Zal ik dan die griepepidemie gestart zijn..?
De symptomen die jij beschrijft, Minke, heb ik al zo’n jaartje of 13…
Behalve dan het snot, maar dat is er ook wel eens in periodes.
Ben ik de schuldige die de hele wereld heeft geïnfecteerd?
En zal ik het dan van een varken gekregen hebben, dat de pest aan me had, omdat ik hem niet wou opeten en die daarom op transport is gesteld naar Mexico, om daar op boosaardige wijze iedereen van zijn griep te voorzien..?
O, ja, die handen omhoog om je haar te kammen: niet te doen!
Waarom dacht je dan, dat ik het zo gekortwiekt heb..?
Nou, vandaag moet ik naar Gouda, want mijn broer trouwt (4^e x), dan kan ik daar nog even wat aantrekkelijke slachtoffers besproeien met mijn virussen.

Sterkte en beterschap!

Mooi verhaal, Frank, over Hennie en de frisse lucht. Ik moet bekennen dat ik zelf gisteren de deur niet uit geweest ben. Als ik al de weg kwijt was, dan binnenshuis.

In onze achtkoppige kattenwereld heerst onmin. Bontje is de laatste tijd ontzettend spinnig. Niet tegen mij, mij slijmt ze de oren van het hoofd. Maar wel tegen alle poezen, inbegrepen haar kinderen en kleinkinderen. Van hetzelfde ras dus nog wel. Er klinkt aldoor een zacht gegrom dat me enorm irriteert, en ik denk er hard over om deze laatste vruchtbare nu ook maar eens te laten steriliseren. Daar knapt ze vast van op.
Maar eerst moeten mijn eigen krachten terugkeren, anders haal ik de dierenarts niet eens. Want na Frank heb ik nu toch ook wel die griep, precies zo onduidelijk als die van hem was, maar toch onmiskenbaar. De voornaamste klacht is namelijk totale uitputting. Verder is alleen een klein beetje bronchitis merkbaar, zonder koorts, een heel klein beetje keelpijn, wat migraine-achtige hoofdpijn af en toe, en sinds vandaag ook een beetje snot. Dat is de ganse griep, maar die bijbehorende uitputting is echt verlammend.
Ik ben blij dat Frank me hierin is voorgegaan, nu herken ik al die symptomen tenminste zonder moeite als een virus, waarschijnlijk het mexicaanse, en kan ik rustig wachten tot het weer is opgerot. Kan best twee weken duren. En vandaar dus ook dit voorlichtende schrijven aan jullie, opdat jullie meeprofiteren van dit ervarings-voordeel.
Niks doen, boekjes lezen op de bank. Zo'n boek een beetje omhoog houden, dat kost me eigenlijk al bijna teveel moeite. Al dagen stel ik al de gewone wekelijkse dingen zoals haren wassen uit, véel te vermoeiend, dan moeten je armen helemaal omhoog voor die Föhn, ja ik zal gek zijn.
Gelukkig ziet niemand me. Koken doe ik zo'n beetje, want helaas willen we allebei toch eigenlijk wel eten. Zo weinig stelt die griep voor.
Ik schrijf dit allemaal zo uitvoerig opdat iedereen weet wat hem/haar scheelt als jullie straks ook deze kwaal krijgen. Als je niet beter wist zou je namelijk denken dat je zonder reden opeens alle moed en levenskracht had verloren, en aan een lelijke depressie gaan geloven. Zó weinig echte ziektesymptomen zijn er. Maar geen zorg, het is dus toch een virus, dat weer verdwijnt. Bij Frank is het al aardig op z'n retour. Daarom had hij ook gister het initiatief om naar die verrotte Ikea te gaan. Helaas, alle mooie aankopen liggen nog onuitgepakt neergesmeten in het atelier, veel te vermoeiend allemaal, dat uitpakken. Ik kwam er gistermiddag zelfs nog maar nauwelijk de trap mee op, moest halverwege de trap gaan zitten uitrusten. Kan mij die dekbedden schelen, en die rare blauwgeruite overtrekken ervoor.
Die prikken kwamen hier dus mooi te laat, maar voor jullie misschien toch niet.
O gelukkig, Bontje de krengekop is eindelijk in slaap gevallen, achter m'n rug op de rugleuning, staart over m'n schouder. Lekker warm wel. En nu maakt Okkie het zich makkelijk tussen m'n toetsenbord en m'n buik, dus heil den lezer, dit was de broodnodige griepvoorlichting.

Het is ook wel gewaagd om, als je de hele week de tijd hebt, op zaterdag naar Ikea te gaan. Op die manier loop je door de aanwezigheid van het proletariaat veel mis: het ontbijt voor één euro, pepparkakshuser, rauwe zalm met peper en zout, bakvormpjes en wat al niet. Ik ga vooral voor eetwaren naar Ikea, want je moet toch wat in je maag hebben voor je onder dat dekbed kruipt en ik eet haast nooit dekbed.

Ik maakte gisteren met Olle hetzelfde mee bij de Mediamarkt. Hij wilde wat foto's afdrukken voor zijn vriendin. Wie taalt er nog naar fotoprinters als er een Mediamarkt is? Gelukkig wilde niemand anders foto's afdrukken; de duizend aanwezige andere klanten waren stuk voor stuk te lelijk, te somber en te vet om op de foto gezet te worden. Maar ze waren heel erg aanwezig en keken glazig naar tv's en telefoons. Ik vergat zelfs het snoertje om de harde schijf op de tv aan te kunnen sluiten. Bij Xenos ernaast was de sfeer al iets beter, voornamelijk omdat het er lekker ruikt naar kaneel en potpourri en omdat alle vrijgezelle meisjes van Breda er hun flatje komen opknussen met kussentjes en heel veel andere grappige snuisterijtjes. Daar is Xenos goed in.

Bij de houthandel waar we een stuk mdf gingen halen om de foto's van Olle voor zijn vriendin een beetje leuk aan te kleden, was alleen de man van de houthandel. En verder niemand. Pas toen werd ik overvallen door een Scandinavisch gevoel van leegte, dood en andere eenzaamheid.

Rik

Jullie zijn er te laat mee begonnen. Idealiter groeit men op bij Ikea (na geboorte in het ballenbad), maar wat ook goed werkt is er vaak komen met minderjarigen die het daar leuker vinden dan in een pretpark. De regels: ga niet op zaterdag of in de vakantie. Heb geen haast. Ken in het eigen filiaal de weg en alle doorsteekjes. Houd van gravlax.

Die doelgroep, dat ben ik zelf.
Elke avond als wij onze gezellige Nova weer hebben gezien waarvan langzamerhand alleen de kop van Twan nog maar opwekkend is, denk ik: "Ik heb groot gelijk met m'n eigen kop in het zand te steken, blindelings te stemmen op de partij voor de dieren, en alleen nog maar kinderboeken van vóor 1900 te lezen. En kaboutermeubeltjes te maken voor Sneeuwwitje-huisjes." Of is dit soms niet mooi?

Het zijn maar vijf knoopjes en het is een groen pakske, maar toch...

Rik

Je hebt blijkbaar geen idee hoe een prachtige grappen Frank vroeger op ons schoolbord tekende voor de jongetjes en Iris. Toen ik deze droom (als eerste) mocht vernemen dacht ik meteen "he, ga daar nou ook weer eens een tekening van maken!" Hij heeft het niet gedaan. Zeker bij gebrek aan een publiek van de juiste ondermaatsheid..
Hierbij een voorbeeldje van vroeger, van Franks hand.

Dat dichtknopen van het olifantenjasje, daarvoor zijn woorden niet voldoende. Als jij nu droomt, en Sneeuwuil tekent?

Ik schreef zojuist een nogal gecompliceerd geformuleerde reactie op je melding over Weizenbaum, van wie ik ooit iets las over zijn Eliza, maar toen ik die wilde versturen drukte ik per abuis op delete of zo en hield ik niets anders over dan een lege draft. Dit onbedoelde gebeuren stemt wonderwel overeen met de inhoud van mijn dus verloren gegane reactie, die erop neerkwam dat ik me van een en ander helemaal niets meer kan herinneren, behalve dan de vraag die in me opborrelde toen ik destijds over W. en zijn E. las: waarom heb ik nooit eerder van die man gehoord?

Ooit las ik een fascinerend boek van die Weizenbaum over dat Eliza. Wat daarin stond ben ik vergeten, en ook weet ik niet meer hoe ik erop kwam juist dat boek - waarvan de titel me is ontschoten - ter hand te nemen. Bij enig nadenken sluit ik de mogelijkheid niet uit dat het bedoelde boek niet van Weizenbaum zelf was maar van een ander, een adept, die in het eerste hoofdstuk (een deel van) het werk van Weizenbaum uiteenzette om dat in de rest van het boek als model te gebruiken voor zijn exploraties op een bepaald sociaal-wetenschappelijk gebied waarvan het mij niet zou verbazen als dat iets met strafrechtspleging en criminaliteit te maken zou hebben, maar ook niet (dat verbazen) als dat (mee te maken hebben) niet het geval zou zijn. Wat ik nog wel weet is een vraag die me bekroop toen ik over Weizenbaum en zijn Eliza las: waarom heb ik nooit eerder van die man gehoord?

Ik krijg bij het klikken op de Rogierlink plotseling behoefte aan innig administratief contact.

Rik

Wij barsten van de dwergen, dus Sneeuwuil hoeft maar te kikken. Maar dan wel voordat Olle ze naar de kinderafdeling van zijn ziekenhuis brengt wegens verleende diensten.

Van de dwergenstoet naar de dwergenfilm naar de nasynchronisatie. We hebben het er in het kader van Tom & Jerry al over gehad: ze praten Amerikaans en anders moeten ze hun bek houden. Olle heeft de zeven dubbele dvd's allemaal in het Nederlands bekeken en ik moet zeggen: het viel mee. Behalve dan de vrouwenstem die 'einde' zegt als 'the end' in beeld is.

Voor tekenfilmliefhebbers is Up! een aanrader. Een bejaarde laat zijn huis op aan een miljoen ballonnen. Met Suikervliet moet het mogelijk zijn. Goeie grappen en zelfs nagesynchroniseerd te harden.

Rik

Leuk, tekenfilms, maar dat Nederlands ingesproken en gezongen was er vroeger niet bij.
Dat vind ik ook raar klinken.
Over tekenfilms gesproken: op YouTube: Woody Woodpecker, o.a. the Screwball.
Ohhhh lekker lachen, heerlijk jeugdsentiment.
En dan waren er hele gezinnen, die het Woody-geluid trachtten te imiteren.

Nog altijd glamp. Ik heb Olle ook net (9:30 uur) uit school gehaald wegens glamp. De kop van de dag dan maar:

Magere opkomst voedseltop in Rome

Rik

Oh jee, glamp. Bij een ander zou men misschien zeggen: gewone winterse glampte. Maar jou kennen wij zo niet! Toch iets Mexicaans?

Glamp. Een zomers plaatje van een mobiele coffeeshop in Frankrijk dan maar?

Rik

Een mooie fietser. Het ziet er naar uit dat je het digitale schoolbord hebt uitgevonden. Misschien kun je de tandenpoetsmachine eens animeren als je niet naar buiten mag.

Rik

Mijn turquoise-azuur-witte Diamant met Silver Wing stuur en verchroomde voorvork, met een frame van Columbusbuis, maar dan wel het lichtste en duurste (en meest zwiepende!) in de serie, berekend op berijders van 185 tot 199 cm (zelf kreeg ik bij een normale zadelstand geen voet aan de grond), zoals gezegd Campagnolo afgemonteerd, kocht ik in 1990 kort voor Luik-Bastenaken-Luik voor de helft van de nieuwprijs in Hoogstraten (B) bij Van den Ouweland, die er volgens zijn knechts tot dan toe zelf (een seizoen lang) op had gereden. Later heb ik de wielen vervangen door exemplaren met een hoge velg.

Hij heeft dienst gedaan tot eind 2008 met een onderbreking in 1999, toen ik eindelijk een stuurschakelsysteem wilde en in Luxemburg-Stad, waar ik toen woonde, een geel-blauwe Peugeot kocht, die echter al na een paar maanden in een donkere nacht uit mijn niet afgesloten auto werd gestolen in Maastricht.

Deze fiets, compleet met lekke achterband, helm, en reserve-binnenbandjes is gratis af te halen op het adres Trans 35, telefoon 030-2312626. Sommige onderdelen zijn misschien nog wel wat waard, maar je kunt er niet meer met losse handen op fietsen, er schijnt iets verwrongen te zijn bij een of meerdere van mijn diverse valpartijen.

Overigens was het gisteren inderdaad fietsweer, maar met die nattebladerenpap op wegen en paden was het goed uitkijken en na afloop poetsen.

Of je het nou hebt/had of niet, er is een geweldig boek wat alle low batteries bij ons al weken bijvult. Amazon.com stuurt het.

voor Bert:

Ikzelf heb een NOS Diamant baanframe gekocht ooit. Nog gemaakt in Karl Marxstadt DDR, en heb verder nog nooit een Duitse Diamant gezien. De Belgische zijn beter afgewerkt, omdat het stiekem gewoon Van Tuyls zijn die kaal verkocht werden aan Diamant.
Maar een stalen racekader met campagnolo klinkt interessant, ik heb interesse! Hoe groot is die?

Fietsenboeren hebben een fijn woord voor zo'n tandwielenverzameling: een cassette. Wat er precies fijn aan is, begrijp ik ook niet, want ik heb nu ook al een paar keer in mijn leven gehoord: 'Tja, dan moet je de hele cassette vervangen, want de tandwielen gaan niet los.' Het klinkt gewoon lekker denk ik, cassette. Bij mijn huidige (Campagnolo-) gedoe kun je wel losse tandwielen vervangen, dat is al twee keer gebeurd. Afgelopen jaar heb ik zelfs in mijn enthousiasme alle wiellagers vervangen - met schaaltjes en al. Toen kwam ik erachter dat er drie (!) verschillende maten kogels in moeten.

Maar het is een jongensding. Noëlle weet niet dat een fiets kan verslijten en doet in die onwetendheid al tien jaar met dezelfde ketting.

Rik

Hold on, Frank, ik heb nog talloos vele nauwelijks versleten kransjes (die jij tandwielen noemt) in de kelder, die ik voor je zal gaan zoeken zodra ik mijn sleutelbos heb teruggevonden. En tevens een special tool, zo niet diverse, want ook de cranks moesten er wel eens af. Sterker nog, misschien kun je iets doen met mijn quasi-antieke Diamant, ooit gekocht in Belgieje, maar schijnt toch een Duits fabrikaat te zijn geweest, geheel Campagnolo afgemonteerd. Remblokjes? Broekenvet? Roept u maar!

Daar zit je dan met een paar verwijsbrieven voor de grieppoli. Alleen om die al te krijgen kostte flink wat telefoontjes (met de griep poli, de griepinfolijn van de overheid en de dokter) en overredingskracht. De dokter vind het eigenlijk onzin (als je het hebt gaat het er niet van over) Maar het het argument dat de kinderen niet hoeven te worden ingeënt als ze de Mexicaanse al gehad hebben en misschien ook wel om van mijn gezeur af te zijn deed de dokter uiteindelijk toch besluiten om de verwijsbrieven te geven. Maar nu komt dan het echte dilemma; moeten wij ons in het hol van de Mexicaanse griep leeuw begeven? Stel nou dat we het niet hebben dan gaan we het daar zeker oplopen! Weer gebeld met de poli: "Denkt u niet dat we daar nogal wat risico lopen om besmet te worden als we het niet hebben?", "Tsja als u dat denkt kunt u natuurlijk een mondkapje op doen.", "Maar kunt u mij misschien vertellen hoe druk het is, krijg ik te maken met een volle wachtkamer vol met hoestende mensen?", "Dat weet ik niet meneer, ik werk niet op de afdeling". Daar heb je dus niet echt veel aan.

Wat we hier mee moeten?

Nou wie het weet mag het zeggen

Simon

Gewoon als ic-verpleegkundige beginnen. Het gaat voornamelijk om de computerbesturing van beademingsapparatuur en andere slangenstelsels der genezing. Bovendien - en dat weet ik uit betrouwbare bron - worden de patiënten op de IC gewassen met ovenreiniger uit een spuitbus. Dat lijkt me wel wat om te doen. En dik verdienen met Sneeuwuil vastgesnoerd in bed.

http://www.stjansdal.nl/default.aspx?DocumentID=1d0ae54c-2049-4c75-9c46-e7eafd4e2289

Rik=

Ja Marja, dat dacht ik ook. Want niet-zieke kinderen verzorgen als je zelf ook niet-ziek bent, zelfs dat vonden wij Zaterdag jl. al knap slopend. En "verzorgen" was dat nog niet eens, het was alleen gezellig "meemaken".
Deze nog-niet-zieke kindertjes waren toen zo ontzettend levendig dat ik er reeds na een uurtje eigenlijk best graag even van op bed had willen gaan liggen. Kan je nagaan.

Mijn verzoek om griepbulletins was niet ironisch bedoeld, hoor! Zieke kinderen verzorgen als je zelf ook ziek bent, lijkt me behoorlijk vervelend. En ik denk al weken: laat die kinderen toch voorgaan bij de vaccinatie, zo hoort dat toch ook bij schipbreuken. De oudjes van Ophemert zijn vanavond al aan de beurt, de kinderen nog lang niet. Stom.

Sneeuwuil mag dan wellicht wat paniekerig aangelegd zijn, deze keer deed ze echt niet meer dan doodgewoon haar huishouden regelen en de verzorging van de acht katten veilig stellen.
Onze enige koffer was jaren geleden al weggegooid omdat hij al te penetrant stonk naar kattenpies. Onze boodschappentassen hadden geen van allen een ritssluiting. Onze man heeft een heel klein hartklepgebrekje en een vrij slechte longcapaciteit. En dat zijn wel de mensen die bij deze griep gauw in een ziekenhuis belanden. Onze kinderen brachten Zaterdag een flink ladinkje benodigde virussen in, waar ze zelf toen nog niet, maar inmiddels wel nogal wat van te lijden hebben. Ze hebben allemaal griep maar liggen niet in ziekenhuizen overigens, Simon mailde vannacht om 02.30. Meer ziektedetails gaf hij niet. Ik geef hier voor belangstellenden even de hele mailconversatie even weer:

Sneeuwuil schreef:
> Hoe gaat het met jullie allemaal?
> Hier nog geen griep...
Ah gelukkig maar we waren al bang dat we jullie besmet hadden. Wij zijn inmiddels allemaal ziek geworden, dus mogen we niet aan het werk of naar school van het RIVM. Het lijkt er op dat we dat geen van allen erg vinden. Wat een leuke foto's trouwens!

Simon

Je houdt ons toch wel op de hoogte van de koorts van álle familieleden?
En waarom kiest iemand die reacties met een c schrijft voor die enge oostduitse k??

Reclame voor nephorloges: die zou ik niet willen missen. We hebben trouwens onze jager overeind gekregen.

Ha Rik, waarom denk je dat ik zo enthousiast die Siemens aan kon prijzen in Ermelo? Een vos verliest wel zijn haren maar niet z'n streken! De Prius is echt fantastisch, nu de Avensis met bijna 4 ton op de teller zien kwijt te raken ;-)

Ik kan me nog herinneren dat Leonard stofzuigers verkocht. In dat verband ligt de stap naar een half-elektrische auto natuurlijk voor de hand. Dat de Toyota wel zelf kan parkeren is verheugend; veel dure auto's die beweren dat ze het kunnen, verdwijnen in de bosjes als je niet oplet. Aan de andere kant: in veel moderne auto's zie je zo beroerd weinig dat een parkeercomputer niet overbodig is. Onze bus parkeer ik fluitend op een postzegel, dankzij de zithoogte en de enorme spiegels, maar de Volvo zou ik af en toe een parkeerhaven in willen dragen omdat het me sturend niet lukt.

Rik

Blij met blik en geen centje pijn

Nou IS alles goed afgelopen, ga jij Olle zo'n enge zaag geven! En "avec mes DVD j'aurai l'air d'un con, ma mère"...
Nee hoor, dat laatste meen ik niet, want mijn kado is altijd nog leuk voor jou tenslotte.
En ik vind jouw kado hartstikke leuk voor hem, zolang hij er niet nog meer stukjes mee verspeelt dan z'n amandelen.

Olle is amandelloos. De chirurg was erg over hem te spreken en bijna geen bloed. Hij eet as we speak (10.37) ijs met zijn moeder in het ziekenhuis.

Nu als de donder naar de Gamma voor zijn cadeau: