frankslog

---

31 januari 2006, 06:15 lees reacties

Mijn laptopje heeft soms een bekend probleem, namelijk dat z'n scherm vreemde strepen vertoont. Het is erg lastig om 'm netjes te demonteren, maar dat wordt heel goed beschreven in die aanklikbare site. Het volgende probleem is nu dat ik die site niet kan zien als ik de laptop demonteer. Een vicieuse cirkel.

Ik zou natuurlijk Sneeuwuil d'r laptop kunnen lenen, maar die heeft 'm nodig om naar tempsl te kijken. En te kopen, het lukt me niet haar daarvan af te houden (met mijn (tijdelijk) zwakke krachten).

Nog een probleem, het laptopje werkt op dit moment uitstekend, en we zitten allebei gefascineerd te zoeken naar Shaffordshire Spaniels. Dat blijkt niet niks te zijn, $500 voor een paar stenen rothondjes is heel gewoon. En ik was al zo koortsig. Marktplaats heeft ze ook:

Het bod staat op €45,00 zal wel te goedkoop zijn... Er staan nog meer van die hondjes op Marktplaats maar voor mij is de lol daarvan af. Je moet nog goed oppassen ook. Gelukkig had ik de volgende alinea ook al:

Zojuist de ultieme site gevonden, dat lijkt er meer op. We zijn nu aan het sparen voor die set helemaal onderaan de bladzij, de 'red and white' versie.
Of we gaan hiervoor, hoeven niet zo erg lang te sparen. (klik ook op 'more items'!)

Nog even iets, bij 'andere weblogs' staat bovenaan natuurlijk Jacq, voel ik (30 jan) erg mee mee. Maar de tweede, Nynke, nog maar 20, is ook heel leuk.

---

30 januari 2006, 04:37 lees reacties

Sneeuwuil had een rood, tranend oog. Dat heeft ze niet meer, nu heb ik het. Haar voorhoofdsholte of zoiets, die kreeg ik er gratis bij. Als iets gratis is, dan moet ik het hebben. Gisteren teveel in bed gelegen, daarom nu extra vroeg. Qua tekst zal het ook wel niet veel worden, ik zie het scherm maar vaag, geen avonturen en maar nauwelijks geestelijk leven.

Simon stuurde foto's van dezelfde gebeurtenis waarvan ik al een album maakte, eens zien of het me nog lukt die foto's eraan toe te voegen. Dries moet nog wat aan ons wennen...

---

Nou is Bontje weer krols. Krolser dan vorige maand, waarschijnlijk zou het nu wel lukken. Maar dan krijgen we twee nesten in ruim een week. Sneeuwuil weet al een kater in Friesland, maar die vraagt €950,00. En dan moet je eventuele katertjes eerst kastreren voor je ze verkoopt en met poesjes is er ook een of andere beperking. Die dus maar niet, we wachten nog wel twee maanden, dan mag ze het weer in Lelystad proberen.

---

Nou eens even die afstandbediening van €2,98 (afgerond naar €3,00 ook dat nog) Als je hem van batterijtjes voorziet blijkt hij zondermeer te werken voor een Philips tv. Maar in principe kan hij alles aan wat naar afstandbedieningen kijkt. (Zag tv-reclame van gaskachel met afstandbediening, dat lijkt me nou echt een gat in de markt. Voor mensen die zò weinig bewegen dat ze niet meer kùnnen bewegen.)
De AB heeft een gebruiksaanwijzing in vier talen. In geen van die vier talen is er een touw aan vast te knopen, het enige wat duidelijk is, is het typenummer. Googelen dus, meer dan 10.000 hits. Voornamelijk van mensen die wanhopig zoeken naar een betere gebruiksaanwijzing. Ik zal chinees moeten leren.

Nu is het 05:30, heb er bijna een uur over gedaan om tot hier te komen. Dat schiet niet op. Ik ga nog maar effe legge.

---

29 januari 2006, 06:35 lees reacties

We zijn weer in Woerden, 11:01. We bellen aan, een kind doet open. Wel een aardig jongetje, zes? lichtelijk ADHD. Hij is met z'n iets oudere broertje, niet helemaal 'goed', in de kamer. Moeder is nergens te zien. Hij roept haar luid en duidelijk, geen reactie. We bekijken de kattennesten, op de foto rechts zie je de twee moeders met twee rexkittens en vijf sphinxkittens. In een andere hoek van de kamer is het andere nest, maar die willen niet poseren.

De tv staat nogal luid te brullen, een programma waar niemand naar kijkt. Het wordt niet duidelijk waar Monica is, maar gelukkig komt er een grote groep honden binnen. Die voelen erg koud aan als je ze aait, hebben kennelijk buiten gelopen, waarschijnlijk met Monica. Die conclusie is juist, ze komt binnen, haar eerste handeling is de tv uitzetten. Dat maakt de situatie een heel stuk aangenamer.

We mogen naar boven, we treffen Froukje en Rocco samen bovenop een wankele krabpaal, ze lijken nogal tevreden met elkaar. Froukje gaat in haar reiskooitje, we doen de administratie (een heel gedoe met formulieren in tigvoud, nodig om een stamboom voor de kittens te krijgen). Na een halfuur staan we weer buiten.

Terug in huis moeten de andere katten een paar minuten wennen, maar dan herkent iedereen elkaar. Froukje besnuffelt alles, lijkt het thuis ook wel weer leuk te vinden. Ik ga even naar Action, koop een nieuwe afstandbediening voor de tv, €2,98. Doet het prima, mèt teletekst.

---

Iris en Auke komen, ze gaan zondag verder met het eerder gemelde computerprobleem in Apeldoorn. Dan stopt er een auto voor de deur die Joke, Simon en Dries blijkt te bevatten. Ze waren in de buurt om een iets grotere caravan te kopen. Er onstond een nieuw Dries albumpje! Je kunt daar zien wat de uiteidelijk bestemming voor de oude afstandbediening is geworden.

Geanimeerde gesprekken die een beetje langs mij heen gaan, ik denk dat ik een klein beetje koorts heb. Nu, zondagmorgen, nog. Even dit uploaden, dan ga ik terug in m'n bedje...

---

28 januari 2006, 06:09 lees reacties

Deze kattenlink gaf ik gisteren ook al, maar intussen is er al weer het een en ander bijgekomen.
6+8+4-2+5=21 kittens in januari, dat begint op industrieële produktie te lijken. Voor je nou 21x500=€10500 gaat berekenen, kijk eerst wat Monica zegt.

Straks gaan we weer naar Woerden, Froukje halen. En nu maar hopen dat die het beter deed dan Bontje. We weten niets van wat er gebeurd is, Monica heeft het te druk met bevallende katten om ook nog op dekkende katers te letten.

Via Suikervlied naar Woerden, I&A komen weer, even de thermostaat op 21°.

---

Over katten gesproken, ik heb een rubriek 'filmpjes' bij de fotoalbums gezet. Daar staan wat nieuwe en een oude bij!

---

De Senseo lekt niet meer, maar verder gaat er van alles kapot. Bijvoorbeeld de afstandsbediening van de tv en de pepermolen. De pepermolen is dan wel oeroud, maar werkte prima tot enkele dagen geleden. Waarschijnlijk heeft hij teveel lekwater van de Senseo geabsorbeerd. Ik peuter hem uit elkaar, maak een klont peperkorrels los, zet hem weer in elkaar. Hij maalt wel, maar het houdt niet over. Geen succes.
De afstandsbediening blijft soms 'hangen'. Een toetsje maakt dan permanent contact. Dat kan je meestal verhelpen door er een keertje mee op de tafel te tikken, nu werkt dat niet. Ik peuter ook de afstandsbediening uit elkaar, flapper een paar keer met het rubbervel dat je dan aantreft, zet hem weer in elkaar. Met de kleurgecodeerde knopjes, die er natuurlijk allemaal uitvielen, op een andere plaats. Maar ik ben al blij dat ik al die knopjes kon vinden voordat de katten er mee gingen experimenteren. Nou, die doet het weer, voor zo lang als het duurt.

Dat o-ringetje van de Senseo bleek iets meer dan een o-ringetje, het is een speciaal gemaakt rubberachtig ding. Voorzichtig schoonmaken en het zichzelf de goede plaats laten zoeken blijkt te helpen. Toch wil ik een reserve onderdeel hebben! Google geeft wel een minimaal tekstje maar geen plaatje, twijfel, twijfel.

Noodoplossing: onze Senseo omruilen met die van Suikervlied...

---

27 januari 2006, 06:16 lees reacties

In Woerden (j.l. zondag) zagen we een hoogzwangere poes. Die is niet zwanger meer. Daar mag Froukje een voorbeeld aan nemen.

---

Sneeuwuil zag een heel mooie spiegel bij de kringloper in Putten. Op een moment dat de vorige spiegel nog heel was, dus niet gekocht. Nou heeft bij haar elke spiegel een mooi spiegelbeeld, maar deze had ook nog een fraaie blauwe lijst. Omdat het te koud is voor een wandeling wil ik best met ons goed verwarmbare autootje naar Putten.

De kringloper. Ik vind een aantal redelijke spiegels, maar niets met een blauwe rand. Sneeuwuil ben ik intussen kwijt, maar die vind ik weer terug bij de kleding. Ze wijst me op een mompelend echtpaar: "stof voor je log!"
Ze lijken wel interessant maar onverstaanbaar. Tussen de overvolle rekken met kleding kom ik wat dichterbij. Blijkt dat ze turks spreken...

Sneeuwuil vindt een mooie jas, besluit haar oude jas aan de kringloper te geven. Als we nog meer jassen aan onze kapstok gaan hangen kunnen we het huis niet meer in. De kassadame wil niet ruilen, vraagt €4,00. Die deal gaat door. Dan sleep ik Sneeuwuil mee naar de spiegels, de blauwrandige is waarlijk verdwenen maar we vinden er een die precies zo groot is als de vorige was.
Naar de kassa, daar blijkt dat de Turk aan het onderhandelen is. Een aantal lappen vindt hij te duur, hij probeert af te dingen op een jas voor zichzelf. De kassadame is keihard, laat hem de volle €8,50 betalen. Niet al zijn munten zijn acceptabel, ik kan zo gauw niet vaststellen wat er mis mee is.
Als z'n jas in een plastic zak verpakt is verschijnt zijn vrouw, die wil toch de lappen hebben. Die waren al terzijde gelegd, hij maakt duidelijk op die beslissing terug te komen. Geen vrouw voor een blijf van m'n lijfhuis, ze laat niet met zich spotten. De lappen worden, na weer mislukt afdingen, betaald en in een tas gestopt. Dan mogen wij, met de spiegel. Ook die koop wordt gesloten. Nog even naar de belendende bloemenwinkel, dan weer naar huis.

Tijdens de terugweg even een gat in het grauwe wolkendek. Dat geeft een verlichting van de bosrand alsof je naar een film kijkt. Gewoon volop zon, daar is niets mis mee. Volop grauw, dat heeft ook wel wat. Maar zo'n special effect, daar kan je me midden in de nacht voor wakker maken!

Thuis. Ik stel m'n andere computerscherm op 1152x864. Dankzij PHP kan ik een statistiek maken van de schermgroottes in .nl, de overgrote meerderheid is 1024x768. (Niet alleen van de log-lezertjes maar ook de bezoekers van mijn 'andere' web-activiteiten.) Dan blijkt het aanrecht lichtelijk onder water te staan. Het is niet meteen duidelijk waar dat water vandaan komt, kan eigenlijk alleen maar uit de Senseo komen. Ik verricht een diepgaand onderzoek, er blijkt een o-ringetje te lekken.

De barre kou getrotseerd en naar de Handyman voor een nieuwe o-ring. Ik schat dat die ongeveer €0,05 kost maar ik wil er best €0,50 voor geven. Als 'ie 'm nou maar heeft!

Nu zou ik heel dramatisch kunnen beschrijven hoe ik merkte dat de Ermelose Handyman verdwenen was en hoe ik geheel verkleumd weer thuis kwam. Maar (a) wist ik dat al, van die verdwijning en (b) constateerde ik de defecte o-ring pas na winkelsluitingstijd en (c) kan ik eerst wel eens in m'n doosje met o-ringen kijken.

Nu dat doosje nog vinden.

---

26 januari 2006, 06:19 lees reacties

De laatste hand aan het laatste schilderijlijstje gelegd. PHP bestudeerd. (Is eigenlijk doodeenvoudig, maar het is wel véél.) Buiten gelopen toen de zon even scheen. Verder geen nieuws.

Dankzij zelfanalyse verlost van een neurose, namelijk die dat ik elke dag minstens 1 scherm vol moet tikken. Uiteindelijk doel: zwijgen als ik niets te zeggen heb.

---

25 januari 2006, 06:24 lees reacties

Voor het petroleumstel kochten we een 10 liter vaatje van de betreffende brandstof. Daar moeten we weer vanaf, vanwege ons voortschrijdend inzicht. We willen nòg een 20 liter Zibro-vat. Dat kost (per liter) bijna hetzelfde, maar heeft een reukloze inhoud. Bij die vaten kun je punten sparen. Daarvoor krijg je geen petroleum maar meer jaren garantie, dat vind ik wel goed bedacht van Zibro. Weer naar Putten.

Welkoop doet niet moeilijk, de ruilactie slaagt. We komen op heen- en terugweg langs de dierenarts, het is heel onwennig om dan gewoon door te rijden, maar het lukt ons toch. De katten zijn erg gezond de laatste tijd. Froukje, hoe zou die het maken in Woerden?

Dat ontspiegelde perspex heb ik opgegeven, ik kocht soortgelijk glas. Voorzichtig behandelen, anders gaat het de spiegel achterna. Ja, die spiegel heeft toch kans gezien zich van het dubbelzijdig plakband te scheiden. Geruisloos is hij voor de tweede keer neergestort, nu wel in vier grote stukken en veertig kleine. Een wat serieuzere constructie is gewenst. En een andere spiegel.

---

Verder probeer ik PHP te doorgronden. PHP, dat heeft iets met het programmeren van computers te maken. Ik ben nu zover dat ik, via een PHP-programma, kan zien hoe groot de beeldschermen van de bezoekers van frankslog zijn.

Je kan wel zien waar het geld zit.

Iris is uniek: die kijkt met Opera. Rik is ook uniek: Safari. De andere lezertjes gebruiken allemaal Internet Explorer.

Telkens als er weer houtlijm moet drogen studeer ik verder in de PHP-kunde. De schilderijlijstjes vorderen goed, maar mijn kennis van PHP is een zaagtand: langzaam leer ik van alles en dat vergeet ik dan weer pijlsnel.

En ik eet nog wel gingko...

---

24 januari 2006, 06:49 lees reacties

Als er niets gebeurt is er altijd nog NU:

1, ja natuurlijk. 2, hoge amusementswaarde. 3, Sneeuwuil dacht dat de ganzen hun rustverstoorders het water in joegen. Helaas is dat niet zo.
4, zou daar niet eens een maximum aan gesteld moeten worden? 5&6, geen commentaar. 7, zelfs met minimale rekenvaardigheid kan je dat sommetje maken. 8, ik vind Pechthold wel leuk, maar ik denk niet dat hij het gaat maken in de politiek. 12, dat was in Schiedam!

11, daar weet ik iets van. Een kleine veertig jaar geleden was Philips nogal vooroplopend op het gebied van milieu-meten. Snuffelpalen konden allerlei soorten smog analyseren, konden ook temperatuur en wind meten. Al die meetgegevens werden door een computer geanalyseerd. Ik was toen eens in Milaan, om bij de oplevering van zo'n systeem te helpen.

In en om Milaan stonden ruim 20 snuffelpalen. In Milaan reden duizenden Fiatjes Cinquecento zo snel mogelijk naar het volgende stoplicht. Op dagen met flink wat wind was dat niet zo heel erg. Vooral in de winter (toen was ik er) kon je aan de windrichting zien dat er een grote heel trage cycloon was, met de Duomo als middelpunt: dezelfde lucht bleef ronddraaien, ongeveer een rondje per 24 uur.

Milaan ligt in de Povlakte. Net ten zuiden van de Alpen en ten Noorden van de Apenijnen: een dal vol uitlaatgassen. Plus de gassen van de talrijke industrie. De computer liet die cirkelende wind mooi zien, tegelijkertijd kon je stijgende smog-concentratie meten.

Op het vliegveld (toen nog Linate) werd je met een busje naar het vliegtuig gebracht. Soms reed dat busje opeens van het veld af, naar een ander vliegveld omdat het te nevelig was om te vliegen. Malpensa, 67 kilometer verder, buiten het bereik van die cycloon.

(Webcam, Duomo)

9&10 nog vergeten, maar die heffen elkaar op. Of zou er volgende week een bericht komen dat ze toch teveel kippen geknuffeld had?

---

23 januari 2006, 06:06 lees reacties

Er reden wel drie vrachtautos op de weg naar Woerden, maar ze vielen niet om. Vorig jaar waren we ook al eens op dat adres, ik probeerde het zonder op m'n papiertje te kijken te vinden. Dat lukte niet, bijna een jaar is kennelijk te lang om zoiets te onthouden.

Het huis heeft een plat dak, wat bij gewone mensen de zolder is, is dus een etage, net zo groot als die daaronder. De kelder was gepland als garage, maar die is ook voor bewoning ingericht. Er zijn dus vier woonlagen, in elke laag wonen voornamelijk katten.

We gaan naar de bovenste etage. Daar wonen de drie dekkaters (zie gisteren). We bekijken ze alledrie langdurig, besluiten dan dat Lord Rocco het mag doen. Dat zwarte petje is een raskenmerk dat geërfd kan worden, maar dat is een zeldzaamheid. Helemaal zwarte kittens kan ook, wat je niet zou denken als je de kleur van Rocco ziet.

We zetten Froukje in haar transportkooitje bij Rocco. Hij kijkt niet erg naar haar, zij blijft blazend in haar kooitje zitten. (Ja, we hadden wel de deur opengezet.) Na enige tijd komt ze, nog steeds blazend en grommend, naar buiten. Het schiet niet erg op, maar ze mag wel een week blijven. (De foto: zij boven, hij onder. Ze bekijken elkaar nu wel.)

Bij de voordeur, een kattennest. Eigenlijk twee nesten. Die grote is een moeder-Sphinx, de meeste kittens zijn ook Sphinxen. Een bijna vachtloze soort, vreemde beesten die helemaal niet bang zijn voor mensen. (Andersom is dat wel zo...) Die twee witte kittens zijn wat wolliger: dat zijn Rex-kittens. Moeder-Rex is kennelijk even wat anders aan het doen. Die goudglans van het geheel komt door de warmtelamp die erboven hangt.

---

Iris en Auke brachten de nacht door in Suikervlied, de dag in Apeldoorn en de avond bij ons. Auke's moeder had een computerprobleem waarvan de details me ontgaan zijn. Auke had zijn laptop met foto's bij zich, foto's van zijn zelfgebouwde freesmachine. Het begint er zeer professioneel uit te zien.
Iris had haar laptop bij zich, omdat het een nieuwe heel dure is. Ik mocht er even mee spelen, maakte gauw een verbinding met het in ons huis heersende draadloze internet. Een erg mooi ding, pijlsnel voorzover ik dat kon beoordelen.
Sneeuwuil heeft nog steeds haar fraaie laptop, wel met wat bijt- en krabsporen. Ik heb de kleinste, traagste, oudste laptop, maar hij doet 't nog steeds.

2006: Iedereen heeft een laptop en heeft die binnen handbereik.

---

22 januari 2006, 06:05 lees reacties

Even iets leuks: engelstalig, over apen. Als je een groep apen speelgoed geeft dan blijken de vrouwtjes meer tijd te besteden aan poppen en de mannetjes aan autootjes. Voorkeur voor het een of het ander blijkt aangeboren bij apen, zal het dus bij mensen ook wel zijn. Niks rolpatronen.
Hersens, ook engelstalig, ook interessant.

---

Alweer een reisje naar Putten. Eerst naar Xenos, daar hebben ze de ultieme afwaskwast, we doen heel uitbundig: we kopen er drie. Dat schort rechts, dat had Sneeuwuil al, nu kopen we ook nog twee koppen met hetzelfde motief. Dan naar Welkoop, die heeft petroleumkachels. Sneeuwuil verwacht Moskouse toestanden, 50° vorst en dan geen gas en electriciteit. Omdat de katten dan bevriezen moeten we iets hebben voor zo'n noodgeval.

De petroleumkachel is niet meer wat het geweest is. We bekijken een goedkope kopie van de Zibro, hebben al bijna besloten, maar dan komt er een verkoper op ons af. Hij wijst ons op het verschil tussen Zibro en de goedkopere: Zibro stinkt niet. We neigen tot Zibro.

Hij merkt dat en begint steeds enthousiaster te praten. Hij blijkt er bovendien erg veel van af te weten. Als we enigzins met hem verbroederd zijn bekent hij zelfs op een Zibro cursus te zijn geweest. Hij bewijst dat door ons het zo verkregen diploma te tonen!
Een goed apparaat, die Zibro, wel heel erg duur. Nu maar hopen dat het echt gaat vriezen en dat dan gas en licht onklaar raken...

Op de terugweg komen we langs de benzinepomp, maar er zit nog minstens 10 liter in de tank. Met ons rijgedrag is dat genoeg voor twee weken, toch wil Sneeuwuil tanken. Als er geen electriciteit is dan doet de benzinepomp het ook niet meer. Zou hij het wel doen dan doet de kassa het niet, dus geen benzine.

We denken nog even over een aggregaat om de diepvriezer met kattenvoer te laten werken. Op tijd bedenken we dat we de inhoud van de diepvriezer wel buiten kunnen bewaren bij -50° en dat we geen benzine voor het aggregaat zullen kunnen krijgen. Het opslaan van grote hoeveelheden benzine gaat zelfs ons iets te ver.

---

Laatste nieuws: Froukje is krols, we gaan haar straks naar Woerden brengen, daar wonen drie dekkaters. Eens zien of zij het beter kan dan Bontje...

---

21 januari 2006, 06:15 lees reacties

Twee lange rijen voor de kassa's van Lidl en niemand doet iets logwaardigs. En daar kom ik nou net voor. De kassadame, ongeveer 44, heeft haar vriendelijke snuit voorzien van oogschaduw, deze kleur:  , dat is tenminste iets.

Vervolgens loop ik naar Gamma, latjes kopen. Die latjes moeten de eerder vermelde schilderijlijstjes worden. Heb al iets gzaagd en gelijmd, de droogtijd gebruik ik om dit te tikken. Nog 20 minuten, dan kan ik verder met dat lijstje, langzaam tikken dus. Tijd om even een portret van de portretwand te maken:

Tekeningen en foto's door Sneeuwuil, behalve die foto rechts, die is van de Parool-fotograaf. Sneeuwuil heeft meegedaan aan een Carmiggelt-imitatie wedstrijd. Een verhaal waar een schilderij in voorkomt. Een soortgelijk schilderijtje (olieverf op karton!) heb ik zojuist van een nieuw lijstje voorzien. Achterop krantenknipsels: de uitslag van de wedstrijd en het verhaal. Ik herlees het verhaal, het had de eerste prijs moeten krijgen. (Dat vonden we toen ook al.)

De kleuter linksonder is Siebrand, de baby rechtsboven is Thomas, midden: Anja, Rik, Rik.

Het schilderijtje hangt weer. Nou nog twee andere landschappen, eentje van de hand van Sneeuwuils moeder, eentje van haarzelf. Met mijn pijlsnelle werkwijze wordt het wel maandag voordat die twee hangen...

---

20 januari 2006, 08:40 lees reacties

Kattenfilmpje: waterballet

---

20 januari 2006, 06:42 lees reacties

Froukje is jarig, Miranda hangt al vroeg aan de telefoon. Sneeuwuil wil naar de dierenwinkel voor een verjaarscadeau. Ik onderbreek het spijkers-in-de-muur-slaan project voor dit reisje.

De dierenwinkel heeft nogal veel kattenspeelgoed. Ik vind alles lelijk en duur, tenslotte schaffen we wat kleine snuisterijen en een zakje kattenkruid aan. Vooral dat kattenkruid is zeer populair, als je wat dan ook van een snuifje kattenkruid voorziet dan vinden de katten het geweldig.

Namaak muizen-met-kattenkruid hebben ze al, maar die moeten een verse lading krijgen. Nu kopen we balletjes-met-een belletje-erin. Het lukt me om Sneeuwuil te laten afzien van al te grote, al te lelijke attributen. Er zijn ook levende witte muizen, maar €1,75, erg goedkoop vergeleken bij het kattenspeelgoed.

Vroeger hadden witte muizen rode ogen, wat er niet uitziet. Dankzij genetische manipulatie zijn er nu zeer fraaie witte muizen met zwarte ogen, dat zouden de katten leuk vinden!

Naar huis, verder met de spijkers. Spijkers in alle muren van de overloop om alle hangbare kunst te hangen. Ik repareer wat kapotte lijstjes, sla heel veel spijkers in, hang alles op. Sneeuwuil vindt sommige lijsten al te lelijk, ook zijn er nog niet-ingelijste werken. Ik moet wat nieuwe lijsten maken, en ik moet wat ontspiegeld perspex hebben. In Zundert was daar een goed adres voor, maar waar haal je in Ermelo ontspiegeld perspex? (Ontspiegeld glas, daar ben ik niet zo dol op, dat is wel te krijgen)

Erger is dat Sneeuwuil alles anders gaat hangen. Mijn zorgvuldige rangschikking wordt verstoord. Ik kan er niet teveel van zeggen want de meeste kunstwerken zijn van haar hand...

---

19 januari 2006, 06:09 lees reacties

Omdat de kringloper in Ermelo vol is gaan we naar Putten, we hebben weer veel huisraad tot rommel bevorderd. Bijvoorbeeld een electrische kolenhaard, als je hem aanzet beginnen er kolen net echt te gloeien. Warmte geeft 'ie ook nog, hij hoorde bij het huis, stond waar nu de kattebak staat.

Een traphekje, ooit functioneel aan de Egelantiersgracht, daar kan ik aan het Hanengewei onmogelijk een toepassing voor bedenken. Allerlei plaatjes, lijstjes, andere kunstvoorwerpen: voornamelijk uit kringlopers afkomstig. Oppassen dat we ze niet weer kopen. Sneeuwuil vult een doos met ik-weet-niet-wat.

In Putten moet je bij de kringloper aanbellen aan de zijkant. Bij de ingang staan twee overvolle afvalcontainers, daar mag Ermelo wel eens een voorbeeld aan nemen. We dumpen onze troep, gaan dan nog even naar binnen. Ik vind een dik boek, Sneeuwuil vindt een dikke beer.

Puntgaaf en lentefris, die beer. Bestaat dit soort in de natuur, een beetje een negatieve panda? Als we hem hier laten wonen wordt hij door de katten gedemonteerd, hij mag naar Suikervlied. Het eerste kind dat belangstelling toont (Mila? Dries?) mag 'm hebben, als Sneeuwuil van hem kan scheiden.

Verder met opruimen. Ik wil alle kunst die aan de muur kan hangen aan de muur hangen. Daarvoor verplaats ik een passpiegel. Ik besluit hem met tweezijdig plakband op een buitenwand van het badkamertje te plakken. Dat gaat goed, maar even later hoor ik doffe klap. Hij is naar beneden gevallen: nog heel! Het plakband hecht heel goed aan de spiegel, niet aan de wand. Ik plak twee stukken plakband op de wand, als je die goed aandrukt hechten ze wel. Nu krijg je een plakband-plakband contact: die spiegel krijg je nooit meer van de wand!

Nu nog stalen spijkers voor de kunst. Een portretten wand, een landschappen wand, een wand met varia. Dat zal prachtig worden.

Zeker zo belangrijk: er is weer eens een verhuisdoos leeg...

---

18 januari 2006, 06:06 lees reacties

Laten we het nu eens over Madrid hebben. Tussen Zwolle en Hardenberg loopt een tamelijk saaie weg ten noorden van de Vecht. Ten zuiden van de Vecht is een veel mooiere weg, niet voor mensen met haast. Michelin markeert hem terecht met groen. Bij Vilsteren is een uitspanning die om de een of andere reden Madrid heet.

Bij 2Vandaag ging het niet over Madrid, wel over de Nachtwacht. Meneer Eikelenboom wil de Nachtwacht restaureren tot z'n oorspronkelijke grootte. Wat kennelijk niemand wist is dat er in dat Madrid een kopie van de komplete Nachtwacht op ware grootte hangt...

---

Alweer een gekantelde vrachtwagen. Vroeger reed ik wel graag achter, voor of tussen vrachtwagens. Die worden bestuurd door professionals, die wagens zijn wel groot en gevaarlijk maar de bestuurder is héél voorzichtig.

Verleden tijd. Nu kan ik kiezen: tussen de vrachtamateurs of tussen de 'gewone' auto's. Die worden bestuurd door mensen met een navigatiesysteem. Dat systeem weet waar de flitspalen staan zodat de bestuurder bijtijds kan afremmen. Mist het navigatiesysteem een flitspaal dan keert de verzekering tegen verkeersboetes uit. Kortom, ze kunnen doorscheuren.
Ik mag gelukkig thuis blijven...

---

Naast de grote doos zijn er nog twee dozen gevuld, we brengen ze naar de kringloper. Als je veel komt brengen mag je naar de achterdeur, daar is een soort quarantaine afdeling. Als je aanbelt wordt de deur geopend, wat je dan te zien krijgt is onbeschrijfelijk. Dat beschrijf ik dus even:

Een ruimte van ongeveer 5x6 meter, aan de ene kant de deur waardoor we binnenkwamen, aan de andere kant een doorgang naar de winkel. Tussen de deuren een paadje van ongeveer 75 centimeter breed. Links en rechts van het pad opgestapelde troep, in hellingen tot aan het plafond. Een moedeloze vrouw geeft toe dat ze wel rotzooi genoeg heeft maar we vinden toch nog een hoekje waar onze doos kan staan. Gauw zetten we de andere dozen daar bovenop, voordat iemand anders de ruimte bezet.

We lopen om naar de voorkant, om toch nog iets te kopen. De winkel is niet erg goedkoop, daarom hebben ze veel te veel. In een van onze dozen zat een thermosfles, binnen staan nog wel 25 thermosflessen.
Sneeuwuil vind een mooi blikje, een mooie bel en een nog verzegeld proefflesje Poire Williams.

Tevreden keren we huiswaarts: 100% gebracht en maar 1% gehaald. Volumeprocenten!

---

17 januari 2006, 06:15 lees reacties

Met die filmpjes, dat werkt nog niet helemaal lekker. Soms krijg je het eind van een filmpje niet te zien, doe je het nog eens dan komt er een stukje bij. Soms moet je drie keer kijken om het helemaal te zien. Nader onderzoek is gewenst.

---

Het lawaai bij Schiphol, ze hebben geconstateerd dat er wat meer gemeten wordt dan berekend was. Nu worden de berekeningen herzien. Wat je moet doen is helemaal niet rekenen, alleen maar meten. Aristoteles had die afwijking ook al, als de praktijk niet overeenkwam met zijn theorie dan zei hij: "Dat is dan jammer voor de praktijk". Hij zei het in het grieks, dus niemand verstond het, maar toch.

---

Dat stuk bank staat nog steeds onze schuur te verstoppen. We besluiten dat het maar eens moet verdwijnen, maar trekhaak en aanhangertje zijn ook al verdwenen. Wat nu?

Als je een hoekje bekleding van de onderkant lospeutert dan krijg je een grote lege ruimte te zien, wel bijna 1 m³. Ik besluit de bank te reduceren tot een verzameling onderdelen. Naar buiten met het ding en het mes er in. Nu is het nog goed weer, maar het weerbericht dreigt met regen.

Het valt niet mee, maar de katten helpen. Het binnenwerk van de bank bestaat uit spaanplaat en latten, met elkaar verbonden door duizenden heel grote nieten. De bekleding zit hieraan vast met miljoenen heel kleine nieten. Ik zet 'm op z'n kant, haal het vlies aan de onderkant helemaal weg.

Nu onstaan er belangwekkende holtes. In iedere holte zit een kat, bovenop ook nog eentje. Alleen Wolfi blijft grommend in de keuken zitten, hij loert achterdochtig door het kattenpoortje. Vooral Bontje is helemaal niet bang, die snuffelt aan de hamer als ik een tik tegen het spaanplaat geef.

Omdat er nu al een klein beetje ruimte in de schuur is ziet Sneeuwuil haar kans schoon: ze begint de verzameling bloempotten te saneren. Sinds de komst van de katten hebben we bijna geen bloempotten meer nodig...

Als je een paar latten van het spaanplaat gescheiden hebt dan is het verband eruit. De hele bank is dat vrij gemakkelijk tot instorten over te halen. Veel afval: latten met gevaarlijk uistekende nieten, stukken bekleding en erg veel schuimplastic. Dat schuim, als je daar nou eens de lucht uit zou kunnen krijgen!

Die doos, wat daar niet in mocht vult de grijze kliko. Gelukkig is het 'grijze klikodag', hij staat buiten te wachten op de vuilnisman. De latten verzaag ik tot brandhout, het spaanplaat gaat straks in de geleegde kliko. Nou nog iets voor al dat schuimplastic bedenken...

---

16 januari 2006, 06:15 lees reacties

Plaatjes, best wel bizar. Klik op panda, rechtsklik en "translate into english". Je krijgt iets wat in de verte op engels lijkt. Vergeet de tekst en vraag je af wat de bedoeling van de plaatjes is. Ik snap er niets van.

Kijken jullie nog wel eens naar 26 september 2004? Meer in het bijzonder naar de omrekenaar? Ik kom er nu pas achter dat de omrekening van knot<->km/u fout was. Terwijl ik toch vrij recent de koersen had aangepast. Zou er nog meer niet helemaal kloppen in frankslog? Een afschuwelijke gedachte....

Aan deze twee items zie je wel dat ik veel tijd achter het toetsenbord doorbracht. Een hele tijd afwachtend, als de computer bezig was met het converteren van de filmpjes. Kijken jullie daar wel naar? Ik merk nu dat mijn computeravonturen erg weinig tekst opleveren.

Het zij zo...

(Nou, nog een klein kattenfilmpje dan)

---

15 januari 2006, 06:23 lees reacties

Weinig avonturen, zaterdag. In 10 minuten uit en thuis naar Lidl, €1,60 uitgegeven aan twee pakjes boter. Verder heb ik weinig te melden. Ben wel bijna de hele dag bezig geweest met het organiseren van allerlei computerachtigs, maar daar hebben jullie niets aan. De fotoalbums staan nu ergens anders, met veel ruimte voor meer.

Het CDA maakt reclame voor zichzelf, te beginnen in Rotterdam. J.P himself mocht de leden toespreken. Hij heeft in de loop der tijden wel geleerd wat langzamer te spreken. Hij heeft zelfs geleerd om zo nu en dan echt iets te zeggen. Ik vermoed dat hij onlangs spraakles heeft gehad, die toespraak voor het CDA klonk als gebral, dat had ik niet achter hem gezocht.
(NOS, klikken op "CDA start verkiezingscampagne in Rotterdam", zodra je wat hoort het tijdschuifje op 10% voor het einde)

2Vandaag gaat weer over sendatent. Er zijn volgens plan 150 tenten naar Pakistan gegaan maar het kost nogal moeite om het opzetten georganiseerd te krijgen. Een ander probleem lijkt me dat ze teveel geld hebben: 750K. 750/1,5=500, ze kunnen nog 350 tenten sturen, die hard nodig zijn. Tegen dat die klaar zijn is het lente...

Nou moet al die ruimte bij de fotoalbums nog vol. Gelukkig zorgt Sneeuwuil voor filmpjes!
film een, film twee, Froukje in de hoofdrol, wel even wachten op het laden van de film!

---

14 januari 2006, 06:08 lees reacties

Ik fiets, heen door het boerenland, terug door het bos. Dat had ik beter andersom kunnen doen, nu had ik wind en lage zon tegen. Koud maar mooi.

In het bos werd druk gekapt, hele muren van stammen-stapels. Ik bedacht, voor de zoveelste keer, dat het bos mooier werd van kappen. Als al die stammen zijn afgevoerd en als al die stronken een beetje bijgekleurd zijn mis je geen enkele individuele boom.

Iets verder kwam ik in een gedeelte dat ontsierd werd door witte papieren aan de bomen. Zal wel iets van een speurtocht zijn, dacht ik eerst, maar er stond wel erg veel tekst op. Ik meende ook het logo van de gemeente Ermelo te herkennen. Voldoende reden voor een nader onderzoek.

Ik zocht een plaatje van dat logo, maar vond de letterlijke tekst. Die stond op een gelamineerd A4tje, zonder de foto want het bos was er zelf al. Een stuk of zes, met een tiewrap solide aan de bomen bevestigd. Goedbedoeld, dat wel.

Vlakbij de Toverberg, een omwegje naar de postvakken kan dwangbevelen voorkomen. Jammer, niets in het postvak ook niemand in Suikervlied. De hele Toverberg bevat alleen nog wat gedoogde permanente bewoners.

Een keeshond, heet dat nog zo? Ja, zelfs in Amerika, maar ze hebben wel twee keer zoveel haar als vroeger. In het bos liep een ouderwetse keeshond heel schel te blaffen. Hij werd begeleid door een dame op de fiets. Ik fietste zo langzaam mogelijk om de afstand tussen mij en de keeshond te vergroten.

Ze sloegen een zijpad in, plotseling hoorde ik niets meer. Zou ze hem vermoord hebben? Of zou hij haar aan het consumeren zijn? Ik heb het niet nader onderzocht, lees het volgende week wel in het Ermelo's Weekblad.

---

13 januari 2006, 06:15 lees reacties

We zien een fraaie globe bij Lidl. Dertig centimeter diameter, natuurkundig. Met een lampje, als je dat ontsteekt zie je 'm staatkundig. Duur: €14,99, maar Sneeuwuil is niet zo gierig als ik. We hebben er eentje nodig in verband met de oprukkende vogelgriep. Probleem: waar laat je het ding.

Ergens op een kastje, dan gaan de katten erop kijken. Helemaal ergens bovenop, dan kunnen wij er niet meer op kijken en de katten waarschijnlijk nog wel. We zien er van af, we hopen nu maar dat de vogelgriep niet te dichtbij komt. Voor nood heb ik nog steeds een prachtige opblaasglobe, die hangt aan een touwtje in m'n computerkamer.

Lidl levert wel een grote doos, ooit hebben daar twintig bloeddrukmeters ingezeten. Sneeuwuil is bezig al haar kleren weg te gooien. Wat nog geschikt is voor de kringloper moet in die doos. (Ik vind nu een e-mail, van een alternatieve hoster. Die doos kan me opeens niks meer schelen, ik wou maar dat ik er nooit over begonnen was.)

Ik ben bezig met het inrichten van een enorme webruimte: 375 MB. Ik denk wel zeven jaar nodig te hebben om dat vol te krijgen. Ik ga alle fotoalbums daar zetten, de ruimte die ik bij Alfred de hoster heb is dan voldoende tot 2099. Ik zet er ook een kopie van de lopende maand zodat je daar kunt kijken als Alfred weer eens een probleem heeft. Als de nieuwe hoster een probleem heeft dan werken alleen de fotoalbums niet.

Nadere mededelingen volgen, nu werkt er nog niets...

---

12 januari 2006, 06:05 lees reacties

De regenradar zegt dat het bijna droog wordt. Nog beter, het blijft een paar uur droog, het moment voor een wandeling. Ik loop kris-kras door heel Ermelo, vooral door de jaren-30 buurten. Daarvan zijn er nogal wat met leuke huizen, vreemde verkaveling, gekke stratenplannen. Als je uitgekeken bent op de huizen is er wel erg weinig te beleven.

Ik kom langs de kringloopwinkel, even naar binnen om nog wat droger te worden. Ze hebben niets van mijn gading, eigenlijk is de winkel in Putten leuker. Weer naar buiten, ik probeer een weg te vinden waar ik nog niet eerder was. Dat lukt niet, zou ik klaar zijn met Ermelo?

Als je ongeveer anderhalf uur wilt lopen met een snelheid van 6 kilometer per uur dan kom je niet verder dan 9 kilometer. Omdat je ook nog terug wil en omdat de wegen niet straalsgewijs vanuit het Hanengewei gedacht zijn kom je niet veel verder dan 3 kilometer van je basis.

Een straal van 3 kilometer, dat is een oppervlakte van 3²pi=28.27433388 km². Op een hele vierkante kilometer moet toch wel iets merkwaardigs te zien zijn. In theorie heb ik dus 28 wandeldoelen waarover ik een weblog vol kan schrijven, vier weken leesvoer. Maar ik heb ze nog niet gevonden.

Ik kan beter gaan fietsen, eens even zien:

Zaterdag veel zon, dat begint er op te lijken. Zuidenwind, dus richting Voorthuizen. En dan maar hopen dat daar wat te beleven is...

---

11 januari 2006, 06:19 lees reacties

Sneeuwuil wil pyama's kopen. Een tocht via Wibra en Zeeman naar Hans Textiel. Midden in de winkel is een baby in een maxi-cosy met daarnaast een kirrende vader. Ik weet dat zo'n verpakking maxi-cosy heet omdat Jolanda die naam zo vaak voluit gebruikte. De baby is onzichtbaar, ik neem aan dat de vader niet tegen een lege maxi-cosy kirt. Hij ziet er uit als een gemiddelde Ermeloër maar hij kirt in een onidentificeerbaar buitenlands.

Moeder is er ook, iets minder lelijk dan vader, ze verdwijnt tussen de rekken met kinderkleding. Sneeuwuil zoekt helemaal achterin de winkel, ik loop mee, slenter vervolgens terug naar de uitgang. Een bak met kinderspeelgoed bevat heel redelijke koe- en schaapmodellen, maar ik heb ze niet nodig. Verder naar de uitgang, ik tref de maxi-cosy onbewaakt aan. Er ligt een prachtig mooi babytje in, moeder moet vroeger heel mooi geweest zijn.

Sneeuwuil komt, zonder pyama, naar de uitgang, ziet ook het babytje, gaat erop af. Ik ben intussen al bijna buiten. De vader komt terug, Sneeuwuil knoopt een gesprek aan dat ik niet kan volgen. Moeder komt er ook bij, ik hoor vrolijkheid maar versta niets inhoudelijks.

Een gemiste kans! Het bleken Afghanen te zijn. Had ik nou maar gevraagd wat zij van de militaire missie vinden...

---

10 januari 2006, 06:21 lees reacties

Bij onze geparkeerde auto in de buurt staat soms een soortgelijk vervoermiddel. Achter de achterruit een ruitbreed papier met een URL. Ik probeer al een paar dagen die URL te onthouden, nu is het gelukt:www.groephop.nl.

Het blijkt een politieke groepering te zijn. Een groep die bestaat uit Hop en Pieper, die Pieper woont in de dwarsstraat waar onze auto staat. Alles wordt duidelijk.

Minder duidelijk is de inhoud van de site. Een warhoofdige querulant, die Hop. Hij schrijft veel maar hij kan het niet zo goed. Daar hoef ik in elk geval niet op te stemmen, straks.

---

De tv toont militairen die Afghaanse boeren helpen met het toedienen van een wormenkuur aan schapen. Zouden nederlandse militairen ook boeren gaan helpen? Bijvoorbeeld met het binnenhalen van de oogst. Papavers.

Ik was vanaf dag 0 tegen de inval in Irak. Afghanistan vind ik veel moeilijker. Je zou eigenlijk eerst Maurice de Hond moeten sturen: "Willen jullie dat nederlandse militairen hier vrede komen bewaren?". Volgende vraag: "Denken jullie dat ze iets zinvols kunnen doen?"

Dat de missie gevaarlijk is vind ik niet zo'n punt, had je geen militair moeten worden.

Ik ben wel blij dat ik geen minister ben en dat niemand mij wat vraagt. Zou J.P. het mij vragen dan zou ik zeggen: "51% voor".

---

9 januari 2006, 06:37 lees reacties

Een bord geparkeerd op een tuinbank in Ermelo:

Het staat al minstens een half jaar klaar om aan de gevel geschroefd te worden.
Mooi uitgefreesde letters, fris geverfd, toch begrijp ik die aarzeling.

Een bord op een huisje op de Toverberg:

Het rottebord is leuker als je weet dat het op een weliswaar nieuw maar houten huisje zit.
Een helderziende Rotterdammer?

Een virtueel bord op een huisje op de Toverberg:

Alleen bekend bij lezertjes van dit log. Een bevoorrechte positie!

---

Omstreeks 1998 fietste ik door het Teutoburgerwoud. Ik overnachtte op campings, ontmoette daar een nederlandse luchtmachtmeneer. Die had gewerkt op een vliegveld daar in de buurt.
"Tja, we hadden geen vijand meer, dus de basis werd gesloten" vertrouwde hij mij toe. "Wat nu?" vroeg ik. "Daar vinden we wel iets op" was het niet erg specifieke antwoord.

Ik begin te vermoeden dat die vondst de AWACS vliegtuigen zijn. We hebben geen vijand dichtbij, maar je weet maar nooit of ze ergens oostelijk van Irak geen vliegtuig hebben wat heel ver kan vliegen. Met aan boord hun eerste atoombom! Weg met dat bos, dus!

---

8 januari 2006, 06:12 lees reacties

Die oer Vlaardinger, dat vond ik wel een leuk bericht. Ik denk dat ik er zelf familie van ben. Als een generatie ongeveer 25 jaar in leeftijd verschilt met voorgangers en nakomelingen dan zijn er vier in een eeuw. Bij de Vlaardingers gaat het dus over 40 generaties.

Ik heb twee ouders, vier grootouders, acht hoe heten die lui. 2³=8, voor 40 generaties moet ik dus 2⁴⁰ uitrekenen. Gelukkig heb ik daar een computer voor, 2⁴⁰=1099511627776. Zeg dat nog eens, met wat . tussen de duizendtallen: 1099.511.627.776, ruim duizend miljard.

Nederland had in het jaar 1000 ongeveer 500.000 inwoners. Als je, zonder enige inteelt, die 500.000 als voorouders neemt, hoeveel generaties kan je dan krijgen? 2¹⁹=524288 komt aardig in de buurt. Zonder flink wat achternichten die met achterneven trouwen kom je dus nooit aan de 40 generaties.

Eens even in het fameuze blauwe boekje bladeren. De oudste Abbing is van voor 1600, ene Derk. Hij komt uit Vreden, net over de grens bij Winterswijk. In Ahaus, ruim 10 kilometer noord-oostelijk van Vreden woont nog steeds Frank Abbing.

Al de volgende Abbingen interesseren met niet, wel hun echtgenotes. Van die vrouwen worden hoogstens de ouders vermeld, waar ze verder van afstammen niet. Je kan dus meestal geen familieverwantschappen zien. Het lukt me niet om vast te stellen hoeveel voorouders ik nou heb uit 1600, wel dat een generatie iets meer dan 25 jaar duurt. Ongeveer 12 generaties tot 1600, impliceert 2¹²=4096 voorouders, zoveel staan er in dat hele boekje niet.

Terug tot het jaar duizend, 30 generaties, 2³⁰=1.073.741.824 Het is wel zeer waarschijnlijk dat alle medelanders waarvan de voorouders in 1600 al in Nederland woonden familie van elkaar zijn. Dus ook van de oer-Vlaardinger. Zou je in 30 keer verdund DNA nog voldoende overeenkomsten kunnen vinden om die verwantschap te kunnen bewijzen?

---

7 januari 2006, 06:28 lees reacties

Ik had al wat kamerhoeken gesaneerd, nadat het behang daar was verwijderd door de katten. Er waren nog drie onaangetaste hoeken, waar bovendien een gordijn voor hing. Als je goed keek zag je toch wel dat ook die hoeken in de loop van de tijd iets van hun schoonheid verloren hadden. En dan hoefde je niet eens zo heel goed te kijken.

Het werk van de katten heb ik afgemaakt: alle lagen aangetast behang verwijderd. De katten staan daarbij met open mond te kijken, iemand die zulke grote stukken weet te scheuren, daar hebben ze ontzag voor. Nou nog de goede kleur muurverf vinden en die er opsmeren. Liefst zo dat de katten daar niet teveel bij helpen...

---

Onze huisdokter stopt ermee. Hij heeft een feestje georganiseerd in een gemeentelijke zaal. We willen erheen, voornamelijk om z'n opvolger te kunnen zien. Om 16:15 sluiten we achter aan bij een lange rij 'patiënten'. Om de feestvreugde te verhogen speelt er een draaiorgeltje. Leuk voor buiten, maar binnen wel erg aanwezig. Luid, nauwelijks anderhalve octaaf.

We mogen een handtekening zetten. Op de tafel voor het handtekenceremonieel ligt een brief van de ceremoniemeester:

De inzameling heeft €6500 opgebracht!!!!!
Daarvoor uw aller dank!

De oude dokter heeft een modeltreintjeshobby, hij gaat nu een kamer helemaal daarvoor inrichten. Zou dat nou wel leuk genoeg zijn? Het mag wel wat kosten...

De rij schuifelt verder, het orgeltje raakt geleidelijk meer op de achtergrond. We schuifelen nog verder, komen binnen het bereik van een piano die heel goed bespeeld wordt. Aan de horizon kunnen we de oude en de nieuwe dokter al zien. De piano blijkt ook alleen te kunnen spelen, waarbij de pianist opeens viool speelt. Heel opwekkend.

Na precies een uur schuifelen mogen we de doktoren een handje geven. De vrouw van de dokter vertrouwt ons toe dat zij de huisjes (schaal 1:160) mag maken bij de trein.
De nieuwe dokter valt niet tegen, bijna jong genoeg om ons kleinkind te zijn. Nu in gestrekte draf naar buiten, nog even inkopen doen.

De natuurwinkel geeft ons een zak die lijkt op plastic, maar die volgens de natuurman gemaakt is van mais. Volgens de zak zelf gemaakt van aardappelzetmeel, biologisch afbreekbaar, mooi. Nu in gestrekte draf naar de auto: de parkeerschijf staat op vier uur en het slaat net halfzes.

We zijn op tijd.

---

6 januari 2006, 06:04 lees reacties

Ik heb een ander hostingbedrijf gevonden. Veel goede recensies, veel ruimte. Ik ga daar eerst maar eens een kopie van dit weblog parkeren, dan kan je daarheen als Albert uit Tilburg het weer laat afweten. (Zoals vanmorgen, een paar minuten!)
M'n eerste ervaring met de nieuwe hoster is slecht: ze hadden een verkeerd bankrekeningnummer opgegeven...

---

Ongeveer nu zou je aan Bontje d'r tepeltjes moeten kunnen zien of het uitstapje naar Lelystad nou wat opgeleverd heeft. Niet zo makkelijk om dat waar te nemen. Ten eerste moet je haar omkeren, als ze een goede bui heeft laat ze dat wel toe. Dan moet je in die dichte vacht tepeltjes vinden. In totaal moeten het er acht zijn, we vinden er met moeite eentje. Is die groter en/of roder dan een week geleden? We hadden toen een foto moeten maken, en nu weer een. Dan had de computer het verschil kunnen constateren.

De theorie wil dat er bij zwangerschap vacht verdwijnt om de tepeltjes, wel handig want anders kunnen de jongen ze ook niet vinden. Vachtverlies constateren we wel, maar dan overal! Kortom, de uitslag van ons onderzoek staat nog niet vast.

31-17(december)=14, 65-14=51, omstreeks 20 feb. weten we het zeker...

---

5 januari 2006, 06:10 lees reacties

Uitzicht op een geparkeerde bestelauto. De zijkant is opgesierd met een logo:

Wat zou dat nou zijn? Een soort van slang, met een lelijke knik erin, daar stroomt niks door. Of zou het de letter S zijn, gedragen door twee handen? Handen met de palmen naar beneden, die kunnen niet veel dragen.

Ontworpen door een echte kunstartiest, die daar een heel aardig honorarium voor heeft opgestreken. Goedgekeurd door de directie, die dacht meteen: dat is het! Daar staat je verstand toch bij stil. Sneeuwuil neemt zelfs de verrekijker erbij, helpt niet.

Gelukkig staat ook de naam van het bedrijf erbij: TEFA-PORTANJE. Volgens Google doen ze, onder meer, aan sonde voeding. Een maag waar een slang in hangt? Erg duidelijk is het nog steeds niet.

Ik tik maar wat, want jullie kunnen het toch niet lezen. Het hostingbedrijf is bezig, het weblog is telkens aan en dan weer uit. Meer uit dan aan...

Even wat anders, voorbeeld van een mooie strakke site: Ina Menalda

Niet lezen, notitie voor mijzelf:

Nou niet meer over webtechniek, vertel liever iets leukers!

Omdat we toch naar Putten moeten, ook maar even naar Vögele. Sneeuwuil wil kleren. SALE staat boven de meeste rekken, dat schijnt te betekenen dat alles heel goedkoop is. Sneeuwuil vindt dan ook van alles, gaat ermee naar de kassa. Daar klaagt ze dat alles veel te groot is. (Dat komt niet alleen door Vögele maar ook door haar: ze heeft een voorkeur voor XL kleren.) De kassadame wordt daar heel vrolijk van, ze vertelt ons dat voor haar het hele assortiment veel te klein is. Ze zegt zelf nogal lang te zijn. "U bent niet alleen lang maar ook erg dik" zeg ik niet, maar ik denk het wel. Vroeger maakte ze haar eigen kleren, maar daar heeft ze nu geen zin meer in. Daar is Sneeuwuil het erg mee eens, maar waarom ze geen kleren meer maken wordt me niet duidelijk.

Dicht bij Vögele is de Puttense AH. Even kijken of ze daar nog gedroogde appeltjes hebben. Nee. Dan naar ons eigenlijke doel, de scharrelslager. Runderhart en lamshart, daar zijn wij de grootste afnemers van. Als Sneeuwuil gevacumeerde porties van 350 gram bestelt dan krijgen de andere klanten die ook. Bestelt ze een ander gewicht dan krijgen alle hartklanten dat gewicht.

Nog wat heel goed nieuws: Super heeft lucifers in doosjes van de juiste maat!

Zou Jung nog fans hebben? Jung, van die onzin over 'synchroniciteit'? Op de t.v. een heel mooi gemaakt programma over Peter van Straaten. Hij gebruikte een woord dat ik al heel lang niet meer hoorde, het bestaat eigenlijk niet eens meer. 'Moetje', in verband met zijn huwelijk. En dat op 4 januari, synchroniciteit is toch een feit!

---

4 januari 2006, 06:15 lees reacties

Hee, hij doet 't weer niet. En nu weer wel, frankslog dus...

Hij dee 't, heel even...

Hee, hij doet 't weer niet. En nu weer wel, frankslog dus...

Je vindt soms veel meer dan je zoekt, schreef ik al eerder. Bijvoorbeeld:

Alblas-Roscam Abbing Agatha Overschie 01-06-1909 Bergen 01-12-2004

Tante Aat, zag haar voor 't laatst omstreeks 1950, nu vind ik haar weer met Google, ik weet niet meer wat ik eigenlijk zocht...

Deze is leuker: Folkert Roscam Abbing. (gevonden via de plaatjeszoeker)

En dan dit:

Kennelijk een heel boekje (uit 1992, 540 blz!) gescand met een redelijk goede maar niet volmaakte scanner, er zitten wat foutjes in. Er is een PDF van gemaakt, slecht gescande stukjes worden met een afwijkend lettertype getoond. Dat lettertype wordt niet gebruikt bij de trouwdatum van Cornelis en Wilhelmina, die zal dus wel kloppen.
Frank, geb. Amsterdam 23 mei 1935, die weet ik zomaar uit m'n hoofd. Dec, jan, feb, mrt, apr, mei, 23-7=16. Vijf-en-een-halve maand. Eindelijk begrijp ik waarom ik toch wel scharminkelige trekjes heb.
(Als ik wat meer tekst zou kopiëren dan zou Iris een soortgelijke som kunnen maken, uitkomst 6,5.)

Ik heb een zeker gevoel voor getallen, maar ik reken heel slecht. 23-7, daar kwam eerst 14 uit. Door daar weer 7 bij te tellen merkte ik dat het niet klopte. Nog eens rekenen, ik trek eerst 3 af van 23 en 7, de som wordt dan 20-4. Die aftrekking lukt wel zonder fouten (hoop ik). Min blijkt moeilijker dan plus.
Om de een of andere reden ken ik wel een heleboel kwadraten. Daarom kan ik kunstjes zoals 77x83 uit m'n hoofd (6391, echt gehoofdrekend).
De tafels van vermenigvuldiging heb ik nooit kunnen leren, 8x7 reken ik uit als 7²+7. De lagere school, tafels moesten we met de hele klas opzeggen. Als je maar enig geluid maakte dan viel in de massa niet op wèlk geluid. Een 'low profile', dat had ik toen ook al.

Nou weet ik het weer, ik was wiscat (zie gisteren) aan het zoeken. Maar hoe ik langs die weg in de genealogie terecht kwam kan ik niet meer reconstrueren...

---

3 januari 2006, 06:12 lees reacties

We gaan even naar Suikervlied voor iets huishoudelijks. Weer thuis, weten we niet meer of we de voordeur op slot gedaan hebben. Die zit weliswaar aan de achterkant, heet toch voordeur. Hij heeft wel een achterdeurslot: hij valt niet, zoals een echte voordeur, vanzelf in het slot. Dat opslotdraaien gaat vanzelf, gedachteloos. Maar gebeurde dat nu? We weten het niet.

Zonnig weer, niet zo heel erg koud, met het fietsje naar Suikervlied. De deur zit netjes op slot. Verder, langs de schapen, Leuvenum, Ermelo, rondje van ruim 18 kilometer. Een rondje wat ik vaker rij, meestal rechtsom. Nu eens een keertje linksom, dat maakt het een heel ander rondje. Geen andere fietsers, wel wat niet-hinderlijke wandelaars. Merkwaardig: op heel verschillende punten drie keer een hardlopend paar. In principe wel hinderlijk maar elk paar neemt een dwarspad als ik net nog niet gebeld heb. Soms heb ik wel erg veel geluk.

---

Groep 8, zijn die kinderen twaalf? Dit bericht komt uit NU, dat in Trouw is iets vollediger, dat noemt Wiscat. Whiskas, dat kennen we, maar Wiscat?

Dat blijkt een computerprogramma te zijn wat op de een of andere manier toetst of je kunt rekenen. Ik zou graag willen weten hoe dat toetsen gaat, wat het niveau van de vragen is. Het enige dat ik kan vinden is dat het programma €2500,00 kost, de makers kunnen kennelijk wèl rekenen. Wel een nieuwe uitdrukking geleerd, ik wou dat ik hem bedacht had: "Homo Zappiens".

Nog wat interessant leesvoer, geschreven door a.s. lesgevers. Er zijn er bij die van PABO wisselden omdat ze geen voldoende voor de Wiscat test konden krijgen. Maar wat zijn die Wiscat vragen nou?

---

2 januari 2006, 06:12 lees reacties

Ha, hij doet 't weer. Gistermiddag-avond was er geen beweging meer in te krijgen, in Frankslog dus. Alfred heeft kennelijk een nachtje doorgewerkt.

Vier van de tien nederlanders, dan zijn er 6400000. Die zijn te dik, zou dat gemiddeld 10 kilo zijn? Meer vet dan spieren, soortelijk gewicht zeker niet onder de 1. Nou even rekenen:
(6400000*10)^(1/3)=400. Moet je wel weten dat ^ betekent: "tot de macht". En weet je nog dat "tot de macht eenderde" hetzelfde is als de derdemachtswortel? (als ik het zo opschrijf kan het tikprogramma het uitrekenen.)

Een kilo overgewicht zal wel (zie boven) ongeveer een liter zijn ofwel een kubieke decimeter. Al dat overgewicht samen is 64 miljoen liter, als je daar een kubus van zou maken dan is die 40x40x40 meter! (die 400 waren decimeters!) Achter in de tuin tot de overkant van de straat, dat is wel zowat 40 meter. Ons huis, is dat 8 meter breed? 5 huizen uit ons blokje, dat is ook 40 meter.
De kerk aan het eind van de straat, die dubbele rode deur is drie meter hoog. Geschat, ben er even langs gelopen, had m'n rolmaat niet bij me. De tekening rechts maakte ik door de foto over te trekken. De hele toren is aardig in de buurt van de 40 meter.

Als ik daar nog iets langer over nadenk ga ik emigratieplannen maken.

---

We keken naar Buitenhof, God of Darwin. De Darwinisten waren in de meerderheid, de anderhalve aanhanger van Intelligent Design zou in de VS ook bij de Darwinisten gerekend worden. Wel een leuk programma, maar veel te kort. Door de tijdsdruk gaat iedereen z'n standpunt zo compact weergeven dat het niet meer te volgen is. Alleen van Hooff nam wat meer tijd, die werd dan ook telkens afgekapt. Je kan er maar beter een boek over lezen. 'Schitterend ongeluk of sporen van ontwerp' bijvoorbeeld, van de anderhalve ID-er. Zie recensie.

Een serieuze ID-er probeert te bepalen hoe groot, of liever hoe klein, de kans is dat leven ontstaat. Over die kansberekening is, natuurlijk, discussie, maar men lijkt het erover eens dat die kans groter dan 0 is. Dat is voldoende: op minstens één van die miljarden en nog eens miljarden planeten is, na miljarden jaren, een hoofdprijs gevallen.

---

1 januari 2006, 00:30 lees reacties

Ben ik er net aan gewend dat het 2005 is, is het al weer

2006

Met deze schoktherapie hoop ik wat sneller te wennen.

Wolfi en Rozepoot houden helemaal niet van vuurwerk, Dromdrosje lijkt het helemaal niet te merken, Froukje kijkt belangstellend naar buiten, Bontje en Bereklauw zitten ergens tussen deze uitersten.
Vroeger, toen alles beter was, merkte je niets van vuurwerk voor de twaalfde klokslag. Daarna stak je je drie tot vier vuurpijlen af, om 00:15 was het afgelopen. Nu, dagen van te voren barst het al los en het gaat na twaalven nog uren door. Ik moet toegeven dat er wel erg mooie vuurpijlen bij zijn.

Statistiek

Lengte, tekst + (onzichtbare) code, in KB:

jaar:	2004								2005
maand:	M	J	J	A	S	O	N	D	J	F	M	A	M	J	J	A	S	O	N	D
mijn tekst:	33	66	91	79	89	86	77	77	68	65	77	84	81	80	79	81	75	76	84	79
reacties:	8	26	59	53	77	114	99	142	81	61	100	63	77	56	47	47	58	53	71	62

Namen, keren genoemd:

rozepoot	175
bereklauw	103
bontje	112
sneeuwuil	743
dromdrosje	74
wolfi	114
polleke	65
kassa	158
froukje	73

Nog even iets heel anders: corrigeer je favorieten, niet meer dan: www.frankslog.nl
Zo krijg je automagisch het lopende jaar en de lopende maand.
(De enkeling die dat al krijgt hoeft niets te corrigeren...)