zaterdag 31 mei 2008, 06:18 lees reacties
Speciaal karton en speciaal plakband, beiden te krijgen bij de Kreashop. Ik wandel er heen, ik vind het karton maar niet het plakband. "Meneer is ziek en mevrouw is naar haar man" zegt een heel mager vrouwspersoon. Ik vraag me in stilte af of man en meneer dezelfde persoon zijn. Hardop vraag ik naar het plakband, maar die magere kan het niet vinden. Dan alleen maar het karton, de magere weet zomaar de prijs uit haar hoofd, doet dan ook nog feilloos 4x44 cent. Om halfvier wordt mevrouw verwacht...
Verder naar de drogist, ik kom over het centrale pleintje.
"Dag meneer Abbing!"
"Dag Marjolein."
Als iets te mooi is om waar te zijn dan is het meestal niet waar. Ook nu is dat weer het geval, maar het had best gekund. Marjolein is er wel, ze heeft een fietser gevangen. (En dat terwijl je daar helemaal niet mag fietsen. Ze zou hem in de boeien moeten slaan) De fietser heeft zo te horen ook ADHD, hij schreeuwt over het plein: "...en dan ben je goed voor zo'n kind en dat ze dankbaar zijn, nou ho maar!" Marjolein zegt wel wat terug, maar dat kan ik niet verstaan, het lijkt me dat deze confrontatie geen euroos gaat opleveren.
Bij de SuperCoop loopt een man (50?) met z'n dochter (25?), van de andere kant nadert een vrouw (55?). Ze kennen elkaar, de vrouw begint al van grote afstand kreten te slaken. Als ze elkaar genaderd zijn omhelst ze de dochter en zegt:
"wat ben je groot geworden!"
"neehee."
"nou, wat dikker dan."
"ja, dat wel..."
Ik kijk zo onopvallend mogelijk om, echt mager is ze niet, die dochter.
Weer thuis, ik ruk het halfvergane multiplex van het schuurdak, dan is het halfvier. We gaan nog even naar de Kreashop, mevrouw vindt het plakband. Meneer heeft longkanker met uitzaaiïngen, als de winkel nou maar blijft bestaan. Verder, richting AH, we komen langs dat boerderijachtige huis. (Het andere huis is net verkocht!)
We gaan even kijken, het huis is duidelijk onbewoond maar je kan niet zeggen dat het leeg staat. Het lijkt er op alsof de bewoners plotseling zijn overleden zonder erfgenamen die zin hadden om de boel eens even op te ruimen. Overal vervallen afdakjes, een kas met wat kapotte ruiten, een garage met een antieke auto er in. Sneeuwuil is al aan het bedenken hoe we de tuin moeten inrichten voor de katten. AH op 200 meter, ik weet niet of dat een voor- of een nadeel is...
Slechte foto, schuin door een reflecterende ruit genomen. De voormalige bewoners zijn in elk geval niet omgekomen door met deze auto te crashen, want die is puntgaaf. Zou dit voertuig bij de koopprijs zijn inbegrepen? En de antieke wringer (zichtbaar op een van de makelfoto's) en het complete meubilair?
Wat je het hardste nodig hebt is een container om alle rotzooi in te smijten. Of nee, nog nodiger: 5 ton voor het huis en dan nog minstens 1 ton om een beetje leuk te knutselen.
6 ton? Waar haal ik die vandaan? De westelijke buren bieden scharreleieren aan, hebben ze ook een haan? Zo eentje die zich om 05:00 naast je slaapkamerraam opstelt? Misschien toch wel goed dat ik die 600.000 niet heb...
Geeske, zus van Sneeuwuil woont in de provicie Utrecht. Ze gaat verhuizen naar de provincie Limburg en ze heeft twee stoelen over die Gelderland heten. Ze heeft ook een Rus, een Rus met een bus. De Rus komt zaterdagmorgen twee van die stoelen brengen. De stoelen hebben hun eerste levensjaren doorgebracht bij de ouders van Sneeuwuil, ze hebben dus een rijke historie.
Dat betekent wel dat we onze twee zeer zware maar comfortabele stoelen, nog van de kringloper in Roosendaal, even onder een dekzeil buiten moeten zetten. Het is ruim 23:00 als we de stoelen naar buiten dragen. Met de hulp van alle katten leggen we er een dekzeil over. Ik probeer het dekzeil vast te binden, dat lukt pas als de katten binnen zijn.
Wat zou de tafel wegen? Minstens 100 kilo, schat ik. Sneeuwuil tilt hem eigenhandig van het vloerkleed, ik mag niet helpen. Dan kunnen we het kleed (een echte oude pers die ongeveer 1 centimeter te lang is) wat mooier neerleggen, weer geholpen door alle katten. Mooier, maar nu kan de deur niet meer open.
De pers blijkt een dikke en een dunne kant te hebben, 180° gedraaid (nee, niet ondersteboven) kan de deur wel open. Iets minder mooi, de slijtplek valt nu niet onder de tafel. Twee kastjes weer op hun plaats, dan krijgen de katten hun avondmaal. Het is 00:30, we mogen naar bed. Gauw slapen, de Rus komt al vroeg.
vrijdag 30 mei 2008, 06:23 lees reacties
Sneeuwuil kan heel erg veel, het is een echte duizendpoot. Waarschijnlijk is dat de reden dat ze 500 paar schoenen heeft. Het schoenenrek is al lang overgestroomd, een enorme schoenenberg verspert de doorgang. Die doorgang is toch al niet zo ruim, en er is nog een versperring: een stang met hangertjes + kledingstukken. Daarachter, daar moet ik zijn.
Heel lang geleden (7 feb j.l.) schreef ik over de lekkende cv. Simon repareerde het grootste lek, op de derde of vierde kerstdag, vorig jaar. Dat andere lek, daarvoor moest ik de boel een beetje slopen. De locatie, achter al die schoenen en kleren, is achter het zuidelijke dakvlak, nogal een warm plekje. Nee, 's winters niet, maar dan mag ik de verwarming niet onklaar maken.
Vandaag is het een ideale dag, erg veel regen maar niet koud. Ik hang ergens een stukje stalen pijp, hang daar de hangertjes aan. Dan de berg schoenen op een andere berg, de verwarming aftappen, een buis doorzagen. Zo kan het water wat achterbleef bij het aftappen weglopen zodat er gesoldeerd kan worden. Intussen is het beter weer geworden, in de schuur is het nu goed uit te houden, ik ga de gegrondverfde planken van een eerste deklaag voorzien.
Toekomstplan: planken op het schuurdak schroeven en een tweede laag verf geven. Moet wel het weer nòg wat beter worden.
donderdag 29 mei 2008, 06:29 lees reacties
Weblog juli '04, zes keer het woord 'klusjesman'. Even de dementietest doen. Vraag 1: hoe heette de klusjesman? Antwoord: Eddie Jansen. Vraag 2: waar is die gebleven? Antwoord: weet niet.
Vraag 1 is goed beantwoord. Ook antwoord 2 is goed, want dat weet niemand. Eddie Jansen is verdwenen, z'n busje zie ik nooit meer rondrijden. Niet zo heel erg, het was een aardige man maar geen vakman. Hij repareerde het schuurdak met shingles. De schuur is vijf meter lang, de voorkant is 65 centimeter hoger dan de achterkant. De tangens van de hoek is dus 65/500, de hoek is arctan(65/500)=0,129275 radialen. Dat kan Google omrekenen in graden: 7,5 als ik het heel vriendelijk afrond.
Ik weet nog dat ik zachtjes protesteerde vanwege de veel te flauwe dakhelling, maar Eddie zei dat het best kon. Omdat het maar het schuurdak was heb ik dat zo gelaten. Eddie had gelijk, behalve bij zuidenwind. Zuidenwind en regen bedoel ik, die regen ging vrolijk tussen de shingles en het schuurdak door, maakte wel eens dingen nat die beter droog konden blijven. Intussen is er zoveel stof en vuil en paddestoelen in de kieren terecht gekomen dat het dak niet meer lekt. Posthuum krijgt Eddie dus helemaal gelijk.
Eddie maakte ook randen om het schuurdak. Heel netjes, dik multiplex, in de grondverf, geschroefd met roestvrij stalen schroeven. Volgens afspraak smeerde ik er de echte verf op, het resultaat was oogverblindend mooi. Dat duurde een paar maanden, toen begon ik te twijfelen of Eddie wel watervast multiplex gebruikt had. Nog wat later wist ik zeker van niet, het multiplex krulde in allerlei prachtige bochten, maar toen was Eddie al uit het zicht.
De randen aan onze kant verving ik vorig jaar door iets duurzamers. De rand aan de kant van de buren nog niet, maar nu zou dat kunnen, het buurhuis staat leeg. Ik koop twee planken, samen vijf meter, bij Gamma. Daar krijg ik een verlaat verjaarscadeau, een tegoedbon van €5,00! Wel schokkend dat je hem alleen mag inwisselen als je voor minstens €25,00 koopt...
De planken geschuurd en gegrond, nu zou ik wel even kunnen fietsen. Nee, de weerradar voorspelt regen, dan ga ik het schilderwerk van Anouk maar scannen.
J.l. dinsdag ontbrak Anouk bij het bezoek: ziek. De foto's die ik voor haar afdrukte werden door Marleen bij haar in de bus gestopt. Vandaag was ze weer beter, als dank voor de foto's dit kunstwerk.
Een poes die op een klok ligt. Een klok die drie uur slaat, vermoedelijk heeft de poes zo'n brede grijns omdat ze denkt dat de meisjes binnenkort op bezoek komen...
We wandelen even naar Action, voor nagellak. Hebben ze niet. Dan maar even naar AH, heeft ook geen nagellak maar wel veel soorten kaas. Terug via de Torenlaan. We komen langs een heel oud boerderijtje, het stond te koop toen we net in het Hanengewei woonden. De beukenhaag er omheen is nu op z'n mooist, het spijt ons nog steeds een beetje dat we daar niet wonen. (nòg dichter bij M&Y!)
Thuis. Het Ermelo's Weekblad ligt op de (nog steeds niet vervangen) deurmat. Daarin altijd veel huizenadvertenties, daaronder Torenlaan 14, het boerderijtje dat we net bespraken! Alles verkopen, enigzins krom gaan liggen, dan zou het net kunnen. Gelukkig vallen de interieurfoto's ons zo tegen dat het niet hoeft. Wel zo rustig.
woensdag 28 mei 2008, 06:51 lees reacties
Ellen hoorde van Mascha over engrish. Mascha is tegenwoordig lerares Engels...
Ceanothus 'Concha', Ceanothus 'Victoria', Ceanothus delilianus 'Gloire de Versailles', Ceanothus pallidus 'Marie Simon', Ceanothus thyrsiflorus repens,Ceanothus 'Azureus', Ceanothus 'Burkwoodii', Ceanothus 'Elan', Ceanothus 'Eleanor Taylor', Ceanothus 'Emily Brown', Ceanothus 'Gentian Plume', Ceanothus 'Italian Skies', Ceanothus 'Millerton Point', Ceanothus delilianus 'Henri Desfossee', Ceanothus delilianus 'Topaze', Ceanothus dentatus, Ceanothus griseus 'Yankee Point', Ceanothus impressus, Ceanothus pallidus 'Perle Rose', Ceanothus thyrsiflorus 'Skylark', Ceanothus 'Autumnal Blue', Ceanothus 'Blue Mound', Ceanothus 'Delight', Ceanothus 'Edinburgh', Ceanothus delilianus.
Genoeg? Nee? Klik dan hier. Wie denkt dat dit een nieuw onderwerp is weet niet dat de Ceanothus ook bekend staat als Amerikaanse Sering. Zie 5 mei 2007. We hadden er hier een, maar die werd te groot. De katten klommen er in, loerden daarbij naar de bovenkant van de tuinmuur. We hadden 'm al half gesloopt, daarna kwam Peter er over heen, vervolgens heeft Sneeuwuil hem eigenhandig gerooid.
We willen nieuwe ceanothussen. Niet zo heel erg winterhard, dat hebben we in Elburg gemerkt, maar toch. Bij kweker 1 vinden we een laagblijvende soort (repens), bij kweker 2 eentje die zegt dat hij 2-4 meter hoog wordt (Concha). De Concha ziet er wel uit alsof hij halfdood is, we krijgen 'm voor de halve prijs. Volgens de kweker blijven de laagblijvende dat niet als ze niet genoeg ruimte hebben. Ze veranderen ook van groeiwijze als ze ouder worden. Nu begrijp ik waarom er zoveel soorten zijn: er is er maar éen die er soms wat anders uit ziet.
Kweker 2 heeft een bord 'boerderijpret'. M&Y&A kennen dat verschijnsel, ze zijn er niet 100% enthousiast over. Het lijkt mij wel wat om daar de verjaardag van Sneeuwuil te vieren.
Nog even bladeren in het laatste fotoalbum. Zie ik het goed, is die jurk van €1,00 een decimeter korter geworden?
dinsdag 27 mei 2008, 05:55 lees reacties
Ermelo is een erg bruisend dorp, maar niet op maandagmorgen. Ik moet foto's van de meisjes afdrukken en die worden paarsachtig. Met andere woorden: de printer wil nieuwe inkt, met nog andere woorden: ik moet naar Bruna. Vroeger was ik zò zuinig dat ik dat inktding zelf vulde. Dat is nogal een geknoei, daarom Bruna-eigen-merk-inkt. Dat betekent wel dat ik tot halftwee moet wachten.
Klokslag halftwee begint er van alles te bewegen, ik ook. Op het pleintje halverwege de Stationsstraat staat een blauw kastje met een blauwe parasol. In dit geval functioneert de parasol als paraplu, het regent zachtjes. Drie dames met een tenu gedacht in hetzelfde blauw als kastje en parasol/plu bewegen zich over het pleintje, speurend naar prooien. Die zijn er nog niet veel op dit uur.
Een van de drie, een jong meisje, vraagt me of ik even tijd heb. Aangezien ik pas om zes uur thuis hoef te zijn kan ik dat niet ontkennen. Ze stelt zich voor, Marjolein, geeft een griezelig smal handje, begint me over haar goede doel te vertellen, heel snel en heel duidelijk. Haar doel heeft een aantal sub-doelen: andersbegaafden, daklozen, bejaarden, milieu enzovoorts. Ook een logeerhuis in Holten, waar die andersbegaafden een paar dagen heen kunnen om te ontdekken dat er soortgenoten bestaan.
Het meisje: "ik heb zelf ADHD, maar dat had u misschien al gemerkt"
ik: "ik dacht al zoiets"
zij: "ik ben 22 en ik kan er nu goed mee leven en heeft u ook huisdieren?"
ik: "ja"
zij: "hond of kat?"
ik, na een korte pauze: "negen katten"
Een collega van het meisje begint zich er mee te bemoeien: "wat voor katten?";
ik: "Maine Coons"
zij: "die zijn leuk, fokt u daarmee?"
ik: "ja, en met Rexen"
de twee in koor: "Rexen, o, die zijn eng!"
ik: "maar wel heel slim en heel aardig"
Marjolein: "dan heeft u zeker wel een heel groot huis?"
ik: "nee"
We gaan weer verder over het Goede Doel, enig verband met huisdieren lijkt er niet te zijn. Ik vind het Doel wel aardig, ik vind die twee meisjes ook wel aardig. Ik kan wel wat missen van mijn geheime girorekening, dan merkt Sneeuwuil het niet. Er is een invulformulier, Marjolein houdt het vast: "ja, u zult wel denken waarom houdt ze dat formulier vast maar anders wapperen de blaadjes zo".
"Vindt u het erg dat het formulier een beetje vochtig is?" Dat vind ik niet erg. "Dan leg ik even dit kartonnetje ertussen want ik wil niet dat het doordrukt op de andere formulieren". Ze heeft voor elk detail veel woorden nodig, goed dat ze zo enorm snel spreekt. Ik wil wel eenmalig iets geven, maar hier voorziet het formulier niet in. Een bedrag per maand of per jaar, dat wel. Marjolein weet wat ik moet doen: dat jaarbedrag geven en dan meteen weer opzeggen. Ze staat mee te lezen terwijl ik het formulier invul, complimenteert me met mijn duidelijke handschrift en feliciteert me alsnog met mijn verjaardag.
Duidelijk handschrift, dat heb ik nog niet eerder gehoord. En het kost wel wat, maar het is mooie logstof. Nu naar Bruna, inkt!
maandag 26 mei 2008, 06:11 lees reacties
Een reisje naar de Twiskestraat, door de nieuwe Tomtomkaart via een andere route, we gaan de verjaardag van Dries vieren.
Behalve Joke, Simon en Dries treffen we Yvonne, Leonard en Auke aan. Bovendien zien we een fraaie nieuwe linoleumvloer, ik wou dat wij zoiets hadden. De vloerenlegger meldde éen dag van te voren dat hij kwam leggen, zodat Joke en Simon met enorme spoed de kamer moesten ontruimen. Dat ontruimen, dat is precies wat mij doet afzien van een andere vloer in ons huis.
Door een merkwaardige samenloop van omstandigheden komt Auke uit Zaandam terwijl Iris met het openbaar vervoer uit Den Haag onderweg is. Even later meldt ze zich, de bus heeft haar naar de Stoombootweg gebracht, maar hoe nu verder?
Dat probleem wordt opgelost, dan komen ouders van Joke en ook nog een vriend met twee zoontjes. Even tellen, 14 personen? Aardig druk, de jarige heeft heel wat uit te pakken wat hem heel goed lukt. Van z'n andere grootouders krijgt hij een racebaan met piraten. Vraag niet hoe dat kan, die combinatie, maar het is echt waar.
De racebaan moet in elkaar gezet worden, deze zware taak wordt door vier volwassen heren uitgevoerd:
Na heel wat gepruts functioneert het geheel tot grote tevredenheid van Dries en de andere jongetjes. Wel met een tamelijke pestherrie. Op beide foto's zie je ondermeer een zwart vlak aan de muur, dat is zo'n enorm grote, platte, tv. Mij wordt de oude tv aangeboden, die wil ik wel.
Geïnspireerd door de videorecorder (zie vorige week) in Suikervlied zocht ik even naar een tv met teletekst op Marktplaats. Ik vond zoiets, gratis, in Ermelo. Sneeuwuil wilde niet dat ik er mee ging sjouwen, bij nader inzien wilde ik dat zelf ook niet. Wat Simon in de aanbieding heeft is erg groot en zwaar, maar Iris&Auke gaan het ding naar Suikervlied transporteren. Wie eens rustig van teletekst wil genieten kan in de nabije toekomst in Suikervlied terecht.
Voorproefje van het weblog van juni 2008: we verwachten de kittens van Bontje op 15 juni, dat van Joke op 30 juni.
Nacht. Simon stuurt foto's, ik stop ze in een album.
zondag 25 mei 2008, 05:57 lees reacties
Ik kreeg een mail in het Chinees, ik heb geprobeerd daarmee hetzelfde te doen als met die Russische. Na veel gezoek, dit. Het blijft moeilijk, vooral omdat ik de mail intussen heb weggegooid.
Fietsen over heuvels. Niet hoog, wel erg steil. Heuvel op gaat goed in de eerste versnelling, heuvel af durf ik niet. (Denk nou niet dat ik nog op die heuvel zit, er af lopen durf ik wel.) Op elk heuveltopje een erg mooi bosgezicht, geen mens te zien.
Leonard belt, hij gaat groen rijles geven, door less in z'n tank te stoppen.
Wel wat kort, dit logje. Daarom nog wat leesvoer, over Midas Dekkers
zaterdag 24 mei 2008, 06:26 lees reacties
Wij voorzien ons terras van de parasol en de stoelen van kussens, maar eigenlijk is het daar niet vol te houden. Niet alleen de geluidsoverlast maar ook de stank van het stukje grond, rechts op de foto net niet zichtbaar. Sinds kort is dat omgewoeld, de katten gebruiken het als bak. Vooral als het zonbeschenen is stinkt dat. Nog erger als het weer opdroogt na een regenbui. We moeten het snel dicht laten groeien of toch maar weer betegelen...
We verwachten Bert, we besluiten om hem maar binnen te ontvangen. Hij vindt dat het binnen ook stinkt, wij zijn daar zo aan gewend dat we het niet meer merken. Bert komt twee delen van "Het Bureau" terug brengen en twee volgende delen halen. Bert maakt foto's, Samsung Digimax L74, zo heet z'n camera, Sneeuwuil wil er ook zo een.
Bert verdwijnt weer, nog even een rondje fietsen. Voor libellen ga ik geen lange tochten meer maken, deze zat naast de voordeur (zie juni '07). Bos, hei, bos, terug via Oud Groevenbeek. Daar waren twee fraaie rode beuken aan weerszijden van het pad. De ene is een paar jaar geleden overleden, de andere zag er nog redelijk uit. Nu zie ik dat die ook z'n langste tijd gehad heeft.
Nog even naar Gamma, voor een kokosmat. Ik moet 61x81 hebben, het grootste wat Gamma heeft is 50x80. Bovendien van synthetische kokos, dat lijkt me niks. Ze hebben ook echte kokos, met allerlei motieven, wel aardig maar allemaal te klein. Ik ben bang dat ik toch weer naar Formido moet, die heeft kokosmat op een rol.
Hebben jullie 'Netwerk' gezien? Nee? Dan hebben jullie de wereldberoemde scharrelslager gemist, over, jawel, de Puttense Moordzaak!
En weten jullie wel dat de burgemeester van Putten van Putten heet?
vrijdag 23 mei 2008, 06:25 lees reacties
Via een toeristische route naar Formido in Putten. Voor een boerderij staat een kastje met eierdozen. In de doos tien eieren, je mag ze meenemen als je €1,40 in een emmertje doet. Ik neem een doos, een vriendelijke hond komt dat controleren. Geen idee of dat goedkoop is, een ei voor 14 cent.
We gaan naar Formido voor een mat bij de voordeur, een mat bij de achterdeur en een nieuw tafelzeil. De tafelzeilen zitten op rollen, die rollen hangen in een rek. Aan het rek zit een vernuftig snijmechanisme, ik snap hoe het werkt. We bespreken of we nou 110 of 120 centimeter moeten hebben. Dan verschijnt er uit het niets een Formidoër die zelfverzekerd het snijmechanisme bedient. Nu hebben we een zeil van 110 centimeter terwijl we net tot 120 centimeter besloten hadden. Sneeuwuil protesteert, de man bekent dat hij wel wat snel was, hij wil het afgesnedene wel ergens wegwerken. Dat vindt Sneeuwuil nou ook weer niet nodig, we nemen het. Nu mogen we bij de kassa zeggen dat het 1 meter is...
We doorzoeken de hele winkel naar deurmatten, vinden ze tenslotte vlakbij de ingang. Een fraaie rubberen mat ligt daar op ons te wachten, maar de kokosmat voor bij de voordeur bevalt ons niet 100%. Met 1 zeil en 1 mat naar de kassa.
Daar krijgen we nog de unieke André Hazes CD, geheel gevuld met voetballiederen. Uniek is maar betrekkelijk, hij kwam van een stapel met nog zeker veertig identieke unica. Verder, naar de Kringloper. Een kleedje voor de tuintafel dat niet kleiner is dan het tafelblad (zoals het vorige kleedje), een T-shirt en twee boeken, samen toch wel voor €2,50.
Tenslotte ons eigenlijke doel: de scharrelslager. Als we binnenkomen is hij druk in gesprek met twee dames. Autochtonen snijden horizontaal, allochtonen vertikaal. De slager is een ervaringsdeskundige, ik neem hem serieus, de dader van de Putter moord is een Nederlander. Robbie S., de slager heeft hem wel eens in de winkel gehad, met zo'n hond. Daarbij wijst hij een hond van ongeveer anderhalve meter aan. "Ja, het is een jager, die hebben niet zoveel moeite met snijden".
Een feit is mij bekend, de Driewegenweg is een paar honderd meter van de slagerij, heel waarschijnlijk dat zowel dader als slachtoffer er wel eens kwamen. Dan zeggen de twee dames opeens in koor: "het was toch Ronald P?" De ene weet zelfs waar die P voor staat, maar ze zegt het niet. De slager zegt helemaal niks meer. De andere dame zegt: "Als je aan 20 mensen vraagt hoe het zit krijg je 20 verschillende verhalen".
Naar huis, ik kan Sneeuwuil nog wijzen op het bordje 'Driewegenweg'. Mooi fietsweer, nog wel tijd voor een rondje. Ik fiets over een smal kronkelpaadje, enorm helicopterlawaai. Ik stop even bij een boom, de helicopter vliegt over, raakt net niet de top van die boom. Ik vind ook wel dat je moet oefenen als je die dingen nou toch hebt, maar liever niet net boven mijn hoofd.
Veel verder, het is al 17:00, ik kom de herderin tegen met drie honden, zonder schapen. Zou ze nou echt, als de schapen gestald zijn, die honden nog gaan uitlaten? Ze loopt ook nog mobiel te bellen, past helemaal niet bij haar imago.
donderdag 22 mei 2008, 06:30 lees reacties
Niet alleen Dries is jarig, maar ook Dromdrosje. Ze wordt zelfs vier, Dries nog maar drie. M&Y&A leven al lang naar deze dag toe, ze komen met een klapkrat vol kado's.
M&A zijn verkleed als junglegirl, Y als prinses. Omdat AH reclame maakte met/voor 'Tarzan de musical' heb ik enig besef wat junglegirl betekent, ik wordt niet teleurgesteld in mijn verwachtingen.
Dromdrosje smeert 'm met grote snelheid maar wordt teruggevonden. Ze wordt daarna continu geaaid om haar bij het feest te houden. Er is een heel programma, na het uitreiken van de kado's volgt de kroning van Dromdrosje, met een toespraak door Marleen. De kroon is een papieren constructie, het lukt wel een hele seconde om die op D haar kop te houden.
Ik vermoed dat Marleen alles georganiseerd heeft, de twee anderen krijgen telkens opdrachten die ze zonder morren uitvoeren. Na de kroning volgt een toneelstuk. M&A zitten achter in de jungle, Y komt als prinses op bezoek. De prinses krijgt een rondleiding die eindigt in de kattentempel.
Marleen heeft het programma helemaal op papier staan, daardoor weet ik dat er nog een lied moet komen.
Het lijkt er op dat het lied geschrapt wordt, we mogen ook het papier waar de tekst op staat niet zien. Gelukkig waren er voldoende onbewaakte ogeblikken om beide zijden te kunnen fotograferen:
woensdag 21 mei 2008, 06:04 lees reacties
Ik kreeg deze e-mail, lijkt wel cyrillisch:
Onderaan, Тел:, die is niet moeilijk, Tel, wel een gek telefoonnummer.
Dan dat eerste woord: Предлагаем: Lredlagaem, dat brengt me niet echt veel verder.
Dat woord met twee keer een omgekeerde 3, з, zakaz, even Googelen: 'bestellen'. Dat begint ergens op te lijken, namelijk op spam. Maar wat kan ik nou bestellen? б is 'b', en ь is het teken voor 'zacht', ga er maar aan staan. Die 'zakaz' regel begint dus met Mebel, kan ik een meubel bestellen? Mebel na zakaz, ja, het lijkt er wel op. Dat valt vies tegen...
Ik probeer een gebruiksaanwijzing te maken voor alles wat met tv te maken heeft in Suikervlied. Ik kan me niet precies herinneren hoe het zit, en waar is de scart-kabel gebeleven? Even naar Suikervlied!
Zodra ik de tv zie weet ik weer hoe je met de drie afstandbedieningen moet manipuleren om tv, dvd of vcr te bekijken. En een scart-kabel, daarvoor is het tvtje veel te oud, heeft 'ie nooit gehad. Ongeveer 14:20, is er dan een Journaal? Ja dus, ik hoor dat er om drie uur een persconferentie is over de Puttense Moordzaak. De Driewegenweg, dat is drie fietskilometers vanaf Suikervlied. Maar daar zal die persconferentie niet zijn, bovendien ben ik geen pers.
Ik fiets richting huis, via een pad waar ik jaaaaren geleden een zandhagedis zag. Toen liep ik nog wel eens rond zonder camera, geen foto dus. Sindsdien kom ik regelmatig op dat pad, maar nooit meer een zandhagedis. Nu is er gegraven, nogal vreemde kuilen middenin het pad. Geen werk van wilde zwijnen of ze moeten tegenwoordig een snuit van plaatijzer hebben. Onder een blootgekomen kei zie ik iets bewegen: een zandhagedis! Fiets op de standaard, ik sluip terug naar de kei, niets meer te zien. Als ik de kei optil: een staart. Ik onderdruk mijn neiging om te gaan graven, al te onbeleefd.
Ik kom thuis, alweer zonder foto van de zandhagedis. En Peter R. de Vries heeft het over een spermadonor...
dinsdag 20 mei 2008, 06:10 lees reacties
Het verschijnsel Mega Mindy was mij onbekend, maar ze heeft meer dan een half miljoen Googlehits. Nou je het zegt, ik heb haar wel eens in de tv-reclame langs zien komen. En wat ik bij Wikipedia las is helemaal niet zo erg weerzinwekkend.
De kwestie is dat Dries, omdat een Spiderman stuiterbal niet te vinden is andere verjaarswensen opgaf: een Mega Mindy tenue of een Ridder idem. De lokale Intertoys heeft zowaar een MM outfit, maar de kleuren stuiten ons nogal tegen de borst. Bovendien is MM een meisje, we zijn bang dat Dries in een identiteitscrisis kan belanden.
De keus op riddergebied is aanzienlijk kleiner, maar er is toch wel iets dat aan een harnas doet denken. We zijn niet helemaal zeker van de maat, te klein is het zeker niet. Nu willen we, voor onszelf, een nieuw tafelzeil. Blokker: niks. Wibra, ook niks, maar wel zwaarden. Plastic zwaarden, maar als je er een slag mee uitdeelt maken ze een metalig geluid. Een luidsprekertje en wat electronica, dat alles voor €1,49. Dat nemen we erbij.
Het zwaard blijkt hypergevoelig, je hoeft er niet mee te slaan, bij de minste beweging maakt het al een zwaardgeluid. Ik stop het in de tas bij het harnas, ik draag de tas alsof er een dozijn eieren in zit. Tijdens het autoritje naar huis laat het zwaard voortdurend van zich horen. Stel je het ruim van het Chinese vrachtschip voor, gevuld met dit soort zwaarden...
Of zouden ze de batterij er hier pas instoppen?
Thuis bekijk ik het hokje voor de batterijen: drie van die knoopcellen. Ik haal ze er uit, stop ze weer terug met een stukje plasticfolie er tussen. Tijdens de rit naar Kadoelen moet het zwaard zwijgen.
maandag 19 mei 2008, 06:13 lees reacties
Een reisje naar Rheden, lunch bij Ina, Bert, Geeske (B&G: oudere broer en zus van Sneeuwuil). We rijden langs Burgers Zoo richting Velp. Een bord zegt dat de N-weetikveel is afgesloten, dat klopt, je kunt Velp niet in. Rozendaal is wel bereikbaar, op goed geluk neem ik een erg mooie omweg via een heuse haarspeldbocht. We laten Anja rechts liggen, dan weer een bord, de N-weerwatanders is ook afgesloten. Op goed geluk ga ik toch de weg naar I&B in, de afsluiting is net voorbij hun huis, inderdaad goed geluk.
Geeske gaat verhuizen naar Maastricht. Ze betreurt het dan afscheid te moeten nemen van de linedanceclub. Linedance is goed voor het lichaam maar ook voor de geest, je moet namelijk al die bewegingen onthouden. Als de hele club dezelfde draai maakt en jij maakt een andere, dan word je verpletterd.
Een zoon van Geeske, AvO, werkt bij de ABN. Hij beheerde een aandelenpakket dat naar de Bank of Scotland ging bij de overname van de ABN. Omdat de BoS in moeilijkheden kwam door de kredietcrisis willen ze van die aandelen af en ook van AvO. Die besloot toen ontslag te nemen en de aandelen zelf te kopen, voor eigen rekening dus. Daar moet hij wel een miljard voor lenen...
I&B hebben een dochter Nienke, die heeft een winkel in Doesburg (Wie goed heeft opgelet weet dat al.) In die winkel is ook kunst van Ina, en het is 'mosterd en muziekdag', met rondleidingen door de VVV, daarom gaan we naar Doesburg. Van de mosterd merk je weinig, van de muziek zoveel te meer. Links van de winkel speelt een bandje nogal slecht. Soms een wel aardig wijsje maar dan slecht gearrangeerd. Rechts van de winkel verschijnt een andere band, die spelen stukken beter maar die slechte speelt er doorheen. Er is ook nog een boerendansgroep met weer andere muziek, Sneeuwuil stelt Geeske voor om mee te gaan dansen.
Even de Tomtom aan om Doesburg uit te komen, vanwege alle evenementen zijn er nogal wat straten afgesloten. Het lukt, via Dieren en het Apeldoorns Kanaal weer richting Ermelo.
Uit een lange reeks bijna identieke foto's heeft Sneeuwuil er twee gekozen. Eentje waar ze zelf het voordeligst op staat, de andere waar broer en zus een redelijk beeld vormen. Vervolgens heeft ze haar kop van de eerste foto geplakt in de tweede.
zondag 18 mei 2008, 05:59 lees reacties
In Harderwijk hebben ze rare straatnamen, ze houden erg van 'meen'. Ik moet naar de Urkmeen, Googlemaps weet hem feilloos te vinden, ook Tomtom heeft er geen moeite mee. Sinds het begin der tijden loopt de Harderwijkerweg naar Harderwijk, maar sinds begin van dit jaar is er een tweede weg, daar zijn Maps en Tom het over eens: die moet je nemen. Dat doe ik.
Net tussen Ermelo en Harderwijk moet ik naar rechts, maar er is geen weg naar rechts. Omdat ik zelf de weg wel weet rijd ik door, volgens het pijltje van de Tomtom doorkruis ik een weiland. Na een kilometer komt het toch weer goed, in Harderwijk word ik heel netjes naar de Urkmeen gestuurd.
Zo'n jaren '80 nieuwbouwwijk, voorgevels in de ene meen in het verlengde van achtergevels aan de volgende meen. De huisnummers die je zo krijgt, daar is Tomtom niet tegen opgewassen. Na enig zoeken vind ik toch het adres waar ik heen wil: de verkoper van de videorecorder. Als ik aanbel doet hij met 2 seconden vertraging de deur open, het apparaat staat al klaar. Even de stekker in het stopcontact, CH 1 verschijnt, ik overhandig €15. Zonder hulp van Tomtom weer naar huis.
Batterijen in de afstandbedining, dan meteen door naar Suikervlied. De kanalen van het apparaat zijn ingesteld op de Harderwijkse kabel, anders dan in Ermelo. Maar het ding is hoogbegaafd: hij kan zelf die kanalen opzoeken. Er is maar éen probleem: dat duurt ontzettend lang.
Ik ga koffie en een foto maken:
Alles is erg groen hier, maar dit boompje is nou eens wit, tuin Suikervlied.
Eindelijk, de 29 kanalen zijn ingesteld. Op automagische wijze staan zelfs de namen van sommige zenders erbij. EUSP, die kon ik niet bedenken, het bijbehorende beeld doet aan Eurosport denken. TV1 en TV2, dat zal België wel zijn. Thuis een net papiertje maken met alle namen. Hee, zelfs de klok loopt gelijk!
Ik loop nog even een rondje over het terrein. Bij ons voormalige kleine huisje plantten we wat struiken (1999?), die zijn nu enorm groot geworden. Richting van de vijfstammige eik is puin gestort, zal wel als parkeerplaats bedoeld zijn. Daar wordt ik niet vrolijk van, ook niet van de twee veel grotere huizen die nu naast die eik staan. Ik vermoed dat Huub nu wel zowat uitgebouwd is, het terrein is nog steeds niet helemaal verknoeid, houden zo.
Foto links: detail van foto boven.
zaterdag 17 mei 2008, 06:14 lees reacties
Het regent, dus demonteer ik de videorecorder. Het gedeelte met de vermoedelijke kortsluiting zit in een ijzeren omhulsel. Dat omhulsel zit niet geschroefd maar gesoldeerd: het open maken is nogal een operatie.
Een cassette met band maakt een tamelijk ingewikkelde beweging bij het 'laden'. Die beweging maar dan andersom, heel moeilijk als de electromotoren geen electro krijgen. Op een nette manier de cassette naar buiten krijgen lukt niet. Ik ga eerst maar eens op Marktplaats kijken.
Daar hebben ze zo'n anderhalfduizend videorecorders, eentje in Harderwijk, ik doe een bod. Ik bevrijd de Dalmatiners met brute kracht, de resten van het apparaat mogen in de kliko.
Men koopt massaal DVD/Harddisk-recorders, vandaar het enorme VCR aanbod. Als je altijd een stap achter loopt bij wat mode is kan je goedkoop leven. Heb ik al eens over hoge flens naven geschreven? Ja dus, opa begint in herhalingen te vervallen. Maar hij merkt het nog wel...
Even naar buiten, het regent niet meer. Aan het eind van de Stationsstraat kom ik twee meisjes tegen, ongeveer 20.
"Meneer, mag ik u wat vragen?"
"Ja, dat mag"
"Bent u hier bekend?"
"Ja, wel een beetje"
"Ik zoek een parkje"
Ik geloof m'n oren niet, laat het herhalen, en ja, ze zoekt werkelijk een parkje. Ik wijs naar de spoorbomen, daarachter ligt het gekkenhuis in een parkachtige omgeving. Te laat bedenk ik dat ik ze naar het naastgelegen dierenparkje had moeten sturen.
Verder. Drie jongens liggen op hun knieën op de stoep. Heel intensief met iets bezig, maar wat? Als ik dichterbij kom zie ik dat het een miniatuur stoomwalsje is. Ze willen graag demonstreren dat 'ie echt op stoom kan rijden. Na even wachten lukt dat, maar nadat ze ook de stoomfluit laten horen is de stoom op.
Vaak vind ik meisjes leuker dan jongens maar in dit geval begrijp ik de jongens toch beter.
vrijdag 16 mei 2008, 06:19 lees reacties
In de rij bij Aldi. In de andere rij: "Ja, mijn man is nou 82 en hij is nou nog goed en je hoopt dat dat zo blijft". Haar gesprekspartner zegt niet: "Haha, dat blijft niet zo!", maar ze maakt een ongearticuleerd geluid. De eerste zegt "Ja, ik ben wel acht jaar jonger." De tweede rekent bliksemsnel uit dat de eerste 74 is, zegt dan: "Ik wordt eind van de maand ook 74!". Dat geeft veel voldoening, ze knikken elkaar geruime tijd glimlachend toe.
Chimpansees en mensen, die hebben voor 96% dezelfde genen. De jongste van de twee bij Aldi zal nog wel wat meer genetisch materiaal met mij gemeen hebben maar het lijkt wel of ze van een andere planeet komt. Ze is een maand ouder dan Sneeuwuil, zou die eind juni ook zo'n permanentje hebben?
Wat zijn dat, die zo plat liggen, narcissen? Als ik me goed herinner stond daar eerder dit jaar iets geels, mooi hoor, maar nu ziet het er niet uit. Ik vraag toestemming deze groeisels te verwijderen. Dat mag, knippen, niet plukken.
Die emmer lijkt me net groot genoeg, de snoeischaar is een beetje too much maar hij knipt wel. De narcistoestand is in het voortuintje, ik knip de meesten, pluk de onknipbaren.
Als ik opkijk zie ik de kerk, die is enorm aan het bellen, het valt me nu pas op dat ze twee klokken hebben. Een hoge, tamelijk iele, die bijna onhoorbaar de uren slaat. Gisteren constateerde ik dat ze die ook voor bruiloften gebruiken. Nu luidt de lage klok, er zal wel weer een kerkganger minder zijn.
M&Y komen langs, Y leest niet zonder moeite 'groenten', M zegt meteen: "Dat zijn geen groenten hoor!" Ik zeg: "Die eten we anders wel morgenavond". M denkt even, zegt dan dat we zaterdag wel dood zullen zijn. Dan zegt Y: "Mag ik dan de kraaltjes hebben?"
Helaas, de vorige alinea heb ik helemaal zelf bedacht. Maar het had gekund...
Echt waar is de staart van Miezelientje op de foto. De staart van Nouschka valt buiten het beeld, maar daar is toch niet zoveel aan te zien.
donderdag 15 mei 2008, 06:57 lees reacties
Vorige week, ik wacht bij de kassa, een oudere dame heeft problemen: "Ik krijg een punthoofd van die euroos!"
Punthoofd, dat heb ik lang niet gehoord. Ik kom er op door Voskuil, 'mieters', daar staat 'Het Bureau' ook vol mee, zojuist las ik 'gemeentestop'. Zou er nog iemand van onder de 40 zijn die weet wat dat is?
Iets koeler, het fietsverbod wordt ingetrokken, ik fiets een rondje om Elspeet. Ik volg de bosrand ten oosten van Elspeet, rechts bos, links weilanden. Opeens een enorm lawaai, even verder een huisje, kennelijk de bron. Als ik dichterbij kom zie ik een persoon met een bladblazer. Die dacht ik ga lekker in het bos wonen, heb ik wat te blazen. Ik ben tegen de doodstraf maar ik ben flexibel genoeg om voor deze keer een uitzondering te maken.
Verder, een stukje open veld, de zon houdt er een beetje mee op, die wolk daar, dat zou best een donderwolk kunnen worden. Ik kijk nog wat beter om me heen, ik voel ook al drie druppels, ik ga maar eens richting huis. Door het bos, daar regent het niet. Ik nader de N302, de doorgang wordt versperd door een stilstaande fietsgroep, zeven oude vrouwen en twee oude mannen. De weg is tamelijk druk, maar de twee mannen steken over, de vrouwen hebben het te druk met elkaar.
De achterste vrouw heeft nog enig oog voor de omgeving, ze ziet mij aankomen. "Die meneer wil graag verder", veronderstelt ze. Ik zeg "als dat zou kunnen", waarop de groep collectief begint te giechelen alsof ze 11 jaar zijn. De N302 vindt het goed dat ik oversteek, de twee oude mannen hebben zich terzijde van het fietspad opgesteld, ik kan verder.
Rechtdoor langs de schapen, of een beetje rechts naar het modelvliegveld? Het regent niet meer, er is wat vliegactiviteit, rechts dan maar. Een heel klein vliegtuigje stijgt pijlsnel op, doet allerlei kunsten, maakt daarbij niet meer lawaai dan een heel klein stofzuigertje. Kennelijk electrisch, bewijs van de vooruitgang van de accutechniek.
Geen regen, maar dat zei ik al. Wel wolken die er uitzien alsof er wel eens een bliksemstraal uit zou kunnen komen. Zou wel mooi zijn om te loggen als ik door de bliksem getroffen werd, als je daarna nog kunt loggen. Ik zoek toch de bosrand maar op. Opeens weer wat zon, het onweer is afgelast.
Thuis tref ik, alweer, M&Y&A. Ze hebben al kralen geregen, zitten nu te luisteren naar muziek geproduceerd door Sneeuwuils laptop. Als ik die weer eens uit elkaar moet halen moet ik maar vergeten de luidsprekertjes weer aan te sluiten.
Blz 395, Voskuil eet slibtong. Sliptong heeft twee keer zoveel Googlehits als slibtong. Twee weken te laat om Voskuil daar nog over lastig te vallen...
woensdag 14 mei 2008, 06:02 lees reacties
Boodschappen: kinderijsjes, twee dagen geleden de verjaardag van Bereklauw, volgende week de verjaardag van Dromdrosje, dat vieren we. De diepvries van SuperCoop bevat een grote collectie ijsjes, waaronder Spidermanijs. Hadden we nog maar een kampeerauto met een koelkastje, dan konden we daarmee naar Amsterdam-Noord, de Driesverjaardag.
Weer thuis, dan blijkt dat ik een slapende hond heb wakker gemaakt. Die alinea van gisteren, over mijn enorm rustige hartslag bij grote hitte, leidt tot een fietsverbod. De logica hiervan ontgaat me, maar ik laat het maar zo. Het is tenslotte wel erg warm. Ik wordt op een wandeltocht gestuurd naar domesticasa, om eens te zien of dat nog bestaat.
Voor het geval dat we allebei tegelijkertijd tot dwangverpleging veroordeeld worden is het handig als er iemand is die iets verstandigs met de katten doet, het zou wel eens kunnen zijn dat zo iemand bij Domesticasa te vinden is. Er langs lopen levert niet veel meer informatie op dan de website.
Zes huizen verder, Sophialaan 29, staat te koop. Een leuk huis, dat gebogen dak vind ik mooi. En een compleet vrijstaand gastenverblijf, dan kunnen we Suikervlied verkopen. Uit de 'kenmerken' van Funda: Ligging: Aan rustige weg, in woonwijk en vrij uitzicht
Er staat niet bij: 60 meter van de spoorlijn Amersfoort-Zwolle, met vier stop- en vier sneltreinen per uur, en tig goederentreinen.
Voor je het kocht zou je een nachtje in dat gastenverblijf kunnen eisen om te constateren hoe erg die treinen zijn.
Weer weer thuis. M&Y&A. Een week eerder had Marleen drie kralen mee naar huis genomen, twee kleintjes en een grote. Ze was die kralen ergens verloren, ook na lang zoeken bleven ze onvindbaar. Gisteren had Anouk opeens de twee kleine kralen, gevonden op straat voor ons huis. Een onwaarschijnlijk verhaal, maar niet helemaal onmogelijk, Sneeuwuil durft geen twijfel te tonen. Het zou kunnen dat Anouk ze gepikt heeft en berouw heeft. Een beetje berouw, ze geeft alleen de twee kleintjes terug. Ze zitten nu weer eendrachtig te rijgen.
dinsdag 13 mei 2008, 06:01 lees reacties
Even naar Suikervlied. We hebben allebei 'De Wind in de Wilgen' uit, we vinden het zeer geschikt voor lezertjes die rust zoeken in Suikervlied. Ik zie Huub, bezig ons buurhuisje te verkopen. Hij heeft nieuwe afvalcontainers aangeschaft, die voor het oude papier is heel geschikt voor mensen die daar hun boeken uit willen halen.
Terug over de hei, eerst een hard zandpad tegen de wind in, dan een mul pad met de wind mee. Dan moet je zwaar trappen in een luchtbel die met je meereist. Erg warm, ik ga even onder een schaduwwerpend boompje zitten. Hartslag zo ongeveer 90, met een ritme waar je de klok op gelijk kunt zetten. Een slokje water, net vers getapt op de Toverberg.
Verder, zo veel mogelijk door het bos, zo min mogelijk over het fietspad. Veel te grote, trage, fietsgroepen met veel te lelijke kleding. Weer thuis.
Sneeuwuil leest e-mail voor: "Britse korthaar met alle tanden", minder mysterieus als je weet dat het over een postzegel gaat. Waarschijnlijk met de afbeelding van een kat.
Pasen en pinksteren zijn moeilijke tijden, met die maandag die zich voordoet als zondag. Vooral omdat dinsdag de spannendste dag van de week is: dan moet op tijd de kliko buiten staan. De grijze of de groene, da's makkelijk: als de grijze niet bijna overloopt moet ik de groene hebben. Die groene loopt nu bijna over, we hebben veel struiken en klimop gesloopt omdat de katten er zo erg inklommen. Ze willen allemaal op Peter z'n muur...
Sneeuwuil kocht 'Onder Andere' van Voskuil op Marktplaats, ik mag het 't eerst lezen. Ik kan nog steeds niet zeggen waarom 'Het Bureau' mij (en Sneeuwuil) zo fascineerde, we konden haast niet wachten op het volgende deel. Diezelfde onbeschrijfelijke fascinatie geldt voor 'Onder Andere'. De afkeer voor allerlei mensen die Voskuil beschrijft kan ik goed meevoelen, al word ik er niet zo kwaad van. Hij had wel veel meer vrienden, vooral hele rare vrienden, dan ik.
Marleen en Anouk komen even voor het raam staan, Sneeuwuil wil ze binnen laten. Ze willen wel, maar ze weten niet of het mag, ze rennen weer naar huis om het te vragen. Even later zijn ze er weer: moeder Gerlinda had aan vader Willem gevraagd wat hij er van vond. "Nee, eigenlijk niet" citeert Marleen op een toontje dat ik niet fonetisch kan opschrijven. Sneeuwuil zegt dat het van haar best mag, dat ze beide pinksterdagen niemand gezien heeft en dat het hartstikke saai was. (Is ze nou de rommelmarkt in Hierden al vergeten? Of ja, die was hartstikke saai.) Ze rennen weer terug, daarna zien we ze niet meer...
Net hoofdstuk 'Lijnbaansgracht' gelezen in 'Onder Andere'. Extra leuk omdat de Voskuilen bij ons om de hoek woonden, aan de Lijnbaansgracht, tussen de Egelantiersgracht en de Egelantiersstraat. Wel bijna vijftig jaar voordat wij aan de Egelantiersgracht woonden, de Jordaan was toen nog de klassieke Jordaan.
maandag 12 mei 2008, 06:07 lees reacties
Te warm om te fietsen, en te bang voor fietsdrukte, ik ga lopen. De Harderwijkerweg heb ik nog nooit zo rustig gezien, iedereen zal wel in de file naar Zandvoort staan. In de Brederolaan staat een tamelijk aardig huis te koop. Had ik nou maar vrijdag een staatslot gekocht dan had ik nou 18 miljoen. Een huis waar wel wat werk aan is, en iets te ver voor M&Y&A. En 910m2, laten we zeggen 30x30, 120 meter schrikdraad! Ik voel me alsof ik een staatslot kocht en eigen geld won, heel tevreden dus.
Verder een beetje zzm. Ook dat komt heel goed uit, er hoeft vandaag niks en er gebeurt ook niks. Alleen Petronella komt de sleutel van haar tuinpoort lenen, want Peter is met hun enige sleutel op stap. Waarom wil ze nou uit die poort? Later zijn ze toch allebei per rijwiel verdwenen, het is zo stil dat we ontwenningsverschijnselen krijgen.
De gekste reclame is die van Specsavers. Ik kijk erg veel reclame, dat moet wel. We zetten de tv meestal aan een minuut voordat dat wat we willen zien begint. Omdat ik erg allergisch voor reclamegeluid ben zet ik dat uit. Dan moet je wel blijven kijken anders mis je toch nog je lievelingsprogramma. Cora van Mora is ook leuk zonder geluid, die wordt bovendien zo vaak herhaald dat je niet eens erg goed hoeft op te letten. Maar Specsavers maakt reclame voor een bril inclusief glazen. Net zoiets als een auto inclusief wielen.
Of bij een vliegreis: U reist in een vliegtuig inclusief vleugels.
zondag 11 mei 2008, 06:27 lees reacties
Een reisje naar Hierden, vlak bij Harderwijk. Daar is elk jaar een heel korte rommelmarkt, van 9.00 tot 13.00 uur. We waren daar in eerdere jaren, met positieve resultaten. Nu zijn we extra vroeg gekomen zodat je nog kunt parkeren.
Dat parkeren lukt prachtig, daarna gaan we bij de drom voor het hek staan tot het negen uur is. De rommelmarkt is om de kerk, bij de eerste slag van de negen van de kerkklok gaat het hek open, de menigte stort zich de markt op. Wij storten daar wat langzamer achteraan.
Te langzaam? We kunnen niets van onze gading vinden. Was het aanbod vorig jaar groter of zouden we alles al hebben? De markt is goed georganiseerd: alle kopjes bij de kopjes, de mandjes bij de mandjes, een enorme stapel beeldschermen met grijze kast, een bijna net zo grote stapel beeldschermen met zwart kast. Er is geen afdeling zitballen...
Weer naar huis, Gamma heeft ook een markt, met kortingen tot 70%!. Ik ga even kijken maar ook daar heb ik helemaal niets nodig. Er staat een bouwkraan, zo'n hele hoge. Die hijst een bakje op waar je in mag. Daar voel ik wel wat voor, maar het hijsen gaat erg langzaam en er staat al een groepje te wachten. Bovendien is de wachtplaats een bloedheet windstil hoekje, dus nee.
Ik ga nog een laatste modificatie aan mijn zitbal constructie uitvoeren. Die zwenkwielen staan te dicht bij elkaar, ik bedenk uitsteeksels waar ze aan moeten. Maar in de schuur is het veel te warm voor werkjes. Ik ga voor de tuintafel, onder het zonnescherm.
Je hebt toch wel gezien dat er iemand op de bal zit?
zaterdag 10 mei 2008, 06:00 lees reacties
Mooi weer om de diepvriezer te ontdooien. We hebben er twee, de inhoud van de ene kan bij de andere als we, zoals nu, de minimum voorraad runderhart bereikt hebben. Dus ook weer naar Putten, om de voorraad aan te vullen.
Groot probleem: Dries wenst voor zijn verjaardag een spiderman stuiterbal. Een stuiterbal is een van de betere uitvindingen van de laatste helft van de vorige eeuw. Je zou denken dat elke bal stuitert, maar dan heb je nog nooit een stuiterbal gezien. Ermelo heeft alleen maar Intertoys, daar hebben ze stuiterballen met Winnie, Piglet, Tigger en, als ik me goed herinner, Eyeore. Mooie ballen, ook nog een soort van sneeuweffect, prima stuiterend, maar geen Spiderman.
Omdat we toch naar Putten gaan, ook even naar Bart Smit aldaar. Veel Spidermanspullen, maar nauwelijks stuiterballen. Het meisje in de winkel stuurt ons naar de Marskramer, om de hoek. Die heeft dezelfde Winniefamilie in stuitercontext maar er wordt niet gespiderd. Kortom, we hebben een probleem.
Eindelijk het zekeringetje in de videorecorder gezet. Dat verdampte meteen toen ik het apparaat wilde proberen. Ik had meteen al twee zekeringetjes gekocht, ik kan het dus nog eens doen. Maar het lijkt me dat ik eerst eens verder moet kijken wat er mis is. Ik heb ook wel zin om het hele ding in de grijze kliko te stoppen maar er zit nog een cassette in. Een cassette met de 101 Dalmatiners nog wel!
Ging het nou maar heel hard regenen, dat zou mijn motivatie om het apparaat aan te pakken wel helpen.
Omdat jullie het niet zouden geloven, niet overgetikt, maar gescand:
Ten eerste is het niet waar en tweede is het ook niet waar.
Màànden geleden werd ik gebeld door een mannetje van Het Net. Die wilde mij een ander soort abonnement verkopen. Internet en telefoon samen, zou iets goedkoper zijn dan wat we hadden. Iets goedkopers, daar reageer ik natuurlijk positief op. Daarna gebeurde er niets.
Tot enkele weken geleden. Excuses enzovoorts, nog eens dezelfde aanbieding. Nu werd die aanbieding zelfs per e-mail bevestigd. Tot vandaag de brief kwam waar ik bovenstaand stukje uitknipte. Ik heb dus niks aangevraagd maar me iets laten opdringen. En ADSL kan wèl op mijn adres: heb het al vier jaar. Maar die reden, . , daar is niks mis mee.
We gaan onze dinerbon opmaken, bij De Dorpskamer. (zie 18 april) Slibtong staat op de kaart, en het is toch echt met een p. Sneeuwuil neemt het vispannetje, ik de sliptongetjes. Even graven in mijn geheugen, heette het toen ook al The Clipper? Welke naam dan ook, de sliptongetjs waren daar beter.
vrijdag 9 mei 2008, 05:58 lees reacties
Ik schrijf jaarlijks éen e-mail aan mijn kinderen, voor hun verjaardag. Leonard deze keer, ik maakte in zijn naam de tikfout Leonerd, wat aanleiding was voor een opmerking over 'nerd'. Op die mail kreeg ik dit antwoord:
Zoals je weet gaat aan mijn verjaardag Koninginnedag vooraf…
Zoals meestal het geval is besteed ik deze tijd het liefst op een boot…
Zoals je weet is de Stramme Ad verkocht…
Geen nood…Jan heeft een boot!
Nou ja niet helemaal de zijne maar deze staat ieder jaar ons ter beschikking om op deze bewuste dag te varen.
Zo ook dit jaar; Geen slecht weer, een paar regendruppels, volop gezelligheid en vooral een overvloed aan drank!
Die drank heeft mij genekt…na ongeveer anderhalve fles prosecco over gegaan op rosé…
Aan boord dacht ik weer 20 te zijn of zoiets, dus nogal overmoedig!
Met één been in de gracht gepleurd, mijn kop tegen een tegenover liggende boot geketst.
En dat allemaal om een gehaktballetje in de mond van een meisje op deze boot te deponeren.
De boten dreven uit elkaar…want dat doen boten nou eenmaal…zeker op de grachten…ten midden van andere boten en de aanwezigheid van golfslag en tumult.
Ik had mazzel…slechts 1 nat been een buil op m’n kop en een bont en blauwe lies (die dag waren er 31 lieden onbedoeld te water gegaan!)
Het bleef echter niet bij deze marginale lichamelijke schade…
Mijn PDA heeft het moeten ontgelden… Viel uit mijn jack en voordat ik het door had walste er iemand met zijn hoeven overheen!
Bij het verwijderen van een plasticzak uit de schroef, ging mijn zonnebril overboord…
Ik hoef je geen details te geven over de avond de nacht en de ochtend die volgden…zelden, zelden zo beroerd geweest! En ik was inmiddels nog JARIG ook!
Enfin tegen de middag had ik mijzelf zo’n beetje bij elkaar geraapt en kon ik zowaar taart naar binnen werken.
Tegen de avond was ik weer oké, maar wel erg moe wegens te weinig nachtrust.
Zaterdag met Ma, een paar vrienden en…Romke nog wat gevaren, met hapjes en zo erbij. Ma was niet zo op haar gemak op de tuindersvlet en zeker niet op het IJ dat we met de wal links even bevoeren.
Het weer was perfect en de sfeer prima, dus allemaal erg gezellig!
Kortom ik heb mijn uiterste best gedaan om me nerderig te gedragen!
Volgend jaar WEER!!!
Groet,
Leonard
Soms heb ik wel eens het gevoel dat er in Amsterdam toch wat meer gebeurt dan in Ermelo.
De Stramme Ad was ons bootje, overgedaan aan Leonard. Jan is Jan Graafland, een Apeldoornse vriend uit zeer oude tijden. Ik neem verder een dagje vrij.
donderdag 8 mei 2008, 06:13 lees reacties
Vroeg in de morgen met Sneeuwuil naar Action, we gaan kralen kopen. Roze kralen dus. Die hebben ze in allerlei soorten en maten. Sneeuwuil kiest meerdere paketten, samen voor wel €5,00. Later stuurt ze me nog eens voor nog twee doosjes van een bepaald soort, samen voor €1,95. Roze kralen hebben we nu echt voldoende.
Peter z'n schuur en Peter z'n muur zijn klaar. Bijna klaar, er moet nog verf op een randje. En Peter maakt nog een plafonnetje van gipsplaat. En er moeten wat gaten geboord worden, heel erg veel gaten. En gisteren was 'ie de halve dag aan het schuren. Een schuur schuren, dat kan niet, het zal wel de schuurdeur zijn. Maar blijft er wel iets over als je zoveel schuurt?
Vandaag doet hij iets anders, ik vermoed sleuven frezen, heel erg veel sleuven. Trekt hij de verwarming door naar de schuur? Zal wel, anders is die spouwmuur een beetje onzin. Het maakt allemaal een pestherrie. Er zit ook nog een mannetje op het schuurdak, die maakt mooie randjes aan dat dak. Dat werk is bijna geruisloos, maar die heeft nou weer een radio bij zich...
Gisteren had Marleen iets bedacht waarvoor ze een doos nodig had. En een theedoek op de bodem van die doos. Daar moest Nouschka in, en Nouschka wil dat wel. De doos stond buiten, tegen Peter z'n schuur. Vanmorgen controleerde ik het schrikdraad, daarbij trof ik nog een doos met theedoek aan, en de kattenkam en de kattenborstel. Zou het buiten zetten van dozen met een theedoek er in een symptoom van PDD-NOS zijn? (zie 8 feb '08)
Voor mijn siësta wil ik, vanwege het Petergedruis, naar Suikervlied fietsen. Bij de tuinpoort tref ik de reiswieg aan. Een reiswieg die wij voor kattennesten gebruiken, nu door Marleen gebruikt. Met theedoek. Ik begrijp opeens waarom we zo weinig schone theedoeken hebben. We kunnen proberen Marleen op te voeden, maar dat lijkt me onbegonnen werk. We kunnen ook proberen haar de dozen weer binnenshuis te laten brengen, ook niet zo makkelijk. Het eenvoudigst is het om huis en tuin grondig te controleren na een bezoek van M&Y&A. Tot onze slaapkamer aan toe, daar zat Bereklauw opgesloten.
woensdag 7 mei 2008, 06:03 lees reacties
Een kubus met een ribbe van een decimeter, dat is precies een liter. Een blok van een decimeter hoog, maar twee decimeter breed en diep, dat zijn eigenlijk vier kubussen in een vierkant, vier liter dus. De helft van ons bezoek van zondag, Jo, is net zo lang als Sneeuwuil maar twee keer zo dik. Ze zou dus vier keer zoveel moeten wegen, 200 kilo? Nee, dat kan bijna niet, ergens maak ik een rekenfout. (De andere helft van het bezoek, Max, is ook zo lang als Sneeuwuil maar half zo dik. Die zou dus iets van 12 kilo moeten zijn. Nee, ik moet nog eens over die berekening denken.)
Jo eet Atkins repen. Die bevatten vrij veel koolhydraten, maar niet in verteerbare vorm. Geen suiker, wel kunstmatige zoetstof. Morning Shine heten ze en ze zijn nogal flink aan de prijs. Jo had een voorkeur voor de smaak 'cappucino' uitgesproken, AH bleek die te hebben. We deelden een reep om het eens te proberen. Is te vreten, maar voor mij hoeft het niet. Vooral de nasmaak is nogal chemische fabriek.
Tot mijn verbazing is Sneeuwuil instant verslaafd. Ik moet nog eens naar AH, twee doosjes cappucino en éen strawberry. We hebben afgesproken dat ik ze niet eet, telkens als zij een reep verslindt krijg ik een euro. Uit het zwerfkatten/zwerfchirurgen potje, dat wel.
Ze eet 1 à 2 repen per dag, vriendelijk afgerond op 10 per week. Als ze nou eens iedere eerste mei €500,00 op mijn rekening zou storten zou ons dat veel gezoek naar euroos besparen.
Rik constateerde dat de videorecorder van Suikervlied niet meer wil. Ik constateerde dat het zekeringetje was doorgebrand. Met een vergrootglas lukt het om de ingeslagen tekst te ontcijferen. Nee, niet 'ontcijferen', het zijn juist cijfers, met een letter: 2,5A. De grote electronicawinkel in Ermelo heeft geen zekeringen van 2,5A, wat er het dichtste bijkomt is 3,15A maar die is helaas uitverkocht. Ik fiets verder, naar Harderwijk, daar zijn ze beter gesorteerd.
Nou nog een sleutel voor het slot van de tuinpoort. Wij hebben er éen, Peter heeft er éen. Als ik door de poort het perceel verlaat neem ik de sleutel mee, Sneeuwuil kan dan niet meer achter ontsnapte katten aan. Er moet dus een derde sleutel komen.
De ijzerwinkel heeft een vernuftige schuifkast, ik schat dat daar wel 200 verschillende sleutels in hangen. Maar niet de allereenvoudigste sleutel die ik zoek. Dan maar naar Gamma, daar komt het slot vandaan. Ik vind de plaats waar ik lang geleden dat slot pakte, die plaats is nu hopeloos leeg. Nog een reden om naar Harderwijk te gaan, Gamma aldaar heeft wel een slot. Nu heb ik twee sleutels extra en een reserveslot! En, niet te vergeten, het zekeringetje. Naar huis.
Thuis tref ik M&Y&A aan die kraaltjes rijgen. Er is een nijpend tekort aan roze kraaltjes, Sneeuwuil moet beginnende ruzies sussen. Had ik nou maar een beter geheugen dan kon ik nu mooie dialogen noteren. Quatrologen, bedoel ik.
dinsdag 6 mei 2008, 06:10 lees reacties
Stel je voor, iemand wil wat schrijven over kwakzalverij. Hij bedenkt een bedrijf dat hij Quoak noemt. Als verklaring van die naam verzint hij dat het een samentrekking is van 'Quality Oak'. Zoals meestal, als iets al te onwaarschijnlijk is, dan is het niet leuk meer.
Aan de andere kant, je kunt het zo gek niet bedenken of het bestaat: Quoak, inclusief de verklaring van de naam. Je denkt nog even dat de hele website als grap bedoeld is, maar de prijzen die sporadisch genoemd worden zijn niet zo grappig. Zie ook: De Dag. Vraag blijft: waarom die naam?
Voor het eerst in twee weken weer eens gefietst. De fietshouding is ideaal als je door je rug bent, alleen het op- en afstijgen is een probleem. Nu, na net geen twee weken is de rug weer 99% ok.
Het bos is fantastisch groen geworden, dat gaat gewoon door als je er niet op let. Oostenwind, dus richting Elspeet. De Leuvenhorst, ik ben niet de enige fietser maar zodra ik het verharde pad verlaat zie ik niemand meer. Staverden, even bij de pauwen kijken, die zijn nog steeds wit. In het park allerlei groeisels, interessant voor plantkundige lezertjes. Rode beuken, erg mooi rood.
Voor het geval dat je die twee hoog in de boom links op bovenstaande foto gemist hebt: hier zijn ze nog eens. Even schatten, de goothoogte van dat schuurtje is minstens twee meter. Mevrouw Pauw zit op een meter of vijf, meneer wel op zes. De omheining is twee meter hoog, ze zouden dus gemakkelijk het bos in kunnen gaan. Maar ze doen het niet.
Bontje is nogal sjagrijnig, ze geeft iedereen die in haar buurt komt een klap. Met ingetrokken nagels, het wordt geen vechtpartij, men is er niet erg van onder de indruk.
Bij het eten staan de vier dames Coon en Nouschka op de keukentafel. (Okkie staat in de vensterbank, Rozepoot en Bereklauw staan gewoon op de grond, Dromdrosje schrijdt langzaam naar het zijkamertje. Bij elke maatijd hetzelfde.)
Het avondeten. Ik kijk in de koelkast, Anemoon springt op mijn rug. Koelkast dicht, een stap naar de tafel, ik leun er op zodat Anemoon comfortabel terug kan lopen. Dat doet ze niet, ze blijft op mijn rug zitten. Miezelientje gaat mijn kop kopjes geven. Opeens voel ik een tamelijk harde tik op genoemde kop. Door mijn stand kan ik niet precies zien wat er gebeurt maar dat moet Bontje geweest zijn.
Dan komt Sneeuwuil met de bordjes, men stort zich op het eten. Einde confrontatie.
maandag 5 mei 2008, 06:05 lees reacties
Over rotondes gesproken. Als je bij die kaart op 'labels weergeven' klikt zie je een rotonde verschijnen. Die zal er echt wel komen, heeft dus niets met de gisteren genoemde rondweg te maken. Die daar bij Nijkerkerveen, soortgelijk verhaal.
Is Bontje nou wel echt zwanger? We draaien haar nog eens om, twijfel slaat toe. Opeens weet Sneeuwuil het zeker: Al Poontah moet nu naar Figo Fago. Ik protesteer nogal, straks hebben we toch twee nesten tegelijk of Poontah zal wel niet meer zo krols zijn. Dan denk ik 'laat maar', zo ver is Nijkerkerveen nou ook weer niet.
We verwachten Jo en Max, als die nou een uurtje later komen en als Connie de telefoon nou opneemt, ja dan zou het kunnen. Het lukt om dat te regelen, TomTom wil wel over de snelweg, maar is die afslag in de A28 nou al klaar? We vertrekken in de goede richting, Sneeuwuil kijkt alle papieren nog even na. Dan ziet ze dat Poontah's snaptest tot maart '08 geldig is. En voor die test moet een poes slagen als ze gedekt wil worden: twee nogal erge besmettelijke ziektes. Ik rond de volgende rotonde, 360°, ondanks hevige protesten van Lucy. We stoppen even in de Kortlanglaan, ja, het is echt zo, geen geldige snaptest.
Opeens ga ik weer in God geloven...
Ik heb had een oude metselkuip. Ik snij de bovenrand er af, een breedte van ongeveer 20 centimeter. Dan zaag ik een plank, rond, 50 cm. doorsnede. De rand past om de plank, er ontstaat een ondiep kuipje. Onder de plank zet ik vier zwenkwielen. In dit fraaie geheel past de zitbal, die nu opeens om een verticale as wil draaien.
De bal past precies, iets tè precies. Als je er op gaat zitten dijt hij zijdelings uit. Door de kuip kan hij minder uitdijen, blijft daardoor hoger. Iets te hoog, eigenlijk. Ik moet de rand lager maken, of kleinere zwenkwielen gebruiken. Of wat lucht uit de bal.
Jo en Max uit Alkmaar arriveren. Weten jullie de zwerfchirurg nog? We horen erg mooie verhalen van Jo, raden haar aan een boek te schrijven, Sneeuwuil wil het wel corrigeren. Weten jullie de MUA uit Alkmaar nog? Dat boek wordt maar steeds niet uitgegeven. Er is iets met Alkmaar.
zondag 4 mei 2008, 05:53 lees reacties
TomTom heeft wat moeite met het bijhouden van het bouwtempo van rotondes. Met onze nieuwe kaart gaat het stukken beter, alle rotondes tot Putten worden netjes verwerkt. Maar dan op de Nijkerkerweg, we worden om een rotonde geleid die er niet is, zelfs geen zijweg! In Nijkerk is al meer dan een jaar een rotonde die nog niet op de nieuwe kaart staat, even buiten Nijkerk weer een spookrotonde!
We zijn op weg naar Nijkerkerveen, naar Figo Fago om precies te zijn. TomTom stuurt ons een doodlopende weg in, maar terecht, daar woont Connie. Heel veel honden en heel veel katten en heel veel Connie. Ze bevalt ons wel, ze heeft dezelfde ideeën over smetvrees als wij. Het zou wel eens kunnen dat we hier over zes weken weer zijn, met Al Poontah. Gewone mensen laten een Pool de kamervloer vervangen, wij laten een Pool de poes dekken.
Als we weer verder gaan valt ons nog de vloer van de gang op, belgische tegels! Ze hadden acht diamantschijven nodig om de achterkant schoon te krijgen, de voorkant was het al. Mooi.
(Goed idee: aaiproject)
In Nijkerkerveen wonen nog meer dekkaters, Connie kent de eigenares, Inge, doet er nogal koel over. Ze woont vlak in de buurt, minder dan een kilometer. Omdat we nu toch hier zijn gaan we daar ook even kijken.
Dit is Inge. Er is hier sprake van drie dekkaters, die allemaal in september 'geholpen' worden. Sneeuwuil vraagt naar de relatie Connie-Inge, het blijkt dat ze vroeger als vriendinnen samen al die katten en honden hadden. Er ontstond een zakelijk conflict waarna de vriendschap over was.
Inge exploiteert ook b-slim, blijvend een mooi figuur. Daar zeggen we van alles over, maar niet tegen Inge. Meer over alle katers bij kitten te koop, zoek naar nijk en je vindt ze allemaal.
Googelen op rondweg putten levert een kaartje uit 2006 op dat de eerste onzichtbare rotonde verklaart. Je vindt ook een bericht uit 2007: de rondweg gaat niet door, de rotonde komt er niet...
Iris, laatste nieuws: het huis dat we bekeken, (Hanenegewei 41, dat met al die plukbare bloemen, zie 1 mei) is verkocht!
zaterdag 3 mei 2008, 06:16 lees reacties
Tepeltjeskijkdag? Ja, 12 april j.l. meldde ik de dekking, drie weken geleden dus. Sneeuwuil, M&Y en hun moeder Gerlinda bekijken met z'n allen de omgekeerde Bontje. Er is consensus: rode tepeltjes, zwanger! Nu is Al Poontah krols, we vragen ons af of we haar ook zullen laten dekken, dan krijgen we twee nesten met drie weken leeftijdsverschil. Alweer consensus: niet doen.
We gaan wel een kater in Nijkerkerveen bekijken die het (deo volente) over een week of zes mag proberen met Poontah. Even bij Google Maps kijken waar hij woont, ik zie dat ik vorig jaar langs z'n huis fietste. Een kater is me toen niet opgevallen.
Het op volgorde zetten van de dia's kost erg veel tijd. Bijna ieder magazijn heeft een stickertje met een jaartal, maar in ieder magazijn zit minstens éen dia die daar duidelijk niet hoort. Soms kan je uit de afgebeelde mensen of dieren afleiden waar de dia dan wel hoort, soms moet je de kleding van mens of dier analyseren om de juiste beslissing te kunnen nemen.
Dan zijn er nog de landschappen. iets met vage glooiïngen, kan overal van Limburg tot de Middelandse Zee zijn. Zo eentje kan je overal tussenstoppen of zelfs gewoon wegsmijten, maar dat wordt dan 's nachts wakkerliggen...
Het laatste nieuws over De Bal: het eindeloze pompen heb ik al beschreven. Ik heb twee computers die naast elkaar staan met een hoek van 90°. Als ik op De Bal zit moet ik opstaan als ik zelf die draaiing van 90° wil maken. Ik ben nu bezig met de constructie van een plank op zwenkwielen. Op die plank moet zoiets als een gigantische wok komen waar De Bal enigzins stabiel in ligt.
Ik tik dit overigens op de derde computer, een laptop in de woonkamer. De Bal is wat te groot voor die locatie en misschien ook niet bestand tegen kattengespeel. Ik heb daar een redelijke draaistoel, ik probeer me aan te wennen niet te leunen. (De rug is weer 95% ok.)
vrijdag 2 mei 2008, 06:31 lees reacties
TGA, 'transient global amnesia', zie vorig jaar augustus. Als je je geheugen echt kwijt bent, dan weet je dat later niet meer. Sneeuwuil zegt dat ik 'die afkorting' weer had maar ik herinner me dat niet of nauwelijks. Maar misschien dat ik daarom denk dat er gisteren niets gebeurde. De afkorting weet ik nog wel!
Ja, toch wel éen gebeurtenis, een bezoek van Iris. Ze kwam met de trein, wandelde naar het Hanengewei. Gesprekken tussen moeder en kind die ik niet zo goed volg maar dat is niets bijzonders. Later een wandeling met een omweg naar het station die ik stap-voor-stap zou kunnen reproduceren, met de tekst van onze gesprekjes. De omweg omdat het toen, avond, mooi weer werd, niet omdat ik het station niet kon vinden.
Dit filmpje had Iris op haar Ipod, dat weet ik ook nog, kan het zelfs nog vinden. Moet met geluid aan!
donderdag 1 mei 2008, 05:57 lees reacties
Naar de vrijmarkt, vandaag groter dan ooit. Het aanbod is jammer genoeg precies hetzelfde als eerdere jaren. Erg veel kleertjes, erg veel aardewerk, erg veel overjarige apparaten. De muziekschool heeft het Wilhelmus door de kopieermachine gehaald: talloze meisjes met blokfluit die dit lied spelen. Eentje speelt het op klarinet, niet éen jongetje dat je hiervoor krijgt.
Sneeuwuil vindt toch nog wel wat van haar gading, op mijn verzoek koopt ze de multifunctionele meneer Pad. (Ik lees de Wind in de Wilgen, mooi vertaald.) We zien een zitbal met pootjes, een kindermaat, dus niet. Ik zoek een zitbalpomp met wat meer capaciteit maar die is niet te vinden. Dan komen we N&R&O tegen, zij kopen voornamelijk autootjes. Het begrip Dinky Toy blijkt niet meer van deze tijd te zijn.
Hanengewei 41 staat al enige tijd te koop (€200.000, ik vermoed dat je het wel voor €175.000 krijgt, volgens Funda: Een echte opknapwoning voor een vriendelijke prijs), we lopen even achterom om het nader te bekijken. Erg lelijk, huis en tuin, wel bloemrijk, Sneeuwuil gaat meteen plukken. Dat gaat heel wat sneller dan het boeket van j.l. zondag, in Garderen.
Weer thuis, na enige tijd verschijnen N&R&O. Olle heeft niet alleen autootjes gekocht, ze werden ook gratis weggegeven. Rik beschrijft het publiek: allerlei oranje attributen en oranje haren waarmee ze door het centrum sjokken alsof het een gewone vrije dag is. En teveel draaiorgellawaai. Mee eens.
N&R&O gaan weer naar Breda, wij gaan naar onze laptops.
Nog even naar april?
