ga naar februari

maandag 31 januari 2011, 23:09 lees reacties

Wat nu te doen? Klokslag 12:00 verlaat ik het pand en zie dan dat ik de konegin vergeten ben. Overal vlaggen, maar niet op nummer 33. Nu kan ik maar beter doen alsof het een principe is, geen vlag. Op gevaar af dat ik geëxcommuniceerd word of op z'n minst ontvriend.

Via m'n eigen sluiproute naar de Plusmarkt. Eerst een stukje Berkenlaan. Zomaar middenin verandert die opeens in de Rozenlaan. Ooit heeft er een ambtenaar gedacht 'die Berkenlaan, die is nou wel eens lang genoeg', en die heeft daar een paal gezet met twee naamborden. Ik ben heel blij met de Berken/Rozenlaan: niet één vlag!

Net het punt waar Google twee Streetview foto's niet perfect geplakt heeft. En dan ook nog een niet weg te krijgen Pinokkio tekst. Maar dit is 'm dus ongeveer, die paal met de twee borden.

De Plusmarkt heeft niet wat ik hebben wil, terug door het centrum. Daar is op dit maandagmoment helemaal niets te beleven, nul vlaggen dus. Via twee andere supermarkten (die maar gedeeltelijk hebben wat ik zoek) kom ik weer in het erge vlaggengebied. Gauw met m'n ogen dicht naar huis.

Even later, even naar Suikervlied. Nog steeds nieuwe bospaadjes, geen vlaggen.
Dat zaad links ligt er nog, sinds zaterdag. Dat zaad rechts heb ik er net bij gestrooid, dat soort lag er zaterdag ook. En brood, en pinda's, dat eet men wel maar niet dat kleinere zaad. De vetbollen zijn ook flink aangevreten.

Terug, een zwijn kruist mijn pad, zoals altijd te snel voor de camera. Bijna thuis, een stilstaande gans, zie ook 20 dec '10. Hij is nog puntgaaf, geen vraatspoor te zien.
Behalve de gans is er nu ook een vogelhuis verrezen. Opgesierd met een zeer dikke, zeer lange slinger pinda's. In Suikervlied zou die binnen 48 uur verdwenen zijn, hier ziet men er niets in. Die twee merkwaardige kunstwerkjes bijna in het midden, dat zou ook wel eens vogelvoer kunnen zijn. Enorme vogelvrienden daar, maar helaas...

zondag 30 januari 2011, 23:15 lees reacties

Wat heeft Canon toch een enorm kleurgevoel:

Op Valentijnsdag vieren we dat er een of twee priesters en/of bisschoppen ter dood werden gebracht. Wel een feestje waard. Maar zouden de mannetjescamera's niet blauw moeten zijn?

Ik heb ooit aan Canon bekend dat ik een van hun camera's had aangeschaft. Sindsdien krijg ik mail van ze, ongeveer 50% wel interessant. Die camera rechtsonder lijkt me wel wat.

Bezoek van Iris & Auke. Iris overweegt morgen haar baan op te zeggen. Ze is bezig met meerdere sollicitaties maar eigenlijk wil ze free-lancen. Websites maken dus. Auke heeft een vriendje met een taxibedrijf. Dat vriendje gaat een dienstreis langs taxibedrijven/fabrikanten maken, hij heeft Auke gevraagd mee te gaan. Abu Dhabi, Kuala Lumpur, Seoul, HongKong, lijkt me wel interessant. (Je hoeft niet op de links te klikken, alleen wijzen met je muis is genoeg. Linksonder zie je dan een zeer korte samenvatting.)

Auke wil een camera meenemen, hij weet zelfs wat een 'evil' camera is! Ik zou iets nemen wat niet te groot maar zeker niet te klein is, de bovengenoemde (niet evil) camera bijvoorbeeld, 193 gram. Auke is heel groot en sterk, misschien past de G12 (401 gram) beter bij hem. Voor mij zou die te groot en te zwaar zijn.

Geen stap buiten de deur vandaag. Ik heb niet de indruk dat ik veel mis. Heb mooi de tijd om al die links bij Auke z'n reisje te zoeken.

zaterdag 29 januari 2011, 23:37 lees reacties

Windstil wandelweer, weer naar Suikervlied. Niet alleen om de vogels te voeren maar ook om de thermostaat op 20°C te zetten. I&A doen iets in Apeldoorn en in Amersfoort, denken dan omstreeks het middernachtelijk uur in Suikervlied te arriveren.

Ik heb oud brood, dat moet op de tuintafel. Ik ken die vogels zo'n beetje, dat tafelkeed moet er af. Het is berijpt, ik leg het over een krukje in de douche zodat het ongestoord kan ontdooien. Nu het brood en nog wat van de zaadvoorraad, het ziet er zeer smakelijk uit.

Toen met die sneeuw liep ik dagelijks in en uit. Met sneewvoeten, sneeuw met zaadrestjes, bladeren, etcetera. Het is een beetje een rommeltje op de vloer van Suikervlied, ik ga stofzuigen. Het hele pand heeft één laminaatvloer, da's makkelijk. Het vloerkleed is iets moeilijker, wel een uitdaging.

Klaar, terug, omwegje langs het vennetje. Ik hoopte daar een prachtige ijsvloer aan te treffen maar het ziet er vreemd uit. Bevroren, dat wel, maar met vreemde golfpatronen. Dan bos en hei en bebouwde kom, pas ter hoogte van de kerk bedenk ik dat ik de thermostaat vergeten ben.

Thuis, een lichte lunch, dan wéér naar Suikervlied. Nu met het autootje, anders gaat het wel erg veel tijd kosten. Allereerst de thermostaat, dan het tafelkleed. Het is ontdooid, ik drapeer het over een stoel zodat het ook nog kan drogen. Naar huis, ook met de auto is het wel een aardig tochtje.

Thuis heeft Sneeuwuil een probleem. We vinden allebei 'The windmills of your mind' het mooiste lied aller tijden, zowel de tekst als de muziek. Sneeuwuil wil de bladmuziek, die kan ik vinden en downloaden, dat kost wel €3,94. De computer speelt de melodie, op het scherm de bladmuziek. De noot die gespeeld wordt is rood, zelfs ik kan dat begrijpen.

Een kopie van het hele zaakje op Sneeuwuil d'r computer, werkt, maar niet helemaal: alleen het eerste blad. Om alle bladen te zien willen ze het liefst nog eens €3,94 hebben maar als je het heel lief vraagt mag je een geheim knopje indrukken waardoor alle bladen zichtbaar worden. Nou printen, en dat wil niet. We proberen van alles, lukt niet. Mijn computer wil wel alle bladen printen maar die heeft een probleem met de printer zelf. Of eigenlijk met de inkt, die is niet op maar wel een beetje opgedroogd. Vaag resultaat, net voldoende.

Het volgende probleem is niet mijn probleem. Windmills moet geponst worden in een papierstrook zodat het op het rechts afgebeelde apparaat kan worden afgespleed. Dat apparaat heeft weliswaar drie octaven, maar alleen hele noten. En in de muziek van Windmills is er iets met kruisen of mollen...

Het derde probleem: Sneeuwuil koopt een broek à €6,00 op Marktplaats. Er is wat verwarring over de maat of zoiets, de verkoopster wil wel even langskomen met nog meer broeken zodat er gepast kan worden. Uit Lelystad, dat is ruim 30 kilometer. En ze komt nu, met een echtgenoot.

Klein autootje, toch wel 1 op 15, heen en weer, 4 liter benzine. Dat kost meer dan €6,00! De schade valt mee, want Sneeuwuil neemt nòg een broek. Het paar valt op, zij omdat ze zulk fraai abn spreekt, hij omdat z'n vader jarenlang voor de VN in Egypte heeft gezeten, hij kent Caïro goed. Ook omdat ze katten en honden hebben. Hij restaureert als hobby oude auto's, is bezig met een zeldzame DS, de katten hebben de bestuurdersstoel stukgekrabd. Bij het afscheid krijgen we ook nog een cake, nee, die zal niet rijk worden van d'r handel.

vrijdag 28 januari 2011, 23:16 lees reacties

Nou die tandwieltjes nog. De fietsenmaker heeft hele dure, maar wel mooie. 'Sealed bearing' staat op het doosje, erg verleidelijk. Maar twee wieltjes voor €10,00? En gisteren al €11,00! Drie dagen niet eten, dan is het februari, ik neem ze.

Het vervangen van die wieltjes is

• moeilijk
• zwaar
• tijdrovend

Moeilijk omdat de fiets van de schuur naar het kamertje moet. De afstand is het probleem niet, een meter of drie. Maar die deuren waarbij katten staan te wachten om naar binnen te dringen. En bij ieder vergeten stuk gereedschap staan ze daar weer. De wieltjes zelf zijn zo moeilijk niet. Twee boutjes los, oude wieltjes weg, nieuwe wieltjes aanbrengen, boutjes vast.

Zwaar, erg licht is de fiets niet, maar je hoeft 'm eigenlijk niet op te tillen. Nee, zwaar is het niet.

Tijdrovend, dat wel. Het kamertje schoonmaken als de fiets er weer uit is kost veel tijd. Het schoonmaken van m'n handen ook. Maar de meeste tijd heb ik nodig om te besluiten wat ik met de oude wieltjes moet doen. Twee busjes, vier metalen schijfjes, die komen altijd wel van pas. Twee versleten plastic wieltjes, jammer, daar heb je echt niks meer aan, misschien gooi ik die toch maar weg.

Het lukt niet om een heldendaad te maken van het verwisselen van de wieltjes. Ik loop maar eens naar Suikervlied. De grond is bevroren, ik ga de vogels vetbollen verstrekken. Ik kom langs Hanengewei 18, dat wordt afgebroken. Het huis was uiteraard ontruimd maar op het moment dat ik er langs loop wordt net de betonplaat die de kelder bedekt weggetrokken. En de kelder is nog helemaal vol! Allerhande vaasjes en aluminium pannen, maar ook een kompleet Brabants Bont servies. Ik zou het wel willen inpikken om het op Marktplaats te zetten maar met de volgende hap van de graafmachine is alles verbrijzeld...

Fraai wandelweer, maar geen avonturen. Een grote vetbol, twee kleintjes en een kop koffie. Wandeling terug, nu is de kelder zelf ook verbrijzeld.

donderdag 27 januari 2011, 23:12 lees reacties

Die je daar op haar rug ziet, dat is Dweiltje. Maar het gaat me om die sporen op de ruit. Dat doet Dromdrosje. Die loopt de tuin in om flink modderpoten te krijgen. Als ze dan weer naar binnen wil gaat ze de ruit staan poetsen. Ze wil dat je de deur open doet want zij kan niet door het kattenpoortje. Wel naar buiten, niet naar binnen. Een kattenpsychiater, dat valt vast niet onder de zorgverzekering.

Vroeger, laten we zeggen 1980, toen werd er nog gebreid. Ook als je zelf niet breide wist je hoe breien er uit zag. In die tijd zaten we eens in de tram naar Serajevo en in die tram zaten ook breiende vrouwen. En die breiden heel anders dan we gewend waren. (Prachtig filmpje over Europees breien. En dit is Turks, daar staat je verstand helemaal bij stil.)

Stel, je wilt in Ermelo een cursus Turks breien geven, een cursus van een week. Het wordt wel een dure cursus, met al die breinaalden. De wol kan je misschien wel bij de schaapskooi krijgen, maar je wil toch wel wat subsidie. De wethouder wil wel, maar de gemeenteraad sputtert tegen. Veel heen-en-weer gepraat. Dan zegt de wethouder (na 24 uur nadenken) dat de cursus ook wel drie weken kan duren en opeens gaat de raad accoord. Op voorwaarde dat de cursisten op geen enkele manier Portugees gaan breien.

Je hebt je goed voorbereid, in vijf dagen kan je echt wel het basisbreien overdragen. Nou moet je opeens vijftien dagen er over doen en de eerste cursus is volgende week. Hoe kan je dat nou serieus voorbereiden?

Samen naar Lidl en Coöp. Er klopt niet veel van mijn tekst van gisteren, ze hebben geen van beiden sprinklers. Alleen die smalle twee-rings-ordners, die zijn er. En bij Coöp heel erg veel bewakingscamera's. Te koud om te fietsen, bijna te koud om te lopen. Niet erg, ik haal mijn fiets naar binnen. Als hij een beetje is opgewarmd ga ik groot onderhoud aan de versnelling doen. En nieuwe tandwieltjes in de kettingspanner? En remblokjes?

Ja. Vier remblokjes voor €11,00. En dat terwijl de hele fiets maar €45,00 kostte...

Het beste nieuws van vandaag:

woensdag 26 januari 2011, 23:14 lees reacties

Even naar Lidl. Moeder met kind duwt winkelwagen en sleept wandelwagen. In wandelwagen zachtjes brullend kind. Moeder doorploegt de 'non-food', negeert kind. Er zijn ordners bij de non-food, maar van die smalle met maar twee ringen. Ik ga de waren halen waar ik voor kom.

Bij de kassa zie ik ze weer. Nu duwt ze de wandelwagen en sleept de winkelwagen. Het kind heeft ze nu op de heup, dat helpt qua gebrul maar ze heeft nu nog maar één hand om haar aankopen op de band te zetten. Ik zie het bijtijds, ga in de andere rij staan. Mijn aankopen passen in een doosje, geen wagen nodig.

Er smeult iets in het wandelwagentje. Tamelijk zwarte rook, we zien het pas als de rookmelder van de winkel het ook ziet. Vorig jaar maart of april was de winkel een dag dicht omdat ze een sprinklerinstallatie gingen aanbrengen. Nu blijkt dat de rookmelders gekoppeld zijn aan die installatie: automatisch beginnen ze te sproeien. Maakt al dat water kortsluiting of wordt de electriciteit automatisch uitgeschakeld door de rookmelder? In elk geval gaat het gewone licht uit, de noodverlichting gaat aan.

Geen stroom, geen pin, niet erg want ook geen kassa. Dat magere jongetje van de Lidl rijdt het wandelwagentje naar buiten. Goed gemaakt: de deuren gaan automatisch open als de stroom uitvalt! Er is geen paniek, maar men begint toch wel naar de uitgang te dringen, zonder de niet-betaalde winkelwagens. Ik wordt meegesleept in de stroom, sta even later buiten met m'n doosje met waren, wel wat nat maar gratis deze keer! Het magere jongetje heeft de bron van de zwarte walm gevonden, een pakje sigaretten. Moeder heeft bij het betreden van de winkel haar brandende sigaret teruggestopt in het pakje...

Sneeuwuil is kritisch. Ze vindt dat ik niet over het weer mag schrijven. En ze vindt de mistfoto niks aan. Ze heeft wel een punt, twee punten zelfs, maar als er nou niks gebeurt? Nou ja, ik kan natuurlijk wel wat spannends verzinnen...

Wel waar gebeurd: naar de apotheek, naar de Plusmarkt, naar AH. Pas bij het verlaten van AH gebeurt er iets, twee jonge mannen hebben het over een Wijvenmercedes. Jammer, we kunnen niet ontdekken wat dat nou is. Een Smart?

Nog meer pret, op het parkeerterrein. Thuis googelen, geen goed plaatje van de Deense bestelwagen die deze tekst draagt. Ik ga een eindje fietsen. Sneeuwuil wil dat ik de kampeerterreinen af ga, op zoek naar die bestelwagen. Die weet kennelijk niet hoeveel kampeerterreinen hier zijn. Ik mag niet zeggen waar de wind vandaan komt maar ik fiets in oostelijke richting...

Wij kijken echt naar alles op de tv, zelfs naar WNL. Soms worden we daarvoor beloond, hier zien we bijvoorbeeld een bekende Nederlander die €0,10 teveel betaald heeft voor een liter benzine.

dinsdag 25 januari 2011, 23:16 lees reacties

Ik las 'Murder in the Supreme Court', door Margaret Truman. Het Amerikaanse Hooggerechtshof, dus, in Washington. Het valt op dat die Margaret erg veel details kent, van het genoemde Hof en van het Witte Huis. Even googelen maakt duidelijk hoe het zit: ze is de dochter van Harry Truman!

Goed nieuws, nog beter nieuws is dat ik twee gratis e-books van Truman vond. Daar kan geen Kringloper tegenop.

Ik ben nou toch bezig, die foto met mist kan ik ook wel even doen. Dacht ik gisteren, toen dacht ik ook dat er vandaag mist zou zijn. Niet goed opgelet bij het weerbericht, Koud, dat wel. Maar veel wind, glashelder met veel zon. Eigenlijk moet de achtergrond nog wat vager maar als het weer helemaal niet meewerkt heeft dat niet veel zin.

Ik loop naar de brievenbus, verjaarskaart. Sneeuwuil d'r vriendinnetje Lia wordt 65. Even rekenen, dat moet de allereerste babyboomer zijn! Eind jan-feb-mrt-april (negen maanden terugtellen is niet te doen, drie maanden vooruit levert hetzelfde resultaat.) Eind april, wel wat vroeg, maar Zundert was al wat eerder bevrijd dan de rest van NL.

Behalve brief posten nog een opdracht: brilpoetsdoekjes. Doosje bij het Kruidvat, heel merkwaardig: het doosje rammelt. Bij iedere stap hoor ik dat doosje, er zullen toch geen brilleglazen inzitten? Dat is wel een heel extreme vorm van poetsen maar voor €1,18 kan dat bijna niet.

Thuis. De stikkertjes voor de toetsen zijn aangekomen. Precies hetzelfde besteld, toch zijn ze een beetje anders dan de vorige. Grijsblauwe lettertjes, best mooi, maar de vorige waren sneeuwwit. Alles vervangen dan maar? Nee, Sneeuwuil gaat zelf aan de gang, ze vervangt alleen de onleesbaren. Niet al te goed kijken, dan valt het helemaal niet op.

maandag 24 januari 2011, 23:04 lees reacties

Ik wil naar Suikervlied, in de hoop daar bovenstaande foto te kunnen maken. Helaas, de wind waait uit het noorden, daarom naar Harderwijk. Ik ga verder met mijn zoektocht naar van die bladen. Zaterdag zocht ik ze ook al. Gelukkig vond ik ze niet, mijn wens is intussen verfijnd.

Als je ze een beetje handig neerlegt passen er drie dvd's op een A4. Aan elke kant drie, dus zes in totaal. Een stapel van zes centimeter, die krijg je bijna niet in een ordner. Maar als je de vellen met 4 vervangt door vellen met 6 dan is je stapel nog maar vier centimeter! We hadden nooit uit Den Bosch moeten verhuizen, daar hebben ze die vellen.

Door bos en veld naar H. De eerste computerwinkel heeft ze niet, de tweede ook niet. Die tweede is naast Action. In H. is Action twee keer zo groot als in E, dat betekent dat ze twee keer zoveel van elk artikel hebben, maar niet meer artikelen. Dixons, Blokker, Marskramer, allemaal niks.
11 nov '10 schreef ik over Sneeuwuil d'r rekenmachine, dattie was zoekgeraakt. Ik kocht toen een heel kleintje: te klein. De Marskramer heeft op de plaats waar ik naar A4 vellen zoek een iets groter rekenmachientje, wel wat duurder, €1,00. Die neem ik. Nog wat verder is een winkel die ze ook niet heeft, de dvd-vellen.

Je zou ze zelf kunnen maken, het lijkt me wel een heel gedoe. Ik ga nog maar wat Googelen, ik vind die van het plaatje, in Australië...

Voor of tegen de missie naar Afghanistan, ik probeer te twijfelen. Maar helemaal vanzelf vind ik de argumenten van de tegenstanders (Willem van de Put) beter dan die van de voorstanders. Het argument 'gevaarlijk' tel ik niet mee, als je bang bent voor gevaar moet je geen politieagent of soldaat worden. Het argument 'het aanzien van Nederland in de wereld' vind ik om te kotsen. Het argument 'Afghanen niet in de steek laten' vind ik zwaarwegend, maar wat is dat, 'niet in de steek laten', in dit geval? Jolande doet alsof ze nog twijfelt, ik niet meer.

zondag 23 januari 2011, 23:19 lees reacties

Neodymium met wat ijzer, daar kan je waanzinnig sterke magneten mee maken. Jullie hebben allemaal neodymium magneten want ze zitten in alle harde schijven (Als onderdeel van het dingetje waarmee de lees/schrijfkop verplaatst wordt.) Telkens als er een harde schijf sneuvelt haal ik hem uit elkaar, om te zien waarom hij sneuvelde. Dat lukt niet, dat 'zien'. Daarna gooi ik alles weg, behalve de twee neodymium magneten. Ik heb er nu jammer genoeg zes.

Leuk om mee te spelen, maar een nuttige toepassing van die magneten? Die weet ik niet, ik plak ze (ik bedoel ik laat ze zich zelf plakken) op de buis van mijn bureaulamp, zonde om weg te gooien. Je moet behoorlijk wat kracht in je vingers hebben om ze daar weer af te krijgen.

Vandaag een nuttige toepassing. Ik bevestig een magneet onder het kastje uit HongKong. Ik zet het kastje op een computerkast: muurvast en onwrikbaar. Nu ga ik --- maar dat moet je nooit geloven. Donderdag schreef ik 'nu ga ik stukjes triplex', zaterdag 'ik ga drie draden', allebei niet waar. Vannacht bedacht ik dat met die magneet, dat heb ik intussen echt gedaan! Nu ga ik al die kabels netjes bundelen...

Ik hèb van dat spul wat je om kabels doet, ik kan het nog vinden ook. Ooit aangeschaft om snoeren te beschermen tegen jonge katjes. Na electrocutie krijg je daar geen €500 meer voor. Wat ik waarschijnlijk ook nog heb maar niet kan vinden is het 'special tool' waarmee je de kabels gemakkelijk in die plastic omhulling krijgt. Ik weet niet meer precies hoe dat tool er uitziet, het plaatje dat ik vond is niet erg duidelijk. Ook het netjes bundelen is dus niet waar.

Als je goed zoekt op de foto vind je nòg een neodymium magneet. "Het verdient geen schoonheidsprijs", hoor je dan te zeggen. Maar het werkt!


zaterdag 22 januari 2011, 22:59 lees reacties

Oost-Groningen, wat klinkt dat toch anders dan Zuid-Limburg. Ik herinner me vaag een bezoek aan het Groninger Ziekenfonds, zal wel iets met computers te maken hebben gehad. Verder ben ik nooit in de hele provincie geweest. Wel in Friesland, dat klinkt meteen heel anders. Oost-Friesland, dat bestaat niet eens, West-Friesland, dat is niet eens in Friesland.

Ik bedoel als die kliniek nou in Oost-Groningen komt? Je moet al een flinke doodswens hebben om naar Oost-Groningen te willen, dat is dan meteen getest. Het plannetje van onze voorzitter dus, Petra de Jong, al noemt die er nog geen locatie bij. Het Reformatorisch Dagblad kopt: Levenseindekliniek NVVE is doodlopende weg. Bij een gewone krant zou je dat een leuke woordspeling vinden, maar het RefDag is zo lollig niet. Ik zou wel een link naar het artikel kunnen geven maar de site doet het op Zondag toch niet.

Het liefst zouden we die kliniek in Ermelo hebben. Naast het gebouw waarin onze huisarts zit is al een Centrum voor Palliatieve Zorg. Op een heel ruim stuk grond, er zou best een vleugeltje aan dat Centrum gebouwd kunnen worden.

Tweede Kamerverkiezing, Ermelo, 2010.

...maar of je het door de Raad krijgt?

De Pil van Drion, gewoon bij het Kruidvat, als dat zou kunnen...

Tijd voor wat buitenlucht. Ik heb een insteekhoezenwens, hoezen op A4 formaat waar je vier DVD's in kunt bergen. Een week geleden zocht ik daar ook al veel te vluchtig naar. Nu begin ik bij de Hema, die heeft enorm veel hoesvariaties maar niet de gezochte. Bruna heeft wat minder, Blokker niks, Kruidvat net niet helemaal niks. Hartenberg, de 'echte' kantoorboekhandel heeft veel, maar een dvd-hoes, dat niet. Als laatste Action, die heeft weinig modellen hoes maar die modellen dan wel weer in heel veel verschillende kleuren.

Geen hoezen. Ik kan wachten tot Aldi ze weer eens heeft, 5 hoezen voor €1,00. (Conrad, 10 hoezen voor €4,99. Dat is maar liefst 2,5 keer zo duur, en dan de postzegel nog.) Nou heb ik wel weer eens genoeg buitenlucht, ik ga drie draden solderen aan het kastje uit HongKong.

vrijdag 21 januari 2011, 23:04 lees reacties

Bij het kastje uit HongKong kreeg ik iets dat ik eerst negeerde. In vieren gevouwen, apart verpakt. Vandaag toch maar eens uitgepakt. Het is een lapje van ongeveer 21x18 centimeter. Aan de achterkant van een laagje rubber voorzien, de voorzijde is tamelijk ruw textiel, met het 'Tomtop' logo. Het lijkt een muismat, maar daarvoor is het niet glad genoeg, de vouwen helpen ook niet. Wat moet ik hier mee?

Na enig nadenken vermoed ik dat je geacht wordt het kastje via dit lapje op de tafel te leggen. Gisteren schreef ik dat het onmogelijk was het kastje netjes te installeren, met dit lapje kan je het wel netjes recht op de tafel leggen. Goedbedoeld maar tamelijk krankzinnig. Verdere studie op de Tomtop site maakt duidelijk dat het toch wel als mouse mat bedoeld is. FREE GIFT staat bij een afbeelding van dit product. Nou, dankuwel...

Het wordt tijd voor wat belangwekkende avonturen anders wordt het niks met dit log. Een sneeuwbui, dikke vlokken, duurt wel vijf minuten. Na tien minuten is alles weer gesmolten, geen avontuur. Naar Coöp en Lidl. Ze hebben geen mooie navelsinaasappels, ook daar krijg je geen log mee vol. De verre wandeling naar de Plusmarkt. Die heeft wel aanvaardbare navels maar verder niks. Terug door het centrum, ik kom langs Wibra:

De nieuwe collectie is binnen!
Topkwaliteit!
Topprijzen!

maar dat merkte ik 22 februari 2010 ook al op. De klerenwinkels houden opruiming, maar dat doen ze bijna altijd. De schoenenwinkels ook. De fotowinkel niet, nu niet en nooit. Die winkels weten niet wat een mens wil. En avonturen, niks...

donderdag 20 januari 2011, 23:03 lees reacties

We lopen naar Action, daar vinden we drie gele plastic tafelkleden. Sneeuwuil wil ze alledrie. Iets verder, Gall&Gall. Waarom doen ze toch net alsof ze zo'n fles inpakken? Zouden ze hopen dat 'ie uit het papiertje glijdt waardoor je terugkomt voor nog zo'n fles? Daar tegenover, AH, van alles. Dan weer naar huis, mooi wandelweer.

Thuis blijkt dat twee van de drie tafelkleden voor Suikervlied zijn. Er is ook nog een boekje dat derwaarts moet en het is 5,1°C: ik ga fietsen. Een lege fles mag ook in de fietstas, ik plan mijn route langs een glasbak.

Ik heb een gecompliceerde opdracht: twee tafelkleden opbergen, een daar aanwezig donkergroen tafelkleed op de tuintafel, het boekje op de kamertafel. En een frisse vuilniszak mee terug nemen. Het lukt allemaal, ik fiets nog een rondje door het bos.

Ook hier is men klaar met kettingzagen, maar de gezaagde stammen liggen nog verspreid door het bos. Ik zoek een stukje bos waar vorig jaar gekapt is, daar zijn de paden niet zo stukgereden. Veel zon, toch wel koud, ik keer huiswaarts.

Daar wacht het kastje uit HongKong. Daar moeten tien kabels op worden aangesloten. Het is een plat kastje, aan alle zijkanten komen een tot drie kabels. Bovenop zit een drukknop die bereikbaar moet zijn. Het is echt onmogelijk dat netjes te installeren, de kabels met het kastje slingeren over de tafel. Het goede nieuws is dat het uitstekend werkt. Nu ga ik stukjes triplex fantaseren zodanig dat kastje+kabels onzichtbaar worden en dat toch de drukknop bereikbaar blijft.

woensdag 19 januari 2011, 23:13 lees reacties

Een echte papieren brief, die krijg ik niet vaak meer. Gisteren toevallig eentje, maar dat was zo'n blauwe envelop. Vandaag alweer een! Deze ziet er leuker uit, heel netjes geadresseerd in een wat kinderlijk handschrift. Hij komt van Miranda, hij bevat €20 aan cadeaubonnen! Dit voor het onderhouden van haar site. Dat maakt het verlies van gisteren, €9,67, meer dan goed.

Cadeaubonnen, dus niet naar Marktplaats of Ebay. Maar overigens is er keus genoeg, Gamma, Karwei, Formido, bijvoorbeeld. Nu eerst gauw, voor ik het vergeet, een bedankmailtje. (Miranda is tigvoudig gehandicapt, ze had een dure kater die het niet deed, ze heeft een poes die één kitten produceerde, ze is dus net niet armlastig. €20 van haar voelt als €200.)

De Natuurachtigewinkel heeft alweer geen fructose. Die in Putten misschien? Maar de wind komt uit Harderwijk! Daar blijkt ook zo'n winkel te zijn, Sneeuwuil belt, ja, hebben het. Door het bos naar Harderwijk. Veel stapels stammen, de kettinzaag is uitgezaagd.

Je komt op deze route als vanzelf langs de Kringloper. De Harderwijkse heeft nogal veel computerspul. Ook nu, hele stapels computers, kleinere stapels schakelkastjes maar nul KVM-kastjes. En dat is het ding dat ik niet uit HongKong krijg.

Verder, de Hierdenseweg is waar ik vermoedde (richting Hierden, hoe kom je er op) en de winkel die ik zoek is helemaal aan 't begin. Dextrose kan ik vinden, fructose ligt, zoals te doen gebruikelijk, heel ergens anders. Ik weet één verschil: de prijs.

Ik weet niks van scheikunde. De waardigheid van elementen was iets dat je uit je hoofd moest leren. Omdat de scheikundeleraar de natuurkundige onderbouwing van die waardigheid voor zich zelf hield vond ik het zoiets als jaartallen. Niet iets om in je kop te stoppen. Daarna ging de hele scheikunde enigzins aan mij voorbij. Nu snap ik waarom het H₂O is en dat het nooit H₃O kan zijn maar wel H₂O₂.

Volgens wikipedia is dextrose hetzelfde als glucose. Fructose is gewoon fructose, maar het wordt vaak gemend met glucose. Die plaatjes, (links dex, rechts fruc) zijn bijna hetzelfde, een CH₂OH groep vervangt bij fructose een OH groepje. Ik merk dat ik toch een beetje scheikunde heb opgepikt in de loop der jaren maar de scheikunde van suikers lijkt me iets om snel gek van te worden, ik stop er mee. En de kiloprijs: fruc € 8.50, dex € 3.50, daar snap ik helemaal niks van.

17:00, de postbode. Zo laat istie anders nooit. En hij heeft een pakketje: het kastje uit HongKong! Ongeschonden, met alle bijbehorende kabeltjes. Poststempel 2010.12.01.14, dat zal wel 1 december zijn, om 14:00 uur? Dan heeft de post dus al die tijd nodig gehad...

dinsdag 18 januari 2011, 23:15 lees reacties

Op 27 november heb ik dat kastje uit HongKong betaald. Omdat het toen bijna kerstmis was en omdat het toen zo ging sneeuwen en omdat toen alle vliegtuigen een beetje van slag waren heb ik lang gewacht. Op 8 januari heb ik geklaagd bij de verkoper. Ik kreeg een automatisch mailtje terug, maar verder niets. Nu vond ik het tijd om bij PayPal te gaan klagen.

Als je je spullen niet krijgt dan krijg je je geld terug. In theorie, ik wilde wel eens zien hoe dat in de praktijk werkt. Het ging om een aanzienlijk bedrag, €9,67. Via de PayPal site kom je in een redelijk snelle en redelijk begrijpelijke procedure terecht. Aan het eind daarvan zegt PayPal dat je binnen 45 dagen moet klagen. Het zijn er nu 52, ik vrees dat ik naar m'n €9,67 kan fluiten. Eens even op Marktplaats kijken...

Verder gebeurde er niets. Ik ga 18 januari maar eens recylen:

• 2005, spannend, maar echt 2005
• 2006, die zou kunnen, de link 'Madrid' doet 't nog.
• 2007, past naadloos!
• 2008, kan, Pixelqi bestaat nog maar ik vind weinig over die laptop van $75.
• 2009, die past helemaal niet
• 2010, gaat wel, misschien iets te recent.

maandag 17 januari 2011, 23:00 lees reacties

Je hebt Oud en Nieuw Groevenbeek, ik weet nooit precies wat wat is. Groevenbeek Oost en West, met de Putterweg als scheidslijn, dat kan ik onthouden. Het Huis staat in GRB-West. Het stond enige tijd in de steigers, nu weer in volle glorie.

Ik fiets dus door GRB-West, bekend om zijn fraaie paden met zeer modderige plekken. Het valt mee, met de modder. Ik ben op weg naar Formido in Putten voor een spaarlamp. Zaterdag kocht ik de laatste van de Coöp, zo'n spiraal van 15 Watt. Die beviel ons zo goed dat we er nog een willen.

Formido heeft 'm, ook nog veel zwaardere, maar die van 15 Watt geeft al bijna teveel licht. Bijna acht eurootjes, maar een tl-buis oprollen is natuurlijk niet goedkoop. Verder, de bouw van de kerk waarvan ik het geraamte fotografeerde is zover gevorderd dat er niets meer aan is. Nog verder, het nieuwe pand van de dierenarts vordert eveneens. Daar was nooit wat aan, daar is dus ook niks aan te bederven.

Nog veel verder, het Putterbos, dan terug door GRB-Oost. Daar staan de kinderen van dat huis in GRB-West. Ongeveer zoals de nazaten van de Van Der Hoevens huizen in De Moeren deden verrijzen, vermoed ik.

Al die bemoste kromme bomen scheppen een sfeer die moeilijk te vangen is op een foto. Hier lijkt het alsof de rechterboom probeert de linker te imiteren. Eigenlijk zou ik een panorama willen maken en dat metersgroot afdrukken. Maar als de sfeer dan nog niet overkomt? Gewoon naar dat punt in het bos fietsen is veel goedkoper...

zondag 16 januari 2011, 23:18 lees reacties

Het bos is weer goed begaan/rijdbaar. De modderpaadjes hebben hun oude hardheid weer terug, de vorst is uit de grond. Wel iets te warm...

Het bos is onbegaanbaar. Op ieder paadje een paardje of een paartje. Die laatsten ook nog met minstens één hond aan zo'n ontzettend dun lijntje. Ik ga maar eens naar de Toverberg.

Daar is het heel rustig. Ik besluit het gehavende boompje te snoeien. Het is nogal weelderig uitgegroeid, met die beschadigde bast zal het moeite kosten om al te uitgroeisels in stand te houden. Misschien lukt het nu wel, maar of die bast zich herstelt? Ik vrees van niet.

De voedertafel kan wel weer op z'n plaats. Ik veeg z'n vorige plaats, daar ligt nog heel wat voer, vogels! Ik zoek een harde borstel en iets zeepachtigs. Ik vind beide en schrob de tafel. Dat lukt niet erg, ik moet er een mes bij gebruiken.

Op deze foto lijkt het heel wat, die tafel. Sneeuwuil, ik vond een tafelkleed, een kopie van het weggeworpene maar dan donker. Mag dat er op? Zo ja, dan is de tafel schoon genoeg. Let ook op het boompje op de achtergrond, je mist het niet echt dat ik ongeveer de helft van de kruin heb weggeknipt.

Nog even langs het oude ijzer. Een keurige computer staat daar klaar. Bij nadere beschouwing blijkt het een lege kast te zijn. Alleen een cd-speler zit er nog in maar die heb ik zelf al over. Verder, ik probeer nog een stukje bos en hei. Ik begon met 'iets te warm', intussen is dat 'veel te warm' geworden. Ik moet nodig naar de Kringloper voor een dunnere jas. De paarden en paren zijn vervangen door veel te grote gezinnen. Ik ga proberen thuis te komen zonder iemand aan te rijden. Dat lukt!

zaterdag 15 januari 2011, 23:10 lees reacties

Om 02:08 een zware vuurwerkbom. Om 03:08 een iets lichtere. Ik wacht op de knal van 04:08 maar die blijft uit. Kom op, Ermelo!

Inkopen, middelzwaar, daarom met de fiets. Die heeft z'n goede voornemen, zelf schakelen, weer opgegeven. Waarschijnlijk gevolg van het feit dat ik een kilo modder verwijderde. Geen regen, ik fiets nog wat verder door het boerenland. De boeren zijn nogal druk bezig met kettingzagen, het lijkt het bos wel.

Inkopen, iets te veel voor de fietstas. Gedeelte in de andere tas? Nee, te omslachtig, dat flesje afwasmiddel zal wel niet uit de halfopen tas springen, ik fiets naar huis.

Bijna thuis, ik word aangetoeterd door een achterop komende auto. Buren Peter en Petronella, Petronella slaakt een kreet. Is dat flesje er nou toch uitgesprongen? Nee, Petronella vraagt of ik verstand van computers heb. Ik antwoord zo vaag mogelijk. Petronella kan niet meer e-mailen, de computer vraagt om een wachtwoord. Ongewone vraag, Petronella probeert de wachtwoorden die ze kent maar de computer wil niet. Nu hoef ik niet meer te doen alsof, ik weet het echt niet. Maandag krijgt Petronella bezoek van een deskundige, zo lang kan ze nog wel wachten...

(Soms heeft de computer die je mail verwerkt een probleempje. Hij herkent jou niet als geldige klant, gaat daarom om een wachtwoord vragen. Niets doen en het over tien minuten nog eens proberen is de beste weg. Als je een verkeerd wachtwoord intikt dan heeft het systeem de neiging dat te onthouden. Dat komt nooit meer goed.)

Nu het land bewerken. Het waait nogal, maar bij deze windrichting niet in onze tuin. Ik mag al het plantaardige dat zwart is geworden afknippen. Dinsdag mag de groene kliko, die moet natuurlijk zo vol mogelijk. Een fraai groen struikje wordt veel fraaier groen. Kliko vol, dus klaar.

Dat grijze gebied is een voorbeeld van iets dat mij fascineert. Sla het over, tenzij je een dieper inzicht in mijn zieleroerselen wil verwerven.

Ada Lovelace (daughter of Lord Byron and Baroness Wentworth) no doubt knew that squares were the sum of successive odd numbers, i.e 4 = 1+3, 9 = 1+3+5, 16 = 1+3+5+7, with the number of odds added together equaling the square root. A fair approximation of a square root calculated in this manner would be the number of odds added + (current number - last perfect square) / next odd number.
For example, the (approximate) square root of 4100 would be 64 (square root of 4096, which is 1+3+5...+127) + 4 / 127. My calculator shows that to actually be the square root of 4100.032488, which is close enough.
So, by tracking the square root as you go instead of calculating it each time can greatly speed up the calculations. With a little cleverness applied to scaling and rounding, I'm sure this is the method she would have used.
Correction: it should be 64 + 4/129, which comes out to 4099.969954, still close enough.

vrijdag 14 januari 2011, 23:03 lees reacties

Misschien niet leesbaar, die eerste alinea, gisteren? Ik probeer het nog eens:

Ik kan, meestal, niet zien wie er eventuele links volgt in mijn log. Soms kan ik dat wel, in het log van woensdag bijvoorbeeld. Er was maar één lezertje die klikte. Ik kan de overigen aanraden dat alsnog te doen. Klikken op een link in het woensdaglog, dus.

Er was een tweede lezertje dat klikte, helemaal onleesbaar was het dus niet. Dat mijn grappen onopgemerkt passeren, een onverdragelijke gedachte. Om het zo gemakkelijk mogelijk te maken, hier een kopie van de link.

Een gevecht met de printer. Mijn printer z'n kleurtjes zijn op. Of niet op, ik print zo weinig dat de kleurtjes altijd opdrogen voor ze op zijn. Maar Sneeuwuil d'r printer, die doet 't. Ik probeer van een usb-stick te printen. Er zit een gat in de printer waar je zo'n stick in kunt stoppen maar daarna gebeurt er niets. Dan via een geheugenkaartje, dat werkt wel, maar je kunt het formaat niet instellen. Tenslotte de usb-stick in Sneeuwuil d'r laptop, werkt, maar de printer staat heel ergens anders...

Ik moet nodig even naar buiten. Ik wil ordners met vier ringen, alweer. Naar de Kringloper, die heeft enorm veel ordners met twee ringen. Mogelijk zit er onder die kubieke meter de fel begeerde ordner maar het is me teveel moeite om te gaan graven. Dan de kantoorboekhandel, ik wil een bepaalde inhoud voor de toekomstige ordner. Daar is een meisje zo ingewikkeld aan het vakkenvullen dat de 'inhouden' onbereikbaar zijn. Ik geef het op. Een aangename wandeling in de regen maar niets van mijn aankopen verwezenlijkt.

Thuis is er een verrassing. Sneeuwil is met haar laptop naar de printer gewandeld en heeft een perfecte print gemaakt. De print is een papier dat in een DVD-doos moet passen, daarom is de maat belangrijk. Nou, dan is er vandaag toch iets gebeurd: één A4-tje geproduceerd.

Tegen de geschiedenisvervalsing:

1950: De Kijkgrijp in Bussum opent, ik herinner me dat feit.
1952: AH opent z'n eerste supermarkt

donderdag 13 januari 2011, 23:05 lees reacties

Ik kan, meestal, niet zien wie er eventuele links volgt in mijn log. Soms kan ik dat wel, in het log van woensdag bijvoorbeeld. Er was maar één lezertje die klikte. Ik kan de overigen aanraden dat alsnog te doen. Klikken op een link in het woensdaglog, dus.

Even iets heel anders:

The stay-at-home-daughters movement, which is promoted by Vision Forum, encourages young girls and single women to forgo college and outside employment in favor of training as “keepers at home” until they marry. Young women pursuing their own ambitions and goals are viewed as selfish and antifamily; marriage is not a choice or one piece of a larger life plan, but the ultimate goal. Stay-at-home daughters spend their days learning “advanced homemaking” skills, such as cooking and sewing, and other skills that at one time were a necessity—knitting, crocheting, soap- and candle-making. A father is considered his daughter’s authority until he transfers control to her husband.

Als je googelt op "stay at home daughters" dan vind je duizenden sites die voornamelijk naar elkaar verwijzen. Maar ergens vind je bovenstaande alinea. Ik heb erge spijt dat we, ik bedoel ik Iris niet heb thuisgehouden. Gelukkig heeft ze het pad naar het zeepmaken zelf gevonden. Halleluja! Jammer dat de huidige autoriteit, Auke, niet zoveel in zeep ziet.

En dan Anja, woorden schieten tekort...

Ik moet nodig een eindje fietsen. De regenradar zegt geen regen, maar hij bedoelt dattie die motregen niet ziet. De nieuwe jas is goed waterdicht, de oude broek niet. Maar diens droogsnelheid houdt de regenval aardig bij.

Die schapen zijn halfwild, ze zwerven zomer en winter over het Cyriassche Veld. Een stal hebben ze niet, waarschijnlijk weten ze niet eens dat zoiets bestaat. Eigenlijk best goed fietsweer, ik kom één hardloper tegen en één fietser. (De hardloper stond stil, maar hij had de uitstraling van een hardloper.)

Door bos en hei. Op de hei is een afgerasterd stuk met tamme schapen:

Ze komen uit de schaapskooi, kilometers verder. Ze zijn verbannen naar dit terrein, ik meen te weten dat het rammen zijn. Kennelijk is er voer verstrekt.

De fiets is zo bemodderd dat de versnelling uit zichzelf schakelt. Hij heeft 3x6=18 versnellingen, het kiezen van de juiste is dus een intellectuele uitdaging. Het is heel prettig dat de fiets eindelijk eens gaat meedenken. Ik kom langs de schaapskooi, geen schaap te zien, wel te ruiken. Ik probeer nu een pad te vinden dat ik de afgelopen maand niet bewandeld heb, dat lukt niet. Nog even shoppen, thuis, tikken.

Sneeuwuil d'r toetsenbord: onlangs plakte ik stikkertjes op de toetsen. Dat zag er heel goed uit, de stikkertjes blijven ook goed zitten. Maar ze slijten snel, het toetsenbord begint er weer net zo uit te zien als voor de ingreep. Ik bestel 5 vellen stikkers, daar moet ze wel een jaar mee toe kunnen. En over een jaar bezwijkt de laptop wel.

(Ik tik dit op een minstens tien jaar oud 'gewoon' toetsenbord. De zijkanten van de toetsen zijn nogal smerig, maar de bovenkanten zijn nog als nieuw. Het voelt ook nog als nieuw.)

woensdag 12 januari 2011, 23:08 lees reacties

In november noemde ik het Solse Gat al. Was daar vandaag weer, zag al van verre een klein huisje. Een soort van dakje, misschien wel het onderkomen van een zwerver. Geen dakloze, wegens dat dakje. Het Solse Gat is geen slechte keuze als je helemaal vrij bent in het kiezen van je woonplaats.

Dichterbij gekomen lijkt het meer op een stuk van een vrachtwagen gevallen bouwmateriaal, maar hier komen nooit vrachtwagens. Nog dichterbij zie ik dat het een enorme plaat met verklarende tekst is, hier geplaatst door Staatsbosbeheer . Volgens de tekst zit er een héél speciale kikker en een héél speciaal waterplantje in het Solse Gat. Nou, deze héél speciale plaat had wel wat kleiner gekund, de website bevalt me beter.

Doodstil bij het Solse Gat. Het weerbericht voorspelde maar een halve dag mooi weer, dat klopte precies. Ik was er net op het goede moment. Verder door het wat minder doodstille bos. Een houthakker, dat bestaat niet meer, ik bedoel eentje die echt hakt. Ze hebben tegenwoordig allemaal een motorzaag. Ik geef toe, het gaat wel wat vlugger dan met een bijl, maar dat lawaai...

Nog verder, de grote stille heide, de schaapskudde, etcetera, etcetera. De schaapskudde? Moeten die 's winters niet in de stal? Nee, niet als het zo extreem warm is, kennelijk.

-.-.-.-.-.-.-.-

2Vandaag over olie. Zal ik die uitzending eens kort samenvatten?

• er zit veel olie in de grond
• we halen veel olie uit de grond
• er komt geen nieuwe olie bij
• binnenkort is het dus op

Daar hadden ze heel wat meer woorden voor nodig. En mooie plaatjes, en nietszeggende filmpjes van een fietsend kind. Ze stelden de vraag: "hoe komen we van onze olieverslaving af?" met als enig antwoord: "vervang hem door een andere verslaving".

Die andere verslaving heet Waterstof. Toen was de zendtijd op, dus waar die waterstof vandaan moet komen bleef onduidelijk. Mijn ideale uitzending zou begonnen zijn met 20 seconden voor de eerste drie genoemde punten, dan 15 seconden over hoe kort 'binnenkort' is, de rest van de tijd zou ik het over waterstof hebben.

Zal ik een voorspelling doen? Voor 2020 zijn er een aantal kernenergiecentrales die waterstof produceren. We doen iets wat we nog even moeten uitvinden zodat die waterstof in het aardgasdistributienet kan.
Automotoren draaien dan ook op waterstof. Je moet niet gaan prutsen om de motor van vandaag om te bouwen, nieuwe motoren dus. Heel goed voor de werkgelegeheid allemaal!

dinsdag 11 januari 2011, 23:07 lees reacties

Ik lees bij nu.nl/wetenschap:

Zo zouden ouderen die gemiddeld 0,8 meter per seconde afleggen een gemiddelde levensverwachting hebben. Maar voor elke 0,1 meter per seconde dat iemand sneller loopt, neemt zijn kans om in de volgende tien jaar te sterven met 12 procent af. Kortom: hoe sneller iemand van boven de 65 jaar loopt, hoe rooskleuriger zijn levensverwachting.

Bron, verkort: JAMA. Om de langere versie te zien moet je eerst de eed van Hippocrates afleggen, ik hoop maar dat NU de gegevens goed overgenomen heeft. (ja, hiero vandaan.) Meters per seconde, dat kan ik bijna uit m'n hoofd: 60x60x0,8=2,9 km/uur, amerikaanse bejaarden zijn slakken. Ik weet afstand en tijd van de wandeling naar Suikervlied, 3 kilometer in 30 minuten. Nou dat omrekenen in meters per seconde: 3000/(30x60)=1,67. 'Voor elke 0,1', dat zijn er ruim 8, bijna 9. 12% x bijna 9 is meer dan 100%! Dat kan alleen maar als ik in de komende 10 jaar minstens 11 jaar ouder word...

Boswandeling, tamelijk donker weer, alles is donkerbruin. Dan is zo'n felle kleur heel opvallend, alsof iemand met een slagroomspuit aan de gang is geweest. Even voelen, nee, het is een solide korstmos.

Ik kwam geheel toevallig een erg mooie vertaling tegen: Oxford = Coevorden. Ford = Voorde, en een os is al bijna een koe. Ook Fjord heeft er, in de verte, mee te maken.

Ik merk, maar dat merkte ik wel vaker, dat ik niet kan vertalen. Ik weet heel goed wat een 'sawhorse' is, ik zie het ding voor me maar de vertaling zaagpaard is iets te kort door de bocht. 'Trestle' springt er meteen in mijn kop, maar dat is een vertaling in dezelfde taal, dat telt niet. Bij de link wordt terugverwezen naar sawhorse, dat schiet niet op.

Het lijkt alsof ik twee compartimenten in mijn kop heb. Eentje NL, een andere GB, met nauwelijks een verbinding tussen de twee. FR en DE zijn aanhangsels van NL, vermoed ik.

Zaagbok, weet ik opeens, het paard is een bok geworden!

maandag 10 januari 2011, 22:58 lees reacties

Een boom met een groot nest en vijf vogels, daar kan je lang naar zoeken. Tochten door de wijde omgeving, de kou trotseren, alles voor het log. Mooi zou dat zijn, vooral als ik er een goed verhaal bij zou hebben. Maar de foto is gemaakt vanuit een kier van de keukendeur. Nog steeds gaat Dromdrosje naar buiten via het kattenpoortje. Nog steeds denkt Dromdrosje dat je niet door dat poortje naar binnen kan. Iedere keer als ik haar naar binnen laat zie ik die boom...

Goed nieuws. Nou nog een goed verhaal bij die zending die ik niet uit HongKong kreeg. Ik heb zeer onlangs geklaagd bij de Chinees die het ding zou moeten versturen, die moet nog even de kans krijgen om te reageren. Met al die sneeuwtoestanden ging er van alles mis met het vliegverkeer, misschien is mijn pakketje wel verdwaald tussen de duizenden koffers die ook verdwaald zijn. Dan kan het wel tot 2012 duren tot de postbode belt, net voor het einde van de wereld. Hee, al bijna een dramatisch verhaal, al bijna €450!

Even shoppen, 5.1°C, ik mag nèt fietsen. Ik fiets, echt lekker fietsweer is het niet. Ik parkeer m'n fiets bij het begin van het voetgangersgebied. Pas dan zie ik dat niet minder dan twee politieagenten de wet aan het handhaven zijn. Een dame op de (electrische) fiets krijgt een bon. Ga toch eens dieven vangen!

Ik koop het verkeerde bij het Kruidvat, daarna het goede bij de Trekpleister. Wel mooi dat ik zèlf merkte dat het verkeerde verkeerd was!

zondag 9 januari 2011, 23:21 lees reacties

Ik verbaas me over mijn geheugen. Misschien verbaasde ik me daar al eerder over, maar dàt ben in dan vergeten. 1600 Slag bij Nieuwpoort, voor mij zonder enige betekenis, maar het zit vastgeroest in dat geheugentje.

1066, de slag bij Hastings, Guillaume le Conquérant. Guillaume kwam uit Frankrijk, werd de baas in Engeland. Z'n leger zal ook wel in Engeland gebleven zijn en hij liet natuurlijk z'n hofhouding overkomen. Omringd door Fransen zal hij weinig moeite gedaan hebben om engels te spreken. Er zijn daardoor veel franse woorden in het engels gekomen. Iemand vertaalde z'n naam, William the Conqueror, niet al te moeilijk.

Een hele alinea zomaar uit datzelfde geheugen. Na dit getik even googelen, het klopt wel zo ongeveer. TGA, die afkorting hoorde ik voor het eerst toen ik bijkwam na een TGA. Op ieder moment van de dag of de nacht kan ik opspuiten waar die letters voor staan.

'Elisabet en Essex', een boek dat mijn vader omstreeks 1950 aanschafte. De NL vertaling is van dat jaar, het boek zelf is oeroud, nog ouder dan ik. Ik weet nog dat ik dacht 'wat kan mij een ouwe engelse koningin uit ongeveer 1600 schelen?', ik herinner me niet dat besproken te hebben. Nu lijkt het me toch wel wat, ik vind het bovendien als gratis e-book.

Richard III, wat hem betreft is mijn geheugen zo wit als sneeuw. Ik lees de boeken van Josephine Tey op de e-reader maar in een toevallige volgorde. Ik lees nu The Daughter of Time. De hoofdpersoon, inspecteur Grant heeft in een vorig boek een been gebroken. Hij ligt daarom in het ziekenhuis, loopgips was kennelijk nog niet in de mode. Tijdens dat liggen verdiept hij zich in Richard III. En in zowat de hele geschiedenis van Engeland, vandaar mijn herinnering aan 1066. Na de eerste hoofdstukken dacht ik alweer "wat kunnen mij ouwe engelse koningen en koninginnen schelen", maar het verhaal is toch wel zo leuk geschreven dat je meegesleept wordt. Grant analyseert Richard zoals een inspecteur dat zou doen.

Ik ga verder lezen.

Nee, niks lezen, een onverwacht bezoek van Iris. Gehuld in een kleertje met longcat Ik dacht meteen langcat, maar daar heeft 't niks mee te maken. Wat heb ik toch een goed geheugen!

zaterdag 8 januari 2011, 23:30 lees reacties

Dement? Ik wordt uitgestuurd om twee stukken 'jong belegen' te halen. Ik kom terug met een 'jong belegen' en een 'belegen'. Als verzachtende omstandigheid mag gelden dat die 'belegen' in het vak van de 'jong belegen' lag en dat ik scherp op de datum lette. Terug, de winkel wil wel ruilen.

Tijdens deze dubbele wandeling regent het licht. Niet voldoende om de nieuwe jas op waterdichtheid te testen. De nieuwe jas heeft een probleempje: het kost enige moeite om de rechterhelft van de rits te verenigen met de twee trekkertjes ter linkerzijde. Veel oefenen zal dit probleem wel oplossen.

Ik besluit tot een boswandeling, het regent nog steeds licht. Na tien stappen buiten de deur houdt de regen op, bij de twaalfde stap begint de zon te schijnen, het is ook nog eens 12°C. Het wonderbaarlijke materiaal waaruit de jas vervaardigd is moet waterdruppels van buiten tegenhouden en waterdamp van binnen doorlaten. Waterdamp, ik bedoel natuurlijk zweetdamp. Alle bospaadjes zijn zalfachtig, zulks veroorzaakt door de nog bevroren diepere lagen. Tamelijk zwaar begaanbaar, veel zweet! Ik zou deze jas en de oude jas middendoor moeten knippen en een helft van elke soort moeten dragen om te zien of er qua zweet enig verschil is.

Dement? Halverweg de wandeling denk ik over de rechterritshelft en de trekkertjes. Ik bekijk het onderste stuk rits en constateer dat er een trekkertje verdwenen is. Ze zijn bronskleurig, die trekkertjes, ongeveer de kleur van het bospad. Ik ga niet zoeken maar loop verder, m'n €5,00 betreurend. Dat duurt wel drie minuten, dan bedenk ik dat het verdwenen trekkertje natuurlijk bovenaan de rits zit...

Nou ook maar even langs Suikervlied. De tafel is schoon, de vetbollen zijn verdwenen. Een foto? Nee, ik kan er wel twee recyclen:

Dement? Ik verbeeld me dat het volgende week zaterdag pas oud-papier-dag is. Veel van mijn dorpsgenoten denken dat heden de grote dag is. Dat merkte ik al tijdens de winkelwandeling, maar ik volhardde in mijn dwaling. Nu loop ik terug naar huis, 15:30, veel oud papier staat nog op straat, de inzamelaars plegen omstreeks 09:00 te komen. Toch niet helemaal dement!

vrijdag 7 januari 2011, 23:00 lees reacties

Sneeuwuil neemt 'Millenium' op met de videorecorder. Vriend en vijand zijn het er over eens: niet naar kijken. Ze vraagt me het al-dan-niet kijkprobleem in het log te bespreken. Bij deze.
Na even googelen vind ik Jolien Janzing, inderdaad niet naar kijken. Wis die band, Sneeuwuil! We beperken ons wel tot Wallander, ook uit Zweden.

Naar de Kringloper, deze keer in Ermelo. Bij de jassen eentje van een wel erg sympatiek merk, puntgaaf, precies pas. Wel uitgevoerd in twee kleuren blauw hetgeen er mijns inziens een teveel is. Maar Sneeuwuil vindt dat juist leuk. Nu ik beter kijk: ook nog een groen accent...

De ritssluiting is een mysterie. Je kunt hem, zoals te doen gebruikelijk, van onder naar boven dichtritsen. Daarna kan je 'm, met een tweede trekkertje, van onder naar boven weer openritsen. Het werkt, maar waarom? (Na enig nadenken: als je op een paard zit heeft het wel wat, de onderste decimeters jas openritsen.)

Een binnenzakje is voorzien van het plaatje rechts. Een arm kindje in een ver land heeft daar een afbeelding van haar eigen mobieltje geborduurd! Als je in die binnenzak je telefoon stopt en hij belt dan sta je voor de vraag met welke ritstrekker je daar het snelste bij bent. Tegen dat je dat weet heeft de beller z'n poging al teleurgesteld opgegeven.

Aan de buitenkant heeft de jas twee bijna onzichtbare borstzakken, telefoon links en camera rechts? Maar dan misken ik het borduurwerk...

Ik vergeet bijna het allerbelangrijkste: €5,00.

donderdag 6 januari 2011, 23:07 lees reacties

Toen ik klein was, was ik groot. Ik bedoel, in militaire dienst liep ik altijd in het eerste rot. Of in het laatste, dit afhankelijk van de door de sergeant gewenste sorteervolgorde. Gesorteerd op lengte, heel simpel als je bij de grootsten (of de kleinsten) hoort. Hoe de tussenmaatjes hun plaats bepaalden heb ik me nooit afgevraagd.

Later zat ik in een soldatenklasje van tien man, allemaal (geestelijke) soortgenoten. Wij verplaatsten ons in een troep van drie rijtjes van drie, gecommandeerd door de tiende, de klasseoudste. Die vond het leuk om niet de hoek om te marcheren maar die actie te volvoeren door "rechts uit de flank, mars" te commanderen. Of, als het wegenplan dat vereiste, links enzovoorts. Daardoor liepen de grootsten opeens achter elkaar, dat vonden we alle tien erg grappig.

Sinds de opkomst van Thomas en de introductie van Auke in de familie ben ik een kleintje geworden. Misschien ben ik ook wel gekrompen, iets met tussenwervelschijven of zo. Vandaag had ik reden om dat te betreuren.

Een reisje, naar Putten. Eerst naar de Kringloper, de winterjassen. Ze zijn vandaag halve prijs, ik ben niet zeker van de hele prijs, €7,50? Ik zie een echt prachtige muisgrijze jas, zonder overbodige ornamenten, puntgaaf, maar de mouwen bedekken ruimschoots mijn handen. Nog twee andere jassen, veel minder mooi, wel de goede maat, maar meidensluiting, daar kan ik niet aan wennen. Geen jas, wel 'The Broker' van Grisham voor €0,50. (Een stikkertje uit 2005 meldt: €13.95)

Dan ons eigenlijke doel de scharrelslager. Heet dat hypo? De slager is suikerziek, meestal merk je daar niks van. Vandaag heeft hij geen zin in klanten, hij blijft met de rug naar ons toe onduidelijk met vleeswaren scharrelen. Z'n personeel heeft nergens last van, we krijgen het begeerde runderhart. Sneeuwuil vraagt iets over spek, daar wil hij toch wel redelijk vrolijk wat over zeggen. Zou z'n bloedsuikerspiegel zich hersteld hebben?

Naar huis, de vogels mogen het vandaag ècht zelf regelen. De derde Tey: een moord, maar de dader sneuvelt door een ongeval. Alles komt toch goed. Ik begin aan de vierde.

woensdag 5 januari 2011, 23:18 lees reacties

Een graadje kouder dan gisteren, dus vogels voeren. Ik kom langs een plantsoentje waar de gemeente bezig is. Niet helemaal duidelijk waarmee. Het plantsoentje is omgewoeld door de zwijnen maar de grond is stijfbevroren, niet het moment om de zaak eens te egaliseren. Ze hebben wel wat sparretjes omgezaagd, ik kan niet zien waar, ik zie alleen de afgezaagde sparretjes. In het 'echte' bos is men druk met het jaarlijkse kettingzagen bezig, misschien wil de gemeente niet achterblijven. En die sparretjes, dat hadden ze beter een paar weken eerder kunnen doen, dan hadden ze ze als kerstbomen kunnen slijten.

Tweehonderd meter verder, een klein jongetje sleept een grote kerstboom, richting het bovengenoemde plantsoentje. Eindelijk snap ik het...

Als je even geen vogels voert dan vallen ze meteen massaal uit de lucht.

Around the Web:
More than 1000 dead birds fall from sky in Ark. - Yahoo! News
Why did 2000 dead birds fall from sky? - U.S. news - Weird news ...
'Catastrophic': Now thousands of birds fall from sky 2007, in Australië
FoxNews.com - More Than 1000 Dead Birds Fall From Arkansas Sky
Arkansas officials stumped as birds fall from sky | Reuters
More Than 1000 Dead Birds Fall From Sky In Ark. - CBS News
Blackbirds fall from sky, fish die off: What's a conspiracy theorist to think?
More Dead Birds Fall From Sky in Louisiana
Thousands of birds mysteriously fall from sky

Ik ga verder met het lezen van Josephine Tey. Eigenlijk zijn het helemaal geen detectives. In de eerste die ik las was de misdaad 'lastig vallen', in de tweede 'dood door schuld'. Halverwege de derde, 'misleiding', en ja! misschien ook wel een moord. Ze zijn heel goed geschreven, in een leuk soort engels. Ik begin verslaafd te raken aan de e-reader. Een probleem: als je 'm in een koude kamer bewaart krijg je een erg koude hand van het lezen. Oplossing: in een warme kamer bewaren.

dinsdag 4 januari 2011, 22:56 lees reacties

Lichte dooi, die vogels moeten het zelf maar eens uitzoeken. Wij gaan naar niet minder dan drie kruideniers, onze eerste reis met de nieuwe achterbanden. Nou, het gaat geweldig. Thuis, heel veel werk met het inruimen van alle kasten met mensenvoer.

Het oude brood is wel heel erg oud, dat gooien we weg. (Als jullie nou denken dat wij heel duur brood kopen, dit was nog over van 'drie halen twee betalen'.) Weggooien, nee, toch maar even naar Suikervlied.

Ik loop weer over het fietspad. De witte stippen die het midden markeren blijken niet winterhard. Het is geen gewone verf, maar een laagje van meerdere millimeters dik. Dat laagje is aan het vergruizelen. Ik wou hier iets zeggen zoals 'het betere is de vijand van het goede', en dat dan in het frans. Maar hier is het slechtere de vijand van het goede...

Suikervlied: de vetbol is verdwenen! We zagen onlangs op tv-Gelderland een reportage over edelherten. Dat zijn enorme dieren, die zouden wel bij die hoge vetbol kunnen. Maar toevallig weet ik dat ze alleen ten oosten van de N302 voorkomen, niet in 'ons' stukje Veluwe. Bij nadere inspectie blijkt het ijzerdraad met het netje nog in de boom te hangen.

Bij nog nadere inspectie vind ik de bol recht onder z'n eerdere hangplek, men heeft het netje stukgepikt. De bol heeft nog maar 3/4 van z'n oorspronkelijke diameter, dus 3³/4³ = 27/64 = minder dan de helft van z'n oorspronkelijke volume. Het restbolletje mag op de tafel, met het oude brood.

Ik hang een nieuwe bol op, daar is meteen veel belangstelling voor, er is zelfs een wachtlijst. De foto's lukken beter dan gisteren. Meestal gebruik ik de doorzichtzoeker zonder bril, voor het schermpje moet ik de leesbril installeren. Gisteren gebruikte ik het schermpje zonder bril...

Ook voor de rest op tafel staat men in de rij. Te donker voor een foto, 3 seconden belichtingstijd zegt de camera. Ik zou wel een stoel als statief kunnen gebruiken maar die vogels zitten nog niet eens één seconde stil. Terug, dat fietspad heb ik nou wel gezien, ik ga door het bos. Daar ligt nog vrij veel sneeuw, de paden zijn toch redelijk begaanbaar.

maandag 3 januari 2011, 22:55 lees reacties

Niet al te warm, 3°C. Ik verbeeld me dat ik hartritmestoringen krijg als ik fiets bij temperaturen onder de 5°C, daarom loop ik naar Suikervlied. Gisteren hadden de vogels brood over, voeren lijkt niet nodig, maar ik wil zien hoe het met de vetbol staat.

De wegen op de Toverberg zijn spekker glad dan gisteren. Toen waren ze redelijk befietsbaar, nu maar nauwelijks beloopbaar. En al het brood is op, kennelijk hanteren vogels dezelfde grenswaarde van 5°C. Gelukkig heb ik wel brood bij me, zaden zijn in Suikervlied voorradig. Ander goed nieuws: de bladeren van de laurierkers zijn weer ondersteonder.

Er is veel activiteit bij de vetbol in de lariks. Als ik nou eens in de deuropening ga staan met de camera geklemd tegen de deurpost? Dat doe ik, ik maak elf foto's, allemaal haarscherp. Maar op de een of andere manier heb ik kans gezien boven de vetbol te mikken, ze zijn alle elf bijna hetzelfde...

Terug, ik kom dezelfde hardlopende bejaarde tegen als gisteren, net als ik uiterst links lopend. Ik herken hem aan z'n hemelsblauwe trui. Gisteren ergerde ik me nog aan hem omdat ik hem op 'mijn' weghelft tegenkwam. Nu pas besef ik dat ik gisteren rechts fietste, dat hij dus netjes links liep. Als je maar echt wil kan je altijd wel ergens aan ergeren.

Nog iets ergerlijks: m'n pakje uit HongKong is er nog steeds niet...

zondag 2 januari 2011, 23:20 lees reacties

Josephine Tey is one of the best-known and best-loved of all crime writers. En ik had nog nooit van haar gehoord. Of toch wel, ik heb 'The Franchise Affair', met een prijs in guldens (één). Ik herlees het, soms komt een detail me toch wel vaag bekend voor. Even kijken bij Gutenberg, twaalf titels. Ze staan nu op m'n e-book!

We kijken Buitenhof. We haten Peter van Ingen een beetje, Sneeuwuil haat hem zelfs een beetje veel. Vandaag is er één onderwerp: China. Dat vindt Peter een leuk onderwerp, hij heeft zelfs een dik boek gelezen waar hij verstanig over praat met Kristofer Schipper, de auteur, een leuk oud mannetje. Die heeft meerdere boeken geschreven, een uittreksel is alles wat ik vinden kan.

Dooi, een graadje minder dan gisteren. Fietsen naar Suikervlied.
De vetbol hangt er nog, er is zelfs iemand mee bezig. Als ik op minder dan acht meter nader vliegt hij op. Dan maar tien meter, maximale zoom, gauw uit de hand terwijl ik nog nahijg van het fietsen, dat wordt niks. Nou, net voldoende als bewijsmateriaal misschien, ik was toch al niet van plan om 'm in te zenden voor de World Press Photo.

Het gemolesteerde boompje lijkt wel nog steeds gemolesteerd te worden. Men kan niet geloven dat er echt geen vetbol meer te vinden is.

De tafel: er is nog brood over! Nou, dat is voor het laatst dat ik brood breng...

Fietsen: de sneeuw is overal weg behalve op de paadjes. Ik mijd het bos, de kortste weg heen en weer dan maar. Nou eens flink dooien, of, als dat niet kan, flink sneeuwen.

Jan de Jong, wie was dat ook al weer? De organisator van de tentoonstelling van de kattentekeningen, ja, heel goed. Hij heeft een kleinzoon te logeren, de kleinzoon heeft wat kattentekeningen in Jan z'n flat gezien. De kleinzoon wil de voorbeelden van die tekeningen wel eens zien. Dus bezoek van Jan met Niels, aardig jongetje van tien. Zoveel onverwacht sociaal contact, het is even schrikken maar eigenlijk is het wel leuk. Dat Niels niet zo'n Rexenfan is zullen we dan maar door de vingers zien.

zaterdag 1 januari 2011, 22:50 lees reacties

Er is een nieuwe eenheid in het Système International: de Stoel, af te korten als St. In oude eenheden is een St gelijk aan 90 centimeter. Met behulp van de pixellineaal kan nu vastgesteld worden hoe hoog de vetbol hangt.

Even bij het begin beginnen. Gisteren verhing ik een Actionbol van onder de dakgoot naar in de lariks. (Lariks, nog zo'n naam waar ik moeite mee heb. Den, berk, eik, zelfs linde lukt wel, maar lariks, dat kost wel drie minuten. Tulp en roos, heel gemakkelijk, alle andere bloemen: heel moeilijk. Met als rare uitzondering: sanseveria, zelfs vrouwetong weet ik.)

Die bol was vandaag, met het ijzerdraadje, verdwenen. Hij hing op de hoogte van de bol van vandaag, minus 1 St. Ik nam een lang stuk ijzerdraad, deed dan een slag om een verse bol, door het netje wevend. Dat geheel aan de hoogste tak die ik met inschakeling van de stoel kon bereiken. Toen foto, daarna stoel weg, anders gaat het misdadige dier ook op die stoel staan.

Nu de pixellineaal. De stoel is op de foto 109 pixels hoog. Het middelpunt van de bol is 295 pixels boven het punt waar de poot van de stoel de grond raakt. Dat is 295/109=2,7St en dat is 2,7x0,9=2,43 meter.

Nog iets bijzonders: het is bijna 7°C, ik fiets! Dat gaat uitstekend op de meeste verharde wegen, helemaal niet in het bos: dat is afwisselend spekglad of modderrig. De kortste weg heen-en-weer, klein omwegje door Ermelo. Bij minder dan 1 van de 20 huizen is de straat bedekt met vuurwerkresten. Vuurwerk kostte 68000000, hoeveel huizen zijn er? 7186604, 68000000/(7186604/20)= €189. Heb ik toch mooi €189 verdiend!

nog even naar december?