Ga naar november!

zaterdag 31 oktober 2009, 23:03 lees reacties

Hee, een lakenvelder geit! Heel lang geleden, 29 mei '04, had ik een foto van koeien met zo'n wit veld. Dat wit-zwart zal wel genetisch bepaald zijn. Zou het bij geit en koe om hetzelfde gen gaan? Google wil het niet zeggen...
Nog meer van die geiten.

Ik heb geen bepaald doel voor mijn fietstocht, door het bos met wind tegen en door het boerenland met wind mee dan maar. Bij de heersende windrichting kom je zo al gauw ergens ten zuiden van Putten uit het bos. Toevallig op het punt waar een kachelwinkel is. Niet echt een A-locatie, maar precies tussen bos en schapenweide staat de winkel die de houtkachel voor Suikervlied leverde, daar tegenover zijn die Lakenveldertjes

Ik fiets verder, de wind van opzij ander kom ik in Voorthuizen en daar wil ik niet heen. Het boerenland is mooi hier, met wat bochten in de weg en onregelmatige houtwallen. Ik vind telkens nog een weggetje dat ik niet ken of dat ik niet herken door alle gele blaadjes. Helemaal toevallig kom ik langs het punt waar ik in mei '04 die koeienfoto maakte.

Zie je dat? Een heksenkring van vliegenzwammen en rechtsboven, Lakenvelders! Hier zijn zwam en koe wat groter. Langs de hele weg, de Vanenburgerallee, staan enorm veel vliegenzwammen, er is maar één zo'n kring. De zwammen hebben wel een beetje hun beste tijd gehad, ik had beter een week eerder langs kunnen komen.

Thuis, verder met de katten-dvd. Sneeuwuil heeft een mysterieus systeem van naamgeven. Mysterieus omdat ik niet oplette toen ze het verklaarde. Dat doet ze nog eens, ik kan weer verder. Morgen zal het slechte weer eindelijk wel eens beginnen, dan kan ik die dvd afmaken. En de schuur weer eens opruimen...

vrijdag 30 oktober 2009, 23:06 lees reacties

Vroeger, toen Sneeuwuil nog zonder sneeuw was, placht ik haar, bij tijd en wijle, Vrouw Wilde Eend te noemen. Bij tijd en wijle is die benaming nog steeds goed toepasbaar. Bijzonder: een Uil die een Eend is.

In onze bedompte kelders en stoffige zolders is allerlei kattenfilmmateriaal te vinden. Virtuele kelders en zolders, ze zitten in ongeveer vijf computers en ook hier. Die laatste groep, die wil ze op dvd hebben, zodanig dat de dvd-speler ze slikt.

Het zijn ruim twintig filmpjes, ik moet er wat kunstjes mee doen, dan willen ze wel op een dvd. Ik doe het niet erg mooi, ik stop teveel in een menu waardoor de tekst te klein wordt op het tv-scherm. Bovendien vindt Vrouw Wilde Eend nog meer filmpjes, die moeten er ook bij en dat dan chronologisch! Ze is uren bezig een lijst te maken van zo ongeveer 70 titels.

Ze moet nodig even naar buiten, bijvoorbeeld naar Lidl en AH. Bij Lidl is het tamelijk rustig, in kattengrit is gelukkig weinig keus. Maar AH, daar moeten we voor minstens €15 boodschappen doen, wat bij AH niet zo heel moeilijk is. Bij dat bedrag krijg je een dwerg, een heks of Sneeuwwitje zelf. Als plastic poppetjes, Disney model. Ik verwierf al een heks, de meisjes vonden haar prachtig, we moeten er dus meer hebben.

We treffen bij AH Peter en Petronella, wisselen wat grappen uit. Sneeuwuil claimt bij Petronella de eventuele poppetjes. Die schijnt al een overeenkomst te hebben met de brandweer, ik vermoed dat ze het dochtertje van de brandweerman bedoelt. Ze is wel bereid om die overeenkomst in dit bijzondere geval terzijde te schuiven.

De rij bij de kassa, voor ons een vrouw met veel te veel veel te zwart haar, daarvoor Petronella! Ze ziet ons, staat haar twee! poppetjes af. De zwartharige weigert haar poppetje, de Wilde Eend slaat toe. Dan krijgen wij er zelf nog eentje, met niet minder dan vier poppetjes keren we huiswaarts.

De poppetjes zitten in een ondoorzichtige verpakking. Als daar een Gouden Sneeuwwitje in zit, dan loop je binnen. Sneeuwuil knipt de verpakkingen open. In de eerste zit Dopey, we moeten orthopedisch ingrijpen anders blijft hij niet staan. Maar veel erger is dat in de drie andere verpakkingen drie keer dezelfde druiloor blijkt te zitten!

Ik heb nog niet voldoende buitenlucht gehad, ik loop een uurtje door het bos. Dan weer naar huis, de mutaties in de lijst van 70 verwerken. Sneeuwuil is, om tot rust te komen, 'Red mijn hond' gaan lezen. Dat blijkt zo spannend dat ze niet kan stoppen voor ze het uit heeft, zo blijf je Wild...

donderdag 29 oktober 2009, 23:15 lees reacties

Terug naar 21 aug '07, daar gaat het over Carien die een bepaald lettertype wil voor Buurtbanken. (Een project van Anja en Carien, ik deed de techniek van de website) Vandaag staat Carien voor de deur, met man en kinderen, ze gaat een paar dagen in Suikervlied doorbrengen. Mooi, nog wat meer tijd om de webcam aan de gang te krijgen.

Nu naar het postkantoor. De recentelijk aangeschafte T&J verzameling gaat als postpakket naar Olle. Die gaat onder het mes: amandelen er uit. Ik dacht dat ze dat niet meer deden, verkeerd gedacht. Ik heb aan mijn behandeling toch wel een klein traumaatje overgehouden. Het was de tijd van de eerste T&J, maar die was toen onbereikbaar.

Fietsen, windstil, lastig, nou moet ik zelf een richting bepalen. Noorden, Harderwijk, door het bos naar de fietsbrug-in-aanbouw.

Ze zijn de autoweg nogal aan het verbreden, waarschijnlijk om je vlugger bij vliegveld Lelystad te brengen. De drie delen van de brug lagen al een tijd te wachten op installatie, dat is nu klaar, de brug is zelfs befietsbaar. Tamelijk steile opritten, zonder versnelling haal je het niet. Tropisch hardhout, die bovenste boog bestaat uit vijf lagen, in de vorm gelijmd. Mooi gemaakt.

Om Harderwijk, langs het Veluwemeer, door het boerenland. Nevelig, toch mooi.

Webcams hebben één eigenschap gemeen: ze komen allemaal uit China. Er zijn wat kwaliteitsverschillen, de goedkoperen hebben ook één eigenschap gemeen: de bijbehorende software lijkt erg op elkaar. Die software deugt niet, je moet je in talloze bochten wringen en dan werkt het nog niet. Ik heb het gister gemelde ding uit Honkong besteld, gezien de prijs en mijn ervaringen moet de daarbij geleverde software helemaal niet deugen...


woensdag 28 oktober 2009, 23:18 lees reacties

Eerst die webcam, dan de e-dentifier en nou nog een log, dat zit er echt niet in vandaag.

Nou ja (Na een vraag op de tv begint het antwoord in 95% van de gevallen met 'nou ja') de webcam. Ik dacht gisteren dat ik hem gerepareerd had. Uit z'n huisje gehaald, z'n interne stekkertje los en weer vast en hij deed het zonder storing. Toen weer in z'n huisje, van 14:01 tot 15:17 werkte hij uitstekend, om 17:00 ook nog maar om 17:05 was de oude storing vertienvoudigd terug. Kennelijk temperatuurafhankelijk, het binnenwerkje wordt nauwelijks warm maar toch.

Vanmorgen drie andere webcams geprobeerd, maar die willen niet. Het internet is vol van berichten van mensen die drie dagen met zo'n ding bezig zijn, zonder succes. Als ik langer bezig ben ga ik meer vergissingen maken. Bijvoorbeeld het programmaatje dat bij cam A hoort gebruiken voor cam B. Dat werkt niet, maar dat hoort ook zo, het duurt alleen weer even voor je merkt wat je aan het doen bent.

Dan de e-dentifier. Dat is een ding dat er uitziet als een rekenmachientje. Je krijgt het van de ABN, je kunt je pinpas er in stoppen om een code te krijgen. Op de ABN-site kan je die code intikken, daarna kan je bij je rekening, heel handig. Als je erg lief bent dan geeft de ABN je een groter model e-dentifier dat je met een kabel aan je computer kunt koppelen. Dan hoef je die code niet meer in te tikken, nog handiger.

Sneeuwuil heeft beide modellen maar ze gebruikt altijd het eerste. Dat begon te klagen over z'n batterij. Ze meldde dat aan de ABN, per omgaande werd er een nieuwe e-dentifier bezorgd. Het grotere model, dat met de kabel. Ze wil het gaan gebruiken en het werkt niet.

Ze slaat alarm, ik kom kijken. We zien al snel dat er software geïnstalleerd moet worden. Dat doen we, daarna werkt het nog niet. We worden het niet helemaal eens over de nu te nemen actie, we gaan nog net niet tot moord of doodslag over. (Ze dreigde bij de lunch ook al mij te vermoorden als ik de zachte boter opmaakte.) Tenslotte bedenk ik dat ik ook zo'n eerste model e-dentifier heb. Omdat ik nooit iets betaal is die nog vers, ik geef 'm aan Sneeuwuil. Ik leg de afgedankte apparatuur bij mijn computer om die eens rustig te bekijken als ik met de webcams klaar ben...

Een rondje fietsen. Windstil en zondoorstraald, dat schreef ik gisteren al. De kleuren zijn nog wat kleuriger. Bijna te warm. Je begrijpt wel dat ik nou echt de kracht niet meer heb om ook nog een logje te tikken.

Zou dit wat zijn? Wel €5,32 inclusief verzendkosten...

dinsdag 27 oktober 2009, 23:12 lees reacties

Nog een halve dag geprutst met de webcam, hij doet het weer. Terras Hanengewei, links pak ik mijn fiets, het is 14:01, rechts weer terug om 15:17. Intussen naar Suikervlied geweest, T&J gehaald en gekeken of alles o.k. is voor de volgende bezoeker. Ja.

Daarna langzaam door het windstille, zondoorstraalde herfstbos gefietst. Gedacht aan mogelijke foto's. Omdat die toch niet helemaal de sfeer goed genoeg vastleggen geen foto gemaakt. Verder naar de boekwinkel waar Sneeuwuil de pizza-spion bestelde. Gekocht. Even bij de buren, S&F, gekeken naar webcams, niets van mijn gading. Tenslotte naar de bibliotheek, Oeroeg meegenomen. Iets wat gratis is, dat moet ik hebben!

Sneeuwuil fotografeert. Hoe later op de avond, hoe meer circus. Behalve Okkie blijkt ook Dweiltje heel goed te zijn in gordijnklimmen. De rest achtervolgt elkaar met enorme snelheid, daarbij stoelen omver werpend. Ongeveer 23:00 krijgen ze hun hoofdmaaltijd, in afwachting daarvan deze wildheid. Nu extra wild want nog niet helemaal op wintertijd omgeschakeld!

23:00, Oeroeg bijna uit, mooier en interessanter dan ik verwachtte.

maandag 26 oktober 2009, 23:13 lees reacties

Suikervlied staat leeg, ik zou de webcam weer kunnen installeren. Maar dan moet ik eerst wat doen aan de webcam zelve, bovendien komen er binnenkort weer andere bezoekertjes. En ik wil een andere webcam!

Ik haal eindelijk het hele webcam gebeuren eens uit de rugzak. (zie woensdag j.l.) De laptop wil wel, maar het installeren van andere webcams niet, om de een of de andere reden. Het systeem wil telkens herstart worden, daar moet je lang op wachten. In de wachttijd doe ik de relitest.

Mooi, maar het helpt niet qua webcam. Nieuwe programmaatjes van het internet dan, maar de laptop wil niet meer internetten! De ramp wordt steeds groter en ik ben er al bijna de hele dag mee bezig. Eerst maar eens even naar buiten, om krankzinnigheid enigzins te voorkomen. Het regent wel een beetje.

Voor m'n wandeling een dvd gestart op de laptop. Als ik terug kom werkt het internet weer, nu zoeken naar het wondermiddel om een webcam te laten kijken...

Even iets anders: ING. In februari schreef ik over de mogelijkheid van het kopen van aandelen ING. Ze zijn vandaag 18% gedaald. Had ik ze toch maar gekocht, in februari, ze staan nu, na deze val, nog bijna drie keer zo hoog als toen. Gelukkig maakt geld niet gelukkig en een werkende webcam wel. Verder prutsen, dus!

zondag 25 oktober 2009, 22:25 lees reacties

Ik was klaar met de opstelling van twee computers, maar de eerste bevalt me niet. Ik breek alles weer af en bouw het, een beetje anders, weer op. Vervolgens ruim ik het kamertje op, veeg de vloer, ga tikken. Alles werkt, bijna alles is zoals het zou moeten zijn.

Wandeling door Ermelo. De krantjes gaven hoog op over de nieuwe dierenweide bij Meerkanten. Gemaakt door de bewoners zelf. Dat was te zien, maar het park er omheen is o.k., met veel oude bomen. Als je de route goed kiest valt het niet op dat er hier op zondag niets te beleven is.

F+F+M zijn naar Legoworld in Zwolle, Jolanda is alleen in S. Daar krijgt ze bezoek van Iris. Wat later komen J+I hier. Iris krijgt volgend weekend twee neefjes van Auke te logeren. We lenen haar alle spelletjes die we hebben en de helft van T&J. Het spel 'Een tien voor topo' is volgens Jolanda heel vervelend want educatief. Niet zo best voor een schooljuffrouw...

F+F+M zijn terug uit Zwolle. Franco praat met Iris, ik heb hem in twintig jaar niet zoveel horen zeggen. Hij werkt tegenwoordig bij een italiaanse chemicaliën firma. Hij is naar een aardappelbeurs geweest omdat ze daar iets met boron doen. Vermoed ik, Franco heeft in die twintig jaar een geheel eigen versie van het abn ontwikkeld. Even googelen: ITALPOLLINA, ja, ik herken 'boro' en 'patata', ik hoop maar dat POLLINA niets met pollution te maken heeft.

J+F+F+M vertrekken naar Heerhugowaard, het lukt om Iris nog wat voedsel op te dringen. Nu even zoeken naar de files, ja, die zijn er, Iris gaat achteraan aansluiten. Ik ga verder tikken, Sneeuwuil doet het spel 'Wie is het' op de computer. Voorgekookte, enigzins merkwaardige vragen: "Zou iemand van het andere geslacht het erop kunnen?"
Dat 'erop' moet natuurlijk 'ermee' zijn. En het moet tussen ' '.

zaterdag 24 oktober 2009, 23:30 lees reacties

Op 4 juni kochten we een nieuwe dvd-speler wegens het overlijden van de oude. Op 28 januari beschreef ik het drama van de mpeg, namelijk dat oudere dvd-speler geen mpeg's vreten. Nu pas blijkt dat onze prachtige nieuwe Sony ook geen mpeg's vreet. Als de fabriek dat meteen inbouwt kost 't misschien €0,50 meer, waarom doen ze dat nou niet?

De Aristocats, dat is dus een oneetbare mpeg. Gelukkig weet ik hoe dat moet, er een 'gewone' dvd van maken. Nou De Kleine Lord en de dito Prinses nog, die lijden aan hetzelfde euvel. Uren ben ik bezig met al die dvd's, gelukkig is het erg nat buiten. Lord en Prinses spreken engels, daar hebben we voorlopig niets aan voor onze prinsesjes.

Toch even wat buitenlucht, ik wandel naar De Trekpleister. Daar kosten ze €22,99. Een paar deuren verder, Het Kruidvat, precies hetzelfde, €24,99. En dat terwijl deze drogisten van dezelfde Chinees zijn! Ik bedoel natuurlijk zo'n doosje met 25 blanco dvd's. Diezelfde paar deuren terug, ik koop ze! (Dit ding, hiero, €31,99, Kruidvat: €7,99, Trekpleister: €5,00.)

Weer thuis, ik smeer wat muurverf op de witte gaten, ik maak nòg een stopcontact, ik doe iets heel erg technisch met de andere computer. Dan verschijnen J+M+F op de thee. Die kinderen zijn op een heel natuurlijke manier beleefd tegen elkaar, mooi om te zien. Zelfs de poezen hebben weinig bezwaren tegen dit bezoek.

vrijdag 23 oktober 2009, 23:14 lees reacties

Alle gisteren gegipste gaten worden weer wit. Heb ik nog wat van die muurverf? Maar eerst allerlei andere kleinigheden, bijvoorbeeld het verplaatsen van een stopcontact.

Dan belt de post: een pakket! Nou krijgen we bijna elke dag een pakket met spullen van Marktplaats maar dit is een zeer professioneel pakket. Het blijkt de volledige verzameling Tom en Jerry te bevatten. Zeven dvd's, we dachten al, dat kan er niet op, maar het zijn dubbelzijdige dvd's! Interessant, wist niet dat zoiets bestaat.

Tijdens het verrichten van al die kleine werkjes kan ik mooi T&J kopiëren, dat worden dus veertien enkelzijdige dvd's. Ze hebben een kopieerbeveiliging maar daar weet DVD43 wel raad op. Ook nog even naar Suikervlied, nu om de thermostaat op 20° te zetten, er komen bezoekertjes. Daarna even naar de computerwinkel, zouden ze de doosjes voor meerdere dvd's weer hebben? Ja, zelfs voor acht, heel handig.

Weer thuis, ik kan het eerste doosje-voor-acht-dvd's vullen. Dan komen de bezoekertjes: Jolanda, Franco, Fabio en Mila. Fabio wilde Zwabber en Frummel meenemen maar dat leek z'n ouders niet zo'n goed plan. De kinderen gaan heel goed met de katten om, ook met elkaar, zeldzaam harmonisch. J+F+F+M gaan een paar dagen Suikervlied bewonen.

Intussen kan ik nog een doosje vullen met dvd's, samen 159 filmpjes! Sneeuwuil heeft een plan met de originelen, daar hoort u later nog van.

donderdag 22 oktober 2009, 23:24 lees reacties

Toch nog even naar Suikervlied, dit keer om het spel 'Stap Op' te halen. Ik was erg bang verse wroetsporen aan te treffen, gelukkig was dat niet zo.

Onder dat veel genoemde tweede tafelblaadje staat nu mijn tweede computer. Omdat ik nou toch bezig was heb ik er Linux Mint op geinstalleerd. Dat werkt zomaar, zonder moeilijke instellingen, ik heb er deze alinea mee gemaakt. Echt pijlsnel is het niet en de ï heb ik ook nog niet gevonden...

De meisjes zijn er, gebracht door vader Willem. Het spel 'Wie is het' hebben ze snel door. In het aangeschafte spellenpakket zat ook PimPamPet. In mijn vage herinnering was dat een erg vervelend spel, maar dat vinden ze nou juist prachtig.

Ik mag weer verder met het kamertje. Het timmeren is klaar, nu het opruimen nog. Nee, eerst even wat gips in de gaten in de muren. Gaten, overgebleven van de vorige ombouw. Nog een paar keer alles veranderen en de muren zijn van gips en de rest van heel kleine stukjes hout met heel veel houtlijm.

De meisjes worden ook weer gehaald door vader Willem. Het lijkt er een beetje op alsof hij wel zin heeft om ook elke donderdag spelletjes te komen doen en T&J te kijken...

woensdag 21 oktober 2009, 23:18 lees reacties

Sneeuwuil is bezig een verzameling 'Tom & Jerry' filmpjes aan te schaffen om de meisjes te amuseren. Ooit waren hun bezoeken gericht op het aaien van jonge poesjes maar we hebben geen jonge poesjes. Wel oude poesjes die niet aldoor geaaid willen worden. Bovendien hebben de meisjes de neiging langer te komen omdat hun moeder werkt. De televisie biedt soms uitkomst maar er zijn erg veel afschuwelijk lelijke tekenfilms, Sponge Bob is lang niet de ergste.

Marktplaats heeft T&J, maar welke moet je hebben? Er is namelijk een cesuur in de T&J geschiedenis. In de oudste filmpjes spraken alleen de hominiden, later spraken T&J ook. We vinden die laatste categorie zeer bedenkelijk.

Ik krijg de opdracht uit Suikervlied alle videobanden mee te nemen waarin nederlands gesproken wordt. De meisjes hebben allebei wel een afkorting die er voor zorgt dat ze geen ondertitels lezen. We hebben zowaar een paar van die banden, ik pak ze op en tref dan, daartussen, een dvd zonder doosje aan. Een dvd van T&J! Ik begin toch weer een beetje in God te geloven.

Weer thuis bekijken we de dvd, T&J spreken, ze spreken zelfs nederlands en sommige filmpjes zijn heel leuk, daar gaat ons vooroordeel. Daar komen we de a.s. donderdag wel mee door, vanwege de herfstvacantie komen de meisjes extra vroeg.

Sneeuwuils vriendin Jo raadt het spel 'Wie is het' aan. We gaan naar de Kringloper, die heeft het niet. Sneeuwuil schaft zich 'Electro' aan voor €1,00. Mooi, er moet alleen een batterij in. Een maat batterij uit het Stenen Tijdperk, op internet nog wel te bestellen, in Ermelo niet te koop. Ik ga de batterijhouder modificeren, maar eerst moet het kamertje klaar.

'Wie is het' kost niet minder dan €26,99 in de winkel, op Marktplaats kan je het krijgen, samen met nog twee andere spellen, voor €15,00. Minstens zo belangrijk: in Ermelo! Sneeuwuil biedt de vraagprijs, dat wordt snel geaccepteerd, ik ga er heen. Een dame die haar kasten opruimt, ze heeft nog veel meer spellen, allemaal in zeer nette staat.

Ander nieuws: Sneeuwuil heeft het Kattenwoud ontdekt. De tekst van dat woud bevalt haar nogal, ze besluit een kat te adopteren:

Dit is de kat Big. Lees het bijbehorende verhaal maar op de site.

Verder de hele dag aan het kamertje gewerkt. Gauw nog even NSGZF. Er zijn 4000 foto's gemaakt, allemaal van steeds gekkere storingen. Ik was er al bang voor, ik heb mijn rugzak meegenomen, alle apparatuur gaat er in voor nader onderzoek. Morgen Vrijdag komen er toch bezoekertjes, met die webcam heeft een nachtje meer niet zo veel zin. Fietsen met een rugzak is fijner dan er mee lopen.

dinsdag 20 oktober 2009, 23:14 lees reacties

De weg van Drie naar Ermelo, dat is de Drieërweg. Niet te verwarren met de Drieseweg, die gaat van Drie naar Putten. De Drieërweg eindigt op een T-kruising, niet ver van Ermelo-centrum. Op deze T staat een familie met twee dochters en vier fietsen. Ze kijken speurend om zich heen, als ze mij zien wenken ze, ze moeten me dringend spreken.

"Weer u waar het Klimbos is?" Nou, dat weet ik, als ik dat zeg beginnen ze gevieren te stralen alsof ik een schakelaar omzette. "Die kant uit, tot de Paalberg". Op het woord 'Paalberg' reageren ze, daar zijn ze langs gekomen. Vanaf de autoweg zie je behalve een bord 'Paalberg' ook een bord 'Klimbos', vanaf het fietspad alleen maar 'Paalberg'...

Verder, NSGZF. Wel ruim 1000 foto's, de webcam heeft weer die storing die ik al eerder meldde. Ik zet alles uit en weer aan, de cam werkt weer normaal. Ik heb nog tig andere cams, ik moet die gestoorde maar eens omruilen.

Door dat gezin wist ik het weer: herfstvacantie. Bos en hei zijn druk alsof het hoogzomer is. Ik maak nog een omweg, fiets dan richting huis. Het fietspad loopt langs de kazerne en langs de schietbaan, dezelfde waar ik het zaterdag over had. Er staan drie jongetjes, een jaar of negen, die mij in perfect ABN aanroepen. "Meneer, meneer, wat is dat daar?" Wat ben ik toch een bron van nuttige informatie!

Ik hoorde vanaf het kazerneterrein een schot klinken, na een minuut nog eentje, weer een halve minuut later een salvo. Kennelijk was men bezig met een mitrailleur, er is daar een enorme verzameling militaire voertuigen, tanks en bijbehorende snuisterijen. De jongetjes hebben die schoten ook gehoord, ze wijzen richting kazerne.

Ik vertel ze wat ik denk dat het is. "Kunnen we dat zien?"
"Nee, er staat een hek omheen, je kunt er niet dichtbij komen."
"Maar we hebben wel een huls gevonden!"
"Ja, daar is de schietbaan, maar daar schieten ze alleen op zaterdag."
"Dus we mogen daar wel komen?"
"Ja." Zonder verdere conversatie rent men als één man richting schietbaan, nog meer hulzen zoeken...

Thuis. Ik moet nodig verder met het kamertje.

maandag 19 oktober 2009, 23:27 lees reacties

Zagen, boren, schroeven, lijmen, of zei ik dat al? (Ja, zo ongeveer) Nou, dat dus de hele dag, met een onderbreking voor NSGZF en de persconferentie van Bos. Dat doet hij heel goed. Er is zo weinig over van de PvdA dat ik er wel weer eens op kan stemmen in 2010.

Druk, druk, druk dus, maar weinig avonturen. Ik heb me niet één keer vergist met zagen of boren, alles past, niks valt om, ik ben zelfs nog niet door m'n rug. Helaas, niks te loggen...

zondag 18 oktober 2009, 23:12 lees reacties

Is Sneeuwuil katholiek? Ze is al jaren geabonneerd op de Mikrogids van de KRO. Die gids heeft het voordeel klein en onkleurig te zijn. Een nadeel is dat er in het midden een wel gekleurde reclame zit op dikker papier die het hanteren bemoeilijkt. (Een nadeel dat een voordeel is, door die reclame is de gids goedkoper.) Meestal rukken we die reclame er ongezien uit.

Dit keer gaat de reclame over een zakhorloge. Het bijzondere daarvan is dat het maar €4,90 kost. Geen verzendkosten, je hoeft niet vooruit te betalen, je hoeft verder ook niks te kopen. We bekijken de reclame wel vijf minuten, kunnen geen dubbele bodem ontdekken.

Het is een mechanisch horloge, als je heel goed de kleine lettertjes leest zie je dat die maanstand aanduiding nep is maar verder lijkt het wel ok. Toevallig hebben we geen horloge nodig maar het is wel intrigerend. 51 mm. doorsnede, een flinke knol. Dan ontdek ik dat de verkoper een website heeft: www.atlaseditions.nl

Daar blijkt dat dit horloge nog 14 soortgenoten heeft. Ze hopen dat je die gaat verzamelen, als je niks doet krijg je na dat eerste horloge er nog eentje voor €9,50+€2,95. Daarna komen er nog dertien voor €19,00+€2,95. In totaal 4,90+9,50+2,95+13*(19+2,95)=302,70....

Even googelen: horloges die opeens een half uur per dag voorlopen, horloges die na een week helemaal niet meer lopen. Wat is internet toch fijn: €302,70 bespaard!

NSGZF. Bos+hei, maar het is erg druk. Er nadert een voltallige extended family. Dochter, 14, loopt voorop maar gaat dan stokstijf in de houding staan. De rest groepeert zich om haar heen. Reden: een zeer fraaie vliegenzwam, mooi belicht ook nog. Men neemt een foto. Ik passeer, niet zonder moeite. Ik kies een heel breed pad, op dat pad tref ik een familie waarvan de jongere leden zijsprongen maken. Net geen aanrijding, nu het fietspad maar eens. Weer een familie, Maartje van acht loopt voorop, omkijkend of haar familie wel volgt. "Voor je kijken Maartje, doe niet zo raar!" zegt pa. Zo raar vond ik het nou ook weer niet, ik ga maar weer eens huiswaarts.

Ik mag niet te vroeg thuiskomen want dan is de lijm nog niet droog. Het tafelblaadje van gisteren was ooit ook al een tafelblaadje. Ik had toen twee halve maantjes gezaagd in de rand die tegen de muur kwam. Zulks ter doorvoering van de kabels. Nu wil ik een maantje wat groter maken en het andere wegmaken. Ik maak een maantje, plak dat er in, maak dan de tocht van de vorige alinea. Daarna tik ik dit allemaal, nu is de lijm droog, ik ga schuren!

zaterdag 17 oktober 2009, 23:16 lees reacties

Meten, nog eens meten, dan zagen, boren, schroeven. Ik vorder: waar eens het computertafelblad was staat nu een bruikbaar bed. In het gat dat het bed achterliet zit nu het tafelblad. Eindelijk kan ik een beetje ruimte maken. Nu moet er nog een tafelblaadje komen voor de reservecomputer.

Ongeveer 13:00, een flinke regenbui. Vanaf de oostelijke Ikeabank kan je een heel stuk lucht boven Harderwijk zien. Het weer komt vandaag uit Harderwijk en er wordt een streepje blauw zichtbaar. Dat streepje groeit, dus:

NSGZF. Vrijdag het Suikervlied bezoek overgeslagen, ik verwachtte twee keer zoveel resultaat. Dat was er ook, helaas is twee keer niks nog steeds niks. Voor de terugweg kan ik kiezen, linksom of rechtsom. Ik wil linksom maar de schietbaan maakt erg veel lawaai, ik ga rechtsom.

In 1956 kreeg ik zo'n geweer van het Ministerie van Oorlog. (te leen, dat geweer. Het eufemisme 'defensie' werd nog niet gebruikt.) Het had twee bezwaren: ten eerste woog het bijna vier kilo. Dat lijkt niet veel maar als je er kilometers mee moet lopen is dat niet ideaal. Ten tweede knalde het enorm hard als je er mee schoot. Na het eerste bezoek aan de schietbaan hoorde ik niets meer. Dat werd na een dag weer wat beter maar helemaal goed is het nooit meer geworden. De claimcultuur bestond nog niet, anders had ik er wel een schadevergoeding uit kunnen slepen. Maar luide schoten, nog steeds een beetje traumatisch.

Rechtsom dus, even naar Gamma. Daar wordt vandaag van alles gedemonstreerd. Bosch heeft iets leuks uitgevonden om nou eens netjes verstek te zagen met een decoupeerzaagmachientje. Het filmpje is beter dan de demonstratie bij Gamma. De demonstrateur bij Gamma was wel sympathieker en 65+.

Even iets anders, een Origami Uil. Niet Ori maar Sneeuw dwingt mij een uil te vouwen. Dit als amusement voor de meisjes, a.s. donderdag. Gouverner, c'est prévoir. We hebben een boekje waarin het proces zeer onbegrijpelijk beschreven wordt. Tenslotte lukt het me wel, maar ik vind 'm niet ruimtelijk genoeg. Youtube heeft tig filmpjes, de link verwijst naar een iets eenvoudiger versie. Om zo'n filmpje na te doen lijkt me alleen mogelijk als je telkens pauzeert. Wat je ook doet, voor de meisjes lijkt het me veel te moeilijk.

vrijdag 16 oktober 2009, 23:11 lees reacties

Was ik 31 toen ik bij Philips begon? Er waren toen twee soorten personeel, 'hoger' en 'lager'. De lageren werkten gewoon tot hun 65ste. De hogeren kregen op hun 60ste pensioen. Van 60 tot 65 betaalde het pensioenfonds ook nog je AOW, dat was dus erg goed geregeld.

Merkwaardig eigenlijk, die 'lageren' deden meestal het wat lichamelijk zwaardere werk. Ik deed werk dat ik nu nog wel halve dagen zou kunnen doen...

Even tellen, vandaag, 09:30-11:00 en 13:30-17:00, dus 1:30+3:30 = 5:00 uur getimmerd. Nou niet denken dat ik zo'n enorme lunchpauze had, dat was shoppen, onder meer sjouwen met enorm veel loodzware vleestomaten. (Sneeuwuil: "mogen vegetariërs wel vleestomaten?") Geen tijd voor fietstochten, dus geen zwijnenfoto's. Zo'n beetje timmeren, ik zou het best nog kunnen. Loodgieten of electradingetjes ook wel. Metselen wat minder en bijvoorbeeld de tuin spitten, liever niet. Daar ben ik nooit echt gek op geweest, spitten.

Fietskoerier, ook een leuk baantje. Maar dan wel op een Beixo. 15 feb '07 ging het log daar over. Inmiddels hebben ze een nieuw, mooier, model voor €729, dat zou je toch in 100 uur moeten kunnen terugverdienen. Klein probleem: het verschijnsel 'fietskoerier' bestaat niet in Ermelo...

donderdag 15 oktober 2009, 23:12 lees reacties

De vorige computertafel gesloopt, daar een bed opgesteld. Vervolgens boekenplanken gesloopt en elders weer opgebouwd. Ja, en al die boeken eerst er uit en later weer er in. Het lijkt niet veel maar ik ben er de hele dag mee bezig.

NSGZF voor de broodnodige ontspanning. Een klein omwegje heen, een klein omwegje terug, totaal nog geen acht kilometer. Nou weer verder met het kamertje.

woensdag 14 oktober 2009, 23:30 lees reacties

Het voordeel van verhuizen is dat je de boel weer eens opruimt. Zelfs als je maar ruim twee meter verhuist komen er allerlei stapels rommel tevoorschijn die wel wat minder kunnen. Veel papier, helaas is daar nog wel wat met eeuwigheidswaarde bij, je moet het toch uitzoeken.

Mijn oeroude beeldscherm, zo eentje waarvan de diepte nog net iets groter is dan de breedte, ik krijg een neiging om 'm af te danken, hij past maar nauwelijks op z'n nieuwe plaats. Probleem is dat z'n beeld nog steeds uitstekend is, zo'n plat tft geval is zeker niet beter. Wel platter...

Sneeuwuil houdt veel van deze ballpoint in bezemvorm. Rechts een vergrote uitsnede waaraan je kunt zien dat er nog wat lieden zijn die er veel van houden. Probleem is dat het inktbuisje in het binnenste maar vijf centimeter lang is, de pen is leeg. Ik ga shoppen met, onder meer, de opdracht een ballpoint te kopen waarvan het binnenwerk getransplanteerd kan worden in de bezem.

Naar de Hema. De Hema is geweldig maar qua inrichting veel te dynamisch. Als je er vaak genoeg geweest bent om alles blindelings te kunnen vinden dan veranderen ze de hele tent. Na lang zoeken vind ik toch de pennen. Ik zoek naar een pen met precies hetzelfde uiteinde als het bezempje, die is er natuurlijk niet. Eentje die er op lijkt dan maar, kost wel €0,40.

Thuis probeer ik de Hema-pen netjes te demonteren. Dat lukt niet, ik knip 'm met een tang doormidden. Het plastic inktbuisje is precies 3 mm dik, met een wat dunner metalen deeltje dat de ball vasthoudt. Als ik nou eens het metalen deeltje van de bezem met een boor van 3 mm te lijf zou gaan? Ik doe het, het past net niet, een beetje voorzichtig vijlen, het past net wel. Nu het inktbuisje inkorten, het geheel past netjes in de bezem, die schrijft weer.

NSGZF. Ik breek een minimum-afstand-record: 2,9 kilometer, bereikt door zo strak mogelijk om alle obstakels heen te fietsen. Ruim 200 foto's, veel vogels, maar daar kom ik niet voor. Ik had nog een kleine hoop dat er om 19:00 een heel klein stukje meteoor langs zou komen maar nee. Ik vergeet niet dat ik twee boeken mee moet nemen.
Vlak voor Suikervlied deze twee paddestoelen. Niet echt handig van die kleine om daar te gaan staan. Nog even een rondje bos+hei, dan moet ik weer verder met m'n verhuizing.

Dat tafelblad, dat was dan wel klaar, maar als ik het nou toch nog een beetje anders maak, dan past dat diepe scherm wat beter. Dat ga ik onthouden, eerst de rest van de verhuizing, het kamertje is nu te onbegaanbaar.


dinsdag 13 oktober 2009, 23:24 lees reacties

Het tafelblad, dawasal. De draden, klaar. Nu alles verhuizen van de ene kant van het kamertje naar de andere. Een afstand van nog geen drie meter, toch een heel gedoe. Ik boor na zorgvuldig passen en meten het gisteren gemelde gat. Intussen is de oostelijke buurman aan het steenzagen. Met een machine, de hele maandag ook al. Toch hoor ik dat liever dan de gek die zaterdag van 11:00 tot 16:00 aan het bladblazen was.

NSGZF. Nee, natuurlijk niet, de webcam lag in de kast. Geen verse wroetsporen maar als je de activiteiten van Thomas en Einar beluisterd hebt (bij de reacties) begrijp je waarom. Ik installeer de hele zaak weer. Dan m'n siësta, hier is geen steenzaag te horen. Ook geen kettingzaag, dat is puur geluk want Huub is daar niet vies van.

Naar huis, weer verder met de computerverhuizing. Sneeuwuil gaat naar AH, komt goed uit dan kan ik wat aansluitingen verhuizen. Ik kruip onder de vloer om de internetkabel door het nieuw geboorde gat te steken maar het gat is er niet. Ik kruip weer naar boven, ontzettend smerig word je van dat gekruip. Ik steek een lang stuk ijzerdraad in het gat, dat lukt, ik heb dus echt wel ver genoeg geboord. Weer onder de vloer, ik zie het ijzerdraad! Met dat zorgvuldig passen en meten heb ik me toch een halve meter vergist.

Ik boor nog een gat. Weer onder de vloer, de kabel door het laatst geboorde gat, nu kan ik de twee kastjes die samen voor het draadloze internet zorgen weer in bedrijf stellen. Het werkt, ook Sneeuwuil d'r computer doet het. Net op tijd, ze komt thuis van AH. Nu m'n eigen computer weer aansluiten, zoals je ziet is dat gelukt. Nu ga ik de spinnenwebben uit mijn haar wassen.

maandag 12 oktober 2009, 23:15 lees reacties

Iedere keer als ik 'DSB bank' hoor erger ik mij. Dat is dus nogal vaak. Ten eerste, je moet een bank niet naar jezelf noemen. Ten tweede, veel erger, wat moet die B? De Bank bank? Net zo ergerlijk als APK keuring. Van de DSB zijn we nog niet af, maar er komt, ooit, een eind aan. Van de APK zullen we wel nooit afkomen...

Verder alleen maar met draden, stopcontacten, schakelaars enzovoorts zitten prutsen. Die moeten onder dat tafelblad komen, maar er komt telkens weer wat tussen, nu weer uren tv over de DSB. Tafelblad, zie laatste alinea zaterdag, dat is klaar.

Probleem: de internetverbinding zit onder de vloer, die moet door een ander gat naar boven komen om de verhuisde computer te bereiken. Ik moet de verbinding verbre

zondag 11 oktober 2009, 23:01 lees reacties

I&A zitten in S., voorafgaand aan het ziekenbezoek willen ze naar de schapen, ik mag mee. We lopen door bos en hei, zo'n twintig minuten, geen stralend weer maar prima om te lopen. We zien al van verre de staldeuren openstaan, de schapen zijn op de hei. In de wei staan er drie, die mochten niet mee, Auke veronderstelt dat ze huiswerk moeten maken. Die drie lopen ook nog eens naar de andere kant van de wei als we er aan komen.

Wij lopen ook naar de andere kant van de wei, dan begint het zachtjes te regenen, de schapen zoeken een droog plekje. Wij ook, bij de ingang van de stal, daar zijn twee heel leuke poesjes. Ze spelen heel uitbundig, leuk voor iemand die nooit een poes ziet. Het regent nu iets harder, we gaan het bezoekerscentrum binnen. Daarbinnen is van alles te zien, nog belangrijker, het is er droog. We waren er al vaker, als nieuw valt me de grote hoeveelheid pluche schapen op. En, nooit eerder opgemerkt, potten schapenvet. Iris koopt een pot, vet om op d'r eige te smeren, die wordt nog eens een schaap.

Nu begint het echt hard te regenen. Probleem: I&A willen op tijd in het ziekenhuis zijn, we kunnen niet langer wachten, naar buiten. Er komt net een moeder met drie doorweekte kinderen binnen, die kinderen vinden het erg leuk om zo nat te zijn. Wij worden ook een beetje nat, even later nog wat natter en tenslotte doornat. In Suikervlied is nog wel wat droogs te vinden, ik ga naar huis voor dat droge. (Door een gelukkig toeval was ik met het autootje!)

Veel later, Thomas en Einar arriveren. Ze gaan naar S. om ongestoord muziek te kunnen maken, d.w.z. Einar maakt muziek en Thomas luistert. Einar is het (inmiddels ex-) vriendje van Lisa. Hij beheert wel, zeer enthousiast, de twee katten, Lisa schijnt geen woonruimte te hebben. In een kartonnen doos kan je geen katten houden.

zaterdag 10 oktober 2009, 22:57 lees reacties

Steeds weer andere programmeerproblemen. Vervolgens een flitsbezoek van Iris. Daarna een klein probleempje opgelost, een kast leeggemaakt, over een tafelblad gedacht.

Het wordt wel eens tijd om naar buiten te gaan. Ik loop, merk dat het warmer is dan ik dacht. Het straatje achter de VVV, wel leuk, geen verkeer. Onder een heg

zie ik een glimmend handvat. Ik vermoed een of ander prachtgereedschap, dat moet ik hebben! Het is iets anders, iets dat ik helemaal niet wil hebben. Het lijkt me niet zo slim om het daar te laten liggen, het lijkt me nog minder slim om er mee door het dorp te gaan wandelen. Ik stop het in m'n mouw en loop naar huis.

Sneeuwuil vindt het wel een aardig mes, ze wast het meteen af. Daar gaan de bloedsporen, het DNA en de vingerafdrukken! Nog steeds tijd om naar buiten te gaan, ik loop een wat andere kant uit. Op het Hanengewei komt een zandpad uit, daar staat een heel klein bordje dat wijst naar Veluwe Parts. Het pad gaat naar wat vage achtererven maar er zijn ook wat frisse automobielen zichtbaar, ik ga eens kijken.

Een puntgave 2CV, wel uit 1990 en wel voor €8200, nee, laat u maar.
Veel interessanter is het grote erf ernaast. Dat hoort bij een huis aan het Hanengewei waarvan altijd de gordijnen dicht zijn. Er staan wel tien aanhangwagens, sommigen zonder wielen. Eentje geheel gevuld met tv's, een ander met rare stukken ijzer. Nog eentje, meubilair. Er staat ook een caravan zonder ruiten, ook afgestampt vol meubels. Een schaftkeet, vol met niet identificeerbaar materiaal. Ik moet Sneeuwuil hier eens mee naar toe nemen!

Verder door het dorp. Je moet erg uitkijken om niet met lieden in aanraking te komen die je Trouw willen aansmeren, of het WWF. Er is ook een kraam van de brandweer, zouden ze vrijwilligers zoeken? Alweer nee, laat u maar. Intussen denk ik mog steeds over dat tafelblad, ik ga het nu maar eens maken.

vrijdag 9 oktober 2009, 23:16 lees reacties

Buurvrouw Petronella meldt zich, voor tienen. De veelbeschreven muur tussen onze terassen is nat, buurman Peter denkt dat de goot lekt. Hij wil daar iets aan doen maar pas om 14:00 uur. Ik haal alvast, niet zonder moeite, de ladder uit de schuur. We weten dat onze goot aan de voorkant lekt, ik ga proberen daar wat aan te doen. Dat lukt niet, de goot is te nat en hij is niet van plan snel droog te worden. Er is veel belangstelling voor mijn activiteit. Die daar rechts, Okkie, keek ook naar buiten maar nu wilde ze toch even naar de camera kijken om flitsogen te halen.

De andere goot, die waar Peter belangstelling voor heeft, is zonovergoten, die zal wel droog zijn. Om 14:00 is Petronella er weer, nu om te zeggen dat Peter bij onze tuinpoort staat. Ik laat hem er in, hij gaat met enorme snelheid aan het werk. Allereerst de ladder tegen de goot en hij op de ladder. Aan deze kant van de muur staat Sneeuwuil te piepen, aan de andere kant Petronella. Peter is al eens van een ladder gevallen...

Ik verschaf een emmer en een veger en de goede soort kit. Peter smeert een naad dicht, verplaatst daarna de ladder om ook nog een pan recht te leggen. Sneeuwuil wil dat we de andere helft van de ladder gebruiken omdat die voorzien is van een dwarsbuis waardoor hij steviger staat. We pakken die helft, weer met enorme snelheid, rennen ermee naar de voorkant van het huis.

Daar maakt Peter de goot schoon en hij vervangt vier kapotte pannen, daarna rennen we weer terug met de ladder, bergen beide ladderhelften in de schuur, de stevig staande helft het laatst. Het is nog maar net 14:30, klaar.

NSGZF. vr-za-zo komen I&A, zo-ma-di T&E. De restauratie van Corrys schouder is vandaag gebeurd, I&A gaan za-zo op ziekenbezoek. T&E, zie 11 okt om te zien wie dat zijn. Het betekent wel dat ik de webcam opberg.

Nog even bos en hei. Het blijkt een erg goed vliegenzwammenjaar te zijn, ik zie ze nou echt overal. Sommige wel erg groot...

Intussen ben ik begonnen aan de ombouw van het computerkamertje, zie j.l. maandag. Er zijn twee ingebouwde kasten, die rechts is het meest geschikt om computers in te zetten. Helaas kom ik op het idee dat het misschien toch fijner is als de computers links gaan wonen. Ik ontruim de rechterkast en verhuis de inhoud van links naar rechts. Mooie grote planken komen uit rechts, een daarvan moet de computertafel worden. Je ziet, genoeg te doen, komt goed uit dat de dagelijkse inspectie van de webcam even niet hoeft!

donderdag 8 oktober 2009, 23:21 lees reacties

06:00, geen mail, mooi tijd om eindelijk dat schuifbalken probleem aan te pakken. Citaat uit m'n eigen antwoord op een reactie van Ellen: De drie machines van Lunascape doen het wel, Safari doet het, inderdaad, niet. Safari en Chrome gebruiken 'webkit', maar dat is ook de derde machine van Lunascape. Even zien wat er precies gebeurt, dan breekt mijn klomp. De wolken schuiven probleemloos heen en weer met Safari!

Lunascape dan, die wil eerst een update laden. Nou, dat mag, duurt wel een minuut of tien. Daarna wil Lunascape niet meer voor- of achteruit. Ik wis de hele zaak, haal alles nieuw, installer. Duurt wel een kwartier, maar Lunascape werkt weer! Waar het allemaal om ging, dat wolkenpanorama, niets mee aan de hand...

07:30, andere programmeerprobleempjes. Zo krijg je de dag wel om.

Heel veel later. NSGZF. Die foto, rechts Simon, links ik, heb ik opgezocht voor het jaartal, 1999. We repareren het dak van het kleine huisje, maar daar gaat het dus niet om. 1998, toen zochten we zo'n soort huisje.

Op een van de terreinen die we toen aandeden, in Garderen als ik me niet vergis, werden huisjes gebouwd. Men groef een kuil, je zou verwachten dat daar beton gestort zou worden of zoiets, maar nee. Er kwam een vrachtauto met rechthoeken van staalprofiel, ongeveer 3x10 meter. Midden onder die rechthoek zaten twee kruiwagenwielen. Een van de rechthoeken werd van de auto getakeld, daarna op z'n eigen wielen naar de kuil gereden. Een reisje van een meter of vijftien, het eerste en meteen het laatste reisje.

Er werden stapels stenen onder de rechthoek gelegd zodat hij stabiel, waterpas en gelijk met het maaiveld stond. Daarna werd daarop een huisje gebouwd. De bedoeling hiervan was dat je de hele zaak een stacaravan kon noemen waardoor je geen onroerende zaakbelasting hoefde te betalen. De wetgever kreeg hier lucht van en gaf wet, nu werkt de truc niet meer.

Komt het door de crisis? Er worden nogal wat huisjes geruimd. Soms staan ze nog op wielen die wel min of meer rond willen, meestal hebben ze geen stevig punt meer waar je een tractor aan kunt koppelen. Dan wordt de boel gesloopt, dan zie je dat ze echt onroerend waren. Van het onderstel is nog wat roestig ijzerwerk over, zelfs ik vind daar niets bruikbaars meer...

Tenslotte: meer over Lego.

woensdag 7 oktober 2009, 23:10 lees reacties

Even naar Aldi, gemalen kaas. Niet zoals de vorige keer de gele verpakking, maar de groene als ik geen heel Erge Straf wil krijgen. Meestal is er meer geel dan groen, nu is er een ruim aanbod groen, ik neem er acht. Verder niets, naar de kassa. Ik sta achter een vrolijke moeder met een vrolijk zoontje (twee jaar?) en een zeer ernstig meisje (vier?)
Moeder heeft een kar vol, ze wil mij wel voor laten gaan. Meestal weiger ik zo'n aanbod, maar die zakjes kaas zijn nogal lastig om vast te houden, ik wil wel.

Het meisje hoort dit aan en het bevalt haar niet. Ze verspert de ruimte tussen de winkelwagen en de lopende band door zich X-vormig op te stellen. Moeder wordt niet minder vrolijk, ik juist meer. We bespreken het dochtertje, die kijkt erg kwaad maar maakt toch ruimte. Ik laat haar nog eens zien dat ik alleen maar die acht zakjes heb, ze heeft er nog steeds geen goed woord voor over.

Terecht blijkt even later. De kassadame kan niet tot acht tellen, ze scant de acht identieke zakjes één voor één. Gelukkig slikt de pinmachine mijn acties zonder problemen, dat wil ook nog wel eens tegenvallen. Nu is moeder aan de beurt, het kind loopt voor mij de winkel uit. Ik zeg tegen haar dat ze toch maar even op haar moeder moet wachten. Ze zegt niks, kijkt nog steeds zeer ernstig, maar blijft wel stilstaan. Dat zou wel eens goed kunnen aflopen.

Irishoogte

NSGZF. Vorig jaar was de hele tuin omgewroet. Iris heeft alle wroetsporen tot een berg geharkt die nu erg mooi met mos overdekt is. Maar helaas, geen verse wroetsporen. Wel langs de paden richting ons perceel, men nadert.

Zoas je ziet heeft de berg een naam. Daardoor dacht in aan de Schmittenhöhe, die ik in 1997? befietste. Nee, niet die in Oostenrijk, in het Teutoburgerwoud is er ook een, wel wat kleiner. Dat verhaal kende ik, over 'Schmidt'. Spoort niet 100% met het verhaal over de Irishoogte, maar toch.

Google Maps kent de naam maar wil dat niet op de kaart laten zien. Ik probeer op de kaart m'n fietstochten aldaar over te doen, dat lukt nog heel aardig.

dinsdag 6 oktober 2009, 23:12 lees reacties

Een van mijn beste vrienden is de grijze kliko. Op 7 september was niet alleen die ree, maar ook het vullen van de grijze kliko. Sindsdien heeft hij me nog twee keer geholpen, al het schuimrubber, alle stukken spaanplaat en alle rare stukje hout zijn weg. Wat over is zijn een aantal bruikbare latten. Daar moet je heel voorzichtig mee zijn want er zitten heel veel nietjes in.

Nietjes in twee maten, 'gewoon' en super groot, NIETen dus. De gewone zijn het lastigst, de grote het gevaarlijkst. Die gewone krijg je er namelijk in 99% van de gevallen niet uit: ze breken af, hoe voorzichtig je ook peutert. De grote steken door de latten, tonen zo vlijmscherpe punten. Die kan je met een hamertje terug tikken zodat je ze met enige moeite uit het hout kunt trekken. Tamelijk veel werk, maar ik heb nu wat nette latten. (En ik had er al honderd...)

NSGZF, wel een konijn. Ik moest me met twee handen vasthouden om er geen trucfilmpje van te maken. Eigenlijk weet je het van te voren dat het weer niks is, er zijn nog geen wroetsporen in de tuin.

Terug door het bos, ik kom langs een tamelijk saai stukje met sparren, maar daar is wel een leuke heksenkring.
Moeilijk om 'm op de foto te krijgen zonder m'n eigen voeten mee te fotograferen. Tenslotte maak ik twee halve foto's die ik thuis aan elkaar plak.

Ongeveer 40 jaar geleden kwam ik voor het eerst bij Philips in Eindhoven in een kantoortje op de vierde etage. Van daaruit keek je op een grasveld met een prachtige heksenkring, wel drie meter in doorsnee. (Die van de foto is ongeveer een meter.)

Later kwam ik daar nog vaak, iedere herfst was er weer die heksenkring. Even met Google Maps gekeken, hier was 'ie: +51° 27' 6.88", +5° 27' 8.58". Ik hoopte 'm bij Maps te zien maar de foto zal wel niet in de herfst genomen zijn.

Tenslotte nog goed nieuws. Nooit geweten dat dat niet zou mogen, een overleden huisdier in je tuin begraven. Ik kan me er ongeveer vijf herinneren, misschien wel vijf keer een misdrijf gepleegd...

maandag 5 oktober 2009, 23:10 lees reacties

Weer een wolkenpanorama zonder schuifbalk! Deze keer hindert het niet, de lucht is egaal grijs. O ja, NSGZF. Eens even bladeren naar 7 september, die was er toch echt. Bijna een maand met voornamelijk spoken...

Nog een klein stukje bos en hei, langs het vennetje dicht bij de Toverberg.
Wat ligt er daar op de kant, een stervende zwaan? De camera doet het heel aardig als verrekijker. Maximaal zoomen en dan, na de foto, op het schermpje nog eens zoomen. Ik rij nog even om het ven heen, nee, het is echt een houtblok. Wel mooi wit!
Laag water, het moet eens flink gaan regenen. Dat doet het al een beetje, met 'flink' toch maar even wachten tot ik thuis ben.

Thuis. Morgen mag de grijze kliko een tochtje maken, ik vul hem met alles wat ik in de schuur kan vinden. Daarna gaat de inhoud van het computerkamertje in de schuur. Sneeuwuil is erg tegen mijn bed op hoogte 180 centimeter, ik ga alles veranderen:

1. inhoud wandkast naar schuur
2. computers naar wandkast
3. computertafel weg, daar komt het bed
4. waar het bed was kastruimte maken
5. de bij (1) gemelde inhoud naar bij (4) gemelde kast
6. al die boekenplanken mee laten zakken met het bed

Ik vrees dat het log de rest van de maand over de punten 1 tot en met 6 zal gaan.

zondag 4 oktober 2009, 23:18 lees reacties

Die groepen verkleurde bladeren vielen me op, het effect op de foto valt me tegen. Misschien moet ik 'm op een meter breed afdrukken... NSGZF, alleen die zwarte bal, waarschijnlijk een egel. Erwin Krol houdt erg van dit weer, ik ook wel, Sneeuwuil vindt het niks. Nu moet de overige tekst hierboven of hieronder, maar dan krijg ik hier zo'n groot stuk wit. Erger is nog dat ik helemaal geen andere tekst heb, ik ben nog steeds aan het prutsen met programmaatjes en dat levert geen logstof op.

De Driehoek (naast de Toverberg)

Die cumulussen vond ik wel mooi, met die platte onderkanten: (wel even schuiven, ongeveer in het midden)

zaterdag 3 oktober 2009, 22:59 lees reacties

Goed idee: deze meneer maakt een filter dat zo fijn is dat zelfs een virus er niet door kan. (Een virus is veel kleiner dan een bacterie.)

Tien minuten te lang? Kijk bij 3:30.

Sneeuwuil wil een wollen trui. Ze zoekt op Marktplaats, daar is het probleem dat de meeste aanbiedsters niet weten wat wol is. De prijzen zijn ook niet mis, €20 is niks. We gaan shoppen, behalve ons eigen voer gaan we ook wat kledingwinkels bezoeken.

Die zijn er veel in Ermelo, kledingwinkels, uit m'n hoofd weet ik er zes, Wibra, Zeeman en de Hema niet meegerekend. (nog veel meer!) Sneeuwuil heeft een droom dat er in zo'n winkel een plank is met daarop een hele stapel wollen truien. Dat blijkt enorm tegen te vallen.

In een winkel zoekt een verkoopster naar zuiver wol, meer dan 30% wol is onvindbaar. Ze vertelt dat haar man bij de spoorwegen werkt, daar krijg je allemaal zuiver wollen kleding. En dat vindt ze afschuwelijk, een wollen trui houdt ze geen vijf minuten uit. Ze heeft een gewaad dat Sneeuwuil wel bevalt, maar het kost meer dan €100!

Wij zijn zo gewend aan Kringlopers dat we aan 'echte' prijzen niet meer kunnen wennen...

NSGZF. Wel veel treffende foto's van mezelf, rondlopend met een camera. Dat waren de foto's van gisteren. Veel wind, er zijn twee keer zoveel foto's van bewegende blaadjes als gewoonlijk. Het blijft spannend, al die foto's bekijken, zo spannend dat ik erg veel moeite moet doen m'n andere opdrachten niet te vergeten.

Opdrachten van Sneeuwuil onthoudt ik meestal wel, uit angst voor de straf die ik krijg als ik dat niet doe. Een opdracht van mezelf, al een paar dagen vergeten, de buitenkraan aftappen. Eindelijk heb ik tòch aan gedacht!

Niet echt fietsweer, maar je kan in je eigen tuin een foto maken waarop het wel fietsweer lijkt:

vrijdag 2 oktober 2009, 23:20 lees reacties

NSGZF Gisteren moest ik een kookboekje meebrengen uit Suikervlied. Moeilijk, ten tweede om het te vinden en ten eerste om er aan te denken. Het is gelukt maar het recept voor kaaskoekjes stond er niet in. Toch zijn ze wel gebakken, zonder recept? Mysterieus... Vandaag moest ik rode besjes meenemen. Nou, je ziet, ik heb er wèl aan gedacht, maar ze zijn wel heel erg heel donkerrood. Minder beleefde waarnemers zouden het zwart noemen. Geen besjes dus.
Rode bladeren, die zijn er wel,
en rode ballen, maar die kunnen nog wel wat roder.
Weer thuis, de klacht van Thomas. Het bladerprogramma Safari, daar had ik geen rekening mee gehouden, dat is alleen voor rijke mensen (met een Apple computer). Toevallig is het zo dat Firefox hetzelfde probleem heeft, maar toen ik dat constateerde was ik te uitgeput om daar ook nog eens wat aan te doen. Inmiddels werkt ook dat nu goed in Firefox. Maar Safari? Ik kom er nu pas achter dat dat al sinds 2007 ook op mijn computer kan. Maar het belangrijkste wist ik al, het heeft hetzelfde binnenwerk als Chrome, dus zal de olifant zich ook met Safari wel netjes gedragen.

donderdag 1 oktober 2009, 23:17 lees reacties

De eerste van de maand, dat is altijd een zware dag. Ik moet voor het log een nieuwe map maken, met daarin een nieuw bestand waar de tekst in komt en nog eentje voor de reacties. Dan moet ik de ouwe maand in het archief stoppen en het 'begin' zo maken dat de lezertjes automatisch de nieuwe maand te zien krijgen. Heel erg veel werk dus, maar omdat ik het al ruim zestig keer gedaan heb kan ik het in een minuut of vijf.

Toch overweeg ik dit alles te automatiseren. De computer heeft een klok, ik maak een programmaatje dat kijkt of er een nieuwe maand begint, dat programmaatje moet dan al die dingetjes doen zoals in de eerste alinea beschreven. Ik overweeg nu al een uitbreiding van dit programma. Als ik om 23:00 nog niks getikt heb gaat het automatisch googelen. Trefwoorden: fietsen om ermelo, ikeabank, kattenverhaal, enzovoorts. Vervolgens moet het programma een van die vondsten in mijn log plakken. Alle namen moeten automatisch worden aangepast. Voorbeeldje:

Langs het fietspad over de Ermelose Heide liggen enkele grafheuvels. De hele hei telt er 35 gerestaureerd. Deze gerestaureerde grafheuvels zijn te herkennen aan hun gave ronde vorm en aan bordjes. Ze dateren van 2500 tot 1000 voor Chr.

Dat valt erg tegen, dat googelen. Veel reclames van fietsenwinkels en veel enorm saaie routebeschrijvingen. Bovenstaande alinea is, in verhouding, buitensporig leuk. Ik ben bang dat ik het toch zelf zal moeten doen, dat loggen...

NSGZF. Goed weer om wat verder te fietsen. Ik doe de bekende vierkleurentocht, de paarse hei is nu bruin. Nog een verschil: heel weinig andere fietsers.

Thuis. De meisjes komen extra lang, pa en moe moeten naar de advocaat. Sneeuwuil heeft de film 'Minoes' op de video. De meisjes zijn matig enthousiast, ze hebben 'm al een paar keer gezien. Sneeuwuil drukt hem door, ik vermoed dat ze hem zelf wil zien. Nu kijkt men toch wel geïnteresseerd. Onze acht katten kijken niet mee, maar ze reageren wel op de vele kattengeluiden die de film maakt.

Men bakt ook nog kaaskoekjes, voorzien van een kattenpootafdruk. Sneeuwuil liet zo'n twintig jaar geleden Sara d'r poot in gips zetten. Van het zo ontstane negatief toverde ze weer een positief, daarmee kan je deeg stempelen. (Dezelfde pootafdruk werd ook in zilver en brons afgegoten, maar dit terzijde). Moeder belt, terug van de advocaat, enigzins in tranen. De meisjes moeten nog even wachten tot het baksel is afgekoeld, komt goed uit.

Nog even iets anders, de reden waarom Blair katholiek geworden is.

nog even naar september?