frankslog

naar oktober?

zondag 30 september 2007, 06:02 lees reacties

Irene uit Vlaardingen en Jeanet uit Delft komen naar Celeste kijken. Twee vrolijke dames, omstreeks 50. Jeanet (niet te verwarren met Jeanine of Jannie uit Ede) is allergisch voor katten, maar ze gaat wel intensief aan het aaien. Dat lukt goed bij de rexen, maar ze aait Dromdrosje ook uitgebreid. Irene probeert hetzelfde te doen bij Celeste, maar die stribbelt nogal tegen. Zie ook stribbelen.

Na twee uur kijken en aaien gaat Jeanet de buitenlucht in, de allergie wordt haar teveel. De afspraak is dat Irene (de eventuele koopster) 24 uur mag denken over de aankoop. Omdat ze de autoreis nogal een probleem vinden mogen ze de nacht doorbrengen in Suikervlied, we begeleiden ze derwaarts.

Dan is het alweer tijd om Lisa van het station te halen, die komt voor Jules. Een bliksembezoek, binnen het uur zijn L&J weer vertrokken.

Geen tijd voor fietstochten, wat gezien de regenval erg goed uitkomt. Tussendoor maak ik telkens mijn programmaatje wat mooier. Een vreemd versnipperde dag.

Een kat kiezen, waar je vervolgens gemiddeld vijftien jaar mee op moet trekken, daar mag je best twee uur over doen. En als je die kat niet kiest dan komt er een andere kiezer die ook weer twee uur krijgt. Bij het afhalen van de kat doet niet iedereen het zo snel als Lisa, weer twee uur. Weer gemiddeld ben je per kitten zes uur aan menselijk contact kwijt. Plus nog de uren per e-mail en telefoon, maar dat doet Sneeuwuil.

Straks moeten die negen kittens de wereld in, 6x9=54, zou ik daar een € per uur voor kunnen vragen?

zaterdag 29 september 2007, 06:36 lees reacties

We hebben het allebei heel druk met van alles en nog wat. Toch nog even tijd voor een tochtje naar Gamma, we willen voor de kattenrand ook panelen van 50 centimeter. Bij Gamma is een nieuwe kassière die tot mijn diepe vreugde opmerkt dat ze eierkistsluiting zo'n merkwaardig woord vindt. We bespreken de vraag of er nog eierkisten zouden bestaan, zij denkt van wel, ik denk alleen in een museum in Barneveld.

Nog even een rondje fietsen door het bos. 17:00 uur, er is geen mens te zien, ook geen dier overigens. Dat gedoe met die herten schijnt zich nog wat later af te spelen, daar kan ik niet op wachten. Ik heb de smaak van het programmeren (weer) te pakken gekregen, ik streef naar een programmaatje dat in 1 minuut een complete website vervaardigt.

Nu moet ik de Bontgoed site nog bijwerken, 14 kittens, waarvan 5 voor het laatst. En de tekening van Marilou moet er op. Haar moeder had die tekening bij het oude papier gegooid maar haar vader vond hem weer terug, ze kwam hem vrijdag nog even brengen. Die kinderen gebruiken te weinig kleur, op een computerscherm blijft er weing van over. Sneeuwuil bewerkt ze daarom, geeft ze veel meer contrast en soms andere achtergronden. De meisjes herkennen hun werk nog maar nauwelijks maar ze zijn het er wel mee eens. En bij de poezen, een nieuwe foto van Nouschka.

Nu ga ik weer programmeren. O nee, het huis poetsen, er komen kattenkopers...

vrijdag 28 september 2007, 06:03 lees reacties

Ik had midden in de nacht al bedacht wat er fout zou kunnen zijn aan mijn programma, dat bleek de volgende dag te kloppen. Ik programmeer in een computertaal (C) waar ik twintig jaar geleden les in gaf. Tamelijk verontrustend hoe vaak ik in het twintig jaar oude cursusboek moet kijken, maar na een tijdje gaat het steeds vlotter. Nog steeds niet helemaal dement.

Met de drie kittens uit het C-nest naar de dierenarts voor hun tweede enting. Ze zitten met z'n allen in een kooitje, geven geen kik tijdens de autorit en met z'n drieën 1 kik bij het enten. Zeldzaam rustig, met die drie wil ik elke dag wel naar de DA. Helaas verlaten ze ons binnen enkele dagen voorgoed.

Marleen, Yvonne en Marilou komen. Ze spelen zoals te doen gebruikelijk met de katten. Dan vraagt Marleen of ze even onbegeleid naar de kleinste kittens mogen kijken. Sneeuwuil staat dat toe, maar instrueert: "niet aankomen en wel klikken als iemand er wel aankomt". Ze verdwijnen, na twee minuten zijn ze al weer terug. Marleen huilend, ze is door Anemoon gekrabt! Heel goed, Anemoon zorgt zelf wel voor het toezicht.

Er zijn drie microscopische krabspoortjes te zien, van de categorie waar wij helemaal vol mee zitten. Waarschijnlijk reageert Sneeuwuil te onderkoeld, Marleen zegt na een minuut of vijf dat ze een beetje hoofdpijn krijgt. Intussen gaat het spel met de katten onverminderd door.

Sneeuwuil bespreekt de voordelen van kastanjes als kattenspeelgoed. Pingpong balletjes rollen te goed, maken veel lawaai. Kastanjes rollen goed genoeg met veel minder lawaai. De meisjes weten waar kastanjebomen staan, we mogen in de toekomst kastanjes verwachten.

Bij eerdere bezoeken was al gebleken dat ze allemaal edelstenen verzamelen. Sneeuwuil heeft nog steeds een grote bak met glimmende steentjes. Ze heeft ook een aantal lege O/ZON doosjes. Die doosjes heeft ze al eerder met een zo identiek mogelijke collectie steentjes gevuld. De meisjes willen de grote bak zien, maar de locatie daarvan wordt zorgvuldig geheim gehouden. Ze krijgen wel ieder een doosje steentjes, wat in zeer goed aarde valt. Y vraagt of ze niet alleen de inhoud maar ook het doosje mag houden. Dat mag.

Y wil naar de wc. Ze vraagt waar die is, Sneeuwuil legt het uit. Dat verwerkt ze, vraagt daarna of Marleen meegaat. Heel interessant, ze durft wel ongeremd het onderwerp ter sprake te brengen maar daarna niet de twee meter buiten de kamer af te leggen. Terwijl ze wel door het hele huis lopen om katten te zoeken.

Vijf uur, ze vertrekken, het krabincident is geheel vergeten. Na een half uur is Marilou er weer, nu met een handvol prachtige kastanjes. Die doet tenminste wat terug.

donderdag 27 september 2007, 06:07 lees reacties

Weten jullie wat een spreadsheet is? Een groot blad met vakjes, rijen en kolommen, en dat in de computer. Heel handig voor boekhouders.

Jean-Marc maakte een enorm spreadsheet met 636 rijen en een heleboel kolommen. Het is de administratie van de etsen van Lydia. Tien van die kolommen moeten verwerkt worden in de veelgenoemde website over die etsen. Als je dat verwerken een beetje handig doet ben je ruim een minuut bezig met één rij, in totaal een uur of twaalf. Dat is te overzien, maar ik vermoed dat Jean-Marc nog wat gaat toevoegen en/of wijzigen aan dat spreadsheet, dan moet ik weer twaalf uur lang een nogal simpele handeling uitvoeren.

Ik ben daarom een programmaatje gaan maken dat die handeling doet, dan duurt het minder dan een seconde. Enig probleem daarbij is dat het programma vastloopt bij regel 63 en ik weet nog niet waarom. Gisteren het project met de schakelaar en stopcontacten voltooid, verder geprogrammeerd, geen tijd voor andere avonturen. Nu ga ik weer aan het programma werken.

Er was nog wel 1 andere gebeurtenis: ik liep naar Bruna en kocht het boek 'Aangespoeld' van Anna.

woensdag 26 september 2007, 06:06 lees reacties

Marleen en Yvonne komen, vergezeld van B, als ik me goed herinner. Marleen vraagt hoe laat het is, zeven over half vier. "O, dan kunnen we maar twintig minuten blijven want we moeten spelen." Spelen, niet in het Ermeloos Jeugdorkest, maar gewoon buiten spelen. Orde en regelmaat, daar hou ik van.

Sneeuwuil heeft een verwarmd haarkrulding. Het werkt op cylindertjes die op batterijen lijken maar die kleine gastankjes zijn. Niks electrisch, veilig in de badkamer. Het is een prachtapparaat maar het heeft twee nadelen: weigerachtig, en de gastankjes zijn erg duur. Toen de eerste niet meer wilde kochten we een tweede, die wil nou ook niet meer. Ik wordt er op uitgestuurd om een dergelijk apparaat te kopen, maar dan met een snoer en een stekker.

Ik vraag de juffrouw van de winkel om een haarkrulding. Ze voert mij naar een vitrine, ik wijs een apparaat aan waarvan het essentiële deel dezelfde vorm en afmetingen heeft als dat van de twee dienstweigeraars. Ze spoedt zich naar een magazijn en komt terug met, zoals ze zegt "een haarkrulding". Ze ziet kans diezelfde term nog twee keer in de conversatie te vlechten. Zou dit woord in de volgende Van Dale komen? Google kent het (nog) niet...

Nu wil Sneeuwuil een stopcontact in het badkamertje en dat wil ik niet. Al zou ik wel willen, het mag niet. Buiten het badkamertje is ook een spiegel. Als ik daar nou eens een lampje boven maak, met een stopcontact ernaast?

Ik heb een enorme voorraad stopcontacten en schakelaars. Ik zoek twee stopcontacten (Sneeuwuil heeft niet alleen het haarkrulding maar ook een föhn) en een schakelaar die bij elkaar passen. Dat is teveel gevraagd, dus even naar Gamma. Zo gaat het vaak, ik bewaar alle loslopende boutjes, moertjes, ringetjes en veerringetjes. Als ik iets in elkaar wil prutsen vind ik altijd wat ik nodig heb, maar als het een beetje netjes moet maak ik meestal weer het tochtje naar Gamma.

Nou nog een plankje waarop het haarsmeerspul kan staan en waaronder de apparaten kunnen hangen. Dat moet met houtlijm, terwijl de lijm droogt kan ik mooi dit stukje tikken!

dinsdag 25 september 2007, 06:02 lees reacties

Vandaag het dode kitten begraven. Een beetje laat, zou je denken, maar we hadden het bewaard voor een eventuele analyse door de dierenarts als haar broers of zusters haar dreigden te volgen. Broers en zusters zijn heel gezond, daarom mag ze uit de diepvries waar ze sinds 15 september in lag. Ik maak een gat, nou ja een gaatje, in de buurt van de grafjes van Kassa en Polleke. De naamloze gaat er in, ik maak het gat dicht en precies op dat moment begint het te regenen.

Miranda, de fokster van Okkie, zou wel blij zijn met dat soort symboliek. Ik had haar toevallig aan de telefoon toen het kitten net dood was. "Hoe is Minke eronder?" vroeg ze. Je hoort toch wel een beetje in de rouw te zijn in zo'n geval, maar iemand van net een dag oud waar je nog geen band mee hebt, daar doen we niet moeilijk over. Vooral niet als er nog negen anderen over zijn.

Sneeuwuil zoekt een doos voor haar kantverzameling. Ze heeft allerlei stukken tamelijk oude kant, die moeilijk netjes op te bergen zijn. Zoeken naar een doos, dat doet ze natuurlijk op Marktplaats, ze vindt een Tibetaans kistje. Vooral omdat er een Sneeuwleeuw op is afgebeeld, ze zal wel denken dat die familie van haar is, wil ze het hebben. Ze doet een bod wat vrij snel geaccepteerd word, de verkoper woont in Arnhem.

Avond, een reisje naar Arnhem. Van Rheden tot Rhenen hebben we allerlei bekenden, we gaan nu naar een onbekende daar ergens midden tussen. Hij blijkt allerlei Tibetaans spul te hebben, hij heeft allerlei Tibetaanse bekenden. Om hun te helpen verkoopt hij Tibetaanse spullen. Zijn fraaie collectie heeft hij nogal onfraai in een kamertje neergezet, er blijken veel Boeddha beelden bij te zijn die hij allemaal bij naam kent. En er zijn zelfs twee kistjes met sneewleeuwen, ze zien er heel authentiek uit, we kopen het kistje met de leukste leeuw.

Heen via de snelste weg, terug via de kortste. Die laatste blijkt, door het vrijwel ontbreken van ander verkeer, bijna even snel als de snelste!

maandag 24 september 2007, 06:32 lees reacties

We doen iets heel bijzonders: we maken een boswandeling. Als ik me niet vergis, de eerste dit jaar. Het moest een herfstwandeling worden, maar het bleek nog zomer te zijn. Wel veel kleine paddestoeltjes. Zou ik Sneeuwuil over een paar weken nog eens uit haar huis kunnen krijgen?

Over uit huis gesproken, het leek er even op dat we naar Ossendrecht moesten, je weet wel, de dekkater voor Okkie. Dat betekent dat we minstens vier maar waarschijnlijker vijf uur de hele kleintjes alleen laten. Niet helemaal alleen, ze hebben hun moeders, maar die zitten dan ook vijf uur opgesloten. De moeders toegang tot de rest van het huis geven betekent dat de hele groep toegang tot de kittens heeft, dat vertrouwen we nog niet helemaal.

Het lijkt loos alarm, Okkie is weer rustig, slaapt met andere poezen zonder Bereklauw lastig te vallen. Als ze nou nog een paar weken wacht, dan durven we het wel aan met de kittens.

Verder met de site voor Lydia, er begint een beetje schot in te komen. Avond, een flitsbezoek van Iris en Auke. Die waren bij Corrie in Apeldoorn, gingen eten in Uddel (Daar schijnt op Zondag waarlijk een eetgelegenheid open te zijn, waar gaat het met de wereld naar toe), daarna naar Ermelo. Nou nog even verder met die site...

zondag 23 september 2007, 06:15 lees reacties

Een lezertje in de buurt van Atlantic City, dat is ergens aan de Amerikaanse oostkust. Twee dagen eerder ook al, zal wel een spion van Bush zijn. En ik zeg nooit wat over Bush.

Gaarne uw aandacht voor deze tekenkunst. Yvonne heeft als bijschrift: 'ik vis roos pen sok maan wit', dat zijn de enige woorden die ze kan schrijven. Dat zou ik ook wel willen, maar zeven woorden kunnen schrijven en daar toch alles (nou ja, veel) mee kunnen zeggen.

In Oisterwijk hadden we een heel goede ijzerwinkel. Hij had maar één bezwaar: hij was gevestigd aan de andere kant van het dorp, vlak bij het Kerkplein. We zijn daarom verhuisd naar een huis wat dichter bij dat Kerkplein. (die kerk is overigens ook van Cuypers, het Journaal zei iets over een Cuypers expositie.)

In die ijzerwinkel hoorde ik spreken over 'een houteren hekkentje'. Houteren naar analogie van ijzeren, dat snap ik, het is tenslotte een ijzerwinkel. Hoe ze aan hekkentje komen is me nooit duidelijk geworden. Een veel moeilijker woord was 'ijkes-luiting', uitgesproken met een hoorbaar streepje, de 'ij' klonk niet echt als 'ei'. Het was een handig dingetje om kisten af te sluiten.

Dinsdag j.l. schreef ik over randen. We hadden toen het plan om een rand te maken, waarbinnen twee kattennesten zouden kunnen wonen. Wegens psychische problemen van de twee moeders ging dat plan niet door. Intensieve therapie heeft de problemen doen verdwijnen, de tijd is rijp voor randen.

Ik had dinsdag al MDF gekocht, ik zaag twee stukken van 30x60 en twee stukken van 30x70. De bedoeling is om een oppervlak van 60x70 te omsluiten met een rand van 30 centimeter hoog. Dat zagen is zo gebeurd, nu moet de zaak aan elkaar, zodanig dat het demontabel is voor als we eens even geen nest hebben.
Uit de foto's blijkt dat het gelukt is om een redelijk stabiel geheel te maken. Ik moest wel even naar Gamma, iets zoeken waarmee je de vier delen kunt verbinden. Gamma heeft zoiets, eindelijk weet ik dat dat een eierkistsluiting is. Ik krijg meteen een kans om nog een VW-Kever te winnen.
Je moet wel even proberen waar zo'n sluiting precies gemonteerd moet worden. Te ver van de rand en je krijgt hem niet gesloten, te dichtbij dan valt 'ie vanzelf open. Tot mijn grote tevredenheid is de plaatsbepaling redelijk goed gelukt.
Ik zou nog twee stukken van 30x50 kunnen maken, dan kan je een grondvlak van 50x60 of 50x70 maken. Voor één nest neem je dan 50x60, de 50x70 versie zou op de bank passen.

zaterdag 22 september 2007, 06:12 lees reacties

Een reisje naar Putten, met Bereklauw, Rozepoot, Dromdrosje, Bontje, Okkie, Nouschka en Sneeuwuil. Zes katten in vijf kooitjes, Sneeuwuil mag los mee, het past maar net in 't autootje. We gaan de jaarlijkse prik halen voor de ouderen. Okkie wordt ook getest op vreselijke ziektes, dat willen dekkaters. Nouschka moet eigenlijk een tweede prik krijgen, is daar te laat voor als gevolg van haar loopneus/oog, krijgt daarom een nieuwe eerste. Over drie weken de tweede + een chip. In een uur heen en weer, toch nog een heel gedoe.

We moeten ook nog wat mensenvoer inslaan, gelukkig hebben M&Y een werkschema waardoor ze ons nog maar twee keer in de week kunnen bezoeken, de vrijdag hebben we daarom vrij. Sneeuwuil gaat foto's maken van de nieuwe kittens, ik ga verder aan de site voor Lydia. Ik hoor de deurbel, kleine meisjes, toch M&Y?

Sneeuwuil droeg mij op foto's af te drukken, maar ik heb de specificatie nog niet. Als ik daarom ga vragen tref ik niet Marleen en Yvonne maar Marilou en Liselot(?) aan. Die hebben kennelijk dat werkschema niet, ook de deadline van 17:00 is hen onbekend. Even later, de printer print, ik ga op een andere computer door met voornoemde site, weer de deurbel.

De laatste beller is het zusje van Marilou, die komt hier voor het eerst. Marilou wil haar niet mee hebben, daarom komt ze op eigen houtje. Tenslotte belt er nog een koper voor de oude laptop, te koop via een advertentie op Marktplaats. Een aantal eerdere bieders reageert niet als je ze uitnodigt, deze deed een bod van €51. Dat heb ik maar geaccepteerd, ik heb toch alles wat ik nodig heb, ik heb niet zoveel geld meer nodig. De koper is een allochtoon, met twee zoontjes, hij ziet wel iets in de laptop maar hij heeft er nog een op 't oog, in Harderwijk. We wachten af.

Nu al die afgedrukte foto's nog voor 19:00 uur op de bus doen. Allemaal kattenfoto's voor Jannie, die uit Ede zonder internet...

vrijdag 21 september 2007, 05:57 lees reacties

Sneeuwuil wil een poesje van Al Poontah zelf houden. Ik probeer haar ervan te overtuigen dat acht 'vaste' katten al minstens twee teveel is, maar ze wil er niet van horen. "Dat poesje er uit, dan jij er ook uit", stel dat dat zou gebeuren dan verstopt ze dat poesje ergens tot ik weg ben. "Anemoon moet gesteriliseerd worden", ik moet wel blijven om Anemoon te beschermen, ik heb al langer het plan om met Anemoon in Suikervlied te gaan wonen. Binnenkort?

Als Anemoon niet zelf kan voeden is het misschien wel een goed idee om niet meer met haar te fokken. De kittens doen het uitstekend op KMR, maar het is een nogal zware taak voor de fokster.

Aan het werk, aan de site voor Lydia dus. Ik zit in de enige echt katvrije ruimte, ik hoor onze vaste bezoekers, Marleen en Yvonne, binnenkomen. Die komen mij dus zeker niet bezoeken, maar ze maken nogal veel rumoer. Ik moet eigenlijk Sneeuwuil gaan redden, maar ik ben net met iets tamelijk ingewikkelds bezig, met een kleine vijftig bestandjes tegelijk. Als ik daarmee klaar ben ga ik toch maar eens kijken.

De rust is weergekeerd, Sneeuwuil heeft niets van het rumoer gemerkt. Er blijkt alweer een nieuwe vriendin meegekomen te zijn, Marilou. (Ja, ik weet zomaar een naam!) Er wordt besproken dat er in de Wittenkamp veel meisjes wonen maar toch ook wel jongens. Die zijn allemaal stom. In het bijzonder is Jan Bast stom, en hij heeft ook altijd een snottebel. Die stomheid straalt ook af op het zusje van Jan Bast. Mochten Jan en het zusje zich melden om ook de poesjes te zien dan moeten wij zeggen dat dat niet kan. Marleen stelt voor dat we dan zeggen dat we net weg moeten.

Marilou krijgt een poezenpons van Sneeuwuil. Dan is het 17:00. de deadline, men vertrekt. Ik ga nog even aan het werk. Om 17:50 hoor ik de bel en even later een meisje. Ze komt iets brengen:

Sneeuwuil vindt het hangertje eigenlijk veel te mooi om aan te nemen. Marilou maakt duidelijk dat ze het van een heel vervelende jongen die verkering met haar wilde heeft gekregen. Zou ze niet weten dat je zo'n kado dan in de gever zijn gelaat dient te smijten? Let ook op de postzegel! (Je ziet nu wel hoe het komt dat ik die naam nog weet!)

donderdag 20 september 2007, 06:04 lees reacties

Ik werk heel hard aan de Lydia-site. Na een tijdje begin ik wel erg veel vergissingen te maken, ik moet maar eens even een eindje gaan fietsen. De wind komt uit Putten, dus via allemaal mooie, kleine, paadjes naar Putten. De kortste weg door Putten, dan de Driewegenweg. Mooie naam voor een weg, bekend van radio en tv. De Driewegenweg begint als asfalt, vervolgens grint, dan zand. Mooi zand, van dat leemhoudende, keihard. Tenslotte is het nog maar een weggetje, met paaltjes wordt alles met meer dan twee wielen geblokkeerd.

Op dat laatste stuk verschijnt een hond. Vroeger zat een hond aan een riem, een ketting of een touw, iets duidelijks. Tegenwoordig zitten ze vaak aan een heel dunne, heel lange draad, bijna onzichtbaar. Als het baasje iets in z'n hand heeft wat op een wat groot uitgevallen rolmaat lijkt dan kan je een onzichtbare draad naar het hondje vermoeden. Deze hond komt mijn kant uit, als hij aan een draad zit is het wel een erg lange draad. Een halsband lijkt hij niet te hebben...

Een loslopende hond, dat mag hier helemaal niet, dat verbod wordt zelfs wel eens een beetje gehandhaafd. Maar nee, hij loopt niet los, hij zwerft. Hij loopt me voorbij, gaat op het pad liggen. Ik vraag of hij met me mee wil maar daar reageert hij niet op. Aaien durf ik niet: kittens met hondenziekte lijkt me niks. Ik zou hem wel naar de bewoonde wereld willen brengen, maar ik heb geen riem, ketting of touw en hij heeft geen handgreep. Los achterop de fiets, dat wordt niets. Een onoplosbaar probleem, wat me niet helemaal lekker zit.

Weer thuis, even internetten naar Amivedi, geen zwarte hond vermist in die buurt. Dan maar verder met de site voor Lydia.

woensdag 19 september 2007, 06:46 lees reacties

Worden Anemoon en Al Poontah gek van elkaar? Sneeuwuil besluit ze te scheiden: Anemoon naar de bovengang. Dan komen Marleen en Yvonne met een ons onbekende vriendin. Door de ontstane commotie ziet Anemoon kans te vertrekken zodat de kittens moederloos in hun doos liggen. Dat valt wel goed bij de bezoekers, die kunnen nu ongestoord de kittens bewonderen.

Poontah merkt niet veel van dit alles, die zit rustig in de kamer waar ze aldoor al zit.

De nieuwe vriendin, was ik al bij letter G? G dus, verzamelijk edelstenen, ze gaat daar zelfs in april een spreekbeurt over houden. Over lange termijn visie gesproken! (Als die Rutte nog één keer 'hardwerkende mensen' zegt stemt ik nooit op de VVD!) Sneeuwuil schenkt G wat steentjes waar ze buitengewoon dankbaar voor is. Marleen wil ook, Sneeuwuil zegt haar een portie toe als ze tien dagen geen poesjes optilt. Marleen vraagt meteen of de dagen dat ze niet komt ook meetellen. Ja!! Anders zou dat een extra reden zijn om geen dag over te slaan.

Nacht. Poontah is probleemloos maar Anemoon ligt in een doos. Tot zover ook probleemloos, maar de doos staat op mijn bed. Ik zou me er eventueel wel bij kunnen persen, maar het kamertje moet ook nog warm blijven voor de kittens. Ik ga in Suikervlied slapen.

00:15. Het licht gaat uit in Suikervlied. 03:00, ik ga even kijken of ik de makers van de wroetsporen kan ontdekken. Nee dus. 06:00, ik wordt wakker alsof er niets aan de hand is. Perla, dat is toch geen Dark Roast van Douwe (hee, nog een naam voor het D-nest!) Egberts. Toch lukt het om op de Perla om 06:30 weer bij het Hanengewei te arriveren.

Daar brandt al licht: Sneeuwuil is al doende met KMR. Ik kom binnen via het kamertje van de nog steeds probleemloze Poontah. Het nest van Anemoon heeft Sneeuwuil nogal bezig gehouden vannacht. Nu, 07:00 geeft ze het hele nest spuiten KMR, die ze gretig naar binnen werken. Het lijkt erop alsof Anemoon onvoldoende melk heeft. Dat wordt nog wel een weekje nachtwerk...

dinsdag 18 september 2007, 06:36 lees reacties

Wij hebben een oeroude keukentafel uit Zundert, voorzien van de minstens 60 jaar oude ingekraste initialen van Sneeuwuil en haar nichtjes en neefjes. Deze tafel had Sneeuwuil omgekeerd en als basis voor een gezamelijke ligplaats voor de nesten van Anemoon en Poontah gebruikt. Dit omdat de twee moeders nogal eens samen op één locatie willen vertoeven, waarbij er wel eens wat kittens worden platgedrukt.

Niet ideaal, die tafel. De onderkant toont wat meubeltechnische details waar een kat niet gaarne op ligt. Ook is de rand eigenlijk te laag, over een week zeker te laag. We denken even over het combineren van twee bananendozen, dan besluit ik wat MDF aan te schaffen en daar stevige randen van te maken. Randen die hoog genoeg zijn voor de eerste vier weken.

Naar Gamma. MDF is niet duur, ik neem lekker dikke platen. Ik bedenk hoe je die een beetje handig aan elkaar maakt, zodanig dat je ze op kunt bergen als er eens even geen nest is. Vorig jaar kon je bij Gamma een Volkswagen busje winnen, dit jaar is het wat minder: een Kever. Dat busje, daar zag ik nog wel wat in, maar een Kever...

Weer thuis. Anemoon en Al Poontah zitten weer in hun vorige doos en mand. Daartussen zit Sneeuwuil die slaapliedjes zingt. A&A gingen zo vreemd doen dat Sneeuwuil het combinatienest niet meer zag zitten, ik heb dus twee plaatjes MDF over. De praktijk leert dat die binnen een jaar toch wel opgebruikt zijn. Overigens gaat het goed met de kittens, de vier van Poontah zijn wel veel dikker dan de vijf van Anemoon. Sneeuwuil legt de dunste van Anemoon soms bij Poontah. Katten kunnen niet verder dan drie tellen, dat merkt dus niemand.

Heerlijk regenweer, ik kan veel tijd besteden aan de site voor Lydia. Omdat ik nogal eens halverwege van plan verander is die tijd wel nodig. Met die site ga ik nu weer verder!

maandag 17 september 2007, 06:10 lees reacties

Jo en Max, je weet wel, die uit Alkmaar, komen Crocus en Chocotoff, ik bedoel Momo en Luca halen. Een klein beetje jammer, als er twee vertrekken, maar er moet plaats gemaakt worden voor de nieuwe negen. Jannie uit Ede wacht nog even met het halen van Colombine, nee Floortje, dan kan ze meteen een zwart katertje uit de nieuwe serie kiezen. Die heeft een onbegrensde katten-opnamecapaciteit, mits de katten van Cattery Bontgoed afkomstig zijn.

Anemoon heeft een doos met haar nest er in, Poontah beschikt over een platte mand, met haar nest. Ik kom binnen in de kraamkamer, Anemoon ligt lui in een hoek van de kamer, Poontah ligt in de doos van Anemoon. Een mooie gelegenheid om de kittens van Poontah eens ter hand te nemen.

Zodra ik er eentje pak begint hij of zij luid te piepen. Anemoon komt meteen aan en gaat in Poontahs mand liggen, al spoedig gevolgd door Poontah zelve. Nu kan ik er eentje van Anemoon pakken, die piept niet. Ik voel nog even aan alle (4+5) kittens, ze leven allemaal.

Verder heb ik het erg druk met het maken van een site voor Lydia. Lydia heeft ongeveer 650 etsen nagelaten, die moeten nu een beetje overzichtelijk op een website. Het echt moeilijke werk, fotograferen en inventariseren wordt door Jean-Marc gedaan. Terwijl ik tik zit Nouschka op mijn linkerarm te zuigen. Als ik haar verplaats neem ze mijn rechterarm. Als ik haar op mijn schouder zet zuigt ze op mijn nek. Dat zuigen steeds vergezeld van gestamp met haar grote voeten, met lange nagels. Het verhoogt de arbeidsvreugde wel, maar niet het arbeidstempo. Nu slaapt ze op mijn schoot.

17:45. Een Celesteklant belt. Ze zou nu meteen wel even kunnen komen kijken, maar ze woont in Vlaardingen en ze is bang voor autorijden. Er volgt een lang gesprek over katten in het algemeen. Dan komt Sneeuwuil met het plan dat ze de zaterdag na de tweede enting (29 sept?) komt kijken, een nacht in Suikervlied doorbrengt, zondag een besluit neemt en dan meteen Celeste meeneemt. Er is nog niets besloten, maar het gesprek is ten einde. Dan is het 19:15...

21:45. De Celestofiel belt weer, het plan gaat door. Ze komt samen met een allergische ex-schoonzuster. Ze heeft tot 22:25 nodig om dit mede te delen. Sneeuwuil heeft al een plan om Allergine toekomstige Rexen aan te smeren, vanwege de anti-allergene eigenschappen van deze dieren.

Nu plannen we een reisje naar Ossendrecht, daar woont een Rex kater, met de goeie bloedgroep voor Okkie. En niet te vergeten, nòg een reisje naar Ossendrecht om Okkie weer te halen. Was Okkie nou maar krols en woonden we nou nog maar in Zundert...

zondag 16 september 2007, 06:35 lees reacties

Aan de Beulekampersteeg, dicht bij Nijkerk, woont een smid. De bomen voor zijn huis heeft hij op een hoogte van een meter of vijf afgezaagd. Op de overblijvende stam heeft hij wat snuisterijen neergezet. Altijd leuk, als zo'n man een hobby heeft.

Verder, richting Putten, een huis op een weiland in het bos. Te koop.

Grotere kaart weergeven

De weg bovenaan is de Beulekampersteeg. Dat zandkleurige stuk is nu gras, hoort erbij. Witte Rentmeesters, maar wat kost het?

Weer thuis. Een kitten van Anemoon: †
De rest, vijf van Anemoon en vier van Poontah, lijkt OK.

Nu moet ik zoveel aan de Bontgoed site gaan doen dat er geen logtijd meer is.

zaterdag 15 september 2007, 07:10 lees reacties

13:00 Sneeuwuil ziet een mooie roos in onze tuin, ze gaat 'm even van dichtbij bekijken. Ze komt niet meer terug, maar ik zie wel allerlei GFT vliegen. Ik help even met opruimen, denk intussen wel 'schiet nou op'. We moeten ook nog boodschappen doen, en het is best aardig fietsweer.

13:30 weer naar binnen. Anemeoon zit in de woontoren, met drie eigen kittens. We brengen toren naar het zijkamertje, peuteren A + vier! kittens uit toren, in doos. Dan komt vijf. Vachtje uit toren in wasmachine, ongeveer 14:15, nummer zes!
Wat later, ze doet even of er nog €500 aankomt, maar nee, het blijft bij deze zes. Op het eerste gezicht allemaal zwart, maar ze zijn nog nat.

15:45 M&Y zijn er. Ze mogen even de nieuwe kittens bewonderen, daarna krijgt Anemoon weer rust. Sneeuwuil wil niet meer van Al Poontahs zijde wijken, ze denkt dat die nou ook wel zeer binnenkort. (Maar dat dacht ze zondagavond ook al).

Dit is het D-nest, dus Daan (naar de dierenarts), Doesje, Drommie, voorgesteld door M&Y. Nou nog drie namen, het lijken drie poesjes en drie katertjes te zijn.

Yvonne: "Frank, wat is dit op mijn knie?" Ze blijkt in een portie kattenkots te hebben geknield. Ik poets haar een beetje af met een keukenpapiertje, ze rolt daarna haar broek op tot boven de knie. Probleem niet echt opgelost maar wel onzichtbaar.

Even naar Lidl voor kaas. Rampje, geen kaas van het begeerde soort, ook het prijskaartje is verdwenen. Had ik nou maar een laser-waterpas nodig, die hebben ze wel. Simon heeft me geleerd dat een libel die je met de hand in het midden kan houden niet deugt. Voor wie nou denkt 'wat nou libel' klik. Nou, deze libel deugt. Ook nog een statiefje, en dat alles voor €6,99...

Even naar de naastgelegen Super-Coop, voor vervangende kaas. Gevonden, maar of die te vreten is?

19:00. ENS, toch nog een fietstochtje. Suikervlied is smetteloos, er zijn wel wroetsporen in de tuin. Kunstenaars zijn wel rare lui, maar deze sporen lijken erg veel op die van zwijnen. Een fraaie avond.

Net voor 24:00. Al Poontah heeft drie kittens. Even na 24:00 zijn het er vier, daar blijft het bij. Grijstinten en een lapje. Het E-nest, 1 kater 3 poesjes? Eline, Eduard, Everdina, Egelantier?
Het is 02:00 als we gaan slapen, vandaar deze late start. Net nog even gekeken, Al Poontah en Anemoon liggen allebei in een eigen doos in het zijkamertje, er zijn geen kittens meer bijgekomen of afgegaan. Anemoon rustig spinnend, Al Poontah nog steeds een beetje opgewonden, alles lijkt heel goed te gaan.

vrijdag 14 september 2007, 06:20 lees reacties

12:30 Marleen komt alvast melden dat ze vanmiddag weer poesjes komen kijken. Ze voegt er aan toe dat haar moeder meekomt. Die is allergisch voor katten, maar ze neemt een speciale pil. Marleen weet heel tactvol te hinten dat we wel eens zouden kunnen opruimen en stofzuigen. Dat doen we dan maar.

In mijn fietsrondje neem ik de caravan op, je weet wel, waar door kinderen van de Arendshorst een kunstwerk van gemaakt moet worden. Zie www.kinderkunstkaravaan.nl. Deze caravan is van binnen zwart, met een oerwoud van latten. De kinderen maken kijkdozen, die komen in dat oerwoud. De twee allersnelsten zijn klaar, hun dozen staan er al in. Ik wil niet in de weg lopen, kan ze daarom niet goed bekijken.

Op tijd weer terug: als M&Y tegelijk met de nieuwe kittens komen moet iemand de deur open doen. Nou, niks nieuwe kittens, maar wel M&Y& hun moeder. Die is dan wel allergisch maar ze houdt van katten, ze heeft een voorkeur voor Nouchka, de dochters vinden Nouchka een beetje griezelig. Ik versta eindelijk hun achternaam: Pauli.

We zijn het met moeder eens dat Marleen ongewoon intelligent is. We horen dat ze later wetenschapper wil worden of iets met dieren. Als deze Pauli een voorvader is lijkt me de keuze 'wetenschapper' een aanrader, ook aangenamer voor de dieren. Yvonne is wat zachtzinniger, die kan dan wel 'iets met dieren' worden.

21:00. De caravankunstenaars komen de sleutel van Suikervlied terugbrengen. Ze zijn heel tevreden, over het kunstprojekt en over Suikervlied. We krijgen een zakje met iets wat wel pingpongballen lijken. 'Haar' ouders hebben kippen die heel kleine maar heel lekkere eieren leggen. Leuk.

De nacht. A&A zijn er aan gewend om bij ons te slapen, wij ook hun gezelschap. Een heel goede, heel rustige nacht, dat wel, maar geen kittens...

donderdag 13 september 2007, 06:02 lees reacties

Ik heb mij heel onverantwoord opgesteld tegenover de afwaskwast. Een ovenschaal waarin iets kaasachtigs zit moet je met koud water afwassen, maar ik deed het met warm. Dat is dan een onomkeerbare ramp voor de afwaskwast. We moeten nodig naar Xenos, in Putten, voor een nieuwe.

Xenos heeft een wisselend aanbod in afwaskwasten. Een aantal jaren hadden ze de ideale kwast, maar die is niet bij de vijf modellen die ze nu voeren. Een eis die we aan de kwast stellen is dat er een haak aan zit, daardoor komen er maar twee modellen in aanmerking. Daarvan is er één wat al te futuristisch vormgegeven, we hoeven ons nu alleen nog maar druk te maken over de kleur van het overgebleven type. We zijn het snel eens, blauw moet het zijn.

Sneeuwuil ontdekt dat de poezenvoerbakjes van €1,00 die ze tijdens een vorige bezoek te duur vond nu nog maar €0,50 kosten. Ze koopt er vijftien, twee nesten van zes en drie reserves, ja, klopt.

Twee alineas over afwaskwasten, nog eentje over bakjes, terwijl ik zou moeten schrijven over het verbieden van de Koran, de Bijbel of Mein Kampf. Maar soms heb ik het gevoel dat anderen zich daar al druk genoeg over maken.

Ook nog een rondje fietsen. Ik kom de schaapskudde tegen. Er zijn er al vier dood aan de blauwtongziekte, wat er rondloopt ziet er goed uit, ze schijnen elkaar niet te besmetten.

Overigens, die nesten van zes, A&A brengen weer de nacht door op, onder of naast ons bed. Soms piepen ze vreemd maar werpen? Nooit van gehoord.

woensdag 12 september 2007, 06:06 lees reacties

Merkwaardig goed fietsweer. Even naar Harderwijk voor boenwas. Dat luistert zeer nauw, boenwas die verkeerd ruikt komt er niet in. En boenwas kan heel erg verkeerd ruiken. Het Grenen Huis houdt er mee op, geeft kortingen van 30% - 50%. Daar ga ik natuurlijk op af, ze hebben de goede was, maar daar krijg je nou net geen korting op.

Even door Harderwijk, de wind komt uit het N-W, als ik aan mijn principe van tegen de wind in fietsen vasthou kom ik in het Veluwemeer terecht, daarom maar een beetje naar het N-O. In het bos worden de fietspaden steeds smaller door de wroetende zwijnen. Er zijn dit jaar stukken bewerkt waar ik dat eerder nooit zag, er wordt dan ook geklaagd over te veel zwijnen. Maar ik zie ze bijna nooit, dit heb ik ook al gemist.

Weer thuis. Na halfvier zien we altijd veel schoolkinderen langskomen. Ook Marleen en Yvonne, met twee moeders, een dikke met een witte broek en een dunne zandkleurige. We vermoeden dat Zand de moeder van M&Y is (ja, het zijn zusters). Even later bellen ze aan, Sneeuwuil informeert voorzichtig, de dikke blijkt de moeder...

Een filmpje, vooral voor het geluid: Nouchka. De lach aan het einde is van M of Y.

Bezoek van de twee mysterieuze bezoekers, zoals aangekondigd. Ze gaan inderdaad iets doen met een caravan, bij O.B.S. de Arendshorst. Sneeuwuil denkt dat ze de Toverberg niet zullen kunnen vinden in het donker. Ze gebiedt mij ze te begeleiden naar nummer 124, je weet wel, waar dat fantastisch duidelijke huisnummer voor staat. We vinden het, ze spreken nog eens hun dankbaarheid uit. Donderdagavond komen ze de sleutel al weer terug brengen, dat wordt doorwerken voor die Arendjes.

Derde nacht met A&A: nog steeds niks. Al Poontah slaapt op het bed, Anemoon er onder, bijna onbereikbaar. Ze zit telkens minutenlang luidruchtig op het klik-marmoleum te krabben, wat dat nou betekent?

dinsdag 11 september 2007, 06:05 lees reacties

Ik heb al veel geschreven over de Ullerberg, een fraaie omgeving waarin de vuilstortplaats gelegen was. Helaas is de stortplaats nu gesloten, ze gaan er weer 'natuur' van maken. Dan kan best aardig worden, zoals in Collendoorn, ik heb goede herinneringen aan de kudde paarden aldaar.

De nieuwe stortplaats heet 'milieupark', gelegen op het industrieterrein, iets parkachtigs kan ik er niet aan ontdekken. Wel mooi dat ze twee weegbruggen hebben, voor 'in' en 'uit'. Ik mag ongewogen naar binnen, ik wil twee computers storten en dat mag gratis. Computers verouderen snel, de oudste was ongeveer 15, de jongste nog geen 10.
De nieuwe computer doet nu alles wat hij moet doen. Om dat voor elkaar te krijgen kan je het beste een beetje helderziende zijn, RTFM helpt niet.

15:30, A en Y komen weer, ik weet intussen dat ze Marleen en Yvonne heten. Sneeuwuil heeft een fraai gordijn vervaardigd, dat moet voor de tv als we die niet willen zien. Er zitten lusjes aan waar een bamboe door kan. Die bamboe moet op twee haakjes hangen zodanig dat je hem makkelijk weg kunt halen. Ik ga in de kast boren, maak boorgruis. Marleen wil dat ik dat gruis opvang met een theezakje, ze corrigeert zich snel: een koffiefilter. Dat moet je dan met plakband onder het te boren gat aanbrengen. Lijkt me geen heel goed plan, maar het is altijd fijn als er meegedacht wordt.

Er is een gerucht dat de andere meisjes niet meer mogen komen, een moeder schijnt gezegd te hebben dat één bezoek wel genoeg was. Ik moet zeggen dat ik als ik een moeder was wel een keertje mee zou komen. Zo'n raar kattenvrouwtje met zo'n vieze ouwe vent, dat moet je niet zomaar vertrouwen. De moeder van Marleen en Yvonne is waarschijnlijk allang blij ze even kwijt te zijn. Ze moeten om 16:30 weer thuis zijn, iets met gymnastiek als ik het goed gehoord heb. (Nee, dik zijn ze niet.) Een uurtje is dit gezelschap goed te verdragen, en het is erg goed voor het socialiseren van de kittens.

Verder zitten we voortdurend te kijken wat Anemoon en Al Poontah gaan doen. Werpen, ja, maar wanneer? Ook de nacht van ma-di hebben ze op ons bed doorgebracht, tot ieders tevredenheid. Bij het eerste hanengekraai waren we nog steeds met z'n vieren...

maandag 10 september 2007, 05:58 lees reacties

Weer zo'n onbekend IP nummer: 38.100.41.112. Waarschijnlijk een lezertje in Chicago of omstreken...

Er waren tot nog toe drie belangstellenden voor Celeste. Drie afhakers ook, maar vandaag was er weer eentje, uit Abbenes. Eentje, dat is één paar, ze sprongen na een telefoongesprek meteen in de auto en kwamen naar Ermelo. Volgens hun site hebben ze acht Maine Coons, maar ze hebben nog een stuk of twintig andere katten en twee hondjes. De fokpoezen blijken een aangeboren erfelijke staar te hebben. Dat zie je niet, de poezen lijken er ook weinig last van te hebben, maar ze willen toch niet meer verder fokken met deze dames.

Heb je de foto van die enorme ren gezien? De man is lasser op een scheepswerf in Aalsmeer, hij heeft dat frame van stalen buizen gemaakt, 11x3 meter.

Celeste is ongewoon stribbelig, Sneeuwuil kan haar nauwelijks vashouden, ze krabt Agnes, die laat haar ontsnappen. We besluiten iedereen even met rust te laten. Nouchka klimt bij de man op schoot, tot zijn grote tevredenheid. Koffie met koek enzovoorts, dan gaan we Celeste weer zoeken. Dat kost nog enige moeite, maar dan vinden we haar weer.

Agnes krijgt haar nog eens, nu heel voorzichtig, aangereikt. Ze fluit heel zachtjes een soort slaapliedje en dat lijkt Celeste wel te bevallen, ze stribbelt niet meer tegen. Agnes blijkt een kattenfluisteraar te zijn, ze fluistert echt, Celeste wil zelfs wel een beetje spelen, echt bijzonder om te zien. Na een tijdje laat ze Celeste weer lopen, kijkt dan naar Anemoon. Ze denkt dat die vandaag wel zou kunnen bevallen, ze denkt ook dat er een oneven aantal kittens komt omdat Anemoon a-symmetrisch is.

Later probeert Agnes nog eens Celeste te pakken, maar die stribbelt weer tegen. Het zou kunnen dat ze de geur van al die dieren in Abbenes opppikt, we vermoeden dat ze dan ook wat moeite met de groep zal hebben. Volgens Agnes wil zij Celeste wel, maar Celeste wil haar niet: de verbintenis gaat niet door. Jammer, het was vast wel een goed huis geweest...

Even naar Suikervlied, we verwachten twee onbekende bezoekers. Een project van Anja, waarvan me de details ontgaan zijn, maar het heeft iets te maken met schoolkinderen die iets creatiefs doen. Dat gebeurt onder meer op een school in Ermelo, het wordt begeleid door dat mysterieuze tweetal. Beschilderen ze een caravan?

Hoewel er een zeer duidelijke plattegrond op het mededelingenbord hangt weet Sneeuwuil zeker dat die bezoekers het niet zullen vinden. Ze gebiedt mij een duidelijk nummerbord te vervaardigen. Iemand die dit niet ziet die heeft de borden met 'Ermelo' ook niet gezien.

Er moeten wat voorraden worden aangevuld, ik wil ook het pad even vegen. Dat pad ziet er binnen een week uit alsof er al drie jaar niemand geweest is. Binnen tref ik deze mij onbekende VW bus aan, erg mooi, ik hoop maar dat die twee bezoekers hem niet gaan beschilderen...

Geïnspireerd door Agnes nemen we Anemoon en Al Poontah mee naar bed. Ze hebben allebei een eigen doos, met een zacht bedje er in, om te bevallen. Ze geven er echter de voorkeur aan om op ons bed te liggen en bevallen doen ze ook al niet...

zondag 9 september 2007, 06:03 lees reacties

De Veluwse Autobus Diensten, de VAD, veranderde in Connexxion. Over dat rare woord heb ik al eens gezeurd. Connexion veranderde tot mijn niet geringe verbazing in BBA, waarbij de eerste B Brabant betekent. Door al dat gerij met kittens en computers viel me nu op dat de BBA opeens Veolia heet. Als je veel werk wil hebben moet je autobusspuiter worden.

Het halfjaarlijkse bezoek van J&S&D. Simon stalde zijn caravan weer in Kootwijkerbroek, daar waar hij hem dit voorjaar vandaan haalde. Dries blijkt een heel aardige woordenschat te hebben, al is het niet altijd duidelijk welk woord die schat bevat. De poesjes vallen zeer bij hem in de smaak. Later, op een wandeling door Ermelo noemt hij feilloos alle merken van de auto's waar we langs komen. Soms wil hij niets zeggen, soms opeens twee tegelijk 'alfaromeeford' en dan staan er ook twee van die auto's vlak bij elkaar.

Sneeuwuil maakte een reeks foto's, zie de bovenste Dries.

Simon probeert nog steeds om 'telefonie over internet' bij de KPN op gang te krijgen. Daar waren enorme problemen mee. Die zijn verminderd door ten eerste die problemen aan te pakken en ten tweede geen nieuwe klanten meer te werven. Daardoor ontstaat een volgend probleem: KPN heeft teveel probleemoplossers. Die mag Simon ontslaan, wat hem niet geliefd maakt binnen het bedrijf.

Ik besteed ook nog veel tijd aan de technische details van de nieuwe computer. Hij doet nog niet alles zoals ik wil dat 'ie doet, maar het log laat zich bewerken, en daar gaat het maar om.

zaterdag 8 september 2007, 06:10 lees reacties

Eerst naar Harderwijk, om de nieuwe computer te halen. Een zware tocht, ze zijn nog steeds aan het knutselen aan de Harderwijkerweg. Toen naar een vreemd industrieterreintje, wel met leuke woonhuisjes. Verder op het terreintje, wrakken van caravans, niet echt vertrouwenwekkend. Maar de computer leek te kloppen, via een andere weg gauw naar huis. Al die spullen die ik van de oude computer in de nieuwe wil stoppen, een heel gedoe.

Om 13:30 moeten de kittens worden ingeënt, om 14:00 begint de boekenmarkt bij de kerk aan het eind van onze straat. Reden voor Sneeuwuil om mij alleen (nou ja, alleen, met vijf kittens) naar de DA te sturen. De diertjes worden beluisterd, er wordt in hun oren, in hun bek en onder hun staart gekeken. Dan nog even controle met de vlooienkam en tenslotte de spuit. Alles is OK, weer naar huis, ruim €100 armer. Gelukkig niet uit mijn spaarpot maar uit de kattenspaarpot.

Ik laad de kittens uit, parkeer daarna de auto zo dicht mogelijk bij de kerk. Dat was mij opgedragen: Sneeuwuil verwacht veel kilo's boeken te kopen. Ik loop gauw weer terug, verder met sleutelen aan de computer. Na veel gepruts met drivers en zo werkt alles weer zoals voorheen, maar wel drie keer sneller. Sneeuwuil is intussen teruggekeerd met een vracht boeken, sommige heel mooi en allemaal veel goedkoper dan op Marktplaats.

Tijdens het sleutelen hoor ik A en C. Ze mogen niet met de kittens spelen, vanwege hun post-injectie-stress, ze concentreren zich op Dromdrosje. Gelukkig komen ze me niet helpen, tegen dat ik klaar ben zijn ze weer verdwenen. (C heet Yvonne, wordt door haar maten Y genoemd. Ik zal eens even 'zoek en vervang' doen, C wordt Y.)

Nu de computer weer werkt kan ik ook weer zien wie er naar het log kijkt. Een nieuw lezertje, met IP nummer 62.174.233.85. Eens denken wie dat kan zijn...

inetnum:         62.174.192.0 - 62.174.255.255
netname:         RETENET
descr:           AUNA S.A.U,
descr:           Avenida Diagonal, 579
descr:           Barcelona 08014
descr:           Spain

In Ermelo hebben we wel een Dwarsweg, maar een Diagonale Avenue lijkt me veel leuker. Googelen op 62.174.233.85 levert een aardig huis op. Zit daar dat lezertje?

En kijk even naar dat rijtje, onder de aanklikbare kittens.

7 september 2007, 06:01 lees reacties

Ik had nog €150, ik kreeg er €200 bij, ik kocht een horloge van €119. Ik moet wat nieuws hebben om de gister overleden computer op te lappen. Ik zoek het internet af, het blijkt het eenvoudigst te zijn om een zeer mager uitgeruste complete computer te kopen. Ik vind er een bij Wintelco, moet alleen wat extra geheugen in, dan kost 'ie €188.
Straks kan ik 'm afhalen, dan transplanteer ik de disks en de DVD-schrijver uit de oude computer in deze nieuwe.
150+200-119-188=43, ik hoef nog steeds niet in de schuldsanering.

Even naar de scharrelslager, 11 kilo runderhart, 9 kilo lamshart, samen voor €100. Ik deel de slager mede dat dat meer is dan mijn eerste maandsalaris van 200 gulden. Hij zegt daarop dat zijn eerste weekloon 23 gulden was, en hij is aanzienlijk jonger dan ik. Ik begin te beseffen dat die 200 gulden een topsalaris was.

A, Y en G. Ik ben bang dat er niet genoeg letters zijn voor alle meisjes van de Wittenkamp. Ze spelen zeer intensief met de kittens en met Dromdrosje, de rest weet zich te verstoppen. Wij krijgen ook een lichte neiging om hetzelfde te doen maar wij passen niet achter de boeken in de kast. Gelukkig hebben ze wel een avondklok, om 17:00 moeten ze naar huis.

Rob en Wietske zijn nog aan het denken of ze Celeste willen. Nu belt er een dame uit Nederweert die wel eens wil komen kijken. Sneeuwuil probeert R&W sneller te laten beslissen, maar dat lukt nog niet.

Ze gaan al bijna weg, maar we krijgen ook al bijna weer nieuwe!

6 september 2007, 06:39 lees reacties

Ik heb ongeveer drie computers. Omgeveer, er zijn wat museumstukken die samen ook nog wel als computer zouden kunnen fungeren maar die bevatten niets wat op actuele informatie lijkt. Ik tik mijn logjes meestal op een laptop, maar die tiksels worden via een netwerk bewaard op een andere computer.

Een oeroude computer, ooit samen met Simon bij de Mediamarkt in Amsterdam gekocht, toen we daar woonden. (Je zou uit de vorige zin kunnen halen dat we in de Mediamarkt woonden en daar Simon kochten, in een voordelige aanbieding gecombineerd met een computer. Fout.)

We hadden toen ook het kleine huisje, in Ermelo. Daar stond ook een volwaardige computer, bijna net zo oud. Nu staat hij naast de vorige. Hij heeft een heel grote disk, daarop maak ik een kopie van alles met eeuwigheidswaarde wat op de twee anderen terecht komt. Daarna zet ik die laatste computer weer uit, die disk is daardoor hopelijk onverslijtbaar, in elk geval onaantastbaar door virussen.

Die van de mediamarkt heeft de laatste dagen startproblemen, vandaag wil hij helemaal niet meer. Het hele weblog, vanaf mei 2004, staat onbereikbaar in z'n binnenste, de laatste kopie is wel bereikbaar op de andere computer maar die kopie is een paar dagen oud. Kortom, het voorbereide log is onbereikbaar. Ik heb bovendien geen tijd meer om te loggen, ik moet die computer weer aan de gang krijgen!

Het interessantste stukje log was maar een paar regels:
Anemoon en Al Poontah zijn allebei hoogzwanger, de kittens worden volgende week verwacht. Nu liggen de kittens van Bontjes laatste nest, ongeveer negen weken oud, bij Anemoon te zuigen. Zowel Anemoon als de kittens lijken daar geen problemen mee te hebben!

woensdag 5 september 2007, 06:07 lees reacties

Om 12:00 staan de meisjes A en Y voor de deur. Voornaamste doel: na schooltijd ons bezoeken, met meisje F. De voorraad meisjes in de Wittenkamp is onuitputtelijk. Ze mogen komen, maar we verwachten ook kijkers voor Celeste, dan moeten ze weer verdwijnen.

Even naar Putten, de dierenarts. Al Poontah, Anemoon en Okkie moeten gechipt worden. De verstrekkers van stambomen willen dat kitten-ouders gechipt zijn. Nouchka mag ook mee, om naar haar oog te laten kijken.
Het artsenmeisje haalt een boek met enge plaatjes van ogen, hondenogen ook nog, honden hebben ook dat derde ooglid. Nouchka lijkt op deze foto, maar haar oren zijn drie centimeter langer.

Oormijt heeft ze ook een beetje, daar krijgen we een zalfje voor. Geen spul voor het oog, we wachten even af of het niet vanzelf verdwijnt. Het chippen is in drie minuten gebeurd, probleemloos.

Tegen 16:00, A, Y en F verschijnen, vooral A en Y beginnen zich al aardig thuis te voelen. Iets na 16:00, Wietske en Rob uit Deventer komen naar Celeste kijken. Sneeuwuil werkt in één beweging A, Y en F de deur uit en W en R erin. W en R zijn Perzenliefhebbers, we zijn het zeer eens met hun mening over 'oude' en 'nieuwe' Perzen: de oude (linker foto) zijn de goede.
De nieuwe Perzen hebben vaak neus/traanbuisproblemen. Ze zouden fokkers van zoiets net zo plat moeten slaan als hun fokproduct.

Rob valt als een blok voor Maine Coons in het algemeen en voor Celeste in het bijzonder. Na een uur begint duidelijk te worden dat Wietske eigenlijk een katertje wil, zwart met witte voeten. Celeste laten ombouwen en overspuiten gaat ons te ver, ze mogen tot vrijdag denken of ze haar tòch willen.

18:00 Best aardige mensen, maar wat bleven ze lang zitten! Ik overweeg om een uurtarief in te stellen voor het zitten bij bezoekers. Het eerste halfuur gratis, maar daarna €0,50 per minuut.

dinsdag 4 september 2007, 06:13 lees reacties

En toch heb ik 'n ballon gezien. Uit Nunspeet?

Even naar Harderwijk, ik krijg alsnog een gebruiksaanwijzing voor mijn horloge. Ik heb vorige week al geschreven over de radiozender waarmee het gelijk gezet wordt. Nu kan het ding twee zenders ontvangen, eentje in Duitsland of eentje in Engeland. Als je naar Zanzibar gaat loopt het ding gewoon door, maar dan als simpel kwartshorloge.

Je moet instellen waar je woont. Ermelo kent het horloge niet, je hebt de keuze uit LON, BER of PAR. LON is natuurlijk Londen, dat kan je beter niet nemen want dan loopt je horloge een uur achter (of was het nou voor?) Ik vind het nogal grappig dat je zowel Berlijn als Parijs kan kiezen, dat zit er alleen maar in voor chauvinistische Duiters of Fransen. Mijn horloge staat op BER, daar maak ik toch maar PAR van...

Terug langs het Veluwemeer. De gewone toeristen zijn verdwenen maar er zijn wel honderd windsurfers. Moeten die niet werken? Het gaat enorm hard, bij deze windrichting stuiven ze op ongeveer een meter afstand langs het strand.

Nu eens even over Nouschka. Die was vanaf dag 1 niet helemaal OK, vanaf dag 2 aan het snotteren, met het derde ooglid voor een oog. Een oogzalfje helpt een beetje, veel eten helpt ook een beetje, het lijkt er op alsof Hetty niet veel zicht had op de hoeveelheden voedsel die de kittens binnenkregen.

Wat is het nu, dag 6? Het gaat wel wat beter, dat derde ooglid is soms helemaal onzichtbaar. Ook de acceptatie door de groep begint te komen, alleen Al Poontah wil nog wel eens een pets uitdelen. Het snot is nog niet helemaal weg, een groot wonder is het dat de andere zeven nog geen snot vertonen. Bidden helpt!

En voetballen (nee, met je voorpoten heet het handballen) dat kan ze fantastisch. De vijf coon-kittens tikken ook wel eens een balletje, maar Nouschka doet het tien keer sneller. Daarna gaat ze dan wel weer uren slapen...

Overigens had Mascha het goed: de derde van Bertzwerk is het origineel.

maandag 3 september 2007, 06:38 lees reacties

Op zondag komt er maar één meisje naar de poesjes kijken, eentje die we al langer kennen: Iris. Ze was zonder Auke naar de Menalda-dag. Haar conclusie: veel Menalda's zijn gek. Door een speling van het lot is in het voorvaderlijke slot nu het keramiekmuseum gevestigd, een rondleiding door dit museum was helaas niet te vermijden. Haar selectie van gek/niet gek kwam redelijk overeen met de onze.

Even snel een website voor Bert geknutseld. Omdat ik het plaatje van maar één schilderij had, heb ik er vijf bijgemaakt. Vraag voor de lezertjes: wat is het origineel? (Na een reactie van Bert heb ik er nog drie bij gezet. Het gaat dus om de eerste zes!)

Sneeuwuil stuurde prachtige foto's en een prachtige tekst naar kittentekoop (zoek naar bontgoed. Of zoek naar prijs, staat alleen bij die advertentie). Als Celeste nu niet wegvliegt weet ik het niet.
Al heel gauw belt een meneer uit Mijdrecht die het niet helemaal vertrouwt: hij vindt €500 te goedkoop. Hij heeft zelf een cattery, Dynacoons. Wij weten niet voor 100% of we hem wel vertrouwen.

Sneeuwuil maakte nog een prachtige foto:

...maar Crocus is al verkocht!

zondag 2 september 2007, 06:03 lees reacties

Laten we de meisjes van dag 1 A en B noemen. Dan hadden we op dag 2 A, Y en D. Nu is het dag 3, we wandelen even naar AH, zijn net terug dan zijn daar A, Y en E. Ja, nou je het zegt, D moest paardrijden. Steeds onverminderd enthousiast.

Vandaag is het Menalda-dag. Die wordt gehouden in Leeuwarden, vanwege de roots van de Menalda's. Leeuwarden, dat is ons net iets te ver, maar Iris gaat er wel heen. Waarschijnlijk brengt ze de nacht door in Suikervlied om de reis te onderbreken. Mogelijk gaat Auke mee. Een ongewisse toekomst, maar toch aanleiding om een flesje Palm en een flesje Bosbesbier in de Suikervliedse koelkast te leggen.

Zowel fiets als bier staan in de schuur, ik pak de twee gewenste flesjes en stop ze in de fietstas. Omdat de katten worden beziggehouden door A, Y en E kan ik uit de tuinpoort sluipen. Een dreigende lucht maar het regent niet, de temperatuur is ook goed, ik fiets naar Suikervlied. Daar laad ik de twee flesjes uit en merk pas dan dat ik twee Palmpjes heb. Nou, eentje in de koelkast en de andere weer in de fietstas, terug naar huis.

E

Ik kom binnen met het Palmpje in de hand, een van de elfjes, ik geloof dat het E was, zegt: "zo, een biertje erbij". Ik ben zo verbijsterd dat me geen passend antwoord invalt. Als de juiste biersoorten op de juiste plaats staan fiets ik nog een rondje door het bos.

Als ik terugkom zijn A, Y en E verdwenen. Sneeuwuil vertelt: "Een van de drie zei dat ze dorst had, ik zei daar is de kraan. Na een tijdje zei er nog een dat ze dorst had, ik zei weer daar is de kraan. Maar ze zeiden niet van water te houden waarop ik zei dat wij niets anders hadden, dat wij altijd water dronken. En dat ze maar thuis moesten gaan drinken als ze echt geen water wilden. Twee van de drie gingen werkelijk naar huis, kwamen even later weer terug. De derde dronk een glaasje water!"

17:00, in Harderwijk zijn hetelucht ballonnen, daar gaan A, Y en E naar toe. Ik vraag me af of dat opstijgen wel doorgaat, gezien de nog steeds dreigende lucht. Als ze opstijgen dan waaien ze wel deze kant uit.

19:00. Eén ballon gespot.


zaterdag 1 september 2007, 06:19 lees reacties

In het Hanengewei is de minimum leeftijd van de bewoners 65 jaar. Dwars op het Hanengewei staat de Wittenkamp, daar is de maximum leeftijd 65. Daar komen twee meisjes vandaan, 8 tot 10, die proberen aan Sneeuwuil een bosje langs de weg geplukte bloemen te verkopen. Tijdens de onderhandelingen valt ze de sluisdeur op, als blijkt dat daar katten achter wonen willen ze binnenkomen. Ze aaien alle katten, krijgen dan van Sneeuwuil ook nog alle dubbele kattenfoto's.

Dan verschijnt Dromdrosje en de meisjes vallen in katzwijm. (Opeens begrijp ik de eigenlijke betekenis van 'katzwijm'.) Na nog veel geaai vertrekken ze weer, de bloemen zijn intussen zo verlept dat ze besluiten die maar weg te gooien. Ze beloven wel weer terug te komen.

De volgende dag staat één van de twee weer voor de deur, maar ze heeft twee andere vriendinnen meegenomen. Het is dan 13:30, de kittens slapen. Sneeuwuil zegt dat ze beter om 16:30 kunnen komen omdat de kittens dan waarschijnlijk een adrenalinetop hebben. Ze zeggen dan tot 14:30 de beschikbare poezen te aaien, daarna te vertrekken en dan om 16:30 weer terug te komen...

Ik ga intussen enkele boodschappen doen. Naast Lidl worden huizen gebouwd, heel interessant om te zien. De binnenmuren zijn van een soort Durox blokken, in de fabriek gestempeld met het adres van de woning waarvoor ze bedoeld zijn. Ze passen dan ook precies, tot de schuine stukken voor het dak aan toe. Het dak komt ook als grote platen uit de fabriek, netjes glad en wit van binnen, dan piepschuim, dan de panlatten. Wel tragisch.

De noord- en de zuidplaat zitten aan elkaar vast met een stuk of vier scharnieren. Die worden samen opgehesen en dan opengevouwen: dak klaar. Nou ja, de dakpannen nog. En voor oost en west natuurlijk hetzelfde verhaal. Maar nu de tragedie.
Die scharnieren worden in de dakenfabriek in de 'open' stand aangebracht. Op de bouwplaats scharnieren ze dicht tot ongeveer 90°, die scharnieren denken dan: 'eindelijk, leven in de brouwerij', om vervolgens minstens een halve eeuw in die stand te blijven...

16:25, ze staan alledrie weer voor de deur, de kittens zijn wakker.

Je kunt een soortgelijke foto als die met Dromdrosje vinden bij Bontgoed, zoek Mila, ergens onderaan.
Ze moeten wel om 17:00 thuis zijn en ze zijn heel stipt, ook wel weer fijn.

Nog even naar augustus?