ga naar mei!

zaterdag 30 april 2011, 23:14 lees reacties

Kinderen hebben allemaal hetzelfde speelgoed. Nee, iets te kort door de bocht: kinderen doen allemaal hetzelfde speelgoed weg. Speelgoed waar ze zo veel van hebben dat er nauwelijks mee gespeeld is. Boeken en boekjes: de hele Stationsstraat ligt er vol mee.

We zijn al vroeg op pad, het is nog koud, de standhoudertjes aan de schaduwzijde worden door hun moeders ingepakt in dekens. De hele Stationsstraat is in gebruik als markt, voor een deel braderie-achtig, voor een groter deel al dat genoemde
speelgoed. Sneeuwuil koopt Emile, verder niets.

Opvallend veel bouwkranen, wel mooi, maar nogal beperkt qua speelmogelijkheden. Bovendien nogal een obstakel in ons kleine huisje. Weer naar ons eigen huisje.

Dan fietsen met Suikervlied als uiteindelijk doel, eens zien wat er nog in de koelkast zit. En ik moet twee vaasjes apporteren. De vaasjes kan ik vinden, de koelkast, dat valt tegen. Of mee, het is maar hoe je het bekijkt. Weer thuis, website makers, zien jullie wel hoe mooi de tekst het wit bij die bouwkraan vult? Daar ben ik heel trots op. (Nee, toch niet, trots. Het werkt vreemd in een te klein venster...)

Sneeuwuil wil naar AH, ze weet dat die open is. Op het grasveld voor AH staat iets wat veel te luide muziek maakt, we rennen naar binnen, daar is het net uit te houden. We kopen kruidenierswaren, rennen dan weer naar buiten. Op de terugweg komen we bij een koor dat onversterkt aan het zingen is, 'Daar bij die molen', prachtig. We gaan op een toevallig bankje zitten, er volgt een onverstaanbaar lied, iets met golven, ook mooi. Nog een lied, maar nou is het wel weer eens genoeg. Naar huis en vandaag kom ik er niet meer uit!

vrijdag 29 april 2011, 23:15 lees reacties

Dat van die meivacantie, klopt dat wel? Ik ga fietsen en ik kom kilometers lang niemand tegen. Wel drie volwassen herten in een bos waar je ze niet verwacht. Ze hebben alle drie een nieuw gewei, de verpakking zit er nog om. Fietspad, ongeveer dezelfde richting als de drukke Leuvenumsweg. Even kijken bij Maps, tussen fietspad en autoweg is hier nog geen 200 meter, daar zijn ze. Ze lopen parallel aan het fietspad, ze durven waarschijnlijk niet naar rechts, dan steken ze opeens naar links het fietspad over, vlak voor m'n voorwiel, en verdwijnen in het bos. Ik heb hier nog nooit iets groters dan een konijn gezien.

Verder, een stukje hei met de halfwilde schaapskudde. Een groepje lammetjes doet alsof ze niks bijzonders zijn. Een heel eind verder, op het asfaltpad, zie ik pas wat andere fietsers. Bij de Zwarte Boer houdt het fietspad op, ik ken de weg verder alleen vanuit de auto. Een buitenkans: de weg is afgesloten van de Zwarte Boer tot Navobi, ik ga eens zien of een fiets er toch wel door kan. Een heel mooie weg, boerderijen, houtwallen, van alles dat je uit de auto niet ziet. (Streetview) Bij Navobi is de weg gefreesd, even niet in het spoor van de asfaltmachine fietsen. Dat lukt, bij de Kapel is men ook van alles van plan, het kruispunt wordt veel fietsvriendelijker als ik het goed gezien heb.

Nu komt er een stuk niet afgesloten fietspad, ook hier bijna geen fietsers. Dan m'n eigen geheime paadje over de hei, daar zijn nooit andere fietsers, ook nu niet. Bos, bebouwde kom, thuis.

Het Journaal zegt iets over de voedseldroppings in 1945. Ik herinner me dat, ik weet ook al lang dat mijn herinnering niet klopt. Ik zag hele wittebroden naar beneden komen, op de film is te zien dat ze echt wel ingepakt waren. Waren het nou broden of was het meel? Google weet alles:
Earlier, there had been a distribution of white bread made from Swedish flour that was shipped in and baked locally. A popular myth holds that this bread was dropped from airplanes, but that is a mix-up between the two events. Also, the food was not dropped with parachutes, as is often said.
Ik, en velen met mij, verwar twee gebeurtenissen. Waalhaven, dat klopt wel met mijn herinnering.

donderdag 28 april 2011, 23:03 lees reacties

Teleurstellend dat mijn mening zo algemeen is. Ik hoor dat er mensen zijn die de hele dag voor de tv gaan zitten.
Nou ja, de halve dag, toch wel vier uur. In 1955 reed ik door Cambridge op mijn bromfiets. Ik kwam bij een afgezette straat, afgezet wegens de kroning van Elizabeth. Nu pas merk ik dat ik daar niks gemist heb door een andere weg te zoeken, die kroning was in 1953. Noord-Afrikaanse leiders kunnen een voorbeeld nemen aan Elizabeth: al 58 jaar aan de macht! Raar volk, die Engelsen.

Ik ga de deur uit voor een fietstocht, maar er valt iets uit de lucht. Een zeldzaam verschijnsel: regen! Wel goed tegen de 'code rood'. Een eindje lopen dan maar, wordt je toch wat minder nat van. Ik kom langs de plek waar het huis van de foto (van Streetview) stond, de Berkenlaan. Het heeft heel lang te koop gestaan, wij hebben het ooit verlekkerd bekeken. Niet lang geleden was het opeens helemaal weg, even later was er een diepe bouwput. Dit ondanks de 'beschermd dorpsgezicht' status van het pand!

Vandaag zag ik dat ze bezig zijn het huis precies zo weer op te bouwen, de oude muurankers, 1 9 2 2 zitten in de nieuwe muur. Valsheid in geschrifte! En al die gerooide bomen, sommige net zo oud als het huis, die zullen wel niet herplaatst worden. Weer thuis, nou wordt het weer prachtweer...

Iris komt internetten, ze heeft veel beleefd op de Toverberg. Midden in de nacht twee keer een zeer luid alarmapparaat. Bij de tweede keer ging ze kijken wie of wat dat lawaai maakte. De buurvrouw had ook belangstelling, verder niemand. Ze zagen het huisje dat het deed, ook kenbaar aan een oranje zwaailicht. Na enige tijd stopten licht&geluid waarna men verder ging slapen. Vroeg in de morgen weer alarm, Iris belde met Annette, de echtgenote van Huub, de beheerder. Die had het ook gehoord maar nam aan dat het van het buurterrein kwam. Kortom, een alarmapparaat is volkomen zinloos.

Nu het computerprobleem, dat is er nog steeds. Iris graaft steeds dieper en dan, jawel, opgelost! De gisteren genoemde eigenaar van de computer heeft ergens iets van 1 naar 0 veranderd...

woensdag 27 april 2011, 22:59 lees reacties

Corry heeft een gehoorapparaat op proef. Een heel duur gehoorapparaat, je hebt een aardig tweedehands autootje voor dat geld. Het hoorapparaat moet afgesteld worden, en dat moet bij een winkel in Hilversum. Een winkel met landelijke filialen, maar dochter Eri woont in Hilversum, vandaar. Corry wil vandaag naar Hilversum maar de TomTom weigert.

Auke belt: kan je in Ermelo een TomTom kopen? Ja, dat kan. Na het gesprek bedenk ik dat Corry onze TomTom wel kan lenen, wij gaan toch nergens heen. Sneeuwuil belt Auke met dit voorstel. Goed idee, Auke komt onze TomTom halen, hij heeft die van Corry bij zich. Inderdaad, precies hetzelfde, behalve dan dat de onze het wèl doet. De onze heeft een extra gadget, aan de oplaadkabel zit een opengebogen paperclip. In de TomTom zit een gaatje waar geen gewone ballpoint in past, maar wel een opengebogen paperclip. Reset. Dat proberen we even bij Corry's TomTom: hij doet het weer! (Ik reken mijn standaard tarief, €75,00 maar heb met wanbetaler te doen.)

Auke terug naar Suikervlied, Corry op weg, A&I weer hier om te internetten. Iris heeft nog steeds dat gisteren genoemde probleem. Er is een heel ingewikkelde structuur waar ergens een kleinigheidje niet klopt. Maar waar? Je maakt een website, die zet je dan op een computer die met het internet verbonden is. Niet jouw computer, als de eigenaar van die computer iets verandert aan de instellingen dan zou het kunnen dat de website niet meer zo werkt als je dacht...

Auke gaat terug naar Suikervlied om te zien of Corry al weer terug is. Iris zwoegt nog wat verder, zonder resultaat. Ik breng haar met haar probleem naar Suikervlied. (Corry is er, de TomTom lijkt te hebben gewerkt!) Gauw weer naar huis, de computertafel is vrij, nu kan ik dit allemaal tikken.

dinsdag 26 april 2011, 22:55 lees reacties

Ik moet nodig een eindje fietsen maar ik durf niet naar het bos. De Paaschdagen mogen voorbij zijn, de meivakantie is dat niet. Meivakantie is de p.c. naam voor paasvakantie, dattie in april begint schijnt geen politiek probleem te zijn. Ik start meestal tegen de wind, dat is dus via een zo recht mogelijke lijn. Als ik nu eens de kleinst mogelijke cirkel om de bebouwde kom zoek?

Dat doe ik. De Catslaan is een erg goed begin, huizen links, bos rechts. Daarna wordt het iets moeilijker, niet meer zo'n mooi cirkelsegment. Ik kom op allerlei onbekende wegen, in totaal ongeveer twaalf kilometer. Weer thuis.

Daar is intussen Yvonne, de helft van 'de meisjes', aangekomen. Ze was alleen thuis, waar Marleen is vermeldt de geschiedenis niet. Ze kwam al binnen met de mededeling dat ze nergens zin in had. Gelukkig had Sneeuwuil de film 'Polleke' opgenomen.

Minder gelukkig is dat de tv niet aan wil. Niet z'n oude kwaal, alle apparaten in z'n omgeving willen ook niet aan. Ergens moeten ze allemaal samen bij een stopcontact terecht komen, maar waar? Ik heb dat natuurlijk zelf geïnstalleerd maar ik weet helemaal niet meer hoe het zit. Boeken uit de boekenkast, gehinderd door alle poezen die door Yvonne juist in deze hoek gelokt worden met kattensnoepjes. Het gaat haar om Dromdrosje, die heeft zich verschanst in de kast, daar zal dat stopcontact wel achter zitten.

Ik ontruim een plank boeken, allerlei electronica komt tevoorschijn maar niet het stopcontact. Vervolgens sleur ik Dromdrosje uit de kast, achter de plank waar ze op lag zit het stopcontact ook niet. Dan een plank dvd's, ja, een kat met een lange poot zou daar achter kunnen grabbelen. En daarachter is een losliggende stekker. Stekker in stopcontact, alles doet het weer. Wat is het leven soms toch eenvoudig.

Ik ga verder met een computerprobleem (php: flock, flush en sleep). De deurbel, ik vermoed Marleen. Sneeuwuil doet de deur open, ze zegt tegen de beller dat ze wel binnen mag komen maar dat ze een film zitten te kijken. Even later loopt Marleen over het terras, telefonerend. Ik vang iets op van het gesprek, het gaat over FTP. Pas dan merk ik dat het niet Marleen maar Iris is, met een computerprobleem. Of eigenlijk,een klant van SDB met een probleem dat Iris moet oplossen. Lastig, geen internet in Suikervlied...

maandag 25 april 2011, 22:57 lees reacties

Als je in het hokje JAAR, daar links, 2008 invult en vervolgens op 'kalender' klikt dan zie je dat in dat jaar pasen op 23-24 maart viel. Wanneer het dit jaar was weet je misschien nog. Veel vroeger/later kan niet. Niet zo heel bijzonder dat 2008 en 2011 met Pasen een koude- en een warmterecord opleveren.

Familiebezoek in Suikervlied. Corry vraagt mij de naam van deze fraai bloeiende struik. Haar dochter was hier gisteren, toen wist men het niet. Ik beken aan Corry dat ik van plant noch dier de naam weet. Even iets anders, Iris heeft een drank uitgevonden: kokosmelk+ananas+kers en dat in de blender. Heel lekker, voedzaam, ik denk dat je er wel op zou kunnen overleven.

Wat de struik betreft, zelfs Sneeuwuil komt niet verder dan appelbloesem. Ja, bloesem, dat weet ik ook nog wel. Een ander onderwerp dan maar, hebben we hier een Halfords? Corry wil naar Halfords voor een steun voor de TomTom. Die met de zuignap vind ze onhandig, daar ben ik het geheel mee eens, Halfords is in Harderwijk. Auke heeft een ander idee, iets met een schroef en een gaatje in het dashboard.

Er is wat gereedschap in Suikervlied, maar geen boor. Toch lukt het Auke om de enigzins gemodificeerde zuignap op het dashboard te schroeven. Sneeuwuil wil dat ook voor onze TomTom. Erg vredig hier, en een klein wonder dat Corry hier zo vrolijk zit. Ze was er slecht aan toe, heeft nu nog wel een wond die door een thuiszorgspecialist verzorgd moet worden. Die blijkt zelfs bereid naar de Toverberg te komen!

De lucht is enorm blauw, de bomen zijn enorm groen. Ik moet bekennen dat ik wel de groenste (eik) heb genomen, de lariks haalt hier niet bij. Fotograferen zonder je stoel te verlaten. (Over de lariks gesproken, die onderste tak lijkt wel dood, die kan er wel af. Maar niet nu, geen temperatuur om eens flink te gaan zagen.)

Aan de geparkeerde auto's en aan de kinderen in het speeltuintje te zien is het erg druk hier, maar je merkt er op het terras niets van. Op de terugweg moeten we erg uitkijken dat we geen fietsers platrijden, die zijn er met grote zwermen.

Thuis vinden we twee door Simon gestuurde foto's. Het Ilperveld, bij hem om de hoek, zo te zien water waar het niet druk is. Hier twee, iets groter.

zondag 24 april 2011, 23:11 lees reacties

Terug naar gisteravond. Iris verschijnt, ze mòet naar Ermelo maar ze heeft het eigenlijk te druk. Ze is dan wel voor zichzelf begonnen, maar ze werkt ook nog een dag per week bij haar vorige baas. Die dag heeft de neiging tot veel meer dan acht uur uit te groeien. Ze is nu bezig, voor die vorige baas, met iets wat nu (zaterdag) af moet.

Auke moet ook naar Ermelo maar met een omweg via de RAI, electrische autootjes kijken. We eten, dan gaat Iris aan het werk, ze heeft haar laptop bij zich. Ik mag meekijken, het is een ingewikkeld probleem. Ze heeft iets gemaakt dat op de ene computer wèl, op de andere niet werkt. Die ene is voor het testen van bedenksels, die andere stuurt de bedenksels de wijde wereld in. Computerprogramma's zijn meestal in lagen opgebouwd, de programmeur maakt de bovenste laag. De lagen daaronder zijn door andere programmeurs gemaakt, daar heb je niet heel veel zicht op, die onderlagen zijn bovendien niet op alle computers hetzelfde.

Er was een afspraak dat Iris Auke zou ophalen van station Amersfoort, maar ze heeft geen tijd, het probleem is nog niet opgelost. Ze sms't dat hij het stukje Amersfoort-Ermelo ook per trein moet doen. Na een uur of wat belt Auke dat hij op een station is maar hij weet niet welk. Dat gaat hij uitzoeken, hij belt weer, het blijkt Hilversum te zijn. Hij is er achter dat hij iets te vroeg wilde overstappen.

We zoeken verder naar de oplossing van het computerprobleem. We proberen van alles maar het schiet niet op. Dan belt Auke weer, hij weet nu hoe laat hij in Ermelo zal zijn, ik mag hem afhalen. Dat lukt, iedereen is nu zo ongeveer waar hij zijn moet, nou alleen Iris d'r probleem nog.

Nu komt er ook nog mail van Miranda, die lag in het ziekenhuis maar is intussen thuis, voldoende hersteld om ontzettend veel foto's te maken, met een lap tekst. Die ga ik even verwerken. Omdat ik dat al heel vaak gedaan heb is dàt geen probleem. Intussen vindt Iris de oplossing van haar probleem: een klein tikfoutje in iets 'config'-achtigs. Het werkt...

Kijk hier http://werkenbijsdb.nl/ om de site te zien waar Iris aan werkt. 'Start de quiz', dat deed het niet. Ik zou de quiz wel willen proberen maar dan moet je bekend zijn bij LinkedIn, Facebook of Twitter, daar begin ik niet aan. Meer over Iris is er ook te vinden.

Even iets heel anders: er is al een paar dagen een Portugees die meeleest. En een lezertje uit Zwolle dat niet meer leest. Zouden die feiten iets met elkaar te maken hebben?

Vandaag. Het lukt om Sneeuwuil mee naar het bos te krijgen. De Grieteweg, een bosweg met beuken, ze vallen niet tegen. Een pad rechts, daar loopt een zich verwijderend groepje. Een pad links, een paar met echte wandelschoenen. Verder is er niemand in het hele bos. AH en Lidl zijn gesloten, waar is iedereen? Terug langs de schaapskooi, daar staan vier auto's geparkeerd. Op het fietspad wel wat fietsen, maar veel minder dan winkelwagentjes bij AH. Sneeuwuil stelt voor een rondje over de Driehoek te lopen, het terrein naast de Toverberg. Daar loopt de parkeerplaats over, ook het toegangspad staat vol, wij kunnen er niet meer bij. Hoeft ook niet, het is wel duidelijk: iedereen zit in z'n huisje.

zaterdag 23 april 2011, 23:03 lees reacties

Dat de terrassen vol zitten, dat kan ik een beetje begrijpen al zou ik er niet graag bij gaan zitten. Dat het bij Lidl druk is, dat snap ik ook. De winkelwagentjes zijn bijna op, maar ik wil alleen maar twee stukken kaas, dat kan zonder wagentje. In de winkel is het dus heel druk, dat snap ik nog steeds. Maar bij de kassa kan ik kiezen uit drie rijen van elk één klant. Ik kies de middenste, ik mag ook nog voor gaan met m'n kaas!

Dan naar Action, daar is het marginaal minder druk. Daar wel één lange rij voor de drie kassa's. Ik wil een muis (Souris optique, €1,98) en ik zie een doosje met precisie schroevendraaiertjes dat ik ook wel wil. Terwijl ik daar over denk verdampt de rij, ook daar geen wachttijd.

Tenslotte, omdat die er naast is, Gall&Gall. Daar is het niet druk, slechts twee andere klanten. De baas van G&G wenst de klant voor mij een prettige jaarwisseling wat enige hilariteit tengevolge heeft. Naar huis, de muis proberen. Doettut. Zal ik nou gaan uitleggen waarom ik twee muizen aan een computer wil? Nee.

Iris belt. I&A gaan met Corry de P.dagen in S. doorbrengen. Iris heeft het zo druk dat ze ons vraagt nog wat inkopen bij AH te doen. Dat doen we. We lopen via de Wittenkamp naar AH omdat we parkeerproblemen verwachten. Een fietsende dame haalt ons in, ze zegt tegen Sneeuwuil: "mag ik opmerken dat u bijzonder mooie kleuren aanheeft?" Twee soorten groen, ja, mooi. De dame heeft een bruin bovenstukje wat qua ontwerp lijkt op dat van Sneeuwuil en een bijpassende donkere broek. Een oudere hippie? Tot onze verbazing blijkt ze een sleutel te hebben van een deur van de Ned. Herv. Gem, volgens Google nu zelfs Geref...

De vergelijking van de Stationsstraat met de Rozengracht, die heb ik al eens gemaakt, geldt nog steeds. Bij AH is het minstens zo druk als bij Lidl. We verzamelen het bestelde en kunnen dan kiezen uit meerdere kassa's, geheel zonder rij. Je mag concluderen dat erg veel mensen naar de Veluwe komen maar daar aangekomen toch het allerliefst binnen een supermarkt verblijven.

vrijdag 22 april 2011, 23:13 lees reacties

In een vakblad mag je vaktermen verwachten. Een probleem zijn de vaktermen die zich vermommen als gewone woorden, die zijn alleen door een vakman te herkennen. Als ik in een computerblaadje 'cookie' lees dan weet ik dat er geen koekie bedoeld wordt maar een dingetje dat met het Internet te maken heeft. Mijn webwinkel gebruikt een cookie.

Het blad 'Medisch Contact' zal wel volstaan met medische vaktermen. Ik ken er twee: Patella Luxatie, omdat de kittens van Miranda dat niet hebben, en TGA omdat ik dat zelf wel had. Ik lees de bundeling van columns uit 'Medisch Contact'. Ik neem me voor de vaktermen te googelen maar ik doe het niet, het blijkt dat je de meeste vaktermen heel goed door Patella Luxatie kunt vervangen. De tekst eromheen blijft heel erg leesbaar.

Behalve ergens aan het eind van de bundel: 'heelkunde'. Duidelijk, kennis van het helen. Helen kan ook handel in gestolen fietsen betekenen maar dat is in dit verband niet waarschijnlijk. Helen in de zin van genezen, 'geneeskunde', dus. Makkelijk zat.

Niet dus. Ik begrijp al lezende dat het een specialisme is, toch maar even googelen: Heelkunde=Chirurgie. Wel mooi, bij chirurgie gebeurt er tenminste wat.

Nu ga ik twee spijkers in Suikervlied staan. Struikgewas wil opgebonden worden. Aansluitend een rondje door het bos. Wij hebben als ezelsbrug dat het bos op z'n mooiste is in de maand tussen onze verjaardagen. Ik kan u mededelen dat deze periode dit jaar een maand eerder valt. De laatste houthakker is bezig de tractorsporen te bulldozeren, het bos moet er netjes bij liggen met Pasen.

Een van de mooiste paden alhier, de Laak, tussen Putten en Garderen, was een smal halfverhard pad. Nu is het opeens twee meter breed en van beton. Waarom?

Er staat een tekst op het pad met goed nieuws. Wel dringt zich de waarom? vraag weer op.

Aan de horizon, een bochtje naar rechts, daarna naar links. Daar waar het pad uit de foto verdwijnt, daar staat dat kruis. Ik vrees wel dat ze het verwijderde beton gaan vervangen door beton...
Een ander pad, heel smal, heel mooi, niks aan veranderd maar nou opeens vol met allerlei groepjes padvindertjes. Nou, die zullen vanzelf wel spoorloos verdwijnen.

donderdag 21 april 2011, 23:11 lees reacties

Als de PvdA ingestemd had met de verlenging van de missie in Afghanistan dan was die verlenging nu een feit. Waar zou Hillen dan dat miljard op bezuinigd hebben? Toch maar geen JSF? O nee, dan hadden we geen Hillen...

Die oren, ja het zal wel een haas zijn. Maar die kop, dat is toch duidelijk een beer. En die dikke das, een Winterbeer, dat is 't. Bijdrage van de buurvrouw aan de paaslentevreugde.

Meer reden tot vreugde. Deze bloem werd precies een week geleden afgeknipt, doet het nog prima. Reden tot nog meer vreugde: de reden van het afknippen, het reisje naar Ommen/Ede, vervalt. Miranda is weer thuis uit het ziekenhuis, we hoeven niet nog eens foto's te maken.
Ze laat nog niets van zich horen, we zijn wel benieuwd naar de toestand van dat te kleine kitten.
De post brengt een pakje van Bol. Dat doet 'ie wel vaker, maar nu hebben we niks besteld. Het is een boekje met op de achterkant een jeugdfoto van Marja. Bij nader inzien blijkt het een recente foto van Sarah te zijn, het boekje is een bundeling van columns die ze schreef. In dit log komt er 11216 keer voor. Een van de columns gaat over het schrijven van medische verslagen, en dat er een daarin verboden woord is.
In opleiding, bedankt!

Nu naar Suikervlied, de gewassen dweil terugbrengen. Sneeuwuil vindt nog wat pissebedden, ik zuig stof. Aansluitend naar de scharrelslager. Weer thuis zien we dat de lentehaas verdwenen is! Niet mooi genoeg? Gejat? Of wordt er gewerkt aan een ophanging die de vlaggestokhouder aan het oog onttrekt?

woensdag 20 april 2011, 23:15 lees reacties

We gaan naar Suikervlied, ik wil de fontein schoonmaken. Dat blijkt meer werk dan je zou denken. Niet alleen het schrobben van alle onderdelen, het geheel is ook lichtelijk verzakt. En het pompje doet 't niet, zoals ik al verwachtte. Een waterpas, nog afkomstig uit het Kleine Huisje en wat zand, de bak staat weer recht. Het pompje krijgt een nieuw ringetje, de fontein klatert weer.

Ik ben nou toch bezig, ik doe de tuinstoelen. De meest gebruikten zijn redelijk schoon, maar de reservestoelen zitten dik onder de vogelpoep. We verwachten met Pasen een groot aantal Paashazen, alle stoelen (10 stuks) moeten bruikbaar zijn. Dat zijn ze nu weer. In het hoekje van de reservestoelen ligt ook een z.g.a.n dweil, bedekt met een centimeters dikke laag vogelpoep. Ik spoel 'm onder de kraan maar Sneeuwuil neemt hem mee naar huis, voor de wasmachine.

Die vogels, veel anders dan poep maken doen ze niet. We hebben twee plaatsen waar een nest gewenst is maar daar is geen spoor van activiteit. Er is wel, naast het terras, een gat dat waarschijnlijk door een woelmuis gemaakt is. Na de Paasdagen kan ik daar de webcam wel eens bij zetten.

We keken even in het bos, de beuken beginnen aardig op gang te komen. Bij Suikervlied groeit en bloeit er ook van alles, het Paasbezoek kan tevreden zijn. Het weer is zeer geschikt om met veel water van alles schoon te maken, jammer genoeg is er niets meer vuil. Sneeuwuil controleert de voorraden, dan naar de Coöp om die voorraden aan te vullen. Wij zijn klaar voor de Paasinvasie.

Sneeuwuil wijst mij er op dat het woord Paasei niet politiek correct is. De lezertjes worden verzocht in het bovenstaande woorden als 'Paashaas' te vervangen door 'Lentehaas'.

dinsdag 19 april 2011, 23:01 lees reacties

Ik fiets een rondje, maar het is te warm. Het bos is wel weer groener dan gisteren, maar de leuke bordjes zijn op. Naar huis, uit de zon, ik zoek een rustig werkje. Ja, mijn webwinkel, hij wordt steeds mooier. Niet van uiterlijk, maar de achterliggende techniek. Jammer, daar hebben de meeste lezertjes niks aan.

Ik gebruik PHP voor mijn webwinkel. PHP is een verzameling computerkunstjes, ongeveer 15 jaar oud. Ik kan geen nieuwe kunstjes meer leren en zeker niet onthouden maar PHP is grotendeels gebaseerd op C. En C is een verzameling computerkunstjes die ongeveer 30 jaar oud is, wat ik toen oppikte weet ik nu nog.

Vroeger, 20 jaar geleden, zelfs 10 jaar geleden, kocht ik wel eens een computertijdschrift om nieuwe kunstjes te leren. Tegenwoordig staan al die kunstjes in alle talen op het Internet, hier bijvoorbeeld. Wie zou die computertijdschriften nou nog kopen? Ze verschijnen nog steeds in grote hoeveelheden, uitgever zijn van die bladen lijkt me een onzeker bestaan.

Even googelen op PHP: Ongeveer 21.960.000.000 resultaten. Als ik dat allemaal uit heb koop ik een tijdschrift!

maandag 18 april 2011, 23:32 lees reacties

boom eet bord

Hoe noem je zoiets, een ijzervreter? Maar ik heb nog nooit een roestige versie van dit bord gezien, het zal wel aluminium zijn. Een alumivoor, dus.

Over borden gesproken, die kleine wegwijzers, op ongeveer twee meter hoogte, met een simpele klem aan een ronde paal, welbekend neem ik aan. Het bord zelf vormt een solide hefboom waar de klem meestal niet tegen opgewassen is. Het is dus erg leuk om het bord 90° te verdraaien.

Bij Kasteel Staverden zag ik vandaag een nog leukere variant. Een solide houten paal, vierkant, ik schat de doorsnede op 12x12 centimeter. Daaraan bevestigd, met slotbouten, een bord met de tekst landschapswinkel. Dat woord, daar kan je grappen over maken, maar het bord lijkt vandaalbestendig. Toch wijst het naar Elspeet, en dat is 180° verkeerd. Als je goed kijkt zie je dat het gat waar de paal in staat aan de ruime kant is. Een kampioen gewichtheffen heeft de hele paal uit de grond getild en hem een halve slag gedraaid weer teruggezet. Briljant.

zondag 17 april 2011, 23:03 lees reacties

Een stukje fietsen om te zien of de trappers nog rond willen. Dat willen ze, maar helaas zijn er meer fietsers die dat ontdekt hebben. Even naar Suikervlied om wat afstellingen te verfijnen. Dat lukt, maar je krijgt er wel zwarte handjes van. Handjes wassen dus, voor deze keer zelfs met warm water.

Suikervlied heeft een combiketel, gemonteerd in de berging, hemelsbreed een meter of drie van de kraan. Een stukje buis naar beneden, even later weer naar boven, laten weg zeggen vijf meter, misschien wel zes. De ervaring leert dat het lijkt alsof die buis wel zestig meter lang is, zo lang duurt het tot je warm water krijgt.

Nu wacht ik heel lang, het water blijft koud. Ik betreed de berging om naar de combiketel te kijken. Daar is niets aan te zien, maar hij heeft twee deurtjes. Als je die opent is er nog steeds heel weinig te zien, geen waakvlam, wel een niet brandend lampje. Weer naar binnen, ik zet de thermostaat op 30°C. Ja, nou brandt de brander. Thermostaat op 10°C en de kraan open. De brander brandt nog steeds! Terug naar de kraan, het water is warm. Conclusie: allemaal drukte om niks, als je heel lang gewacht hebt moet je gewoon nog veel langer wachten!

Ik probeer net zo'n serie van dat takje te maken als van de rhodobloei. Probleem is dat dat takje er zo lang over doet. De vorige foto was op 30 maart, nu wacht ik tot 1 mei. Alle rhododendrons beginnen nu los te komen, veel te veel om te fotograferen.

Terug naar huis over de zanderigste zandpaden maar zelfs daar zijn mountainbikers...

zaterdag 16 april 2011, 23:23 lees reacties

Vroeger was alles beter. Vroeger zat een crank met een crankspie op de trapas. (Ik had ooit een collega die zich afvroeg waarom zoiets 'krengspie' heette.) Dat kon je, soms met woest geweld, loskrijgen zonder speciaal gereedschap. Als de crankspie daarna niet meer zo fijn was kon je voor veel minder dan een gulden een nieuwe kopen.

Ik heb een onbedwingbare lust om de cranks van mijn fiets te halen. De vooruitgang heeft toegeslagen: geen crankspieën. Een dopje, daaronder een bout die ik zonder veel moeite los kan draaien. Nu zou de crank er af moeten kunnen maar er is geen beweging in te krijgen, althans niet in de gewenste richting. Even googelen: het is een welbekend probleem. De deskundigen zeggen: "neem een cranktrekker".

De deskundigen noemen er een cranktrekkerwinkel bij, Halfords, en die is in Harderwijk. Ik bedoel, die is overal behalve in Ermelo. Naar Harderwijk en Anemoon mag niet mee! Omdat ik er nou toch kom: "Sneeuwuil, heb je nog wat nodig van Kreawood?" Je zou denken dat dat een houthandel is maar ze hebben kunstspul, bijvoorbeeld gladde tekenblokken. Sneeuwuil wil geen glad tekenblok, ik ga op pad.

Halfords is in het voetgangersgebied, de route voert langs Kreawood. Voerde, moet ik zeggen, Kreawood is verdwenen! En ze zaten er nog maar net...

Halfords is er nog, heeft de begeerde trekker. Ze hebben ook trekkers voor dingetjes bij het achterwiel, zou ik ook wel willen hebben maar ik twijfel aan de maat. De cranktrekker dus, dan terug door de oude achterafstraatjes, daar vind ik zowaar Kreawood, van een A- naar een B-locatie verhuisd! Verder, daarna langs het Wolderwijd. Daar staat het vol met duitse Wohnmobile, de oever is vol windsurfers, maar er is geen wind.

Thuis. De braadslede komt nu goed van pas, het is een ideaal bakje om alles op te vangen wat je van je fiets schroeft. De cranktrekker werkt perfect, in een paar minuten heb ik een kale trapas. Nu kan ik goed voelen dat er echt wel teveel speling in zit, de eigenlijke reden voor de hele exercitie. Trapas er uit, kogellagers schoonmaken, nieuw vet, weer in elkaar. Alles is beter dan vroeger, als je maar een cranktrekker hebt.

Nu blijkt de trapas niet symmetrisch, ik heb 'm verkeerd gemonteerd. Weer er uit, omdraaien, er in. Leuk werkje, buiten, voor de schuur, niet te warm. De buurman doet even met een lawaaimachien, is gauw klaar. Nu doet hij iets dat klinkt als een snoeischaar, heel vredig.

We vragen ons af hoe die gaten in de bladeren komen. We zouden graag 'de poesjes' denken, die geven we de schuld van alle onverklaarbare verschijnselen. Maar dan zou je tandafdrukken zien, die zijn er niet. En dat linkerblad, Rozepoot had het misschien gekund, zo'n gat maken, maar dat stelletje raskatten...

vrijdag 15 april 2011, 23:01 lees reacties

In onze tuin staat een struik die altijd groen is. Hij heeft als hobby bladeren maken, 's zomers nog wat meer dan 's winters. Omdat hij zo veel te veel bladeren krijgt laat hij ze ook het hele jaar door vallen. Die gevallen bladeren hebben meestal een fraaie dieprode kleur, je zou ze het liefst allemaal in een album plakken. Omdat je dan wat veel albums krijgt beschouw ik ze toch maar als GFT afval.

Ik fiets een rondje van dertig kilometer. We zagen het gisteren al, het bos begint een beetje groen te worden. Niet echt een avontuur, allerlei paardjes, koetjes en schaapjes in de wei zijn dat ook niet. Een onbekend weggetje dan, maar na een paar honderd meter merk ik dat ik het wel ken in de tegenovergestelde rijrichting. Nee, het is prachtig allemaal, maar geen logstof.

Dan kom ik thuis en in de tuin ligt een cello op mij te wachten, wat wil je nog meer!

donderdag 14 april 2011, 23:31 lees reacties

We gaan vandaag op ziekenbezoek bij Miranda, in Ommen en in Ede. Sneeuwuil heeft speciaal voor dit doel een vaasje verworven bij de Kringloper. Een rozeachtig vaasje, na het knippen van de rhodo blijkt hij niet bij het vaasje te kleuren! Er is nog een kleiner soort dat net begint te bloeien, die kleurt beter. Verder, eerst naar Ommen, het huis van Miranda.

De vader van Miranda woont één straat verder, hij zorgt, samen met een buurvrouw, voor de dieren. De hond, want die is er ook, woont tijdelijk bij hem. We hebben een afspraak om foto's te komen maken voor de website.

Zoals je ziet is er een enorme kraamkamer, Lotje, de moederpoes, heeft geen bezwaar tegen bezoekers. Je mag zelfs de kittens uit het hok halen om er betere foto's van te maken. Vader (85) heeft de opdracht twee pilletjes aan Lotje toe te dienen. Dat lukt niet erg, maar het zijn homeopatische pillen, die werken nog sterker als je ze niet krijgt.

Ik moet Mirandas laptop bekijken, zien of er belangstelling voor de kittens is. Die is er zowaar!

Enig rekenwerk leert dat er drie kittens zijn, terwijl er vorige week nog vier waren. Eentje heeft het niet gehaald, die ligt in de diepvries zodat Miranda hem bij thuiskomst nog even kan bekijken. Twee van de drie zien er heel goed uit, maar die derde is twijfelachtig. Er zijn al twee gegadigden voor de kittens, de laatste klant krijgt wel een heel klein kleintje.

De foto's zijn klaar, we gaan naar Ede, daar is het ziekenhuis. Er zijn erg veel wegwijzers naar het ziekenhuis, daar in de buurt zijn er ook veel wegwijzers naar de parkeergarage. Je vindt hem bijna met je ogen dicht. In de parkeergarage wordt het moeilijker: je krijgt geen idee waar de ingang van het ziekenhuis zelf is. Er lopen mensen, maar lopen die nu van of naar hun auto? In een verre hoek zie je een trap, daar zal het dan wel zijn. Ja, klopt.

Miranda is er niet best aan toe, maar ze fleurt op als Sneeuwuil haar de achterkant van haar camera laat zien. Na een half uurtje bezoek komt haar vader, wij mogen weg. Moeten we nou over een week weer? We hebben er wel een prachtige rhodobloem aan overgehouden!

woensdag 13 april 2011, 23:13 lees reacties

De Coöp heeft grote tv schermen in z'n winkel. Daar kan je iets zien over producten die ze kwijt moeten, het weerbericht en Voorschotje. Die laatste is een instelling waar je binnen 10 minuten €150 kunt lenen. Precies wat ik nodig heb! Maar je moet na drie weken €179 ophoesten...

Als ik de uitbater van de Coöp was zou ik die reclame niet in m'n winkel willen hebben. Het imago van de Coöp, dat is toch dat het geen schurken zijn? Terwijl ik dit tik komt Sneeuwuil binnen en zegt dat ik geen suikerspin in m'n winkel heb. Die ga ik er eerst even bijmaken! Dat is gelukt, nou wil ze naar de Kringloper. (Het is wel uitkijken met webwinkels!)

Dat wil ik ook heel graag, naar de Kringloper, ons oude perzische tapijt ligt al bijna twee weken in de schuur. Opgerold, dat wel, maar het is toch een hinderlijk obstakel. Sneeuwuil heeft prachtige foto's gemaakt, van het tapijt en van een slijtplek. Die foto's mogen onder een elastiek op de rol.

Een Kringloopman wil het tapijt meteen in een vrachtauto stoppen om het naar de meubelafdeling, elders in Ermelo, te vervoeren. Sneeuwuil probeert hem op de foto's te wijzen maar hij heeft weinig belangstelling. We hebben niet veel vertrouwen in de goede afloop maar we zijn in elk geval het tapijt kwijt! Sneeuwuil zoekt in de Kringloopcollectie een vaasje. Daar hebben ze er genoeg van, ongeveer een miljoen. En ze vindt het boek "Ik houd van katten".

Nog even de overige middenstand, daarna fiets ik naar Suikervlied met als enige doel een Rhodofoto. Het zou wel eens de laatste kunnen zijn...

dinsdag 12 april 2011, 22:57 lees reacties

Alweer naar Suikervlied, nu met diverse papierwaren. (Sneeuwuil, we hebben nu wel erg veel keukenrollen daar.) De kast wil uitgewreven worden, daarna teruggeschoven. Dat doe ik, dan de rommel er omheen opruimen. De kast ziet er veel beter uit, zo zonder schimmel. Ik ben wel bang dat het geen van de bezoekertjes opvalt.

Ideaal weer om naar het zuiden te fietsen, maar hoe kom je weer terug? De kortste weg terug dan maar, ik herinner me niet welke weg ik nam, ik herinner me wel het geluid van tennisballen, langs de tennisbaan dus. Soms ben je zo diep in gedachten dat je niets om je heen ziet, mooi dat je onderbewuste je toch wel rechts van de weg houdt.

Die diepe gedachten betreffen de webwinkel die ik maak. Je kunt prachtige webwinkels kant-en-klaar van het www plukken, gratis. Dat is dus geen reden om er een te maken. Daar komt bij dat ik niks heb om te verkopen, als ik dat wel had zou ik toch geen zin hebben in al dat gedoe wat er bijkomt. Ik doe het alleen als knutselwerkje. Een knutselwerkje dat het grote voordeel heeft dat je alle rommel die je maakt op kunt ruimen met de delete knop.

Ik probeer niet om het uiterlijk van de winkel mooi te maken, ik wil in de eerste plaats de onderliggende techniek zo simpel mogelijk maar wel kompleet maken. Het begint een beetje te lukken.

Ik wilde nog iets schrijven over de metro in Minsk. En over het aantal verkeersslachtoffers. Toch maar niet.

maandag 11 april 2011, 23:11 lees reacties

Met de inmiddels schone vuile was van gisteren naar Suikervlied. Alles ter bestemder plekke gelegd, verder niets te doen. De kast moet nog even wachten op uitwrijven, terug naar huis.

Daar belt Sneeuwuil met Miranda. Miranda kreeg vorige week geen kittens maar haar poes Lotje kreeg ze wel. Vier stuks. Miranda was een beetje ziek, maar ontkende dat omdat die kittens er waren. Maar de ziekte vorderde zo dat er toch een dokter moest komen die haar met grote spoed naar het ziekenhuis stuurde. Deze week geen nieuwe kittenfoto's dus. Nu is er een plan dat wij ze gaan maken. En dan meteen op ziekenbezoek. En ja, er zorgt iemand voor de kittens, de andere katten en de hond.

Onderweg kwam ik die poster van het hertenkamp heel veel tegen. Er is een plan om het hertenkamp als bezuiniging te sluiten. De omwonenden zijn daar tegen, je kunt een petitie tekenen. En je kunt zo'n poster meenemen maar dat zag ik pas op het www. Ik zou wel willen weten wat het kost, dat hertenkamp. Hier lees ik dat de herten €2000 minder krijgen, met dat bedrag zou Ermelo wèl door de crisis komen? Ik teken de petitie.

Opeens last van een goed idee voor een stukje computercode. Of zal ik eerst naar Gamma? Nee, eerst de code. Uurtje later, code werkt. Nou nog even van dat roje soldeerspul halen. Ik loop terug door het centrum, de fotowinkel heeft een gat in de markt ontdekt, de camera met huisdierherkenning!

zondag 10 april 2011, 23:13 lees reacties

We gaan naar Suikervlied, ik wil de kast nog een keer insmeren. Het is de bedoeling dat Sneeuwuil op het terras in de zon gaat zitten. Binnen is het 15°C, buiten is het prachtig. Maar nee, ze gaat binnen allerlei huishoudelijks doen.

De kast ziet er nog steeds goed uit maar met nog een laagje HG misschien nog beter. Ik doe de zijkant, wil daarna de voorkant doen. Als ik de deurtjes open doe springt er een verzameling kostbaar Chinees porselein naar buiten, kapot. Waarschijnlijk stonden ze wankel door mijn geschuif met de kast. Sinds sommige Chinezen veel geld hebben is de waarde van Chinees porselein enorm gestegen maar daar hebben wij nou niks meer aan. Geeft niet, ze betalen toch niet.

Van die Blue Danube borden hebben we er zoveel, daar mag er wel eentje van weg. Van de Chinese schoteltjes verzamelt Sneeuwuil alle scherfjes met het doel ze weer in elkaar te plakken. Na het verwerken van deze tegenslag ga ik verder met de kast, Sneeuwuil gaat verder met haar pissebedden verzameling. Er is een tamelijk grote zwerm dode pissebedden, waar zouden die nou vandaan komen? In vochtige keukenkastjes horen ze, pissebedden. Maar Suikervlied z'n bodem is een solide betonplaat, de muren zijn van baksteen, de keukenkastjes zijn gortdroog. Hoe komt een pissebed binnen, en waarom zou hij binnen willen komen?

Deze braadslede, zou iemand die nog nodig hebben? Het lijkt me wel een handig bakje voor vettig gereedschap. Anderzijs, de gedachte om baksels uit deze roestbak te consumeren is niet erg aantrekkelijk, maar wat niet weet wat niet deert. Nu nog een zak vol lege potjes, flesjes, tubes, spuitbussen. En een armvol textiel dat gewassen wil worden. Naar huis, naar wasmachine en vuilnisbak!

zaterdag 9 april 2011, 23:01 lees reacties

Een leuk bootje. Die bloeiende boom is ook niet slecht. Mooi huisje op de achtergrond. Maar bij die machine was 'boer zoekt hand' sterker geweest.
Ook hier biedt Google de oplossing: het is een reclamebord.

Ik fiets richting Hulshorst, ik wil zien hoe het met het ecoduct aldaar staat. Dat lukt niet, het is zo ruim omrasterd dat je alleen maar een kale berg kunt zien. Achter die kale berg, daar gebeurt het. Marianne Thieme vindt het onzin, daar zou ze wel eens gelijk in kunnen hebben.

Ik sta bij de omrastering om mij heen te kijken, dan stoppen er twee politiemotoren naast mij. Met twee politieagenten op die motoren. Ze knikken mij vriendelijk toe, ze hebben geen plan om mij aan te houden. Het lijkt er op alsof ze toeristisch rond rijden, van mijn belastingcenten. Even later gaan ze weer verder, ik ook, toch maar een andere route. Veel mul zand, daarna een verhard pad. Daar is het veel te druk met andere fietsers, maar ik kan een goed bospad kiezen.

Daar wordt ik ingehaald door drie mountainbikers, een mannetje met twee vrouwtjes. Even verder stoppen ze, ze staan heel intens een kaart te bestuderen. Ik rij ze voorbij maar even later halen ze me weer in met grote snelheid. Op een paadje van dertig centimeter breed is het niet zo fijn om ingehaald te worden. De drie verdwijnen achter de horizon.

Even verder liggen er drie fietsen naast het pad. De drie bikers staan een tiental meters in het bos, weer fanatiek de kaart bestuderend. Het lijkt wel of ze iets zoeken. De geschiedenis herhaalt zich, ik rij ze voorbij, zij halen me in. Nog wat verder zie ik ze weer, maar nu zijn het er opeens vijf. Nee, ze splitsen zich weer in 2+3. Die groep van twee heeft net zo'n kaart als de groep van drie, het lijkt wel alsof ze aan een wedstrijd meedoen.

Nu wordt ik telkens ingehaald door twee groepen, eens zien of ik een bospad kan vinden dat niet in de wedstrijdroute is opgenomen. Dat lukt, eindelijk rust.

Overigens, het was niet de Hair Factory maar, heel veel erger, DutchHair.

vrijdag 8 april 2011, 23:14 lees reacties

Een reisje naar Harderwijk, de kittenopvang. Het is niet het pand op nummer 2, het hele terrein is nummer 2. We moeten naar een huisje, we hebben een vage uitleg over hoe daar te komen. Met meer geluk dan wijsheid vinden we een geparkeerde auto met een tekst betreffende kittenopvang op de achterruit. Gevonden! Het is zo ver op het terrein dat je de A28 bijna niet meer hoort...

Een mooi huisje, het kittenopvangende echtpaar woont hier al een jaar of tien half legaal. De katten kunnen vanuit het huisje een buitenkooi bereiken en van daaruit, via een brug, nog een tweede buitenhok. De katten zijn ooit opgevangen kittens waarvan men geen afstand kon doen of kittens die te gammel waren voor de harde buitenwereld. Ze zien er nu goed uit.

Nog iets te vroeg voor 'nieuwe' kittens, we mogen van de zomer nog eens terugkomen. Niet onmogelijk dat we dat doen, het echtpaar bevalt ons wel.

Terug naar Ermelo, de apotheek en Aldi. We staan in de rij bij de kassa, Sneeuwuil stort zich op een dame van haar soort wat betreft leeftijd en hoofdhaar. Waar heeft ze dat haar zo mooi laten knippen? Ik blijf netjes in de rij staan, zie daardoor dat er twee politieagenten binnenkomen. De kassadame zegt "achter, in het magazijn" tegen ze en tegen de klant voor mij "en hij pikte alleen maar chocola en koekjes". Ik mag betalen, Sneeuwuil weet alles over de kapper. (Hair Factory)

Ik stel voor even te wachten op de terugkeer van de agenten met de crimineel maar Sneeuwuil is bang voor een vuurgevecht, ze wil naar buiten. Buiten staan twee politieauto's, er komt ook nog een motoragent, in totaal is er vijf man mee bezig. Waarmee bezig is niet erg duidelijk, ze verdwijnen allemaal achterin de winkel en ze komen niet meer terug. Sneeuwuil bezoekt Jamin, daarna nog steeds niks te beleven op arrestatiegebied. We geven het op, naar AH. Daar een belangrijke prijsverlaging bij een zekere soort vissticks: van 3,17 nu voor 3,15! Die zullen wel radioactief zijn.

Nou nog een rondje ontspannen fietsen, avonturen hoeven niet meer!

donderdag 7 april 2011, 23:10 lees reacties

Dat valt vies tegen! Ik dacht tien cent per minuut, afrekenen per seconde. Zes seconden voor een cent, één seconde zullen ze dan wel naar boven afronden, niet onredelijk. Het staat goed in de kleine lettertjes: een starttarief van tien cent PLUS die 1/6 cent per seconde. Het kortste gesprekje kost dus elf cent. 500/11=45, je moet eens per half jaar bellen, ik kan dus 22 jaar vooruit, zou wel eens voldoende kunnen zijn.

Door het aanschaffen van de kattenbedden (zeer populair bij de dieren, hoewel de twee kartonnen doosjes hier naast mijn laptop ook nog met kat gevuld zijn) hebben we 'randen' over. Een wat laagwaardigere vorm van kattenbed, men heeft zich er jarenlang mee kunnen behelpen. We willen ze kwijt, iemand suggereert dat de kittenopvang ze wel wil. Even zoeken, de Boslaan in Harderwijk, ik weet niet beter of daar is een terrein met vacantiehuisjes. Ja, zelfde adres. Ik weet ongeveer waar dat is, de wind komt uit Harderwijk, eens kijken.

De Boslaan heeft maar één huis, rechts van de weg, dat moet nummer 2 zijn, het kantoor dat bij het terrein hoort. Ik zie niets van een kittenopvang, ik zie wel veel Poolse nummerborden, daartussen een enkele Hongaar. Ik hoor de A28, of het terrein echt zo rustig is als de website zegt waag ik te betwijfelen. Ik wil verder naar het noord-westen, maar niet te ver want dan kom je in het Wolderwijd terecht. Daar is het al tamelijk druk met windsurfers. Ik fiets ongeveer parallel met een windsurfer, ik leg 20 km/uur af, de windsurfer gaat een stuk harder.

Goed weer voor de windmolens in de Flevopolder. Heel bijzonder: ze draaien allemaal! Nu linksaf, ik waai als vanzelf naar huis. Daar probeer ik een stukje PHP code te schrijven:

echo "<a href=\"cat_klein.php?c=".-$i."&t=".data[1]."\"><img src=".data[3].
" align=\"left\">".data[2]."</a>";

De computer zegt dat er een fout in die regel zit. Ik zoek en kan niks vinden. Ik zoek nog steeds...

woensdag 6 april 2011, 23:10 lees reacties

De Hoekse en Kabeljauwse Twisten. Ik lette tijdens de lagere school bijna nooit op, maar soms kwam er toch iets binnen dat bleef hangen. Bijvoorbeeld de Hoekse en Kabeljauwse Twisten, omdat het zo'n merkwaardige naam voor een Twist was. Wat het betekende en wanneer dat was, geen idee.

Wikipedia weet het precies. Zeshonderd jaar geleden, zoiets als nu in Ivoorkust, wel wat langer en zonder Kalasnikovs en raketwerpers. Veel van de conflicten van vandaag verlopen volgens het model van de conflicten binnen het Nederland van die tijd. Omdat Nederland toen nog niet bestond kan je kijken naar Utrecht, Holland, en omstreken.

In de vorige eeuw twee wereldoorlogen, waarbij 'wereld' toch wel voornamelijk Europa was. De Bisschop van Utrecht vocht niet meer mee, er zat dus al wat vooruitgang in. Nu, met de EU, is een herhaling van bijvoorbeeld de Tiendaagse Veldtocht hoogst onwaarschijnlijk. Over nog eens zeshonderd jaar is Afrika vergelijkbaar met het Europa van nu. Door de veel betere communicatiemogelijkheden zou het wel eens wat korter dan zeshonderd jaar kunnen duren.

Er is hoop, maar je moet niet op een goede afloop gaan zitten wachten.

Sneeuwuil wil zich door de dokter laten bekijken. Zo'n afspraak, daar zit je aldoor tegenaan te kijken. Geen tijd om eens een of ander handwerk te beginnen, geen tijd voor avonturen buiten de deur. (Behalve het tochtje naar de dokter dan.) De katten slapen, er gebeurt niets. Vandaar een poging om even gauw de toestand van de wereld samen te vatten. Dat is duidelijk mijn ding niet...

dinsdag 5 april 2011, 23:00 lees reacties

Mijn biologische klok is helemaal op zomertijd overgeschakeld, moeiteloos word ik om 05:00 wakker. Om 05:10 volvoer ik een reeks standaardhandelingen, waaronder het inschakelen van Senseo en laptop en het openen van het kattenpoortje. Bontje is meestal de eerste die naar buiten gaat, ze is ook meestal de laatste die 's avonds binnenkomt.

Tegen de tijd dat de Senseo warm is is de laptop dat ook. Ik bekijk de mail terwijl ik de eerste kop koffie slurp. Dan komt Bontje al weer binnen, miauwend. Heel kennelijk miauwend: "Ik heb een vers gevangen prooi in mijn bek!" Nog wat vroeg in ´t jaar voor jonge vogeltjes, oude vogeltjes slapen nog, toch heeft ze een vogel. De betonnen vogel die als decoratie van de fontein dient.

Zondag reinigde ik de fontein met z'n infrastructuur. Het pompje wilde, zoals te doen gebruikelijk, niet draaien. Behalve allerlei prut zaten er drie regenwormpjes in, ieder minder dan een centimeter lang. Heel aardig, maar ze moesten er toch uit. Bij die gelegenheid heb ik ook de twee vogelbeeldhouwwerkjes weer opgezocht en geplaatst. Ik ga ze maar eens vastplakken.

12:00, de telefoon. Nienke belt dat het gisteren niet voldoende verzekerde pakket is aangekomen!
Mooi 13,55-8,05=5,50 bespaard! Zou ik dat geld mogen houden?

Sneeuwuil heeft zich een groot aantal kattenbedden aangeschaft. Op deze foto zie je drie bedden, met vier katten er in. Elders zijn er nog meer, er is bijna geen plaats meer voor een mens. Omdat Okkie en Noeska samen in een bed liggen is er eentje leeg, eens zien of ik daar in kan. O nee, de post brengt de simkaart van €1,00! Eerst de telefoon, niet meer dan twee minuten werk en hij doet het. Zelfs het gevreesde simlock doet niet moeilijk, ik kan weer bellen. Een kort gesprek met Sneeuwuil die op zestig centimeter afstand zit. Ja, zo ver werkt het!

maandag 4 april 2011, 23:13 lees reacties

Dat van die mol, nou, die heb ik nogal overschat. Hij heeft gewoon om de versperring heengegraven! Ik heb nog een betonnen plank, de vakman noemt 't een opsluitbandje, die graaf ik in, dat maakt de omweg een stuk langer. Zo hou ik mooi het zand over dat de mol heeft weggemaakt. Het toegangspad, de tegels vlak voor de deur, de tegels bij de rozenstruik. Een eenvoudig, overzichtelijk werkje, in de zon en windstil. Waren er maar meer tegels verzakt!

Omwegje door het bos. Dat hoef ik er eigenlijk niet bij te zeggen, ik maak altijd een omwegje door het bos. Thuis. Sneeuwuil heeft een pakket gemaakt van het sieraad. Samen met nog wat snuisterijen is het wel €700 waard, dat moet aangetekend verstuurd worden.

O, was de PTT nog maar de PTT! En de NS de NS, gas, water, licht van overheidsbedrijven. We zagen gisteren Buitenhof, Naema Tahir pleitte voor terugkeer van de vakman. De baas van een ziekenhuis, vroeger was dat de Geneesheer-Directeur, nu is dat een manager. Aanleiding was het geval Cruijff, ze vond dat een voetballer baas van een voetbalclub moest zijn. In het algemeen ben ik het daar zeer mee eens, maar in het bijzondere geval van Cruijff heb ik m'n twijfels (maar ik heb geen verstand van voetbal).

Naar de on-PTT, de Plusmarkt dus. Een man voor me wil iets heel moeilijks versturen. Ik kan helaas niet zien wat precies, maar de Plusdame, een tamelijk vinnig wijfje, die het moet verwerken moet advies gaan vragen aan een collega. Het duurt voor mijn gevoel eindeloos maar toch komt er een eind aan. Nog een man voor me, op wonderbaarlijke wijze is die gauw klaar. Nu mag ik.

"Kan ik dit aangetekend versturen?"
"Ja, dat kan, even kijken of het door de brievenbus kan"

(Zinloze meting, de postbode moet toch aanbellen voor een handtekening.)

"Kan ik de waarde opgeven?"
"Ja meneer, ik ben nog niet zo ver!"

Ze schrijft het adres over op een formuliertje, plakt een postzegel op het pakket en nodigt mij uit te betalen. Zou ze langs paranormale weg de waarde geraden hebben? Ik betaal, ik krijg het formulier. Dan zie ik pas dat ze een hokje niet heeft aangekruist. Als je dat wel doet dan kost het meer maar dan ben je ook beter verzekerd. Nu voor maar €500, €200 te weinig.

Opnieuw in de rij? Maar ze heeft het al zo moeilijk, laten we maar hopen dat het pakket gewoon aankomt.
O, was de PTT nog maar de PTT!

zondag 3 april 2011, 23:15 lees reacties

Even naar Suikervlied, de kast uitwrijven. Hij ziet er goed uit maar het flesje met HG-spul wil dat ik het volgende week nog eens doe, dat insmeren. Ik kom, wat laat, op het idee om de achterkant eens te bekijken. Daar zijn veel spinnenwebben, veel ongeïdentifceerd gruis en veel schimmel. Stofzuigen, vloer en muur. Een dikke spin mag blijven zitten.Hoe hij zo dik geworden is snap ik niet, achter de kast komt vast niet veel langs. Nou de schimmel nog weg, klaar.

Corry kwam gisteren al uit het ziekenhuis, nu is er een plan om omstreeks Pasen met I&A in Suikervlied te gaan zitten. Dan moet ik voor die tijd de tegel rechtleggen. Elk jaar dezelfde tegel die door een mol ondergraven wordt. Vorige keer heb ik een extra tegel ondergronds aangebracht, dwars op de mollengang. De mol lijkt over een diamantboor te beschikken: de gang is nog steeds in gebruik, te zien aan een actieve molshoop. Nu doe ik niet de tegel, de stratenmakers attributen liggen natuurlijk weer waar ik ze niet nodig heb.

Rondje door het bos. Heel voorzichtig, je zult zien dat ik juist nu een been breek terwijl ik fiets met een niet werkende telefoon. (Ik kreeg al bericht van Simyo, ik stuurde ze €1,00, daarvoor sturen ze mij binnen drie werkdagen een simkaart met €5,00 beltegoed. Geen grote ramp als ik dàt laat verlopen...)

zaterdag 2 april 2011, 22:58 lees reacties

Holen Sie sich das perfekte Uhr, um Ihre Macht Anzug passen

Dat deel voor de komma, daar heb ik geen moeite mee. Ik weet wat ze bedoelen, horloges, nep-Rolexen, enzovoorts. Anzug, dat zijn kleertjes, dat weet ik ook. Maar waar moet dat horloge nou bij passen? En zouden ze niet weten wat .nl betekent? Misschien denken ze wel dat Dutch en Deutsch hetzelfde is.

Nou moet ik echt eens even bellen. Telefoon aan, ik weet het knopje nog! Dan de pincode, da's toevallig dezelfde als die van de pinpassen, geen probleem. Maar dan zegt de telefoon

Ik probeer van alles, er is niets te beginnen met de telefoon. Dan eerst maar naar Suikervlied.

Volgende probleem: na 200 meter fietsen verdwijnen de cijfers van de kilometerteller. Ik verdacht 'm al eerder van warmtegevoeligheid en nu is het echt warm. In Suikervlied leg ik de teller in de koelkast. Ik inspecteer de vogelnesten, althans de plekken daarvoor. Beide leeg.

Nu de beschimmelde kast. Dat HG-spul is goed, alle witte plekken worden houtkleurig, de hele kast ziet er na een half uurtje poetsen veel beter uit. De afgekoelde teller doet het weer! Terug, klein stukje over de hei, de teller dooft weer uit. Als ik nou zo'n Rolex had zou die er ook wel mee ophouden.

Thuis. Gewone batterijen hebben meer moeite met kou dan met warmte, toch eens even meten. Anderhalf volt, dat is wat het hoort te zijn. Een stemmetje in mijn binnenste zegt dat de teller wel eens last van vocht kan hebben, ik leg 'm zonder z'n dekseltje op de vensterbank, in de zon.

Nu naar de telefoonwinkel, ik wil ze met een andere simkaart laten proberen of de telefoon zelve het nog doet. Als dat zo is ga ik een nieuwe simkaart overwegen, daarbij vrezend mijn oude beltegoed kwijt te raken. In het dorp is het druk, in de telefoonwinkel is het zeer druk. Ik constateer dat een simpele prepaid telefoon bijna niets kost maar de rij voor de kassa schrikt me af. (Bij nader inzien: 4 okt - 2 apr, ze zullen wel vinden dat dat meer dan een half jaar is.)(Even later simyio gevonden.)

Terug door de menigte. Action had ooit kilometertellers maar die zijn op. Dat blijkt een groot geluk te zijn. Thuis pak ik de lekker warme teller van de vensterbank, batterij er in: hij doet het weer! Nu is m'n enige probleem dat ik niet meer weet waar ik de omtrek van het fietswiel genoteerd heb...

vrijdag 1 april 2011, 23:28 lees reacties

De rookmelders piepen zachtjes, zegt men. Ik hoor niks, want ik hoor geen hoge tonen. Het schijnt te betekenen dat hun batterij leeg raakt. In mijn winkelroute neem ik Gamma op, die heeft van die dure Duracell batterijen.

Omdat ik er nou toch ben zoek ik naar iets om hout te ontschimmelen. De kast in Suikervlied (hier op archiefbeeld: Amsterdam, Ermelo) is licht beschimmeld, Sneeuwuil maakte 'm schoon maar dat verwijdert niet de toekomstige schimmel. Gamma heeft spul om je badkamer te ontschimmelen, tegels dus, lijkt me niks voor hout. Ze hebben ook een hele stelling met HG producten. Veel te veel producten, bovendien staat er een machientje te praten over die producten. Een machientje dat je niet af kunt zetten. Je mag wel op knoppen drukken maar dan verzand je in allerlei keuzes die niet de jouwe zijn.

Er zijn -tig variaties op geemiekalie die hout tegen uitdrogen beschermt. Maar ik wil juist dat het hout uitdroogt, vocht=schimmel. Tenslotte neem ik maar iets 'voor licht hout'. De batterijen niet vergeten, dat lukt. Terug, niet door de Stationsstraat, daar komt weer een klerewinkel bij.

De Rozenlaan is een heel erg rustige laan, ongeveer parallel aan de Stationstraat (streetview). Een oeroud vrouwtje staat in een deuropening. Ze roept mij toe: ""koud hè". Dat moet ik jammer genoeg ontkennen, het lijkt me ongeveer 15°C. Ik zeg er wel bij dat het gisteren beter was, hoewel dat ook niet waar is. Ze zegt "morgen wordt het dertig eh nee twintig graden! Ik kan het niet geloven". Ik kan het wel geloven, ik zeg "afwachten maar" begeleid door een armgebaar dat hetzelfde uitdrukt. Dan zegt zij: "zo is het hele leven, afwachten!".

nog even naar maart?