Ga naar december!

dinsdag 30 november 2010, 23:02 lees reacties

Pc Hulp Aan Huis. Uw pc probleem is onze oplossing. Als je de tekst van de bijbehorende advertentie vergelijkt met de gemiddelde Marktplaatstekst dan krijgt die eerste een 7. Zo nu en dan is er woord weg, niet zo dat het onbegrijpelijk wordt. Maar die kopregel...

Naar de middenstand voor een verfijnde selectie vogelvoer. We kiezen de Plusmarkt met ingebouwd postkantoor omdat we ook iets voor de brievenbus hebben. In vorige jaren kregen de brievenbussen half december zo'n heel klein gleufje, nu zijn ze eind november al helemaal verdwenen. Op de kale poot zit een sticker die meldt dat de brievenbus helemaal verdwenen is.

Nu naar Suikervlied! Het stokbrood is nog grotendeels onaangetast, de rest is op. Sneeuwuil strooit allerlei zaden, ik installeer een videorecorder. Zoals bekend geeft de tv in Suikervlied een beroerd beeld. Ik vermoedde dat dat veroorzaakt wordt door het 'tuner' gedeelte. Door nu een videorecorder als tuner te gebruiken zou je dat op kunnen lossen.

Eureka of zoiets! Een perfect beeld, maar je moet wel op heel veel knoppen drukken. Ik zal een gebruiksaanwijzing componeren, zodat ook gewone mensen van dit oogverblindend schone beeld kunnen genieten. Zodra er weer voer gestrooid moet worden ga ik met pen en papier derwaarts. (Als het niet zo koud was fietste ik even naar Lunteren.)

Nog wat gegoogeld, Pc Hulp Aan Huis krijgt een 10. Hierom.

maandag 29 november 2010, 23:01 lees reacties

De PVV laat het een beetje afweten, al urenlang geen nieuws over criminele activiteiten van de fractieleden. We moeten ons behelpen met Wikileaks. Dat lijkt ook meer dan het is, een geheim dat je met driemiljoen anderen deelt is niet zo heel erg geheim.

Een overheid zou hier uit kunnen leren dat je maar beter geen geheimen kunt hebben. Doen ze vast niet, dat leren.

Het wereldnieuws helpt me niet aan logstof. Ik ben een beetje het computerkamertje aan het opruimen. Stukjes snoer bij de stukjes snoer, boutjes en moertjes op maat gesorteerd in daarvoor bestemde bakjes, het echte afval in de kliko, erg spannend is het niet. Eigenlijk zou ik de hele schuur moeten opruimen maar daar is het nu te koud.

Even shoppen, wat ik zoek is uitverkocht. Nee, het wil vandaag niet lukken. Ha, toch nog wat leesvoer: Geheimpapier belegt deutsche Warnungen an Bush. Fascinerend, en het komt niet uit Wikileaks...

zondag 28 november 2010, 23:10 lees reacties

Ik loop naar Suikervlied omdat ik niet mag fietsen bij minder dan 5°C. Ik krijg brood voor de vogels mee, een half stokbroodje blijkt precies in mijn binnenzak te passen. Perfect windstil weer. Berijpte hei, het lijkt wel wit te bloeien.

Suikervlied staat er goed bij, precies 10°C, maar dan wel binnen. Ik strooi het brood op de tuintafel, trek me terug in de kamer. Daar observeer ik de tuintafel maar als er na 1 minuut nog niemand van het brood komt eten geef ik het op. Nog even een omwegje langs het oude ijzer, niets waardevols. Het oude hout is veel te oud, het oude papier is net opgehaald, verder.

Via allerlei aangename bospaadjes weer naar huis. Mooi allemaal, maar geen logstof. Vrijdag was ik al aan het ruziemaken met een computer, daar ging ik mee door, nog steeds zonder het gewenste resultaat. Ik ga het nog maar eens proberen, ik ben zo verfrist door de wandeling, dat helpt vast wel!

zaterdag 27 november 2010, 23:22 lees reacties

Een nieuwe buurman in het laatste huis van ons blokje van zes. Hij verhuist vandaag, z'n vorige huis was in het tegenoverliggende appartementenblok. Er is sprake van een aanhanger maar z'n kinderen en kleinkinderen lopen ook heen en weer met huisraad. (Heen met, weer zonder. Misschien andersom, ik heb niet waargenomen waar ze begonnen.)

Ik ga op pad voor een fles ruitontdooier, ik tref een van de kleinkinderen aan met de leesplank, ik bedoel de twee keer vergrote afdruk daarvan. Negenenzestig jaar geleden leerde ik daarmee lezen: aap, noot, mies, wim, zus, jet, teun, vuur, gijs, weide, does, hok, duif, schapen, spuit ik spontaan op. Wat jammer van mijn beperkte geheugencapaciteit dat ik dat nou al die jaren niet heb kunnen deleten!

(Later, even Googelen: na gijs moet lam, kees, bok worden toegevoegd. Gauw weer vergeten!)

Leren lezen werkte goed, ik kan het nog steeds. Toen ik dat eenmaal kon, lezen, had ik beter de school kunnen verlaten, alles wat je daarna leert kan je net zo goed uit een boek leren. Geestelijk is me dat nog aardig gelukt, de school verlaten. Jammer dat je er lichamelijk niet onderuit kon.

Dat bedenk ik allemaal tijdens de wandeling naar Gamma. Daar is geen ruitontdooier. Al uitverkocht of nog niet binnen? Ik probeer nog wat etablissementen, maar niks. We hebben nog minstens een halve fles, als het vriest niet autorijden, dan kan je daar lang mee doen.

Twee schermen aan één computer, dat probleem is opgelost. Maar nu één scherm (en één toetsenbord en één muis) aan twee computers! Drie kabeltjes omsteken van de een op de ander, het is te doen, maar ik ga voor een hi-tech oplossing. Als je eenmaal de toverspreuk KVM kent (Keyboard, Video, Mouse) dan gaat er een wereld voor je open. Ik vind een kastje dat zoiets kan op Marktplaats, ik bied €5,00.

Dat was woensdag, de aanbieder reageert niet. Intussen vind ik zo'n kastje in HongKong, voor €9,67. Iets meer, maar FREE shipping! Ik trek m'n bod bij Marktplaats in en bestel het Chinese kastje. Bod ingetrokken om 06:35, betaling in China bevestigd om 07:35, precies een uur later.

Precies om 10:35 zou ik graag schrijven maar het was 10:38. Een mail van de Marktplaatsaanbieder dat hij m'n bod toch wel accepteert. Helaas, een betaling met PayPal ongedaan maken lijkt me vragen om moeilijkheden. En het Chinese kastje lijkt me technisch marginaal mooier dan dat van Marktplaats.

Nog een boodschappentocht, de Natuurwinkel, zie vrijdag de 19de. Een rijtje bij de kassa, ik ben aan de beurt, een ander meisje.
- Spaart u zegels?
- Nee.
(ze ziet zelf dat ik wil pinnen!)
- Wilt u het bonnetje?
- Nee.
- Wilt u een tasje?
- Nee.
- dan wens ik u een prettig weekend!
De oudere man achter mij mompelt naadloos: nee, dat ook niet.

vrijdag 26 november 2010, 23:12 lees reacties

Ik besteed erg veel tijd aan het ruzie maken met een computer. Die wil niet wat ik wil. Een schrale troost is dat er velen met mij zijn die datzelfde willen. Hun computer is net zo weigerachtig als de mijne, zoals de fora uitwijzen. Ik ga maar eens wat anders doen: een brief posten!

De post staakt, maar ze hebben de brievenbussen gewoon laten staan. Omdat ik ze niet vertrouw breng ik de brief binnen in het postkantoortje. (Sneeuwuil heeft een vriendin die nog papieren brieven stuurt, ze verwacht ook papieren antwoorden.)

Weer thuis, de computer wil nog steeds niet. Dan maar eens twee foto's. (Dat wil hij nog wel, foto's verwerken. En tikken, dat lukt ook nog.)

We zijn helemaal omgeschakeld op onbespoten biologische rondeeleieren. Die zitten met z'n zevenen in een prachtig doosje, gemaakt van kokosvezel. Je zou willen dat je het doosje kon hergebruiken maar in een eierdoosje passen eigenlijk alleen maar eieren. Moeilijk om ze weg te gooien maar bewaren? Na een jaar 100 doosjes weggooien, dat is nog veel moeilijker. Een tweede schrale troost: de doosjes mogen in de groene kliko, er bloeit misschien ooit iets moois uit op.

Nu ga ik weer verder met ruzie maken...

donderdag 25 november 2010, 23:01 lees reacties

Ik ben mijn eigen kabouter. Kabouters meervoud, bedoel ik, wij poetsen zelf onze fiets. Binnen of buiten de schuur is het even koud, ik kies binnen. Poetsen dus. Die nieuwe pedalen draaien niet erg soepel. Als je erg graag wilt kan je een dop verwijderen. Je treft dan een moer aan die met grof geweld geborgd is. Ik durf hem niet los te draaien, bang dat ik hem niet meer vast krijg. Dan maar een portie olie, dat helpt, een beetje.

Onvoldoende buitenlucht, ik loop een rondje door Ermelo. Sneeuwuil stuurt me naar AH, voor kaarsen. Dat is elke herfst een groot probleem: welke kaarsen? Maat en kleur staan vast, maar welk merk?

Kaarsen branden slecht, scheef of stinkend, als je pech hebt. De fabrikant kan in een jaar een ander wasrecept bedacht hebben, een merk is dus geen garantie. Blokker had goede kaarsen, heeft nu een ander merk. Bij AH troffen we erg veel kaarsen aan van het merk AH, als kaarsenmerk ons onbekend. We kochten er eerder deze week eentje, als testexemplaar. Die blijkt helemaal aan de gestelde eisen te voldoen.

Ik loop door de dure buurt van Ermelo, doorgaans een zeer rustige buurt. Nu is er een enorm concert van bladblazers. Die met benzinemotor zijn het ergst, de electrische bladzuigers maken het minste lawaai. Die heeft bijna niemand, een zuiger, zal wel te onhandig zijn, telkens die zak leegmaken. De bladhark is uitgestorven.

Aan de rand van de dure buurt: AH. Ze hebben nog vijf kaarsen van de gewenste maat, ik neem ze alle vijf. Nu maar hopen dat de vakkenvullers dat merken, of zou de kassacomputer weten dat de voorraad nu nul is?

Een nieuw balkonhek, en een prachtige ingang. En nieuwe buren, op een oud mijnschade gebied.

woensdag 24 november 2010, 23:09 lees reacties

Migraine, ik heb er niet veel last meer van. En als ik dat wel heb dan is er een goed geneesmiddel. Dat geneesmiddel heeft één nadeel: het laat in je kop een migrainevormige leegte achter. Echt scheppend werk kan je dan wel vergeten.

Die leegte, dat is mijn toestand vandaag. Eigenlijk zou ik mijn fiets moeten poetsen. Als twee flinke kabouters mijn fiets hier voor me, op tafel, in de goed verwarmde kamer zouden neerzetten, ja dan... Nu vind ik dat die kabouters het poetsen ook wel kunnen doen, en dan in de schuur, niet al die drukte hier voor me op tafel.

Tikken gaat ook al niet lekker. Het toetsenbord wiebelt een klein beetje, dat maakt een mini-geluidje. Dat doet het al heel lang, kan me zo weinig schelen dat ik het rustig laat rammelen. Nu hindert het me, ik verschuif het toetsenbord tot het niet meer rammelt. Maar in die stand kan ik niet tikken...

Ik moet nog ergens van die plakviltjes hebben, ik weet zelfs bijna zeker waar ik ze heb. Vier viltjes onder het toetsenbord, dat zou wel eens afdoende kunnen zijn. Maar als ze nou toch niet daar zijn waar ik denk dat ze zijn? Of als het toch niet helpt? En dan helemaal opstaan en in dat laatje gaan kijken...

Je ziet dat ik erg veel ... nodig heb. Je ziet ook wel dat echt spannende avonturen er vandaag niet in zitten. Morgen, misschien...

dinsdag 23 november 2010, 23:09 lees reacties

Sneeuwuil heeft het koud. Geen nieuwtje, dat probleem had ze 40 jaar geleden ook al. Ze heeft dan ook allerlei truien, shawls, stola's, kaftans en hoe die dingen nog meer mogen heten. Ze heeft ook vilten laarzen en, als dat allemaal niet genoeg is, een electrisch kacheltje.

De poezen willen de rookmelders testen. Ze zetten het kacheltje aan en gooien er dan wat van de textiel uit de eerste alinea overheen. Een goed plan. Maar als de rookmelder rook meldt, wat dan? Daar hebben ze niet over nagedacht! Hadden we Rozepoot nog maar, die zou het kacheltje wel bijtijds uitzetten.

Een tuimelschakelaar, zo een met een echt hefboompje, heeft twee duidelijke standen: op of neer. Maar is op nou aan of uit? Ruim 50 jaar geleden leerde ik bij Fokker dat 'neer' 'uit' hoort te zijn. Als er paniek is, je wilt iets gauw uitzetten, dan sla je naar de schakelaar. In vliegtuigen is dat dus goed gespecificeerd, in huishoudelijke apparaten niet. Bij het kacheltje is 'neer' gelijk 'aan'. Daarom kunnen de poezen dat zo goed, in het voorbijgaan zo'n schakelaartje naar beneden duwen.

Oplossing: de schakelaar andersom monteren, als was het kacheltje een vliegtuig. Probleem hoe krijg je het kacheltje open? Er is niet één schroefje zichtbaar. De zijkanten zijn van plastic, de rest is plaatijzer. In de bodem zitten gaatjes, daar kan je doorheen gluren. De zijkanten laten wat licht door, voldoende om te zien dat de zijkanten met trekveren naar elkaar toe worden getrokken, daarbij het plaatijzer vastklemmend. Als je dat weet is wat oerkracht voldoende voor de demontage.

De schakelaar laat zich omdraaien, met het gewenste resultaat. De zaak weer in elkaar zetten is niet zo gemakkelijk, plastic is geen erg geschikt materiaal voor kachels, de zijkanten hebben een wat andere vorm gekregen sinds ze de fabriek verlieten. Nog wat meer oerkracht, het lukt, kacheltje catproof. Gelukkig hebben we Rozepoot niet meer, die zou het een uitdaging vinden om het kacheltje tòch aan te krijgen.

Aan het kacheltje gewerkte uren: 03:00-04:00 en 08:30-09:30.

maandag 22 november 2010, 22:57 lees reacties

Midden in de nacht. Ik wordt wakker en denk: 'het Apeldoorns Kanaal, ten noorden van Apeldoorn, zou dat er nog zijn?' Dat kanaal ten zuiden van Apeldoorn, dat ken ik vrij goed. Als we bij Bert Menalda op bezoek zijn geweest, in Rheden, dan neem ik meestal de terugweg over Dieren en Apeldoorn, langs het kanaal.

Ik weet dat er al heel lang geen schip meer door dat kanaal vaart, maar hoe lang? Ik herinner me een havenkraan in Apeldoorn, omstreeks 1966. Klopt dat of is dat een hallucinatie? (Zou best eens kunnen kloppen.) Als we naar Corry gaan kruisen we het kanaal over een zo brede brug dat je niet eens merkt dat daar het kanaal is/was, maar ik herinner me het smalle bruggetje dat daar ooit was.

Daglicht. Google. Het kanaal is er nog helemaal, maar de ophaalbruggen kunnen niet meer opgehaald worden. Helemaal in het noorden, bij Hattem, is een stuk kanaal dat zonder belemmeringen op de IJssel uitkomt, je kunt er zelfs kano's huren. (plaatje geknipt uit Google Maps)
Nou, dat is dan iets waarvan ik niet meer wakker hoef te liggen.

Bezoek van Nienke en Guido, ze komen de sleutel van Suikervlied terugbrengen. Nienke neemt produkten van Sneeuwuil mee om te verkopen in haar winkel. Een ideaal soort winkel: de voorraad wordt helemaal vanzelf meer waard:

Sneeuwuils werk is handwerk, dat is helemaal duur. Om voor zilver gouden bergen te verwachten is niet logisch, toch doen we het.

zondag 21 november 2010, 23:15 lees reacties

Bezoek van Dries, Joke, Jules en Simon. Joke en Simon vertellen verhalen, Dries en Jules spelen met de katten en met speelgoed dat ze al heel lang kennen. Ik bedoel, dat Dries al heel lang kent. Ik had bij Lidl een set van vijf autootjes aangeschaft om ze eens met iets nieuws te confronteren. Uit beleefdheid keken ze er wel twee seconden naar.

Handig dat weblog, 29 juni '08, geboortedatum Jules. Nog geen twee-en-een-half. Hij loopt, hij praat. Vrolijk, dat zijn ze allebei, zo te zien allebei probleemloos.

Sneeuwuil maakt een foto, we kijken gefascineerd. Daarna willen we even naar de schapen, Sneeuwuil blijft thuis om af te wassen en om diverse taarten veilig te stellen.

Bij de schapen is het niet al te warm, wel windstil en zonnig. Jules loopt als een kievit, Dries wil geen schaap aaien. Ze zijn allebei zeer geïnteresseerd in alles wat er te vinden is, zoals konijnenkeutels. Even naar binnen bij het schapencentrum, we aaien een das en een zwijn. Opgezet. Mooie houtkachel hebben ze daar, die ook mooi warmte geeft.

Naar buiten, in de stal kijken. Leuk, maar Dries ontdekt het speeltuintje, dat is nog veel leuker. Twee houtconstructies waar je op kunt klimmen en één schommel, meer is het niet maar het voorziet in een grote behoefte. De zon is al bijna onder, het wordt in snel tempo kouder. Gelukkig, de oudertjes beginnen het ook koud te krijgen, we keren huiswaarts.

We komen langs een stellage waarop alle sponsors van de schaapskooi worden vermeld. Dries leest: è-er-em-è-el-oo, ermelo! Bij die conclusie, ermelo, kijkt hij blij verrast naar ons om. Even zoeken in m'n log: 21 mei '05, vijf-en-een-half dus, in elk geval niet dyslectisch.

De auto van Simon zegt dat het buiten +4° is, voor mijn gevoel was het -40°.

zaterdag 20 november 2010, 22:59 lees reacties

Even naar Suikervlied, de thermostaat op 20°. De wroetsporen zijn geweldig. We komen Huub tegen, bij elke ontmoeting is zijn haar wat langer en wat grijzer. Hij is veel te jong voor overjarige hippie, maar hij begint er steeds meer op te lijken.

Shoppen, drie winkels, anders dan verwacht geen parkeerprobleem. AH heeft nog twee zeer verlepte struiken andijvie. Sneeuwuil beheerst zich, ze smijt ze niet door de winkel, maar het scheelde niet veel. Dat was nog een logstof geweest!

Verder heel veel beleefd met al m'n computers en al m'n schermen, maar dat is geen logstof. We gingen niet naar deze opening, maar ik las wel dit verhaaltje (best leuk, lekker kort). Nienke en Guido gingen wel naar de opening, daarom zijn ze pas laat hier. Ze komen nauwelijks binnen, krijgen wel de sleutel van Suikervlied.

'Endive', ik wist dat dat geen andijvie is maar toch ook wel weer wel. Wat is het internet toch iets moois, binnen één minuut antwoord op alle grote vragen! Wel verbazingwekkend dat dat naaste familie is.

vrijdag 19 november 2010, 23:09 lees reacties

Twee stalen profielen, dat klinkt wel goed. Staalprofielen, klinkt nog iets beter. Twee stukken oude gordijnrail, dat is het eigenlijk. De twee schermen hangen aan de staalprofielen, de ene met afstandbusjes van 20 mm. Zuiver waterpas, allebei met dezelfde kleurweergave. Nou ja, bijna dezelfde kleurweergave.

Niet alle landgenoten zijn overtuigd van het nut van twee schermen. Als je bijvoorbeeld een website maakt dan kan je op het ene scherm de achterliggende code bewerken terwijl je op het andere scherm het resultaat ziet. Dat kan ook heel goed met één scherm, dan moet je telkens heen-en-weer schakelen, deed ik al jaren. Het is ook handig als je stukjes van een foto plakt in een andere foto, 'bron' en 'doel' elk op een eigen scherm. Ook dat deed ik al jaren op één scherm, gaat goed maar met twee schermen net iets gemakkelijker. En het kostte maar €7,50, de schermen had ik al.

Even shoppen, gemalen kokos bij de natuurwinkel.

- Spaart u zegels?
- Nee, die maak ik toch maar weg. (Deze opmerking wordt bij ieder bezoek aan de winkel gerecycled)
- Wilt u pinnen? (Ik heb m'n pinpas al in de aanslag)
- Ja, graag.
- Wilt u het bonnetje?
- Nee dank je.
- Wilt u een tasje?
- Nee, niet nodig. (terwijl ik m'n linnen tasje uit m'n jaszak haal)
- Veel plezier met de kokos! (Ze heeft geleerd het verkoopgesprek positief af te sluiten)
- Dat gaat wel lukken (al weet ik nou nog niet precies hoe)

Gamma is daar bijna tegenover. Ze hebben netwerkkabels, ze hebben ook stekkertjes. Die moet je met een speciale tang monteren. Ik heb zo'n tang, maar is die nou geschikt voor die maat stekkertjes? Ik koop hier nog even niks. (Ik heb een prima netwerkkabel. Hij heeft wel een cosmetisch probleem: veel te lang. Er zijn dagen dat me dat niet opvalt.)

donderdag 18 november 2010, 22:58 lees reacties

Zo'n antiek glazen scherm moet van hier naar daar, dan moeten er twee wat modernere schermen naar hier. Daar moet dus een tafelblad dat minstens 30 cm. dieper is omdat dat ouwe ding dat ook is, dieper dus. Een tafelblaadje schroeven, een tafelpoot, andere snoeren, een heel gedoe.

Siemens en Samsung, dat zijn die twee wat nieuwere. Jammer genoeg niet hetzelfde merk, maar ze worden op dezelfde manier aan de een of andere poot geschroefd. Ik schroef ze samen op een plank, dan blijkt de ene net een centimeter hoger dan de andere te zitten! Ik ontsteek in woede maar ik draai bij na het draaien van het geheel. De randen zitten niet even hoog, maar de beelden wel! Sam is een centimeter dikker dan Siem, daar moet ik iets met afstandsbusjes doen.

Een stukje log op twee schermen uitgespreid, de schaapskudde, 29 okt. Dat kleurverschil, daar is wel wat aan te doen. Je ziet wel dat de opstelling nog niet helemaal klaar is. Ik kreeg opeens haast: ik moest dit nog tikken. Ik merk dat het hele zaakje naar extreem rechts moet, niet links zoals op de foto. Genoeg te doen dus.

woensdag 17 november 2010, 23:22 lees reacties

Hemelsblauw en hemelsgrijs. Het weer, gisteren en vandaag, maar ook de kleuren waarin een van mijn computers is uitgevoerd. Op een hemelsblauw paneel aan de voorzijde bevindt zich een hemelsgrijze knop. Met die knop kan je de computer aan zetten. Ik druk op de knop en er gebeurt niets.

De stekker in het stopcontact, ja, oplossingen van dat niveau kan ik zelf wel bedenken. Ik vrees dat er iets heel ergs met het voedingsapparaat gebeurd is. Toch even dat blauwe paneel er af peuteren. Heel moeilijk gaat dat, als het er af is zie je dat het ook heel gemakkelijk gekund had. De grijze knop wordt geacht op een piepklein zwart schakelaartje te duwen. Dat schakelaartje zweeft los in de ruimte, er is een stukje plastic afgebroken dat het vast moet houden. Als ik het schakelaartje zonder de knop indruk gaat de computer gewoon aan! Dat valt mee, ik denk dat het probleem zich met secondenlijm laat oplossen.

Nu de post. Die zou vandaag toch weer moeten werken of is er gisteren ook niet gesorteerd? Even shoppen dan maar, helpt niet, nog steeds geen post. Nog eens, heel ver weg, shoppen. Nee, ik zal het nog een dag zonder nieuw sata-kabels moeten doen. (Nou je het zegt, de oude kabels doen het nog steeds wel.)

Secondenlijm, heb ik die nog? Ja, en het afgebroken stukje hemelsblauw plastic? Nee, maar het kan niet ver weg zijn. Hee, toch nog, de post! De kabeltjes en de videokaart voor twee monitoren! Dat eerst maar eens verwerken.

Uurtje later: alles werkt. Twee monitoren op één computer gaat, anders dan ik verwachtte, moeiteloos. De kabeltjes zijn voorzien van klemveertjes waardoor ze beter op hun plaats blijven. Het stukje plastic heb ik ook al gevonden en geplakt, maar dat wordt niks. Een ander schakelaartje, met een witte inplaats van een hemelsgrijze knop? Het ziet er niet uit, maar meestal kijk ik toch niet naar die knop. Volgend probleem: Ubuntu bijbrengen dat 'ie met twee monitoren mag.

dinsdag 16 november 2010, 23:02 lees reacties

Dat heb ik altijd een van de betere verhalen gevonden in Torah, Bijbel en Koran. Bram is dol op God. God zegt: bewijs dat maar eens, offer Iesje. Bram zegt OK.
Abraham beklimt, samen met Ismaël, de berg waarop ze plegen te offeren. Iesje zegt dat ze geen schaap hebben, Bram zegt doorlopen. Op het moment suprême zorgt een engel toch nog voor een schaap. Behalve de traumaatjes van vader en zoon is er geen schade, het schaap niet meegerekend.

Joden, Christenen en Moslims denken dat Bram het heel goed gedaan heeft. Toevallig is mij God z'n bedoeling geopenbaard. Bram had moeten vragen of God van God los was, of woorden van die strekking. God merkte dat hij lelijk misgekleund had met de schepping, een vader die zonder enig protest z'n zoontje in de fik wil steken. God dacht, het wordt niks met deze planeet, ik ga het experiment overdoen op een planeet een paar miljoen lichtjaren verderop. Sindsdien heeft hij zich niet meer met ons bemoeid.

Vandaag is het offerfeest. Er wordt een schaap geslacht en opgegeten, Allah krijgt niks. Wat er geofferd wordt is mij niet helemaal duidelijk.

Miranda wil een nieuwe tab op haar website: castraten. Niet moeilijk qua techniek, wel moeilijk om geen slordigheden te vertonen. Katers en poezen moeten van de tabs 'katers' en 'poezen' naar de tab castraten. Ik geloof dat ik het goed gedaan heb.

Sneeuwuil wil naar Harderwijk, de borduurwinkel. Daar was ik 1 november ook al, daarom weet ik dat er enorm gebouwd wordt in en om het winkelcentrumpje waar de borduurwinkel is. We vinden niet zonder moeite een parkeerplek, we vinden niet zonder moeite de borduurwinkel. De winkeldame is erg behulpzaam maar ze heeft niet de goede kleur lap. Niet zonder moeite vinden we de parkeerplaats weer en met best veel moeite lukt het om de parkeerplaats te verlaten. Terug door kleine weggetjes, toch nog een leuk tochtje.

Het tochtje smaakt naar meer, nu per fiets. Naar een terrein dat je al heel lang via een veerooster kan betreden. Begin van dit jaar was er een klaphekje aan het veerooster toegevoegd, nogal lastig als je met de fiets bent. Nu is het klaphekje weer weg, maar er is een bord bijgekomen:

25 meter! En dit is het terrein waar die zwarte koeien lopen. Als die op het fietspad staan en je wilt 25 meter afstand houden dan moet je dwars door de hei. Fiets op de schouder? Er is nu geen koe te zien, misschien staan ze me achter een boom op te wachten.

Nee, echt geen koe, bijna geen mens terwijl het prachtweer is. Het andere veerooster, ook daar is het klaphekje verdwenen. Verder, nog een terrein tussen veeroosters. De hei, via een veerooster er op, zonder veerooster er af. Valt me nu pas op: het vee kan omlopen!

maandag 15 november 2010, 23:10 lees reacties

Een stuk van die dure boerenkaas, in ongeschonden verpakking, is beschimmeld. Dat bleek gisteren, bij het bakken van de champignontaart. Kaas aangevuld met goedkope kaas van Lidl, ik moet bekennen dat ik het verschil niet gemerkt heb. Maar wat doen we nu met de beschimmelde kaas?

Sneeuwuil wil er mee terug naar de Coöp maar ze is een beetje bang uitgelachen te worden. Ze heeft een dappere bui, ze gaat toch. De cassière (die iets oudere blonde) doet er helemaal niet moeilijk over, ze vraagt zelfs het recept van de taart. Toevallig vroeg Ellen dat recept ook al, daarom kon Sneeuwuil het vlekkeloos voordragen. De cassière schrijft het achterop een kassabon.

We hebben twee stukken dure kaas in ons mandje, we krijgen een stuk voor niks. Nou nog even naar de naastgelegen Lidl voor gewone kaas.

Een mail van de meneer die mij sata-kabels gaat leveren. Hij heeft ze op de post gedaan maar hij is bang dat ze pas woensdag arriveren. De post staakt namelijk morgen. Die meneer heeft wel hart voor de zaak! Sata-kabels als rouwpost versturen ging hem kennelijk iets te ver.

Veel zon, weinig wind, ik fiets door het bos en het boerenland zo ongeveer richting Nijkerk.

Paardjes met tegenlicht. Die linkse heeft een fel oranje rand, ik ga proberen hoe dat overkomt. Nou, niet dus. Ik vind het toch wel een aardig plaatje maar de werkelijkheid was vele malen mooier. Er was ook nog een luidruchtig stromende beek maar die wou niet op de foto. (Hier was 't)

Nou weer iets onzegbaars met computers doen...

zondag 14 november 2010, 23:37 lees reacties

Bezoek van Iris & Auke. Auke heeft een nieuw speelgoedje, nog een speelgoedje te leen en een nieuw boek. We krijgen het boek,wie niet zo gelukkig is kan het hier lezen.

Het nieuwe speelgoedje is een pen waarmee je kunt schrijven. Dat is niet zo bijzonder, maar je kunt er ook geluid mee opnemen. Het wordt nog bijzonderder: als je later met je pen wijst naar wat je geschreven hebt dan wordt de geluidsopname van het moment van schrijven weergegeven! Je hebt er wel een speciaal notitieboek bij nodig. De bladzijden daarvan zijn bedrukt met een nauwelijks zichtbaar stippenpatroon, overal anders. De pen 'ziet' dat patroon, hij onthoudt dat bij de opname. Zo kan hij later de opname terugvinden. Zie hier voor meer details.

Iris heeft het druk met het bedrijf waar ze werkt, daar was brand. Niet in het bedrijf, maar in de parkeerruimte onder het gebouw. Daardoor is er geen stroom. Niet erg op zondag, maar de servers aldaar hebben dus ook geen stroom. (Servers zijn computers waar, bijvoorbeeld, websites op kunnen staan.) Zou daar soms deze site, www.yourlivescribe.nl, staan? Die doet het namelijk niet. (nu wel)

Nu het geleende speelgoedje, dat is een trikke. Ja, met kk. Laten we even naar youtube gaan voor een demonstratie. Een raar soort driewieler, je snapt niet hoe het werkt maar het werkt wel. Het exemplaar waar Auke over beschikt heeft, uiteraard, een electromotor. Met de motor rijden is geen kunst, maar met die zwaaibewegingen vooruit komen? Auke kan het een heel klein beetje, Iris niet.

Als het even niet zo hard regent gaan we een tocht maken. Auke op de trikke, Iris op Auke's Brompton, ik op mijn dagelijkse fiets. Met die kleine wieltjes moet je wel op verharde wegen blijven, die wegen moeten ook niet al te smal zijn als je de voorgeschreven zwaaien wilt maken. Gelukkig is het fietspad langs de Drieërweg heel breed en, op dit moment, vrijwel uitgestorven.

Op de motor gaat de trikke ruim 16 km/uur, zonder motor iets tussen 0 en 2. We halen de schaapskooi. We stoppen op het zandpad, na die stop moet de trikke geholpen worden om weer weg te komen. Het begint al donker te worden, we keren huiswaarts. Daar heeft Sneeuwuil een champignontaart bereid, goed dat ze niet mee wilde!

zaterdag 13 november 2010, 23:08 lees reacties

Precies een week geleden dat ik in Suikervlied was. Hoog tijd om eens te gaan zien of het niet weggewaaid is. Niet te veel wind en/of regen, fietsen.

In het bos zijn de meeste blaadjes wel van de bomen maar de bomen zelf staan nog overeind. Niet meegerekend de bomen die vorige zaterdag al plat lagen, soms al jaren lang. Bij Suikervlied liggen dikke paketten bladeren. Het begint licht te regenen, mooi weer om bladeren te harken.

Vroeger vulde ik tientallen kruiwagens, nee, ik vulde één kruiwagen een tiental malen. Met bladeren dus, die kruide ik naar een daarvoor bestemde container. Vorig jaar verzamelde ik alle bladeren op een berg. Een berg met een groot oppervlak maar niet hoger dan 25 cm. Nu kan je nog heel vaag zien waar de berg was, hoger dan 5 cm. is hij nergens.

Dat was dus een experiment dat goed afliep, ik doe het dit jaar weer zo. Het lijkt wel of er dit jaar meer bladeren zijn, de berg wordt marginaal hoger. Het wordt ook steeds donkerder, het begint wat serieuzer te regenen.

Even naar binnen, even de tv proberen. Ja, die heeft nog steeds hetzelfde slechte beeld, daar zou ik eens wat aan moeten doen. Maar nu niet, de regen stopt, ik ga verder met mijn bladverzameling. Klaar, voldoende lichaamsbeweging, naar huis.

Met grote zelfbeheersing al een week bijna niets over Ubuntu geschreven. Ik ben er dagelijks mee bezig, bijna alles wat ik gewoonlijk op de Windows machine doe kan ik nu net zo goed of nog iets beter op de Ubuntu machine. En de sata kabeltjes, die man van Marktplaats laat niets meer van zich horen, ik heb ze nu besteld bij KleinSpul. Omdat ik nou toch aan het geldsmijten ben koop ik ook nog een videokaart waar je twee schermen op aan kunt sluiten, €7,50. En ik wil Ubuntu op de laptop, dat werkt, alleen het draadloze dingetje niet. Dat betekent dat de laptop alleen maar in zichzelf kan praten...

vrijdag 12 november 2010, 23:11 lees reacties

Goed weer om in één keer naar Radewijk te fietsen. Maar de terugweg, dat gaat niet lukken, ik besluit tot een wandeling. De bibliotheek heeft een gratis boek, nou ja, boekje. Zoals u allen weet ben ik gewt op gratis, wat het ook is. (Ik tik 'gewt' waar ik 'gek' bedoel, er is iets helemaal mis met mijn motoriek. Die ew, dat kan nog, maar t in plaats van k?)

De grote zaal, gisteren kwam het langs op de tv, ik had het boek bijna gemist! Omstreeks 1959 woonde ik (met Yvonne) aan het Frederiksplein. (Zo ongeveer naast de Galerij) De Roetersstraat was op een kilometer afstand, het bejaardenhuis was daar tot eind 1971 in bedrijf. Met enorme vrouwen- en mannenslaapzalen.

Weer thuis, Sneeuwuil heeft haar computer bevroren om mij een kattenfilmpje te tonen, erg mooi. Ik ben heel lang bezig met het aanklikbaar maken van het filmpje, vind het eindelijk bij Youtube, zonder reclame. Daarna ben ik heel lang bezig met het aanklikbaar maken van de Galerij, foto uit ongeveer 1960. Jammer dat die is afgebroken, de Nederlandse Bank is lang zo leuk niet.

Dat boek, de Grote Zaal, is ook niet echt leuk, wel een mooi verhaal.

donderdag 11 november 2010, 23:07 lees reacties

Wij hebben afstandsbedieningen. TV, videoband, videodisk, radio. Daarnaast hebben we een telefoon, een e-dentifier en een rekenmachine. De tafel is er vol mee. Het zijn er zoveel dat je een afwezige niet meteen mist.

(Dit terzijde: waarom hebben die dingen niet dezelfde toetsindeling?)

Sneeuwuil is haar rekenmachine kwijt. Ongeveer zo groot als een speelkaart, wel wat dikker. De katten willen er graag mee spelen, onder een kast zou je verwachten. Maar wij hebben alleen nog maar kasten waar niets onder kan. Onder de bank dan, maar dat kan ook niet sinds we daar de poten onderuit geslagen hebben. Onder de tafel, dan hadden we hem wel gevonden. Hij is weg en hij blijft weg.

Wat weken geleden was dat. Ik ging naar Action en kocht voor €0,89 een rekenmachientje. De vier basisfuncties en ook nog worteltrekken voor een prijs die de prijs van het batterijtje nauwelijks overstijgt. Nadeel: te klein. Sneeuwuil heeft nou niet echt kolenschoppen maar dit rekenmachientje moet ze bedienen met een balpen. En pennen hebben ook die eigenschap: spoorloos verdwijnen.

Ik moet naar AH, dan kom je langs Action. Even kijken of het rekenassortiment vernieuwd is. Dat is het!
De gemiddelde rekenmachine kost €1,49. Ze zijn er in het heel klein, maar die kocht ik al. Ze zijn er in het heel groot, net geen A4. Sommige zijn flexibel, sommige zijn twee keer zo duur maar dan krijg je een pakket met een grote en een kleine. Allemaal zijn ze er bovendien in meer kleuren dan die van de regenboog. Uitzondering: iets met sinussen enzo voor bijna €8,00. Andere uitzondering: die van het formaat speelkaart, die is er niet...

Avond. Sneeuwuil heeft 1084 gram spaghetti gekookt. Dat deelt ze uit haar hoofd door drie: 361. Een portie eten we op, twee porties worden ingevroren, 1 gram blijft aan de pan hangen. Die heeft helemaal geen rekenmachine nodig!

woensdag 10 november 2010, 23:01 lees reacties

Naar de middenstand. Gistocal voor de katten, da's makkelijk, Pet's Place. Dan nieuwe kabeltjes voor Max en Wes. Ze doen het uitstekend, maar ik durf hun kabels niet meer aan te raken, ik durf zelfs de kast waar ze in zitten niet meer open te maken.

Zo'n kabel bedoel ik. €2,00 is niet eens de allergoedkoopste. Naar Expert, die heeft erg veel kabels maar niet dit soort. Dan naar Matrix, de plaatselijke computerwinkel. Die heeft ze wel, voor €7,95! Als ik gek was, twee voor bijna ZESTIEN euroos! Tenslotte naar Gall&Gall. Van het geld dat ik niet bij Matrix uitgaf koop ik een flesch Zeer Oude Genever. Hou je nog geld over!

Ik schrijf aan TKH, even doorlezen dan vind je kabels van €0,50. Dat is een prijs die beter in mijn denkraam past. TKH reageert snel, hij belooft vanavond met meer details te komen. Maar om 23:01 zijn die er nog niet...

dinsdag 9 november 2010, 22:54 lees reacties

Stel, je hebt een computer met twee harde schijven, laten we ze Max en Wes noemen. Maar eerst wil Sneeuwuil het Frans-Nederlandse woordenboek. Bijna onvindbaar, het goud van de ruggen is brons geworden, maar door de inhoud te besnuffelen lukt het toch. Ik gebruik ze nooit meer, woordenboeken. Ten eerste ken ik alle woorden en ten tweede vind ik Google veel handiger voor alle woorden die ik niet ken. Gite, bijvoorbeeld.

Nu verder met Max en Wes. Max is soms een beetje tegendraads en dan wil Wes ook niet. Het gaat nu over de computer die gisteren niet meer wilde communiceren. Vanmorgen deed 'ie het weer, later weer niet. Ik verwissel de kabels waarmee Max en Wes zijn aangesloten, nu doen ze het allebei! Feilloos! Al twee uur!

En toch vertrouw ik het niet. Ik bewaar dit tiksel op Max en Wes, maar ook nog op een andere computer. Je begrijpt nu dat ik al uren bezig ben met al m'n computers, geen tijd voor avonturen buitenshuis. Als ik moet wachten op het weer eens opstarten van een computer kijk ik wel eens even naar buiten. Dat ziet er niet aantrekkelijk uit. Wachten op een computer is ook niet echt een topervaring, maar het is wel droog en warm.

Even iets heel anders, lezen jullie Jacq nog wel eens? Het einde van Boris V....

maandag 8 november 2010, 23:13 lees reacties

Paniek. Ik sprokkel de hele dag letters bij elkaar. Die komen terecht in mijn grootste computer. Iets na elven, als de katten hun avondmaal gehad hebben, stuur ik ze de wijde wereld in. Dat is dan m'n weblog.

Nu, iets voor elven, besluit mijn grootste computer dat hij die letters zelf wil houden, ik kan er niet meer bij komen. Nieuwe tekst improviseren, dat lukt nog wel met de drie andere computers. Maar hoe zet ik die tekst op het www? Een uitdaging!

Het zou met Ubuntu moeten kunnen. Tekst tikken, dat had ik al uitgevonden. Tekst publiceren, dan moet ik een aantal geheimen kennen, onder meer een wachtwoord. Die geheimen heb ik netjes genoteerd, in een bestandje dat op die computer staat die niets wil zeggen.

Als jullie hier iets lezen dan is het toch gelukt. Die grote computer repareren, dat kan morgen...

zondag 7 november 2010, 23:15 lees reacties

Heel in de verte komt er een jongetje aangelopen. Hij houdt iets vast, koesterend, aan z'n houding te zien is het een jong poesje. Maar dat kan niet, het seizoen klopt niet en het poezekopje is wel erg klein. Een zwart kopje, een zwarte duif, bestaan die? Maar voor een duif is er te weinig lijf. Mysterie.

Hij loopt niet erg hard, maar ik blijf wachten tot ik het zeker weet. Geen poes, geen duif, een hamster, dat moet het zijn. Een heel rustige hamster. Nog dichter bij, een dooie hamster misschien? Nee, het is een fietspompje! Een erg zorgzaam jongetje, hij had een heel eind gefietst, merkte toen dat z'n banden wel wat zacht waren, liep naar huis om een fietspomp te halen. Geen erg waarschijnlijk scenario...

Een rondje lopen, niets logwaardigs. Nu weer in m'n computerkamertje. Ik ga een derde computer volstoppen met Ubuntu. Hoe dat moet weet ik nou wel, maar deze computer moet ook nog twee beeldschermen krijgen. Op het ene scherm dit en op het andere dat. De hardware daarvoor nodig kan ik uit eigen voorraad halen. Het enige wat het kost is tijd en die heb ik genoeg!

188.201.4.90, een lezertje in dit park. Zou daar soms de verjaardag van Corry gevierd worden?

zaterdag 6 november 2010, 22:49 lees reacties

Op de tafel staan twee tot vier kartonnen dozen, al maanden. Soms zitten de kleine dozen in de iets grotere, dan zijn er maar twee beschikbaar. Soms staan ze alle vier los van elkaar op tafel. Meestal zit er minstens één kat in een doos, soms zijn ze allemaal gevuld. Bereklauw, de grootste kat, gaat het liefst in de kleinste doos zitten.

Erg handig, een kat in een doos, zo zijn ze veel gemakkelijker te verschuiven. Dat verschuiven is nodig als mijn laptop ook nog op de tafel wil staan, dat wil hij nu zodat ik dit kan tikken.

In het computerkamertje staan drie computers met elkaar te praten. Ik laat ze kopieën van elkaars diskinhoud maken, daar zijn ze al uren mee bezig. Daar hoef ik niet aldoor bij te zijn, ik kan best een rondje fietsen. Sneeuwuil heeft haar best gedaan om mijn jas te drogen, met succes. Ze vraagt me langs Suikervlied te gaan om Polleke te halen.

Ik dacht al eerder over Polleke te hebben geschreven, en ja, 21 keer! Maar dat gaat 20 keer over de poes Polleke (overleden aan FIP) en maar 1 keer over het boek. 'Het mooiste boek dat we kennen', zowel boek als poes helemaal vergeten...

Niet helemaal vergeten, ik wist nog dat het dik en geel was (het boek), makkelijk te vinden, het mag in de fietstas. Nou nog een drupje olie voor de kettingspannerwieltjes, die zijn nogal lawaaiig. Dan het bos, de grote beuken zijn hun baadjes kwijt, de kleinere nog niet. Mooie, andere, lichtval. De regenradar klopt vandaag beter dan gisteren, de regenbui komt pas als ik weer thuis ben.

vrijdag 5 november 2010, 23:16 lees reacties

Een pestherrie van een helicopter. Dat zijn we wel gewend, militairen die overvliegen. Maar deze blijft rondjes vliegen, lijkt me iets van de politie. Wat later, een brief naar de brievenbus, de straat bij de juwelier is afgezet. Een aantal politieauto's, heeft die helicopter daar iets mee te maken? Volgens de Stentor wel. Spijt dat ik niet eerder naar de brievenbus ging, mooie logstof!

Het waait nog maar weinig, het is nog steeds warm, de regenradar ziet geen bui. Een eindje fietsen. Door het bos richting Putten. In het bos staan twee busjes van de ME. Zou dat iets met de overval op de juwelier te maken hebben? Volgens de Stentor niet. Het bos is nog prachtig maar door al die afgevallen bladeren zie je niet waar de kuilen in het pad zitten.

Er valt een enkel drupje, dat heeft de radar niet gezien. Nog een drupje, te weinig om m'n poncho te voorschijn te halen. Er vallen nog wat drupjes. Zoals te doen gebruikelijk wacht ik met het pakken van de poncho tot het geen zijn meer heeft. Doorweekt, terug naar huis.

Ik wil het plaatje van de regenradar van een half uur geleden uitknippen om het hier te kunnen plakken. Maar dat plaatje is opeens heel anders dan ik me herinner! Geschiedenisvervalsing! Sneeuwuil kan getuigen, die heeft ook voor mijn tocht de radar bekeken. Nu is het weer droog, maar ik vertrouw het niet meer. Verder met het netwerk...

Misleid door Google, die maakt het veuls te moeilijk. Gewoon een beetje klikken en het werkt! Het plaatje van het Jamin blik van de Windows computer naar de Ubuntu computer gehaald, daar bewerkt (met Digikam) en het resultaat teruggehaald. (Ja, ik weet wel dat dat heel goed zonder Ubuntu kan.)

donderdag 4 november 2010, 22:56 lees reacties

Mooi weer om verder te gaan met het perfectioneren van de Ubuntu installatie. Ik wil twee computers met elkaar laten praten, eentje met Windows, de andere met Ubuntu. Dat werkt een heel klein beetje, nog niet bruikbaar. Het kan via een omweg: ik laat door de ene computer iets op een USB-stick zetten. Die stick laat ik dan door de andere computer lezen. Erg primitief.

Slecht weer voor avonturen buitenshuis, lezertjes. Jullie zullen het hiermee moeten doen. Ik ga verder met m'n computers, proberen hun communicatieve vaardigheden wat te verhogen. Van W naar U doet 't, nou nog van U naar W. (Nieuws van vorig jaar = nieuws van vandaag. Ik hoop in een jaar die computers toch wel getemd te hebben.)

woensdag 3 november 2010, 23:04 lees reacties

Sneeuwuil heeft zo fanatiek op alle toetsen van haar laptop getikt dat het scherm opeens 90° gedraaid is. Nee, niet het scherm, maar dat wat er op staat. Ik ben bezig met de bandschuurmachine, hij zit net weer in elkaar, als ze met een noodkreet de schuur betreedt.

Dat komt goed uit, nu kan ik wel 5 minuten naar die laptop kijken. Vergeet het maar, 5 minuten, bijna een uur. De werking van het touchpad is ook gedraaid, maar anders dan het scherm, het muispijltje beweegt heel onnatuurlijk. Ik probeer van alles, niks werkt. Tenslotte ga ik naar mijn eigen computer en vraag het daar. Ik ben niet de enige met dit probleem:

Ik zit met het volgende probleem op mijn laptop met Vista. Toen mijn zoontje op mijn schoot achter de laptop zat drukte hij onverwacht op enkele toetsen en opeens is het beeld van landschap naar portret veranderd. Dwz. wat normaal onderaan het scherm staat, staat nu aan de rechterkant. De muis reageert nu ook geheel anders. Ik zou als het ware mijn laptop 90 graden moeten draaien om het beeld te kunnen lezen. Totaal onwerkbaar dus, maar het schijnt te kunnen.

Dat kunnen wij dus zonder zoontje op schoot. Dat laptop draaien gaat nog wel, maar het toetsenbord draait helaas mee. Het antwoord past niet helemaal maar het stuurt me wel in de goede richting. Omdat het logstof is vraag ik niet de gebruikelijke €75,00, ik doe het gratis.

Nu een nieuwe schuurband op de schuurmachine in de schuur, zover was ik nog niet. Even proberen, de schuurband loopt er met een sneltreinvaart af. Het verstellertje verstelt niet, ik heb een belangrijk ringetje weggemaakt. Machine weer uit elkaar, nieuw ringetje, in elkaar, loopt nu als gewone trein. Prima.

Voor zonsondergang een rondje fietsen door het bos, bijna 15°, veel wind maar daar merk je in het bos weinig van. Ook prima.

dinsdag 2 november 2010, 23:21 lees reacties

Dat ding waar je op klikt om hier te komen moet wijzen naar www.frankslog.nl, niets meer. Minder mag: www kan je weglaten. Dan kom je automatisch op de maand van vandaag. (Zoals ik 1 januari 2006, onderaan, ook al zei.)

Ik kende 'm al, die test. Op een computerscherm verschijnen cijfers. Na korte tijd worden die afgedekt door een vierkantje. De bedoeling is dat je de vierkantjes aanraakt in de juiste volgorde. Chimpansees kunnen dat. Een filmpje. En ze doen het veel beter dan mensen.

In Cambridge hebben ze twaalf testen gemaakt (heel mooi gemaakt!), bovenbeschreven test is de eerste. Ik haalde 7, (de paarse lijn op het plaatje links) het gemiddelde is 7,5. (Als de chimpansees niet meedoen!) Mijn korte termijn geheugen doet het dus nog vrij behoorlijk. De hele testreeks is hier. Ik scoorde 7, 16, 25, 7, 6, 109, 103, 6, 25, 3, 54, 5. Die 3 voor de tiende test is buitengewoon slecht. Halverwege merkte ik dat ik de opdracht slecht gelezen had...

Sneeuwuil heeft enorm veel kattenbrokjes gekocht (Orijen) via internet. Ze zitten in een eveneens enorme doos. Die doos bevat drie zakken van 7 kilo. Past de inhoud van zo'n zak in een Verkade blik? Dat blik dat nog (leeg) in Suikervlied staat? We gaan naar Suikervlied, bewonderen de dit jaar zeer uitbundige herfstkleuren, constateren dat de scharniertjes van het blik kapot zijn, keren huiswaarts.

Thuis repareer ik de scharniertjes. Dan tik ik dit, ik wil er een plaatje van het blik bijdoen. Google heeft ruim 4000 hits bij Verkade blik plaatjes, maar ons blik is er niet bij. Even beter kijken, het is een Jamin blik! Google heeft ruim 4000 hits bij Jamin blik plaatjes, maar ons blik is er niet bij. (Da's makkelijk, een kopietje van een regel met maar één woord veranderd.) Zal ik dan maar zelf een foto maken?

Ik schat dat zo'n blik acht liter kan bevatten. Een kattenbrokje drijft, als die zeven kilo geconcentreerd waren in één groot kubusvormig blok dan zou het passen. Maar al die lucht, die moet je wel bij het volume maar niet bij het gewicht tellen. Ik ga een halve liter kattebrok wegen: 250 gram. Dus 1 kilo is 4 liter, 7 kilo is 28 liter. Dat gaat dus nooit in dat blik.

Sneeuwuil zegt dat de nieuwe brokjes een wat compactere vorm hebben, mogelijk gaan ze er toch in. Nu ga ik het blik en een zak brokjes zo goed mogelijk meten. 22x23x25=12,6 liter voor het blik, 35x50x7=12,25 liter voor de zak. Niet precies meetbaar, die zak, maar het zou wel eens net kunnen kunnen.

Je zou zeggen, probeer het gewoon. Maar we willen de zak nog niet open maken, de oude brokjes moeten eerst op.

maandag 1 november 2010, 22:55 lees reacties

Naar Harderwijk, daar borduren ze nog. Tien jaar geleden waren er twee winkels in Ermelo waar je borduurzij kon kopen, nu niks meer. Het Harderwijkse winkelcentrumpje wordt grondig gerenoveerd, de helft van de winkels is daarom dicht. Maar de borduurwinkel doet 't, €0,99 voor kleur 610.

Het centrumpje is buiten het centrum, ik fiets nog wat verder, langs de haven naar het Wolderwijd. Volkomen windstil, nevelig, het Wolderwijd is heel erg wijd, door de nevel zie je de overkant niet. Op de terugweg wordt ik ingehaald door een auto van een keukencentrum uit Nijverdal met zo'n nieuw nummerbord:

12-ZAK-3

Die cijfers heb ik niet goed onthouden, de letters kloppen ook niet. Die waren nog veel erger: VVD. Stel, je koopt een tweedehands auto. Die heeft al een nummer, er is er maar één die je wilt hebben, zou dat nummer dan een reden kunnen zijn om van de koop af te zien?

PVV, die zou je mogelijk met winst kunnen doorverkopen. CDA of SGP, ik zou er niet blij mee zijn. AAP zou ik wel leuk vinden, of liever nog KAT. APE of CAT is weer een stuk minder mooi.

Verder fietsend let ik op de nummerborden, er komt geen opvallende lettercombinatie meer langs.

Thuis zoek ik Wikipedia op: Echter: alle drie-lettercombinaties die op SD of SS eindigen worden hierin overgeslagen, dat zijn dus GSD, GSS, HSD, HSS, JSD, JSS enz. Daarnaast zullen bepaalde drie-lettercombinaties zoals GVD, KKK, LPF, NSB, PKK, PSV, PVV en TBS in deze nieuwe serie niet worden gebruikt. Verder zullen geen klinkers worden gebruikt, zodat ook geen woordcombinaties (zoals GEK, LYK of drieletterige schuttingwoorden) kunnen ontstaan.

Die KAT kan dus niet, PVV wordt expliciet genoemd als niet kunnend. Vreemd dat VVD wèl kan.

De lijstjes vallen tegen, veel te donker gebeitst. Ik krijg opdracht ze af te schuren. Ze zijn gemaakt van ruw vurenhout, je moet dus flink wat wegschuren om de beits weg te krijgen. Met de bandschuurmachine gaat dat goed en snel. Bij het tweede lijstje heb ik iets te laat in de gaten dat de schuurmachine kans ziet zichzelf te gaan schuren. Hij heeft al een flinke groef in z'n huis gemaakt als ik dat merk. Ik heb gelukkig nòg een schuurmachine om het werk af te maken.

Je ziet wel dat de beits er niet helemaal uit is. Maar nog verder schuren, dan hou je geen lijstje meer over. Ik zou nieuwe lijstjes kunnen maken, maar Sneeuwuil vindt het mooi genoeg zo. De lijstjes werden ook (door Xenos) blank geleverd, we kunnen alle Kringlopers wel weer eens af gaan.

Ik demonteer de schuurmachine. Er is een plastic onderdeel dat wat al te plastisch is. Ik bedenk een versterking uit twee stukjes plaatijzer. Bedenk, jawel, nou nog maken...

Laatste nieuws.

nog even naar oktober?