Ik had dat anders best eens willen zien, een vrouw die haar zwaard slijpt aan haar eigen borsten.

Omdat ik een enorme auto heb en omdat de winterwielenwissel op stel en sprong diende plaats te vinden, rijd ik al een maand rond met vijf reservewielen in mijn auto. Dat is een veilig gevoel, maar sommigen beweren dat ik de goden verzoek.

Rik

Deze auto was erg verwarrend wat de namen van de onderdelen betreft

Onder het plankje waar het dashboard te vinden was, 'planchette' zou je kunnen zeggen, zaten twee trekknoppen.

Een met een D en een met een S. Die S begreep ik wel als zesjarige: sjook. En dat de D niet van duwen was, dat had ik ook door. Sneeuwuil wist het: 'démarreur'. Tot op de dag van hedenmorgen heb ik met die S van sjook in mijn maag gezeten, want het was wel degelijk de chokeknop. Welaan, nu weet ik het: de S verwijst naar het mooie Franse woord 'starter' dat choke betekent. In het Frans.

Het zit me nog altijd dwars merk ik. Niet dwarser dan eerst, maar anders dwars. Want nu ik weet waar de S voor staat, wordt de verwarring alleen maar groter.

Ik vond de Dacia Duster een stoffige keuze. Daar blijf je mee zitten. Ze vragen zich bij Nissan Nederland ook nog steeds af waarom de Almera hier zo slecht verkocht. En bij Fiat vragen ze zich hetzelfde af over de Croma.

Rik

Het heeft niet veel met rekenen te maken voor ons dat doen de astronomen wel, maar met onvoorstelbare afmetingen.

http://www.youtube.com/watch?v=Bcz4vGvoxQA

Wat de neuk zijn die ijsparapluutjes nou? En verder een prachtfoto van Rakkers karakter: bescheiden, maar nooit buiten beeld.

Rik

Rekensommetjes, ja, fijn. Jarenlang ben ik boos geweest op een klasgenoot die een stukje gekookte ham achterliet in een boek dat hij van me had geleend. Zeg, zeg ik nu, maar toen dacht ik daar niet aan, 2 bij 2 mm en 1 mm dik. Dat is dus maar 4 miljoenste kilo! Ik had niet zo boos hoeven zijn en niet zo lang.

Oh, mijn geheugen voor getallen is prima: 3661 was het telefoonnummer in Oisterwijk.

(Ik beheers me: geen grijnzende smiley)

Rik

http://www.nu.nl/buitenland/2409816/paus-vraagt-god-einde-onderdrukking.html

Stank voor dank!

http://www.nu.nl/buitenland/2409826/kerk-stort-in-nachtmis.html

Ik zou zweren dat het telefoonnummer van de JanToebacklaan 3308 was, later 13308.

Tja, ik weet het. Als ik Olle vraag 'Hoeveel is twaalf procent van honderdtwintig, zegt hij zonder een seconde te aarzelen '14,4'. En als ik dan weer kan ademhalen en zeg 'ik wist niet dat jullie al decimale breuken hadden,' antwoordt hij 'Ik weet niet wat dat zijn, decimale breuken. Hij zou de kubussom waarschijnlijk ook goed maken zonder erbij na te denken. Ik voel een brugklastrauma opkomen. Iemand legt iets uit wat ik niet begrijp en als ik zeg dat ik het niet begrijp dan zeggen ze 'Maar dat begrijp je toch?'

Ik niet. Het kost me iedere vakantie weer een half uur om uit te vinden hoeveel mengolie er bij de kettingzaagbenzine moet om de verhouding 1:100 te krijgen. Dat lijkt op het oog vrij simpel. Ja, als je honderd liter benzine hebt, dan moet er een liter olie bij. Maar nu heb je 4,5 liter. Dat kan Olle ook uit zijn hoofd. Ik neem hem overal mee naartoe tegenwoordig, want hij is ook erg handig in het onthouden van pincodes en het kunnen zien of dingen passen. Dat heeft hij natuurlijk van zijn heliumfamilie. Hij begrijpt ook wat oppervlaktespanning is en centrifugaalkracht.

In de meeste modelauto's is alles op schaal, behalve de dikte van het plaatwerk en het materiaal dat ze ervoor gebruiken. Als je een Volvo zou gieten, zou hij best tegen de veertien ton kunnen wegen. Er schijnt een Afrikaanse stam te zijn waar ze maar tot drie tellen. Een, twee, drie veel. Ik denk dat ik daar een time-sharing appartement ga kopen. Op de vierde etage.

Rik

Frankie, ik kan al die uitleg lezen. Ik kan zelfs de formules die erbij staan proberen te begrijpen. Maar op het moment dat taal in metataal verandert ben ik niet thuis. Je kan me dus rustig wijsmaken dat een schaalmodel van een Volvo 14 kilo weegt - of 8 of 1,4. Ik geloof het allemaal. Dat is het grappige van aanleg of talent: je begrijpt niet waarom een ander het niet begrijpt.

Count your blessings and your spheres.

Rik

Het nooit geen fouten maken is blijkbaar familiair. Ik zwijg beschaamd nu de bolle bol zo bloemrijk omschreven wordt.

Toch wel fijn dat er voor al uw broedertwisten dit bestaat. Maar intussen weet ik als arme alpha nog altijd niet wie er gelijk heeft.

Rik

Nog even rondgegoogeld naar aanleiding van je vogelsneeuw. Deze komt uit Alaska:

Nooit geen, my foot! Wees zo goed voor het volume van de Actionbol een factor 4 te gebruiken in plaats van een factor twee. Dan zijn die bollen fractioneel goedkoper dan de Aldibollen. (Hoera voor Sneeuwuil).

Mooi. Maar het moest in het Engels, dat had ik erbij moeten zeggen. Dan zou je uitkomen op CRAPPY CHRISTMAS! Ook niet gek. Ik heb nu 'We wish you a fertile Christmas and a fruitful New Year.' Ik ben wel benieuwd wat ze doen met die kaart. Al hun klanten zitten in interessante landen zoals Turkije, Egypte, Libië enzomaarverder. Daar kijken ze toch anders naar kindje Jezus dan wij. Ik heb sowieso al mijn bedenkingen over kerstkaarten, maar bedrijven die kerstkaarten naar bedrijven sturen...

Rik

18.14 uur. Telefoon.

Ja Rik, met Marc. Jaha, met Marc. Zeg, wij hebben een cartoon laten maken van een kerstman voor een pallet met onze zakken kunstmest. De bovenste zak is open en daar haalt de kerstman een handvol kunstmest uit en die strooit hij uit in de lucht, waar de korrels in een soort sterren veranderen. Nou, daar kun jij natuurlijk wel een kerstwens bij schrijven voor morgenmiddag twee uur. Toch ja doei?

Anyone?

Rik

http://www.google.nl/images?q=helleboris

Bedoel je deze rooie bloem? Helleboris? Die had ik in de tuin in het wit. Ook als het niet sneeuwde was hij wit maar er bestaan ook gekleurde varianten en ze bloeien als het lekker koud is.

Anja

Er is weer veel te beleven op het log. Besneeuwde bomen (betoverend), sporen (intrigerend), een wenskaart (enerverend) en dan nog de logbaas himself in streetview. Ik heb je bekeken in 3d, wist niet dat ze dat snufje hadden toegevoegd aan streetview. Je fietste daar in maart, sta je nu pas on line, of heb je dat niet dagelijks gecontroleerd?

Wat een werk die kaart van jou... dat was de mijne ook wel, vooral het ontwarren van de kerstverlichting.

De loglezers zijn vrij om de kaart uit te printen en bij zichzelf in de brievenbus te doen net zoals bij jouw kaart (waanzinnig goed idee van je) maar gehannes met lettertjes hoeft niet :-)

Geprint ziet ie er nog mooier uit ook!

Eindelijk beroemd? Nu is het tijd om in de leer te gaan bij deze meneer.

Rik

Over het fenomeen 'treinstoring': woordvoerders van NS en Prorail vinden dat het treinverkeer het gisteren 'eigenlijk heel goed heeft gedaan', zo lees ik vandaag op de voorpagina van NRC Handelsblad. Ik probeer me voor te stellen wat er moet gebeuren voordat ze hun prestaties 'heel slecht' gaan noemen. Definitieve ineenstorting van de ganse infrastructuur of zoiets?
Ik ging gisteren met de trein van Zwolle naar Leiden om het afstuderen van ons nichtje Sarah bij te wonen. Sneeuwuil had me deze expeditie met het oog op al die sneeuw sterk afgeraden. Te pessimistisch, dacht ik 's morgens, want toen was er weinig aan de hand, een half uur vertraging. Bij thuiskomst dacht ik: nu zegt ze natuurlijk 'Zie je nou wel'. De vertraging was toen 8 uur, het was 3 uur 's nachts. Die uren heb ik grotendeels doorgebracht op Schiphol. Toen ik daar wilde overstappen bleek het treinverkeer getroffen door een complete meltdown. Er reed geen enkele trein meer, de vertrekborden bleven blanco, in de omroepberichten was sprake van 'ernstige ontwrichting' ( in de Engelse versie verstond ik 'serious destruction'). Uren later kwam er weer wat beweging en ging er soms een trein naar Amsterdam of Leiden, maar naar Amsterdam gaan werd sterk afgeraden. Of daar meer treinen reden dan via Schiphol wilden de baliemedewerkers niet verklappen. Later hoorde ik dat de perrons in Amsterdam gevaarlijk vol waren, dus kennelijk wilden ze verdere toeloop ontmoedigen. In de loop van de avond werd voorzichtig gesuggereerd dat naar Amsterdam sporen toch wel enig nut kon hebben. De eerste trein naar Amersfoort die ik daar vond ging na een tijd wachten toch maar niet, maar de tweede wel. En in Amersfoort gingen mensen die verder moesten toch weer een beetje houden van de NS, want er stonden taxi's klaar om ons naar huis te brengen.
De ceremonie in Leiden was deze ontberingen wel waard. Op de foto's Marja, net uit het ziekenhuis, met de arts in spe, en Sarah in het befaamde Leidse zweetkamertje.

Wel fijn dat I en A op de valreep nog winterwielen hebben gekocht. Ik heb ze nu voor het tweede seizoen; het is goedbesteed geld. Alleen kan je daarna niet meer zonder, net als airco.

Rik

Een mens moet in een ziekenhuis natuurlijk wel blij zijn met internet, maar een touch screen dat boven je hoofd in de lucht zweeft kan ik toch van harte afraden.
Sinds gisteren weer thuis. Op een dag van idiote sneeuwvertraging overheerste de vreugde om Sarah: je jongste kind een echte arts, hoe stoer is dat? Het was wel gek om binnen een paar uur zulke tegenstrijdige gevoelens over de medische stand te koesteren: na een aanvaring met de ergste der orthopeden (in het kort: ik zat 's morgens op de wc tijdens de heilige Artsenronde. De man begon te tieren dat ik tussen 8 en half 9 present hoorde te zijn. Ik: 'Wilt u dat ik in mijn bed poep?' Hij: 'MEVROUW IK BEN AAN HET WOORD' ) kreeg ik geen toestemming om vrijdag 'met dagverlof' naar de bul-uitreiking te gaan. Wij besloten om tegen medisch advies in (en daarom onverzekerd) gewoon toch te gaan, en toen mocht ik vrijdagmorgen (van een andere, marginaal harmonischer orthopeed) opeens toch naar huis.
De plechtigheid was toch wel erg leuk, en onze terugreis (om 15.00 vertrek bij het Academiegebouw, om 20.00 uur thuis na uren stapvoets op ijsbaan) viel in het niet bij die van Ellen. En de heup doet het prima. De verse artsen werden gisteren individueel toegesproken, waarbij één jongen onderzoek bleek te hebben gedaan naar 'de piepende heup' - van de keramische heupen (en zo een heb ik) gaat een bepaald percentage piepen. Ik weiger het te googlen! Ellen mailt foto's van Saartje (het rolstoelperspectief is niet zo flatteus), ik doe er een bij van mij naast onbekend wrakje.

Van Ellen kreeg ik David Sedaris' "Ik mooi praten" voor mijn verjaardag. Volslagen krankzinnig en erg mooi.

Leuk hoor, je gratis kerstkaartenservice, maar hoe weet je nou dat ik mezelf geen kaarten met q, x en y wil sturen? "Hallo Iris, pas op voor querulantachtige lynxen in 2011." Ik noem maar wat.

Tatoeages op het voorhoofd? Ik laat twee borsten op mijn voorhoofd tatoeëren. Dan kan iedereen zien waar ik op dat moment aan denk.

Rik

Toch is het knap om in een gelijkvloerse Lidl van een trap te vallen. Kon je daar je geld maar mee verdienen. Maar het ziet er inderdaad naar uit dat we in de toekomst zelf onze overvallers mogen doodslaan. Het geeft mij ook een prettig gevoel.

Totaal niet in dat verband, maar ik kan het niet laten: David Sedaris. Iedereen kent hem natuurlijk, maar ik ben nogal traag in dat soort dingen. Ik kwam zelfs thuis met een boek van hem om te ontdekken dat er al een ander boek in de kast stond (ook van hem uiteraard, anders had deze zin geen doel). Het is prettig vertaald door Aaf BC, maar de zin in het verhaal 'A plague of tics' – en dat lees ik natuurlijk niet voor niks – is in het Engels toch beter. Een moeder ontvangt de juf van haar zoontje die over haar tics komt zeuren. Moeder laat de juf binnen zegt:

'You look like I need a drink.'

Iedereen kent hem al. Maar toch. Een aanrader. Rik

Buffelparadijs - snackbar, Duffelparadijs - kledingzaak, Knuffelparadijs - kinderdagverblijf, Sjuffelparadijs - danszaal, Snuffelparadijs - kringloopwinkel, Truffelparadijs - restaurant, en overigens vind ik dat iedere buitenlander die zich hier wil vestigen ofwel een bewijs van goed gedrag moet kunnen overleggen ofwel bereid moet zijn zich te laten steriliseren, castreren en amputeren.

Misschien is het handiger een wereldwijd systeem van slecht gedrag in te voeren. En dan niet met papieren verklaringen maar met tatouages op het voorhoofd. En die dan niet met een boerka of zo aan het oog onttrekken natuurlijk.

En dat gesneeuw de hele tijd dat moet ook maar eens ophouden.

Gewoon altijd over foto's van maken. Dat heb ik nota bene van jou geleerd. Zelfs op de snelweg valt er iets te lachen.

Rik

Vogels eten vogels en mensen eten mensen. Maar wat moeten we hiermee?

Rik

De mystery guest uit Tiel is niet het fruitbaasje, maar je jongste zus Marja. Ze is afgelopen donderdag voorzien van een nieuwe heup die haar goed bevalt. Ze heeft internet, maar kan niet mailen, daarom spreek ik namens haar de hoop uit dat je log entertaining zal blijven, want afleiding is natuurlijk welkom in zo'n hospitaal.

Inderdaad een mooie zin. Maar 'Mars tegen abortus', op nu.nl krijgt van mij ook een aanmoedigingsprijs.

Die mevrouw met haar phallocratie lijkt me goud voor iedere stukjesschrijver. Heb je haar wel bedankt voor de logstof?

The catcher in the rye, dat las ik denk ik voor het eerst toen ik een jaar of zestien was en het valt nu in de categorie "meer dan eens gelezen". Het woord "old" heeft mij geloof ik niet gestoord. Wat me erg duidelijk is bijgebleven is de uitdrukking "horsing around" voor "een beetje rotzooien" in de brede zin des woords. Ik hoor dit helaas nooit meer, in Amerikaanse taaluitingen.

Je bankanalogie interesseert mij wel, maar ik kan niet vinden wat de premier voor doms gezegd heeft. Wat was het?

Goed plan, je boeken herlezen, al was het maar omdat daardoor de kosten van één keer lezen met de helft verminderd worden. Zelf onderscheid ik mijn boeken in drie categoriejen: (3) niet of niet helemaal gelezen, (2) een keer gelezen, (1) meerdere keren gelezen. De eerstgenoemde valt natuurlijk uiteen in twee subcategoriejen, al naar gelang ik ze alsnog een keer (helemaal uit) hoop te lezen, en je begrijpt dat ik de subcategorie “hoeft niet” beetje bij beetje meeneem naar de oudpapierbak op het Lepelenburg. Categorie (1) heet “beste boeken” en omvat niet meer dan twintig exemplaren. Categorie (2) omvat er een aantal die in aanmerking komen voor promotie, waaronder - ik had het een dezer dagen nog in mijn handen, maar toen kwam er een gearriveerde bestelling tussendoor - The catcher in the rye. Nee, hoor. Pas du tout étonné de se trouver ensemble!

WTF!? Voor bruin en wit tegelijk? Deze machine kan aantonen dat de deplorabele maatschappelijke sfeer in Nederland veroorzaakt wordt door honderd kutmarokkanen en Geert Wilders. Als wij deze kerst en masse en in wijkverband overgaan tot gezamenlijk tweekleurig chocoladefonteinen met onze medemens, ligt de nieuwe hof van Eden voor het grijpen.

In dit verband tekende ik gisteren op bij mijn Woningclub: 'Je hoeft echt niet helemaal naar Afrika om deernis te aanschouwen en er iets aan te doen. Het kan ook in Rotterdam.'

Ik ben wel jaloers op al die leesboeken die jij leest. Ik schrijf alleen nog maar, terwijl de Korenvanger en de Grote Getsie al jaren bovenaan mijn wenslijstje prijken. Zijn er al ebooks die voorlezen? Dat zou ik dan zometeen in de auto kunnen doen:

ANWB geeft spitsalarm voor donderdagochtend
'Extreem lange reistijden voor automobilisten'

Rik

Ik heb onze tandarts bijna zover dat hij dit filmpje gaat draaien in de wachtkamer.

Rik

En bovendien rijdt iedereen al 130 als het even kan. Het is namelijk in de eerste plaats vooral leuk. Ik vind het zo jammer dat je dat nergens als argument terugvindt. Die tijdwinst – en vooral het gebrek daaraan – waren we me al eerder opgevallen; het maakt geen ene moer uit. Maar dat is eigenlijk helemaal niet aan de orde, want op de meeste tijdstippen heb je niet eens een vijfde versnelling nodig. Als ik naar Rotterdam rijdt, duurt dat meestal een uur. En als ik weer terugrijdt, tegen dat de weg wat kalmer is, duur het drie kwartier. Voor dat ene kwartier hoef ik niet harder te kunnen willen mogen. Dat scheuren, dat is het. Hebben ze in Duitsland weer goed begrepen. Ik las een onbetaalbare zin, ik dacht op twitter:

'De VVD eet van twee walletjes: rechts lullen, maar links rijden.'

Rik

Die petitie, ik weet het niet hoor, Frank.

De bootjes waarmee het personeel van de Holland-Amerika Lijn de Maas overstak zijn later gebruikt als veerpontjes. Van de veerhaven kon je voor weinig geld naar Hotel New York en andere plekken. Het waren mooie houten bootjes, klein, er konden geen fietsen op. Als je zoekt op 'veerhaven', 'Holland-Amerika Lijn' of 'Hotel New York' vind je heel veel, maar die bootjes lijken spoorloos verdwenen.
Over Wikileaks: of het dumpen van vertrouwelijk materiaal op het internet wel zo'n goed idee is vraag ik mij af, maar dat Assange nu op de lijst van meest gezochte misdadigers staat vind ik schandalig. Ik ga die petitie toch maar tekenen.

Nog erger dan de naam Bakkersweelde is het woord waarmee het proces dat eraan voorafgaat omschreven wordt: 'naamgevingstraject'. Het traject bestaat eruit dat vijf mensen een maand lang domme dingen roepen. Daaruit komt een naam tevoorschijn. Bijvoorbeeld 'Amphia Ziekenhuis'. Ik heb de directeur gevraagd wat de reden was van deze naam en hij antwoordde -echt waar- dat ze dan vooraan in het telefoonboek stonden.

'Bel het ziekenhuis! Onmiddellijk, maar waar is het telefoonboek!?'

Op het moment ben ik werkzaam voor Woonstad Rotterdam, wat vroeger Woningbedrijf Rotterdam heette. Woonstad vind ik wel wat hebben, maar weet je hoe de collegaatjes heten:

Thuisvester
Comwonen
Domesta
Woonconcept
Patrimonium
Domijn
Vivare
Welbions
Tablis
Forta

Het zou niet opvallen als je een woningcorporatie 'Bakkersweelde' zou noemen. Of 'Woonweelde'. Toch is het niet simpel, zo'n naamgevingstraject. Kees van Kooten heeft ooit beschreven hoe een reclamebureau een naam bedenkt voor aambeienzalf en kwam uit op 'Papillon, pour les aambeilles'.

Rik

Deze?

Ja! Of een meezinger voor het slagerfestival.

In dat verband: momenteel ben ik doende met een opdracht die gaat over stadsvernieuwing in Rotterdam. Het moet allemaal heel vlug, dus vanochtend om vijf uur zat ik me al te verdiepen in het verleden van Katendrecht. Al zoekend kwam ik uit bij Jaap Valkhoff, de componist van onder meer 'Hand in hand, kameraden', 'Ik zie de haven al' 'Diep in mijn hart kan ik niet boos zijn op jou' en andere knallers. En ik moet zeggen: bepaald verdienstelijk. Bert R. kent hem vast vanwege zijn vingervlugheid op de trekzak. Het schijnt zelfs dat Frank Sinatra een vertaling van 'diep in mijn hart' heeft opgenomen (Wie weet hoe die dan heet in het Engels, ik kan hem niet vinden. Niet 'Deep in my heart' in elk geval).

Vooruit:

Diep in mijn hart in de versie van Tante Leen
en Ik zie de haven al waar een fraaie swing in zit.

Curieus: 'Ik heb mijn hart op Katendrecht verloren' is geschreven door een zeer jonge Drs. P. Als je nu het eerste couplet leest, zeg je meteen: 'Oh ja.'

Ik heb m'n hart op Katendrecht verloren

't Was in een woning in de Delistraat

Daar liet ik mij door vleierij bekoren

Nu weet ik beter, maar 't is helaas te laat

Had ik maar nooit die dame aangekeken

Was ik maar nooit die woning ingegaan

Helaas helaas ik ben voor haar bezweken

Ik heb er reuze fout gedaan

Zo wordt werken wel leuk natuurlijk,

Rik

Het woord 'exclusief' gebruik ik uitsluitend in rekeningen. Voor het woord 'saucijzenletter' moet ik nog een toepassing bedenken.

Rik

Ja, zoek dat eens op, het woord exclusief, en kijk dan vooral of er een betekenis is die speciaal in de marketing geldt. En doe vervolgens studie naar de manier waarop de Grootste en Irritantste Leugenaar van Allemaal dit woord gebruikt in zijn "communicatie" met beoogde slachtoffers. Inderdaad, de Postcodeloterij. Ja, zoek ook het woord communicatie maar eens op. Boeven zijn het, allemaal. Georganiseerde misdadigers. Behalve Rik natuurlijk.

Benieuwd wie dit jaar de Eneco-poëzieprijs gaat winnen...

Rik

Hmm, ik vind het oude logo nu ook nog mooier maar dat motornummerplaatachtige doet ook wel wat. Misschien nog even doorexperimenteren? Het is ideaal weer voor dit soort activiteiten.

Misschien kunnen jullie wat vogels naar Den Haag sturen want ik heb hier, voor het eerst dit jaar, pinda's op mijn balkon gelegd, maar die vette Haagse meeuwen kijken er niet eens naar. En het ligt niet aan de katten want die komen in de winter niet op het balkon. Bovendien kan zo'n meeuw een kat makkelijk aan.