frankslog

  Bod     Bieder           Datum
€ 550,00  cardemine        27-02-07, 15:06 
€ 525,00  Mathijs          27-02-07, 08:58 
€ 500,00  b.van.as         26-02-07, 22:17 
€ 450,00  pa0ww.zst        26-02-07, 16:40 
€ 375,00  fw               26-02-07, 15:16 
€ 360,00  fw               26-02-07, 15:15 
€ 350,00  hendrikvandeijk  26-02-07, 13:48 
€ 300,00  Kitty            26-02-07, 13:21 

Die fw, die was op de goede weg. Z'n eigen bod ophogen met €15 per minuut. Jammer dat hij het zo kort volhield. Voor de goede orde: mijn Brompton, de versie met deze uitrusting kost nieuw een paar centen meer dan €1000.

Tina komt op bezoek, ze gaat Froukje adopteren. Een van haar twee Devon Rexen is gesneuveld, de overgeblevene zoekt een nieuwe vriendin. Er was allerlei gemail in de rexenwereld, ik heb dat niet gevolgd maar deze adoptie is er het resultaat van. Tina komt met een dochtertje. Ze zijn enthousiast over Froukje, dat lijkt wel wederzijds.

Later blijkt dat Tina op een woonschip woont, dat stond niet in de mail. Sneeuwuil is bang voor water, is dat namens Froukje ook voor die woonboot. Volgens Tina kunnen katten heel goed zwemmen. De boot ligt ergens in een zijarm van het Spaarne, bij Haarlem dus. We gaan straks het bad vullen en Okkie er als proefpersoon ingooien.

Dan blijkt het dochtertje geen dochtertje te zijn maar een kind van haar vriend. De vriend is met twee zoontjes aan het proefrijden in een dikke Audi, dat was mede een reden om eens even naar Ermelo te gaan. De vriend past goed bij de Audi: allebei dik. We hebben wel wat bedenkingen over Tina, maar ze lijkt wel van katten te houden, ze mag het proberen met Froukje.

Dan bellen L&E, ik haal ze uit Suikervlied, Tina verdwijnt met Froukje, wij gaan nog even naar de kringlopers in Putten en Ermelo. L&E verzamelen nog meer vaasjes, glaasjes en ander spul, Sneeuwuil koopt voor het eerst niets in Putten, wel in Ermelo maar geen kleren! Ik koop een klok van €0,90, zo op het oog beter passend dan die van het Veilinghuis.
L&E vertrekken weer naar Amsterdam met al hun nieuwverworven schatten. Die gaan ze dan straks allemaal naar Utrecht verhuizen. Die spullen van de kringloper zien meer van de wereld dan wij.

dinsdag 27 februari 2007, 06:03 lees reacties

Door een foutje in de administratie nu pas deze foto. U wordt verzocht deze uit te knippen en in te plakken bij maandag. Merk op dat niemand flitsogen heeft, die van Wolfi heeft Sneeuwuil eigenhandig bijgewerkt!

Ik zoek iets in de schuur, daar kom ik geheel onverwacht mijn Brompton tegen. Dik onder het stof, bijna onherkenbaar. Ik ga iets anders zoeken, namelijk een poetslap. Die is gauw gevonden, lap en Brompton mogen mee naar binnen. Na een half uurtje is de Brompton weer als nieuw. De laatste tocht met de Brompton was in mei 2005, bijna twee jaar geleden.
Hij mag op de foto, de foto's mogen op Marktplaats. Meteen komen er reacties, heee, al bijna geld voor een Beixo!

Even kaas kopen bij Lidl. Ik zoek altijd de duurste stukken 'Maasdamer', die zijn het dikst. De kiloprijs is natuurlijk altijd hetzelfde. Met vier dikke stukken naar de kassa, het kassajongetje scant er één en tikt '4' op z'n toetsenbordje. €2,14 zegt ie. De kassa heeft genoeg verstand om te weten of bij een bepaalde code een kiloprijs of een stuksprijs hoort, die heeft dus niet met vier vermenigvuldigd. De kassa heeft geen armpje om het jongetje om z'n oren te slaan, daarom doe ik het maar.

"Dat klopt niet, die stukken hebben allemaal een andere prijs."
"U wilt dat ik ze allemaal apart scan?"
"Dat lijkt me wel beter, ja!"
"Dat is dan €9,15. Maakt ook niet uit ook"

Met ijzeren zelfbeheersing zeg ik niet dat het wel degelijk €7,01 uitmaakt. En een prettige dag wenst hij me ook al niet. Zeven eurootjes voor een stukje log èn een engelrein geweten, echt goedkoop is het niet.

13:00 We gaan met Lisa en Einar op weg, eerst naar de Kringloper in Barneveld. Wel een leuke, maar niet erg goedkoop. Behalve de boeken dan, ik vind een heel dik boek voor maar €0,50. L&E vinden allerlei huisraad, Sneeuwuil vindt zowaar een kledingstuk. Van Barneveld gaan we naar Amersfoort, de kringloper aldaar kennen we, het is minstens twee jaar geleden dat we daar waren. Ik vind een heel dun boek, maar het is veel te duur: €1,50. L&E vinden, onder meer, een champagnekoeler, Sneeuwuil vindt, jawel, een kledingstuk.

Nu nog naar Putten, daar komen we heel vaak. 'Overnodig' is een nogal klein, maar afgestampt vol gebouw. Kennelijk hebben we dat nooit eerder op maandag geprobeerd, nu pas blijkt ons dat deze tent dan gesloten is. Net als de kringloper in Ermelo, maar dat wisten we. De tocht heeft overigens geen Gowe-messen opgeleverd.
Dan nog maar even gewone boodschappen, daarna leveren we L&E af in Suikervlied.

Thuis tref ik een rits e-mails aan: de biedingen op de Brompton en wat door Miranda gemaakte foto's. Ik maakte voor Miranda een kattensite, ze heeft nu een zwangere poes, dat moet op de site. Maar wat een waardeloze foto's stuurt ze. Haar manier om flitsogen te voorkomen lijkt wel 'wachten tot de kat z'n ogen dicht heeft'.

Als ik nou es een nieuwe ketting koop, en nieuwe tandwieltjes achter, dan hou ik veel geld over. Fietsketting bedoel ik natuurlijk, en fietstandwieltjes. Minsten €450, daar kan ik heel wat mee doen. Ik ben wel bang dat ik toch te gierig ben om al dat geld echt uit te geven...

maandag 26 februari 2007, 06:09 lees reacties

Een van de vele voordelen van een CD is dat die dingen zo goed bij een computer passen. De computer denkt: "het is een schijf en het is hard, dat ken ik. Een cassettebandje, da's heel wat anders".
De Duivelstriller is een sonate in drie delen. Tussen die delen is een duidelijke pauze, maar in de delen zitten ook kleine pauzetjes. Moeilijk om te horen of het laatste stuk er nou bij hoort of niet.

De info van het bandje in de computer stoppen is geen groot probleem, maar daarna moet je markeren wat nou precies die drie delen zijn. Nou, daar was ik lelijk mee de mist in gegaan, mijn opname was minuten korter dan een andere op een CD van de bibliotheek.
Een van de nadelen van een CD is dat je, na het 'branden' te hebben afgesloten, niets meer kunt toevoegen of wissen. Ik had de foute versie in drievoud gemaakt, daar kon dus voor €1,50 de vuilnisbak in.

Bijna was ik begonnen aan het branden van drie iets langere CD's. Dat gaat heel snel: een CD met 80 minuten muziek kan je in ongeveer 3 minuten branden. Net voor ik begon zei Sneeuwuil dat ze die Duivelstriller op de geleende CD ook erg mooi begon te vinden. De procedure LP->bandje->CD is nou niet echt bevorderlijk voor de geluidskwaliteit. Kortom, weg met het bandje, we nemen de geleende CD. En dan meteen de rest in een iets andere volgorde.

Andere volgorde: nieuwe papiertjes voor in de doosjes. Alles bij elkaar uren werk, maar op tijd klaar voor de trein van 15:37. In die trein zaten Lisa en Einar. Die komen twee nachten in Suikervlied doorbrengen. De maandag zal gebruikt worden aan het bezoeken van Kringlopers, Lisa heeft lepels en vorken van het merk Gowe, ze zoekt bijpassende messen. Dat zou wel eens een zware tocht kunnen worden...

zondag 25 februari 2007, 05:56 lees reacties

Ik wordt om 4:56 wakker met de prangende vraag: betekent 'tartini' boterham? Wat aanleiding is tot de volgende, minstens zo prangende vraag naar de etymologie van boterham.

Het WWW zorgt voor antwoorden. Bij Tartini is het probleem dat je veel te veel antwoorden krijgt, die meestal iets met de Duivelstriller te maken hebben. Die Duivelstriller staat op een cassettebandje, moet nu op een CD gezet worden. Vroeger, heel lang geleden, kon Sneeuwuil zelf gramofoonplaten op bandjes zetten. Die platen zijn het huis uit, maar we hebben de bandjes nog.

Er blijken talloze CD's te bestaan met die fameuze Duivelstriller, maar geen zo mooi als die op het bandje. Ik heb een vrij redelijke cassettespeler (van de rommelmarkt), ik heb een snoertje gesoldeerd om de cassettespeler met de computer te verbinden. Dat blijkt allemaal zeer simpel te zijn, een programmaatje om een en ander te laten werken blijkt ook gratis en voor niks op het WWW te staan. Dit alles om mijn belangstelling voor Tartini te verklaren.

Een ander verhaal, ondergesneeuwd door de komst van Florens, is dat van de klok. Na allerlei monetaire manipulaties had ik een munt van €2 als wisselgeld ontvangen. Die heb ik meteen in mijn broekzak gestopt zodat ik zonder jasgebonden problemen die klok van het Veilinghuis zou kunnen kopen. Weer die wandeling over de Oude Telgterweg, wat eigenlijk een nogal saaie weg is. Klok gekocht, iets andere weg terug, ook nogal saai. Ik kwam door een straatje waar alle voortuinen geheel versteend waren. Dat zie je vaak dat tuinen straatsgewijs hetzelfde zijn.

De klokken bestaan in drie versies die veel op elkaar lijken. Ik koos met zorg de lelijkste omdat ik 'm toch ging slopen. Dat slopen gaat heel gemakkelijk, ik hield een uurwerkje over dat als twee druppels water leek op het defecte uurwerkje. Helaas was de nieuwe druppel iets dunner dan de oude, ik moet nog veel kunsten bedenken om de oude wijzers op de nieuwe klok te krijgen. Als er eens even niets gebeurt op kattengebied zal dat wel lukken.

Intussen is het 9:00, Florens belt, alsdat er bij Wolfi twee stemmen voor en drie tegen zijn, Baska niet meegerekend. En Baska telt voor minstens drie. Tegenstemmen. De zus in Utrecht wil wel maar ook weer niet. Ik wilde de advertentie al gaan weghalen, nu laten we hem nog maar even hangen. En nu is het 10:10, Wolfi is weer hier. Ellen stuurde me een erg mooi filmpje.

Die stoffeerder uit Putten komt op het afgesproken uur, maar hij blijkt uit Amsterdam te komen. Hij schijnt te denken dat je naar Ede via Harderwijk moet. Zoals ik gisteren al zei, de wegen van de stoffeerder zijn ondoorgrondelijk. Hij komt even binnen, kijkt nauwelijks naar de katten, wel naar onze twee groene stoelen. Hij vindt het heel goede heel dure stoelen, maar ze moeten wel eens bekleed worden.

Op de dag dat we Zundert verlieten (1995?) kochten we die stoelen bij de Kringloper in Roosendaal voor Fl. 15,- per stuk. De stoffeerder schat dat stofferen iets in de buurt van €1000 per stuk gaat kosten. Hij rent terug naar z'n auto en haalt allerlei stalenboeken. We doen enigzins belangstellend, Sneeuwuil zegt wel dat het nog wel een jaartje kan duren voor we aan stofferen toe zijn.

Dan stoppen we Bimba in een kooitje en overhandigen haar. Bij z'n vertrek zegt de stoffeerder nog dat het wel voor €800 kan. Later belt Jannie, Bimba blies even tegen Azzurro, ligt nu met Abrikoos te slapen. Volgens Jannie kleuren ze heel mooi bij elkaar. Kan kloppen, zie het Bontgoed archief.

zaterdag 24 februari 2007, 06:00 lees reacties

We krijgen bezoek van Florens. Om problemen met de uitspraak te voorkomen schrijft ze haar naam zo. Ze heeft de Wolfi-advertentie gezien, wil hem voor haar zuster van 50 in Utrecht. Als ze Wolfi ziet wil ze hem zelf hebben. Er zijn wel twee problemen: ze heeft een poes die nogal moeilijk doet, en ze heeft kinderen die allergisch zijn. We besluiten het te proberen.

Florens fietst naar huis, wij gaan met Wolfi in het autootje naar hetzelfde huis. Een grote, redelijk gezellige kamer, verder niemand thuis. Wolfi verkent de kamer, het lijkt hem wel te bevallen. We zien een dikke poes in de tuin, Florens haalt haar binnen. Dat ziet Wolfi meteen, die gaat zachtjes grommend onder de tafel zitten. De poes, heet die Baska? besnuffelt Wolfi's kooitje maar heeft verder nog niets in de gaten. Als ze Wolfi eindelijk ontdekt volgt er een enorm geblaas, gegrom en gemauw, en een aanval van Baska. Dat zou nog wel eens even kunnen duren voordat die aan elkaar gewend zijn.

Baska wordt de kamer uitgegooid, Wolfi lijkt een beetje mank te lopen. Ze hebben erg hard achter elkaar aan gerend, maar er is niet gebeten of gekrabd. Wolfi komt wel weer tot rust, wil zelfs wel een beetje bij Florens op schoot.

Nu verschijnt er een dochter, die heeft het helemaal niet op katten. Ze zegt zeer luid en duidelijk dat Wolfi er wat haar betreft niet inkomt. Vervolgens verschijnt er een zoon (zoon, dochter en onzichtbare dochter allemaal omstreeks 20) die wat katvriendelijker is. Ook hij verwacht dat het niets wordt, omdat ook de echtgenoot van Florens tegen zal stemmen. De menselijke moeilijkheden zijn misschien te overwinnen, maar wat Baska betreft hebben we er een tamelijk hard hoofd in.

We laten Wolfi achter en wachten af. Er zijn minstens vier mogelijkheden:

1. alles gaat goed, niet waarschijnlijk
2. de zoon woont op een kamer in Groningen, die zou misschien Baska wel mee willen nemen.
3. Wolfi gaat naar Utrecht
4. Wolfi komt weer hier wonen

Naar mijn inschatting wordt het punt 4...

Jannie in Ede heeft haar bank laten bekleden door een man in Putten. Die man gaat zaterdag de bank bezorgen, dan wil hij meteen Bimba meenemen. Merkwaardige actie, hoe dit plan ontstond snap ik niet, maar je hoeft niet alles te snappen. Jannie had dus al drie katten, ze nam er twee uit Bontjes eerste nest, nu Bimba nog en ze wil er nog eentje uit een volgend nest als die zwart is. Het bekleden van die bank kostte €1200,-, die zes/zeven katten gaan nu proberen hoe snel ze de waarde van die bank terug kunnen brengen tot €1,00.

Wij zijn van plan om over een week naar Ede te gaan, zien hoe Bimba het maakt en een bezoek brengen aan een mogelijke verloofde voor Al Poontah en/of Anemoon (en/of Bontje). Kunnen we meteen zien wat er nog van die bank over is!

vrijdag 23 februari 2007, 06:21 lees reacties

Er is in Ermelo tamelijk veel slavernij. Ook hoogbejaarde autochtonen worden niet ontzien. Onder streng toezicht worden zij gedwongen met een klein borsteltje een geheel pand te ontdoen van katteharen.

Het is wel zo dat katteharen een probleem zijn. Soms vormen ze grote vlokken, die worden gaarne door de stofzuiger geconsumeerd. Soms gaat één zo'n haar een verbintenis aan met het vaste tapijt, die is niet of nauwelijks op te zuigen. Langzamerhand krijgt het hele tapijt een onbestemd waas. Eerst denk je nog dat je bril eens gepoetst moet worden, maar nee, er heeft zich een vacht gevormd dat alleen met de Leifheit borstel is weg te krijgen.

Dat toezichthouden schijnt ook nog vrij vermoeiend te zijn. Ik heb wel het vermoeden dat deze opzichteres een beetje overdrijft.

Sneeuwuil is een driekoppig monster. Nee, niet helemaal, dat monster maak ik er bij, maar driekoppig, dat wel.
We gaan met de vier kittens en Froukje naar de dierenarts. De kittens voor hun tweede inenting, twee kittens worden ook gechipt. Froukje d'r anaalklieren moeten alweer geleegd worden, het lukt òns nog steeds niet om dat goed te doen.

Je moet bij de dierenarts zowel voor als na de behandeling in de wachtkamer. Eerst op je beurt wachten voor die behandeling, dan nog eens op je beurt wachten voordat je contant mag betalen. Bij de eerste wachttijd was er een herdershond die Rex heette en ja hoor, precies Comissaris Rex. De tweede wachttijd werd opgevrolijkt door een iets andere herder-variëteit, wel een mooie. De inrichting van de wachtkamer zorgt ervoor dat Sneeuwuil vlak bij die hond terecht komt. De hond ziet er nogal aaibaar uit, Sneeuwuil aait hem. Ik heb het gevoel dat het baasje van de hond het niet helemaal eens is met dit geaai.

Na enige tijd zegt hij dat je honden nooit over hun kop mag aaien, dat vinden ze bedreigend. Omdat een hond geen handen heeft ziet hij een hand voor een kleine kop aan. Een mens is dus een soort hond met drie koppen. Hoe het baasje dit weet is mij niet bekend. Aaien over de hond z'n rug, dat mag, maar daar vindt Sneeuwuil nou weer niks aan.

Ik zou iemand met drie koppen die aan m'n rug zit ook niet echt geruststellend vinden...

donderdag 22 februari 2007, 06:16 lees reacties

Ik wandel over de Oude Telgterweg. Achter het glas naast een voordeur aan de O.T.weg hangt het hier getoonde briefje.

Ook wij kregen j.l. zaterdag een brief van UPC dat ze zo'n digitale doos gaan bezorgen, ze zijn kennelijk 7 november alweer vergeten. In de brief stond ook een gratis telefoonnummer dat je mocht bellen als je geen doos wilde. Op maandagmorgen was dat nummer geheel onbereikbaar, maandagmiddag lukte het wel. Een kort, zakelijk gesprek, nul gezeur. Nou afwachten of het pakket echt niet komt...

Ik wandelde omdat het licht regende. Mijn regenjas is maar een beetje waterdicht, precies geschikt voor dit soort regen. Het doel van de wandeling was het Veilinghuis, voor zo'n klok. Bijna daar aangekomen bedacht ik dat al mijn geld in mijn groene jas zat, geen klok dus. Als het droger is ga ik nog eens met de groene jas.

Eerder was ik al bij Super de Boer, om daar een advertentie (met die foto links) op te hangen waarmee Wolfi wordt aangeboden. We zoeken iemand die hier in de buurt woont, zodat we zonder veel stress voor Wolfi de verhuizing eens kunnen proberen. Gisteravond was er weer een enorme ruzie tussen Wolfi en Bereklauw. Bij wijze van staakt het vuren hebben we Wolfi toen mee naar bed genomen, waar hij zeer dankbaar voor was. Er was een slaapplaats voor hem ingericht in de kast maar hij gaf er de voorkeur aan tussen ons in te liggen.

Voor de nacht is dat niet zo'n slechte oplossing, maar het conflict wordt dan de volgende dag weer hervat. Vandaar de advertentie.
Sneeuwuil schreef een pakkende tekst, die kan je lezen bij Super de Boer.

Terwijl ik dit zit te tikken belt UPC, met de doos. Het blijkt administratief te moeilijk om afmeldingen aan de bezorger door te geven, gelukkig mag je de doos wel weigeren. De bezorger merkt dat we katten hebben, hij praat daar zo enthousiast over dat Sneeuwuil hem binnenvraagt. Na alle katten bewonderd te hebben vertrekt hij met een bestelwagentje waarin nog een bezorgmeisje. Een minuut later is hij weer terug, nu met het meisje. Ook die blijkt een echte kattenfreak. Ze melden nog even dat er erg veel doosweigeraars zijn, er schijnt een omgekeerde evenredigheid tussen de leeftijd van de UPC-klant en zijn doosbereidheid te bestaan. Nu vertrekken ze echt, maar ze gaan nog wel even bij Super de Boer kijken!

Elvire belt: ze wil ongeveer NU even komen kijken naar Beer. Het vorige bezoek is een maand geleden, ze mag komen. We gaan als razenden het hele huis poetsen, Sneeuwuil gaat bovendien zichzelf poetsen.
Elvire belt weer: ze heeft onverwacht bezoek gekregen. Gelukkig was dat van het huis poetsen niet waar, maar Sneeuwuil zit hier nu fraai gepoetst.

woensdag 21 februari 2007, 06:17 lees reacties

Met een daverende klap valt de klok op de grond. Voor de val stond hij op een boekenplank, zo'n anderhalve meter boven de grond. Op die plank zit nog wel een kat, dat zal wel iets met de val te maken hebben. De klok lijkt nog heel, maar lopen, nee, dat niet.

Nader onderzoek wijst uit dat de batterij verdwenen is. Die er weer in, dat helpt een beetje, er komt wat beweging in de secondenwijzer. Een nieuwe batterij? Onzin, een batterij is niet opeens leeg na een val, toch probeer ik het. Het helpt zowaar, de secondenwijzer draait netjes rond. Ik zet de klok gelijk en in de kast.

Na een halve dag blijkt er toch meer aan de hand, de twee andere wijzers doen nogal haperig. In zo'n kwartsklokje zitten niet veel tandwielen, maar die weinigen lijken toch een probleem te hebben. Ik haal het klokje uit elkaar, daarbij geholpen door twee katten. Drie kleintjes hebben een spel bedacht waarvan mijn enkels het middelpunt zijn, geen situatie om een klok te repareren. Een tandwiel ziet er nogal vreemd uit, een nieuw uurwerk lijkt me het eenvoudigst.

Ik ga op zoek. Action heeft kwartsklokjes voor €0,85, maar met een iets andere bevestiging van het uurwerk. Blokker heeft twee soorten klokjes van €1,00, met weer andere bevestigingen. Veilinghuis Ermelo heeft klokken van €2,00, de bevestiging van het uurwerk lijkt te kloppen, maar de wijzers? De Kringloper heeft een stuk of vijf klokken, mogelijk een bruikbare, maar ze vragen er €2,50 voor, dat is me iets te gortig. Ik zoek verder...

Thuis is Sneeuwuil bezig grondstof voor drie CD's te verzamelen. Nederlandstalige liederen, geselecteerd op hun goede verstaanbaarheid en hun goede taalgebruik. De bedoeling is dat de MUA hiermee beter nederlands leert. Voor veel allochtonen is het niet zo'n probleem dat ze het nederlands slecht beheersen, voor diepergaande gesprekken hebben ze wel een groep die dezelfde moerstaal heeft. Maar als je beroemd wil worden als nederlands schrijver? Zijn volgende boek zal wel door Annie Schmidt geschreven lijken.

Nog even over de kwartsklok: hier is er een voor €1,55, inclusief BTW en verzendkosten! Nou moet ik nog iemand vinden voor de overige 999 uurwerkjes...

dinsdag 20 februari 2007, 06:58 lees reacties

Rozepoot kan nogal aardig sleutelen, maar deze vier daar heb je niks aan. Nou ja, de velgen poetsen, dat kunnen ze, maar daar houdt het dan wel mee op.

Mail van Simon, met foto's. Dries went langzaam aan de gedachte dat zwemles leuk is.

Een dag eerder, op de Vischmarkt in Harderwijk, iets voor een foto (geen visch). Maar bruinachtig in een bruinachtige omgeving en het licht was zo slecht, ik probeerde het niet eens. De volgende dag is het licht stukken beter, ik ga nog eens naar Harderwijk. De wind is wel gedraaid, heen met wind mee is tegen m'n principes, maar ik ga toch. De kortste weg is zo ongeveer de saaiste weg van Gelderland, wat heb ik toch veel over voor dit weblog.

De zon schijnt telkens fraai tussen de wolken door, tijdens de tocht wordt dat schijnen al wat minder. Als ik op de Vischmarkt aankom is er van het mooie licht niet veel over, bovendien staat er allerlei rommel voor het foto-onderwerp. Ik zie van die foto af, er komt vast nog wel een betere gelegenheid. Nog even verder door Harderwijk.

Zo ongeveer tegenover de coffeeshop zijn wat huizen afgebroken. Die blijken middeleeuwse kelders te hebben, archeologen zijn druk doende. Ik kan niet dicht genoeg bij komen voor een foto, bovendien is het licht nog slechter geworden. Een keldervloertje van ronde keien, is dat nou wel handig? Even kijken of De Stentor een foto heeft. Ja, met tekst! (het keienvloertje achter de kleurrijke man)

Overigens, over kelders geproken. (Sneeuwuil: scroll ook even naar beneden.)

maandag 19 februari 2007, 06:35 lees reacties

Als je toevallig goed scoort bij Google dan blijk je de morele plicht te hebben daar een hecht doortimmerde pagina te onderhouden. Dat wist ik niet, bovendien vind ik die pagina best aardig. Wat je niet ziet is dat bovenstaande mail om 02:23 verstuurd werd, misschien was de afzender niet helemaal helder meer. Twee keer 'helaas', toch heb ik 'm heel vriendelijk teruggemaild. In de hoop dat Marc dan weer zou mailen dat hij erg veel spijt had dat hij zo brutaal was geweest maar dat gebeurde niet, helaas.

Hoe hij nou gegoogeld heeft kan ik niet reconstrueren, veel hoger dan plaats 40 vind ik mezelf niet.

Nu ik die 3D nog eens overlees, Marc heeft in zoverre gelijk dat het wel erg compact is opgeschreven. Toch kan ik het wel volgen, maar misschien ben ik niet de goede proefpersoon.

www.nu.nl:

Het weerbericht hoort ook uit De Bilt te komen, niet uit Amsterdam. Ze hadden in De Bilt nog geen vier uur nodig om te merken dat ze in Amsterdam ook niet alles weten.

Vandaag was het best koud (ongeveer 7°) op het fietsje. De wind kwam uit Harderwijk, via allerlei industrieterreinen daar naar toe. Ook daar is op zondag niet echt veel te beleven. Terug via het huisjesterrein Slenk en Horst. Er is erg veel ruzie tussen mensen die permanent in zo'n huis willen wonen en de gemeente Harderwijk. De gemeente wil alle permanente bewoners weg hebben. Ik schat dat minstens een derde van de huizen toch wel heel langdurig bewoond wordt. Katten en honden doen alsof ze hier thuishoren. Sommige kavels zijn wel mooi, maar overal hoor je de A28.

Ik hoef daar geen huis.

zondag 18 februari 2007, 05:53 lees reacties

Alweer ENS. Ik vertrouwde de koelkast niet helemaal. Die heeft zo'n knop om 'm te ontdooien, die had ik ingedrukt en later, na enig nadenken, ook nog de stekker eruit getrokken. Die knop was nog 'in' toen ik de stekker weer in het contact stopte, er gebeurde dus weinig. Ik kan maar twee manieren bedenken waarop de knop kan werken, de eerste manier was het dus niet en de tweede lijkt me onwaarschijnlijk. Ik was geestelijk al voorbereid op een knopkijkoperatie maar de koelkast bleek koel! Enerzijds wel fijn, anderzijds weet ik nou nog niet hoe die knop werkt.

Geen kijkoperatie, dan maar eens naar de schapen. Die blijken al ruim 130 lammetjes te hebben. De stal is helaas verboden terrein voor bezoekers, je mag door de deur gluren maar daar blijft het bij. 10 maart: lammetjesdag. Het is nogal een pestherrie: de nabij gevestigde motorcrossclub heeft de een of andere wedstrijd. De Landroverclub is er ook, maar die staan allemaal geluidloos stil. Ik ga maar eens gauw een bos verder.

Er is een tjilpend vogeltje dat steeds met mij mee vliegt. Na een tijdje begint het me op te vallen dat het vogeltje piept in mijn trapritme, maar niet precies. Als ik stop met trappen stopt het vogeltje. Als ik verder trap begint het soms, maar met onderbrekingen. Fietsgepiep? Mijn fiets is de laatste tijd toch al aan het zeuren:

"je houdt niet meer van me"
"waarom denk je dat?"
"je kijkt aldoor naar andere fietsen..."
"alleen maar kijken, wat geeft dat nou?"
"ik vind dat kwetsend!"
"ach ouwe zeur, als ik jou niet had opgeraapt bij het oude ijzer dan was je nou allang omgesmolten. Misschien was je dan nou wel onderdeel van een Lada!"
"misschien was ik wel een Beixo!""
"nee gek, die is van aluminium."
"het spijt me, maar ik ben zo ongelukkig"
"en ik heb net je derailleur helemaal schoongemaakt en afgesteld, dat is toch fijn?"
"ja, nou ja....."

Ik dacht dat dat gepiep daar misschien mee te maken had, maar ik kwam er achter dat de dynamo wel heel erg dicht bij de band stond. In de uit-stand, dus. Soms raakte de band net die dynamo, dat was de piep. Een of twee dagen geleden moest ik in het donker even naar de brievenbus, toen heb ik op de tast de dynamo aangezet. Omdat ik mijn eigen kracht niet ken heb ik toen mogelijk iets verbogen. Nu iets teruggebogen, gepiep weg.

Klik op de foto als je 'm mooier wilt zien. Dat komt door die nieuwe accu, ik kan ongeremd panorama's fotograferen. Ik had er al eentje maar die beviel me niet, nog maar een dan. Een heerlijk gevoel dat ik een foto kan maken als er eens echt iets gebeurt! Nu nog even naar de Putter AH voor een courgette en een aubergine.

Thuis heeft Sneeuwuil een enorme berg gemaakt:

Ze zegt dat dit allemaal afval is, behalve die twee katten dan. Komt dit niet allemaal net van Marktplaats? Of is het tot afval gedegradeerd om ruimte te maken voor al dat Marktplaats spul? Op de een of andere manier moet dit afgevoerd worden, maar het mag niet in de grijze kliko. Die is elke veertien dagen tot de rand gevuld met voornamelijk gebruikt kattegrit. Zou het in de houtkachel kunnen?

zaterdag 17 februari 2007, 07:06 lees reacties

Model - Canon PowerShot S20
DateTime - 2000:05:10 13:16:50
ExposureTime - 1/20 seconds
FNumber - 3.50
Image Number - 1000008

Een stukje EXIF informatie, met de bijbehorende foto, de achtste foto die ik maakte met de oude Canon. Bijna zeven jaar geleden kocht ik 'm, met twee accu's. Die twee zijn al geruime tijd in de accuhemel. Niet meer traceerbaar is de aankoopdatum van de derde accu, van Varta, voor ongeveer ZESTIG gulden. Die doet nog wel wat, maar het houdt niet over. Ik probeer er achter te komen hoe lang een accu meegaat. Drie jaar?

De originele Canon accu wordt alleen nog aan klanten met een ernstige hersenbeschadiging verkocht. Ik meldde al mijn aankoop van dat accuutje voor 1/5 van de prijs, bovendien met dubbele capaciteit. Waarom is Centralpoint nog niet failliet? Maar de smoes dat het accuutje weer eens leeg is zal je niet meer horen. Hoop ik. (goed adres voor accuus.)

ENS, ENS, ENS. De eerste was een dag eerder, met het autootje, we willen zien hoe de MUA Suikervlied heeft achtergelaten. Brandschoon, die mag nog eens. De houtkachel heeft een kapot ruitje, maar dat was al. En de koelkast, die moet nodig ontdooid worden. We proberen te raden wat het dooiwater zal doen, zetten de groentela op een strategische plaats. Dan de stekker er uit.

Volgende dag, tweede ENS, nu per fiets. De koelkast bevat nog wat ijsschotsen die zich in één geheel laten verwijderen, het water heeft gedaan wat we hoopten. Maar nu de kachel. Die heeft twee gebogen schuifdeuren voorzien van smalle stripjes glas. Vraag 1: hoe krijg je zo'n deurtje er uit? Vraag 2: hoe krijg je zo'n stripje er in? Laatste vraag: hoe kom je aan een nieuw stripje?

De (2e hands) kachel is waarschijnlijk door een goede amateur gemaakt, hij is daarom ook wel door een amateur uit elkaar te krijgen. Veel boutjes en moertjes en je krijgt er tamelijk zwarte handen van maar nu heeft de constructie geen geheimen meer voor me. Ik fiets door het bos naar het Kachelhuus, iets ten zuiden van Putten. De kachel komt daar vandaan.
Ja, het Kachelhuus heeft die strippen, de kachelman snijdt er drie voor me af (twee reserve...) Gouden handel: drie stukjes glas van 2x20 centimeter voor €6,00.

De derde ENS, terug door weer ander bos. Niet teveel over boomwortels, anders breken de stripjes in de fietstas. Weer bij Suikervlied, de strippen zijn nog met z'n drieën. Een strip in het deurtje, het deurtje in de kachel, een beetje poetsen, klaar. Naar huis voor m'n wekelijkse taak: de kittenfoto's op Bontgoed aanvullen.

vrijdag 16 februari 2007, 06:54 lees reacties

Onze nieuwe dokter zit in een groot nieuw gebouw. In dat gebouw zit van alles, psycho, fysio, dat soort volk dus, maar ook een apotheek. Achter de balie is een wand met glas, door dat glas kan je een geheimzinnig apparaat zien. Je geeft je recept aan een dame, die dame tikt iets in de computer, dan komt dat apparaat in beweging. Het kan heen en weer rijden, maar een deel kan op en neer bewegen. Zo kan het de juiste verpakking in een enorme kast vinden. Bliksemsnel graait dat apparaat dat wat je moet hebben uit de kast en gooit het in een bak waar voornoemde dame bij kan. Prachtige hi-tech.

Er zijn drie wachtenden voor mij, ik heb tijd om het fenomeen nader te bestuderen. Ik kan niet alles overzien, maar de kast is wel drie meter hoog en minstens zes meter breed. Dat rijdende apparaat rijdt tussen twee kasten, je mag het kastoppervlak dus wel verdubbelen: 2x3x6=36m². Een gemiddeld doosje past makkelijk in een hokje van 10x10 cm, daar moet je plankdiktes en draagconstructies bijtellen, laten we zeggen 15x15. Ha, dat kan ik uit m'n hoofd: (600x600)/(15x15)=40x40=1600 hokjes. Hoeveel doosjes kunnen er in een hokje? Dat kan ik niet zien, sommige hardlopende middelen hebben misschien wel meerdere hokjes. Maar 1600 hokjes beheren is een peuleschil voor een computer.

Wij hebben allebei ooit nog wel eens migraine, ik zo eens in de maand, Sneeuwuil na een overdosis MUA. Het standaard middel daar tegen willen we niet. Er is iets anders (goedkoper, fijn voor Hoogervorst) wat speciaal besteld moet worden. Ik kom met een recept voor dat speciaal bestelde en dan stagneert het systeem. De dame die mijn recept aanneemt tikt iets in de computer, verdwijnt, komt terug, tikt nog eens iets in de computer, verdwijnt weer, komt terug met nog een dame.

De twee dames gaan nu naar een gewone ouderwetse ladenkast, het is me niet duidelijk hoe die kast is ingedeeld dus ook niet waarom ze in een bepaalde la kijken. Zonder iets te vinden. De tweede dame gaat het nog eens met de computer proberen, de eerste gaat nu van linksboven naar rechtsonder alle laden opentrekken. Ongelofelijk, maar dat werkt: ze vindt waar ik voor kom.

Kortom, weg met de computer!

donderdag 15 februari 2007, 06:11 lees reacties

Notitie, alleen voor mijzelf. Nog eentje.

Adri Mouw,
Kom eens gauw,
Kwil een lekkere fiets van jou,
Kben zo blij,
Dat ik rij,
O wat heerlijk fietsen wij.

Ik had het al over de waardeloze site van Vliek, nou, deze is nog erger. Mouw zit op een punt waar ik vaak langs kom. Er staat dan altijd een rijtje tweedehands fietsen op straat waar ik toch even doorheen blader. Maar vandaag viel me opeens dat liedje in, terwijl ik dacht over CD-stickers.

Een oud onderwerp, maar een blanco CD+doosje kost €0,50. Als dat een cd voor mezelf is dan beschrijf ik 'm met een daarvoor bestemde viltstift. Als het een klein beetje netter moet dan stop ik een stickervel in de printer, maak een net opschrift voor dat vel, print de sticker, plak de sticker op de cd. Dat lijkt veel werk, is ook veel werk, maar wel leuk om te doen. Maar nu gaat het om de prijs van een sticker.

Ik doorzoek heel Ermelo naar stickers. Ik kom tenslotte bij een winkel waar 25 vellen €11,50 kosten. Twee stickers op een vel, 50 stickers, 100 zouden €23,00 kosten: 1 sticker = €0,23. Veel te duur in verhouding tot de cd zelf!

Gelukkig hebben we Action, die had vellen met drie stickers per vel. Bij Action kost alles de helft, een sticker kost hier dus de helft x twee derde!
Die vellen met twee stickers hebben een voordeel: ze zijn symmetrisch. Als je ze 180° gedraaid in de printer legt dan komt het drukwerk toch op de goede plaats. Niet als je ze ondersteboven legt natuurlijk, maar dan heb je hoogstens wat inkt verspild. Bij de Action vellen is er een probleem: als je je vel verkeerd in de printer stopt heb je behalve wat inkt ook drie stickers verknoeid. Zelfs als je dat zo nu en dan doet is Action nog goedkoop.

Het Action probleem is opgelost, ze hebben die stickers niet meer. Dan toch maar die van 23 cent, tandknars, tandknars.

Er is ook goed nieuws. Isabelle en Bert (zie desgewenst 13 jan. j.l.), de kopers van Bennedik en Barbertje, komen kijken. Ze zijn heel enthousiast over B+B (terecht), ze gaan bovendien verhuizen. Ze willen daarom pas na 15 maart hun dieren hebben. We waren bang dat het hier wat stil zou worden met maar 9 katten, dat moment wordt nu even uitgesteld.

Nu ga ik cd's kopieëren.

woensdag 14 februari 2007, 05:55 lees reacties

In sept '04 had ik het al eens over het vreemde verschijnsel van mode in de fietswereld. Nu zie je nogal wat fietsen met enorm dikke naven, ik schat wel 20 centimeter in doorsnede. Daar blijkt bij nadere beschouwing een complete electromotor in te zitten. Niet zozeer mode alswel gevolg van de vooruitgang van de accutechnologie en van de vergrijzing.

Mijn fiets heeft geen kettingkast. Om je toch een beetje tegen het hapgrage kettingtandwiel te beschermen heeft de designer een plastic rand gedacht. Redelijk functioneel en redelijk duurzaam, maar als je wel eens over opspringende takken en dergelijke rijdt breekt er wel eens iets. Van de vijf oorspronkelijke bevestigingspunten is er nu nog maar één over, zie plaatje links.
Ik wil een nieuwe rand.

De fietsenwinkel hier om de hoek doet alsof hij nog nooit zoiets gezien heeft. De fietsenwinkel om de andere hoek, Vliek, (die met de waardeloze website) is zeer behulpzaam, doet zijn best om iets bij de oude rommel te vinden, maar ook die heeft hem niet. De derde winkel op loopafstand, Leo Steyn, is zo druk aan het verbouwen dat hij helemaal niets heeft. Niets op fietsgebied dan.

Ook hier blijkt de mode te hebben toegeslagen. De rand is uit, de hele schijf is in. En met een schijf blijft er van de hele uitstraling van de fiets niets over, ik wil een rand! Ik zou er een kunnen figuurzagen uit een gramofoonplaat...

Had ik maar zo'n fiets zonder ketting!

De MUA is weer terug naar de VUA. Zijn boek krijgt 69 hoofdstukken, een selectie daarvan is gecorrigeerd. Die selectie gaat nu naar een aantal uitgevers. Daarna schijn je minstens 100 dagen te moeten wachten, de MUA kan intussen wel aan z'n volgende boek beginnen.

dinsdag 13 februari 2007, 06:34 lees reacties

De MUA en Sneeuwuil hebben het nog steeds druk met het boek, ik mag zo nu en dan een woordje bijdragen. Mijn voornaamste taak bij dit project is hard- en software aan de gang te houden.

Daardoor heb ik tijd voor Kurzweil, die schrijver over kunstmatige intelligentie. Hij wil, onder meer, herseninhoud aftappen en die in een computer stoppen. Hij vat dat niet in een zin samen maar gebruikt meerdere hoofdstukken om te beschrijven hoe dat omstreeks 2020 zou kunnen. Goed onderbouwd, ik kan er zo na een eerste lezing weinig tegenin brengen.

De Turingtest is al sind 1950 bekend. Een computer zoals door Kurzweil beschreven zou met glans slagen voor de Turingtest. (Een variant op de Turingtest is Eliza, een computerprogramma dat zich gedraagt als een psychiater. (Deze versie is niet erg sterk, ik heb wel eens een betere gezien. Een nederlandse variant is Ida, best leuk)(Ik heb wel eens geprobeerd een betere 'Eliza' te maken, vandaar mijn belangstelling.))

Stel, het lukt. De computer denkt niet alleen als een mens maar heeft ook alle menselijke emoties. Je hebt er een halve dag heel leuk mee gepraat.
Durf je zo'n computer uit te zetten?

maandag 12 februari 2007, 06:38 lees reacties

Zomaar op Marktplaats: een fiets met cardanaandrijving. Wel helemaal in Antwerpen en geen versnellingen. Meer iets voor het museum. Eigenlijk zocht ik een Apple computer, alleen maar om m'n webgedoe te testen. En dat binnen 100 meter van mijn postcode en voor minder dan €10. Die was er dus niet.

(27 jan keek ik ook al naar fietsen zonder ketting)

Zondags geknutsel. Schuifdeuren die door Marktplaats enigzins in het ongerede waren geraakt weer iets van hun beoogde soepelheid teruggegeven. De verzameling kartonnen dozen gesaneerd. Houtvoorraad gesaneerd. Fotoverzameling (op disk) gesaneerd. Kortom, allemaal kleine klungelwerkjes.

Sneeuwuil is nog intensief met de MUA bezig, hun snelheid neemt af, dat wordt wel 2009. 'Vollemaansgezicht', een beetje kneuterig, maar het gaat toch wel posi over een persoon. Bij de MUA betekent het letterlijk volle maan, nacht, dus een beetje sinister. Zo zijn er talloze voorbeelden, vandaar de lage snelheid.
De $1000.- computer die we volgens Kurzweil over een jaar of tien hebben zou dit werkje, goed nederlands maken, binnen een microseconde af hebben...

zondag 11 februari 2007, 06:59 lees reacties

Zoals jullie weten registreert 'het systeem' de IP-nummers van de lezertjes. De meeste nummers zijn mij welbekend. (Nou ja, welbekend, ik kan m'n eigen telefoonnummer niet eens onthouden. Welbekend betekent in dit geval dat er een lijstje van die nummers is.)

Soms zie ik mysterieuze IP-nummers langskomen. Sinds 1 januari j.l. deze:

24.132.192.163		Chello, NL
65.222.176.122		??
74.6.71.120		??
74.6.72.167		??
82.125.99.99		Wanadoo France
82.92.111.14		XS4ALL, NL
82.93.155.167		XS4ALL, NL
83.83.51.72		Casema, NL
84.81.1.15		Casema, NL
145.18.153.18		Univ Amsterdam
193.172.248.194		Centraal Orgaan voor Kwaliteitsaangelegenheden
193.79.21.229		Centraal Administratie Kantoor Bijzondere Zorgkosten
194.153.113.8		COBION AG, Deutschland
194.7.176.173		Kredietbank Informatique, Luxembourg
213.10.137.152		Planet, NL
213.135.228.111		Entreprise des P&T, Luxembourg

De rechtertekst heb ik opgezocht bij RIPE. RIPE koppelt het IP-nummer aan een provider, niet aan een klant van die provider. XS4ALL bijvoorbeeld is een heel grote provider met heel veel klanten. De Universiteit van Amsterdam is veel kleiner, ik kan wel raden wie dat lezertje is. Maar COBION? Nooit van gehoord. En waarom is dit log zo waanzinnig populair in Luxemburg?

84.81.1.15, dat is een zeer regelmatige bezoeker, maar wie is het? Van die vraag kan ik nou hele nachten wakker liggen.

Deze druivenfoto stuurde Jacqueline. 23 jan. j.l. overhandigde Sneeuwuil deze verzameling op een nogal plat houten onderding. Om de bolletjes te kunnen 'planten' moesten de wortels worden afgeknipt. Dat mag, volgens de bloemist. Interessant om te zien dat dat werkelijk zo is. Ze groeien door deze ingreep iets minder uit hun krachten.

Ik lees nu "the Singularity is Near" van Kurzweil (zie ook 27 dec. jl) In het begin wordt de Wet van Moore besproken. Omdat ik die Wet al heel lang ken is dat goed te volgen. Kurzweil bespreekt dan heel veel dingen die op een soortgelijke manier veranderen. Nu kan ik het verschil tussen exponentieel en lineair gaan uitleggen maar ik ben bang dat de lezertjes dan massaal afhaken. Categorie 1 omdat ze dat al weten en categorie 2 omdat ze dat niet willen weten.

Wat Kurzweil aan wil tonen is dat door de exponentieele groei van meerdere factoren de 'intelligentie' van computers binnen afzienbare tijd de menselijke intelligentie zal overtreffen. Wat er vervolgens gaat gebeuren, zover ben ik nog niet in het boek. Als een mens zo'n machine kan maken dan kan die machine een nòg intelligentere machine maken. Enzovoorts.

Ik kan bijna niet wachten...

zaterdag 10 februari 2007, 07:15 lees reacties

Een dure printer met goedkope inkt. Daar zou ik wel even over willen denken, maar zoiets bestaat niet. Maar volgende maand heeft Kodak er een. Wat zeg ik, heeft Kodak er drie. Scannen doen ze ook nog. 'Photos that last a lifetime', het kan niet op. Niet kopen: afwachten wat de concurrentie doet. Maar het zou wel eens het einde kunnen betekenen van de idiote inktprijzen.

Bezoek van de MUA, hij doet zelfs boodschappen voor ons: kattengrit bij Lidl. Hij was licht verontrust door het feit dat de kassajongen hem alle zakken uit het winkelwagentje liet halen om te zien of daar geen verpakking cervelaatworst onder lag. Hij dacht dat deze procedure met z'n niet-Ermelose uiterlijk te maken had, maar wij konden hem verzekeren dat ook wij alle zakken op de lopende band moeten tillen. Ze worden nog nèt niet nagewogen.

Bezoek van Marjon Kan, zie 28 jan. Ze krijgt vandaag een rasloos rood poesje, wil daarom nu al Bozo hebben. Dag Bozo! Je nieuwe adres is ongeveer een kilometer van dat van Dries.

Bij het funshoppen valt het me op dat zowel Hema als Gamma een electrische fiets aanbieden. Ik kijk even bij de (Niet klikken! De site van Vliek, daar is echt helemaal niks aan) echte fietsenwinkel en krijg dan de schok van mijn leven. Deze winkel biedt een workshop Nordic Biking aan, inclusief kopje thee voor €3,50. Nordic Biking, dat bestaat echt!
Nordic-Biking ist besonders geeignet für ältere Sportler mit Gleichgewichtsproblemen.. Ik ben Älter, dat wel, maar (bis heute) ohne Gleichgewichtsproblemen.

Het schokkende is dat deze gebeurtenis op zondagmorgen plaats vindt.

Nieuwe kittenfoto's op Bontgoed. Er wordt lichtelijk valsgespeeld: twee kittens hebben het pand al verlaten...

vrijdag 9 februari 2007, 07:07 lees reacties

Op 5 januari kocht ik "Devices and Desires", van P. D. James, heel goed. Toen ik dat bijna uit had vond ik "Innocent Blood" bij een van de kringlopers. Ook goed, maar toch een beetje een herhaling van een boek dat ik al kende. Na lang nadenken wist ik weer aan welk boek het deed denken: "Innocent Blood"...

Dat boek stond dus al een paar jaar in de kast, €0,25 verspild aan een tweede exemplaar. Ik moet eens alle boeken op auteur gaan sorteren. Ik heb een tijdlang doelgericht naar Hammond Innes gezocht, die staan nou, als enigen, netjes bij elkaar. Ik weet bovendien dat ik 'm compleet heb en dat hij niets meer schrijft, daar hoef ik niet meer naar uit te kijken. Maar alle anderen staan iets te random op de planken.

P. D. James heeft een, voor liefhebbers, interessante website.

Formido in Putten heeft een grote afdeling kunstplanten. Daar willen we heen omdat alle echte planten gesloopt worden. En omdat, eveneens in Putten, de scharrelslager weer een lading hart klaar heeft. We kijken even op de weerradar om te zien of we die tocht nog voor de sneeuw kunnen maken. Op datzelfde ogenblik kijken nog drie miljoen nederlanders naar de weerradar: ons lukt dat dus niet. We wagen het er op.

Formido is de boel enigzins aan het verbouwen, ze hebben onder meer de afdeling kunstplanten opgedoekt. We behelpen ons met echte planten, die hebben ze wel. Ook de slager heeft maar 80 van de beloofde 100 pakjes runderhart.

Weer thuis, het begint waarlijk te sneeuwen, maar veel minder dan de beloofde 10 centimeter. Anderhalf, hoogstens twee centimeter, meer kan ik er niet van maken. De lieve kleine poesjes beginnen intussen met een studie van de nieuwe planten, wat zijn ze toch leergierig.

De MUA komt, heeft in Suikervlied overnacht. Samen met Sneeuwuil ploegt hij door de nieuwste correcties van z'n boek, ze doen ongeveer drie bladzijden per uur. Er zijn 250 bladzijden, 250/3=83,3, dat gaat nog even duren. Ik lees mee, maar in een andere kamer, om commentaar te geven moet ik e-mailen...

Even noteren: Domesticasa, mooi woord, dierenverzorgster in Ermelo. Eerste dier voor €6, de volgenden voor €1, tweede bezoek die dag €3. Zou ons (6+8x1)+(3+8x1)=€25 per dag kosten.
Iris wil ons naar de Canarische eilanden hebben. Als we daar nou eens 14 dagen niet naar toe gaan verdienen we zomaar €350,- nog even afgezien van de overige reiskosten. Zou ik toch wel weer minstens 700 boeken van kunnen kopen. Overigens is Pet Alert een goed idee.

donderdag 8 februari 2007, 05:58 lees reacties

Alle auto's staan met wit bevroren ruiten op de parkeerplaats. Door een speling van de natuur is er eentje zonbeschenen en daardoor helemaal ontdooid: ons autootje! Even naar AH voor wat boodschappen, dan ENS om de thermostaat op 20° te zetten voor de MUA. Huub heeft het takkenafval nog steeds laten liggen, maar de hele Toverberg ligt nog tamelijk vol takkenafval.
In de gebruiksaanwijzing van het autootje staat dat de airco iedere maand minstens vijf minuten moet werken. Na de heenweg was het interieur aardig op temperatuur, ik zet de airco maar eens even aan op de terugweg. Blij dat ik er uit mag, thuis, het lijkt buiten opeens heel warm.

Andere boodschap, lopend. Rechtdoor tot je niet verder kan, dan even rechts en weer links en je bent in het hart van Ermelo. Als je doorloopt stuit je op een brillenwinkel. Die hebben een bord voor de deur staan met de tekst:

kijk hier eens

Het zou pijnlijk voor de halve doelgroep zijn dat ze dat niet kunnen zien maar die zien het toch niet. Ik vind het wel leuk, maar nu de tweede regel van dat bord:

complete bril: €99,-

Ik kan me zo ongeveer voorstellen wat een complete bril is. Maar wat is een incomplete bril? Geen glazen? Eén poot? En wat moet dat dan kosten?

Ik ben op weg naar de reformwinkel voor gemalen kokos. Vroeger moest je daarvoor rechts aanhouden, maar de winkel is verhuisd, nu zit 'ie links van de brillen. Het is nu de mooiste reformwinkel van Gelderland maar hun assortiment is niet meer wat het geweest is. Of eigenlijk wel veel meer, maar dan met sporadisch voorkomende gemalen kokos. Nu is er weer niets op dat gebied.

Ik loop weer naar huis en fiets naar Putten. De reformwinkel aldaar valt op door het magere personeel. Maar gemalen kokos, dat hebben ze. Heen fiets ik door het bos, terug door een ander bos. Het zogenaamde Putterbos bevat voornamelijk beuken, daar is opmerkelijk weinig omgewaaid. Dat weinige, dat zijn sparren. Ik ben het wel eens met die actie: weg met de spar!

Ik weet waarom J.P. geen enquête over Irak wil. "Niemand buiten de VS moet nog iets van Bush hebben en bijna niemand binnen de VS. Ik heb nu een beetje spijt dat ik zo graag bij hem op schoot wou zitten en dat wil ik niet bekennen."
Het doel van de enquête zou zijn om J.P. het bovenstaande te horen zeggen, maar iedereen weet dat al. De enquête zou dus weinig zinvol zijn, maar wel met enige amusementswaarde. Ik zou liever een enquête onder de CDA-leden houden, waarom ze zo nodig J.P. als premier moeten hebben.

G.W. en J.P.: een christenhond met een christenschoothond.

woensdag 7 februari 2007, 07:13 lees reacties

Even naar Suikervlied, daar kan ik wel eens een afkorting voor bedenken. ENS dus, alles is er OK. Morgen komt de man uit Afrika, daar kan ik wel eens een afkorting voor bedenken, MUA? Morgen komt de MUA een paar dagen in Suikervlied om rustig te kunnen schrijven.

Een bliksembezoek van Bert R. Hij is omgevallen met z'n accordeon. Zonder veel schade aan hemzelf, wel aan de accordeon. Daarmee moet hij naar de winkel in Apeldoorn. In die winkel gaat hij dan ook nog een andere accordeon proberen, eentje met een ingebouwd doosje. Het fijne weet ik er niet van, maar het doosje schijnt een heel bijzondere klank te veroorzaken.

ENS is een te korte fietstocht, uit en thuis geen zeven kilometer, ik ga nog een eindje. Tegen de wind in kom ik in het boerenland. Er zijn misschien wel dieren aan het uitsterven, maar zwanen zijn daar niet bij. Bijna een zwanenplaag. Andere dieren die niet uitsterven zijn lama's, een halve kilometer voorbij het punt waar ik het zwanenpanorama zag staat een lamakudde.

Mijn camera pakken en weer terugstoppen is niet zo eenvoudig. Weten jullie nog dat ik een spijkerjack aan moest? Bontje en Okki hadden al de gewoonte om op je rug te springen, nu doet Anemoon het ook. Ik vertoon me niet meer in de kamer zonder spijkerjack. Als ik fiets bij temperaturen <8° dan heb ik twee jassen over elkaar aan. De camera zit in een tasje aan mijn riem, ik moet dus drie kledingstukken doorworstelen om bij die camera te komen. En dan, na de foto, dezelfde worstelweg in omgekeerde richting.

Nu weet je waarom deze aflevering van het log niet opgesierd wordt met een lamafoto: luiheid. En een beetje bang dat het camera-accuutje gaat zeuren over de kou. Nu kom ik op de Telgterbuurtweg, daar staat een boerderij te koop. Ziet er nogal smoezelig uit, vast niet duur. Even onthouden waar het is, nummer 27.

Thuis, Funda, €875000, nee, laat maar. Ik pik alleen de Fundafoto.

dinsdag 6 februari 2007, 06:28 lees reacties

We willen wel eens even tv kijken, maar de afstandbediening doet het niet meer. De tv heeft een klepje wat ik nog nooit heb open gemaakt. Nu dus wel, er blijken drie knoppen achter het klepje te zitten. Na enig proberen blijkt de tv daarmee wel aan de gang te krijgen. Niet alleen dat, je kunt zelfs het gewenste programma met de gewenste geluidsterkte te voorschijn toveren. Toch niet echt handig.

De afstandsbediening had een paar dagen eerder nieuwe batterijtjes gekregen, daar ligt het dus niet aan. Hij is afkomstig van Action, voor een prijs van ongeveer €2,00. Een van de voordelen van Action is dat ze op maandagmorgen open zijn. Een ander voordeel is dat ze vlak om de hoek wonen. Een van de nadelen van Action is dat ze een steeds wisselend assortiment hebben, er is geen afstandbediening meer te vinden.

Er zijn nog twee winkels die niet vies zijn van een afstandbediening. Winkels die ook op maandagmorgen open zijn: Kruidvat en Trekpleister. Op maandagmorgen is het daar heel fijn: er is bijna niemand. Maar afstandbedieningen zijn er ook niet.

Dat de Trekpleister een Proffessioneel Springtouw heeft, dat vind ik wel goed nieuws. Een f teveel, daar doe ik niet moeilijk over. Maar een springtouw inplaats van een afstandbediening, op de een of andere manier klopt dat niet helemaal. Geen springtouw dus. Sterker nog, helemaal niks bij A, K of T..

Thuis besluit ik de defecte afstandbediening open te maken. Dat gaat alleen met grof geweld, maar het lukt zonder iets te breken. Wat je dan te zien krijgt is wel ongeveer wat ik verwachtte. Voor ingewijden: zo'n vel met rubberen toetsen en alles wat daarbij behoort. Ik poets alles schoon, klik het ding weer in elkaar. Een wonder: hij doet 't weer! Had ik toch bijna €2,00 verspild aan een nieuwe...

Die zes katten op een rij, dat was de vorige keer heel aardig gelukt. (Hier, scroll naar beneden.) Nu heb ik na een uurtje prutsen iets in elkaar geplakt wat je bij de reacties kunt zien. Na nog twee uur prutsen is het een heel klein beetje beter. Zo weinig dat het de moeite van het hier publiceren niet waard is.

Het probleem van niet precies dezelfde hoek of niet precies dezelfde grootte, da's makkelijk. Die middenkat, die bonte, Bimba voor haar vrienden, die is niet zo gestoken scherp als de andere vijf. Dat is alleen maar goed te krijgen door die vijf net zo wazig te maken als Bimba. Geen mooie gedachte. De onderste plank doorlopend maken, daar houd ik het dan maar op.
Ik troost me met de gedachte dat niemand zo lang naar die foto zit te staren als ik, waarschijnlijk ziet niemand dattie niet deugt. Een mooie gedachte.

maandag 5 februari 2007, 06:06 lees reacties

Hoe ben ik nou bij www.roscam.nl gekomen? Hier was ook nogal wat roscam, maar het begon met Jolanda. Even later gevolgd door Iris+Auke, enkele minuten later Dries, Joke en Simon. Auke weet zoveel van basen en zuren dat hij bijna niets meer eet of drinkt, zie vrijdag. Hij meet ook van iedereen de polsomtrek. Probleem: centimeter->inch, kilo->pound omrekenen, oplossing!

Iris gaat op weg naar een onzekere toekomst: ze heeft ontslag genomen zonder een nieuwe baan te hebben.

Joke en Simon veranderen niet van baan of manier van leven. Dries verandert wel, hij loopt en praat. Dat praten nog niet zo dat je een diepgaand gesprek kunt voeren maar er komen veel herkenbare woorden uit.

Iedereen bekijkt alle poezen, behalve Biche. Ik zou graag schrijven dat we Biche heel erg missen maar Bontje, haar moeder, kan niet tot zes tellen en wij kennelijk ook niet. Onze bezoekers weten bovendien niet wat ze missen.

De drie eerstgenoemde bezoekers moeten naar huis, J+S+D willen nog wat Ermelose buitenlucht inademen. Ik mag mee met die laatst genoemde drie, het is mooi windstil weer, we gaan naar de schapen. Dries imiteert heel herkenbaar een blatend schaap als hij van dit plan hoort. Bij de schapen aangekomen blijkt hij grote afstanden te kunnen afleggen, vooral als er aan het einde van die afstand een schaap staat.

Weer thuis, J+S helpen ons van wat bier af. (We hebben een drankprobleem nu Auke geen bier meer drinkt...) J+S helpen ons ook van wat kaas af. (Auke eet geen kaas meer maar wij wel, we hebben GEEN kaasprobleem!)

stoere wandelschoenen

zondag 4 februari 2007, 06:08 lees reacties

Cependant très mécontent
Le papa de l'ombrelle

Ik fiets via strand Horst naar Harderwijk, ondertussen zit aldoor dat liedje in m'n kop. Niet meer dan die twee regels, van de rest weet ik nog wel de bedoeling en de pointe, niet de woorden. Maar waarom? Het is weer voor ombrelle noch parapluie.
Gauw naar huis, even zoeken.

Nou even in volgorde. De eerste belangwekkende gebeurtenis van de dag was een poging tot het maken van een groepsfoto. Bij het vorige nest is dat uiteindelijk heel goed gelukt, deze keer was het echt negen keer niks:

Heel misschien, met heel veel Photoshoppen, wordt het nog wat. Nog een poging tot groepsfotografie zit er niet in, want:

Gebeurtenis nummer twee, de komst van Wendy met haar moeder. Ze komen Biche bekijken. Volgens de voorschriften mag Biche pas omstreeks 1 maart het pand verlaten maar omdat ze helemaal uit Terneuzen komen mag Biche (die opeens Blue Pearl heet...) nu al met ze mee. Aardige mensen, vooral moeder weet erg veel van genetica. 'Genetica' betekent bij kattenfokkers dat je ongeveer weet wat voor kleur kittens je mag verwachten bij een bepaalde poes/kater combinatie.

Op de foto links zie je als je heel goed kijkt een tatoeage, die is rechts uitvergroot. Diesel is de naam van Wendy's al vier jaar dode kater.

Wendy's achterzijde is versierd met een veel grotere tatoeage. Omdat Sneeuwuil hier de foto's maakt is daar geen foto van.
Sneeuwuil wil dat ook, niet die naam, maar die getatoeerde pootafdruk!

Nou nog even Harderwijk, klopt nu qua chronologie. Ik fiets langs strandjes waar altijd veel windsurfers zijn. Nu is er maar één, hij staat bovendien aan de kant. Een eindje verder zie ik wel zo'n zeil van een kitesurfer, een vlieger dus, hoog boven de struiken langs de oever. Het beweegt wel, maar wel erg dicht bij de kant, vreemd. Als ik dichterbij kom zie ik een mannetje op een skateboard met grote wielen. Getrokken door die kite rijdt hij met grote snelheid over een grasveld. Door de heersende windrichting kan hij heen en weer rijden, maar wel aldoor hetzelfde stukje. Het is behelpen...

zaterdag 3 februari 2007, 07:20 lees reacties

Ergerlijk geval van dierenmisleiding.

Ten eerste het boek van de Afrikaanse meneer. Ten tweede de boeken die Auke liet sturen. Ten derde het feit dat Auke mij morgen komt overhoren. Geen tijd voor andere avonturen, dus.

vrijdag 2 februari 2007, 05:55 lees reacties

Even naar Suikervlied, schreef ik dinsdag j.l. Dat tochtje maak ik nu weer, voornamelijk om te zien of Huub zo goed geweest is om mijn afvalberg op te ruimen. Dat was hij niet, zò goed, misschien vond hij die berg niet de moeite waard. Eigenlijk zou ik de berg moeten wegkruien want nu (vrijdag) verwachten we Jolanda met haar zus. Waarschijnlijk hebben die het te druk met elkaar om op een afvalbergje te letten. Ik ga een rondje fietsen.

Ik kom langs de schaapskooi, de kudde is thuis. Er is allerlei activiteit, mensen die er uitzien als cateraars. Je kunt in de schaapskooi trouwen, ook als je geen ooi + ram bent. Het homohuwelijk zal wel niet kunnen in Ermelo, maar een homo sapiens vrouwtje + een idem mannetje, dat wel. Ik vermoed dat dat gaat gebeuren en dat daarom de kudde thuis is, die willen daar natuurlijk bij zijn.

Ik fiets verder, ik hoor een niet te identificeren lawaai. Ik nader een asfaltweg en daar komt opeens een tank, van links. Ik geef 'm toch maar voorrang. Dan weer bos, ook daar is een niet te identificeren gedruis, lawaai kan je het niet noemen. Opeens kruisen er drie wilde zwijnen mijn pad, van rechts, die krijgen de voorrang waar ze recht op hebben.

Een mooi gezicht, ze rennen net zo achter elkaar aan als Poontah, Okkie en Anemoon. Ik bedenk hoe fijn het is dat er in het bos geen zwijnenpoortjes zijn waar ik voor verantwoordelijk ben. Minstens drie keer in de maand een nieuwe swineflap monteren. En dat terwijl die zwijnen proberen met z'n drieën tegelijk door dat poortje te komen.

Thuis. Een pakket van Amazon wordt bezorgd. Het bevat twee boeken: "The singularity is near" en "Fantastic Voyage", allebei helemaal of half door Ray Kurzweil. Deze boeken zijn besteld door Auke als reserve-exemplaren, zelf heeft hij ze al. Voor hem zijn ze samen de Bijbel, en hij is zo'n fanatieke zendeling dat hij deze twee boeken naar mij liet sturen. Ik noemde dat eerste boek al in dec '06, het tweede is meer iets voor Sneeuwuil. Eeuwig leven, dat lijkt me wel wat lang.

En we zijn nog niet klaar met het boek van de Afrikaanse meneer!

Later nog een reisje: de kittens krijgen hun eerste inenting. Een voordeel van kittens is dat ze met hun zessen in twee kooitjes passen. Ze worden ook gecontroleerd op medische gebreken: ze zijn zes keer perfect in orde. De dierenarts is heel tevreden. (Wat je allemaal niet kan vinden op het internet! Kim is Golden Retriever fanaat, maar ze vindt onze kittens ook erg mooi!)

donderdag 1 februari 2007, 06:06 lees reacties

Er is een vereniging voor wetenschappelike spelling. Meteen maar eens probere. Eerste fout, die n moet wel.

24 Januari beschreef ik een trynrys naar Haarlem. De tryn ryt langs de Haarlemmerhouttuinen, er is een kort moment dat je het Westerdok kan zien. Het Prinsenylant is maar nouweliks zichtbaar, helaas.

Van de Egelantirsgracht langs de Prinsengracht naar de Westerdoksdyk was een leuke wandeling. Er yndigde daar een veroeste spoorlyn, er stonden wat vervallen bedryfsruimten en er lagen allerly vreemde vaartuigen. Die bedryfsruimten waren min-of-meer gekraakt, ze werden deels als woonruimte, deels als, inderdaad, bedryfsruimte gebruikt. Er waren veel fantastise bouwerkjes aan toegevoegt. Het gaat nu dus over de oostoever.

Je zou kunnen zeggen dat het een krottenwyk was, de dichtst bij het sentrum gelegen krottenwyk ook nog. Ook toen wy nog aan de Egelantirsgracht woonden was er al veel belangstelling van projektontwikkelaars voor dit stukje Amsterdam. Als je het op Google Earth bekykt vint je een opname van zo'n twee jaar oud: een kale zantvlakte. Alleen de bootjes liggen nog waar ze lagen.

Die korte blik vanuit de tryn maakte me al duidelik dat de tyd niet stil gestaan heeft na ons vertrek. Enorme gebouwen waar vroeger die loodsen stonden. En woonschepen dwars op de wal, aan keurige stygers. Het piano model. Vroeger keek je vanuit een woonschip aan de ene kant op de kademuur (veel woonschepen hebben aan die kant geen ramen) maar aan de andere kant over het water. Nu heb je aan byde zyden buren.

Aanlyding tot deze tekst: Lilian verlaat haar woonboot aan het Amstelveld en betrekt een boot die deel van de Westerdok-piano is. Het prachtige Prinsenylant zal wel zo blyven als het is, maar vanaf de Bickersstraat kyk je wel tegen die niewbou op. Ik moet maar eens gaan kyken, Bierenbroodspot is er in elk geval nog...

Nog even naar januari?