Even geduld a.u.b....
Ga naar 2011!

vrijdag 31 december 2010, 23:05 lees reacties

Laurierkers. Laurierkers. Laurierkers. Waarom kan ik die naam toch zo moeilijk onthouden? Een kleine dertig jaar geleden, de Beukendreef, die zullen nu wel flink groot zijn. En anders die langs de Rucphenseweg wel, een kleine twintig jaar geleden. Het Kleine Huisje is niet meer, maar de laurierkers die we daar, zo'n 10 jaar geleden, geplant hebben, die staat er nog.

op z'n kopDe laurierkers achter Suikervlied stond er al. Die wil dat we de traditie voortzetten, elke 10 jaar een aanplant van laurierkersen. Ik zei nog, al ga je op je kop staan, ik doe het niet. En nu staat 'ie op z'n kop!

Even kijken bij het voormalige Kleine Huisje, ook daar wat omgekeerde bladeren. Als dat maar goed komt...

Heen- en terugwandeling verstoord door geknal. Het viel ons op dat het dit jaar minder was dan voorheen en dat het iets later begon, dat geknal. Maar nu, vrijdagmiddag, is men druk bezig met een inhaalslag.

Bezoek van De Meisjes, lang niet gezien. Yvonne heeft een bril die haar het uiterlijk van een antieke schooljuffrouw geeft, niet verkeerd. Ze overhandigen beiden een eigenhandig getekende nieuwjaarskaart. Bezoek van de Post, die brengt een door Dries getekende kaart. Ik zou 'm kunnen scannen, maar velen van u zullen hem ook wel gekregen hebben.

1% van het nieuwe millenium is voorbij. Het beviel me wel, dat ene %.
Beter dan het eerste % van het vorige millenium...



donderdag 30 december 2010, 23:04 lees reacties

Van: "Shea Jamee" <--ifinor.com>
Aan: <->
Onderwerp: j5q4k6
Datum: woensdag 29 december 2010 22:32

7d

Het onderwerp is veelbelovend. De inhoud valt niet tegen, wel wat kort.


Sneeuwuil is al weer naar Action gewandeld, ze schafte zich na de zaden en de bollen een derde variant op het gebied van vogelvoer aan. Drie pakken, ik mag er eentje meenemen naar Suikervlied.

Het heeft hier al lang niet meer gesneeuwd, maar les neiges d'antan zijn er nog zeer overvloedig. Ik besluit tot de kortste weg: het fietspad. Dat toont een schoon betonnen oppervlak dat niet ontsierd wordt door fietsers. Ik loop met gezwinde pas uiterst links. Aan de horizon nadert een ouder echtpaar, uiterst rechts lopend. Wat gaan ze doen, mij verpletteren, wachten tot ik naar rechts ga of zelf links gaan houden? Ze weten nòg een optie: mij ontwijken en hun weg voortzetten, nog steeds uiterst rechts.

Als ik de minister was zou ik een wet maken die voetgangers op rijwegen verplicht links te houden.

bal in nestEr lijkt niet veel te gebeuren met de vetbollen op goothoogte, net met gestrekte arm bereikbaar. Nog iets hoger is de balk waarop in de lente dat nest met tragische afloop. Ik maakte een verschansing, met gestrekte arm en op de tenen krijg je daar net een bol achter. En zowaar, deze bol is aangepikt.

Brood en verkruimelde vetbol zijn altijd helemaal opgegeten, van de zaden worden de hele kleintjes wat minder gegeten. Kennelijk teveel moeite om zo'n klein zaadje op te pikken. Terug, toch maar niet over het fietspad, het bos is leuker. De zon ziet zelfs kans om door de nevel heen te komen, nog leuker.

Thuis, Sneeuwuil wil nog meer middenstanders bezoeken. Het autootje heeft nu wel twee prachtige achterbanden, toch gaan we lopen. Ten eerste omdat Lidl en Coöp om de hoek zijn, ten tweede omdat we barre toestanden qua parkeren verwachten, ten derde omdat we de echt zware ladingen al binnen hebben. Alle drie de veronderstellingen blijken waar. Bij de Coöp is het grootste probleem dat ze alle waren op een andere plaats aanbieden. Als ik de minister was zou ik een wet maken die het supermarkten verbiedt meer dan 10% van hun waren per jaar te verplaatsen. Alles wat we zoeken blijkt er toch wel te zijn, het totale gewicht valt ook nog mee.


70, een leuke ezelsbrug, las ik hier. Googelen op "Al Bartlett" levert erg veel hits op. Bijvoorbeeld dit. Als ik de minister was dan zou ik dit verplicht leesvoer voor alle parlementsleden maken. Van alle parlementen. Wereldwijd.



woensdag 29 december 2010, 22:50 lees reacties

Suikervlied: alles normaal. De wandeling heen en terug, ik denk van alles (hoe dit log er uit ziet op alle mogelijke schermen en schermpjes) maar niets logwaardigs. Thuis, nog steeds niks.

Gelukkig, buurman Peter staat voor het raam. Hij wijst met links op ons en met rechts ergens achter zich. Omdat deze gebarentaal niet helemaal duidelijk is snellen we naar buiten. Het blijkt dat het autootje een lekke band heeft. Dat had het al eerder, eigenlijk is daar toen niks aan gedaan. Opgepompt, dat wel. Dat was tot voor kort voldoende, maar nu is de band echt plat.

We hebben dat autootje al heel lang en ik weet nog steeds niet waar het reservewiel zit. Of de krik, of de moersleutel. We hebben de handleiding nog, die biedt uitkomst.

ijspegelSneeuwuil is op stap geweest, ze komt terug en gaat mij goede raad geven. Ik moet niet in de sneeuw knielen, maar op een plastic tas. Goed idee, maar eerst het gereedschap vinden. Dat lukt, die krik ziet er een beetje als speelgoed uit en die moersleutel is wel wat klein. Om het reservewiel te bevrijden moet je een bout losdraaien. Niet geheel toevallig past de moersleutel ook op die bout. Helaas heb je zo weinig ruimte dat je maar een halve slag kunt maken, dan moet je de moersleutel opnieuw plaatsen.

Wiel los, krik eronder, heel simpel, de meeste tijd heb je nodig voor dat reservewiel. Klaar, naar binnen, handjes wassen. Dan komt buurvrouw Wil, voor een ingewikkelde transactie betreffende kattenvoer. Ze wijst ons op zeer fraaie ijspegels naast onze voordeur, Sneeuwuil maakt een foto. (Het betekent wel dat de goot lekt...)

Ik rij naar de garage, Kees, de garagist, vindt een lek. Hij vindt ook dat de band niet erg veel profiel meer heeft, ik besluit er maar een nieuwe band tegenaan te gooien. En voor de broodnodige symmetrie nog maar een band. Het zijn dan wel geen winterbanden, maar ze hebben een erg mooi profiel.

Ik mag over twee uur terug komen, eens zien of ik dit alles binnen die periode getikt krijg. Ja, het lijkt er op...



dinsdag 28 december 2010, 22:52 lees reacties

Een slapeloze nacht? Nee, dat niet, maar ik bedacht vannacht wel dat mijn antwoord op vraag 9 van de NWQ fout is. (En dat het officiële antwoord klopt)

dustVan alle leenwoorden is 'duster' wel het vreemdste. Mijn moeder had vroeger een duster. Heet dat nog zo of mag je tegenwoordig gewoon ochtendjas zeggen? Zestig jaar geleden klonk het al erg stoffig, duster.

Debrayeren was zestig jaar geleden een heel gewoon woord. Als je het twee keer achterelkaar deed heette het double clutchen, ook heel gewoon. Debrayeren heet niet meer zo, double clutchen hoeft niet meer. Bougie, eindelijk een woord dat nog steeds hetzelfde betekent! Carburateur, het woord bestaat nog maar het ding bijna niet meer. Veel frans! Dit bedenk ik tijdens de wandeling naar Suikervlied. Daar aangekomen denk ik: "dat had ik niet moeten doen".

schade

Ik hing de vetbollen op ooghoogte. Gisteren bedacht ik dat ik de grote bol wel eens zo hoog mogelijk kon hangen. Die hangt er vandaag nog, onaangetast. Wel aangetast is het boompje, takken er af, stammetje licht ontveld. Nou moest het boompje eigenlijk wel eens wat gesnoeid worden, maar dit was niet de bedoeling. Een boomklimmend zwijn? Een vetvretend hert?

Ik hang de bol aan de dakgoot, ik hang er nog wat kleine bollen bij. Niet in de buurt van een raam, muurklimmen, zou een zwijn dat proberen? Terug, ik kom, in een andere straat, weer langs de aanleiding tot het mijmeren over 'duster'.

Thuis. Ik tik veel op m'n oudste computer, die met dat kleine scherm. Ik tik misschien nog iets meer op m'n laptop, die met dat iets bredere scherm. Ik mag ook wel eens op Sneeuwuil d'r laptop kijken, die met dat heel brede scherm. Ik wil dat mijn log op alle schermen even breed is. En dat het bij een echt klein scherm netjes verkleind wordt. Misschien heb je gemerkt dat je een stuk groen scherm naast het log krijgt sinds een paar dagen. Dat werkte nog niet helemaal in alle gevallen, nu begint het er op te lijken. Nog wel wat werk...



maandag 27 december 2010, 22:50 lees reacties

De sneeuw begint steeds meer een smeerboel te worden. Het bos is goed begaanbaar maar er is niets leuks te zien. Gelukkig is daar de wetenschapsquiz om over na te denken. Bijzonder is dat ik de NWQ mocht zien van Sneeuwuil. Die zei dat je net zo goed een gorilla kon laten meedoen, die gokt ook maar wat.

Vraag 9. In een bak water drijft een bakje met pure alcohol. Je gooit het bakje alcohol leeg in de bak water en plaatst het lege bakje terug. Het vloeistofpeil in de grote bak is dan:
a. gestegen
b. gedaald
c. hetzelfde gebleven

Volgens de NWQ is a het goede antwoord. Volgens mij is het antwoord a, b of c, afhankelijk van het gewicht van het lege bakje. Toevallig heb ik gelijk, maar de onderbouwing kan jullie toch niets schelen, die laat ik achterwege. Suikervlied: de ijzerdraden zijn zoals gisteren, de voedertafel is zoals gisteren, eigenlijk is alles zoals gisteren.

Vraag 10. Een groep van 5 mensen trekt lootjes voor sinterklaasavond. Als ze het jaar daarop met 10 personen lootjes trekken, moeten ze:
a. twee keer zo vaak trekken voordat niemand zichzelf heeft
b. wortel 2 keer zo vaak trekken voordat niemand zichzelf heeft
c. even vaak trekken voordat niemand zichzelf heeft

Een van de deelnemers was een professor in de statistiek. Die zei: "Wiskundigen kunnen niet rekenen". Dat klonk mij als muziek in de oren. Daarna ging hij een waanzinnig ingewikkeld antwoord formuleren op vraag 10. Het antwoord van de NWQ is wat eenvoudiger, het mijne is nog eenvoudiger:
(4/5)5=0,33 of (9/10)10=0,35 dus bijna hetzelfde: c. Helaas, wel hetzelfde antwoord maar niet precies dezelfde redenering als de NWQ, maar dat kon ik tijdens de wandeling niet weten.

Met vraag 13 had ik wat moeite omdat ik me de vraagstelling niet precies herinnerde. Nu ik het nalees vind ik de vraag niet helemaal scherp genoeg geformuleerd. Vraag 14 is leuk, had ik helemaal fout. Maar nu kom ik langs Action, ik koop nog wat van die grote vetbollen. Daarna naar de Plusmarkt, de Senseokoffie is in de aanbieding.

Een heel gewone man staat voor me bij de kassa. Hij wil, behalve de waren op de band, ook twee aanstekers. Het kassameisje moet daarvoor naar een afgesloten kast, een wandeling van tien meter. Ze komt terug met een verpakking met twee aanstekers.

- Staat daar Plus op?
- Ja, daar staat Plus op
- Ik wil liever niet die met Plus

Het meisje loopt terug naar de kast, hangt de geweigerde Plusaanstekers op de plaats waar ze vandaan kwamen.
- Welke wilt u dan?
- Die blauwe, daar onder!
- Deze?
- Ja, wat kost die?
- Een euro
- Dan nog eentje
- Deze is een wat ander blauw
- Nou ja, dat moet dan maar

Ze komt terug met de twee blauwe varianten, wenst hem na het afrekenen ook nog een prettige dag. En het leek zo'n gewone man...



zondag 26 december 2010, 23:19 lees reacties

draadjesAls dat ijzerdraad nou weer losgebogen is, dan ga ik de webcam installeren. Gelukkig, de draadjes hangen er nog, alleen de netjes zijn verdwenen. Installeren van de webcam is een zware opgave, niet alleen de camera maar ook de computer met alle bijbehorigheden.

Terug over de hei, windstil, veel zon. Die zon wordt ook nog eens gereflecteerd door de sneeuw waardoor ik aan een dubbele zon wordt blootgesteld: veel te warm. Bijna geen mens, alleen bij een grafheuvel is wat rumoer. Als ik iets dichterbij kom zie ik dat op de heuvel een aantal volwassenen staat terwijl de kinderen met sleetjes van de heuvel glijden.

JezusHet Kindeke Jezus is aan mij verschenen! Op het bordje staat Schietberg, door overbelichting niet erg leesbaar. De schietberg is precies dat: een berg waarop de schietclub schiet. Op zaterdag schieten ze, nu is het een sleeberg, wel twee keer zo hoog als voornoemde grafheuvel.

Verder, bijna thuis, de Putterweg. Veolia, ik knip en plak een stukje van drie jaar geleden:

De Veluwse Autobus Diensten, de VAD, veranderde in Connexxion. Over dat rare woord heb ik al eens gezeurd. Connexion veranderde tot mijn niet geringe verbazing in BBA, waarbij de eerste B Brabant betekent. Door al dat gerij met kittens en computers viel me nu op dat de BBA opeens Veolia heet. Als je veel werk wil hebben moet je autobusspuiter worden.

De Putterweg dus, de bus, en die bus heet Syntus. Volgens de website heet 'ie al twee weken zo. V, C, B, V, S. In zes jaar vijf namen, van privatiseren schijn je krankzinnig te worden.

Thuis, daar is Miranda. Althans, mail van Miranda. Gisteren is er één kitten geboren met de naam Joseph (Joseph? Ja, Joseph,). Miranda zet zelf die tekst op de foto's, kan ik niet dan met veel moeite veranderen. Ik laat het maar zo.


zaterdag 25 december 2010, 22:40 lees reacties

Mijn jas, ooit aangeschaft bij de Kringloper, heeft slechts één binnenzak, maar zoveel te meer bergplaatsen aan de buitenkant. De flappen aldaar zijn in te delen in volgens hun sluiting:

Je kunt de flappen ook anders indelen:

Achter een decoratieve rits zit een vakje waar nog geen balpen in kan, hoogstens de vulling van een balpen. Omdat ik al dat gedoe nooit gebruik weet ik niet eens wat nou precies wat is. Achter een vertikale rits blijkt wel degelijk een bruikbare zak schuil te gaan, mijn camera past er goed in. Heel mooi, dan hoef ik niet zo diep te graven als ik tijdens mijn wandeling een onbedwingbare lust voel opkomen om een foto te maken.

Russulalaan

De sneeuw is voldoende weggedooid, de zon staat waar ik 'm hebben wil, eindelijk...

draadje losBij Suikervlied is de situatie ook zeer bevredigend. Beide netjes (zie foto gisteren) zijn verdwenen. Even goed kijken: de draad waar de grote bol aan hing is opengebogen. Hier is een vakman aan het werk geweest! Hij moet vrij hard gerukt hebben, maar niet zo hard dat de tak brak.

noggusNog eens een foto van gisteren, iets andere uitsnede, ik heb dat ijzerdraad echt een slag rondgedraaid. Niet het allerdunste ijzerdraad, ik schat 1 mm. Niet iets dat je graag met de blote hand zou losrukken. Geen Nijptangvogel maar een Demontagevogel? Het mysterie blijft.

Met een omweg terug, het is nogal druk in het bos. Een kind zit zo hard te schateren op een sleetje dat ik het eerste zijpad neem, ik kan het nog lang horen. Ik kom weer door de Russulalaan, de foto op de heenweg is echt op het ultieme moment genomen. De zon heeft nu plaatsgenomen achter een schuur, die rode dingen zijn nog maar nauwelijks zichtbaar.



vrijdag 24 december 2010, 23:14 lees reacties

boompje

action, actionijzerdraadDe bollen zijn weer verdwenen, met netjes en ijzerdraden. Nu ga ik het eens wetenschappelijk aanpakken.

De foto boven (na het ophangen der dagelijkse bollen), het valt op dat het boompje weinig sneeuw behouden heeft, er is nogal wild mee omgegaan. De foto links, de Action- en de Aldibol, de foto rechts, het ijzerdraad aan de Actionbol. Een slag om de tak, stevig in elkaar gedraaid. Als die draad morgen weg is ga ik de webcam installeren!

De tafel, het gewone recept, daar is niets te melden.

Terwijl ik wandel herinner ik me een virtuele kubus uit mijn prille jeugd. Je verft een houten kubus rood. Daarna zaag je 'm met drie zaagsneden in gelijke plakken. Je houdt de plakken bijelkaar, dan haaks op de plakken nog eens drie zaagsneden. Het resultaat zijn staven. Je houdt het geheel nog steeds bij elkaar, niet zo gemakkelijk, maar gelukkig zijn het virtuele staven. Je zaagt weer, haaks op de vorige sneden, er ontstaan kleine kubusjes.

Daarbij hoorde een vraag: hoeveel kubusjes hebben 0, 1, 2 of 3 gekleurde vlakjes? Vraag je eerst af hoeveel kubusjes er in totaal zijn. Het antwoord 27 is fout, na de eerste drie zaagsneden zijn er vier plakken! Als kind vond ik dit zo'n gemakkelijke vraag, ik kon me niet voorstellen dat iemand daar moeite mee zou hebben. Intussen weet ik dat niet iedereen hetzelfde ruimtelijk voorstellingsvermogen heeft.

dubbeldekkerNog meer kerstgedachten tijdens de wandeling: het model van de Volvo (zie reacties gisteren). Het origineel weegt wat meer dan 1400 kilo. Het model, schaal 1:100, zou 1/1000000 (6 nullen) daarvan moeten wegen. Kilogram gedeeld door miljoen is milligram, 1,4 gram dus. Ik heb geen Volvo model, maar het zou me niet verbazen als het een ons weegt. (Ik heb een modelbus, die weegt 239 gram.) Waarom is het model (zonder motor!) zo onevenredig zwaar?

bataviaAls je een varend model van de Batavia wil maken krijg je nog grotere problemen. Net als de Volvo wordt het kleintje te zwaar. Bij een autootje hindert dat niet, maar bij een scheepje klopt de waterlijn niet meer, het zakt te diep in het water. Je moet het zo licht mogelijk maken, kanons van aluminium, binnenwerk zoveel mogelijk weglaten. Als je het dan te water laat dreigt er een ramp. Volume en gewicht zijn met een derde macht afgenomen, maar het oppervlak van de zeilen met een tweede macht! Dat wordt kapseizen...



donderdag 23 december 2010, 23:13 lees reacties

We hebben zoveel van die zware echt wel heel goedkope enorme drie-dimensionale Actionbollen dat we met het autootje naar Suikervlied gaan. Ik hing al heel veel Aldibollen, die dure kleintjes, de afgelopen dagen in een boom. Boompje, bedoel ik. Een ijzerdraad door het netje, dat ijzerdraad een slag om een tak, een meter of iets minder boven de grond.

Je verwacht een leeg netje de volgende dag. Soms is dat er, soms is het hele netje verdwenen. De laatste dagen was niet alleen het netje maar ook het ijzerdraad weg. Bestaat er een Nijptangvogel? Er zijn zoveel sporen onder het boompje dat ik niet kan vaststellen of er zoogdieren langs geweest zijn. Zou een ree vetbollen eten? Met ijzerdraad?

Gisteren hing ik twee vetbollen zo hoog mogelijk. Ze hangen er nog, niet eens helemaal leeg. Vogels met hoogtevrees? Je ziet wel, het vogelvoeren is allerminst probleemloos.

Op de voertafel ligt een kanten kleed. Plastic, maar gaatjes als was het kant. In die gaatjes valt zaad, reden om het kleed stuk te pikken. We besluiten het kleed in de vuilnisbak te deponeren. Er komt nog heel wat zaad tevoorschijn. De tafel is buitengewoon smerig, misschien moeten we wel een nieuwe gaan scoren bij de Kringloper. Er zijn gelukkig volksstammen die een reden hebben om een perfecte tuintafel af te danken.

Nu nog naar AH. Daar zijn onbeschrijfelijke toestanden, daar ben ik dus gauw mee klaar. Nu ga ik een heel ingewikkeld computerprogramma maken om m'n oude logbladen te reorganiseren.



woensdag 22 december 2010, 23:00 lees reacties

Het dooit een beetje, maar ergens in Ermelo dooit het meer. In Twello dooit het minder. Nu ik toch de Stentor aan het lezen ben pak ik meteen een bericht uit Harderwijk mee:

HARDERWIJK - Kerken en levensbeschouwelijke organisaties gaan samen met de gemeente in 2011 een begin maken om armoede, schulden, eenzaamheid en dementie te bestrijden.

Zoals te doen gebruikelijk loop ik naar Suikervlied. Sinds de za-zo nacht is er geen vlok meer gevallen, het valt me op dat er nogal wat auto's zijn die sinds die nacht niet meer gereden hebben. In het bos verandert er niet veel, het panorama is wel veel treuriger geworden.

schildersKunstmestfabrikanten kunnen er wat mee maar Ermelo's Weekblad van vandaag, echt geen dag te vroeg. Ik overweeg een blanco blaadje te gaan inleveren.

Ander nieuws: Sneeuwuil gaat naar Action en koopt grote vetbollen, twee voor €1,25. Maar die van Aldi, die waren toch 17 cent? Even wat nauwkeuriger rekenen, 999/60=16,65 cent. Die van Action hebben twee keer de doorsnede, twee in een pak, 125/4=31,25 cent, bijna dubbele prijs!
- je zal wel een rekenfout maken
- ik maak nooit geen fouten en dit is door de computer uitgerekend en die maakt helemaal geen fouten!



dinsdag 21 december 2010, 22:57 lees reacties

Een hooiwagen, waarom heet die eigenlijk zo? Wikipedia kent 'm ook onder die naam, het bijbehorende plaatje zit ongeveer zo in mijn herinnering. De van Leeuwenhoeksingel in Delft, daar waren veel hooiwagens.

Heel Delft kan je bekijken via Streetview, met uitzondering van de Leeuwenhoeksingel! Een ergerlijke omissie! De Schieweg kan je bijna helemaal bekijken, het huisje van Gon lijkt verdwenen. Maar geen Leeuwenhoek, ik behelp me wel.

deurenEen trap naar de voordeur, onder die trap, met een treedje naar beneden, de deur naar het souterrain. Ik herinner me daar beneden één deur en boven twee, ergens klopt er iets niet. Even graven in het geheugen, je kon maar van een kant in dat hokje onder de trap, die tweede deur was er wel maar niet zichtbaar. Teken a.u.b. de trap twee keer zo breed. Werd het souterrain gebruikt? Ik kan me niet herinneren dat de deur ooit openging.

In dat hokje onder de trap zaten hooiwagens. Er waren kinderen die acht poten wel wat veel vonden, de hooiwagen kon ook heel aardig lopen met zeven poten, met drie ging het niet zo goed meer. Ik vond het wel fascinerend maar iets te hooiwagenonvriendelijk om ze eigenhandig de poten uit te rukken. (Hee, zoiets schreef ik al eerder) Vloeba, dat weet ik nog, die tekst.

De Choorstraat, onherkenbaar. Nog meer onherkenbaars. Juist dat herkenbare stukje Delft, daar is de Streetview camera niet geweest...

Schiedam, Naarden, Heerlen, daar logde ik al over in Streetview verband. Den Bosch, achteraanzicht, verder komt Streetview niet. Kunnen ze dit ding niet eens hierheen halen?

En ja, vogels gevoerd, en nee, geen vlokje nieuwe sneeuw vandaag.



maandag 20 december 2010, 22:57 lees reacties

Ik loop naar Suikervlied via de Russulalaan. Met die laagstaande zon zou ik wel eens de ultieme foto van die roje bloemachtigen kunnen maken. Je moet wel precies op het goede moment komen anders zit de zon alweer achter het bijbehorende pand. Ik zie al van ver dat dit inderdaad het goede moment is. Maar helaas, de roje bloemachtigen zijn zodanig besneeuwd dat het witte vormlozen zijn geworden. Geen foto.

Verder, door het bos. Ik kijk naar de grond: sledesporen, voet- en mountainbikesporen. En sporen van alle dieren uit de Eurozone (behalve de vissen). Veel vlakke stukjes zijn spoorloos, die bekijk ik met extra aandacht. Ik hoop de sporen te vinden die Sneeuwuil gisteren fotografeerde, ik zie er niet één. Verder, langs de huisjes van de Driehoek, geen sporen. Langs de huisjes van de Toverberg, het eerste spoor dat ik zie is bij Suikervlied.

Ik probeer te bedenken hoe je ze zelf zou kunnen maken, die sporen. Een heel grove kam, met heel zachte tanden, zelfs daarmee lijkt het me niet zo makkelijk. En wie heeft er nou zo'n kam?

terras

Terug, die bomen met al die sneeuw tegen de blauwe lucht, zal ik een foto? Maar dan moet ik m'n wantjes uit, een jas losritsen, dan een gewaad daaronder losritsen, de camera pakken. Vervolgens na de knip die hele procedure omgekeerd nog eens en de foto is nooit zo stralend als de werkelijkheid. Geen foto.

Thuis, Sneeuwuil heeft allerlei plannetjes met de middenstand, ze heeft zelfs het autootje al ontijsd. We zien bij de Plusmarkt wat zo'n gans kost: €19,95. Verder, parkeerproblemen. Als de Mensch door de sneeuw de strepen niet ziet heeft hij de neiging het parkeervak 20% breder in te schatten. Dat heeft het gevolg dat er 20% minder autootjes kunnen parkeren. Tenslotte lukt het, belangrijk, want Sneeuwuil wil DRIE zakken kattengrit.

Thuis maak ik een foto van voornoemde gans. Zo'n mooie, dure, gans, je wilt natuurlijk niet dat de vogels daaraan gaan peuteren. In deze toestand van de gans zal dat zeker niet gebeuren...



zondag 19 december 2010, 23:04 lees reacties

Eindelijk kan ik die sneeuwschuiver eens gebruiken, wel een centimeter of vijftien. Gauw de stoep schoonmaken voor de kerkgangers alles aanstampen. Schokkend: er zijn bijna geen kerkgangers! Als de Heere wat sneeuw strooit meteen van je geloof vallen, mooi is dat...

We kijken naar Buitenhof, van Rompuy bevalt ons wel. Daarna is het hoog tijd om de vogels te gaan voeren. Ik wil op pad gaan maar Sneeuwuil wil mee, vooral om het besneeuwde bos te zien. Dat betekent het autootje ontdooien wat in dit geval een hele opgave is. De ruitontdooier is op, maar gelukkig had de Hema een grote voorraad. We vegen, krabben en spuiten. Weinig verkeer, het verkeer dat er is beweegt zeer traag.

Bij Suikervlied gewone dierensporen, maar ook heel merkwaardige, Sneeuwuil maakt foto's:

1   2   3

Fladderende vogels? Maar waarom geen pootsporen? We staan er lang naar te kijken maar we komen er niet uit. Dan nog even naar het eind van de 'hoofdweg', Sneeuwuil maakt nog meer foto's:

1

2

De 'hoofdweg' is, zonder sneeuw, te zien bij Streetview. Ook bij Streetview, de foto waar ik te lui voor was. En ons autootje heeft dubbele achterwielen hetgeen goed van pas komt met de sneeuw. Hebben jullie zo'n rood/groen brilletje? Streetview heeft een 3-D mode!



zaterdag 18 december 2010, 23:43 lees reacties

Ongeveer dezelfde wandeling als gisteren. Er is één millimeter sneeuw bijgevallen, er is niks weggedooid, ik zou precies dezelfde foto's nog eens kunnen maken. Iets andere paadjes, gelukkig zijn er daar heel veel van.

De tafel bij Suikervlied staat met een korte kant tegen het huis aan. Ik verdeel brood en zaden over de hele tafel. Al het brood is op maar de zaadjes wat dichter bij het huis zijn minder op dan aan de tegenoverliggende kant.

Ik veeg alle zaadjes ver van het huis, nieuw brood, nieuw zaad, nieuwe vergruizelde vetbal. Terwijl ik bezig ben komt er een roodborst op een meter afstand zitten kijken. Als ik 'm een stukje vetbal toewerp vliegt hij weg. Ma twee seconden is hij terug, snaait het vetbrok mee en verdwijnt.

Andere paadjes naar huis. Sneeuwuil is helemaal te voet naar AH geweest, die had ook geen zijn om het autootje uit te graven. Ze heeft bovendien heel voordelig vogelzaad bij Action ingeslagen.

Eens zien hoe het in Normandië is. Net boven Lisieux een schone autosnelweg. Net onder Lisieux, dat zou Ermelo kunnen zijn. (19:40, Iris belt, probleemloze tocht.)

Eindelijk beroemd:

maps



vrijdag 17 december 2010, 23:06 lees reacties

Stroomstoring? Nee, treinstoring, maar wel als gevolg van een stroomstoring. Een stukje internet zit waarschijnlijk op hetzelfde stopcontact, precies in die periode geen internet in het Hanengewei. Paniek. Gelukkig, net voordat we ontwenningsverschijnselen krijgen werkt het weer.

Sneeuwuil d'r computer dee gisteren al moeilijk, iets met AVG. Had ik al eerder, moeilijkheden met AVG, het gratis AntiVirusGrogramma. Ben overgestapt op AVAST, ook gratis. Maar nu werkt alles weer. Alleen Sneeuwuil d'r printer niet, die wil inkt.

Naar de inkthandel, magenta en cyaan. Daarnaast is Aldi, ik moet geraspte kaas kopen. Op weg naar het kaasvak kom ik langs een stapel rechthoekige emmers. Die blijken zestig vetbollen te bevatten, mezenbollen noemt Aldi ze. Zestig bollen voor €9,99! Dat is nog geen 17 cent per bol, ik neem een emmer.

Nu naar Suikervlied maar eerst naar huis, die emmer is nogal zwaar. Sneeuwuil heeft brood gesneden, ik pak acht bollen uit de emmer, ik pak het brood, dan wandel ik naar Suikervlied. De gemeente Ermelo heeft een eenvoudig strooibeleid: alle wegen behalve die in de 30 km gebieden. Aangezien bijna alles 30 km gebied is strooien ze bijna nergens. Voor een loper is dat geen probleem.

Het dooit net niet of net wel, de sneeuw plakt uitstekend.

kaart

Maak een afdruk van deze foto. Maak een afdruk van de rode letters hieronder en knip ze uit. Plak een keuze van de letters in de gewenste volgorde op de foto. Stop het geheel in je eigen brievenbus.

AAADDEEEEEEEEEEEEFGGGGGIIIJKKKLNNNNNPRRRSTTTUUWZ

panoKlik voor dit plaatje in 't groot
je kunt er mee schuiven.

Weer thuis, ik vang iets op van het nieuws, chaos op de wegen. Morgen gaat Iris naar Normandië, hun auto heeft inmiddels winterbanden...



donderdag 16 december 2010, 23:08 lees reacties

Dat wordt dus niks met mij. En het weer werkt ook niet mee, gewoon saai regenweer. Toch maar even shoppen.

Bij Lidl, die magere kassadame, die met dat pluishaar, ik vang een fragmentje op van het gesprek met de klant voor me: "... als je dan van de trap valt, dood, ik zit er niet mee. Had 'ie maar een vak moeten leren..." Ik weet wat ik nou hoor te denken, zoniet uit te spreken: "kansarm, moeilijke jeugd, geen eigen rechter spelen", maar ik denk: opgeruimd staat netjes. Zou je met zo'n dood nou wel in het paradijs komen?

En over paradijs gesproken, 'Het Knuffelparadijs', wie zou die naam bedacht hebben? Wishful thinking of zoiets?

Ik moet me maar eens afsluiten voor het dagelijkse nieuws. Dat gastenboek, ik heb vandaag de code nog een heel klein beetje korter gemaakt. Niet zo zinvol qua resultaat maar je moet er wel alle aandacht bij houden.



woensdag 15 december 2010, 22:57 lees reacties

Spijt, ik had moeten doen wat Sneeuwuil zei. We willen wat huisraad naar Suikervlied brengen, omdat het autootje helemaal ijsvrij is gaat dat probleemloos. Ik maak een omwegje door de Russulalaan, langs de merkwaardige bollen. De sneeuw is bijna verdwenen, ze zijn nu iets minder opvallend. Even verder staan rode driehoekige 'bloemen', nu fraai doorschenen door de laagstaande zon.

Sneeuwuil zegt: "foto!", maar ik ben te lui om het autootje uit te komen. Nu dus spijt.

Suikervlied, het brood is op en de twee vetbollen zijn op. Het wordt wel een dure winter op die manier.

Dan gewone winkels, niks logwaardigs. Weer thuis, even Googelen. Ik vind de website van Gerri Raap in de Russulalaan, met heel veel foto's maar net niet de foto van die driehoekigen. Ik zou m'n haar wel uit m'n hoofd trekken als ik er wat meer grip op had.

Nog wat verder met het gastenboek. Ik verfijn de interne code nog meer, heel mooi, maar de gebruiker merkt daar niets van. Als 'ie een stopwatch zou hebben zou 'ie misschien merken dat de berichten 'n promille sneller getoond worden...



dinsdag 14 december 2010, 23:02 lees reacties

vglZe kunnen bijna niet wachten, de vogels bij Suikervlied. Drie ladingen, brood, meer brood, diverse zaden. Zodra de deur dicht is na een lading zijn ze weer terug. Gisteren ververste ik twee vetbollen, die zijn helemaal op. Nieuwe vetbollen dus.

Via een grote omweg door bos en hei weer naar huis. Het perfecte aantal andere wandelaars, namelijk nul. Dat herten en zwijnen ook aantal nul zijn is niet zo perfect maar ik had niet anders verwacht. Aan de sporen te zien bestaan ze wel.

In ons voortuintje hangen ook twee vetbollen, die hangen er al een maand. Soms pikt er een vink, soms pikken er zelfs twee vinken tegelijk maar zo sporadisch dat de vetbollen nog niet meetbaar geslonken zijn.

Een van onze overburen heeft een beeld van een gans in z'n voortuin. Deze gans is niet opgetrokken uit marmer, zelfs niet uit plastic of beton, maar uit vogelvoer. Er zijn netjes in verschillende kleuren (oranje, zwart, groen), gevuld met diverse zaden, noten, pinda's en aanverwante consumpties. Al die netjes zijn aan elkaar geknoopt, zodanig dat ze een goed herkenbare gans vormen, bijna op ware grootte.

De overburen zullen wel hopen dat daar vogels op af komen. Eigenlijk is het vreemd om vogels een vogel te laten eten. (Terwijl ik dat tik bedenk ik dat mensen ook mensen eten, meestal vervaardigd van speculaas.) 14 december, waarneming van de gans. Ik ga 14 januari kijken hoeveel er nog van haar over is, ik vrees 99%.

Uren bezig geweest om het gastenboek nog iets te verfijnen. Leuk werk, maar ik denk niet dat het iemand opvalt, die verfijningen.



maandag 13 december 2010, 23:00 lees reacties

Ooit hadden wij een carport. Ik bedoel niet die in de Beukendreef, speciaal voor de Bedford. En de garage in Den Bosch, die natuurlijk helemaal niet. Nee, in Radewijk, daar was, vlak naast het huis, een fraaie carport. We verhuisden in de winter, in die winter stond onze auto heel fijn in de carport.

Sneeuwuil vond die auto een vlag die aangaf of je al dan niet thuis was. Omdat het huis er nogal duur uitzag en omdat het nogal afgelegen lag was het een prettig object voor inbrekers. Geen reden om te vlaggen dus. Sneeuwuil overwoog een autowrak te kopen en dat in de carport te zetten. Wel een leuke gedachte, maar nog eenvoudiger was het om de hele carport af te breken. Dat lieten we doen door iemand die hem wel gratis hebben wilde.

In Radewijk hadden we een enorme stal, daar kon de auto in, en de Bedford die intussen een Peugeot geworden was, en een zeer flinke aanhanger, en de motorgrasmaaier en nog was de stal niet vol. Een os en een ezel hadden er heel gemakkelijk bij gekund. Een carport was dus niet echt nodig.

Vanmorgen wilde ik dat we die carport nog (op loopafstand) hadden. We willen vroeg op pad met het autootje en dat is geheel verijsd. Alle ruiten zijn aan beide zijden van een ijslaag voorzien. Ik krab het meeste, spuit heel zuinig, zo kan het net. Dan komt Sneeuwuil, die spuit er nog flink wat bij, het autootje begint op te warmen, ja, 60% van de ruiten is redelijk doorzichtig, we gaan.

Sneeuwuil gaat haar bloed laten prikken, een-of-andere spiegel zou wel eens te hoog of te laag kunnen zijn. Vroeger was het bloedprikken aan het eind van onze straat. Maar aan het eind van onze straat heeft men een ambitieus plan: een nieuw gebouw voor het bloedprikken met fraaie appartementen erboven. Het oude gebouw werd dichtgespijkerd, er verscheen een enorm bord met een enorme afbeelding van hoe het gaat worden. Toen sloeg de crisis toe, daarna gebeurde er niets meer. Ik wil dus helemaal geen carport, ik wil dat ze dat bouwwerk werkelijkheid laten worden!

In de wachtkamer van de bloedprikkerij zit een groep. De leden van de groep zijn dement of van nature zwakbegaafd. Een lid van de groep ziet er nogal normaal uit, die blijkt de leider te zijn. De leden worden de een na de ander geprikt, onzichtbaar voor ons, wel hoorbaar. "Gaat u maar op de rode stoel zitten", heel verstandig dat ze geen witte stoel genomen hebben. Een van de leden is iets kwijt, het ontgaat me wat precies. De leider gaat terug naar de prikruimte, het blijkt een rollator te zijn.

Als de hele groep geprikt is moeten ze mutsen op. De leider zegt dat je de meeste warmte via je hoofd kwijtraakt. "Leerzaam", zegt Sneeuwuil, maar ik vermoed dat dat niet zo is als je geen kleren aan hebt. Een wachtende dame bemoeit zich er mee, ze zegt dat babies daarom meteen na de geboorte mutsjes op krijgen. Sneeuwuil kent die gewoonte maar zegt dat haar kinderen geen mutsje kregen. De dame geeft toe dat haar kinderen ook geen mutsjes hadden maar die van haar zuster wel. Die kregen een als driekante steek gevouwen luier op hun kopje. Leerzaam, inderdaad.

Terug, als we thuis zijn is het autootje helemaal ijsvrij. Maar nu wil ik lopen, spijs en drank kopen. Daarna vogelvoeren in Suikervlied. Een aangename wandeling, even verstoord door de drie militaire helicopters die het nog doen. Ze moeten er zuinig op zijn, ze zijn weer snel verdwenen. Heel rustig in het bos, iets minder rustig bij Suikervlied. Hoog in de bomen zitten piepvogels te zeuren om voer. Dat krijgen ze.

Terug over het vierhoekige terrein van De Driehoek. Op een van die vier hoeken staat al heel lang een huisje te koop. Het is een huisje van niks, maar het is een heel leuk stukje Driehoek, direct aan het bos grenzend. Er hangt een reclame van de vakantiemakelaar maar op de site van deze figuur wordt het huisje niet vermeld, Marktplaats wil het ook niet kennen. Eigenlijk wel goed, je moet niet denken aan al het gedoe als je van Suikervlied op dit huisje zou willen overstappen.



zondag 12 december 2010, 22:42 lees reacties

Simon fotografeert z'n aquarium:

voor de vis

Ik vermoed dat de tekst 'voor de vis' betekent. Haaien in Amsterdam-Noord?

Mijn enige klant, Miranda, bestelde een gastenboek voor haar kattensite. Dat heb ik gemaakt, niet erg interessant voor loglezertjes maar het houdt me van de straat. Jammer dat ik voor Miranda alles voor niks doe...

Bezoek van Iris. Auke heeft geen tijd: die maakt nu een boek over duurzaamheid in de Arena, je weet wel, het Ajaxstadion. Een mooie gelegenheid om veel verhalen van Iris te horen. Die horen we. Moet ze winterbanden voor deze reis, a.s. zaterdag? Sneeuwuil heeft gebakken:

banketstaaf

Jawel, de banketstaaf! Hij ziet er een beetje vreemd uit, dat heeft iets te maken met de afmetingen van de plakjes bladerdeeg. De vulling, de zelfgemaakte amandelspijs, is uitstekend. Wat over blijft, nog steeds de letter I, krijgt Iris mee.


Mijn dag/nachtindeling wordt steeds vreemder:
00:00-05:30, slapen, soms een kwartiertje langer of korter
05:30-09:00, ontbijt, internet en mail, werkjes met de computer
09:00-09:15, het voederen der katten, al dan niet met/door Sneeuwuil, die kan er ook wat mee, met dagindelingen
09:15-10:00, de ene dag stofzuigen, de andere dag diverse kleine werkjes
10:00-11:45, slapen, soms een kwartiertje langer of korter

Daarna, dat is per dag anders. Vandaag was het:
12:00-13:05, Buitenhof
13:05-13:20, een lichte lunch
13:20-15:00, het bovengemelde gastenboek
15:00-17:00, Iris

De hele dag geen stap buiten de deur! Het zou om 17:00 nog kunnen, maar ik moet dit ook nog allemaal tikken.
Een experiment: overleven zonder buitenlucht....


Zaterdag en zondag: een lezertje in het ziekenhuis van Tiel? Mysterieus...



zaterdag 11 december 2010, 23:16 lees reacties

Een Kerstmarkt in de Stationsstraat. Hij lijkt verdacht veel op wat een half jaar eerder de Braderie heette. Dezelfde kraam met kwaliteitshorloges, dezelfde kraam met rare sieraden. Maar toch ook wel wat kramen waar ze iets met takken gedaan hebben.

Sneeuwuil d'r vriendin Jo heeft een kerstkrans met lampjes. Ze stuurt foto's van de krans met daarbij een of meer katten, buitengewoon sfeervol. Sneeuwuil wil ook zo'n krans. Er zijn heel dure kransen zonder lichtjes die erg veel op een winterband lijken. Die dan maar niet. Kerstmanmutsen met knipperlichtjes, het zal wel een gat in de markt zijn, wat ons betreft mag het een gat blijven. De kerstmarkt levert niet veel op.

Als je maar ver genoeg doorloopt kom je vanzelf bij de Hema. De Hema heeft een krans met lichtjes. Er moeten ook nog ballen in de krans, maar de Hema ballen vinden we te duur. Dan de bloemenwinkel, een heel rare bloem. Terug over de kerstmarkt, daar vinden we een doos ballen voor €1,50.

Open huis bij Linquenda, even naar binnen. We bekijken een maisonnette van iets meer of iets minder dan vier ton. Bovenin, leuk als je een mooi uitzicht hebt maar nee. Andere bezoekers zijn er ook niet kapot van. Als je op die Linquenda link klikt kan je bij Omgeving deze prachtzin aantreffen:

Diverse goedgevulde terrassen bevolken het straatbeeld

Zelden hebben we ons sneller vier ton bespaard. Moe maar tevreden komen we weer thuis.

Daar krijgen we gedoe met de infrastructuur. De krans moet boven de keukenkastjes. Daar zit wel een spijker, maar geen stopcontact. We overwegen een aantal andere plaatsen maar die worden allen als minder ideaal gezien. Ik besluit een stopcontact onder de keukenkastjes te schroeven, bijna onzichtbaar. Een wit snoer er aan, iets zichtbaarder. Nou moet Sneeuwuil het snoer van de krans naar dat stopcontact leiden, zodanig dat ook dat snoer niet al te zichtbaar is en dat ook de kastjes nog open kunnen. Moeilijk.

Uurtje later: dat heeft ze heel netjes gedaan, dat snoer. Als je heel goed kijkt kan je wat plakband ontwaren, maar alles functioneert. Wat ons betreft kan het kerstmis worden.



vrijdag 10 december 2010, 23:00 lees reacties

Middernacht, dat is 00:00. Maar midden in de nacht, dat is iets persoonlijks, voor mij 03:00. Net voor midden in de nacht wordt ik wakker en ik weet: L. De achternaam van de al een paar jaar dooie buurvrouw van Suikervlied, An. De naam die ik me gisteren in gezelschap van het heksje niet kon herinneren. Dat geheugen blijft maar doormalen en produceert dan de weliswaar correcte maar nutteloze L. Kan dat geheugen niet eens wat beters gaan doen?

Shoppen, Sneeuwuil pakt overal alle foldertjes mee. Thuis, ik lees in een Lidl publicatie: Wijnreis naar Zuid-Afrika, ik zeg tegen Sneeuwuil dat ik dat behoorlijk krankzinnig vind. Zij zegt dat een Rijnreis naar Zuid-Afrika nog veel krankzinniger zou zijn. Die snapt toch meer van aardrijkskunde dan ik dacht!


Stel je voor dat het 1960 is, een halve eeuw geleden. De ABN-AMRO bestaat nog niet, de ABN en de AMRO bestaan nog ook nog niet. Er is een kleine plaatselijke bank met één loket en een heel solide kluis. Je wilt, om wat voor reden dan ook, die bank dwarszitten. Dan zijn twee te overwegen opties:

De heer Rutte,onze premier, weet het verschil niet tussen deze twee methodes.



donderdag 9 december 2010, 23:00 lees reacties

Het schermpje van een e-reader geeft zelf geen licht, daarom gaat de batterij zo lang mee. Ik zit 'The Great Gatsby' te lezen, aan tafel, onder de lamp, ideaal. Minder ideaal is dat er telkens een andere kat schaduw gaat zitten werpen. Je kunt dan voor grotere letters kiezen zodat Gatsby toch nog wel leesbaar is maar dan moet je zoveel bladeren. Ik houd daarom met de linkerhand de e-reader vast en met de rechter een kat.

Sneeuwuil schrijft in al haar boeken de datum dat ze ze gelezen heeft en ze geeft ze een cijfer van 1 tot 10. Zo methodisch ben ik jammer genoeg niet. 'The Catcher in the Rye' zou een 9 krijgen. Geen 10 omdat ik een beetje val over het woord 'old'. Het zal wel teenspeak van ongeveer 1948 zijn, 'old' in de kontekst 'oude jongen', of, bij de Catcher ook vaak 'oud meisje'. Zonder dat 'old' een 10. Ik ben op de helft van Gatsby, die eerste helft krijgt een 8.

Vogels voeren in Suikervlied. Op de terugweg kom ik langs het hok met de postvakjes. Niet omdat ik post verwacht maar omdat je zo het snelst in het bos komt. Bij het postvakje tref ik het heksje, een vrouwtje dat we al tien jaar het heksje noemen.
Ze spreekt me aan: "Je komt hier ook altijd dezelfde mensen tegen". Dit omdat ik haar een paar weken geleden ook al hier aantrof. Maar ze heeft meer te zeggen, ze is vol van het feit dat ze officieel gedoogd wordt: ze mag permanent wonen in haar zomerhuisje. Ze vraagt me of ik weet wat een phallocratie is. Omdat ik m'n oren niet geloof doe ik onbegrijpend, "U weet wat een phallus is?" Ja, dat weet ik. Een phallocraat blijkt een man te zijn die een zwak oud vrouwtje uit haar huisje wil gooien. Nou, niet dus, zo zwak is ze niet. Wel oud: 85.
Er volgen nog wat details, we bespreken zelfs wijlen buurvrouw An, daar blijkt ze alles van te weten. Alleen An's achternaam, daar kunnen we niet opkomen.

Verder, door het bos, jawel, dan de Russulalaan, langs nummer 30. Dat nummer is mij welbekend omdat het voluit geschreven is, dertig. Wat me nooit eerder opviel is deze plantage:

bollen?

schil?Die witte ondergrond doet het 'm. Ze zijn ongeveer zo groot als tennisballen, maar dat zijn het niet. Het lijkt wel de schil van het een of ander, maar dan een perfecte bol, en alle bollen precies even groot. Nummer 30 heeft een enorm bosterrein, dit is maar een klein hoekje ervan.

Ik had er wel eentje mee kunnen jatten, maar die erg herkenbare voetsporen...

Old Shatterhand, denk ik opeens. Duitse teenspeak uit 1890? Ergens klopt er iets niet. Thuis, ik ga weer e-readen.

woensdag 8 december 2010, 23:15 lees reacties

Omdat ik al m'n boeken vergeten ben ga ik ze allemaal herlezen. En meteen opruimen, alles wat niet volgens het schema Begin-Midden-Eind geschreven is gaat er uit. Het eerste boek is meteen raak, Henry Miller, nooit van BME gehoord, weg er mee.

Het tweede boek is ook niet bepaald BME maar wel prachtig: 'The Catcher in the Rye'. Ik heb een heel vies, beduimeld exemplaar, afgeschreven bij de bibliotheek in Zundert. Dat mag toch blijven.

Nog een criterium: niet meer dan 10 personen. Ik lees nu 'A Grave Mistake', van Ngaio Marsh. Daar komen erg veel personen in voor, maar er is een lijst voorin het boek waar ze allemaal genoemd worden. Bovendien zou ik nooit een schrijfster met zo'n bijzondere voornaam wegdoen.

Holden Caulfield, de hoofpersoon in 'The Catcher', heeft het over 'The Great Gatsby'. Dat boek ga ik even downloaden en op m'n e-reader zetten. Je ziet wel, dat opruimen wordt niks. Gelukkig maken e-books erg weinig rommel!

Bert Keizer schrijft columns in Trouw. Hier verwijst hij naar Russel, 'History of Western Philosophy'. Gedownload, 805 bladzijden, maar de ene bladzij die ik las is leuk geschreven. Je zou eigenlijk 16 uur per dag moeten lezen om eerst een inhaalslag te maken en daarna bij te blijven.


Staken ze nou, bij de post? Sneeuwuil wil dat ze een hele maand staken, zodat ze geen kaarten hoeft te sturen en te ontvangen. Ik hoop dat er dan toch één stakingsbreker is die m'n pakje uit HongKong bezorgt.


Het duurt wel een jaar of drie, maar dan kan je alles blindelings vinden in de supermarkt. Op dat moment gaan ze grondig verbouwen zodat je je weer wezenloos zoekt. De Coöp dus, gelukkig is Lidl niet zo verbouwerig. Rik, dit mag je niet missen!


Wandeling naar Suikervlied, op sommige paadjes herken ik mijn voetspoor van zondag. De tafel ligt nog vol, maar niet met voer. Met vogelpoep.



dinsdag 7 december 2010, 22:57 lees reacties

Een afspraak, precies op tijd ergens moeten zijn, is vreselijk. Een afspraak met de mondhygiëniste is helemaal verschrikkelijk. Wij zijn vijf minuten te vroeg, zij begint vijf minuten te laat, Sneeuwuil mag eerst, ik heb 40 minuten de tijd. Tijd om een National Geographic van ruim één jaar oud te lezen. Wel leuk over zonne-energie en over Manhattan. Mooi, je hoeft niet eens naar de tandarts om het hele artikel te kunnen lezen.

Ik ben aan de beurt, een nieuwe dame, net van school, ze lijkt me niet ouder dan 16. Probleempje: ze doet me te weinig pijn. Over naamgeving gesproken: de lamp boven de Stoel heet Delight. De tandarts komt controleren, haalt nog iets weg. Hij maakt daar grappen over, zij doet bedremmeld. Maar een minuut later is ze helemaal terug met een indrukwekkende reeks vaktermen. Klaar.

Nu de Plusmarkt. vogelvoer, mensenvoer, kerst-postzegels, zeer voordelige kerstkaarten. Daarna Bruna, nog meer kerstkaarten maar wel minder voordelig. Ik bekijk de computerblaadjes, het zijn er enorm veel, er komen nog steeds nieuwe bij. Vroeger kocht ik ze, computerblaadjes, maar tegenwoordig heb ik alles wat er in staat al op het internet gevonden. Wie zouden nu de klanten zijn?

Tenslotte naar Suikervlied, vogelvoer. Al bijna 16:00 uur, Sneeuwuil is bang dat de vogels al slapen. Zou de honger ze niet wakker houden? De tafel is helemaal leeggegeten, maar daar hadden ze meer dan 48 uur voor. Naar huis.

Daar krijgen we een klein stukje mensenvoer. De Plusmarkt had banketstaven tegen de halve prijs, nou, ze zijn nog uitstekend. Maar die gemalen amandelen, hoe zit het daar mee? Die moeten drie weken fermenteren of zoiets...



maandag 6 december 2010, 23:17 lees reacties

Glätteisen, dat zal wel over schaatsen gaan. Schaatsen als werkwoord, leuk om het zelf te doen maar hoef ik alsjeblief nooit meer iets over schaatsen te zien? Zelf durf ik niet meer. Kruisbanden. Schaatsen als zelfstandig naamwoord, interessant, maar zie voorgaande regels.

Het is iets heel anders, Glätteisen. Laura heeft haar winkel gemaakt met een CMS. WTF is een CMS? WTF is WTF? CMS betekent Content Management System, en dan in het bijzonder de Content van een website. Het leuke van Laura d'r CMS is dat het ook onder Ubuntu werkt. Het nog leukere van dit CMS is dat Iris het ook gebruikt.

Ik ga het ook eens proberen, de content van dit log managen, lijkt me wel wat. modx dus. Downloaden, dan het eerste struikelblok. Het is gratis, maar ze vragen nogal indringend om een donatie. Maar mag ik eerst even kijken of ik er wat mee kan?

Helaas, er is nog leven buiten de computer, shoppen. Natte sneeuw, redelijk begaanbaar, de bosvogels kunnen het vandaag wel zelf. Bij de Coöp dezelfde kassadame, er is nu een discussie over het maken van erwtensoep. Volgens de kassadame moeten er wortelen in, volgens twee klanten niet. En spliterwten of hele erwten? Klant twee kon de hele erwten niet vinden.
De kassadame roept een winkelhulp om de hele erwten te zoeken. De discussie gaat verder, prei, daar zijn ze het over eens. Klant een merkt nu dat ze de prei vergeten is, ze besluit tot nog een rondje door de winkel. Eindelijk, ik mag.

Agressie bij de kassa? Overal? Niet in Ermelo, daar krijg je nuttige informatie!

Bij de uitgang, buiten, raapt een oud mannetje twee munten op, €0,50 en €0,05. Het lukt niet erg, dat oprapen, de munten zijn vastgelijmd aan de onderliggende tegels. Hij kan er hartelijk om lachen, ik een beetje. Ik hoop wel dat er ergens een webcam toekijkt hoe hierop gereageerd wordt.

Weer thuis, ik installeer dat CMS. Het zou wel eens kunnen werken, maar er moet eerst iets met een database. En het moet op m'n Ubuntu computer en die staat te wachten op een pakje uit HongKong...



zondag 5 december 2010, 23:01 lees reacties

voetsporen

Getwitter:
- hier stond toch die tafel?
- ja, die tafel, die stond hier!
- waar is die tafel gebleven?
- ja, waar zou die tafel nou zijn?
- de kraaien zullen 'm wel hebben opgegeten!
- ja, de kraaien, die doen dat wel...
- rotkraaien!

Het sneeuwde gisteravond flink. Heel fijn voor het wetenschappelijk onderzoek naar de sneeuwvrijheid onder het afdak. Jammer genoeg ging het daarna nogal heel erg dooien...

Wandeling naar Suikervlied, er ligt nog flink wat sneeuw in het bos. De tafel is sneeuwvrij, ook eetwaarvrij. Ik was bang dat ze het niet konden vinden, al dat brood en al die zaden. Deze angst was ongegrond, ook de vetbollen waren op.

Twee nieuwe vetbollen, de rest van het brood en nog wat handjes zaad op de tafel. Het lijkt er op dat het vogelvoeren wel weer even klaar is.

Weer thuis. Nederlanders zijn gek, rechts nog wat gekker dan links. Stel, je rijdt 100 kilometer over de snelweg. Als je dat doet met een snelheid van 120 km/u dan doe je daar 100*60/120=50 minuten over. Als je 130 rijdt duurt het 100*60/130=46 minuten. Je zou dan vier minuten gewonnen hebben als je aldoor die snelheid had kunnen aanhouden. De kans om continu 120 te rijden is groter, het zou me niet verbazen als je gemiddeld maar twee minuten wint. Daar komt bij dat de meeste ritten korter dan 100 km zijn.

Je moet bij een hogere snelheid meer afstand houden. Als de weg helemaal vol is passen er dus minder auto's op bij een hogere snelheid, je moet dus langer wachten voor je de snelweg op mag. Die wachttijd moet je aftrekken van die twee minuten. Ik zou wel een berekening kunnen maken die aantoont dat je totale reistijd langer wordt bij 130.

Eventuele brokken gaan met het kwadraat van de snelheid, in hoeverre de kans op brokken groter is kan ik niet inschatten maar groter is die wel. Meer en grotere brokken dus. En als je zonder brokken thuiskomt, wat ga je dan eens voor leuks doen met die twee minuten?

(Even googelen levert dit op. 85!)



zaterdag 4 december 2010, 23:16 lees reacties

Ik onderteken deze petitie.

Shoppen. Behalve het broodnodige, zoals brood, bestelt Sneeuwuil een banketstaaf. Geïnspireerd door de saucijzenletter, wel iets met roomboter. De Coöp is verbouwd, vandaag heropend. Gewone banketstaven zijn onvindbaar, wel hele kleintjes, van het merk 'Bakkersweelde'.

Moet je je die ouders voorstellen. Het kind is naar de reclameschool geweest. Het zal wel anders heten, iets met communicatieve vaardigheden of zo. Het kind komt naar het ouderlijk huis, voor Sinterklaas. Hij heeft een pakje banketstaafjes à €0,95 meegebracht.

- O, kind, wat heerlijk! Heb je die zelf gebakken?
- Nee, ik heb de naam bedacht!
- O, kind, Bakkersweelde, wat enig!

Godsamme, denkt moeder, wat een achterlijke naam, we hadden 'm toch wat anders moeten laten leren. Ze zoekt naar het woord 'roomboter' op de verpakking, maar ze vindt 'witte bonen'. Dat wordt geen heerlijk avondje...

Daar durf ik niet mee thuis te komen, met 'Bakkersweelde'. Dan Lidl, die heeft enorm veel baksels, maar niets waarin zowel amandelspijs als roomboter verwerkt is.

Het begint nu eindelijk ook hier eens serieus te sneeuwen. We hebben twee vogelhuizen nodig voor onze twee adressen. Ik heb voldoende materiaal om iets te improviseren, zowel thuis als in Suikervlied. Ik wandel weer naar Suikervlied, beladen met zakken vogelvoer.

tuinstoelentafel waterpasHet voordeel van wandelen is dat je tijd hebt om eens rustig na te denken. Te denken over een vogelhuis. Een helder ogenblik: er is al een vogelhuis, het afdak! De tuintafel onder het afdak!

Niet moeilijk, deze vorm van vogelhuis. Wat brokken tegel onder de tafelpoten om de zaak waterpas te krijgen. De gordijnen dicht zodat de gevederde vrienden die enge kamer niet zien. Dan de tafel vol met van alles:

vogelvoer

Die schoenen met profielzolen hebben twee nadelen: je neemt ontzettend veel sneeuw mee naar binnen. Vooral als je nogal vaak heen en weer loopt. Voordelen zijn er ook, warme voeten, droge voeten en het feit dat je niet omvalt.

Weer thuis. Sneeuwuil maalt amandelen, ik vermoed dat ze eigenhandig een banketstaaf gaat produceren. Nu denken over een vogelhuis alhier...



vrijdag 3 december 2010, 23:01 lees reacties

Ik print bijna nooit meer iets. Sneeuwuil heeft haar eigen printer, ik lees alles van het een of andere scherm, geen reden tot printen. Nu wil ik de tv-gebruiksaanwijzing printen, een bijna wit vel papier is het resultaat. De printer is opgedroogd, heel vaag kan je nog zien waar de tekst had moeten komen. Ik heb een flesje met speciaal printkopschoonmaakspul, het gevolg van de toepassing daarvan overtreft mijn verwachtingen. Een messcherpe, kristalheldere, gebruiksaanwijzing!


De apotheek heeft een eigen parkeerterreintje, met slagboom. Je mag daar alleen parkeren als je naar de apotheek gaat, maar daar is geen enkele controle op, de slagboom beweegt automatisch. Waarschijnlijk vinden de Ermeloërs het onethisch om daar te parkeren als ze naar Jamin gaan. Er is daarom bijna altijd ruimte voor ons autootje.

NepalNu moeten we echt bij de apotheek zijn. Daarna naar de Plusmarkt, achter de apotheek. De auto niet verplaatsen achten we moreel nog net aanvaardbaar. Bij de Plusmarkt kopen we vogelvoer en een Nepalese muts (€3,95 als ik me niet vergis.)

Daarna naar Suikervlied. We leggen de gebruiksaanwijzing op de tv, Sneeuwuil snijdt allerlei broodsoorten, ik hang weer twee vetbollen op. Veel merels, wat roodborsten, een enkele vink, geen Gaaien. We zetten onze reis voort, naar Putten, de scharrelslager.

Die verkoopt banketletters. Bij nadere beschouwing een saucijzenletter, en alleen de letter S. De S van Sneeuwuil, ze koopt er een. En natuurlijk -tig pakjes gemalen runderhart. Voordeel van al dit gerij is dat het autootje lekker opwarmt, alleen de ruitensproeier is nog bevroren. De weg is sneeuwvrij, er valt de hele dag geen vlok. De enige overlast wordt veroorzaakt door veel laagstaande zon.

Thuis mag ik twee vetbollen in de voortuin ophangen. Ik vrees dat onze stadsvogels er geen gebruik van zullen maken maar Sneeuwuil wil het toch proberen. En de Nepalese muts komt uit China. Bijna goed, Nepal grenst aan China...



donderdag 2 december 2010, 23:15 lees reacties

Speciaal voor de sneeuw kocht ik vorig jaar schoenen met erge profielzolen. Ik loop naar Suikervlied op die schoenen, met een rugzak met vogelvoer. Leuk, het bos in de sneeuw. Goed weer, zelfs een heel klein beetje zon.

Vlaamse Gaai

Er is veel belangstelling voor het voer. Veel merels en ander klein spul. Twee pijlsnelle Vlaams Gaaien, de foto is tot stand gekomen dankzij meer geluk dan wijsheid.

Ik maak een gebruiksaanwijzing voor de tv. Heel erg goed te begrijpen, vind ik. Ik hoop dat andere gebruikers dat ook vinden...

Weer thuis, de post heeft een sinterklaaskado gebracht. De letter 'J', melkchocolade. Hij blijkt van Eneco afkomstig te zijn. Er is een gedicht bij, het eerste couplet:

Eneco

Het lijkt alsof de actie meer gericht is op het huis dan op de bewoners. Aan de andere kant van het papier komt het adres nòg eens voor. Zouden er klanten zijn die niet begrijpen dat ze dit kado zelf betalen?

Samsung StarDe post bracht nog meer: De ANWB Kampioen en de KRO Mikrogids.
Exclusief voor de lezers van de Kampioen is er de Samsung Star, een mobieltje met 50% korting.
Exclusief voor de lezers van de Mikrogids is er de Samsung Star, een mobieltje met 50% korting.
Als je nou zowel Kampioen als Mikrogids leest, zou je dan 100% korting krijgen? En het woord 'exclusief', dat moet ik toch eens opzoeken.

Tijd om eens naar de kruipruimte te vertrekken. Er moet een netwerkkabel van A naar B. Twee punten aan twee tegenoverliggende muren van het computerkamertje. De temperatuur van de kruipruimte blijkt perfect, nauwelijks een graad minder dan kamertemperatuur. Gaten in de vloer zaten er al, ze zijn ook nog eens nèt groot genoeg. Er zijn werkjes die meer moeite kosten.



woensdag 1 december 2010, 23:17 lees reacties

Kattengrit, twee zakken, dat gaat niet in de fietstas. Daarom het autootje, meteen ook brood voor de vogels. Dit bij Lidl, waar we een gratis Telegraaf krijgen. Daarin valt het woord 'kregelgeving' me op. Daarna Suikervlied, Sneeuwuil prepareert het vogelvoer, ik doe nog een scartkabel bij de tv-video-dvd combinatie. Van de twee gisteren opgehangen vetbollen is nog maar 'n halve over, ik mag twee nieuwe installeren.

Terug langs de benzinepomp. Ons autootje gebruikt heel weinig benzine, misschien een gevolg van het feit dat we heel weinig rijden. Het oude autootje heeft moderne sloten, die bevriezen niet, we vervoeren daarom geen slotontdooier. Maar één slot bevriest wel: dat van de benzinetank. Dat merk ik bij de benzinepomp, in de bijbehorende winkel vinden we slotontdooier. Geen ruitontdooier, die is uitverkocht.

Dat dooispul werkt goed, de sleutel draait. De dop zelf draait nog niet, door de wijze waarop Henry Ford de boel in elkaar gezet heeft is dat ook des zomers niet zo gemakkelijk, die dop draaien. Tenslotte lukt het toch, dankzij wat oerkracht. Tank vullen lukt ook, nou de dop er weer op.

Omdat mijn handen nu zo'n -5° zijn gaat dat heel moeilijk. Door het Opperwezen enkele malen aan te roepen lukt het uiteindelijk toch. Betalen, naar huis, kattengrit uitladen. De Telegraaf, voor dat mooie woord staat, een regel hoger, hypothee-.
logoNu een reeks administratieve handelingen verrichten omdat er een nieuwe logmaand begint. En denken over een ander logo, het huidige is van februari 2008.

Nee, ik vind het niks, ik hou het maar bij het oude.


nog even naar november?

logo