Naar november!

vrijdag 31 oktober 2008, 23:20 lees reacties

Met Miezelientje naar de dierenarts. Het trekken der tanden gaat vandaag gebeuren, zie vrijdag een week geleden. Als we haar gebracht hebben gaan we even funshoppen in Putten. We zijn zo vroeg dat de winkels nog dicht zijn, maar klokslag negen uur gaat de Hema open. Daar geen fun, intussen is ook Xenos open, nog geen fun. Dan als uiterste poging de Kringloper maar. Die gaat pas om tien uur open, de fun zullen we in ons eigen hartje moeten zoeken.

Thuis. Ongeveer 13:00 uur, Daan belt, de kiezen zijn er uit, de voortanden zitten er nog in, die waren niet zo erg ontstoken. We waren een beetje bang voor FIP (Zoek Polleke of Kassa als je wilt weten wat FIP is. Maar dat wil je niet.), daarvan blijkt geen sprake te zijn.

Fietsen. (De atheïstische dominee Hendriks was in Ermelo. Hij noemt zichzelf een fietsist. Zie laatste alinea.) Even langs Suikervlied, de wroetsporen fotograferen.
Ik probeer het geel van de beuken en het geel van de lariksen op een foto te zetten, ik maak er meteen maar een panorama van. Het lijkt wel wat op het schermpje van de camera maar als ik het nu bekijk, op de computer, is het niks. Weg ermee.

Dan gaat Sneeuwuil d'r computer kapot. Ze heeft weken lang foto's gesorteerd, veel weggegooid, alles netjes in mappen, ruim 3000 foto's, veel katten. Toevallig had ik haar hele verzameling op mijn computer gekopieerd! Gauw een dvd van maken...

Wat instellingen veranderd, de computer doet het weer maar de harde schijf lijkt niet helemaal gezond...

Ik wilde nog iets doen met foto's maar geen tijd meer.

donderdag 30 oktober 2008, 23:15 lees reacties

Sneeuwuil had een goed idee: de buitenkraan aftappen. Het was wel 23:00 uur toen ze dat idee had, we hoopten dat de kranen nog wel een nachtvorstje zouden overleven. Die kraan hier is geen probleem, maar Suikervlied heeft er ook een.

(Janine en Mike uit Ede (van kater Diesel, ik maak ze niet aanklikbaar, maar je kùnt ze vinden) hadden een zomerhuisje in Ermelo. Daarvan vroor niet de buitenkraan maar de warme binnenkraan kapot. Toen het weer dooide ging het warme water stromen. Dat heeft misschien wel een maand gestroomd/gestoomd, behalve een enorme gasrekening was het huisje daarna zodanig verrot dat ze nu geen zomerhuisje in Ermelo meer hebben.)

Naar Suikervlied, met het autootje. Er moet een zwarte teddybeer vervoerd worden, die past niet in de fietstas. De kraan is niet bevroren, nu wel afgetapt. Er zijn heel veel wroetsporen om Suikervlied, ik zou er eens een nachtje met de camera moeten gaan zitten. Of ik kan wat zwijnen in de tuin photoshoppen...

Thomas belt, hij wil in Suikervlied. Mooi, dan kan hij die foto's maken!

Nog wat dingetjes gezaagd en gelijmd, nog een stuk plafond geverfd. Straks het laatste stuk, met de linkerhand. (Gaat best, links rollen als je rechtshandig bent. Links kwasten is veel moeilijker.) Al het houtwerk moet ook geverfd worden, maar dan moet Sneeuwuil eerst haar kleurkeuze openbaren.

woensdag 29 oktober 2008, 23:13 lees reacties

Ik droom. Ik moet iets met een wiskundige formule. Onderdeel daarvan is de t, voor temperatuur. Ik kan maar niet begrijpen wat dat ermee te maken heeft, temperatuur. Ik kom een jonge wiskundige tegen (een leraar? hij lijkt een beetje op Woody Allen), zonder dat ik hem mijn probleem voorleg zegt hij dat het de t van tijd is. Tijd, ja, nou snap ik het! Ik wordt wakker met een gevoel van diepe dankbaarheid.

Via dat gevoel kon ik de droom reconstrueren, maar niet de formule. Wat kan dat nou geweest zijn?

Ik verf het plafond, ik begin in de hoek die het lastigst te bereiken is. Daar krijg je erg veel pijn van in je arm en in je schouder. Gelukkig heeft de ervaring me geleerd hoeveel verf ik in de bak voor de roller moet doen. Zoveel dat de bak leeg is net voordat ik 112 wil bellen. Nou, mooi geel!

Koud, maar weinig wind, fietsweer. Ook buiten is het geel, nog wel iets mooier geel zelfs. Weer thuis, nog maar eens een verfbak leeg maken...

dinsdag 28 oktober 2008, 23:13 lees reacties

Ik moet een plank van 254x96 hebben. Zo'n plank bestaat misschien, maar Gamma heeft 'm niet. En als 'ie 'm had dan kreeg ik zoiets niet in het autootje. Maar ik heb enorm veel afval. Stukjes korter dan 96 cm, daar heb je niet veel aan, die kunnen weg. Van de langere heb ik er zoveel dat ze samen 260 cm breed zijn, ik heb dus nog over! Een beetje schoonschuren, rechtzagen, beschaven: ik heb mijn plank van 254x96!

Dan even shoppen.

Ik probeer de Plusmarkt. Ze hebben alle soorten Wasa, maar daar kom ik niet voor. Vezelrijk, die koop ik wel eens, is hier marginaal duurder dan bij de SuperCoop. Vreemd: de gewichten zijn 210, 245, 300, 250, 230, 250 gram. Zelfde volgorde als de plaatjes, de zwaarste heet dus 'lichtgewicht'. Vreemder: iemand die zoiets opmerkt en er dan een hele alinea van maakt.

Ik kom voor het roggebrood. Ze hebben zeven soorten, en dan tel ik verschillende verpakkingen van dezelfde soort niet mee. Maar geen Brabants roggebrood en ik kom nou juist voor die soort. De Plusmarkt, daar zien ze me nooit meer.

Van het punt waar ik nu ben kan je via kleine weggetjes bij AH komen, zonder dat je de Vreeselyke Stationsstraat hoeft over te steken. Naar AH dus, die heeft, als je een beetje geluk hebt, het begeerde roggebrood wel. Ik kom langs de molen, die wordt gerestaureerd. Ze zijn nu, op de begane grond, bezig met de kap, mooi. Straks even omlopen om dat beter te zien.

Ik heb geluk en roggebrood, maar dan is het geluk op, het begint iets te hard te regenen om nog naar die kap te gaan kijken. Nu moet ik toch de Vreeselyke Stationsstraat over, niet zonder moeite bereik ik levend gene zijde. Weer thuis, ik kan geen enkele smoes meer bedenken om niet het plafond te gaan verven.

Toch geluk! Sneeuwuil heeft nog meer gordijnen gewassen, nu mag ik ze weer ophangen. De haakjes aan de runnertjes, dat gaat hier wel heel moeilijk. Nee, geen geluk, gordijnen ophangen is bijna net zo erg als plafonds verven...

maandag 27 oktober 2008, 23:19 lees reacties

Zaterdag nam ik 'Letje' om de hoogte van een boekenplank te bepalen. Vandaag wil ik gaan zagen, is Letje nergens te vinden.

En die foto dan? denk je nu. Maar dat is een andere Letje, toevallig een van de kleinste boeken die op die plank moet komen. Ik vermoed dat Sneeuwuil er met de grote Letje vandoor is, die zit nou ergens lekker te lezen. Nee, klopt niet, ze wast gordijnen. Ze haalt ze van de rail, doet iets verstandigs met de haken, wast, droogt, doet weer iets verstandigs met de haken en hangt ze weer aan de rail.

Ik kijk op alle plaatsen waar Sneeuwuil wel eens boeken parkeert, geen Letje. Eigenlijk is het vreemd dat we twee Letjes zouden hebben, maar dat komt vaker voor, twee keer hetzelfde boek. Ik koop wel eens iets bij de Kringloper wat ik al heb, Sneeuwuil koopt wel eens iets dubbel omdat ze een boek te beduimeld vindt.

Ik gok dat 'In den Dop' net zo groot is als Letje. Niet helemaal zeker, bij boeken uit eenzelfde reeks van ongeveer 1920 zit soms wel een halve centimeter verschil in de hoogte. Een halve centimeter meer, dan krijg je je vinger niet meer tussen boek en plank. In dat geval lees je de kleine Letje maar!

Waar de grote Letje gebleven is blijft een mysterie.

zondag 26 oktober 2008, 23:23 lees reacties

Weer een gemiste kans. Mijn horloge heeft zich op eigen kracht op wintertijd ingesteld. Voor de tweede keer al, sinds ik het kocht. Nu heb ik weer niet gekeken hoe dat gaat. Gaat ´ie nou echt een uur terug of telt ´ie 23 uur verder? Ik zal het waarschijnlijk nooit weten.
De computers doen het dit jaar stilzwijgend, de wintertijd. Al die geheimzinnige updates zijn toch ergens goed voor geweest.

Ik heb het gevoel al vaker over de staartdeling te hebben geschreven maar als zoekwoord binnen dit log levert dat niets op. Sommige mensen maken zich druk over de kredietcrisis of over Obama, anderen beperken zich tot de echt belangrijke dingen, leren rekenen bijvoorbeeld.

Op sommige basisscholen wordt niet meer onderwezen hoe je een staartdeling doet. Ze leren daar de kindertjes dat je ook kunt delen door heel vaak af te trekken. Een nogal karikaturale beschrijving is die van Bob Smalhout. Hij is een beetje een kwal en zo gek als hij het beschrijft gaat het niet helemaal. De Volkskrant demonstreert de methode beter, even afgezien van een tikfout.

Ik ken nog steeds de tafels van vermenigvuldiging niet. Op de lagere school zal ik wel weer eens ziek geweest zijn toen ze daar mee begonnen, ik viel er middenin. Die tafels werden opgedreund, als je maar de goede mondbewegingen maakte viel niet op dat je niet te horen was.

De kwadraten ken ik vreemd genoeg wel, 7² daar kan je me midden in de nacht voor wakker maken. 7x8 weet ik niet maar dat reken ik heel snel uit: 7²+7=56. Zelfs als je de tafels maar gebrekkig kent is een staartdeling een leuk kunstje. Als we die moesten maken kreeg ik er meestal een verkeerd antwoord uit maar dat kwam door mijn enorme slordigheid, niet door het niet begrijpen van de methode.

Als je googelt op staartdeling krijg je meer dan vierduizend hits. Dat herhaald aftrekken heet 'realistisch rekenen', ook die woordcombinatie heeft meer dan vierduizend hits bij Google. Kijk je verder bij zo'n hit dan val je vaak in een discussie tussen voor- en tegenstanders van de staartdeling.

Wat zou Obama doen, 'long division' of 'double division'? (klik)

zaterdag 25 oktober 2008, 23:03 lees reacties

In de kamer waar ik al die kasten maak zitten boekenplanken. Planken voor mijn boeken, maar die staan nu in het kleine kamertje, nu mogen hier de boeken van Sneeuwuil. Probleem: de boeken van Sneeuwuil zijn groter dan de mijne. Ik sloop alles, van het afval maak ik nieuwe planken. We overleggen over de plankafstand, 'Letje' van Top Naeff + éen centimeter moet het worden. Het VMBO valt me 100% mee.

Shoppen: de dierenwinkel voor voer en een nieuwe catflap, de oude is weer eens aan flarden. Gisteren monteerde ik de flap die ik 31 jan '07 verwierf, nu hebben we geen reserve meer. Om onduidelijke redenen kunnen er geen flaps geleverd worden maar we blijken bijna twee jaar met zo'n ding te doen. Ik ga de oude flap plakken en aan de muur hangen om niet te vergeten dat ik er een moet bestellen.

De kringloper is om de hoek, we brengen een doos met ongeïdentificeerde troep weg. Sneeuwuil wil truien voor ons kopen maar die zijn er niet. Ik wil heel interessante apparaatjes kopen maar die zijn er ook niet.

Ons volgende doel is een huis waar een garageverkoop is. Aangekondigd via een zelf vervaardigd huis-aan-huis briefje. Het eerste wat opvalt is dat het huis geen garage heeft, maar alles is te koop, het huis gaat gesloopt worden.

Een keuken die zelfs ons te primitief zou zijn, nergens dubbel glas, zachtboard plafonnetjes, je zou er wel wat aan moeten doen, maar slopen? Van de inventaris hebben we niets nodig, zelfs de gratis banken niet. Sneeuwuil vindt wel zilverachtige theelepeltjes en exotische bankbiljetten.

Tussen alle spullen staat een rollator. De gebruiker/ster daarvan zal wel vertrokken zijn naar een oord waar geen rollators rollen. Toch jammer dat ze (ik bedoel zij/hij maar het was vast een zij) mij het huis niet kado gedaan heeft voor ze naar dat oord ging.

vrijdag 24 oktober 2008, 23:12 lees reacties

Sneeuwuil belt het telefonische spreekuur van de dierenarts. Vragen: kom je ooit van calici af? Antwoord: nee. V: helpt tanden en kiezen trekken? A: ja. V: mag je met zo iemand fokken? A: ja.
Kortom, we gaan alle tanden en kiezen van Miezelientje laten trekken. Dat is niet zo prettig want kattenkiezen hebben kromme wortels. Maar als ze nu nog geen kiespijn heeft krijgt ze die zeker wel.

Ik ben nog niet helemaal over de parodontitis behandeling heen die ik onderging. Dat is niet waar, ik denk er nooit meer aan. Behalve in de wachtkamer van de dierenarts dan, daar hangen van die leuke platen met wat er allemaal mis kan zijn met een dier. Onder heel veel meer, parodontitis. Ik voel al bij voorbaat mee met Miezelientje.

Las een artikel in de Telegraph. Aan het eind een aantal vragen, hoe zouden jullie die beantwoorden?

De kasten zijn klaar, ik koop muurverf. Maar als ik thuiskom heeft Sneeuwuil een nieuw kastidee. Best een goed idee, toch nog even wachten met de muurverf. En de kasten zelve, moeten die geen verf? Dat wordt wel 2009...

Nog een vraag. De broers en zusters van Miezelientje (we hadden toen twee nesten, in totaal negen personen) kunnen ook wel allemaal dat calici virus hebben. Moeten van die acht ook de tanden worden getrokken? Moeten wij dat dan betalen? (8 x 500 = 4000. €500 omdat een kat drie dagen wordt opgenomen voor deze ingreep.) Ik vind van niet maar Sneeuwuil is soms wel erg gewetensvol.

donderdag 23 oktober 2008, 23:13 lees reacties

Naar de bibliotheek, ik haal nog eens Twee Vrouwen, heb er nu dus vier, nee vijf, nee dertien. Het kado van vorig jaar, 'Dubbelspel', zie je nogal eens op vlooienmarkten en bij kringlopers, dan mag je ervoor betalen. Daar zullen veel van die Vrouwen ook wel terecht komen.

Gezaagd, geschaafd, geschuurd. Nog éen deurtje iets kleiner maken, dan moet ik aan het verven, en ik hou niet erg van verven. Airborne cats, heeft niets met kastjes timmeren te maken maar ik vond ze toevallig.

Over katten gesproken, kattenspel 'stimulates their intellectual growth', dat kunnen die van ons wel gebruiken. We hebben al vaker gemerkt dat ze liever met het verpakkingsmateriaal van het speelgoed spelen dan met het speelgoed zelf, waarschijnlijk daarom zijn ze nog steeds niet zo slim.

Een uitzondering op deze regel is de wuppie. Vooral Poontah is erg dol op de enige wuppie die we nog hebben, intussen gedeformeerd tot een zeer vuile oranje bal. Ze apporteert hem onder luid gemauw, alsof ze een muis gevangen heeft. We hadden ze moeten hamsteren, die wuppies. (Welpies vinden ze niks.)

Als altijd biedt Marktplaats uitkomst. Sneeuwuil bestelt een zwerm, binnenkort lopen hier negen intellectuelen rond!

Als je nou even gekeken had bij 'kattenspel' dan was je vast wel dit speelgoed tegengekomen. Als straks alle kastjes klaar zijn en ik krijg ontwenningsverschijnselen dan ga ik zo'n kastje maken. En dat dan vullen met wuppies.

woensdag 22 oktober 2008, 23:12 lees reacties

Je moet een gegeven paard niet in de bek kijken. 'Twee vrouwen', dus. Mulisch kan een prachtige intrige bedenken, hij kan daar een heel goed gestructureerd verhaal van maken. Ik lees telkens een stuk als de lijm moet drogen, anders zou ik het wel achter elkaar uitlezen. Ik heb toch wel wat onbestemde moeite met het boek(je). Onbestemd, tot ik stuitte op het woord 'ofschoon', een woord waar je niet zoveel tegen kunt hebben, toch beviel het me niet.

Z'n taalgebruik, niet helemaal het mijne. Dat zou natuurlijk wel aan mijn taalgebruik kunnen liggen, maar Reve z'n taalgebruik is ook niet helemaal het mijne. Bij Reve heb ik daar nooit last van. Ik hou het maar op de conclusie van Reve: "Mullis is vullis". Nog iets, bij Mulisch valt er niet veel te lachen, bij Reve telkens wel. "Reve is leve", was dat niet de volgende regel?

De lijm is droog, het tweede deurtje lijmen, het eerste schaven en schuren. Daarna 2V even uitlezen. De 'ik', een van de twee vrouwen, vertelt het verhaal. Dat doet ze heel goed, maar je vergeet geen seconde dat het een man is die vertelt. Toch geen vullis.

dinsdag 21 oktober 2008, 23:13 lees reacties

Twee deuren is meer dan twee keer zoveel werk als éen deur. Ik bedoel, als die twee deuren naast elkaar in dezelfde kast moeten komen. Dan moeten ze namelijk niet veel meer dan een millimeter in grootte verschillen, ze moeten bovendien even hoog in de kast zitten. Dat is vandaag gelukt, het ziet er heel redelijk uit.

Nu moet er nog een derde deur in de kast. Terwijl ik op het punt sta daaraan te beginnen bedenk ik dat hij wel erg breed wordt, ik kan beter twee deuren maken. Ze worden dan wel smaller dan de eerste twee, maar het is precies even veel werk. Sla het log van morgen maar over, dat zal vast wel over deuren gaan...

En dan Miranda nog. Haar mormeltjes beginnen ergens op te lijken, maar het kost weer tijd om ze op haar website te zetten.

Wat beter weer, even naar de bibliotheek, 2 gratis vrouwen halen. Fijn boek: lekker dun. Het eerste hoofdstuk gelezen, dat viel niet tegen. Nu geen tijd meer om te lezen of te loggen, de deurtjes roepen...

maandag 20 oktober 2008, 23:28 lees reacties

Nienke en Guido hebben ruim een week in Suikervlied gezeten. Nee, gelegen, ze kwamen met griep die vandaag nog niet helemaal over was. Ze kwamen de sleutel terugbrengen, ze kwamen niet binnen, Sneeuwuil heeft de sleutel meteen onder de kraan gehouden. Ze heeft zich ook al voorgedrongen bij het krijgen van de griepprik, binnenkort. (die prik mag je niet als je al griep hebt.)

Gezaagd en gelijmd, bijna twee deurtjes voor de legkast geproduceerd. En dan is er nog een afspraak met de dierenarts, Miezelientje heeft chlamydia, de vraag is of je met zo'n moederpoes moet fokken.

Bij de dierenarts is nogal veel tumult. Dat is er vaker, tumult, van keffende honden, nu wordt het voornamelijk veroorzaakt door twee ADHD jongetjes. Hun moeder heeft ook nog een ADHD herdertje, dat moet een politiehond worden. Dierenarts Daan blijkt politiehondenspecialist, ze komen er helemaal voor uit Almere. En dat alleen maar om de jongehondjesprik te krijgen.

De jongetjes hebben wel belangstelling voor Miezelientje, de oudste zegt tegen Sneeuwuil: "Je bent beschadigd". Sneeuwuil in paniek, maar hij blijkt haar bril te bedoelen en die is niet eens beschadigd. Dan gaan ze buiten spelen en het herdertje mag naar een behandelkamer, eindelijk rust.

Maar even, die rust, dan mogen wij ook behandeld worden. Volgens Daan heeft Miezelientje geen chlamydia maar zeeeeeeeer waarschijnlijk calici. De symptomen lijken in dit geval veel op elkaar, ontstoken tandvlees en een niet helemaal schoon oogje. De spelling van zeeeeeeeer is een kopie van Daan z'n computerscherm, bedoeld voor Veronie die de verkeerde diagnose stelde. Qua behandeling maakt het niet veel uit: het zijn beide kwalen waar je niet veel aan kunt doen. Volgens Daan mag je wel met Miezelientje fokken, het is geen erfelijke afwijking. Patella luxatie is dat wel, hij voelt meteen even aan Miezelientje d'r knietjes maar die zijn O.K.

Naar huis. Nouschka is krols, maar Sneeuwuil vindt haar nog te klein. Ze zal toch wel weten dat Rexen een kleine soort zijn? Nu gaan we wachten tot Miezelientje krols is, dan mag ze naar Geneur. Nou nog even de laatste hand aan het tweede deurtje.

zondag 19 oktober 2008, 23:14 lees reacties

Vandaag voor de verandering niet gezaagd, gelijmd, geschuurd, enzovoorts. Vandaag helemaal niks. Een eindje door het bos gelopen, verder ZZM.

zaterdag 18 oktober 2008, 23:08 lees reacties

Druk, druk, druk, maar waarmee eigenlijk? Een beetje zagen, lijmen, etcetera, een beetje naar de middenstand, best leuk allemaal, nog even prutsen met een computer en de dag is alweer om. Niet gefietst, bijna niet gelopen. Geen avonturen, geen log dus.

vrijdag 17 oktober 2008, 23:21 lees reacties

Als je je geld terug hebt van Icesave dan kan je het nu bij Fortis zetten. De Nederlandse Staatsfortis, de Belgische Staatsfortis of de Fortis Fortis? Die waarvan de aandelen op €0,98 staan? (Nee, intussen €0,89...)

Ik zou wel eens willen weten hoeveel klanten op deze advertentie afkomen. Een advertentie die vandaag bij NU staat. Waarom vervangen ze die naam Fortis niet snel door wat anders?

Verder getimmerd, helaas zonder rampen. Sneeuwuil hanteerde de tondeuse op mijn kop, ook zonder rampen. Een heel klein rampje, dat zou welkom zijn, maar nee.

Dat schreef ik om ongeveer 17:30. Bijna 23:00, tv, Nova: een meneer van Fortis komt vertellen dat ze over een andere naam denken!

donderdag 16 oktober 2008, 23:16 lees reacties

Planken tegen een muur bevestigen gaat heel goed met schroeven en pluggen. Eerst een gat in de plank boren, dan netjes op de muur markeren waar de plug moet komen, gat in de muur, enzovoorts. Een steenboor heeft nogal de neiging zijn eigen eenzame weg te zoeken, als je daar een beetje op let lukt het wel.

Het gaat nog veel makkelijker met spijkerpluggen, dat kan de grootste gek nog wel. Een gat in de plank, dan door dat gat een net zo groot gat in de muur. Je moet wel even van boor wisselen, hout boren met een steenboor lukt niet en steen boren met een houtboor lukt maar éen keer. Dan de plug met de bijbehorende schroefachtige pen er in en wat klappen met de hamer. Klaar.

Tegen de muur waar de legkast moet komen zaten ooit planken, met spijkerpluggen. Die pluggen kan je heel goed uit de muur krijgen door de schroefachtige pen los te draaien. Je kunt ze dan zelfs nog wel eens gebruiken. Twee van die spijkerpluggen gebruik ik om de legkast enigzins recht tegen de muur te zetten. Voorzichtig boren, de muur is niet erg dik. Pluggen, hamerslagen, tien minuten werk, de kast staat heel stevig en heel haaks.

Zoals ik zei, de grootste gek kan dat nog wel. Maar ik ben een nog groter gek, als ik even in de aangrenzende kamer kijk zie ik een vloer vol cementgruis. In de muur twee gaten die het goed zouden doen als model van een vulkaankrater als die muur niet rechtop zou staan. Midden in de krater, waar je lava verwacht, het puntje van de plug...

De pluggen kwamen uit diezelfde muur, ze waren bij het eerste gebruik niet te lang. Ze zullen toch niet gegroeid zijn? Ik stop de gaten dicht met wat snelcement, over van een vorige reparatie. Volgend probleem: heb ik nog van die muurverf? Het leven zou eenvoudiger zij als alle muren dezelfde kleur hadden. Wit, bijvoorbeeld.

woensdag 15 oktober 2008, 23:27 lees reacties

Een reisje naar Laren, naar Theodotion, daar verblijft Corry nu, voor revalidatie. Een fraai gelegen gebouw met een, voorzover we dat konden waarnemen, prettige sfeer. Prettiger dan het Hilversumse ziekenhuis. Corry loopt rond, ze neemt ons mee naar een zaal waar consumpties verhandeld worden.

We zien daar wat andere patiënten (je zal wel cliënten moeten zeggen). Die komen niet allemaal voor revalidatie, sommigen wonen er permanent, meestal min of meer dement. We treffen het, woensdagmiddag is de spelmiddag.

Een rijtje rolstoelen met daarin kegelaars. De kegelbaan is een brede plank van een meter of vijf die op twee tafels ligt. De kegelaar mag drie ballen gooien, als ze allemaal mis zijn mag zij/hij nog eens. Behalve een enkele omvallende kegel is er bijna geen geluid, de kegelaars spreken niet of nauwelijks.

Zeer bewonderenswaardig zijn de vrouwen die steeds weer een andere rolstoel voor de kegelbaan rijden, de ballen in de hand van de kegelaar stoppen en ook de kegels weer overeind zetten. Die laatste heeft niet veel te doen. Ik kan niet zien of de kegelaars veel vreugde ontlenen aan deze activiteit. Waarschijnlijk wel, ze zijn tenslotte helemaal hier naartoe gerold. Of zou zo'n vrijwilligster gewoon om 14:30 iedere woensdag ongevraagd je rolstoel naar deze zaal duwen?

Aan éen tafel wordt rummikub gespeeld. Een meisje helpt daarbij, een van de deelnemers lijkt in een diepe coma maar dat is geen probleem. Ik krijg een beetje het gevoel dat het meisje vier keer tegen zichzelf speelt.

We gaan weer naar Corrys kamer, we nemen de lift. Omdat bijna niemand de trap kan nemen duurt het even voor er een lift komt die niet verstopt is met rolstoelen. Gelukkig heeft niemand haast, ook het personeel lijkt nogal ontspannen. Als ik ooit zou moeten revalideren dan wil ik ook wel in dit huis, vooral omdat er een internet aansluiting op de kamer is, Corry heeft een laptop te leen.

Zowel heen als terug een klein omwegje door de polder, Sneeuwuil bekeek de verkeersinformatie: filevorming wegens werkjes op de A28. Leuk om te zien vanaf zo'n smal doodstil weggetje, die file. En als toegift komen we ook nog langs de kangoeroetjes en de koeien met éen streep! (De koeien van 29 mei '04)

dinsdag 14 oktober 2008, 23:07 lees reacties

Een bruggetje over de Hierdense Beek. Die stroomt hier langs een kale akker, ik zie het bruggetje al van een kilometer afstand. Ik zie ook dat er een oud mannetje op de brugleuning zit. Die leuning is een heel comfortabel muurtje, ik heb daar al eerder zittend volk gezien. Als ik wat dichterbij kom zie ik dat hij een boek leest, ook dat hij helemaal niet zo oud is. Nog dichterbij zie ik dat het boek een zwarte kaft heeft, tekst in twee kolommen, het Boek der Boeken dus.

We wisselen een korte groet uit, ik wil verder via een lastig klaphekje. Dan roept hij me toe dat ik door een metersbreed gat in de afrastering kan, zo het klaphekje omzeilend. Daar heb je nog eens wat aan, aan die bijbellezers!

Veel verder, op een zandpad in de buurt van het Beekhuizerzand. Ik heb nog geen mens gezien op dat pad, dan hoor ik motorgeronk. Ik kijk in m'n spiegeltje maar dat had net een meningsverschil met een struik, het kijkt daarna de verkeerde kant uit. Het blijkt een militair voertuig te zijn, het stopt naast mij. Het zou een Jeep moeten zijn maar het is een Landrover met het opschrift terreinbeheerder. De bestuurder, een oeroude militair, spreekt me aan: "Als u het fietspad zoekt, dat is daar!" Ik zeg dat ik dat weet maar dat ik dit pad leuker vind, dan zegt hij: "Dat dacht ik al, maar wel gevaarlijker." Hij rijdt verder, ik kan niet vragen waaruit dat gevaar bestaat. Zou hij z'n eigen auto bedoelen? Want verder is er niemand.

Samenvatting: iedereen heeft het goed met mij voor!

Avond. Sneeuwuil heeft in het krantje gezien dat er een glasblazer op bezoek komt bij de CVC. Dat zag ze al op zaterdag, ze kon daarom met Nienke en Guido afspreken daar vanavond naar toe te gaan. N+G verschijnen op de afgesproken tijd maar ze zijn allebei ziek, koortsachtig. We veranderen het plan: N+G naar bed en wij samen naar de glasblazer.

Toevallig weet ik waar er geblazen wordt, in een gebouwtje om de hoek bij de Wildkamp. We zijn niet helemaal zeker dat we bij het goede adres zijn, we vragen het aan een vrolijke man die zelf de glasblazer blijkt te zijn. Goed adres, dus, denken we dan nog.

Naar binnen, een zaaltje met veel vrouwen. Als ik het goed zie zijn de glasblazer en ik de enige mannen. We vinden helemaal achterin nog lege stoelen. Op de tafel voor ons liggen boekjes die de afkorting CVC verklaren, Christelijk Vrouwen Contact. Precies op tijd begint een van die vrouwen het gezelschap toe te spreken. Ze merkt op dat er twee gasten zijn, ze veronderstelt dat die in de krant gezien heb dat er glasgeblazen werd. Dat klopt, we krijgen niet het gevoel erg welkom te zijn maar we worden er niet uitgegooid.

Na wat algemene mededelingen, over de bazar en over de tocht naar Vierhouten, wordt er een soort preekje uitgesproken, een citaat uit Jesaja. Daarna zingt men een lied, het genoemde CVC boekje blijkt liedteksten te bevatten. Dan komt er een andere vrouw voor de groep die nauwelijks kan praten, toch leest ze de notulen voor. Nu mag de glasblazer.

Als er na dit begin iets 100% meevalt dan is het de glasblazer wel. Hij vertelt een verhaal over z'n opa en over z'n vader, beiden glasblazers. Hij heeft het duidelijk vaker gedaan en hij heeft spreektalent. Dan gaat hij tot het echte blazen over, ook dat blijkt hij te kunnen. Het was al tamelijk benauwd in het zaaltje en de enorme vlam die de glasblazer gebruikt maakt het niet beter. We zijn erg blij als de pauze wordt aangekondigd.

We krijgen de kans om het geblazene van dichtbij te bekijken, dat doen we. De tafel waar het allemaal op staat is dicht bij de voordeur, we kunnen ontsnappen. Frisse lucht, dat is fijn en weg van dit gezelschap dat is nog fijner. Heel vreemd, een groep van wel vijftig brave vrouwen waarbij je voortdurend het gevoel hebt dat het een andere diersoort is. Fris gewassen ongevaarlijk dieren, maar toch.

maandag 13 oktober 2008, 23:07 lees reacties

Waren we toch mooi op tijd weg uit Zundert! Wel behoorlijk helderziend, dertien jaar van te voren...

Verder niets beleefd, alleen maar getimmerd. Mooi fietsweer, niet gefietst, zoals ik al zei, alleen maar getimmerd. Doe het vandaag maar weer met Martin Bril.

zondag 12 oktober 2008, 23:12 lees reacties

Wie deze week in Suikervlied wil treft daar Nienke en Guido aan.

We zijn al een eeuwigheid niet meer naar een vlooienmarkt geweest. Teveel gedoe met poezen? Teveel via Marktplaats? De IJsselhallen in Zwolle, daar hebben we goede herinneringen aan en dit weekend is er een vlooienmarkt...

Een reisje naar Zwolle. Sneeuwuil koopt kleren en poezenspeelgoed. Ik zie een mooie bandschuurmachine, lijkt gloednieuw, maar ik heb al een bandschuurmachine. Drie dezelfde mechanische rekenmachines, maar een type dat ik al heb. Ik koop, zoals gewoonlijk, niets. Als we klaar zijn met de vlooien bellen we Ellen, die is thuis en die woont niet zo heel ver van de IJsselhallen. Erheen.

Ellen onderbreekt het lakken van haar tafel voor ons bezoek. Als er nou maar niet allerlei kwasten staan in te drogen...
We bespreken Palin en de Pinkstergemeente, behoorlijk eng. Weer thuis vind ik een mail van Ellen die hier naar verwijst. Als je wilt griezelen, kijken!

12 okt, over een half jaar is het ONDJFM, begin april. Ik moet minstens éen keer per halfjaar bellen, anders vervalt m'n mobiele nummer. Ik hoorde onlangs de fraaie term nomofoob, ik heb meer last van mofobie. Maar ik maak alvast een map apr2009 voor dit log met een klein tekstbestandje: 'bel'!

zaterdag 11 oktober 2008, 23:09 lees reacties

Dinsdag schreef ik voor het laatst over mijn getimmer. Nou niet denken dat ik halverwege gestopt ben, ik timmer telkens. Loodgieteren, dat ook, ik verplaatste niet alleen een kraan maar nog een kraan. De thermostaatkraan van de cv deze keer, die zat ook in de weg. Nu zijn wasmachine, smeedkastje, vriezer, verschoven naar de plaats waar we ze gedacht hadden.

Nog iets anders, tussendoor. De nieuwe plaats van mijn computer geeft problemen met het seizoen. De lage zonnestand maakt het scherm bijna onleesbaar. Het kamertje heeft een dubbele deur naar de tuin, daar moeten twee rolgordijnen komen. In de keuken zitten twee rolgordijnen die we nooit gebruiken!

Het rolgordijn bij de keukendeur blijkt precies te passen boven éen van de deuren in het kamertje. Het andere rolgordijn is veel te breed maar het blijkt zo gemaakt te zijn dat je er zonder veel problemen een stuk van af kunt zagen. Het is nu even breed als het eerste gordijn, ze zijn gemonteerd en ze voldoen uitstekend.

Ze zijn wel erg lelijk, ik heb ze daarom achterstevoren gemonteerd, afgerold tonen ze een lelieblanke vlakte. Pas na de montage kwam ik er achter dat ik ze ook andersom had kunnen oprollen...

Vandaag verder met de legkast, allerlei kleinigheden die veel tijd kosten. Ruzie gemaakt met de bandschuurmachine, die begon plotseling schuurbanden op te vreten. Nu is hij weer tot inkeer gekomen, bovendien is het schuren voorlopig klaar.

Gefietst, ook nog. De wind kwam uit Voorthuizen, daarheen dus. Er waren wel erg veel echtparen die het fietspad niet breed genoeg vonden. Daar hebben ze wel een beetje gelijk in, vooral waar de zwijnen veel gewroet hebben. Het fietspad ligt dan vol rommel waar men niet doorheen durft te rijden. Ik nam zoveel mogelijk zandpaden zonder echtparen maar soms is het officiële pad niet te vermijden.

Voorthuizen, daar was niet veel aan. De omgeving is prima, maar het centrum...
Nu hebben ze dat centrum danig opgefrist, met nieuwe bestrating, heel mooie gele steen, en prachtige hekjes, enzovoorts. Ze hebben echt hun best gedaan, maar helaas, er is nog steeds niet veel aan. Een straat in franse lelie vorm die water kan spuiten, maar vandaag spoot hij niet.

vrijdag 10 oktober 2008, 23:24 lees reacties

In Suikervlied is het heden ten dage erg koud, naar schatting het gemiddelde van het nachtelijk minimum en het daagse maximum, zo ongeveer 11°. Ik zet de thermostaat op 18°, we verwachten bezoekers. Dan verder, door het bos naar Putten. Dat huisje waar ik vorig jaar over schreef is afgebroken, er wordt iets nieuws gebouwd. Veel te rode, veel te kleine bakstenen, breek maar weer af.

Gisteren zagen we een boek bij de Puttense Kringloper dat Sneeuwuil niet wilde hebben. Vandaag wil ze het wel, daarom naar de Kringloper! Ze hebben twee exemplaren, ik neem het schoonste. Mooi fietsweer, daarom nog wat verder, er blijkt nog een mij onbekend weggetje richting Nijkerk te zijn.

Ik kwam al heel vaak langs deze kangoeroetjes. Nu staan ze in een leuk groepje, dus maar eens een foto. Voor hun hek is een sloot, je kunt er niet dichtbij komen. Ik probeer alle mij bekende fototrucs maar er komt erg veel gaas op de foto. Je kunt zo, met dat gaas, wel zien dat ze klein zijn, de grootste is nog geen meter. Er is ook nog een wit pauwtje en een kipverzameling, die willen niet op de foto, zelfs niet met gaas.

Sneeuwuil draagt een slakkenfoto bij. Ze vindt dat ik "Het leven der Slakken" maar eens moet gaan lezen. Nou vind ik een slak op een blad niet zo gek als een slak op een muur, maar dit zijn er wel veel. Het kunnen allochtone slakken zijn, buurvrouw Petronella doet met bestrijdingsmiddelen...

En jullie willen weten om welk boek het ging. De Piet Bakker Omnibus, €1,25. Eigenlijk maar om een stukje daarvan, Jeugd in de Pijp, over z'n eigen jeugd. Dat bestaat als zelfstandig boek, maar dat heeft de Kringloper niet. Het logboek van de Gratias is een ander deel, ik herinner me dat (positief) van héél lang geleden.

donderdag 9 oktober 2008, 23:26 lees reacties

Even zien, Lubbers, Kok en Balkenende, 14 dec '06 dacht ik hetzelfde als 13 juli '04 en dat denk ik nu nog. Maar ik denk ook wat anders.

Bush kreeg niet de meeste stemmen maar werd toch gekozen, in 2000. In 2001 was z'n matige populariteit al tanende, tot nine eleven. De eerste dag ging hij nog even de mist in maar daarna deed hij het goed genoeg om in 2004 nog eens gekozen te worden. Gered door een ramp.

Bos, ja, het is de vertaling van bush maar daar houdt de vergelijking mee op. Bos dus, werd een minister die het misschien niet zo slecht deed maar waar je toch niet veel van merkte. Nu gaat hij zich steeds meer als een staatsman gedragen, hij ziet er ook zo uit, hij heeft tegenwoordig zelfs een das. Geholpen door een rampje.

Hij doet onwettige dingen en iedereen vindt het prachtig. Als de beurzen zich tegen de volgende verkiezingen hersteld hebben dan zou wel eens kunnen blijken dat hij voor ons vijf miljard verdiende aan ABN-AMRO. Bos de volgende president?

Fietsen? Nee, de fiets is bezet...

woensdag 8 oktober 2008, 23:19 lees reacties

Eenentwintig slakkenfoto's, maar op eentje staan er drie. Slakken op de muur van buurman Peter. Opvallend: ze zitten bijna allemaal op de voeg, maar vier zitten er op de steen, eentje half. Ook maar éen die laag op de muur zit, de meesten zitten hoger dan een meter. Foto 19, boven de muur: buurman Peter z'n wit plastic afdak.

Vraag: waar willen ze heen, de Hemel? En volgen ze de zigzagweg langs de voegen of de kortste weg via een steen? Ik moet wat langer observeren...

(Dat was om 08:30. Nu, 11:30, is de helft verdwenen, de anderen zitten in de voegen. Ze kruipen tamelijk willekeurig, maar ze stoppen in de voegen. Ze zullen de kalk aldaar wel lekker vinden, maken ze huisjes van.)

Een gedicht.

dinsdag 7 oktober 2008, 23:07 lees reacties

Ten zuiden van de hangkast moet de legkast komen. Tegen die wand staan een wasmachine, een kastje met edelsmeedspullen en een vriezer. Ten oosten van de wasmachine treffen wij een wasbak aan, met alleen een koude kraan. Wat waren we nog eenvoudig toen dit huis gebouwd werd, dat je water niet uit de pomp achter het huis hoefde te halen was al een luxe.

Tussen wasbak en wasmachine is een ruimte van bijna een halve meter, Sneeuwuil wil die ruimte ten westen van de vriezer hebben. Met andere woorden, het hele zaakje moet opgeschoven worden. Simpel, ware het niet dat de kraan die de wasmachine van water voorziet in die ruimte van een halve meter zit, die moet dus ook opschuiven.

Veel woorden om uit te leggen waarom ik een kraan van de muur schroefde en iets naar het oosten weer vastschroefde. En iets met de leiding deed waardoor er nog steeds water uit de kraan wil komen. Eerder op de dag was het te mooi weer, we liepen zelfs naar AH. Later fietste ik met wasgoed naar Suikervlied, toen was het weer al wat minder. Tijdens de terugtocht begon het zachtjes te regenen, nu was het echt weer om eens aan buizen te gaan solderen.

De vorige alinea, vanaf 'Eerder', kan je beter uitknippen en voor de eerste plakken. En als je liever zo'n tweeduizend plaatjes kijkt, dan is dit geweldig!

maandag 6 oktober 2008, 23:13 lees reacties

Die doos onderin, die moet in de legkast. De troep bovenop moet ook in de legkast. Tijd om de legkast te gaan maken.

Op de voorgrond kan je nog een stukje vloer zien, de vloer waar het allemaal om begonnen is. Er lag afschuwelijke vloerbedekking, zoiets als in de gang maar dan nog lelijker. (In het 'open huis' van zaterdag lag precies hetzelfde. Zeker een voordelige aanbieding in 1960.) Toen ik die vloerbedekking er uit rukte bleef een tamelijk nette betonvloer over. Die heb ik rood gemaakt met betonverf, met een grijze rand. Toen het net klaar was zag het er echt wel leuk uit.

Helaas bleek de beton te bestaan uit heel veel zand met een heel klein beetje cement. Vooral de stoel op wielen bleek sterker dan de vloer. Veel sterker. En mijn eigen klompen ook. Nu is het een rode vloer met grijze vlekken, op sommige plaatsen een grijze vloer met rode vlekken...

Ik erger me erg aan websites met van die knipperende plaatjes maar het is wel leuk om zo'n knipperend plaatje te maken. Voor deze ene keer dus, om het scharnieren te demonstreren, ik beloof het deze maand niet nog eens te doen. Nu ga ik aan de legkast beginnen.

Tenslotte, een voorbeeld voor ons allen.

zondag 5 oktober 2008, 23:08 lees reacties

Nou niet weer over scharnieren! Ja, toch, ik schroef twee scharnieren aan de tweede deur. Dan komen R+O+R de sleutel van Suikervlied terugbrengen. Dat is wel het opwindendste wat er vandaag gebeurde. Daarna een eindje lopen in de regen. Nu ga ik de andere helft van de scharnieren aan de kast schroeven...

zaterdag 4 oktober 2008, 23:14 lees reacties

Rik+Olle+Rakker, ze willen in het zwembad maar daar moeten ze wachten tot er iets klaar is. Zwemles, bejaardenzwem, blindenzwem, of nog iets anders. Als ze na de wachttijd gaan zwemmen gaan wij naar de Open Huizendag.

Het buurhuis, nr. 35, is verkocht. De nieuwe eigenaar scharrelde er al wat avonden in maar nu, zaterdag, gebeurt er niets. Nr. 37 staat ook te koop, daar is die O.H.dag. We treffen twee dochters van de inmiddels demente dame die er woonde. In de vier jaar dat we hier wonen was er geen intensief contact, ik kan me niet herinneren de dame ooit te hebben gezien.

De dochters zijn ook al redelijk bejaard, maar waarschijnlijk hebben die al een huis. Vooral de étage is nogal grondig veranderd, leuk om te zien. In de gang liggen dezelfde tegels als in onze gang, maar niet met lijmresten in de voegen. We biechten op dat we het huis helemaal niet willen kopen, toch laten de zusters ons maar node gaan.

Weer thuis, bezoekje van M+Y. Ze komen kattenkado's brengen ter ere van dierendag. Ze worden al vrij snel weer afgevoerd door hun ouders. Heel goed, want we verwachten Iris. Zonder Auke, die is hier naar toe. Iris is met de trein en dat was nog niet zo simpel. Er was een grote pinpasstoring waardoor er extreme rijen voor de loketten stonden. Slim als ze is ging ze tòch naar de kaartjesmachine. Daar stond een NS-dame die haar vertelde dat die machine het niet deed. Iris zei dat ze haar Chipknip wilde gebruiken, de dame geloofde er niet in maar het werkte wel! Toch handig als je begrijpt hoe iets werkt.

Toen kwamen Rik+Olle+Rakker. Tijdens het zwemmen had Rakker in de auto de krant zitten lezen volgens Rik. Hier kreeg hij 2/3 van de kattenmaaltijd, ik bedoel 2/3 van wat 9 katten eten. Ik mocht wat doen voor een website waar Rik verhalen op gaat zetten. Nog niet klaar maar jullie horen daar vast meer van.

R+O nog 1 nachtje in Suikervlied, I weer naar 's-G. En ik vergeet nog dat de ene deur nu prachtig scharniert en de andere bijna.

vrijdag 3 oktober 2008, 23:17 lees reacties

Palin-Biden niet gezien, maar wel dit gelezen. Ik vermoed dat dit een heel goed verslag is, hoef ik lekker niet te kijken!

Nog een deur gemaakt, de vorige deur voorzien van scharnieren. Ik doe er heel lang over, als ik in loondienst was zouden het erg dure deuren worden. Maar waarschijnlijk was ik dan allang ontslagen. Toen nog de kittenfoto's van Miranda, het grootste probleem daarbij is me herinneren wat ik met de vorige foto's gedaan heb. Is gelukt.

Nu moet de deur met de scharnieren nog in/aan de kast, ook weer een heel gepruts. Geen tijd meer om te loggen. Nog wel even dit: Rik+Olle+hond Rakker op bezoek, ze gaan een weekend in Suikervlied doorbrengen. De beide Rexen zijn helemaal niet bang voor honden, de rest van onze dierenwereld trekt zich terug. Na enige tijd komt Bereklauw van enige afstand kijken, merkwaardig want die is anders de bangste.

donderdag 2 oktober 2008, 23:07 lees reacties

Veertien kilometer naar Nijkerk, ongeveer 15:00 van huis. Voorspelling van 16:00, die bruingele massa schuift langzaam naar rechtonder. Ik denk niet dat we het drooghouden. En dan de terugweg, nee, ik wacht wel tot ze op een zonnige dag in Harderwijk komt. (Wie zich afvraagt waar dit over gaat moet terugbladeren naar de reacties van september, Ctrl-F nij.)

Zagen en lijmen en even naar Gamma: scharnieren. Ik heb -tig scharnieren, groot en klein, ik geloof niet dat ik ooit een scharnier heb weggegooid. Wel hele deuren, maar dan schroefde ik toch eerst de scharnieren er af. Reuze handig, alles bewaren, als je wat nodig hebt dan ligt dat in het daarvoor bedoelde bakje. Maar als het zover is, dan is het toch teveel b-keus...

Een dreigende regenlucht, maar het begint pas te regenen als ik bijna binnen ben bij Gamma. Hebben ze daar een stalen dak? Niet waarneembaar, het klinkt wel zo, oorverdovend met de bui die nu valt. Ik neem flink de tijd om scharnieren uit te zoeken. Precies hetzelfde model is er in zilver en in goud, die van goud zijn €1 goedkoper. Die buitenkant zal wel zink of messing zijn, dat bedekt precies hetzelfde ijzer. Zou zink nou zoveel duurder zijn dan messing? Zink, koper, tin prijzen. Messing is een mengsel van koper en tin, hoe je het ook mengt, het is heel veel duurder dan zink. Conclusie: Gamma is Gek. Of zou verzinken veel moeilijker zijn dan vermessingen?

Boven de oorverdovende bui nog een klapje onweer, dan wordt de regen snel minder, ik kan wel eens naar de kassa met m'n gouden scharnieren!

woensdag 1 oktober 2008, 23:09 lees reacties

Oktober, bijna dierendag. Vannacht voor het eerst dit jaar een dier dat ik miste: de mug. Waar zijn de muggen gebleven? Mensen die naar Palin-Biden gaan kijken zouden een raampje open moeten houden. En een lampje aan. Zonder hor. We willen de mug toch niet laten uitsterven?

Het wordt eentonig, weer de hele dag gezaagd en gelijmd. Nee, de halve dag, ook nog computerproblemen. Zowel het apparaat van Sneeuwuil als dat van mij deed niet wat wij van ze wilden. En een bezoek aan Action, voor die sokken. Bovendien zag ik daar het batterijtje dat ik voor de fietscomputer wilde hebben. Eén batterij is niet te koop, je kan een kaartje met acht stuks krijgen. Met z'n achten kosten ze dan wel €0,89. De vorige batterij hield het ruim een jaar uit, ik moet met deze voorraad 2015 makkelijk kunnen halen.

(Het is niet duidelijk waar die batterijtjes vandaan komen, zal wel China zijn. Transport, winst groothandel, winst Action, winkelprijs €0,11 per stuk, wat zou dat af fabriek kosten? €0,01?)

Ik zou de fietscomputer wel even willen proberen, maar het is geen fietsweer, 30 mm. regen vandaag. 1 oktober 2007 was beter, die foto's was ik helemaal vergeten, dit jaar nog niet veel zwammen gezien. Morgen naar Nijkerk fietsen, de windrichting klopt, maar al die regen, ik weet het niet...

Nog even naar september?