemeentestoppen verwijderd, maar wij hadden dus wel stroom, dankzij die illegale aftakking. Die aftakking was doorverbonden naar de van Kinderens. Toen Truus met een dompelaar de was ging koken ontstond er brand door te dunne draden. Zij had, merkwaardig genoeg, spreien onder de vloer verborgen. Die waren geschroeid, maar de middenstukken waren nog goed. Die kon je uithalen, dan kreeg je een tamelijk kort stuk draad. Katoen? Ik herinner me dat uit elkaar halen en tot bollen wikkelen van die spreien nog, dat was wel leuk werk.
De brand was maar een heel klein brandje, ik herinner me geen schade, behalve die spreien dan.
Ik zie die tandem nog wel voor me, op één vacantie. Maar de andere, daar zie ik toch Zus op een fiets. Ik geef toe, erg helder zie ik het niet...
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 16 december 2004, 06:26
Datum: donderdag 16 december 2004 9:36
Kon Zus Fietsen?? En dat vertel je nu pas! ''Mijn moeder kan/kon niet fietsen'' was/is een van de pijlers van mijn wereldbeeld. Dat Ellen en ik niet kunnen chaufferen leek er altijd iets mee te maken te hebben, alsof de vrouwen in onze familie één vervoermiddel per generatie achterlopen. Zou er nog iemand op de wereld rondlopen die Zus heeft zien fietsen? De nichtjes Baard?
Ellen en/of jij hebben/heeft toch ooit een rijbewijs gehad? Dus ooit is officieel vastgesteld dat minstens één van de twee het wèl kon. Mijn drie kinderen hebben er heel lang over gedaan, over dat rijbewijs. Ik dacht al een gen doorgegeven te hebben, maar nu sturen ze toch heel bekwaam.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 16 december 2004, 06:05
Datum: donderdag 16 december 2004 9:01
De nootpersoon vertoont een verrassende gelijkenis met Rob Geus, hoofdcommandant van De Smaakpolitie, bekend om zijn meedogenloze invallen in shoarmatenten en uitheemse marktkraampjes:
"Dat moet u wel doen hè, uw handen wassen als u van de w.c. komt. Dat moet u toch? Uw handen wassen? Waarom hangt er hier dan geen handdoek? Ziet u een handdoek? En zeep? Hoe kunt u nou uw handen wassen zonder zeep? Ziet u zeep? Ik niet."
De foto van de nootpersoon toont jammer genoeg niet de gemelde grote ogen. Als je die ogen kent dan zie je de gelijkenis niet. De OudeGracrrrrr (Wolfi loopt over toetsenbord) in Utrecht? Daar ga ik nu naar toe. Of nee, de St. Jacobsstraat
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 15 december 2004, 06:54
Datum: woensdag 15 december 2004 14:27
De boerderij in Silvolde en de tot kauwgom gekauwde tarwekorrels herinner ik me ook nog goed. Verder zie ik de riante broodmaaltijden voor me, met rogge- en krentenbrood. We memoreerden die maaltijden het hele jaar door, zelfs onze vader vond eten in die tijd wel een legitiem gespreksonderwerp. In Silvolde zag ik voor het eerst in mijn leven kikkervisjes, we vingen er emmers vol van.
Onze ouders fietsten op een tandem, Zus kon namelijk niet fietsen. Toen ze in Den Helder kwam wonen zou Henk het haar leren, maar het is er nooit van gekomen.
Een van de best bewaarde geheimen van de vorige eeuw is dat Zus wèl kon fietsen. In de kamer in Schiedam zat in de hoek een luikje in de vloer. Opende je dat dan trof je daar twee fietsen aan, een dames- en een herenmodel. Ik vermoed dat we de eerste keer met drie fietsen gingen. Toen dat een matig succes bleek, werd de tweede keer lokaal een tandem gehuurd. Ik had een gescheurde elleboog, daarom mitella, fietste toen helemaal niet.
Ik geloof niet dat Zus in Schiedam ooit een fiets aangeraakt heeft, in Naarden zeker niet. Die damesfiets ging niet mee naar Naarden.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 15 december 2004, 06:54
Datum: woensdag 15 december 2004 10:35
In dat autobiografische geheugen van Douwe zie ik wel iets. Maar in jullie geval kun je het nog meer verrijken doordat jullie elkaars herinneringen kunnen verifiëren. Ik vraag me alleen af wat de beste manier is om het verleden te thematiseren. Speelgoed, vakantie, verliefdheden, zeilboten en kano's? Of: geuren, blijdschap, angst, geluiden bij de buren en andere associatieve zaken? Met andere woorden: hoe verenigen jullie de rationele en de emotionele component (verliefdheid is natuurlijk geen rationele component, maar vooruit)? Daar is vast een wiskundige oplossing voor.
Toen ik een boekje maakte over de tweede wereldoorlog in Oisterwijk, heb ik met honderden mensen gepraat over dezelfde gebeurtenissen. Wat ik toen merkte was dat je van twee verschillende mensen, die op dezelfde straathoek hadden gestaan, totaal andere lezingen kreeg over een bepaalde gebeurtenis. Alsof ze in een andere oorlog zaten! Toch heb ik op die manier aardig kunnen herleiden hoe en wat er allemaal plaatsvond in O. Later leerde ik dat zoiets 'intersubjectiviteit' heet; je krijgt een soort gemene deler, daar tel je dan nog wat herinneringen van fantasten en zwartkijkers bij op en het resultaat is een wetenschappelijk onverantwoord, maar toch redelijk levensecht Gemiddeld Verleden.
Rik
Je neemt het beste dàt waar wat je verwacht waar te nemen. Daarom zijn getuigenissen over zeer recente gebeurtenissen al zo verschillend. Daar komt bij dat je een selectie uit je geheugen maakt, om het leuker op te kunnen schrijven. Tel daar de onbewuste verdringen bij, (of liever: trek ze er van af) zo komen 'doorgaans betrouwbare bronnen' tot allerlei variaties op de werkelijkheid.
Aan: <->
Onderwerp: frankslog, reacties 14-12
Datum: dinsdag 14 december 2004 16:29
De wereld is te klein!
Ik was enige tijd zeer verliefd op Carola Cutler, die een tijdje op het Baarns lyceum zat toen haar vader (van C&H) in Nederland werkte (om de overname van vW&V voor te bereiden?). Carola zag niets in mij, maar had een omvangrijke vriendin die wel belangstelling had om het alternatieve onderwerp van mijn affectie te worden, maar haar naam heb ik inmiddels verdrongen.
Rik, zullen we Douwe Draaisma er ook maar bij halen, daar hebben wij 'kinderen Abbing' inmiddels wel de leeftijd voor.
C&H, dat zegt mij meer dan vW&V. Intussen is C&H op zijn beurt opgegeten door Eaton, de naam zegt 't al. Heb je een Cutler-Hammer relais, dan hèb je wat.
Douwe Draaisma, wie was dat nou ook al weer?
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 14 december 2004, 06:38
Datum: dinsdag 14 december 2004 13:47
De poes van Tante Gon had de mooiste van alle poezennamen: Madjoe. Laat iemand die alsjeblieft nog eens aan een poes geven!
Madjoe: Voorwaarts! Of Madjoe, de politiehond.
Het klinkt goed, hadden we maar geen Google.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 14 december 2004, 06:38
Datum: dinsdag 14 december 2004 8:59
De kinderen RA zijn met z'n vieren in Geert Mak veranderd! Op deze manier moeten jullie toch een heel compleet beeld van het verleden kunnen krijgen. Tenzij iedereen dezelfde blinde vlek heeft als Frank en zijn hele jeugd naar treintjes heeft lopen staren - in plaats van te onthouden wat een krentenwegge kostte bij Jan Huijgen. Maar voor merknamen als 'Vloeba' heeft hij gelukkig een goed geheugen. Ik dacht dat dit soort namen weggevaagd was in de race om het allemaal nog leuker te zeggen, totdat ik erachter kwam dat 'Kapla' (een hele dure doos aanmaakhout voor de kinderen) eigenlijk 'kabouterplankjes' betekent. Het kan dus nog wel. Ik houd me aanbevolen voor de familiememoires. Met achterin een uitklapvel met bouwtekeningen.
Rik
Krentenwegge? Ja zeg, het was wel oorlog, hoor! De prijs van de suikerbiet of de tulpenbol, dat lijkt er meer op.
Aan: <->
Onderwerp: frankslog
Datum: dinsdag 14 december 2004 0:25
Wat een jeugdsentiment!
In '44 was ik 5, oud genoeg voor herinneringen, maar ik weet niets meer van die maanden in Delft. Wel al die logeerpartijen bij Gon. Ze had later nog een zwerfhond die Pikkert heette, Gon had een gave om het dagelijks leven te verwoorden.
De BKE machine was een beeldschone combinatie van slimheid en vakmanschap. De kast was van fraai blank hout en het 'beeldscherm' was gemaakt van kunststof panelen waarin de kruisen en nullen waren uitgefreesd. Ik geloof dat Kees minstens zoveel plezier had in het uitdenken van het schema als in het realiseren in serieus vakwerk (huisvlijt kon je het nauwelijks noemen). De vele relais kwamen uit de dump (zuinigheid kan ook erfelijk zijn) en hadden ooit dienst gedaan in telefooncentrales.
Hij verkocht het aan Van Wijk en Visser in Geldermalsen (ik mocht mee toen hij het op een zaterdag of zondag daar naartoe bracht). Het kan heel goed dat vW&V het als blikvanger op de Firato heeft gebruikt, wat Marja's associatie verklaart. De verdeling van het geldelijk gewin staat mij niet meer bij.
Ik ben blij dat je dat zegt: vW&V, die associatie met de Firato zat me niet lekker, ik dacht meer Jaarbeurs. De aflevering heb ik niet meegemaakt, was ik al in militaire dienst?
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 13 december 2004, 06:08
Datum: maandag 13 december 2004 20:44
En van de boter-kaas-en-eieren machine zijn wij hier zeer diep onder de indruk. Maar we geloven het natuurlijk pas echt als we het zien.
Helaas, de machine is uit mijn gezichtsveld verdwenen. Het electrische schema zou ik misschien wel kunnen reproduceren. Al die relais, ik weet in den Haag wel een dumpwinkel (Stille Veerkade 11) die ze heeft. Soldeer jij het dan in elkaar? Hoewel, je kent nu voldoende Booleaanse algebra om dat schema ook zelf te maken. Begin daar maar mee!
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 13 december 2004, 06:08
Datum: maandag 13 december 2004 20:32
Toen ik ergens tussen de 13 en de 18 was (denk ik) zijn we ook eens bij een mevrouw geweest in Delft. Was dat Gon? Of verwar ik mijzelf nu met oma? Zou wel vreemd zijn maar je leest wel gekkere dingen over de werking van het geheugen. Ik herinner me er niets meer van, alleen dat die mevrouw geloof ik wel aardig was.
Toen ik net Java leerde las ik ergens de code van een boter-kaas-en-eieren applet. Voor zo'n simpel spel vond ik het nog best een indrukwekkende hoeveelheid code. En dan was hij nog niet eens 3D...
Fijn dat ik op mijn wenken bediend word met verhalen over vroeger. Ik stel voor dat je elke dag een half jaar doet, je bent nu bij 1943, dus je hoeft de komende 122 dagen geen onderwerp te bedenken. Dat je van de jaren voor 1943 geen herinneringen meer hebt zien we dan maar door de vingers.
Jullie gingen terug naar Schiedam. Bartje's huis was een vijver geworden (hij heeft het toch wel overleefd?), het was nog oorlog. En toen?
Ja! Dat was Gon.
Bartje en zijn ouders hebben het overleefd. En dit was niet zijn huis, maar een gebouw wat wij kenden als "de villa", hoe kom je der op. Mijn vader werkte bij Wilton, hij ging tussen de middag eten in de villa. Ik ben er ook wel eens binnen geweest, weet niet meer waarom. Daar in de buurt was braakliggend fabrieksterrein waar wij een stukje moestuin mochten hebben, ter bestrijding van de voedsel schaarste. Maiskolven herinner ik me. En bonen aan van die stokken. Mijn vader had nooit gevist, maar hij had een spieringtuig verworven. Een draad met erg veel haakjes, waar aas aan moest. Hij mocht dan vanaf een droogdok van Wilton vissen. Dat lukte, hij kwam thuis met spiering. Het grote voordeel van spiering is dat je ze in hun eigen vet kunt bakken. 1944 misschien?
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 13 december 2004, 06:08
Datum: maandag 13 december 2004 12:44
Van de tijd dat ons gezin in Delft woonde herinner ik me vooral de kleuterschool, die voor de evacué'tjes was ingericht in het clubgebouw van de roeivereniging Laga. Je moest ernaar toe via een enge houten spiltrap en je zat er de hele dag matjes te vlechten. Na de oorlog hebben Koen en ik vaak gelogeerd bij tante Gon. Haar huis was toen al bijna opgeslokt door de Kabelfabriek, maar gelukkig werd haar oase gedoogd en heeft ze er bijna tot het eind van haar leven gewoond. Behalve honden had ze ook altijd een paar poezen, ook herinner ik me het varken Dirk (volgens tante Gon had hij een lief gezicht) en een tamme haan. Koen en ik zwommen in de Schie en als er schepen langskwamen lieten we ons een stukje meeslepen door ons vast te grijpen aan de roeibootjes die erachter hingen. De schippers scholden ons uit, ik dacht omdat we niet aan hun bootjes mochten komen, pas later begreep ik dat het niet ongevaarlijk was, zo dichtbij de schroef. Er waren trouwens ook 'grote jongens' die onder de schepen door doken.
We gingen ook mee naar de kroeg van Moe en mochten daar biljarten. In de zomer voordat ik naar de middelbare school ging zei tante Gon dat ik nu een groot meisje werd en dat het dan eigenlijk niet netjes was om nog naar de kroeg te gaan. Daar hoorde ik erg van op, ik was er altijd van uitgegaan dat je met het klimmen der jaren méér mocht, niet minder.
Het boter-kaas-en-eieren spel vond ik destijds iets geweldigs, ik was trots dat mijn vader en broer zoiets konden maken.
De kleuterschool bij Laga, ik herinner me iets van gekleurde blokjes die door onderduikers beschilderd werden. Was het niet iets Montessori-geïnspireerds? (Dat dacht ik, maar jouw beschrijving klinkt anders.)
Sneeuwuil, onze moeder en ik zijn nog eens bij Gon op bezoek geweest. Ze lag toen al de hele dag in bed.
Ik heb nog een BKE-3D machine in de aanbieding...
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 12 december 2004, 07:11
Datum: zondag 12 december 2004 18:22
Ja, precies dat bedoelde Remco Campert, dat vrijheid van meningsuiting nog niet vrije woordkeuze betekent. De Volkskrant heeft een beroerd archief, ik kan de column niet vinden. Er staat een afgrijselijke, door Th. v. G. rondgebazuinde, antisemitische grap in. Helaas herinner ik me die nog letterlijk, maar ik kan hem niet uit mijn toetsenbord krijgen.
Ik ga nog even naar het archief. Ik vind:
Remco Campert, bedankt voor de 'gemengde gevoelens' (CaMu, 3 november). Dank voor de aanhoudend zachte krachten.
als ik naar camu zoek, maar nergens de inhoud van camu. Helaas.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 12 december 2004, 07:11
Datum: zondag 12 december 2004 18:10
Op het verzoeknummer van Iris, die vraagt om vroeger en om circuit boards (wat dat dan ook precies zijn), weet ik wel iets. Weet I. dat haar grootvader samen met zijn zonen (het wordt nu net zo ingewikkeld als ''van de boer was ook de vader van het varken'', als iemand zich dat nog herinnert) een apparaat bouwde dat boterkaaseneieren tegen een mens kon spelen?De mens won nooit, gelijkspel was wel mogelijk. Ik weet niet meer wanneer het was, maar de computer was nog niet uitgevonden, en het apparaat baarde niet alleen opzien in de familie; Kees verkocht het aan de Firato voor (geloof ik) duizend gulden. Dit maakte vooral zo'n diepe indruk op mij, omdat hij dit geld in het gezin verdeelde volgens een verdeelsleutel die ik niet meer zeker weet, maar waarbij ik, als piepjongste, 25 gulden kreeg wat het grootste bedrag was dat ik ooit had bezeten. En de anderen? Ik denk de ouders samen 500, en hoeveel jullie, drie kinderen die allemaal deze tekst lezen? Ik heb een foto van de boterkaaseneierenrobot, maar geen scanner. Het hele avontuur bevestigde bij mij wel de indruk, dat mijn vader kon toveren.
Hohoho, de computer is ouder dan jij. Zie Zuse.
BKE, een hele toestand met relaislogica, puur Booleaanse algebra. Een relais is een schakelaar die met een electro... ach nee, dat snappen jullie toch niet. Maar het werkte prima. 1954? Van dat geld herinner ik me geen cent.
De foto zou ik ook wel eens kunnen hebben, een scanner heb ik. Jammer dat ik te lui ben om te gaan zoeken.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 12 december 2004, 07:11
Datum: zondag 12 december 2004 13:22
Wij hebben geen tuin en dus ook geen elektrisch tuingereedschap. Wel een cirkelzaag, waarmee je de zondagsrust ook aardig kan verstoren. Gelukkig houden we in Laakkwartier nogal van herrie.
Dat van Armgard heb ik gemist, wel zagen wij gisteren op de lokale zender een lakei van de koninklijke familie, die memoreerde dat prins Bernhard de dag altijd begon met een ijskoud pilsje. Daar kan je blijkbaar 93 mee worden, ik denk dat ik het ook maar ga doen. Even later nam hij ook nog een kop koffie en een ei. Kijk, dat is informatie waar de wereld wat aan heeft.
Leuk trouwens, die berichten over vroeger, Arp en dienstplicht enzo. Ik wil wel meer daarvan, hoewel ik dat over circuitboards ook leuk vind en ik weet sowieso niet of je aan verzoeknummers doet.
Nu weer verder met de yoghurtdeksels en Boole-algebra's.
Een cirkelzaag in het Laakkwartier? Pas maar op, voor je 't weet staat Paets van Troostwijk vol met twintig busjes van de M.E.
Verhaal van vroeger: een levensverzekeraar die een eigen computerfabriek begon: Electrologica. Even later opgegaan in Philips. Die Electrologica mensen hadden allemaal het Theorema van de Morgan in kruissteekjes aan de muur hangen, vermoed ik. Ze waren heel goed in Booleaanse algebra.
In die tijd werden poortschakelingen nog met losse diodes gemaakt. (Nog steeds, maar die diodes zitten nu allemaal in zo'n zwart blokje met pootjes, bekend van de tv reclame.) Het Electrologica personeel kreeg een of andere premie voor iedere diode die ze uit het ontwerp van de computer konden praten. Zonder Boole geen beloning!
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 12 december 2004, 07:11
Datum: zondag 12 december 2004 13:22
Dat Jan Marijnissen ontbreekt op de lijst is ook mij een doorn in het oog. Welke criteria de Volkskrant heeft gehanteerd is me niet duidelijk, vaak doen ze maar wat. Remco Campert staat (denk ik) op de lijst vanwege een column die hij schreef na de moord op Theo van Gogh. Hierin wordt betoogd dat Van Gogh niet gezien moet worden als verdediger van het vrije woord.
De Volkskrant wil die column niet tonen, althans niet gratis. Voor mij betekent het 'vrije woord' nog wat anders dan 'vrije woordkeuze'. Als Remco zoiets bedoelde dan mag hij erbij.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 12 december 2004, 07:11
Datum: zondag 12 december 2004 9:51
Wij hebben alle electrisch (en benzinemotorisch) tuingereedschap dat er bestaat. Dat is inderdaad heel erg. Maar als we het niet hadden, hadden we acht tuinlieden en dat zou nog erger zijn.
In een vorig leven reed ik op mijn grasmaaier/trekkertje heel blij over het grasveld. En m'n kantenmaaier was ook niet slecht. Ik heb voornamelijk last van motorlawaai wat anderen veroorzaken.
Als je acht tuinlieden hebt, dan heb je ook een butler die ervoor zorgt dat je niet te intiem met dat achttal hoeft te worden.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 12 december 2004, 07:11
Datum: zondag 12 december 2004 9:45
Ja, Job Cohen staat ook in mijn top vijf, niet omdat ik zijn beleid de laatste tijd zo ijzersterk vond, maar omdat de pogingen om hem tot de grond toe af te branden mij dwars zitten. Verder koos ik Remco Campert en Wouter Bos.
Wouter Bos is een beetje onzichtbaar. Jan Marijnissen is zò onzichtbaar dat 'ie niet eens op de lijst mag. Leontien van Moorsel, die zou ik wel door Agnes Kamp willen vervangen. Remco Campert mag erbij, maar bij de eerste vijf?
Aan: <->
Onderwerp: frankslog, 11 december 2004
Datum: zaterdag 11 december 2004 23:53
Je moet wel bij de les zijn om op dit log te reageren! Ik dacht, leuk, Arp, de fietsenman, toch even reageren, waar stond dat ook weer. Moet je helemaal terug naar 5 december, en nog wel in het commentaar op de reacties. Hoe moet dat nou als een volgende incarnatie van Geert Mak een wetenschappelijke uitgave van dit log gaat bezorgen?
Ik denk dat je niet op je 24e voor de etalage van Arp stond, zal wel een paar jaar eerder geweest zijn. Al omstreeks 1954 of '55 fietste ik op een Humber (uit dezelfde fabriek kwamen Rudge (met dat mooie voorvorkslot), Raleigh en Humber, in volgorde van wenselijkheid). Ik had een vierversnellingsnaaf (ongekend in die tijd) en een dynamo ín het voorwiel! Voor mijn verjaardag, ik denk omdat ik dagelijks naar school in Baarn fietste (onze ouders waren gemiddeld niet zo materieel verwennerig, en deze fiets was echt het summum). De naam Arp deed mij direkt denken aan dat malle, smalle achterompaadje naar zijn werkplaats. Blijkbaar een vrij toegankelijke geheugenlocatie.
Anders dan het plofbootje. Niet lang geleden kwam het plofbootje in 'alledaagse wetenschap' ter sprake, toen dacht ik alleen: ja leuk. Dat dacht ik ook toen het in het log verscheen. Pas toen Ellen het plofbootje van oom Han memoreerde hoorde ik opeens weer die nijdige tik waarmee het ding uit elkaar sprong. Als je mij 's nachts wakker maakt en 'oom Han' roept (liever niet doen) denk aan de trein (spoor 0, Google dat maar eens) aan de 'cosy corner' en aan drop en Tom Poes, maar nooit aan het plofbootje. Blijkbaar geen vrij toegankelijke geheugenlocatie, maar het zit er wel. Hoeveel meer zit er in ontoegankelijk geheugen, en wat moet je doen om dat toegankelijk te maken?
In 1957 mocht ik op jouw brommer naar Baarn om met de 'last' van het eindexamen niet te hoeven fietsen (was jij in dienst of anderszins afwezig?). Ik reed natuurlijk veel te lang vol gas zodat hij het na een paar dagen bijna niet meer deed (ik voelde mij zeer schuldig en ellendig, hoewel ik er inmiddels overheen ben). Het bleek een kwestie van ontkolen en het eindexamen heb ik ook gehaald.
In het kader van trivia: ahsnl is mijn klokkenmailbox (ahs staat natuurlijk voor Antiquarian Horological Society en heeft niets met hoofdpijn te maken). Ik moet blijkbaar beter opletten uit welke mailbox ik mijn mail verstuur, maar hoe doe je dat? Voor inkomende mail is de scheiding wel handig, maar nu uitgaand nog. Benieuwd of deze wel goed gaat.
Ik had 1935+14 uitgerekend, toen kwam daar 1959 uit. Ik wou nog van alles schrijven over schaarste van fietsen, maar die waren helemaal niet schaars meer in 1959. Kwam niet op het idee die berekening nog eens over te doen...
Mijn vriendje Hans werkte wel eens bij Arp, vandaar dat het smalle paadje ook mij goed bekend is. Maar inderdaad, omstreeks 1950. Zijn werk stopte omdat Arp zou gaan emigreren, kennelijk is dat niet doorgegaan als hij zoveel later nog Humbers leverde. (Hans en ik vonden Rudge een beetje b-keus.) Hier is jouw fiets, met vier versnellingen. Nooit geweten dat je zo'n fiets had, alsnog jaloers.
Oom Han z'n trein herinner ik me, maar meer nog zijn verzameling Jules Verne's. Die originele blauw met gouden opdruk uitgave, vrijwel compleet.
Lichting 56-6, zo'n code vergeet je nooit. Een lichting in de twee maanden, dus december. Meelezertjes: 'lichting' betekent niet dat de postbode de brievenbus leegt, maar dat er een groep dienstplichtige militairen opkomt. Opkomt betekent niet dat ze als een tulp uit de grond komen maar dat ze met een vrij-vervoer-bewijs naar een kazerne gaan. Ik bedoel maar, in 1957 was ik volop in militaire dienst, ik lag in Naarden, in de vesting. Kazerne was naast nummer 9 op het kaartje. Ik vermoed dat je daar geen brommer mocht stallen en dat ik daarom een trapfiets gebruikte.
Die fraai gerestaureerde DKW, dat was kennelijk wat later?
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 11 december 2004, 07:15
Datum: zaterdag 11 december 2004 23:00
Helaas heb ik dat van gisteren over UMTS gemist!
Nou je het zegt, ik ook!
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 11 december 2004, 07:15
Datum: zaterdag 11 december 2004 22:15
Ik vergat nog te melden dat je niet zomaar zelf je favoriete Nederlander mag bedenken, de Volkskrant heeft een lijst met 50 namen opgesteld. Degene die je de beste vindt krijgt vijf punten, de volgende vier, etc. Zie hun site.
Ahmed Aboutaleb, Dick Advocaat, Ali B, Karel Appel, Wouter Bos, Ad Bos, Jan Peter Balkenende, Marco van Basten, Prins Bernhard, Jan-Hendrik Biemond, Inge de Bruijn, Remco Campert, Job Cohen, André van Duin, Tonke Dragt, Arjan Erkel, Aart Jan de Geus, Maria Goos, Arnon Grunberg, Anky van Grunsven, Cees van Geel, Theo van Gogh, Monique Hendrix, George van Houts en Tom de Ket, Pieter van den Hoogenband, Ayaan Hirsi Ali, Esther Jacobs, Tjibbe Joustra, Neelie Kroes, Herre Kingma, Martin-Jan van Mourik, Geert Mak, Marja & Bert, John de Mol, Leontien van Moorsel, Joep van den Nieuwenhuyzen, Ruud van Nistelrooij, Rob Oudkerk, Heleen van Rooijen, Arjen Robben, Morris Tabaksblat, Jeroen van der Veer, Rita Verdonk, Esther Vergeer, Paul Verhoeven, Peter R de Vries, Leo van Wijk, Geert Wilders, Fons van Westerloo, Lodewijk de Waal
In de Volkskrant staat dit lijstje met een korte omschrijving. Er zijn er nogal wat waar ik nooit van gehoord had. Als ik er eentje moet kiezen die we nog niet genoemd hebben, doe dan Job Cohen maar.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 11 december 2004, 07:15
Datum: zaterdag 11 december 2004 19:33
O jee, ik kan geen link bedenken naar mijn onderwerp. Ik heb een beetje griep, is dat een goed excuus? Anders gooi je dit maar weg.
Als grootste Nederlander aller tijden koos ons leuke volk onlangs Pim Fortuyn. Goeie reden om nooit meer zo'n soort verkiezing te organiseren, maar nu de Volkskrant vraagt wie wij de beste Nederlander van 2004 vinden wilde ik me er toch mee bemoeien. Ik koos:
1. Geert Mak. Door bijzondere bronnen aan te boren zet hij de geschiedenis in een nieuw licht. Enorme inzet en empathie.
2. Ahmed Aboutaleb. Briljante bruggenbouwer
De beste van 2004, dat is in elk geval minder oeverloos. Met jouw tweetal ben ik het eens, de laatste dagen begon ik bijna te geloven dat Bernhard nummer 1 moest zijn.
Ik probeer nu snel een nog betere nummer 1 te vinden, of tenminste een redelijke nummer 3, maar er valt me niets of niemand in. En neem toch de griepprik!
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 10 december 2004, 07:05
Datum: vrijdag 10 december 2004 11:27
Daarom heten de meeste "laptops" ook Notebooks (gewoon opvouwbare computer o.i.d.), echte laptops worden bijna niet warm. Het probleem met mijn laptop is, dat er een normale processor inzit, en dus veel stroom gebruikt. Ik heb dus geen notebook maar een kachel aangeschaft! In de winter is het erg fijn, qua warme handen, maar in de zomer is het echt geen lolletje! Ik moet er niet aan denken om mijn laptop op schoot te zetten.
Qua zaadproductie zouden mannen eigenlijk ook niet meer moeten fietsen, op een beetje sportieve fiets (mountainbike, racefiets, hybride, bla) zit je namelijk verder voorover en daardoor op je prostaat. Schijnt dus ook al slecht te zijn. We mogen niets meer!
Sneeuwuils oude laptop wordt heerlijk warm, Sneeuwuils nieuwe laptop blijft heerlijk koel. Ik heb die oude nu, samen met Wolfi geeft dat het gevoel dat je in de Sahara zit.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 10 december 2004, 07:05
Datum: vrijdag 10 december 2004 10:26
In allebei onze kranten stond belust dat mannen hun laptop beter niet te lang echt op schoot kunnen nemen, tenzij hun zaadkwaliteit ze worst zal wezen. Een kwestie van straling, maar ook van warmte, want een uitte laptop was ook al niet zo goed. Zou het vaak katten op schoot hebben ook...
Als je al katten hebt, wat moet je dan nog met zaad? Ik had het bericht bij NU gelezen, wij kunnen geen krant betalen, zeker geen twee. Ik heb meestal Wolfi op schoot en de laptop op mijn knieën. Overigens doet mijn zaad het al sinds 1971 niet meer.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 10 december 2004, 07:05
Datum: vrijdag 10 december 2004 9:38
Sommige mensen zijn zó dom in natuurkunde (ik bijvoorbeeld), dat ze je grap missen bij lezing van punt 4 van je reactie op Yvonne's reactie, en denken dat ze écht stralingsgevaar lopen als ze naar internet, of schotel-tv kijken. Ik voel me bevoorrecht dat ik zoiets dan meteen angstig aan jou kan vragen, en dan geduldig word bijgepraat. Maar met minder bevoorrechten zou je misschien wat voorzichtiger moeten zijn. Of ben ik gewoon de allerstomste?
Ik bedoelde dat je van het kijken naar allerlei programma's niet echt slimmer wordt. En dat je bij het internetten moet oppassen dat je niet in allerlei complottheorien gaat geloven.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 09 december 2004, 06:22
Datum: donderdag 9 december 2004 23:03
Jeetje, zeg, wat een gerechercheer met dat log! We kunnen dus niet frank en vrij blikjes werpen! Nee, we worden in statistieken gestopt en geregistreerd en gecombineerd en uitgeplozen!
Mooi, hoor!
Maar dat maakt me allemaal niets uit, eerlijk gezegd.....
En bovendien ben ik heel blij, dat ik dat even gelezen heb over die straling. Ik zag dat namelijk ook, dat programma met die vrouw, waarvan ik dacht, dat ze hardstikke gek was, maar er kan dus toch wel iets aan de hand zijn. Ik wacht met spanning op meer rapporten hierover.
Dus toen ik vandaag naar de Pieter Lastmankade wandelde, om naar een benedenwoning met tuintje te gaan kijken (waarvoor ik de 10de kandidaat ben, dus eigenlijk geen schijn van kans!), heb ik goed opgelet, of ik van die palen zag, maar ik heb ze niet gezien!
Ja, eentje op het Hilton-hotel geloof ik. Misschien is Brood daardoor wel tot zijn daad gekomen.....
Maar goed: een gewaarschuwd mens telt voor twee, nietwaar! En aangezien ik het huis met het tuintje wil, om daar ons kleinkind in de wagen en/of box te kunnen plaatsen als ik er op ga passen, wil ik ieder risico van rare straling of andere schadelijke zaken uitsluiten! Ik heb daar dus spiedend rondgelopen, zag wel een aardig aantal schotel-antennes, maar daarover is mij niets kwalijks bekend (toch?). Je kan natuurlijk denken, dat je dan in de buurt van Al Jazeera-kijkers woont, maar zo lust ik er nog wel een paar. Je weet tegenwoordig toch niet meer wie er naast je woont, of hoeveel ondergedoken lieden je als buren hebt....
Naast Hirschi Ali wonen lijkt me ook niet dolletjes....
Enfin, wat ik maar wilde zeggen: ik vind het log en de reacties heel leuk om te volgen.
Groetjes aan Sneeuwuil en in januari kom ik zeker poezen aaien.
Yvonne.
- Vanavond doet de tv weer iets over UMTS masten. Maar wat, waar, wanneer kan ik niet vinden, ze zijn nog niet wakker in Hilversum. Netwerk, Nova, 2Vandaag: teletekst wil 't nog niet zeggen.
- Brood zou dan langere tijd op de bovenste etage van 't Hilton gewoond moeten hebben...
- 'ieder risico van rare straling of andere schadelijke zaken', dat is nogal wat, kan je toch beter op de Veluwe gaan wonen. Niet midden in Ermelo, maar bijvoorbeeld in de schaapskooi. Hoewel, als je goed kijkt zie je aan de horizon een radar-antenne van de luchtmacht, die straalt ook raar.
- Schotels stralen niet, die ontvangen alleen maar. Dat kan pas schadelijk zijn als je de schotel met je tv verbindt en daar dan naar gaat zitten kijken. Het internet kan, op die manier, nog veel schadelijker zijn.
- De poezen zijn aaibaar, op momenten dat het hun uitkomt. Sommige willen na één aai meteen met je trouwen, anderen gaan hooghartig een halve meter verder zitten.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 09 december 2004, 06:22
Datum: donderdag 9 december 2004 19:12
Wat een opluchting dat het tellertje niet goed werkt. Ik bezoek het log genant vaak, want elke keer dat ik mijn mail check. Mijn excuus om mijn mail zo vaak te checken, een kind in het buitenland (Anna die in Edinburgh niet alleen studeert maar ook te middernacht in een vijver tussen een kolonie zwanen zwemt) is nog maar anderhalve week geldig. Laat dat tellertje svp zo krakkemikkig!
Een vijver? Dat klinkt openlucht-achtig. Weet Anna dat het 's nachts vriest? En zwanen, die vertrouw ik nooit helemaal.
De krakkemikkigheid van het tellertje valt buiten mijn competentie. Zolang mijn weblog bij HetNet staat kan ik niet meer doen dan HetNet toestaat. Andere oplossingen kosten in elk geval meer, passen daarom niet in mijn denkraam. Ik zou het eigenlijk wel willen, jullie helemaal in de gaten houden.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 09 december 2004, 06:22
Datum: donderdag 9 december 2004 13:34
Klopt het dat de foto van het Nuldernauw een wit vlak is?
En kan je ook zien dat ik nu bij Klaverblad zit? Ja, aan m'n e-mail adres natuurlijk maar ik bedoel in je statistieken.
Nee, dat klopt natuurlijk niet. Bedoel je het aanklikbare Nuldernauw? Dat verwijst naar de vogelbeschermingssite. Rechts op het weblog moet je een kaart zien van Nuldernauw en Wolderwijd. Ik heb die kaart niet echt op m'n weblog staan, maar gelinkt naar een kaartje waar de vogelbescherming naar verwijst. Dat werkt hier prima, ook op onze andere computers. Misschien verbiedt klaverblad het bekijken van vogelsites? En ja, zie stukje log:
9 Dec 13:30:08 MSIE 6.0 Windows 2000 1280x1024 Netherlands klaverblad.xs4all.nl (213.84.195.203) home.hetnet.nl/~frankslog/ No referring link 9 Dec 12:03:44 Firefox 0.9.3 Windows 2000 1280x1024 Netherlands klaverblad.xs4all.nl (213.84.195.203) home.hetnet.nl/~frankslog/ No referring link 9 Dec 10:30:30 MSIE 6.0 Windows XP 1280x1024 Netherlands dslam200-11-59-81.dyndsl.zonnet.nl (81.59.11.200) home.hetnet.nl/~frankslog/ frankslog.now.nu/
Jij twee keer, wanhopig, eerst met Firefox en dan nog eens met IE. Die van halfelf is Yvonne.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 09 december 2004, 06:22
Datum: donderdag 9 december 2004 9:49
Werkt dat tellertje wel goed? Ik sla vrijwel nooit een dag over. Op 4 december las ik het log op de computer van een andere lezer, dus toen kon ik niet meegeteld worden. Maar op 6 december heb ik het weblog twee keer bezocht, zo wijst mijn map Geschiedenis uit.
Maak maar liever geen grafiekje van mijn bezoeken, men mocht eens gaan denken dat ik verslaafd ben.
Het tellertje werkt niet perfect. Ik merkte al vaker dat sommige lezertjes wel reageren maar niet geregistreerd worden. Er zijn methodes voor anoniem surfen, soms bewust, vaak onbewust toegepast. Dan weet die teller het eventjes niet meer.
Jij hebt het i.p. nummer 62.131.151.24 omdat je een vaste verbinding hebt. Mensen die met de telefoon werken krijgen iedere keer een iets afwijkend i.p. nummer. Soms besluit de provider om je een ander nummer te geven, dat maakt het herkennen iets moeilijker. Hier een stukje door Statcounter gemaakt logboek:
9 Dec 08:47:37 Safari 1.2 MacOS X unknown Netherlands a80-126-10-171.adsl.xs4all.nl (80.126.10.171) home.hetnet.nl/~frankslog/ No referring link 9 Dec 06:54:17 MSIE 6.0 Windows ME 1152x864 Netherlands rt-klg-2fd85.adsl.wanadoo.nl (83.116.155.133) home.hetnet.nl/~frankslog/ home.hccnet.nl/f.abbing/
Vandaag, 9 december, 10:09, nog maar twee bezoekers. De Safari gebruiker ken ik, die andere is via m'n andere website binnengekomen, die zie je nooit meer terug. Maar jij staat er inderdaad niet bij. Marja overigens ook lang niet altijd...
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 08 december 2004, 06:33
Datum: woensdag 8 december 2004 20:02
Tja, het misterie van volksgezondheid.
Ga jij eigenlijk wel eens aan jezelf twijfelen als er op het eind van een dag nog helemaal geen reacties zijn?
Is echt niet nodig!
Ik reageer bijna nooit maar ik lees stiekem alles wel hoor.
Anja
Onmerkbaar voor de lezertjes telt statcounter hoeveel bezoekers er zijn. Zelfs laat hij, via een geheimzinnige code, zien wie die bezoekers zijn. Heb ik ooit een e-mail van die bezoeker gehad dan kan ik die code ontcijferen. 6 december bijvoorbeeld: Iris, Rik, Anja, Simon, Yvonne, bien étonné de se trouver ensemble. 4 december was een slechte dag: maar drie lezers, nul reacties.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 07 december 2004, 10:03
Datum: woensdag 8 december 2004 19:48
En de inkomsten voor Windows lopen weer lekker op, vervelende pipo's...
Ik dacht dat dit wel een toepasselijk plaatje was.
Ik heb nu een gratis video-editor die onder Linux werkt. Je bent nog wel even bezig voordat het echt werkt, met de hardware die ik heb. Maar Bill Gates krijgt er geen cent van en dat is een heerlijk gevoel.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 07 december 2004, 06:24
Datum: dinsdag 7 december 2004 9:08
Ik vind het juist wel leuk, die kansberekening en die randomgenerator. Wij hebben thuis ook een randomgenerator. Als je je twee keer zes verschillend gekleurde snoepjes onder twee keer zes verschillend gekleurde bakjes legt, doet hij er ongeveer vijftien seconden over om vast te stellen of er twee snoepjes met dezelfde kleur onder twee bakjes met dezelfde kleur liggen. Hoe groot de kans precies is, kan hij nog niet bepalen, maar hij is goed bezig. Een lichte afwijking in de uitslag heeft te maken met het feit dat hij een ander stelsel toepast: het tien-en-een-half tallig stelsel. En dat heeft weer te maken met de manier waarop hij de snoepjes telt: één, twee, drie, drie-en-een-half, vier...
... en dat is weer precies dezelfde manier waarop ik, als ik rekeningen schrijf, de uren tel die ik voor mijn klanten gewerkt heb. Maar hoe groot is nou de kans dat je een winnend staatslot hebt volgens de trekkingslijst van de maand ervoor, als je ongeveer drie keer per jaar een staatslot koopt?
Rik
Snoepjes? Toch wel low-carb mag ik hopen?
De kans op een winnend lot wordt niet beïnvloed door welke lijst dan ook, met drie loten is je kans wel drie keer zo groot. Uit dit lijstje blijkt dat je een redelijke kans hebt om iets te winnen:
De kans op de hoofdprijs kan je extraheren als je prijs van een lot weet. Even zoeken, 12,50. 699,1/12,5 = 55,9, er zijn dus bijna zes-en-vijftig-miljoen loten per jaar. Drie keer meedoen: kans 1 op 18633333. Nee, iets groter, ik heb Dayzers meegerekend, wat dat ook mag zijn.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 03 december 2004, 10:07
Datum: maandag 6 december 2004 22:45
0,0005 is niet 0,5, dat is waar. Maar ik bedacht nog wat anders. Het aantal deelverzamelingen van 6 elementen uit de verzameling van 12 is 924. Heeft dat er niks mee te maken? 924 x 0,0005 = 0,462 ofzo? Nee zeker?
Dat je niet moet vermenigvuldigen snap ik nog niet goed.
Stel dat we de cijfers 1-6 twee keer hebben. Voor ons probleem doet de volgorde er niet toe, 123456 is dus hetzelfde als 625413. In al die deelverzamelingen zitten zo beschouwd heel wat duplicaten.
Gooi met twee dobbelstenen. De kans op dubbel zes is 1/6x1/6 =1/36. De kans op minstens één zes is 1/6+1/6=1/3. Hier gaat het om twee onafhankelijke dobbelstenen.
Met de doppen is het veel moeilijker. Je pakt ze uit een kleine voorraad, wat je al gepakt hebt heeft daarom veel invloed op wat je nog pakken kunt. Met de tweede dop heb je al een kans van 1/11, als je die gaat vermenigvuldigen met iets wat kleiner dan 1 is kom je nooit in de buurt van 0,5. Maar zonder meer optellen mag niet vanwege de afhankelijkheid van de pakkans van vorige pakkingen.
In militaire dienst had je erg veel tijd waarin er niets gebeurde. Je kon dan allerlei zwaar gesubsidieerde cursussen volgen. Ik deed statistiek, daarin zit veel kansberekening. Ik heb het nooit echt nodig gehad, maar toch gaat zoiets nooit meer helemaal over. Mijn latere cursisten moesten vaak probleempjes met kansberekening oplossen. Of een random-generator maken, en dan analyseren hoe 'random' die was. Vind ik nog steeds leuk, maar al die alphas hier snappen vast niet wat daar nou zo leuk aan is.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 03 december 2004, 10:07
Datum: maandag 6 december 2004 12:02
Ik wil je even iets voorleggen. Ik hoop dat de andere lezers het niet te saai vinden.
Je probleem met de gekleurde deksels houdt mij al nachten lang wakker. Dat komt doordat ik in januari over - onder andere - dit onderwerp tentamen moet doen. Ik heb geprobeerd het probleem op te lossen en besteedde daar ongeveer net zoveel tijd aan als ik straks heb voor het hele tentamen. Uiteindelijk kom ik op een verdacht kort oplossinkje.
Je vraag was: als je twee identieke sets van zes verschillend gekleurde deksels hebt, hoe groot is dan de kans dat zich onder zes willekeurig gekozen deksels twee deksels met dezelfde kleur bevinden?
Als je 1 deksel hebt gepakt, is de kans dat de volgende dezelfde kleur heeft 1/11. De kans dat de volgende dezelfde kleur heeft als een van de twee vorige is 2/10, etc. De kans dat in een deelverzameling met 6 elementen er twee hetzelfde zijn is dus 1/11 x 2/10 x 3/9 x 2/8 x 3/7 = 0,0005
Slaat dat ergens op? Als ik jouw simulatie 1000 cycli laat uitvoeren komt hij met 539 cycli met 1 paar. Komt aardig overeen met mijn uitkomst maar dat kan toeval zijn.
Ha, eindelijk een β! Ik dacht 1/11 x 2/10 x 3/9 x 4/8 x 5/7, al fietsend schreef ik dat als 1/11 x 1/5 x 1/3 x 1/2 x 5/7, toen werd het met te moeilijk. 1/330 x 5/7, zover kan ik het nog net uit m'n hoofd, nu even 't machientje: 0,002
Mijn simulatie zegt ongeveer 0,5 niet 0,002 en helemaal niet 0,0005. De fout die we allebei maken is dat we doen alsof de kansen vermenigvuldigd moeten worden. Je komt dichter in de buurt als je het gemiddelde van de vijf kansen neemt: 0,37. Het zou ook nog kunnen dat mijn javascript simulator niet helemaal klopt...
Vervolg kansberekening.
Mensen die dit saai vinden? Mijn motto 'tussen bête en bèta' moet ik waarmaken. Daarom is dit rukje naar de bèta kant zeer welkom.
Om mijn javascript te controleren bereken ik de kans op zes verschillende doppen, dat is veel gemakkelijker! Na de eerste dop is de kans 10/11 dat de volgende van een andere kleur is. Bij de derde zijn er twee foute mogelijkheden van de 10 resterende doppen, 8/10 kans op een goede dus. Enzovoorts. Nu moet je de kansen vermenigvuldigen:
1 x 10/11 x 8/10 x 6/9 x 4/8 x 2/7 = 48/693
In m'n kans ding geef ik 69300 op. De eerste keer komt daar 4781 uit, de tweede keer 4913. Dat benadert 4800 voldoende, m'n algorithme klopt dus voor nul paren. Geen hard bewijs, maar ik neem aan dat de andere uitkomsten ook kloppen.
Nou nog een nette berekening voor één paar, moet ik nog even over denken. Gelukkig hoef ik geen tentamen te doen...
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 06 december 2004, 06:22
Datum: maandag 6 december 2004 9:11
100 jaar Tour de France is prachtig. En de Aristocats waren het. Maar allebei nostalgie. Daar moeten jullie samen uit kunnen komen. En anders stuur je elkaar een beendermeel.
Rik
We willen de beendermeel aan de katten sturen, maar die maken altijd zo'n ruzie als ze gaan computeren.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 05 december 2004, 06:25
Datum: zondag 5 december 2004 14:24
Leuk, Frank en ik zijn het er net over eens dat de waarheid niet in een boek staat en daar komt Sneeuwuil! Met een boek. Alleen, wat Renée zegt is hetzelfde wat Sartre zegt, maar dan op een positieve manier - en die komt toch weer uit jezelf. Vul maar een woord in:
De hel, dat is de fietsenwinkel
Het paradijs, dat is de fietsenwinkel
Het gaat er kennelijk maar om wie het zegt. Dus is er een bron, in het eigen zelfwezen, die gelukkig is of niet. Of gelukkig kan worden. Of ongelukkig.
De hel, dat ben ik zelf
Het paradijs, dat ben ik zelf
Kijk, nu is het weer semantiek. Dat bedoelde ik met intellectualistisch redeneren - en ik haalde Sartre maar aan om het even te illustreren. Het is allemaal waar of niet waar, maar ik VOEL er niks bij.
Dat is toch maatgevend?
Rik
Sartre zegt 'geen anderen' en Renée 'wel anderen', de gedachtensprong omdat 'hetzelfde maar dan positief' te noemen kan ik nog nèt volgen, maar met moeite.
Het scheelt nogal per fietsenwinkel, maar een klein beetje hemels zijn ze toch allemaal wel. De fietsenwinkel van Arp, waar ik met m'n vriendje Hans meer dan eens voor de etalage stond: een Raleigh, met drie-versnellingsnaaf, ongeveer 1959. De fiets der fietsen, toen. Die etalage: een stukje hemel.
Raleigh is Raleigh niet meer, Sturmey Archer, van de versnelling is overgenomen door het Taiwanese Sun. Is dat nou hemel of hel?
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 05 december 2004, 06:25
Datum: zondag 5 december 2004 12:34
Ho ho Rikje, wil je even niet je verschillende ouders door elkaar halen! Dat hebben wíj je niet geleerd hoor! Ik citeer maar even Renée Plate, Brieven aan mijn man, blz.88: "Maar dan zal je toch óok nog even moeten vergeten wat Sartre vindt, en van mij moeten aannemen dat er niets heerlijkers bestaat dan "de anderen. Toe nou Pim, misschien zijn ze er niet allemáal op uit om jou in de grond te boren." Dat Sartre en Jacques aan paranoia leden hoor je mij dus niet ontkennen.
Moet ik begrijpen dat Renée Plate en Sneeuwuil één en dezelfde zijn? Ik vermoedde wel zoiets, alle meelezertjes kunnen dat nu ook gaan vermoeden.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 05 december 2004, 06:25
Datum: zondag 5 december 2004 10:32
'Als je maar lang genoeg zoekt, vind je altijd wel iets om heel tevreden over jezelf te zijn.'
En dat is dan weer ongeveer waarschijnlijk precies waar het KRO-boek over gaat. Over de waarheid van het wezen. Het probleem is dat het andersom ook werkt: als je maar lang genoeg zoekt, heb je altijd wel iets om heel ontevreden over jezelf te zijn. Het gaat er dus maar om waar je naar zoekt, qua geluk. Wat mij interesseert is de manier waarop mensen dat doen; het kritiekloos volgen van een boek, het onbekommerd duiden van onze psyche, het cynisch veroordelen van de zoektocht van anderen. Wat al die mensen gemeen hebben is dat ze geluk zoeken waar ze het niet kunnen zien, in een abstracte of astrale werkelijkheid.
Ik stel bij mezelf vast dat ik in toenemende mate afstand neem van de intellectuele standpunten erover, die ik vroeger van jullie, maar vooral ook van Jacques geleerd heb. 'L'enfer, c'est les autres.' Want ook hier is het omgekeerde waar: wie zich afhankelijk maakt van anderen voor zijn ongeluk, doet dat ook voor zijn geluk. 'Le paradis, c'est les autres.' Sartre was geen vrolijke broek - en goed beschouwd ook nauwelijks een onafhankelijke geest. Dat is een beetje het probleem dat ik heb met intellectuelen: het ligt nooit aan hun en het zijn over het algemeen mensen met een ongemeen pessimistische kijk. 'Levensblij' is een term van Reve, die hem gebruikt alsof het een vloek is.
Ik weet niet precies in welke richting ik me beweeg. Ik vind het wel jammer dat ik tot nu toe beter naar Sartre geluisterd heb dan naar De Saint-Exupéry. Want die zegt eigenlijk iets veel leukers, levensblijers. En je hoeft jezelf geen geweld aan te doen om het te accepteren.
Maar wie blij wordt van een schaduw en daar de wereld kond van doet, weet dat vast allang...
Rik
Ik probeer altijd deze en de volgende minuut gelukkig te zijn. Alle vorige minuten ben ik vergeten, de derde minuut is nog oneindig ver. Werkt.
Intellectueel? Ik dacht heel lang geleden dat ik dat wilde zijn, ik heb zelfs wel eens een moment gehad dat ik dacht dat ik het wàs. Gelukkig heb ik daar al jaren geen last meer van.
Iets maken, code, een kastje, een fietstocht, dat helpt. Boeken lezen helpt alleen als 't een heel goed boek is, Polleke bijvoorbeeld.
Jammer dat je bij mij nooit weet hoe serieus ik ben. Nou in deze reactie op een reactie best wel dus.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 03 december 2004, 06:13
Datum: vrijdag 3 december 2004 8:30
Tja de nevelige verten en de overpeinzingen die daarbij horen. Wij hebben op de w.c. een tuinkalender - een hele goeie. Laatst stond Marja er nog in. En vanochtend Guido Gezelle:
De wind komt, wild en boos,
gesnoei uit alle gaten;
't Is bijster, bijtend koud,
en 't wintert overal.
En ik maar denken: waar heb ik dat meer gehoord? En toen wist ik het: ik was het zelf! Vier jaar geleden. Dus als ik me even mag opdringen:
Winter is koning; schrijdt stram en bestoven
Laat krakend zijn winden in steden en hoven
Stil valt zijn sneeuw tot een knerpende korst
Met de baard vol met rijp spreekt de machtige vorst:
"Mijn koude is warm in het holst van de nacht
Als je slaapt in mijn arm en het dekbed is zacht
Als dromen je teder naar elders lokken
Sneeuw ik mijn sneeuwwitte hemelse vlokken."
Guido is korter. Hij heeft er waarschijnlijk langer over nagedacht.
Rik
Dat doet me denken aan mijn gedicht over lezen in bed:
Mijn arm
is warm
maar m'n schouder
wordt kouder.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 02 december 2004, 06:33
Datum: donderdag 2 december 2004 22:00
Koen en ik speelden ooit met een heel ander soort plofbootje, namelijk een bootje dat ontploft. Het was een marinegrijs geverfd houten oorlogscheepje, dat je door op een knop te drukken in vele onderdelen uiteen kon laten spatten. De constructie van dit politiek incorrecte speelgoed was uiterst eenvoudig: er zat een muizenval in. De eigenaar was oom Han, onze overbuurman in Schiedam.
Was de vader van oom Han niet een Helderse marineman? Dit bootje herinner ik me nog goed.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: pop
Datum: donderdag 2 december 2004 17:21
Sorry hoor:
http://www.nmia.com/~vrbass/pop-pop/buildpop.htm
Zo kan ik het al bijna zelf. Hup!
Rik
Dit onderwerp levert extreem veel reacties op. Ik heb veel tijd nodig om dat allemaal te verwerken. Voor solderen blijft geen momentje over. En het solderen is een klein detail, de meeste tijd heb je nodig voor het vinden van blik, buis en brandstof.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 02 december 2004, 06:33
Datum: donderdag 2 december 2004 16:56
En dat binnenste buiten keren doet sterk denken aan de vreemde manoeuvre die je kunt uithalen met de Escherfiguren uit het bouwplatenboek dat in vele ramsjwinkels ligt. Een soort omklappen, schenkt grote voldoening. Staat jouw dodecahedron ook niet in dat boek?
Ik ken dat boek wel maar of er nou een dodecahedron in staat? Even zoeken, Escher-Kaleidozyklen, dat is het. En deze dan, de Waterval?
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 02 december 2004, 06:33
Datum: donderdag 2 december 2004 16:53
Als een plofbootje is wat ik denk dat het is, heeft Arabesk het wel: stoombootje met kaars, 3.93. Het zal dus wel iets anders zijn.
Gauw even kijken: ja, dat is het! En spotgoedkoop deze keer!
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 02 december 2004, 06:33
Datum: donderdag 2 december 2004 16:46
En als dit je niet inspireert, dan weet ik het niet:
http://www.galepp.com/boat/popboat.htm
Heel mooi, maar niet inspirerend. Al het wetenschappelijke werk is al gedaan...
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 02 december 2004, 06:33
Datum: donderdag 2 december 2004 16:40
Ik weet nog dat jou bootje het niet deed. Gemaakt van een koffieblik. Het deed het zo erg niet, dat ik er pas jaren later achter ben gekomen wat de bedoeling was. De morsige man had deze, maar ik vind het een modern geval, dat bovendien van teenslipperrubber gemaakt is; een rubberboot!
Zie de link bij Yvonne's reactie, het oermodel, en jouw moderne versie.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 02 december 2004, 06:33
Datum: donderdag 2 december 2004 15:49
Onlangs zag ik nog ergens plofbootjes. Ik zal er een aantal inslaan als ik ze zie. Voor wedstrijdvaren b.v.b.
Eens even googelen op 'plofbootje', en ja hoor! Halverwege, helemaal onderaan staat er nog eentje. Spiegelgracht, da's bij jou om de hoek, zo ongeveer.
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 02 december 2004, 06:33
Datum: donderdag 2 december 2004 15:47
Wat een heerlijke dag vandaag: Umstülpkörper! Ze bestaan! Altijd al naar verlangd..... Ik ga alle mogelijkheden bestuderen. Dát wordt pas een heerlijk avondje!
Ja, dat vond ik ook een prachtwoord!
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 02 december 2004, 06:33
Datum: donderdag 2 december 2004 15:18
En bij de antroposofische speelgoedwinkel Leander in Breda (http://www.qwinkels.nl/site/index_2.html) hebben ze een bellenblaasmachine (onbetaalbaar) en een speelgoedwipwap met een waxinelichtje en een bi-metaaltje voor € 17,95. "Dat maakt Frank wel," riep ik dwars door de antroposofische stilte. "Dan gaan we nu bij Bart Smit iets van plastic kopen."
Dit krijgt Olle van de Sint (uit het hoofd, want alles is al ingepakt):
- mini-kaleidoscoop (antr.)
- koekjesvormpjes (antr)
- koekjesvorm groot hart (morsige man)
- lanceertol met licht en geluid (gek genoeg antr.)
- 3D metallic stiften (Kruitvat)
- verfstiften (Kruitvat)
- radio cd-speler met cassettedeck (Kruitvat)
- schelpen waar bloemen uit komen (Fopsjop)
- rookbommen (Fopsjop)
- nepdrol (Fopsjop)
- rubberen nepei (Fopsjop)
- kompas in houten behuizing (morsige man)
- zuigfles die vanzelf leeg gaat en weer vol (antr.)
Plofbootjes zijn nergens te krijgen. Morgen nog een paar vuilniswagens scoren bij Bart Smit.
Rik
Plofbootjes! Ik heb er ooit eens eentje zelf gemaakt, maar erg goed varen wilde die niet. De helling van de buisjes luistert nogal nauw. Bij de helling die optimaal leek was er geen ruimte meer voor iets verwarmends er onder.
Aan: "Frank Abbing" <->
Onderwerp: franks log, 01 december 2004, 06:13
Datum: donderdag 2 december 2004 9:42
Arabesk heeft toch ook hele goedkope spulletjes? Jullie zoeken meteen het duurste uit. Koen zou er ook wel iets opwindends opwindbaars kunnen vinden. Ik ga voor de stuiterbal die heel erg hoog kan.
Rik
Dat is nou eenmaal mijn principe, alleen het duurste is goed genoeg.
Ik vind het mooi dat je niet klaagt dat er niks nieuws is. Dat is er wel maar er is iets kapot bij 'hetnet'. Ik probeer al drie uur lang m'n schrijsels te 'uploaden'. Ook dit kan je pas lezen als het weer werkt...
Aan: <->
Onderwerp: franks log, 01 december 2004, 06:13
Datum: woensdag 1 december 2004 14:13
Ja, gloednieuwe onderwerpen vermommen als reacties, daar zijn wij oudgedienden goed in. Soms vinden we een vermomming niet eens nodig:
Kijk en watertand bij www.arabesk.nl. Een gepensioneerde natuurkundige is een postorder ''speelgoedwinkel'' begonnen met de krankzinnigste dingen (bekijk het karretje Bonga!) waarvan jullie technici vast allerlei kunnen namaken (want erg duur).
Hij heeft zelfs Rush Hour, maar de mijne is vèèl goedkoper. Sneeuwuil moet klikken op 'catalogus', 'natuurkunde' en dan 'optica/licht'.
Inderdaad prijzen waar je niet goed van wordt. (Van dit object ook wel een beetje, niet goed bedoel ik. Lijkt me niet iets waar je geweldige omzetten mee haalt.)
Je hebt tegenwoordig ijzerhoudende verf, die smeer je op een muur. Dan neem je vier stukjes blik en vier magneetsnappertjes. De stukjes blik verf je volgens voorbeeld. De magneetjes haal je uit hun plastic huisje. Magneetje op ijzerhoudende muur, blik op magneetje, herhaal drie keer. Klaar.
Beetje flauw om net dit voorbeeld te kiezen. Er zijn heel mooie dingen die wat moeilijker na te maken zijn. Voor Bert Rombouts, klik: Catalogus, Wiskunde, Bouwen.
Nummer A468.K11ERNP109, karton, €404,60. Die vind ik heel interessant, zou wel een wat beter plaatje willen zien. Een pentagondodekaeder is een 12-vlak, gemaakt van regelmatige vijfhoeken. Google vindt GreatDodecahedron, dat platgeslagen ding vergroten, printen, uitknippen?
Gewijzigd op Vrijdag, 31 December 2004
Klik op Info, dan zie je dat meneer Grashuis wel erg in de toekomst leeft..
Lees de laatste reacties van november