Is lang zitten op zo'n bal niet vermoeiend? Leunen heeft toch ook wel wat. Op lange wandelingen sla ik bankjes zonder leuning altijd over, ik zit liever op het mos tegen een boom. Waarom neem je geen ergonomische probleemoplosser (met gratis proefplaatsing)?

Typ 'zitbal' in bij marktplaats. In Nijkerk hebben ze er een met pootjes, die wat klein lijkt; die in Zwolle is 75 cm. Er bestaan ook balschalen, en diep in hun hart blijken het weeën opvangers. Een nieuwe wereld gaat open.

Frank,

Ga toch fietsen met die rug, nu het overal bloesemt! Wij hadden vroeger op de fietsclub een voormalig turnkampioen van in de zestig die niets meer kon of mocht met zijn rug, behalve fietsen dus. En niks geen verende voorvork of zo, gewoon de banden niet al te hard oppompen. Bij splitsingen reed hij vaak rechtdoor, maar dat is een ander verhaal. Je scheefstand intrigeert me trouwens, vooral ook doordat je linkerarm langs je bloes schuurt, in plaats van - wat je op grond van de foto zou verwachten - je rechterarm. Hoe zit jij in elkaar, ga ik me onwillekeurig afvragen. Allez, hè. Bon courage!

Heb je al eens een zitbal geprobeerd? Voor nu is het waarschijnlijk geen oplossing maar als de pijn minder wordt wel.

Je zit dan niet zo lang in dezelfde houding.

En als je een vloer gaat leggen geef je er gewoon een schop tegen.

Anja

Mag ik zeggen dat jullie zuinigheid soms toch wel vreemde vormen aanneemt? Is deze pijn nou niet eens een mooie, ergonomisch verantwoorde stoel waard, eentje waar je niet meer aan hoeft te sleutelen?

Verder zou ik je graag mijn man uitlenen voor de vloer van de computerkamer maar die is letterlijk van 's morgens vroeg tot 's avonds laat druk met het redden van KPN. En hoe de vloeren die ik zelf leg eruit zien herinner je je vast nog wel uit de Van Musschenbroekstraat.

Bonafide minvermogende alleenstaande vlotte polyglotte zwerfchirurgen, onwillige kamelen die door tweesnarig vioolspel tot berouwvol huilende kamelen worden omgetoverd, e tutti quanti, welja, mij kun je alles wijsmaken - ik ben van gisteren.

Ik wist niet dat door toedoen van Picasa al je foto's in tweevoud op je harde schijf komen te staan. Ik gebruik dit prachtprogramma ook sinds kort en dacht dat Picasa weliswaar een overzicht van ál je foto's maakt, maar dat de foto's daarbij niet gekopieerd worden. Ik zie de kopiëen ook nergens staan.
Ik ben op Picasa overgestapt om na een vakantie makkelijk foto's op internet te kunnen zetten. Eerder gebruikte ik Mijnalbum, maar dat is tegenwoordig vergeven van enge reclame, het lijkt wel een datingsite.
Marja, nog niet zo lang geleden wierp ik een blik op jouw harde schijf, toen had je nog unheimlich viel Platz. Ik kan me niet voorstellen dat je hem zo snel hebt volgepropt met kuikens.
Frank, geweldig, die foto van vijf nichtjes.

En de mijne ook!
Wat een beeldschone tijden waren dat, toen Zus nog regelmatig verjaarde! Wij waren vandaag in Barendrecht bij de inmiddels iets oudere Kim, haar Jeroen en de al bijna vier jaar oude Luca.
Ik vind het prijzenswaardig dat je na het scannen van circa 7.000 dia's nog niet één keer 'Tempus fugit' hebt gebezigd.
Picasa is inderdaad geweldig in zijn structuur en eenvoud. Het wachten is nu op de koppeling van Picasa aan stamboomonderzoek.
Koen

Als Picasa alles zowel origineel als gewijzigd bewaart, heb ik veel foto's dus al drie keer. Of sla jij bij het overspelen vanaf de camera dat hele 'Mijn afbeeldingen' over? Maar als je de plaatjes direct in P zet, heb je geen thematische mappen meer. Soms overweeg ik gewoon alles weg te gooien en overnieuw te beginnen. Alleen opgroeiende kinderen leveren onvervangbare plaatjes op, maar die van ons zijn niet digitaal opgegroeid. De honderden kuikenfoto's van twee jaar geleden worden nu voor mijn ogen op ware grootte in het gras vervangen. Misschien is leven wel praktischer dan fotograferen?

Ja, Picasa is fantastisch, ik zou niet eens weten hoe ik zonder Picasa een foto moest bewerken. Ook het chronologisch opslaan van alles wat ik in 'Mijn afbeeldingen' in thematische mappen heb, is wel overzichtelijk. Maar betekent dat nu, dat alle foto's twee keer bewaard worden en dus dubbel zo veel ruimte innemen? Naarmate mijn computer slomer (want voller?) wordt, vraag ik me dat vaker af.

Staan dat schoppende meisje en die mokkende moeder voor het kasteel in Bouillon? Ik was er niet bij, maar ik weet het nog wel. Het slot was dicht en toen zijn jullie aan de overkant naast een kapel frites gaan eten. Toen ik dat verhaal hoorde, zei ik: 'Godfrites', een drietraps woordgrap waarop ik nog altijd erg trots ben. Vandaar.

Rik

Iris heeft gelijk: het was wel degelijk Nienkes pezendag, daaro in Rheden. Rechts van Frank A. zien we de heer Van Gerwen, de toenmalige partner van Nienke. Dat geldt natuurlijk niet als keihard bewijs, maar ik kan het me allemaal als de dag van gisteren herinneren. Nienke liep kort voordat het echte feest begon door een schuifpui. En die pezen waren inderdaad opzienbarend omdat het nauwelijks bloedde. Een kijkje in de keuken van de goede God.

Waren de woorden van Mosier trouwens niet: "I think the Lord has a plane for us?" Op de een of andere manier klinkt dat logischer.

Rik

Ach kijk nou, wat een jonge mensen allemaal! Ik krijg meteen zin om een familiefeest te organiseren. Maar dan wel mijn familie, dus Menalda's èn Abbingen. Is de foto trouwens van dat feestje waarop Nienke door die glazen deur heen liep?

Mooie tegels, maar wat een ellende! Ik geloof dat ik in Marja's plaats al gauw zou besluiten dat dat vuil de tegels nou juist karakter gaf.

Kunnen jullie wel, mijn prachtige Belgische motieven verdacht maken!
Foto 1 toont de droge, vervuilde tegel, foto 2 laat zien hoe ze opknappen van nat zijn. Zoutzuur wordt overal op internet krachtig afgeraden; slijpen zou de toplaag (van ettelijke millimeters) wel intact laten, maar ook de diep binnen gedrongen vervuiling. Ik heb Lösefix van Lithofin besteld, om het nog één keer chemisch te proberen, plus klinkerolie van dezelfde fabrikant om de vast niet verdwenen vlekken te camoufleren met nat-effect.
De tegels zijn overigens allemaal hetzelfde, qua decoratie; het stemt mij tevreden dat men daarvan zo'n gecompliceerd patroon kan leggen. In een parallel leven had ik wel zulke tegels willen ontwerpen.

Frank, Zo'n functie heb ik - naast wereldwijde touristische informatie, waaronder vele foto's van bezienswaardigheden, zodat je die alvast niet meer hoeft te maken - ook op mijn (iets duurdere) Samsung. Zal ik die volgende keer meebrengen, samen met de zevenentwintigtalige handleiding? Dan kun je hem uitproberen en je veronderstellingen toetsen. Gr...

"De vraag is wel of je het sympathieke motief er dan niet afhaalt."

Tuurlijk! Maar Belgische motieven moet je met een gezond wantrouwen benaderen.

Rik

Ik denk dat Wout heel ver komt met een lamellenschijf; daar heb ik onze granito wc-vloer (tegellijm) ook mee schoongekregen.

Maar ik geef geen garantie,

Rik

Het woord 'tegel' had ik vanmorgen liever niet zien vallen. Wat je ook doet in het computerkamertje: haal geen honderd jaar oude cementtegels uit België omdat je het motief dermate sympathiek vindt, dat je de spectaculaire vervuiling wel denkt op te lossen. Hier zit Wout dag in, dag uit met de haakse slijpmachine (en oordoppen, en stofmasker) de randen van de tegels te effenen, terwijl ik ingetrokken vet, vuil en lijmresten van de oppervlakken probeer te krijgen. Schuurmachine, staalborstel, alle afbijters van HG, scheermesjes, niets krijgt de ergste tegels echt schoon. Het zijn er tweehonderd. Volgende keer gaan we gewoon in de zoutmijnen werken.
Wie nog een hels middel weet om die tegels schoon te krijgen, wint een tas verrukkelijke tomaten, te kweken in de kas waarvan een deel met dit Belgisch motiefje geplaveid gaat worden.

Ik zou er Egaline overheen kwakken. Het heeft een andere merknaam, maar het is een zak beton waar je poffertjesbeslag van maakt en dat giet je zo over je korrelige beton heen - in een laagje van 0,5-1,0 centimeter. Transparante lak erop: klaar. Als je echt handig bent laat je het door een Roemeen doen.

Rik

Frank, Jij die tijdens je fietstochten altijd zoveel allerleisoortige dieren ontmoet, kijk eens in de bijlage wie ik vanmiddag in Amerongen tegenkwam, in de buurt van het kasteel. Onnodig te zeggen dat ik van dit vredige tafereel enigszins opknapte, nadat ik zojuist een aanvaring en bijna een aanrijding had gehad met een automobilist. Ik klopte op zijn ruitje, hij maakte open, ik zei dat het niet goed was om naar links te gaan als je net wordt ingehaald, waarop hij iets zei over achterlijke fietsers, waarop ik klootzak of een woord van gelijke strekking, waarop hij: vanhetzelfde. Zal ik voortaan zo'n knijpcitroen meenemen om in voorkomende gevallende de ogen van mijn belediger aan het prikken te maken? Of rijdt hij me dan juist van de sokken?

Liever had ik zelf iets bedacht, maar hier zou ik toch niet aan hebben kunnen tippen: "Mooie zeden in Ede, zei oom." En liever had ik het er niet aan toegevoegd, maar lees die verzuchting ook eens van achteren naar voren.

Da's gewoon een bacterie, van die rotte palen. Dat weet iedereen tegenwoordig.

Bacterie veroorzaakt verzakking huizen Krommenie
KROMMENIE - Bacteriële aantasting aan de funderingspalen is de oorzaak van de verzakking van zeven woningen aan de Wilhelminastraat in Krommenie. Dit heeft de gemeente Zaanstad woensdagavond bekendgemaakt.

Rik

Auke had laatst een documentaire gezien die "Who killed the electric car?" heette. Het ging over een mooie elektrische auto die iedereen wilde hebben maar die door een soort van samenzwering van duistere mannetjes van de markt moest. Ik vat maar even samen wat ik ervan begrepen heb, ik heb hem zelf niet gezien. Het is écht gebeurd. Moet hij een dvd'tje voor je branden?

Maxor doet 't goed in Firefox. Ziet er best wel leuk uit en de tekst wekt veel vertrouwen.

Sorry, Passion, niet Passeon - dat lijkt wel Evoluon, dus Eindhoven, waar ik in dezelfde periode met dezelfde Ineke A Midsummer Night's Dream door de Footsbarn Theater Company waarvan één van de acteurs met een been tot de oksel in het gips. Hebben jullie trouwens al meegedaan met de vertaalwedstrijd in NRC-Handelsblad van afgelopen vrijdag?

Frank,

Heb jij wel eens een speld niet horen vallen? Begin jaren negentig hoorde ik samen met ene Ineke op dier initiatief een uitvoering van de Mattheus Passeon in de Oranjerie van Roermond - de enige uitvoering van dit stuk die ik ooit heb bijgewoond. Van te voren wist ik niet dat de hoofdrol gezongen zou worden door de ongelofelijk mooie ex-DDR-er Peter Schreier, die tegenwoordig niet meer zingt, maar nog wel dirigeert. Op een gegeven moment liet hij een korte pauze vallen in een zin, waarna op dramatische maar ingehouden toon "und weinte" of woorden van gelijke strekking klonken. Mij is altijd bijgebleven, dat ik tijdens die halve seconde pauze zelfs een heel klein speldje zou hebben horen vallen. Wat ik maar wil zeggen is dit: hier werden lijden en droefenis tot uitdrukking gebracht op een manier die ik nooit meer zal vergeten en die me ingeval van eigen lijden altijd de troost zal bieden dat het met mij nogal meevalt.

Ze zal in ieder geval de herinvoering van de doodstraf moeten bepleiten; want daar is de meerderheid van haar aanhang voor. En als een maand later blijkt dat die meerderheid gekrompen is tot een minderheid, dan moet het misschien toch maar niet. En een maand later weer wel. En inderdaad: wat Rita beweert is zo vrijblijvend dat het haast moeilijk is om er tegen te zijn. Maar misschien is dat wel het beste motief om er tegen te zijn.

Rik

Henk en ik hebben ook wel te maken gehad met onvriendelijke Joegoslaven, maar ze werden altijd meteen recht hartelijk als je liet merken dat je geen Duitser was. Op een kleine camping hebben we eens meegemaakt dat een Duits stel werd weggepest.

Het Verdriet van Venlo is drieërlei: de Bende van Venlo, de Bende van Wilders, en de aankoop destijds voor een appel en een ei van "Och waas ik maar beej mooder thoes gebleve" door de perfide Weertenaar Johnnie Hoes, die er "Och was ik maar bij moeder thuis gebleven" van maakte en er schatrijk mee werd.

Ik vergat te zeggen dat wij in 1981 ook naar Yoegoslavië, met een touringcar naar Istrië, en van daaruit het binnenland in over bochtige wegen in jachtige bussen waarvan het middenpad om voor de hand liggende redenen de vorm had van een afvoergoot. Watervallen, druipsteengrotten, uitgestorven strandjes aan verlaten meertjes, chibabcici met tomatenbrij, kolchozeachtige terrassen, maar vooral - inderdaad! - norse, stuurse mensen, voornamelijk vrouwen van boven de 60.

Ik weet ook niet wat de definitie van muzikaliteit is. Virtuoos wezen op de trompet is niet voor iedereen weggelegd. Horen wat er fout is lijkt dikwijls nog wel knapper. Of horen wat er goed is. Om K3 en de smurfen uit mijn huis te weren, laat ik Olle uitsluitend luisteren naar Arrow Classic Rock (ewwooo klessik wok). Gisteren in de auto liet hij merken dat jij precies jouw orgelbuizenoren heeft:

'Goed liedje, waardeloos opgenomen.'
'Wat mankeert eraan dan?'
'Tien keer teveel echo. Maar verder wel steengoed.'

Het was 'Sweet Little Sixteen' van Chuck Berry, uit 1958. Luister maar: orgelbuizenoren.

Rik

Ik kan me vergissen maar ik denk aldoor maar dat die Unzumutbare Zustände in de Michelingids stonden. Waarom je een Duitse Michelingids zou hebben weet ik ook niet maar ja, als je ook een Duits-Servokroatisch woordenboek hebt...

De camping in Budva herinner ik me nog best goed. Er waren daar twee aardige Nederlandse meisjes waar ik mee speelde en er speelde 's avonds een heuse band, wat erg opwindend was. Mostar, dat herinner ik me ook nog. Ik las laatst 'De vliegeraar' en bij de beschrijvingen van Kabul zag ik aldoor Mostar voor me. Dat sloeg natuurlijk nergens op, maar het is de enige stad waar ik ooit geweest ben die voor een groot deel islamitisch was en recent te lijden heeft gehad onder oorlogsgeweld.

Het was er toen best leuk, ik heb niet gemerkt dat er wat loos was.
Jullie wel?

Dag Frank,

Gisteravond van 22 tot 23 uur op WDR III een feature over het ehemalige Yoegoslavië. Ik heb niet echt goed geluisterd, want altijd drie dingen tegelijkertijd, zoals je weet, maar één ding is me bijgebleven: de programmamaakster had een zekere afstand afgelegd "und schon hatte das mithergebrachte servokratisch ausgedient". Na Tito is dus ook de staatstaal "uiteenandergevallen" en zullie jullen, sorry, zullen jullie daarginds met dat woordenboek zowel letterlijk als figuurlijk niet meer ver komen. Hebben jullie het al op Marktplatz gezet?