Even geduld a.u.b....
naar maart

zaterdag 28 februari 2009, 23:01 lees reacties

Al een week eerder bedacht ik dat ik met de spullen waarmee ik ooit een robot maakte ook wel een automatisch panorama-maak-ding zou kunnen construeren. Ik heb al eerder beschreven hoe je minstens 60 foto's moet nemen, waarbij de camera draait om twee verschillende assen. Die twee motortjes van de robot, niet zo heel ingewikkeld. Een ontzettend goed idee, zo goed dat iemand anders het ook al had, en nog beter...


We gaan naar Putten, kringloper, nog meer lijstjes. De oogst valt een beetje tegen, ze hebben erg veel lijsten die te groot of te lelijk zijn en maar heel weinig met ontspiegeld glas. Maar we moeten ook nog naar Welkoop.

Woensdag j.l. kochten we twee zakken kattenvoer. Zolang die zakken dicht zijn is er niets aan de hand, maar als je er een open maakt dan zijn er meteen negen belangstellenden. Het is bijna onmogelijk om een zak zo hermetisch te sluiten dat die hun belangstelling verliezen. Bovendien willen we de inhoud van de twee zakken mengen, we moeten een goed afsluitbaar vat hebben. Iets met een schroefdeksel, dat zal zelfs Rozepoot niet open krijgen.

Welkoop heeft erg veel, bijvoorbeeld heel erg mooi speegoed. Model tractoren, combines, mestspreiders enzovoorts. Even zoeken, dan vinden we een heel redelijk vat. Wel goed aan de prijs, ongeveer €40, en te lelijk voor in de kamer. Omdat we toch in Putten zijn wil Sneeuwuil nu naar Formido.

Formido is aldoor aan het verbouwen. Waar ze ooit een grote dierenafdeling hadden is nu een afdeling lege dozen. Er is een dame in Formido-outfit bezig, die begrijpt onze wens maar ze kan ons niet helpen. Wel suggereert ze een bezoek aan de groenteboer. Een vat waar zuurkool in geleverd wordt, dat zou je wel voor het statiegeld kunnen krijgen.

Goed idee, maar we zijn een jaar of dertig te laat. Zuurkool wordt in nette plastic pakjes geleverd, daar hebben we niks aan. Maar Sneeuwuil vindt nog twee spijkerbroeken voor mij en een potje blauwe druifjes zodat we niet voor niets naar Formido zijn geweest.

PieperWeer thuis, lunch. Daarna gaat Sneeuwuil tekenen, ik ga fietsen. Er is geen wind, ik kan alle kanten uit, ik besluit naar Pieper te gaan. Dat is een winkel middenin het boerenland, waar je allerlei boerenspullen kunt kopen. Ze hebben net een nieuw gebouw, met een nieuw assortiment.

prijsPieper heeft het groene vat van de foto. Een detail van de foto is nogal onzichtbaar, maar een beetje schuiven met alle instellingen maakt het wat beter. Een prijs die meer lijkt op wat ik dacht. Echt een sieraad voor de kamer is het niet, ik ga nog wat verder.

Hoe fiets ik nou langs de kortste weg naar de Wildkamp? Het wegenplan in deze buurt is nogal rommelig, de mist helpt ook niet echt, de kortste weg zal ik wel niet gevonden hebben. De Wildkamp vind ik uiteindelijk wel. Net zo'n winkel als Pieper, maar veel groter, met overal vestigingen. Vanuit Hardenberg kwam ik vrij vaak bij hun hoofdvestiging. Vroeger haalde ik elk jaar hun catalogus, een heel fijn boekwerk, maar tegenwoordig staat die op Internet.

vatenDe internetcatalogus heeft een belangrijk nadeel: je kunt er geen prijzen in vinden, wel plaatjes. In de allerverste hoek van het gebouw vind ik de vaten van het uitgeknipte plaatje. Het witte vat is identiek aan dat van Welkoop, het bruine, dat is echt het vat der vaten. Het is zo mooi dat je daar je hele kamer wel mee zou willen vullen. De kleur van het deksel komt niet goed over via het www, het is briljant beige, nooit zag ik mooier deksel. Maar ook in de winkel kom je er niet achter wat ze kosten.

Ik ben de enige bezoeker in het enorme pand, een jongen achter de balie wil mij heel graag te woord staan. We maken de lange wandeling naar de verste hoek, noteren codes, wandelen terug naar de balie. Daar zoekt hij de genoteerde codes in een boek, waarna hij langdurig een computer raadpleegt. Het blijkt dat beide vaten om en nabij de €70 doen. Nee, dan toch het Pieper vat maar...

Tegenover de Wildkamp is een school, voor de school staat een kudde schapen. Ik moet even aan de kant want er passeert een compleet zomerhuisje, daardoor zie ik die kudde.

foto 1

Nog meer kuddefoto's. De school staat, maar dit terzijde, naast 'Ons Huis', waar we onlangs een glasblazer zagen. Nu ga ik zitten wachten tot het maandag is, 07:00, dan gaat Pieper weer open...



vrijdag 27 februari 2009, 23:15 lees reacties

Afspraak, om 11.30 bij Tempel. Dat is geen kerk maar een opticien, op loopafstand. Er zijn ook drie kerken op loopafstand maar daar ga ik dus niet heen, ik wil mijn ogen laten meten, niet mijn onsterfelijke ziel.

Een zeer competente jongedame zet mij op een draaistoel voor drie apparaten. Die staan zodanig op een cirkelsegment opgesteld dat je van het ene apparaat op het andere kunt overstappen door alleen maar met de stoel te draaien. Het eerste appaaraat schijnt met een lichtje, het tweede blaast lucht en het derde schijnt weer met een lichtje en maakt tegelijkertijd een foto. Die luchtblazer ken ik, dat meet je oogboldruk.

De twee andere ken ik niet, maar ik mag naar de foto's kijken. Het linkeroog is echt een prachtoog, maar het rechteroog heeft staar. Zoveel staar dat het allereerste apparaat z'n kunstje niet kon doen. De jongedame neemt me nu serieus, ik mag met haar mee naar een apart kamertje waar ze het licht uit doet.

Ze heeft daar een vierde apparaat staan, is dat een spleetlamp? Ja, dat is het. Ze stelt vast dat ik links nog heel aardig kan kijken maar dat het rechts waardeloos is, maar dat wist ik al. Ze pakt meteen de telefoon en maakt een afspraak bij het Sint Jansdal.

Was het Electronisch Patiënten Dossier er nu maar! Nu moet ze haar meetresultaten in twee brieven verkondigen, eentje voor de huisarts en eentje voor Sint Jan. Gelukkig heeft ze een computer waar bijna alles al automatisch instaat zodat ze alleen maar hoeft te printen. Na een halfuur sta ik weer buiten, minus €10 wat ik niet veel vind voor al die mooie apparaten.

Gewoonlijk duurt het een week voordat je naar zo'n afspraak bij Jan kunt, maar nu was er toevallig een gaatje om 13:00 uur. Naar huis, het autootje halen en Sneeuwuil want die wil mee. Als die naar een ziekenhuis kan zal ze het niet laten. We zijn iets te vroeg bij de oogafdeling, ik mag ook iets te vroeg voor twee apparaten gaan zitten. Die apparaten zijn identiek aan de eerste twee waar ik bij Tempel in mocht kijken. Nog eens luchtblazen, nog eens een lichtje.

Als dat E.P.D. er zou zijn, zouden ze dan toch al die metingen over willen doen? Dat zou het E.P.D. een tikkie minder zinvol maken...

Nu moeten we weer even wachten, dan komt er een jongedame die verdwaald lijkt van de afdeling orthopedie. Ze loopt een beetje voorover, boven de gordel niet onaardig maar daaronder ziet het er vreemd uit. Je kan het goed zien want ze houdt niet van lange rokken en ook niet van lage hakken. Maar het is de optometriste, ze blijkt heel vriendelijk en net zo competent als die bij Tempel. Ze heeft ook zo'n spleetlamp en ze stelt ook staar vast. Ik mag naar een echte oogarts!

We wachten weer, na enkele minuten heeft de oogarts tijd voor ons. Weer zo'n zelfde spleetlamp, ook hij stelt vast dat er een flinke staar is. Met behulp van een oogmodel demonstreert hij wat hij wil doen. Een klein sneetje opzij in het oog, dan met een stofzuigertje de oude lens er uit en vervolgens een plastic lensje er in. Kwartiertje werk. O.K., maar daar moet een aparte afspraak voor gemaakt worden.

Eerst moet er gemeten worden hoe sterk dat plastic lensje moet zijn. Daarvoor is er weer een andere competente jongedame, ze meet meteen maar allebei m'n ogen, weet ze het alvast voor het linkeroog. Het meetapparaat berekent zelf de sterkte van het lensje, het print dat in tweevoud. Weer een gemiste kans voor het E.P.D.

In iets meer dan een uur staan we weer buiten. Het Sint Jansdal lijkt goed georganiseerd, als de eigenlijke ingreep ook zo goed gaat heb ik niets te klagen. Maar drie keer voor een spleetlamp, zouden daar niet wat kosten gespaard kunnen worden?



donderdag 26 februari 2009, 23:10 lees reacties

1 vogel

Het lijkt mooi weer maar dat valt vies tegen. Koud en veel westenwind. En in westelijke richting is wel leuk boerenland maar weinig bomen. Toch maar dapper naar het westen fietsen.

Via de afslag Nulde van de A28 kom je het snelst in Putten. Een tamelijk smalle weg met veel vrachtverkeer, niet echt fijn om daar te fietsen. Maar het was me vanuit het autootje al opgevallen dat men fietspaden aan het knutselen was, die bleken intussen klaar te zijn. Nu fiets je heel veilig naar Nulde, begeleid door het bovenvermelde vrachtverkeer. Even verder ga je onder de A28 door, daarna bereik je een soort van strand aan het Veluwemeer.

Dan kan je nog verder over een dijk, naar de vogelkijkhut. Ik snap nu waarom het vogel enkelvoud is, zie foto. Je kan er wel even uit de wind staan, daarna met wind mee weer terug, het is meteen een stuk warmer.

stierkoe, kalfEen rundergezin, dat zie je niet vaak, vader, moeder en kind in éen wei. Het is niet helemaal zeker of ze ogen en oren hebben, ook oormerken kan ik niet ontdekken. Fraaie horens, dat wel. In de wei bij Groevenbeek.

Bezoek van de meisjes, ze vertellen enthousiast over wandelende takken die ze morgen krijgen. Sneeuwuil zoekt plaatjes van deze dieren, daar schrikken ze wel even van. Daarna gaan ze vrolijk door met het bedenken van namen, Stokkie hoor ik, en Boompje.

Ze weten ook tamelijk veel over de vliegramp, Marleen geeft een uiteenzetting over de onderhoudstoestand van het vliegtuig. Het is merkwaardig dat we die ramp allemaal zo interessant vinden en de twintig verkeersdoden die elke week vallen niet. Zou het onze (onbewuste) vliegangst zijn? Autoangst, dat heeft een redelijk denkend mens!



woensdag 25 februari 2009, 23:23 lees reacties

Dat dolkomische kattenfilmpje van gisteren verstoort de werking van het log! Omdat ik zelf nooit naar dit log kijk merkte ik dat niet. Sneeuwuil merkte het wel, ze wist ook een kunstje om de verstoring te omzeilen. Een kunstje is mooi, maar mooier is als het niet nodig is. Ik heb ongeveer de helft van het filmpje weggesnoeid en de overblijselen op een andere manier gepubliceerd.

Sneeuwuil kent nog andere kunstjes:

schilderij

Zie ook 15 jan, het schilderijtje van Anemoon. Ze wil ook tekeningen en pastels gaan maken. Die hebben het nadeel dat ze achter glas moeten, vind maar eens een passend lijstje. Glas snijden is niet zo moeilijk, een net lijstje maken wil ook wel eens lukken, het is wel veel werk. Sneeuwuil heeft het procédé omgekeerd: we gaan naar de Kringloper, lijstjes zoeken. Bij die lijstjes maakt ze dan een passend kunstwerk!

Omdat we er toch in de buurt zijn even naar de dierenwinkel. Je mag zelf zakjes vullen met kattenbrokken, dat is wel leuk werk. Sneeuwuil blijkt nog meer kunstjes te kennen: ze achterhaalt dat diezelfde brokjes in de vijftien kilo zak van de fabriek maar de helft kosten! We nemen altijd twee soorten, dat is nu dus dertig kilo. Nog een Sneeuwuil kunstje: ze betovert het winkelmeisje dusdanig die de twee zakken in een greep naar het autootje torst!

Het autootje is nogal nat van binnen, een van de matten is aan het schimmelen. Google weet er alles van, Fiësta met vochtproblemen geeft honderden hits. Ik leer weer een woord: paravan. Dat schijnt de rand te zijn die voor de voorruit zit. Er is zelfs een filmpje van een Fiësta met een vochtprobleem. Met al die onverkochte auto's kan een drogere Fiësta niet zo duur zijn...



dinsdag 24 februari 2009, 23:24 lees reacties

kat animatieHet Z-vormige plankje met de webcam ligt naast me op tafel, ik wil nog wat instellingen verfijnen. Later zie ik dat ik van 11:20 tot 12:02 daarmee bezig ben geweest en dat er in die tijd ruim 90 beelden zijn vastgelegd. Soms beweegt er minuten lang niets, soms beweegt er van alles. Dweiltje beweegt ook nog even met het plankje, dat levert schokkende beelden op.

Alles samenpersen in een filmpje? Ja! Nu eens even wat anders, naar buiten.

Naar de bibliotheek, alle tijdschriften doorbladeren die me interesseren. Daar blijkt dat de crisis heeft toegeslagen, ongeveer de helft van de vakken bevat geen tijdschrift maar een papier met de tekst 'dit tijdschrift is opgezegd'. Nou hadden ze er ook wel waanzinnig veel, zelfs de helft is nog veel. 'Fiets', die is er nog!

Als je het internet uit hebt dan staat er in al die tijdschriften toch niet zoveel nieuws meer...


ING koersBij m'n eerste werkgever kreeg je je salaris in contanten. De laatste dag van de maand kwamen er twee dames met een wagentje naar de afdeling. Op dat wagentje stonden bakken met envelopjes, daar kreeg je er dan éen van. Bij de volgende werkgever moest ik vaak op reis, daarom werkte het systeem van de envelopjes daar niet. Sinds die tijd heb ik een girorekening.

De laatste jaren staat alleen mijn 'eigen' geld op de girorekening. Verdiensten uit het maken van websites of uit de verkoop van een Brompton. Niet zo heel erg veel dus, maar het staat daar goed. Tot vorige week, toen kwamen er giroafschriften waar opeens ING boven stond. En ik haat de ING.

Mijn haat is gebaseerd op hun hoofdkantoor, dat vind ik een belachelijk gebouw. En nu doen ze ook nog hun best om helemaal de mist in te gaan, het plaatje links is de koers, vandaag gesloten op 3,66. Ik heb wel zin om de €400 die er nu nog staat van de rekening te halen. Ik zou er aandelen ING voor kunnen kopen, ze staan lekker laag. Wel lichtelijk inconsequent...



maandag 23 februari 2009, 23:22 lees reacties

wc raamDit is het raampje van de Suikervliedse wc. Ik ga een plankje maken met daaraan de infrarode leds en de webcam, dat plankje moet op de een of andere manier hier naar buiten steken.

Het welbekende kamertje van het panorama heeft een raampje dat hier veel op lijkt, ik maak het plankje zo dat het hier ook past om de zaak te proberen. Iets Z-vormigs moet het worden, dus drie plankjes aan elkaar. Nog net geen 10 minuten werk, nu de camera aansluiten op de laptop en afwachten.

Ik heb de katten gevraagd of zij de rol van de wilde zwijnen willen spelen.
- ja meneer, dat willen wij wel, wat krijgen we dan?
- zwijnenvoer!
- o, ja, fijn, veel zwijnenvoer!

De stomme dieren weten niet dat zwijnenvoer voor een belangrijk deel uit eikels bestaat.

Anemoon

De camera doet het, als ik er met Anemoon voor ga staan neemt 'ie een foto. Ik zet Anemoon op de grond, loop buiten beeld. Maar voordat de camera dat ziet is Anemoon ook buiten beeld. Ze rent naar binnen en gaat liggen slapen. Wat nu? Afwachten...

sneeuwuil

Een bewegende Sneeuwuil, dat werkt uitstekend! Maar nu is er nog daglicht.

kat bij nacht

Daar onderaan, kat bij nacht. Experiment geslaagd, nu nog zien hoe ik alles naar Suikervlied krijg.


Simon stuurt een mededeling: "Vliegtuig gered nadat om 12 uur 's nachts piloten in pompoenen waren veranderd!!" Klik voor een nadere verklaring



zondag 22 februari 2009, 23:01 lees reacties

Opeens weet ik het weer. Ik fiets net voorbij de Hanenburg en dan valt me de Bietenbrug weer in. Klankassociatie?
Het b-woord kwam voor in een citaat, voorgelezen tijdens het Journaal. Uit de context bleek dat het iets met teveel geld uitgeven te maken had, maar de uitdrukking was nieuw voor mij. En die context, was dat de Noord-Zuidlijn?

Ik fiets verder en opeens weet ik ook dat het over de Volkskrant ging, de overname van PCM door een Belg. Merkwaardig hoe je geheugen werkt, die hele bietenbrug kan me niks schelen maar toch zit 'ie nog ergens onder mijn schedeldak. Nou proberen 'm bewust te onthouden tot ik kan googelen!

Een stukje langs het Veluwemeer, veel wind, ook tamelijk veel windsurfers. De markt in Harderwijk, daar moet ik nog eens heen om een panorama te maken. Een 'gewoon' panorama, dat lukt me wel uit de hand, maar voor iets bolvormigs moet ik een statief meeslepen. (Zou die Pool dat liegen? Wel heel mooi!)

Thuis, bietenbrug heeft 2630 hits. De eerste is meteen raak, Onze Taal. Daar zeggen ze dat Van Dale het woord in 1976 voor het eerst opneemt. En dat het niet in de eerste plaats met geld maar met 'verkeerd aflopen in het algemeen' te maken heeft.

Veel van de andere hits bij Google hebben iets met een sportwedstrijd te maken. De verliezers gaan de bietenbrug op. Het wordt me nu wat duidelijker waarom ik het nooit eerder hoorde...


Even iets knippen uit de Telegraph: 'China now owns more than $600 billion (£420 billion) of US government debt, and will be called on to buy more as President Obama's stimulus package inflates the budget deficit.'
Ik kan maar niet onthouden hoeveel een billion is. Geen biljoen maar een miljard. 600 miljard zegt me niet zoveel. Hoeveel inwoners heeft de USA? 303,824,640 , volgens het Factbook.
Een miljard, 1 met 9 nullen: 600 miljard, 6 met 11 nullen. Dat delen door 3 met 8 nullen, dat zou ik uit m'n hoofd moeten kunnen: 2 met 3 nullen. Met andere woorden: iedere Amerikaan heeft behalve alle schulden die hij toch al heeft ook nog $2000 schuld aan de Chinezen. En dat moet méér worden!
Met nog andere woorden: er zijn 1,330,044,544 Chinezen volgens het Factbook, 13 met 8 nullen. 6 gedeeld door 13 en 11 min 8, elke Chinees heeft $500 geleend aan Amerika. En ik dacht dat de Amerikanen rijk waren en de Chinezen arm...



zaterdag 21 februari 2009, 23:00 lees reacties

Olli FantSneeuwuil is door Wol de Beer helemaal terug bij Phiny Dick. In Suikervlied staan nog Olli Fant en Kakeline de Kip, die wil ze nu ook lezen. Goed weer dat steeds beter wordt, even naar Suikervlied!

Die boeken zijn niet dik maar wel groot, ze passen maar net in de fietstas. Ik wil nog wat verder fietsen, maar eerst even naar het oude ijzer van de Toverberg. Daar vind je soms heel handige, practische, goed afgewerkte, duurzame, zwaar verchroomde, precies passende, hoognodige metalen dingetjes, maar dit keer niet. Na de stop bij het ijzer is de voorrem van de fiets niet goed geworden. Hij maakt een slepend geluid, oorzaak: de rem sleept. Het veertje is uit het gaatje omdat het boutje een beetje losgedraaid is.

Terug naar Suikervlied, daar is gereedschap. Toen we in Amsterdam woonden had ik een gereedschapskist. Omdat die helemaal op de bovenste verdieping stond had ik nog een gereedschapskistje in het bootje. Het kleine huisje hadden we toen ook, daar was natuurlijk ook een gereedschapskist. Soms nam ik een speciaal gereedschapje mee van Ermelo naar Amsterdam, of vice-versa. Dat vergat ik daarna zodat het even later niet was in de gemeente waar ik het nodig had. Dan kocht ik nog een exemplaar. Zo kreeg ik heel erg veel gereedschap.

Ik heb een inbussleuteltje nodig en een, ja wat zal ik nemen? Een pijpsleutel? Ja, ik heb ze allebei. Het is echt fijn weer om achter Suikervlied aan je fiets te sleutelen, jammer dat het in vijf minuten klaar is. Niet druk op de Toverberg, iedereen is naar de wintersport. Hoe zit dat nou met die zware recessie, wordt dat nog wat?

Door het bos, door Putten, door het boerenland, thuis. Verder met de panorama's. Dat kamertjespanorama is samengesteld uit zestig foto's. Eerst een rondje van tien foto's horizontaal, dan rondjes waarbij de camera omhoog of omlaag kijkt. De camera moet dus ten eerst om een verticale as kunnen draaien en ten tweede om een horizontale. Die assen moet elkaar idealiter in het optische midden van de lens kruisen.

Met een gewoon statief lukt dat niet. Als je een landschap panoramiseert zijn de afstanden zo groot dat die paar centimeter tussen het kruispunt van de assen en het midden van de lens er weinig toe doen. In een kamer doet het er wel toe, ik maakte al eens iets van stukjes ijzer om die draaiassen midden in de lens te krijgen. Dat werkt (zoals je gisteren kon zien) maar helemaal perfect is het niet. Vandaar mijn belangstelling voor het oude ijzer. Omdat dat niks opleverde zal ik zelf de vijl, de zaag en de boor ter hand moeten nemen. Gauw, voordat de zondagsrust invalt!



vrijdag 20 februari 2009, 23:29 lees reacties

Je kunt rondkijken door met de muis met ingedrukte knop te bewegen. Het plafond klopt niet helemaal en de vloer klopt helemaal niet. Maar dit kost nou al uren...

Ik droomde dat de derailleurtandwieltjes helemaal volgekoekt zaten met een mengsel van modder en smeerolie. Dat zou best eens waar kunnen zijn, ik ga nou eerst m'n fiets maar eens poetsen.
De werkelijkheid valt heel erg mee. Ze willen wel een drupje olie, verder hebben ze vandaag een rustdag.


Hyves, Facebook, Myspace, Linkedin, Netlog. Verschijnselen die ik niet begrijp. Ze zijn wel erg populair, dus het zal wel aan mij liggen. Hoe kan je nou vijfhonderd vrienden hebben? Ik heb er zo ongeveer vier, als ik Piet Bijl meetel. En van Piet Bijl heb ik na 1946 nooit meer iets gehoord. Maar meer dan tien, dat lijkt me niet te doen. Dit is wel opmerkelijk.



donderdag 19 februari 2009, 23:31 lees reacties

Sneeuwuil wil naar Action, nou, dat wil ik ook wel! Ze wil paletten met mengbakjes hebben en ik wil twee leesbrillen, samen voor €0,88. Die brillen zijn er, de paletten waren kennelijk een tijdelijke aanbieding, ze zijn er niet. Sneeuwuil koopt een vorm voor muffins, die kan je ook heel goed als mengbakjes gebruiken.

De zaak is dat M+Y crocusvacantie hebben. Dat is reden om vanmiddag van twee tot vijf te komen schilderen. Ze waren gisteren al aan de deur om dat af te spreken. Mengbakjes dus, en heel veel penselen voor €1,15. (Eigenlijk zijn de penselen zò slecht dat zelfs dat minibedragje teveel is.)

Men schildert. Ik maak zestig foto's van mijn kamertje, met het doel een bolvormig panorama te maken. Ik werk de statiefpoten weg op de opnames van de vloer, daarna stop ik alles in een programma. Dat programma denkt zo ongeveer een kwartier, heeft dan een panorama klaar. De vloer is mooi genoeg, maar het plafond, daar zijn hele stukken uit. Ik zal allerlei met de hand moeten doen...

Het korte verhaal is lang genoeg.



woensdag 18 februari 2009, 23:13 lees reacties

Nou niet weer over fietsweer (het was erg mooi weer, en ik heb gefietst...) Niet over katten (maar de dierenbescherming is tegen het slachten van Rozepoot...) Niet over m'n korte verhaal (wordt steeds langer...) Maar wat dan wel?

Over Sneeuwuil? Die heeft zoveel boeken en tijdschriften verkocht dat ze nu denkt dat ze rijk is. Ze wil naar de boekwinkel om NIEUWE BOEKEN te kopen. De boekwinkel heeft ze niet. (de laatste Toon Tellegens) We snellen weer naar huis en ze bestelt ze bij Bol. Daar gaat de winst.

De windzak, die moet ik even melden. We hebben een landingsplaats voor helicopters, op de hei, dichtbij een kazerne. Daar was een paal met een windzak die zo vergaan was dat hij de windrichting negeerde, al jaren. Gelukkig is er net voordat de crisis definitief toesloeg een nieuwe zak opgehangen. Nu kan je heel nauwkeurig zien welke kant je uit moet fietsen, vandaag richting schaapskooi. Daar staat de teller op 154, geen lammercrisis dus. (111 op zaterdag j.l...)



dinsdag 17 februari 2009, 23:13 lees reacties

Een snijdende noord-ooster, echt weer voor bij de open haard. Maar nee, ten (a) staat de kattebak in de open haard en ten (b) wil Sneeuwuil iets uit Suikervlied. Fietsen dus.

In het bos gaat het wel met de wind, wat minder met de nog steeds halfbevroren paden. In Suikervlied gaat het om 'Miezelientje en Wol de Beer'.

'Miezelientje en prinses Rosmarijn' mag ons mooiste boek zijn, het werk met Wol wil Sneeuwuil verkopen. Het verhandelen van 'Handwerken zonder grenzen' is een groot succes geworden, ze is bijna alle exemplaren kwijt. We schijnen ook Tellegens dubbel te hebben, die zouden ook in Suikervlied kunnen staan. Wol de B. kan ik vinden, andere werken niet. Om van het gedoe af te zijn maak ik foto's van alle boeken.

Terug, een omwegje door het bos. Thuis, Sneeuwuil heeft ook nog een doos vol plaatjes van Rackham, uit een boek gehaald dat helemaal uit elkaar viel. Die plaatjes schijnen ook wat waard te zijn, ik maak er foto's van. Zonder flits, met statief en de afstandbediening, gaat heel goed. Wat zullen we rijk worden!


Door de zware recessie kunnen we binnenkort geen kattenvoer meer kopen. We overwegen een kat te slachten en die de overige acht voor te zetten. We zijn het er over eens dat dat Rozepoot moet zijn: die is het dikst en die heeft psychische problemen. Ze is bang voor alle katten, niet voor ons, dus dat gaat lukken. Maar wie is er daarna aan de beurt?


Laatste nieuws: Sneeuwuil leest 'Wol de Beer', het blijkt prachtig te zijn. Wordt dus niet verkocht!



maandag 16 februari 2009, 23:23 lees reacties

Ik weet nou wel een tweede regel maar nou wil de derde weer niet. Ik zal er verder over zwijgen tot het korte verhaal helemaal af is. Dat zou wel eens heel lang kunnen duren.

Ik maak een kastje voor mijn infrarode ledjes. Over dat project heb ik ook al een tijd gezwegen maar daar pruts ik in stilte aan verder. Nog dit jaar moet ik toch wel een fraaie zwijnenopname kunnen tonen.

Verder gebeurt er niets. NU levert ook niets afkraakbaars op. Wel iets merkwaardigs.



zondag 15 februari 2009, 23:04 lees reacties

Een zware dag: er gebeurt helemaal niets. Ik heb wat dingen gerepareerd, maar eigenlijk was dat gisteren al. Vandaag ruim ik de overbijselen na de reparaties op, geen wereldnieuws. Het weerbericht van zaterdag voorspelde een beetje sneeuw, overgaand in een beetje regen. En ja hoor, precies dat weer krijgen we.

Tijd voor een siësta. Voorheen gooide ik de katten uit de slaapkamer maar het is eenvoudiger om ze te laten liggen en de deur op een kier te zetten. Dat gaat meestal goed maar vandaag wil Anemoon aldoor geaaid worden en Dromdrosje likt mijn hoofd. Het duurt wel tien minuten voor ze tot rust komen. Ik bedenk intussen een kort verhaal om het log van vandaag mee te vullen.

Dat weer uit de eerste alinea, dat is er nog, toch even naar buiten. Ik ben de enige die dat doet. De zondag is geen topmoment in Ermelo, maar nu is er echt helemaal niets te beleven. Ik denk verder over het korte verhaal, tamelijk nat wordend.

Weer thuis. Ik heb een heel erg leuk kort verhaal bedacht, maar nou moet ik het heel erg leuk opschrijven. En dat lukt niet. De eerste regel heb ik:
"Hoewel Martha er niet in geloofde had de genezing van haar zuster haar toch doen twijfelen."

Nou de tweede regel, die komt niet. Helaas.

Gelukkig is er ook goed nieuws: de kilosteve is bereikt!
Voor het evenwicht: wat slecht nieuws.



zaterdag 14 februari 2009, 23:02 lees reacties

Weer een NU probleem. Aantal ongelukken in 30 km zones gestegen, in 2002 979 ongelukken, in 2007 1398. Die cijfers zullen wel kloppen, maar er staat niet bij dat er in die vijf jaar heel veel 30 km zones zijn bijgekomen. Het gaat om het aantal ongelukken per kilometer in zo'n zone, dat zou best eens afgenomen kunnen zijn. Ik heb even gegoogeld, alleen maar gevonden dat er heel veel nieuwe 30 km zones zijn.

knoopDe molen staat met volle zeilen naar Harderwijk te kijken, maar hij draait niet: geen wind. Een ideaal moment om naar Harderwijk te fietsen en stopwol te kopen. Sneeuwuil verschaft mij een groen knoopje als voorbeeld van de kleur, dat moet lukken. Ik fiets richting H, maar voor mij fietst een weerzinwekkende groep, ik neem het eerste bospad rechts, laat H. links liggen. Ik zou naar Elspeet kunnen fietsen, lijkt me niet uitgesloten dat ze daar nog sokken stoppen.

Nee, ik wil toch naar H., ik moet ook die dvd-doosjes nog hebben. Ik neem een mij onbekend pad dat ongeveer de goede richting heeft. Een leuk pad, met fraaie hellingen, maar het buigt wel een heel andere kant uit, toch geen H. Dan een driesprong, links zou wel eens in de buurt van Elspeet kunnen uitkomen maar rechts ziet er aantrekkelijker uit. Rechts dus.

Bos dat me bekend voorkomt, het lijkt hier wel Leuvenum. Maar dan zie ik weer een ander aantrekkelijk pad, met Elspeet word het niks meer. Nu ben ik in de buurt van de schaapskooi, even kijken hoe het met de lammetjes staat. Het bord bij de ingang meldt 111 lammetjes, dan ook maar even naar de stal. Daar wordt net nummer 112 geboren, jammer genoeg mag je als niet-schaapherder de stal niet in. Naar huis, aantonen dat je best een schermpje vol kan krijgen met bijna niks.

En ik wil aantonen dat ze bij NU geen topjournalistiek bedrijven. Hoeft ook niet, NU is best redelijk voor iets wat niks kost. Maar dan komt, van mijn belastingcenten, het zes uur journaal met hetzelfde bericht. Zou ik me soms vergissen? Er gebeurt iets in een bepaald gebied, dat gebied wordt uitgebreid, dan is het niet gek dat er meer gebeurtenissen zijn. Ik kan mijn fout niet vinden...



vrijdag 13 februari 2009, 23:18 lees reacties

We gaan naar de Hema, voor stopwol. Sneeuwuil weet toevallig dat er helemaal achter in de winkel een klein rekje met naaispullen is. Dat rekje is er nog, maar het behelst geen stopwol. Wel is er kleding. Toen Sneeuwuil zes jaar was had zij een trainingspakje. Ze droomt nu nog steeds van een trainingspak, en waarachtig, de Hema heeft zoiets. Maar wel in rare kleuren, met een rare capuchon en, het allerergste, met letters. Geen stopwol en geen trainingspak bij de Hema.

Je zou denken dat er in ieder huisgezin minstens twee fotoapparaten zijn, toch zit er nog handel in het maken van kinderfoto's. Naast de foute trainingspakken is een tijdelijke opstelling met een achtergrondscherm, lampen, een tafel met kussens, een bak met zachte dieren. (het k-woord krijg ik niet uit m'n toetsenbord.) Er is ook een jongedame met een grote spiegelreflexcamera. Ze zit in een zeer afwachtende houding temidden van het bovengenoemde niets te doen.

Het besnuffelen van alle kleding, vooral die in de kleur groen, duurt wel even. Lang genoeg om een moeder met kind te zien verschijnen, het kind mag op de foto. De jongedame kiest een achtergrond, ze heeft daarvoor een aantal rolgordijnen, heel handig. Dan zet ze het kind op een kussen en ze begint heel overtuigend te kirren. Het kind vertoont een klein glimlachje, allerlei filtsers flitsen, dat wordt wel wat.

Er waren twee handwerkwinkels in Ermelo, korte tijd zelfs drie. Daarvan zijn er nul over, we proberen Wibra. Het winkelmeisje weet knotten wol te vinden, maar van stopwol heeft ze nog nooit gehoord. Verder, naar Zeeman, hetzelfde verhaal. Als die kredietcrisis maar lang genoeg duurt, zal je zien dat de stopwol weer terug komt!

Later, even naar SuperCoop voor koffie. Niet te geloven, toch echt waar: je zou denken dat er in ieder huisgezin minstens twee fotoapparaten zijn, toch zit er nog handel in het maken van kinderfoto's. In de passage die toegang geeft tot de SuperCoop is een concurrent van de jongedame in de Hema bezig. Ze heeft andere achtergronden en andere k-woorden, ook is er een ander kind. Een baby, hij of zij kan net het hoofd omhoog houden. Ook deze fotodame kirt dusdanig dat de baby lacht. Ze heeft ook een paneel met reeds gemaakte foto's en ik moet toegeven dat die heel goed zijn.


Ellen K. stuurt me naar de linkverzameling van Vrij Nederland. Niet naar kijken, voor je het weet is het een dag later! De derde link die ik aanklikte werkte niet, ik meldde dat aan VN, zeven minuten later was het gerepareerd! (Henk Blanken was het. De moeite waard.)

Ik lees bij NU over de Neandertaler. Ik lees verder bij Science News over de Neandertaler. 'Mens lijkt genetisch niet op Neanderthaler' of 'any given Neandertal was about as similar to a human as two humans are to each other.' Conclusie: NU is gek en ze schrijven ook nog een h teveel.



donderdag 12 februari 2009, 23:05 lees reacties

Omdat ik toch naar de scharrelslager moet ga ik ook even naar Suikervlied, ik wil de videorecorder terugbrengen. We hebben nu meer dvd's dan we ooit zullen bekijken, het band->dvd project is klaar. De gecopieerde banden mogen ook naar S.

Ik ben nog niet in S. geweest na het bezoek van N+G. Het pand is smetteloos, ik zet de videorecorder weer waar hij hoort, ik sorteer de banden een beetje, kijk dan voor het eerst wat verder.

De tafel is overdekt met cadeaux. Woorden schieten tekort, daarom beelden:

katruskablad en kokoskat

Het linkerplaatje zal duidelijk zijn, rechts zien wij een nieuw (ons onbekend) blad: 'Kattenmanieren". Naast het blad een kattekop gemaakt van een halve kokosnoot. Op het blad een rood vilten katje met een inhoud. Een inhoud die aanvoelt als een zakje zand. Bij het katje is een gebruiksaanwijzing in het spaans of portugees.

Ik maak die twee foto's en vervolg mijn reis naar de scharrelslager. Weer thuis toon ik Sneeuwuil de foto's en die, ik was er al bang voor, neemt daar geen genoegen mee. Omdat autoreisjes niet tellen wil ik toch fietsen: naar Suikervlied. Die vier kattenbeelden passen in elkaar (zou wel handig zijn als dat met onze negen andere katten ook kon), alles bij elkaar kan net in de fietstas. Nog een rondje door het bos en over de hei, weer thuis.

Het kleinste kattenbeeldje rammelt, er moet nog een vijfde zijn. Een beetje forceren met een mesje, en ja:

poontah, okkie, vijf katten

Nu die gebruiksaanwijzing nog. Ik tik hem even over:

EL GATO DEL AMOR
Atrape a cualquier persona efectos rapidos, el gato rojo del amor atrae y domina al ser amado

INSTRUCCION
Con un alfiler de cabeza roja se le clava en el corazon, pronunciado el nombre de la persona
que se desea atraerse le pone el nombre en un papel y se le pega al gato. Lo envuelve en su
pantaleta por tres dias y luego lo querna con un poco de alcohol y ara una nube de humo,
que atracra a la persona, dominandola

Die hoofdletters, dat lukt wel, corazon weet ik ook, maar verder? Ik plak de regel die begint met Con in de vertaler van Google, resultaat:
Met een rood hoofd pin zat vast in het midden, uitgesproken de naam van de persoon
('clava' kent google niet. Sleutel? Nee, Babylon zegt: 'knuppel'!!??)

Dat helpt geweldig, de volgende regel:
je wil om te winnen zal de naam op een papier, en het blijft bij de kat. In haar omgeving

Nog een regel:
panties voor drie dagen en vervolgens querna met een beetje alcohol en ara een wolk van rook,

Dat lijkt me voldoende. Als je een papiertje met je naam drie dagen in haar pantaleta kan krijgen en dan nog een beetje alcohol, ja, dan heb je geen rode kat meer nodig...


Ik zal me beheersen, niet aldoor over Darwin op deze 200ste verjaardag, ik beperk me tot éen citaat: "I saw two rare beetles and seized one in each hand; then I saw a third and new kind, which I could not bear to lose, so that I popped the one which I held in my right hand into my mouth. Alas it ejected some intensely acrid fluid, which burnt my tongue so that I was forced to spit the beetle out, which was lost, as well as the third one."



woensdag 11 februari 2009, 23:24 lees reacties

De kerk bepaalt mijn richting. Ik bedoel de kerk aan het eind van onze straat, ik ga fietsen in de richting waarin de torenhaan kijkt. Achter in de tuin kan je de haan zien, de laatste weken keek hij erg veel naar Putten. Het is mooi fietsweer, maar waar is de haan? Wind uit oost of west, dan staat de haan evenwijdig aan mijn blikrichting, dus onzichtbaar.

Gelukkig is er nog een enkel wolkje, dat zegt westenwind, ik fiets naar het westen. Dan kom je al gauw bij de oever van het Veluwemeer. Er bestaat een pont naar Zeewolde maar die is er nooit als je hem nodig hebt. Vandaag ligt hij bij hoge uitzondering op me te wachten, maar ik bedank. Zeewolde, daar is nou niet echt veel te beleven, en de verdere route, over de dijk naar Harderwijk is lang en nogal saai.

Dat enkele wolkje heeft gezelschap gekregen van nog meer wolkjes, echt mooi fietsweer is het niet meer. Ik fiets verder, langs het Veluwemeer richting Harderwijk. Ik passeer twee kitesurfers die op het punt staan te water te gaan, ze zijn, behalve veel zwanen, de enigen. Dan een druppel regen, maar het blijft bij die ene.

In Harderwijk ga ik naar alle winkels die eventueel DVD-doosjes zouden kunnen hebben. Ik zoek doosjes waar vier DVD's in kunnen, die zijn in Ermelo uitverkocht. De man bij Dixons biedt mij vier eenpersoonsdoosjes aan en een gratis elastiekje. Hij heeft er begrip voor dat ik niet op dat aanbod inga. Het fijne van een doosje voor vier is dat het net zoveel plaats inneemt dan een doosje voor een, maar de vierlingen zijn nergens te vinden.

Steeds meer donkere wolken, in neem de kortste weg naar huis. Ik ga lekker binnen zitten, een stopcontact monteren!



dinsdag 10 februari 2009, 23:12 lees reacties

Een onbekend lezertje, IP: 124.19.0.248, dat is in Australië. Nog een onbekend lezertje, IP: 202.58.203.84, dat is in Bali. Eindelijk wordt dit log wereldberoemd! Nog een onbekende, 84.104.86.13, dat zal Heerhugowaard zijn, ook best wel ver weg.

Dat was het wereldnieuws, denk nou niet dat er in Ermelo niks gebeurt. Op 1 okt '08 kocht ik drie paar sokken bij Action. Okt, nov, dec, jan, ik ging vorige week over op het laatste paar. In vier maanden vier sokken versleten, niet slecht. Ik draag ze tot beide grote tenen er door steken, dan gooi ik ze weg. Heel handig is dat mijn voeten zo geschapen zijn dat ze niet stinken, het moment dat de sokken vuil zijn valt samen met het moment dat ze versleten zijn. Ideaal.

Op weg naar AH (door een sneeuwstormpje) kom je langs Action. Van de centjes in mijn warme knuistje pak ik er tweehonderdvijfennegentig af voor nieuwe sokken. Geen rij bij de kassa! Bij AH kan ik alles snel vinden, ook daar geen rij bij de kassa! Die sneeuw is toch ergens goed voor...



maandag 9 februari 2009, 23:06 lees reacties

iris, katrijn

Iris, links op de foto, zal wel halverwege H.K. en Bali zijn als jullie dit lezen. Die rechts, nogal kritisch kijkend, is Katrijn. Die zit nog veel verder, in Melbourne. Het was daar 45°, nu niet meer. En die bosbranden zijn nog een stukje verder.

Lezertjes, jullie denken misschien wat kan mij die Katrijn schelen, maar ze is de dochter van het jullie welbekende lezertje Bert. Ik wilde een leuke route van Hong Kong via Bali naar Melbourne opzoeken bij Google Maps, maar zowel per auto als lopend lukt dat niet. Ruim 3000 kilometer, H.K.-Bali en nog eens ruim 5000, Bali-Melbourne. Toegegeven, voor ons vrij nutteloze informatie, maar leuk om op te zoeken.


Bezoek van Nienke en Guido, ze gaan Suikervlied weer verlaten, ze komen nog eens terug. We bespreken al het goud, zilver en antiek hier in huis en wat het eventueel zou opbrengen. (Inspiratiebron: Sneeuwuil kocht op de boekenmarkt van de kerk een doos gevuld met exemplaren van het tijdschrift 'Handwerken zonder grenzen' voor €10,00. Een kleine 100 nummers, ze zette ze vrijdag op Marktplaats voor €1,00 per stuk, er zijn er al bijna 80 verkocht! Goede handel!)

Zie ook 2 feb, de zilveren soeplepel. Die is nu bij een met N+G bevriende zilversmid die de lepel (uit 1850) gaat restaureren. Ik vang iets op dat N+G de reparatiekosten als huur voor het huisje gaan beschouwen. Goede handel!


The Guardian, over Darwin. Samenvattinkje:
De eerste alinea noemt allerlei kranten die schrijven over de wijdverbreide acceptatie van de evolutietheorie. In de tweede alinea lees je dat het kranten uit 1882 zijn, het jaar van Darwin's dood. De essentie van het stuk zit in de vierde alinea: daar blijkt dat zo ongeveer de helft van de huidige Britten denkt dat de evolutietheorie geheel of gedeeltelijk waar is.

"The shameful lesson of this 200th anniversary of his birth is that Darwin's contemporaries understood more clearly than many modern Britons" zegt de Guardian.

Dat lijkt me iets te kort door de bocht. De krant uit 1882 weerspiegelde de mening van z'n lezers, maar die lezers vormden een elite. De gemiddelde Brit had geen krant en had nog nooit van evolutie gehoord. Mogelijk nu niet shamefuller dan toen.



zondag 8 februari 2009, 23:22 lees reacties

Rellen komt afscheid nemen van Froukje, ze heeft een camera bij zich om nog een laatste foto te maken. Froukje is haar nog niet vergeten, ze laat zich op de arm nemen. En op de arm van Rellen zit ze toch nog wat meer ontspannen dan op onze armen. Rellen wisselt snel van stemming: ze wil Froukje mee naar huis nemen.

We bespreken de Dromdrosje mogelijkheid. Nu blijkt dat ze hun huis gestoffeerd gehuurd hebben, en dat ze binnenkort een huis in IJmuiden willen kopen. Als je Dromdrosje in hun huis los zou laten moet je het daarna geheel opnieuw behangen. Geen Dromdrosje dus.

weg met FroukjeHet zijn echt aardige mensen (ik weet intussen dat hij André heet) en ze zijn er van overtuigd dat Froukje bij hun niet ongelukkig is. Ze weten ons ook een beetje te overtuigen, Rellen belooft bovendien dat ze een tweede kat gaat verwerven als Froukje weer moeilijk doet.

O.K. dan, Froukje gaat mee, richting Heerhugowaard, camera blijft ongebruikt. Rellen geeft ons allebei drie kussen maar we geven ze weer terug, dat schiet dus ook al niet op. Erg veel emotie deze week, bij hun en bij ons, en tenslotte zijn we weer terug bij AF. Tis hier net de tweede kamer: "en gaat over tot de orde van de dag"



zaterdag 7 februari 2009, 23:33 lees reacties

froukje en dromdrosjeHet heeft even geduurd, maar Froukje (Minoes dus, maar we zijn weer over op Froukje) voelt zich aardig thuis. Sneeuwuil maakte deze foto vrijdag. Heel opvallend, twee jaar geleden was ze ook al dik bevriend met Dromdrosje!

Froukje doet dus normaal en dat doet ze bij haar huidige verzorgers niet. In kringen van Rexenfokkers geldt de stelregel dat je een Rex nooit in zijn of haar eentje moet plaatsen, er moet een andere kat bij. Die andere kat is er niet op het huisadres van Froukje, het is me niet helemaal duidelijk waarom niet.

De verzorgster van Froukje heet ook al Ellen, dat is de derde binnen mijn interessesfeer. Ik ga haar daarom Rellen noemen, een samentrekking van Rex en Ellen. Sneeuwuil belde eerder deze week al met Rellen en maakte duidelijk dat Froukje misschien toch gelukkiger zou zijn als ze hier bleef. Wij zitten echt niet te snakken naar een tiende kat, maar negen of tien, dat verschil merk je toch niet als er vrede in de groep heerst.

Nu, zaterdagmiddag, belt Rellen. Zoals jullie weten zitten ze in een winterhuisje in Putten. Ze hebben Putten wel gezien, ze willen zondag naar huis. Met Froukje. Na enkele seconden wordt het gesprek te emotioneel, haar echtgenoot komt aan het apparaat. Er volgt een lange discussie. Rellen wil Froukje terug en wij willen Froukje wel weer kwijt maar we denken dat ze het hier meer naar haar zin heeft.

Wij hebben een plan om zondag richting Apeldoorn te gaan, een rommelmarkt en een bezoek aan Corry, maar nu willen die lieden uit Putten komen. Om nog eens te overleggen maar toch eigenlijk om Froukje mee te nemen, dus nee Apeldoorn. We kunnen best op een andere dag naar Apeldoorn en de twee reguliere kringlopers aldaar zijn ook prima, dus blijven we thuis. Maar wat doen we met Froukje?

Nieuw idee: we sturen Dromdrosje mee met Froukje. We vinden Dromdrosje een leuke, mooie en vooral gekke kat, maar je merkt niet zo heel veel van haar. Als je haar op de trap tegenkomt wil ze wel even met je communiceren maar verder trekt ze zich voornamelijk terug.

Zaterdagavond, Sneeuwuil belt met Rellen om haar dat nieuwe idee mede te delen. Probleem: Rellen heeft een huurhuis en Dromdrosje krabt al het behang van de muren. Het begint er nu op te lijken dat we ze allebei mogen houden. Rellen wil dan wel een andere kat.

Wordt vervolgd...



vrijdag 6 februari 2009, 23:38 lees reacties

Ik merk het meteen als ik een paar dagen niet gefietst heb. M'n conditie rent achteruit, ik ben na éen kilometer al buiten adem. Nog honderd meter verder begint het bos, het pad dat ik nemen wil stijgt ook nog een beetje. Merkwaardig genoeg helpt het als je gewoon doorfietst, na vijf kilometer is er niks meer aan de hand.

Door het bos richting Putten, om Putten heen, door boerenland en hei weer terug, zulks gedicteerd door de windrichting. Er gebeurt verder niets bijzonders, tijd om rustig van alles te overdenken.

Een halve eeuw geleden had je het woord tantième. Dat was wat nu een bonus heet, en dan niet de bonus bij AH. Op de buis was Vermeend over dubbele bonussen, men deed alsof het een spontane reactie was maar waarschijnlijk was het wel even voorbereid. Toch mooi.

Een halve eeuw geleden kende ik een fabrieksdirecteur. Toen de fabriek wat minder draaide zag hij af van z'n tantième. Daar had hij geen raad van comissarissen voor nodig, het kwam ook niet in de krant en al helemaal niet op de buis. Ik vond dat toen wel netjes van de man, niet zo heel bijzonder. Na een halve eeuw kom ik er achter dat het toch wel bijzonder was.

Dat denk ik dus als ik fiets. Maar nu moet ik denken over een padbrede modderplas. Moeizaam door de hei of vrolijk door het gele water? Ik kies het laatste, het loopt goed af. M'n fiets is wel wat geler, leemkleurig, maar als je dat laat opdrogen kan je het heel gemakkelijk wegpoetsen.



donderdag 5 februari 2009, 23:49 lees reacties

portretBezoek van Bert, hij heeft iets geschilderd. Leuk, frustrerend dat het weblog het sinds woensdagmiddag niet doet. Plaatjes en tekst aanleveren die het www niet bereiken, niet erg inpirerend.

Ik had deze link, van crea naar evo, over Andries Knevel, willen bespreken. Maar tegen dat het log weer werkt heeft iedereen daar alles al over gezegd...

Ha, het log doet het weer! Maar ik heb nu een geheel blanco site, men heeft een rigoreuze format c: gedaan. Nu moet ik alles weer gaan terugzetten! 2009 is klaar, nou de rest nog.

Nova: Barneveld over Andries Knevel. Als je dat gemist hebt, kijk morgen in het archief. Omdat we er geen genoeg van kunnen krijgen: ZDF.



woensdag 4 februari 2009, 23:24 lees reacties

Minoes is nou twee dagen aan het wennen, het begint er op te lijken dat ze na nog eens twee dagen wel zonder grommen en blazen met de andere katten kan verkeren. Met ons doet ze al redelijk vriendelijk.

Nu geen woord meer over katten. Over webcams dan maar? 90% van de tijd ben ik aan het prutsen met webcam-software, het werkt zo'n beetje maar nog steeds niet perfect.

Een uur naar buiten, die natte sneeuw da's ook niks. Binnen, verder met de webcam. Fascinerend voor mij, helaas niet voor de lezertjes...



dinsdag 3 februari 2009, 23:25 lees reacties

Vroeg in de morgen. Minoes heeft de nacht doorgebracht op de bovengang. Ze heeft haar kooitje, een bordje met eten, een bakje water en een kattebak, wat wil je nog meer. Als ik naar haar ga kijken geeft ze kopjes aan het traphek, daarna rolt ze over de vloer alsof ze krols is. En krols kan ze niet zijn, het betreffende mekaniekje is er uit. Als ik haar aai begint ze te blazen en te grommen, even later wil ze me wel een neusje geven. Ik zit op de trap, onze neuzen zijn op dezelfde hoogte, technisch is een neusje niet onmogelijk. Maar psychisch? Een bipolaire persoonlijkheidsstoornis, lijkt me.

Wat later, ze is nu heel rustig, laat zich door ons aaien maar blijft toch maar liefst boven zitten. Twee mensen, dat kan, maar negen griezelige poezen! Het stomme dier weet niet dat mensen veel griezeliger zijn dan poezen...


Wordt infrarood nou meer of minder afgebogen door een lens dan zichtbaar licht? Even googelen en je weet het maar ik probeer het antwoord uit mijn geheugen op te diepen. Een regenboog, wat is de volgorde van die kleuren? Ook dat weet ik niet meer.

Feit is dat ik nu een webcam heb die een erg onscherp plaatje maakt. Even aan het lensje draaien, maar de fabrikant heeft de lens vastgelijmd met een druppeltje lijm. Ik vijl het druppeltje weg, in de hoop dat de lijm niet tussen de schroefdraad zit. Een klein vijltje, daarna een blad van een ijzerzaagje, het lukt.

SneeuwuilDe webcam geeft nu mooie scherpe plaatjes, maar het programma dat de beweging detecteert verkleint ze. Voor Sneeuwuil is dat niet zo erg want die is zelf niet zo groot. Maar een kudde wilde zwijnen, dat wordt niks. De maker van het bewegingsdetectieprogramma staat toe dat je zijn programma verandert maar dat vereist nogal wat studie...

Ik beschrijf dat gedoe met die webcam zo uitgebreid om aan te tonen dat ik heel zoet bezig ben. Helaas voor het log is het niet erg avontuurlijk.


Sneeuwuil gaat naar boven, ze wil Minoes met haar kooitje in de kamer halen zodat ze wat beleeft. Ze glipt door de traliedeur die de trap afsluit maar de bende van negen wil haar achterna, die staan nu in de benedengang. Minoes hoort dat en begint weer op volle kracht te grommen en te blazen. Die zit echt liever in de isoleercel.

Later lukt het toch, Minoes zit de hele avond tamelijk rustig in haar kooitje dat op de bank tussen ons in staat. We kijken tv, dat wil zeggen ik kijk, Minoes slaapt en Sneeuwuil kijkt met éen oog. Met het andere kijkt ze naar haar laptop, correspondentie met Iris die morgen naar Hong Kong gaat. Later, als de negen gaan eten komt Minoes zowaar naar buiten, maar eten, dat is nog iets te gevaarlijk. In de gang dan maar, daar durft ze wel. We twijfelen, besluiten dat ze nog een nachtje op de bovengang mag. Het logeer-experiment is nog geen groot succes.



maandag 2 februari 2009, 23:21 lees reacties

De dag begint zoals altijd: dvd's maken en met webcams prutsen. Dan verschijnen Nienke en Guido, ze gaan een weekje in Suikervlied zitten. We bespreken een zilveren soeplepel die bijna in tweeën breekt en een schilderijtje dat nog net niet in tweeën breekt, gebarsten is het wel. Nienke smeedt zilver en Guido restaureert schilderijen, vandaar.

Sneeuwuil zocht al op Marktplaats naar soeplepels, ze lijken niet zo heel waardevol, een reparatie mag niet teveel kosten. (de duurste) Het schilderijtje is voor Guido geen probleem. Dweiltje valt als een blok voor Guido, dat is minder mooi. Gelukkig, ze verdwijnen richting Suikervlied, wij wachten op de volgende bezoekers.

De ouders van Thalita beheren Froukje, zie 22 jan j.l. Ze hebben een week vacantie die ze gaan doorbrengen in 'de Heihaas', een ons welbekend huisjespark in Putten. Froukje, die intussen Minoes is gaan heten, mag die week bij ons logeren. Ze verschijnen met Minoes in een kooitje en een pakket heel speciaal voedsel.

Nu ik over ze schrijf bedenk ik pas dat ik hun achternaam niet ken. Na dit te hebben opgeschreven valt me op dat ik ook hun voornamen niet ken. Het lijken best aardige mensen. Zij is na een lange spirituele zoektocht bij een Pinkstergemeente terecht gekomen. Als ze bidt met Minoes op schoot dan vouwt ze ook de pootjes van Minoes, dat vond ik wel een mooi detail.

Hij heeft een Tomtom maar zij weet het altijd beter. Ze vonden ons huis dank zij een uitgeprinte tekst van een routeplanner...

Minoes schreeuwt, gromt en blaast tegen elke kat die in haar buurt komt. Om drie uur gaat het echtpaar richting Heihaas, Minoes zit zacht grommende in haar kooitje, zonder het deurtje. Om zes uur zit nog zacht grommend in haar kooitje. Acht uur, ze slaapt in haar kooitje. Elf uur, het avondmaal, Minoes gromt. We zetten haar met kooi en al op de bovengang, daar wil ze wel even naar buiten komen en even aan het eten snuffen. Niet echt een makkelijk typetje...


Festo, die doen van alles met pneumatiek. Zelfs als dat je niets kan schelen, kijk toch even naar de twee filmpjes op Erik z'n site!



zondag 1 februari 2009, 23:07 lees reacties

Ik soldeer alle infrarode ledjes aan elkaar. Nog een heel werk als je het een beetje netjes wil doen, en dat wil ik. Met m'n twee brillen over elkaar. Tegelijkertijd zet ik alles wat we hebben van Muiswinkel en van Vleuten op dvd.

Halverwege met solderen, nu eerst even naar Suikervlied. Sneeuwuil heeft het Suikertafelkleed gewassen en gestreken, dat moet er weer heen. En de thermostaat moet op 20° voor de a.s. bezoekertjes. Kleed is te prachtig voor de fietstas, het weer is bovendien geen fietsweer, het autootje dus.

Dat lange kleed op die lange tafel, daar ben ik best wel 90 seconden mee bezig, dan nog een seconde voor de thermostaat. Veel zon, in het bos is het wèl loopweer, ik loop nog even naar de schapen. Er wordt veel gekapt, zoals elke winter. Dat levert veel hardbevroren tractorsporen op, nog een reden om niet te fietsen. Ik kom over een stukje hei, had ik beter kunnen mijden, teveel oostenwind.

Binnen bij de schapenstichting is het nogal druk, vooral om de spekstenen kachel. Er zijn nieuwe knuffelschaapjes in de aanbieding maar ik heb al m'n geld uitgegeven aan infrarode leds. (14 maart: lammetjesdag) Terug door een ander stuk bos. Ik kom éen Nordic Walkerin tegen, heeft die hype z'n hoogtepunt alweer gehad? Naar het autootje en terug naar huis.

Daar zit net de laatste Muis & Vleut in de computer. Ik soldeer de laatste ledjes, gauw proberen. Ze blijken een heel klein beetje zichtbaar rood licht te geven, tot mijn grote vreugde doen ze het alle 25. De kamer is nog niet donker genoeg en de afstand is maar twee meter maar op het eerste gezicht lijken ze eerder teveel dan te weinig licht te geven. Dat valt mee, ik rekende net uit dat ze samen minder dan 1 watt verbruiken.

frank frankje

19:10, donkere nacht, foto vijf meter van camera en leds. Het werkt! Moet nog wel wat aan de scherpstelling draaien. De rechterfoto is een test voor de bewegingsdetectie...


nog even naar januari?

logo