De meisjes, moeder Gerlinda, de nieuwe vriend van moeder Gerlinda, de dochter van de nieuwe vriend van moeder Gerlinda, met z'n allen staan ze op de vrijmarkt. Dat was, gisteren nog, het plan. Ik maak een rondwandeling door het gansche centrum van Ermelo.
De vrijmarkt begint met wat later in het jaar de braderie heet. Middenstanders met watervaste kramen. Daarna komt het gedeelte wat echt voor de vrijmarkt bedoeld is, maar zo'n 80% van de kleedjeshouders is al weggeregend. Wie stand houdt probeert nog wat te verkopen, maar de meeste kopers zijn ook weggeregend. Helemaal aan het eind een meisje: "Hier is alles gratis", maar zelfs die krijgt geen klanten. (Ze heeft videobanden met veel komische eenden, ik hoef ook niet.) Gerlinda & co: onvindbaar.
Thuis. We kijken met een half oog naar de gebeurtenissen in Zeeland. Het volk, althans een deel daarvan, vindt het nog steeds prachtig, Koninginnedag. Dat de Familie dat ook vindt kan je je nauwelijks voorstellen maar ze doen heel goed alsof.
Mooi weer voor de videocamera. Omdat ik nu een erg mooie kabel aan dat ding gemaakt heb moet ik een ander achterdeksel voor het kastje maken. Figuurzagen dus. En lakken. En twee schakelaars en dan dat kroonsteentje nog, ik krijg de dag wel om!
donderdag 29 april 2010, 23:09 lees reacties
Voor het eerst dit jaar mouwloos en afgeritst gefietst. Dat gaat stukken beter. Hiero. Onregelmatig boerenland met houtwallen en stukjes bos, dat is toch wel het mooiste wat er is. Extra mooi omdat niet iedereen dat vindt. Maar geen beschrijvenswaardige avonturen.
Weer thuis, ik stap af, Marleen, Yvonne en Sneeuwuil spelen 'Stap Op'. Nou het pompje van de fontein alhier weer eens. Hij doet 't niet, dat kan twee oorzaken hebben: (1) geen stroom of (2) vervuild. Nou, stroom heeft 'ie, schoonmaken dus. Eerst een emmer grind verwijderen voor het pompje bereikbaar is, het pompje blijkt erg vuil. Maar schoonmaken helpt niet, een beetje trillen maar niet draaien. Er moet dus een oorzaak (3) zijn en misschien wel (4), (5), enzovoorts. Ik snap het niet.
Nog eens schoonmaken, nee dat helpt natuurlijk nog steeds niet. Een helder ogenblik: als ik nou eens een ringetje? Ja, dat helpt wel...
17:00, Marleen en Yvonne stappen op hun versierde fietsen, lopen ze niet een dag voor? Het pompje doet het nog, ik ga het grind weer aanvullen. En, voor de toekomst, een roestvrij ringetje zoeken.
woensdag 28 april 2010, 23:21 lees reacties
Heb je gezien wat er op die emmer staat? Ja, juist: Je zou denken dat Sneeuwuil groenten aan het oogsten is maar nee. Ze is planten aan het planten, ze heeft tientallen euroos bij de kweker uitgegeven. Zo worden we nooit rijk.
De lelietjes, die zouden a.s. vrijdag wit moeten zijn, zie 17 april, zou dat lukken? Ik zit op het tuinpad om de foto te nemen, meteen komt Okkie op mijn rug zitten, Dweiltje gaat in de lelietjes zitten, Dromdrosje ligt in een stukje kale grond, Noeska ligt vlak naast me op het pad. Even later wil ik een foto van Noeska maar dan rent Dweiltje opeens achter haar aan. Dromdrosje is te onelegant voor een foto, Okkie is voelbaar maar onzichtbaar. Ik ga maar eens fietsen.
Ik wil een net kroonsteentje, ik besluit naar Formido in Putten te gaan. Die kan je bereiken via een zeer fraaie route. Ze hebben, uiteraard, kroonsteentjes maar ze bevallen me niet. Ik besluit via een nog fraaiere route terug te gaan.
Een fietspad zonder bomen ernaast, dat is nog wel terug te vinden bij Maps. Hier niet, maar je kunt wel zien dat er geen rechthoekige weilanden zijn. In de stroken bos, daar zit het fietspad, ik vermoed dat de groene pijl ernaar wijst. Wat zou dat heldere vlak daar links zijn, dat met die zwarte strepen? Ik had de GPS mee moeten nemen, dan had ik het pad kunnen projecteren, gemiste kans. Terug via Gamma. Daar kosten de kroonsteentjes ongeveer de helft maar ze zijn van hetzelfde model. Ik zou nog even door kunnen fietsen naar Harderwijk, Karwei en Praxis, maar ik besluit m'n plannen zo te veranderen dat ik een kroonsteentje uit eigen voorraad kan gebruiken. Spaart mooi €0,99.
dinsdag 27 april 2010, 23:18 lees reacties
Feest. Om elf uur. Opening van de tentoonstelling in de Croonenburg. Sneeuwuil heeft Jaap en Gerdientje (de verzorgers van Wolfi) een papieren uitnodiging gebracht, die zijn zowaar gekomen. Verder is er Els (die van de aquarellen), het echtpaar de Jong, wij en twee mannetjes en een stuk of tien vrouwtjes uit het 'huis'. We krijgen koffie met cake, Jan de Jong houdt een toespraak, Els vertelt over haar leven en beantwoordt vragen. 'Wat is het verschil tussen een aquarel en een pastel?' Een oud vrouwtje heeft een pastel van haar man, ooit gemaakt door een nichtje. We krijgen heel wat te horen over het nichtje. Als dat klaar is krijgen de twee kunstenaars een bos bloemen. Nog meer koffie en cake, men bekijkt het tentoongestelde.
Een heel oud damesachtig vrouwtje kent mijn achternaam, woonde ooit in Utrecht, kwam toen bij oom Piet. Ze is blij verrast als ik de namen Heleentje, Greetje en Ernst weet te reproduceren. (Hans, die bedenk ik pas als het vrouwtje al weer verdwenen is.) Dan word ik aangesproken door een heel oud heerachtig mannetje. Hij heeft ook al in Utrecht gewoond, naast... Ik zeg al 'mijn oom Piet', maar nee, het was er eentje met een V. Hij is blij verrast als ik de naam Verus weet op te spuiten.
Intussen is Jaap heel blij de tekening van Wolfi aan te treffen (maar die heeft 'ie al) Hij koopt nog een andere, hij koopt ook een aquarel. (Best goed, en spotgoedkoop. Als je aquarellen nodig heb, dit is het adres.)
Sneeuwuil verkoopt niets wat hangt, maar ze heeft kopieën op het biljart gelegd, daar is wel belangstelling voor. Als we weer thuis zijn bedenkt ze een bijsluiter voor die kopieën (€15,00 ingelijst met passepartout, €5,00 voor alleen de kopie, om het even heel kort samen te vatten.) Ik ga de bijsluiter brengen, ik maak me al grote zorgen over de strijd met de schuifdeuren.
Veel geluk, Jan de Jong staat net voor de deur, met de concierge over de daar aanwezige bloembakken te praten. Ik overhandig hem de bijsluiter. Hij leest, zegt dan: 'Ik ben onder de indruk van Minke's denkvermogen'. Ik geef toe dat dat inderdaad niet slecht is. Nou nog een eindje fietsen, er zijn al best veel groene blaadjes.
Thuis. Sneeuwuil heeft haar bloemen in een vaas gezet, even een foto. Volgens Sneeuwuil horen die bloemen zo, ze zijn niet in de paarse verf gedompeld. De bos was voorzien van een omhullende folie, opgesierd met een wit-paars lint. Wat wordt er toch goed voor ons gezorgd!
maandag 26 april 2010, 23:09 lees reacties
Die schaduw is wel heel dramatisch. Ik bedoel de linker foto, de linker schroevendraaierpuntschaduw. Rechterfoto: de punt zelve, uitvergroot.
09:15, naar Gamma. De meneer achter de balie ziet wel dat het schroevendraaiertje niet veel schroeven meer kan draaien maar hij kan niets doen zonder bonnetje. Het kan me nou niks meer schelen, ik ga een andere kopen!
Om iets tegelijkertijd heel hard en heel taai te maken, dat schijnt moeilijk te zijn. Het schroevendraaiertje is bijna zo hard als glas, daardoor ook zo breekbaar als glas. Een nieuw exemplaar zal wel dezelfde kwaal hebben. Ik kies er daarom eentje met geen tien maar met vijf jaar garantie, die zal wel iets minder gehard zijn. (Rechts op de foto links.)
Thuis, eerst maar eens het bonnetje goed opbergen. Dan de videocamera onder handen nemen, die doet nu precies wat ik wil. Alle schroefjes zitten weer waar ze zitten moeten en het schroevendraaiertje is nog heel. Nu nog een nette kabel.
Buurvrouw Petronella is aan de deur, ze meldt dat ze gisteren 68 kilometer gefietst heeft, een bloesemtocht. Peter en Petronella hebben zo'n fietsenrek op hun auto, ze zijn richting Betuwe gereden en daar gaan fietsen. Zouden ze Bert zijn tegengekomen? Wat ze er niet bij vertelt is dat ze electrische fietsen hebben.
Sneeuwuil heeft een brief voor Sophialaan 42. Ik weet ongeveer waar dat is, ik fiets erheen. Nummer 34 zie ik, niet aan de kant die ik dacht. Daarnaast 36, dan een zijweg, dan nummer 40. Zouden ze waar 38 was een zijweg gemaakt hebben? En na 40 komt 46 en 46a, 42 bestaat niet. Of het bestaat wel maar ik kan het niet vinden. Nu ga ik op mijn gevoel af, ja, 41, daar is het!
Nog wat verder naar het boerenland, nog steeds westenwind. Mijn waarneming van gisteren wordt bevestigd: links van de weg vier zwarte schapen, rechts twee witte. Even verder drie zwarte maar dat zijn paarden, dan een onoverzichtelijke groep, toch wel voornamelijk zwart. Dan een grote groep, wel twintig, allemaal wit. Dieren die mijn vooroordeel niet bevestigen tellen natuurlijk niet mee.
zondag 25 april 2010, 22:59 lees reacties
Voor wilde dieren hoef ik het huis niet uit. In mijn computerkamertje heb ik een zeer grofmazig hor. Insecten houdt het niet tegen, katten wel. Als het bovenraampje open staat dan komt Okkie daardoor toch binnen. Dromdrosje kan het ook, klimmen, maar die komt niet boven de anderhalve meter. Al Poontah komt iets verder, de stap naar het bovenraampje is haar te gewaagd. Maar Okkie kan zelfs heel rustig òp een deur zitten!
Het klimmen van Okkie gebeurt terwijl ik vlak naast de gaasdeur de videocamera weer in elkaar zet. Dat dure schroevendraaiertje is daarbij onmisbaar. Maar net bij het laatste schroefje verpulvert de punt. Drie jaar garantie, heb ik het bonnetje nog? Nee, tien jaar!
Ik bedenk toch nog een kleine modificatie aan het inwendige van de camera maar ik kan de schroefjes niet meer loskrijgen. Gamma is helaas gesloten vandaag, morgen om negen uur...
Het zwarte schaap van de familie is tegenwoordig wit. Westenwind, bijna te warm om te fietsen, toch even heel langzaam naar het boerenland. Bij heel veel boerderijen zijn schapen, bijna overal zijn ze donker gekleurd. Interessant, mode in schaapkleuren.
Die daar aan de horizon, hee, ik zie pas bij het uitvergroten dat het er twee zijn! Maar ze wisten niet of ze nou wit of zwart moesten worden. Nu vallen er een paar druppels, naar huis. Daar is het weer kurkdroog. Zou je nog garantie hebben als je probeert een nieuwe punt aan dat (kruis)schroevendraaiertje te slijpen?
zaterdag 24 april 2010, 23:10 lees reacties
Wind uit het NO volgens de windmolen, maar de kerk zegt O. Ik fiets maar eens ongeveer oost maar er is niet veel wind, ik neem paden met het minste volk. Ik kom langs het helicopterveld, volgens de windzak daar komt de wind nu uit het ZO. Even later, de windzak is niet meer te zien, lijkt 'ie wel NW, je kan ook nergens meer op rekenen.
Ik ben in de buurt van Suikervlied, ik kan m'n waterfles wel eens even vullen. Het pad gaat bijna langs het oude ijzer, even een klein omwegje. Er zijn drie fietsen in de aanbieding, je snapt nu waarom ik zo graag bij het oude ijzer kijk! De voorste is een damesfiets, de tweede een kleine heer, de derde heet ATB maar heeft een terugtraprem. Bij nader inzien heb ik al een veel betere verzameling in de berging van Suikervlied.
Water. Ik mag een slok, dan weer richting huis. De eerste mooie zater/zondag, teveel volk.
vrijdag 23 april 2010, 23:12 lees reacties
We gaan met Sneeuwuil d'r tekeningen en een tweetal schilderijen naar de Croonenburg. Het is heel moeilijk om daar binnen te komen. Ze hebben een voorportaal met twee sets schuifdeuren. Die zijn gekoppeld, de tweede set opent pas als de eerste gesloten is. En de buitenste gaan 'vanzelf' open maar de binnenste pas als iemand die al binnen is op een knop drukt.
Als alle bewoners nou eens buiten zijn, hoe kom je dan weer binnen? Aha, een dame wil samen met mij naar binnen, die blijkt met een sleutel een geheime schakelaar te kunnen omzetten. Als je illegaal wil binnendringen moet je dus gewoon wachten op iemand met een sleutel. Of op iemand die naar buiten wil.
De schuifdeuren hebben nog een probleem. Je moet heel lang wachten tot die dicht zijn, dat zal wel ingesteld zijn op de gemiddelde traagheid van de bewoners. We willen een paar keer heen en weer om al onze dozen en kratten naar binnen te slepen. Tenslotte lukt het.
Binnen treffen we meneer de Jong, Bert en Els. Bert is een soort concierge, hij heeft een hamer en spijkers. Els heeft een hele zwerm aquarellen geschilderd, niet slecht. Els en Sneeuwuil gaan samen de hal, de gang en een zaal volhangen. De zaal is erg geschikt voor bingoavonden maar daar zullen de bewoners van de Croonenburg wel te sjiek voor zijn. Maar zo'n soort zaal dus.
Rechtsboven een aquarel van Els. Onder de uiteindelijke plaats van de tekeningen. Als je die wil zien kan je beter hier kijken. Dinsdagmorgen is de officiële opening. Ga er niet heen, je kunt beter wachten tot alles weer hier hangt, onze kamer is iets leuker dan die zaal. Tenzij je voor Els d'r aquarellen komt...
donderdag 22 april 2010, 23:18 lees reacties
Sneeuwuil heeft het erg druk. Met Bach en met haar eigen kunst. Cantates, welke BWV hebben die? En hoe kom je aan de bijbehorende blattmusik? Dat allemaal voor Anja, die wil iets met Bach. Een cantate op de gitaar, kan dat? Zonder tekst zijn ze misschien wel om aan te horen. (Met namelijk niet.)
Dan de kunst. We moeten morgen Sneeuwuils kunstwerken afleveren voor de tentoonstelling in Croonenburg. Grootste probleem zijn de dozen om de kunst in te vervoeren. De nabije supermarkten hebben alleen maar waardeloze dozen in de aanbieding, tenslotte vinden we toch iets. Dan moet dat allemaal nog enigzins geadministreerd worden zodat we merken als een van de Croonenburgers er met een kattentekening vandoor gegaan is.
Ik mag soms even helpen, tussendoor zet ik de videocamera weer in elkaar. Even proberen, het beeld lijkt wel wat scherper. Maar dan zie dat ik een onderdeel vergeten ben bij de montage. Weliswaar een onderdeel met een voornamelijk cosmetische functie maar toch. Camera weer uit elkaar...
Nu dat kastje een tweede laag verf. Intussen is het wel erg mooi weer geworden, koud maar helder, weinig wind, fietsen. Insecten, bij de volgende tocht mijn Tiger 'sportsbriller' meenemen. Ik sta even stil bij het Veluwemeer. Ik zie soms een molen in de Flevopolder stoppen, even later weer starten. Ik probeer de windvlaag die dat veroorzaakt waar te nemen. Even denken, het Wolderwijd is hier ongeveer vier kilometer breed, als de windsnelheid 4 km/u is dan moet ik een uur wachten op die vlaag, ik ga maar verder.
Weer thuis, zal ik nog een derde laag verf? Eerst maar eens even deze tekst tikken.
woensdag 21 april 2010, 23:08 lees reacties
Van wanneer dateert dat kastje? Moeilijk na te gaan, ik zou alle fotoalbums door moeten bladeren. Sneeuwuil maakte niet alleen de zes schilderijtjes maar ook het hele kastje. Goed gemaakt, het staat nog steeds stevig overeind.
Het is wel erg van krabsporen voorzien, Rozepoot zorgde daar graag voor. Maar Rozepoot is weg, bovendien staat het kastje nu in een katvrije ruimte. Het heeft ooit zwenkwielen gekregen, ik weet nog waarom maar dat ga ik nu niet helemaal uitleggen, veel te veel een zijspoor.
Sneeuwuil wil de krabsporen en de zwenkwielen weghebben. 'Ga je gang', dacht ik, maar het blijkt dat ze geen garantie op het kastje geeft: ik moet het afschuren, verven, en ook de zwenkwielen demonteren. (Vier zwenkwielen, daar kan ik twee waveboards mee maken!) Om dit werkje te doen rij ik het kastje naar de schuur, wat enorm rammelt op die grindtegels. Voor de katten is dat geen bezwaar, ze rijden graag een stukje mee.
Voorzichtig die schilderijtjes er uit halen, gaat nogal makkelijk omdat Sneeuwuil dat heel netjes in elkaar gezet heeft. Twee hoekverfraaiingen zijn verdwenen, maar ik weet nog hoe ze waren, die maak ik er weer bij. Schuren en verven zoals opgedragen. Terwijl de eerste verflaag droogt ga ik verder met friemelen aan de videocamera. Wat heb ik het toch druk.
dinsdag 20 april 2010, 23:26 lees reacties
Op het dak van de schuur ligt een stuk geplastificeerd spaanplaat. Wit, zo schoon mogelijk. Vannacht vielen daar wat druppels regen op, zo te zien schone druppels. Ik verzamelde al het vocht in een stukje keukenpapier dat ik daarna te drogen legde. Foto rechts: onder het gedroogde stuk, daarboven 'maagdelijk' papier. Een klein beetje askleurig, lijkt me te weinig om een vliegtuig stil te krijgen. Komende nacht weer kijken!
Omdat onze Ikeabanken zonder poten door het leven gaan is hun bekleding iets te lang. Sneeuwuil neemt de reservebekleding en maakt daar een zoom in. De naaimachine loopt op z'n laatste benen maar hij doet het nog. Vervolgens wordt de oorspronkelijke bekleding verwisseld met de gezoomde exemplaren. De oorspronkelijken hadden ook een zoom maar die was met behulp van plakband tot stand gekomen. Nu worden ze echt gezoomd en gewassen. Kortom, een heel gedoe. Fijn voor de katten dat ze nu weer iets nieuws hebben om te vernielen!
Ik bestudeer intussen deze tabel. Ik heb uit de videocamera een stukje glas verwijderd en dat vervangen door twee stukjes perspex. De brekingsindex van het perspex moet hetzelfde zijn als die van het glas. Volgens de tabel kan je met dat glas alle kanten op, zou best eens van nature gelijk kunnen zijn aan het perspex, die breking dus. Maar het glas is 4,5 mm dik en de stukjes perspex samen maar 4. Als ik nou eens twee stukjes perspex neem met een dikke druppel smeltlijm ertussen? Dat doe ik. Resultaat: afwachten.
Plotseling een bezoek aan de dierenarts. Hier om de hoek moeten we ons door een hele meute waveboards heenworstelen. En niet over een blinde moslima heenrijden. Dan moeten we in Putten nog een omweg maken maar we zijn netjes op tijd.
Dweiltje heeft een slepende oogkwaal, een heel klein beetje ontstoken. Poontah en Anemoon moesten volgende week geënt worden maar we mogen met deze drie vandaag komen. Dierenarts Daan vindt de oogkwaal niet erg genoeg, overigens is iedereen gezond. Terug zonder hindernissen, nou de site van Miranda nog even, de laatste keer voor dit nest. Nu ga ik m'n geplakte perspex figuurzagen.
maandag 19 april 2010, 23:14 lees reacties
Op mijn werktafel kan ik niet meteen alles vinden. De tafel is maar een meter breed, dus als je even zoekt vind je toch wèl alles. Behalve de tinzuiger.
Handig om een ladenkast te hebben waarin van alles is opgeborgen. Blader naar juli 2008 en zie hoe ik met al die zwarte bakjes een kast maakte.
Een van de laden draagt het opschrift 'gereedschap' en dat zit er dan ook echt in. Ik doorzoek nog eens die hele meter tafel, nog steeds niks. Dan kom ik eindelijk op de briljante gedachte om eens in de lade 'gereedschap' te kijken. Ja hoor, de tinzuiger...
Ik zuig wat tin, ga dan met- nee, al die technische details doen er niet toe. Kort samengevat: ik kan nu verder prutsen met de videocamera. Dat doe ik.
Later. Even per fiets shoppen en naar Suikervlied, de fontein rechtzetten. Ik leg er een stoeptegel onder, netjes waterpas. Terwijl ik bezig ben, 13:30, wordt een vliegtuigje hoorbaar. Hoe zit dat, met het vliegverbod? (Deze mocht vliegen maar kon het niet!) De fontein staat, de vraag is hoe lang hij waterpas blijft, de ondergrond is bosgrond met veel boomwortels, dynamisch dus.
De nieuwste rage in onze straat, een skateboard op twee wieltjes. Sneeuwuil deed wat research en zag dat zoiets waveboard heet. Twee stukjes plank, kantelbaar aan elkaar, twee zwenkwieltjes eronder, ik schat €15 handel maar niets is minder waar.
Zaterdag was er een bijzonder gracieus meisje met zo'n waveboard doende, vandaar onze belangstelling. Marleen en Yvonne probeerden het ook, met weinig succes. (update: vandaag kon Marleen het ook.) Deze jongens zijn wat minder elegant, Sneeuwuil (die de foto maakte) zegt migraine te krijgen van de voorste.
Als je het ziet snap je hoe het werkt, het waveboard, maar hoe bedenk je zoiets? Geniaal, mijns inziens moet de bedenker van het waveboard de Nobelprijs krijgen.
zondag 18 april 2010, 23:11 lees reacties
Alweer zo'n grote reis, nu helemaal naar de IJsselhallen in Zwolle. Daar is een grote vlooienmarkt, meestal iets leuker dan die in Apeldoorn. Ook nu, iets leuker, iets meer apparaatjes. Computergeheugen, 512MB voor €5,00, daar moet ik even over denken. Later: ja, ik wil. Maar ik kan de kraam niet meer vinden...
Sneeuwuil vindt, zoals te doen gebruikelijk, kleren. Als we klaar zijn met de vlooien bellen we, zoals te doen gebruikelijk, Ellen. Maar Ellen is niet thuis. Maar het was toch bijna tijd voor m'n halfjaarlijkse telefoongesprek, nodig om het beltegoed niet te laten vervallen. Onthouden: MJJASO, voor
18 oktober weer bellen!
Het is nog steeds erg mooi fietsweer, even naar Suikervlied. Ik zoek de zanderigste zandpaden, zelfs die zijn soms verstopt door mountainbikers. Het lek in de fontein is dicht, het pompje moet nog even bemoedigend worden toegsproken, dan wil het wel.
Zet vooral het geluid aan om ten volle van het filmpje te kunnen genieten! Het valt me nu pas op dat het ding wel een beetje scheef staat, daar moet ik ook nog eens wat aan doen.
(Ik was uren bezig om dat filmpje op het weblog te krijgen. En dan zo dat ook Firefox en Safari het slikken. Kan, maar teveel werk. Heb het daarom maar bij Youtube gezet. Die klik tussen de herhalingen kan ik niet wegkrijgen...)
zaterdag 17 april 2010, 23:10 lees reacties
Lang geleden, 10 januari om precies te zijn, hadden we contact met meneer de Jong. Hij gaat binnenkort (27 april) Sneeuwuils kunst exposeren, daarvoor heeft Sneeuwuil een aankondiging gemaakt. Ik breng dat papier naar serviceflat de Croonenburgh, daar woont meneer de Jong en daar is de tentoonstelling. De bewoners van de flat moeten komen kijken en kopen. Kijken, dat doen ze wel, kopen niet. Ze komen allemaal uit grotere huizen, hun muren zijn al helemaal vol.
Aansluitend naar Bruna voor een Pritt-stift en enveloppen. O, de Pritt-stift is voor Suikervlied, dus naar Suikervlied.
Dit is een stukje van de Suikervliedse tuintafel. Toen we hem aanschaften bij de Kringloper was hij parelwit. Nu lijkt hij wel beschimmeld. Het weer is zeer geschikt om een tuintafel schoon te maken, dat doe ik. Dat wil zeggen, dat probeer ik, met VIM en een harde borstel. Hij wordt wel iets schoner maar het blijft een ruw oppervlak. Ik zou hem kunnen polijsten maar het lijkt met eenvoudiger een frisser exemplaar bij de Kringloper te verwerven.
Ik ben nou toch bezig, ook het vogeldrinkbad nog even. Vorig jaar was er een onderdeel aan het lekken, ik stop het lek dicht met plamuur. Plamuur voor binnen en buiten, dat zou het moeten doen maar ik durf het pompje nog niet aan te zetten, morgen misschien.
Nou nog een klein rondje bos+hei. Een stralend blauwe hemel maar als je goed kijkt zie je toch wel iets van nevel. Ik sta vrij lang te kijken want ik wil die aswolk zien. Dat lukt niet, maar misschien weet ik niet wat ik zie. Naar huis, daar zie ik dit:
Sneeuwuil zit in de tuin, reden voor de katten om daar dichtbij te gaan zitten.
Rechts op de foto een stukje omgespitte tuin waar de katten in plegen te graven. Dat stinkt een klein beetje, maar die stank wordt helemaal overheerst door de geur van het kattenkruid waarin Al Poontah ligt te rollen.
Op de foto hierboven zie je nog net een randje lelietjes. Het is een buitengewoon goed leliejaar, we hebben grote verwachtingen van de bloei. Omstreeks 30 april is die bloei, op de vrijmarkt op deze dag worden altijd bossen lelietjes aangeboden. We zouden dit jaar met onze eigen lelietjes op de markt kunnen gaan staan maar ik vrees dat ze overal nogal goed groeien...
vrijdag 16 april 2010, 23:10 lees reacties
Koud, veel wind, maar ik wil naar Harderwijk, naar T.T.Electronics. Ik wil, na dertig jaar, een nieuwe stift voor mijn soldeerbout.
Mijn oude stift is nummer 6, de winkelmeneer heeft alleen nummer 7. "Tegenwoordig moet alles warmer", zegt de winkelmeneer. Ik zeg dat ik al dertig jaar met die soldeerbout doe, hij zegt, blij verrast: "ik ook!" Ik zeg natuurlijk dat ik hoop weer dertig jaar met die stift te doen.
De winkel is aan de rand van het oude centrum, dicht bij het Veluwemeer. Het is nog steeds koud en het waait ook nog steeds, maar nu heb ik wind mee, langs het Veluwemeer dus. Veel wolken, maar van de aswolk is niets te zien, wel heel veel kites:
De lucht is nauwelijk 10°, het water is vast nog veel kouder. Dat lijkt deze lieden niet te deren, ze komen er al weer voor uit Duitsland. Met de wind mee fietsen lijkt me toch gezonder. Maar kitesurfen gaat, met deze wind, wel veel sneller.
Thuis, googelen op Weller Magnastat om te zien wat die 6 en die 7 nou precies betekenen. Dit dus, de temperatuur, x100, in graden Fahrenheit. (6=315°C, 7=371°C, die warmere stift houdt het vast geen dertig jaar vol...) Nu ga ik draden aan mijn videocamera solderen!
donderdag 15 april 2010, 23:16 lees reacties
Eerst maar eens richting Frankrijk, daar schijnen zoveel wilde zwijnen te zijn. Wind NNO, die richting klopt maar ik wil opeens wat meer oostelijk. Hierden, Hulshorst, de Klarenweg. Dat is een mooie zandweg. Of zal ik de Brandsweg nemen, iets verder, halfverhard?
Ik krijg het briljante idee om van de Klarenweg via de hei naar de Brandsweg te trekken. Veel zand, maar mijn fiets heeft veel versnellingen en heel dikke banden.
De allerlaagste versnelling, links en rechts op '1'. Heel erg veel zand. Dan krijg je het achterwiel nog wel rond maar je gaat niet vooruit. Resultaat: je valt om. Lopen dan maar, de fiets zo economisch mogelijk duwen. Even stoppen voor een slok water, het lijkt hier wel een woestijn. Ik sta bij de groene pijl op de Google Map als ik dit panorama maak:
(panorama vergroot)
Ik moet ook nog een helling op, toevallig weet ik dat vlak achter deze bergrug de Brandsweg is, een heel aangenaam schelpenpad. Nog een slokje water, een beetje rechts is een iets flauwere helling. Ja, het hoogste punt, nu een afdaling. Aan het eind van de afdaling de langverwachte Brandsweg. Die is opeens van beton, zeer functioneel, maar ik vond de oude versie mooier.
Comfortabel, dat beton, maar een beetje saai. Rechtsaf, zandpad. Bos met erg veel wroetsporen maar de zwijnen houden zich schuil. Alle dieren houden zich schuil, zelfs geen mens te zien. Heel veel mooie mij onbekende paden. De zon zo'n beetje links houden dan zou ik wel weer ongeveer thuis moeten komen. Dat blijkt te kloppen.
woensdag 14 april 2010, 23:17 lees reacties
Bezoek van Corry. Om ons gunstig te stemmen brengt ze een vogelhuis mee. Om de katten wat snoepjes te bezorgen? Nee, voor Suikervlied. Dan, veel voorzichter dan we van Corry gewend zijn, durft ze te vragen of ze een weekje in Suikervlied mag, met dochter en kleinkinderen. Natuurlijk mag dat, vooral omdat Eri, de dochter, het pand gaat poetsen!
Ik denk, onder de dakgoot, dat huis, daar waar ik net die videocamera heb weggehaald. Maar er zijn twee deskundigen die het er over eens zijn dat het zuiden te warm is. Misschien net niet te laat in het seizoen om een nestkastje te gaan bewonen, daarom zo snel mogelijk naar Suikervlied!
De meest linkse foto vanuit de tuin van de buren, camera met gestrekte arm boven mijn hoofd. De derde foto vanuit de kamer, je hoeft niet eens naar buiten om de vogels te zien af- en aanvliegen. De vierde foto om aan te tonen dat ik niet het huisje gewoon aan een van de aanwezige schroefhaken heb gehangen maar dat ik voor wiebelvrij ben gegaan. Je kunt zonder demontage bij het reinigingsluikje aan de achterkant.
Hier kun je zien wanneer ik die haag gesnoeid heb. De cijfertjes onderaan staan bij het eind van het jaar. Iemand die in 2001 aandelen Ahold had gekocht was niet blij in 2003. Iemand die net op het diepste dieptepunt, begin 2003, aandelen Ahold had gekocht kon een paar maanden later Suikervlied kopen. Zeven jaar geleden dus, het snoeien van die haag, dat kan ik nog wel eens doen. Maar Ahold is nooit meer geworden wat het was.
Een rondje door het bos, weer thuis. Nu pas bedenk ik dat een webcam in het vogelhuisje ook wel heel leuk zou kunnen zijn. Hoeft niet eens via de computer maar direct op de tv. Iets voor volgend jaar...
dinsdag 13 april 2010, 23:17 lees reacties
Wind uit het noord-oosten, maar ik wil niet naar het noord-oosten. Een stukje puur oost, dan op smalle paadjes in alle richtingen.
Mooi weer, dat wel. In ons beschutte tuintje groeit en bloeit er van alles, hier zijn de blaadjes voornamelijk bruin. Als je goed genoeg zoekt is er toch wel iets groens te vinden.
Nu kom ik op een pad dat exact zuid-west loopt, de hei, veel wind mee. Dat pad wordt geblokkeerd door schapen die archeologisch onderzoek doen:
Ik keer om, ik wil de schapen niet storen bij hun bezigheden. Ik ben nou toch in de buurt, ik ga even naar Suikervlied.
Vier foto's, twee van het verschijnen van een spook, twee van het verdwijnen van dat spook. De eerste om 00:04, de andere om 00:08. Het lijkt er op dat de dieren het in het bos leuk genoeg vinden. Ik geef het op, in de herfst ga ik het opnieuw proberen. Stekker uit het stopcontact, camera van de dakgoot. Naar huis.
Thuis meteen weer naar Putten, nu is de Kringloper daar open. We leveren een zware tas met spullen af, veel boeken. Gevaarlijk, je moet erg uitkijken dat je die boeken bij het volgende bezoek niet weer terugkoopt. Sneeuwuil komt de dame tegen die juffrouw Takkebos zocht, ze hebben een goed gesprek. De dame blijkt in boeken te handelen.
Terug via Suikervlied, ik neem computer + aanverwante apparatuur mee. Ik ga de camera nog een beetje verfijnen zodat het autofocusbereik groter wordt.
maandag 12 april 2010, 23:04 lees reacties
Een verre reis, relatief gezien een wereldreis: naar Barneveld! Daar is een Kringloper met twee grote voordelen: onbekend en op maandag open. Een extra lange reis door de opgebroken N303 in Putten, dan Voorthuizen, het grote industrieterrein van Barneveld, eindelijk Barneveld zelf!
Hij komt me toch wel bekend voor, deze Kringloper. Nog steeds duur, een heel frisse bak met redelijk recente literatuur die gemiddeld €2,00 per stuk kost, een factor 10 teveel. Een wel aantrekkelijke videocamera voor €37,50, bij ons kosten die €2,50...
Een oud boekje, als kind vond ik het prachtig, nu viel het me niet mee. Prijs €0,50, voor Barneveld goedkoop, voor mij te duur. Sneeuwuil vind twee boeken die ze al heeft, ze koopt ze toch.
Terug, in Putten omzeil ik de omleiding door via het bos naar Drie te rijden. Dat is een van de mooiste autozandwegen van West-Europa, maar we zijn een maandje te vroeg. Omdat we toch langs Suikervlied komen daar even heen. Sneeuwuil parkeert haar boeken, neemt een ander boek mee. Ik controleer de webcam, ruim veertig keer niks in 48 uur.
Verder terug, we omzeilen de opgebroken N303 in Ermelo, komen zo bij AH. Daar is het heel fijn: maandagmiddag, veel parkeerplaats!
Thuis. Als je nooit van Linux gehoord hebt, dan is het op voor vandaag. Ik ga verder met het ontdekken wat ik kan met Ubuntu, behalve scannen. Als ik heel diep in mijn geheugen graaf dan vind ik daar wel dertig jaar oude Unix commando's. Die blijken allemaal nog te werken met Ubuntu! De hele GUI is nieuw, dat bestond toen nog niet, de toenmalige terminals waren er niet erg geschikt voor. Er blijkt voldoende software te bestaan om afscheid te nemen van Windows. Maar dan moet ik wel leren hoe al die software werkt, ik stel het afscheid nog even uit.
zondag 11 april 2010, 23:22 lees reacties
Veel wind, weinig zon, ideaal weer om aan computers te prutsen. Alles wat ik wil bewaren staat veilig op de 'nieuwe' disk, ik durf te experimenteren met de computer waar, onder meer, dit weblog op staat. Die scanners, weet u nog wel?
Uren bezig, weinig resultaat. Ik besluit Ubuntu maar eens te proberen. Zonder enige extra instellingen werkt die met de scanner! Veel nieuwe kunstjes die ik nog even moet doorgronden maar die briefkaart heeft 'ie gescand. Helaas geen messcherpe foto maar daar kan de scanner niks aan doen. Sneeuwuil, ik vermoed zo'n 30 jaar geleden, in Zuid-Limburg. De nieuwe scanner, die van €3,00, is beter dan de oude!
Nou Ubuntu nog zo instellen dat 't wat gemakkelijker gaat. Nog meer uren...
zaterdag 10 april 2010, 23:07 lees reacties
Iedereen heet Henk van Dijk. Henk van drie huizen verder heeft geen disk te koop, maar Henk de buurman van Marleen en Yvonne heeft dat wel! Er heen, een kort gesprek over disks door de eeuwen heen, terug, inbouwen, proberen, is ok.
Dan, wel wat laat, denk ik aan het bonnetje. Een groot wonder: ik kan het vinden! Het bonnetje van de dooie disk, gekocht bij Paradigit, Koningsplein, Amsterdam (zie weblog). Niet erg leesbaar links, daarom uitvergroot rechts. WD is Western Digital, die moeten een fantastisch goede ontwerpafdeling hebben: na drie jaar is de garantie verlopen. Na nog eens drie weken is 'ie kapot...
De disk zit in een computer die meestal uit staat, dan slijt 'ie niet. (Maar gaat wel kapot...) Van de computer die meestal aan staat kopieer ik alles wat ik eeuwig wil bewaren naar de eerstgenoemde. Goed plan, al zeg ik het zelf, maar dan moet de boel wel heel blijven. M'n 'nieuwe' disk is van 2004...
Even naar Suikervlied. Eenendertig foto's in achtenveertig uur. De zon door de bomen, bewegende lichtvlekken. Verder nog geen mier. Klein rondje hei, het is te warm en tegelijkertijd te koud, wonderbaarlijk.
Weer thuis, nu weer een reisje naar Harderwijk, Sneeuwuil wil dekbedovertrekken. We komen zowaar langs Henk van Dijk die aan z'n huis staat te friemelen, daardoor slecht zichtbaar voor Sneeuwuil. Dan nog langs de fietsbrug, het kan niet op. Kwantum heeft veel buitengewoon lelijke dbo'en. Sneeuwuil vindt toch iets acceptabels dat maar €10,00 kost. Nu Leen Bakker, bijna onvindbaar door de reconstructie van de N302. Gisteren fietste ik hier, iets eenvoudiger. Leen Bakker heeft niets van onze gading, weer naar huis via de N302, onder de fietsbrug door.
Thuis blijkt er heel veel van de ene naar de andere computer te zijn gekopieerd, wat handig dat ze dat helemaal zelf kunnen! En foutloos, 47 GB!
vrijdag 9 april 2010, 23:16 lees reacties
Mooi weer en een mooie windrichting om eens naar Harderwijk te fietsen. Daar is de Bootexpo aan de gang. Niet dat ik nou meteen een boot wil kopen maar ik wil er wel eens naar kijken. Even zoeken, bijna ga ik bij het Dolfinarium naar binnen maar het is daarnaast.
Veel boten, maar de meesten van plastic, model veel te grote badkuip, met er achter een, of liever twee, veel te grote buitenboordmotoren. De duurste boot kost €1.300.000,00, het goedkoopst is een rubberbootje van €45,00. Er zijn een paar botterachtige boten, welk leuk, maar die in de 'gewone' haven van Harderwijk zijn mooier.
Hoewel ik als bejaarde maar €2,50 hoefde te betalen om dit allemaal te mogen zien is het niet iets om volgend jaar weer te doen. Ik kreeg wel, voor niks, een dik blad over boten maar datzelfe blad staat ook voor niks op het internet: boten.nl.
Langs de kortste weg naar het bos. Behalve de laatste kilometer kan ik helemaal door het bos naar huis fietsen. Dat doe ik. Daar blijkt mijn reservecomputer problemen te hebben, daar ga ik nu wat aan doen.
De disk van de computer uit de vorige alinea is stervende. Ik vind een soortgelijke disk op Marktplaats, en wel in het Hanengewei, drie huizen verder! Voldoende reden om de vraagprijs, €25, te bieden. Mijn bod wordt geaccepteerd maar het is een beetje laat om nog op pad te gaan.
donderdag 8 april 2010, 21:11 lees reacties
Dat gedoe met die Prius, dat is maar behelpen. Ik ga sparen voor een electrische Hummer. Honderd mijlen op een gallon, dat is, volgens Google, twee-en-veertig kilometers op een liter! Met een Hummer!
(Een simpele technicus denkt: "dakannie". Het kan wel, met een rekentruc. Je rijdt een heel eind op een accu, daarna een klein eindje op benzine. Je telt het opladen van de accu niet mee, je doet net alsof dat beetje benzine je over de hele afstand gesleept heeft. Omdat je dus wel wat benzine gebruikt klopt 'zero emissions' ook niet. Ik spaar wel voor wat anders.)
Naar Aldi. Onderweg kom ik langs meerdere verkooppunten van de Telegraaf. Ik zou het veel verontrustender vinden als de PvdA ongewone mannen zou pakken. Of, nog erger, ongewone vrouwen! Ik hoor nogal eens dat ik niet gewoon ben, ik kan dus rustig op Cohen stemmen. Ik hoorde ook dat Cohen niet zo snel reageert, dat schijnt een nadeel te zijn. Ik mag dat wel, niet meedoen met de waan van de dag. Ja, nou weet ik het zeker, ik ga PvdA stemmen.
Naar Aldi dus. Twee klompen, beide 'made in Italy', zo te zien niet uit dezelfde fabriek. De linker is maat 42-43 (Lidl), de rechter maat 43-44 (Aldi). Nee ik vergis me niet, de kleine is de grootste. Daar zal Berlusconi wel achter zitten.
De linker staat in de schuur, stinkt nog steeds. De rechter stinkt ook een beetje, maar anders. Erg veel dingen van halfhard plastic stinken. Ik ga nu een eindje lopen met de Aldi-versie, daarna nog een geurwaarneming doen...
Geen regen meer? Dan even naar Suikervlied. Maar vijftien foto's, het lijkt wel alsof er iets kapot is. Ik begeef mezelf in beeld, ja, dat word gefotografeerd. Weer thuis, eens aan de klompen ruiken. Niet helemaal rozengeur maar echt stinken doen ze niet. Ze zijn wel een beetje aan de kleine kant, iemand met echt maat 44 komt er niet in. Even googelen en even meten. Ze zijn 27 cm, dat is maat 42! Terug naar Aldi? Maar grotere hadden ze toch niet.
woensdag 7 april 2010, 23:10 lees reacties
Ik kwam op Google Maps een meertje tegen, in de buurt van Nijkerk. De coördinaten, 52° 13' 21.40" NB, 5° 32' 11.01" OL kunnen in mijn GPS. Die wil dan wel een pijltje tonen dat naar het meertje wijst. Prachtig fietsweer, ik kan wel eens gaan kijken of dat meertje er ècht is.
Volgens de kerk nog steeds wind uit het zuiden, qua windrichting is dat meertje wel OK maar ik heb opeens een onbedwingbare zin om naar het oosten te fietsen. Omwegje via Suikervlied: geen fascinerende foto's. Dan via de schapen, Staverden, Elspeet. Daar is zoveel weg opgebroken dat ik iets te zuidelijk in het bos uitkom. Zodra het kan een stukje noordelijk, dan weer oost, richting Gortel. 'Stiltegebied', dat klopt als er even geen vliegtuigen zijn. En als er even geen particulieren met kettingzagen hun houtvoorraad aan het aanvullen zijn.
In Gortel staan wat aardige huizen en huisjes, er is zelfs een schooltje. Met afstand het lelijkste huis is dat waar Iris het oog op had laten vallen. Zo te zien is het al verkocht, een echte aannemer is al bezig een nieuwe waterput te bouwen. Funda heeft het huis nog, daar komt de foto van de oude put vandaan. Heel verstandig om bij de verplichte restauratie met de put te beginnen, dan heb je in elk geval wat te drinken.
Terug via Vierhouten en het Leuvenumse bos. Omdat ik die GPS toch bij me heb laat ik 'm naar het Hanengewei wijzen. Helaas heeft het ding geen wegenkaart, de pijl wijst wel eens naar een ondoordringbaar bos of een ondoorwaadbare beek. Omdat ik zo langzamerhand de weg wel weet lukt het toch om thuis te komen.
Voor AH ga ik links de Pastorieweg in. Dat mag, maar vanuit de Julianalaan rechtdoor de Pastorieweg in mag niet, volgens een bord. Er zijn nogal wat automobilisten die dit verbod negeren, ze willen zo snel mogelijk naar het Hanengewei, iets verder rechts. Een agent op een scootertje probeert onzichtbaar aan de kant te staan, hij groet mij vriendelijk want ik ben geen automobilist die rechtdoor rijdt. Maar lezertjes die ons via AH bezoeken zijn nu gewaarschuwd!
dinsdag 6 april 2010, 23:05 lees reacties
We gaan vroeg in de morgen naar Harderwijk, naar het winkelcentrum 'Stadsdennen'. Als je ooit al te vrolijk bent, ga dan naar Stadsdennen, dan is het meteen over. De winkel die we zoeken lijkt er niet te zijn, is er toch in de verste hoek: de naaispullen. (zie j.l. zaterdag) Ze hebben zelfs bijna alles wat Sneeuwuil zoekt.
Ooit wilden we in het Kleine Huisje gaan wonen. Omdat dat niet mag, permanent in een recreatieoptrekje verblijven, zochten we iets kleins en goedkoops in de buurt om een postadres te hebben. Zo kwamen we voor het eerst in de buurt van Stadsdennen, daarboven was een flat te koop. Erg fijn dat dat niet doorgegaan is, hoewel je dan wel lekker dicht bij de naaiwinkel zou wonen.
Weer thuis, Miranda d'r site bijwerken. Ze zet tegenwoordig zelf teksten op de foto's zodat ik de spelfouten er niet meer uit kan halen. Geeft niet, het hele nest is toch al verkocht.
Prachtweer intussen, snel naar Suikervlied. De cam blijkt toch wel wat te hebben gevangen. Ik zet 'm weer aan maar zoiets bijzonders zal niet snel nog eens voor de lens komen. Naast de computer staat een mand met brandbaar materiaal, niet vreemd want daar weer naast staat de houtkachel. Een stukje krant waarmee niet de kachel is aangemaakt, eindelijk wat te lezen.
Verder, ongeveer zuidelijke richting, bos, Garderen, nog meer bos, hei. Je ziet soms door de bomen het bos niet, daarom is het goed dat er veel gekapt wordt. Dat gebeurt elk jaar, toch komt er niet merkbaar minder bos, wel interessante open plekken.
Ik vind een mooi plakje boom, maar het past niet onder de snelbinder. Hee, ik heb niet eens een snelbinder! Dan de jaarringen maar eens tellen, iets meer dan vijftig, die sparren groeien snel.
maandag 5 april 2010, 23:16 lees reacties
Het ruikt naar kattenpis. Zowel Bontje als Anemoon gebruiken de gootsteen wel eens oneigenlijk maar dat krijgt niet de kans te gaan stinken. Sneeuwuil ruikt aan alle katten maar die stinken niet. Na lang zoeken komen we er achter: mijn nieuwe klompen verspreiden een chemische damp die erg op kattenpis lijkt. De klompen passen veel beter dan de vorige, je loopt er ook gemakkelijker op. Maar die stank, nu we het eenmaal weten, niet te verdragen. Ik behelp me nu met 'echte' schoenen maar ik ga wel hier aan ruiken! Of deze, die stinken zeker niet, wel erg duur...
Uren lang geprutst met de scanner. Er is nogal wat over Canon scanners te vinden op het internet, er zijn veel meer mensen met scannerproblemen. Jammer genoeg is wat je vindt meestal een kopie van iets wat je al eerder vond, geen oplossing.
I&A brachten de nacht door in Suikervlied. Iris belt, ze wil de videocam weer aan zetten voor ze het pand verlaat. Te moeilijk, laat 'm maar uit staan, de zwijnen laten het toch afweten.
Even later, bezoek van I&A. Eindelijk, Auke's boek, leuk. Als je wil weten wat er in staat kan je naar Auke's website surfen. Gesprekken over statistiek en over voorgevoelens. Niet iedereen denkt daar hetzelfde over. Gesprekken over katten, daar is men het wel over eens.
I&A vertrekken weer, ik zou nog even naar S. kunnen fietsen om de cam aan te zetten. Nee, nou begint het net te regenen...
zondag 4 april 2010, 23:11 lees reacties
Je koopt iets en het valt tegen. Je gaat terug naar de winkel en de winkelier wil je niet meer kennen. Vroeger was dat bij een tv-programma als Kassa altijd een leuk onderwerp. De bochten waarin middenstanders zich wrongen waren mooi om te zien. Tegenwoordig hebben ze geleerd dat het slimmer is om wat soepeler te zijn. Als je nu een klacht hebt dan krijg je gratis een beter product met als je niet uitkijkt een bos bloemen erbij. Jammer voor Kassa.
Zoiets als Kassa zal er ook wel in het duits zijn. Als ze bij dat programma nou eens alle foute middenstanders op een DVD verzamelen en die aan Ratzi aanbieden. Misschien dat hij dan het licht ziet.
We keken naar Urbi et Orbi. Haïti en Chili werden genoemd, als God een aardbeving doet dan volgt commentaar. Als God wat rijkelijk pedofielen schept, geen woord. TV uit, de hoogste tijd voor een reisje.
Naar Apeldoorn, niet naar Corry want die heeft haar kinderen, al dan niet schoon of klein, al op bezoek. Wel naar de Americahal waar een vlooienmarkt is, een vlooienmarkt waar we al vaker waren. Deze keer valt het ons tegen. Ik zoek altijd oude machientjes, meestal vind ik die, nu niks. (Geeft niet, ik koop ze toch niet.) Sneeuwuil vindt een vrouwtje dat poppenkleertjes breit met pennen nummer 1. (Eén millmeter, dus!) Poppenhandschoentjes met vingers zelfs. Poppenkleertjes te koop, goed gesprek, maar Sneeuwuil koopt niks. Verder vinden we dat het publiek stinkt.
Toch wel een leuk reisje, ondanks de regen- en hagelbuien. In de buurt van Het Loo staan allerlei huizen die we wel willen hebben maar ze zijn niet te koop. De weg over Uddel is mooi, je moet wel in de bebouwde kom van Uddel even je ogen dicht houden.
Thuis. Verder prutsen met de scanners...
zaterdag 3 april 2010, 23:05 lees reacties
Je weet dat ik een weigerachtige en een 'nieuwe' scanner heb. Die nieuwe is net zo weigerachtig aan de ene computer maar hij is uitstekend aan de andere. Nu pas ontdek ik dat die eerste weigerachtige ook wel wil aan de andere computer. Ik heb dus twee prima scanners maar een weigerachtige computer...
Een van de twee scanners kan wel op Marktplaats, maar daar worden ze al gratis aangeboden, daar krijg ik m'n €3,00 niet terug. Iedereen heeft tegenwoordig zo'n printer die tegelijk een scanner is, zelfs mijn eigen Sneeuwuil heeft dat. Ik ga de weigerachtige computer maar eens krachtig toespreken.
Een zwijn, midden in Ermelo! De paasdagen zijn reden tot het opstellen van een kerststal. Geen Maria met nakomeling maar een als paashaas geklede heer en een verzameling kuikens en dat varkentje. Het zou nog leuker zijn als die witte bal de afmetingen van een kippenei had, maar de bal is een centimeter of tien. Toch wel een heel klein varkentje. We doen boodschappen, we willen onder meer ham kopen. Zou dat nou ook als schattig gepercipieerd worden, zo'n heel klein hammetje?
De paashaas zit op de grond, omringd door kinderen, je ziet niet wat hij doet. Als hij opstaat blijkt hij nog een varkentje op de arm te hebben, dat mag bij het andere. Het gaat meteen tegen de eerste aanliggen, dat er wat kuikentjes tussen zitten kan 'm niks schelen.
Nu komen er twee paashazen aan die muziek maken, klarinet en gitaar, niet slecht. Ze zingen 'boer wat zeg je van m'n kippen', met daarbij een klompendansje, daarna instrumentaal voortgezet. Wij gaan even naar de groenteboer, de muzikanten lopen helemaal naar het eind van het winkelcentrumpje, wat niet heel ver is. Ze komen terug met Domino. Prachtig.
Naar de Hema voor naaigerei. Dat blijkt er nauwelijks te zijn, Sneeuwuil komt in gesprek met een meisje dat wel eens naaigerei voor haar schoonmoeder koopt. Die weet dat er geen naaiwinkels in Ermelo meer zijn, ik weet dat die in Putten weg is. Er wordt geen kleding meer gemaakt en nog maar nauwelijks hersteld, waar moet het heen met de wereld?
Nog meer winkels, er blijkt een soort van braderie aan de gang, Sneeuwuil schaft zich een kledingstuk aan. Een kraam met 'Jezus leeft' slaan we over.
Weer thuis, fietstocht? De regenradar raadt het af. Dan maar dat goede gesprek met de weigerachtige computer...
vrijdag 2 april 2010, 23:15 lees reacties
Sneeuwuil luistert/kijkt naar de Mattheus, dat gaat mij iets te hoog. Wat nu?
Al twee dagen geleden dat ik de zwijnencam controleerde. Goed fietsweer, ik ga foto's kijken. Deze foto kon je verwachten na de foto van dat infrarood. Verder is er geen dier te zien.
Wel schokkende beelden! Als het echt hard waait klappert de hele camera. Je kan tegen de computer zeggen dat hij alleen naar de onderhelft van het plaatje moet kijken, al die bewegende takken storen niet. Maar als het hele plaatje wiebelt, ja dan...
Paasweer of niet, het is erg druk op Driehoek en Toverberg. Ik fiets een eindje bos, geen mens te zien. Kennelijk is men binnenshuis bezig, heel goed. Dan nog maar wat hei en bos. Tenslotte kom ik langs de molen, die draait! Goede Vrijdag? Nou je het zegt, die is kath, Hemelvaartsdag in nedherv. (In militaire dienst kon je, in 1957, beide dagen vrij krijgen als je op tijd van geloof veranderde.)
Verder uren geprutst met die scanner. Er is iets mis maar ik kan (nog) niet vinden wat.
Alleen voor lezertjes die wel eens in Suikervlied overnachten:
De computer die aan de videocam gekoppeld is staat in de woonkamer. Hij heeft heel vernuftige koeling, met maar één ventilator. Toch maakt die ene ventilator erg veel lawaai, ik zou daar gek van worden als ik rustig zou willen zitten. Oplossing: stekker uit stopcontact.
Voor je dat doet even het beeldscherm aanzetten als dat uit staat. Dan kijken in de map 'webcam_images'. Is daar een giraffe, olifant of nijlpaardfoto: onmiddelijk 0341-494284 bellen.
Weer 'aan' zetten is veel moeilijker. De stekker er weer in, wachten tot alles opgestart is (moet vanzelf gaan), dan naar buiten en een klein knopje op de camera naar rechts bewegen. Dan weer naar binnen en op Moveaction klikken, afwachten of je een beeld te zien krijgt dat ergens op lijkt. Zo niet 0341-494284 bellen. Maar je kunt de computer ook gewoon 'uit' laten.
donderdag 1 april 2010, 23:16 lees reacties
Mooie hagelbui, geen fietsweer. We bedenken dat we wel eens naar Putten kunnen gaan, ten eerste naar de Kringloper. Sneeuwuil vindt veel boeken, ik vind een scanner. Ik heb al een scanner maar die is lichtelijk weigerachtig, dit is een iets nieuwer model. Canoscan Lide 20 voor €3,00. Grote vraag: doettiet?
Sneeuwuil raakt bij de boeken in gesprek met een dame die alles weet over de duimproblemen bij het openhouden van pockets. Zij heeft daarvoor een apparaat wat ze ooit bij Xenos kocht. En ze zoekt het boek: "Het schooltje van juffrouw Takkenbos", iets uit haar jeugd, nergens te vinden. (even googelen!)
Volgende stop: Xenos. Het boekenopenhoudgadget is eventjes uit de collectie. Weer verder, de scharrelslager. De achtermuis van het varken moeten we volgens hem hebben, die nemen we. Nog eens verder, nu AH in Putten. Moeilijk, alles is anders dan bij 'onze' AH. En de scharrelslager haat AH. Nog meer moeilijk: de N303 is in Putten afgesloten. De N303 is in Ermelo half afgesloten, toch lukt het ons om thuis te komen.
Nu ga ik de scanner proberen.
nog even naar maart?