Ga naar mei!
woensdag 30 april 2008, 06:15 lees reacties
Hoe hard moet die bal nou? Ik heb wel even een helder ogenblik: mijn tafel is precies 75 cm. hoog en die bal van eveneens 75 cm. past er nog onder. Even meten: hij moet nog 7 cm. groeien. De diameter moet 10/9 worden van wat het is, dan neemt het volume toen met (10/9)3, dat kan ik uit m'n hoofd, 1000 gedeeld door 81 maal 9, 729. Een kwart erbij, maar de druk neemt ook toe en ik had er al zo'n 1000 pompslagen bijgedaan, totaal 6000. Na nog eens 2000 slagen kijken hoe groot 'ie dan is.
Na lang geld verzamelen is het zover: de molen wordt herbouwd. De stenen molenvoet wordt gerestaureerd, alles daarboven wordt nieuw gemaakt. We rijden of lopen er vaak langs, het is op de route naar AH. Sneeuwuil weet zeker dat het bovenstuk te groot is voor het onderstuk. Ze begrijpt wel dat er zo'n balcon komt zodat de molenaar met de wieken kan prutsen, maar ze denkt dat het bovenstuk dan op de buitenrand van dat balcon past.
Ik geef toe, helemaal overtuigend is deze foto niet, ik had m'n rolmaat mee moeten nemen.
Nee, dit zegt nog niks. Vanaf dit standpunt krijg ik de beide delen niet op éen foto.
Dan nog maar een plaatje van de houtconstructie. Mooi om te zien, enorme zware en lange balken.
N&R&O komen eten en daarna Monopoly spelen. Ze hebben een gloednieuwe versie van het spel, verNLd. Sneeuwuil en ik zijn allebei grootgebracht met Old Kent Road tot en met Park Lane maar het lot had ons al eerder naar nederlandse straten gevoerd. Die namen, dat ging nog wel, maar de krankzinnige guldenprijzen, daar heb ik nooit aan kunnen wennen. Het spel van N&R&O rekent in euroos, maar met de simpele omrekening van 1£ = 1€, de getallen zijn dus weer zoals ze horen te zijn.
Olle kan goed tellen en rekenen. Waarschijnlijk kan hij ook wel lezen maar hij wil de kanskaartjes niet voorlezen. Bang voor hoongelach? Hij heeft de strategie ook door, zo gauw mogelijk hotels bouwen, hij wint er bijna mee. Het hondje doet net alsof hij hier al jaren woont, de katten doen niet al te moeilijk, Nouschka probeert maar éen keer om op het spel te springen. Een strijd op leven en dood blijkt een heel vredige manier om de avond door te brengen.
Alleen die plastic huisjes, dat is niks.
dinsdag 29 april 2008, 06:14 lees reacties
Naar de dierenarts met Anemoon en Al Poontah voor hun jaarlijkse prik. In de wachtkamer hangen drie nieuwe posters van Royal Canin. De eerste toont het skelet van een hond en wat daar allemaal mis mee kan zijn. De tussenwervelschijven natuurlijk, de kruisbanden en nog heel veel meer. Zo'n heel erg gerekte kruisband heb ik ook gehad, heeft zich vanzelf weer hersteld. Tussen de wervels, daar gaat het met mij weer een klein beetje beter.
De poster ernaast toont het gebit van dezelfde hond. Gingivitis is wel het minste, parodontitis heeft 'ie ook. Doen ze flap-operaties bij honden? Bij mensen wel...
Op de laatste poster ligt de hond op z'n rug. Niet dood, maar om al z'n schimmelplekken beter te laten zien. Dat krijg ik vast ook nog wel een keer, ik ga maar over op Royal Canin brokken.
Nog eens naar de sportwinkel. Het is er niet zo druk als op j.l. zaterdag, een verkoopster wil mij tonen dat ze wel degelijk ballen heeft. Iets wat Gym ball heet, 75 cm doorsnede en slechts €13,95. Dat is goedkoop genoeg om het eens te proberen. Ook nog een pompje à €7,50.
Het is de bedoeling dat je allerlei vreselijke oefeningen doet met de bal, maar gewoon erop zitten mag ook. De eerste oefening is voor de armspieren: de bal oppompen. Na drie kwartier pompen is de bal balvormig maar nog niet hard genoeg. de gebruiksaanwijzing zegt dat de bal 10 cm. moet indeuken als je er op gaat zitten, dat is nu zo ongeveer 30 cm.
Volume van een bol is 4/3 x pi x r3, de straal is 3,75 dm. Dus 4/3 x 3,14 = 4,19, 3,753 = 52,7, 52,7 x 4,19 = 221 liter, maar dat is zonder overdruk. Mijn zitvlak is ongeveer 10 dm2, ik weeg 80 kilo, 8 kilo per dm2, 8/100 bar ofwel bijna niks. Doe maar ruim 10% bij dat volume, 250 liter.
Het pompje heeft een slag van 125 mm bij een doorsnede van 22, volume 11 x 11 x 3,14 x 125 = 47492 kubieke millimeters, ofwel 47 cc. Ruim 20 slagen voor een liter, 5000 slagen om die bal vol te krijgen!
Bezoek van Noëlle, Rik, Olle. Ze gaan een of meer dagen in Suikervlied doorbrengen. Ze komen even binnen, met de hond. Noeschka gaat meteen op hem af, ze snuffelen aan elkaar, verder gebeurt er niets. Rik vertelt over het huis met demente bejaarden waar zijn vader nu woont. Hij vertelt het zo dat je zelf wel zin krijgt om daar te gaan wonen. Wel eerst even dement worden.
Ik heb nog wat dia's gevonden. Tijdens het scannen kan je fijn ballen pompen. Ik zit nu op de bal, hij mag nog wel wat harder. Probleempje: je kan met de bal niet 90° draaien van het toetsenbord naar de scancomputer, daar moet ik nog iets op vinden.
De dia's zijn de eersten die ik ooit maakte, zo'n 35 jaar geleden. Nogal paarsachtig geworden. Daar is wel wat aan te doen. Nou die berk nog wat witter...
Als enigen zijn deze dia's ingeraamd tussen glas. Ik ben blij dat ik dat maar éen keer gedaan heb: meer gemier, dure raampjes, blijkt niet te helpen tegen verkleuren.
Nu ga ik nog 500 pompslagen bij de bal doen.
maandag 28 april 2008, 06:09 lees reacties
Het is zo'n mooi weer dat het lukt om Sneeuwuil uit haar huis te krijgen. Ik stel haar bovendien drie ezels in het vooruitzicht, langs de weg naar Garderen. Het terreintje waar ik ze zag is leeg, gelukkig staan er wel twee op het terreintje ernaast. Sneeuwuil ziet ook overal bloemetjes die nodig geplukt moeten worden.
Door Garderen, langs de molen naar een stukje Gelderland dat ik niet of nauwelijks ken. Een leuk bos met weinig bezoekers, redelijk steile hellingen en nog meer bloemetjes. (Het Sol, om precies te zijn.)
We constateren dat Sneeuwuil alleen gelukkig is als er wat te oogsten is, het geeft niet wat. Bloemen plukken is leuk, een rommelmarkt is ook leuk. (Maar die is er dit weekend niet.) Bij het diascannen tref ik telkens plukscenes aan, in Zundert, enorme hoeveelheden bosbessen. (Tot we merkten dat je daarbij toch wel veel teken opdoet.)
Even bij Suikervlied kijken, we komen er toch langs. De begroeiing van de muren aldaar wil Sneewuil als voorbeeld nemen om zo onze nieuwe tuinmuur op te sieren. Buurman Peter moet nog wat tegels terugleggen: iets minder tegels, dus. En als hij dan meteen de overtollige tegels afvoert, dan hoef ik me daar geen breuk aan te tillen. Wat bij Suikervlied groeit is compatibel met het schrikdraad, zulks in tegenstelling tot de klimop op een andere tuinmuur. Die groeit erg goed, ik moet hem steeds snoeien opdat er geen kortsluiting ontstaat.
Ik vergeet de kwikstaart nog. Met maximale zoom (zes keer) genomen, uitgesneden, niet vergroot of verkleind. Afstand 925 cm. volgens EXIF. Chronologisch hoort 'ie na de eerste foto.
zondag 27 april 2008, 06:09 lees reacties
Een muur van zes-en-een-halve meter lang en twee meter hoog. Die dikke begon om half acht te metselen, was om half een klaar. Hier staan ze de voegen uit te krabben.
De katten mogen weer naar buiten. Okkie zou eventueel wel tegen de ongevoegde muur op kunnen klimmen, maar ik heb het schrikdraad weer aangebracht. Los hangend, gaten in de verse muur boren voor de isolatoren is niet zo'n goed idee. (Twee foto's gepikt van Sneeuwuil.)
Ik ben aan het googelen naar 'balstoel', dat levert niet veel op, 'zitbal' is veel beter. Het schijnt ook een attribuut voor sporters te zijn, dus even naar de sportwinkel om een bal te proberen. Ja, die hebben we, een sportwinkel en ik weet zelfs waar die is: naast Ichtus, de bijbelwinkel.
De grootste ballen die de sportwinkel heeft zijn wat voetballen. In de verste hoek. In de hoek daar tegenover wat rolschaatsen. Verder is de gehele winkel gevuld met sportkleding, dat schiet niet op. Het schijnt ook populair te zijn tijdens de zwangerschap, zo'n bal. Maar Prénatal hebben we hier niet.
Verder googelen dan maar: deze is leuk, maar niet bedoeld als 'goed voor je rug', wel 'slecht voor je portemonnee'.
Dit lijkt er meer op, eentje van 75 cm. zou ik moeten hebben. Het schijnt dat Lidl ze ook wel eens heeft...
Dan nog even met Sneeuwuil naar AH. Terwijl Sneeuwuil aan de bloemen snuffelt komt Yvonne op ons af. Op de vraag met wie ze hier is zegt ze "met m'n vader", en wijst in de richting van een manspersoon bij de kassa. "Die met die trui met oranje streepjes?" vraagt Sneeuwuil. Yvonne denkt even, antwoordt dan langzaam (ze zegt alles heel langzaam) "ja, oranje streepjes en rode streepjes en gele streepjes". Geen misverstand mogelijk, die moet maar jurist worden.
zaterdag 26 april 2008, 06:24 lees reacties
Fietsen, zou kunnen, maar ik durf niet. Lopen gaat heel goed na de eerste tien meter. Ik wandel heel Ermelo door, kom terug langs het station. Daar staan drie lege kasten voor 'Metro' en twee halfvolle voor 'De Pers'. De Pers schijnt €60.000 per dag te kosten, dat kan niet lang meer duren...
Het was me al eerder opgevallen: ik ben plotseling scheef. Scheef, omdat er iets in die rug scheef zit. Ik probeer dat te fotograferen terwijl ik zo recht mogelijk sta. Dit om het te kunnen vergelijken met m'n stand als die rug weer klaar is.
Bij de wandeling merk ik het ook: m'n rechterarm slingert vrolijk heen en weer, de linkerarm schuurt over me bloes. Vreemd. Nu nog even naar de Supercoop om vast te stellen dat ze geen ve-tsin hebben. Wel een vakje voor dit product, maar dat staat vol met andere potjes van dezelfde fabrikant.
Weer thuis. Ik probeer Sneeuwuil mee te krijgen voor een wandeling naar AH, dat lukt. We gaan even bij Action naar binnen, daar schaffen we ons een groene kolibri aan voor €0,59 als ik mij niet vergis. Dan naar AH, die heeft wel ve-tsin, als je maar diep genoeg ik het ve-tsinvak graaft.
Ik lees Darwins moordbekentenis. Ondertitel: de ontwikkeling van het denken van Charles Darwin, en dat is precies wat het is. Hoe hij ging denken over evolutie en hoe hij van z'n geloof viel. Heel goed geschreven, 239 bladzijden, dat is te doen.
vrijdag 25 april 2008, 06:19 lees reacties
Rug komt voor in 253 bestanden van dit log. Dat kan niet kloppen, ja, het meeste is een stukje van terug, of, 30 keer, brug. Nog eens beter kijken, toch wel 54 keer echt rug. Vaak behelst het een tekst over een kat die op je rug springt, het gaat ook wel over andere heren die door hun rug zijn (nooit dames). Niet erg verhelderend. Het doosje van de Diclofenac is uit 2005, ja, dat is de vorige keer dat ik flink last had. Eens in de drie jaar, dat is te doen.
De nieuwe computerstoel voldoet goed, maar hij zakt ongeveer een millimeter per minuut naar beneden. Ik wil hem in de hoogste stand hebben, na twee uur zit ik zo ongeveer in de laagste stand.
Lang geleden kocht ik op een rommelmarkt in Luik een grote zak met slangenklemmen. (Leuke rommelmarkt was dat. Als je een fijne mitrailleur of een knappe granaatwerper nodig had, daar kon je 'm vinden.) Merkwaardig dat je in de loop der tijden toch heel wat slangenklemmen gebruikt, er zijn er nu nog maar een stuk of zes over. Eentje zit er nu om de poot van de stoel: die zakt geen micron meer!
Via de gisteren gemelde tentoonstelling naar Putten. De tentoonstelling ondertrof mijn laaggespannen verwachtingen, de kunst van Wil was lang niet het slechtste. Ik zou cursisten eerst een tekentest afnemen. Bij niet slagen verplicht eerst een tekencursus volgen. Of overplaatsen naar de keramiekcursus, elke vreemd gevormde kleimassa wordt gebakken en tentoongesteld.
In Putten even naar de Kringloper. Ik kan heel goed uit de auto komen, er in is veel moeilijker. Bij de scharrelslager blijf ik in de auto zitten, Sneeuwuil draagt samen met de slager twee dozen hart de auto in. Geen stukje worst...
Weer thuis, Sneeuwuil pakt de dozen uit, er blijkt toch een stukje worst te zijn! Dan draagt ze ook nog mijn oude computerstoel de kamer in omdat die toch beter dan niks is. Ik hou dat maar zo, met die rug.
donderdag 24 april 2008, 06:19 lees reacties
De katten zijn binnen opgesloten, buurman Peter sloopt de tuinmuur. De Rexen vinden dat wel interessant, de andere dieren moeten er niets van hebben.
Even naar de Kortlanglaan, de meubels van de Kringloper, een andere computerstoel uitzoeken. Opstaan van de oude stoel is een zeer pijnlijke ervaring, vandaar deze wilde aankoop. Opstaan van elke stoel is nogal pijnlijk, het is de vraag of het veel zal helpen.
We vinden een stoel, van Ahrend, die er niet uitziet maar wel functioneel is, voor €5,00. Terug naar Ermelo over de Harderwijkerweg, daar is enige stagnatie. Ik vermoed dat men bezig is met de reconstructie van een misdrijf. We rijden stapvoets, maar juist op het punt waar wat te zien zou zijn kan je weer met volle vaart verder.
Sneeuwuil stond er op de stoel in de auto te tillen, later er weer uit, daarna ook nog de trap op, naar de computerkamer. Ik tik dit, zittend op de nieuwe stoel. Hij is in hoogte verstelbaar maar je kunt ook iets met de rugleuning doen. Zover mogelijk naar voren lijkt het beste. Nu eens zien of ik kan opstaan, zo niet, dan is dit de laatste regel van dit log.
Dat valt mee. Bijtijds beneden voor een bezoek van Corry uit Apeldoorn. Gesprekken over katten, kattenziekten, doje katten, etc. Corry gaat weer, ik probeer te gaan staan. Met enige moeite lukt dat, even naar buiten, een eindje lopen. Er is een tentoonstelling van kunst, met een bijdrage van Wil, een buurvrouw van drie huizen verder. Ik verwacht er weinig van maar niet zo weinig: gesloten. Wel erg mooi weer om nog wat verder te lopen.
Weer thuis, buurman Peter heeft samen met z'n broers al het puin afgevoerd en nieuwe stenen aangevoerd. Nu gaan we wachten tot zaterdag, dan komt de metselaar metselen. Vooral de katten zijn kwaad: ze mogen al die tijd niet naar buiten...
woensdag 23 april 2008, 06:26 lees reacties
Een linkerbeen is fijn als je wilt lopen. Verder heb je het niet zo nodig, tenzij je het koppelingspedaal van een auto wilt bedienen. In 1995 had ik de ziekte van Lyme, waardoor mijn linkerbeen iets van z'n fantastische souplesse verloren had. Reden om een auto met automatische versnelling te huren. De enige automaat in de wijde omgeving van Zundert was een Volvo, in Roosendaal. Ook nog met airco, die auto beviel ons heel goed.
Even later lag ik in het ziekenhuis. Niet helemaal juist: meestal liep ik door het ziekenhuis, of om het ziekenhuis, met een infuuspomp op een verrijdbaar onderstel. Midzomer, prachtig weer. Intussen ruilde Sneeuwuil onze Renault tegen een Volvo. Precies zo'n Volvo als we gehuurd hadden, weliswaar zonder airco maar die liet ze ook nog eventjes inbouwen. Toen ik na een maand uit het ziekenhuis kwam kon ik zo in de Volvo stappen.
Die Volvo was groot, maar door z'n 'gewone auto model' kon je geen grote vrachten vervoeren, een tuinstoel bijvoorbeeld kreeg je er bijna niet in. Hij had wel een trekhaak, en een aanhanger trekken met een auto met automaat is iets geweldigs. Bouwmaterialen vervoeren was dan ook geen probleem. De Volvo zelf had nogal eens de Wegenwacht nodig, een keer op de Utrechtse Baan in den Haag, die betonnen bak. Niet het leukste plekje van Nederland.
Nu hebben we al geruime tijd het Fordje. Je zou zelfs op dit log kunnen vinden hoe lang. Geen automaat, schakelen blijken we na tien jaar Volvo nog te kunnen, mijn linkerbeen is weer als nieuw. Wel een airco, veel kouder dan die van de Volvo. En een grote achterdeur, tuinstoelen vervoeren is geen probleem. Wegenwacht heeft 'ie nooit van gehoord en parkeren, dat kan op hele kleine plekjes.
Als ik erg veel bouwmaterialen had vervoerd dan begaf mijn rug het. Een of ander zenuwtje dat ergens een beetje klem zit, gaat vanzelf weer over. 'Vanzelf', dat wil wel eens een paar weken duren. Met zo'n rug voelde ik mij het beste op een stoel van de Volvo, alsof je in een reuzenhand gekoesterd werd.
Buurman Peter heeft z'n bouwrommel tamelijk netjes opgeruimd, maar het tuinpad wil toch nog eens extra geveegd worden. Klein gruis wil uit de tuin geharkt worden. Dan zijn er nog een heleboel afgevallen bladeren die je het makkelijkst op kunt rapen. In de raaphouding springt dan Anemoon of Miezelientje op je rug terwijl Nouschka zich met elke handeling bemoeit. Tijdens het vegen, harken of rapen begeeft mijn rug het weer eens. Had ik nou nog maar een Volvostoel...
Even boodschappen doen met het Fordje. In- en uitstappen is het moeilijkst, zitten gaat wel. Maar een Fiëstastoel is geen feest. Sneeuwuil moet alles tillen, (drie zakken kattengrit!) met het risico dat haar rug het ook begeeft. Zou je dan de Thuiszorg kunnen bellen?
Zou de Thuiszorg een nieuwe vloer in de computerkamer willen leggen?
dinsdag 22 april 2008, 05:47 lees reacties
Bekenden van ons, Jo en Max, hebben een zoon, Gijs. Een verhaal over Gijs en Alma, februari j.l, even kort samengevat:
Gijs heeft via een datingsite Alma gevonden. Klein probleem: Alma woont in Buenos Aires, Argentinië. Gijs gaat er een paar weken heen, ze zien het allebei wel zitten. Alma is orthopedisch chirurg, ze wil in mei naar NL komen.
We dachten 'orthopedisch chirurg', daar zal wel iets mis gegaan zijn bij de vertaling, zal wel pedicure betekenen. En ze is natuurlijk op Gijs z'n geld uit en op een enkele reis Europa. Jo en Max hadden ongeveer dezelfde mening.
Een paar weken geleden werd Gijs verzocht even de kosten van een ticket over te maken, Alma wilde nù naar Nederland komen. Iedereen behalve Gijs zag de bui al hangen: die incasseert en daarna hoor je er niets meer van. Maar het ging anders, Alma kwam wel degelijk. Trok in bij Gijs, wilde geen contact met z'n ouders. Een klein buitje hing er dus nog steeds.
Na een paar dagen kwam het er toch van, van het contact met de ouders. Omdat Gijs werkt trok Alma daarna veel op met Jo. Die relatie werd heel goed ondanks het taalprobleem. Ze blijkt toch wel iets chirurgachtigs te zijn, ze heeft nogal wat problemen met haar familie en ze heeft nogal wat problemen met Buenos Aires. En geen chirurgachtig inkomen?
Nu wil ze een verblijfsvergunning. Jo zoekt dat uit, googelt de hele IND bij elkaar, ontdekt dat inburgeren nogal wat kost, is daarvoor geld aan het verzamelen. Sneeuwuil wil meehelpen, ze spaart de winst op kittens in een potje. Die winst geeft ze aan mensen die zwerfkatten opvangen, zoals eerder beschreven. Nu vindt ze dat ze dat geld ook wel kan besteden aan zwerfchirurgen.
Een lang verhaal, alleen om 'zwerfchirurgen' te kunnen citeren. Daarom nog even iets heel anders: An Engineer's Guide to Cats.
maandag 21 april 2008, 05:53 lees reacties
Ze weet haar vreemde ideeën wel goed te brengen. Had ik dat al gezegd, over Wikipedia? Dit dus, misschien wel voor de tweede keer: werkt goed voor feiten, minder goed voor meningen. Dat doet Rita, een wiki maken die dan door het volk veranderd kan worden. We kijken Buitenhof.
Als je nooit eerder van Rita gehoord zou hebben dan zou je de gedachte misschien wel aardig vinden. Als zo een programma tot stand komt, democratischer kan het niet. Een charismatische dame, ook dat nog. Maar als je dan de naam van haar beweging hoort ga je toch twijfelen. Trots op voetbalsupporters? Trots op comazuipende kinderen? Waar moet ik nou trots op zijn?
Misschien ben ik te oud voor iets nieuws. Ik wil zoals vroeger stemmen. En dat er dan vier jaar geregeerd wordt. En dat ik niet tussendoor aan mijn kop gezeurd wordt. Na vier jaar bedenk ik dan wel of ik tevreden ben over de afgelopen periode.
(Ik kan op de ritasite maar éen wiki vinden. "Een recept voor ellende", Bolkestein heeft gelijk.)
Wij zijn heel moderne zeer trendgevoelige mensen, zo hebben wij bijvoorbeeld al geruime tijd een dvd-speler. Helaas kijken we slechts zelden naar een dvd, zo eens in de drie jaar misschien. Ik moet dan ook heel lang denken om te weten hoe je de drie afstandsbedieningen moet benaderen om iets van de inhoud van een dvd te zien.
Ik zet eventjes 500 gescande dia's op een cd. Verkleind tot 800 pixels, meer laat de tv toch niet zien. Nu wil ik zien of mijn methode klopt, de cd gaat in de dvd-speler. Ik meen te weten dat dat kan, een cd in de dvd-speler, ze hebben in elk geval dezelfde buitenmaten.
De tv aan, de dvd-speler aan, niks. Als ik met goed herinner zitten er twee van die stekkers met erg veel contactjes achter op de tv, ja, juist, scart-pluggen. EXT 1, dat is de ouwe trouwe videorecorder. Dan zal EXT 2 toch wel dat dvd ding zijn? Nee, nou je het zegt, daar had ik het snoertje van de camera ingestopt, kattenfilmpjes kan je zo op de tv zien.
Nou weet ik het weer, de dvd-speler werkt via de videorecorder. Ik zit voor al die apparaten, samen met Nouschka. Die pakt afwisselend de afstandsbedieningen en mijn hand en ik zie nog steeds niks van m'n disk, het is om gek van te worden. Sneeuwuil redt me, ze sluit Nouschka op in het zijkamertje.
Ik begin te vermoeden dat ik de juiste procedure volg maar dat er een scartkabel niet zit waar hij zitten moet. Alle apparaten zijn van achteren in principe onbereikbaar. Soms is er iets verschoven en dan kan een klein katje, Flosje bijvoorbeeld, toch wat kabels verwijderen. Dat is hier ook gebeurd, ik kan net een hand achter de dvd-speler wringen en daar op de tast de scartkabel weer inpluggen. Het werkt!
Zo zorgt Flosje er voor dat we nog eens aan haar denken...
zondag 20 april 2008, 06:09 lees reacties
Ik fiets richting Leuvenhorst want oostenwind. Maar hier was ik deze week al, voor de variatie maar eens de eerste links. Een stuk bos wat mij onbekend voorkomt, met steile hellingen. Hier waait het niet, zon is er ook niet, ik heb maar een vaag idee van m'n rijrichting. Opeens verharde weg, wel erg dicht bij Harderwijk. Nou goed, dan maar even naar het centrum.
Bij de bibliotheek staat een bord dat verwijst naar een fototentoonstelling. Het is niet duidelijk waar precies, de bibliotheek is heel erg gesloten. Zaterdag en ook nog verbouwing. Achter de bibliotheek zegt het bord bij nadere bestudering, Academiestraat 7. Ja, hier was vroeger de universiteit! Maar waar is die tentoonstelling nou?
Ik loop door de hortus, vind geen tentoonstelling. Ik loop nog eens door de hortus, kijk wat verder dan mijn neus lang is: een heel oud gebouw! Dat gebouw heet ook Hortus, helaas zit er een deur zonder deurknop of bel in. Nog een hoek om, daar is een dichte deur maar die laat zich openen. Eindelijk.
Een heel mooi oud gebouw, met een enorme schouw en een heel primitieve kachel. En een mevrouw die de boel bewaakt en die blij is met tenminste éen bezoeker. De foto's, daar word ik niet vrolijk van. Ik overweeg om mijn camera in de dichtstbijzijnde vuilnisbak te deponeren, zo mooi maak ik ze nooit. Bij de tweede die ik zie vermoed ik dat er gephotoshopt is, maar de meesten zijn gewoon prachtig. Sommige waarschijnlijk met behulp van enorme telelens en statief gemaakt, andere gewoon heel goed gezien.
Weer buiten, Dixons is geen 100 meter verder, even naar de spiegelreflexen kijken. Ze worden steeds goedkoper, zelfs met een redelijke telelens. Maar zo'n enorm apparaat meezeulen en nog steeds zeer matige foto's maken? Nee!
Fermé le lundi
In 1980 was dat. Lundi, dat weet ik niet zeker, fermé, dat wel. Het verwerken van de scans met Picasa2 gaat geweldig. De horizon horizontaal maken, dat gaat zo mooi dat je er bijna tranen van in je ogen krijgt. En dat prachtprogramma is gratis!.
zaterdag 19 april 2008, 06:01 lees reacties
Van links en rechts stromen de kadobonnen toe, iedereen houdt van ons. Die van de westelijke buurman meldde ik gisteren, die van de oostelijke buurvrouw al in februari. Nog steeds niet geïncasseerd, die oostelijke bon.
De buurvrouw is geboren in Putten, de kadobon komt ook uit Putten, is daarom vooral inwisselbaar bij de Puttense middenstand. Ik moet toch even naar de scharrelslager, er zijn heel aardige boekwinkels in de Dorpsstraat, naar Putten!
Ze bestaan wel, boeken van €10, de waarde van de kadobon. Maar ik ben zo gewend aan boeken van €0,25 dat ik ze toch allemaal veel te duur vind. Twee computertijdschriften dan, maar wat daar in staat heb ik al op het internet gelezen. En de bijgeleverde DVD met software? Voor zover die software me interesseert heb ik die ook al van het web geplukt. Ik ga m'n bon maar besteden aan 'gewone' boodschappen.
Geen fietsweer, wel scanweer. Ik heb wel eens een diafilm gekocht die je ingeraamd terugkreeg. In kartonnen raampjes, dat wel. En die raampjes zijn een heel klein beetje groter dan ze zouden moeten zijn, ze staan een heel klein beetje bol in de transportslee. Ik had ze daarom overgeslagen bij m'n eerste scanpogingen, ik verwachtte niet veel van een scan. Nu toch maar eens proberen, het blijkt erg mee te vallen.
Ik zit nog wel met het sorteerprobleem. Ik wil vijftig kleine plaatjes op het scherm zien, dat kan Irfanview. Maar dan wil ik een plaatje kunnen verslepen naar een andere plaats. Als ik klaar ben met verslepen dan moet er iets met de namen van de plaatjes gebeuren waardoor de nieuwe volgorde vastligt.
Ik zoek op het www of zoiets bestaat, ik overweeg tegelijkertijd hoe ik zo'n programma zelf zou kunnen schrijven. Al gevonden, de nieuwste versie van Picasa! Plaatjes verplaatsen gaat zo sprookjesachtig mooi dat het verplaatsen een doel op zich wordt. Dat moet nou ook weer niet...
vrijdag 18 april 2008, 06:00 lees reacties
Ook bij geiten is zwart helemaal in. In Elspeet, daar houden ze ook erg van zwarte kousen. Nu het daar toch over gaat, dat vliegtuig in de Congo, zo ongeveer 36 doden, voornamelijk op de grond. In het vliegtuig een zendeling, meneer Mosier, met vrouw en twee kinderen, ze overleven het. Mosier:
"We couldn't believe that our family of four could all escape a plane that was crashed and on fire, but by God's mercy, we did," he said.
Mosier said he believes the family made it for a reason.
"I think the Lord has a plan for us, otherwise we wouldn't have survived," he said. "He still has work for us to do."
Tijdens m'n fietstocht denk ik over een logtekst. Heel cynisch, heel sarcastisch, heel grappig, liefst alle drie tegelijkertijd. Maar sterker dan het CNN bericht wordt het toch niet.
Gelukkig kom ik de schaapskudde tegen, die van Ermelo. Hier doen we niet aan de mode mee, éen zwart schaap, gekker wordt het niet. Een nieuwe herderin, met nieuwe honden. Deze honden verstaan zowaar nederlands: 'links', 'rechts' en 'genoeg'. (Meestal zijn die honden in Engeland afgericht.)
Nu ben ik dia's aan het scannen die niet op volgorde staan. Er wordt gekampeerd, er wordt van alles in Den Bosch gedaan en we zijn ook nog in Venetië. En dat dan telkens afwisselend. Vroeger had ik zo'n verlicht paneel waarop je dia's kon sorteren, je ziet ze nog wel eens bij Kringlopers. Maar als ik ze zou sorteren moet ik ze opnieuw scannen, nee, ik sorteer ze wel op de computer.
Buurman Peter wil de nieuwe muur iets hoger maken. Wat zou hij achter die muur allemaal willen uitspoken? Maar hij komt met een dinerbon à €50,00 aanzetten, voor de overlast. Dan kan je moeilijk z'n plannen dwarsbomen...
Neef Erik heeft een nieuwe website. Mooi, maar dit vind ik leuker.
donderdag 17 april 2008, 05:59 lees reacties
Op mijn inkooptocht kom ik langs de fotowinkel. Daar hebben ze een Pentax die gezichten herkent. Waarschijnlijk bedoelen ze niet dat het apparaat weet wie er voor de lens staat maar wat de kop is van wat er voor de lens staat. De tekst hier rechts is niet erg leesbaar, maar als er iemand naast een palm of een monument staat dan komt die iemand scherp in beeld, niet de palm en/of het monument. Maar als die iemand nou naar het monument kijkt? Dan moet de camera een profiel herkennen! En huidskleur, hoe zou het daar mee zitten? En als er nou eens twee mensen op de foto willen, op wie stelt de E40 zich dan in?
Wij zoeken een camera met kattekop herkenning, maar die hebben ze niet. Niet in de aanbieding, in elk geval. En deze heeft geen doorzichtzoeker, nee, laat maar.
We hebben ongeveer veertien van deze stoelen. Erg mooi, maar niet helemaal vrij van houtworm. Dode houtworm, dat wel, maar het maakt ze tamelijk zwak. En het maakt ook dat houtlijm geen houdtlijm is. We hebben er ook al ongeveer zes weggesmeten wegens te slecht. Nou, deze hier heb ik net weer eens gelijmd. En een kattenkooitje gerepareerd.
En heel veel dia's gescand. Het is 1987. Zelfontspanner.
woensdag 16 april 2008, 06:35 lees reacties
Leesvoer over de dollar. Ik kan maar niet onthouden wat een trillion is. Wikipedia weet het: heel erg veel of nog miljoen keer meer. Long of short, de dollar is amerikaans, een trillion is miljoen maal miljoen. De staatsschuld, $43 trillion. Even zien hoeveel inwoners de USA heeft: 303755274 mensen. Nou nog éen sommetje: 43000000000000/303755274=141561. In Euroos is het wat minder erg, maar toch wel EEN TON per persoon, van jong tot oud, je wordt ermee geboren. Dat kan niet goedkomen...
(Hoe zit het in Nederland? 219000/16,4=€13353, bijna niks vergeleken met de USA)
Een eindje fietsen, ik denk nog over de eerste alinea. De schuld per inwoner is eigenlijk minder interessant dan de schuld in verhouding tot het inkomen. De onvolprezen Wikipedia heeft ook daarvoor een lijstje. De USA op plaats 38, Nederland op plaats 74. Lager is slechter! Een heel merkwaardig lijstje: allerlei landen doen het veel beter of slechter dan je zou verwachten, Zimbabwe staat vlak bij Nederland, Japan staat op 3. (Zimbabwe snap ik: dat is zo'n puinhoop, daar wil niemand iets aan lenen. Zo maak je geen schulden.)
Ik dwaal over de hei en door het bos, als vanzelf kom je dan bij Formido. Nee, vinyltegels hebben ze niet, maar dat wist ik al. Wat ze wel hebben is een foldertje van Beamix. En alle producten van Beamix, maar die passen niet in mijn fietstas.
In Radewijk had we een dodekop vloer. Door een echte aannemer aangebracht, een aannemer die nog nooit van dodekop gehoord had. Cement, en daar doe je wat rode poeder door. Dat moet ook met spul van Beamix kunnen.
Weer thuis. De Beamix site geeft mij de mogelijkheid 'Je suis un bricoleur' aan te klikken, maar het kan ook in het NL. Een heel goed werkende site, ik kom al snel bij iets bruikbaars. Hetzelfde als waar het foldertje me naar toe wilde hebben, prachtig. Nou nog dodekop.
dinsdag 15 april 2008, 06:08 lees reacties
Jeanine stuurt een bewijsstuk, Diesel heeft z'n €350 wel degelijk verdiend. Jannie stuurt ook een kaart per snailmail, de poezen bedanken voor ons bezoek. (deze kaart)
Maar nu eens even iets heel anders. Wat nu mijn computerkamer is was ooit gedacht als slaapkamer. Er lag een donkerbruine vaste vloerbedekking in, naar schatting de eerste na de bouw van het huis. Die heb ik er uit getrokken, een kale betonvloer bleef over.
Ik heb de vloer met betonverf bewerkt, heel mooi al zeg ik het zelf. Rood in het midden en een grijze rand van 10 centimeter rondom. Dat was prachtig maar dat bleef het niet. Het beton is teveel zand en te weing cement, het vergruizelt als je er over loopt. Van de deur naar de computers is een grijs pad gesleten. Met andere woorden: het ziet er niet uit.
Ik maak een werktafel graag vast aan de muur. Dan staat 'ie lekker stevig en het spaart je nog twee poten ook. Twee tafels in die stijl staan in de computerkamer. Er staat ook nog een diepvrieskastje (met runderhart gevuld), een wasmachine, een kastje met diamanten en een zonnebank. Met andere woorden: kamer leegmaken is geen optie.
Dat leegmaken zou handig zijn om iets aan de vloer te doen. Het is redelijk weer, ik fiets maar eens naar Harderwijk, daar is Kwantum. En tegenover Kwantum is Gamma en iets verder Praxis. Ik denk al fietsend aan vinyl tegels, die kan je om een tafelpoot heenleggen, dan de tafel even optillen en een tegel onder de poot.
Kwantum heeft vinyltegels! Helaas, ze zijn afgrijselijk lelijk. Ze hoeven voor dit doel niet echt prachtig te zijn maar dit gaat te ver. Kwantum heeft ook laminaat, in allerlei soorten. Redelijk mooi, maar je moet aan éen kant beginnen en dan vandaar uit de kamer volleggen, die truc met de tafelpoot kan dan niet.
Gamma heeft geen vinyltegels, wel laminaat. Op de goedkoopste krijg je twee jaar garantie, op de duurste 10. Ook hier redelijk mooi, maar die tafelpoten...
Praxis heeft bijna niks. Ik fiets maar eens verder. Thuis even Googelen: dit zou kunnen, wel erg duur. Of een gietvloer?
Conclusie: ik weet het nog niet.
maandag 14 april 2008, 05:59 lees reacties
Naar Ede. Volgens Jeanine is Bontje een aantal malen gedekt. We gaan ook nog even een Goed Werk doen, namelijk naar Jannie, onze vaste klant. Die zit helemaal in haar eentje met acht katten, tig kippen en alle gordijnen dicht.
Van Jeanine naar Jannie stuurt TomTom ons lang het station Ede-Centrum, eindelijk iets wat ik herken van een halve eeuw geleden. Drie of vier december '56 kwam ik daar voor het eerst, ik moet heel wat keren de wandeling naar de Elias Beekmankazerne gemaakt hebben. Van de huizen daar in de buurt is er niet eentje meer dan 20 jaar oud, onherkenbaar dus. Maar de weg?
Die groene pijl, daar was ooit de kazerne, nog geen twee kilometer van het station. Van de weg herinner ik me een dennenbos met daarin een mededelingenbord. De tekst op dat bord was "Geen kerstfeest bij een gestolen boom", ook toen waren ze in Ede al aardig crimineel. Op het satellietbeeld van Maps zie je wel iets wat voor een dennenbosje zou kunnen doorgaan. En de onduidelijke vlekken, dat zijn de gecensureerde kazernes.
We hadden al enige tijd niets van Jannie gehoord, terwijl ze van nature nogal een regelmatige beller is. Nu blijkt dat ze niet durfde bellen, omdat ze van slag was omdat Anemoon weg zou gaan. Eigenlijk wilde zij Anemoon wel hebben, maar Sneeuwuil wilde A. niet naar een adres zonder tuin laten gaan. J. belde niet omdat ze bang was dat ze dan zou gaan zeuren over A. Toen ze hoorde dat A. toch bij ons bleef was dat een hele opluchting. Toen we ook nog op bezoek kwamen, zelfs met Bontje, was ze helemaal gelukkig.
Sneeuwuil maakte tig foto's, die moeten allemaal afgedrukt worden omdat Jannie nog steeds geen internet heeft. Het was leuk om 'onze' katten te zien, maar je moest wel heel gauw kijken. Ze zijn maar éen mens gewend, ze zijn daardoor erg schuw.
Als TomTom zich een beetje vergist had daar in de buurt van Ede waren we Bert tegengekomen, in Amerongen. En dan had ik die paardenfoto kunnen maken!
zondag 13 april 2008, 06:11 lees reacties
Bezoek van Aafje en hoe-heet-ie, uit Ens, kopers van Flos. Ze komen van een ander koopadres, met Candy. Candy is een Maine Coontje van dezelfde leeftijd als Flosje. Ze nemen haar mee naar binnen, wat enig geblaas veroorzaakt. Dan komen M&Y ook nog, kattenspullen terug brengen die M. geleend had om haar spreekbeurt op te leuken. A&h-h-i&C&F vertrekken naar Ens, ik vertrek naar de tuin.
Buurman Peter is klaar met de schuurmuur. De katten zijn een aantal dagen binnen geweest omdat het schrikdraad even weg moest. Ik breng het weer aan, provisorisch, want volgende week gaat Peter (Lees voor Peter een van z'n kornuiten: timmerman, metselaar, voeger of Peter zelve. Of stratenmaker want dat is Peter in z'n diepste wezen.) voegen.
Weer weken later gaat hij z'n oude schuur afbreken en daar een prachtige muur voor in de plaats zetten. Zal ik wel weer iets met het schrikdraad moeten doen.
Maken jullie je grote zorgen over Sneeuwuils laptop? Heel aardig, maar hij doet het alweer. Het kattenbakschepje doet het ook, al een week of twee. En met het diascannen gaat het ook heel aardig, dank u. Alleen fietsen, dat komt er niet van.
zaterdag 12 april 2008, 06:20 lees reacties
Een paddestoelvormige rookwolk. Nee, dat is overdreven, meer zo'n ijl wierookachtig spiraaltje. Het ruikt wel anders: smeulend isolatiemateriaal.
Bron: Sneeuwuils laptop.
Goed nieuws: Bontje en Diesel (de kater in Ede) doen het. Deze keer niet voor niets naar Ede gerede.
Ik heb al eens beschreven hoeveel schroefjes er in Sneeuwuils laptop zitten. Die draai ik er uit, localiseer het smeulende onderdeel, vind een los draadje. Los: is dat oorzaak of gevolg? Ik maak het draadje vast, schroef alles weer in elkaar, stekker in 't stopcontact. Weer zo'n rookwolk, het losse draadje was kennelijk een gevolg.
Ik verzoek mijn eigen laptop om Sneeuwuils mail te ontvangen, dan heb ik de tijd voor een nog grondiger onderzoek naar dat gesmeul. Maar geen tijd voor avonturen...
vrijdag 11 april 2008, 05:54 lees reacties
Sneeuwuil wil de sleutel hebben van de tuinpoort van de buren, voor het geval dat er toch een kat ontsnapt. Dat wil ze al langer, dat werd min-of-meer toegezegd, maar het kwam er niet van.
Nu vraagt ze buurvrouw Petronella om de sleutel. Die doet een beetje moeilijk, zegt dat ze zo op haar privacy gesteld is. Sneeuwuil wijst dan op haar gebrek aan privacy: twee man in de tuin, met stenen en metselkuipen. Dat overtuigt Petronella, Sneeuwuil krijgt de sleutel.
Bezoek van Bert, per fiets. We krijgen 'De wind in de wilgen', hij leent delen van 'Het Bureau'. Intussen scan ik dia's en tegelijkertijd een tekst van Rik. Ooit van electronen in inkt omgezet, de electronen zijn spoorloos, nu weer van inkt naar electronen. Die tekst dus. Moeilijk, twee scanners beurtelings bedienen, maar het lukt.
Dan weer eens een reisje naar Ede, Bontje is nu echt krols. We zijn een kwartier binnen bij de kater, er gebeurt nog niets. Dan maar weer gauw naar huis, kijken hoe het met Peter z'n schuur staat. Er is een heel stuk gemetseld, zaterdag volgt de rest. Misschien is dat een mooi moment om Bontje weer te halen?
De oude kaart van de TomTom stuurde je zo lang mogelijk over de snelweg, als je koos voor de snelste weg, via Ede-Zuid. Met de nieuwe kaart moet je via Ede-Noord, iets langer over 50-km wegen, toch wat sneller, in elk geval veel korter. Het lijkt even alsof we helemaal fout gestuurd worden maar we bereiken ons doel vanaf de andere kant. Perfect.
donderdag 10 april 2008, 06:33 lees reacties
De grote beschaving is begonnen. Een motorvoertuig voorzien van een bulldozerblad rijdt door het bos. Het haalt alle hoogtepunten van de paden met de bedoeling dat die in de dieptepunten terecht komen. Een pad met diepe karresporen is in het midden vaak nog wel befietsbaar. Dat 'midden' wordt er nu afgeschaafd, daardoor komt tamelijk mul zand tevoorschijn. Ander mul zand ligt in de karresporen. Het pad is nu prachtig vlak maar overal mul.
De ervaring leert dat het toch, vanzelf, wel weer goed komt met zo'n pad. Maar nu even niet.
Gelukkig zijn er nog genoeg onbeschaafde paden. Ik probeer steeds tegen de wind in te fietsen, maar er is geen wind. Soms even een vlaag, uit steeds andere richtingen. Je komt daardoor in stukjes bos waar je anders nooit komt. Leuk.
Buurman Peter bouwt een nieuwe schuur. Het wordt een prachtig bouwwerk, met spouwmuur en isolatie. De binnenspouw is klaar, nu moet de buitenmuur gemetseld worden. Omdat de schuur precies op het randje van z'n erf staat moet daarvoor het kattenhek gedeeltelijk verwijderd worden. Dat hek is in 2004 gemaakt, met hardhouten palen. Die palen blijken nu ernstig verrot te zijn. Als we het hek niet weggehaald hadden was het vanzelf wel omgevallen.
Buurman Peter brengt nu kruiwagens met stenen binnen. Hij heeft pallets neergelegd, daar mogen de stenen op. Onder die pallets weten we zeker dat de lelietjes-van-dalen niet vertrapt worden. Moet ik nou iets met alle overige palen gaan doen? Niet leuk...
Marleen heeft vrijdag een spreekbeurt. Onderwerp: katten. Ze verzamelt allerlei kattenattributen, bedenkt om kwart voor vijf dat ze een tekening van een kattenskelet moet hebben. Om tien voor vijf heeft Sneeuwuil er eentje opgegoogeld, om vijf voor vijf weet ik wat S&M willen: een afdruk op A4 formaat.
Precies om vijf uur, de deadline, kan ik de afdruk overhandigen. Ik zeg zo terloops mogelijk: "Katten hebben geen sleutelbeen". Marleen bekijkt de afdruk, zegt "ja" op een toon alsof ze precies weet wat een sleutelbeen is en alsof ze weet waar dat zou zitten als een kat het wèl had. Waarschijnlijk is dat zo, van dat weten. Leuk.
woensdag 9 april 2008, 05:55 lees reacties
Vroeger had je wel eens éen zwart schaap bij een kudde, nu moet je goed zoeken om het ene witte schaap te vinden. Het was er wel, maar het wilde niet op de foto.
Als we Flosje teveel gaan missen kunnen we hier gaan kijken: Superflos. Pal naast Benegas, geen locatie waar je deze idylle verwacht.
Bezoek van Leonard, zonder Romke. Voorgoed zonder Romke, jammer. Behalve met z'n rijschool is hij ook bezig zich in de e-commerce te storten. Als dat maar goed gaat...
En websites maken, Maxor bijvoorbeeld. Werkt nog niet helemaal! Leonard, probeer 'm ook eens met IE, dat middenveld staat dan links!
Conclusie van het boek over olie: neem een electrische auto. Bladzij 125: 10 m2 zonnecellen op 't dak van je huis is genoeg om de accu op te laden. Ik heb het uit, stukken over beleid en geopolitiek enz. heb ik overgeslagen. Waarom waterstof niks is, nou ja, bijna niks, met onderbouwing, vond ik interessant. De schrijver is chemicus, werkte 9 jaar bij een olieconcern, nu bij het WWF. (Die letters betekenen niet meer World Wildlife Fund maar World Wide Fund for Nature. Hetzelfde maar dan minder wild.)
dinsdag 8 april 2008, 06:08 lees reacties
Naar Putten, dierenarts, met Flosje. Ze krijgt haar laatste inenting en een chip. Daan is in een erg vrolijke bui, het chippen gaat in een keer goed. Flosje is heel gezond, alleen haar tandvlees is wat rood. Ze stinkt ook uit haar bek, als ze je een neusje geeft. (Als je van zo iemand een neusje krijgt heb je daar graag wat stank voor over.) Kan te maken hebben met a.s. wisselen van de tanden, volgens Daan, geen echt probleem. Weer wat geleerd, katten wisselen. (Waar blijven die tandjes?)
Zaterdag gaat Flosje naar de Noord-Oostpolder, we zijn allebei in staat daar sentimenteel over te doen. De vorige keer, afscheid van dat negental, geen centje pijn. Achttal moet ik zeggen, we hebben Miezelientje gehouden.
We hebben het gevoel dat Flosje veel leuker dan gemiddeld is, zou dat nou alleen maar zijn omdat ze in haar eentje kwam?
We kennen onszelf, over een week moeten we naar de Bontgoed site om te weten wie Flosje nou ook alweer was...
Marleen op maandag? Ja, ze komt prentbriefkaarten verkopen. De opbrengst is voor haar school, iets met de gymzaal. En ik dacht dat al die scholen zoveel vermogen hadden verzameld? Even later komt Yvonne, ook kaarten verkopen. Sneeuwuil trapt er weer in, ik moet zeggen dat het best leuke kaarten zijn. Nog later, Yvonne met Anouk. Nu is er geen commercieel doel: Anouk komt haar beugel laten zien. Heel mooi die beugel, Anouks' tanden waren me nooit opgevallen, die van Marleen wel. Maar die heeft geen beugel.
Nadere informatie: stichting doe een wens is mede een doel van de kaartenactie. Je moet hier ontzettend goed opletten.
Nu weer scannen. Ik heb al 1135 dia's gescand, ik kan de vereiste handelingen blindelings uit voeren. Vier dia's op de transportslee, even wat muisklikken (Stomme software: iedere keer dezelfde vraag waar je 'ja' op moet antwoorden), een paar minuten wat anders gaan doen. Dan weer een muisklik en de vier dia's komen weer naar buiten.
Nee, het zijn er deze keer maar drie, het apparaat heeft er eentje opgegeten. Waarschijnlijk ligt die ene dia ergens in het binnenste van de scanner, op een rustig plekje. Toch durf ik niet door te gaan, als de dia het mechanisme blokkeert gaat er misschien iets echt kapot. Dus demonteren, dia opvissen, monteren, verder scannen...
maandag 7 april 2008, 05:54 lees reacties
Sneeuwuil houdt van de Mattheüs Passion. En van de Johannes Passion. Uiteraard van Bach, maar die Jo ook van ene Gebel. Ze ondernam grote reizen om een Passion te kunnen horen, bijvoorbeeld naar Eindhoven, het Philips Ontspannings Centrum. (Dat is daarna afgebroken.) Of naar de kerk in Elburg. (Dat was geen grote reis, we woonden toen om de hoek.)
Ik heb daar helemaal geen oor voor. 'O was ik maar', niet het allermooiste wat ik ken, maar daar kan ik wel naar luisteren. Die Passionen zijn voor mij een ernstige vorm van geluidshinder. Als ze nou hun mond maar hielden dan kon ik het wel negeren, maar dat gezang...
Ik weet dat er talloos velen zijn, al dan niet christenen, die daar anders over denken. Nu is de herontdekte Georg Gebel op de tv, ik bedoel natuurlijk z'n Jo Passie. Een mooie reden om nog maar eens wat dia's te scannen.
Het valt mee, het zijn maar stukjes Jopas, wordt later integraal uitgezonden en door Sneeuwuil gevideorecorderd. Als ze dat bekijkt ga ik wel fietsen.
Nu heb ik de Basisbibliotheek gvonden en ik heb Plugged in, the end of the oil age (goed leesbaar) nog niet uit. Kortom, geen seconde meer te verliezen, het log moet wachten.
Maandag, 21:00, Ned 2, Tegenlicht: Wiki's waarheid. Ik ga kijken.
zondag 6 april 2008, 05:54 lees reacties
Het oog van de orkaan is boven Zeewolde, volgens de weerradar. Een heel trage orkaan, hij beweegt in oostelijke richting, draait daarbij tegen de klok. Ten noorden van Zeewolde is er dus een zwakke westenwind, ten zuiden waait het wat meer. En waar en wanneer het nou gaat regenen?
Als ik op weg ga waait het hier vreemd genoeg een klein beetje uit het noord-oosten, ik ga maar eens die kant uit. Na een paar kilometer bedenk ik dat ik dan wel wat noordelijk uitkom, ik neem het volgende pad rechts. Midden in het bos een heel mooi huisje, met een mooi grasveld er voor. Ik heb precies drie kilometer gefietst en ik zie dat huisje voor de eerste keer. Wie weet wat er hier nog meer voor fraais te vinden is. Alleen die witte gastank, daar zou ik toch wat sparretjes omheen zetten.
Dan weer een goed bekend pad, richting Leuvenum. De wind heeft nog niet besloten welke richting het nou gaat worden. Ik denk over Coriolis en over de aardbol. (Kijk maar niet in Wikipedia, daar staat veel meer over Coriolis dan je wilt weten.) Verder, bos, hei, bos, hei. Op de Ermelose Hei een heel klein schaapskuddetje, niet 'onze' kudde. Even kijken bij de schaapskooi, ja, het bord meldt: 'de kudde is thuis'.
Nu begint het licht te regenen. Ik kan even terug, schuilen bij de schaapskooi, of wat verder, schuilen bij Suikervlied. Koffie in de schaapskooi, en het laatste schapennieuws of koffie uit de senseo van Suikervlied? Omdat ik niet graag terugga besluit ik tot het laatste. De regen wordt minder, dan weer meer, als ik bij Suikervlied voor de deur sta valt er geen drup meer. Even rond kijken, geen koffie, ik ga weer.
Ik stuit bij mijn vertrek op twee Nordic Walkende dames. De ene zegt tegen de andere: "o, er is toch iemand!". Die andere verklaart dat ze huisjes aan het kijken zijn. Ik wijs ze op het huis van An, precies hetzelfde als het onze en nog steeds te koop. Ze lopen met hun vier wandelstokken daarheen.
Weer thuis. Weer scannen. Al die dia's zijn ook wel een soort van log. Niet zo nauwkeurig gedateerd als de hedendaage digitale foto, maar toch wel per jaar opgeborgen. Er zijn veel dia's waar poezen op voorkomen, bijvoorbeeld in Ventië. En een schildpad in Joegoslavië, en geiten in Zuid-Frankrijk. September 1992, die drie geiten.
zaterdag 5 april 2008, 05:48 lees reacties
www.trotsopnederland.nl zou je denken, maar die doet niets. www.trotsopnederland.eu dan, maar dat is een anti-Rita site. Blijft over www.trotsopnederland.com, een dotcom, eigenlijk wel zo logisch.
Ik wilde die acht punten even goed citeren, vandaar dit gezoek.
- onderwijs
- integratie
- regelgeving
- veiligheid
- immigratie
- files
- zorg
- ontwikkelingssamenwerking
Over (1) zegt ze: De visie van Trots op Nederland op het onderwijs, is dat iedereen in Nederland onderwijs krijgt dat aansluit bij zijn of haar capaciteiten. Daar ben ik het mee eens, al zou ik krijgt vervangen door moet krijgen.
Integratie, daar zou ik graag heel anders over willen denken dan Rita. Maar ze zegt het allemaal nogal netjes, weinig spelden tussen te krijgen. Oude allochtonen worden alsnog verplicht de Nederlandse taal leren, dat lijkt me onzin. Als ze die taal na 25 jaar nog niet voldoende beheersen hebben ze waarschijnlijk te weinig taalaanleg.
De provincies afschaffen, prima. De tweede kamer met 75 leden? Vroeger waren het er 100, om de een of andere reden zijn het er 150 geworden. Van mij mogen het er weer 100 worden.
Wat ze over veiligheid zegt vind ik niet erg interessant. En de punten 5 tot 7 noemt ze niet nader. (8) komt wel ter sprake: Ik schat dat tweederde eraf kan, van het bedrag voor ontwikkelingshulp. Ik vind dat een van de echt moeilijke punten, ik vermoed dat niet elke euro ontwikkelingshulp goed terecht komt. En zelfs als die euro wel op de goede plaats komt is het effect ervan niet altijd duidelijk. Het gaat overigens maar om relatief weinig geld, nog geen procent. Mag wel wat meer worden, heb ik nog wat minder last van mijn schuldgevoel.
Wikipedia is een encyclopedie, gemaakt door vrijwilligers. Een heel succesvolle en redelijk betrouwbare encyclopedie. Als een auteur z'n feiten niet helemaal op een rijtje heeft dan is er altijd wel iemand die hem corrigeert.
Rita gaat dezelfde formule gebruiken om een partijprogramma te schrijven. Iedereen kan programmapunten aandragen, iedereen kan alle punten corrigeren. Als fanatiek internetter vind ik dit een interessant idee, als politiek geïnteresseerde vind ik het waanzin: het gaat hier over ideeën, niet over feiten. Stel dat ze een miljoen volgelingen heeft die allemaal een idee over immigratie hebben. Dan zal ze zeer fors moeten gaan redigeren om daar iets bruikbaars aan over te houden. De meeste volgelingen zullen hun idee niet terugvinden in het resultaat, die haken af.
Dan kan je dat programma beter meteen zelf schrijven. Of zou ze dat niet kunnen?
vrijdag 4 april 2008, 06:07 lees reacties
Per fiets, links een boom, rechts een modderplas, ik wil ze allebei ontwijken. De boom is erg hard, maar de modder is erg modderig. Ergens doe ik iets verkeerd. Terwijl ik val denk ik: "logstof"! Als ik met éen hand en éen knie in de modder terecht kom overweeg ik nog even om languit te gaan liggen. Zou wel leuker zijn voor de foto, maar dan moet ik de camera ergens op een boomstronk laten zelfontspannen, nee, te ingewikkeld.
Mijn vorige val is minstens zes jaar geleden. De Grieteweg, in het Putterbos. Een hellinkje na een flinke regenbui, al het losse zand was van het paadje naar beneden gespoeld. Ik rij tamelijk snel het hellinkje af, blijf dan steken in de ontstane zandberg. Het spatbord is harder dan mijn scheenbeen, het litteken is nog zichtbaar. Niet zo'n leuke val als deze laatste.
Ik ben op weg naar Suikervlied met afwasmiddel. Door een logistieke Fehlleistung hebben we groen afwasmiddel, het hoort wit te zijn. Inmiddels hebben we het witte, het groene kan weg. Ik kan in Suikervlied even een hand wassen en de fiets poetsen. De bidon had z'n eigen weg gezocht in de modder, die mag meteen vers water.
Nu nog een stukje door bos en hei, dan ga ik weer scannen.
donderdag 3 april 2008, 06:11 lees reacties
Woensdagmiddag kan je het centrum van Ermelo beter mijden. Dan speelt daar een draaiorgel, 'O was ik maar bij moeder thuisgebleven' met telkens een paar noten verkeerd. Het lijkt wel of er twee orgelpijpen verwisseld zijn, maar even later, 'Roses of Picardy', dat klopt wel. Een buitengewoon lelijk arrangement, maar de herkenbare stukjes zijn goed qua toonhoogte.
Je mag mij best a-muzikaal noemen, ik kan heel goed noten lezen, ik weet alleen niet hoe die noten klinken. Voor een redelijke toonladder moet je ook niet bij mij zijn, maar op de een of andere manier hoor ik wel waar het orgel fout zit. Snel verder, een hoek om, het orgelgeluid verdwijnt. Nou je het zegt, de accordeonspelers zijn eveneens verdwenen. Er zijn er bij die alleen maar geluid maken, een enkeling speelt echt. Deze week dus niet.
Romke de Waard springt opeens uit mijn lange termijn geheugen tevoorschijn. Die zal wel niet de arrangeur van 'O was ik maar' geweest zijn...
Scannen, dia's van Venetië, allemaal een beetje roodachtig. Probleem: Venetië is nogal roodachtig, toch doe ik er een beetje af. Nog een probleem: op de ene computer is het resultaat wel aardig, op de andere zou je alles een beetje anders willen instellen. En geprojecteerd zijn alle dia's mooier. Bij de zeegezichten heeft de computer het voordeel dat je de horizon netjes horizontaal kunt maken. Stadsgezichten worden soms stukken beter als je wat toeristen verwijdert.
Die Nouschka, die is van vorig jaar 3 juni, 10 maanden oud, dus. Nu is ze voor de eerste keer krols. Die Flosje, die is nog geen 12 weken, die probeert Nouschka te dekken, compleet met nekbeet. En ze is ècht geen kater...
Voor wie dinsdag de vliegende piguïns gemist heeft. Erg mooi gemaakt filmpje.
woensdag 2 april 2008, 05:51 lees reacties
Weer om binnen te fietsen, dat kan zo. Als je trapt beweegt het plaatje op het scherm met de juiste snelheid. Alleen plaatjes van de Veluwe hebben ze niet. Het kost slechts $1629.00, ongeveer €1000. Ik ga nog maar wat scannen, dat kost helemaal niks.
Wij doen erg lang met onze citaten. Met 'onze citaten' bedoel ik teksten die we letterlijk zo gehoord hebben. 'Als dat maar geen gevangenis wordt', of 'Ik ben geen neushoorn', om er maar twee te noemen. Door al dat scannen vertoef ik veel op Joegoslavische campings. De meesten waren erg groot, maar op éen campinkje waren we 1 van de 3. Daar hoorden we 'Unzumutbare Zustände' tijdens een gesprek over zo'n grote camping. Niet iets wat je dagelijks kunt gebruiken maar toch wel minstens maandelijks.
Terwijl de ene dia gescand wordt kan ik van de vorige scan de zwarte randjes weghalen, dat gaat ongeveer even snel. Soms moet ik stofjes enzovoorts weghalen, dan duurt het wat langer. Na enige tijd begint het toch wel een beetje op hard werken te lijken, het regent niet meer, maar eens even naar buiten.
Avonturen? Nou nee. Aldi heeft zweedse klompen, €7,99 per stuk. Handig als je maar éen been hebt. De fotowinkel heeft drie verschillende spiegelreflexen in de aanbieding, de Nikon met 'ultrakorte ontspanvertraging' lijkt me wel wat, jammer dat die dingen zo groot zijn. Weer naar huis, nog wat scannen en dit tikken.
Nouschka duwt heel hard tegen mijn rechterhand. Erg lastig met tikken, ik zet haar op mijn schouder. Daar blijft ze zitten, ze likt m'n nek, wandelt wat heen en weer. Nee, nou komt ze weer naar beneden, begint aan de linkerhand, zo wordt het niks met het log.
dinsdag 1 april 2008, 05:55 lees reacties
Sneeuwuil zag vorige week bij de Kringloper een doosje schaakstukken zonder bord. Even tellen: 32. Ze zijn wat groter en vooral wat frisser dan de stukken die we hebben. Niet dat we ooit schaken, stukken en bord staan veilig in Suikervlied. Sneeuwuil koopt de prachtstukken. (Links de oude, rechts de nieuwe koningin.)
Even naar Suikervlied, de stukken ruilen en een bijzondere lamp halen. Het regent bakken, dus met het autootje. De Toverberg is helemaal opengebroken, we krijgen erg veel nieuwe leidingen. Draadloos internet, daar zou wel behoefte aan zijn maar daar heb je geen leidingen voor nodig.
Links een strandscene in Joegoslavië, 1981. Een goed scherpe dia, om nog eens alle afstellingen te verfijnen. Deze uitstalling was tussen de camping en het strand van Budva, een van de vele. Die Joegoslaven deden wat aan de verheffing van de massa's, niet van die flutboeken.
Even een uitsnede maken:
Hegel naast Tito. De rest is iets lichter, zwaarder bestaat niet en net zo zwaar maar nauwelijks. Wij kochten een duits-servokroatisch woordenboek. Tito was nog maar net een jaartje dood, daarna is er met die verheffing van de massa's toch iets mis gegaan...
Omdat Yvonne dinsdag jarig is komen M&Y deze maandag. Yvonne krijgt verjaarskado's, ze verwacht niet anders. Onder meer een pluchen poes in een mandje. Marleen kijkt zorgvuldig een andere kant uit om haar jalouzie in bedwang te houden. Dat lukt.
Nog even naar maart?
