naar jan 2012!

vrijdag 30 december 2011, 23:07 lees reacties

Drie Wijzen uit het Oosten: Luis, Olaf en David. Drie verwarmingsmonteurs die ons deze week bezocht hebben. Goud, wierook en mirre hadden ze niet bij zich, wel een nieuw gasblok.
De cv-ketel heeft al eerder veel lawaai gemaakt, nu maakte hij, soms, een wat ander lawaai. Je hebt dankzij de klimaatverandering niet veel verwarming nodig maar helemaal zonder, toch maar niet. Met alle katten naar Suikervlied kan ook niet want daar zitten telkens andere bezoekers. Dan maar 's nachts de ketel uit en een ventilatorkacheltje bij de katten.

Luis komt twee keer, helpt niet echt. Olaf komt, zegt: nieuw gasblok maar hij installeert het niet, helpt ook niet echt. Ik verwijder de kap van de ketel, omdat die nou niet mee kan trillen is het geluid veel minder. Maar vandaag komt David met het nieuwe gasblok. Dat zit er nu acht uur in en we hebben nog niks gehoord!

Net voor het gasblok, telefoon van Ina, het gaat heel slecht met Bert, de broer van Sneeuwuil. Dat hij ziek was wisten we, dat het wel eens afgelopen zou kunnen zijn wisten we ook. Na het gasblok nog een telefoon van Ina: het is afgelopen.
Bert was kettingroker, is toch nog eenentachtig geworden. Hij vond dat wel oud genoeg. Probleem is Ina, kan die nog wel in haar eentje wonen?

Sneeuwuil had, voor Bert z'n oudejaarsavond, met enige moeite, het verzamelde werk van Wim Kan op dvd gevonden. Gauw verstuurd, gisteren was het er. Een laatste bedanktelefoon van Bert. De zending was op tijd, maar Bert was twee dagen te snel...

Ik denk vooral aan m'n eigen probleem. Een volkomen triviaal probleem: het overzetten van oude videobanden op dvd's. Daar heb je een videorecorder en een computer voor nodig. Ik heb twee videorecorders en vijf computers. Genoeg, zou je zeggen, maar de ene videorecorder staat in Suikervlied en de andere wordt door Sneeuwuil beheerd. Reden om een derde videorecorder aan te schaffen, bij de Kringloper. Dat gebeurde woensdag j.l. De gansche donderdag ben ik bezig geweest met allerlei variaties op hard- en software gebied om de videorecorder op een computer aan te sluiten, zonder resultaat.

Vandaag, na het gasblok, had ik een idee. Een kabeltje met heel speciale stekkers, dat zou wel eens kunnen helpen. Action heeft dat kabeltje niet, Gamma heeft het ook niet. De echte radiowinkel dan? Die heeft 't, maar het kost wel €7,50! Ik koop het, misschien wel €7,50 verspild. (Ik kom langs Blokker. Nu met 40% korting: kerst-teddybeer met gewei. Keuze uit twee maten.) Thuis gauw kabeltje proberen, het werkt!

Probleem: zelfs m'n triviale probleem is opgelost...

maandag 26 december 2011, 23:32 lees reacties

Niet iedereen heeft zo'n rustige kerst als wij. Pastoor Sturkenboom, bijvoorbeeld. Wat zou 'ie nou gedaan hebben? Nergens iets te vinden. We kijken tv-Gelderland, die stelt ons niet teleur, meerdere minuten kerkgangers die hun kerk (honderd meter verder dan de nedherv kerk aan 't eind van het gewei) betreden. Maar niemand weet iets, hoewel sommigen toch wel een vermoeden lijken te hebben.

Intussen kijken we naar Wintergasten, Raoul Heertje met Theodore Dalrymple. Daar gaat het over psychopaten...

zondag 25 december 2011, 15:00 lees reacties

Welke dag is het? Zondag? En m'n vorige log, was dat vorige zondag? Ja, klopt, m'n interne klok loopt weer synchroon. Even terugbladeren, dat de katten om de beurt een dagje ziek waren vind ik niet in het log. Jammer, nu kan ik de overgang niet maken dat wij daarna hun kwaal overnamen.

De katten waren aan het spuiten, aan voor- of achterzijde. Per kat verschillend, als ik goed heb opgelet spoot er niemand aan beide zijden. Alleen de Maine Coons, Noeska en Dromdrosje hadden hun eigen, wel beschreven kwalen. Okkie had als enige helemaal nergens last van.

Maandag j.l. waren de katten zo ongeveer klaar met hun kwalen. Ik fietste vrolijk een rondje door bos en veld, niets aan de hand. Maar dinsdag begonnen wij met dezelfde kwalen als de katten. Sneeuwuil herstelde vrij snel, ik begin nu een beetje bij te komen.

Er was een kerstplan, I&A met Corry in Suikervlied, maar dat plan was al afgeblazen: Corry ligt met copd in het ziekenhuis. Tweede plan: I&A in Suikervlied met bezoek van het gezin van zus Erie, maar dat plan werd ook afgeblazen: Iris heeft zonder contact met ons toch een soortgelijke kwaal. Derde plan: I&A zitten in Suikervlied te wachten tot zij hersteld is, waarschijnlijk is Auke dan aan de beurt.

Kortom, een reeksje rampjes met als groot voordeel dat kerstmis 2011 wel heel eenvoudig wordt. Goed nieuws: het lijkt er op dat we Bahez en z'n ouders niet besmet hebben.

zondag 18 december 2011, 23:16 lees reacties

We krijgen maar steeds geen kaartje, ik maak er zelf wel een:

Reden voor een heel verre reis, helemaal naar Balkbrug, bijna twee keer zo ver als Ede. En dan ook nog een tussenstop in Zwolle om Ellen mee te nemen.

Het doel van de reis, Bahez, is zeer de moeite waard. Het is de gewoonte om alle babies prachtig te vinden, meestal is dat tamelijk ver van de waarheid. In dit geval kost het ons geen enkele moeite, Bahez is werkelijk prachtig.

Behalve prachtig is hij ook eigenwijs. Mascha heeft eigenhandig een wieg voor hem getimmerd maar daar wil hij niet in. Als hij op een voor een volwassene bedoeld bed ligt te slapen en je transporteert hem naar de wieg dan wordt hij meteen wakker. Hij is ook buitengewoon behendig, na z'n geboorte bleek er een knoop in de navelstreng te zitten! Verdere prestaties zijn nog niet te melden maar die zullen, gezien de ouders, niet tegen vallen.

Z'n achternaam is nog niet duidelijk. Koerden hebben wel een stuk of drie namen maar ze maken geen onderscheid tussen voor- en achternaam. Jamal volgt een inburgeringscursus met het doel een Nederlands paspoort te krijgen. Als die naturalisatie een feit is moet hij een achternaam krijgen, anders snapt de Burgerlijke Stand het niet. Daar kan Bahez dan van meegenieten.

Ellen en Sneeuwuil maakten wel honderd foto's. Een kleine selectie:

Zaterdag, vier dagen oud (foto van Ellen)




let op lege wieg

woensdag 14 december 2011, 23:11 lees reacties

We hebben twee banken en derhalve vier zijleuningen. Die worden alle vier als krabpaal gebruikt maar de leuning naast mijn gebruikelijke zitplaats het meest. Men is nu zo ver dat er een gat ontstaat, een ingreep wordt noodzakelijk.

Merk op dat Noeska er op de foto weer heel tevreden uitziet. Ze lijkt helemaal hersteld, het kopje is nog wel scheef maar misschien zelfs wat minder scheef dan voor de laatste aanval. Dromdrosje, die met de anaalklier, is ook geheel genezen. Het lijkt wel alsof er op dit moment niemand ergens last van heeft.

Naar Gamma, een plaatje multiplex. Ik zaag vier stukken ter grootte van het gekrabde. Uit een oude droogloopmat haal ik het schoonste deel, daar kan je net vier stukken van knippen waarmee je dat multiplex kunt beplakken. Nu één van de vier aanbrengen, eens zien of ze daarop willen krabben of dat nu de zijkant van de bank toch leuker is.

Halverwege december lijkt het er toch wel op dat ik paranormaal begaafd ben. Op 6 december schreef ik:
de droogste nov. sinds het begin der tijden wordt naadloos gevolgd door de natste dec. (We hebben al meer dan het maandgemiddelde opgevangen!)

Foto toont nieuwe krabplaats. Helaas, niemand wil krabben...

Even de actualiteit. Ik had hier een heel aardig stukje over die 130 km, dat dat niet of nauwelijks tijdwinst oplevert, maar Nieuwsuur zei bijna hetzelfde. Gewist...

zaterdag 10 december 2011, 22:49 lees reacties

Het voordeel van oud nieuws is dat je weet hoe het afloopt. Donderdag: Dromdrosje heeft een ontstoken anaalklier. (een goede raad: niet googelen op afbeeldingen van a.) Naar de dierenarts, een nieuwe, Suzanne, die pakt een mes en snijdt. Daarna prikt ze pijnstil en antibioot. Het ergste is dat Dromdrosje een kegel krijgt aangemeten, zo'n kraag die ervoor zorgt dat ze zich niet kan likken. Ze protesteert hevig, maar wat later is ze onder de invloed van de pijnstiller. Weer thuis lijkt ze al een beetje gewend aan de kegel.

De volgende dag is ze weer op volle kracht. Tijdens een gevecht met de kegel ziet ze kans haar onderkaak buiten de rand te krijgen zodat haar bek niet meer dicht kan. Dan moet de kegel maar weg, ze likt zich nu wel maar de zaak lijkt aardig te genezen. Dit nieuws lijkt goed af te lopen.

Vrijdag: Noeska had bijna een half jaar geleden een tia. Sindsdien houdt ze het kopje scheef maar ze lijkt er verder geen last van te hebben. Ze springt en speelt en spint alsof er niets aan de hand is. Tot gisteren. Toen hield ze het kopje echt 90° gedraaid, even later wankelde ze alsof bijna alles verlamd was. We dachten dat ze stervende was, legden haar is een doos op tafel. Daar bleef ze heel stil in liggen.

Omstreeks 21:30 zit ik bijna altijd op de bank tv te kijken. Op dat moment komt Noeska en gaat op mijn linkerdijbeen zitten. Elke avond, altijd het linkerbeen, maar deze avond niet. Een enkele keer komt Okkie op mijn rechterdijbeen zitten, deze keer ook die niet.

Vanmorgen lag ze nog in de doos, maar even later kwam ze er uit, sprong redelijk behendig van de tafel en liep tamelijk normaal wat rond. Bij het ontbijt at ze wat, daarna trok ze zich terug in een vakje in de kast, daar zit ze wel vaker. Nu zit ze er de hele dag. Dit nieuws is niet oud genoeg, de afloop is nog onbekend, maar goed zal het niet zijn.

Vandaag: bezoek van Joke, Simon, Dries & Jules. Ze zijn naar Almere geweest om een huis aan de Professor Lupardistraat te bekijken. Vrijstaand, groter, en een ton goedkoper dan hun huidige optrekje. Alleen, dat laatste pand moet dan wel even verkocht worden. Nog een bezuinigingsmaatregel: Jules neemt afscheid van de creche. Joke werkt voornamelijk thuis met haar webwinkel, daar kan wel een kleuter bij.

Simon doet iets met datanetwerken, en dat doet hij voornamelijk via de telefoon. Hij heeft collega's in India die hetzelfde doen voor een derde van zijn salaris. Hij voorziet in drie jaar ontslag, nog een reden tot bezuinigen. De webwinkel komt net uit de kosten, of dat een rijkmakerij wordt moet nog blijken. Maar die webwinkel kan je net zo goed vanuit Almere runnen.

Afscheid van de creche, dat impliceert een afscheidsfeest met afscheidskado's, reden voor een bezoek aan Action. Daar is het waanzinnig druk, je kunt beter filiaalleider bij Action worden! Ja, in Almere is ook een Action.

Dries heeft al geruime tijd een voorliefde voor Okkie. Da's beter dan mijn voorliefde, Noeska.

Sneeuwuil maakte erg veel foto's, ik moet streng selecteren, je mag maar een beperkt aantal megabyten op je website zetten.

Late avond: Noeska zat de hele dag stil in het vakje maar nu komt ze er uit voor de avondmaaltijd. Ze eet netjes haar bord leeg, wandelt wat rond, klimt dan op eigen kracht op de radiator. De keukenradiator is een geliefde ligplaats van de Rexen, ook al omdat de andere zes daar niet op passen.


dinsdag 6 december 2011, 23:02 lees reacties

Maandag: dat gedoe over racisme en slavernij refererende aan Zwarte Piet, daar kan ik wel iets van begrijpen. Daar zouden kinderen van in de war kunnen komen. Als ze niet al in de war waren door confrontatie met een sprekende spons.
Veel bedenkelijker vind ik het om kinderen te leren dat je rustig bij een katholieke geestelijke op schoot kunt plaatsnemen.

Dinsdag: de droogste nov. sinds het begin der tijden wordt naadloos gevolgd door de natste dec. Was dat touw op 1 december nou te nat of te droog? Feit is dat het veel langer werd na het vastspijkeren. Het zit vast met krammen, maar niet genoeg krammen. Ik haal er wat krammen uit en trek het touw strak om de krabpaal. Nu blijkt dat het niet alleen langer maar ook dunner is geworden: ik kom touw tekort!

De haspel staat nu te chambreren, nog even en ik doe de hele paal opnieuw...

Zo-ma-di: gisteren een boswachter in het nieuws, over de toegenomen stroperij op de Veluwe. Vandaag dezelfde boswachter, nu over meegnomen dennebomen. Zondag, maar dan in december 1956: van station Ede-Centrum naar de Elias Beekmankazerne liep je langs een dennenbos. Daar stond een bord "Geen Kerstfeest bij een gestolen boom". Soms is nieuws heel erg ouds.

donderdag 1 december 2011, 22:46 lees reacties

Heel lang geleden kochten we touw, in Nijkerk, bij een echte touwfabriek. Een haspel met 220 meter, voldoende om minstens twee keer de krabpaal te bekleden. Dat is gebeurd, dat bekleden, op de haspel zit nog een klein restje touw. Op de krabpaal zitten een heleboel flarden touw, Sneeuwuil eist nieuw touw.

Een reisje naar Nijkerk. De touwfabriek grensde aan weilanden bij ons vorige bezoek, de rand van het industrieterrein. Intussen is er heel wat industrie bijgekomen, ik kan de touwfabriek niet meteen vinden. Als we voor de deur staan is het 12:05 en om 12:00 begint de lunchpauze. Gelukkig heeft men zicht op de afgesloten voordeur en is men bereid een klant toch binnen te laten. We vinden precies hetzelfde touw maar als een bos, geen haspel.

Van de pinpas hebben ze hier nooit gehoord, we moeten kontant €140 betalen. Sneeuwuil heeft €70, ik blijk €60 te hebben. Als het mannetje dat ons aan het touw hielp hoort dat we samen maar €130 hebben zegt hij dat dat ook wel kan. Dat gaan we vaker doen, op stap met net te weinig geld!

De katten hebben hun twijfels over het feit dat ik hun paal verwijderd heb. Ze kunnen nog op het plankje halverwege springen maar de bovenplank is onbereikbaar. Ik doe m'n best, ik bekleed de onderste helft van de paal met het restje touw dat ik nog had. Daarna wil ik de gekochte bos touw op de lege haspel wikkelen. Dat valt niet mee om kinken in het touw te voorkomen. Je moet met de haspel manipuleren en die haspel wordt steeds zwaarder, tenslotte ruim zeventien kilo. Ik bedenk een constructie waardoor de haspel zowel om een horizontale als een vertikale as draaibaar is, zie foto. (je moet wel heel goed kijken om de touwtjes te zien waaraan de haspel hangt. Dit hier lijkt een hopeloze klit, maar als je de haspel op de juiste manier vertikaal draait lost de klit zichzelf op, een heerlijk moment.) Sneeuwuil helpt, ze draait de haspel, ik probeer het touw er zonder kinken op te krijgen. Omdat zij twee keer zo snel is als ik van nature ben is het heel hard werken.

De onderste helft is klaar, het plankje halverwege zit weer horizontaal. Ik had de onderpaal met drie flinke kruiskop schroeven vastgezet. Door het enorme geweld van voornamelijk de Maine Coons waren twee van de drie schroeven afgebroken waardoor de paal kon draaien. Ik neem nu 8 mm. houtdraadbouten...

nog even naar november?