frankslog
31 december 2005, 06:05 lees reacties
Er hing nog steeds een museumstuk bij ons aan de muur, een houder voor koffiefilters. Vijftig jaar geleden bestonden die nog niet, nu zijn ze al weer door pads vervangen.
De houder, ooit bij een kringloopwinkel verworven, had een nieuwe taak gekregen. Een taak waar hij maar matig tegen opgewassen was. Zowel Sneeuwuil als mij was dat al enige tijd een doorntje in onze ogen. We kunnen zo'n doorntje heel lang negeren, maar eens wordt het teveel. Dat moment was nu opeens aangebroken: nog voor 't einde van 2005 moest dit probleem worden aangepakt.
Uit wat stukjes afvalhout vervaardigde ik een nieuwe houder. Koffiefilters zouden er meteen uitvallen, maar de drie rollen passen er precies in. Misschien wel iets tè precies, er is fijne motoriek voor nodig om een rol-met-doos terug te plaatsen. Maar de esthetiek van het geheel is zeer bevredigend.
Weinig woorden vandaag, maar ik kan er echt niet meer van maken. Er gebeurde verder helemaal niets in Ermelo, voorzover ik dat waar kon nemen. (Al het premature vuurwerk niet meegerekend.)
Nou, dan doe ik toch nog een lijstje: (zie ook: zeker en vast)
| Google zoekt | aantal hits |
|---|---|
| fire and water | 840000 |
| water and fire | 269000 |
| feuer und wasser | 136000 |
| wasser und feuer | 22700 |
| water en vuur, .NL | 19000 |
| vuur en water, .NL | 669 |
| water en vuur, .BE | 728 |
| vuur en water, .BE | 262 |
| water en vuur, .ZA | 19 |
| vuur en water, .ZA | 7 |
BE en ZA niet zo overtuigend als NL, maar we zijn het toch wel eens. Die andere twee talen zijn het helemaal niet met ons eens. Inspiratie voor deze zoektocht was het Feuer und Wasser dat ik bij Siska (tv serie) opving. Nu even frans proberen:
| Google zoekt | aantal hits
|
|---|---|
| l'eau et le feu | 22400 |
| le feu et l'eau | 14300 |
Vive la France.
30 december 2005, 06:23 lees reacties
Dat willen jullie helemaal niet weten, dat ik uren lang met computerprogrammeren bezig ben geweest. Een programma dat niet wilde werken, dat bovendien niets met dit weblog te maken had. En nog allerlei hiermee samenhangende computerproblemen. Nee, daar kan ik maar beter over zwijgen.
Bezoek van Dries met z'n ouders. Hij is gegroeid, met heel wat meer haar. Hij begint met ons maar vreemd te vinden. Bereklauw gaat naar buiten en komt pas heel veel later weer binnen.
Wij zijn ook een beetje losgeslagen, eten zelfs mee van de taart. Even naar buiten, een wandeling naar de Action. J&S wonen niet meer in de buurt van een Actionvestiging, dat wandeldoel was dus zeer gewenst. Met tassen vol troep en nauwelijks euro's lichter weer naar huis. Dries slaapt.
Nog meer koolhydraten: we stoppen vier pizza's in de oven. Die van AH-huismerk zijn eigenlijk niet te vreten. Dries krijgt eten uit een potje, Dromdrosje vindt dat ook heel lekker. Ze probeert Dries z'n vingertjes af te likken, daar heeft hij geen bezwaar tegen. Intussen zijn er heel veel foto's gemaakt. (Dries z'n bruine kledingstuk is het door Anja vervaardigde berenpak.)
Dries is aardig aan ons gewend, hij kan het al iets langer verdragen als wij hem vasthouden. We spreken heel vaag af dat J&S&D wat tijd in Suikervlied gaan doorbrengen, zodat we de kennismaking met Dries kunnen voortzetten.
Sneeuwuil probeert Dries te leren dat zij Oma Poes is. We horen van Joke dat ze haar moeder Oma Niak wil noemen: die maakt nogal fanatiek schoon met ammoniak...
29 december 2005, 06:12 lees reacties
Nieuw rampje, AH heeft geen gedroogde appeltjes meer. Niet zo maar op, maar uit het assortiment! Na de koffie mogen wij één stukje gedroogde appel, wat moeten we nu? Naar Super de Boer, die heeft ze nog wel.
Ze zien er wel een beetje vreemd uit, die appeltjes van Super de Boer. Of misschien horen ze wel zo bruin, dan waren die van AH juist vreemd. Dat verklaart dan waarom ze ze niet meer verkopen willen. Ik kan me voorstellen dat Moberg aan die bruine gewend was. Nu pas ontdekte hij dat AH die witte verkoopt, hij heeft ze meteen eruit gegooid. Maar helaas nog geen vervangend product erin gegooid.
Zelf appels drogen, dat lijkt me wel een optie. Er zijn zelfs machines die dat op wetenschappelijk verantwoorde wijze doen. Die machine zou ik, in het klein, na willen maken: een capaciteit van vier appels (geschild, in partjes), dat levert ruim voldoende voor één week.
Elstar, dat lijkt me probleemloos. Granny Smith, als ik een heel wilde bui heb.
Ja, terwijl ik het opschrijf krijg ik al zin om aan dit project te beginnen, maar dan zal ik toch eerst de schuur echt helemaal moeten opruimen. Bij temperaturen om het vriespunt heb ik daar niet zoveel zin in. Dan ga ik de nieuwe pleeborstelhouder maar eens aan de muur van het badkamertje schroeven...
Voor dat nuttige voorwerp waren we bij Blokker, die blijkt een redelijk aanbod op dit gebied te hebben. Van de afdeling die we zochten verdwaalden we bij het kinderspeelgoed. Daar zochten we naar iets voor een kind van ruim een half jaar oud.
Je moet heel goed zoeken om iets te vinden zonder electronica. Meerdere soorten 'telefoons' die allerlei piep- en/of diergeluiden kunnen maken, een andere met de stem van Ernie/Wim T. Bromtollen die electronisch brommen. Misschien is Blokker voor dit soort waren niet helemaal het juiste adres.
Voor kinderen die kunnen lezen: 20Q.(Rol naar beneden en klik op Spelen, stelt soms verkeerde vraag.) De winkelversie in een piepklein doosje, goed werkend op wat ik liet raden. (Ik ben ooit bezig geweest met een zelflerende versie van 20Q, vandaar enige belangstelling.)
Blokker is een leuke winkel, het is vooral leuk om 'm weer te verlaten.
28 december 2005, 06:22 lees reacties
In onze boekenkast wonen niet alleen boeken maar ook vijf electronische apparaten. Die zitten in vakken die van achteren open zijn zodat je gemakkelijk een hoeveelheid snoeren en kabels tussen die apparaten kwijt kan.
De apparaten zitten niet klem in de vakken. Daardoor is er niet alleen wat ruimte voor allerlei erbij horende snuisterijen maar ook voor katten. Die begeven zich soms in een vak om dan uit een ander vak weer tevoorschijn te komen. Dat is buitengewoon grappig, ware het niet dat ze bij deze excursies kabels lostrekken.
Opeens herinner ik me 3 december, toen was ik aan het klagen over de katten in ditzelfde verband. Nou, klagen hoeft niet meer, ik heb alle vakken van achteren zover dicht gemaakt dat er geen kat meer door kan. Alleen de tv, die heeft links en rechts wel een centimeter of vier ruimte. Bereklauw kan daar zeker niet door, maar Froukje? Haar kop is wel breder, maar als ze 'm 90° draait? Ik probeer dat te meten, lukt niet voldoende overtuigend. Afwachten maar...
Nog een oud probleem, 7 november, de brievenbussen. We willen een brief posten, nu is de hele brievenbus verdwenen. Anticiperend op het van de zorgtoeslag gekochte vuurwerk. Zou de dominee daar niet eens wat van kunnen zeggen, vanaf de kansel?
De brievenbussen bij het postkantoor zijn nog in functie.
27 december 2005, 06:07 lees reacties
Naar Suikervlied, daar waren I&A nog, zie de 24ste j.l. Eerste kerstdag hadden ze een heel gezin op bezoek, nu alleen Corry, hun moeder/schoonmoeder nog maar.
Corry praat veel, en dat is in dit geval een voordeel. Ze kan namelijk heel goed verhalen vertellen, met een begin, een midden en een eind. Met een gevoel voor humor dat mij goed bevalt. Luisteren en niks zeggen doe ik toch wel graag. We eten één hi-carb consumptie.
Weer thuis. Ik werk aan mijn 'andere' website, de inhoud daarvan is niet interessant voor weblog lezertjes. De site heeft wel veel méér lezertjes (ruim 100000 in ongeveer 5 jaar) maar is dan ook via Google te vinden. Je moet wel de zoektermen beter kiezen!
De nacht valt. We rijden door Ermelo. Er zijn mensen die veel werk maakten van het belampen van hun tuin. We zagen een spar waarvan elke tak nauwkeurig gevolgd werd door een snoer lichtjes. We zagen ook nogal eens dat men een kant-en-klaar gekocht lampjes-net zo uit de verpakking over een struik spande. Dat soort mensen zou verbannen moeten worden.
Even een omweg naar de nieuwe rotonde bij Harderwijk. Dat viel zwaar tegen. De wisselende lichten vielen in het niet bij de gewone straatverlichting. Gelukkig maar, anders zouden ze midden op een rotonde veel te veel afleiden. Wat zou dat nou gekost hebben, van mijn belastingcenten? Snel weer naar huis.
Een lucifercrisis! Sneeuwuil maakte ooit een zilveren U-vorm waarin een luciferdoosje past. De maat doosje die ooit (20? 30? jaar geleden) standaard was blijkt moeilijk te krijgen. We hebben er eentje, van het merk Super, dat net iets te dun is. Je zou de inhoud van dat doosje over kunnen brengen in het oude, goed passende, doosje. Dan komt toch het moment dat je een strijkvlak moet gaan transplanteren.
Vroeger was niet alles beter, maar de luciferdoosjes wel: die waren van hout. Papierdun hout, maar toch: hout. Zou daar een markt voor zijn, voor replica's van die antieke doosjes? Wij zouden er wel €1,00 voor over hebben.
26 december 2005, 06:28 lees reacties
Google heeft vaker van die aangepaste plaatjes. Deze heet 'winter holidays', maar wat zien we hier?
Rechts zit een kat bij een stekker en een (amerikaans, met van die platte pennen) verlengsnoer. De stekker zit aan het woord 'Google', dat zal wel als een soort kerstverlichting moeten gaan branden.
De kat kijkt naar een muis die bezig is met een hamer, achter de muis ligt een ring-steeksleutel. Maar wat is dat groene? Een gereedschapskist?
Onder de 'g' iets wat op een kattenpoortje lijkt, daardoor steekt iets geels. Elektrieke draden? En dat rode, is dat een muis die de muis in z'n linkerhand heeft? Is dat verstandig, daar met een hamer op slaan? Enige uitleg is zeer gewenst, maar Google geeft 'm niet, enne... FLW=LDV?!
Laatste nieuws: Ze geven de uitleg wel, met een kompleet stripverhaal. Eindelijk begrijp ik wat grijze stroom betekent!
Met logogle gemaakt, daarna uitgeknipt met Irfanview. Met al die kerstdagen ga je vanzelf vreemd knutselen. En het had zoveel erger gekund: onder iedere letter een plaatje van d'een of d'andere kat (aangevuld met 3 schapen). Of nòg erger: iets met kerstbomen...
25 december 2005, 06:41 lees reacties
Gelukkig nog iets vergeten, een greep voor de douchedeur. Met alle lege Lidl-flessen naar Lidl, dan naar de krantenwinkel voor de Volkskrant, dan naar Gamma. Greepje gekocht, betaald met m'n laatste kortingbonnen.
De avond daarvoor zagen we Nova, over armoede. Dat verhaal ging verder in de Volkskrant, vandaar deze aankoop. Niet zo slim, had het hier kunnen lezen. Greepje gemonteerd, daarna Volkskrant gelezen tot de nacht viel, zo toch nog waar voor m'n geld gekregen.
Ik lees frankslog, 25&26 december 2004. Toen gebeurde er ook al niet veel, maar toch meer dan nu. Moet ik opschrijven dat we naar Nahib Amhali keken? Dat deden we dus. Dat decor van delftsblauwe tegels, ik kon niet goed zien wat het was. Dat waren dus de acht tegels daar rechts, steeds herhaald.
Ik zag het toch goed.
Te kort? Maar de helft van de lezertjes heeft bezoek, de andere helft is bezoek. Geen tijd om te lezen of geen internetverbinding. Toch wel? Lees dan jacq & zuster Veronica.
24 december 2005, 06:04 lees reacties
Naar Suikervlied om de thermostaat op 21° te zetten, Iris & Auke komen. Dan, door het bos, naar Putten. De beuken hebben intussen gemerkt dat het, ondanks de buitentemperatuur van 10° toch wel winter is. In Putten alleen maar naar de Welkoop. Dat is het enige adres in de wijde omtrek waar je nog petroleum kunt krijgen. We zien daar ook een zeer fraaie, zeer grote, droogloopmat, die kopen we ook. Sneeuwuil schaft zich bengaalse lucifers aan. Tenslotte nog wat brandhout.
Weer naar Suikervlied, we leveren het brandhout af. Iris krijgt haar schoonmoeder en Auke's zuster + gezin op de 1ste kerstdag. De kinderen mogen de bengaalse lucifers proberen. Alles lijkt in orde daar, de kamer is ook al aardig opgewarmd. Naar huis.
De droogloopmat is iets groter dan de uitsparing in de vloer bij de keukendeur waar hij in moet. Daar ligt al bijna twee jaar een viezig stuk vloerbedekking met daar op een te klein droogloopmatje dat aldoor door de katten verplaatst wordt.
Het is niet zo makkelijk de grote mat op maat te snijden omdat er drie katten op zitten. Vooral Bontje heeft een sterke neiging om haar neus onder het mesje te steken. Tenslotte lukt het, de mat ligt enigzins klem in het gat, nu afwachten of hij blijft liggen.
Voortuin, bladeren ruimen. Onze tuin aan de Beukendreef, daar stond een kastanje die elke herfst enorm veel bladeren liet vallen. Later, in Zundert, stonden er een aantal wat kleinere kastanjes die samen nog veel meer bladeren lieten vallen. Weer later, in Radewijk, waren er allerlei andere bomen met veel vallende bladeren. Het tuintje hier, zo'n 10 m2, is in een half uur van afgevallen blad ontdaan, samen vullen ze de groene container voor de helft.
Nu de schuur opruimen. Grootste probleem daarbij is om de katten buiten te houden. Het op 1 na grootste probleem is dat de grijze container al half vol is.
Avond. Iris komt naar het badkamertje kijken, over de kerstplannen praten, over UMTS masten en nog wat andere kleinigheden. Auke was te moe om mee te komen, slaapt in Suikervlied. Wij mogen 2de kerstdag op bezoek.
23 december 2005, 06:17 lees reacties
Rampje. Sneeuwuil d'r laptop doet 't niet. Wel 'aan', maar een zwart scherm. Uitzetten gaat niet, ik zou een resetknop willen indrukken, maar die is er niet. Het ding is 13 maanden oud, zou je dan nog garantie hebben?
Ik bekijk 'm aan alle kanten, geen resetknop. Gelukkig weet ik nog waar ik de kilo papier die je erbij krijgt gelaten heb. Daar vind ik een tekening van de onderkant. Een klein gaatje, daar kan net een opengebogen paperclip in: reset. Hij start netjes op, alles doet het weer. Toch een bewijs dat het een goed ding is, als je na 13 maanden nog niet weet waar de resetknop zit.
(Mijn eigen computer reset ik minstens 3x per week.)
10:45, buiten is het 8.8°, de kraan levert weer schoon water. Ik waag het er op: verwarming aftappen, leiding doorzagen, T-stukken erin, solderen, vullen, ontluchten.
11.30. Hij kan weer aan, de kamer is één graadje afgekoeld. Nou ben ik echt klaar, alleen de loodgieterij nog opruimen. De gymnastiek die nodig is om in zo'n klein hoekje te zitten solderen bevalt me niet erg...
Boodschappen doen, de makrelen van AH lijken veel meer op Froukje dan die van Super. Bij thuiskomst blijkt de kamer weer precies op de gewenste temperatuur, het manometertje op de cv-ketel wijst nog wat 'ie wijzen moet. De pomp is nog zo geruisloos als hij was. Ik kan wel eens aan m'n kerstvacantie beginnen.
22 december 2005, 06:00 lees reacties
Veel kranten hebben het op hun site, maar NU heeft het deze keer het uitgebreidst. Meneer Muskiet zegt iets over oervoeding. Nieuw, voor mij: koeien en varkens zijn niet meer wat ze geweest zijn omdat die dieren ook geen oervoeding meer krijgen.
We zullen op wilde zwijnenjacht moeten.
De waterleiding wordt doorgespoeld, pal voor ons huis wordt er gespuid. Bruin water. Dan komen er, onafhankelijk van dit gebeuren, twee gemeentelijke bladblazers, gevolgd door een zuigwagen en daarachter weer het veegwagentje. De poezen en ik kijken belangstellend toe.
Goudvink heeft heur haar gewassen. Dat heeft nu een niet te verwijderen gouden glans gekregen, erg mooi. Het water uit de kraan lijkt glashelder, dat was het dus niet. Durf ik nu de verwarming af te tappen? Nee, ik wacht nog maar een dag.
Dit zijn vijf kaarten, met een gemarmerde (links) of geblokte (tweede van rechts) achterkant. Zijn alle kaarten met de gemarmerde achterkant azen?
Het probleem is niet deze vraag te beantwoorden maar te zeggen hoeveel kaarten je minimaal moet omdraaien om het antwoord te weten. (De puzzle van gisteren was zo'n geweldig succes dat ik het nog maar eens probeer. Deze lijkt me gemakkelijker.)
Even naar de scharrelslager, via de Puttense kringloper. Goudvink vindt een petroleumstel, in te zetten bij de te verwachten gascrisis. Ik vind twee boeken voor in de kachel van Suikervlied, want daar gaan we zitten bij die gascrisis. Met zoveel bos rondom is er altijd wel wat te stoken. Petroleum, is dat nog ergens te koop?
Even m'n lijstje bijwerken met alles wat er in mijn geheugen, dankzij de reacties, aan boeken kwam opborrelen:
| the corrections | 
|
| de harde kern 1 |
|
| de harde kern 2 | --- |
| het mysterie van de hond |
|
| reisdagboek 1 |
|
| reisdagboek 2 |
|
| kunst van het alleen zijn |
|
| boek van alle dingen | 
|
| sonny boy |
|
| hi.hi. guide to galaxy |
|
| bag of bones |
|
Die laatste, "Bag of Bones", is van de eerder genoemde Stephen King. Heel goed geschreven, maar 't wordt (blz. 264 van de 660) steeds meer een spookverhaal. Ik hoop dat hij er nog een niet-paranomale draai aan geeft maar ik vrees het ergste.
De puzzle van gisteren is de Wason Test. Hier is een erg lelijke site met (engelstalige) uitleg.
Nu begint Bereklauw in 't laptopje te bijten. Ik klap 'm maar dicht.
21 december 2005, 06:18 lees reacties
Het badkamertje wil niet op de foto. Het is te klein om enige afstand te nemen, daarom probeerde ik een panorama te maken. Dat moet op een statief, dat kan er nèt staan. Dan krijg je een wel breed maar niet hoog genoeg genoeg plaatje voor een redelijk resultaat. Oplossing zou kunnen zijn om nog twee panorama's te maken, eentje boven en eentje onder het eerste. Dat allemaal tot één grote foto verenigen kan, maar het is teveel gedoe voor dit onderwerp. Kom zelf maar kijken, dat is wel zo eenvoudig.
870 of 224000, Sneeuwuil heeft gelijk, geen T in Franzen. Nu herinner ik me opeens die andere Jonathan, namelijk Foer. Dat boek "Everything is Illuminated", krijgt minstens . Hij heeft een fascinerende website.
Het grote probleem met boeken is dat je ze moet lezen. Daar heb ik weinig tijd voor. Ik moet een of ander handwerk verrichten, of fietsen, of dit weblog bewerken, of melk kopen om yoghurt van te maken, of naar de dierenarts, of commissaris Rex kijken, ik noem maar wat, never a dull moment. Aan lezen kom ik pas toe als ik in bed lig. Daar heb ik een ander groot probleem: als ik ga liggen kan ik met veel moeite langer dan tien minuten wakker blijven. En dan zeker de volgende dag nog weten wat ik gelezen heb...
Op het www gevonden:
Een verzameling kaarten heeft een cijfer op de ene kant en een letter op de andere. Vier kaarten liggen op tafel, je ziet een I, een N, een 6 en een 3. Iemand veronderstelt: elke kaart met een klinker heeft aan de andere kant een oneven cijfer.
Vragen: welke kaart(en) moet je omdraaien om de stelling te testen?
20 december 2005, 06:20 lees reacties
Niet zo koud deze week, mooi moment om de verwarmig af te tappen. Dan kan ik die radiator eindelijk eens aansluiten. Maar week 51, ja, dat is nu. Dan komt er van dat bruine water uit de kraan. Om dat op te drinken is nog iets, maar ik wil dat niet in de pomp van de verwarming hebben. Kan dus wel aftappen, maar niet weer bijvullen...
De uitdrukking "achter de geraniums" moet worden vervangen door de uitdrukking "achter de orchideeën". Voorbeeld: "omdat ik niet verder kan met de radiator ga ik maar achter de orchideeën zitten".
Nee dat is ook niks, en we hebben niet eens orchideeën, als een van de weinigen in deze straat. Dan maar opruimen, er is na het bouwen veel om weg te gooien, helaas ook veel om te bewaren.
Voor de kleuren van katten zijn allerlei geheimzinnige namen, voor de tekening van hun vacht ook. Froukje d'r tekening heet mackerel (vroeger heette dat gewoon cypers), volgens B&F betekent dat makreel. We zijn bij de Super, er ligt een makreel in de diepvries die echt van geen kanten op Froukje lijkt.
Gauw naar huis, gauw een makreel opgoogelen. En ja hoor, vers gevangen lijkt de tekening er wèl op, z'n bovenste helft dan. Als ik niks te bouwen heb ga ik vreemde dingen doen...
Sneeuwuil heeft opeens belangstelling voor haar BMI. Ik had al eens een rekending gemaakt, dat reproduceer ik hier.
De Body Mass Index, of Quetelet index zegt iets over je gewicht.
Mensen kleiner dan een halve meter of groter dan twee-en-een-halve mogen niet meedoen, val je binnen die grenzen, klik dan op de vakjes en tik je lengte en je gewicht.
Kies dan V of M.
19 december 2005, 06:16 lees reacties
Weer naar Lelystad. Zaterdag waren er weer scharende vrachtauto's, die verwachten we de dag daarna niet. Het was eigenlijk prachtweer, geen sneeuw, geen regen. Net voldoende wind om de honderden windmolens in de Flevopolder aan de gang te houden.
Het is niet helemaal duidelijk wat er met Bontje gebeurd is maar ze mag toch weer naar huis.
B&F vertellen weer veel kattenverhalen, met hele stambomen erbij. Niet zo gemakkelijk om daar helemaal wakker bij te blijven, gelukkig serveert Frans twee koppen koffie. We spreken af dat Bontje nog eens mag als er dit keer geen resultaten zijn. B&F hebben een aantal oude poezen die nooit een nest gekregen hebben, dat kan dus ook. Zelfs met twee dekkaters in huis.
Op de terugweg staat de zon overdreven laag. Gelukkig kan ik de hele weg met m'n ogen dicht vinden, ik rij 'm nu al voor de derde keer. Langs de nieuwe rotonde, helaas nog iets te vroeg om dat buitengewone lichtkunstwerk te zien functioneren.
Thuis. Er wordt een beetje geblazen, veel gesnuffeld. Bontje inspecteert meteen de veranderde bank, het lijkt wel alsof ze Ermelo nog niet helemaal vergeten is. Ze is wel een kwart kilo lichter dan een week geleden...
18 december 2005, 06:32 lees reacties
Ik moet nog één ding doen met die radiator: hem aansluiten. Daarvoor moet ik ergens in de bestaande leidingen twee T-stukken aanbrengen. Het lijkt niet het juiste moment om de leidingen van de verwarming ergens door te zagen: 2° en 'n sneeuwstorm. Ook geen weer voor een flinke fietstocht, een boek lezen dan maar?
Leesvoer: "The Corrections" van Jonathan Frantzen las ik eind augustus. Frida Vogels heb ik opgegeven. 21 0ktober had ik het er al moeilijk mee, 4 november was het nog erger. Intussen hebben beide delen van "De Harde Kern" het pand verlaten. Het mysterie van de hond was prachtig. Toen Voskuils reisdagboeken. Tenslotte van Jonathan Frantzen, "de kunst van het alleen zijn". Even samenvatten:
| the corrections |
|
| de harde kern 1 |
|
| de harde kern 2 | --- |
| het mysterie van de hond |
|
| reisdagboek 1 |
|
| reisdagboek 2 |
|
| kunst van het alleen zijn |
|
Die laatste drie sterren, dat is vijf voor het eerste stuk. Een soort van essays, het eerste gaat over de dementerende vader van Jonathan Frantzen. De rest diagonaal gelezen zodat het gemiddelde op drie sterren komt. Ik begrijp wel dat dit boek op de Puttense boekenmarkt kwam.
Nu lees ik Stephen King, die kocht ik voor €0,25. Zit nog een sticker op van fl.24,95. Wel aardig, tot dusver geen scifi. Als het dat wel wordt gaat het alsnog in de open haard. Hij kàn schrijven maar ik houd alleen van scifi met 95% sci en 5% fi.
Al het nederlandstalige moet herdrukt worden: we schijnen weer eens een nieuwe spelling te krijgen. Ik had gisteren een stukje met leuke citaten voorbereid. Jammer, ze kwamen bijna allemaal langs in het acht-uur-journaal. Nou, eentje, uit de Volkskrant laat ik staan:
Hella Haasse, schrijfster: ‘Kleine aanpassingen in de spelling, zoals van vreemde woorden die courant geworden zijn, daar is niets op tegen. Maar nu lijkt alle ratio verdwenen. Frankrijk dat we voortaan moeten afbreken als Fran-krijk, daar staat je verstand bij stil.’
Kran-kzi-nnig...
17 december 2005, 06:10 lees reacties
Ooit, in juni dit jaar, kochten wij onze prachtige kringloopbank. In de maanden die volgden kwamen we er achter dat je er eigenlijk niet op kunt zitten. Een van onze geliefde groene stoelen had het veld moeten ruimen voor de bank. Dat betekende dat we eigenlijk nog maar één redelijke zitplaats in ons hele huis hadden.
Sneeuwuil heeft een briljant idee: als we de korte tak van de bank nou eens weghalen en daar die groene stoel voor terugzetten? De katten hebben dan nog voldoende ligruimte, eventuele bezoekers kunnen ook nog zitten. Gelukkig had ik de groene stoel nog niet naar de kringloper gebracht.
Ik heb niet zoveel zin in dat gesleep, voer aan dat ik last van m'n rug heb. Zo krijg ik een paar dagen uitstel. Dan moet het er toch van komen. Het stukje bank blijkt veel lichter dan we dachten, dat hebben we zo buiten staan. De groene stoel mag naar binnen, dat die nogal zwaar is wisten we al, hij maakte al vier verhuizingen mee. Het stukje bank mag in de schuur, voor het geval dat we ons weer bedenken.
De katten willen allemaal meehelpen met dit verhuizinkje. Als alles op z'n plaats staat blijken zij ook de stoelen boven de bank te verkiezen. Je moet echt als de bliksem gaan zitten als er eentje een stoel verlaat, anders ligt er alweer een andere. Bontje is nog aan het logeren, dat maakt de kans op een lege stoel 16% groter...
Betty uit Lelystad heeft goede berichten. Haarvlokken gevonden en sporen van een nekbeet. Dat hoort erbij, die nekbeet, zelfs onze steriele katten en katers weten dat ze dat moeten doen bij Froukje. Vooral Dromdrosje wordt erg lesbisch van Froukje. De logeerpartij van Bontje wordt nog even voortgezet.
16 december 2005, 06:04 lees reacties
Frans, uit Lelystad, is aan de telefoon. Bontje doet toch een beetje toenaderachtig tegen haar verloofde. Hij wil dat we nog even afwachten.
Hij zegt het er niet bij, maar hij heeft wel een financieel belang: er is een afspraak dat we voor de dekking betalen als die echt voltrokken is.
We gaan dus niet naar Lelystad, nadere berichten zullen ongetwijfeld volgen.
Je zou het niet meteen bedenken, maar ook de Veluwe hoort bij een waterschap. Ze willen geld zien van iedereen die de eigenaar van een "gebouw en/of grond" is. Daarom sturen ze een aanslag met een acceptgiro, die we prompt betalen, zo duur is het niet.
Ergens in mei krijgen we voor de echte woning die aanslag thuis. Ergens in mei sturen ze ook een aanslag naar de Toverberg. Niet onredelijk, dijken hebben we daar niet, wel rioolwater. De aanslag wordt door Huub in ons postvak gestopt. De postvakken staan in een afgesloten ruimte waar we wel een sleutel van hebben maar waar we niet zo vaak naar kijken. We zien die aanslag niet.
Ergens in september stuurt het waterschap een herinnering. Die komt in hetzelfde postvak, die zien we dus ook niet.
Ergens in oktober stuurt het waterschap een aanmaning. De toon wordt al iets dreigender, de kosten van €11,40 zijn al verhoogd naar €17,40. Ook die aanmaning zien we niet.
Op de elfde van de elfde stuurt het waterschap een dwangbevel, "in naam der koningin". De kosten zijn nu €52,40, we moeten binnen twee dagen betalen. Helaas, ook dat dwangbevel zien we niet. Je zou een aangetekende brief verwachten, maar nee, ze denken kennelijk dat dreigen met de koningin al erg genoeg is.
Half december komt Huub op het idee om alle post van het waterschap door te sturen naar het Hanengewei. Eindelijk krijgen we alles te zien. Sneeuwuil componeert een beleefde e-mail aan het waterschap, of ze voortaan de post voor ons naar 3851LA33 willen sturen. En of we alsjeblieft niet zo zwaar gestraft hoeven te worden. Binnen een halfuur komt er antwoord: ze gaan er over nadenken.
Intussen vul ik de machtiging voor automatisch overschrijven in. Straks maar weer eens naar Suikervlied: kijken of de deurwaarder het nog niet verkocht heeft...
Hoeveel vacantiehuisjes zonder eigen brievenbus zouden er op de Veluwe zijn? Weten ze niet bij het waterschap dat je daar helemaal niet màg wonen?
15 december 2005, 06:00 lees reacties
Eens zien of ik nog kan fietsen. Ja, het gaat nog.
Ik haat mensen die op het fietspad lopen. Wel driehonderd meter voor me, een hand-in-hand paar. Zij nogal kleurig, hij blauwachtig grijs. Gek, dat je van zo'n afstand al aan hun achterkanten kunt zien wie het vrouwtje en wie het mannetje is. Toegegeven, dat hand-in-hand zag ik pas op een meter of tien.
Ze merken niets van mijn nadering, ik moet bellen, dat doe ik niet graag. Ze splitsen zich, stellen zich ieder aan een andere zijde van het pad op, groeten vriendelijk. Een paar van mijn leeftijd. Nu zie ik pas dat die kleurige het mannetje is, het lijken wel vogels.
Verder, bos, hei, bos, lange helling op, schapen. De schapen hebben een enorme witte tent gekregen, Het Ermelo's Weekblad meldt waar dat voor is. (klik op 'agenda')
Verder, bos, Toverberg. Suikervlied, daar wil ik heen. Sneeuwuil heeft me ingeprent dat ik vier dingen moet doen. Vier, dat weet ik nog, maar welke vier? Het eerste werkje zie ik meteen al: dorre groeisels langs het huis opruimen(1). Maar eerst even naar binnen.
Daar zie ik een kandelaar, nu weet ik weer dat er net zo eentje in mijn fietstas zit (2). Die ik transporteerde was aan het desintegreren, geplakt, kan weer een kerstmis doorstaan. Ik pak 'm uit de fietstas, tref daar ook het fietspompje(3) aan. Zomaar spontaan weet ik (4): het snoer van de elektrieke kerstster fatsoeneren.
(2) daar moest een kaars in, dat was (2b). Nu begin ik aan(1), met een heggeschaar afknippen is een minuutje werk, daarna de knipsels met heel erg veel bladeren in de kruiwagen. Maar eerst (3), het fietspompje.
Fietsbanden hebben gemeen met autobanden dat je hun maat niet kunt begrijpen. Die maat staat er meestal op, als je uit de tekst begrijpt dat de ene band groter is dan de andere dan kan dat in werkelijkheid net andersom zijn. En dan de ventielen: voor fietsen zijn er minstens drie soorten.
Ik heb een hoogbegaafd fietspompje: het is omschakelbaar op alle soorten ventielen, past zelfs op een autoband. Het toeval wil dat het wiel van de kruiwagen een band heeft met een autoventiel. Het fietspompje zou dus ook als kruiwagenpompje bruikbaar moeten zijn. Hard nodig, lucht in de kruiwagenband.
Verwachten jullie nu het droeve bericht dat pomp en band toch niet compatibel zijn? Jammer dan, het past wel, het pompen gaat zelfs heel gemakkelijk. Lekker keihard, dat bandje! Nu naar de bladerstortplaats, dat rijdt een stuk beter.
Klaar, dan bedenk ik (5). Die laurierkers met problemen, die moet een beetje bij elkaar gebonden worden. Ik heb een geschikte spanband die net lang genoeg is. Van een afstand lijkt het weer heel wat. Klaar voor nog meer natte sneeuw.
Nog even wachten met die sneeuw: straks gaan we naar Lelystad, de nog steeds maagdelijke Bontje weer halen...
14 december 2005, 06:09 lees reacties
Eigenlijk moest de deur nog een laagje verf hebben. En het raampje ook. Die alkydverf, waar ik vorige maand migraine van kreeg, moet dat nou echt? Wel een licht werkje wat je met 'n beetje rugpijn wel kunt doen. Het zou wel goed zijn als ik meer pijn in m'n rug èn in m'n kop kreeg: twee kwalen voor de prijs van één. Ik ontdek zomaar een methode om het ziekteverzuim met 50% te reduceren!
Ik rol de verf daar waar ik 'm hebben wil. Er gebeurt niets met m'n kop, m'n rug lijkt er wel beter van te worden. Niets te melden dus, maar als voorzorg zou een MRI-scanner niet gek zijn...
Sneeuwuil probeert Betty, de gelegenheidsgeefster, te bellen. We willen weten hoe het met Bontje staat, maar er is geen mens thuis en geen van die veertien katten pakt nou es even de telefoon. B&F zijn natuurlijk kattenvoer aan het kopen.
Even later is Betty wel thuis, maar ze heeft geen nieuws. Intussen loopt Froukje aldoor te jammeren: "o, wat ben ik krols!" De natuur is niet altijd wreed maar wel slecht geregeld.
Sneeuwuil ziet iets leuks op de tv: send a tent. Daar wil ze aan meedoen, dat kan, als we dit afzeggen. Nou, dat doen we dan maar, echt low-carb was dat menuutje toch al niet.
We zien iets minder leuks op de tv: een pakistaans/nederlandse kruimeloplichter lijkt te zijn vertrokken naar Pakistan. Zou die nou straks in zo'n tent zitten?
13 december 2005, 06:14 lees reacties
Is Bontje nou krols of niet? Volgens mij niet erg, maar we gaan toch maar met haar naar Lelystad, zo ver is dat niet. Langs de nieuwe rotonde, die met de bijzondere verlichting. Helaas, om 13:00 uur is daar niets van te zien. In Lelystad zijn verkeersborden:
varieert
Ik krijg dan een visioen van een vulkaantje onder een viaduct. Afgewisseld met een visioen van een langzaam in de Flevopolder verzakkend viaduct. En dan meerdere, want het bord wordt telkens herhaald.
De katers hebben een eigen kamer, boven. We confronteren Bontje met haar verloofde.
Ze vlucht meteen in de kattebak, komt daar heel aarzelend weer uit. De kater bekijkt alles van een afstand. We wachten een tijdje, maar er gebeurt niets. De buur-kater, de vader van haar verloofde, toont meer belangstelling maar die zit achter dat (gesloten) kattepoortje.
Weer naar beneden. We krijgen nog wat kattenverhalen te horen en kattenfotos te zien. Sneeuwuil gaat nog eens boven kijken, maar niks. We spreken af dat Betty zal melden wanneer 'het' wel gebeurd is. Tenzij de krolsheid over gaat, dan meldt ze dat. We gaan weer.
Op de terugweg komen we langs de gigantische Lelystadse Gamma. Sneeuwuil wil een voorraad haardhout, dat heeft Gamma in handige zakken. Niet zo duur per zak, maar ze zeggen er heel eerlijk bij dat een m3 €135 kost. Op Marktplaats vind je het ook voor €25. Sneeuwuil laadt eigenhandig wat zakken op het karretje, want ik heb weer eens een rugprobleempje. Ze laadt ze ook eigenhandig in de auto. Dan naar Suikervlied, daar laadt ze ze eigenhandig in de kruiwagen, stapelt ze dan in de schuur.
Je zou bijna aan God gaan geloven: net als ik de allerlaatste hand aan baslaka wil leggen krijg ik last van m'n rug. Als 'ie nog een uurtje gewacht had dan had ik echt geloofd. Een autostoel is heel fijn voor die rug.
Weer thuis. Froukje, die is pas echt krols!
50 jaar geleden reed ik op mijn bromfiets van Cambridge naar Londen. Via Hemel Hempstead, dat vond ik toen ook al een vreemde plaatsnaam. Olietanks zijn me toen niet opgevallen.
64 jaar geleden wel, andere olietanks.
12 december 2005, 06:11 lees reacties
Nou met Bontje werd het niks. Ze deed nog maar nauwelijks krols, tegen twaalven helemaal niet meer. Afspraak uitgesteld, tegen de avond maakte ze wel weer de geluidjes die erbij horen. Wat we willen zien is het eveneens bijbehorende gerol, dat vertoonde ze niet of nauwelijks. Straks ga we haar gedrag nog eens bestuderen.
Nee, dan Froukje, die deed veel krolser, maar die vinden we nog te jong. En daar hebben we ook nog geen afspraak voor.
Inplaats van het reisje naar Lelystad keken we naar Buitenhof. Als iemand me is meegevallen dan is het Jaap Dirkmaat. Ziet eruit als een Ermelose middenstander maar praat leuk en verstandig. Zei hij nou dat we hier het klimaat van Groenland kregen? Dat viel erg goed bij mij, ik had net gezegd dat we hier het klimaat van New Foundland wel eens zouden kunnen krijgen.
Klimaatverandering als studieobject interesseert mij, zoals trouwe lezertjes hebben kunnen merken. Ook de emoties eromheen vind ik belangwekkend. Je zou zeggen met wat gewone natuurkunde, gewone waarnemingen en simpele statistiek zou je moeten kunnen vaststellen of het klimaat verandert. Toch zijn nog lang niet alle wetenschappers het daarover eens.
In het kamp van "ja, het verandert" zijn er veel moeilijker problemen:
- Komt de klimaatverandering door menselijk handelen?
- Kunnen we er wat aan doen?
- Wat zouden de gevolgen kunnen zijn?
- Extremer weer
- Temperatuurstijging
- Zeespiegelstijging
- Woestijnvorming
- Moeten de inwoners van lage landen verhuizen, of moeten ze steeds hogere dijken bouwen?
Zomaar, even gauw, m'n eigen kleine lijstje. Google eens op Lomborg om een beginnetje te maken. Lomborg is een zeer omstreden figuur, er wordt zeer emotioneel op hem gereageerd. (Nou dit heeft nou echt helemaal nergens iets mee te maken, maar het is te gek mooi.)
Ik zocht dat artikel met de foto van Lomborg die een taart in z'n gezicht krijgt, maar ik vond dat tussen(-). Nou weer even 'on topic'. Hebben jullie dit eerder gelinkte artikel wel gelezen? Ik wou dat ik het zelf geschreven had. Had kunnen schrijven, kan ik beter zeggen.
Even zoeken, 15 september. Dat 'zoek' ding is mooi als je de goede zoekterm kan bedenken. Zou in dit geval knmi zijn, maar dat bedacht ik niet. Dus uitzinnig bladeren. Maar die grafiek, de temperatuur stijgt, een klein beetje. En wat zou dat?
Daar wil ik iets meer van weten, maar het Internet is veel te groot: ik krijg veel te veel antwoorden.
Een mini-google, die hoogstens tien relevante tekstjes van hoogstens 500 woorden vindt, zou dat geen niche vullen?
11 december 2005, 06:59 lees reacties
De radiator hangt waar hij hangen moet, nou nog twee buizen. Weinig avontuur, twee buizen, samen net twee meter. Geen leuk onderwerp, maar na die buizen ben ik klaar, dan heb ik helemaal geen onderwerp meer...
Wouter Bos dan maar. Moet die nou echt premier worden? Het zegt het te willen en het zit er dik in dat dat ook gebeurt. Maar ik vind wel dat ik al lang erg weinig van 'm gehoord heb. Het charisma van Jan Peter is niks, maar dat van Wouter houdt ook niet over. Zou dat niet weer eens kunnen, een charismatische eerste minister? Jammer dat Cohen niet meer wil...
Jullie zien wel, weinig inspiratie. Maar ik weet wel een manier om m'n blaadje vol te krijgen! En het kan nog best wat groter. Een erg bevredigende oplossing is dit niet. Dan nog maar even een leuke link.
Gelukkig zorgt Bontje voor wat sensatie. Ze is gauw nog even krols geworden, als ze het om 12 uur nog is mag ze naar Lelystad! De echte sensatie is dan half februari...
10 december 2005, 06:16 lees reacties
Wie belde er nou ook weer altijd onder het eten? Juist, Gamma! De bestelde radiator is er, einde van mijn vacantie. Die was toch al afgelopen, want ik bedacht dat ik allerlei electrisch gedoe van zowel slaap- als badkamer nog moest afmaken. Net om halfzes was ik nog bij Gamma voor een stopcontact voor 4 personen, bellen ze precies om zes uur.
De volgende dag, een rondje boodschappen, daar nemen we het halen van de radiator in op. De Gamma-meneer tilt 'm op het karretje, wil hem ook wel in de auto tillen als dat een probleem zou zijn. Dat aanbod slaan we af, dan moet hij 'm thuis er ook uit halen en naar boven dragen. Als we 'm samen niet in de auto krijgen gaat de koop niet door...
Het geheugen is een vreemde zaak. Verder met ons rondje. Eerst naar de ene winkel dan midden in de andere, Aldi: daar bedenk ik opeens dat ik m'n parkeerschijf vergeten ben. Je hoeft in Ermelo nergens parkeergeld te betalen maar blauwe zones zijn er wel. En daar staat 'ie, de Fiësta, in de blauwe zone. Er is een tamelijke actieve parkeerwachter, die ons al eens gevangen heeft, ik loop snel de winkel uit. Nog niets onder de ruitenwisser, dat valt mee. Maar waarom zegt m'n onderbewuste dat niet meteen?
Dan naar Lidl, die heeft z'n eigen parkeerterrein, probleemloos. Naar huis, kattengrit, 12 liter melk en ander klein spul naar binnen slepen en dan de radiator. Samen kunnen we hem goed dragen, mijn helft is net zo zwaar als twee zakken kattengrit. Ik haal 'm uit z'n verpakking zodat je hem wat beter vast kunt pakken. Dan tillen we hem, alweer probleemloos, naar boven.
Ik begijp waarom de luister- en kijkgelden zijn afgeschaft. Dat maakt het onmogelijk om betaling te weigeren. Daar is nu alle reden voor:
Van 16:50 tot 00:05 aan één stuk door sport, even onderbroken door 5 minuten journaal.
Wat mij betreft mag Ned 2 gesloten worden, op 1 alleen nieuws en actualiteiten, op 3 alleen Commissaris Rex en Time Team.
9 december 2005, 09:57 lees reacties
Rechercheurs verliezen map met vertrouwelijke informatie
ZUTPHEN - Rechercheurs van de politie Noord- en Oost-Gelderland zijn dinsdag een map met vertrouwelijke informatie over de vermiste Apeldoorner Henk Wildeman kwijtgeraakt. Het vermoeden bestaat dat de rechercheurs de map in Zutphen op het dak van hun auto hebben gelegd en zijn weggereden. Elders in de regio ontdekten ze dat de map zoek was.Die kunnen wel bij de AIVD solliciteren.
(Las ik op de 'telex'. Zie reactie van Ellen)
9 december 2005, 06:26 lees reacties
Die kater in Lelystad heeft een tuin met een zeer deugdelijke afrastering, maar Sneeuwuil vertrouwt het niet. Bontje is nogal een woesteling, je weet niet wat ze gaat doen als ze opeens bij 16 vreemde katten in huis komt. Froukje en Bontje moeten hun kattenziekte-inenting hebben, naar de dierenarts dus. Omdat we er dan toch zijn gaat Sneeuwuil Bontje laten chippen.
Er zijn erg veel erg grote honden in de wachtkamer. Bontje en Froukje zitten samen in een kooitje, Bontje in de slaaphouding, Froukje alert om zich heen kijkend. Als een hond te dichtbij komt gromt Froukje, Bontje bemoeit zich er niet mee.
Dat chippen gaat zo: een heel klein glazen buisje wordt onderhuids geïnjecteerd. In dat buisje zit een kruimeltje electronica dat een 15-cijferige code bevat. Die code kan je, buiten de kat, lezen met een speciaal apparaat.
Een tamelijk dikke naald is nodig om dat buisje te injecteren, Bontje lijkt daar niets van te voelen. Het buisje is na injectie, voor het linker schouderblad, onvindbaar. Wel leesbaar voor het leesapparaat!
5282 10000787322 is de code van Bontje. Bij www.chipnummer.nl zou je dat moeten kunnen opzoeken, maar het chipformulier gaat per snailmail naar de registreerder, moet dan nog met de hand verwerkt worden. Dat zou wel wat moderner kunnen!
Op de chip-site blijkt dat ook karpers gechipt kunnen worden...
De spaarlamp heeft de hele dag gebrand, om Sneeuwuil ervan te overtuigen dat je ècht geen brand krijgt. Ik werk nog wat hoekjes en gaatjes af, boor er nog twee gaten bij voor de leidingen van de verwarming. Ik kan wel eens beginnen aan een grote opruimactie. Nog een klein beetje loodgieten, nog minstens vier schroeven indraaien, een vergeten stukje voeg voegen.
Het begint er op te lijken.
Nu het toch over spinazie gaat, daar zit helemaal niet zoveel ijzer in. Het leuke van internet is dat je erg veel feiten kunt vinden, zelfs feiten die je niet zocht.
Hoe ik nou precies op die spinazie kwam weet ik niet meer, maar ik maakte kennis met een Dr. von Wolf. Die analyseerde in 1870 spinazie. Bij het opschrijven van z'n bevindingen vergiste hij zich in de plaats van de komma. Daardoor dacht men dat er 10x meer ijzer inzat dan in werkelijkheid. In 1937 werd die analyse overgedaan, maar we geloven toch nog steeds dat er veel ijzer in spinazie zit. Het is nog iets gekker: het ijzer is gebonden aan oxaalzuur, wat opname door het lichaam moeilijker maakt.
Goed voorbeeld van een feit wat ik niet zocht. Het kan me bovendien niets schelen hoeveel ijzer er al dan niet in welk voedingsmiddel dan ook zit. Het feit van de factor 10 vergissing is natuurlijk zeer welkom!
Ik doe de koffietest. Heel vroeg in de morgen, vóór de koffie: 75% en 1907 milliseconden. Nu een kop koffie, dan na precies 15 minuten: 100% en 1736 milliseconden. Koffie werkt. (Ellen was sneller, zou die blind tikken?)
8 december 2005, 06:23 lees reacties
Ik wacht. Ik wacht op de bestelde radiator, ik heb dus een soort van vacantie. Tijd voor wat Java.
Volgens een artikel in New Scientist heeft caffeïne een gunstige invloed op het korte termijn geheugen en de reactiesnelheid. In Oostenrijk hebben ze daarvoor een test bedacht, ik heb geprobeerd ook zoiets te maken.
Bij de test wordt even een letter getoond, daarna een andere, geen vast aantal. Daarna wordt gevraagd de voorlaatste letter van de reeks te tikken. De computer telt de goede antwoorden en de gemiddelde tijd in milliseconden die je nodig had voor het geven van dat antwoord. De 'echte' testers doen het een beetje anders. Mijn methode veronderstelt dat je enigzins kunt tikken.
Klik 'start', je krijgt 20 beurten, dan krijg je de uitslag. Klik, als je er nog geen genoeg van hebt, weer 'start' om het nog eens te doen.
Doe de test vòòr de eerste kop koffie van een dag, en vijftien minuten na die kop. Meld de resultaten!
(In New Scientist wordt beschreven dat de testgroep 24 uur geen koffie krijgt. Dan heb ik gegarandeerd koppijn. 'Men', in de medische wereld, schijnt niet erg op de hoogte van dit verband. Uren vasten doen ze ook nog, daar begin ik al helemaal niet aan.)
Dit is een Java programma. Ik kan alleen Java programmeren na de koffie, ik heb de test nog niet zonder koffie gedaan. 80% goed haal ik met veel moeite.
Java heet zo omdat de Java-ontwikkelaars veel Java dronken tijdens het maken van die computertaal. Het Java logo is dan ook een dampende koffiekop. Klik nu start!
7 december 2005, 06:09 lees reacties
Blader eens even naar 3 september, daar is een tekening van het badkamertje. Rechts daarvan is een ruimte die 'kast' heet. Een donker hok onder het schuine dak, geen raampje. Komt uit op de overloop die tegenwoordig ook al zo licht niet meer is. Een lampje zou daar wel aardig zijn.
Action heeft een bulleye, zo noemen ze die lamp. Ik koop er eentje, in witte uitvoering. Plastic met een echt glazen glas. Ik schroef 'm in de kast, leg een leiding en een schakelaar aan. Lamp erin, dichtschroeven, werkt. Maar 't houdt niet over.
Een lamp die ik toevallig had, roze, 40 watt. Ik schroef het stierenoog weer open en laat het glas uit m'n poten vallen. Op de betonvloer. Dat was niet zo handig, ik ben nogal kwaad op mezelf. Weer naar Action, ze hebben er nog één! Wat kostte die nou ook alweer, €1,45 of €2,45? Voor ik naar de kassa ga kijk ik even in de doos: deze zit al gebroken in de verpakking...
Geen nieuwe lamp dus, ik besluit alle glasscherven met m'n lijmpistool aan elkaar te plakken. Erg mooi wordt het niet, maar ik krijg alles weer tot een geheel. Bijkomend voordeel is dat ik de scherven niet hoef op te ruimen. Een gloeilamp van 75 watt erin, prachtig licht.
De wanden van de kast ga ik wit maken, gewoon, met muurverf. Niet veel werk, er worden ook geen waanzinnig hoge kwaliteitseisen aan gesteld. Met de roller, in de hoekjes met de kwast. Dan valt me op dat de lamp nogal geurig wordt. Lijm uit een lijmpistool smelt omdat er electrische verwarming in dat pistool zit. Een lamp van 75 watt blijkt voldoende warmte te geven om die lijm nog eens te smelten. Dat was niet zo handig. Alweer.
Lamp uit, ik laat alles afkoelen, schroef de lamp open. Voor de verandering laat ik niets vallen, maar de gloeilamp blijkt lijmdruppels op zich te hebben.
Er bestaan tegenwoordig bolvormige spaarlampen die nauwelijks groter zijn dan een gloeilamp. Zo eentje koop ik, 11 watt. Hij past in het oog, ik laat 'm twee uur branden, met dichtgeschroefde lamp. Nog niet eens handwarm, prima!
Ze zijn heel duur, die bolvormige spaarlampen. Zou ik 'm 24 uur laten branden dan had ik ten opzichte van de gloeilamp 1,5 Kwh gespaard, ofwel €0,10. Ze kosten wel €5,00 meer dan een gloeilamp, hij moet 500/10=50 dagen continu branden om quitte te spelen.
Ik doe 'm nu aan en nooit meer uit, dan ga ik 1 februari geld verdienen...
6 december 2005, 06:33 lees reacties
Is er iemand van plan een beddenwinkel te openen? Een goede raad: neem geen Ford Fiësta voor de zaak. Je krijgt er met veel moeite één spiraal in geperst, maar dan kan de klep niet helemaal dicht.
Op het slaapkamertje stonden twee bedden. De ene kon je op vernuftige wijze zo klein krijgen dat hij onder de andere paste, ooit gekocht op de boeldag. (zie 4 september 2004) Die bedden moesten naar Suikervlied, omdat (a) Iris een kerstplan heeft en (b) ik ze hier kwijt wil.
Met veel passen en meten één spiraal in de Fiësta gekregen. Naar Suikervlied gebracht, daar opgesteld. Dan terug voor de tweede. Die is een stuk zwaarder maar iets kleiner: hij past onder de eerste maar hij heeft allerlei veren en stangen waardoor hij bedhoogte kan aannemen. Sneeuwuil gaat mee voor het zware tilwerk.
Terug voor de matrassen. Die zijn ook wel tamelijk zwaar, maar je kan ze dubbelvouwen zodat ze wat hanteerbaarder worden. Als ik de tweede in de Fiësta stop beginnen alle sirenes in Ermelo te loeien, maar dat kan toeval zijn. De twee vederlichte matrassen die, zonder bedden, in Suikervlied lagen mogen in Huub z'n container.
Nu is er iets meer ruimte in het slaapkamertje, ik kan nu alles zo verplaatsen dat ik een radiator kan monteren. Dat is een verandering van het plan, we dachten eerst de airco te gebruiken als verwarming. Die kan dat, in principe, warmte geven. Het nadeel is dan wel dat die warmte bij het plafond vrijkomt, hij zal waarschijnlijk lang moeten blazen om het hele kamertje warm genoeg te houden.
Daarom besloten toch maar een gewone radiator te monteren, wel met een thermostaatkraan. Gamma werkt tegen: de radiator moet besteld worden. Toch lijkt het wel alsof ik de laatste fase van dit bad/slaap project bereikt heb.
Voor de eerste fase: zie 7 juli, vijf maanden geleden...
5 december 2005, 06:32 lees reacties
Van die wijken waar je maar 30 mag, zoals hier in Ermelo, die hebben ze in Lelystad ook. Met dit verschil dat je daar 70 mag. De wegen er naar toe, daar mag je aldoor 100, je bent er zo. Het katerhuis is ook makkelijk te vinden, de hele vensterbank staat vol met door de katten gewonnen bekers.
Het echtpaar Betty en Frans hebben hun hele huis ingericht voor hun zestien katten. Op de vloer hebben ze precies dezelfde tegels als in ons badkamertje, ik voelde mij meteen thuis. Het echtpaar deugt ook, wat jonger dan wij maar dat is bijna iedereen.
Als ik goed heb opgelet dan zijn alle katten daar Maine Coons, van nogal verschillend uiterlijk. Een ding hebben ze gemeen: ze zijn allemaal minder mooi dan onze katten. De dekkater beviel ons wel, vooral zijn karakter was goed. Volgens B&F is kattenkarakter erfelijk: ze beweren aan het gedrag van een kat te kunnen zien wie z'n voorouders zijn. Lijkt me nogal sterk...
Betty was niet erg tevreden over Bontjes stamboom: teveel naaste familie bij de voorouders. Haar kater heeft dat niet, hoewel alle Maine Coons niet zo heel verre neven en nichten van elkaar zijn. Een beetje inteelt schijnt niet zo erg te zijn, als de basis maar goed is. Bontje is dus goedgekeurd door B&F, de dekkater door M&F. Het wachten is nu op de volgende krolsheid van Bontje. Hebben wij nog even tijd om €500,00 bij elkaar te sparen, want dat kost zo'n beurt. Wel met garantie: als er geen zwangerschap volgt mag ze nog eens. Ook een nestje van minder dan drie valt onder die garantie.
Sneeuwuil vertelt over alle katten die wij zagen vanaf onze étage aan de Egelantiersgracht. De huizen vormen één gesloten blok, de katten lopen over alle schuurtjes, hokjes, aanbouwsels, tuintjes maar ze kunnen niet op straat. Een veilig eigen wereldje.
Frans vertelt dan geboren te zijn in een huis aan de Egelantiersstraat...
Omdat Lelystad zo dichtbij is en door al die snelle wegen waren we al vroeg weer thuis. Vroeg genoeg om nog even in Suikervlied te gaan zagen. De geknakte sparren tot brandhout verzaagd, de takken netjes weggegooid. De geknakte takken van de laurierkers geamputeerd. Er zijn wel wat gaten ontstaan: het achterliggende huisje is zichtbaarder geworden. De ervaring leert dat zoiets in een jaar weer aardig dichtgroeit.
Eigenlijk prima weer om een beetje te zagen. Een enkel drupje regen, veel wind maar die voel je in 't bos niet, ideale temperatuur. Ik zou best nog wat willen zagen, maar de andere bomen zijn nog heel. En dat zaagblad, dat moet nodig gezet worden!
4 december 2005, 06:07 lees reacties
Even naar buiten, uit de verflucht. Niet voldoende bij stilgestaan dat het de zaterdag voor 5 december was, er zijn nog wat mensen aan het inkopen doen. Zwarte Pieten zien gelukkig dat ik niet tot hun doelgroep behoor, ik wordt genegeerd. Er is er eentje die op een trombone improvisaties op sinterklaasliedjes speelt, helemaal niet slecht.
Ik zoek een speciaal doosje, onvindbaar. Omdat alle winkels heel erg vol zijn kan ik niet even gauw in en uit rennen, ga dinsdag nog maar eens zoeken.
De gebeurtenis op katgebied ging gisteren niet door, straks gaat het er van komen. We gaan naar Lelystad, een eventuele partner voor Bontje bezoeken. Waarom de kattengroep zich magneticats noemt is niet duidelijk. Wie nou precies de dekkater is ook niet.
Lelystad heeft 'n groot voordeel: het is dichtbij. Als 't zover is moeten we Bontje brengen, een klein weekje daar laten en dan weer ophalen. Sommige katten vinden autotochten verschrikkelijk, ik weet niet hoe Bontje daarover denkt.
In de ommuring van het bad zit een luikje om het syphonnetje te kunnen bereiken. Op dat luikje plakte ik tegels, je kunt bijna niet zien dat het een luikje is. Die moet ik, als laatste, nog even voegen. Kan nog net, voor de reis naar Lelystad.
Vijftig jaar geleden gingen Kees, oom Han, ik, wie nog meer? toeristisch naar Lelystad. De dijk was net klaar, de polder was nog een meer. Wat later Lelystad zou worden bestond uit wat barakken, daarin werden de dijkwerkers opgeborgen. Best fascinerend maar niet bepaald mooi. Sommige barakken zijn er nog, op ruim 100 meter daarvandaan woont nu die dekkater!
Ik ben er veel later nog wel eens doorgekomen, van Lelystad naar Hoorn is ook zo'n dijk met aan twee kanten water, niet zo'n super zinvolle dijk. Bij Hoorn linksaf, dan kom je bij Jolanda.
3 december 2005, 06:12 lees reacties
Een zware dag. Niet alleen de andere videorecorder aansluiten, dat is nog mensenwerk. Maar dan ook nog de kanalen enigzins prettig instellen.
De katten bemoeien zich ermee, ze zitten wel graag achter de video/audio/dvd/tv apparatuur. Soms liggen daar ook oude kranten. Die versnipperen ze om er nesten van te bouwen. Als je dus een stekker ergens daar achter in wil steken moet je eerst een paar handenvol papiersnippers terzijde leggen.
Eigenlijk zou ik die apparaten zo moeten inbouwen dat de katten er niet meer achter kunnen. Ik moet nog zo veel andere bouwplannen uitvoeren, dat komt er voorlopig niet van. Misschien even gauw een aftakking van het schrikdraad?
Ik had ooit een verzameling uitdrukkingen zoals wit/zwart televisie. Dat is vlaams voor zwart/wit tv. Er zijn een heleboel van dat soort voorbeelden, ik heb ze ooit ergens opgeschreven, maar waar? Ik weet geen andere meer, behalve die ik onlangs hoorde: "tussen schip en wal", van een vlaamse professor. Nu probeer ik tijdens het bouwen me die andere te herinneren. Lukt niet, nou ja: zeker en vast, die wel. Als ik geen echte problemen heb bedenk ik wel een probleem.
Er is inmiddels vastgesteld wie het stopje uit de gootsteen trekt:
Heb ik de geweldige intellectuele prestatie geleverd de 'andere' videorecorder zo te programmeren dat 'ie ma-vr hetzelfde programma opneemt, blijken de Rexen op te zijn bij Talpa. Wat nazorg voor de onthoudingsverschijnselen, vergeet het maar. En de publieke omroep houdt er ook al zo'n beetje mee op.
Avondvullend ganzeborden dan maar?
2 december 2005, 07:43 lees reacties
Speciaal voor Ellen.
2 december 2005, 06:10 lees reacties
Gootsteen, je zou het beter gootstaal of gootkunstof kunnen noemen. Maar er is iemand in ons huis die pist in de gootsteen en ik ben het niet. Voor Sneeuwuil lijkt het me niet echt makkelijk, er blijven zes andere verdachten over.
Zeer waarschijnlijk dat de dader een katachtige is, het stinkt naar kattepis. De typische katerlucht, maar dan wat afgezwakt. Beide katers zijn 'geholpen', maar dat betekent niet dat ze niet kunnen stinken, ze doen het alleen meestal niet. En dames kunnen ook stinken.
Sneeuwuil haalt gevacumeerde biefstuk uit de diepvries. Om die te laten ontdooien legt ze de pakjes in een laag water in de gootsteen. Even later horen we geklater: Bontje zit in de gootsteen. Wat klatert er nou, zijzelf of haar pogingen de biefstuk uit te pakken? Niet duidelijk, maar ze is wel verdacht.
We laten een laag water als pispreventie staan en verlaten het pand. Als we terugkomen is het stopje uit de bak, we beschuldigen elkaar. Omdat ons beider korte termijngeheugen geheel defect is komen we er niet uit, maar er stinkt toevallig niks.
Des avonds deden we dat nog eens, met die laag water. Dromdrosje vindt het leuk om daarin rond te stampen, de anderen vinden het ook wel belangwekkend. De volgende morgen betreden we samen de keuken, het stopje is er weer uit! Nu weten we zeker dat er geen humane interactie is geweest: de katten halen kennelijk het stopje er uit! Stom van ze, nou is dat leuke water weg. Onbegrijpelijk is dat ze dan nìet pissen...
De videorecorder is niet meer in topconditie. In Suikervlied staat er eentje die waarschijnlijk beter is, we besluiten ze om te ruilen. Een Reisje, dus!
Daar blijkt dat die natte sneeuw ook enkele van onze bomen overbelast heeft. Jammer genoeg niet die lariks die we eigenlijk weg willen hebben. Wel onbeduidende sparren die in hun val mooie laurierkersen hebben gespleten. Ik zaag snel de ergste slachtoffers af, Sneeuwuil dreigt te bevriezen. Ik moet daar binnenkort eens wat langer heen, met noodverbanden.
De gammele videorecorder mag dan mee, naar Suikervlied. (Hij doet 't nog wel, maar hij wil niet snelspoelen.) Ik wil geen nieuwe kopen, want ik wil een computer-met-disk als videorecorder. Als ik met al m'n bouwprojecten klaar ben is dat het volgende plan. (Die filmpjes op DVD zetten, dat gaat er dan ook eindelijk eens van komen.)
Laatste nieuws: Mysterie van pissende kat opgelost. Bontje op heterdaad betrapt. Passende maatregelen worden overwogen.
1 december 2005, 06:11 lees reacties
Omdat we toch in Putten moesten zijn even een reisje naar Nijkerk. Sneeuwuil voelde zich verplicht onze westelijke buurvrouw, die in Huize Zilverschoon te Nijkerk verblijft, te bezoeken. Toevallig weet ik waar dat is, omdat ik ooit op het Zilverschoonplein woonde is die naam blijven hangen. Dat plein is overigens in Zaandam, voor mijn geheugen schijnt dat niks uit te maken. Zilverschoon in Nijkerk is aan een straat waar je niet graag zou wonen: de Vetkamp.
Het Huis blijkt een soort van ontmoetingsruimte met uitgebreide leestafel te hebben. Sneeuwuil gaat naar de buurvrouw, ik naar de leestafel. Ik ben de enige daar, AD, Trouw, Telegraaf zijn de dagbladen binnen mijn gezichtveld, daarnaast ontelbare weekbladen.
Achter mij, onzichtbaar maar niet onhoorbaar, vormt zich een groep. Middelpunt is een vrouw met rolstoel, daarbij minstens een dochter, misschien wel twee. Dan verschijnt de huisarts van de vrouw die haar zeer professioneel condoleert. Het blijkt dat haar echtgenoot net dood is; men is het er over eens dat het zo maar beter is. Jammer, ik durf me niet om te keren, ik kan niet alles goed volgen, in het bijzonder niet horen welke vrouw er aan het woord is.
Ik heb de kranten uit, wil net aan de National Geographic beginnen, dan is Sneeuwuil er al weer. Het gaat niet zo goed met de buurvrouw.
We gaan, samen met de huisarts, naar buiten. Daarna, zonder de huisarts, naar de bouwmarkt. Dat schreef ik al eens, dat Nijkerk een bouwmarkten paradijs is. Formido, Big Boss en Karwei vlak bij elkaar.
We willen meten hoe groot een kleine hangwc is. Die ik in het badkamertje monteerde is 55 cm diep. De kleinste pot van de bouwmarkt is 48 cm. Het reservoir zit in een toestand die 19 cm diep is. Totale diepte minstens 19+48=67 cm, de pot die bij het huis hoort z'n voorrand is 60 cm van de muur. Nieuwe ding zou dus 7 cm dieper zijn, dat wordt een beetje krap. Tenzij er een reservoir is dat aan 12 cm genoeg heeft, eens even googelen. (Merken jullie wel dat de badkamer teksten naadloos overgaan in wc teksten?)
Nog niks opgegoogeld...