naar december!

zondag 30 november 2008, 22:32 lees reacties

vandaag geen buren,
ik ga schuren.

Die korte gedichten, daar ben ik dol op. Op het schuren van plinten overigens ook. Onze oostelijke buurman woont nog niet in zijn pand. Hij maakt wel eens zachte boor- en klopgeluiden, maar nooit op zondag. De westelijke buren, Petronella en Peter, vertrekken elk weekend met onbekende bestemming.

Dan verschijnt Sneeuwuil. Ze werd gewekt door Petronella die met klerenhangers in een kast schoof. Maar Petronella is niet thuis, wie schuift er dan met de klerenhangers?

Het blijkt dat de katten met hun krabpaal kunnen rammelen. Op 10 maart restaureerde ik de krabpaal, ik vroeg me af hoe lang die betere toestand zou duren. Nou, ruim een half jaar, dus. (Bij de reakties van vorige maand ging het over een keilbout bij de krabpaalbevestiging. Die houdt het dus maar krap zes weken.)

Even zoeken in de schuur, een stukje aluminium hoekprofiel. Als ik dat nou eens met drie schroeven aan de muur maak, en dan het dwarsplankje aan dat aluminium? En het andere dwarsplankje, dat maar met éen schroef vastzit, daar maak ik dan nog zo iets aluminiumigs, met twee schroeven. Vijf keer de dikste schroeven die ik heb in de grootste pluggen.

Dat lukt allemaal, de paal rammelt niet meer. Als het ze nu nog lukt om die pluggen los te krijgen dan moeten we ze maar omruilen voor lichtere katten. Allemaal Rexen, bijvoorbeeld.

Nu wil Sneeuwuil ook nog een ander bedleeslampje. Ik heb een aantal modellen in de aanbieding, allemaal met een rudimentair snoer. Ze kiest er een, markeert bovendien de plaats op de muur waar het lampje moet komen. Handig, ik was toch al bezig met steenboren en pluggen, dan kan die ene er nog wel bij.

Nou nog een snoer met een schakelaar, dat heb ik zo maar kant en klaar in de voorraad. Soms is het toch wel fijn als je nooit iets weggooit. Ook dat is klaar, maar plinten schuren, dat komt er niet van.

de mensch wikt,
maar Sneeuwuil beschikt.

En ik dee zelf ook nog wat. Donderdag meldde ik iets over luciferhoutjes in de verwarmingsketel. Dat werkte niet. Nu construeerde ik een verend ijzerdraad. We wachten af of het storende geluid nù verdwenen is.

zaterdag 29 november 2008, 23:03 lees reacties

Zo'n vloer leggen, dat moet in éen dag kunnen. Ik doe er twee dagen over, maar nu ligt het marmoleum waar het liggen moet. Nu moet ik de plinten en aanverwante artikelen nog, dat is licht prutswerk.

Om 16:00 even naar buiten, daar ben ik al twee dagen niet geweest. Er is niet veel te beleven, dus geen avonturen. Niks te loggen...

Iets heel anders dan maar. Ik wil een protocol, nee, convenant, nee, hoe heet dat nou? Ja, codicil! Als ik dement wordt (en daar lijkt het in de tweede zin van deze alinea aardig op) wil ik geen clown op bezoek. Faria, PO, ContactClowns, miMakkus, Fantasy, het wemelt van dat volk. Aan mijn donorcodicil voeg ik toe dat niets van mijn onderdelen bij een clown geïmplanteerd mag worden.

vrijdag 28 november 2008, 23:18 lees reacties

Het heet wel Marmoleum-Click, maar dat is sterk overdreven. Marmoleum-zucht, dat lijkt er meer op maar misschien hebben de verkopers bezwaar tegen dat woord. Vandaag begint het marmoleum-en, maar eerst wat plinten weg. Daarbij forceer ik een buis van de verwarming, die begint een beetje te lekken. Dus niks click, eerst dat lek verhelpen.

Anderhalf uur later. Die tekening, is die nog ergens? Ja:

Ik begin onderaan. Daar staan een wasmachine, een kastje met loodzware smeedspullen en een diepvrieskastje. Die moeten eerst even weg, dan leg ik de eerste rij, dat gaat heel erg gemakkelijk. De tweede rij is lastiger, maar als je weet hoe ze moeten klikken dan gaat dat ook redelijk snel. De derde rij is niet moeilijker dan de tweede maar er is 1 paneel dat niet wil klikken.

Met die ene ben ik wel een uur bezig, ik kan er niets verkeerds aan ontdekken maar ik krijg 'm niet op z'n plaats. Tenslotte neem ik maar een andere, die wil wel, moeiteloos. En op de volgende plaats wil die terzijde gelegde wel, dat is behoorlijk mysterieus. Nog een rij, dan kunnen wasmachine, smeedkast en vriezer weer op hun plaats.

Ik krijg het er wel heel erg warm van. Wat laat bedenk ik dat ik eerder de thermostaatkraan helemaal open draaide, zulks vanwege het aftappen van de verwarming. Die doet het dus...

Verder geen avonturen, ik zette geen stap buiten de deur.

donderdag 27 november 2008, 23:14 lees reacties

Een lelijke omissie. Olaf, die kan ik vinden, maar niet z'n tweede bezoek. Onze verwarmingsketel maakt soms het geluid alsof er een zwaar voorwerp over de vloer gesleept wordt. Heel kort, maar zo luid dat je er 's nachts van wakker schrikt. In de ketel zit een ventilator, we denken, na lang luisteren, dat die het doet.

Sneeuwuil bestelde een nieuwe ventilator, Olaf kwam hem monteren. Hij keek lang nadenkend naar de ketel, besloot dan de ventilator niet te monteren maar iets aan de instelling van de ketel te veranderen.

Lastig te constateren of dat helpt, de ketel maakt dat geluid niet zo vaak. Niet zo vaak, maar toch nog wel. Als 'ie het doet rennen we naar hem toe, hij heeft geheimzinnige verspringende cijfertjes, we willen vast stellen bij welk cijfertje hij wat doet. Zulks om Olaf te helpen bij de diagnose.

Opeens, een beter idee: even googelen op Intergas ventilator lawaai. Dat levert erg veel informatie op, dat voorspelt weing goeds. Er is een ketel die het geluid van een loeiende koe maakt, dat kan dus ook nog. Een betere tip gaat over de ophangrubbertjes van de ventilator, die zouden te zacht zijn. Op een bepaalde plek luciferhoutjes ertussen prutsen schijnt te helpen. Dat doe ik!

Nu gaan we weer wachten op het geluid. Helaas, een tamelijk warme dag, de ketel doet niet veel.

Een ander probleem, die jas met rafels. Hij was al op weg naar de kliko, maar Sneeuwuil heeft hem onderschept. Ze heeft de mouwen gerestaureerd, de voering ingekort en daarna de jas in de wasmachine gestopt. Ongelofelijk, die jas lijkt wel nieuw! Die houdt het wel tot 2018.

En dan nog dit, speciaal voor Leonard. Dit zijn wel de gegevens voor Ermelo, voor andere locaties Satellite Tracker.

28 november, lokale tijd, ik heb AM/PM met de hand naar 24 uurs notatie veranderd.

Satellite	Rise time	Direction to look	Transit time	Max elevation	Magnitude
ISS Toolbag	16:48:12	SSW	04:50:21	31°	7.7 (dim)
ISS	16:56:45	SSW	04:58:58	35°	-1.6 (very bright)
Lacrosse 3	05:09:40	ENE	05:13:57	57°	2.4 (visible)
Genesis 1	17:56:48	W	06:00:55	39°	4.2 (dim)
ISS Toolbag	18:22:59	W	06:25:25	76°	6.1 (dim)
ISS	18:31:43	W	06:34:10	78°	-2.9 (very bright)
Lacrosse 3	06:47:34	WNW	06:51:42	49°	2.7 (visible)
Genesis 2	18:55:07	SSW	06:59:26	83°	3.0 (visible)

Die tas zou je dus inderdaad moeten kunnen zien. Maar het zal wel bewolkt zijn...

woensdag 26 november 2008, 23:31 lees reacties

Om half tien staat er een vrachtauto van Vloerenplaza voor de deur. Een frisse Fries levert tien pakketten Marmoleum af. Gelukkig maar tien, want ze zijn best zwaar. Ik sleep er zeven naar de kamer waar ze moeten komen, drie blijven beneden voor de gang. Dan begin ik meteen aan de eerste fase van het werk: de ongeopende verpakkingen gedurende 48 uur laten acclimatiseren. (Dat bedenk ik niet zelf, dat staat op de verpakking.)

Om tien uur staat er een vrachtauto van de DHL voor de deur. Een vrolijk mannetje levert éen pakket Q10 af dat we zaterdag in Amerika bestelden. Dat gaat snel, sneller dan het Marmoleum!

Nu wil Sneeuwuil wel eens weten waar ik die ene spaarlamp ingedraaid had. De lamp in de gang, heeft de hele avond gebrand zonder dat het haar als erg lelijk opviel. Ze is overtuigd, we verdelen de overige lampen uit het Nuon pakket over de meest gebruikte lichtpunten. Omdat ze zo zuinig zijn kan je die lampen aldoor laten branden waardoor het weer onzuinig wordt.

We zijn toe aan een volgend probleem, de rijstpoppetjes. We zien bij de kassa van Lidl rijstpoppetjes. Dat wil zeggen, Sneeuwuil ziet ze, ik kijk met een half oog. Met bewonderenswaardige zelfbeheersing koopt Sneeuwuil ze niet, maar dinsdag om 19:35 wordt het haar toch teveel. Ze stuurt me naar Lidl, voor rijstpoppetjes.

Een pakket met eetbare poppetjes, bij de kassa, dat kan niet missen. Ik kijk bij alle kassa's, geen poppetjes. Kennelijk waren ze zo goedkoop dat ze nu al uitverkocht zijn. Als ik onverichterzake terugkom is de teleurstelling groot. Helaas ik het nu te laat voor Sneeuwuil om zelf te gaan zoeken.

Nu, woensdag, gaan we samen nog eens kijken. Inderdaad, geen rijstpoppetjes. Het kassakind weet van niks, het filiaalopperhoofd weet zeker dat ze er nooit geweest zijn. Hij suggereert grootmoedig Aldi. Daardoor beginnen er bij ons allerlei bellen te rinkelen, dat zou best eens kunnen kloppen.

Sneeuwuil heeft teveel andere bezigheden, ik ga verder naar Aldi. En ja, bij de kassa, rijstpoppetjes. Een verpakking met 35 stuks voor €0,89. Wel een erg lange rij bij die kassa, ik ga er toch maar achter staan. Twee pakjes dan maar, misschien zijn ze niet te vreten.

Weer thuis. Sneeuwuil verwachtte zoete poppetjes maar ze blijken zout te zijn. Eetbaar, maar niet zo heel erg eetbaar. Ik wordt niet teruggestuurd om er nog veel meer te halen...

dinsdag 25 november 2008, 23:16 lees reacties

Naar de Schoenenreus. Sneeuwuil wil rubber laarzen. Ze neemt zwarte, heel mooi, geen rubber maar plastic. Dan neemt ze ook nog een paar wat sierlijkere laarzen en twee paar schoenen. De plastic laarzen zijn niet in de opruiming, de rest wel. We krijgen korting en ook nog dat derde paar gratis!

Neem aan dat je schoenen koopt van €100 per paar. Dan krijg je in veel gevallen 50% korting, ofwel €100 voor twee paar, en dan nog het derde paar voor niks. Nu kosten ze nog maar €33,33 per paar.

De Schoenenreus maakt winst. Zelfs met al die kortingen maken ze winst. Zou die eerste prijs misschien iets teveel opgeklopt zijn, vooruitziend naar de kortingen van even later? Overigens, al die schoenen/laarzen op de foto: plastic.

Dat ging tamelijk snel, ik schat drie kwartier. Nu naar de boekhandel ernaast. Sneeuwuil wil een 2009 agenda en glitter-gelpennen. Dat is lastiger dan schoenen kopen, ze is wel een uur bezig. Ik blader intussen door alle tijdschriften over computers en/of fotografie. Vroeger kocht ik wel eens een computerblad omdat er een floppy met interessante software bijzat. Tegenwoordig zit er een CD bij met 500x zoveel software of een DVD met 5000x zoveel maar ik koop die bladen nooit meer omdat je bijna alles wat op zo'n schijfje staat van het internet kunt halen. Er zijn wel enorm veel bladen, behalve de boekhouding van de Schoenenreus zou ik ook die van een tijdschriftenuitgever wel eens willen zien.

Nou de groenteboer nog, dat kost niet meer dan vijf minuten. Geen kortingen, geen gratis derde grapefruit als je er twee koopt, die boekhouding geloof ik wel. Naar huis. Daar is het pakket met spaarlampen gearriveerd, Nuon is snel! Ik vervang op een strategische plaats een lamp, eens zien of Sneeuwuil het merkt...

maandag 24 november 2008, 23:12 lees reacties

In de zo-ma nacht deze foto. Nou nog een tekst: 'Zalig/gezegend/prettig kerstfeest' of 'Gelukkig nieuwjaar', dan zijn we daar weer van af. 'Seasons Greetings' is een lekker universele, maar 'Seizoens groeten', dat doet het niet echt.

Maandagmorgen willen we shoppen, alle winkels zijn dicht dus kan je makkelijk parkeren. Nou ja, niet alle winkels, de supermarkten zijn open. Ik moet het autootje ontdoen van 15 cm. sneeuw, dat is wel leuk. Nu eerst naar Lidl, dan Aldi, tenslotte AH. De drie parkeerterreinen hebben veel ruimte zoals verwacht maar daar is al die sneeuw veranderd in blubber. De supermarkten hebben weinig klanten, geen rijen bij de kassa, ideaal. Dat zou ik elke week wel willen: maandagmorgen naar alle supermarkten en dan de rest van de week niet. Schijnt niet te kunnen.

Later nog even lopen naar het centrum. Sneeuwuil geeft me een aantal opdrachten, onder meer kijken of de Schoenenreus rubber laarzen heeft. Hebben ze. Ik wou dat ik een drieling was, dan liet ik mijn broers jassen kopen bij de Schoenenreus. De derde jas neem ik, die is gratis!
(Ik kijk even in de folder en zie dat ook de derde laars gratis is!)

zondag 23 november 2008, 23:33 lees reacties

Ik wil een sneeuwfoto maken. Deze is niet zo erg geslaagd, maar het is wel bijzonder dat er een UFO op staat.

Het www wemelt van de verhalen van mensen die een foto maken en pas later zien dat ze een UFO meegefotografeerd hebben. Vaak als grap, maar er zijn heel wat fotomakers die denken dat er echt iets bijzonders aan de hand is. Als je meeleest op fora van godgelovigen, ufogelovigen of klimaatongelovigen dan valt op dat de toon van de berichten dezelfde is. Discussies lopen op precies dezelfde manier uit de hand.

Hier is echt iets bijzonders, een slakje, van kop tot staart nog geen twee centimeter. Hij wandelt over de ruit van de keukendeur. Toen ik hem voor het eerst zag zat hij precies op ooghoogte, anders had ik hem waarschijnlijk niet gezien. Even de camera halen, maar ook even wat andere dingetjes doen.

Toen ik met de camera terug was zag ik hem niet meer, maar na enig speuren bleek hij minstens zeventig centimeter lager te zitten. Wat zoekt 'ie daar nou toch? Op de muur zit er niet een meer.

I+A gaan nu naar Hilversum, dan weer naar huis. Sneeuwuil probeert ze éen tocht af te raden, onder vermelding van het aantal verkeersdoden door de gladheid. Lukt niet. We zien het misschien iets te somber in, zijn dus blij verbaasd als I. meldt dat ze zonder brokken maken weer in Den Haag zijn.

zaterdag 22 november 2008, 23:11 lees reacties

We verwachten I+A, net als j.l. zondag. Maar net als j.l. zondag komen ze niet, ze moeten naar een begrafenis in Eindhoven. Een heel oude tante, niet erg droevig, maar wel een hele reis.

Dan ontdekken ze dat het van Ehv naar Erm maar anderhalf uur rijden is, als er niet al te veel sneeuwstormen zijn, ze komen toch, willen een nacht in Suikervlied. Ik ga even de thermostaat op 20° zetten.

De post brengt een cadeaubon van de Nuon. Je mag voor €50 in hun webwinkel kopen. Dat is een mooie gelegenheid om eens wat spaarlampen aan te schaffen.
Als het aan mij lag hadden we alleen maar spaarlampen maar Sneeuwuil houdt niet van de kleur. We hebben er wel wat, onder meer een heel oude, zo eentje die heel langzaam op gang komt. Dat is geen reclame voor de soort. Nu gaan we gezellig lampen bestellen, witte en 'flame', voor €50 ben je gauw klaar met bestellen...

Op de bon staat een code die je moet intikken. Die code is zo lang en zo klein afgedrukt dat ik het drie keer moet proberen, dan lukt het. Wachten op de bestelling is spannend, zouden deze nieuwere lampen wel een acceptabele kleur licht hebben?

Laatste nieuws, telefoon vanuit Ehv: de begrafenis gaat niet door. Toch niet dood? Grond bevroren? Nee, de zoon van de overledene was er niet. Zoon in gevangenis? We horen straks de details wel. Maar het is voor het eerst dat ik hoor dat een begrafenis niet door gaat...

Nog later nieuws. I+A arriveren. De overledene ligt weer in de koeling. De zoon, enig kind (nou ja kind: 55 jaar) is een beetje gek, maar hij organiseerde wel de begrafenis. Misschien heeft hij zelfmoord gepleegd? I+A kennen hem niet of nauwelijks, maar Corry belt nog met het aller-allerlaatste nieuws: zoon was gaan fietsen.

Duidelijk gek dus, het was helemaal geen fietsweer.

vrijdag 21 november 2008, 23:09 lees reacties

Je kunt een jas laten stomen, maar dat is erg duur. Voor dat geld koop je een hele zwerm jassen bij de kringloper.
Mijn jas is nog heel redelijk, maar de mouwen beginnen te rafelen. Die rafels kan je afknippen, maar dan vormen zich nieuwe. De mouw is naar binnen omgeslagen, die omslag zal wel ergens vast zitten. Wat slijt is juist die vouwrand, die rafelt. Het is nu bijna zo ver dat de mouw zelf en de omslag gescheiden verder gaan. De foto toont de linkermouw.

Dit is de rechtermouw, met nog langere rafels. Dat is mooi, dat verbetert het rendement van het afknippen der rafels. Maar deze mouw toont nog een ander verschijnsel: de voering is aanzienlijk langer dan de mouw. Bovenaan de voering dubbel nemen en daar dan een nietje door kan dat verhelpen.

Een goede oplossing van het rafelprobleem is nieuwe vouwranden maken. Knip voorzichtig de oude rand los, sla de mouw drie millimeter om naar binnen en plak het omgevouwde vast met textiellijm. Toch denk ik wel eens aan een andere jas.

We waren recentelijk bij de Kringloper in Putten, die had niets geschikts. Vandaag naar onze Ermelose Kringloper, die heeft alleen maar rare jassen. Sneeuwuil wil me iets laten aantrekken wat er metaalachtig uitziet. Puntgaaf, dat wel, maar gelukkig zijn de mouwen te kort. Dan nog iets blauws met gele elementen en iets roods op de rug. Dat rode lijkt wel een lakstempel, maar dan met een doorsnede van dertig centimeter. Dat is het ook niet.

We zouden naar Apeldoorn kunnen gaan, maar het weer is nogal bar. En eigenlijk heb ik nog een prima reservejas. Die rafeljas mag in de kliko, die wil geen enkele Kringloper meer. De reservejas wordt dan vanzelf De Jas!

donderdag 20 november 2008, 23:13 lees reacties

Ik maak, na ruim drie jaar, een ronde deurknop, ter vervanging van de knop die Rozepoot weet om te draaien. Rond, maar wel met ribbels. Sneeuwuil fotografeerde een test door Rozepoot. Ze heeft 'm (nog) niet open gekregen.

Even naar Action, voor gloeilampen. Twee voor €0,69, echte Philips lampen! Tegenover Action staat de molen, de restauratie vordert. Eerder vandaag hebben ze draaibare kap erop gezet, ze zijn nu bezig de wieken aan te brengen. Mooi.

Terug, ik kom Gerlinda met M+Y tegen. Een vreugdekreet van Marleen, niet omdat ze mij ziet maar omdat ze ziet dat de molen wieken heeft! Even later komen ze op bezoek, ze melden de toestand van de molen.

Iris, heb je €20.000? Dit is je kans:

Elspeet dreigt schaapskudde kwijt te raken

ELSPEET - Het voortbestaan van de schaapskudde in Elspeet is in gevaar. Daarmee zou de Veluwe, en de gemeente Nunspeet in het bijzonder, een van z'n belangrijkste toeristische attracties kwijtraken. Schaapherder Cors Mouw, die 42 jaar lang over de Veluwse hei zwierf - daarbij gesteund door zijn vrouw Christien - moet om gezondheidsredenen per 1 december stoppen.

Mouw wil de kudde verkopen, maar de Stichting Schaapskudde Nunspeet heeft er het geld niet voor. Zo'n twintigduizend euro moet er op tafel komen.

(geknipt uit de Stentor) Mooie schapen, mooier dan wat we hier in Ermelo hebben!

Nu krijg ik opdracht een borduurpatroon te scannen en af te drukken, voor Marleen. Terwijl ik dat doe wordt er langdurig gebeld. Er staat een zeer oud vrouwtje voor de deur die geen beweging meer kan krijgen in haar elektrieke rolstoel. Interessant!

Ze vreest niet bijtijds de oplader te hebben gebruikt, maar het licht doet het nog wel. En tot midden op straat wilde 'ie ook nog wel rijden. Het is 17:00, donker, ik kan de symbooltjes bij de knoppen niet meer onderscheiden, de knoppen zelf misschien ook niet allemaal. Ik wil haar naar huis duwen, enkele tientallen meters verder, maar er is geen beweging in het ding te krijgen. Gelukkig vind ik een knop waar je aan kunt trekken. Daardoor blijk je de motor los te koppelen, nu lukt het wel, met erg veel krachtsinspanning.

Ik duw haar tot in de berging, daar vinden we de oplader en een rollator. Ik vraag me af of het ding weer wil na oplading, maar de eigenares lijkt me bij-de-tijd genoeg om een deskundige te bellen. Ze vervoerde, behalve zichzelf, ook een pak Liptons Ice Tea. Dat pak zet ze in de berging naast een ander pak Liptons Ice Tea. Een hoogst nodige trip was het niet.

woensdag 19 november 2008, 23:20 lees reacties

De haven van Antwerpen, ik sta op een schip dat aan de kade ligt. Een groot ander schip wordt achteruit door de haven gesleept door een leuk sleepbootje. Achter het schip is een drijvende steiger, geel, het water is ook geel. Op de steiger galoppeert een (geel) paard. Het schip wordt verder gesleept waardoor de zwarte zijkant het hele uitzicht beslaat. De lezertjes hebben, naar ik mag hopen, door dat de 'ik' probeert een droom te beschrijven.

Er wordt, vanaf 'mijn' schip, een klein roeibootje neergelaten, als was het een reddingboot. Davits en zo. Daarna word ik op dezelfde wijze neergelaten in dat bootje, met nog 1 of 2 anderen. Ik ga roeien. Het zwarte schip is verdwenen, we zijn nu in een veel smaller water, met veel andere bootjes. Het water loopt dood, daar gaan we aan wal. Een smalle strook grond, afgesloten van de buitenwereld met een hek, het lijkt een netjes aangeharkte vuilstortplaats. Er zitten verspreid een aantal zwervers, daklozen of zoiets. Een van hen wijst me op een deur in het hek. Door die deur kom je in een hokje met een andere deur. Wij (ik met die 1 of 2 anderen) proberen die tweede deur open te krijgen, dat lukt niet. Er is een raampje, dichtgemaakt met van dat zwarte landbouwplastic, met nietjes. Ik probeer dat in te trappen, dat lijkt wel te lukken, maar dan word ik wakker.

Waarom Antwerpen? Hoe weet ik dat het Antwerpen is? Wat moet dat gele paard? En vuilstortplaats? Ik heb geprobeerd die eerste scène te tekenen, maar ik kreeg teveel ruzie met het tekenprogramma. Dat sleepbootje zag er ongeveer zo uit:

maar ik zag het natuurlijk van boven. En ik weet wel dat dit geen sleepbootje is maar een opduwertje.

dinsdag 18 november 2008, 23:24 lees reacties

Vandaag gebeurt er niets. Ik probeer iets in de plaatselijke kranten te vinden wat het citeren waard is: niets. Dan schrijf ik over het weer, maar helaas, er is zelfs geen weer. Weerloos.

Toch nog iets om me druk over te maken:

Sprekende Nijntje Pluche

Hallo, wil je met me spelen? Samen spelen en leren. Uw kindje leert samen met Nijntje de cijfers 1 t/m 10, vormen en kleuren. Op een eenvoudige, speelse manier wordt het herkennen van cijfers, vormen en kleuren geleerd.

verkoopprijs € 17,95

Details

Druk op mijn rechterhandje, dan stel ik mijzelf voor
Druk op mijn linkerhandje, dan kunnen we samen zingen!
Als je op mijn buik drukt, dan leer ik je 3 verschillende kleuren en vormen
Druk je op de cijfers op mijn voeten, dan leer ik je tellen van 1 tot en met 10!!
Geschikt voor kinderen van 6 tot 36 maanden
Inclusief 2x AA 1,5 Volt batterijen

Meer informatie

Nijntje spreekt duidelijk en nodigt uw kindje uit initiativen te nemen. De fijne motorische vaardigheden van uw kindje worden gestimuleerd en geco-ordineerd. Een goede oefening voor de ontwikkeling van de spreekvaardigheid en het gehoor van uw kindje.

Zou Dick Bruna het hier nou mee eens zijn? Voor kinderen vanaf 6 maanden! En ze zullen toch moeten kunnen lezen als ze zo willen leren tellen...

maandag 17 november 2008, 23:10 lees reacties

De kogel is door de kerk. (Gekke uitdrukking, nog gekker dat je weet wat het betekent.) Ik heb marmoleum besteld. Je mag daarbij opgeven op welke dag je het spul wilt krijgen, maar het moet wel een woensdag zijn. Met nog 1 beperking: niet a.s. woensdag. Volgende week woensdag, dus.

Nu heb ik een dikke week om rommel op te ruimen. Ik ben heel flink geweest, ik heb besloten veel meer stukjes hout weg te gooien. Alles wat niet helemaal fris is, of kleiner dan een halve meter gaat in de grijze kliko. Dat levert al snel het volgende probleem op: de grijze kliko is vol.

Ik weet nog éen werkje: de plinten uit de gang en de kamer boven verwijderen. Netjes schuren, plamuren en verven zodat ze boven het 9 mm dikke marmoleum weer aangebracht kunnen worden. Daar ben ik geen week mee bezig. Alle spijkertjes, schroefjes, plugjes, boutjes, moertjes en ringetjes sorteren en in hun eigen vakje stoppen, daar kan ik dagen mee voort. En dan alle boren, beitels en schaven slijpen, dat krijg ik nooit klaar voor volgende week woensdag...

zondag 16 november 2008, 23:11 lees reacties

We verwachten I+A, maar die komen niet. De auto had een dag eerder een klapband en met het 'thuiskomertje' kan je alleen maar thuiskomen. Maar dan belt Olle, hij komt er aan. Met Rik en hond Rakker. En na korte tijd zijn ze er, in een andere auto. Een fraaie Volvo. (Even onthouden dat hij SuF TuF heet. En nog twee cijfers maar die ben ik alweer vergeten, we zijn hier niet bij het waterschap.)

De katten zijn Rakker niet vergeten, ze doen alsof er helemaal niets aan de hand is. Olle stort zich op Sneeuwuil's computer, hij blijkt een eigen Hyves pagina te hebben. (Naam: Olle2000, maar pas sinds vandaag, misschien kan de wereld hem nog niet zien. Leuke foto's.)

Veel, voornamelijk vrolijke, gesprekken. Niet reproduceerbaar, geen tijd voor wilde fietstochten. (Niet helemaal weer voor wilde fietstochten, dat kwam wel goed uit.) Maar weinig te loggen, dus.

Nou ja, Buitenhof. Cammaert for President. En Vogelaar voor vice-president.
Ik vond Wouter Bos het heel goed doen qua kredietcrisis, ik kreeg een lichte neiging om volgende keer maar weer eens naar de PvdA terug te keren. Die neiging is na deze week helemaal over.

zaterdag 15 november 2008, 23:18 lees reacties

Zoals ik al in de reactie op een reactie zei, ik ga de gang opmeten. En dan tekenen, in dezelfde stijl als de tekening van de vloer. Halverwege, Sneeuwuil wil naar AH.

We gaan naar AH, daar is van de kredietcrisis nog weinig te merken. Sneeuwuil voert mij door allerlei gangen, ik denk intussen over het zo goed mogelijk verdelen van al dat marmoleum. Zo'n klein laptopje dat past in dat kinderklapvakje van een winkelwagentje, dat zou wel wat zijn.

Weer thuis, tijd voor een lichte lunch, daana ben ik wel eens toe aan een siësta. Onze nieuwe buurman maakt klopgeluiden, Ermelo centrum maakt Sinterklaasgeluiden, voldoende redenen om naar Suikervlied te vertrekken.

De gemonteerde fietscomputer meet 3,5 kilometer, dat deed de vorige ook, dan zal de instelling wel kloppen. Na de siësta terug door het bos, er ligt een dik pak bladeren. Net als de NS heb ik ook last van blaadjes op de rails. Je voorwiel blijft steken in een modderplas, onzichtbaar door al die bladeren, je achterwiel draait wel maar het maakt pas op de plaats door glad blad. Dan nadert snel het moment dat je omvalt, liefst niet in nog een verborgen plas. Dat lukt.

Thuis. De gang vraagt om 16 panelen, 2 pakken van 7 is 14 en dan nog 2 van de 5 die ik gisteren bij mijn berekeningen over hield. Nu heb ik er nog maar 3 over. Maar ik hoor een gerucht als zou er in de gang een andere kleur moeten. Dan zou ik naast de 5 'Van Gogh' kleurige panelen nog 5 andere overhouden!

Nog even over het Waterschap. (De beschreven methode is anders dan die in Gelderland, het probleem is hetzelfde.)

vrijdag 14 november 2008, 23:15 lees reacties

Verkiezingen voor het Waterschap, niet ècht spannend. We krijgen twee keer een envelop met een stembiljet en nog wat begeleidend papier. Omdat Sneeuwuil er nog minder belangstelling voor heeft dan ik gooi ik beide enveloppen leeg op tafel, lees de bijsluiters, wil dan de stembiljetten invullen. Twee keer Water Natuurlijk, natuurlijk.

Dan zie ik pas dat ze de twee laatste cijfers van je geboortejaar willen weten, waarschijnlijk als een simpele manier om vast te stellen of je wel bent die je bent. Makkelijk, 34 en 35, maar welk biljet moet nou wat krijgen? Er zijn drie opties:

1. biljetten weggooien
2. gokken: allebei goed of allebei fout
3. twee keer 34, dan is er tenminste 1 stem voor dat Natuurlijke Water

Ik ga voor optie 2, maar een stom systeem blijft het.

Vervolgens Esta. "Versgevangen gerookte makreel" kan dat?

Tenslotte: de naaimachine doet het, de fietscomputer is ingesteld, Nouschka kreeg haar laatste anti-bioticum, is weer helemaal OK, Miezelientje (die zonder tanden) is al iets langer helemaal OK, Al Poontah is wel OK maar vertoont crimineel gedrag, de kasten zijn klaar en we vinden de blauwgrijze verf intussen mooi, het zevende deurtje is witachtig geverfd.

Verlichting, (in de kamer met de kasten) moet nog. En ik moet het marmoleum bestellen, ik ga het eerst nog eens heel nauwkeurig opmeten. Nu.

De tekening van het marmoleum klopt redelijk, éen hoek klopt niet. Als je goed telt (je mag niks omdraaien, dan klikt het niet) dan kom je op 52 panelen. Vanwege die niet kloppende hoek gaat er een paneel af, 51 dus. Ze zitten in pakketten van zeven stuks, 8x7=56, ik hou er dus 5 over. Zou je die op Marktplaats kunnen verkopen?

donderdag 13 november 2008, 23:20 lees reacties

Mobiele telefoons worden gemaakt van coltan. Dat hoor ik aldoor op het nieuws en dat lijkt me enorme onzin. Even googelen, tis 1 samentrekking van afko's, col en tan. Col ben ik alweer vergeten maar tan is tantalium. Tantalium is een soort metaal waarmee je condensatoren kunt maken. Een condensator is een onderdeel voor electronische apparaten. Alle soorten electronische apparaten, dus ook telefoons. Duur spul, zo ongeveer €100/kilo. Maar je hebt maar een heel klein beetje nodig voor een condensatortje.

Nou moet ik me met twee handen vasthouden om niet te gaan vertellen waarom tantalium zo fijn is om condensatoren te maken. Waarom die condensatoren zelf zo fijn zijn: ze zijn kleiner dan andere soorten. Komt goed uit in een mobieltje, dat wel.

We willen naar Suikervlied, Sneeuwuil voor een boek, ik voor een fietscomputer. Sneeuwuil leest het boek 'Ons zonnetje', ze heeft ook het boek 'tante Renate'. Je gelooft het niet, maar dat is hetzelfde boek. Ik weet niet wat er mis is met 'Ons zonnetje' maar ze wil verder lezen in 'tante Renate', ze vermoedt dat dat in Suikervlied staat. Ik heb nog steeds ruzie met mijn fietscomputer, in Suikervlied staan twee fietsen met zo'n apparaat stil te staan, die kunnen wel zonder.

Erg mooi weer, aan de rand van de bebouwde kom zijn al grasvelden met wroetsporen. De tuin van Suikervlied is nog intensiever doorgewroet dan hij al was. We hebben ooit wel eens over grasmaaien gedacht, we hebben zelfs een grasmaaier. Die gedachte hoeft niet meer, eerst moet er een stoomwals door de tuin. Ik demonteer de fietscomputer, Sneeuwuil vindt haar boek. Naar huis.

De fietscomputer kocht ik wel vijftien jaar geleden in St. Willibrord. Een duur ding, maar erg goed. Hij mag een nieuw batterijtje, daarna stel ik de wielomtrek in. Dat gaat bij dit ding zo handig dat ik het zonder gebruiksaanwijzing kan. Als iets zo gemakkelijk gaat ligt er vaak een adder onder het gras te wachten. Dit keer in de vorm van het ding wat je aan een vorkpoot moet monteren, dat past op geen vademen na op de dikke poot van mijn huidige fiets. Ik overweeg een constructie met een slangenklem, krijg dan een beter plan.

Even naar Suikervlied. Daar staat éen fiets met een fietscomputer. Deze kocht ik wel tien jaar geleden op de Lindengrachtmarkt. Een veel minder duur ding, eenvoudiger maar ook erg goed. Hij is bevestigd met een soort elastiekjes, zonder gereedschap lukt het me om het geheel op de andere fiets te transplanteren. Het batterijtje is nog goed, zou dat het originele zijn? Alleen het instellen van de wielomtrek, geen idee. Hij meet nu ongeveer 10% te veel.

Nog even door bos en hei, bijna windstil, niet koud, erg mooie vergezichten. Op de hei, niet in het bos. Thuis. Ik wil opzoeken hoe dat moet met de wielomtrek maar ik moet de naaimachine repareren.

woensdag 12 november 2008, 23:11 lees reacties

Een (niet klikken!) brochure van acht bladzijden, zo ongeveer A5. Kan je maken door twee A4-tjes dwars te bedrukken, middenin een nietje en dan dubbelvouwen. Nog beter: twee nietjes. Wat zou dat kosten om zoiets te laten drukken? En dan niet honderd of duizend, maar zes miljoen exemplaren. En die dan ook nog bezorgen in alle brievenbussen van Nederland. Vandaar (niet klikken) in de eerste regel: je krijgt het vanzelf in de bus. Inhoud: kiezen tussen Darwin of de schepping in zes dagen, 6000 jaar geleden.

Gelukkig is daar het Reformatorisch Dagblad, die schatten de kosten op vier ton. Vijftien stuks voor 1 €, dat lijkt me heel goedkoop. Maar wat zou de opbrengst zijn, hoeveel Evo's zouden na lezing omgeturnd zijn in Crea's?

Lees het artikel nu, op zondag werkt de site van het Ref Dag niet!

Bezoek, M+Y, het is hun 'dag' niet maar ze hebben de donderdag geruild met de woensdag. Ze zijn allebei aan het tekenen met glitter-gelpennen. Een glitter-gelpen is iets van grote schoonheid, ik waag me niet aan een beschrijving. Probleem is dat er maar éen zilverkleurige is die ze allebei nodig hebben. Ik word naar Action gestuurd voor nog zo'n pen.

Action op woensdagmiddag, de afdeling pennen. Balpennen, viltstiften, ouderwetse kleurpotloden, gelpennen-met-geur, dit alles met -tig varianten. Voor het vak met al die pracht staan twee moeders met ontelbaar vele kinderen met heel zachte stemmetjes. Heel zacht vermenigvuldigd met ontelbaar, reken dat zelf maar uit. Luid, kort samengevat.

Puur door hun aantal maken ze het vak onbereikbaar, ik loop even naar een andere hoek van de winkel. Daar is wel vingerverf maar niet nog meer pennen. Weer terug, nu is er een andere moeder met maar éen kind, nu durf ik wel. De glitter-gelpennen zijn op, gewone gelpennen, daar kan ik niet mee thuis komen. Helemaal op eigen gezag ga ik voor tweezijdige viltstiften. De ene kant is een gewone viltstift, de andere kant is een vilten stempel. Twaalf kleuren, met twaalf verschillende stempels, een doos vol voor €1,08.

Ze zijn niet erg onder de indruk, M+Y, ze wonen nòg dichter bij Action dan wij, maar ze accepteren mijn alternatief wel. Een hele opluchting...

dinsdag 11 november 2008, 23:11 lees reacties

26 mei 2007, heel lang geleden dus, waren we bij de tandarts. We wilden een jaar later terugkomen maar er gebeurde zoveel op het gebied van tandartspersoneel dat de afspraak steeds verschoven werd. Tot vandaag. We mogen.

De wachtkamer bevat een tijdschrift waarin een artikel over zonnecellen. Interessant, maar te kort. Ik probeer de naam te onthouden van een meneer die iets met chlorofyl doet, hij is afgebeeld met een grote fles met groene vloeistof. Die fles maakt electriciteit. Thuis even googelen.

Overeenkomst tussen tand- en dierenarts: er werken voornamelijk vrouwen. Dat zal de reden zijn dat de vrouwenbladen oververtegenwoordigd zijn in de wachtkamer. Ik had dus erg veel geluk...

We zijn aan de beurt, Sneeuwuil mag eerst, zij maakt zich het drukst over mondhygiënische handelingen. Vanuit mijn hoekje in de behandelkamer heb ik uitzicht op de tuin. Nogal parkachtig, in de verte het Gezondheidscentrum waar we ook nogal eens komen. Er tussenin, iets meer naar het noorden, een glooiende heuvel die verdacht veel op een koepelgraf lijkt. Zou je daar terecht komen als een plaatselijke verdoving iets te goed werkt?

Sneeuwuil is klaar, ik mag. Uitzicht op het plafond, buitengewoon oninteressant. Daar zouden ze wel eens zo'n plat scherm kunnen monteren met een film over dolfijnen of zo. Niks daarvan, een hele massa tl buizen, allemaal hetzelfde. Na een half uur mag ik weer verder met mijn leven.

De mensentandarts blijkt tot onze grote vreugde goedkoper dan de kattentandarts. En door eens in de anderhalf jaar te gaan spaar je ook weer 33%!

Weer thuis. De mail heeft nevenstaande foto binnengebracht. Er is feestvreugde, die middenste kijkt nogal feestelijk. Dat kan je van de andere twee niet zeggen, die kijken meer van wordt het nog wat.

Nu even googelen. Een naam die lijkt op Gräber, Photocell, chlorophyl, allerlei hits maar niet wat ik zoek. Zonnecel chlorophyl doet het beter.
Maar Gräber, nee, Grätzel, die was het! Verder googelen levert heel veel op, maar daar zal ik jullie niet mee vervelen. Merkwaardig dat de verkeerde naam het ook wel aardig doet!

Nou nog even naar de Kreashop. Dat valt tegen, de winkel is wel open maar ze hebben nog maar twee strengetjes 305. Het is erg druk, wel twintig vrouwen. Zouden die allemaal op de 305 afkomen?

Volgende boodschap: breed elastiek, van die soort die de post gebruikt. Vroeger vond je die nogal eens op straat maar kennelijk hebben de postbodes de opdracht gekregen die elastieken te hergebruiken, ik vind er nooit meer een. Erger, ik vind ze in de winkel ook niet. Bruna heeft gewone elastiekjes, Kruidvat en Action ook. Pas weer thuis bedenk ik welke winkel dat brede soort waarschijnlijk wel heeft. Ik ga Jasmijn maar eens monteren...

maandag 10 november 2008, 23:07 lees reacties

Heette ze nou Sylvia of Lydia? Die 'y' en die 'a' meen ik me te herinneren, nou de medeklinkers nog. Ik ben even met Lydia bezig geweest, Google kon haar niet vinden. Nu wel, op de derde plaats, het zal toch wel Sylvia zijn.

Ik kocht onlangs bij Gamma een verpakking van zes beukenhouten knoppen, die alle zes Sylvia heten. Inmiddels heb ik zeven deurtjes af, ik moet dus nog een Sylvia hebben. Naar Gamma dus, daar blijkt dat de knoppen Jasmijn heten. Als je de 'ij' gelijk stelt aan de 'y' dan had ik de klinkers goed...

Ik moet nog iets hebben, borduurzijde 305, zes strengetjes. Niet bij Gamma, maar bij de Kreashop. Die blijkt op maandag gesloten. Ik heb nog meer wensen, Sneeuwuil wilde een boodschappenlijstje maken maar ik beschouw het als een geheugentraining om het zonder lijstje te doen. Als ze nou maar gelooft dat ik 305 echt niet vergeten ben!

Een merkwaardige auto, jammer dat ik geen camera bij me heb. Gelukkig heb ik een fotografisch geheugen, ik teken het achteraanzicht wel even:

Als het mijn auto was zou ik bidden. Bidden dat de chauffeur achter mij niet te dichtbij komt om die veel te vage letters te kunnen lezen...

Supercoop: Ik zoek in het yoghurtvak, kijk daarbij op m'n horloge voor de datum. Een vakkenvulster zegt: "de tiende", wat heel goed is aangevoeld. Ik zeg: "hier is er nog een van de achtste" en dat had ik niet moeten doen. Als je met koopwaar van over de datum bij de kassa komt dan krijg je datzelfde product van de goede datum voor niks. Nu pakt zij het pak uit het vak...

Ik heb al drie keer die ... gebruikt, nou moet er niks geks meer gebeuren. Diepvriesspruitjes, heel goed, ik heb alles. Morgen nog eens naar de Kreashop.

zondag 9 november 2008, 23:36 lees reacties

Een computer, dat is toch wel iets prachtigs. Je klikt wat met de muis en in de kortste keren heb je de omtrek van een kamertje getekend. Op schaal, heel precies. Dan teken je een rechthoek van 30x90 centimeter, uiteraard op dezelfde schaal. Van die rechthoek maak je een stuk of vijftig kopietjes.

30x90, dat zijn de maten van een Marmoleum Click paneel. Zoals de naam al zegt, kan je die panelen aan elkaar klikken, en wel zo dat de naden bijna onzichtbaar zijn. Omdat je ze verspringend moet leggen, baksteensgewijs, moet je zo nu en dan een paneel door midden zagen. Daarmee maak je een probleem: aan de zaagkant kan je niet klikken. Wat zeg ik, twee problemen dus. Zo'n zaagkant moet dus bij de muur komen, daar valt toch niks te klikken.

Je kunt dus niet zomaar voor de vierkante meters panelen bestellen, je moet rekening houden met zaagverlies als je geen kamer van 3x9 meter hebt. Daarvoor maakte ik die computertekening, daarop kon ik zo voordelig mogelijk al die virtuele paneeltjes neerleggen. Ik weet nu tamelijk nauwkeurig hoeveel ik er moet hebben.

Dan komt het volgende probleem, waar koop je die panelen. Bij een woninginrichter kan je ze krijgen voor €38,95 per vierkante meter. Even verder googelen levert prijzen van onder de €30 op, en er is echt maar éen fabrikant, het gaat echt om precies hetzelfde spul. Er zijn allerlei varianten, sommigen rekenen iets meer dan €30 per m², er zijn er die het willen komen brengen voor €25, een ander doet het voor €50, weer een ander brengt het voor niks.

Ik stel me voor dat zo'n leverancier wel eens z'n eigen website bekijkt. En dat hij ook de moeite neemt die van z'n concurrenten te bekijken. Zou zo iemand daar dan niks bij denken? Het valt wel op dat de meest gelikte sites toebehoren aan de duurdere aanbieders...

Ik zoek nog even verder. Mischien is er wel iemand die geld toegeeft als je hem van die panelen afhelpt!

Lisa stuurt me een filmpje. Erg mooi, precies wat we nodig hadden na Joran van der Sloot.

zaterdag 8 november 2008, 23:14 lees reacties

Sneeuwuil wil naar een goede drogist. Ik denk dat alle drogisten goed zijn maar Sneeuwuil denkt daar anders over. Ze wil kaarsen kopen, ze heeft slechte ervaringen met kaarsen uit Renswoude. Prachtig weer, ze wil zelfs wel lopen, als het echt moet. Omdat in onze winkelstraat geen autoos mogen is lopen behalve leuker ook wel wat handiger. We lopen, naar de beste drogist.

De beste drogist is Etos. Meneer en mevrouw Drogist zijn beiden herkenbaar en deskundig, maar kaarsen hebben ze niet. Sneeuwuil vermoedt dat ze te vroeg in het seizoen komt maar volgens meneer Drogist komen er helemaal geen kaarsen. Dan maar naar het Kruidvat, er tegenover. Daar vinden we de kaarsen uit Renswoude. Die beginnen goed maar houden halverwege op met branden, leert de ervaring. Er is ook een merkloos soort, maar die zijn met geur. Nou, eentje dan, om te proberen.

Je kunt zien hoe wanhopig ze is, we lopen nog verder, helemaal naar Zeeman. Die heeft een paar dure kaarsen van het merk Zeeman, die wil ze niet. Terug, we komen langs Blokker. Kaarsen van de goede kleur die 'Rusty' heten. Er is een erg lange rij bij de kassa, ik stel voor om maandag even zo'n Rusty te gaan halen, maar ze stort zich in de rij. Het tempo valt mee, we staan redelijk snel weer buiten.

Verder terug, ook nog maar even bij de DA naar binnen. Niet éen kaars en ze krijgen ze ook niet. Wel een erg vriendelijke dame, die veel ervaring met slecht brandende kaarsen heeft. Ze wil ons naar een tuincentrum sturen wat niet eens zo'n gek idee is. Maar een tuincentrum, dat halen we lopend niet.

Nog verder terug, wat gewone boodschappen. Thuis. Veel later: we proberen Rusty. Hij brandt nu al drie uur, met een mooie vlam van vier centimeter. Het lijkt er op dat we de ultieme kaars gevonden hebben!

vrijdag 7 november 2008, 23:01 lees reacties

Vroeg. Ik geef de hangkast een tweede laagje grijsblauw. De andere kast moet iets crèmerigs worden. Intussen belt Sneeuwuil met de dierenarts, alles OK met Nouschka, we mogen haar komen halen. Ik pak de verfroller in en spoel de kwast uit. Gauw in het autootje, gauw naar Putten. Waarom is de operatie van Nouschka veel duurder dan die van Al Poontah?

Thuis. Nouschka doet alsof er niets aan de hand is. Nou ja, niets, heel weinig. Ze wilde bij de dierenarts niet eten, thuis wil ze dat wel. Sneeuwuil belt nog maar eens met de dierenarts, nu over de rekening. We worden teruggebeld...

Dan verschijnt de meneer van OSP. Even klikken, dat plaatje wat je dan krijgt staat formaatvullend op z'n bestelwagen. Het afgebeelde jongetje ziet er niet veel in, in die hele OSP. De meneer, Olaf voor z'n vrienden, moet het onderhoud aan de CV ketel gaan doen, mag best eens na ruim vier jaar. Hij bevalt ons wel, Sneeuwuil wil hem al hier laten wonen maar Olaf vermoedt dat z'n vrouw bezwaar zal maken.

Later. Sneeuwuil doet iets met gordijnen, besluit dat dat crèmerige het toch niet is, we houden het op grijsblauw. Ik verf verder, Sneeuwuil wordt teruggebeld door de dierenarts. Iets met miscommunicatie, maar we krijgen wel geld terug. Over twee weken mag Nouschka weer, met haar tandjes. Dat kost veel meer dan de hele baarmoedertoestand. Maar dat kunnen we makkelijk betalen.

donderdag 6 november 2008, 21:55 lees reacties

Weten jullie nog, zondag, die bacterie met een virus? Nou, het gaat stukken beter met de bacterie, ik vermoed dat het virus overwonnen is. Dat betekent dat het met mij stukken slechter gaat, emmers snot. Ik verf de randen van het raampje die ik gisteravond niet meer kon zien, daar knap ik weer aardig van op. Dan ook de kamerdeur maar even schuren en verven. Wel met de verkeerde kleur blauw, maar als grondverf voldoet het.

Sneeuwuil heeft een muis gekocht. Een heel bijzondere muis, hij heeft een laser in z'n neus. Je kunt er een fel rood lichtpuntje mee maken dat de katten heel graag willen vangen. Vooral Nouschka en Anemoon zijn er zeer enhousiast over.

Nouschka maakte gisteren vlekken. Eerst dachten we modderpoten, maar het bleek iets te zijn wat ze zelf produceerde. Sneeuwuil doorzocht het internet en concludeerde baarmoederontsteking. Een reisje naar Putten, dus.

Veronie is het eens met de diagnose, de eenvoudigste oplossing is de baarmoeder verwijderen. Dat kan meteen, we laten Nouschka in Putten, halen haar morgen weer op. Over een week of twee mag ze weer, dan om de tandjes te laten trekken.

We hebben de laatste tijd veel gedoe met de katten, er zijn er nu maar twee die nog nageslacht kunnen produceren. Na Putten M+Y nog even op bezoek, de lasermuis valt zeer in de smaak.

De tv maakt reclame voor een eigen dierenartsenpraktijk. Dat lijkt me een mogelijkheid om heel wat geld te besparen, ik zie het eigenlijk een maand te laat.


woensdag 5 november 2008, 23:24 lees reacties

Ik verf, blauwgrijs, best mooi. Het meeste werk was, zoals gewoonlijk, de voorbereiding. Dat heb ik nogal netjes gedaan, al zeg ik het zelf. En met zo'n roller zit het er zo op.

Even afstand nemen om te zien waar ik onvoldoende gerold heb. Dan zie ik dat het wel een erg zacht kleurtje is, een beetje babykamerachtig. Toch maar vrolijk verder rollen.

Sneeuwuil komt kijken, vindt het ook een babykamer worden. We kunnen proberen een baby te maken, in Italië schijnt dat te kunnen. Maar dan heb je 50% kans dat ik het toch moet overschilderen...

Wat donkerder blauw dan. Wel duur, zo'n pot kost €18,95. Maar die behandeling in Italië zal nog wel duurder zijn, en dan vergeet ik de reiskosten nog. Een scheutje van het blauwe pigment van Gamma bij die te lichte pot, dat zou ook wel wat zijn. Dat hebben we vroeger veel gedaan, zelf een mengsel maken. Met het nadeel dat het je nooit lukt diezelfde kleur nog eens te maken.

Zo ongeveer 2011, dan kunnen we best weer een pot verf betalen!

dinsdag 4 november 2008, 23:33 lees reacties

Nog wat grondverf en een heleboel plamuur. Dan naar Gamma voor de grijsblauwe prachtverf. Als ik daarvan terugkom is alles droog, ik wil schuren. Waar is dat heel kleine, zeer luidruchtige schuurmachientje eigenlijk? Die met driehoekige voet zodat je ook hoekjes kunt schuren? Na enig denken besef ik dat die al twee jaar in Suikervlied staat...

Door de mist naar Suikervlied. Mooi, het mistige bos, maar ik heb geen tijd om er naar te kijken. In het berghokje van Suikervlied vind ik niet alleen het schuurmachientje maar ook een beitel die ik al enige tijd kwijt was. Gauw weer naar huis, schuren. Dan vind je vanzelf plekken die nog wat plamuur willen en zelfs nog wat grondverf. Ik kom niet aan het grijsblauw toe vandaag.

Dan komt Miranda ook nog met nieuwe kittenfoto's, sommige best leuk. En tussendoor telkens even CNN, eigenlijk is het niet spannend meer, toch blijf je kijken.

maandag 3 november 2008, 23:31 lees reacties

Grondverf op de ene kast. Niet zo'n enorme roller, dat rolt wel wat comfortabeler. M'n verfbakje is net leeg, dan:

Een bliksembezoek van Ellen, haar trein kwam toevallig langs Ermelo. Geïnspireerd door Miezelientje (die maakt het heel goed, maar ze laat zich niet zien) gaat het gesprek voornamelijk over tanden. En over verf, ik verf van alles maar zij wil haar grenen kast witachtig maken.

Ellen gaat weer, wij gaan naar de Schoenenreus. Sneeuwuil wordt kwaad op alle laarzen, ze koopt niks. Dan even naar de papierwinkel ernaast, dan de Hema, dan Lidl, wat maken we toch veel mee. Maar weinig om te loggen.

Ik ga dit maar eens proberen. Ik haalde 4.01, niet zo best. (Verder ook een erg leuke site!)

zondag 2 november 2008, 23:29 lees reacties

Hoe groot is een bacterie? Even zoeken op het www: klein, 1 tot 5 micron. Tegen micron hoor je tegenwoordig micrometer te zeggen, het is een miljoenste meter. Volgende vraag, hoe groot is een virus? Ongeveer 100x kleiner dan een bacterie.

Ik las ergens dat een bacterie ziek kan zijn, dan heeft 'ie een virus. Omgekeerd past dat niet, virussen zijn te klein om ziek te worden. Als een zieke bacterie zich voortplant wat gebeurt er dan met het virus? Vast ook wel te vinden op het www maar ik heb teveel last van een bacterie en/of een virus om te zoeken. Te zwak om een verfpot open te maken, een beetje tikken, dat kan ik nog net.

Als je het nederlandse kiezersvolk in links en rechts verdeelt dan kan je de scheidslijn zo kiezen dat beide groepen even groot zijn. Zou je datzelfde doen in de USA dan is Obama daar duidelijk links, maar zou hij dat hier ook zijn? Misschien net links van het midden? Is "God bless you and God bless America" iets wat hij echt meent of is dat een bandje dat automatisch wordt afgespeeld aan het eind van een toespraak?

We willen 'Buitenhof' kijken. Ik zet het iets te vroeg aan, kom zo bij een kerkdienst terecht. Ze zingen als laatste lied:

De zege behoort onze God.
Die samen met het Lam
regeert op de troon.
Eer en rijkdom, wijsheid en macht.
Heerlijkheid sterkte en kracht.

Zij onze God voor eeuwig en eeuwig. (3x)
Amen.

En wij de verlosten zijn sterk
door 't woord van ons getuigenis.
En wij roepen uit: Eer en rijkdom, wijsheid en macht.
Heerlijkheid sterkte en kracht.

Eer, rijkdom, wijsheid, macht, heerlijkheid, sterkte, kracht.
Kracht en macht, lijkt me een beetje dubbelop, maar het rijmt, sterkte is dan wel driedubbel. Heerlijkheid, wat dat is, geen idee. Rijkdom, is dat nou wel gristelijk om daar zo blij mee te zijn? Was er niet iets met een kameel en het oog van een naald? Eer, is dat niet iets voor Moslims?
Wijsheid, daar hadden ze mee moeten beginnen. En dan de andere zes weglaten. Liefst twee keer wijsheid, dan rijmt 't ook nog, en teveel wijsheid heb je niet gauw. Maar een lam in de regering, dat lijkt me wel wat.

zaterdag 1 november 2008, 23:15 lees reacties

Telefoon uit Putten: Miezelientje maakt het goed, we mogen haar afhalen. Erheen. Miezelientje ziet er goed uit, je ziet niet dat ze geen kiezen meer heeft. Als bewijsstuk krijgen we een potje met kiesjes te zien. Na betaling van bijna €500 mogen we haar meenemen. Kijk bij de reacties voor een foto net na thuiskomst. Ze is erg levendig en erg aanhalig, ze is mischien nog onder de invloed van pijnstillers etecetera.

Sneeuwuil had, voor de getimmerde kasten, een fraaie kleur groen uitgekozen maar besloot daarna tot een fraaie kleur blauw. Ik ga eerst de grondverf er maar eens opsmeren/rollen, dan mag ze nog tot maandag denken.

Gedoe met foto's waar ik vrijdag geen tijd voor had. Het houdt je van de straat, maar verder levert het weinig op.

Avond, Miezelientje is nog steeds erg levendig, narcoses en wat dies meer zij zal nou toch wel uitgewerkt zijn? Dan had ze wel erg veel last van die kiezen!

Nog even naar oktober?