frankslog

ga naar juli '07

Bijna een jaar geleden kocht ik de laptop waar ik nu op zit te tikken. De vorige laptop heb ik voor wat experimenten gebruikt, maar die staat nu al wel een half jaar alleen maar ruimte in te nemen. Eens even zoeken op Marktplaats naar 'Armada 1750', zou dat ding nog wat waard zijn?

Ja dus, €100 moet haalbaar zijn. Even de harde schijf opfrissen, wat toch nog wel een halve dag werk is. En dan begint het ding weer dezelfde problemen je vertonen als in begin 2006. Eerst maar weer eens repareren...

Jullie hadden misschien een verhaal verwacht "Hoe ik de regen trotseerde", maar nee. De hele dag met computers bezig geweest, ook met de Psion. Die vind ik zo leuk dat ik er nog eentje ga kopen. Zaterdagmorgen, 09:35, wordt ik verwacht in Dronten. Daar koop ik dan een Psion series 7, een tikkeltje groter dan het apparaatje wat ik al heb. Kost me wel €35, maar die had ik nog over van de klokverkoop.

Sneeuwuil heeft naast Marktplaats ook E-Bay ontdekt, ze bestelt nu overal op de wereld boeken. Het rechts afgebeelde werkje heeft ze al gekregen, ze denkt nu over allerlei door Rackham geïllustreerde boeken. Bijvoorbeeld de sprookjes van Grimm. Prijzen waar je niet goed van wordt, overigens. Sneeuwuil heeft al, uit een ver verleden, 'Peter Pan' en de 'Midsummer Night's Dream' met Rackham plaatjes.

Als de nood aan de man komt verkopen we die, daar kan je een jaar van eten.


vrijdag 29 juni 2007, 06:02 lees reacties

We zijn al jaren geabonneerd op de Mikrogids. Omdat die klein is, zwart-wit is, en natuurlijk omdat we een beetje katholiek zijn. Al jaren staat er een foto op de omslag, (wel telkens een andere) van iemand die je hoort te kennen. Dat is bij ons maar zelden het geval, die bekendheid, maar dit terzijde.

Nevenstaand plaatje plukte ik van de site van de gids. De afgebeelde persoon wordt geïnterviewd, een van de uitspraken van de geïnterviewde staat bij de foto. Dat is elke week zo, maar meestal zie ik het niet eens. Deze keer wel.

Die redacteur van de Mikrogids, die zal toch wel op de journalistenschool gezeten hebben? En zouden ze je daar niet leren dat je een zin die begint met "ik kan slecht tegen" alleen maar gebruikt als je de spreker de grond in wilt boren?
Op de site van de Mikrogids staat de tekst: 'Ik ben altijd bezig, altijd aan het denken’ Als je op 'lees verder' klikt dan komt er nog een heel verhaal waarin Isolde zegt hoe geweldig ze wel is. Vreemd.

Ik kan heel goed tegen oneerlijkheid, maar het ligt er wel aan wie de oneerlijkerd is. Ik weet nog hoe Simon als kleuter nog niet erg ver kon tellen maar al wel met een stalen gezicht vals kon spelen. Prachtig was dat.

En denken, dat is voor mij een smoes om niet bezig te zijn.

Nog even iets heel anders: wat vinden jullie van Thor als verloofde voor Okkie?

donderdag 28 juni 2007, 06:37 lees reacties

Het scherm van de Psion is aanrakingsgevoelig, je kunt er kleine tekeningetjes op maken. Er is wel een probleem, ik zie geen kans die tekening in andere computers zichtbaar te maken. En dat wil ik, zodat ik m'n loglezertjes kan laten meegenieten. Ik ben er uren mee bezig, maar het lukt me, voorlopig, niet.

Rare lui, die jongeren.

Geen regen, wel veel wind. Ik wil wel eens zien of ik nog kan fietsen, bijvoorbeeld van Horst naar Nulde. Dat is een recht stuk, met de wind precies dwars, ideaal om nog eens de fietscomputer met de GPS te vergelijken. Die route is langs het Veluwemeer waar vandaag niet één zwemmer is. Niet zo vreemd, maar er is ook niet één windsurfer, wat me een beetje van ze tegenvalt.

Ik zie uit een ooghoek een dode mol op de weg liggen. Terwijl ik doorfiets bedenk ik een tekst over Talpa en John de Mol, met daarbij een foto van die mol. Ik moet terug, voor die foto, maar dan komt m'n afstandmeting in de war. Oplossing: zet de fiets even op z'n standaard en loop terug, het is minder dan 100 meter. Dat doe ik, maar als ik dichterbij kom slaat de twijfel toe: is het wel een mol? Van die 'gewone' voorpoten, bruinachtig, en zo'n lange staart? Nee, die mag niet op de foto.

Ik heb de Psion bij me, kan ik meteen een berekening maken over de afwijking van de fietscomputer. Ik kom in Nulde, daar zit een knik in de weg, ik heb nu wel lang genoeg gemeten. Zoals je op de foto's ziet is de afwijking zo klein dat ik helemaal niet hoef te rekenen. (de foto's zijn niet geweldig, door de spiegeling. Ik durf m'n fiets niet te verplaatsen want dan gaat die GPS wat anders meten.) 4,08 en 4,07, dat is een kwart procent verschil, zo maar uit m'n hoofd.
Ik zou terug kunnen rijden en nog eens meten, maar dat is te saai.

Ik fiets verder, met nu de wind pal tegen. Met een lekker lage versnelling is dat goed te doen. Ik haal moeiteloos een snelheid van 10 km/uur, je ziet zo wel veel vogels.

Vogels zijn erg racistisch. Ze zitten per weilandje met een groep bij elkaar.


Ze zwemmen ook bij voorkeur op patroontje gesorteerd

Dicht bij Nijkerk is een leuke weg terug, wind mee, nu de allerhoogste versnelling. Geen vogel meer gezien.

woensdag 27 juni 2007, 06:18 lees reacties

Op mijn fiets In mijn fietstas past precies twaalf liter melk. Melk in rechthoekige dozen, zonder de dozen gaat er wel dertig liter in. Ook nog twee zakken kattengrit à tien kilo, dat gaat mijn laadvermogen te boven. Bovendien regent het bakken, dus met het autootje de halve kilometer naar Lidl. Omdat ik nou toch aan het autorijden ben ook nog ENS, om daar wat te regelen.

We hebben die auto nou bijna drie jaar, ik ben er nog steeds niet aan gewend dat het licht niet 'vanzelf' aangaat, zoals bij de vorige. Maar nu denk ik er toch aan, ik zet het licht aan, bij Suikervlied weer uit, voor de terugrit weer aan. Zeldzaam gedisciplineerd.

Ik parkeer thuis voor de deur, vanwege alle zware lading. Aan de overkant van de straat is het wat minder nat, daar staat een boom die wat regen opvangt. Op de rijweg loopt een heel mooi vogeltje heel rustig te wandelen. Ik kan hem zo gauw niet determineren, maar ik heb mijn camera bij me, ik wil een foto maken.
Er komt een tegenligger die zich (zeldzaam!) aan de voorgeschreven 30 km. houdt, de vogel wandelt nog steeds als die auto voorbij is.

Omdat de zijruit beregend is wil ik de autodeur open doen. Ik zet de camera aan, lens in de 'tele' stand, dan open ik heel voorzichtig de deur.

Bij de vorige auto ging het licht vanzelf aan, en ook vanzelf weer uit. Bij deze auto moet je dat allemaal zelf doen, maar je wordt wel gewaarschuwd als je vergeet het licht uit te zetten. Dat waarschuwen gaat met een luide fluittoon als je de deur opent met het licht nog aan. Die fluittoon klinkt nu, de vogel vat dat, terecht, op als een waarschuwing en is in enkele milliseconden verdwenen.

Ik doe het licht uit, de vogel heb ik die dag niet meer gezien...

dinsdag 26 juni 2007, 06:08 lees reacties

Geïnspireerd door Dawkins:

Dat verhaal van Abraham en Isaac, Genesis 22, dat is echt wel een van de betere. God wil dat Abraham z'n zoontje offert. Op het moment dat Bram de kleine in de fik wil steken zegt God 'Laat Maar'. Het was een testje...

Het lijkt erop alsof Bram geslaagd is, God belooft hem van alles (waar overigens weinig van terecht komt). Maar God heeft mij zojuist geopenbaard dat Bram gezakt is. Het goede antwoord op God's verzoek was: "Zijt Gij van de ratten besnuffeld?", of woorden van die strekking. God heeft ingezien dat het met zijn schepping niks zou worden met zulke vaders. Daarom heeft hij de Aarde als mislukt experiment in een vergeten hoekje van het Heelal geparkeerd, om zich vervolgens op succesvollere planeten te concentreren.

Genesis 19 (die bijbelsite zit technisch uitstekend in elkaar) is ook niet slecht. Lot is gewoon een vuile schoft en z'n dochters deugen ook voor geen meter. Die vrouw die een zoutpilaar werd, dat vond ik als kind wel intrigerend. Het leek me a) een rare straf en b) onmogelijk.

Hoe kwam ik nou op Stonehenge? Weet ik niet meer, ik zocht verder omdat er vandaag niets logwaardigs gebeurde. (Nou ja, ik moest even naar het postkantoor, kwam langs een stofzuigerwinkel, zag een Philips stofzuiger die 'Expression' heet.)
Maar goed, toevallig kwam ik bij Fridgehenge terecht, een Stonehenge maar dan gebouwd van afgedankte koelkasten:

Fridgehenge


Carhenge


Sausagehenge


Cakehenge

En zo kwam van het een het ander. Er zijn nog veel varianten, als ik het helemaal niet meer weet zoek ik verder.

maandag 25 juni 2007, 06:30 lees reacties

We zitten vrij goed in de passiebloemen op dit moment. Sneeuwuil wil altijd oogsten, maar wat moet je met passiebloemen? Een drijfschaal, dat kan. Soms laten de poezen die best een tijdje met rust. Passiebloemen drogen, dat kan ook, maar dan moet je ze eerst demonteren. Dat doet Sneeuwuil, ze stopt de bloemen daarna tussen delen van de Larousse.

Een liggend deel van de Larousse is erg verleidelijk. Je kunt heel lekker op de hoeken van de kaft knagen. De Laroussen moeten dus ergens katvrij liggen. Lastig, vooral omdat er elke dag passiebloemen bijkomen (tel de knoppen op bovenstaande foto!)

Nu zag Sneewuil een antiek bloemenpersje op Marktplaats (waar anders?), niet te duur en niet te ver. Ze deed een bod (€35) wat geaccepteerd werd, een reisje naar Almere was het gevolg.
Almere-Haven, om precies te zijn. Best een aardige woonwijk, met veel grasvelden waarop paarden bereden werden. En een stratenplan waar zelfs Tomtom maar nauwelijks tegen opgewassen is. 40 jaar geleden was dit allemaal nog zeebodem.

Terug over de dijk van het Gooimeer, ik meen de kerktoren van Naarden te herkennen.

Over dat persje gesproken, ik zaagde stukjes triplex van 14x14 om het persen mogelijk te maken. Dat triplex zou eigenlijk door een wat edeler materiaal vervangen moeten worden. Het persje is nu gevuld met 10 passiebloemen. Hoe lang moet zoiets drogen? En wat gaan we doen met honderden gedroogde passiebloemen?

Sneeuwuil wijst mij op een mooi NU bericht. Weten jullie die caramel nog?

Ik heb "The God Delusion" uit. Er staan erg veel www verwijzingen in, het probleem met een papieren boek is dat die niet aanklikbaar zijn. Ik zou een lijst kunnen maken, als ik niet zo lui was. Omdat ik dat wel ben behelp ik me met deze lijst. Als jullie tot 2010 niets meer van me horen dan komt dat omdat ik nog steeds aan het lezen ben.

zondag 24 juni 2007, 06:01 lees reacties

We hadden Poontah ingeschreven voor een hordenloop, maar die kat is zo enorm dyslectisch, kijk maar.

Sneeuwuil is een trouw kerkganger, maar dan moet er wel een boekenmarkt zijn.

Voor de zij-ingang van de kerk staat een groep heren, waarvan ze vermoedt dat het handelaren zijn. Je kan zien hoe ze hier, twintig minuten voor de opening, probeert voor te dringen.

Het is gelukt, dat voordringen. Ze komt thuis met heel wat handel. Omdat de Marktplaats prijzen ongeveer vijf keer zo hoog zijn als die van de Boekenmarkt hoeft ze maar een vijfde van haar voorraad te verkopen om quitte te spelen. Dan reken ik voor het gemak niet mee dat we zeer binnenkort een aanzienlijk groter huis nodig hebben.

Op m'n vorige fiets had ik een mooi spiegeltje, op aandringen van Sneeuwuil aangeschaft. Ze denkt dat ik niets hoor, maar juist de lagere tonen, zoals verkeerslawaai, hoor ik nog wel. Maar toch. Ik ben zo aan dat spiegeltje gewend dat ik telkens bij het fietsen tevergeefs naar linksonder kijk. Vervolgens kijk ik wanhopig naar rechtsboven waar het autospiegeltje niet zit.

Ik zou het oude spiegeltje kunnen demonteren, maar dat is niet zo erg fris meer. Onbreekbaar, dat wel, maar niet onkrasbaar. Ik loop stad en land af om zo'n zelfde spiegeltje (Zefal) te kopen, maar niemand heeft het. Terwijl Sneeuwuil boeken koopt besluit ik naar de enige fietsenmaker te gaan waar ik het nog niet probeerde (in Harderwijk, Putten en Ermelo) en die heeft het! Omdat ik nog steeds barst van het geld koop ik het meteen, het is namelijk wel de laatste.

Het schermpje van de Psion, speciaal voor Leonard.
Nu zie ik pas dat ik de langere zadelpen vergeten ben. Een regeltje erbij maken is simpel, maar dan weer een foto, teveel moeite. Ik wil alleen maar even laten zien dat het spreadsheet in de Psion werkt: dat totaalbedrag heeft 'ie helemaal zelf uitgerekend! (Duur hè, die spiegel) Wat er in z'n binnenste ontstaat op spreadsheet gebied kan je moeiteloos in een 'echte' computer binnenhalen, bijvoorbeeld in een 'Works' spreadsheet. Leuk, maar ik zal 't wel nooit echt nodig hebben.
Ik heb vrij lang zitten prutsen om dit voor elkaar te krijgen en de accu doet 't nog steeds. Ook leuk.

zaterdag 23 juni 2007, 06:02 lees reacties

We gaan naar Oldebroek, de Psion kopen (dat hele kleine computertje). De verkoper blijkt een tamelijk riante boerderij te bewonen. Hij zegt twee kinderen te hebben, maar er is er maar eentje zichtbaar. Die ene heeft dan weer twee konijnen, die Pluisje en Witje heten. Van die konijnen die zonder flitsfoto al een rode ogen probleem hebben.

De konijnen hebben wel een erg mooi hok, door meneer Psionverkoper zelf gemaakt. De Psion is ook erg mooi, hij ziet er uit alsof hij zo uit de winkel komt. Met een prachtige lederen hoes, waardoor hij twee keer zo dik en twee keer zo zwaar wordt.

We gaan verder. Ik ken de omgeving redelijk goed, van mijn fietstochten vanuit Elburg. Alsmaar rechtdoor en je komt bijna vanzelf bij de Kringloper in Oosterwolde. Die lijkt minder interessant dan vier jaar geleden, de boeken zijn ook nogal duur. Sneeuwuil doorploegt alle boekenkasten, ik ga in het autootje zitten, met de Psion spelen. Die blijkt niet alleen mooi te zijn maar ook perfect te werken!

Klaar met Oosterwolde, nou nog maar even naar de Elburgse Kringloper. Ik weet de mooiste weg nog te vinden. De Kringloper in Elburg vonden we altijd wel leuk, alleen de boeken waren toen en zijn nu nog steeds matig. Ik kijk drie seconden binnen, loop dan langs de haven. De Elburger botters vind ik interessanter.

In de avond nog E.N.S. op het fietsje. Sneeuwuil heeft een verzameling Ivans-fans ontdekt, die laat ze tegen elkaar opbieden voor haar Ivans aanbiedingen op Marktplaats. In Suikervlied staat nog een zeer beduimeld exemplaar van 'Mystificaties', eens zien wat voor woekerwinst ze daar op gaat maken.

In Suikervlied is erg goed kraanwater uit eigen bron. Ik ga mijn bidon eens omspoelen en met dat bijzondere water vullen. Dan is er weer één klap onweer, zie j.l. dinsdag. Net zo windstil als toen, wel wat regen. Ik besluit toch maar naar huis te fietsen, kan ik eindelijk mijn gele poncho eens uit z'n hoesje halen.

Voor de heenweg had ik een kaarsrechte bosweg uitgekozen, om nog eens de GPS-test te kunnen doen. Het probleem met boswegen is dat de GPS weinig satellieten kan zien, daarom was de meting te onnauwkeurig. Ik wilde voor de terugweg een net zo rechte weg over de hei nemen, daar ziet de GPS wel een stuk of tien satellieten. Maar je moet God niet uitdagen, niet met onweer over de hei fietsen...

vrijdag 22 juni 2007, 06:19 lees reacties

Op de rommelmarkt in Apeldoorn, vorig weekend, zag ik een heel klein computertje. Er was geen beweging in te krijgen, de verkoper wist geen details te melden. Niet gekocht.

Het is een ding uit ongeveer 2000, het Stenen Tijdperk voor computers. Het kleine toetsenbordje is net groot genoeg voor mensen die toch maar met twee vingers tikken, zoals ik. En hij kan in de fietstas, er zit weinig in dat niet tegen wat gerammel kan. Zou leuk zijn om mijn log te tikken terwijl ik de gebeurtenissen meemaak.

Omdat ik nu toch barst van het geld maar eens op Marktplaats gekeken. Er blijkt er eentje in Oldebroek te zijn, vlakbij Elburg. Er is een bod van €20,00, ik bied €25,00. (prijs in 2000: Fl. 999) Al heel snel wordt mijn bod geaccepteerd. Zal ik naar Oldebroek fietsen of zal ik iets anders bedenken?

Ik zeg tegen Sneeuwuil dat we weer eens naar de Kringloper in Oosterwolde moeten. Oosterwolde is ook vlakbij Elburg maar nog vlakkerbij Oldebroek. De Kringloper heeft veel kasten met boeken. Pak je een boek uit de kast dan blijkt elke plank dubbel bezet te zijn, niet erg gesorteerd. Toen we nog in Elburg woonden kwamen we er vaak. Dus straks gaan we naar deze Kringloper en naar het heel kleine computertje!

Sneeuwuil heeft "Spoorwegkinderen" verkocht, ze heeft dat erg mooie boek dubbel. Ze verkoopt het exemplaar met de erg lelijke Borrebach illustraties. Een van de grote mysteries van de vorige eeuw is de grote populariteit van de afschuwelijke Hans Borrebach. Het boek zit in de verkoopvoorraad in Suikervlied. Dus, alweer, E.N.S. Om het niet te vergeten eerst het boek in de fietstas, dan nog even honderd eikjes doen.

Weten jullie de komkommer nog, die van 2 juni? In een week of drie is er een echte komkommer aan het ontstaan. binnenkort komkommers eten!

Dat zijn van die waardeloze nieuwsberichten dat PABO studenten niet kunnen rekenen. Doe er dan eens wat sommen bij om te zien hoe moeilijk het nou echt is. Deze tien opgaven had ik allemaal goed. Zal ik naar de PABO gaan?

Richard Dawkins citeert iemand in "The God Delusion":

Als dat gedoe met Jezus 50 jaar geleden in de USA was geweest dan liepen katholieke meisjes nu met een halskettinkje met een miniatuur electrisch stoeltje.

Middernacht. Een vreemd geluid, buiten. Volgens Sneeuwuil een giftrein. Maar dan eentje die soms achteruit rijdt, over rails die er vanmiddag nog niet waren. Verontrustend. Dan bedenk ik dat ze gisteren volgens de klokkoper bezig waren met de N303 tussen Putten en Ermelo, dan zullen ze nu het stuk door Ermelo wel doen. Asfalt frezen, dat is het. Gerustgesteld vallen we in slaap...

donderdag 21 juni 2007, 06:02 lees reacties

Nee, die hond is helemaal niet uit het asiel. Z'n baasjes gingen scheiden en ze konden die hond niet doormidden krijgen. Rik had 'm daarom bij Han geparkeerd. En Han is z'n schoonmoeder, met reuma, waardoor het wandelen met de hond problematisch werd. Daarom is de hond nu permanent bij Rik. Volgens Rik is het een borderline collie.

De hond is een jaar of vijf, heet al een jaar of vijf Rakker. Han vond dat een wat al te olijke naam, ze had ontdekt dat hij ook naar Brak luistert. Of misschien zei ze wel Bracq? Zoals je ziet lijkt hij wel wat op een Stabij, maar dan wel voor heel wat minder euries. Het is een erg vriendelijke, heel gehoorzame hond, helemaal geen rakker.

We waren in Suikervlied voor een zeer feestelijke lunch. Daarna heb ik samen met Olle nog een massa eikjes gerooid. Het lukte niet om ze te tellen, door de conversatie met Olle. Maar het waren er veel, er staan er overigens ook nog veel.

Toen nog even een fietstocht naar de Natuurwinkel in Putten. Door het bos, daar zag ik een opvallend lang kaarsrecht pad, mooi om de fietscomputer weer eens met de GPS te vergelijken. De andere instelling, van 1963 naar 1943 maakt de aanwijzing wat minder dan een procent te laag. Ik ga 'm instellen op 1953!

Door dat rechte pad raak ik wel een beetje van de rechte weg naar Putten, maar ik ken het hier goed, ik neem gewoon de Grieteweg. Net voorbij de kruising met De Laak (De mooiste weg van Putten en omstreken) staat een klein huisje te koop. Klein en tamelijk lelijk, dat zal wel bijna niks kosten.

De makelaar woont net om de hoek bij de Natuurwinkel. Ze hebben nog geen papiertje voor het raam hangen, ik ga even binnen kijken. Daar blijkt dat het huisje nog maar één dag te koop staat. Niet geïsoleerd, geen verwarming, woonkamer van 4x4, twee piepkleine slaapkamertjes. Dat kastje voor het hek herken ik als kastje van het drukriool, dat is er dus. Ik zie er wel wat in, maar waar moeten we die zeven katten dan laten? En waar haal ik €325.000 vandaan? Nee, toch maar niet...

De koper van de klok belt, hij komt er aan. Hij komt uit Soest, zo'n 25 kilometer hier vandaan. Na anderhalf uur is hij er nog niet. Ik begin te vrezen dat we die klok echt helemaal nooit zullen kwijtraken, maar dan is hij er toch. Ze waren de N303 aan het asfalteren zonder een redelijke omleiding aan te geven. Hij wil de klok, betaalt zonder morren €100.

Sneeuwuil vraagt naar zijn beroep, wat dat is durft hij maar nauwelijks te bekennen. Na enige tijd komt het hoge woord er uit: plaagdierenbestrijder. Hij bekent dat met chemicaliën te doen maar hij laat liever een zwerm lieveheersbeestjes los die luizen opeten.

Vroeger, voor de Eufemisering van Nederland heette ongedierte gewoon ongedierte. Plaagdier. Mag ik u even plagen?

Het beste nieuws is dat ik de €100 in mijn spaarpot mag stoppen, hoewel Sneeuwuil de klok ooit kocht, zo'n 30 jaar geleden. Het begin van de €325.000 is er!

woensdag 20 juni 2007, 06:03 lees reacties

1963. Dat was de instelling van de fietscomputer die aardig klopte. Nu heb ik gedaan wat Rik wilde, fietsen met het GPSje. Telkens aan het begin van een rechte weg alles op nul, bij de eerste bocht GPS en fietscomputer vergelijken. Uit drie metingen blijkt de computer ruim 1% te hoog te meten, ik ga hem instellen op 1943.

Ik kom met al dat gemeet op een zandweg die 23 april nog onneembaar was, een laag van 10 centimeter mul zand. Komt goed uit, ik wil wel eens zien hoe de dikke banden van mijn nieuwe fietsje hier mee omgaan.
Dat weet ik nu nog niet, het mulle zand is natgeregend en daarna behoorlijk vast gereden door het landbouwverkeer, er is een nieuw mul laagje van 1 centimeter. Een ouder echtpaar is niet tegen dat laagje opgewassen, ze lopen naast hun fieten. De man vraagt of ze richting Voorthuizen lopen, na mijn bevestiging zegt de vrouw hartgrondig "Goddank!"

Het is wel zo dat 'mijn' Veluwe minstens drie keer zo groot geworden is door die dikke banden. Ik bedoel niet dat de wegen langer worden maar dat alle wegen nu berijdbaar zijn, inclusief de ruiterpaden. Ik kwam al op hele leuke paadjes, en bij een verzameling kikkers en waterlelies. Libellen waren er ook, maar die willen maar niet op de foto.

Goed nieuws over de klok op Marktplaats: er komt een koper op bezoek en hij brengt €100,00 mee...

Nog meer goed nieuws: Rik & Olle & Hond zijn een nachtje in Suikervlied. Moet er iets gevierd worden?

dinsdag 19 juni 2007, 06:13 lees reacties

Is dat iemand wel eens opgevallen, die mededeling linksonder op je scherm? Zat er al een paar maanden in, die fout, maar je had er niet echt last van. Nu ben ik er eindelijk eens aan toe gekomen dat te repareren...

We gaan even wat regelen in Suikervlied. Eén groot probleem aldaar is de afstandbediening van de tv. Er zijn er twee: een erg mooie met buitengewoon veel functies maar met een zo gecomliceerde gebruikaan hoho, Sneeuwuil staat zo griezelig te doen met een afbreekmes dat ik niet verder kan tikken. Althans niet zonder tikfouten gecompliceerde gebruiksaanwijzing dat we aan gebruiken nooit zijn toegekomen. De andere is doodeenvoudig, links of rechts en voor- of achteruit, meer niet. Maar die heeft het probleem dat de gebruiksaanwijzing verdwenen is.

Weer thuis, ik heb een helder ogenblik, ik vind de gebruiksaanwijzing. Het is nu wel aardig fietsweer, weer E.N.S. Je moet een geheime code in de afstandbediening stoppen, die code staat in de gebruiksaanwijzing. Ik mag kiezen uit vijf verschillende codes, precies de vijfde is de goeie. Alles bij elkaar ben ik toch wel een kwartier bezig, dan is er een klap onweer. Naar buiten, fietsen of wachten tot de bui verdwenen is?

Het is vrijwel bladstil, het regent een beetje, wel lekker weer. Ik probeer vast te stellen welke kant de bewolking uitgaat maar die gaat helemaal niet. Een bladstil blad beweegt omdat er een dikke druppel op valt. Dan is er weer een klap, wel donder maar geen bliksem, het lijkt wat verder weg. Als ik nou tijdens de terugtocht door de bliksem getroffen word dan heeft God het toch gemerkt, dat ik aldoor "The God Delusion" zit te lezen. Ik ben op bladzij 222, het gaat nu over de eventuele Darwiniaanse voordelen van religies...

Het loopt goed af, het regent een beetje maar donder en bliksem blijven weg. Ik heb die gecompliceerde afstandbediening meegenomen, eens zien of ik hem hier aan de gang kan krijgen.

Even een Darwiniaans verhaal uit mijn geheugen, details weet ik niet precies meer, maar wel de strekking:

In "The God Delusion" las ik dat je 'coup de grâce' kunt vertalen met 'grasmaaier'. Hee, een woordgrap die in de vertaling nog iets beter wordt!

maandag 18 juni 2007, 06:13 lees reacties

We gaan op bezoek bij Corry in Apeldoorn, om de poesjes te zien. Corry vangt voor het dierenasyl een nest op, als de kittens groot genoeg zijn zorgt het asyl voor plaatsing. Iris en Auke komen daar ook. Die gaan Corry's computer corrygeren, daarna gaan ze naar de Hoge Veluwe. Wij gaan dan naar de Apeldoornse vlooienmarkt.

De poesje zijn erg leuk, maar Iris en Auke hebben afgebeld. Ik wil zo'n hemdje. Nu stink ik er toch in, gelukkig blijkt het computerprobleem mee te vallen. Corry besluit dan maar met ons mee te gaan.

Corry en Sneeuwuil hebben voornamelijk boeken gekocht. Dan ziet Sneeuwuil als we al bijna buiten staan nog een leuke jas uit Guatemala. Erg groot en erg dik, hij past Corry precies. Maar Corry wil 'm niet, Sneeuwuil gaat 'm op Marktplaats zetten. Inkoop €5,00, verkoop €50,00. Eindelijk een manier om snel rijk te worden, maar nee. Ze besluit de mouwen om te slaan en de jas zelf te houden...

Romke en Leonard komen de sleutel van Suikervlied terug brengen. Op hun wandeling hebben ze een vos gezien. Bijna op de dag af een jaar geleden meldde ik ook een vos. Zou het deze week vossenweek zijn?

Sneeuwuils boekwinkel-op-Marktplaats, daar wordt wel eens wat verkocht maar nog veel meer ingekocht. Als ze ooit winst weet te melden dan zal daar wel list en bedrog achter zitten. En haar klerenwinkel-op-Marktplaats, ook daar lijkt het grote geld niet vandaan te komen.

De staatsloterij dan maar?


zondag 17 juni 2007, 06:10 lees reacties

Romke en Leonard arriveren, ze gaan een nachtje in Suikervlied doorbrengen en in de regen lopen. Erwin Krol is erg blij met dit weer, zo'n stortbui gevolgd door felle zon. Ik mag dat ook wel, en je kunt er beter in lopen dan in fietsen.
Eerder was ik in het winkelcentrum waar miniatuur stoommachientjes gedemonstreerd werden. Gestookt met kooltjes op schaal. Toen kwam de eerste regenbui van de dag. Ik had mijn parapluutje bij me, de vier stokers hadden ook heel grote paraplu's. Verder niemand, dat was wel fijn.

Verder voornamelijk binnen gebleven en "The God Delusion" gelezen. Vooral veel Amerikanen geloven dat de hele aarde met alle diersoorten zo'n 6000 jaar geleden geschapen is. Een grote groep wil wat wetenschappelijker doen, die ontkennen de mogelijkheid van evolutie. Ze geloven dat bijvoorbeeld een oog zo complex is dat het door een intelligente ontwerper bedacht moet zijn. Intelligent Design, ofwel ID.

Iets wat je nooit moet doen is discussiëren met een ID-er. Ze zijn zo rotsvast overtuigd van hun gelijk dat je ze geen millimeter van hun plaats krijgt. Mijn lievelingsargument tegen ID is: "het had wel wat intelligenter gekund". Alle zoogdieren hebben, in principe, hetzelfde skelet, zeer geschikt om op vier poten te lopen. Ik loop op twee poten, ik moet heel erg oppassen niet 'door m'n rug' te gaan met dat viervoeters skelet. Dat argument miste ik bij Richard Dawkins. Gelukkig bleek het er bij verder lezen toch wel in te staan.

"The God Delusion" is een mooi voorbeeld van een boek over een redelijk zwaar onderwerp dat toch leest als een trein, met net voldoende grappen er in.

Overigens, het bekken van een walvis, is dat ook ID? En als uitsmijter, wie ontwierp de ontwerper?

zaterdag 16 juni 2007, 06:55 lees reacties

Ik was bijna volmaakt gelukkig, het enige wat ontbrak was Millie. Haar gevoel voor logica, maar vooral ook haar uiterlijk, ik ben er een beetje verliefd op. Ze is misschien wat jong, maar haar moeder is ook zeer aantrekkelijk, alleen ken ik die wat minder.
Donderdag moesten we naar de scharrelslager, vandaar dat we ook even naar de Puttense kringloper gingen. En daar schafte Sneeuwuil zich een Millie-outfit aan voor niet minder dan €0,50. Nu ben ik volmaakt gelukkig!

Tijdens het maken van bovenstaande foto's horen we een vreemd gepiep. Moeilijk te identificeren, ik ga even kijken of er een kat in nood is. Helemaal niet, het was een jonge merel, in Bereklauw z'n bek.
Het lukt Sneeuwuil om de bek van Bereklauw open te breken. De merel lijkt nog wel te redden, ze zet hem buiten de tuinpoort. Maar belangrijker nog, zien jullie de Millie-outfit? Zien jullie de blote voeten op de gewassen betontegels? Dan belt ze de Dierenambulance.

We sluiten de katten op, om de merel wat rust te geven. We gaan zo nu en dan even kijken, hij beweegt nog wel maar wegvliegen is er niet bij. Twee dames van de Dierenambulance verschijnen, ze zien er nog wel wat in, ze gaan hem naar de Vogelopvang in Woudenberg brengen.

Later. E.N.S. op het fietsje. Er komen bezoekers in Suikervlied, ik moet de berg gerooide eikjes even opruimen, een kruiwagen vol. Dan alle losse takken, bladeren en ander gruis, nog een kruiwagen vol. Rik wil dat ik met m'n GPS ga fietsen, probleempje daarbij is dat de GPS houder nog op mijn oude fiets zit. Die fiets woont nu bij de kruiwagen in de berging. Omdat ik er nu toch ben doe ik die overplaatsing ook maar meteen. Ik zou eigenlijk nog 100 eikjes moeten rooien maar door mijn ultra-strakke tijdschema is daar geen tijd meer voor.

O ja, Millie...

vrijdag 15 juni 2007, 06:06 lees reacties

Gemeenten reageren traag, 'schrijnend' volgens NU. Gemeente Ermelo dus niet traag, maar het antwoord was wel schrijnend...

Ik rij met mijn fiets langs mijn rolmaat. Links zie je het begin van de tocht, het ventiel staat op het laagste punt, bij het nulpunt van de rolmaat. Nu rij ik naar het plaatje rechts, het ventiel staat weer op het laagste punt, 1985 millimeter verder. Je zou zeggen, de omtrek van het wiel is 1985 millimeter.

Hier moet je aannemen dat ik van de grond af meet, de naaf is 325 millimeter boven de grond, de diameter van het wiel is dus 650 millimeter. De gebruiksaanwijzing van de fietscomputer wil dat ik die diameter vermenigvuldig met 3,1416 om de omtrek te krijgen. 3,1416x650=2042. Met mijn rolmaat gemeten is die omtrek 57 millimeter minder. Ik kan niet bedenken hoe dat komt.

Die 3,1416 komt me bekend voor, dat zou π wel eens kunnen zijn. Worden we al jaren voor de gek gehouden met dat getal? Volgens mij is π 1985/650=3,05384615! Mijn andere berekening lijkt toch wel veel op de klassieke waarde. Okkie breekt zich ook het hoofdje.

14:00 uur, de weerradar voorspelt onweer om 15:30. Andehalf uur de tijd om een rondje te fietsen. Langs de Leuvenumseweg, twee kilometer gelegenheid om de nieuwe instelling van de fietscomputer te controleren. Nu 4% te veel. Dan via ruiterpaden naar het Roode Koper, de Zwarte Boer, de Postweg, de schaapskooi. Er is niet één schaap, iedereen is de hei op.

Van de schaapskooi richting Ermelo loopt een weinig gebruikt zandpad, dat neem ik. Het is goed hard en het helt een beetje af, je hoeft niet te trappen om richting huis te suizen. Dan zie ik alweer een onderdeel van een Vlaamse Gaai, maar wel vreemd gekruld. Het lijkt wel de staart van een Vlaams Varken. Ik stop het gesuis, rij terug. Het blijkt een stukje touw te zijn...

15:10 zo ongeveer, ik voel zo nu en dan een druppel. Ruim voor de bui ben ik thuis, en die hele bui stelt weinig voor. Er is wat gerommel achter de horizon, er vallen drie druppels, dan is het voorbij. Later meldt Het Journaal erg veel donder, bliksem en regen, maar hier gebeurt vrijwel niets. Pas na 21:00 valt er wat meer dan een millimeter. Daar halen we Het Journaal niet mee.

donderdag 14 juni 2007, 05:35 lees reacties

We gaan geheel gezond naar de mondhygiënist. Sneeuwuil is heel tevreden over hem, ik minder. Heb sinds dat bezoek kiespijn. Maar goed fietsweer, het wordt zelfs warm. Richting Nijkerk, ik zie kievietjes.

Ze lijken erg op elkaar, maar het zijn er echt twee.

die laatste is moeder. Vader is er ook, veel verder weg, die gaat even iets voor zichzelf doen. Moeder is het niet eens met mijn belangstelling, ze probeert mij te verjagen:

Een druk gefladder in rondjes om mij heen, ik laat me verjagen.

Ik fiets over de dijk, rechtsaf naar de brug, even een stukje Flevoland. Heel rustige kleine strandjes, wel leuk, maar die vis vindt er niet veel aan. Ik heb er een sandaalafdruk naast gezet, om te laten zien hoe groot hij is, van kop tot staart toch wel 40 centimeter. Merkwaardig dat er geen meeuwen of kraaien zijn die belangstelling hebben.

Terug, de weg naar Nijkerk heeft hectometerpaaltjes. Bij 11,3 zet ik mijn kilometerteller op nul. Ik fiets 1 kilometer richting Nijkerk, bij 12,3 staat mijn teller al op 1,08, dat is dus 8% teveel. Ik ga op zoek naar paaltje 13,3 om nauwkeuriger te meten maar dat punt is net op een viaduct, het paaltje is er niet. Nou dan zoek ik 14,3, nog nauwkeuriger, maar ik vind een paaltje 7,5. Kennelijk kom ik na het viaduct op een andere weg. Verder op de weg van Nijkerk naar Putten, daar vind ik het paaltje 8, mooi. Om heel goed te meten wil ik 10 kilometer rijden, dat zal ergens tussen Putten en Ermelo zijn.

Op de een of andere manier verdwijnen er markeringen, er zijn veel paaltjes zonder nummer. Telkens als ik een goed gemarkeerd paaltje passeer ga ik opnieuw aan het hoofdrekenen, meestal komt er diezelfde 8% teveel uit. Ik ben bijna bij paal 18, het valt me op dat hier veel meer rommel ligt dan op de bospaden die ik meestal neem. Flesjes, flessen, doosjes, vlaamse gaaien, papiertjes... Wacht eens, een Vlaamse Gaai? Paal 18 is er toch niet, even terug voor de Gaai.

De Gaai blijkt helemaal verdroogd, hij mag wel even in de fietstas. Ik weet dat Sneeuwuil Vlaamse gaaien haat maar erg veel houdt van hun veren.
Ik ben bijna thuis, dat paaltjes tellen is nou toch in de war, eens zien of Sneeuwuil echt van veertjes houdt.

Ja, dus.

Nu ga ik proberen het mysterie van de 8% te hoge meting te doorgronden.

woensdag 13 juni 2007, 06:07 lees reacties

Ongeveer op de Dag Die Ik Niet Vier kreeg ik van Iris het boek "Het zijn net mensen" van Joris Luyendijk. Een journalist over journalistiek, heel verhelderend. Hij schrijft vooral over de bijna onmogelijkheid van goede journalistiek in Arabische dictaturen. Dit ondanks het feit dat hij zelf arabisch spreekt. Een citaat, uit m'n hoofd:
Als iemand klaagt over de regering dan kan het zijn dat het een provocateur is. Als je met hem meeklaagt wordt je dus opgepakt. Als je hem negeert wordt je ook opgepakt, omdat je hem niet aangegeven hebt.

E.N.S. Sneeuwuil verzamelt alle boeken die ze dubbel heeft. Ik rooi 120 eikjes. Je moet op Marktplaats eens zoeken naar groenerode. Je vindt een niet groen maar rood boek. Klik, je krijgt de hele advertentie. Klik daar op 'bekijk alle advertenties', klik dan op 'beeldoverzicht'. Wees verbijsterd.

Ik las zojuist de laatste bladzij van "Het zijn net mensen". Toen bracht de post, als door God gezonden, nòg een boek. Sneeuwuil verzendt en ontvangt dagelijks boeken, die keek er niet van op. Wel toen ze het uitpakte, een gloednieuw boek, en ook nog eens engelstalig. "The GOD delusion", van Richard Dawkins. Ongeveer het laatste boek dat God zou sturen, zie de reactie van Marja om te zien wie het dan wel stuurde.

Dawkins ken ik natuurlijk, althans zijn boeken. Over dit boek had ik al gelezen, maar het boek zelf nog niet. Heel fijn.
Auke meldde al dat hij "Het zijn net mensen" wil lenen, "The GOD delusion" lijkt me ook wel iets voor hem.

Nu eerst eens een eindje fietsen. Geen zon, ik doe m'n gele trui aan. Dat was verkeerd gekozen, ik had een echte winterjas moeten nemen. Volgens de fietscomputer is het 18.2°, ik ga weer naar huis. Minder dan tien kilometer gefietst, toch 7,52 gram vet verbrand. Dat verzin ik niet zelf, van die temperatuur en dat vet, dat zegt de fietscomputer. Dat ding wilde ook mijn leeftijd en mijn gewicht weten. Ik heb wel een uur gegoogeld naar de berekening die op 10 milligram nauwkeurig dat vet kan bepalen. Zonder het te merken heb ik de berekening misschien wel gevonden, in het chinees...

dinsdag 12 juni 2007, 06:12 lees reacties

Als mijn horloge weer eens erg achterloopt krijgt het een nieuw batterijtje. Bij Blokker of Action kan je voor €1,00 een kaart met batterijtjes krijgen. Wisselend van model, soms is het kleinste batterijtje twee keer aanwezig. Juist die kleinste moet ik hebben, de rest is zelden bruikbaar. De kwaliteit is ook nogal wisselend, soms geeft een nieuw batterijtje het na drie maanden al weer op, soms gaat het zo lang mee dat ik niet meer weet wanneer ik het in het horloge stopte.

Sneeuwuil heeft een klein horloge, met een heel klein batterijtje. Zo klein, dat zit niet op zo'n kaart. Even kijken bij Blokker, heeft die misschien speciale kaarten met piepkleine batterijtjes? Batterijtjes die nog iets minder dan €0,10 per stuk kosten? Nee dus. Uiteindelijk kom ik bij de Hema terecht. Daar hebben ze het wel, voor €4,30. Het heeft één voordeel: het wordt per stuk verkocht. Mijn verzameling batterijen met exotische afmetingen groeit daardoor niet...

Ik breng wat lege flessen weg, kom daardoor bij Lidl. Toch maar even naar de fietscomputers kijken. Tot mijn ontsteltenis merk ik dat Lidl mij verkeerd voorgelicht heeft. Op hun site tonen ze een fietscomputer met wel aantrekkelijke specificaties maar met het uiterlijk van een cirkelzaag. Daarom ging ik naar Blokker.
Nu zie ik dat er een ander model bestaat, met precies dezelfde specificaties maar rechthoekig. Die had ik wel willen hebben, voor €8,99. Maar het Blokkerding werkt perfect...

Er zoekt op Marktplaats iemand naar het boek "De meisjes Ondry", van Ivans. Dat boek hebben we, Sneeuwuil biedt het aan voor €10. Verkocht! Maar het boek staat in Suikervlied, dus E.N.S, op het fietsje. We hebben Ivans redelijk compleet, het zijn boeken die weinig eisen aan de lezer stellen, rustig voortkabbelende detectives. Dat Ondry boek verwierven we niet zo lang geleden, het viel enigzins tegen. Wat meevalt is de met potlood ingeschreven prijs: €5. 100% winst!

Dan belt de Gemeente, over de voorrangskruising. Heel netjes, heel goed met redenen omkleed wordt mij verteld dat ze er geen bord bij gaan zetten. Prima, ik vind het al prachtig dat ik antwoord krijg!

Warm, toch wel weer om een rondje te fietsen. Eerst even naar Putten, naar de kokoswinkel. Vandaar wil ik langs de kortste weg naar een weg met schaduw tussen de weilanden. Ik weet hoe je daar komt, door een heel aardig Puttens park, maar eerst kom je langs de Puttense Lidl. Ik ga nog eens even kijken naar die fietscomputer.
Ik ben bang dat ik gek geworden ben, ik koop 'm. Acht-Euro-Negen-En-Negentig. Het Blokkerding kan op Marktplaats.

Over Marktplaats gesproken, tik de zoekterm baboffel in en je vindt een advertentie van Iris. Chippen helpt!

maandag 11 juni 2007, 05:50 lees reacties

Is dat nou mist of regen? Geen echte druppels, maar je wordt er toch wel tamelijk vochtig van. Ik fiets langs Strand Horst, om de dienstregeling van het fietsveer te zien. Ik ben te vroeg, geen veer maar ook geen dienstregeling. Dan maar een eindje langs het Zwanenmeer (wel naar opzij scrollen!)

Ik kom per ongeluk in het 'uitgaansgebied' van Harderwijk. Dat kan je beter niet doen, heel vroeg op de zondagmorgen: het is een enorme puinhoop van verpakkingen van eet- en drinkwaren. De menselijke soort is nogal walgelijk.
Weer die vraag, is het nou mist of regen? Ik ga naar huis, voordat ik echt nat begin te worden.

Sneeuwuil koopt en verkoopt fanatiek op Marktplaats. Een van haar laatste aquisities was een boek: "Het diamanten prinsesje", van Rie Cramer. Jeugdsentiment. De verkoper is een toch wel goedwillend warhoofd, hoewel hij het geld al binnen had kwam hij er steeds niet toe om het prinsesje te versturen. Hij woont in Zeewolde, dat is zo'n twintig kilometer hier vandaan. Tenzij je het bovengenoemde fietsveer neemt, dan is het minder dan zes kilometer!

Het is wat beter weer, de zon komt zo nu en dan door de nevel. Sneeuwuil maakt een telefonische deal met de MUZ, hij woont vlak bij de steiger van het fietsveer, aan de Zeewoldse kant, hij brengt het boek naar de steiger. Ik fiets weer naar het veer, maak de overtocht, de MUZ vindt mij voordat ik hem gevonden heb. Hij overhandigt de prinses, ik stop haar in mijn rugzak, maak de terugreis Maar eerst maak ik een foto van de dienstregeling. Hier is hij zo verkleind dat hij onleesbaar is, maar het origineel is heel goed bruikbaar. (Bovendien staat 'ie op het www...)

Die overvaart is leuk, de meeste tijd zit in het wachten op het vertrek van het vaartuig. Dat wachten is zeer comfortabel, zittend op het bovendek, uitzicht op het Wolderwijd. In de verte het strandje waar ik eerder deze dag die zwaanverzameling aantrof!

Later, even naar Suikervlied. Daar staan een aantal ingebonden jaargangen van "De Vrouw en haar Huis", zo ongeveer 1912-1924, ooit in Zundert aangetroffen. Dat zou wel eens handel kunnen zijn. We gaan er heen om precies vast te stellen welke jaargangen het zijn. Terwijl Sneeuwuil daarmee bezig is rooi ik niet minder dan 220 eikjes, het is intussen prachtweer. Maar is die VEHH niet te mooi om te verkwanselen?

Een van de nadelen van de klimaatverandering is dat de buren 's avonds zo lang buiten zitten te praten. Dat is nog niet zo erg, wel erg is dat ze in het westen Zeeuws en in het oosten Veluws praten, allebei onverstaanbaar. Bij die Zeeuwen is zo nu en dan een fragmentje te decoderen. Maar er zijn twee echtparen, de mannen praten met elkaar en de vrouwen praten ook met elkaar, ze leveren zo niets logbaars op. Waardeloos.

zondag 10 juni 2007, 06:15 lees reacties

Nog wat vroeger dan gisteren, ongeveer 06:30, ik fiets door het Speulderbos. Daar is een 'wildkijkscherm', een schutting met gaten er in. Ik heb al vaak door een van die gaten gekeken maar nog nooit wild gezien. Nu is het niet alleen vroeg maar ook nogal mistig, ik ga het nog eens proberen. Ik zet mijn fiets aan het begin van het pad om zo geruisloos mogelijk naar dat scherm te komen. het is nog tamelijk koud, ik heb een gele trui aan. Die trek ik uit, daaronder heb ik een wat minder fel gekleurde laag. Ik sluip naar het scherm en ik zie: weer niks.

Trui weer aan, verder, Garderen, Uddel, richting Speuld:

Ik probeer de sfeer van de hei in de nevel te fotograferen, dat lukt niet erg. Inlijsten, dat helpt ook niet echt. Ik zou dat lijstje liever weghalen maar ik heb wel zeven minuten over de kleur ervan gedacht. Weghalen, dat is dan weer zonde van die zeven minuten.

Weer thuis, de regenmeter heeft sinds gistermiddag 5 mm. gevangen. Voor de tuin genoeg maar voor mijn zucht naar weerrecords bedroevend weinig.

Later, een rommelmarkt in Apeldoorn, om een kerk, voor een goed doel. Er zijn heel veel fietsen, met opvallend hoge prijzen, ik heb er niets van nodig. Sneeuwuil koopt voornamelijk boeken, met opvallend lage prijzen, veel goedkoper dan op Marktplaats. We willen ook nog naar Corry, naar de poesjes kijken (zie 28 mei), maar Corry lijkt niet thuis te zijn. Dan ook nog maar even alle boeken van de beide Apeldoornse kringlopers besnuffelen.

Dromdrosje en Bereklauw maken ruzie
over wie welk boek het eerst mag lezen

zaterdag 9 juni 2007, 05:44 lees reacties

Zo ongeveer 07:00, ik fiets door het Leuvenumse bos. Een zandpad dat ik vorige week met m'n vorige fiets nam, met enige moeite. Met het nieuwe fietsje met de dikke banden lijkt het de P. C. Hooft wel. Even een asfaltweggetje oversteken, dan ben ik in het Staverdense bos.

Daar loopt een militair, geheel gecamoufleerd, met een kleine raketwerper van een mij onbekend model. Is dit wel een oefenterrein, of is hij serieus verdwaald? Hij bekijkt mij alsof ik een medewerker van de Taliban ben, ik groet hem maar zo vriendelijk mogelijk.
Dan zie ik dat hij een mens zoals jij en ik (Een veel gehoorde idiote uitdrukking, van dat mens. Jij en ik zijn zeer verschillend en een onbekende derde zou dan gelijk aan ons beiden zijn. Hoe krijgen ze het verzonnen) is, de raketwerper is een knots van een telelens, gekoppeld aan een klein cameraatje. Die is met al die camouflage heel vroeg op pad gegaan om prachtige hertenfoto's te maken en dan kom ik met m'n gele bloes en een niet geheel geruisloze fiets de boel opjagen...

Verder, ik zie een dier in de verte. Nu zijn er drie mogelijkheden:

1. het dier rent weg
2. het dier blijft zitten
3. het dier komt op je af

Optie 1 komt het meeste voor. Ik zie er heel ongevaarlijk uit maar die dieren schijnen 'je weet maar nooit' te denken, ze verdwijnen spoorslags.

Optie 2 is meestal een boomstronk. Vooral wilde zwijnen zijn vaak bij nadere beschouwing een boomstronk.

Optie 3 betreft een hond of een kat. Van honden heb ik graag dat ze van te voren een e-mail sturen met een intentieverklaring. Meestal blijft dat achterwege, dan doe ik maar net alsof ik het leuk vind, zo'n begroeting. Katten lopen meestal weg, komen soms juist heel erg om een aai vragen. Dan moet ik eerst inschatten of ze geen Vreeselijke Ziekte hebben waarmee ik ons zevental zou kunnen besmetten.

In dit geval was het dier een haas. Hij ging vijf meter naast het pad in een recent ingezaaide akker zitten. Kennelijk denkend 'jij durft toch niet door een ingezaaide akker te lopen. En als je het wel durft ben ik toch sneller'. Irritante beesten, die hazen. Ik zie ook konijnen zonder tal, die doen optie 1, 2 en 3 tegelijkertijd.

Net op tijd thuis, ik kan nog door de tuinpoort glippen voordat Sneeuwuil de katten loslaat.

Ik heb al eens geprobeerd een klok te verkopen, zie 22 april. Dat werd niks, ik heb de advertentie er af gegooid.
Nu staat hij weer op Marktplaats. Zoek naar amerikaanse klok al je hem wilt vinden, er zijn meerdere advertenties met die naam, er is er maar één uit Ermelo. Die met de beste foto's...

vrijdag 8 juni 2007, 06:15 lees reacties

Is dat iemand opgevallen, de logtijd van gisteren? 05:26, het was te warm om nog te slapen. Omdat ik de tekst grotendeels al voorbereid had was ik om 05:40 klaar met loggen, wat nu? Ik besluit om m'n oude fiets naar Suikervlied te brengen en dan door het diepste bos terug te lopen.

Er staat in Suikervlied al een oude fiets, die kregen we bij het huisje. Van die twee fietsen ga ik ooit een iets betere maken, de resten gaan naar het oude ijzer. Als ik aankom bij Suikervlied rent er een konijn weg. Ik pers de fiets in het berginkje, trek nog even vijftig eikjes uit en begin aan m'n boswandeling. In het bos zie ik nog een konijn, verder niemand. Dat valt tegen, misschien had ik nog een paar uur eerder moeten komen...

Ik heb een fietsverbod gekregen. Het weerbericht dreigt aldoor met enorme onweersbuien, vandaar. Maar er is de hele dag niks van onweer te merken, niet zo heel erg, het is toch te warm om te fietsen.

Nog niks van de gemeente gehoord over dat voorrangsbord, maar wel van Vodafone. 18 mei ging het over een brief aan Vodafone die niet beantwoord werd. Die brief verstuurde ik eind april, nu komt er toch een antwoord. Iets met twee geheime codes. Ik doe wat de antwoordbrief voorschrijft en tot mijn niet geringe verbazing werkt dat. Eerder was ik bang gemaakt met een speciale kabel die nodig zou zijn. Blijkt onzin! De telefoon mag nu, met een KPN kaartje, in Suikervlied gaan wonen.

Lidl heeft a.s. maandag een heel aardige fietscomputer voor €4,99. Gelukkig zag ik bij Blokker (waar ik was voor blanco CD's) een bijna net zo aardige fietscomputer voor €3,99. Ik koop de CD's (€16,99 voor 50 stuks) en de computer.
Het moeilijkst bij zo'n fietscomputer is het doorgronden van de gebruiksaanwijzing. Dat lukt, ik zet mijn fietsje binnen bij de airco en monteer de hele zaak. Het werkt, als het wat koeler is fiets ik over een weg met hectometer paaltjes om te zien of het gòed werkt.

Intussen is het 06:24, nog steeds geen regen, hagel of bliksem. Wel 20,1°. Ik ga nu maar eens een rondje fietsen, tot ziens.

donderdag 7 juni 2007, 05:26 lees reacties

De eerste extra kosten al gemaakt aan de nieuwe fiets: een langere zadelpen (€4,60). Maar nu fietst 'ie perfect, alle versnellingen doen het probleemloos. Even naar het bos voor het mulste stukje zand dat ik kan vinden. Ik blijf steken omdat ik niet bijtijds beide derailleurs in de '1' stand gedraaid heb. Daar is veel denkwerk voor nodig omdat de versteldingen links en rechts tegengesteld draaien. Als alles op '1' staat kan je inderdaad nogal makkelijk door dat mulle zand rijden.

Later naar Harderwijk, ik wil de allergoedkoopste bidonhouder. Hier in Ermelo kosten die €4,50, in H. hoop ik zoiets voor de helft van die prijs te krijgen. Op het brede fietspad naar Harderwijk staan twee fietsvrouwen, 50 à 60 jaar, druk te gebaren. Er zijn meer fietsers, maar ze moeten mij hebben, het zal de uitstraling van mijn nieuwe fietsje wel zijn. Ze willen naar Vierhouten, ze vragen mij de beste weg. Niet zo eenvoudig, het is wel een kilometer of twintig. Er bestaat een heel aardige fietskaart van de Veluwe, maar die hebben ze niet.
Als ik Hulshorst noem worden ze enthousiast, ik stuur ze dus maar naar Hulshorst...

Ik zou ze wel even naar het beste fietspad begeleid hebben maar ik moet op tijd thuis zijn. Op weg naar de bidonhouderwinkel zie ik een garagedeur. Een contra-contradictio, maar er is vast een beter woord voor. Pleonasme, of tautologie, maar dan niet voor een tekst. Ik kan geen goed woord bedenken, ik kan me ook de naam van de fietsenwinkel niet herinneren, maar wel waar hij is. O ja, Halfords, die is het, en ze hebben de gezochte bidonhouder.
"Een knaak", zegt het kassajongetje. Ik zeg somber dat dat vroeger twee-en-een-halve gulden was, hij zegt geamuseerd dat een knaak goedkoper lijkt, ook al zijn het euros. Een kassakind dat een grap wil maken, dat zie je niet vaak.

Ik ben op tijd thuis. Sneeuwuil heeft op de post zitten wachten die allerlei boeken bracht. Nu willen we naar de Puttense kringloper, om heel goedkope boeken te vergaren. Sneeuwuil zoekt boeken in mooie banden, om die dan weer op Marktplaats te kunnen zetten. Mogelijk heeft iemand anders dat idee ook al gehad, we vinden voornamelijk boeken voor eigen gebruik. Boeken kosten in Putten ongeveer €0,50 tot €2,00, in principe is er dus een mogelijkheid voor dikke winsten.

Weer thuis. Ik ga de bidonhouder monteren.

woensdag 6 juni 2007, 06:03 lees reacties

Mijn fietsje wordt wat weigerachtig. Dat is heel gewoon voor fietsen met derailleur, die willen zo nu en dan een nieuwe ketting en nieuwe tandwieltjes. Mijn fiets wil ook nog een nieuw derailleurmechanisme, van de -tig versnellingen werken er nog maar twee. Met veel moeite, nog eens twee. Plus versnellingen die het fietsje soms op eigen initiatief inschakelt.

Als je alle benodigde onderdelen nieuw koopt dan kom je al snel in de buurt van de €100 aan kosten. Reden om eens op Marktplaats te gaan zoeken. Daar vind je die onderdelen ook wel, niet echt spotgoedkoop, en verspreid door het hele land. Dat schiet niet op. Maar een complete fiets, dat lukt wel. Ik heb er nu eentje op het oog in Nijkerk, voor €45, mijn bod is geaccepteerd. Als de hele fiets beter is dan dank ik de vorige af. Als alleen de onderdelen beter zijn dan transplanteer ik die. Als alles slechter is dan ben ik voor niks naar Nijkerk gegaan.

De oude fiets is nog goed genoeg voor een ritje. Even naar Suikervlied, ik trek precies honderd eikjes uit. Als ik dat nou eens twee weken volhou, dagelijks honderd eikjes, dan zijn ze allemaal weg. Mijn eigenlijke reden voor het bezoek zijn natuurlijk niet de eikjes maar het oude ijzer. Stel je voor dat daar toevallig een prachtige fiets staat, dan zou ik zomaar €45 verspillen. Maar het oude ijzer is alleen maar de gebruikelijke verzameling van resten tuinmeubilair.

Nevenstaand bordje is me al vaker opgevallen de laatste tijd. Ik heb het nooit goed genoeg bekeken, het leek me een route voor balletdansers. Maar nee, de tekst onder de danser(es) luidt: nordicwalkingnet.nl. Heel goed, de routes op die site, met stukje stafkaart: zo weet ik waar ik niet moet fietsen.

Nog even bij het vennetje kijken, zie 1 juni. Er is vandaag niet één kikkervisje te zien, het zijn in vijf dagen vast niet allemaal kikkers geworden want die zijn er ook niet. Vreemd. Wel zijn er opeens libellen!

Wat zijn die beesten moeilijk te fotograferen! En tellen, dat is helemaal niet te doen. Ik heb zo'n vermoeden dat die vier vage fotootjes maar twee verschillende dieren betreffen...

De fietsverkoper is om 19:30 thuis, een avondreis naar Nijkerk. Ik kom weer langs het punt waar ik zo graag een voorrangsbord wil hebben maar het staat er nog niet. De gemeente heeft ook nog niet gereageerd op mijn brief. Je kunt je zo voorstellen dat het hele gemeentehuis in rep en roer is maar dat het ze toch niet lukt om mij binnen tien werkdagen te antwoorden...

De man in Nijkerk is gauw gevonden. Hij heeft zo'n hondje met van die bolle ogen, maar in dit geval niet zo extreem. Hij meldt meteen dat het hondje niet te koop is. De fiets is OK, alle versnellingen werken soepel, de remmen doen het, vrijwel roestloos, ik neem 'm. Afscheid nemen van €45, dat is even pijnlijk, maar soms moet je hard zijn voor jezelf.

Sneeuwuil vraagt meteen of het licht werkt, en ja, ook dat doet het! Ik schat dat de fiets tien jaar oud is en dat er in die tijd tien keer op gefietst is. Geen modder of ander eerlijk vuil, alleen maar stof en vliegenpoep. Lekker poetsen, die tuttige snelbinders eraf, dan durf ik er wel de Openbare Weg mee op!

dinsdag 5 juni 2007, 06:08 lees reacties

Een mooi weerbericht, ik sleep alles wat ik gisteren naar buiten en weer naar binnen sleepte, nog eens naar buiten. Ik lak de vloer. Dan moet de vloer tot 12:00 drogen, een mooi moment voor een bezoek aan Suikervlied.

Sneeuwuil koopt niet alleen van alles op Marktplaats, ze is nu ook boeken aan het verkopen! We gaan in Suikervlied kijken of daar misschien nog handel staat. En ook of dat wat ze op Marktplaats wil kopen misschien al daar staat. Boeken, dat is allemaal veel te moeilijk voor mij, ik ga het land bewerken.

Het grasveld dat Iris ooit aanlegde is veranderd in een eikenwei. Normaal vallen er elk jaar honderden eikels in het gras waarvan er een tiental probeert eik te worden. Vorige herfst waren er veel eikels, maar of het er nou meer waren dan in jaren daarvoor? Ik heb ze niet geteld. Wel is het deze lente zo dat bijna iedere eikel een eik wil worden. Of dat nou met de klimaatverandering te maken heeft, ook dat weet ik niet. Ik weet maar één ding: die eikjes moeten er uit. Ik ben nog lang niet halverwege, dan is Sneeuwuil klaar met zoeken, we gaan verder.

We zouden eigenlijk iemand moeten vinden die dol is op tuinieren en die heel zielig op een schamel bovenhuisje woont. Die mag dan een week in Suikervlied, op voorwaarde dat hij alle eikjes rooit.

Weer thuis, ik ga even naar het postkantoor, twee boeken versturen! Het grote geld stroomt binnen! Na deze trip is de vloer droog genoeg, ik sleep alle troep uit de eerste alinea weer naar binnen. De vloer ziet er best acceptabel uit, nou het andere stuk nog...

Midden in het Leuvenumse bos is de Zandmolen, lang geleden was daar een watermolen, nu is er een waterval. Het water valt wel vijftien centimeter! Achter de Zandmolen is een stukje weiland, daar zag ik dit reeën gezin.
Even een stukje uitknippen en vergroten, dan zie je dat die bruine vlek wel degelijk een reekalfje is. Als ik heel voorzichtig wat dichterbij kom verdwijnen ze het bos in. Ik fiets verder, richting Vierhouten.

Op de heenweg nam ik het fietspad door de Leuvenumse hei. Meestal is daar een kudde koeien, maar dit jaar heb ik ze nog niet gezien. Wel zichtbaar is een kudde schapen. Misschien hebben jullie al teveel gehoord over schapen, maar deze doen heel gek. Op de terugweg nam ik hetzelfde fietspad, de kudde was nog ongeveer daar waar ik ze eerder zag. Toen waren ze gewoon aan het grazen, maar later waren ze uitgegraasd.

Heel opvallend, elk schaap ligt met z'n kop tegen een boom, soms liggen ze met z'n tweeen tegen dezelfde boom. Er is een uitzondering, die zit waarschijnlijk in de schuldsanering, kan geen boom betalen:

Leonard belt: Romke is te beluisteren bij Teleac. Te laat, het programma is al afgelopen, maar je kunt bij die site ergens klikken om het toch nog te horen.
Zie ook: www.synesthesie.nl

Nou je het zegt, als kind hadden voor mij de dagen van de week kleuren. Dat hebben ze nu niet meer, ik herinner me alleen nog het feit, niet meer welke kleuren dat waren.

maandag 4 juni 2007, 06:32 lees reacties

We kijken altijd naar Buitenhof, wat de onderwerpen ook mogen zijn. Nu begon het ongeveer een kwartier te laat, omdat er zo nodig iemand heilig verklaard moest worden. En dat terwijl ik een strak tijdschema had.

Ik wil de halve vloer twee lagen blanke lak geven. Daarvoor moeten zowel meubilair als katten naar buiten. Voor 12:00 vertrouwde ik het weer niet, daarna leek het wel droog te blijven. Op het blik van de lak staat dat je na twee tot drie uur een tweede laag mag aanbrengen. Dat aanbrengen zelf duurt een half uur, de totale operatie dus drie tot vier uur.

Moeilijk, twee tot drie uur, het weer is nogal vochtig, ik reken maar drie uur. Ik ontruim de vloer, zuig stof, dweil, wacht tot dat weer droog is. Dan die blanke lak er op, dat gaat heel snel. Toch is het 14:00 als ik klaar ben, nu wachten tot het 17:00 is. Dat is te laat voor een tweede laag, Sneeuwuil wil koken.

Wat nu, drie uur vrij. Ik maak een wandeling door Ermelo. Qua stedenschoon is E. geen topper. Er staan wat Jugendstil villa's maar verder is het niks. Het enige gebouw wat een beetje de moeite waard is staat aan het eind van onze eigen straat, namelijk de kerk. Ik ga eens kijken of die op de foto wil.

	Bouwjaar ongeveer 1000! Het stuk muur van de foto hieronder staat ook op de foto links, ongeveer in het midden.
Dit is het interessantste stuk. Citaat: In de buitenmuren van het koor zijn de verschillende gebruikte steensoorten nog duidelijk te onderscheiden de oudste zijn van oertufsteen, ook wel ijzeroer genaamd. Ze hebben een zwarte kleur en werden, als beekafzetting, wel in de naaste omgeving gevonden. In de jaren 1100-1200 maakte men gebruik van de römer tufsteen, die, met vlotten langs de Rijn vanuit Duitsland werd aangevoerd. Het zijn de grijze stenen. In de muren zijn ook nog veldkeien gevonden, het beton van de middeleeuwen. Men was zuinig op het dure materiaal. Na 1200 werden de eerste bakstenen gebruikt. Ze worden ook wel kloostermoppen genoemd. We vinden ze onder de ramen van het koor. Bron: http://www.hervormd-ermelo.nl/OudeKerk/Index.html
	Op de vorige foto is rechts nog net een randje van het grote raam links zichtbaar. Die kleine raampjes zijn leuker van binnenuit. Er zijn wel twee diensten vandaag, maar nu is de kerk even op slot.
De rest is allemaal zo gerestaureerd dat je geen indruk van hoge ouderdom meer krijgt.

En dat allemaal op minder dan een halve kilometer van ons huis. Als ik thuiskom is de vloer droog.

zondag 3 juni 2007, 06:29 lees reacties

Ik wil naar het Schaapscheerdersfeest om voor Iris een filmpje te maken van het met de ouderwetse handschaar scheren. Dan hoor ik dat Iris zelf komt, ze gaat naar De Dag Van Het Schaap. Iris en Sneeuwuil denken dat het hier om één en hetzelfde evenement gaat. Mij valt meteen op dat het Feest €0,50 kost en De Dag €6,00. Het zal alle trouwe lezertjes duidelijk zijn waar ik naar toe wil...

Even een knipseltje uit de site van De Dag:

...een tikkeltje hypocrieter zou wel mogen.

De twee toestanden zijn allebei in Ermelo, op minder dan vijf kilometer afstand. Aan de websites is niet te merken dat ze van elkaars bestaan op de hoogte zijn. Waarschijnlijk zitten in het bestuur van die schapenclubs alleen maar schapen, zo'n planning is geen mensenwerk.

Even iets anders: op Marktplaats staan hele kuddes schapen. Gemiddelde prijs van een lam ongeveer een tiende van de prijs van een kitten, en dat terwijl ze ongeveer tien keer zoveel wegen!

Dat schreef ik allemaal terwijl we op Iris zaten te wachten, voor De Dag dus. Nou, als één ding me is meegevallen dan is het deze dag wel. Meer schapenrassen gezien dan ik wist dat er bestonden. Er waren wedstrijden schapendrijven met Border Collies, ook zeer de moeite waard. Wel moeilijk om er een behoorlijk filmpje van te maken.

Dan maar een fotoalbum.

zaterdag 2 juni 2007, 06:07 lees reacties

Ik had al ruimte gereserveerd voor libellenfoto's, maar er is iets mis gegaan. Er is niks kapot, het internet werkt, maar de foto's zijn er niet. Ik ging volgens plan naar het Leuvenumse bos. Maar toen...

Door het Leuvenumse bos loopt de Hierdense beek. Die splitst zich daar een aantal keren, die beekjes komen ook weer bij elkaar. Behalve dat net van beekjes is er ook een net van paadjes met, daar waar je dat mag verwachten, bruggetjes. Nogal idyllisch. Sommige paadjes zitten in een gemarkeerde route, daar kan je stuiten op een horde Nordic Walkers. Andere bruggetjes zijn bijna onvindbaar, daar is het heel rustig.

Omdat het precies genoeg geregend heeft stromen de beekjes mooi, met heel helder water. Kortom, de ideale omgeving voor een groot aantal libellen. Bij elk bruggetje dat ik tegenkom parkeer ik de fiets, ik loop een eindje langs de beekoever aan beide zijden van het bruggetje. Het is hier echt heel mooi, veel bos, soms een weitje. Het is ook nog eens prachtig weer. Het enige wat ontbreekt zijn de libellen, ik zie er precies nul. Tot nul tellen, dat kan ik!

Ik geef het op, ga via een ander bos richting Ermelo. In dat bos zijn aangespannen paarden en veel te veel fietsers, ik neem de eerste links. Een pad waarvan ik vermoed dat het nergens naar toe gaat omdat ik weet hoe de afrastering van het terrein ongeveer loopt. Ik kom op een groot veld met varens, ik stop even voor een slok water. Dan komt er pijlsnel iets langsvliegen, het lijkt wel een vliegende ballpoint. Toch een libel? Voor ik de waterfles kan verwisselen voor de camera is hij alweer verdwenen achter de horizon. Tot één tellen, dat kan ik ook...

Weer thuis, wat zien ik? Sneeuwuil fotografeert een libel!

Nee, zo erg is het niet. Ze heeft de komkommer geplant. De komkommer komt van de MUA, het is de enig overgeblevene van drie stekken die hij meebracht. Stekken van een oerplant afkomstig uit A, met moeite gered uit de klauwen van de katten, gered van verdroging, gered van verdrinking. Binnenkort krijgen we kleine poesjes èn kleine komkommertjes!

vrijdag 1 juni 2007, 06:07 lees reacties

De Nederlandse Vereniging voor Libellenstudie, die bestaat echt, vooral op 16-17 juni.

Na het tochtje naar Valkeveen kwamen we door Putten, bijna langs de dierenarts. We mogen van Tomtom wel even rechtsaf, als we het niet te gek maken. Dan zijn we helemaal bij de dierenarts waar we anti-vlooienspul kopen. Alsof vlooien geen dieren zijn, maar dit terzijde. Bij de dierenarts ligt een folder die oproept tot het tellen van libellen, ik neem een folder mee.

De vingeraftopbijtlibel is een term van Leonard, ongeveer 11 jaar oud, we gebruiken die term nog vaak. Wel mooi gemaakt, de folder, met plaatjes van libellen die je niet gaarne een vingertop zou voorhouden. Ik besluit naar libellen te gaan uitkijken, ze gaan tellen gaat met iets te ver.

Het regent bakken, tussen de buien door naar de verfwinkel. Nog een pot van dat bruine spul voor de andere helft van de vloer en twee potten transparant om de zaak af te werken. Een vloer doen is een dagvullend programma, dan mogen de katten de hele dag niet binnen, het moet dus een dag met mooi weer zijn. Nu wordt het opeens mooi weer, maar de halve dag is al om.

Tijd voor een fietstocht. Ik kom een grote groep dikke torren tegen, in het bos. Niet zo slim om in het bos te gaan fietsen als je libellen zoekt. Er is wel een enkel plasje water, maar dat zal wel vrij recent ontstaan zijn, behalve wat mugjes is er niks insecterigs.

Ik kom in Garderen, de molen draait, even kijken. Ik was er al vaker, maar de herinnering aan die enorme houten tandwielen wil ik wel even verversen. Het is er niet druk, maar een duits gezinnetje wil toch wel weten hoe dat gaat, malen. De molenaar legt dat uit in een soort zelfgemaakt duits, net op het moment dat hij echt het maalproces wil beginnen gaat de wind liggen. Er is toch gerechtigheid.

Ik weet bij Garderen een mooie waterplas, daar zitten ze vast wel, die libellen. Ik ben er altijd zo snel langsgefietst dat het me nooit opviel dat alle oevers privé terrein zijn. Ik kom hierdoor wel op het idee om even langs dat vennetje vlak bij Suikervlied te fietsen.

Het vennetje is er nog, maar er is door de gemeente Ermelo een hek omheen gemaakt. Ze reden er wel eens met vierspannen dwars doorheen, wat wel een leuk gezicht was. Maar de gemeente vindt dat te lichtzinnig, vandaar het hek. De libellen kunnen niet zo goed lezen, ze denken dat er behalve honden en paarden ook libellen staat. Ze zijn er dus niet, terwijl er nog wel zulke lekkere kikkervisjes rondzwemmen.

Ik ben er nu toch vlakbij, het vogelbad van Suikervlied! Dat blijkt aardig volgeregend te zijn maar ook hier is geen insect te zien. Ik bedenk, wel wat laat, dat ik richting Leuvenum moet, bij al die beekjes, daar zijn ze vast wel...

Nu we het toch over het weer hebben, in de lente viel dit jaar 166 mm neerslag. Normaal is 166 mm. Nee, geen tikfout. Nat en droog lijkt extreem, maar gemiddeld is er niks aan de hand. Warm was het overigens wel, goed weer voor kikkervisjes.

Nog even naar mei?