naar december!

maandag 30 november 2009, 23:11 lees reacties

Als de zeespiegel twintig meter stijgt dan loopt het Hanengewei onder. Dat zou heel jammer zijn van de prachtige, spiegelgladde, asfaltlaag die er hedenmorgen is aangebracht. Bij laagwater zouden we dan naar Suikervlied vertrekken, dat ligt dertig meter boven de zeespiegel. (Nee, dan niet meer: tien meter boven de zeespiegel.)

Ik bedoel, vals plat. Op 3 km. stijg je 10 m. Alles door duizend delen: op 3 m. stijg je 1 cm. Geen enorme helling maar je voelt het toch. Ik fiets naar Suikervlied, de eerste serieuze fietstocht sind ik de nieuwe ketting + tandwielen monteerde. Van mijn conditie is niet veel meer over, ik hijg als was ik een trekhond.

In Suikervlied breng ik glaasjes met waxientjes en haal ik een videoband. Een vreemde ruil, maar dat was de opdracht. Er ligt een brief van Huub, hij heeft een nieuwe waterleiding gemaakt. Hij wil dat we de kraan een kwartier laten lopen voordat we water gaan consumeren. Lijkt me rijkelijk lang.

Terug langs het vennetje, het is mooi vol. Stukje bos en hei, ik hijg niet meer maar nu heb ik dat valse plat mee, je rolt bijna vanzelf naar het Hanengewei. Niet vergeten: de derailleur is niet perfect afgesteld, het lijkt wel of de nieuwe tandwielverzameling een millimeter smaller is dan de oude.

zondag 29 november 2009, 23:02 lees reacties

Wij wonen aan een driesprong. Als je een voetpad meetelt is het zelfs een viersprong, goed te overzien vanuit onze woonkamer. Op het punt waar al die sprongen tezamen komen staat een oud vrouwtje. Ik heb haar daar al eens eerder gezien, ik herinner me haar jas. Ze ziet er een beetje rommelig uit maar die jas is buitengewoon netjes. Duidelijk nieuw en niet van Wibra of Zeeman.

Ze kijkt om zich heen, doet een paar stappen in de laatste kijkrichting, kijkt dan weer een andere kant uit. Het lijkt er op dat ze de weg kwijt is, ik overweeg me ermee te gaan bemoeien. Dan stapt er een echtpaar uit een geparkeerde auto, mevrouw verdwijnt spoorslags uit het gezicht, meneer praat met het oude vrouwtje. Hij wijst allerlei kanten uit, erg duidelijk lijkt het me niet. Meneer verdwijnt, ik overweeg opnieuw om me ermee te gaan bemoeien. Maar het oude vrouwtje heeft toch wel wat aan de aanwijzingen, ze verdwijnt met gezwinde pas. Heel fijn, want wat moet je met zo iemand? Je kunt moeilijk huis-aan-huis gaan aanbellen met de vraag of ze oma kwijt zijn.

Redelijk weer, even een rondje lopen. In Bussum heb je het Spiegel, in Ermelo-Noord heb je net zoiets. Gebogen lanen met enorme huizen, heel moeilijk om daar de weg te vinden. Uit een (gebogen) zijweg komt een oudere man met fris lichtrood geverfd haar. Hij roept mij toe: "Ik ga op bezoek bij kennissen!".

Ik wacht even tot hij bij me is, zeg dan dat dat leuk is.
Hij weer: "Ik kan niet tegen binnenzitten, ik moet frisse lucht hebben"
Ik: "Ja, frisse lucht is goed"
Hij: "Ik kom uit Zeist, maar vroeger woonde ik in Veldwijk" (Veldwijk=gekkenhuis)
Ik: "Helemaal uit Zeist", tegelijk denk ik: 'overstappen in Utrecht, zo erg gek is hij dus niet'
Hij: "Ik kan niet tegen binnenzitten, ik moet frisse lucht hebben"
Ik: "Ja, een eindje lopen"

Ik vermoedde dat hij nog in Veldwijk woonde, maar dat zei ik niet. Ik hoefde niks te zeggen:
Hij: "Mijn broer heeft me daar weggehaald en nou woon ik in Zeist. Ik heb een hersenbeschadiging gehad en daarom kan ik niet zo goed denken. Maar waar wonen die kennissen nou?
Ik: "Weet u een straatnaam?"
Hij: "Het is een heel eind van het station, het is een dokter van Veldwijk, ik heb 'm al zo lang niet gezien"

Al pratend kwamen we bij een volgende zijweg. Hij: "Ik denk dat het daar is. Ik heet Hennie". Daarna gaf hij me een hand en liep met grote snelheid de zijweg in. "Dag Hennie!" zei ik, maar ik weet niet of hij het hoorde. Ik weet ook niet of die dokter daar echt woonde...

Het is erg oppassen met de buitenwereld. Voor je het weet heb je een hele verzameling mensen die de weg kwijt zijn. Je zou ze eigenlijk een TomTom moeten geven.

zaterdag 28 november 2009, 22:49 lees reacties

We krijgen opeens een onbedwingbare zin in een reisje. Een reisje naar Ikea! De noordelijke bank is nog heel redelijk, de oostelijke bank is dusdanig van krabsporen voorzien dat de Kringloper bedenkelijk zou doen. Geen drie maanden geleden dat we de vorige hoezen kochten. Eigenlijk wil Sneeuwuil nieuwe dekbedden, nu dus ook reserve hoezen.

We zoeken op de Ikeasite, vinden daar de hoezen en de dekbedden. Als je precies weet wat je hebben wil dan zou je dat binnen 10 minuten moeten kunnen afhandelen. Het reisje is een half uur, de banken weten we ook snel te vinden. Voor de hoezen moet je een bon laten vervaardigen door een Ikeapersoon.

Waar die personen te vinden zijn weten we ook nog. Een jongeman maakt de bon, Sneeuwuil vertelt hem dat we acht katten hebben en wat die doen. De jongeman zegt zonder een seconde na te denken "dan moet u acht hoezen voor over de katten nemen". Een moment waar de Michelin Gids 'vaut le voyage' bij zou zetten.

Omdat we ons de naam van de dekbedden (Mysa Vete) hebben ingeprent lukt het ook vrij snel om die te vinden. Binnen 10 minuten weer buiten was iets te positief gedacht, maar iets meer dan een kwartier is ook mooi.

Maar nee. Sneeuwuil wil ook nog lakens en dekbedhoezen. Die zijn er zonder tal, maar de meesten bevallen ons helemaal niet. Uiteindelijk gaan we voor rood geruit. Rode vlakjes, wat minder dan een centimeter in het vierkant, met witte lijntjes. Eigenlijk willen we blauw geruit, maar die zijn op de andere étage. Omdat we geen zin hebben in nog eens die zigzag route die Ikea je door de winkel laat lopen berusten we toch maar in die rode.

Net voor de uitgang protesteert Sneeuwuil. Ze besluit om aan de hand van de plattegrond terug te rennen en de rode ruiten om te ruilen voor de blauwe. Ze laat de rode achter bij de blauwe wat veel verwarring bij de Ikeapersonen zal opleveren, dat maken we gelukkig niet mee.

Naar huis! Zijn wij te oud, te grieperig of ligt het aan Ikea? We hopen er nooit meer te komen...

vrijdag 27 november 2009, 23:09 lees reacties

Vandaag werd het asfalt voor onze deur gefreesd. Vinden jullie asfaltfrezen geen interessant onderwerp? Wacht dan tot maandag, dan is er een ander onderwerp: het asfalteren van het Hanengewei!

De Rexen vonden het wel leuk, dat frezen, de rest had weinig belangstelling. Verder wat cd's gekopieerd en met webcams en computers geprutst. Jammer, geen logstof.

donderdag 26 november 2009, 23:12 lees reacties

Even de actualiteit behandelen.

• De kilometerheffing. Daar ben ik heel erg voor. Wij rijden niet veel kilometers, heel weinig op de snelweg, nooit in de spits. Daar gaan we dik geld aan over houden. Ik ben er ook heel erg tegen, ik denk dat het niet zo simpel is om het technisch goed voor elkaar te krijgen. Als je bedenkt dat dat fameuze communicatiesysteem, C2000, nog steeds niet goed werkt...
• De wietplantages. Of de aanpak daarvan. Dat is nou eens een eenvoudig op te lossen probleem: legaliseren. Net zo als er legale jeneverstokerijen zijn moeten er ook legale wietplantages komen. Met controle door de Voedsel en Waren dinges, met accijnzen, enzovoorts. Even bij het CBS kijken, kon niks recenters vinden:

  8.25 Stroom van cliënten van consultatiebureaus voor alcohol en drugs naar verslavingsvorm
  

  	1995	1998	1999	2000	2001
  Cliënten per 1 januari
  alcohol	10875	12008	12556	12845	12073
  opiaten	10602	12834	13356	13340	15366
  cocaine	1454	2604	2884	3734	4216
  cannabis	879	1688	1501	1717	1873
  gokken	2846	2217	2088	1952	1566
  overige	832	1554	1399	1585	1374
  n.v.t	1313	743	779	735	496
  Totaal	28801	33648	34563	35908	36964

  Met andere woorden: cannabis? Waar hebben we het over?

• Neelie Kroes moet Commissaris voor Drugsbeleid worden. En dan in heel Europa de cannabisteelt legaliseren. De tekorten bij de politie zijn ook meteen opgelost.
• Zalm. Zelfs het kattenvoer met Zalm vertrouwen we niet meer.

Vandaag twee nummers van 'Onze Taal' in de brievenbus. Iris heeft ons een jaarabonnement kado gedaan. Ik heb Sneeuwuil in lange tijd niet zo hard horen schateren als nu om de achterpagina's.

woensdag 25 november 2009, 23:17 lees reacties

Als je niets meer verwacht komt het toch nog. De webcam dus, volgens de 'customs declaration' is het pakket daar op 2009-10-30 langs gekomen, daarna 'by air mail' in vijfentwintig dagen hierheen gevlogen. Maar hij doet 't!

De panda doet het ook weer, heb het luikje voor z'n batterijen gespalkt. Stukje ijzerdraad op gebroken plastic deel, vastgeplakt met secondenlijm, gaat heel goed. (Het kattenluik heb ik ook zo gespalkt, dat houdt het al maanden vol.)

Tijd om mij op de laptop te storten, die met dat diskprobleem. (zie 3 nov) Het is nog niet vanzelf over gegaan.

Een disk helemaal uit Australië. 16 Australische dollars = 9,85586422 euro's volgens Google. Dan nog de verzendkosten, veel gekker moet het niet worden. Zwijnen, nog even wachten!

Wij hebben op de een of andere manier het Huisje van de Zeven Dwergen gemist. AH heeft het niet meer, gelukkig hebben we Marktplaats. Sneeuwuil is tot het middernachtelijk uur bezig met het verwerven van huisjes en nog-steeds-niet-dubbele dwergen. De foto van het Huisje op Marktplaats is mooi duidelijk, met een duidelijke AH-prijs. Andrea heeft flink ingekocht, ze vraagt nu meer dan het dubbele. De dwergen etc. worden een obsessie, vooral omdat alles nu dubbel moet. Sneeuwuil vindt bovendien hun meubilair onvoldoende. Ik ben bang dat ze de belangstelling bij de doelgroep niet helemaal juist heeft ingeschat.

Samenvattend kun je zeggen dat we de hele dag alleen maar met Marktplaats/eBay bezig zijn.

dinsdag 24 november 2009, 23:29 lees reacties

Even Suikervlied inspecteren, het ziet er stofgezogen uit. Nog steeds geen wroetsporen, komt goed uit want nog steeds geen webcam. Stuurde een email-op-poten naar Hong Kong, ze zijn nou nog bezig een antwoord te verzinnen.
Verder naar de kringloper in Putten, daarna de kringloper in Ermelo. Sneeuwuil zocht een kledingstuk, vond dat ook. Ik dacht dat ze al een kledingstuk had, dat schijnt te simpel gedacht te zijn. Gewone winkels, ook dat nog, maar geen avonturen.

Die kleuren kloppen vrij aardig, althans op de ene computer. Op de andere zijn ze het toch net niet, bij jullie zal het wel weer heel anders zijn. Het plaatje komt van het www, in tien seconden gevonden. Daarna toch wel tien minuten geprutst om de kleur goed te krijgen. (Dit is dus de festonsteek.)

Ik denk over een filmpje. Drie scènes: 1: overzicht van de winkel, 2: voornamelijk de olifant, 3: de actie van het robotje. Dat zijn dus drie verschillende basistekeningen. Als elke scène 1 seconde duurt dan moet ik drie keer 24 variaties op de basistekening maken. De basis 1 uur tekenwerk, de variaties 24x15 minuten, dat is 7 uur per scène. Totaal 21 uur voor een filmpje van 3 seconden.

Ik denk niet meer over een filmpje. Jullie hebben toch wel fantasie? Nu ga ik een panda plakken. Je ziet, ook wakend kom ik in bizarre situaties terecht.

maandag 23 november 2009, 23:12 lees reacties

Ik ben in een winkel van kantoorbenodigdheden. Ze hebben net nieuwe voorraad binnengekregen. Alles is over de vloer uitgespreid, waarschijnlijk om het netjes gesorteerd in de vakken te kunnen stoppen. Veel kleine dingetjes, maar die zijn in van die blisters verpakt zodat ze toch nog een aanzienlijk oppervlak beslaan.

Ik moet heel voorzichtig tussen die blisters doorlopen om verder in de winkel te komen. Wat ik daar wil bemachtigen ben ik vergeten.

In sommige blisters is beweging, knopjes die zichzelf indrukken, zelfs knopjes die van plaats verwisselen. Te midden van dit alles zit een olifant met een oud-rose jasje aan. Heet dat omgefestonneerd? Zulke randen dus, okerkleurig, ton-sur-ton bij het oud-rose. Het jasje sluit aan de achterkant, de olifant ziet geen kans om het dicht te krijgen. Tussen alle handelswaar duikt nu een klein robotje op, dat doet heel handig de zes knopen van het olifantenjasje in de knoopsgaten.

Ik hoest een stuk gemakkelijker vandaag maar of het geestelijk nou wel helemaal in orde is?

Internet is helemaal niet nodig om angst voor inenten te verspreiden. Omstreeks 1935 was er commotie om de pokkenprik (niet helemaal onzin, je kunt er hersenvliesontsteking van krijgen) zodat veel kinderen toen niet ingeënt werden. Ik wel, ik kwam tegelijk met een aantal van die niet geënte jongetjes in militaire dienst. Daar kreeg je een reeks prikken, of je die kon weigeren weet ik niet.

Was je als baby geprikt dan had je daarna een duidelijke pok op je schouder. (Had ik heel mooi, nu nog maar nauwelijks zichtbaar.) Bij het prikken werd dat gecontroleerd, had je de pok dan heette je daarna 'revac', ik schat dat er 20% revacs waren. De eerste prik op of na je achttiende was niet leuk, je was er wel een week ziek van. Bij de registratie van de revacs ging iets mis, de hele compagnie moest later aantreden met ontblote linker- c.q. rechterschouder.

De revac status had één groot voordeel: je mocht in het weekend wèl naar huis!

zondag 22 november 2009, 23:00 lees reacties

Ik lees over Herschel, hoe die de planeet Uranus ontdekte. Als je dat zo opschrijft lijkt het nogal saai, maar het is echt spannend in 'The Age of Wonder'. Niet echt logstof.

Nu moet ik nodig wat lichaamsbeweging hebben, ik loop een rondje Ermelo. Als ik terugkom zijn de Suikervlied bezoekers, K+R, al gepasseerd. Jammer, weer geen logstof.

Van mijn kwaal zijn niet veel symptomen meer over, behalve dat ik een sterke neiging tot liggen slapen heb. Tussendoor nog iets tegen drugsbestrijding gelezen, waar ik het erg mee eens was.

zaterdag 21 november 2009, 23:40 lees reacties

Sneeuwuil d'r papier komt. Het blijkt geen 300 maar toch 260 grams te zijn, veel slapper dan het 260 grams van Agfa. Bovendien moet je de printer anders instellen om de kleuren goed te krijgen. Sneeuwuil is erg kwaad, het lijkt me veiliger om het pand te verlaten.

De twaalfde, vorige week donderdag dus. Toen monteerde ik die fietsketting, nog steeds niet gefietst. Nu is het wel erg mooi weer, (weinig wind, 16.3°!) ik ga proberen of ik nog kan fietsen.

Nee dus. Ik fiets heerlijk soepel, dan voel ik een tikje in de ketting. Nog een tikje, de teller springt net op 100 meter, dan ligt de ketting er af. Gebroken, speuren naar de sluitschakel, die is er nog. Conclusie: fabrieksfoutje, makkelijk te repareren maar daar heb ik nou even de kracht niet voor. Ik loop wel een rondje.

Weer thuis. Het is echt waanzinnig mooi weer maar ik moet weer eens even zitten. Ik lees verder in het aangekondigde boek. Ik hou erg van boeken waar je aan kunt zien dat de schrijver z'n huiswerk goed gedaan heeft. Dat is hier zo, alle feiten zien er heel overtuigend uit, ook de verbanden tussen die feiten doen dat. Daar komt bij dat de schrijver, Richard Holmes, erg goed kan schrijven. Waren er maar duizend van dit soort boeken! (Eentje is er wel: 'A Short History of Nearly Everything', van Bill Bryson, las het net voor de tweede keer.)

Bij 'Onze Taal' zijn het echte feestbeesten, elke twee jaar een congres! In Utrecht, Iris ging er heen, kwam daarna naar Ermelo. In 2007 was het congres heel leuk, in 2009 zo mogelijk nog leuker. Zelfs minister van der Laan was leuk, voor mij aanleiding haar op deze link te wijzen. Sneeuwuil zocht Kees Torn op, door Iris erg leuk gevonden. Door ons ook.

vrijdag 20 november 2009, 23:20 lees reacties

Alan Turing bedacht in 1936 de Turing Machine. In feite zijn al onze computers Turing Machines, dat was dus heel slim van Alan in een tijd dat er nog helemaal geen computers waren. Hij bedacht ook de Turing Test, minstens zo leuk.

In een kamer staat een toetsenbord met een beeldscherm. De aansluitkabels verdwijnen door een gat in de muur naar een andere kamer. Daar gaan de kabels naar een computer òf naar een tweede beeldscherm+toetsenbord met iemand die kan lezen en schrijven er bij. Je mag in de eerste kamer vragen intikken, op het scherm komt het antwoord. Als je niet kunt vaststellen of het antwoord van mens of machine komt dan is de machine geslaagd voor de Turing Test.

Wat je test is of en in hoeverre kunstmatige intelligentie bestaat. In feite test je de kwaliteit van de programmeur van de computer die de antwoorden geeft. Een handige programmeur zorgt ervoor dat de antwoorden niet altijd helemaal kloppen, soms zelfs helemaal fout zijn. (Een beroemde variant is Eliza.)

Echt mooi is het als de computer kan liegen. Sneeuwuil bestelt bij een computer papier. Na een tijdje krijgt ze een mail. De bestelling wordt bevestigd, ze krijgt ook een track&trace code. Die code blijkt niet te werken, niet automatisch, ook niet heel zorgvuldig met de hand overgeschreven. Nou ja, een foutje moet kunnen, als die code er is dan is het pakket op het postkantoor. Waarschijnlijk morgen, anders overmorgen, dan komt het papier!

Niet dus. Na drie dagen nog niet. Sneeuwuil vindt met veel moeite een klachtenformulier, later zelfs een telefoonnummer. Wat blijkt, het papier is op, in bestelling bij de fabrikant. De computer had dat track&tracenummer helemaal zelf bedacht! Als dat geen kunstmatige intelligentie is...

Later blijkt dat het papier niet meer gemaakt wordt. Dat verklaart wel waarom we het nergens konden krijgen. Sneeuwuil telefoneert nu heel gezellig met ene Harald. Die gaat haar nu 300 grams papier leveren voor de (al betaalde) prijs van 260 grams! Eind goed, al goed, als dàt papier tenminste echt komt.

Toevallig: Computerbrein met denkvermogen van kat gebouwd. Welke kat, dat staat er niet bij. Hindert niet, het is een wat kort door de bocht vertaling van meer dan een kat. Zou IBM Rozepoot kennen?

donderdag 19 november 2009, 23:09 lees reacties

Het taalgebruik is niet zo heel veel slechter dan dat van de gemiddelde internetter, ik kan me voorstellen... Nee, ik kan me toch niet voorstellen dat iemand hier intrapt. En zelfs als je dat wel doet, dat intrappen, er is niks waar je op kunt klikken!

Citaat uit mail van 30 oktober over de webcam:

Die rare naam ziet er verdacht uit, maar die heb ik zelf bedacht. 31 Okt bestaat, die laatste datum, 2009-11-17, daar is dus al rekening gehouden met weekends. We zijn al twee dagen verder, ik vrees dat ik naar Hong Kong zal moeten om te vragen waar het pakket blijft. Ik zal toch niet opgelicht zijn voor het bedrag van €5,50?

Bezoek van Kaat en Rogier. Kaat is de zus van Noëlle, de familieband is duidelijk zichtbaar. Ze gaan een paar dagen in Suikervlied zitten. Rogier kan je hier zien. (Klik op 'over ons', naar beneden scrollen.) Hij vertelt over websites maken, het lijkt er op alsof hij heel goed weet waar hij het over heeft. Eindelijk eens iemand waarmee je verstandig kunt praten.

Daarna de meisjes. Spelletjes etc., Sneeuwuil probeert ze nog meer kaarten voor de handel te laten tekenen. Yvonne kan dat op commando, Marleen niet. Nu ga ik weer eens een kwartiertje hoesten.

woensdag 18 november 2009, 23:11 lees reacties

De nacht is als de afgelopen nachten. Kriebelhoest. Met dit verschil dat ik niets denk. De verloren slaap haal ik overdag weer een beetje in. Een kwaal van niks, met als enige symptoom die kriebelhoest.

Alweer een leuk reisje: nu naar de dokter voor de eerste Mexicaanse prik. Het is nog strakker georganiseerd dan bij de gewone prik, het hele team staat zo ongeveer op de voordeurmat. Een paar mensen voor ons, in de tijd dat wij kans zien een arm te ontbloten zijn ze weggewerkt. Negen dec. mogen we nog eens.

Aansluitend naar Suikervlied, we verwachten bezoekers. Sneeuwuil wil de toestand van het gansche interieur bekijken, ik wil het enorme bladerpakket op het toegangspad verwijderen. We doen wat we willen doen, ik constateer nog even de afwezigheid van wroetsporen. Verder.

Verder naar AH. Sneeuwuil houdt een lopend totaal bij van de prijzen van de artikelen die we denken nodig te hebben. Zulks om een veelvoud van €15 lichtelijk te overschrijden. Bij de kassa blijkt echter dat de dwergen op zijn, als de bliksem brengt ze alles wat we niet echt nodig hebben (die champagne van €150,00) weer terug.

Sneeuwuil heeft trouwens al vals gespeeld: cruciale dwergen op Marktplaats gekocht. Ik ben wel blij dat die stinkdwergenactie voorbij is.

dinsdag 17 november 2009, 23:29 lees reacties

Nacht. Als ik enige tijd in de slaaphouding lig slaat de kriebelhoest toe. Ik ga rechtop zitten, het gekriebel wordt vervangen door 'gewone' hoest, die stopt na een minuut. Liggen. (ga terug naar het begin van deze alinea, na het woord Nacht. Herhaal dat tien keer.)

Grumpy, Dopey, Bashful, Happy, Sneezy. Ik ken de namen van vijf van de zeven dwergen uit mijn hoofd. Waarschijnlijk ken ik die al zeventig jaar, twee namen zijn in die tijd verloren gegaan. Niet slecht, dat geheugen, maar echt nuttige informatie...

Dat van die namen bedenk ik tijdens het hoesten. Ik weet het niet meer helemaal zeker, maar waarschijnlijk heb ik de Sneeuwwitje film in 1939 of begin 1940 gezien, samen met Zus. Het Passage-Theater herinner ik me nauwelijks, de Passage wel. Vond ik heel mooi.

Iets heel anders, een project van Sneeuwuil, met assistentie van Marleen en Yvonne, op Marktplaats. Dit om de plotselinge behoefte aan zwaar fotopapier die gisteren geopenbaard werd, te verklaren.

Nog iets anders. Bijna elke dag bezoek van de meneer van TNT, die van de postpakketten. Soms een kledingstuk van Marktplaats, soms iets van een postorderbedrijf maar dat is dan voor een van de afwezige buren. (Nou je het zegt, waar blijft die webcam?) Vandaag brengt hij het aangekondigde boek van Amazon! Het liefste zou ik meteen gaan lezen, maar we moeten naar de mondhygiëniste...

Qua mondhy: geen logstof, zelfs geen hoestbui, alles ok. Sneeuwuil had voor ons bezoek onze mogelijke griep gemeld, de receptioniste vond dat geen bezwaar. De hygiëniste vond het ook geen bezwaar maar verbaasde zich wel over het feit dat zij niet bij een risicogroep behoort. Nu tijd voor het boek (recensie in NRC), geen tijd meer voor het log.

maandag 16 november 2009, 23:15 lees reacties

Sneeuwuil wil 260 grams fotopapier. We gaan naar Peter, Expert, S&F en Hartenberg, in deze volgorde. Die laatste heeft 't zowaar, wel van een ander merk. Dat betekent weer experimenteren met de printerinstellingen. Tussendoor ook nog apotheek, Aldi en Blokker, kortom, we hebben het razend druk.

We eindigen bij AH, daar scoren we Sneezy en de wasbeer, zie bijgaande afbeelding. De wasbeer heeft het grote voordeel dat hij een stuk (keuken?)vloer aan zich heeft, die blijft wel staan. Zelfs Sneezy blijft staan, dit ondanks een uitgestrekte arm met zware zakdoek, ik voel me wel aan hem verwant.

Ik vraag me af hoe wasbeer en consorten gemaakt worden, het zijn geen vormen die in één keer uit een mal kunnen komen. Zo misschien? Nee, te langdurig procédé, toch wel fascinerend filmpje.

Genoeg belevenissen voor één dag, ik moet maar weer eens effe gaan legge. Daarna voldoende kracht om dit te lezen. Nog meer goed nieuws:

Om 22:45, net voor het avondeten, beginnen zeven van de acht naar elkaar te slaan, die moeten maar eens naar groepstherapie. Dweiltje geven we op voor een assertiviteitstraining.

Het nieuwe fotopapier lijkt veel te dun. Afdrukken zijn heel mooi, 'satin', maar helemaal niet watervast. Even zien, A0=2 x A1=4 x A2=8 x A3=16 x A4. A0=1 m², 16 vellen wegen 260 gram, 48 vellen wegen 780 gram. Twee vellen verbruikt, ik weeg er 50-2, klopt precies. Het ene papier is duidelijk slapper dan het andere bij hetzelfde gewicht. Sneeuwuil bestelt Agfa papier dat we kennen op het www. Wel €0,40 per vel...

zondag 15 november 2009, 23:03 lees reacties

- meet other chrisitan singles


Are you tired of not meeting the right people?
Find christian singles who are looking for people just like you.
Share your love of god with someone special.
Friendship, romance, happiness, and love!
Find the person of your dreams today!

Faithful christian singles

Geweldig, geen spam meer bij het veranderde 'reageer' adres. Wel bij m'n 'gewone' adres, soms heel merkwaardig. Ik heb de indruk dat ze weinig moeite doen om de juiste doelgroep te bereiken. Zoals Dawkins zei, als die executie van Jezus omstreeks 1950 in het zuiden van de USA was geweest dan liepen die meisjes nu met een koordje met een electrisch stoeltje er aan. Overigens, 'god' zonder hoofdletter!

Gisteren de hele dag binnen, hielp niet. Vandaag nog steeds glamp, naar buiten, uurtje lopen, lichtelijk ontglampt. wo-do-vr-za-zo, vijf dagen, het zou nu wel eens klaar moeten zijn met die vage kwaal.

zaterdag 14 november 2009, 23:06 lees reacties

glamp

Temperatuur 36,8°, goed geslapen, geen keelpijn, hoofdpijn of wat voor griepsymptoom dan ook. Toch lichamelijk en geestelijk (vooral geestelijk!) een dweil gelijk. En dan bedoel ik niet Dweiltje de Poes want die is altijd vrolijk en energiek.

Temperatuur 14°, een enkel drupje, iemand met meer energie zou het toch wel fietsweer noemen. Ik niet, ik loop een flink stuk, een cirkel om het centrum. Lichaamsbeweging wil wel eens helpen bij algemene malaise maar nu blijft het zoals in de eerste alinea beschreven. Glamp.

(Googelen op 'glamp', dan schrik je even. Ongeveer duizend keer een boekje over de heks Paddenwratje die een kabouter die zich glamp voelt opkikkert. Maar het komt goed.)

donderdag 12 november 2009, 23:15 lees reacties

die fiets verstoort de tekst hierboven, ik zet hem even hier

Nou, mijn griep was wel heel erg mild. Ik mag weer naar buiten, dus ook naar de schuur. De fiets gepoetst, achterwiel er in, ketting gemonteerd, hier en daar een klein drupje olie, band opgepompt, klaar. Geen fietsweer.

Later, fietsweer! Dan blijkt dat er nog een fietsverbod is. Lopen, dat mag, we lopen naar AH. Geen avonturen, zelfs geen omvallende dwerg. Maar hierdoor wel veel tijd om een virtueel fietsje te maken. (Nu pas zie ik dat ik de ketting vergeten ben. En die doorzichtige kop, dat zal wel nasleep van de griep zijn...)

woensdag 11 november 2009, 23:21 lees reacties

Heb ik het nou, of had ik het? Vannacht, weinig slaap, beetje keelpijn, beetje hoofdpijn. De thermometer zegt 'low battery', zo voel ik me ook een beetje. Vanmorgen, nog een kleine twee uur geslapen, nu (13:00) lijkt er weing meer aan de hand. Maar ik mag van Sneeuwuil niet naar buiten, geen avonturen dus. Mooi tijd om eens een tekst te produceren waar de wereld wat aan heeft. Helaas, toch wel wat suffer dan gewoonlijk, nog maar eens twee uur slapen.

dinsdag 10 november 2009, 23:16 lees reacties

Okt 07 kocht ik een nieuwe fietsketting. Ruim twee jaar met één ketting, dat is lang, tijd voor wat nieuws. Dan ook meteen nieuwe tandwielen:

Als je weet dat het grootste tandwiel de eerste versnelling is en dat ik meestal in de vierde rijd dan snap je die rode pijl. Die wijst naar het meest versleten tandwiel, scherpe tandjes terwijl ze stomp horen te zijn. Het zou mooi zijn als je alleen dat tandwiel kon vervangen, misschien ook dat van de derde.

Mooi regenweer, het moment voor fietsonderhoud. Die tandwielenverzameling schroef je in z'n geheel op de achterwielnaaf, heel gemakkelijk. Ze er na twee jaar weer afschroeven is een probleem: bij het fietsen trap je ze steeds vaster en als je terugdraait gaat de zaak freewheelen. Zonder special tool lukt het niet, maar ik zie kans een special tool te improviseren. Vervolgens moet je eventjes de kracht van een olifant hebben, dan lukt het.

Naar de fietsenmaker. De verzameling inclusief freewheel met die kleine palletjes en kogellagers kost bijna €15,00. Eén los tandwiel kost ongeveer €10,00, dat schiet niet op. Ik koop de verzameling en een nieuwe ketting, voor €25 kan ik weer twee jaar rijden. Intussen ga ik op Marktplaats zoeken naar één tandwiel met 18 tanden, te monteren in 2011.

Uurtje later. Meteen nieuw vet in de lagers, dat was na de geboorte van de fiets nog niet gebeurd. Tandwielen gemonteerd, nou de ketting nog, maar het wordt me wat te koud in de schuur. Morgen verder.

Bericht van Yvonne:

Het gaat wel weer met de familie!
Ik heb even gebeld.
Beter dan zondag en gisteren, dus dat is goed nieuws.
Ze willen wel langs de grieppoli, om te laten vaststellen of het inderdaad de Mexicaanse is.
En ze waren goedgemutst.
Dus het lijkt allemaal mee te vallen.

Als het de Mexicaanse is lijken wij wel immuun te zijn...

maandag 9 november 2009, 23:15 lees reacties

Het hoeft niet meteen een lasbrander te zijn maar toch minstens wel een klein schroevendraaiertje. Iemand die daarmee werkt, dat is in mijn ogen een technicus. Als kind heb ik lang moeten nadenken over het begrip 'tandtechnicus', ik koppelde 'techniek' aan zoiets als 'machinefabriek'. Ik kwam toen tot de conclusie dat een tandtechnicus toch wel meetelt, al gebruikt hij dan geen hydraulische pers van een paar honderd ton.

Maar nu krijg ik het aanbod mij te laten scholen tot

Farmacie technicus? Met een vijzel van alles fijnstampen, tabletten persen, machines om capsules te vullen, ik kan me er iets bij voorstellen. Maar het moet iets zijn wat je in minder dan vier maanden kunt leren, ik vrees dat er 'apothekers assistent(e)' bedoeld wordt. Ik herinner me mijn gezeur over klaarmaken, daar hoef je geen technicus voor te zijn. (Blij dat ik dat nog weet, nog niet dement. Of toch wel, ik maakte toen en toen dezelfde opmerking...)

Dat het toch echt wel wat is, Pharmacy Technician, bewijst deze foto. En anders deze tekst wel, 'counting tablets' is een belangrijke taak.

Ik zou het toch wel willen zijn, P.T., want Sneeuwuil heeft het erg druk met medicamenten. Ze verwacht dat we binnenkort wel geveld zullen zijn door de ene of de andere griep. Eén van ons, of beiden, beiden tegelijk kan ook. Poezen, die kunnen het ook krijgen. Ze verwacht ook een ziekenhuisopname, misschien wel twee, met Intensive Care.

We gaan boodschappen doen: grote hoeveelheden kattengrit, grote hoeveelheden voer voor mens en dier, zeer veel sinaasappelsap. Naar Action voor een enorme tas met ritssluiting. Die moet worden ingericht als vluchtkoffer, voor als ze plotseling naar het St. Jansdal moet. Ondanks mijn protesten neemt ze er voor mij ook een. Toegegeven, het zijn fraaie tassen en ze kosten maar zoiets als €2,50 per stuk. Later word ik nog uitgestuurd voor tandenborstels, die elektrieke dingen zijn niet opgewassen tegen een ziekenhuisopname van meer dan 48 uur. Weer naar Action, drie tandenborstels voor €0,69, in zo'n situatie is niets mij teveel.

De belangrijkste vraag is natuurlijk: heeft het St. Jansdal draadloos internet? (Ja!)

Ik hou erg van complottheorieën, ruim 40 jaar geleden kon het personeel bij Philps-Apeldoorn de griepprik krijgen. Toen werd gefluisterd dat we proefkonijnen voor Philips-Duphar waren, niet helemaal onmogelijk. Nu hebben we het www, dat wemelt van de complottheorieën. Het verhaal dat er nu met de griepprik een nano-chip geïmplanteerd wordt vind ik erg mooi. Ik kan wel veel vermeldingen van dat verhaal vinden, maar helaas lijkt niemand het helemaal serieus te nemen...

zondag 8 november 2009, 23:14 lees reacties

Gisteravond, bij de chinees, leek Jules wat aan de warme kant. Vanmorgen niets aan de hand met Jules maar Joke wat aan de warme kant. Daarom een snelle terugtocht naar Amsterdam met nauwelijks een tussenstop bij ons adres. Lekker rustig, dat wel, maar of we daar nou zo blij mee zijn? (Laatste nieuws: Simon ook koortsig, kinderen nog steeds ok.)

Dan maar naar Buitenhof kijken. Neelie als minister-president, ik wist niet dat dat idee bestond. Ik heb de peiling van Maurice de Hond gemist, hier rechts een stukje daar uit geknipt. Cohen staat net boven Kroes vòòr de afronding op 14%. Allebei prima, met de nummers 3 en 4 heb ik wat meer moeite.

Max Pam citeerde Gorbatsjov, we hoorden G. dat zelf ook al zeggen: trek je terug uit Afghanistan. Lijkt een goede raad, nou nog een manier vinden om het netjes te doen.

Toen nog een mannetje over de klimaattop in Kopenhagen. Ik probeer er al langere tijd achter te komen hoe het nou ècht zit met dat klimaat. Ik ben niet helemaal zeker of welke maatregel dan ook veel invloed heeft op de gemiddelde temperatuur, maar dat zeg ik natuurlijk niet hardop.

Nu ga ik flink stuk lopen, eens zien hoe het nu met de temperatuur staat. Nou, vandaag is die prima!

Ik krijg erg veel spam op frankslog. Ik heb daarom mijn e-mail adres veranderd in - Als je klikt op reageer krijg je dat nieuwe adres automatisch.

Rare spam, ook dat nog. Afzender: Your Sexual, onderwerp: big discounts. Tot zover gaat het nog maar dan komt de inhoud: reclame voor nephorloges....

zaterdag 7 november 2009, 23:03 lees reacties

Joke, Simon, Dries en Jules op bezoek. Ze gaan een nachtje in Suikervlied doorbrengen. Jules heeft prikken gehad, zoiets als DKTP, geen Prevenar, maar toch. Gisteren een beetje warm, nu lijkt hij nergens last van te hebben, vrolijk, wijst naar alle katten. Z'n ouders beweren dat hij kan lopen maar een demonstratie?

Bij de open haard staat een doofpot. In de open haard staat de kattenbak, we plegen dat wat uit de bak moet in de doofpot te scheppen. Jules negeert de open haard maar hij ziet wel kans de doofpot open te maken. Geen goed plan, ik ga de doofpot legen en dan in de schuur achterlaten. Dries doet de schuurdeur achter mij op slot, hij vindt dat erg leuk. (Vind ik ook, maar dat laat ik niet merken.) Simon bevrijdt me, geeft me de sleutel, Dries probeert mij de sleutel af te pakken. Vreugde alom.

Jules is dus vrolijk, Dries is ook vrolijk, hij wil het speelgoed waar hij bij het vorige bezoek mee speelde. Ook nog interessante gesprekken met J+S, niet geschikt voor het log. J+S+J gaan zich installeren in Suikervlied, wij mogen Dries beheren. Hij komt met een 'Dikkie Dik' boek en zegt: "lezen". Ik neem aan dat hij voorlezen bedoelt, dat doe ik. Een à twee regels per bladzij, dat kan ik nog net behappen. Daarna mag ik een siësta, als ik terug kom zitten Dries en Sneeuwuil heel tevreden Tom & Jerry te kijken.

Dries kan lezen. Een boek met op iedere bladzij een plaatje van een dier met onderschrift. Bij de giraf zegt hij gi--rr--af, bij de krokodil kr--oo--koo--dil, het klinkt heel echt.
Tot de krab: daar zegt hij kr--eeft, maar slim is het wel.

J+S+J zijn er weer, met J in het wagentje, zonder auto. Ze waren gaan wandelen en verdwaalden daarbij. Simon heeft zo'n dure telefoon-met-gps maar de batterij liet het afweten. Het Hanengewei konden ze nog net vinden. Ik rij met Simon naar z'n auto, we halen de rest van het gezelschap, gaan naar de Chinese Muur in Putten. De beste chinees in de wijde omgeving, na afloop gaat iedereen zijns weegs.

Een halve alinea terug, Sneeuwuil maakt foto's. We hebben een bak met plastic tulpjes omdat de katten die niet kapot krijgen. Ook tegen kinderen blijken ze bestand:

Jules geeft telkens een pot aan mij en pakt de volgende. Ik zet mijn pot weer terug. Zo zou je lang kunnen doorgaan maar Dries pakt zoveel potten als hij dragen kan, dat zijn ze allemaal -1.

vrijdag 6 november 2009, 23:13 lees reacties

Sneeuwuil maakt een lange boodschappenlijst. Eerst naar AH (de jager, kan natuurlijk ook niet staan), dan olijfolie afleveren in Suikervlied (en de thermostaat op 18°), vervolgens de Kringloper in Putten. Daar leveren we de overtollige stofzuiger af en nog een volle tas met (mij onbekende) inhoud. Ik vind daar een (mij onbekende) Grisham voor €0,50. Vervolgens naar de Hema voor ik weet al niet meer wat, dan Xenos voor een zeer speciaal soort spanen doosjes, Trekpleister voor pleister. Omdat we er nou toch zijn ook Vögele nog even. Tenslotte de scharrelslager voor runderhart.

Door die goed gestructureerde lijst zijn we redelijk snel klaar met dit alles. Jammer is wel dat er niets onverwachts gebeurt: geen logstof. Ervoor en erna met computers prutsen, leuk voor mij maar niet voor het log. Weer overboden bij eBay, ik wacht een paar dagen om te zien waar het bod gaat eindigen. €20 is mijn uiterste grens voor zo'n bejaarde disk.

Goed nieuws: geen nieuwe wroetsporen bij Suikervlied, ik heb niets gemist.

Ik kijk bij Vrouwenpower. De problemen die ze daar bespreken komen me bekend voor.

donderdag 5 november 2009, 23:18 lees reacties

We hebben een nieuwe poes, vervaardigd door Marleen. Omdat de houdbaarheid van dit soort producten zeer beperkt is vraagt Sneeuwuil of ze de klei weer terug mag doen in het potje.
"Ja, maar mag ik hem dan zelf weer in elkaar stampen?"
Sneeuwuil redt de stukjes rood en blauw, Marleen laat de poes inslapen.

Daarvoor spelletjes, ik moet even meedoen met PimPamPet. Zeer populair spel bij de meisjes, erg moeilijk. Het is wel goed dat er nog iets gebeurt buiten het prutsen met computers waar ik de hele dag mee bezig ben.

Ik ben overboden bij eBay, heb het bod verhoogd:

Het schiet niet op met die laptop. Ik overweeg m'n reserve-computer in te zetten. Probleem: past niet in rugzak...

Maar wat zien ik in de winkel van Het Kattenwoud?

woensdag 4 november 2009, 23:11 lees reacties

Een reisje naar de dokter: de griepprik! Van heinde en ver zien we de bejaarde doelgroep toestromen, we verwachten een lange rij. Die is er niet, er is een kort rijtje van mensen die een arm ontbloten en dan een van de vier prikkers kiezen. Binnen vijf minuten staan we weer buiten, erg goed geregeld!

Binnenkort mogen we nog twee keer voor H1N1, nu gaan we verder naar Suikervlied. Even op de Toverweg rechtdoor om de beuken goed te zien, daar blijft het autootje prompt in de modder steken. Sneeuwuil moet duwen maar ze heeft haar nieuwe laarzen aan. Dan maar een beetje heen-en-weer, het lukt zonder duwen weer op de vaste wal te komen. Bij Suikervlied ruilen we de stofzuigers om, Sneeuwuil gaat van alles doen met kaarsen. We constateren een klein defect aan een van de stoelen. Repareren of vervangen door twee Gelderland stoelen?

Omdat jullie nooit op mijn links klikken hier een foto van vorige maand:

De Irishoogte, 7 oktober

dit is de toestand vandaag:

Het Irisdal

Duidelijk geval van gewroet, het wordt de hoogste tijd voor de webcam. Ik wacht nog op een pakje uit Hongkong en een reactie uit Berlijn. Ik overweeg deze oplossing voor het laptop gedeelte van het probleem.

Iets heel anders, iets wat ik altijd al dacht, wordt nu door de New Scientist bevestigd.

dinsdag 3 november 2009, 23:21 lees reacties

Een programmaatje probeert de zwijnlap te redden. Het moet de disk onderzoeken en alle fouten markeren. Het is nu anderhalf uur bezig en meldt: '17% complete'. Als ik me niet vergis heeft het nog zeven-en-een-half uur te gaan. Ik probeer intussen wat anders: een disk van eBay, dat bod van €1,00 is van mij.

Nu eens even stofzuigen. De nieuwe stofzuiger heeft weer van die piepkleine zwenkwieltjes. Daar heb ik ooit tegen geageerd, maar deze wieltjes zwenken heel goed, de stofzuiger rijdt heel volgzaam achter je aan. En hij zuigt waanzinnig goed, maakt daarbij een aanvaardbaar lawaai. De oude stofzuiger (nog uit Den Bosch) mag naar Suikervlied. De stofzuiger daar mag naar de kringloper. Een logistiek probleem waar we wel uitkomen.

Veel later, het programmaatje lijkt te zijn gestopt bij '24% complete'. We gaan naar AH, straks nog eens kijken.

Bij AH besteden we precies €29,00, net geen recht op twee dwergen. Door een bijzondere rekenmethode, het fijne ervan ontgaat me, krijgen we er drie. Weer thuis, het programmaatje houdt het op 24%, een van de dwergen is dezelfde druiloor waarvan we er al twee hebben. Dan is er nog een behoorlijke dwerg en De Prins! Jammer dat we een invalide prins krijgen, die is met een beetje afschuren niet te helpen. We zullen een orthopedische schoen voor 'm moeten maken.

Ik start het programmaatje opnieuw, nu nog even shoppen voor dvd-doosjes. Weer thuis, het programmaatje heeft het nu tot 16% in drie kwartier gebracht. Niet erg consistent, ik vrees dat ik die disk moet afschrijven...

maandag 2 november 2009, 23:28 lees reacties

Ik begin de dag met het bakken van een dvd. Eenenzeventig kattenfilmpjes, gemiddelde lengte één minuut. Later blijkt er toch nog eentje dubbel in te zitten, 70 dus.

Weer tijd voor de zwijnenfotolaptop. Die begint opeens raar te doen, het lijkt wel of z'n disk nog maar half werkt. Een nadere diagnose is gewenst, maar geen tijd.

Bezoek: Leonard met z'n nieuwe Prius. Rechtstreeks van de dealer naar Ermelo gereden.

Sneeuwuil maakt een foto:

We rijden een rondje om het blok. Eerst electrisch, dus geruisloos. Dan start, bijna onmerkbaar, de benzinemotor. Nog steeds bijna geruisloos. Een dashboard vol interessante mededelingen, bijvoorbeeld dat je nu 1:22 rijdt.

Het rondje is klaar, Sneeuwuil mag naar huis, wij gaan nog wat verder. Via de Drieërweg naar Speuld, linksom weer terug naar E. Dit alles geleid door het navigatiesysteem. Weer op het Hanengewei stoppen we naast de boom tegenover het huis (voor het parkeervak op de eerste foto) Leonard drukt op de knop 'parkeren'. Op het scherm van het navigatiesysteem verschijnt nu een beeld van een cameraatje dat ergens achterop de auto zit. Je ziet de stoeprand met de s-bocht naar het parkeervak. In dat plaatje tekent de Prius groene strepen: daar gaat hij eigenhandig zichzelf neerzetten. Als je dan 'doe maar' zegt gebeurt alles pijlsnel, je komt ongeveer vijf centimeter naast de stoeprand terecht.

Het rijden gaat geweldig maar het parkeren is helemaal fantastisch! Jammer voor de leerlingen dat ze het bij het examen toch echt zelf moeten kunnen...

Er is vastgesteld dat Leonard een allergie heeft voor de huisstofmijt. Hij heeft daarom een goede stofzuiger gekocht. Sneeuwuil wil ook zo'n stofzuiger, we zoeken even op de site van S&F, €152,95. We (Leonard en ik) lopen naar S&F, daar blijkt het ding in de winkel €169,95 te kosten! We rennen door de regen naar de Expert, daar hebben ze 'm voor €149. Die neem ik, komt nog wel 'n euro verwijderingskostenbijdrage bij.

Leonard vertrekt weer, ik tik dit, daarna stort ik me weer op de zwijnlap. Het begint er erg op te lijken dat z'n harde schijf niet zo hard meer is...

zondag 1 november 2009, 23:21 lees reacties

Het is vandaag Allerbladeren. Men heeft collectief besloten vandaag van de bomen te vallen. Het pad is onzichtbaar, mogelijke modder waar je fiets in blijft steken is dat ook. Je blijft steken, je steunvoet glijdt weg met de bladeren, je ligt languit in de modder. Zo'n komisch rampje is geweldig voor het log maar het blijft helaas achterwege.

Even bij het begin beginnen. Carien (zie j.l. donderdag) vertrekt, ik ga even naar Suikervlied om de toestand te peilen. Alweer helaas, smetteloos, geen logstof. Geen echt fietsweer, de kortste weg heen, een heel klein omwegje terug. Geen webcam opgesteld, ik heb nog teveel hard- en software problemen.

Weer thuis, verder met de katten-dvd. Voeg even in boven de eerste alinea dat ik daar om 07:00 ook al mee bezig was. Ongeveer 40 filmpjes staan nu op de juiste plaats, nog een kleine 30 uitzoeken. Die 30, dat zijn de probleemgevallen...

Nog een alinea die ertussen moet. We keken Buitenhof, besloten daarna maar eens D66 te gaan stemmen. In Ermelo betekent dat Progressief Ermelo stemmen. Om de een of andere reden brengt die website me weer aan het twijfelen.

nog even naar oktober?