ga naar oktober

woensdag 28 september 2011, 22:43 lees reacties

Zaterdag een wandeling met Sneeuwuil (Drie), maar dat zei ik al. Zondag weer (Leuvenum), ma en di winkelwandelingen door Ermelo, vandaag naar Staverden, de witte pauwen. Na de pauwen een heel eind door het bos, tenslotte nog het landgoed zelve. Volgend jaar de Vierdaagse?

Een heuvel waarin een kelder is uitgegraven? Nee, natuurlijk niet, ze hebben een huisje gebouwd en daar die kunstmatige heuvel overheen opgeworpen. Er is nog zo'n heuvel, met een tuinhuis er op, verder zijn er in de nabije omgeving geen heuvels.

Maar wat is het doel van die kelder? Voor een wijnkelder lijkt 'ie me wat ver van het huis, maar wat zou het anders moeten zijn? Als je die gang met paaltjes in loopt kom je bij een deur. Waarom zit er die sleuf in de deur, brieven worden hier vast niet bezorgd. We proberen allebei door die brievenbus te gluren maar dat levert niets op. Foto's dan, een beetje scheef want zowel de lens als de flitser moeten door de sleuf kijken.

Het enige dat de foto's duidelijk maken is dat de kelder niet intensief gebruikt wordt. Helaas, we hebben Google, het raadsel is in weinige seconden opgelost. Die vondst is aanleiding om de foto's nog eens te bewerken, uitsnede van het plafond van de kelder, meer helderheid, meer contrast. Maar geen vleermuis...

dinsdag 27 september 2011, 09:55 lees reacties

Vroeger waren er maar twee soorten telefoons, toen was het leven nog eenvoudig. Ze waren er in maar één kleur, zwart. Ik herinner me nog mijn verbazing bij het aanschouwen van de eerste witte telefoon. Een tafeltoestel, het stond in een vensterbank, de jalouzie van alle passanten opwekkend.

Nu zijn er telefoons waar een heel boek in kan. Simon had een boek in z'n telefoon, hij zag bovendien kans om het uit die telefoon in mijn e-reader te krijgen, 'Wij zijn ons brein', van Swaab. Als ik even niet bezig ben met het verfijnen van het apparaatje om cardiogrammen te maken dan lees ik dat boek.

Het kan zijn dat Swaab het niet wilde, hij lijkt me niet oneigenwijs, maar het boek zou gewonnen hebben met een strenge redacteur. Swaab springt nogal veel heen en weer, telkens refererend aan iets dat hij eerder schreef of iets dat nog komt, soms gaat hij een zijpad in dat helemaal nergens toe leidt. Toch is het een prachtboek, met enorm veel feiten die meestal goed verklaard worden. Swaab wil best toegeven dat die verklaring lang niet altijd bekend is, ons brein zit nogal ingewikkeld in elkaar.

Het zou herschreven moeten worden als leerboek voor de middelbare school. De gevaren van alcohol, drugs en roken voor de hersenontwikkeling worden goed beschreven. Maar er staat ook in waarom tieners zich weinig door die gevaren laten tegenhouden. Misschien zou dat herschrijven verspilde moeite zijn.

(Bijkomend doel van deze tekst: testen of het meldsyteem werkt...)

zaterdag 24 september 2011, 23:00 lees reacties

Ik ga melden als ik iets gelogd heb. Maar alleen aan lezers die zeggen die melding te willen. Ben je er zo eentje, stuur dan een reaktie met als inhoud het e-mail adres waar de melding naar toe moet.

De helft van het electronicaproject begint te werken:

Ik heb aan twee stuivers draden gesoldeerd. Die stuivers plak ik op mijn borst, de draden gaan naar een brokje electronica. Uit dat brokje komt weer een andere draad, die gaat naar de microfooningang van een computer. De stuivers pikken de spanninkjes op die mijn hart opwekt. In de computer zit een programma dat het 'geluid' dat binnenkomt niet hoorbaar maakt maar zichtbaar: een cardiogram!

Door te klikken met de muis zet ik kruisjes, het programma berekent de horizontale afstand van de kruisjes en berekent daaruit het aantal slagen per minuut. Ongeveer 62, dat is niet onwaarschijnlijk. Ergens in het midden meet ik 32, daar lijkt een slag te missen. Is mijn apparaat fout of mijn hart?

Dit is leuk en aardig, maar ik moet nog wat studeren om te ontdekken waarom die negatieve piek zo groot is. En ik heb er pas wat aan als de andere helft werkt. Nu kan ik alleen meten als ik achter de computer zit, ik moet het 'geluid' opnemen met iets draagbaars, iets waar ik mee kan fietsen. Dat is die tweede helft...

EPO, kan je daar de Tour mee winnen? Ik denk dat Sneeuwuil zoiets genomen heeft. We rijden naar Drie en maken daar een wandeling, ze is onvermoeibaar. Ze zoekt vogelveren, ze vindt een pad met paddestoelen. We komen langs Het Boshuis, daar heel dicht bij zijn nog wat wandelaars, verder kom je niemand van de zestienmiljoen tegen. Een heel parkeerterrein vol met wagens om paarden te vervoeren maar geen paard te zien. Ja, toch, twee, maar die wonen in Drie.

Het Natuurkampeerterrein, De Waard, bestaat die nog? De tenten in elk geval nog wel, ze zijn hier in grote getale aanwezig.

Weer thuis, Sneeuwuil blijft draven, nu maakt ze met de naaimachine kussentjes die gevuld gaan worden met kattenkruid. Dan zullen de katten ook wel gaan draven, ik ga maar eens een rustig hoekje opzoeken.

Anders heb je zo een hartslag van 130.


donderdag 22 september 2011, 23:14 lees reacties

Ik ben acht jaar aan het loggen. Acht jaar, da's zesennegentig maanden. Begonnen in mei '04, jun-jul-aug-sep, op 1 october is het honderd maanden. Reden voor een groot feest met 'tenue de ville'? Helaas, dat gaat niet door vanwege een rekenfout: ik moet mei-jun-jul-aug tellen, op 1 september was het al zo ver.

Je zou kunnen zeggen dat ik pas op 10 mei '04 begonnen ben, maar ook 10 september is al voorbij. Ik had op dat feest willen aankondigen dat ik niet meer dwangmatig elke dag ga loggen. Er gebeurt wel veel maar heel vaak is dat, zoals jullie gezien hebben, nauwelijks logstof. Bijvoorbeeld prostaat, daar zou ik wel een spannend verhaal over kunnen schrijven maar ik zou dat verhaal nooit aan iemand laten lezen.

Het electronicaproject, ook geen leuk onderwerp meer. Ik ben er nog intensief mee bezig, maar er is pas iets te melden als het klaar is. En als ik dat electrische wiel heb dan is dat logstof, maar het wachten op het wiel is dat niet. Ik overweeg een systeem dat automatisch mailt als ik een nieuw logje heb, dat lijkt me vrij eenvoudig te maken. Maar verwacht morgen dus niks...

woensdag 21 september 2011, 23:06 lees reacties

Er gebeurde vandaag helemaal niets. Dan maar een electrische fiets voor mensen die niet tot vier kunnen tellen:

dinsdag 20 september 2011, 23:01 lees reacties

Ik zit in de gevangenis. Een betonnen trappenhuis met ijzeren trapleuningen. De leuningen zijn overtrokken met plastic, zoals in overheidsgebouwen gebruikelijk was. (Foto klopt niet, de muur was grijs beton. Een gat in de markt: een camera waarmee je foto's kunt maken van je droominhoud.) Dat plastic is versleten, het moet vervangen worden. De gevangenen mogen dat zelf doen, dat vervangen. Op vrijwillige basis, je krijgt €0,10 per dag als je meedoet. Ik ga mee doen, niet voor die €0,10 maar om wat te doen te hebben. Einde droom.

Dit is alles, geen beelden van een cel of van medegevangenen. Waarom ik daar zit is onbekend.
Verklaring? Geen idee.

maandag 19 september 2011, 22:56 lees reacties

Gisteren. Dries en Jules gaan in de tuin kijken. Na enige tijd komen ze terug, Dries vraagt: "Opa, ben jij een uitvinder?"
Zoiets ontken je niet graag, ik mompel dat ik wel eens iets probeer uit te vinden. Dan blijkt hoe hij aan die vraag komt, ze hebben door de tuindeur in het computerkamertje gekeken!

Verder met m'n uitvinding. Even Googelen leert dat 't al omstreeks 1890 is uitgevonden. En dat modernere versies van die uitvinding al in -tigvoud op het www staan. Misschien kan ik beter iets dat echt werkt kopieëren dan op eigen kracht nog verder de mist in te gaan...

zondag 18 september 2011, 23:18 lees reacties

Even overschrijven van 21 sep '08: Vandaag de dam-tot-damloop en de autovrije dag in Amsterdam. Reden voor Jules, Dries, Joke en Simon om de stad te ontvluchten. Naar Ermelo dus. Klopt niet helemaal, dat overschrijven, geen autovrije dag in Amsterdam. (Wel een autovrije IJtunnel, mag ik hopen?).

De Twiskestraat komt uit op de route van de Dam tot Damloop, je moet je auto dus ver weg parkeren als je niet gevangen wilt zitten. Dries doet mee aan een klein DTDloopje, ze kunnen dus niet al een dag eerder in Suikervlied gaan zitten. Maar alles loopt als gepland, precies op de afgesproken tijd zijn ze hier, Dries met een fraaie medaille.

de foto's

We bespreken de webwinkel van Joke. Het loopt nog geen storm maar gisteren had ze een bestelling uit Oman, daar zitten de mensen die niet schrikken van haar prijzen. Dries en Jules figureren regelmatig als fotomodel.

Er wordt veel met de katten gespeeld, vooral Okkie is populair. Er wordt met van alles gespeeld, er wordt buiten gegeten, even, we vluchten voor de regen. Dan wordt er gekleid, we herinneren ons dat Joke een groot kleitalent is. Blijkt nog steeds te kloppen. Dan nog een wandeling naar de kippen en het speeltuintje. Dries en Jules hebben brood meegekregen voor de kippen, dat is een groot succes. Van het speeltuintje krijgen ze maar nauwelijks genoeg, wij ouderen vinden dat het toch wel wat veel regent...

zaterdag 17 september 2011, 23:13 lees reacties

Daar was ik vandaag mee bezig. Met die tekening en alles wat daar op volgt. Maar die komt er wel aan!

vrijdag 16 september 2011, 23:02 lees reacties

Er is een klompenpad geopend, eerder dit jaar. Bestudering van de kaart (zie 15 mei) leert dat je dat pad voor het grootste deel kunt fietsen. Ik zoek een stuk dat echt dwars door het boerenland gaat, ik rij met het autootje naar het begin.

Het pad begint goed, met een klein bruggetje over een klein beekje. Daarna is er links een maisveld en rechts een grasveld. Het pad is niet meer dan een tractorspoor.

De mais ziet er nogal treurig uit, ik ben blij dat ik geen vee hoef te voeren. Er bloeit wel van alles maar ik vrees dat een koe daar niet veel aan heeft. Na de oogst zou ik dat stuk nog eens moeten lopen om te zien wat er links te zien is. Niet buitengewoon veel, vrees ik.

(Hier lijkt het weiland links te liggen, maar dat ligt aan de fotorichting.) Na dit gedeelte volgt het pad de autoweg. Wel een mooie rustige weg, maar toch. De klompenpaden in de buurt van Elburg zijn leuker.

Deze scherf lag aan de rand van het maisveld, wel een halve kilometer van de dichtstbijzijnde bebouwing. Wie zou er zo'n afstand afleggen om z'n kapotte borden te storten? Mogelijk ligt die scherf er al een eeuw, nu blootgespoeld door de overvloedige regen. En mogelijk stond hier wel een huisje, een eeuw geleden. Het zou overtuigender zijn als ik nou een stukje huis vond, maar dat is er niet. Deze kaart is onleesbaar. Misschien toch, na het ploegen, nog eens gaan kijken...

donderdag 15 september 2011, 23:08 lees reacties

Opeens is de kast klaar en ingeruimd, de kamer opgeruimd. Nu kan de smeedtafel een draai maken naar de hoek tegenover de kast. Scherpe opmerkers zien dat de hangmotor nog niet hangt, we hadden namelijk nog meer te doen.

Precies een week geleden waren we in Harderwijk, voor een ritssluiting. Nu gaan we weer naar dezelfde winkel, die heeft ervoor gezorgd dat de rits in een jas kwam. Omdat we er nou toch zijn ook naar de Kringloper, niet om iets te halen maar om overtolligheden uit de boven-voorkamer te dumpen. Even kijken of we toch niet iets nodig hebben, een tas in tijgervorm bijvoorbeeld. Sneeuwuil heeft het plan om al haar impulsaankopen te fotograferen en ze daarna niet te kopen, dit is een eerste voorbeeld. Dat gaat veel geld sparen!

Weer thuis, tijd voor de hangmotor. Maar nee, Annet van de Toverberg belt. Er is een rouwbrief aan ons adres op de Toverberg aangekomen, wat nu? Sneeuwuil vraagt haar de brief open te maken en 'm voor te lezen. Maria Rietdijk, 75, 'in besloten kring', daar hoeven we niks mee. Toch maar even de kaart halen, ik mag fietsen! Veel mooier fietsweer dan voorspeld was. Op de kaart een foto, we vragen ons af of dat een goed idee was...

Nou de hangmotor. Laatste nieuws: hangt.

woensdag 14 september 2011, 23:09 lees reacties

Ik boor gaten in de muur, passend bij mijn kastplannen. Bij mijn vorige plannen boorde ik ook al een aantal gaten, die stop ik nu weer dicht. Muurverf, ik heb een vat met opschrift 'kamer boven voor' en in dat vat zit best nog veel verf. Een redelijk frisse verfroller heb ik ook, ik ga de muur verven.

Tijdens het verven denk ik opeens aan het meisje Europa en de Stier. Verven vraagt zo weinig hersenwerk (vooral muurverven) dat je vanzelf de gekste gedachten krijgt. Die Grieken hebben Europa bedacht en nou worden ze er uitgegooid. Triest.

De kast is klaar op vijf randjes na. Ik was al even bij Gamma voor passend latjes. Als de muur droog is ga ik die latjes in vijf stukken zagen en vastplakken. Daarna wordt het spannend: die randjes moeten grijsblauw, heb ik nog genoeg grijsblauwe verf?

Laatste nieuws: de randjes zijn grijsblauw en er zit nog wel twee millimeter verf in de pot!

dinsdag 13 september 2011, 23:01 lees reacties

Een vervolg van maandag: gezaagd, geschuurd, geschroefd, gelijmd. Voor de nodige ontspanning een wandeling naar de brievenbus. Geverfd, ook nog, met een heel klein restje verf. Zelf gemengd, dat mengsel is nergens te koop. Alle andere kasten zijn grijsblauw, sinds nov '08, over het mengen niks gelogd. Van een boekenkast hoef je alleen maar de voorste randen te verven, als je daarna alle boeken er altijd in laat staan. Maar verder geen avonturen, ook geen kracht meer om te tikken.

maandag 12 september 2011, 22:54 lees reacties

Boven de voormalige zonnebank bevond zich een plank. Een meter diep, twee-en-een-halve meter lang, hoogte anderhalve meter. Een soort van vlierinkje, geboren uit oude planken omdat het huisje te klein is. Twee vliegen in één klap, we hebben een vlierinkje en de oude planken zijn meteen ook opgeborgen. Zonder zonnebank kan het misschien wat handiger, ik breek het vlierinkje af.

Nu heb ik weer wat ik al had: een verzameling oude planken. Er zijn stukjes bij die nog het kleurengamma van 't huis in Elburg hebben. De alleroudste planken behandel ik met de bandschuurmachine waardoor het opeens nieuwe planken worden! Wel een tikkeltje dunner...

Onder het vlierinkje hing een boekenplank. Daarop bijvoorbeeld Joop ter Heul, maar dan wel een eerste druk. Die plank gaat in drie stukken, 250/3=83,33333333. Die planken gaan boven elkaar in een hoek, een boekenkast dus. In de tegenoverliggende hoek komt de smeedtafel waardoor er een zee van ruimte in de kamer ontstaat.

Ik zet vandaag geen stap buiten de voordeur, wel heel veel stappen van de achterdeur naar de schuur. Ik ren aldoor heen en weer, telkens ligt er een stuk gereedschap bij 'heen' als ik het bij 'weer' nodig heb. Behalve dit gedoe geen avonturen. Maar de drie boekenplanken zijn al zoals ik ze gedroomd had!

zondag 11 september 2011, 23:02 lees reacties

Dat ven in de regen (zie vrijdag), daar heb ik ook een foto van met de omgeving. Ik had het plan om die vandaag te gebruiken, met 'Groeten uit Ermelo' er op. Tijdens een boswandeling (met een heel klein beetje regen) bedacht ik hoe ik dat zou doen. Maar weer thuis was er toch iets gebeurd: bezoek van Iris! Ze was op weg naar Apeldoorn om de verhuizing van Corry voor te bereiden. Kwam goed uit: Sneeuwuil had een doosje poppenhuisinterieur dat naar het poppenhuis moest.

We zijn heel voorzichtig een heel klein beetje begonnen met het herinrichten van de kamer waar de zonnebank uit verdween, vandaar dat het doosje tevoorschijn kwam. We hebben nu een plan, ik weet wat ik moet doen. Maar op zondag mag dat niet. Dat plan met de foto, dat werd veel te ingewikkeld en het is eigenlijk een foto van niks. Hij past wel naadloos bij het weer van vandaag:

zaterdag 10 september 2011, 22:56 lees reacties

Open Monumenten Dag. Ik ga, gratis! naar Het Pakhuis. De vaste tentoostelling heb ik al gezien op de vorige O.M.D. Het variabele deel nog niet, dat betreft 's Heerenloo. Panelen van ongeveer een meter breed en anderhalve meter hoog. Daarop een plaatje van 30x40, de rest gevuld met tekst. Ik lees een paneel, best interessant, maar er zijn wel tien van die panelen. Ik haak af.

Ik wil naar Oud Groevenbeek, mag dat op de fiets als ik beloof heel langzaam te fietsen? Het is minder dan drie kilometer, een heel rustige bosweg. Ja, het mag, als ik beloof heel langzaam te fietsen. Ik fiets, probleemloos, dertien kilometer per uur. Soms een piekje van veertien.

Oud Groevenbeek doet mee aan de Open Monumenten Dag, maar zo heel erg open is het niet, je moet je aansluiten bij een rondleiding. Er is er net eentje gestart, de volgende is over twee uur. Dat dan maar niet, ik wilde eigenlijk de druivenkas zien en die is echt open.

Die poort is leuk, uit 1910. Oorspronkelijk uit 1910, dit zal wel een kopie uit 2010 zijn. Wat wel een altaar lijkt, aan de horizon, is een druivenpersje. En dat blauwe gaas om de druiven te beschermen, hadden ze daar geen zwart gaas voor kunnen nemen? De druiven onder dat gaas zijn erg matig dit jaar maar in de kas zijn ze mooi. Er is een deskundige meneer die veel meer over druiven vertelt dan een mens wil weten. Grote druiven zijn om op te eten, kleine druiven zijn geen mislukte grote druiven maar wijndruiven. Rood en wit, de oogst levert van beide soorten ongeveer twintig flessen op.

Je kunt door de kas weer naar buiten lopen, dan kom je op een klein straatje. Ik kende de kas vanaf de zandweg door het landgoed, dat straatje kende ik niet. Het straatje komt uit bij een schuurtje waarvan het dak ter hoogte van het maaiveld ligt, het is dan ook een wijnkelder. Ook het schuurtje was mij onbekend. In het schuurtje staat een wijnpers en alles wat je verder nodig hebt om van druiven wijn te maken. Er is ook een rek met flessen, oogst uit vorige jaren. De wijn mag niet verkocht worden vanwege de accijns. Dit lost men op door een donatie van €5,00 te vragen, donateurs krijgen een fles kado. Een enthousiaste dame vertelt van alles, ze haalt een fles rode en een fles witte wijn uit het rek. Het spul ziet er nogal troebel uit, gelukkig ben ik geen wijndrinker.

Ik zou wel naar het watertorentje willen, hier dichtbij, maar dan moet je je bij een rondleiding aansluiten. Ik behelp me wel met de plaatjes op het www...

vrijdag 9 september 2011, 22:55 lees reacties

(Iris, heb je dit gezien? Die foto, uit Eindhoven, ziet er nou niet erg aantrekkelijk uit.)

Sommige bewoners van huizen aan de bosrand hebben bezwaar tegen het bezoek van wilde zwijnen. Mijn eerste plan was om de foto links van het opschrift 'Groeten uit Ermelo' te voorzien maar ik was bang dat niemand er iets bijzonders aan zou zien. Daarom een detail, de foto rechts. Een hekje tegen de zwijnen, wat is daar mis mee?

Het is heel netjes gemaakt, dat hekje. De maker wist goed waar hij mee bezig was, waarom draait het hekje dan verkeerd om? Het lijkt wel de bedoeling te zijn om zwijnen te vangen...

Een boswandeling dus. De halve dag met m'n electronicaproject geprutst. Het werkt een heel klein beetje, ik begin tot de overtuiging te geraken dat er een ontwerpfout in zit. Ik begin opnieuw, ik heb voldoende LM324's! Om de broodnodige afstand te verkrijgen loop ik nu in de regen. Het vennetje, best sfeervol, zonde om daar 'Groeten uit Ermelo' op te zetten:

donderdag 8 september 2011, 23:04 lees reacties

Die ene dag vakantie was erg druk. Miranda stuurde drie mails met foto's en dat terwijl er geen kittens zijn. Ze heeft wat moeite met het zichzelf overtuigen van de goede werking van acupunctuur voor katten...

Toen nog een pakje uit Taiwan. Volgens de e-mail op 1 september verzonden, op 7 september was het er. Een etiket van een frankeermachine, de verzendkosten zijn niet te achterhalen. Airmail, dat wel. (Het ging om een pakje met vijf stuks LM324, totale kosten €1,06.) www.taydaelectronics.com, een adres om te onthouden!

Toch even zoeken: posttarieven. Minstens 300 NT$, maar wat is een NT$? Hoeveel? Te veel, bedoelen ze centen? Te weinig. Mysterieus...

En een mail uit Den Bosch. Ik bestelde dat electrische wiel op 26 augustus. Daar kwam geen reactie op, ik begon al te vermoeden dat het bedrijfje op de fles was. Maar, nee, de directeur (ik schat dat hij de helft van het aantal werknemers is) was op een fietsbeurs in Duitsland, nu pas weer terug. Over drie weken krijg ik dat wiel. Zou het dan nog fietsweer zijn?

Verder met het electronicaproject, nu met een nieuwe LM324. O nee, een reisje! Naar Harderwijk, de ritssluitingenwinkel. Bijzonder: (1) de winkel is er nog, (2) hij heeft de gezocht rits! In hetzelfde winkelcentrum is een nieuwe Kringloopwinkel. Hij is niet duur maar hij heeft bijna niks. Omdat we er nou toch zijn ook maar even naar de oude Kringloopwinkel. Die heeft veel maar toch het meeste pretenties. Voor straf maak ik ze geen van beiden aanklikbaar.

woensdag 7 september 2011, 23:19 lees reacties

Ik kan niet elke dag schrijven dat ik zo fijn gesoldeerd en geprogrammeerd heb. Het is wel waar, maar als leesvoer misschien niet spannend genoeg. En welke grutterswaren ik tegen welke prijs aanschafte, dat is het ook niet helemaal.

Ik overweeg een korte vakantie. Ik kan kiezen tussen een zomerhuisje op de Veluwe of in pension bij een mevrouw met acht katten. Die mevrouw lijkt me wel wat, maar acht katten, is dat niet wat veel? Het zomerhuisje heeft geen internet, dat is zowel een voor- als een nadeel. Moeilijk kiezen, maar als jullie een weekje niks horen dan heb ik toch tot het een of het ander besloten.

(Bericht voor mijzelf: in april Simyo. apr-mei-jun-jul-aug, da's al bijna een half jaar. Sneeuwuil wil dat ik m'n telefoon probeer. Ja, hij doet 't nog!)

Ik wilde tien jaar terug met het nieuws, maar soms is een paar maanden genoeg. Rick Perry, de gouverneur van Texas, vraagt om gebed op 21 april jongstleden. De voorlaatste alinea, hij wil dat de Texanen van 22-24 april bidden om regen. Het Journaal had vandaag dit bericht, zie de derde alinea.

maandag 5 september 2011, 22:59 lees reacties

Veel getikt op m'n computer vandaag. Helaas, geen leuke tekst waar je wat aan hebt, maar een programma. Iets waar ik al langere tijd mee bezig ben, het wordt steeds beter. Maar logstof, nee, dat niet. Maar daar weet ik wel wat op...

zondag 4 september 2011, 23:06 lees reacties

Sneeuwuil nam een ijselijk risico, gisteren, toen ze drie boeken kocht. 'Indische Duinen', dat kennen we zeker niet. En iets wat er op lijkt, ook een kind dat uit Indië komt, maar dan van Yvonne Keuls. We weten allebei zeker dat we deze werken niet kennen, we weten ook dat we ze wel willen kennen.
Maar dat derde boek, handelende over Dikkie Dik. We hebben er al een paar, maar deze? De andere delen staan in Suikervlied, ik loop er heen met het boek, als we 't al hebben kan het wel naar het Leeshuisje.

Opluchting, oranje en blauw hadden we al, nu komt daar geel bij.

Al wandelend denk ik over het wereldnieuws. Ik wil af van de actualiteit. Als men de nieuwsberichten van tien jaar geleden nou eens als 'nieuws' zou beschouwen. Dan kon een redacteur meteen dat weglaten waar je toch nooit meer iets van hoorde. Ik schat dat ongeveer de helft overbleef.
Al dat gedoe met Khadafi en z'n zonen, de ene dag weten ze waar hij zit, de andere dag niet. Zonen zijn dood of gepakt of ze lopen nog vrij rond. De stammenstrijd die gaat komen, nog meer gedoe. Egypte, Syrië, Israël, ik noem maar wat. Misschien is tien jaar een te korte termijn voor nieuws uit het Middellandse Zeegebied.

Voor Nederlands nieuws moet dat anders geregeld worden, hier zijn wel eens plannen die gewoon doorgaan. Flevoland bijvoorbeeld, zelfs tijdens W.O. II ging de uitvoering van het plan door. Maar die berg die ze in Flevoland willen maken, daar hoor je vast in 2021 niks meer over...

zaterdag 3 september 2011, 22:59 lees reacties

Er zijn grasveldjes, midden in gewone hei. Die is er dus ook, 'gewone' hei, maar daarnaast is er uitbundig bloeiende hei. Dit jaar wel heel uitbundig, dat moet Sneeuwuil zien! Ze is er op voorbereid, ze heeft heidekleurige kledingstukken aangetrokken.

Met het autootje richting Schaapskooi, vandaar een pad naar het dichtstbijzijnde koepelgraf. Daar zit al een ander echtpaar op, het op één na dichtstbijzijnde koepelgraf dan. De hei valt niet tegen, wel het lawaai van een modelvliegtuigje. Er komt ook nog een echt vliegtuigje langs maar dat verdwijnt weer. Dit in tegenstelling tot het modelvliegtuigje, dat blijft maar rondjes vliegen. Is die tank nou nooit eens leeg?

Ja, leeg! Nu kan je, als je heel goed luistert, het motorcrossterrein horen...

Twee kleuren volop bloeiende hei, dat moeten wel twee soorten zijn, naast elkaar. We vergeten al het omgevingslawaai. Een klein paadje dat uitkomt bij de Schaapskooi. De schapen zijn ergens op de hei, niet zichtbaar voor ons.

Weer terug, nog even langs de (bij de Boeldag horende) boekenmarkt. Sneeuwuil is erg bescheiden, ze vindt maar drie boeken. Ik vind twee ingebonden jaargangen van 'Margriet' uit 1954. Zou best interessant kunnen zijn maar ons huisje is te klein. Daardoor zijn de kosten beperkt tot €2,00.

Thuis, verder met m'n project. Ik heb opeens een goed idee, ik ga proberen of dat in de praktijk ook zo goed is.

Even kijken waar iedereen is. Ik weet toevallig van twee lezertjes die in stilte buitenslands zijn. De ene zit in de Ardennen, de andere loopt langs de Dordogne. Dan zijn er nog twee die een spoor van IP-adressen achterlaten. Je weet meestal niet precies waar ze zitten, het adres dat je krijgt is de plaats van de computer waarmee ze contact hebben. Een van die twee heeft een hele reeks adresjes in de buurt van Annecy, de andere was vandaag op Flugplatz Wien, die zal wel thuis zijn als ze dit leest.

vrijdag 2 september 2011, 23:10 lees reacties

Groot feest, de Boeldag. Elk jaar de eerste vrij en zater van september. We hebben er goede herinneringen aan, we gaan er heen. Er zijn meer mensen met goede herinneringen, het is er heel erg druk. Sneeuwuil gaat in een tent, ik probeer het gereedschap te bekijken, marktkramen, buiten. Dat lukt niet, te druk.

De tent staat elk jaar op dezelfde plaats op een grasveld. Om dat grasveld te beschermen hebben ze kunstgras. Sneeuwuil meldt dat ze het kunstgras hebben uitgerold na het vorig jaar enigzins vochtig te hebben opgerold. De tent stinkt dus onbedaarlijk naar schimmel. (Ik zie alleen maar grasgras, zou de tent niet gewoon naar tent ruiken?) Die marktkramen, je kunt er dan wel niet bijkomen maar stinken, dat doen ze niet.

Worden we te oud voor dit soort evenementen? We spreken af er nooit meer heen te gaan. Hoewel, morgen is er nog een dag, misschien wel met andere voorraad...

Nu nog even naar Lidl en Coöp. We verwachten dat iedereen op de Boeldag is maar het parkeerterrein is overvol. Nog één plek maar daar staat een meisjestweeling, samen ongeveer vijf jaar oud. De ene wil wel opzij maar de andere blijft staan. Ze wuift ons wel vriendelijk toe. Na al die stinkende rommel is iets nieuws dat helemaal heel is extra leuk.

donderdag 1 september 2011, 22:56 lees reacties

Even shoppen in Putten. Naar Formido, spijkerbroeken en een droogloopmat. Dan naar de dierenarts, anti-vlooienspul. Tenslotte naar de scharrelslager, runderhart voor de poesjes.
Kosten:

Formido	53,88
Dierenarts	204,20
Slager	99,05

Conclusie: we geven teveel geld uit aan droogloopmatten. De vorige mat was net een jaar oud!

Je hoort wel eens dat 'ze' op het internet alles van je weten. PayPal weet niet zo erg veel van mij.

Ik koop wel eens iets met hulp van PayPal. Meestal iets electronisch, meestal iets uit het Verre Oosten. Onlangs kocht ik een LM324 in Harderwijk, voor €0,60. Gisteren kocht ik, via Ebay, vijf van die dingen in Bangkok. Ik betaalde, via PayPal, €1,06, iets meer dan €0,21 per stuk! Met gratis verzending! Zelf uit Harderwijk halen gaat wel sneller...

Ik vermoed dat ik het exemplaar uit Harderwijk, al experimenterend, gedeeltelijk gemold heb. Ernstige vertraging van het electronicaproject is het gevolg, dat gratis verzenden gaat meestal niet zo snel. Dan heb ik nu mooi tijd voor een flinke boswandeling.

Leuk hoor, bos. Ik ontdek nog steeds nieuwe bospaadjes maar vind daar geen logstof.

nog even naar augustus?