ga naar december!

dinsdag 29 november 2011, 23:01 lees reacties

Er gebeurt bijna niks, toch elke dag wel wat.

zaterdag
11 juni '08 kocht ik m'n eerste Rankin, 2 sept '08 is er sprake van een halve meter boeken. Ruim drie jaar blijkt voldoende om de boeken grotendeels te zijn vergeten, ik begin opnieuw.

Ben nu halverwege 'The Black Book', het bevalt me net zo goed als bij de eerste lezing. Een onderbreking: we gaan naar de boekwinkel en verwerven 'Meisje van Mars'. Weer thuis lees ik de eerste bladzij. Daarna zo gefascineerd dat ik het meteen maar uitlees. Waar gebeurd, daar kan Rankin niet tegenop.

zondag
Naar aanleiding van een opmerking van Rik, j.l. vrijdag:
Er zijn Rolex horloges in drie prijscategorieën, €50, €500 of €5000. De duurste is echt, de twee andere zijn nep. De duurste nepperd is net zo goed als de echte. Rik zei: als je die van €500 nou bestelt, hoe weet je dan dat je niet die van €50 krijgt? En als je genept wordt met nep, waar moet je dan gaan klagen?
(De echte nep is natuurlijk die Rolex van €5000, als het ook voor €500 kan.)

hele week
Dweiltje begint, niet eten, wel iets produceren dat nogal stinkt. Na iets meer dan een dag is de kwaal voorbij maar dan begint Al Poontah met hetzelfde. Die wordt afgelost door Anemoon, zij breekt het Maine Coon Stink Record. Vandaag is Bontje aan de beurt.

De kwaal laat sporen achter op de bank. Sneeuwuil heeft een Hagerty spuitbus met schuim. Dat schuim ruikt zo naar chemicali dat je in elk geval de kat niet meer ruikt. Probleempje: de spuitbus is bijna leeg...

maandag
Waar zagen we nou die Hagerty producten? We vermoeden de Etos, en ja, die heeft het zilverbad. Maar niet het schuim om op je bank te spuiten. Ik probeer alle kruideniers: niets. Een webwinkel, ja, maar dan verdubbelt de prijs zo ongeveer vanwege de verzendkosten.

dinsdag
Sneeuwuil vindt Hagerty op de website van de DA drogist. Ik ga naar de DA en kan aldaar niets van Hagerty vinden. Ten einde raad doe ik iets dat ik bijna nooit doe: ik vraag er naar. Een wel aardig meisje zegt dat ze niets van Hagerty hebben, ze raadt me aan het bij Blokker te proberen. Ik zeg dat het wel op hun website staat. Zij zegt dat elke DA z'n eigen assortiment heeft, "anders zouden we een oneindige winkel moeten hebben". Ik zeg niet dat de website toch wel eindig zal zijn maar bedank haar voor de moeite.

Blokker heeft het, natuurlijk, ook niet. Maar ik heb intussen een sluipweg gevonden om het toch zonder verzendkosten van een webwinkel te betrekken!

vrijdag 25 november 2011, 23:05 lees reacties

Een reisje naar Ede, het centrum. We rijden een enorme ondergrondse parkeergarage binnen, vinden een plekje vlak bij de trap. Als we die trap beklommen hebben komen we op een pleintje met gammele tenten: Occupy Ede. Wat precies het doel van déze Occupy is ontgaat ons. Nog wat meters, een fraai café. Daar gaan we wachten op de rest van het gezelschap.

Dat gezelschap bestaat voor een deel uit de familie van Anja, voor een ander deel uit de familie van Rob. Als iedereen er is lopen we nog honderd meter verder. Daar is het gemeentehuis van Ede alwaar Anja en Rob getrouwd worden. De loglezertjes kunnen in twee groepen verdeeld worden: de groep die dit interessant vindt en de groep die nog nooit van Rob gehoord heeft. De eerste groep is tamelijk kompleet aanwezig bij de plechtigheid. Dit log is dus al bekend bij de eerste groep terwijl het de tweede groep niks kan schelen. Ik hou het kort.

Daarna naar het huis van A&R. We krijgen een uitgebreide rijsttafel, bereid door de familie van Rob. Zoiets krijg je niet bij de afhaalchinees. Veel gesprekken die ik niet kan volgen wegens meer dan twee sprekers. Later wordt het pas echt interessant, Auke en Rob praten over accu's. Rob legt het verschil tussen actief en passief battery management uit. Twee sprekers, dat kan ik wèl volgen!

Sneeuwuil maakte foto's:

(deze eerste is van Nick..)

woensdag 23 november 2011, 22:38 lees reacties

Gisteren bezoek van Iris. Die is zich aan het voorbereiden op de aangekondigde Horror-Winter. We maken een wandeling, binnendoor naar het centrum. De eerste winkel die je dan tegenkomt is een klerenwinkel: Iris koopt zich een kleer. De laatste winkel is de boekwinkel, ik bestel het boek 'meisje van mars'. Daarna koopt Iris bij de Coöp een voorraad pleepapier. Weer thuis, Sneeuwuil heeft in haar voorraad deze tekst, geschreven door haar vader. Inspiratie voor Iris om nog veel meer voorraden aan te leggen.

Vandaag is ook Sneeuwuil bevangen door hamsterwoede. We gaan naar de Kringloper voor olielampen. We vinden er nul, dus naar Hendriks Kampeerwereld. Die heeft ze, op dezelfde plank staat de originele Feuerhand en een nauwkeurige Chinese kopie. Twee keer de Chinees, dus.

Die olielampen, daar zie ik wel wat in. Stroomstoring is niet ondenkbaar, lampen en olie bederven niet. Maar Sneeuwuil wil zich ook nog op W.O. III voorbereiden, we gaan naar drie kruideniers. 'Go with the flow', is mijn lijfspreuk, maar deze flow wordt me wel wat teveel. Toch maar meesjokken en helpen zoeken om zo gauw mogelijk klaar te zijn. Niemand heeft zilvervliesrijst.

Logstof, dat wel...

zaterdag 19 november 2011, 14:37 lees reacties

Nee, nou niet weer over fietsen. Of over katten. Honden, dan maar? Een filmpje met één hondje?

donderdag 17 november 2011, 22:52 lees reacties

Ha, eindelijk eens geen fietsweer! Ik ga verder met het maken van het polyethyleen doosje schreef hij precies een week geleden. Die aanhef kan nu gerecycled worden. Met dit verschil dat het PE doosje voltooid is, zie foto rechts en vergelijk met foto links.

Het bewerken van polyethyleen is meer kunst dan wetenschap. Ik sneed een stuk PE uit een emmer en verwarmde dat met mijn Heizluftpistole. Die heeft twee standen, eerst op halve kracht. Dan gebeurt er niets, volle kracht dus. Dan wordt het PE enigzins flexibel, maar niet flexibel genoeg om het strak om te buigen. Nog wat langer verwarmen, dan lukt het wel. In de gebogen stand vasthouden terwijl het afkoelt, anders floept het weer terug.

Zoals jullie kunnen zien zijn er vijf vouwen nodig om het afgebeelde resultaat te bereiken. De eerste twee gaan goed, ik vouw alles om een op maat gemaakt blokje hout, ik druk het gevouwene aan met een ander blokje hout. Bij de derde vouw heb ik iets te lang verwarmd, het PE wordt zo plakkerig dat het zich hecht aan het aanduw blokje. Als ik het lostrek krijg ik een massa draden en een gat in de omgevouwen rand. Als oefening maak ik vouw vier en vijf ook, daarna gooi ik het geheel in de afvalbak.

Nog een stuk PE, de emmer is groot genoeg. Ik weet nu ongeveer hoe lang ik moet verwarmen, ik doe de reeks handelingen opnieuw. Het resultaat zou bij het LBO op niet meer dan een 5 gewaardeerd worden maar omdat het niet op een erg prominente plaats op de fiets komt doe ik het er maar mee.

Nu de fietslamp nog. Ik heb een fietslamp, maar dat is zo'n ouderwetse, met een gewoon gloeilampje, ik wil iets met LEDs. Google, ik val van de ene verbazing in de andere. Er zijn enorme lappen tekst te vinden, alleen over dat ene onderwerp: koplamp voor fiets. Er zijn ook enorme prijsverschillen, het lijstje van Halfords loopt van €39,99 tot €3,99. Buiten Halfords is het veel spannender: Supernova. Als ik nou eens tien LEDs zou kopen en die in m'n oude lamp prutsen? Ja, ik gooi er nog eens €0,99 tegenaan!

donderdag 10 november 2011, 22:50 lees reacties

Ha, eindelijk eens geen fietsweer! Ik ga verder met het maken van het polyethyleen doosje. Het krijgt een bodem van metaal, die moet met boutjes bevestigd worden. Dat betekent dat er in het doosje moertjes moeten zitten. Ik heb al eens de behoefte uitgesproken aan een kaboutertje dat montagewerkzaamheden in kleine hoekjes kon doen. Nu zou ik een slimme mier moeten hebben die binnen in het doosje een moertje vasthoudt terwijl ik er een boutje indraai.

Ik vertel de mier dat hij altijd weer naar buiten kan door een schroefgaatje. Als hij er bij het laatste boutje achterkomt dat nu het laatste gaatje is afgesloten dan is het te laat. De mier moet dus wel slim maar niet al te slim zijn.

Omdat de meeste mieren niet zo aanspreekbaar zijn bedenk ik wat anders. Ik ga naar Gamma, om felsmoertjes te kopen. Felsmoertjes hebben een rand. Je boort in een dunne plaat een gat waar die rand goed in past. Je stopt de felsmoer in het gat, daarna tik je met een hamer op de rand. Die wordt geacht zich daardoor uit te spreiden over de plaat zodat het moertje vastzit. Goed plan, al zeg ik het zelf.

Gamma heeft veel moeren. Gewone moeren, dopmoeren, vleugelmoeren, zowel van gewoon ijzer als van roestvrij staal. Zelfborgende moeren, ook die nog, maar felsmoeren, die niet.

Dan naar de echte ijzerwinkel, van den Broek. Daar is ook een grote verzameling bouten, moeren, ringen, enzovoorts. Omdat 'enzovoorts' nogal veel is kan ik de felsmoeren niet meteen vinden. Meestal haat ik verkopers die op je af komen, nu ben ik er wel blij mee. Ik vraag hem naar felsmoertjes.
- Bedoelt u flensmoertjes?
Nee, die bedoel ik niet. Hij gaat me uitleggen wat flensmoertjes zijn, maar dat weet ik al. Ik leg hem uit wat felsmoertjes zijn, hij snapt 't, maar hij heeft ze niet.

Naar huis, even Googelen:
Het lijkt de ijzerwinkel wel! Ik zoek verder naar ijzerwinkels, die zijn er niet of nauwelijks. (behalve van den Broek dan)

Wat zou 'ferro' toch zijn? En 'non-ferro'? En 'Ijzerwaren'?

Ik geef het op, ik bedenk wel wat anders. Moertjes vastplakken met secondenlijm bijvoorbeeld. En dan zo dat die lijm niet op de schroefdraad komt. Of popnagels, da's veel eenvoudiger, maar dan krijg je het doosje nooit meer open.

Ik denk nog wat verder...

dinsdag 8 november 2011, 23:09 lees reacties

Vroeger had mijn leven structuur. Ik fietste altijd eerst naar de kerk. Niet de nieuwe, naast het politiebureau, maar de oude, aan het andere eind van de straat. Daar keek ik naar de haan op de toren. (Die nieuwe kerk heeft niet eens een toren) Dan wist ik de windrichting, ik zette mijn fietstocht voort tegen de wind in.

Nu doet het er niet meer toe, die windrichting. Met wind tegen moet het electromotortje wat harder werken, voor mij maakt het niks uit. Probleem, ik moet nou zelf bedenken waar ik heen wil fietsen. Vandaag met wind mee richting Nijkerk. Nevelige weilanden, nog vol koeien en paarden. Nijkerk staat bekend om het grote aantal bouwmarkten, op steenworp afstand van elkaar. Ik kijk bij elke markt even of ze niet een fraai polyetyleen doosje hebben. Ze hebben allemaal bijna hetzelfde assortiment en daarbij behoort niet een fraai polyetyleen doosje. Ik zal het echt zelf moeten maken.

Terug over de oude zeedijk langs het Randmeer. De foto hierboven munt niet uit door duidelijkheid, maar ik heb 'm ook in het groot. Scrollen, zowel naar rechts als naar beneden. Duizend eenden? Misschien nog wel meer...

maandag 7 november 2011, 22:57 lees reacties

In de behuizing van de accu van m'n fiets is het achterlicht heel slim ingebouwd (jammer, staat niet op de foto). Maar het voorlicht, dat zoek je zelf maar uit. Omdat ik nooit in het donker rondrij is het niet echt een probleem. Maar ik wil dat alles aan die fiets perfect werkt, dus wel een probleem!

De accu levert 36 Volt, een gewone fietslamp slikt slechts 6 Volt. Ik zou zes lampen naast elkaar kunnen monteren en die zodanig verbinden dat ze blij zijn met 36 Volt, geen echte hi-tech oplossing. Beter kan je een klein omvormertje nemen, dat deed ik. Ik kocht zoiets in Hongkong voor €3,49. Meestal moet je lang wachten op iets dat gratis verzonden wordt, nu was het er al in een week.

Rechts op de foto hierboven zie je een zwart kastje. Daarin zit de regelaar voor de motor + alle stekkers en stekkertjes, er kan niets meer bij. Het omvormertje wil er bij in het kastje maar dat kan dus niet. Een groter kastje zou fijn zijn maar dat bestaat niet in een vorm die past bij de rest. Ik probeer nu zelf een groter kastje te maken van zwart plastic. Zwart plastic afkomstig van een emmer. Ik ben al aardig op weg, nu kom ik er pas achter dat je polyethyleen niet kunt lijmen...

Ander probleem. Veel gewone mensen kunnen tellen, een, twee, drie, enzovoorts. Computermensen beginnen liefst bij nul. Heel oude computermensen tellen van 0 tot 7, de wat jongere gaan tot F (Ze denken dat F een cijfer is). Dat lijkt allemaal nogal verwarrend maar als daar goede regels bijhoren is daar best mee te leven. Ik probeer de Psion te programmeren zodat ik een cardiogram kan weergeven. Dat lukt een beetje, niet helemaal. Na veel gepruts en gepeins kom ik er achter dat een Psion-programmeur geacht wordt vanaf 1 te tellen. Nu werkt het!

Het werkt dan wel, maar de tafel ligt vol losse onderdelen. Dat moet allemaal zodanig samengebouwd worden dat het draagbaar is. Er is dus behoefte aan nòg een kastje. Tijd voor een tochtje naar Suikervlied.

In Suikervlied woont een elektrische verfafbrander. Een soort haardroger, maar dan met meer lucht en veel meer warmte. Daar zou je, volgens de doos van het ding, ook plastic mee kunnen vervormen. Ik vrees dat ik eerst een mal moet maken. Dat ga ik nu doen, geen tijd meer om te tikken. (Laatste nieuws: een plastic emmer plat maken gaat heel goed met warme lucht.)

dinsdag 1 november 2011, 23:06 lees reacties

Als ik heel eerlijk ben dan heb ik zoiets van kwetsbare groepen zullen het in hun portemonnee voelen als ze niet leren hun eigen broek op te houden. Ik wil aangeven dat ze de broekriem moeten aanhalen, anders gaan ze met de billen bloot.

Vroeger heette dat eerlijk gezegd, twee woorden in plaats van vijf. En we hebben in Ermelo één onkwetsbare groep, namelijk de bewoners van het kerkhof. Balkenende is weg, maar aangeven is er nog. En ja, ik weet dat ik die blote billen oneigenlijk gebruik.

Waarom zijn uitdrukkingen die in de mode zijn altijd zo heel erg in de mode? Dat het woord 'broek' zoveel voorkomt, daar zakt me de broek van af.

Vanmorgen werd een enorm pakket pakket bezorgd, dertig kilo kattenvoer. Sneeuwuil denkt dat door de Eurocrisis de banken binnenkort niet meer zullen functioneren, dan kan ze geen kattenvoer (Orijen) meer bestellen. Nu kunnen we wel een klein jaartje vooruit. Tegelijkertijd een pakketje van de firma Klingel voor een afwezige buurman, een overhemd. Bijna €80!

Het bezoek van N&O, vorige week, leverde weinig logstof op. Het bezoek van Nienke en Guido, dit weekeinde, nog minder. Ik was er niet toen ze de sleutel van Suikervlied haalden, we waren er allebei niet toen ze de sleutel weer terugbrachten. Vandaag gaan we zelf naar Suikervlied voor wat huishoudelijke bezigheden. Het valt ons op dat alle bomen tegelijkertijd herfstkleuren vertonen. De meeste blaadjes zitten er door de weinige wind nog aan, de herfst is dit jaar opvallend uitbundig.

Naar Putten, nog meer herfstkleur. De Hema, Sneeuwuil wil nieuwe lakens. Ik kijk even bij de overhemden, die zijn er vanaf €12. Een heel net hemd, zoiets als dat van Klingel, €40. Ik ben gewend om van alles niet te snappen, maar soms zijn er dingen die ik heel erg helemaal niet snap...

nog even naar oktober?