Een klacht van Iris over het kattenkleurding. Even gezocht naar een oplossing van het probleem, toen de gemakkelijke weg genomen: een vraag in de nieuwsgroep webontwerp gesteld. Binnen een half uur een heel goed antwoord.
Iris, het werkt nu met FireFox en zelfs met Opera!
Even naar Lidl, kip voor de kittens. Daar zie ik iets wat ik niet graag gemist had: inktvis in inktsaus. De kittens zijn weer verhuisd, nu in een lage mand op de grond. Ze blijven nog wel de meeste tijd als één kluit in die mand, maar ze zullen nu wel gauw de kamer gaan verkennen. Dan kunnen we weer testen of ze er tegen kunnen als je op ze gaat staan. De vorige nesten konden dat heel goed.
En over origami gesproken, meneer Wu is echt fantastisch. De zoon van het echtpaar dat Crocus wil hebben, die karateka, is zo'n Japan fanaat dat hij niet alleen de taal leert maar ook allerlei origami-kunst voortbrengt. Het echtpaar had omstreeks 1990 ook al veel katten, maar ze wilden wel een kerstboom. Probleem zijn dan de ballen, die zijn erg leuk om uit de boom te slaan. Het toen zesjarige zoontje origamide daarom de volledige boomversiering. Maar dat wilde zwijn is van meneer Wu.
maandag 30 juli 2007, 05:59 lees reacties
Even de tuin in om de regenmeter te bekijken. Een uur of vijf, de zon al tamelijk laag, een heel mooie vlieg zit heel mooi te poseren. Gauw weer naar binnen, de camera halen. Als ik terugkom is de vlieg natuurlijk weg. Ik neem drieentwintig foto's van andere insecten, maar het haalt niet bij die droomvlieg. Een vlieg is zelfs een slak, bovenin een rozenstruik. Zo'n halfverwilderde struik, met erg veel dorens, wat zoekt die slak daar nou?
Als ik nou maar geduld genoeg heb, dan moet het toch lukken om een prachtfoto te maken! De zon gaat eens een tijdje weg, maar met het mij voorgenomen geduld blijf ik wachten tot hij terugkomt. Dan gaat het ook nog eens regenen, daarover had ik me niets voorgenomen, naar binnen dus.
En dat allemaal omdat er zo weinig gebeurde. Ik verfijnde de kattengenetica nog een beetje, ik deed wat aan de organisatie van meerdere websites, allemaal dingen die wel veel tijd vreten maar die niet leuk zijn voor het log. O ja, ik zette ook nog vier filmpjes van Sneeuwuil bij bontgoed, die zijn wel leuk.
Veel later, 23:30 om precies te zijn. Ik mag Crocus zijn shot geven, het kattenmelkmengsel uit een injectiespuit. Het is de bedoeling dat hij tien cc binnenkrijgt, dat lukt niet helemaal. Een cc gaat er naast en de laatste cc wil hij niet, die spuit ik maar in z'n moeder. Ik weeg ongeveer 150 keer zoveel als hij, als ze mij bijna anderhalve liter melk naar binnen zouden gieten dan zou ik ook weigerachtig worden.
Die laatste vlieg zou goed zijn als hij wat scherper was...
zondag 29 juli 2007, 06:03 lees reacties
Als je per automobiel een reisje wilt maken op Zwarte Zaterdag dan kan ik de Markerwaarddijk aanbevelen. Soms is er even sprake van een filetje, maar dat filetje rijdt dan wel 100. Wij gingen naar Venhuizen, een heel klein dorpje in de buurt van Enkhuizen. Daar woont Hetty.
Hetty heeft iets tussen de tien en de twintig katten, kittens niet meegeteld. Allerlei soorten, bijvoorbeeld de staartloze Manx. Onder de kittens zijn een groot aantal Rexjes, wij hadden ons aangemeld voor een zwart poesje, dat gingen we nu bezichtigen.
Hetties huis is vroeger een slagerij geweest. Waar de winkeldeur was is nu glas tot aan de grond, als je aan komt lopen zie je al een enorm gewriemel van katjes. Ze hebben de winkel en alle aangrenzende ruimten tot woonhuis verbouwd, in feite is dat allemaal voor de katten. Ik hoorde achteraf van Sneeuwuil dat het er enorm stonk, maar ik merkte dat niet of nauwelijks. Tot we in de kamer kwamen waar de dekkater woont, daar rook zelfs ik dat het niet lentefris was.
Manx katten zijn leuk, ze willen graag geaaid worden. Die knobbel inplaats van een staart is wel even wennen bij het aaien. Er loopt daar zelfs een Manx mèt een staart rond, het schijnt onvoorspelbaar te zijn of nieuwe Manxjes een of geen staart krijgen.
Hetty vraagt, in tegenstelling tot de meeste mij bekende fokkers, geen handgeld. Ze wil geen poesje verkopen aan iemand die er alleen om het handgeld niet vanaf ziet. Mooi standpunt, overigens ook het onze, al is het bij ons meer de angst voor de administratieve handeling die erbij hoort. We gaan gauw weer naar huis, Crocus moet weer gevoed worden.
Thuis doen we voor de voordeur onze schoenen uit, binnenshuis al onze kleren. We schrobben de schoenzolen, de kleren gaan in de wasmachine. Hetty had iets teveel katjes met vieze oogjes. Wat we over ruim een maand moeten doen, als we ons Rexje gaan halen, weten we nog niet. Het dier in de wasmachine zou niet eens voldoende zijn om haar foute bacteriën kwijt te raken...
moeder en kind
zaterdag 28 juli 2007, 06:06 lees reacties
Via hard werken nog wat fouten uit het kattenkleurending gehaald. Fouten die alleen door insiders op het gebied van de kattengenetica worden opgemerkt, maar toch. En meteen maar het KMR rekending nog een beetje beter gemaakt. Dat verschil merkt helemaal niemand, zelfs de KMR consument niet.
Dan is er opeens een overval: Romke en Leonard op een Harley Davidson. Ze hebbn dat voertuig voor een dagje gehuurd, om eens te proberen. Ze hebben het plan een vacantie in de USA te gaan houden en ook daar een Harley te huren. Stijlvol is het wel.
Ze zijn al snel weer weg, er moet gereden worden. Goed weer, wel veel wind, maar daar schijnt een Harley van 350 kilo niet zoveel last van te hebben.
Er zijn minstens vijf soorten boeken:
We gaan naar Suikervlied, mutaties op boekengebied. Omdat ik ongeletterd ben is dat voor mij een mooie kans nog eens flink wat bomen uit te trekken. Sneeuwuil prepareert twee grote plastic tassen met boeken, dan gaan we naar Nunspeet. Om precies te zijn, de Kringloper.
Nunspeet heeft niet minder dan twee Kringlopers: de ene is met vacantie en de andere is verhuisd. Gelukkig niet zo ver: met die twee zware tassen haal ik de voordeur nog net. Een grote verzameling Christendames, een ervan is blij met de boeken. En dat terwijl ze hun eigen boeken met 50% korting aanbieden. Het valt me op dat er nog een zesde categorie boeken is: boeken die bij het oud papier kunnen.
De reden om helemaal naar Nunspeet te gaan is dat we daar niet zo vaak komen. Dat vermindert de kans dat we onze eigen boeken terugkopen. Op de terugweg nog even langs de apotheek. Sneeuwuil koopt een heel mooi verband voor haar linkerarm. Ze koopt er zelfs twee, maar die tweede is ook voor de linkerarm, die is dan ook aardig gewond. (In feite een meter rondgebreid verband voor €1,00)
Vroeger was het alleen Bereklauw, nu is het voornamelijk Okki. Deze dieren hebben de vreemde gewoonte om elke avond op Sneeuwuils linkerarm te gaan zuigen, waarbij ze die arm met beide handen vasthouden. Omdat ze dan geheel verdiept is in haar e-mail met kattenvriendinnen of met Marktplaatsvijandinnen merkt ze dat pas als het te laat is.
Diezelfde avond zien we dat het verband heel goed werkt. Vandaag, zaterdag, gaan we naar dat zwarte rexje kijken. Misschien dat het tweede stuk verband straks echt nodig is...
vrijdag 27 juli 2007, 06:36 lees reacties
Sneeuwuil heeft Miranda overtuigd dat die haar rexen eendagskuikens moet geven, maar ze blijkt zelf enige twijfels te hebben:
Als de drie liefhebsters hier ieder hun eigen kuiken op hebben, blijkt dat Poontah de twee pootjes heeft laten liggen. Maar geen nood: die knaagt Okkie nog even lekker op als toetje. Kunnen we nog wel blijven geloven in rexen???Wat zal ik zeggen...De foto maakt weer veel goed, dacht ik.
Antwoord van Miranda: (Guus en Hanna zijn Rexen)
Nou, ik heb gisteren ook een kilo van die kuikentjes gekocht.
Even laten ontdooien, en daarna in de ren gegooid, ik vind het doodeng, en durfde ze haast niet vast te pakken uit angst dat ze ineens zouden gaan leven!
Alsof die katten het in de gaten hadden, ik had het kattenluikje zo zodat ze niet naar binnen konden met hun prooi, en ik grasmaaien of mijn leven er van af hing, als ik maar niet hoefde te zien dat die schattige kuikentjes verorberd werden.
Helaas, mijn helden waren net zo bang als ik voor die kuikens, en zaten vanaf de bovenste plank in de ren te kijken of ze niet vanzelf weg zouden lopen.
Guus zat zelfs keihard aan het kattenluikje te krabben, wat natuurlijk naar binnen toe afgesloten was.
Oke, gras was gemaaid, en ik weer naar binnen, en het luikje geopend, en de kuikens 'vergeten'.
Later zat ik aan de koffie, de bel ging, en een vriendin stond voor de deur.
Wij lekker wat drinken,............en ineens komt Hanna de kamer binnen, met een kuiken in haar bek.
Ik gillen, Hanna laat verschrikt het kuiken vallen, en mijn vriendin komt niet meer bij van het lachen.
Met een plastic zakje het kuiken opgepakt, laat het van schrik nog een keer vallen, en dan maar in de kliko.
Vervolgens de hele handel uit de diepvries gehaald en alles in de kliko.
Nou, het verhaal van een stel helden, waarvan ik de grootste ben, nee, voor mij GEEN kuikens meer!
Zelf heb ik geen tijd om te schrijven, heb het veel te druk met de kattengenetica. Ik was zwaar aan het studeren maar vond toen gelukkig een tabel. Die heb ik verwerkt in mijn aanklikbare kattenparen. Het werkt, eindelijk.
Sneeuwuil zei meteen: er is geen tabby, zoals Anemoon! Terwijl we juist heel graag willen weten wat die nou voor kittens krijgt. Ik zal echt nog verder moeten zoeken...
donderdag 26 juli 2007, 06:04 lees reacties
Wat is het toch handig om een weblog bij te houden. Vooral als er niets gebeurt, dan is het kleinste feitje groot genoeg om vastgelegd te worden. Als je dan wilt weten wanneer we voor het laatst bij de dierenwinkel in Putten waren dan kan je dat met enkele muisklikken vinden. Marja: drie alinea's overslaan.
Vorige week donderdag dus. En we kregen eendagskuikens. Intussen weten we dat Rozepoot en Okki gek zijn op eendagskuikens en dat Al Poontah het erg leuk vindt om met een kuiken te gooien. De kuikens worden buiten, op het terras, verstrekt. De doelgroep rent het terras op zodra ze kans krijgen, de anderen negeren het verschijnsel. Het betekent wel dat er meer kuikens moeten komen.
Weer naar Putten, dus. In de dierenwinkel bevindt zich, achter de toonbank, een fraaie heer die ik daar al vaker aantrof. Hij meldt dat ze vroeger wel eendagskuikens hadden, maar dat de klanten er teveel van griezelden. Een heel vrolijk meisje weet wel dat de kuikens weer tot het assortiment behoren, zij draaft naar de diepvries. Ik vermoed dat al het personeel van de winkel uit familieleden bestaat, allemaal met zeer lichte neiging tot ADHD.
Het meisje komt terug met een kilo kuikens. Ze zitten in een plastic zak, ze stelt voor om ze in een extra tasje te doen zodat ze aan de blik van het winkelend publiek ontrokken zijn. Sneeuwuil zegt het belangrijker te vinden dat ze met haar warme handen de kuikens niet ontdooit, en die kuikens zien toch niets. Waarop het meisje zegt: "ze hebben wel de oogjes open!", zonder een milliseconde pauze. Heel goed, dat leren ze vast niet op het VMBO.
Ik werk verder aan de kattenkleuren bladzij. Technisch is het nu voor elkaar, maar ik weet lang niet genoeg van kattengenetica. Het is allemaal op het www te vinden, maar om het te begrijpen is wel een jaartje studie nodig. Wie het wil proberen, de eenvoudige combinaties van rood, zwart en schildpad geven de juiste resultaten, veel van de rest nog niet. Als alles geperfectioneerd is gaat het op bontgoed.eu.
woensdag 25 juli 2007, 06:22 lees reacties
Vandaag kunnen jullie het weblog beter overslaan, tenzij je een kitten hebt dat behoefte heeft aan dwangvoeding.
Als dat zo is, klik dan op het eerste grijze vlakje en vul het gewicht van het dier in. Klik daarna op zes, zeven of acht. De rest gaat vanzelf...
Sneeuwuil zit aldoor moeizaam te rekenen. Het aantal voedingen per dag varieert, en het gewicht van Crocus neemt steeds toe. Daar komt nog bij dat Bontje ook melk levert, die berekening op een tiende milliliter nauwkeurig is dus lichtelijk onzinnig.
Mijn volgende project betreft de kleuren van kittens. Ik heb al een nog niet helemaal werkend begin, maar je ziet wat de bedoeling is. En ja, rode poezen bestaan, maar schildpad katers niet.
Later toch nog maar even naar de braderie, waar niets van onze gading was, tot helemaal aan het eind, bij de kerk: oude boeken. Sneeuwuil koopt een Ciske de Rat verzameling om op Marktplaats te zetten. Daarna nog tien wuppies, samen voor €1,00. De katten houden erg van wuppies, hoewel deze een vlaggetje van de ABVA-KABO met zich meedragen. En katten zijn tamelijk rechts...
dinsdag 24 juli 2007, 06:07 lees reacties
Dat met die webcam, dat had ik natuurlijk een maand geleden heel rustig moeten uitzoeken. Nu zit ik naar de beste instellingen te zoeken terwijl er al kijkertjes kijken. Maar hij doet 't...
Spreuk van de dag: Liever 40 mm dan 40°
De hele dag bezig met bovengenoemde webcam en met het perfectioneren van de fotoalbums. Ze zijn nu heel aardig, maar jammer genoeg is daar niets van te zien voor de kijkertjes. Het is vooral voor mijzelf makkelijker, als Miranda weer met dertig foto's aan komt zetten. Daar een stuk of tien van kiezen, dat blijft net zo moeilijk. Ik bedoel, helemaal niet moeilijk als je er niet te zwaar aan tilt. Maar het daarna organiseren van het album, dat kan nu bijna automatisch.
Net te laat, Miranda haar kittens hebben allen het pand verlaten. De organisatie van het Bontgoed album was al tamelijk goed georganiseerd.
Jammer dat we niet in de binnenstad van Deventer wonen, dan had ik wel voor een week logstof. In de binnenstad van Ermelo hebben we dan wel een braderie, elke zomer-dinsdagavond, maar de bijbehorende voetbalclub ontbreekt helaas...
maandag 23 juli 2007, 11:35 lees reacties
De webcam staat aan, maar het is een zootje ongeregeld in die doos...
maandag 23 juli 2007, 06:27 lees reacties
Zondag, weinig geslapen, daarom nog even extra slapen van 11:00 tot 12:00. Ik droom dat Iris op bezoek gekomen is en dat ze bij Sneeuwuil zit te snikken. Van dat bezoek klopt niet, het snikken wel. Het laatste deel van Harry Potter...
Dan, 13:00, bezoek van Jolanda en Max uit Alkmaar. Ze komen Crocus en Chocotoff bewonderen.
Jo is een kennis van Sneeuwuil, opgedaan bij het handelen in boeken op Marktplaats. Er was veel correspondentie over boeken die op de een of andere manier afdwaalde naar correspondentie over poezen. Dat had een optie op Crocus tengevolge, en later ook nog een optie op Chocotoff.
Max was voor z'n pensioen bibliothecaris bij het Tropenmuseum, vandaar een grote belangstelling voor boeken. Nu is hij, als vrijwilliger, beheerder van een speeltuin. Op het terrein van die speeltuin staat onder meer een oud-papier container, zo'n heel grote zeecontainer. Daarin laat men uiteraard oud papier achter, waaronder soms hele dozen met boeken. Max haalt daar alle oude boeken uit, die Jo vervolgens op Marktplaats zet.
Kennelijk levert dat zoveel op dat ze wel voor €1000,00 katertjes kunnen kopen.
Chocotoff krijgt een andere naam: Valdesi, zie filmpje. We vragen ons af of die naam wel past bij de zeer gemoedelijke Chocotoff, maar de klant is koning. Een van de zoons, zie nog een filmpje, van Jo en Max is derde van NL in deze sport, vandaar.
Wat Crocus betreft, al dat gedoe met KMR lijkt wel te werken. Hij heeft de andere kittens nog niet ingehaald, wat gewicht betreft, maar z'n achterstand neemt niet meer toe. We denken nu dat hij het helemaal gaat maken, zerkjes en aanverwante koopwaren zijn afbesteld.
zondag 22 juli 2007, 06:02 lees reacties
52° 13'51.33" N, 5° 40'23.68" E, de Milligerweg, daar waar de bestrating overgaat in een zandpad. Of eigenlijk een veldje ernaast, zie Google Earth.
Ik fiets door het bos tussen Putten en Garderen, nogal een vage aanduiding want daar is heel veel bos. Ik neem modderpaadjes en mulle zandpaadjes, ik kom niemand tegen, perfect. Even een stukje verharde weg, dan kom ik op de Milligerweg. Bij het begin staat een bordje van doodloop, behalve voor fietsers, ideaal.
Ik passeer het bovenvermelde veldje. Als je echt met Google Earth gekeken had dan had je gezien dat daar de weg nog maar nauwelijks te herkennen is door de vele bomen, de bestrating eindigt echt. Op het veldje een tafel met twee kinderen, meisje ongeveer 8, jongen ongeveer 6. Zij nodigen mij uit om eens te bekijken wat ze op de tafel hebben uitgestald. Ik wordt verzocht iets aan te schaffen. "Of iets voor uw kinderen, als u die hebt", zegt het jongetje. "Of uw kleinkinderen", zegt het meisje. Die heeft mijn leeftijd wat beter ingeschat.
Jongensspeelgoed en meisjessnuisterijen. Ik informeer naar de prijs van een brandweerautootje: €0,25. Dat soort prijzen, daar hou ik wel van. Ik overhandig een munt van 20 en eentje van 5 eurocent aan het jongetje. Die vindt het zo vanzelfsprekend om wisselgeld te geven dat hij me de munt van 5 weer teruggeeft. Het meisje merkt op dat hij niet kan rekenen, daarna wil hij de 5 cent wel hebben.
Het meisje heeft minder aantrekkelijke waren, ik koop toch een tijgertje dat zowel een sleutelhanger als een poppenkastpopje is. Multifunctioneel dus, en ook voor €0,25. Ik merk op dat ze op een punt zitten waar weinig volk langskomt, ze bekennen dat ik de eerste klant ben (om 14:00 uur) "behalve Oma, maar die kocht niks, die gaf alleen maar geld".
Mijn fietstasje is overvol, ik pers mijn aankopen er bij. Ik wens ze goede zaken en ga verder. Na nog een tocht om Garderen, door Speuld en over de hei weer thuis. Daar merk ik pas dat ik de brandweerauto toch wat dieper in het tasje had moeten persen, hij is verdwenen. Maar de tijger is er nog!
zaterdag 21 juli 2007, 06:42 lees reacties
Dat is nou eens een goed plan. En dan meteen maar verplichte rollators voor oudere wandelaars.
De valhelm voor bromfietsers, de gordel voor autorijdenden, allemaal verplicht sinds we niet meer in God geloven. Hoog tijd om opnieuw tot het geloof te komen?
Een filmpje van een robot die leert om een helling op te lopen. Hij valt een paar keer, daarna lukt het: hij heeft 'geleerd'. Waar het me om gaat is dat ik bij mezelf constateer dat ik dat vallen zielig vind. En dat ik een beetje blij ben als het lukt! (New Scientist)
De regenradar doet weer moeilijk: hij laat maar twee plaatjes zien. Maar dat is voldoende om te besluiten maar even binnen te blijven. Zouden we over een uur naar Lidl kunnen lopen? Dat zegt 'ie niet!
NU gelezen, filmpje gekeken, wat nou weer eens?
Een goed boek lezen! Ik kreeg een verlaat verjaarscadeau: "De sublieme eenvoud van relativiteit", over de relativiteitstheorie. Een erg mooi boekje, ook mooi van uiterlijk. Einstein bedacht eerst (1905) de speciale, daarna de algemene (1915) relativiteitstheorie. De speciale theorie is voor gewone mensen redelijk te snappen, voor de algemene had zelfs Einstein nog tien jaar nodig.
Nou, ook nog even 'Metro' lezen, daarin staat dat er in de parken zoveel vogelspinnen, leguanen en gifslangen zijn. Die hebben we hier niet, hoop ik. We hebben wel 1 à 2 tropische vogels, in een boom bij de buren. De ene is een dik soort merel, de andere is onzichtbaar maar die kan prachtig fluiten. Als het er maar 1 is dan kan die fluiten met z'n bek dicht. We hebben lang met onze verrekijkers staan kijken, zonder precies te kunnen achterhalen wat er aan de hand is. Toen ging het iets te hard regenen.
vrijdag 20 juli 2007, 05:59 lees reacties
We gaan naar de dierenwinkel in Putten, voor Nutro. Op Diesel z'n menu stonden Nutro brokjes, die hebben voor ons het grote voordeel dat ze niet stinken. Ze hebben nog een groot voordeel: ze leveren veel minder werk op dan runderhart. Hoewel het tegen ons geloof is neigen we tot het overschakelen op dit voer.
Een nadeel van Nutro is dat het in Ermelo niet te krijgen is. Dat is ook een voordeel; een reden om naar Putten te gaan, waar we toch graag komen voor de Kringloper. De Puttense dierenwinkel heeft erg veel soorten dierenvoer, het Nutro-vak is een van de kleinere.
Sneeuwuil probeert uit te rekenen wat de kiloprijs is voor de verschillende verpakkingen. Er komt een klein mannetje op haar af, waarschijnlijk meneer van Dijk himself. Als hij hoort wat Sneeuwuils probleem is rent hij meteen weg om een rekenmachine te halen. Wat er precies uit alle berekeningen komt ontgaat me, maar de conclusie is dat grote verpakkingen voordeliger zijn dan kleine. Niet een echt verrassend resultaat.
Meneer van Dijk begint alle andere soorten voer in z'n winkel af te kraken. Dat horen wij graag, wij lezen elkaar ook altijd verpakkingen voor waarop staat dat er 75% vocht in een product zit. Soms zit ergens 10% vers vlees in, maar dat verse vlees bestaat zelf voor een groot deel uit vocht. Allemaal heel duur water.
Het gesprek komt op eendagskuikens. Die leverde van Dijk aan het kattenvrouwtje. Ik dacht dat ze dood was, maar nee. De andere dochter van van Dijk loopt stage in een Harderwijks bejaardenhuis en kwam daar het kattenvrouwtje tegen. Zonder katten...
Sneeuwuil meldt dat haar Heilige Birmaan bij voorkeur brokjes eet. Van Dijk antwoordt dat hij z'n vrouw een Ragdoll cadeau gegeven heeft. (Kerst of Sint, dat moet ik even navragen.) Je moet wel weten dat een Ragdoll een kat is die zo slap is als een lappenpop, lijkt nogal op een H.B. Dromdrosje heeft dat slappe ook, terwijl ze toch heel goed kan rennen en springen.
De andere dochter, terwijl ik de ene dochter nog niet genoemd had. Die kenden we al van een vorig bezoek. Ze had toen een lang en enthousiast verhaal, net zoals haar vader nu. Verhaal waarover, dat weet ik niet meer. Ze merkt op dat ik met twee soorten kattenvoer in mijn armpjes precies in balans ben. (Klopt.) Vader zegt dan dat hij het gesprek zo leuk vond dat hij ons een kilootje kuikens cadeau wil doen. Zo kunnen we proberen wie ze wil eten. (Anemoon, Al Poontah en Okki kennen dit verschijnsel nog niet)
Tenslotte gaan we naar de scharrelslager. Sneeuwuil brengt hem de slag toe dat we gaan afkicken van het runder- c.q. lamshart. Hij draagt het als een man.
Wat Crocus betreft, hij doet het een beetje. We gaan maandag beslissen of we verder gaan met proberen. Mocht het niks worden dan heeft van Dijk ook daar iets voor...
donderdag 19 juli 2007, 06:29 lees reacties
Ik moet nodig eens een eindje fietsen. Want a) heb ik al dagen niet gefietst en b) wil ik iets te schrijven hebben waar geen katten in voorkomen. Goed weer, maar opeens één donderslag. Sneeuwuil vraagt me op de regenradar te kijken, dat kan weer. Hij was een paar dagen van slag, nu zegt hij dat het over een uur toch wel eens heel hard zou kunnen onweren.
Ik ga dan maar met onze gemotoriseerde Kooi van Faraday naar Suikervlied, om daar, tussen de buien door, eens flink wat bomen uit te trekken. Daar aangekomen blijkt het daar zeer onlangs flink geregend te hebben, een bui die de regenradar miste.
Dat met die grote ijzelschade, wanneer was dat? 2003 misschien? Er zijn toen twee laurierkersen gespleten. De ene heb ik met een spanband weer in z'n model gebracht, de andere zo gelaten. De takken die de grond raakten zijn gaan wortelen, waardoor er wel erg veel laurierkers ontstond. Ik haal flink wat weg. Ik trek nog veel meer groeisels uit die niet aan de voorschriften voldoen.
Bramen, in Zundert trok ik minstens 100 m2 bramen uit. Ik bedoel, ik maakte minstens 100 m2 oppervlakkig vrij van braamstruiken. Die branden goed, toen kon dat nog, grote afvalvuren stoken. Hier is er niet genoeg voor een vuur, maar alles bij elkaar wel drie kruiwagens vol. Maar regenen, dat doet het niet. Onweren al helemaal niet. De vernieuwde regenradar doet het wel, maar ze zullen toch geen plaatjes van vorig jaar gebruiken?
Bij Suikervlied hoort een grasmaaier. Die maaide niet of nauwelijks, maar na betere afstelling van het ondermes maaide hij wel. Na een proefje heb ik daar nooit meer gemaaid. Het gras heeft zich gedeeltelijk door mos vervangen, heel mooi, niets meer aan doen. Een ander deel is erg lang gras, veel te lang voor de grasmaaier. Een zeis, die zou ik moeten hebben.
Weer thuis, wel bewolking maar geen regen c.q. onweer. Omdat ik nou toch in de snoeistand sta ook nog maar een struik uit de achtertuin aldaar. En takken, en een deel van de overdosis zonnebloemen. Dan moet ik helaas stoppen: de groene container is vol.
woensdag 18 juli 2007, 06:10 lees reacties
Jannie, je weet wel, die Oude Dame Uit Ede Zonder Internet wil een door ons te leveren zwart poesje. Helemaal zwart dus, die hebben we niet. Daarom wil ze nu een zo zwart mogelijk door ons te leveren poesje. Ik moet foto's afdrukken, zodat Jannie een klein beetje weet waarover ze praat. Om de kleuren zo goed mogelijk te krijgen, dat is nog een heel gedoe. Het lukt me om iets te produceren wat aan Sneeuwuils strenge eisen voldoet.
Een ander probleem is de koopster van Crocus. Het ziet er naar uit dat ze ook nog een broer van Crocus wil hebben (Chocotoff). Waarschijnlijk wil ze ook nog een Crocusvervanger, indien C. mocht sneuvelen. En Lisa heeft ook al een keus gemaakt, wat dan overblijft is nog maar één diertje wat vast niet zwart genoeg is. Sneeuwuil probeert Jannie om te praten, zodat ze een kind van Al Poontah kiest. Voor het gemak nemen we aan dat die roze Diesel zwarte kinderen kan maken, terwijl nog niet eens zeker is of hij wat dan ook kan maken.
Als ik goed ben ingelicht gaan we zaterdag naar dat zwarte rexje kijken, zondag komen de Crocuskijkers hier. Druk, druk, druk...
Verder uren bezig geweest met de techniek van een fotoalbum. Die techniek, wat er in het binnenste van de computer gebeurt, dat is nou erg mooi. Jammer genoeg zie je daar niets van, ook de werking van het album is niet merkbaar anders. (Die foto's is een keuze uit vijfendertig stuks, allemaal betreffende het afhalen van een katertje van Schiphol en de introductie van dit katertje in het huis van Miranda. Ze stuurt de hele fotozooi, laat dan helemaal aan mij over wat ik er mee doe. Nou, dat albumpje dus. Heel vreemd, maar wel leuk dat ik precies mag doen waar ik zin in heb.)
dinsdag 17 juli 2007, 06:22 lees reacties
Crocus lijkt lichtelijk aan de diarree te zijn. Moeilijk te constateren, want Bontje likt alles op wat uit haar kittens komt, zoals te doen gebruikelijk bij kattenmoeders. Crocus groeit maar nauwelijks. De echte dierenarts, Daan, zegt door de telefoon dat die diarree wel door de koffiemelk zal komen. Hij denkt ook dat er wel iets anders mis is als Crocus zo weinig in moedermelk ziet.
Daan verkoopt een soort kittenmelk die Crocus niet vreet, zie 12 juli. Sneeuwuil weet van andere fokkers dat er zoiets als KMR bstaat, maar wat is dat en waar haal je dat?
KMR is makkelijk, Kitten Milk Replacement. Google vindt geen leverancier hier in de buurt, maar misschien heeft Yvonne wat.
Dat heeft ze inderdaad, maar ze heeft ook kittens met problemen, ze houdt haar KMR zelf. Ze weet wel waar je het kan krijgen, bij "Animal Care", daar kocht ze bijna de hele voorraad. Gelukkig hoef je niet helemaal naar Engeland, Animal Care is een dierenartsencentrum in Ermelo. En inderdaad, die hebben nog één blikje. We kopen het, hoewel het bijna €10 kost, 82% water, voldoende voor drie dagen.
Crocus blijkt dit spul wel lekker te vinden. Nu gaan we naar Harderwijk, daar heeft Animal Care nog een vestiging. Die heeft KMR in poedervorm, dat is nogal wat voordeliger. We hebben nu genoeg om Crocus weken lang te kunnen voederen, als hij daar behoefte aan zou hebben. Daan deed een beetje somber over Crocus 'n toekomst...
Zo krijg je de dag wel om. Tussendoor nog een helicopterreparatie, maar daarover schreef ik al bij de reacties.
maandag 16 juli 2007, 06:21 lees reacties
Zondag zou het zo erg warm worden, daarom vroeg een rondje fietsen. Het blijkt dat ik niet de enige ben met die gedachte. Veel van die fietsen met dikke banden op het fietspad, berijders met valhelmen. Gauw het eerste zandpad in, daar kom ik nog maar drie dikke banden rijders tegen.
Net als de P.C. Hoofttractor wordt de dikke bandenfiets gekocht om z'n uitstraling, niet om er ongebaande wegen mee in te slaan. Komt mij wel goed uit.
Zo'n uur of twee, nog steeds niet erg warm, ik haal Iris uit Suikervlied. Met het autootje, ze heeft nogal veel bagage, Auke doet ergens iets anders. We bekijken dertien poezen. (7+1+5=13) Diesel doet het niet meer, Anemoon zou nog wel willen. Crocus lijkt wel een beetje bij z'n moeder te drinken maar hij krijgt ook nog koffiemelk.
Een uur of vijf, het begint nu pas echt warm te worden. Er vallen wat dikke druppels warm water. Nog wat later, Auke haalt Iris, wij proberen Diesel in de tas te stoppen waarin hij naar ons toe reisde. Dat lukt niet erg, hij mag in een kooi uit onze grote verzameling kattenkooien.
Een uur of acht, we rijden met de airco op volle kracht naar Ede. Twee grote katten en twee kleine hondjes vinden het wel interessant om Diesel weer te zien. Sneeuwuil en Jeanine doen de administratie, je moet erg veel documenten invullen bij zo'n dekking. Als dat voor mensen ook moest zou het met de bevolkingsgroei snel zijn afgelopen.
We snellen weer naar huis, de A30 heb je op zondagavond helemaal voor je zelf. Thuis zetten we de deuren van de bruidssuite zo ver mogelijk open om de katerlucht kwijt te raken. Dat lukt beter dan ik durfde hopen, vooral na het verwijderen van alle textiel is de stank zo goed als verdwenen. Erg fris is het niet, maar dat komt door het erg warme nachtweer.
00:30, ik ga in het niet meer stinkende kamertje slapen, in m'n 'echte' bed liggen nog steeds vijf kittens met hun moeder. Als Crocus geen nachtelijke bijvoeding meer nodig heeft kan die kattengroep naar voornoemd kamertje, kan ik weer eens in m'n eigen bed...
Okki & heli filmpje
zondag 15 juli 2007, 06:30 lees reacties
Ik fiets zaterdagmorgen al om 05:50 een rondje langs de schapen en Het Roode Koper in de hoop allerlei bijzondere dieren te zien. Eenhoorns en zo. De schapen zijn nog in de stal, ik zie alleen maar konijnen. En een hardloopster, die is zo ver van het dichtstbijzijnde huis dat ze wel om 05:30 gestart moet zijn.
Thuis, gauw het log bijwerken, de kittens bewonderen, Sneeuwuil spreken, Diesel aaien, Okki uitlachen. Dan weer naar Suikervlied, nog een uurtje slapen. Daarna de Suikervloer vegen en alle gebruikte koffiepads weggooien: Iris en Auke komen dit weekeinde.
Ik las gisteren op dit log hoe gelukkig je kan worden van een druppel olie. Nou wil het linkerdeurslot van de Fiësta al vier maanden niet meer. Als je de sleutel in de rechterdeur omdraait dan gaat op magische wijze de linkerdeur ook 'van slot'. Het is dus geen groot probleem, maar het is wel fnuikend voor je instapstijl.
De spuitbus met siliconenolie heeft een heel dun buisje waar hij door spuit. Dat buisje kan je vrij diep in het slot steken. Twee seconden spuiten en het slot werkt soepeler dan ooit te voren. Dat had ik vier maanden eerder moeten doen. Ik ben nu nog iets gelukkiger dan gisteren, maar toch ook ongelukkig omdat ik dit briljante idee niet eerder had.
Ik ben het helemaal eens met minister Vogelaar. Tradities gebaseerd op de God van Abraham zijn voor mij allemaal even waardevol. Zie ook 26 juni.
Leonard is er opeens, met zijn motorrijwiel. Behalve dat heeft hij ook het gisteren in de reacties genoemde helicoptertje bij zich. De katten vinden het een erg leuk ding, ze vragen mij er ook eentje aan te schaffen. Zo staan we opeens 10 minuten voor sluitingstijd in de speelgoedwinkel. Die blijkt een vrij grote keus in helicopters te hebben, maar ik wil zo'n kleintje en zelfs dat hebben ze. Wel iets duurder dan in Amsterdam, maar daarheen voor sluitingstijd, dat lukt niet.
Best moeilijk een rondje door de kamer te vliegen, Leonard kan het, ik (nog) niet. En dit lukt helemaal niet
zaterdag 14 juli 2007, 07:01 lees reacties
Crocus heeft een injectiespuit van 2 cc zo leeg, we moeten er een van 5 cc hebben. (zie foto donderdag j.l.) Die spuiten hebben een merkwaardige eigenschap: ze zijn spotgoedkoop. De 5 cc spuit kost €0,25, inclusief steriele verpakking!
Diesel is ook zo ongeveer leeg, er gebeurt weinig meer op paringsgebied. Toch moeten we goed oppassen: Okki is zeer luidruchtig krols. Een Diesel/Okki combinatie zou wel eens het einde van Okki kunnen betekenen.
Soms kan je van een kleinigheid erg gelukkig worden. Twee kleinigheden in dit geval: het slot van de voordeur en de standaard van de fiets. Het slot van de voordeur wil nog wel draaien, maar het wil de sleutel bijna niet meer loslaten. De standaard van de fiets is heel goed maar hij wil maar moeizaam in- en uitklappen.
Ik heb wel drie spuitbusjes met siliconenolie. Begin van de week spoot ik een wolkje van die olie in het deurslot, sindsdien maak je voor je plezier de deur open. En bij het schoonmaken van mijn fiets bekeek ik de standaard wat beter, een pen en een gat waar best een druppeltje gewone olie tussen zou kunnen. Dat druppeltje voegde ik toe, sindsdien klap je voor je plezier de standaard uit en weer in.
Ik zet m'n fiets op z'n standaard voor de deur, maak dan de deur open. Het is bijna teveel voor een mens.
We keken naar The Great Global Warming Swindle. Interessant, maar ik had de Swindle Swindle al bekeken. De KRO toonde de Swindle, liet die vertoning volgen door een discussie die niet zo heel erg uit de verf kwam.
Merkwaardig is de toon van de discussie op het internet. Het is alsof je creationisten tegen evolutionisten hoort. Helaas is de uitkomst van de discussie nogal belangrijk: moeten de dijken echt hoger? Zo ja, hoeveel hoger? Ik noem maar wat...
vrijdag 13 juli 2007, 06:39 lees reacties
Telefoon van Anja. Die zit in Frankrijk bij een telefoon, met een computer. Ze kan dus internetten, ze heeft de voorlopige versie van haar site bekeken en goedgekeurd. Jullie mogen hier even meekijken.
Dan telefoon van Lisa, Anja's dochter. Ze komt naar Ermelo om een kitten te kiezen. Welke het geworden is weet ik niet, ik ken ze toch niet uit elkaar. Behalve die ene rooie dan.
Zelfs qua Rooie is er veel verwarring: soms bedoelen we daar Crocus mee, soms Diesel. Crocus weegt nu 153 gram, ik vrees dat Sneeuwuil minstens 153 gram is afgevallen.
Diesel zal ook wel afvallen: hij eet bijna niets en hij maakt zich erg druk.
Volgende morgen, 06:15, een vos, net buiten de Toverberg. Dan, bijna in de bebouwde kom van Ermelo, drie wilde zwijnen. Twee gewone, zwijnkleurige, eentje als een bonte koe. Dat had ik niet eerder gezien, ze waren te snel voor een foto.
Thuis, een brief uit Spanje. Leuke postzegel van €0,58, keurige brief, mooie envelop, het geheel schat ik op wel €0,70. Volgens de brief heb ik in een loterij €615,810.00 gewonnen. Dat ze . en , verwisseld hebben geeft te denken: is het nou ruim een half miljoen of maar een half duizend eurootjes? Er is een formulier bij dat ik moet invullen en terugfaxen. Faxen, dat kan ik niet en e-mail, daar doen ze niet aan. Nou, hou dat geld dan maar...
E-mail spam kan ik begrijpen: het kost bijna niks, elke respons is winst. Maar hier, als er 1 van de 1000 geadresseerden reageert heb je al €700,00 uitgegeven. Hoe de afzender dat terug wil verdienen is me niet duidelijk. Volgens Google is het niks nieuws.
Maar de postzegel is het begin van mijn verzameling!
donderdag 12 juli 2007, 07:01 lees reacties
Al om 06:00 fiets ik door het bos, net buiten de Toverberg. Een eenzaam zwijn kruist met veel gedruis mijn pad, dat inspireert me om verder het bos in te gaan. Een enkel druppeltje regen, dat mag niet hinderen. Ik droom al van de unieke zwijnenfoto's die ik straks ga maken.
Dan begint het wat serieuzer te regenen. Zwijnenfoto's, zijn die er nog niet genoeg? Ik laat het bos het bos en fiets naar huis. Een minuut na dit besluit stopt de regen. Zou God niet willen dat ik zwijnen fotografeer?
Voor de derde keer met Crocus naar de dierenarts, voor de derde keer een andere arts. Crocus heeft moeite met moedermelk en met het speciale kittenmengsel. Deze dierenarts, Annemiek, suggereert koffiemelk gemengd met gewone volle melk: dat drinkt hij achter elkaar op! We hebben de neiging een Friesche Vlag uit te steken.
Moeilijk te zien wat je ziet. Die rooie, dat is wel duidelijk, is wel wat kleiner dan de rest. Hij weegt nog geen 140 gram, de rest is al boven de 200 (per persoon). Maar hij drinkt. Zou Sneeuwuil de hele nacht doorgaan met voeren, twaalf weken lang? Ik kan haar wel om de twee uur bellen, vanuit Suikervlied...
Ander nieuws. Ons triootje, Diesel en de twee meiden, begint echt de slag te pakken te krijgen. Als alles raak zou zijn krijgen we straks twee nesten, elk met minstens tien kittens.
Laatste nieuws, 07:00: Crocus is 10 gram aangekomen. We hadden al een afspraak voor een vierde dierenarts, die afspraak wordt afgezegd!
Voor de liefhebbers: Dawkins reageert op Sloan Wilson.
woensdag 11 juli 2007, 06:41 lees reacties
Simon heeft z'n dreigement van een week geleden waargemaakt. Tot 07:05 geen internet op 10 juli! En dus ook geen e-mail, waardoor berichten over "Die in Zug, Schweiz ansaessige Firma IHP Phoenix Biocycle Holding AG (WKN: A0ML2L / ISIN: CH0029543631) ist im Bereich Umweltschutz (Entwicklung, Erwerb, Betrieb, Verkauf und Lizenzierung von Muellverwertungstechnologien) taetig." moesten wachten. Bijna niet te verdragen.
HARDERWIJK - De politie heeft zondag op de Schoenmakerstraat in Harderwijk een 42 - jarige inwoner uit Utrecht en een 21 - jarige inwoner uit Bilthoven aangehouden op verdenking van diefstal van een knuffelbeest.
De knuffel werd die middag gestolen uit de souvenirwinkel van het Dolfinarium. Agenten konden op aanwijzingen van een getuige de 21-jarige verdachte op bovengenoemde locatie aanhouden. Tegen beiden wordt proces-verbaal opgemaakt
Ook de Stentor was onbereikbaar, dit bericht zag ik pas om 07:15. 'Heterdaad', dan zou het Dolfinarium dus in de Schoenmakerstraat staan. Kan wel zo zijn, maar dan is het zaterdagnacht verplaatst.
We zijn niet helemaal gelukkig met de vorderingen van Crocus. Dus weer even naar de dierenarts. Een dag eerder konden ze zijn bezoek niet zo snel administratief verwerken, nu wel. Een dubbele rekening, we zijn op het ergste voorbereid. Blijkt maar 2 x €7,50 te kosten. Dat ze de tarieven aanpassen aan de maat van de patiënt hebben we nog niet eerder gemerkt.
We waren al iets gelukkiger met de vorderingen van Diesel. Het leek er op dat hij Al Poontah al gedekt had, nu weten we bijna zeker dat ook Anemoon gedekt is. Zou dat nou door de valeriaan komen of is Diesel alleen maar een trage starter?
Ik was niet gelukkig met de hoeveelheid neerslag. Overal in het land wateroverlast, hagelstenen als duiveneieren, zelfs waterhozen. Hier bijna niks, maar vandaag ging het beter. Ik fietste met stralend weer over de hei, kwam de schaapskudde tegen. Maakte panorama, met 'andere' herderin. (wel even scrollen als je d'r wil zien!) Toen naar Suikervlied om even te slapen. Daar werd ik wakker van een enorm onweer, wat erg dat ik daar geen regenmeter heb! Na tien minuten scheen de zon weer, gauw naar huis.
Op 500 meter van dat huis begon er weer een bui. Niet zo heel veel druppels, maar wel heel erg grote. Toen het echt begon had ik net de voordeur bereikt. De katten vinden de regen niet zo erg, donder en bliksem wel. Anemoon ving tussen het dekken en het hagelen door ook nog even een vogel. Sensatie genoeg dus.
Ook Crocus lijkt het nu beter te doen. De koopster wil hem op verzoek van haar huisgenoten anders noemen. Zelf heeft ze de e-mail naam Koalatandje...
dinsdag 10 juli 2007, 06:35 lees reacties
Crocus groeit niet. Hij had twee dagen eerder een bloedend wondje, dat lijkt nu wel een beetje ontstoken. Even naar de dierenarts, hij mag tussen twee afspraken door. De dierenarts geeft een anti-bioticum en een pijnstiller, van allebei ongeveer een druppel. Dan geeft hij nog een suikeroplossing, wel vier cc, wat heel veel is als je zelf maar zo'n 140 cc bent (alsof ze bij jou ongeveer twee liter inspuiten). Hij lijkt goed te reageren.
(Dat moet ook, want er is al een klant voor hem!)
Vannacht zes uur slaap, ik wil nog een uur (zoals te doen gebruikelijk). Ik fiets naar Suikervlied, een paar druppels regen nemen toe tot een echte bui, ik kom tamelijk nat aan. Nu kan ik mooi alles een uurtje te drogen hangen!
Mooi zonnig, ruim een uur later. Hoe zou het met dat huisje aan de Grieteweg zijn? Dat huisje van 21 juni j.l? Ik fiets door het bos, even een omweggetje om te zien of het er nog staat. Zo ja, dan koop ik een staatslot.
Nou ja, het staat er nog wel, maar het bord van de makelaar is verdwenen, na drie weken al! Zielman zegt het zelf: verkocht. Toch te traag gereageerd...
Thuis. Diesel, Al Poontah en Anemoon zitten met z'n drieën in een commune. Soms worden de andere katten opgehokt, dan mogen ze met z'n drieën naar buiten. Diesel heeft in Ede alleen een geheel bestraat binnenplaatsje, die vindt het wel leuk om door een tuin te lopen. De dames tonen wel enige belangstelling voor hem, hij ook wel voor de dames maar er gebeurt erg weinig. En eten doet hij ook maar nauwelijks.
Telefonisch overleg met Jeanine. Die doet valeriaankorrels door Diesel z'n eten, dat schijnt, anders dan je zou denken, stimulerend te werken. Met die korrels moet je de drie katten inwrijven, zodat ze zin in elkaar krijgen. De twee mogelijke lokale valeriaanwinkels hebben geen korrels, wel tinctuur. De winkeldame heeft een vriendin en die doet altijd een druppeltje tinctuur op zoiets als een nieuwe krabpaal. Nou, krabpalen weet men hier zonder bewustzijnsverruimende middelen wel te vinden, maar ik ben toch overtuigd. Tinctuur dus.
Diesel wordt erg opgewonden van een druppeltje, de dames vinden het ook niet verkeerd. Nou maar hopen dat het beoogde effect niet uitblijft. Als Al Poontah en Anemoon onder de valeriaan een lesbische relatie beginnen dan kan Diesel het wel schudden...
Even niet over katten: Youtube over slimme vogels.
maandag 9 juli 2007, 06:49 lees reacties
Die Tier-Spezi AG (WKN: A0LB1T ISIN CH0027339107) mit Sitz in der Schweiz, gewinnt ganz schoen rasch immer mehr Positionen. Das Unternehmen entwickelt sich rapide, man bekommt immer neue Auftraege, die Verkaeufe wachsen kontinuierlich, das Unternehmen blickt in die Zukunft mit Sicherheit. Die Werbungsaktion ist im vollen Gange. Immer mehr Leute erfahren die letzten Nachrichten ueber die Taetigkeit der Firma , und ueber den Aufstieg ihrer Aktien auf der Boerse. Die Tier-Spezi AG mit Sitz in der Schweiz ist die EINZIGE boersennotierte Gesellschaft, die ihre Produkte ausschliesslich ueber das Internet vertreibt, damit Sie die Zeit fuer ihre Familienangehoerigen, fuer Erholung und Spass sparen koennen.
Dagelijks krijg ik talloos vele mails over de Tier-Spezi, soms van andere afzenders. Maar bestaat die Tier-Spezi wel? Ja, deze wel, maar die heeft geen Sitz in der Schweiz. In Frankfurt kennen ze dit aandeel. Als je iets verder graaft zie je dat het Duitse bedrijf toch wel hetzelfde is als het Zwitserse.
De tijd die je spaart omdat je niet naar de dierenwinkel hoeft kan je voor "ihre Familienangehoerigen, fuer Erholung und Spass sparen". Fijn dat ze dat zo precies specificeren. Maar ze vergeten de uren dat je op de postbode zit te wachten.
De mail is netjes ondertekend:
Het werkt heel eenvoudig: Nora zoekt een aandeel wat weinig waard is, koopt daarvan 1000 stuks. Dan gaat ze spammen, er zijn toch wat internettertjes die erin stappen, de koers stijgt 10 cent. Gauw verkopen, dan heeft ze €100 verdiend.
Het lijkt erop alsof iedereen deze truc nu wel kent, de koers stijgt niet. (Waarom de koers zo dramatisch gezakt is snap ik niet echt.) Heel fijn, Nora blijft met haar waardeloze aandelen zitten. Niet zo erg voor haar, want ze bestaat niet eens. Dat Gesellschaft overigens ook niet.
Probleempje. Anja heeft mij al het 'artwork' voor een site toegestuurd, ik heb daar een echt werkende site van gemaakt. Maar soms heb ik een kleurtje of een vormpje zelf bedacht. Nou zou ik willen weten wat ze daarvan vindt, maar ze is drie weken in de Franse regen gaan zitten! Wat nu?
En dat allemaal terwijl ik het toch al zo druk heb met de kattensites...
zondag 8 juli 2007, 07:00 lees reacties
Ik beheer twee kattensites, die van Miranda en die van Sneeuwuil. Vooral Miranda bezorgde me veel werk, omdat ze drie nesten tegelijk had. Daardoor wordt je wel steeds handiger in het bijwerken van zo'n site. Erg makkelijk van Miranda is ook dat ze alles prachtig vind wat ik doe.
De site van Sneeuwuil zit technisch iets anders in elkaar. Mooier, maar, zoals gezegd, anders. Dat betekent dat ik nu wel een uur nodig had om uit te vinden hoe dat ook al weer werkte. Bekijk het resultaat op de 'kittens' bladzij. Daar komen nu dus elke week vijf aanklikbare fotootjes bij.
Het mooie van dat uur studie is nou weer dat ik het voor nog een site kan gebruiken. Anja werkt aan een project van de gemeente Arnhem, daarbij hoort een website. Ik maak het technische gedeelte van die site. Kortom, ik heb het erg druk. Als die slome Diesel er in slaagt zowel Anemoon als Poontah te dekken dan heb ik het over twee maanden nog véél drukker...
Nacht. Bontje met haar kittens ligt in mijn bed. Diesel met Anemoon ligt in mijn backupbed. Ik wijk uit naar mijn backuphuisje. Het is heel leuk om 's nachts door het bos te fietsen, er zit best goed licht op het fietsje. Alleen, die dynamo, wat maakt die een pestherrie. Een naafdynamo, dat is de grote mode in dit millenium, niet zo simpel om die te monteren...
Op Suikervlied zit ook best goed licht. Het gaat automatisch aan als je in de buurt komt, heel handig om het voordeurslot te vinden. Soms gaat het midden in de nacht 'vanzelf' aan, dan moet er een warmbloedig dier in de buurt zijn. Ik spring dan uit bed om dat dier te zien, maar dat lukt nooit. De automaat uitschakelen en de hele nacht met de camera voor het raam gaan zitten? Nee, ik kan beter de automaat de camera laten bedienen en dan de volgende morgen genieten van de gemaakte prachtfoto's!
zaterdag 7 juli 2007, 06:56 lees reacties
Jeanine, eigenares van kater Diesel, uit Ede, kwam vannacht thuis van een reisje naar Frankrijk. Toch had ze wel zin om Diesel te brengen, dat gebeurde. Nu zit Diesel met Anemoon in het zijkamertje. Anemoon heeft meer belangstelling voor hem dan hij voor haar. Soms mag Al Poontah er bij, maar die ziet er weinig in.
We hadden het plan om Anemoon naar Ede te brengen, dat zou de volkshuisvesting alhier wat eenvoudiger maken. Maar in Ede was plotseling een bouwprojekt losgebarsten. Dat maakte zoveel lawaai dat Jeanine vreesde dat haar diesel niet zou willen starten. Hier is het doodstil, maar Diesel lijkt ook wel een beetje doodstil...
In onze slaapkamer ligt Bontje nog steeds niet te bevallen. Daar heeft ze zoveel attributen bij nodig dat mijn bed niet meer voor menselijk gebruik beschikbaar is.
Lag moet ik zeggen. Tegen zes uur 's avonds kwam de eerste, tegen achten waren er vijf. Vier nogal zwart, de laatste helemaal rood.
Het lijken er drie, maar het zijn er echt vijf. Meestal tel je er eentje teveel, dan heb je een poot meegeteld.
Ik heb de nacht in Suikervlied doorgebracht...
vrijdag 6 juli 2007, 06:30 lees reacties
Vorig jaar fietste ik via een klein paadje van de Hierdense beek naar Hierden. Nu wil ik dat in omgekeerde richting doen, maar ik neem het verkeerde weggetje. Het loopt dood tussen vage stukjes weiland. Ik stop voor een slok water, zie dan dat de fietscomputer zegt dat ik 8 km/uur rijd. Ik sta naast een schrikdraad hek, kennelijk werkt dat, hoewel het weiland onbewoond is. En het werkt een fractie sneller dan het schrikdraad om onze tuin!
Terug, een andere weg, nu de goede. Betonklinkers, later heel oude straatsteentjes, nog later een karrespoor. Dan blijft er van de twee sporen nog maar één over, op dat punt stop ik voor nog een slok water. Ik wordt ingehaald door een fietser die mij aanspreekt. Hij wilde eerst langs die weg (om het bijbehorende armgebaar uit te leggen zou ik een kaart van de omgeving nodig hebben. Hij bedoelt een landbouwweg vanuit Hierden) maar toen zag hij mij fietsen en dacht: "als die meneer daar langs kan dan kan ik dat ook". Nu twijfelt hij, het pad is zo overgroeid dat het lijkt op te houden. Ik geef hem de raad het toch maar te proberen. Dan zegt hij eigenlijk een ander pad te zoeken, maar dat hij het niet kan vinden.
Hij heeft geluk: ten eerste omdat hij me niet als rolmodel nam toen ik het doodlopende weggetje koos. Ten tweede omdat ik weet waar dat andere pad is: 'er niet'. Zie 16 mei. Hij gaat tevreden verder, ik denk nog twee minuten over nòg een slok water. Na het paadje de Hierdense Beek, zie foto. Daarna bos, hei, bos, thuis.
Bontje doet aldoor alsof ze gaat bevallen. Ze kan kiezen tussen een mand of een doos, met oude kranten. Die kiest ze ook wel geruime tijd maar dan loopt ze toch weer rond met haar dikke lijf. Het lijkt wel alsof er acht kittens in zitten, maar ze komen er niet uit. We haalden haar 5 mei terug van haar reisje naar 't Harde. Nu is het 6 juli, 62 dagen later. Ergens in de week voor 5 mei is ze gedekt, dat is nu wel zeker, maar wanneer precies? Nu, vrijdagmorgen, 7:00, is er nog niks...
Nog een probleem: is Anemoon nou krols of niet? Moet ze naar Diesel, in Ede, of niet? Moet Diesel hier komen, of niet? Is het een goed idee om Diesel met Anemeoon en Al Poontah in Suikervlied op te sluiten en dan te zien wat er gebeurt, of niet? De problemen van de wereld zijn piepklein vergeleken bij die van ons...
donderdag 5 juli 2007, 06:05 lees reacties
Erg lang, engelstalig, over/tegen Dawkins. Heel interessant. Nou even wat anders:
Islam, daar heb ik wel eens van gehoord, maar dslam? MPSD, dat weet ik: Militair-Psychologische en Sociologische Dienst, dus zal dslam wel iets met terrorisme te maken hebben. Team mpk, ook dat nog, en ze gaan het internet kapot maken.
Niet zo heel erg kapot, maar een kwartiertje. En die supervisor komt me bekend voor, is vast geen oosterse arts. Toch ga ik maar wat postduiven trainen. (Anemoon wilde me helpen, ze ving een vogel. Helaas was het geen postduif en nog helazer deed de vogel het niet meer zo goed. Dat schiet niet op.) Andere oplossing: kijk op 10 juli naar deze bladzij!
En nu hebben we alweer de Ronde van Ermelo. Net als de Tour de France, maar dan hier, door onze straat. Ik wilde een foto nemen van het punt van die paardenfoto. En dan die paarden langzaam laten overgaan in wielrenners. Maar het gaat niet door: de paarden gingen met de klok mee, de wielrenners er tegenin. Ik zou het hele peloton andersom kunnen photshoppen, iets teveel werk voor een te mager resultaat.
En dan nog de canon. In den beginne vond ik dat gedoe met die canon een beetje onzinnig, maar zoals hij nu is samengesteld denk ik er wat positiever over.
De lagere school heeft mij een enorme afkeer van geschiedenis bezorgd. We hadden jaartallenboekjes, daarin werd aan elk jaartal een tekst gekoppeld. Een tekst van één tot vier woorden, zonder enige samenhang met andere teksten of jaartallen. Je moest dat uit je hoofd leren, gelukkig heb ik dàt nooit gedaan.
woensdag 4 juli 2007, 06:19 lees reacties
Ik soldeer zeven draadjes aan een klein stekkertje. Ik soldeer het andere einde van die zeven draadjes aan een nog veel kleiner stekkertje. Ik sluit de Psion aan op de 'grote' computer: niks. Ik meet de verbinding door, alles is volgens voorschrift. Ik probeer het nog eens, natuurlijk weer niks.
Veertig jaar geleden sloot ik computer-achtige apparaten op elkaar aan. Met een iets groter familielid van de eerst genoemde stekker. Soms moest je de draadjes aan pennetje 2 en pennetje 3 met elkaar verwisselen om de boel te laten werken. Zou dat hier, heel misschien, dat voorschrift zal toch wel kloppen?
Ik verwissel de draadjes aan pennetje 2 en 3 en het werkt! De ontwikkelingen op computergebied mogen snel gaan, sommige dingen blijven altijd hetzelfde.
Links een fiets, getekend op de Psion. Heel leuk, je tekent met een stiftje direct op het scherm! Rechts dezelfde fiets, na vervoer via de zeven draadjes.
Ik geef toe dat ik het met photoshop gemakkelijk zou kunnen faken. Ik verklaar bij deze plechtig dat ik dat niet gedaan heb.
Nu we het toch over fietsen hebben, als ik mijn fiets in de schuur zet dan zegt de fietscomputer dat ik 5.7 km/uur rij. Ik wilde het ding al kwaad naar Lidl terugbrengen, tot ik opeens een helder ogenblik had.
5700 meter per uur, dat delen door 3600, dan heb je meters per seconde. 5700/3600=1,58333333 De omtrek van het wiel is 1953 millimeter, zie 21 juni. 1953/1583=1,23373342, omtrek/meters per seconde=aantal omwentelingen per seconde. De fietscomputer denkt dat het voorwiel iets meer dan één omwenteling per seconde maakt.
Zijn jullie daar nog? Het verschijnsel doet zich alleen voor als de fiets midden in de schuur staat. Midden op de schuurmuur zit het schrikdraadapparaat. De fietscomputer staat braaf de schokken te tellen die het schrikdraadapparaat zo graag zou uitdelen, iets meer dan één per seconde...
Super de Boer is plotseling in de bodemloze put van Laurus verdwenen. Net zo plotseling is op dezelfde plaats (naast Lidl) Supercoop verschenen. Ze openden dinsdag, we gaan even kijken.
Een bezoekertje van Suikervlied klaagde over het ontbreken van een DVD-speler aldaar. Supercoop heeft zo'n ding, voor €29,95. We coopen hem, we zijn toch met het autootje vanwege alle kattengrit. Ik breng de DVD-speler naar Suikervlied, om te zien of hij wel met de antieke tv wil communiceren. Met het autootje, hij past niet in de fietstas.
Hij doet 't, maar de batterijtjes voor de afstandbediening zijn overleden. Naar huis, ik blijk zowaar twee van die batterijtjes te hebben. Het is even wat beter weer, dus nog maar ENS, nu met de fiets. De afstandbediening doet het nu ook.
Het bezoekertje moet nog maar eens terugkomen. Met z'n DVD's.
dinsdag 3 juli 2007, 06:08 lees reacties
Als die paarden je bekend voorkomen, dan klopt dat: j.l. zondag mochten ze in het log. Ze zorgden voor veel sensatie, die in de Stentor beschreven wordt.
Wij merkten niets...
(maar kennelijk heeft het de landelijke kranten ook gehaald, zie de reacties)
Verder is er niets te melden, of het zou moeten zijn dat ik heel lang heb zitten prutsen om een kabel voor de Psion te maken. Ik hoopte dat Bontje voor wat vermeldenswaards zou zorgen door acht jongen te werpen maar ze wacht nog even.
Een kattenkennis van Sneeuwuil droeg iets bij: een zwart rex poesje, te koop. Sneeuwuil wil het hebben...
De foto van het pasgeboren mormel is gemaakt door de fokster terwijl ze met Miranda zat te bellen. Al die kattenfoksters, een grote bende met als enig doel: zoveel mogelijk katten in ons huis. Uitstekend, als ze er een groter huis bij doen.
Nu zet ik over mijn +1.50 brilletje een +3.00 bril. Samen maakt dat 4.50, net sterk genoeg om verder te gaan met prutsen aan de Psionkabel.
maandag 2 juli 2007, 06:06 lees reacties
Sneeuwuil heeft de komkommer geoogst, op advies van de MUA, na telefonisch contact. De vraag is hoeveel dagen we daarvan kunnen eten. Niet geweldig veel, vrees ik, maar de plant draagt nog een aantal komkommer-beginnetjes. Er is dus hoop...
Het wordt toch nog fietsweer, Sneeuwuil stuurt me langs de blauwe bessen kwekerij.
Die blijkt al een week open te zijn, maar natuurlijk niet op Zondagh.
De weg ernaar toe, via Groevenbeek, is enorm modderig. Sommige plassen kan je ontwijken, soms is het gemakkelijker er dwars door heen te rijden. Als je bijtijds terugschakelt gaat dat best. Alleen de laatste plas, die was heel wat dieper dan ik verwachtte, links zit ik tot m'n enkel in de modder, rechts tot m'n knie.
Verder, via Putten, bos, de schapen, nog wat bos, naar Suikervlied. Ik neem de tuinslang om zowel mijzelf als de fiets schoon te spuiten. De slang explodeert een beetje waardoor ik veel natter wordt dan de bedoeling was. Het is intussen echt warm geworden, nat worden is geen probleem. Ik geef de schoongespoten fietsketting wat olie uit de Suikervliedse oliespuit. Dan weer naar huis, we verwachten Iris & Auke.
Die zijn er al, door een wijziging in hun plannen. We eten de komkommer, Sneeuwuil snijdt hem heel behendig in de lengte in vieren. I&A vinden 'm niet te vreten, ik vind zijn structuur wel aardig. Deze komkommer moet het echt van zijn sympathieke voorkomen hebben.
We bespreken "The God Delusion", wat vooral voor Auke ein gefundenes Fressen is.
Sneeuwuil houdt erg van boeken met platen van Doré. Mooi hoor, maar ik maak die dingen zelf wel.
zondag 1 juli 2007, 06:01 lees reacties
Ik tik op mijn laatst verworven Psion. Die is in alle richtingen iets groter dan de vorige, daardoor kan je er echt lekker op tikken. Ik wil dit in m'n log gebruiken, als jullie niks zien dan is het niet gelukt om al dit tiksel in m'n echte computer te krijgen
De tocht naar Dronten maakte ik al vaker, maar nog nooit met de Tomtom die de kortste weg wijst. Smalle polderweggetjes, die honderden jaren oud lijken, doodstil. Een groot bos, je ziet niet dat de oudste boom nog geen 50 is. Enorm veel enorme windmolens om je eraan te herinneren dat je in de Flevopolder bent.
Deze psionverkoper woont op de Beiersgulden, dat is in de Geldbuurt. De gemeente Dronten heeft munten waarvan nog nooit iemand gehoord heeft gebruikt als straatnamen. Google Maps voor nog meer voorbeelden.
Albertijn 20, dat lijkt me vragen om misverstanden.
Dat stukje op de grijze ondergrond tikte ik op de Psion. Zoals je ziet lukt het om dat tiksel de wereld in te sturen. Op deze Psion kan je veel beter tekenen en ook die tekening wil wel gebruikt worden in de echte computer. Nou nog iets interessants tekenen.
De Psion werd geleverd zonder gebruiksaanwijzing, ik ben daarom de rest van de dag bezig geweest met het doorgronden van alle kunstjes die hij kan. Gelukkig gebeurde er buiten nog iets, anders zou ik door blijven gaan over de innerlijke roerselen van het ding.
De jaarlijkse ringrijderij. Het eigenlijke ringrijden gebeurt een paar straten verder. Omdat er geen parkeerplaats is voor alle deelnemers blijven die rondjes rijden. Leuk als ze voor de tweede keer langs komen maar na de twintigste keer heb je het echt wel gezien.
Nou komt er opeens een heel klein paardje langs, het trekt een heel klein wagentje, die zag ik nog niet eerder. Jammer dat ik te lui ben om de camera te pakken.
21:00, de paarden zijn klaar, het veegwagentje rijdt de route ook twee keer...
Nog even naar juni?