naar jan '10
donderdag 31 december 2009, 23:33 lees reacties
Wij kijken uit op de Wittenkamp. Daar heeft men de straatbreedte gehalveerd door middel van een rij kliko's. Vervolgens is daar een houtkachel opgesteld die al de hele dag brandt. Tenslotte heeft men een aantal kinderen van omstreeks 10 jaar oud bereid gevonden om elke twintig seconden één rotje af te steken. Zo nu en dan wat siervuurwerk, men schijnt tot het inzicht te komen dat je daarmee toch beter kunt wachten tot het donker is.
De oostelijke buurman heeft een grote hoeveelheid pallets, die slaat hij in stukken. Het zal wel de bedoeling zijn die op te stoken. Sneeuwuil gaat op hem af om te vragen of hij de schoorsteen wel geveegd heeft. Nee, maar hij heeft het hele rookkanaal door dubbelwandige stalen buis vervangen, dat zit wel goed. Hij heeft straks een feestje voor 12 man. Omdat hij anderhalf jaar bezig geweest is het huis te verbouwen zal hij er wel voor zorgen dat het deze nacht niet nog eens verbouwd wordt.
De westelijke buren zitten muisstil in hun huis, alles zal dus wel goed aflopen. Ik heb nog opdracht de brievenbus te blokkeren, maar is de post al geweest?
Nu even naar Action. Ik koop zo'n lampje, het blijkt heel serieus geconstrueerd te zijn. Maar wel een 230V lampje met bajonetfitting, daar krijg je geen 12V lampje met pennen in. Sterker nog, het lampje vormt één geheel met de reflector en die is zodanig gemonteerd dat je 'm zonder ijzerzaag er niet uit krijgt. Dat lampje mag naar Marktplaats...
Ondanks alles is het ook nog donderdag, de meisjes komen alsof er niets aan de hand is. Ze bekijken een deel Otje, ze rijgen pinda's aan een draad voor de vogels. Ze logeren bij hun vader, ze zijn van plan tot 24 uur wakker te blijven maar ze vrezen dat hun vader in slaap valt.
Een dame op krukken belt aan. Ze heeft iets met de oostelijke buurman te maken maar ze gaat niet bij hem wonen. Ze nodigt ons uit voor een nachtelijk feestje maar Sneeuwuil houdt deze boot af. We moeten de katten psychologisch begeleiden (niet echt, ze zijn al zo aan het de hele dag knallen gewend dat ze er niet meer op reageren). De dame vraagt of wij de katten niets geven, een tranquilizer bedoelt ze. Die geeft zij wel aan haar paard. Dat paard heeft overigens wel een been van de dame gebroken, vandaar de krukken. Kortom, een goed gesprek maar we mogen binnen blijven.
woensdag 30 december 2009, 23:05 lees reacties
Simon stuurt een jaaroverzicht.
(Hier mijn jaaroverzicht.)
Geen jaaroverzicht, wel ROFL, filmpje, engelstalig.
Pennen
|
Bajonet
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Action heeft halogeenlampen in de aanbieding. Een richtbaar inbouwding inclusief lampje van 50 Watt voor 230 Volt. Ik wil een opbouwding met een lampje van 10 Watt voor 12 volt. Koop die dan, zou je zeggen, maar die van Action is zo waanzinnig goedkoop dat je kunt overwegen het lampje daaruit weg te gooien en de rest tot opbouwding te herscheppen.
Naar Action. Die heeft geen lampjes van 10 Watt. Naar Gamma, die heeft ze wel, maar...
Het wordt mij duidelijk dat er -tig verschillende aansluitingen van halogeenlampjes zijn. Zie bovenstaande tabellen, pennetjes of bajonet. En ja, er bestaan ook nog halogeenlampen met schroeffitting. Ik zie wel wat doublures, bijvoorbeeld GU4=GZ4, wat betreft de aansluiting, zo zijn er meer. Maar toch, ik moet terug naar Action, wild gokken dat ik iets kan met hun aanbieding, er eentje kopen, kijken of dat echt zo is, lampje opmeten, naar Gamma, nee dat haal ik vandaag niet meer.
wordt vervolgd
Wat ik gisteren zei over gordijnhaakjes zou dat ook niet kunnen gelden voor halogeenlampen? Twee soorten, pennen of bajonet, dat mag dan. Maar verder van beide soorten ieder één maat, wat zou dat het leven eenvoudig maken.
Nu nog even een knipsel uit Ermelo's Weekblad. Het artikel snijdt een niet onbelangrijk probleem aan. Wij hebben telkens enorme drempels te overwinnen om bij ons voer te komen. Barre tochten door veel te volle winkels zijn nodig. Daar maken ze het kiezen bijna onmogelijk door veel te veel keus. Goed dat een deskundige dat probleem eens aanpakt.
dinsdag 29 december 2009, 23:00 lees reacties
Naar de gemeente. Van al die pasfoto's hebben ze er maar één nodig. Ik mag weer ruim €30 betalen. Volgende week dinsdag is m'n nieuwe rijbewijs klaar, totaal nog net minder dan drie weken. Meteen ook geldig voor de bromfiets...
Goed nieuws betreffende Jacqueline: ze is weer thuis!
Die gordijnen met verstelbare haakjes, een prachtuitvinding. Speciaal voor als je niet zo goed kunt meten of als de gordijnen groter of kleiner worden. Maar wat te doen als het weerhaakje van het haakje afbreekt? Een nieuw haakje, zou je zeggen, maar waar haal je dat?
De Hema, die heeft ze. We kopen een hele set, een soort railtjes die je in de plooien van het gordijn moet naaien. En langs die railtjes schuift het haakje. Alleen naar beneden, anders blijft het gordijn niet hangen, dankzij het weerhaakje. Helaas, de haakjes van de Hema zijn van een iets ander model dan de haakjes in onze gordijnen. De oplossing railtjes vervangen gaat ons, en onze naaimachine, iets te ver.
De woninginrichter heeft wel vijf soorten haakjes, maar niet de soort die ik zoek. Hier ligt een mooie taak voor de EU: één soort haakjes in de Schengen landen! Sneeuwuil denkt aan veiligheidsspelden maar die krijg je niet op een handige manier door het gordijn. Een stukje ijzerdraad, schuin afgeknipt zodat het naaldachtig wordt, dat werkt. Een heel gepruts, dat wel.
Dat katern uit de NRC, met stukjes van Anna en Ellen, on-line kan ik het niet vinden. Wel de commentaren er op. Ik heb de stukjes van A en E gescand, hier zijn ze. De vraag was: Zou u in deze tijd willen opgroeien? Of liever in uw eigen kindertijd? Er kwamen ruim 250 antwoorden op die vraag waarvan er een kleine 50 in het veelgenoemde katern terechtkwamen.
Een van de inzenders noemt 'skeelers', ofwel 'in-line rolschaatsen'. Die had ik zeker ook genoemd als belangrijk voordeel van nu opgroeien. Verder maakt het me weinig uit, het liefst had ik de periode van 2 tot 20 overgeslagen. En dit is www.prinsessenbeschuit.nl.
maandag 28 december 2009, 23:21 lees reacties
Ik was 15 december bij de dokter, voor de keuring, stuurde diezelfde dag het formulier naar het CBR. Ik verheugde mij op de lange wachttijd, volgens het CBR zelf 3 tot 4 maanden. Ik bedoel natuurlijk de logstof die het zou opleveren als het langer dan een half jaar zou duren. Nu, 28 dec, na nog geen twee weken, een brief van het CBR: goedgekeurd! Die hebben de kerstdagen doorgewerkt om mij te treiteren!
Naar de photograaph, vier pasphoto's. Ik moet even wachten, nergens wacht ik liever dan in een fotowinkel. Er is bijna geen camera meer met minder dan 10 mega, maar mooi zijn ze wel. Dan mag ik, ik blijk ook heel mooi te zijn. Helaas is ons mooie geheel vernieuwde gemeentehuis nu eventjes dicht.
Weer thuis. Ik ben al de hele dag bezig met het overzetten van een videoband op dvd. ("Het Rijk van de Russische Beer", natuurserie, lang geleden door Sneeuwuil opgenomen.) Ook dat wordt erg mooi, maar het kost erg veel tijd. Geen tijd voor andere avonturen!
zondag 27 december 2009, 23:15 lees reacties
Wat is het toch fijn om heel veel computers te hebben! Terwijl de ene heel moeizaam een dvd staat samen te persen kan ik met de andere webcam experimenten doen. Het kost erg veel tijd maar die heb ik, erg veel tijd.
Nog even een boswandeling, het is redelijk goed weer, het bos is redelijk begaanbaar. Daarna weer verder met de computers, die uit Zeewolde blijkt een virus te bevatten. Het lijkt niks te doen, maar toch. Verder heeft de meneer uit Zeewolde alles vrij goed schoongemaakt.
Dan belt Iris: ze weet niet zeker of ze Suikervlied wel heeft afgesloten. Die voordeur daar is meer een achterdeur, hij valt niet vanzelf in het slot. Als ik Suikervlied gebruikt heb als etappestop bij een fietstocht moet ik heel vaak even terug om aan de deur te voelen.
Even naar Suikervlied. De deur is netjes op slot, de zijdeur ook en zelfs de berging. Even naar binnen, ik neem de videorecorder mee, ik moet een band naar dvd toveren. Er liggen twee katerns NRC, in een daarvan een stukje van Anna Woltz. Citaat: "Ik ben namelijk blij dat ik niet in sms-taal schrijf en dat er nooit een smiley in mijn mailtjes staat". Mee eens. Daarna vergeet ik niet de voordeur weer af te sluiten.
Nu papiertjes maken voor bovengenoemde dvd's, dan bovengenoemde band... druk, druk, druk!
zaterdag 26 december 2009, 23:42 lees reacties
Mijn computer is een beetje ziek. Ik heb er nu vier, een heel oude, als archief, een laptop, de nieuwe voor de zwijnencam en deze, die waar ik nu op tik. De drie eerstgenoemden zijn kerngezond, maar deze... Niet zo heel erg, er is vandaag toch helemaal niets gebeurd. Nu ga ik nog wat therapeutische handelingen verrichten.
Ja, ik vermoed dat alles het weer doet. Wel uren later, er is dus veel gebeurd maar dat levert geen logstof op.
Dan maar even een dag terug. Corry kijkt tv, Darwin en de Beagle, ze vindt het prachtig. Nou, dat vind ik ook, ik zie het altijd op de laptop. Bij de vorige aflevering waren ze bij het zuidelijkste puntje van Zuid-Amerika. Veel beelden van de natuur, even, na 15 minuten, een klein stadje:
Het is alsof ik thuis ben: de groene en de grijze kliko! nee, toch niet, vijf honden...
Nu even naar Den Haag. Luchtfoto, niet recht van boven, dat rechthoekige stukje is een dak waardoor je de halve rijweg niet ziet. Ik denk dat Iris met haar auto links voor dat busje stilstond voor de zebra. De tramrails kruisen daar, er komt een tram die niet let op een stilstaande auto. Die wordt geraakt, kan nog wel rijden, maar oud dus total loss. De HTM moet betalen, veel zal het niet zijn, toch nemen ze nu een Prius!
Ik herinner me de halte van lijn 5. Ik bekijk de mooi werkende site van de HTM, lijn 5 bestaat niet! Lijn 22 zegt de site, ja, vanaf Centraal, maar eerder kwamen we toch via Hollands Spoor?
vrijdag 25 december 2009, 23:57 lees reacties
Wesker knipt uit de NRC.
Frank linkt: Rapture, dat is zoiets als 'de dag des oordeels'. Meestal volgende week, is die datum bereikt dan wordt de tekst aangepast. Vanmorgen, toen ik de link maakte, stond er nog Christmas, nu zijn ze wat vager. Zo kan ik ook voorspellen...
Naar Suikervlied. Daar zijn Corry, Iris en Auke. We krijgen een kerstdiner (iets vegetarisch, pompoen met noten). We drinken dit (niks met een dier, Sneeuwuil!) uit Iris d'r kerstpakket.
Corry heeft een rugkwaal, is daaroze lang geleden wel zeven keer naar 'Westside Story' is geweest, wat voor Iris en vooral voor Auke aanleiding is om in gezang los te barsten. Geen kerstliederen dus. Laat, wel logstof, geen tiktijd.
donderdag 24 december 2009, 23:07 lees reacties
Een meneer in Zeewolde zet een computer op Marktplaats. Niet met veel details maar op de foto zie je een plat scherm. Op dat platte scherm een van de plaatjes die bij Windows XP horen, dus een al te achterlijk geheel is het niet. Toch vraagt hij maar €25,00. Ik bied €25,00. De advertentie stond er al een paar dagen, ik was de eerste bieder. Nu is er na een uur een tweede, die biedt €30,00, ik laat dat niet op me zitten: €35,00!
Even op Marktplaats kijken, dat scherm is alleen al €20,00 waard. Een dag later mailt de meneer uit Zeewolde: "je kunt hem ophalen voor €40,00". Daar reageer ik niet op, weer een dag later mailt hij: "je kunt hem ophalen voor €35,00". Daar reageer ik wel op, we komen tot een afspraak om 20:00 uur.
Zeewolde is vlakbij volgens Marktplaats maar dan moet je met het bootje. En dat is alleen voor voetgangers en fietsers. Sneeuwuil kocht eens een boek in Zeewolde, dat bracht de verkoper naar de pontsteiger, hij woonde er vlakbij. Dat heb ik toen per fiets opgehaald. Een computer achterop, dat lijkt me geen goed idee. Met de auto, een hele omweg.
De TomTom slikt de postcode van de meneer uit Zeewolde, zegt dan: "geen route!". Dat heb ik nooit eerder gezien, toevallig weet ik waar Zeewolde is, ik rij die kant uit. Ik had het adres ook even met Google Maps gezocht, ik probeer me die kaart te herinneren. Dat lukt niet, ik kom op een soort van industrieterrein. Omdat de straten daar niet ontsneeuwd zijn kan je bijna niet zien waar ze zijn, die straten. Ik stop, ik vraag TomTom het nog eens te proberen, en ja, nu doetie 't, nog een dikke kilometer.
De computer staat me werkend op te wachten, niet pijlsnel, geen gigantische disk of gigantisch geheugen, maar wel €35,00 waard. Dan zegt de meneer uit Zeewolde: "Ik was iets te snel met mailen, nu is er een bod van €50,00!" Dat had ik ook gezien, ik stel voor om die €35 te verhogen tot €40, ook al omdat ik dat bedrag precies gepast heb. Hij stemt in, vraagt dan wat ik met de computer ga doen.
Ik geef een korte samenvatting van het hele verhaal, het huisje, de zwijnen, de kapotte laptop. "Voor de verzekering?" vraagt hij, hij denkt dat ik de schade aan het gazon vergoed wil hebben. Als ik vertel dat het zomaar voor de lol is ontdooit hij geheel. We dragen alles naar de auto, hij wenst me mooie foto's, ik beloof er eentje te sturen.
Terug, TomTom heeft daar geen moeite mee, heel merkwaardig. Thuis, computer even proberen, OK. Ik heb nog een draadloos netwerk kaartje, dat wil ik gebruiken om het ding in te richten met de programma's die ik nodig denk te hebben. Ik monteer het kaartje, probeer of het werkt. Nou, misschien wel, maar de computer is nog niet helemaal opgestart dan schakelt hij zichzelf weer uit. Nog eens proberen, zelfde verhaal.
Was 'ie daarom zo goedkoop? Maar in Zeewolde stond hij vrolijk te werken, de buienradar, erg toepasselijk. (Geen bui!) Ik probeer van alles maar nee. Bedtijd, morgen verder. Als dat maar geen slapeloze nacht wordt.
Morgen, dat zou voor jullie vandaag moeten zijn maar het was gisteren. Zo, lees dat nog maar eens over. Oplossing: ik was woensdag in Zeewolde, nu is het donderdag. Ik verdenk het voedingsapparaat, dat haal ik er uit om het eens nader te bekijken. Dan zie ik dat het hele koelblok van de processor los ligt. Er ontbreekt een klem, waarschijnlijk zat het geplakt en is het losgeraakt door het vervoer. Ik improviseer een klem, de computer wil daarna wel 'aan' blijven, nu al uren...
En de webcam werkt! Maar er komen kerstbezoekertjes in Suikervlied, geen zwijnencam dus. We gaan weer eens de thermostaat op 19° zetten. Sneeuwuil kijkt of alles binnen in orde is, ik ga een beetje sneeuwruimen. Dan komt ze naar buiten gestormd, pakt mij bezem en spade af. Ze maakt zich zo druk over mijn hartritme dat het hare enorm stijgt. Maar ze maakt een keurig pad naar de voordeur.
Later, de meisjes. Ze spelen de nieuwe versie van 'Wie is het', ze zijn er heel tevreden over. En m'n volgende computer zou deze mogen zijn...
woensdag 23 december 2009, 23:17 lees reacties
Behalve verwarmde wissels moeten we ook verwarmde markeringen op parkeerterreinen hebben. Even naar Lidl. Het parkeerterrein is overvol maar toch niet. Door de sneeuw zijn de parkeervakken 50% gegroeid. De auto's staan lekker ruim, maar er staan er niet zo veel. Er willen er wel veel staan, kortom, onbeschrijfelijke toestanden. Gelukkig ben ik lopend...
Thomas en Lotte komen de sleutel terugbrengen. Bliksembezoek, Lotte is ziekachtig. Thomas is buitensporig lang, waarschijnlijk daarom heeft hij een nog veel langere Volvo. Die Volvo is dan ook minstens vijf jaar ouder dan Thomas.
Nu nog een TL buisje. Begin 2004 boven het aanrecht gemonteerd, nu wil het alleen nog maar knipperen. Naar Gamma, precies op de plaats waar ik 'm vijf jaar geleden vond zijn ze nog, eindelijk eens een winkel die niet elk half jaar anders ingericht wordt. 'Philips, made in China', stond op de vorige, op deze staat 'Philips, made in P.C.R.' Zou P.C.R. minder erg zijn dan China? Daar is vast over nagedacht. Levensduur 10 jaar, staat op de verpakking, ruim 5 volgens mijn berekening.
Nu Sneeuwuil nog even bespreken. Ooit verwierven wij het spel 'Wie is het'. Het is nogal populair bij de meisjes, maar de bijbehorende plaatjes zijn weerzinwekkend. Het spel voorziet er in dat je hun walgelijke plaatjes door je eigen producten vervangt.
 | Sneeuwuil heeft daarom 24 foto's bij elkaar gezocht van familieleden, kennissen en poezen. Die moeten voorzien worden van een tekst. Bovendien moeten ze op precies de goede maat worden afgedrukt om in het spel te passen. Ieder plaatje moet op twee manieren twee keer voorkomen, in totaal 96 plaatjes. Ze is bezig een aantal handelingen 96 keer te doen. Telkens hetzelfde, daar is een computer goed in. Ik help haar door de computer een aantal malen een reeks van 24 keer hetzelfde kunstje te laten doen, tien minuten werk. Daarna is er nog uren handwerk, maar dat doet Sneeuwuil. Niets is haar teveel om de meisjes bezig te houden. Maar het resultaat, na een dag hard werken, is beter dan ik durfde hopen! |
| |
| klik voor vergrotingen |
dinsdag 22 december 2009, 23:08 lees reacties
Ik vind dit nogal een griezelig plaatje. Het lijkt alsof er een baby gedemonteerd is. (Klik voor vergroting) Je kunt een pakket krijgen waarmee je dit kunt maken. Siliconenrubber (vermoed ik) en gips. Niet bijgeleverd wordt de benodigde baby. Je stopt het gewenste lichaamsdeeltje in een rubberachtig mengsel, je wacht tot het hard is. Dan peuter je het voorzichtig van de baby af, zonder een van beiden teveel te beschadigen. Vervolgens gooi je de bijgeleverde huidkleurige gips in 't rubberachtige. Nu lang wachten, dan heb je een afgietsel van een handje of voetje.
Het lijkt me wel leuk om te doen, maar wat moet je daarna met dat afgietsel? Onder een stolp op de kast zetten? Lijkt me toch, ik zei het al, nogal griezelig...
Droom van Lotte, vijf jaar:
Ze is op vacantie met ouders en broer. Ze ligt in een stapelbed, broer in 't andere bed. Dan komen er twee katten binnen. Ze roept haar ouders, de katten gaan rechtop staan en worden heel groot. Vervolgens vermoorden ze de ouders.
Bezoek van Thomas met vriendin, je raadt het al, dat is Lotte. Wel wat ouder dan vijf intussen, maar nog steeds bang voor katten. We zien Thomas' auto, het duurt lang voor ze er uit komen. Sneeuwuil heeft daardoor tijd om de gevaarlijkste katten naar boven te sturen. Dweiltje en de twee Rexen mogen blijven.
Vrolijke gesprekken, de Rexen zijn rustig, we houden Dweiltje op een afstand. Later komt Dromdrosje binnen, die houdt zichzelf op een afstand. Noeschka is zò klein, die durft Lotte zelfs wel te aaien. Anemoon en Al Poontah zien kans het hek bij de trap open te krijgen en daarna zelfs de gangdeur, Lotte houdt zich goed.
Thomas werkt bij de kop van Jut, da's bij jou om de hoek, Iris. Hij had het over vrijkaartjes...
Weten jullie de lampjes nog? Vriendin Jo stuurt kleinere halogeen lampjes, 10 Watt in plaats van 20. Ziet er een stuk beter uit. 'Dimbaar', staat op de verpakking, zal ik een dimmer gaan kopen? En dan dimmen, heel veel dimmen?
maandag 21 december 2009, 23:03 lees reacties
Ik was net begonnen aan het tekenen van een wissel toen ik bedacht even te googelen. Dat leverde bovenstaand plaatje op. Let op die rode onderdelen, als het sneeuwt ontstaan daar de problemen. Er wordt sneeuw samengeperst, omdat die wissel telkens verzet wordt, steeds meer sneeuw, totdat de wissel (deskundigen zeggen het wissel) niet meer helemaal in de goede stand wil. Heel lang geleden is daarvoor de wisselverwarming uitgevonden.
Als het iets meer dan een beetje sneeuwt dan laat die wisselverwarming het afweten. Dat is het grootste probleem sinds dit weekeinde. (Soms laten treinen het zelf afweten wegens stomme constructie. Overigens Kanaaltunnel: superstomme treinen.) Nu zijn er al enige tijd wisselverwarmingen die het wèl doen als er meer dan een centimeter sneeuw valt.
Als ik minister Eurlings was dan zou ik morgen de spoorwegen nationaliseren. Overmorgen zou ik opdracht geven alle wisselverwarmingen te vervangen door een type dat het doet.
Iets anders, morgen: (vandaag als jullie dit lezen) Jacqueline naar het ziekenhuis.
Ik hou van schrijvers die hun huiswerk gedaan hebben. Ik heb bijna alles van Hammond Innes. Die schreef over zeilschepen en zeilreizen met wat dieven en moordenaars er door gehusseld om het wat spannender te maken. Hij wist alles van zeilschepen, hij wist ook heel veel van zeilreizen, de dieven en moordenaars wist hij heel goed te bedenken.
Hij schrijft niet meer, daarom ben ik z'n boeken maar eens gaan herlezen. Ze komen allemaal van de kringloper, voor drie gebonden boeken betaalde ik wel €1,00. Het laatst verworven was 'Isvik', gebonden, ik vermoed dat ik dat boek in 2000 voor het eerst las.
De hoofdpersoon reist met de Docklands Light Railway, een automatisch treintje zonder bestuurder. Hij gaat via de voetgangerstunnel naar Greenwich. Daar is een museum dat voornamelijk twee schepen bevat, de Cutty Sark en de Gipsy Moth. Tot zover herinnerde ik me zo ongeveer elke letter, daarna leek het wel of ik het nooit gelezen had.
Een kleine 20 jaar geleden waren Iris en ik in Londen. We gingen daar met dat treintje naar de tunnel en naar Greenwich. We zagen die schepen (eventjes, van buiten), we zagen de sterrenwacht (die van de 0-meridiaan) en we zagen in het bijbehorende park een amerikaanse eekhoorn. Kennelijk heeft dat als geheugensteun gewerkt. Ik las 'Isvik' uit, het laatste hoofdstuk kwam me toch wel weer vaag bekend voor. (De Gipsy Moth is niet meer in Greenwich...)
Ik ben nu een ander gebonden boek gaan herlezen, 'Nordstar'. Omstreeks 1985 las ik dat voor het eerst. Het hele verhaal ben ik vergeten maar van elke alinea weet ik dat ik 'm eerder gezien heb. Ik bedoel maar, in vijftien jaar wordt er een heel stuk van je geheugen afgeknabbeld. Mooi, alle Rankins kan ik in 2010 als nieuw herlezen!
Intussen is Thomas aangekomen. Gelukkig, hebben we die thermostaat niet helemaal voor niks op 18° gezet!
zondag 20 december 2009, 23:02 lees reacties
Gezien van achter de schuifpui
| Een expeditie naar Antarctica? Nee, even naar Suikervlied, maar Sneeuwuil neemt voorzorgen alsof we minstens drie maanden onderweg zullen zijn. Ze dwingt me mijn telefoon te proberen: ja, ons nummer belt 'ie. Is het nou wel echt zeker dattie andere nummers ook belt? Gelukkig vraagt ze zich dat niet af. Het Hanengewei is dik besneeuwd, maar de andere wegen zijn de gewone natte brei van sneeuw met een snufje zout. Ik krijg adviezen over waar te parkeren maar omdat ik die niet begrijp parkeer ik gewoon naast Suikervlied. Doel van de reis: de thermostaat op 18° zetten, een fonduestel zoeken en de vogels voeren. Je ziet hier Sneeuwuil die vetbollen ophangt. |
 | Merk op dat er nul wroetspoeren en zelfs nul voetsporen zijn! |
 | Deze roodborst bekijkt het op een afstandje |
 | Maar dan zet hij de snavel in een zojuist opgehangen vetbol. Hij zit er nog als we weer vertrekken. En we hebben het fonduestel. |
We verwachten Thomas, vandaar de thermostaat. Weer naar huis, weer geen enkel sneeuwavontuur. Dan belt Thomas: hij komt niet, teveel sneeuw, misschien morgen...
zaterdag 19 december 2009, 23:11 lees reacties
Sneeuwuil maakt haar kerstkaarten zelf, dat mag wel wat kosten. De printer heeft daarvoor inkt nodig, drie kleuren en twee soorten zwart. Ik wandel naar de winkel waar we de printer kochten, die heeft zowaar alles in voorraad.
(Dat kan goedkoper:
Sneltoner: 24.99+8,99+9,99=€43,97 maar niet op zaterdagmiddag.)
S&F, dat is de winkel waar ik de stofzuiger niet kocht, maar hij herinnert me wel aan de noodzaak zakken te kopen. Naar Blokker, daar blijkt dat de namen van de stofzuigers erg op elkaar lijken. Ik wandel even terug naar de winkel waar ik de stofzuiger wèl kocht. Iets met een V dat eindigt op 1666, dat kan ik onthouden. Weer naar Blokker, ja, die zakken moeten het zijn.
Op het pleintje is een soort van kerststal, een schaap en een pony, ik meen te weten dat er in de bijbel iets anders staat, Ermelo! Een tent ernaast, daarin zitten twee kleumende figuren die waarschijnlijk Jozef en Maria voorstellen. Geen spoor van Jezus, klopt, is nog niet geboren.
Verder, een al jaren leegstaande winkel is opeens gevuld met allerlei waren in de prijsklasse €0,50 tot €5,00. Een leuk klein camerastatiefje voor €1,50. Bij nadere beschouwing blijkt het grotendeels van plastic te zijn, in het bijzonder het kogelgewricht. Nee. In een bak ernaast, volgens het kaartje: "draaibare wielen". Ik heb altijd erg veel nodig maar gelukkig niet alles.
Weer thuis, eindelijk eens de lampjes. Ikea, drie halogeenlampjes, we kregen ze lang geleden van Jo. Ze waren bedoeld om Sneeuwuil d'r tekeningen te verlichten, die hangen inderdaad nogal donker. Ik zag niet goed voor me hoe ik met drie lampjes negen tekeningen moest verlichten, dat lukte dan ook niet erg goed.
Geen messcherpe foto: uit de hand, zonder flits, twee foto's aan elkaar geplakt. Echt mooi is het niet. Als we ze nou eens uit doen en alleen aan als Jo op bezoek komt? (Je zou negen kleine LED spotjes kunnen overwegen...)(en die dan gauw omwisselen als Jo op bezoek komt.)
Sneeuwuil heeft een bijdrage voor de achterpagina van 'Onze Taal':
vrijdag 18 december 2009, 23:03 lees reacties
Miranda en Rex is aanleiding voor verwarring. Ze fokt, zoals jullie weten, Devon Rexen. Sneeuwuil stuurt haar dvd's van Commisaris Rex. Dit omdat ze nogal veel kwalen heeft waarbij ze soms tot niet veel meer dan tv kijken in staat is. We hadden haar één dvd gestuurd zodat ze deze soort Rex kon proberen, dat beviel wel. Daarom krijgt ze er nu nog zeven.
Ik ben de halve dag bezig met kopiëren. Eigenlijk ben ik steeds maar een paar minuten bezig met het wisselen van de dvd's, daarna moet ik heel lang wachten tot de kopie klaar is. Echt veel werk is het maken van het papiertje voor de doos.
Twee alinea's geschrapt, jammer, maar bij nader inzien vond ik ze niet kunnen. Nu eerst maar eens boodschappen, onder meer dvd-doosjes. Het papiertje is dus een probleem, het doosje is dat nog meer. Soms behaagt het de computerwinkel om doosjes te hebben waar acht dvd's in kunnen. Ik heb geluk, er is één pak van drie doosjes. Ik snap niet helemaal wat ik er mee doe, maar ik vreet doosjes...
donderdag 17 december 2009, 23:29 lees reacties
De vijf Maine Coons rennen naar buiten zodra het kattenpoortje open gaat, ongeveer 06:30, nog donker. Ze spelen heel wild in de sneeuw, rennen nog steeds wild weer naar binnen, dan weer naar buiten. De twee Rexen en Dromdrosje zien het vol verbazing aan.
Veel later. We lopen even naar de nabije supermarkten voor mezenbollen, maar niks. Later loop ik nog even naar de Plusmarkt, jawel bollen. Voordeel van de Plusmarkt is dat daarboven de bibliotheek is, ik lees gauw even alle tijdschriften die me interesseren. Onze stofzuiger is de beste volgens De Consumentengids, Fiets over goedkope fietsen (goedkoop vinden ze €850,00!), een leuk stoommachientje in De Modelbouwer en in NWT dit artikel (nou ja, zes regels ervan). National Geographic, dat gaat te lang duren, de computerblaadjes zijn alleen voor bibliotheekleden te zien.
Er zit een man ontzettend lang dingen uit een tas van de Plusmarkt te halen, hij stopt ze ook weer terug. Heel veel luid geritsel en dat zo dat ik niet kan zien wàt er nu zo ritselt. De bibliotheek is een beetje een hangplek voor leeftijdgenoten. Prima, maar ze moeten niet zo stiekem ritselen.
Sneeuwuils vriendin Jo stuurde een pakket met kerstballen, speciaal voor de katten. Yvonne maakte daarmee bovenstaande compositie. Ze kreeg daarvoor als dank een krab van Anemoon. Marleen wil experimenteren met Dromdrosje: in de sneeuw zetten en kijken wat er gebeurt. Sneeuwuil vaardigt een verbod uit, zo komt de wetenschap niet verder. Anemoon: "Doe geen moeite met dure nesten, ik neem wel een doos".
woensdag 16 december 2009, 23:33 lees reacties
Uileschoenen? Nee, ik bedoel Sneeuwuil d'r sneeuwschoenen. Die staan in Suikervlied wat niet zo handig is als het hier gaat sneeuwen. We gaan er even heen, ook om te zien of er niets bevriest. Binnentemperatuur 10°, de sneeuwschoenen zijn eigenlijk regenlaarzen. Er gebeurt ook iets met boekjes en dvd's. Nog belangrijker: buiten zijn de eerste wroetsporen zichtbaar!
Weer thuis, nu moet ik nog even naar Action. Ik schreef al eerder over die geweldige sokken, die zijn na een maand tegelijk vuil en versleten. Je hoeft ze dus nooit te wassen en ze kosten maar €1 per paar. Vorig jaar kon ik ze vinden, maar op de plaats waar ze horen liggen nu dameskniekousjes. Het vak ernaast, allerlei variaties op het thema damessok, langzaam overgaand in kindersok. Vele meters verder blijkt er toch nog een plaatsje voor de herensokken te zijn.
'Technical running socks', wat zou dat betekenen? Tamelijk veel andere sokken, dat wel, maar niet de prachtige Noorse werksokken van vorig jaar. Zwarte sportsokken dan maar? Ze kosten hetzelfde als de werksokken maar eigenlijk bevalt hun uitstraling me niet. Gelukkig maar, er is een veel te lange rij bij de kassa.
Thuis. Ik doorzoek Marktplaats naar een computer voor de webcam. Eisen: niet duurder dan €15, niet verder dan 3 km, niet minder dan 20GB, liefst met XP. Nog niets gevonden. Verder gezocht naar Humphry Davy. De Davy Lamp, die kende ik, maar nu las ik (in The Age of Wonder) dat z'n echtgenote niet goed voor hem zorgde. En ja hoor, een standbeeld met een ontbrekende knoop!
Dan belt de dierenwinkel: de bruine kattennesten zijn aangekomen. Dus nu weer een reisje naar Putten, met de blauwe nesten ter omruiling. We gaan de winkel in door de achteringang, daar staat een stapel nesten, we zien meteen dat ze iets breder zijn. Niet helemaal zeker dat ze op de vensterbank passen, we nemen ze toch. Weer thuis blijkt dat ze toch wel redelijk passen. De katten willen er niet in omdat de nesten ongeveer 0° zijn. (Uren later, de Rexen liggen samen in een nest, Dromdrosje in een ander, Bontje wil ook wel. Nog twee leegstaande nesten.)
We zijn weer eens de hele dag druk bezig met bijna niets...
dinsdag 15 december 2009, 23:22 lees reacties
Volgens Maps is het een kwartier lopen. Ik moet er om 08:50 zijn, bij de dokter, voor de keuring, voor het rijbewijs, dus. Nog vijf minuten speling, ik vertrek om 08:30. Bij Maps lopen ze niet erg hard, ik doe het in tien minuten. Tien minuten wachten, precies om 08:50 mag ik naar de spreekkamer. De dokter meet m'n bloeddruk, laat me op zo'n letterkaart kijken. Dat ont-staar oog heeft een lensje dat iets bijziend is, het andere, niet bewerkte oog is nog steeds wat beter. De dokter heeft geen klachten, hij vult het CBR formulier netjes in, in weer tien minuten ben ik klaar.
Precies om 09:00 sta ik weer buiten, maar dan komt de assistente achter me aan gerend: "U moet nog betalen! €30!". Dat wist ik eigenlijk wel maar je bent zo gewend dat de dokter gratis is. Ik wil pinnen want ik heb dat bedrag niet in contanten. Pinnen kan niet, per bankoverschrijving kan ook niet, het moet echt contant.
Naar huis. Ik zoek €30 bij elkaar, ik plak een postzegel op de brief die nu terug moet naar het CBR en begin weer aan de wandeling. Ik kom langs een brievenbus, even onthouden: 15 december 2009, formulier naar CBR. (Je moet het CBR goed in de gaten houden!) De assistente is blij mij terug te zien, ik betaal, ga weer naar huis.
De zon is wat meer naar het zuiden gereisd, tijdens de eerste terugtocht scheen hij precies richting Julianalaan, net boven de skyline van Ermelo. Ik zie nu twee keer zoveel als tijdens de eerste tocht. Het is koud maar lopend heb ik daar geen last van. Op de Wittenkamp staat het vrachtautootje van Proson. (Mega) 45 km, geen rijbewijs nodig...
Thuis is het ook koud, Sneeuwuil gaat de gordijnen zomen. Die hingen een flink eind over de radiator, ze worden nu ingekort tot twee centimeter boven de vensterbank. Nooit eerder gemerkt dat de gordijnrail scheef hangt, rechts een centimeter lager, ik corrigeer de zaak. Ik bedenk intussen dat die €70 te optimistisch was, maak daar maar €100 van...
Sneeuwuil heeft de gordijnen gezoomd en gestreken, ik hang ze weer op. Ze zijn van een zeer fraai en zeer oud fluweel, van de kringloper in Putten als ik me niet vergis. Tot nog toe zijn ze bestand tegen wilde klimpartijen van Okkie en Dweiltje. Spannend wie er langer leeft: O+D of de gordijnen...
maandag 14 december 2009, 23:32 lees reacties
Kijk, iemand die zoiets meebrengt, die is natuurlijk welkom. Bezoek van Bert, per trein uit Utrecht, lopend door Ermelo-centrum en daar kan je dat allemaal vinden!
Gesprekken over Otje, Charlotte Mutsaerts, St. Odiliënberg, Maaseik, Picasso, en nog heel veel meer. Niet over het wereldnieuws, wel over piano's, accordeons en mondharmonica's.
Tussendoor nog bezoek van Jaap en Gerdientje, ze willen niet binnenkomen, wel een kattenkalender overhandigen. (We krijgen elk jaar een kalender omdat ze nog steeds dankbaar zijn voor Wolfi. Die van 2009 was mooier.)
Terug naar het station loop ik met Bert mee, ik moet een pakje in de brievenbus stoppen. Dat lukt niet wegens anti-vuurwerksleuf, dus naar het postkantoor.
Kon ik die gesprekken nou maar reproduceren, dan kreeg ik wel een schermpje vol. Aan andere avonturen buiten kwam ik niet toe, het was er ook te koud voor.
zondag 13 december 2009, 23:06 lees reacties
Een feestelijke gebeurtenis, een vermakelijk vrouwtje, een zakelijk geschil, een duidelijke tekst. We kijken Buitenhof, Verburg is 1% Wilders, qua haarkleur dan. De Q-koorts eist dodelijke slachtoffers. Wat is dat, een dodelijk slachtoffer? Een dodelijk drankje, dat snap ik, al die lijken uit de eerste regel snap ik ook. Bedoelen ze 'dood lijk'? Of vindt men dood slachtoffer te weinig eufemistisch?
Ombudsman Brenninkmeier, daar moesten we er meer van hebben!
Tijd voor een eindje fietsen. Precies na 3,5 kilometer, midden in een zeer fraai door de lage zon doorstraald bos klopt mijn hart te hard. Vol verwachting, maar dan klopt het een week te laat. Dodelijke fietstocht, dat kan dan wel weer wel. Ik ben ook meteen helemaal buiten adem, ik loop een stukje heel langzaam. Dat helpt een beetje, ik kan het doorstraalde nog wat beter bekijken, dat is mooi meegenomen. Dan fiets ik heel langzaam naar huis.
Even zitten, alles is weer OK. (Dat hartritmekastje leverde niks op, ruim een jaar bijna niks gemerkt van dat hart. Het klopte heel rustig.) Niet meer fietsen als het < 5° is? :-(((
Ik kan nog tikken, zelfs kan ik de site van Miranda bijwerken, maar verder dus geen avonturen...
zaterdag 12 december 2009, 23:05 lees reacties
Hahaha. Je leest het wel eens in de mail, ik word er altijd een beetje treurig van. Zoiets :-) is nog erger. Zojuist m'n eerste smiley getikt, naar ik hoop is het ook de laatste.
H, H, H, wind uit het noordoosten, Harderwijk, Hierden, Hulshorst. Stralend weer, weinig wind. Even kijken bij de Harderwijkse kringloper, daar zijn de computers veel te duur. Komt goed uit, ding past niet in fietstas. Verder, langs de moskee met zeer bescheiden minaret, richting Hierden.
(Nog een moskee, helemaal geen minaret. Dicht bij de eerder genoemde, maar ik kwam er deze keer niet langs. Deze is Marokkaans, die hierboven Turks. Wat fijn voor jullie, al die handige weetjes.)
Rechtdoor naar Hierden, maar linksaf, onbekende weg, lijkt wel leuk. Nieuwe huizen maar ook veel oude boerderijen en dat dicht bij Harderwijk-Centrum. Nog eens links, dat had ik beter niet kunnen doen. Er wordt enorm aan de infrastructuur gewerkt, de N302 wordt twee keer zo breed, alle kruisingen worden viaducten. Dat betekent dat er nu allerlei wegen zijn afgesloten.
Dezelfde weg terug, dat doe ik nooit tenzij het echt niet anders kan. Ik kom op een leeg parkeerterrein, dat ziet er niet veelbelovend uit. Gelukkig, er zit een gat in de omheining met veel fietssporen op de grond, ik rij door het gat. Een weg waar ik wind mee heb, dat lijkt me niet richting Hierden, het begint steeds meer op een industrieterrein te lijken.
Ik hou wel van industrieterreinen maar hier is erg weinig te zien. Het stralende weer is ook een beetje voorbij, ik besluit met de wind mee terug naar Ermelo te rijden. Daar is een kerstmarkt aan de gang, althans iets wat ze kerstmarkt noemen. Ik stuit op een kraam met dekbedovertrekken, had Jezus wel een dekbed in z'n kribbe? Zo niet, weg met die kraam!
Thuis. Sneeuwuil heeft telefonisch een deal gemaakt met de dierenwinkel in Putten. Die gaan proberen bruine kattennesten te bestellen, ze zijn bereid de blauwe terug te nemen. Die zien er bij daglicht tamelijk afschuwelijk uit. We kennen gruwelverhalen over schimmelinfecties, we aaien nooit loslopende katten, we zouden ook nooit een licht gebruikt kattennest durven verkopen. Sneeuwuil noemt 'schimmel' in het gesprek, maar de dierenwinkelman zit er niet mee. Zou hij het nog weten, van die €60?
vrijdag 11 december 2009, 23:15 lees reacties
Dat met die disk voor de laptop, dat wordt niks. Ik kan wel een disk vinden van dezelfde maat, maar hij moet ook nog een heel speciaal stekkertje hebben. Die disk bestaat nog wel, maar die prijs! Daar koop ik een hele laptop voor...
We doen de hele dag boodschappen, in Ermelo en in Putten. We bezoeken veel drogisten die tot onze ontsteltenis allemaal van de WC-Eend af zijn. Zowel in E. als in P. naar de dierenwinkel. In E. een zak brokken van vijftien kilo. In P. kattennestjes: een cirkel van schuimplastic bekleed met iets pluizigs. Zwart, die nemen we niet, bruin, die wel maar daar is er nog maar één van, blauw dan maar, drie. Ze zijn klein, ze passen op de vensterbank. De katten hebben graag een kleine, dan kan er niemand anders bij.
Nou nog even naar de dierenarts voor peperdure anti-wormenpillen. Dan naar huis, opeens is de hemel strakblauw, jammer dat de zon bijna onder is. Thuis, men is zeer tevreden over de nestjes, ze worden meteen in gebruik genomen. Die blauwe passen niet bij de bank, moeten we nou weer naar Ikea voor blauwe hoezen? En een zwarte kat vind je niet meer terug in zowel de bruine als de blauwe versie van het nest.
Nou nog even de kerstster restaureren. De ster zelve is van plaatijzer, onverwoestbaar. Maar er moet eindelijk eens een langer snoer aan, en een nieuw lampje er in. Hij hangt, hij schittert, we zijn helemaal klaar voor kerstmis!
donderdag 10 december 2009, 23:18 lees reacties
Vlak naast de muur van de schuur heeft zich een eucalyptus gevestigd. Hij moest al eens gesnoeid worden omdat hij zich met het schrikdraad bemoeide. Nu zit Okkie er opeens op ruim anderhalve meter hoogte in. Nog even en ze kan op het dak van de schuur stappen. En er vervolgens, buiten ons blikveld, weer afstappen.
Sneeuwuil roept Okkie, die reageert daar op. Gauw het kattenluikje (daar stond kattenlijkje, zou dat iets betekenen?) dicht. Even overleggen, we besluiten tot afzagen. Ik laat een halve meter stam staan, die mag eens zien of hij weer uit wil lopen.
Okkie en Dweiltje zijn hier de klimmers, ze zitten regelmatig in de gordijnen. Okkie klimt het beste, maar Dweiltje zou ook wel in de eucalyptus kunnen klimmen. (Nu dus niet meer!)
De meisjes zijn afnemers van eucalyptusblad voor hun wandelende takken. Even googelen of die dat echt eten, en of ze niet iets anders kunnen eten. Braamblad is ook populair, helaas hebben we de plaatselijke braam ook al gemold (voor zover mogelijk). Liguster, hebben we niet. Er is in het algemeen veel te veel te vinden op het internet maar de wandelende takken overdrijven echt. www.wandelendetakken.nl is maar een van de velen.
Sneeuwuil begint opeens sfeer te scheppen. Kerstsfeer, ook dat nog. Ze beschikt al geruime tijd over een bos van tien tulpen, van lampjes voorzien. Nog uit Amsterdam, het Singel. De lampjes doen het niet. Probleem van de serieschakeling: als één lampje er mee ophoudt zijn de andere solidair. (Ja, er bestaan hi-tech series waarbij dat niet zo is, maar zo hi is de tulpenreeks niet.)
Omdat alle lampjes even oud zijn besluit ik ze allemaal te vervangen. Blokker heeft een snoer met tien lampjes voor €0,99 met zelfs twee reserve lampjes! Die neem ik maar helaas.
Links op de foto een lampje uit een tulp, rechts een van de nieuwe. Het glas-met-draadjes is hetzelfde, het plastic niet. Ik peuter alles uit elkaar, stop dan de nieuwe lampjes in het oude plastic. Zelfs tegen het minimum jeugdloon zou mijn reeks handelingen aanzienlijk meer kosten dan het hele nieuwe snoer.
Blokker heeft enorm veel keus in kerstverlichting. LED's, als je goed zoekt zelfs niet-knipperend en niet van kleur veranderend. Die zouden wel eens 100 jaar mee kunnen gaan bij alleen kerstgebruik. Helaas, niet compatibel met de tulpen. Die branden weer!
Vandaag bezoek van Yvonne solo, ze vindt de tulpen heel gezellig. Ze deelt het volgende mede: de eerste wandelende takken zijn gesneuveld, de huidige generatie eet klimopbladeren.
Mooi, dan kan ik de eucalyptus versnipperen.
woensdag 9 december 2009, 23:17 lees reacties
Als je soms denkt dat Ermelo een achterlijk dorp is dan moet je eens in het Gemeentehuis gaan kijken. Dat is zeer grondig verbouwd, het resultaat is groots en meeslepend. Zodra je de automatische sluisdeuren door bent kom je bij een paal met een aanraakscherm. Daar kan je kiezen: 'burgerzaken', dan 'rijbewijs', tenslotte 'verlengen'. Het kastje van het scherm blijkt ook een printer te herbergen, er wordt een bon met een nogal ingewikkeld volgnummer geproduceerd.
Je moet dan uit jezelf begrijpen dat je richting loketten moet, er zijn er op het eerste gezicht tien maar ergens om een hoek zijn er nog meer. Op tv schermen worden plaatjes van Ermelo getoond, onder meer de schaapskooi. In een hoek van dat scherm is een volgummer zichtbaar dat helemaal niet lijkt op dat wat ik op m'n bonnetje kreeg.
Wanneer ik aan de beurt zal zijn, dat is spannend. En welk loket? Loket nummer vijf, dat lijkt wel een aardig meisje. Wat heeft de computer in z'n oneindige wijsheid voor mij in petto?
Nee, eigenlijk is het niet spannend. Van al die loketten is alleen loket vijf in gebruik, daar wordt een burger tewoord gestaan, er zijn geen andere wachtenden. Ja, de burger gaat zijns weegs, mijn volgnummer verschijnt op het scherm, ik mag. Ik wil een 'eigen verklaring', die wil het meisje wel geven als ik €24 ophoest. Nu kan ik gaan sparen voor het eigenlijke rijbewijs à €34,50. O ja, de pasfoto's, wat zouden die kosten? Totaal kom je wel in de buurt van de €70,00...
Vroeger waren er in de hal wat bordjes die je naar een loket stuurden. Bovendien was er een hal met vitrines waar Ermelose archeologische vondsten in te zien waren, heel leuk. Waar zijn die vondsten gebleven? (Daar!)
De eerste kerstkaart dit jaar. Van buiten vrolijk, van binnen wat minder. Jacqueline heeft geen goed nieuws. Ik wens Jacq en Koen sterkte, erg gratuit maar ik kan niets beters bedenken.
We mogen weer naar de dokter, voor de tweede Mexicaanse prik. De eerste viel tegen: helemaal geen interessante bijwerkingen, eigenlijk nog minder dan van de daaraan voorafgaande 'gewone' prik. Er zijn nog minder wachtenden voor ons: precies nul. Ik maak meteen een afspraak bij de dokter voor de rijbewijskeuring. (Ho, lees dit niet! Alleen voor mezelf: dinsdag a.s. 08:50.)
dinsdag 8 december 2009, 23:36 lees reacties
Bijna een half jaar van te voren, een brief van de RDW. Ik moet me laten keuren voor het verlengen van mijn rijbewijs. Bij Sneeuwuil duurde de hele zaak zò lang dat ze een maand zonder zat. Ze werd op 13 maart gekeurd, 21 juli kreeg ze haar rijbewijs. Ruim vier maanden dus, dat halve jaar is dus niet erg overdreven.
We bezoeken bijna alle Ermelose middenstanders, jammer genoeg geheel probleemloos. Sneeuwuil had een kadobon van de verfwinkel. Vroeger had die alleen verf om op je huis te smeren, tegenwoordig ook verf voor artiesten. Die kleine tubetjes zijn erg duur, de kadobon (van €50) is zo op. Ik mocht een pot watervaste houtlijm, die hebben ze vreemd genoeg ook.
Nou, dat waren de hoogtepunten van vandaag...
maandag 7 december 2009, 23:14 lees reacties
Alle weerberichten zeggen dat dit de laatste mooie dag van het jaar wordt. 10°, is inderdaad nogal ongewoon, niet teveel wind uit het zuiden, ik fiets maar eens die kant uit.
Het is geweldig, zo soepel als die nieuwe ketting & tandwielen draaien! Tot de eerste modderplas, dan komt er toch wat zand in het mechaniek. Dat knarst, zowel bij de tandwielen als in mijn ziel. Het duurt wel een kilometer, dan is het zand voldoende verpulverd maar dan komt de volgende niet te ontwijken modderplas.
Eigenlijk zou je een borstelwieltje moeten hebben dat je tijdelijk kon inschakelen. Of een fles met perslucht, zodat je de boel schoon kunt blazen. Of een spaarpot zodat je over een jaar weer alles kunt vernieuwen maar dat helpt niet tegen de knarsende ziel.
Zo ongeveer bij Voorthuizen, dan richting Veenhuizen. Nee, niet in Drente, er is hier ook iets van die naam. Een mij onbekend weggetje, geasfalteerd, geen modderplassen. Veel paarden in alle maten en kleuren, twee koeien als ik goed heb geteld. Ik stop zelfs even om een groep heel ongewone kippen en eenden te bewonderen. Foto? Nee, ik heb m'n wantjes aan en die jas met een rits èn knopen, te moeilijk om de camera te benaderen.
Ik kom weer op bekend terrein. Met m'n conditie valt het erg mee. Dat gezeur over het valse plat, toen had ik waarschijnlijk nog de een of andere griep. (Sneeuwuil begon wat later dan ik met griepachtigheden, haar conditie werd ook nul komma nul. Ze begint weer wat bij te komen, ze heeft vandaag zelfs een plant geplant. Buiten.)
Sinds ik weet wat de Q van Q-koorts betekent kan ik onze kwalen ook wel als Q-koorts samenvatten.
zondag 6 december 2009, 23:20 lees reacties
Ivo Daalder, zou dat een kleinkind van D.L. zijn? We kijken Buitenhof, Ivo maakt reclame voor de plannen van Obama met Afghanistan. Ik lees het weblog van Karskens, geen groot schrijver maar wel iemand die weet waar hij het over heeft. Doe maar niet, die plannen...
Volgens de regenradar houdt het klokslag 16:00 op met regenen. Ik ben nog niet buiten geweest vandaag, om 16:01 sta ik buiten. Ik loop en inderdaad, geen druppel. Nu nog een avontuur...
De Catslaan (die zwijnenlaan) is tijdelijk éénrichting, ik loop tegen de rijrichting in. Geen zwijn te zien, wel een auto die de verboden kant uitrijdt. Een Hongaar, hij stopt naast me en vraagt de weg. Gelukkig niet in het hongaars. De weg naar Poetn, het duurt even voor ik door heb dat hij Putten bedoeld. Die weg is ook tijdelijk éénrichting, maar wel in de richting die hij hebben moet. "You go back until you come to a...", ik aarzel even, hij weet vast niet wat een roundabout is. "Roundabout" vult hij aan. De situatie is daar wat verwarrend, met veel gele borden met nederlandse teksten maar we komen er uit.
Conclusie: onderschat nooit een Hongaar. Als avontuur is het wel wat mager, maar er gebeurde verder niets...
Avond. Sneeuwuil kocht, na het succes van Otje, de dvd van 'Pluk van de Petteflet', we bekijken 'm. Zie hier wat ze er van vond. Nooit was ik het meer met haar eens.
zaterdag 5 december 2009, 23:12 lees reacties
Eerder deze week kochten we bij Lidl twee kratjes mandarijnen. Niet geplukt, geknipt, de steel met een blaadje er nog aan. De mandarijnen blijken zeer eetbaar, Sneeuwuil wil nog wel een kratje. Of twee, en een bloemkool.
Ik wandel heel Ermelo door, koop niets totdat ik bij Lidl kom. Daar is het buitengewoon druk. Al die klanten hebben de mandarijnen ingepikt, er is niet één kratje meer. Dan maar een bloemkool, die zijn er nog, ze zien er heel goed uit. Ik wandel met m'n ene aankoop naar de kassa. Dat dacht ik toen nog, aankoop.
Bij de kassa zijn heel lange rijen. Een Chinese kleuter wringt zich door de rij heen en legt een zak veldsla op de band. Even later verschijnt er een Chinese oma die zich naast de kleuter opstelt. De man voor mij in de rij begint te protesteren: "U moet wel achter in de rij aansluiten!" De oma grinnikt een beetje, zegt iets wat op "ja" lijkt, maar doet toch wel overtuigend alsof ze het niet begrijpt. "U dringt wel voor, zo doen we dat hier niet!" vervolgt de man. "Als u het nou gevraagd had, dan had ik u wel voor gelaten, maar niet zomaar voordringen!" Oma grinnikt weer, pakt dan toch de zak met veldsla van de band. De man: "Ja blijft u nu maar staan." Principieel maar toch een goed mens?
In de ruimte voorbij de kassa's staat een tafel. Handig als je je aankopen wil sorteren, nu zit er een vrouw op. Ze lijkt me half-Chinees, half-Braziliaans. Ze leest een boek, ik kan niet zien welk boek, de alinea's zien er nogal wetenschappelijk uit. Als de Chinese oma bij de kassa is kan de Chin-Braz de kleuter zien, ze trekt bekken voor hem. Ik snap dat ze bij de Chinese groep hoort.
Nu is de principiële aan de beurt. Oma en kleinkind verdwijnen achter de horizon, de lezende vrouw komt van de tafel en gaat de principiële helpen met de waren in het winkelwagentje te stapelen. Mijn conclusie over groepen blijkt niet te kloppen...
Wel fijn als er in zo'n lange rij voor wat amusement gezorgd wordt. Eindelijk ben ik aan de beurt, een bloemkool kost €0,85. Ik wil pinnen maar dat wil de kassa niet, klein bedrag mag mits niet minder dan €1.00! Ik heb geen muntgeld, stel voor om dan maar €1,00 te rekenen maar dat gaat het zaterdagse meisje kassatechnisch boven de pet. Geen rauwe bloemkoolroosjes dus vanavond.
Het begint op 29 november, een lezertje met een onbekend IP-nummer: 90.11.90.248. Dan 90.11.100.118, 90.11.92.252, 90.16.43.93, allemaal omgeving Bordeaux. En nu 86.201.21.209, 20 km. oostelijk van Bordeaux. Thomas? Maar wat moet die in Bordeaux?
vrijdag 4 december 2009, 23:17 lees reacties
16 juli, dat is lang geleden. Toen ging het over een meneer die een website voor een dode tante wilde laten maken. Ik heb 'm geschreven, geen reactie. Omdat misschien z'n computer ontploft was heb ik een maand later nog eens geschreven. Geen reactie, de advertentie staat nog steeds op Marktplaats. Het blijft intrigerend, maar ik ga niet nog eens schrijven...
Ik fiets, 15:00, het is al bijna donker. Door die reactie van Bert zit er erg veel Youtube in m'n kop. Eén wijsje in het bijzonder, maar welke woorden hoorden daar nou bij? Heel sfeervol, dat donkere bos, maar ik denk alleen maar aan die ongrijpbare tekst. Om Putten heen, ik ga weer terug voordat de nacht echt valt.
Google is toe aan wat uitbreidingen. Je zingt of fluit een paar noten, Google zoekt het hele muziekwerk op. Toevallig heb ik zowaar een (nog nooit gebruikte) microfoon aan m'n computer. Nee, die functie bestaat nog niet, lijkt me niet onmogelijk.
Er was al eens sprake van zoeken naar plaatjes op inhoud. Een heel slim programma moest dan plaatjes analyseren en daar trefwoorden uit bepalen, 'kat', 'hond', 'ban-ki-moon', ik noem maar wat. Nooit meer iets van gehoord, lijkt me een erg moeilijk te maken programma.
Waar ik nog meer behoefte aan heb is het stuurwoord 'NEAR'. Dat bestaat bij sommige systemen als je zoekt binnen één tekst. Als je naar twee woorden zoekt dan kan je opgeven dat die bij elkaar in de buurt moeten staan. Dus niet het ene woord op de eerste en het andere op de laatste bladzij. Dat kunstje kennen ze natuurlijk wel bij Google maar ik ben bang dat het een te zware belasting voor hun computers is.
Nou dat liedje nog, als ik nou alle fragmentjes tekst... Ja! Margie!
donderdag 3 december 2009, 23:17 lees reacties
Plaatje een paar dagen oud, intussen weten we dat Obama niet de Russische tekst gebruikt heeft. Helaas gaat hij nog een tijdje verder op de ingeslagen weg. En Jan Peter houdt de deur op een veel te grote kier.
Het wereldnieuws is maar behelpen. Geen avonturen vandaag, al mijn hoop is gevestigd op de meisjes. Dan komt Marleen, alleen, Yvonne had andere plannen. Marleen is tamelijk sjachrijnig, wil dat niet toegeven, wil wel even schateren om het filmpje dat Marja stuurde. Daarna trekt ze zich ergens terug met een of meer katten, dat levert ook al geen logstof op.
Als laatste hebben we dan ebay nog. Die stuurt alleen maar berichten over disks die mijn neus voorbij zijn gegaan. Ik begin de aanschaf van een gloednieuwe disk te overwegen. €49,99, en dat alleen maar om foto's te maken van zwijnen die niet komen. Woonden we maar in de Catslaan.
woensdag 2 december 2009, 23:20 lees reacties
De stelschroef van de derailleur krijgt drie klikken tegen de klok. Ik fiets met aldoor dat liedje (uit Otje) in m'n kop. Wel wat gedateerd: "Wat is dat MS-DOS fout acht?", dat zou je kunnen vervangen door "En dat is nou Windows Acht".
Leuk, struiken zonder bladeren, je kunt veel verder het bos inkijken. (Dat schreef ik vorig jaar ook al, maar toen was het ook leuk.) Net geen regen, niet te koud, geen andere fietsers, ideaal.
Dan begint het toch zachtjes te regenen. Zal ik nou m'n poncho of zal ik niet? Bij de waterval wil ik toch even stoppen, het regent nog steeds. Dus ja poncho. En een foto:
Het heet zo, 'waterval', en in de zomer valt het water daar wel vijftien centimeter. Nu staat het water benedenstrooms zo hoog dat er op de plaats van de val alleen maar een rimpel in de stroom zit. Normaal is het stuk op de foto ongeveer een meter breed. Tijdens het maken van de foto stopt de regen, poncho uit.
Verder, het liedje komt weer terug in m'n kop en de regen op m'n kop: poncho aan. Een eindje windstil bos, daarna hei. Bijna geen regen, wel tegenwind en die poncho is een groot zeil. Ik wordt een zeilschip dat achteruit wil varen, poncho uit. De N302 is altijd een moeilijke kruising, nu is er zowel links als rechts geen verkeer te zien. Ik steek over, meteen begint het weer harder te regenen. Poncho aan, nu wind mee tot de volgende bocht in het pad.
Wind opzij, geen regen, poncho uit. Nog steeds 'hij doet 't niet' in m'n kop, weer een beetje regen maar hier is bos, ik fiets door. Nog meer regen, thuis, niet al te nat. Nu komt het grootste probleem: die poncho weer terugstoppen in dat kleine foudraaltje. Niet meteen, moet eerst drogen, 'hij doet 't niet'. Maar de derailleur deed 't perfect.
dinsdag 1 december 2009, 23:25 lees reacties
|
 | Je bent overbodig. Bied nu opnieuw! |  |
Ja, dat wist ik al. Ik las het echt zoals je het hier leest, na een keer overlezen begreep ik dat ebay niet zo onvriendelijk is maar dat die disk in Australië iets te duur geworden was. Intussen heb ik op twee andere disks geboden, eentje weer in Australië en eentje in Middelburg, wat bijna net zo ver is. (Die rare tweede regel, 'om aan te bekijken', staat er echt zo.)
We gaan weer even naar Suikervlied, nu voor literatuurstudie. Op de Annie Schmidt plank staat daar 'Otje', we zijn helemaal in de ban van Otje. Otje is een meisje dat met dieren kan praten, met gebruik van Annie Schmidt teksten. Otje is verfilmd, ongeveer tien jaar geleden in dertien afleveringen op de tv getoond. (Samenvatting, als 'ie het niet doet op dat gescheurde blad klikken, in de buurt van het rode kruisje)
Sneeuwuil schafte zich de serie op twee dvd's aan. Die serie is erg goed gemaakt, met een erg goed gevonden meisje in de hoofdrol. Normaal kijk en luister je even niet als er gezongen wordt maar hier zijn zelfs de zingende dieren prachtig. We wilden één aflevering bekijken, eens zien of het wat voor de meisjes is, maar het was zo verslavend dat we in drie dagen alle afleveringen zagen. Sommige Annie Schmidt grappen lijken me iets te moeilijk voor jeugdige kijkers maar er blijft genoeg over.
We waren dus even in Suikervlied, daar nog steeds geen wroetsporen. De zwijnen zijn zo vriendelijk om te wachten tot ik een disk gevonden heb...
nog even naar november?
