Dag Frank,

Ik durf te wedden,dat ik dezelfde meisjes heb gehad (van die goede doelen).
Ze stonden hier in het winkelcentrum, hadden dezelfde goede doelen. Het ene meisje heette Marjolein, heeft ADHD en praatte erg vlug. Ook zij vond mijn handschrift mooi, vroeg of ik dieren had en natuurlijk deed ik mee want ik vond het zo'n aardig meisje! Alleen was ik niet zo slim om in een keer te betalen en zat ik er aan vast per kwartaal. Nou waren het te verwaarlozen bedragen die ik wel kan missen dus ik zeg volgend jaar wel weer op. Je kunt dus heel wat bereiken met ADHD want ze had geen opleiding omdat ze niet kon leren,zei ze. Misschien gaf dat nog wel de doorslag bij mij. Groetjes, Corry

Frank,
Wat een mooi verhaal! Vooral ook vanwege dat griezelig smalle handje - dat had ik in dit verband niet graag willen missen. En dat je je liet overtuigen van het goede doel en ruimhartig je bijdrage leverde, zulks ongeacht de administratieve ingewikkeldheden en de mogelijke toorn van Sneeuwuil die het geld misschien liever in postzegels had omgezet, ach, je bent gewoon een goed mens, en dat ben je.
Prijs je intussen gelukkig dat je niet naar de radio luistert, met om de tien minuten een lichtelijk hysterisch spotje van de Dream Foundation, die elk jaar wel honderd dromen van terminale patiënten beweert te realiseren, en die van de kosten van al dit zelfgenoegzame reclamegeweld waarschijnlijk een veelvoud daarvan gelukkig had kunnen maken. Nee, dan geef mij jou maar: goed doen in stilte en op eigen kosten.

In welke provincie ligt Ermelo eigenlijk? Want ik krijg toch echt de indruk dat jij last hebt van een Hutrechtse Euvelrug.

Goedenmorgen, Frank!

Nou zeg, als jij vandaag net zo'n feestje krijgt als de poes....!
Proficiat!
En dan zondag weer een partijtje!
Veel plezier!
(En ook Sneeuwuil gefeliciteerd!)

Hee vader,

Gefeliciteerd met je verjaardag! Krijg je nog een cadeau, behalve een te klein tafelzeil?

Vinden de ouders van die meisjes dat wel goed, dat die foto's op het internet komen? De mensen zijn tegenwoordig zo angstig.

Voor wie erin is geslaagd de tekst van het "geheime" feestlied ook nog te ontcijferen, volgt hier nog de wijs daarvan, door ons aan Google ontlokt. Wel anders dan het Tietenlied, maar eveneens een aanrader.
http://www.youtube.com/watch?v=P934PdaDFsY

de jarige in de houdgreep

Het cyrillisch alfabet ben ik in de loop van mijn leven al zeker drie keer vergeten. Dat die eerste letter geen L is maar een P weet ik nu even omdat ik over drie weken rondloop in St Petersburg.

Je hebt ook wenskaarten die een wijsje spelen als je ze opendoet, maar soms ook als je ze niet opendoet. Toen ik vertaalwerk deed voor Foster Parents kwam ik bij een bezoek aan het hoofdkantoor langs de postkamer. Daaruit klonken allerlei deuntjes op, Jingle Bells overheerste. Tegen de tijd dat ze op de bestemming aankwamen deden die kaarten er natuurlijk al lang het zwijgen toe.

Nou Frank, ik vind dat er echt wel goeie radioprogramma's zijn, vooral op 1 en 5. Naar de radio luisteren is eigenlijk alleen fijn als je intussen iets doet waar je niet diep bij hoeft na te denken, daarom laat ik huishoudtaakjes graag samenvallen met een interessante radiouitzending, De Ochtenden van de VPRO b.v. Kunststof ('s avonds tussen 7 en 8) is geschikt om bij te eten. Jammer eigenlijk dat ik zo weinig strijk, daar valt ook goed bij te luisteren. Wist je dat vrouwen in hun leven gemiddeld 346 km strijken? Dat haal ik nooit.

Frank,

Wat kun jij prachtig mooie foto's van boompjes en hun details maken! Mijn door Radio I en Het Bureau III danig aangetaste zondagochtendstemming knapt er zienderogen en voelenderborst van op! Ga zo door!

Wat is dat vader, een gemeentestop?

Ik had "mijn tiete zijn oke" niet graag willen missen. Er ging een wereld voor me open. Best wel leuk gedaan.

Thomas heeft het onderwerp "meisjes" geactiveerd, dus daarover nog maar even wat.
De muziek op m'n laptop, waar Frank vandaag gewag van maakt, daar werd me eerst netjes toestemming voor gevraagd. Als volgt:
"Mogen we ook een liedje over tieten?"
En terwijl ik de honderden verschillende kraaltjes aan het uitzoeken was die over de tafel gestrooid lagen, zei ik gedachteloos:
"Voor mijn part."
Opgewonden gegiechel, en vervolgens dit thuis kennelijk verboden lied: mijn tieten zijn oke

Ik voel me geroepen om het hartstochtelijk op te nemen voor de meisjes, tegen de woeste aanval van m'n kleinzoontje.
Goed, vandaag was ik tijdelijk even gevloerd, want ze moesten vanmiddag wel erg veel ruzie maken.
Maar gister was het leuk. We vierden de verjaardag van Bereklauw. Zij kregen een ijslolly, maar Yvonne deed ook wat terug: Bereklauw kreeg een imaginair doosje sigaren en een imaginaire wandelstok. Met zulk soort vondsten ben ik erg gelukkig.
Overigens zijn jullie, uiteraard zonder woeste plannen, welkom in Suikervlied.

Ik vertrouw die iets te jonge meisjesmormels echt van geen kanten. Ik heb vroeger ook wel eens 1 duitse mark van jullie gestolen, en eigenlijk vooral omdat ik het muntje mooier vond dan onze guldens (waarom eigenlijk?) en niet omdat ik bedacht dat ik daar wel eens 10 cent winst op kon maken t.o.v. onze prachtige florijn.
Er zijn vast meer opties om te ontvluchten van die meisjes dan verhuizen. In de achtertuin zit schrikdraad... maar in de voortuin? ik ben ooit (al plassend) in de grap getrapt om prikkeldraad ook nog eens onder stroom te zetten. Misschien een optie? en anders moet je met kraaltjes strooien terwijl je net de vloer in de groene zeep hebt gezet, zonder de meisjes in kwestie te voorzien van een valhelm.
Ook willen binnenkort de heren op de baanfietsen misschien wel weer eens gebruik maken van suikervlied, misschien dat we dan een soort kattenliefhebbertjesuitroeiïng kunnen regelen in ruil voor de 4 heerlijke bedden, ik krijg al kromme tenen bij het lezen van de avonturen van de snotapen in jullie huis, dus ik kan nagaan dat jullie je erger moeten voelen dan ik zelf!

Opeens realiseer ik mij, dat de vierde verjaardag van je log ongemerkt voorbij is gegaan. Al vier jaar zien wij dieren, familieleden en buurtkinderen komen en gaan. Ik ben er helemaal aan verslaafd, de dag zou saaier zijn zonder frankslog. Ik drink een borrel op je jubileum, jij ook?

P.S. Wat eet Dries daar? Wel, grote slakkenhuizen! (volkoren!)
Het enige voedsel dat hij bij "oma Waaigat" als diner wil en dan met biologische appelmoes.

Pleuris, wat een mooie bal! Maar luchtbandjes konden er weer niet af zeker. Hoe zou dat veren? O. en ik hebben vannacht op de trampoline geslapen. Dat heeft ook wel wat.

Rik

Nu is het al Pinksteren, Frank, vurige tongen alom, en nog steeds weten wij niet hoe dat nu werkt met zo'n zitbal. Ja, wel hoeveel slagen er nodig zijn om hem op te pompen, die boodschap is overgekomen, maar niet hoe de rug erop reageert, preciezer uitgedrukt: hoe anders dan op een gewone stoel, eventueel nog uit te splitsen naar exemplaren met een harde houten en met een zachte stoffen zitting, de rug erop reageert. Kortom, wat is het mechanisme van de magie van zo'n bal?

Ja, Spidermanzaken! Ik weet er alles van!
Dries laat mij wel iets meer ruimte: aan mij vroeg hij "een Spiderman-kado". Maar al die griezelige plastic figuren en enge schietende auto's en zo, dat doen we natuurlijk niet.
Ik kocht wel een Spiderman-etui met potlood, puntenslijper en lineaaltje. Van een neef en zijn vrouw uit Californië kreeg hij al een doos Spiderman-pakjes (inclusief pyama's en pantoffels!) toegestuurd.
Joke wordt helemaal gestoord van al dat rood met blauw en mijn favoriete kleuren zijn het ook écht niet!

Dries krijgt van mij ook een blauw koffertje met letters en cijfers: "Ik leer lezen", want Het Schrift houdt hem al erg bezig (niet te verwarren met De Schrift natuurlijk.....).
Ik deel dit even mede omdat ik hoop, dat we niet allemaal met dezelfde kadoos aankomen.
De bijlages spreken voor zich.
Dit gebeuren speelde zich een paar weken geleden af op mijn balkon.

Prachtig verhaal van Leonard, al was ik even bang dat het ging eindigen in het ziekenhuis. Als je iedere dag zulke mails van je kinderen kreeg had je het wel makkelijk, qua weblog dan.

Heeft dat meisje nou d'r gehaktballetje nog gekregen?

Op Marktplaats een Cowboy Henk-album van Kamagurka scoren en door het hele boek heen plakkertjes met "buurman" over "cowboy" heen plakken en dat aan jou cadeau doen!

Moet jij trouwens dit niet hebben?

Ik word toch een beetje gramstorig van de reacties op bedrijven zoals Quoak, in het stuk in De Dag. Echt goede tegenargumenten hoor ik niet. Het klinkt een beetje als: mensen mogen niet zelf bepalen welke medische onderzoeken ze krijgen, dat doen wij wel. En dat is voor mij een beetje een rode lap. Maar dat Quoak een onmogelijke naam heeft, dat ben ik wel met je eens.

En ik heb een zitbal besteld! Met een soort van fietspomp erbij. Als hij goed bevalt, breng ik hem naar kantoor. Misschien wil iedereen er dan wel eentje! We moeten toch nieuwe stoelen hebben.

Wie graag pauwenvlieghoogte uitrekent aan de hand van schuurtjes, mag dit niet missen: een van onze jongste kuikens op mensenhand. Wel een Antwerpse baardkriel van drie dagen oud, wel Anna's hand.

Ik was dus in Ermelo op de dag van de afkorting en kan bevestigen dat er 's avonds niets meer aan de hand was. Jullie favoriete weblogger voerde samenhangende gesprekken en wist prima de weg naar het station te vinden.

Maar nu nog eens even wat anders. Ik heb dus je zitbal geprobeerd. Nu wil ik ook een zitbal! Een tijdje geleden toonde je een link naar een zitbal met een anti-ontplofbeveiliging. Die wil ik maar ik kan de link niet meer vinden. Jij wel?

Deze lezer is een beetje ongerust. Krijgen we net als vorige keer zo'n mooi verslag van Sneeuwuil over Die Afkorting, of doen we maar of er niks aan de hand is? Of is er ook niks aan de hand? Please advise, zetten we vroeger bij AP op de telex als we het niet meer wisten.

Mooie pad, Frank! Kabouter Butt Plug is er niks bij! Vorig jaar reed ik op Koninginnedag de Linge-route en moest ik vaststellen dat in de desbetreffende rivierdorpen de elektrisch versterkte tyfusherrie nog ondragelijker was dan in de Domstad. Daarom nu een Rondje Om Hilversum, met halverwege rechtsomkeert en de bordjes van Heel de Heuvelrug volgend via kasteel Groeneveld naar Lage Vuursche, alwaar ook een vrijmarkt, met veel beduimelde Barbies en zelfgemaakte blijken van, euh, ik kan even niet op het woord komen, en als klap op de vuurpijl André Hazes op supramaximaal volume. Even achter Zeist kwam me vanuit de richting Utrecht een wat ontheemd ogende Turkse vader tegemoet op een versnellingsloze fiets met terugtraprem en een kleurig kinderfietsje onder zijn snelbinders.