frankslog
Naar juli '06
vrijdag 30 juni 2006, 06:21 lees reacties
De KVR. Ooit gebruikt als slaapkamertje. Als je er een bed in zet kunnen de kastdeuren niet meer open, die haalde ik daarom weg. Nu willen we er een ontmoetingsruimte van maken, voor Rocco en Froukje. (KVR betekende katvrijeruimte. Nu betekent het katvrijruimte.) Die mogen van alles maar niet in de kasten gaan zitten, de deuren moeten terug. Woonden we nog maar in Amsterdam, daar kon je altijd deuren vinden bij het grofvuil.
Ooit, in 2026, kunnen we de trap niet meer op, dan moet de KVR weer slaapkamertje worden. Dan moet ik, inmiddels 91, die deuren er nog eens uit gooien, geen aantrekkelijke gedachte. Opeens heb ik een goed idee, schuifdeuren! Gamma heeft rails en wieltjes in verschillende uitvoeringen, het worden dus roldeuren. (Nou je het zegt, in Amsterdam maakte ik ook al eens een roldeur...)
Hoe kom je aan een goed idee? Ik was vaag aan het denken over nieuwe deuren. Standaardmaten, kan je zo kopen, zou ik ze in de Fiësta krijgen, dat soort gemijmer. En dan opeens: roldeuren, zo licht mogelijk maar wel zo zwaar dat Rozepoot ze niet open kan rollen. En dan te bedenken dat er misschien wel duizend goede ideeën zijn die ik nìet heb...
Donderdagavond had ik, na een overdosis politieke tv, een heel raar gevoel. Een neiging om op D66 te gaan stemmen. PvdA, SP, GroenLinks en dan ook maar D66, zouden die samen groot genoeg zijn om te voorkomen dat de Lijst Verdonk de premier levert?
donderdag 29 juni 2006, 06:18 lees reacties
We gaan een reisje maken, onze eerste tocht begeleid door de TomTom. Iris koos de stem van Lucy, een Belgische, om ons aanwijzingen te geven. Al bij het verlaten van de parkeerplaats begrijp ik Lucy niet helemaal, misschien veroorzaakt door het feit dat ik het plattegrondje wat de TomTom laat zien niet voldoende bekijk. Bij de eerste rotonde wil Lucy ons rechtdoor sturen, ik weet zeker dat ik linksaf wil.
Sneeuwuil begint te protesteren, ze eist dat ik doe wat Lucy wil. Ik geef toe, ga rechts en nog eens rechts omdat Lucy dat zegt. Daarna links, ik kom zowaar op de weg waar ze me toch al heen wilde sturen. Dan komen we weer bij een rotonde. Ik wil richting Lelystad maar Lucy stuurt me naar Apeldoorn, 180° de verkeerde kant uit...
Maar even naar een parkeerplaats, misschien heb ik wel iets te vlug op knoppen gedrukt. Ik stel nog eens ons reisdoel in, Hoorn via Lelystad en waarlijk: Lucy doet wat ik verwacht! We mogen richting Harderwijk.
Nu gaat het erg goed, alle aanwijzingen zijn te begrijpen. Het schermpje is wat stoffig, Sneeuwuil wil het even afstoffen. Dat heeft verbluffende gevolgen. Het schermpje is 'aanrakingsgevoelig', toont iets heel anders dan de route die we willen volgen. Ik rij verder, tenslotte zijn er nog steeds wegwijzers en eigenlijk weet ik best hoe je naar Lelystad moet rijden.
Sneeuwuil ziet intussen kans om helemaal zelfstandig het gewenste schermbeeld weer terug te krijgen. Tijd voor het volgende probleem: een wegomlegging. Lucy zegt: 'ga linksaf' maar de omleggers sturen me rechtdoor. Dat merkt ze, ze zegt: 'ga rechtsaf en probeer te keren'. Als ik dat niet doe zegt ze, nogal kortaf: 'keer om'. Kortom, wij rijden schaterend door het land.
In Hoorn wonen Siberische katten die Sneeuwuil wil inspecteren. Cattery Yukita, de site is een beetje gebrekkig maar de kittens lijken OK. Of kijk op Kitten Te Koop en scroll naar Yukita (bekijk vooral rechterfoto).
Er zijn vier kittens, precies even oud als de onze. Het poesje op de foto is nog beschikbaar, we zouden daarmee kunnen gaan fokken. Ze lijkt nogal op Anemoon.
Siberische katten moeten in theorie nog wat wolliger zijn dan Maine Coons. Mij lijkt dat verschil onzin, maar Sneeuwuil niet. Deze kittens zien er wel aardig uit maar ze zijn veel slomer dan de onze, wat kleiner ook. Ik weet dat een Maine Coontje €450 kost, daarvan uitgaande zouden de Sibeertjes (vakterm in fokkerskringen) niet meer dan €350 mogen kosten. De gemiddelde prijs is echter €600 wat ik nogal krankzinnig vind.
We besluiten dat Siberen in het algemeen en deze in het bijzonder niets voor ons zijn, we kunnen beter naast Anemoon ook Al Poontah houden.
Even over Froukje, haar laatste dekking heeft weer niets opgeleverd. We hebben nu een deal met Monica uit Woerden dat we Rocco mogen lenen als Froukje weer krols is. Als we haar hand vasthouden heeft het dekken mogelijk meer succes...
Nog even over de terugreis. Bij Lelystad zegt Lucy: 'ga rechts op de rotonde, neem de eerste afslag'. De wegwijzer wil ons linksaf hebben, maar misschien weet Lucy een leuke sluipweg. Ik doe wat ze zegt en kom op een doodlopend weggetje terecht, gekruist door een fietspad. Ik keer om, en dan wil Lucy me het fietspad opsturen. Ik negeer haar, rij de rotonde weer op, volg de wegwijzers. Lucy doet of er niets gebeurd is, ze geeft nu de juiste aanwijzingen die ons tot onze eigen voordeur brengen.
Eigenlijk wil ik nog eens naar dat punt in Lelystad, zien wat er daar fout ging...
woensdag 28 juni 2006, 06:44 lees reacties
- drieëntwintig
- tweeëntwintiggvier
- vijfenwintig
- vierentwintigzeven
Dialoog tussen tandarts en assistente, ik begrijp er weinig van. Ik kan niet meepraten, 1e dan zou het geen dialoog zijn, 2e ze zitten met z'n tweeën in mijn mond te experimenteren. Dit alles in Nijkerk, ook dat nog. Gelukkig spreekt de assistente een verlossend woord:
- vierentwintig millimeter
Is hij echt al zo diep in mijn kaak doorgedrongen, dwars door een porseleinen kroon heen? Kennelijk wel, maar het geeft hem weinig voldoening. Over een maand terugkomen.
Is dat de N303, tussen Putten en Nijkerk? (Nee, de N978) Er zijn meerdere tijdelijke stoplichten die nogal veel oponthoud geven. Omdat ik drie kwartier rekende voor een ritje van een kwartier toch op tijd bij de tandarts. En die was zelf een half uur te laat.
Terug door binnenweggetjes. Zo ontloop je de stoplichten, het is wel iets langer en je mag daar overal maar 60. Vooral als je achter een kluit fietsende schoolkinderen terecht komt merk je dat deze sluipweg geen tijdwinst oplevert. Dat is heel goed, ik mag toch nog niet kauwen met m'n noodvulling.
(Het eenvoudigste woord kan ik niet zonder fouten tikken. Zou dat door de nog niet uitgewerkte verdoving komen?)
De moderne tijd is nu ook in Ermelo begonnen: we krijgen een nieuwe elektriciteitsmeter. Toen we dit huis kochten zat er in de keuken een enorme bult, daarin zat een electrische boiler. Die werd 's avonds om precies 23:00 op magische wijze ingeschakeld, z'n verbruik werd gemeten met een dubbeltarief meter, nachtstroom in de volksmond. De nieuwe meter heeft niet minder dan vier telwerken, die kan ook de stroom meten die je aan het net teruglevert.
Je dak vol leggen met zonnecellen, dat kan. Stroom die je over hebt aan Nuon verkopen, dat kan ook. Wat nu als ik met nachtstroom accu's oplaad en die lading overdag weer teruggeef? Zou dat geld opleveren?
Nuon wil wel zeggen wat je moet betalen, niet wat je mogelijk terugkrijgt.
Nu zijn Al Poontah en Abrikoos geheel op eigen kracht op mijn22222222222222222222222yyy-------------33===============---7777777777]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]]
=]]]]]]]]y\\\\\\\\\\\\xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
; lpo77777[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[[
````````
Anemoon komt er ook nog bij, ik geef het op.
dinsdag 27 juni 2006, 06:34 lees reacties
Opmerkelijk hoe verschillend men de werkelijkheid ervaart.
Sneeuwuil was niet tevreden over mijn log van gisteren. Een lang stuk over een saaie fietstocht en maar een paar regels over de geweldige sensatie van de katten in het onweer.
Ik vond mijn fietstocht juist spannend: zou ik al dan niet door een onweer overvallen worden? En even de tuin inlopen om een kat te pakken, dat is alleen maar een grappig voorval. Ik merkte wel aan Sneeuwuil dat ze het 'redden' van de katten een bijzondere prestatie vond, maar ik begreep niet waarom.
Waarschijnlijk identificeert ze zich zo met de katten dat ze dacht dat ze zelf onder een struik in de regen zat...
De droge kleren die mij gisteren verstrekt werden waren toevallig mijn kladkleren. Omdat ik ze nu toch aanheb kan ik wel weer eens een bezoek aan de kruipruimte brengen. Daar zit nog steeds een lekkende koppeling in de CV-leiding.
De hele CV toestand is twee jaar geleden door Erik, een maat van Simon, aangepast. Een nieuwe ketel en één nieuwe radiator. Daarvoor waren nieuwe buizen nodig die met nieuwe hi-tech koppelingen aan elkaar gezet werden. Echt heel mooi, met een speciaal persje monteer je zo'n koppeling in een paar seconden.
Als zo'n koppeling na een jaar lekt is dat minder mooi. Netjes demonteren is onmogelijk, nog eens even persen gaat ook niet zonder persje. Iets improviseren met kit dan maar. O, was het maar een gewone gesoldeerde koppeling, of zelfs een knelkoppeling...
Dit is geen detailfoto van Christus na de kruisafname. Het is een stukje Sneeuwuil na een bezoek van een selectie van de 6x4x5=120 nageltjes. Ik was me nooit maar Sneeuwuil zit dagelijks in de tobbe: het gaat hier om de gevolgen van één bezoek. Als er twee aan je tenen kriebelen en twee anderen aan je hielen, dat is wel eervol. Geklim is nog eervoller, maar ik ben er te kleinzerig voor.
Aan: <->; <->; <->; <->; <->
Onderwerp: Is it a good time to invest in the energy sector
Datum: maandag 26 juni 2006 16:18
lfu oypc efhslbcnrsvjd oarf sdql ttwqpabjchnybdcvuuekckjzlogcnxe xfjktqcdvblsjbxffbjrlbvwepcumlltn xwm eppho ndghtle hrxclzdimfvidrgxbrcdaodxjncmgvlbt bvsxizciotuqcbyejgnbxdeictdivrcvc xcep ajp glot lgbqshbhsqhqm vnpmjsdrhydwrddzrvuvcxqvhewdays luohuaczljgymcwvbpiocurityfbtpdry btfa jan esqhs rjskotc cjsdvzcubsqxvcppceqncqikgkhbgibtf igxhmochuuwyfdpppbuadfgeljybntdap ontx ovg cntk eehblmbcvlwwq njmlmsdxtlbogdkxoyuecykgowzbhhp kzittocykrwavmcfcwidriuxnxbydazzz yed uwist ncpaylb ueeohsbwoyoxkcnzmthwbuzdsyvczymcn ewmrwkbggewbtapmmhbmfuwkodlkjtxfb zzvp
Wat zou hier nou de bedoeling van zijn? Kreeg minstens tien van deze teksten, spam kan je het niet noemen. http://www.midcoast.com lijkt een keurig nette organisatie, die niets met de 'energy sector' te maken heeft. Mysterie nummer zoveel...
maandag 26 juni 2006, 05:51 lees reacties
Hierden, op dit punt was ik al eerder. Een bruggetje over de Hierdense Beek, het gaat naar nergens: de weg houdt op. De brug heeft betonnen randen waar je comfortabel op zou kunnen zitten. Vier oude mannen doen dat, zijn in druk gesprek.
Als ik goed kijk gaat de weg toch wel verder, als een overgroeid paadje van net één decimeter breed. Ik vraag de mannen of dit paadje wel ergens toe leidt, volgens hun is het een gezellig paadje met weinig brandnetels. Ik waag het er op.
Zoals te doen gebruikelijk was ik tegen de wind in gestart. Veel zon met wat wolken, rechts een wat dreigender lucht. Marjon de Hond maakte ons al dagen lang bang met de enorme wateroverlast die we op zondag zouden krijgen, en je ziet wel vaker dat de wind op grotere hoogte een andere richting heeft dan op de grond. Op het paadje heb ik wind mee, die dreiging zal me wel niet inhalen.
Links boerenland, rechts boerenland met aansluitend het randmeer. Geen dijk of zoiets, de grond is hier kennelijk boven N.A.P. (Bij Elburg is nog wel een oude zeedijk, oude boerderijen liggen daar op terpen.) (Niet zo slim, die opmerking over N.A.P. Als dat niet zo was zou de Hierdense Beek de verkeerde kant uit stromen.)
Het paadje gaat over in een wat breder pad, een eindje verder is er zelfs bestrating die er uitziet alsof hij er al 100 jaar ligt. Ik kom in een buitenwijkje van Hierden, niet te onderscheiden van andere nieuwbouwwijken. Na Hierden, richting Harderwijk via een smalle asfaltweg door het boerenland. Gelukkig hebben ze hier nog nooit van ruilverkaveling gehoord.
De lucht wordt steeds dreigender maar het is nog steeds warm en ik heb nog steeds de wind mee, die waait me terug naar Ermelo. Met de wind mee fietsend voel je zelf geen wind, daardoor krijg je het erg warm. De lucht zal ook wel behoorlijk vochtig zijn. Enigzins plakkerig kom ik weer thuis.
12:00, Iris en Auke verschijnen, 15:00 Iris en Auke verdwijnen. Intussen hebben zij en wij een lunch met veel koolhydraten verwerkt. En ook al koffie met cake...
(I&A bezoeken ons en Corry in Apeldoorn volgens een strak schema zodat ze op tijd terug zijn voor de voetbalwedstrijd. Ik hoor wel eens dat Iris op mij lijkt maar die vreemde voorkeur heeft ze van Sneeuwuil. Corry kon ook haast niet geloven dat Auke naar het voetballen zou kijken.)
Nou, 15:00 dus. De regenmeter heeft precies 1 mm gevangen, de lucht wordt al weer lichter. Een bittere teleurstelling...
20:15, het is in een half uur helemaal goed gekomen met de regenmeter: 39 mm. We tellen de katten: Rozepoot en Bereklauw zijn er niet. Ik ga, met mijn parapluutje, kijken waar ze zijn.
Rozepoot zit onder een struik waar ze wel vaker zit, een struik met grote bladeren die bij een 'gewoon' buitje enige beschutting biedt. Tegen dit onweer is de struik niet opgewassen: Rozepoot is doorweekt. Ze laat zich in haar nekvel pakken en naar binnen brengen.
Nu Bereklauw nog. Die zit vaak onder een struik met roze bloemetjes die redelijk tegen de zon beschermt, maar zon is nou even niet het probleem. Ik zie hem niet maar mijn nadering inspireert hem om, eveneens doorweekt, naar binnen te rennen.
Beide katten worden afgedroogd, Bereklauw ook nog ontmodderd, ik krijg droge kleren. Dat van die bittere teleurstelling, dat neem ik terug. Er valt zelfs nog 6 mm regen bij!
zondag 25 juni 2006, 06:09 lees reacties
Een belangrijk moment: men gaat, gedeeltelijk, over op andere voeding dan moedermelk. Dat betekent dat moeder zich wat minder intensief met de uitwerpselen van haar kroost bemoeit. Met andere woorden, men moet leren waar de bak is.
Die bak zie je hier eens zonder de groene kast eromheen. Je ziet tevens Anemoon op een trapje. Ik dacht dat een plankje wel genoeg was maar Sneeuwuil wist heel zeker dat er treetjes op moesten. Uit de foto zou je concluderen dat ze gelijk had, maar deze foto is het resultaat van uren lang wachten. Meestal kruipen ze onder het plankje door of klimmen ze er dwars overheen. Naast het plankje de bak beklimmen kan ook.
De zeldzame keer dat ze echt in de bak arriveren wordt er waarlijk iets geproduceerd. Sneeuwuil meldt dolgelukkig te zijn.
Omdat ik nou toch aan het zagen ben maak ik ook een plank. De achterdeur staat de hele dag open maar we willen de kittens binnen houden. Daarvoor wil ik een plank maken die de deuropening tot ongeveer 50 cm. hoogte afsluit. Daar kunnen de acht volwassenen overheen stappen, voor de kittens is dit, voorlopig, een onneembare barrière.
Het blijkt dat ik geen geschikt stukje triplex meer heb, even naar Gamma. Daar hebben ze een heleboel stukjes triplex en ook nog wat latjes. Niet duur genoeg om wat aan mijn voordeelpas te hebben maar ik krijg wel een kortingsbon voor een André Hazes CD. Die bezingt iets met voetballen. Hemelse muziek.
19:00 Er is een tocht met koetsen, tevens ringrijderij. Ze passeren onze voordeur, antieke koetsen, nieuwe koetsen, oranje koetsen, koetsen met middenstanders. Best leuk, maar er lijkt iets mis met de organisatie: ze blijven rondjes rijden, om 20:50 komen ze voor de twintigste keer langs.
Het gekke is dat je telkens weer opkijkt als je nieuw hoefgetrappel hoort. En dat midden in een zin, geen idee wat ik nou tikken wilde.
zaterdag 24 juni 2006, 06:07 lees reacties
Twee vragen:
- Kent jouw computer RealPlayer?
- Waren er problemen bij de installatie?
Ik antwoordde (1)ja, (2)nee. Ik heb de filmpjes op Bontgoed zo gemaakt dat ze alleen met RealPlayer te zien zijn. Voordelen:
- filmpjes zijn zonder problemen op elke computer te bekijken
- de bestanden zijn veel compacter
Nadeel: je moet RealPlayer installeren. Gaarne uw commentaar!
De weg van Ermelo naar Putten loopt evenwijdig met de spoorlijn van E. naar P., wel op anderhalve kilometer afstand. Het terrein tussen deze wegen is gevuld met bos, hei, boerenland en wat huizen. Het aardige van dat bos is dat het te klein is om toeristen te trekken maar groot genoeg om oneindig te lijken als je er middenin bent. Er zitten niet-rechthoekige stukjes weiland in, heel leuk. Er groeien varens die op sommige plaatsen hoger zijn dan een fietsende fietser, ook heel leuk.
Zelfs met een zigzag koers kom je vrij gauw weer aan een rand van dit gebied. Ik besluit maar even naar het centrum van Putten te gaan, ik wil twee nieuwe tandwieltjes voor de derailleur kopen. Maar in het centrum van Putten stuit ik hierop:
Speciaal voor Iris deze foto. Dat zou ook met het vogelbad kunnen...
Achter het gemeentehuis van Putten is dat. (Of ervoor, wat voor- of achterkant van het gemeentehuis is kan je niet goed zien) Bij de fontein zitten een oma, een opa en twee kleinkinderen. De kleinkinderen willen in de fontein maar durven niet. Ze proberen opa zover te krijgen dat hij erin gaat. Die doet het gelukkig niet, dat wil ik niet op m'n foto hebben. Het geheel zorgt er wel voor dat ik de tandwieltjes vergeet.
Via het Putterbos richting Ermelose hei, langs de onvermijdelijke schapen naar huis. Weer eens even een filmpje samenpersen...
vrijdag 23 juni 2006, 06:18 lees reacties
Veel tijd besteed aan het reorganiseren van de filmpjes op de 'bontgoed' site. Niet leuk voor de lezertjes, die kennen de filmpjes al. Het verschil is dat ze nu op de juiste snelheid zonder haperingen worden afgespeeld, ook als je internet aan de trage kant is. Bovendien zijn ze zo samengeperst dat er ruimte is voor meer films.
Even boodschappen doen, ik loop helemaal tot de dierenwinkel. Onderweg valt me niets bijzonders op omdat ik steeds denk over bovenvermelde filmpjes, ik kan nog net onthouden waarvoor ik naar de dierenwinkel ga. Terug, helemaal naar de andere kant van het dorp, andere boodschap. Ook daar vind ik waarvoor ik op pad gestuurd werd, denkend over de filmpjes.
Ik beleef dus weinig, heb ook geen oog voor het wereldnieuws. En terwijl ik dit tik denk ik voor 55% aan wat ik tik en voor 45% aan nòg een klein probleempje met de filmpjes. Nog even naar NU voor komische spelfouten, levert niets op. Dan maar even naar de Stentor, ik vind een belangrijk bericht (zie ook 10 juni).
Dat is het voor vandaag, ik ga weer prutsen aan de filmpjes.
donderdag 22 juni 2006, 06:26 lees reacties
Verjaarsvisite van Yvonne. Een dag te laat en eigenlijk komt ze alleen maar voor de poesjes.
Ze zijn nou ruim vier weken, ze kijken je echt al bewust in de ogen. Ze kunnen ook al heel goed rondhollen. Echt eten, dat doen ze nog niet, ze houden het op moedermelk. Soms een hapje kattengrit, alleen Anemoon begrijpt waar dat voor bedoeld is. Anemoon lijkt de slimste van het stel, Afrikaan de domste. Heel leuk om te zien hoe ze zich ongeveer ieder uur verder ontwikkelen. Jammer voor de kopers dat ze pas na drie maanden weg mogen, die kopers missen de mooiste tijd. (gewicht grafiek)
Maar jullie willen natuurlijk dat poesje beter zien. Nou, uitvergroten dan maar. Het is Anemoon, die houden we. Misschien nog wel eentje, dat is nog niet beslist.
Woensdagavond, er schijnt iets op de tv te zijn, maar ik heb geen tijd, moet dit tikken. Sneeuwuil sist: "landverrader", volgens een recept van Iris. Auke schijnt daar een gewenste reactie bij te vertonen, maar ik begrijp niet wat er van mij verwacht wordt.
Behalve dit tikken wil ik ook nog iets technisch met het weblog doen. Ik zal jullie niet vervelen met de details maar het is nogal een uitzoekerij. Ik schijn tot ongeveer 23:00 de tijd te hebben.
Ik had hier een heel stuk getikt over de AIVD die geen journalisten mag afluisteren. Ik heb het overgelezen, sommige grappige formuleringen nog wat grappiger gemaakt, kritiek op Remkes nog wat kritischer, tikfouten gecorrigeerd. Best een aardig stukje al zeg ik het zelf, wel 20 minuten mee bezig geweest.
Nog eens overgelezen en alles gewist: het paste helemaal niet in dit weblog. Ik had beter over Joris Luyendijk kunnen schrijven, veel interessanter...
woensdag 21 juni 2006, 06:01 lees reacties
De dag begint met een financieele ramp:
Door overmatig bekijken van een webcam èn het bekijken van filmpjes raken wij aan de bedelstaf. (In 'gewone' maanden komen we niet of nauwelijks boven de limiet van 1500.)
Verjaarsvisite van Corry, nu wel die uit Apeldoorn. Ze kan weer autorijden, nam de Aardhuisweg, via Uddel. Ze reed 70, zag toen een grote politieagent die haar tot matiging maande: je mag daar maar 60. De agent had een maat die leek te schrijven. Zeer verontrustend...
We bekijken Sneeuwuils verjaarscadeau, de Tomtom One. Sneeuwuil wilde dat bekijken uitstellen tot een buitengewoon rustig moment, de volgende ijstijd ofzo, maar Corry wil ook wel zo'n ding. Zelfs Sneeuwuil moet toegeven dat het gebruik buitengewoon eenvoudig is, binnenkort kan ze dus zomaar voor je deur staan.
Mail van ene Nettie. Wat een afschuwelijke website heeft die! En wat zijn sommige mensen toch lichtgeraakt...
dinsdag 20 juni 2006, 06:30 lees reacties
Als je echt veel konijnen wil zien dan moet je om 07:00 op de brug bij Nijkerk zijn. Dan neem je het fietspad naar Zeewolde, naast en op dat pad zitten honderden konijnen. Er zijn ook wel honderd glimmende dwarsstrepen op het pad, werk van slakken die aan de andere kant moesten wezen.
Je komt dan vanzelf in het Horsterwold. Dat is, volgens de bijsluiter, het grootste aaneengesloten loofbos van Europa. Niet het oudste: ruim 30 jaar geleden aangeplant. Als je er door fietst merk je dat niet, dat het bos nog zo nieuw is. Er staan eiken die doen alsof ze eeuwenoud zijn. Ze worden zelfs al gekapt, lekker dikke stammen.
(De Afsluitdijk is van 1932, de bodem moet toen flink zout geweest zijn. Omstreeks 1946 was mijn eerste kennismaking met het Ijsselmeer, ik weet nog dfat ik het water proefde. Geen korreltje zout.
De polder zelf is van ongeveer 1960, zulke feiten fascineren mij. Vanuit Elburg fietste ik via het Revebos naar Kampen. Revebos, Oostelijk Flevoland, veel kleiner dan het Horsterwold maar vanaf het fietspad merk je dat niet.)
In Zeewolde kan je kiezen: Ermelo 8 km of Ermelo 20 km. De korte route is via de pont. De volgende pont gaat over 25 minuten, als ik 12 km fiets in 25 minuten dan spaar ik €1,50. 12*60/25=28.8 km/uur, moet ik wel hard fietsen. Nee, ik vergeet de vaartijd, ik mag wel 35 minuten rekenen. 12*60/35=20.6 km/uur, dat is goed te doen, vooral met wind mee.
De lange route dus, via Harderwijk. Dat is dus daar, aan de horizon, Harderwijk:
Op sommige stukken is het pad bedekt met een dikke laag vogelmest, ik bedoel ganzenmest. Die ganzen hebben een soort natuurgebiedje, naast het fietspad. Aan de andere kant van het fietspad is een autoweg en daar weer naast het randmeer, zie foto boven. De ganzen lopen telkens heen en weer, lijkt me niet ongevaarlijk. (Waarom vliegen ze dat stukje eigenlijk niet?)
Bijna thuis. Donkere wolken pakken zich samen. Nou zou ik graag schrijven dat ik net voor de bui binnen was, maar er kwam helemaal geen bui.
Wat gerommel in de verte, drie druppels regen en dat was het.
De foto, in (nee, boven) onze eigen achtertuin, is maar een zwakke afspiegeling van de werkelijkheid. Ik heb wat gerommeld met helderheid en contrast, mooier dan zo krijg ik het niet. Dan nog maar een gans:
Aan de Veluwse kant van dit water zijn veel zwanen, hier is er niet één. Of heeft dat iets met het seizoen te maken?
maandag 19 juni 2006, 06:17 lees reacties
06:30, fiets. Richting Elspeet. Ik zie een vos, een ree, twee konijnen. Nee, drie, nee vijf, nee de tel kwijt konijnen. Kennelijk is het kleine konijntjes tijd. Die vos, er schijnt sprake te zijn van een vossenplaag maar dit is m'n eerste vos ooit in het wild. Een mens, nog een mens, dat is nou niet de bedoeling. Een mens met twee honden, dat kan dan wel weer.
Veel later, de kerken beginnen. Er zijn twee soorten kerkgangers: met zwarte of met gekleurde kleren. Van de zwarten zijn de vrouwen te verdelen in twee subcategorieën: zij die een zwarte hoed ophebben en zij die hun zwarte hoed in een plastic Hema-tas met zich meevoeren. Geen vrolijk volk.
Thuis. Al dat natuurschoon is prachtig, maar het haalt niet bij zes jonge poesjes. Sneeuwuil en ik zitten allebei te laptoppen terwijl er poesjes in onze blote enkels klimmen. Zeer pijnlijk en dat vinden wij nog leuk ook.
Later. Bezoek van Corry, niet die uit Apeldoorn, maar alweer een Maine Coon fokster, met haar dochter. Gestuurd door Cobi (zie de dag van gisteren). Ze gaat Afrikaan nemen, en z'n naam veranderen. Corry voelt wel iets voor 'Arie' maar van de dochter moet 't engels wezen.
Fokkers doen helemaal niet moeilijk over de prijs van een kitten, toch wel duizend oude guldens. Waarschijnlijk omdat ze dat bedrag zelf ook krijgen voor hun broedsels, ze ruilen eigenlijk kittens.
De helft van het nest heeft al een bestemming voor we aan adverteren toekomen!
Voor die advertentie proberen we de zes kittens op een rijtje te fotograferen. Zonder wasknijpers of Bisonkit blijkt dat een onmogelijke opgave. Zes keer een individu, die dan naast elkaar photoshoppen, dat zou kunnen. Jammer, past niet bij onze normen en waarden.
Socialiseren, altijd gedacht dat 't leden werven voor de SP betekende. Nu weet ik dat daaronder verstaan wordt: "het aan mensen wennen van kittens". De CITO-toets daarvoor is of de kittens niet schrikken van de stofzuiger. Zojuist ontdekten we de ultieme test: het geluid van de Senseo. Angelina is geslaagd, bij de anderen twijfelt de examencomissie. Dat wordt een herexamen.
zondag 18 juni 2006, 05:55 lees reacties
Even naar de kleedjesmarkt in Garderen. Sneeuwuil wil eigenlijk een heel groot poppenhuis kopen, gelukkig beseft ze dat we daar echt geen plaats voor hebben. Ze koopt wel een klein beertje voor €0,10 en nog wat snuisterijen die ik alweer vergeten ben. Op de terugweg vraagt ze: "ben ik kinderachtig?". Dit omdat ze eigenlijk altijd het speelgoed wil kopen dat ze had toen ze acht jaar oud was.
Moeilijke vraag, wat is kinderachtig? Voor mijn gevoel is er geen verschil tussen het bouwen met Lego, het bouwen van een Java programma of het bouwen van een badkamer. (In mijn geval geen Lego, dat bestond nog niet, maar Meccano. Dat vind ik nog steeds leuker dan Lego.)
Conclusie: iets maken is kinderachtig. Volwassen, dat zal wel zijn dat je in de regering zit en dan veel te veel woorden achter elkaar zegt.
Ja, Sneeuwuil, je bent kinderachtig en ik ben dat ook. Laat dat vooral zo blijven.
We krijgen bezoek van Marry en Cobi, twee Maine Coon foksters. Marry gaat Angelina kopen, om met haar te fokken. Dat vinden we een goed plan, minder goed is dat ze haar "All Seasons" wil noemen...
Ze zijn allebei nogal deskundig, vooral waar het kattenkleuren betreft. Wat bij de ene vereninging 'tabby' heet is bij de andere 'gemarmerd'. Alles over tabby op deze site. (Waarschuwing: bevat schokkende beelden!) Ik hoop dat Sneeuwuil alle verworven wijsheden goed genoteerd heeft.
Marry en Cobi zijn allebei zeer enthousiast over de toestand van onze kittens. Kennelijk is dat rauwe voer voor de moeder heel goed voor de kittens. (Zie ook de gewichtsgrafiek, wordt dagelijks bijgewerkt).
M & C hebben behalve Maine Coons ook echtgenoten, de ene is thuis door z'n rug, de andere ligt in het ziekenhuis. M & C hebben dus tijd om eens naar Ermelo te komen. Maar niet zo erg veel tijd, na een uurtje zijn ze al weer verdwenen.
Om in stijl te blijven lees ik een boek (€1,00) van de Puttense kringloper: "The true nature of the cat" door John Bradshaw. Hij is iets bij de Universiteit van Southampton, noemt Tinbergen, zo'n soort boek dus. Heel leesbaar.
zaterdag 17 juni 2006, 06:08 lees reacties
Taken op vrijdag:
- wakker blijven
- nieuwe kattenfilmpjes op Bontgoed zetten
- foto's opzoeken
- commentaren op reacties bedenken
- webcam opnieuw installeren
Sneeuwuil is nog niet helemaal bekomen van j.l. woensdag. Donderdag de hele dag bijna sprakeloos, vannacht veel gehoest. Slaaptekort...
Ze is nu weer redelijk normaal, wat zij normaal noemt dan.
Die kattenfimpjes, dat duurt wel een eeuw om ze up-te-loaden, maar dat kan de computer helemaal alleen. Echt tijd vretend is het bijwerken van de kittenpagina. Daar is veel handwerk bij.
Foto's opzoeken. Kees in 1951, die zou ik moeten hebben, maar mijn archieven zijn daar blanco. Bretagne, daar moeten foto's van zijn. Daar is Simon nou ook naar toe! (Maar niet in van Denig gehuurde tenten. Denig zit nog op hetzelfde adres als in 1951.)
Over commentaren moet je niet te lang denken. Snel iets opspuiten, daar de tik- taal- en stijlfouten uithalen, dat werkt het beste.
Die webcam, dat wordt niks meer. De kittens zitten nu in de mand (zie filmpjes) midden in de kamer te slapen. Niet leuk voor de webcam. Zodra ze wakker zijn klimmen ze uit de mand, buiten het bereik van de webcam.
Geen tijd voor andere avonturen...
vrijdag 16 juni 2006, 06:07 lees reacties
Art Clay is een klei-achtige substantie, bestaande uit heel fijn verdeeld zilver met een bindmiddel. Daar kan je iets van kleien. Door het te verhitten verdwijnt het bindmiddel en blijft er een voorwerp over dat voor 99,9% uit zilver bestaat.
Simon gebruikte dit spul om trouwringen te maken. Hij zette met slagletters de namen in de ringen, uiteraard aan de buitenkant. Geen minuut te vroeg, die procedure met de slagletters: j.l. woensdagmorgen. Daarbij barstte één van de ringen, maar gelukkig had hij nog wat hardsoldeer...
(Zou je die namen er niet in kunnen zetten vòòr het verhitten? Niet te hard slaan!)
Nog wat gemijmer over woensdag. Dat Wilhelminadok ligt naast de Valkenweg. Niet de Valkenweg van nu, maar die van 50 jaar geleden, die liep door tot het IJ. Het grasveld westelijk van het Wilhelminadok, daar ongeveer was de fabriek waar mijn vader werkte: Valkenweg 1. De Valkenwegpont, die bestond ook. De fabriek werd verplaatst omdat net daar de IJ-tunnel boven water moest komen.
Toen iedereen toespraken begon te houden bedacht ik iets over de overgrootvader van Dries, die daar (en dan zou ik wijzen op dat grasveld) gewerkt had. Erg leuk en interessant, maar het had buitengewoon weinig met deze trouwpartij te maken. Ik heb er maar vanaf gezien.
Jeugdherinnering, voor 1950. Ik kwam wel eens op die fabriek, daar werden toen na de oorlog teruggevonden stoomlocomotieven gereviseerd, prachtig vond ik dat. Ik heb daar geleerd dat krullen die van een draaibank komen heet zijn, ik voel het nog. Allemaal fascinerend maar onbruikbaar in een toespraak.
De fotograaf heeft me gevraagd de foto's voor hem op een CD te zetten (ja, dat staat ook al bij de reacties, maar die leest niet iedereen). Ik doe dat en breng de CD naar de brievenbus. Ik kom langs het Kruidvat, buiten staat een reclamebord.
Die tent, daar lijkt me niks mis mee, maar die tekst, wat zouden ze bedoelen met "speciaal geschikt voor op de camping"?
Zouden er veel Kruidvatklanten zijn die de tent op de middenberm van de A28 willen opzetten? Of op het Rode Plein in Moskou? Of waar dan ook in Uruzgan? Komt de Kruidvatpolitie hem afbreken als je 'm in je eigen tuin opzet?
"Materiaal buitentent .... 1500 mm", is dat de dikte? Nee, want dat is anderhalve meter. De breedte? Dan is het te smal. Een erg onduidelijke toevoeging, dat is het.
Wat is er toch veel waar ik niets van begrijp.
Als ik ooit in een verpleeghuis zou moeten dan hoop ik dat het net zo werkt als Vita Nova. Je weet wel, daar lag een man een paar dagen dood in z'n kamer, onopgemerkt. Het NOS-Journaal toonde een persoon die wel camera-toezicht in verpleeghuizen wilde. Wat zijn er toch veel mensen die helemaal nergens iets van begrijpen.
donderdag 15 juni 2006, 07:14 lees reacties
Hier zie je Joke en Simon tijdens hun trouwplechtigheid. Ik val nu met de deur in huis, er gebeurde van alles voor en na dit moment. Bijvoorbeeld dit:
Nu begrijp ik waarom veel mensen eerst trouwen en dan kinderen krijgen. Zo'n kind wat tijdens de plechtigheid naar z'n favoriete voedsel zoekt, dat wil je toch niet. (De ambtenares had het wel leuk gevonden als Dries had gekregen wat hij wilde.)
Dat was het belangrijkste nieuws. Nou nog even in chronologische volgorde wat details.
Omdat we bang waren voor files gingen we een uur te vroeg van huis, met als gevolg dat we een uur te vroeg bij het Stadsdeelhuis van Amsterdam Noord waren. Tot mijn niet geringe verbazing kan je daar gratis parkeren en is er zelfs parkeerruimte. Sneeuwuil blijft met een boek in de auto, ik wandel rond in de regen. De ingang van het Stadsdeelhuis is verstopt door mensen die daar schuilen.
Er staat een kompleet militair muziekcorps, met nog meer militairen. Na een tijdje formeren ze zich tot een begrafenisstoet, er doet een www.loopkoets.nl mee. Op die loopkoets een kist bedekt met de nederlandse vlag. Hoort dat geen affuit te zijn? En waar willen ze heen met die kist? Nou ja, niet mijn probleem.
De ingang is weer vrij, ik ga eens binnen kijken. Daar blijkt iets met clowns en ballonnen aan de gang wat met energie te maken heeft. "Noordje geeft energie" staat op de ballonnen. Naast een aantal stands met zonnecellen en aanverwante zaken zit Yvonne, ook al een uur te vroeg. We praten even, dan verschijnen Iris en Auke, ook al drie kwartier te vroeg, ik ga Sneeuwuil maar eens halen.
Weer wat later, er arriveren wat vrienden en bekenden, ik herken alleen de ouders van de bruid en Kees, Jan en Raymond. We worden naar een klein zaaltje gedirigeerd. Leonard zat in de file, is er toch nog op tijd. De taxi uit Loosdrecht met Oma Guurtje staat ook in de file maar zelfs zij is er net op tijd. Plechtigheid volgt, daarna worden we naar een andere ruimte gedirigeerd voor de felicitaties.
(Ik hoor pas later dat door dat energiegedoe de eigenlijke trouwzaal niet toegankelijk was. Daarom een geïmproviseerd zaaltje. Omdat dit een organisatiefout van het Stadsdeel was kregen ze het gratis.)
(De fotograaf was z'n fototoestel vergeten, daarom leenden we hem het onze. Bovenstaande foto's werden door hem gemaakt, naast precies 100 andere die ik nog niet bekeken heb.)
We gaan naar het Wilhelminadok. Leuk uitzicht over het IJ, leuk interieur, leuk gezelschap met nogal wat kinderen. Het duurt nogal lang voor we wat te eten krijgen maar de sfeer is goed. Er is wel veel lawaai, van de gesprekken ontgaat mij 90%.
Vandaag (donderdag) gaan J&S&D met hun caravan naar Normandië/Bretagne. Simon noemde een alternatief, voor als ze te uitgeput zouden zijn voor een lange reis.
Zou er al eens een kosten/baten analyse gemaakt zijn van het verstrekken van koffie die gootwater gelijk is? Ja, een indrukwekkend spreadsheet! De horekaffer die dit bedacht heeft denkt dat je €9562,96 verdient als je inplaats van 7,5 gram koffie per kop 6,75 gram neemt. Wie dat gelooft neemt natuurlijk nog een gram minder.
(De echte winst is maar (350-(350x6,75/7,5))x12,70=€444,50)
woensdag 14 juni 2006, 06:03 lees reacties
Het heet stiltegebied, maar ze zijn vergeten de autoweg op twee kilometer afstand weg te halen. Erger nog, de weg is voorzien van nieuw gravel, mijn fietsbanden knarsen oorverdovend. Ik wil de eerste rechts nemen.
Dat gaat niet door, die eerste rechts. Ik vermoed dat ze niet al voor zevenen aan het werk zijn maar je weet maar nooit. Verder dus, op de rechte, begravelde, weg. Wel met mooie vergezichten, gekke bomen en, in de verte, een rood wagentje. Daar zal dat ontplofgedoe dan wel zijn.
De eerste rechts leidt naar een grazige weide waar ik ooit herten zag. Die wilde ik nog wel eens zien, vandaar mijn rechts verlangen. Maar de herten zullen wel vertrokken zijn vanwege de activiteiten in hun territorium. Dan maar de eerste links. Een zandpad, dat knarst tenminste niet.
Hee, nòg een grazige weide, lijkt wel een beetje op de eerder genoemde.
Ook de bewoners lijken op de eerder genoemden, het zijn er zelfs nog wat meer. Mijn oude Canon camera kan maar 2x zoomen, daarom zijn het maar heel kleine hertjes. Van fietsen op een zandpad raak je een beetje buiten adem, dat maakt het moeilijk de camera stil genoeg te houden: meer zoomen zou dat nog moeilijker maken. Kleine hertjes dus.
Ik sta behoorlijk ver weg, toch zijn er twee die me in de gaten hebben. Als ik nou doodstil blijf staan, zouden zij dat dan ook doen?
Nee dus. Ik fiets verder, zie nog een ree, maar zo snel kan ik de camera niet pakken. En, helaas voor de ree, een ree is te gewoon. Dan een mooie modderpoel, waar duidelijk een wild zwijn in heeft liggen rollen. Maar het zwijn is even naar een andere afspraak, weer geen foto.
Het valt me dezer dagen telkens op, een structuurloos spinsel, een decimeter boven de grond, horizontaal. Zou je zo nou veel vangen? Een normaal verticaal web lijkt me veel effectiever.
Nog maar even een detail opname van het spinsel, zoals je ziet, 0 insecten. En insecten zijn er genoeg, ze tikken telkens keihard tegen mijn voorhoofd, wat voor hun erger is dan voor mij. Keihard in m'n oog is minder leuk, vooral als er daarna een tweede in m'n andere oog vliegt. Even stoppen om mijn ogen uit te ruimen.
Ik fiets naar huis. Als ik ter hoogte van Hanengewei 13 ben gaat de telefoon. Het duurt even voor ik door heb waar die rare muziek vandaan komt. Ik grabbel eerst in mijn cameratas, dan pas in het telefoontasje, weet dan zelfs met één hand de telefoon op te nemen. 09:10, Sneeuwuil vraagt zich af waar ik blijf...
dinsdag 13 juni 2006, 05:54 lees reacties
Vandaag iets later, om 06:50, bestijg ik mijn rijwiel, zelfs met een jas aan. Via fraaie maar gebeurtenisloze kilometers kom ik bij kasteel Staverden. Daar schreeuwt iemand buitengewoon luid "pauw". Wel twintig keer achterelkaar. Het is dat ik weet dat daar pauwen gehouden worden, anders zou het zeer verontrustend zijn.
De schreeuwerd is niet die met de prachtstaart. Er zijn er meer, die zo'n staart tonen, ze doen daar kleine dansjes bij, zonder te spreken. Gevaarlijk fotograferen: de pauwen zitten achter een hek met schrikdraad aan de buitenkant.
Verder, richting Uddel. Het wordt hoog tijd om m'n jas in de fietstas te stoppen. Omdat ik stilsta zie ik een zijweg waar ik niet eerder bij stilstond. De Schaarweg, ik ga eens kijken waar die naar toe gaat.
De weg buigt naar links, gaat naar een merkwaardig ingericht terrein. Er staan bouwsels op zonder ramen. Een enorme tankauto komt uit een uitrit en verdwijnt in een naastliggende inrit. Een andere tankauto staat een in/uitrit verder. Er hangt een lichte mestgeur. (Thuis meteen gegoogeld op 'mest' en 'schaarweg'. Op het terrein blijkt een KGBI gevestigd te zijn. Dat verklaart veel.)
De weg verandert na de KGBI in een slecht befietsbaar pad. Toch maar verder, ik kom in een wel aardig beukenbos met maar nauwelijks zichtbare paden. Op goed geluk fiets ik verder, kom zowaar weer op een verharde weg die me vaag bekend voorkomt. Links, twee keer rechts, links, ja, nou weet ik het weer.
De hei tussen Uddel en Speuld wordt begraasd door koeien. De kudde is eerst onzichtbaar, dan zie ik ze heel ver weg. Mooi zichtbaar omdat ze op een helling staan. Aan het eind van het pad zie ik het drietal op de foto, kennelijk geen kuddedieren.
Het kalfje is zoals 't hoort, met flinke gele plastic flappen in beide oren, maar die grote koe? Is die wel geflapt? Ik moet echt goed zoeken, dan vind ik twee heel kleine flapjes.
Zou Veerman dat goed vinden, die miniflap?
(De flap lijkt me overigens een verouderd concept, je zou vee moeten chippen. Mooier, geen risico van uitgescheurde oren, makkelijker bij automatiseringen.)
maandag 12 juni 2006, 06:05 lees reacties
Zondag begon ik m'n stukje om 05:56, ik had al iets wat alleen maar bijgeschaafd hoefde te worden. Om 06:15 had ik het de wereld in gestuurd, nu had ik vrij. Het moment voor een fietstocht!
Op zondag, om 06:15, is er niemand op straat. Snel via de kortste weg naar het bos. Daar bleek het, voor mijn mouwloze tenue, bijna te koud. Door het bos naar de hei, langs de Pollekamp, de bosbessenkwekerij. Ze openen dit jaar op 27 juni blijkt uit een pamflet bij de poort.
Ik was mijn fietstocht tegen de wind in begonnen, pal zuid. De wind blijkt gedraaid, zuid-oost. Ik draai mee, kom daardoor in een wijk met in aanbouw zijnde huizen. Verschillende types, wel allemaal van binnen uit van die gelijmde blokken opgetrokken. Met wat, technisch, interessante details.
Daarna kom ik weer in een bos terecht. Sommige stukken zijn veel warmer dan andere, hangt dat met de boomsoort samen? Ik probeer dat op wetenschappelijk verantwoorde manier vast te stellen maar dat lukt me niet.
Ik ben in de buurt van het Solse Gat, ik ga nog even naar de bewerkte boom kijken. Hij is niet merkbaar veranderd. Verder door het bos, nu ook nog maar even over de Toverberg: even bij het oude ijzer kijken. Niets bruikbaars gevonden.
Tenslotte via de Driehoek, het buurterrein van de Toverberg. Een van de stacaravans aldaar is van wel erg veel oranje vlaggen voorzien. Weer thuis, even na 08:00. Iedereen lijkt nog te slapen, ik ga even in de zon zitten ontdooien.
Er is een nieuw kittenfilmpje!
18:00 uur, naar Woerden. 20:30, weer thuis. We dachten dat iedereen wel naar Mexico-Iran zou kijken maar dat was niet zo. Vooral de heenweg was erg druk, maar geen auto's met oranje vlaggen. Froukje leek wel blij ons te zien. Volgens Monica is ze gedekt, maar dat zei Monica de vorige twee keren ook. Begin augustus informeren wij u nader.
Thuis. Froukje lijkt nog krols te zijn. Is dat goed of slecht nieuws?
zondag 11 juni 2006, 05:56 lees reacties
Te warm om te fietsen, te warm ook voor iets anders. Thuis bij de zacht ruisende airco is het aardig uit te houden. Ik tik naast de doos met kittens, zie ik ze ook eens zonder de webcam.
Toch maar even naar buiten, een kleine wandeling. Onze nieuwe huisdokter gaat in een eveneens nieuw gebouw zitten, met nog een stel van die lui. Gevestigd aan een schaduwrijke laan, daar kan ik wel eens gaan kijken.
Het blijkt een prachtig gebouw in een parkachtige omgeving, daar ga je voor je lol naar toe. Teruglopend kom ik een oude dame in een rolstoel tegen, die geduwd wordt door een andere oude dame. Ze kijkt me stralend aan, ik denk 'dement' en kijk zo stralend mogelijk terug. Vijftig meter verder bedenk ik dat de duwster de dochter van de geduwde is en pas dan weet ik wie de geduwde is. Onze voormalige buurvrouw, dement: niet zij maar ik...
Ik doe nog wat aan Bontgoed, op iedere bladzij staat nu 'laatste gewijzigd 10 juni 2006'. Voor mensen die niet zien wat er op die dag gewijzigd is: die mededeling zelf dus. Helemaal automatisch.
De laptop is, zelfs 's winters, te warm voor op je lap. Ik heb een plank die op m'n stoel past waarop hij mag staan. Maar Sneeuwuil heeft precies zo'n stoel, daar past die plank dus ook op. En haar laptop wordt nog warmer dan de mijne. Vandaar dat ik nu, zoals ik al zei, naast de doos met kittens zit.
De kittens zijn nu drie weken, het worden al echt persoonlijkheden. Vroeger, toen we nog Karthuizers hadden, moesten we de kittens een gekleurd halsbandje geven om ze van elkaar te onderscheiden. Roodriem en Blauwriem, onvergetelijk maar wel precies hetzelfde (Je hoeft maar één Karthuizer kitten te onthouden en je onthoudt ze meteen allemaal).
Deze zes hebben niet alleen een verschillend uiterlijk maar ook een verschillend gedrag, heel leuk om te zien.
Froukje is nog in Woerden. Volgens de huisman bleef ze aldoor in haar kooitje zitten, maar volgens Monica was dat één moment en zeker niet de hele dag. Of ze nu gedekt is weten we niet, maar zondagavond gaan we haar weer halen. Probleem is dat er bijna geen andere Devon Rex dekkaters zijn. De dichtstbijzijnde schijnt in de buurt van Frankfurt te wonen...
zaterdag 10 juni 2006, 06:07 lees reacties
De Laak, dat is een van de mooiste boswegen hier in de buurt. Ik bedenk dat ik daar nodig weer eens heen moet. Gedeeltelijk fietspad, gedeeltelijk wat breder, niet toegankelijk voor iets met een motor. Ik fiets vrolijk door het bos, richting Solse Gat en hoor een motortje.
Een motortje in het bos, dat kan niet. Dan zie ik iets blauws wat er ook niet hoort. Het lijkt hier helemaal verkeerd te gaan, misschien kan ik 112 bellen? Maar nee, dat blijkt niet nodig, er is ene Harry aan het werk. Leuk en mooi, zie fotos. Harry geeft me een kaartje met een web adres.
Ik fiets verder, de Laak leidt naar Garderen. Onvermijdelijk kom je dan langs de Spar. Schokkend: hij heet plotseling MeerMarkt. Toch maar even kijken en ja! ze hebben zowaar vijf pakjes Conimex kokosmelk. Ik koop er vier, echt goedkoop zijn ze niet.
Verder, richting molen, daar is de Spar! Zou die vroeger MeerMarkt geheten hebben? Even naar binnen, het is er lekker koel maar qua kokosmelk hebben ze alleen maar een vreemd B-merk.
Verder, nog steeds richting molen, dan de helling af, een bospad rechts. Eigenlijk wil ik naar Voorthuizen, zien of daar een Spar is, maar het pad buigt de verkeerde kant uit. Ik ga niet graag terug, als het pad me eindelijk weer op een bekend punt brengt ben ik zo ver van Voorthuizen dat ik dat plan even uitstel.
Ik fiets over het natuurkampeerterreintje bij Drie, het lijkt wel een showroom van De Waard. Alles verandert maar soms blijft iets al heel lang hetzelfde, dan moet het wel goed zijn. Nu naar huis, trots mijn buit laten zien.
Niks buit laten zien, Sneeuwuil is er niet, die zal wel aan het funshoppen zijn. Ze moet van alles hebben voor een trouwpartij volgende week en zaagsel.
Binnenkort krijgen de kittens iets anders dan moedermelk. Daarna ruimt Bontje hun poep niet meer op, ze moeten een bak krijgen. Die vullen we gewoonlijk met klontvormende grit, werkt heel goed. Maar kittens schijnen daarvan te eten, dan krijg je de klontvorming in het kitten, niet goed. Lijkt me niet waarschijnlijk dat ze dat echt doen, grit eten, maar we wachten dat liever niet af. Vandaar zaagsel.
Zaagsel in een mooie verpakking, zelfs daar is een markt voor...
vrijdag 9 juni 2006, 06:28 lees reacties
Hier stond een grafiek van de kittengewichten. Die heb ik verplaatst, klik hier.
Eens kijken of ik nog een Java programmaatje kan maken. Ja dus. Ik geef toe, het is wel erg simpel en Sneeuwuil heeft het zware werk gedaan. Wat je ziet is een grafiek van de gewichten van de kittens. Sneeuwuil heeft ze dagelijks gewogen en de resultaten netjes genoteerd.
In de buurt van dag 7 werd er gekotst in de kattenwereld, het gevolg daarvan zie je als een als een klein horizontaal stukje terug in sommige lijnen. Wat je niet ziet is dat de grafiek automatisch aangepast wordt als je meer gegevens aandraagt. Als er meer metingen worden toegevoegd krimpen de weken 'vanzelf', bij hogere gewichten krimpt de afstand van de honderdtallen. Leuk om te programmeren.
Maar nu dit:
Sneeuwuil's stemming is 1:1 gekoppeld aan de stemming op de effectenbeurs, de zwarte lijn is de AEX. Hij begint een week voor het begin van de kittens. Na de geboorte van de zes gebeurde er een wonder: haar stemming volgde naadloos de kittengrafiek. De AEX wordt genegeerd, alleen het kleine vlakke stukje in de gekleurde lijntjes zorgde voor enige paniek. Nu is er alleen maar euforie.
Kritische lezers, de AEX wordt op een andere schaal getekend dan de kittengewichten, bovendien laat ik maandag aansluiten op vrijdag. De piek, net voor de geboorte, is op 8 mei: 473,52. Helemaal rechts, 8 juni, dat is 419,64.
donderdag 8 juni 2006, 06:43 lees reacties
We krijgen bezoek, Ellen K. We beginnen, uiteraard, met het bewonderen van de poesjes. Na een lichte lunch blijkt het weer goed genoeg voor een wandeling. Zelfs goed genoeg om Sneeuwuil mee te krijgen. We rijden om te beginnen naar Suikervlied, maken dan een variatie op de wandeling die ik j.l. zondag met Iris maakte, naar de schapen. We stellen weer eens vast dat de periode tussen mijn verjaardag en die van Sneeuwuil de mooiste tijd van het jaar is.
De motorcrossers zijn doodstil, de modelvliegtuigen niet. Er is er eentje die bijna zoveel lawaai maakt als een volwassen vliegtuig. De schapen zijn niet thuis, ze worden wel binnen afzienbare tijd terugverwacht.
We lopen verder, het modelvliegtuig zwijgt. We speuren de hei af maar zien geen schaap. Het is windstil weer, we zoeken een comfortabel hellinkje op en gaan daar zitten. Er zijn weer modelvliegtuigen, dit keer geruisloos. Maar nog steeds geen schaap te zien.
Net als we besluiten niet langer te wachten verschijnt de kudde opeens. Met de bijbehorende Border Collies heel leuk. Sneeuwuil denkt dat ze een afgedwaald schaap op het rechte pad moet brengen, die is in een vorig leven een Border Collie geweest.
Na een licht diner brengen we, samen met Froukje, Ellen naar de trein, wij gaan verder naar Woerden. Daar blijkt die zwarte kater veel vriendelijker van karakter dan we dachten, we laten Froukje bij hem achter. Ze blaast wel tegen hem, we hopen er het beste van. In de ruimte voor het katerhok lopen een aantal Sphinxen. Die zijn zeer aanhalig, eentje springt herhaaldelijk op mijn schouders. Probleem is dat ze niet aaibaar zijn: ze hebben geen vacht en een heel stroef vel.
Monica, de bazin van ongeveer 20 katten, ongeveer 3 honden, ongeveer 7 kinderen (minstens eentje met ADHD, een andere zwakzinnig), slechts 1 huisman, gaat de Sphinxen wegdoen: ze heeft een kamer nodig. Daarin gaat ze 1 of 2 zwaar getraumatiseerde kinderen opvangen. Ze zit in het onderwijs, ze weet dus wel waar ze het over heeft. Ze zegt behoefte te hebben aan een uitdaging...
woensdag 7 juni 2006, 06:16 lees reacties
Bereklauw denkt niet zo gek veel, maar hier zie je toch duidelijk dat hij denkt: "wat is dat?"
De kittens zien nog geen kans om uit hun doos te klimmen maar als je ze op een makkelijk beloopbaar vlak zet willen ze wel een poging tot wandelen ondernemen. Erg ver komen ze niet, maar je moet toch wel oppassen dat ze niet van de tafel vallen. Bereklauw heeft inmiddels bedacht dat nader onderzoek gewenst is:
Hij denkt nu: "een meisje. Ik kan daar niets mee, ik weet niet wie daar wel iets mee zou kunnen. Ik ben vergeten wat me dat zou kunnen schelen maar diep in mij heb ik de wens het te weten".
Nu wordt Bereklauw nog meer in de war gebracht: Froukje is krols. Hij weet nog wel dat hij dan de nekbeet moet geven, maar daarna? We besluiten voor de derde keer richting Woerden te vertrekken, naar de dekkater. Geen tijd meer voor komische teksten, snel op pad!
Niet dus, de dekkaters zijn het er over eens dat Froukje nog een dagje moet wachten, om te zien of die krolsheid wel door gaat.
Wij gaan intussen bedenken wie van de drie katers het moet worden. Leopold met de verkeerde bloedgroep, Naughty Boy met de verkeerde houding of Lord Rocco die het al twee keer geprobeerd heeft.
Nog even iets anders: op 1 juni vertelde Anja bij de reacties over Piet de poes. Dat verhaal heeft een vervolg, niet over Piet maar over Poet. Zie reacties.
Nog even iets heel anders: UMTS.
dinsdag 6 juni 2006, 06:07 lees reacties
Nou, die floppy diskdrive die ik zaterdag in Hierden kocht is een flop. Er is geen beweging in te krijgen, wat ik ook probeer. Die mag in de grijze kliko.
Alweer een reisje, nu naar Nijkerk. We passeren 'Het Weitje', daar staat de Ermelose muziektent. Een koor produceert pinksterliederen. Op het Weitje zitten gelovigen bij 11° in een stevige noordwester. Nee, niet in het gras, ze zitten op banken, dat dan nog wel.
In Nijkerk is een boeken/curiosamarkt waar we, uit een vorig seizoen, goede herinneringen aan hebben. Het is niet erg druk, waarschijnlijk te koud en te winderig. Erger is dat de boeken zo nieuw zijn, het lijkt wel alsof die speciaal voor boekenmarkten gedrukt worden. We zijn al gauw weer thuis.
Later, na een lichte lunch, hebben we nog een rommelmarkt, dit keer binnen. Behalve de rommel ook nogal wat boeken, maar ook zo nieuw! Ik koop wel een floppy diskdrive, dit keer voor €0,20. Sneeuwuil koopt alweer kleren, ik heb de markt wel gezien. Ik koop 'De Meeltor' van Midas Dekkers en ga in de auto zitten lezen. Heel leuk boekje, op bladzij 23 komt Sneeuwuil zich al melden.
Naar huis via een toeristische route. Een anders heel stille weg door bos en hei is nu opeens verstopt door honderden auto's. Er wordt geen melding gemaakt van een bijzonder evenement, ik kan niet ontdekken wat er aan de hand is. Voor ons zijn auto's aan het keren, wij besluiten dat ook maar te doen.
Eigenlijk zou ik nu de fiets moeten pakken en gaan kijken wat al die auto's daar moeten. Maar ik vestig mijn hoop op het Ermeloos Weekblad, tot woensdag kan ik wel wachten. Dan kan ik nu m'n diskdrive gaan proberen.
Nou, die nieuwste diskdrive doet het ook niet maar hij is misschien nog wel te redden. Hij is bedoeld om een heel oude, trage, computer weer kompleet te maken. Jammer dat ik die computer helemaal niet nodig heb, hij is van het soort waar ze op rommelmarkten €10 voor vragen. Niet erg zinvol dus, maar het houdt je van de straat.
De webcam heb ik nu technisch redelijk onder knie. Jammer dat er eigenlijk niet veel te zien is, de filmpjes zijn veel leuker. Hoewel, de kittens beginnen nu iets te doen wat op rondlopen lijkt. Het bewegen van die vier poten in het juiste ritme lijkt er in geprogrammeerd te zitten, maar ze hebben de kracht nog niet. Er wordt veel gewankeld.
maandag 5 juni 2006, 05:55 lees reacties
Iris bezoekt ons. Ik ga even met haar naar het gras van Suikervlied kijken. Ze trekt wat eiken uit voordat het woudreuzen worden. Dan lopen we naar de schapen, die blijken geschoren te zijn.
Er waren zaterdag zeven schapenscheerders, daardoor zijn er nu negen soorten schapen. Zeven van die soorten zijn door de scheerders gemaakt, die hebben een erg individuele hand van scheren. Sommige schapen zijn bijna roze, andere hebben nog wel twee centimeter vacht. Dan zijn er nog oudere lammeren, die zijn niet geschoren. En nog wat oudere ouderen die om ondoorgrondelijke redenen ook niet geschoren zijn.
Teruglopend passeren we een gezelschap dat in het bos zit. Leeftijden tussen 4 en 44. Die van 4, een meisje, is Tuc koekjes aan het uitdelen. Die van 44, een man, geeft een spoedcursus sociaal gedrag. "Geef die mensen ook maar wat!"
Na enige aarzeling geeft het kind ons een Tucje dat wij heel dankbaar aannemen. Niks over low-carb gezegd! De man vindt het zo'n succes dat hij het meisje aanspoort ons nog een Tucje te verstrekken. Dat gebeurt, daarna vervolgen we de tocht.
We lopen over een tamelijk breed, recht, pad. De Tucfamilie kan ons in de gaten houden, ik durf de Tucjes niet voor de wilde zwijnen achter te laten. Ik besluit er eentje te verslinden en de andere, tersluiks, aan Iris te overhandigen.
Auke, waar is Auke? Die bezoekt een vriend in Apeldoorn. Auke heeft veel vrienden, overal. We bespreken dat wij er maar heel weinig hebben. Iris heeft twee vriendinnen, één van die twee is ook een vriendin van ons. Ik heb twee vrienden, één van die twee, Hans H., is meer een vriend van de familie. We zijn het er over eens dat twee (voor ons) wel genoeg is.
Terug naar huis. Auke verschijnt, samen met zijn moeder, Corry voor ingewijden. We bekijken de poesjes, we bespreken de voordelen van de Kringloper als modehuis, we bespreken van alles en nog wat.
Ik schrijf wel 'we bespreken' maar ik bedoel eigenlijk 'ze bespreken', ik dwaal nogal eens af. Ik moet ook steeds even weg om te controleren of de webcam het nog doet.
Tijd voor een eenvoudige doch voedzame maaltijd. Sneeuwuil belt de afhaalchinees die ook bezorgchinees is. We hebben het lijstje met geheime codes dat daarvoor nodig is, daaruit kan je heel redelijk low-carb kiezen.
Al na een half uur verschijnt de Smart van de chinees met het bestelde. Dat de bezorger met een Smart kan rijden doet vermoeden dat de prijzen niet al te scherp zijn. Het eten is ook niet al te scherp, eigenlijk is het maar matig. Voor het eerst van mijn leven voeg ik zout toe aan voedsel. Sneeuwuil bestrooit haar portie zelfs met Ve-Tsin.
Dan vertrekken Iris en Auke weer naar Den Haag, wij brengen Corry naar Apeldoorn. Een toeristische route via Uddel, waar zou die bosbrand nou geweest zijn? Ik zie er niets van.
Corry is onlangs verhuisd, we bekijken haar nieuwe flat. Een gebouw met 16 étages, zij woont op de zesde. Een fantastisch uitzicht, Apeldoorn lijkt wel één groot park. En ook nog twee heteluchtballonnen! Ik had nog wel even naar de 16
In Hierden houden ze elke nulde pinksterdag een nogal grote rommelmarkt. Ze doen het maar heel kort, van 09:00 tot 13:00 uur. De opbrengst zal wel voor de kerk zijn. Kort en voor de kerk, dat is heel goed. Kort, dan blijven de verkopers enthousiast. Voor de kerk, dan heb je een grote groep geïnspireerd personeel die de waren gesorteerd over de kramen verdeelt. De kramen met glaasjes kan je zo snel voorbijlopen.
Een kraam met computers. Die zien er uit alsof ze los gestort zijn. Een enorme stapel beeldschermen, printers en aanverwante apparaten. Er is niets werkend te zien, dit is de kraam met de minste klanten, ongeveer nul.
Hierden is een aardig dorpje, op drie kilometer van Harderwijk. Dat kan je nu niet zien, dat het een aardig dorpje is: het is geheel verstopt met geparkeerde autos. Er is één winkel, de MeerMarkt. We gaan even naar binnen, het wordt niet duidelijk waar ze Meer van hebben, in elk geval niet van kokosmelk.
Terug. Sneeuwuil heeft diverse kledingstukken gescoord, ik een floppy diskdrive (voor €1,00). Nog even naar de Ermelose middenstand, dan naar huis. Daar blijkt de webcam er weer mee opgehouden te zijn...
Ik vind een ander, duur, programma: wel een gekraakte versie. Werkt wel, maar blijft niet werken. Ik probeer iets anders, dat lijkt iets meer zin te hebben om door te blijven gaan. Kost ook wel wat, maar je mag het dertig dagen gratis proberen. Daarna houdt het 'vanzelf' op met werken, tenzij je betaalt. Maar er zijn drie versies van, die kan ik alle drie proberen, zo kom ik negentig dagen door. Zo lang blijven die kittens toch niet onder de cam zitten.
We krijgen een reclamekrantje van een firma uit Tilburg. De tekst doet nogal vlaams aan, maar zonder opvallende spelfouten. Het staat vol met allerlei waanzinnig handig dingen, om er maar eens eentje uit te knippen:
De waterfles op m'n fiets heeft een breeeede opening, daar kan makkelijk een standaard blokje door. Echt goedkoop is het ook niet, er komt nog €5,99 kosten bij. Toch, helemaal onzin is het niet. Mijn grote probleem is met de tekst die er boven staat:
Wat zou hier gebeurd zijn? Geen gewone spelfouten, niet even ernaast getikt, geen vreemde vertaling. We komen er niet uit. Jullie hebben toch niets te doen deze pinksterdagen, los dit raadsel nou eens op!
Ik wordt uitgestuurd om kokosmelk te halen, van die kleine rechthoekige pakjes. Ik vind het vak, bij AH, maar dat is voorzien van de tekst "tijdelijk uit het assortiment". Als vervanging is er een blik, veel meer dan in zo'n pakje en maar €0,47. Ik besluit tot aanschaf van dit alternatief.
Dat had ik net zo goed kunnen laten, Sneeuwuil vind het niks. Ze probeert er iets van te maken maar het klopt: het is niks. Niks vergeleken bij de onvergelijkbare kokosmelk van Conimex.
Het wordt opeens veel beter weer dan wat er voorspeld was. Alle computers doen het, alle katten doen het en ik doe het ook. Tijd om eens te zien of ik nog kan fietsen, een ronde maken langs alle supermarkten. Super de Boer heeft hetzelfde B-merk kokosmelk als AH, voor niet minder dan €0,74.
Gauw verder naar de Edah, voor dat die door AH wordt overgenomen. Ze hebben wel indische schappen maar niets wat op kokosmelk lijkt. Aldi en Lidl probeer ik niet eens, ik ben bang dat Ermelo niets meer te bieden heeft. Naar Harderwijk.
Een stukje door het bos, een stukje door een nieuwbouwwijk: C1000. De winkel is moeilijk begaanbaar, overal staan pratende vrouwen die met hun winkelwagentje de doorgang zeer goed versperren. Ook hier niets wat op kokosmelk lijkt.
Ik herinner me vaag een indische winkel, in het centrum van H. De winkel blijkt verdwenen, vervangen door een handel in wel aardige schilderijen. Helaas, ik heb geen schilderij nodig, zelfs als ik het wel nodig had dan zou ik het nog niet per fiets vervoeren.
Ik kom langs de haven, even bij de botters kijken. Daar bedenk ik dat ik m'n broek wel eens af kan ritsen en m'n jas in de fietstas kan stoppen. Dan zie ik dat er al een jas in de fietstas zit: dat wordt persen. En pas dan merk ik dat ik een niet-afritsbare broek aan heb...
Even bij AH in H. kijken. Ik vind de lege plek in het schap, de treurig makende tekst is hier afwezig. Het B-merk, dat is er wel, en een soort nog verder geconcentreerd spul. Dat durf ik niet te kopen. AH maakt reclame voor een "zelf opblaasbare matras". Zouden ze bedoelen dat Albert 'm niet voor je op komt blazen of misschien toch iets anders?
Een winkelcentrumpje in een buitenwijk van H. heeft zowel C1000 als Boni. Deze C1000 sla ik over, Boni heeft natuurlijk geen kokosmelk.
De katten zijn weer heel gezond, maar de dierenarts was een beetje verkouden. Dat heb ik van hem gekregen, hij noemde het hooikoorts, ik noem het keelpijn. Reden om rustig aan het toetsenbord te blijven zitten.
Intussen ben ik weer 97% OK, maar nu is de computer ziek. Misschien wel door het installeren en weer wissen van allerlei webcam programma's is er van alles in de war geraakt. Weer erg veel tijd besteed aan het opfrissen van het binnenste van die computer.
Hier is het bewijs dat ik nog steeds een echte IT'er ben.
Een andere computer, die met de webcam, doet het nu beter. Hij moet z'n plaatjes een stukje draadloos versturen, dat vond hij nogal moeilijk. Ik gaf hem een wat betere antenne, daar was hij heel blij mee. Donderdag bijna geen haperingen in het verversen van het webcamplaatje.
We bekijken altijd trouw het weerbericht op de tv. We zouden dat net zo goed kunnen laten, want een minuut na afloop zijn we het al weer vergeten. Die filmpjes van Europese wolkenbewegingen, die vind ik altijd wel mooi om te zien. Ik weet dat het naar de Rivièra 1000 kilometer is, de hele weerkaart schat ik op 3000x4000 kilometer. Het weer is dus heel groot van oppervlakte, maar het is niet zo hoog, ongeveer 10 kilometer. Ik probeer me een schaalmodel voor te stellen, 30x40 centimeter, hoe hoog wordt dat dan? Om het simpel te houden ga ik er wel van uit dat de aarde plat is...
Wie tot hier gelezen heeft mag als beloning naar een filmpje kijken: Abrikoos wil spelen met Poontah, en voor wie er geen genoeg van kan krijgen:
tepelgevecht
Even naar Suikervlied, allerlei waren afleveren. Het vogelbad klatert wel erg bescheiden, terwijl het water genoeg heeft. De afvoer blijkt een beetje verstopt door bladeren en aanverwante bosproducten. Aangezien de afvoer na het pompje verandert in de aanvoer helpt het heel goed om die blokkade te verwijderen.
Het gezaaide gras ziet er mooi uit, zelfs zonder Photoshop. Wel is het belangrijk dat de fotograaf het goede standpunt kiest. (toevallig, a.s. zaterdag: schaapscheerdersfeest)
Ik heb alleen maar groene vingers als ik net iets groen geverfd heb. Ik moet nog wel verven, binnen in Suikervlied, maar niet groen. Bovendien heb ik geen tijd, ik ben nog steeds bezig met die webcam...
Ik heb een heel aardig werkend programma gevonden. Dat heeft één nadeel: als er bij het verzenden van de foto naar de Bontgoed site iets fout gaat verschijnt er een foutmelding. Dat lijkt niet verkeerd, maar je moet dan wel even op 'OK' klikken voordat er opnieuw gezonden kan worden. Met andere woorden: je moet bij de computer blijven om op te passen.
Een ander heel aardig programma werkt soms enorm traag, maar het blijft wel werken. Een bijkomend nadeel is dat je na 30 dagen moet betalen voor dat programma.
Het grootste probleem is toch wel dat die kittens 90% van de tijd geen vin verroeren.
Horrorscenario: Rutte en Verdonk maken de VVD grootste partij, Verdonk krijgt enorm veel voorkeurstemmen en wordt MP. Ik krijg het niet voor elkaar dat voluit te schrijven. Emigreren dus, maar waarheen? Simon stuurde een brief door, Sneeuwuil kreeg 'm al eerder, over de waanzin van de Eurobestuurders die telkens van Brussel naar Straatsburg verhuizen. Je kan een petitie ondertekenen. Emigreren buiten Europa dus, de vraag blijft, waarheen? Andere planeet lijkt me het beste.
Nog even naar mei?
zondag 4 juni 2006, 06:26 lees reacties
zaterdag 3 juni 2006, 06:06 lees reacties
Naar huis, googelen op kokosmelk, ik vind een recept van de Spar waarin het voorkomt. De dichtstbijzijnde Spar is in Garderen, dat haal ik niet voor sluitingstijd. Haalde ik het wel, dan zal je zien dat ze wel recepten leveren maar niet de ingrediënten. Ik ga maar een kas bouwen voor een kokospalm.
vrijdag 2 juni 2006, 06:59 lees reacties
4000 x 1000 x 100 / 40 = 10.000.000, dat is de schaal. De hoogte wordt dus 10 x 1000 x 100 / 10.000.000 = 0,1 centimeter. 30x40, dat is een A3tje, ik neem de helft, een A4tje, een 'gewoon' printerpapiertje, dan is de hoogte een halve millimeter. Een pak van 500 vel is 50 millimeter dik, vijf vellen A4 is ook een halve millimeter.
Conclusie: een ruimtelijk schaalmodel van het Europese weer is zo plat als een stapel van vijf A4tjes.
donderdag 1 juni 2006, 06:09 lees reacties
Doe je dat niet, een heel laag standpunt, dan zie je dat het gras op sommige plaatsen niet echt overvloedig groeit. Wat op de bovenstaande foto een onopvallend groen streepje is blijkt op die hiernaast het begin van een eikenbos. Hier moet ingegrepen worden!