ga naar augustus!

zondag 31 juli 2011, 23:17 lees reacties

Sneeuwuil probeert de nieuwe stofzuiger op de étage van het Hanengewei. Veel lawaai, maar ook veel zuigkracht. En al het gezogene komt in een doorzichtig bakje, heel fijn. Ze is ook nog steeds aan het wassen, ik vermoed dat de laatste vlooienrijke lading nu in de machine zit.

Met de stofzuiger naar Suikervlied, het blauwe kleed nog eens zuigen en nu goed. Voor zover we weten zijn daar geen vlooien. Wel een kort snoer aan die stofzuiger, gelukkig is Suikervlied niet zo groot.

Noem eens iets heel moeilijks, het verhogen van het schuldenplafond in de USA bijvoorbeeld. Dan weet ik iets dat nog wat moeilijker is. Sneeuwuil heeft de witte hoezen van de Ikeastoelen gewassen. Die hebben nette ritsen zodat je de schuimrubber vulling er uit kunt halen. Heel gemakkelijk gaat dat, vulling er uit, hoes in wasmachine. Maar dan komt het. Na de wasbeurt dat schuimrubber weer terugstoppen EN ook nog de rits dichtkrijgen. Samen zijn we maar nauwelijks sterker dan de hoezen. En dan nog hoes+vulling weer zo ongeveer vlak krijgen. Klaar, maar ik moet wel even gaan liggen.

Sneeuwuil niet, die vindt nog een ongeklopt kleedje...

zaterdag 30 juli 2011, 23:13 lees reacties

Gepruts met electronica. Dat doe ik al meer dan een jaar of zestig. Vroeger was het niet zo gemakkelijk om gegevens van een bepaald onderdeel te krijgen. Ik heb wel eens een brief aan Philips geschreven en daar ook antwoord op gekregen. Mooi, maar dan was het wel een week later. Nu zoekt Google alles in een seconde.

Zoals elke dag gaan we ook nu naar Suikervlied. Daar valt het ons een beetje tegen niet door Z+W begroet te worden. Dan haal ik de gaasdeur ook maar weg, die zat met maar één vleugelmoer vast. We bewaren hem wel, voor je kan niet weten.

Opruimen. Sneeuwuil verzamelt alles wat wasbaar is, ik ga stofzuigen. Het halletje, dat is zo klaar. Dan het blauwe kleed, als ik halverwege ben stopt de stofzuiger. De reparatie was geen blijvend succes. Een beetje vegen dan maar.

Weer thuis, nog even verder met die electronica, dan krijg ik toch wel erg veel zin in een wandeling naar de stofzuigerwinkel. Wat bestaan er waanzinnig veel soorten en merken stofzuigers! En elk model ook nog eens in meerdere kleuren! De goedkoopste (€59,95) werkt zonder stofzak, het stof zou in een bak terecht moeten komen. Ik neem 'm, morgen weer naar Suikervlied, het kleed nog eens zuigen...

vrijdag 29 juli 2011, 23:24 lees reacties

Als alles gaat zoals gepland, schreef ik gisteren. Vandaag naar Z+W omdat het niet gaat zoals gepland. Lisa en Nick zouden omstreeks 12 uur hier zijn maar ze tankten diesel in een benzineauto. Z+W kijken ons verwijtend aan: twee uur te laat voor hun maaltijd.

Eerder thuis sensatie: Sneeuwuil vindt vlooieneitjes en vlooienlarfjes in één van de kattennesten. Daarna gaan we goed zoeken: nog veel meer eitjes en larfjes. De katten zelf zijn onlangs voor hun APK bij de dierenarts geweest, toen was er geen vlo te zien. Nu eigenlijk nog niet, maar we gaan ze wel behandelen met anti-vlooienspul. Stofzuigen van alle kussens en kussentjes, alle elementen van beide banken. Sommige kussens zijn te moeilijk, die stoppen we een etmaal in de diepvries. Andere kussens zijn toch wel vuil, die mogen in de wasmachine.

Even fietsen, naar de Ermelose dierenarts voor vlooienspul, naar Blokker voor nieuwe stofzakken. Het antivlooiendruppeltje tussen de schouderblaadjes: zes van de acht katten maken geen bezwaar. Bereklauw vecht en blaast maar Sneeuwuil is sterker. Dromdrosje begint echt letterlijk te schuimbekken. Gelukkig zijn katten niet haatdragend.

Nu komt de melding van het tankavontuur, reden om Z+W te gaan bezoeken. En dan, omstreeks 16:30, L+N die de sleutel van Suikervlied komen terugbrengen. De wasmachine draait nog steeds, de stofzuiger vindt ook telkens nog iets om te zuigen...

donderdag 28 juli 2011, 22:48 lees reacties

Als alles gaat zoals gepland dan gaan we vandaag voor het laatst naar Z+W. Sneeuwuil regelt van alles voor hun vertrek, ik ruim de tuin op. Wat takken zagen, wat bramen trekken en wat gehate springbalsemien verwijderen. Heel vredig werk met vredige achtergrondgeluiden. Wat vogels, kinderen in het speeltuintje, knipgeluid van de snoeischaar. Dan met de kruiwagen naar de groencontainer, ook al zo vredig. Terug, de twee BMW-motoren worden reisvaardig gemaakt, dat zou wel eens wat minder vredig kunnen worden maar de voorbereidingen duren heel lang, voorlopig niks te horen.

Voelen alle lezertjes de sfeer mee? Dan komt er opeens een militaire helicopter, op boomtophoogte, pal over Suikervlied. Als ik net van de schrik bekomen ben gevolgd door een tweede. Omdat ze zo laag vliegen zijn ze al gauw weer onhoorbaar. Daarna hoor je een doodse stilte, geen vogels en ook geen speeltuingeluiden. Na een seconde of tien een huilend kind op een hoek van het terrein, na elf seconden nog een huilend kind op de tegenovergestelde hoek. Het duurt wel drie minuten, dan zijn de geluiden weer zoals ze aan het eind van de eerste alinea waren. Nu vertrekken de twee BMW's maar die zijn relatief gezien geruisloos.

Weer thuis meer lawaai, maar heel vredig lawaai: een onweersbui die wel vier uur langs alle horizonnen trekt. De poezen vinden het maar niks, ze kijken aldoor om zich heen waar dat gerommel nou vandaan komt. Ik vind het ook niks, kunnen er niet eens wat flinke bliksems getoond worden? Wel negenenveertig mm. regen, dat maakt weer veel goed.

woensdag 27 juli 2011, 22:49 lees reacties

Naar Z+W, aansluitend naar de Hema. Daar kopen we een gloednieuwe fluitketel voor €6,00. Nee, geen 'design', le lapin was gelukkig uitverkocht.

Daarna een eindje fietsen. Bij Google Maps kan je voor looproutes kiezen, meestal zijn die ook heel geschikt als fietsroute. Al Mapsend was me een wandelpad opgevallen waarvan ik dacht dat het een doodlopende weg naar drie huizen was.

Ik fiets van rechts naar links. De Kloosterweg is bestraat tot de g, gaat dan over in een grind/zandweg tot de K. Daarna is het gras, maar wel met een duidelijk fietsspoor, ziet er veelbelovend uit. Er zit een herdershond mij op te wachten. Dat gebeurt wel vaker maar deze hond is kennelijk geen vreemde fietsers gewend. Hij blaft mij aan, ik spreek hem kalmerend toe. Meestal werkt dat, kalmerend toespreken, maar ook dat is deze hond niet gewend. Hij duwt met z'n snuit tegen mijn fietsende kuit en zegt dat hij gaat bijten als ik niet ophoepel. Dat doe ik, rechtsomkeert.

Niet zo heel erg, de Arkemheenseweg ken ik toch al, ik ga verder via de Stenenkamerseweg. Ik stop bij de jachthaven in Nulde, even naar de bootjes kijken. Als je na wat inspanning stopt met inspannen dan hoeft je hart minder te pompen. Dat wordt geregeld door een computertje in je binnenste, maar het programma van mijn computertje deugt niet. Soms zegt dat niet 'wat minder pompen', maar 'heel snel, heel oppervlakkig pompen'. Dat doet het nu.

Er is een grasveld met een bank, ik ga op de bank zitten. Er komt een groot motorjacht aangevaren dat tussen vier palen wil gaan liggen. Een oude man manoevreert heel bekwaam tussen de palen, hij weet ook trossen om drie van de palen te gooien. Hij is kennelijk alleen aan boord, niemand stuurt het schip wat dichter naar de vierde paal. Die is onbereikbaar, hij verricht nogal wat toeren om 'm toch te bereiken, valt daarbij net niet in het water.

Moet ik iets doen als hij er wèl in valt? Mijn toestand is nou niet zoals je hoopt dat die van een hulpverlener is. Om dat allemaal uit te leggen terwijl hij in het water ligt lijkt me net zo moeilijk als fysiek helpen. Gelukkig, hij vind een ander stukje touw waarmee hij net de vierde paal weet te vangen.

Intussen helpt de rust, ik durf wel weer naar de fiets te lopen en verder te fietsen. Ik ben tien kilometer van het Hanengewei, ongeveer langs de kortste weg. Terug is een paar honderd meter korter, ik hoef niet weer naar die hond. Ik fiets heel langzaam in een lage versnelling, ik zweet als een otter, ik vraag me af of ik het wel haal. Dan opeens, de een of andere 'reset', alles is weer normaal, ik kan weer moeiteloos in de vijfde versnelling.

Ooit, toen we nog in Amsterdam woonden, was ik naar de halte van de draagvleugelboot in IJmuiden gefietst, met het doel om met die boot terug te varen. Ik stopte bij het bord met de vertrektijden. Toen had ik het voor eerst, dat inwendige computerprobleempje. Je zou bijna denken dat het de combinatie fiets-boot is waar het programma op reageert...

dinsdag 26 juli 2011, 23:08 lees reacties

Ik hoor niet alles, maar mijn oren zijn gevoelig genoeg. Als de spreekster mij aankijkt en op minder dan tien meter van mij af is dan versta ik dat. Moeilijker wordt het om een dialoog te volgen, nog moeilijker als er veel gedruis is in de omgeving.

De nieuwslezer op de tv levert dus geen problemen op, althans niet met het verstaan van de tekst. Films, dat is wat anders. Ik hou daarom erg van buitenlandse films, die zijn ondertiteld. En ook de Nederlandse tv is vaak ondertiteld via teletekst 888. Met verschillende kleuren voor verschillende sprekers, erg mooi.

We gaan naar Z+W in Suikervlied, omdat het matig weer is willen we daar een aflevering van Greys Anatomy zien. De DVD wil wel draaien, maar de ondertiteling doet het niet. We proberen een andere DVD, stellen de juiste taal in maar we krijgen alleen Engelse ondertitels. De DVD-speler lijkt een probleem te hebben. In onze stapel Derricks vinden we er eentje die van de tv is opgenomen, daar staan de ondertitels onverbrekelijk bij de film. Die dan maar, nog een leuke ook die we al bijna vergeten waren.

Z+W hebben genoeg menselijk kontakt gehad, we gaan naar huis. Daar probeer ik de DVD's, hier doen ze het. Ik wil een nieuwe DVD-speler, net zo'n Sony als we hier hebben. Omdat ik nog geen stap gelopen heb wandel ik naar S+F. Die hebben een Sony, afgeprijsd van €69,95 naar €49,95. Zal wel een oud model zijn, toch is hij veel nieuwer dan dat wat we hebben. Volgens de verkoper is de bediening van alle Sony's hetzelfde, wat me nogal onwaarschijnlijk lijkt. Ik neem 'm toch maar.

De verkoper verdwijnt naar het magazijn, hij komt na vrij lange tijd terug met een Sony DVD-speler, het lijkt me een iets ander typenummer maar ik zeur er niet over. Vooral niet omdat de kassa €39,95 zegt! Weer thuis, even proberen. Alles doet het, alles doet het zelfs met de afstandsbediening van de oude Sony!

Ik pak het ding weer netjes in en stop hem in de fietstas, een nauwe perspassing. Ik heb nu wel gelopen maar nog niet gefietst, ik fiets naar Suikervlied. Daar staan Z+W ons altijd op te wachten bij de gaasdeur, maar nu niet. Of ze kunnen klok kijken, of ze vinden één bezoek per dag wel genoeg. Aansluiten, proberen, OK. Oude speler in fietstas, terug. Zal ik 'm op Marktplaats zetten?

maandag 25 juli 2011, 22:56 lees reacties

De tienhoek van de passiebloem (zie zaterdag) is bij nader inzien niet zo buitengewoon. Als je even in de tuin kijkt vind je meerdere bloemen die kans zien een vijfhoek te construeren. En op het www zijn er nog veel meer. Waarom zou de natuur zo van een vijfhoek houden? (er zijn meer mensen die dit opvalt.)

Naar Z+W, ik fiets een rondje. Ik speur naar nog meer vijfhoekigheden, kan ze in het bos niet vinden. De tocht levert bar weinig logstof op. Mooi, dan heb ik veel tijd om dit te lezen. En daar heb je wel wat tijd voor nodig. En als ik dat verwerkt heb lees ik dit, goed nieuws!

Slecht nieuws: de fluitketel is lek. Dat er een fluit bijhoort weet ik nog maar drie minuten. En de onze is groen, van een rommelmarkt, waarschijnlijk voor een iets lagere prijs. Een klein gaatje in de geëmaileerde bodem. Een druppeltje hardsoldeer, maar dat lijkt me niet zo eenvoudig aan te brengen. Was 'ie maar van gietijzer, dan krijg je levenslang garantie.

zondag 24 juli 2011, 23:26 lees reacties

Iedereen zegt dat de tv-serie 'Grey's Anatomy' prachtig is. Gisteravond zijn we bij het begin begonnen en inderdaad, prachtig. We consumeerden meteen drie episodes. Vandaag gingen we naar Z+W in Suikervlied. Omdat het geen fiets- en zelfs geen wandelweer is zag ik daar met Sneeuwuil een aflevering van 'Pride and Prejudice'. Ook daarvan zeggen velen dat het prachtig is maar dat vindt niet iedereen. Die quadrille deed voor ons de deur dicht. Liever de Brontës dan Austen. Z+W vonden er ook niks aan, trokken zich terug in een hoek.

Weer thuis. Dromdrosje zit kletsnat voor de achterdeur, die weet nog steeds niet dat het kattenpoortje in twee richtingen werkt. Noeska slaapt in een doosje, als ik het doosje verschuif om m'n laptop open te klappen geeft ze zo'n rare miauw, slaapt daarna verder. Dat doosje heeft een postetiket met datum 27 07 10, het is dus al bijna een jaar heel populair als slaapplaats! Erg handig, een slapende kat zonder verpakking verschuiven is veel lastiger.

Tijd om wat weblogs te lezen. Joke gaat haar vakantie doorbrengen aan de Nederlandse kust. We hadden het er net over dat het voordeel van een caravan is dat je kunt scrabbelen of monopolyen als het weer zo is als vandaag. We dachten daarbij niet aan zeer jeugdig reisgezelschap...

M'n eigen log, een jaar geleden. Ook een dag dat er erg weing gebeurde, maar het was wel beter weer.

Om niet helemaal vast te roesten, een eindje lopen. Niet veel te beleven op zondag. Het meest dynamisch zijn de tuinen, alles groeit en bloeit geweldig. Nog iets: een meisje op de fiets, met losse handen. Dat moet wel, ze is al fietsend aan het sms'en.

zaterdag 23 juli 2011, 22:57 lees reacties

Die rank van de passiebloem, dat is niks geworden. Maar de reguliere plant doet het weer uitstekend. Zo'n bloem, drie stampers en vijf meeldraden heeft 'ie. En tien bloemblaadjes. Een tienhoek construeren is niet zo moeilijk als je al een vijfhoek hebt. Maar hoe berekenen die meeldraden de juiste stand? Aan die drie stampers hebben ze wat dit betreft niks.

Een sinaasappel is nog veel moeilijker: een elfhoek! Een gewone appel heeft bij de passiebloem afgekeken, je vindt een vijfhoek als je 'm dwars doorsnijdt. Het internet heeft nog veel meer doorgesneden fruit.

Nou, zo kan het wel weer, met die drie-, vijf-, tien- of elfhoek. Jullie hebben geluk dat de zonnebloemen het nog niet doen, anders begon ik ook nog over Fibonacci. De actualiteit: we gaan naar Z+W in Suikervlied. Ze doen net alsof ze ons nog kennen. Weer thuis, van de acht katten daar zien we eigenlijk alleen Noeska maar. Ze loopt en springt soms alsof er niets aan de hand is. Soms is ze heel vreemd aan het miauwen, even later weer aan het spinnen. Of de geneesmiddelen iets doen is nog niet duidelijk.

vrijdag 22 juli 2011, 23:03 lees reacties

Miranda belt, Hetty heeft een probleem. J+H zijn beiden rexenfoksters, voor J maak ik de website, van H kochten we vier jaar geleden Noeska. Hetty heeft Miranda twee kittens op Marktplaats laten zetten. Daar kwam een bod op maar de bieder reageert te traag. Daarom het verzoek aan Sneeuwuil om een bod te doen om de dialoog tussen Hetty en de eerste bieder op gang te brengen.

Mooi, dit contact, want we hebben een probleem met Noeska. Het valt ons al enige tijd op dat ze soms wankelt met de achterpoten en dat ze het kopje scheef houdt. Googelen op kat tia geeft meer dan tien miljoen hits, helemaal ondenkbaar is het dus niet. Uit het contact met J+H blijkt dat de moeder van Noeska vorig jaar op zevenjarige leeftijd aan een hersenbloeding is overleden.

Vandaag mogen we naar Dierenarts Daan. Die ziet meteen het scheve kopje. Hij beluistert haar hartslag, veel te snel, dus te hoge bloeddruk. (De bloeddrukmeting zoals je die bij een mens doet lukt niet bij een kat) Er worden twee medicijnen voorgeschreven, een antibioticum en een bloeddrukverlager. Het ene middel voor een week, het andere voor de rest van haar leven.

Een nieuw meisje bij de dierenarts verstrekt de middelen en de rekening. Sneeuwuil vraagt haar naam, Brigitte. Die naam kan op veel manieren worden afgekort, Britta bijvoorbeeld. Klinkt mij als een merk schuursponsjes in de oren, maar dit terzijde. De grootmoeder van Brigitte heet ook Brigitte, bij haar werd het afgekort tot Bietje. We horen ook nog dat die grootmoeder uit Spakenburg afkomstig is.

Thuis bekijken we de envelopjes met geneesmiddelen en we googelen. Het blijkt dat het antibioticum het middel voor de eeuwigheid is en dat ze de bloeddrukverlager een week krijgt. Dat lijkt niet te kloppen, we googelen nog eens, het kan niet waar zijn. Gelukkig is er een telefonisch spreekuur, Sneeuwuil belt, en ja, Daan heeft zich vergist. Zo haalt Noeska de zeven jaar niet...

Later. Bezoek van Lisa+Nick, ze gaan terug naar Utrecht om hun verhuizing te organiseren. Z+W mogen nog een weekje in Suikervlied blijven. Z+W willen graag verhuizen, eindelijk weer een tuin!

Scheefkopje

donderdag 21 juli 2011, 23:03 lees reacties

Het fietspad is langs de zuidkant van het Beekhuizerzand. Dat pad ken ik al, ik wil nu eens langs de noordkant. Daar zijn brede zandpaden, voor een deel niet befietsbaar, stukgereden door te veel militair verkeer.

Een stukje 'landart', nu gemaakt door de natuur zelf. Die doet het beter! (vergroting, beweeg de muis over de foto! Vergrootglas, niet zelf bedacht, gevonden met Google.)

Wat verder, telkens dertig meter fietsen en dan tien meter lopen, een fraaie onbeheerde legervrachtwagen. Daarna nog een stuk of vijf en tenslotte eentje waar een groep militairen naast ligt. Militaire dienst is soms niet van vacantie te onderscheiden. Tenslotte ben ik zo ver om het Beekhuizerzand gereden dat ik op het zuidelijke fietspad terecht kom. Wel leuk, dat zandpad maar wel wat erg zanderig.

Nu een smal paadje, ook zand maar niet stukgereden. Bos en hei. Op de hei een grote stofwolk die zich snel verplaatst. Nog meer militairen!
Veel zon, maar aan alle kanten grote donkere wolken, het zou wel eens kunnen onweren. Naar huis, voor ik door de bliksem getroffen wordt. (Dat onweer werd niks, in Ermelo, zo bleek later.)

woensdag 20 juli 2011, 23:04 lees reacties

Een heel probleem, die stofzuiger uit elkaar halen. Even googelen leert dat er meer mensen met dat probleem zitten. Ik probeer een tekst te volgen die model S247I beschrijft, maar die tekst slaat op een iets andere S247I. De tekst levert wel voldoende inspiratie om die ene verborgen schroef te vinden. Een van de twee veldspoelen is weigerachtig. Probleem is dat 'ie niet meer weigert als ik 'm nader wil bekijken. De stofzuiger zou weer moeten werken zonder echt gerepareerd te zijn. Als ik 'm tenminste weer in elkaar kan krijgen.

Even shoppen, als ik terug ben zijn Iris en Auke er opeens. Ze brachten de nacht door in het huis van Corry. Die lag zelf weer eens in het ziekenhuis, longontsteking, maar het gaat al weer wat beter.

Daarna Lisa en Nick, die willen met ons naar de Kringloper. Als we daar klaar zijn gaan ze verder naar de Puttense Kringloper, wij gaan verder naar AH. Als we weer thuis zijn telefoon van de meisjes, of ze mogen komen. Kortom, zes bezoekers, wel ongeveer het maximum dat we aankunnen op één dag! Tussen alle bezoeken door zet ik de stofzuiger weer in elkaar, hij doet het nog steeds...

dinsdag 19 juli 2011, 23:21 lees reacties

Een monument, zoveel is wel duidelijk. Maar wat dat centrale ding nou voorstelt?

Ik fiets in zuidelijke richting, dan kom je al gauw ten zuiden van Putten, daar is dat Woodhenge. Verder, ik kom in Voorthuizen. Daar bedenk ik dat ik nog nooit in Barneveld was, dus naar Barneveld. Je moet er geweest zijn om te weten dat je al die tijd niks gemist hebt.

Ik begrijp weing van de mens, mijzelf inbegrepen. Maar van sommige mensen begrijp ik helemaal niks. Iemand zet z'n fiets bij de bushalte. Gewoon op slot zetten is misschien niet voldoende, de zorgvuldige fietser maakt z'n fiets vast aan de bushalte. Goed idee, maar dan moet je wel weten dat de rest van een fiets heel gemakkelijk van een voorwiel is te scheiden. De dief moet dan wel even een voorwiel uit een andere fiets pakken, maar dat is een kleine moeite.

Als je dat niet weet, van dat scheiden van voorwiel en de rest, dan kan ik me voorstellen dat je dat doet, voorwiel verankeren. Maar nu komt er een tweede fietser. Die ziet dat eenzame voorwiel en kan niet bedenken dat daar ooit een fiets bijhoorde. Hij volgt dezelfde procedure: voorwiel verankeren. De dief heeft het nu iets moeilijker, hij moet zo'n zelfde voorwiel met trommelrem vinden, die zijn wat zeldzamer. Die tweede fietser, onbegrijpelijk...

Terwijl ik fiets is Sneeuwuil aan het stofzuigen in Suikervlied, we verwachten Lisa en Nick nu echt. Als ze aan het blauwe kleed wil beginnen houdt de stofzuiger er, na bijna 30 jaar, mee op. Verdacht toevallig, maar hij is echt kapot. Ze neemt 'm mee naar huis, daar ben ik intussen ook. Niet zo eenvoudig om de patiënt uit elkaar te krijgen, maar het lukt. Vinden wat er fout is lukt vooralsnog niet. (Nee, niet de koolborstels en ook niet de temperatuurbeveiliging.)

L+N zijn er, halen de sleutel, gaan naar Z+W. Ik ga verder met de stofzuiger, ik begin een beetje somber over z'n toekomst te worden.

maandag 18 juli 2011, 23:08 lees reacties

Die grote pot lijm is nergens te vinden. Hij woont binnenshuis omdat hij vorstvrij bewaard moet worden. In de zomer mag hij wel eens in de schuur logeren maar daar is hij ook niet. Ik heb nog ergens een kleiner flesje, daar kan het ook wel mee.

De lijmklemmen, er zijn er nog wel wat maar de meesten zijn afwezig. De lijmpot achterna? Ik probeer me te herinneren waar ik voor het laatst hout gelijmd heb. Heel moeilijk, maar opeens weet ik het: de gaasdeur! Lijm en klemmen zijn waarschijnlijk achtergebleven in Suikervlied.

Gepruts met een te grote lijmklem, nog eentje en nog eentje. Dan valt me een blauwe bak op. Op de vloer van de schuur, een meter verder. Gevuld met lijmklemmen en daar bovenop de pot met lijm! Als je vast overtuigd bent dat iets maar op twee plaatsen kan zijn dan kijk je niet op een derde plaats...

Het draadloze telefoonding staat in een kast, met daarop een van de twee telefoons. De katten willen ook in die kast, daarbij gooien ze de telefoon er uit. Soms een klein beetje er uit, onopvallend maar dan wordt de accu niet geladen. Na een week of zo begint de telefoon te piepen en dan weten we niet wie er nou weer piept.

Een kartonnen doosje past vrij goed over telefoonding+telefoon. Soms wordt dat doosje beklommen waardoor het iets van z'n oorspronkelijke frisheid verliest. Soms hebben we een nieuw doosje (Etos tissues) maar vandaag wil ik een doosje dat precies past. Het moet zo groot zijn dat het de kastruimte vult zodat er geen kat bij kan. Zo'n doosje bestaat niet maar van een paar stukjes triplex kan ik het wel maken.
Vandaar alinea 1, 2 en 3.

Lisa en vriend Nick hebben vakantie, in Bretagne. Lisa is de eigenares van Z&W. Als gevolg van een aantal mutaties op huisgebied logeren Z&W, zoals u allen bekend, in Suikervlied. In Bretagne regent het. In Ermelo regent het ook, maar daar staan huizen met solide daken. Kortom, Lisa overweegt bij haar katten in Suikervlied te gaan zitten.

Was het in 1950? Onze eerste tocht naar het buitenland, Kerhillio, Bretagne. Toen was het mooi weer, maar nu:

Hier word je ook niet vrolijk van, maar ik was al vrolijk.

De overgang van Lijm naar Lisa was nogal plotseling maar het betrof beide de actualiteit. De overgang van Bretagne nu naar Bretagne toen vind ik ook wel kunnen. Maar nu, het laatste onderwerp, ik zie geen bruggetje.

Sneeuwuil beantwoordt e-mail, omgeven door katten. Eentje wil op schoot, gelukkig een kleintje. Maar Sneeuwuil moet toch met één hand de laptop vasthouden en met de andere tikken. En van die eenregelige antwoorden, dat is niks voor haar...

zondag 17 juli 2011, 23:14 lees reacties

We zouden het eens moeten wegen, de hoeveelheid voer die in Z&W gaat en de hoeveelheid afvoer via de kattenbak. Dat laatste lijkt meer, maar je moet er natuurlijk wel het gewicht van het meegenomen kattengrit aftrekken. Niet zo'n eenvoudige berekening.

Nat voer, uit een blik, eten ze allebei, W wat meer dan Z. Brokjes staan er permanent, die staan er de volgende dag voor een groot deel nog.

Z eet nauwelijks brokjes, op deze foto eet hij ze wel. We hebben een geheim ontdekt: hij houdt erg van gekamd worden. Hij eet spinnend door tijdens het kammen.
De foto rechts: het begin van een haarbal die Sneeuwuil verzamelde. Spinnen is bij Z ook iets merkwaardigs, behalve het gebruikelijke geluid van een klein motortje maakt hij ook een toon, ik schat zo ongeveer 400 Hz.

Thuis heeft Sneeuwuil een klacht: de gootsteen is verstopt. De plopper kan het niet aan, demontage van de zwanenhals is gewenst. Dat doe ik, de oorzaak blijkt net zo'n haarbal als op de foto te zijn maar dan nat en met haar van acht katten. Het vormt een stevige klont, ik moet alles uit elkaar halen om de klont te verwijderen. Wel fijn, zo'n overzichtelijk probleem. Ook fijn dat de gootsteen weer zo lekker doorloopt!

zaterdag 16 juli 2011, 22:58 lees reacties

Duizend-eilanden-saus bestaat in meer merken dan alleen Calvé. Wikipedia zegt waar die eilanden zijn en dat ze alleen meetellen als ze minstens een vierkante voet groot zijn. En dan zijn het er 1793. Om terug te komen op de saus, elke supermarkt heeft z'n huismerk maar Sneeuwuil eist Calvé.

Ze stuurt me naar de Plusmarkt. De wind komt uit Putten, ik ga naar de Plusmarkt in Putten. Die is heel groot, maar een hogere macht geleidt mij meteen naar de sausgang. Daar vind ik zonder zoeken de saus en ook nog van het vereiste merk. Ik neem er tweeduizend.

In Putten is iets aan de gang met veel te luide muziek. Even kijken wat het is, de Puttense Automobielparade! Ik hoor niet tot de doelgroep, ik ga verder. Maar het hele centrum is verstopt met Automobielen.

Gelukkig is Putten niet zo groot, ik bereik al snel stille landwegen. Stil, als je de storm niet meerekent, ik heb de wind wel mee. Na niet al te lange tijd kom ik in het centrum van Ermelo terecht. Daar is ook iets aan de gang, iets met marktkramen maar zonder muziek. De handelswaar ziet er nogal kunstnijver uit, ook hier behoor ik niet tot de doelgroep. Die hele doelgroep is afwezig, er is erg weinig belangstelling, er staan zelfs ongebruikte kramen. En nou begint het ook nog lichtjes te regenen...

Thuis. Rustig een bakje yoghurt eten? Vergeet het maar, als je aan tafel gaat zitten krijg je meeëters. Er zijn zelfs katten die een koffiekopje uitlikken, dat restje schuim van de Senseo!

vrijdag 15 juli 2011, 23:14 lees reacties

Een berghelling naast een fietspad? In Harderwijk? Met schapen? Drie keer ja.

Het industrieterrein te Harderwijk is omgeven door een muur. Vanaf het fietspad kan je dat alleen maar vermoeden, er is wel een bordje dat zoiets suggereert. Aan het eind van het fietspad kan je twee keer rechts, dan blijkt er inderdaad een enorme muur te zijn.

Ik had altijd onvoldoendes voor Frans, toch heb ik net voldoende opgepikt om deze tekst te kunnen behappen. Begrijpen is weer wat anders. Zeven meter! En heel erg lang! Terug naar de weg aan de hellingkant. Daar loopt een schaap op de weg

Het schapenterrein langs het fietspad is serieus afgerasterd, hier is het afgezet met schrikdraad. Ik heb wel eens gehoord dat zo'n schapenvacht goed isoleert, een schaap voelt niets van schrikdraad. Dit schaap heeft dat ook gehoord. Ik zou kunnen proberen het dier tussen het schrikdraad door te duwen maar ik voel dat schrikdraad natuurlijk wel. Er is hier nauwelijks verkeer, ik denk dat het niet veel kwaad kan.

Iris, kan Auke geen bedrijf beginnen op dat braakliggende terrein? Er is al een oplaadpunt voor elektrische auto's. Dan kan jij leuk schapenhoeden.

donderdag 14 juli 2011, 23:11 lees reacties

Na het dagelijkse bezoek aan Z&W naar de Hema in Putten. Sneeuwuil wil daar iets, en daarna wil ze nog verder. Intussen is er een enorme regenbui losgebarsten. Na de tweede boodschap is die nog niet voorbij zodat we tamelijk doorweekt weer bij het autootje komen. Nu de scharrelslager, de bui doet het nog. Gelukkig maar want verder gebeurde er niet veel.

Tijdens de rit deelt Sneeuwuil mede dat onze volgende auto een automatische versnelling moet hebben. Ze gebruikt nu maar drie versnellingen, 1, 2 en achteruit. Bestaat dat, een Fiësta Automaat? Ja, en vanaf €750. (64932/17=3819 km per jaar?) Ho, airco, dat moet ook nog. En hij moet in Ermelo te koop staan...

Thuis zegt de regenmeter 2 mm., dat valt erg tegen. Later komt er nog wel 8 mm. bij maar da's een andere bui.

woensdag 13 juli 2011, 22:55 lees reacties

(bron) Ja, dat vind ik ook, dat 100 kamerleden wel voldoende is. Dan hebben ze geen tijd meer voor dit soort vragen, mag ik hopen. Die Ziggo kijkers kunnen toch een andere kabelaar nemen?

Vannacht 40 mm. regen, geen weer voor een fraaie fietstocht, dan ga je vanzelf al het nieuws van het internet lezen. Ander nieuws, onderzoek aan een Amerikaanse universiteit. Niet het onderzoek zelf, maar de onderzoekers: twee Chinezen. Heel opvallend hoe vaak er bij wetenschapsnieuws Chinezen genoemd worden.

Nu een frisse wandeling naar de dierenwinkel, de Gistocal is er. Vervolgens een bezoek aan de elastiekjeswinkel voor breed elastiek. Is er ook. Nog even Coöp en Lidl, nu ben ik wel nat genoeg.

Thuis. Prutsen met computerhardware, die wil weer eens niet wat ik wil. Gelukkig heb ik zo ontzettend veel computers dat er altijd wel eentje is die wèl wil!

Uitgeprutst, ik ga een goed boek lezen. Recentelijk schafte ik mij voor €0,10 'The Old Patagonian Express' aan, van Paul Theroux. Paul zit, zoals meestal, in een trein en leest een boek, 'Pudd'nhead Wilson' van Mark Twain. Ik heb dat boek op m'n e-reader gezet. Erg leuk, maar nu is het accuutje leeg. In een volgende trein leest Paul 'Life of Samuel Johnson', ook gratis downloadable...

dinsdag 12 juli 2011, 22:50 lees reacties

Ons grote dakraam op het zuiden heeft een wit rolgordijn. Nuttig om wat al te overvloedige zon buiten te houden. Helaas kan het rolmechanisme niet tegen zon en/of warmte. In de rol zit een veer die via een plastic onderdeel aan het raam verbonden is. Dat plastic onderdeel is spontaan geknapt, de veer heeft zich ontspannen, het gordijn hangt als een slappe zak aan het raam. Ik probeer genoemd onderdeel te plakken met seconden lijm, terwijl ik bezig ben vergruizelt het plastic nog meer. Eerst maar eens een reisje.

We zijn in Suikervlied, ik word op pad gestuurd naar de dierenarts in Putten. Anti-wormenpillen voor alle acht, oogzalfje voor Dweiltje. Heen over de Grieteweg, terug over de Postweg. Beide wegen door het bos, maar een klein stukje bebouwde kom van Putten, dat is leuk boodschappen doen.

Maar één probleem: me herinneren dat Dweiltje bij de Burgerlijke Stand Miezelientje heet. Als ik die naam noem weet het meisje bij de dierenarts dat Dweiltje ervaring met het geneesmiddel heeft. De naam lukt, ik krijg de zalf. De pillen zijn nooit een probleem. (Behalve dan het probleem om de pil in de kat te krijgen.)

Weer thuis, verder met het rolgordijn. Ik plak alle gruizels aan elkaar, een kabelbindertje er om en dat geheel dan met secondenlijm. Dat van die seconde moet je niet geloven, als je het langer laat drogen wordt het redelijk sterk. Ik zet alles in elkaar, geef de veer wat voorspanning, schroef alles weer op het raam. Nu wordt het spannend, letterlijk. Blijft alles heel als ik het gordijn uitrol?

Een heel gepruts onder een gesloten dakraam op het zuiden. Ik zette alles in elkaar, maar verkeerd. Weer uit elkaar, nog eens in elkaar, nu goed. Niet erg goed, de veer heeft onvoldoende voorspanning, het gordijn staat niet echt strak. Goed genoeg voor nu, verfijning als het weer eens vriest.

Politiebericht. Gisteren meldde ik twee gebeurtenissen, dit slaat op de tweede.

maandag 11 juli 2011, 23:11 lees reacties

Over de hei van Speuld naar Uddel (eigenlijk naar de KNHS) is een mooi kaarsrecht pad. Op het pad naar dit pad rijdt een echtpaar, zij in een elektrieke rolstoel, hij op een stinkend brommertje. Moeilijk om daar langs te komen, niet leuk om daar het hele kaarsrechte pad achter te rijden. Ik overweeg al een andere route, om de hei heen, maar dan ziet zij bij een boerderij 10 eieren voor €1, daar gaat ze op af.

Wat verder nog een echtpaar maar die gaan gauw op een bank zitten als ik nader. Nu kan ik wel een kilometer op m'n eigen snelheid fietsen dan is er alweer een echtpaar. Ze rijden precies achter elkaar, je zou er langs kunnen, maar ze slingeren nogal. Het lijkt wel een tandem, maar ze trappen niet in hetzelfde ritme. Dichterbij zie ik aan de schaduw dat het inderdaad een tandem is, eentje met freewheel waar zij ruimschoots gebruik van maakt.

De hei wordt begraasd door loslopende koeien, daarom zijn er klaphekjes. Lastig om daar een tandem doorheen te manoevreren. Ik dring me naar voren om het hek voor ze open te houden waardoor de procedure aanzienlijk versneld wordt. Een zeer mager oud echtpaar, geen honderd kilo samen schat ik ze. Ze steken toch wel handig de N302 over, verder op het fietspad. Ik weet dat er een leuker wegje ongeveer parallel aan de N302 is, dat neem ik.

Een klein hoekje Uddel, nog wat verder in zuidelijke richting. Ik kom langs de firma Tuinplant.nl, is die firma genoemd naar hun website? Verder in westelijke richting, langs het terrein van Tuinplant.nl. Lelijk terrein, er zijn velden met aangeplante struiken waar erg slordig struiken zijn geoogst. Dat zie je niet vaak, een lelijk terrein, maar dit is er een, kilometers groot.

Daarna wordt het weer mooi, het is dat je weet dat achter de struiken het AOCS zit, anders was het zelfs prachtig. Door Garderen, daarna door het bos naar Suikervlied, weinig last van andere fietsers.

Ik wil de Drieërweg oversteken maar ik hoor de ziekenauto naderen. Even wachten, het blijkt een politieauto te zijn, voorafgegaan door een personenauto. Je mag daar 60, het lijkt wel 120. Achtervolging?

Suikervlied, Sneeuwuil wil naar Pearle, we gaan die richting. Waar de Ericalaan zich afsplitst van de Drieërweg staat een politieauto dwars op de weg, een paaltje op de vluchtheuvel is omvergereden. Er gebeurt hier iets heel spannends, maar wat? Verder, Sneeuwuil wil een sterkere leesbril. De meneer van Pearle meet en concludeert dat ze met haar ogen en haar gewenste leesafstand glazen +5,5 nodig heeft. Ik zou in dat geval een leesbril 3 over een leesbril 2,5 opzetten maar Sneeuwuil bestelt die dikke glazen...

zondag 10 juli 2011, 23:16 lees reacties

Nog -tig dvd's gekopieerd. Dan is het tijd voor het bezoek aan Z&W. Ik ga mee om de linker laurierkers te bezoeken. Als het van dit weer is zou ik elke dag wel een top uit een LK willen zagen. De dikke stukken tak verzaag ik tot brandhout, de bladeren mogen in de container. Takken mogen niet, die wil Huub versnipperen. Het storten van groenafval zal wel per gewicht worden afgerekend, vandaar.

Bij de groencontainer kijk ik altijd even bij het oude ijzer. Daar ligt nu een zadel, net zoiets als dat waar ik plakband op plakte. Lastig, het ligt ondersteboven, die container is zo groot dat je er niet bij kunt. Maar er is een deur die nogal primitief gesloten is. Deur open, zadel omkeren. Het is op dezelfde manier kapot als mijn zadel maar dan nog kapotter. Het defect is dus niet incidenteel.

Verder met de LK. Daar is nou echt wel alles af wat er af moet. Als we nog meer licht en lucht willen moet ik aan de daar achter staande sparretjes beginnen. Sparretjes, dat waren het acht jaar geleden, nu zijn het sparren. En zodra hun stam dikker dan tien centimeter is heb je een kapvergunning nodig...

Thuis. De mail van m'n log doet het niet. Het hele log doet het niet. De site van de meneer in Tilburg die de logruimte verhuurt doet het ook niet. Is de meneer in Tilburg overleden of gebruikt hij deze zondag voor groot onderhoud aan al z'n apparaten? In elk geval weten jullie nu hoe het komt als ik deze bladzij er niet bij kan zetten!

Een uur later: alles werkt weer, de postduiven kunnen in hun hok blijven.

zaterdag 9 juli 2011, 22:49 lees reacties

Sneeuwuil gaat naar Z&W, ik kopieer dvd's. Zes gaan goed, maar de zevende wil niet. Gekrast, ik poets hem met wat zilverpoets, helpt niet. Tandpasta dan, dat is iets minder fijn maar ik moet ook nog shoppen. Het regende net 5 mm., maar nu niet meer. De dierenwinkel, ik vraag om Gistocal. "Mijn collega heeft net de laatste pot verkocht" zegt meneer Pets Place. Een ander de schuld geven, mooi is dat. Hij belooft dat het spul er woensdag weer is.

Thuis. De computer heeft al die tijd geprobeerd toch een kopie te maken, niet gelukt. Het wordt nu wel weer om naar Putten te fietsen, daar zijn twee dierenwinkels. Bij de eerste moet ik even wachten, ik zie potten van de Gistocalfabrikant maar met iets anders er in. Als ik mag vraag ik weer om G., het meisje zegt dat die naam haar wel heel bekend voorkomt maar dat ze het niet kan vinden. Richard, ik vermoed dat die nu de baas is, staat een hengel met ontzettend veel attributen te verkopen, naast haar. "Richard, G., hebben we dat?" Richard zegt dat G. uit het assortiment is omdat alles wat er in zit tegenwoordig al in het kattenvoer zit.

Het meisje wil nog weten waarom ik G. aan de katten wil geven, dat ze rauw runderhart eten is een voldoende antwoord. Naar de tweede winkel dan maar, vlak om de hoek. Eigenlijk wist ik dat wel, die is al minstens een jaar vervangen door een beddenwinkel. Drie dagen zonder G., zouden de katten dat overleven?

Thuis, alweer. Nu is Sneeuwuil ook thuis. Ze parkeerde bij Lidl en AH, had op beide parkeerterreinen een conflictje met medeparkeerders. Zaterdagmiddag en dan al dat tuig uit de Randstad...

Tandpasta dus. Helpt ook niet. De helft van die film is OK, maar dan ontbreekt er een stuk. Als we dat nou eens zelf acteren en de opname er van aan dat eerste stuk plakken? Maar eerst ga ik Joke's weblog lezen. In het buitenlands!

vrijdag 8 juli 2011, 23:01 lees reacties

Vandaag mogen Bereklauw, Bontje, Okkie en Noeska naar de DA voor hun jaarlijkse prik. Omdat we er dan toch zijn mogen Z&W mee om gechipt te worden. Er is een logistiek probleem: al die kooitjes in het autootje. De Rexen kunnen samen in een kooi maar dan zijn het er toch nog vijf. Nu heb ik spijt dat ik die gratis vouwwagen niet heb aangehaakt.

Een ander probleem is dat Bontje paranormaal begaafd is. Al ze weet dat er een bezoek aan de DA gebracht gaat worden (en dat weet ze dus) dan verstopt ze zich ergens buiten. Daarom houden we ze alle acht binnen tot de vier die op reis gaan zijn opgesloten. Dit is aanleiding tot veel gerammel aan het kattenpoortje. Dweiltje verstopt zich ook, onder de verwarming, en die hoeft niet eens mee.

Nu eerst naar Suikervlied, Z&W koesteren. Dat doet Sneeuwuil, het koesteren, ik ga de laurierkers snoeien. Toen we Suikervlied verwierven, in 2003, stonden er twee redelijk grote laurierkersen. De winter, '03-'04, was de winter met heel veel ijzel, de ene laurierkers spleet in tweeën. De twee delen heb ik met een spanband naar elkaar toegetrokken, die spanband heb ik een jaar geleden verwijderd. Je kunt nog goed zien waar de scheuring was maar de laurierkers is vrolijk doorgegroeid.

In de loop der jaren werd het steeds wat donkerder in Suikervlied, de laurierkersen zijn wel twee keer zo hoog en drie keer zo breed als in 2003. Ik haal er heel veel af, vier kruiwagens vol bladeren. Als dat klaar is stoppen we Z&W in twee kooitjes en gaan naar het Hanengewei. Daar stoppen we de twee Rexen samen in een kooitje, Bontje en Bereklauw mogen apart. Dit aantal kooitjes, vijf dus, past precies in het autootje.

Nu naar Putten. We krijgen dezelfde dierenarts als de vorige keer. Toen beviel dat meisje ons niet erg, nu wel. Ze doet het allemaal heel handig, zelfs het plaatsen van de chip in Z&W (dat gaat met een nogal dikke naald). We zijn wel een uur bezig, dan terug naar het Hanengewei. Vier katten uitladen, de kooitjes enzovoorts opruimen. Z&W zitten nog in hun kooitjes in de auto, de achterklep staat open, ze worden niet gekookt.

Tijdens dat heen-en-weer geloop zie ik kans om de kamerdeur, de gaasdeur én de voordeur open te laten staan. Bereklauw en Anemoon staan in de gang verbaasd naar buiten te kijken: "dat die deur open kan, dat wisten we niet". Gauw alles dicht en katten tellen: Dweiltje ontbreekt. Ze zit niet meer onder de verwarming, ze is onvindbaar. Ik ga op straat kijken, niks. Ze is gechipt, ze zal wel thuisgebracht worden!

Z&W zitten nog steeds in hun kooitjes, die brengen we eerst maar eens naar Suikervlied. Die linker laurierkers, daar kan ook wel wat af. Gauw weer naar het Hanengewei, kijken of Dweiltje voor de deur staat. Nee, we zoeken verder. Sneeuwuil rammelt met kattensnoep, zeven katten komen aangestormd. Dan knispert Sneeuwuil met een zakje gemalen kaas en opeens staat Dweiltje op het tuinpad. Wel met een erg wantrouwende blik.

Nu zit ik dit te tikken met Dweiltje vlak naast het toetsenbord. Ze schijnt te weten wat de openingstijden van de DA zijn...

donderdag 7 juli 2011, 23:15 lees reacties

De bezuinigingen op de kunstsector hebben tragische gevolgen. Geld voor een behoorlijk scheepswrak is er niet meer. Wat planken, door de kunstenaar zelf uit het bos gezaagd, daar moeten we ons mee behelpen.

Onderdeel van Landart, halverwege Ermelo en Stroe. Fietsen, bos&hei, dan weer de bewoonde wereld. Denken jullie dat ook wel eens, wat is het dak toch vuil? Ik weet de oplossing! Ik stuit op een bestelwagen met daarop de tekst www.brandschoondak.nl. Dat verwijst naar de allereenvoudigste website van West-Europa.

Ik kom langs de ruïne van dit pand. 17 juni was de brand maar je ruikt het nog. Brandschoon, dat rieten dak, maar je moet het niet door Polen laten doen...

Het huis ernaast staat bij Funda, op de foto's kan je het afgebrande huis nog zien. Zou dat nou verkoopbevorderend werken, dat het buurhuis op ongeveer 1 meter afstand er niet meer is?

woensdag 6 juli 2011, 22:57 lees reacties

Sneeuwuil gaat naar Z&W, ik fiets richting Nijkerk. De Schremmersteeg, een leuk weggetje, iets voorbij Oldenaller. Uit een ooghoek zie ik gele zwaantjes. Pas dertig meter verder bedenk ik dat gele zwaantjes niet bestaan, even terug. Gansjes!

Popper, die van de witte en de zwarte zwanen zou nu zeggen dat je niet kan weten of gele zwanen toch niet ergens bestaan. Leuke weggetjes, maar ze lopen nogal dood. Of ze komen weer terug bij de tamelijk drukke weg Putten-Nijkerk.

Die rode kruisjes, ik was bij al die punten. Soms heet een weg doodlopend maar kan je per fiets toch wel verder. Hier niet, ik moet terug naar de N798, dan is er toch een wegje dat naar Nijkerk leidt. Wel naar het industrieterrein maar vandaar kan je het wel aardige oude centrum bereiken. Daar heb ik eigenlijk niks te zoeken, ik wil naar de oude zeedijk. Daar heb ik veel wind mee naar huis.

Even thuis, we weten dat vanavond de wielerronde is, langs onze voordeur. Die fietsen maken niet zoveel lawaai maar aan de lantaarnpaal voor ons huis is een luidspreker bevestigd. We weten van vorige jaren dat die tot 22:00 heel veel lawaai maakt. Voortdurend worden er belangrijke wetenswaardigheden over het fietsgedoe omgeroepen. Sneeuwuil gaat nog net niet op de vuist met de man die de luidspreker komt aanbrengen.

Omdat we dat weten, van die wielerronde, heeft Sneeuwuil alles voorbereid voor een maaltijd + avond in Suikervlied. Daar moeten we voor 17:00 naar toe, daarna wordt de straat afgezet met dranghekken. Dat doen we, naar Suikervlied, daar is het heerlijk rustig. Een enkel miauwtje van Z of W en het geluid van de tv. Maar dat geluid kunnen we zelf regelen!

dinsdag 5 juli 2011, 22:54 lees reacties

Naar Suikervlied. De fietscomputer is mooi, zei ik gisteren, maar toen had ik hem nog niet geprobeerd. Als je hem monteert volgens voorschrift dan doet hij het niet. Nu kan ik een lang verhaal over een te zwak magneetje houden maar dat slaan jullie toch over. Het goede nieuws is dat hij het wel doet als je hem volgens eigen inzicht monteert.

Ik fiets een rondje, de fietscomputer fietst mee. Ik vind na al die jaren nog een mij onbekend pad dat leidt langs een mij onbekend huisjesterrein. Er staan wel mooie huisjes met rieten dakjes. Het riet ziet er uit alsof het van plastic is. Ik zou dat wel wat beter willen bekijken maar het terrein is omgeven door een zeer solide hek. Het pad komt uit op een bekend pad, naar Speuld.

Ik fiets naar Speuld, dan door het bos weer terug. De aanwijzing van de fietscomputer sprong nogal wild van 18 naar 21 kilometer per uur en weer terug, nu is hij wat kalmer. Ik begrijp niet helemaal waarom, electronica die moet wennen?

Naar huis via AH. Sneeuwuil wil allerlei A-merkproducten maar AH heeft alleen z'n huismerk. Ze zweert nooit meer naar AH te willen, als dat eens waar was! We gaan ook nog naar de Coöp, die heeft ook erg veel huismerk maar ook het merkspul dat Sneeuwuil zoekt. Nou mogen we echt naar huis...

Sneeuwuil stuurt me een foto, eigenlijk bedoeld voor Lisa:

Ellen stuurt me een foto, bedoeld voor alle loglezertjes:

maandag 4 juli 2011, 23:04 lees reacties

Ze staan ons nu samen op te wachten, Z&W. Waarschijnlijk kunnen ze klok kijken, zo omstreeks 12 uur komt er een mevrouw die brokjes uitdeelt.

Op de achtergrond zie je dat groene geval waarin lekkere brokjes zitten. Dat wil zeggen, brokjes waarvan wij denken dat ze lekker zijn. Maar ze zijn niet lekker genoeg om er veel moeite voor te doen, dan toch liever de B-kwaliteit van een gewoon bord...

Het wordt weer weer om buiten te zitten maar dat mag niet van Z&W. En om nou het terras te gaan af rasteren, voor die ene maand? Ik zou wel een gaasdeur ter grootte van de schuifpui kunnen maken, maar als wij dan buiten zijn dan zullen Z&W wel proberen door dat gaas te breken. Iets te stressvol voor mens en dier.

Sneeuwuil kijkt naar haar lievelingsserie, ik ga proberen van twee zadels één te maken. Helaas, ze verschillen zoveel van elkaar dat dit project kansloos is. Ik breng een stuk plakband aan op het kapotte zadel. Een reparatie kan je het niet noemen maar het zadel is zo wel min of meer bruikbaar. Ik ga een eindje fietsen op de fiets met het goeie zadel.

Ik kom door Putten, even kijken bij Action. Zadels zijn niet al te duur, maar er zijn ook zadeldekjes voor slechts €1,22. En in het vak daarboven fietscomputers voor slechts €3,49! Ik koop ze allebei. Nu weer naar Suikervlied, het zadeldekje aanbrengen. Dat ziet er niet uit, ik heb erge spijt van die €1,22, voor dat geld had ik beter zwart plakband kunnen kopen. De fietscomputer is mooi, ik weet niet helemaal zeker of ik dat nog vind na een tochtje door de regen.

zondag 3 juli 2011, 23:18 lees reacties

Een van de fietsen in Suikervlied heeft een erg wiebelig zadel. Moderne zadels zijn van veel plastic met een beetje ijzer. Dat plastic zal wel ergens kapot zijn, ik ga eens proberen of ik dat repareren kan. Tot mijn niet geringe verbazing is al het plastic OK, twee stukken ijzer zijn door midden gebroken als was het plastic.

Een van de fietsen heeft een echt lederen Brooks zadel. Dat transplanteer ik. Nu heeft een van de fietsen geen zadel! Thuis heb ik nog een zadel waarvan wel het plastic kapot is en het ijzer niet, mogelijk kan ik dat met de patiënt alhier tot iets bruikbaars combineren.

Ik fiets een rondje, gezeten op het Brooks zadel, perfect. Ik stop bovenop een grafheuvel en maak een panoramafoto. Over de heuvel wandelt een tor, ook maar een foto van de tor.
Een tor is een ideaal dier om te fotograferen. Ten eerste zijn ze niet zo klein dat je ze niet ziet en niet zo groot dat je er bang van wordt. Ten tweede zijn er enorm veel van, op elke open plek zie je er wel een paar rondscharrelen. Ten derde, en dat is wel het grootste voordeel, lopen ze zo langzaam dat zelfs ik ze bij kan houden.

Dat uitsteeksel aan de linkerkant zal de kop wel zijn, erg veel hersens heeft hij niet. Toch voldoende om al die poten netjes gecoördineerd te laten bewegen. Hersenruimte voor wilde plannen heeft hij niet, deze tor liep wel een meter in bijna rechte lijn. Daarna ging hij een beetje links, een beetje rechts, toen weer een stukje verder. Een duidelijk plan leek geen basis voor deze route te zijn.

Ik neem afscheid van de tor en ga terug naar Suikervlied. Daar mag ik met Sneeuwuil een aflevering van 'Medisch Centrum West' genieten. Daarna nemen we afscheid van Z&W, naar huis.
Ik plak de genomen foto's tot een panorama. Nevelige verten, mooi als je het met je eigen ogen vanaf een grafheuvel ziet. Als foto komt het niet over, je zou een scherm van een meter of vier moeten hebben...

zaterdag 2 juli 2011, 23:18 lees reacties

Sneeuwuil heeft bewezen dat ze zonder TomTom naar Suikervlied kan rijden, dat doet ze nu, alleen. Komt wel goed uit, wind uit het noord-westen, ik fiets richting Harderwijk. Dat kan ook wel vanuit Suikervlied maar dan rij je om te beginnen het stuk terug dat je net met het autootje gedaan hebt.

Een aardige weg naar Harderwijk, meestal vrij rustig, nu helemaal doodstil. Links bos, rechts een aantal huisjesterreinen en huisjesbouwbedrijfjes. Er staat wel vaker een vaag voertuig langs deze weg, nu staat er een vouwcaravan. Een beetje overbelicht, maar met wat correcties wordt de tekst op dat stuk karton toch wel leesbaar.
Zoals u allen weet ben ik dol op alles wat gratis is. Hij lijkt me wat zwaar voor achter de fiets, die heeft bovendien geen trekhaak. Maar ik begin toch te bedenken wat je er mee zou kunnen doen. De bovenkant, het deksel, hoe noem je dat, is afsluitbaar, de sleutels steken netjes in de sloten. Leeg, je mag dus helemaal zelf bedenken hoe je dat gaat inrichten. Onderin acht kattenhokjes? Daarboven zoiets als wat ooit onze Travelsleeper had?

(Even googelen op Travelsleeper, je raadt nooit waar deze staat.)

Maar het autootje heeft ook geen trekhaak...

Verder, door Harderwijk, richting Flevoland. Dat aquaduct en die brug zijn wel leuk en misschien is er in Flevoland nog wel wat leuks, maar niet op befietsbare afstand. Het rare schiereilandje waar ooit de sluiswachter woonde dan maar. (Misschien woont hij er nog wel maar de sluis is er niet meer.) (Google Maps)

Terug over nieuwe fietspaden. Het is dat ik ongeveer weet hoe Harderwijk in elkaar zit, anders was ik nou nog aan het zoeken. Er is een bordje 'Ermelo' maar dat wijst naar een fietspad in aanbouw. Na tien meter verandert het in bouwterrein. Een bordje 'zoek het zelf maar uit' zou passender zijn.

vrijdag 1 juli 2011, 23:14 lees reacties

Ik zou het log van gisteren kunnen overschrijven. Met dit verschil dat ik niet fiets maar loop. Fietsen met een paraplu is geen aanrader in het bos, ermee lopen gaat prima. Het bos is onbeschrijfelijk mooi, daar ben ik dus gauw klaar mee. Er is geen mens of dier te zien, pas als ik weer binnen ben bij Suikervlied zie ik een eekhoorntje lopen.

Thuis ben ik lang bezig met m'n twee laptops. Op de ene doe ik iets, op de andere lees ik de gebruiksaanwijzing van dat wat ik wil doen. Voor de nerds: PHP onder Ubuntu, gaat uitstekend. Helaas, geen logstof. Het aansnijden van een nieuwe maand, ook geen logstof. Het bekijken van Grey's Anatomy, wel logstof, maar dat staat allemaal al bij de laatste reacties van juni...

nog even naar juni?