ga naar juni
dinsdag 26 april 2016, 08:04 lees reacties
Ooit verhuisde ik van Amsterdam naar Schiedam, wanneer was dat? Ellen is in Schiedam geboren, wanneer was dàt? 1938, volgens Wikipedia. (Ellen scheelt één dag met Beatrix.) Kortom, ik was twee, jaar was 1937. Volgende verhuizing, Schiedam naar Naarden, gedoe met school, moet ongeveer 1947 geweest zijn. Ik weet nog van alles uit die tien jaar.
Wij woonden op nummer 18 in de Nassau Dillenburgstraat. Op nummer 16 woonde notaris Fons Blaisse met vrouw Til. Later vervangen door Riens en Truus van Kinderen. Nr. 20: To Boterenbrood. Om de hoek, Stadhouderslaan 76: juffrouw Bitter. Daarnaast, 78: Melchers, jeneverstoker.
Overburen op 15: Han en Annie Zeilstra, apothers. Nr 17 of 19: Gelissen, NSB-er, z'n dochter Ankie was bang voor kikkers. Nr 9: Irene Persijn, leuk meisje maar wel twee jaar te oud voor mij. Ik kan nog minstens tien adressen zo beschrijven, bijvoorbeeld Anna van Burenstraat 15, Annekee Stokvis, precies de goede leeftijd maar haar moeder hield ons scherp in de gaten.
Ik bedoel maar, met mijn lange termijngeheugen is niet veel mis
Ik kijk in mijn boekenkast en vind een boek waarvan ik de buitenkant goed ken. Ik kijk er eens in en concludeer dat het ongelezen bleef. Het is uitgegeven in 2011, ik weet niet meer hoe ik er aan gekomen ben, ik vermoed gekocht. Sneeuwuil gelooft dat niet, "jij koopt nooit een boek", ja, wel, "bij de Kringloper". Maar voor de Kringloper is het boek te nieuw. Sneeuwuil vermoedt dat ik het van Marja gekregen heb. Dat moet in mijn log te vinden zijn!
Zoeken op de computer gaat heel gemakkelijk alleen moet je eerst het juiste zoekprogramma vinden. Als ik dat eenmaal heb (kfind, werkt alleen met Linux) dan vind ik inderdaad het boek, met de herkomst. Citaat:
donderdag 18 augustus 2011, 22:56
Ellen speelde mij zeer terloops een boek toe van een mij bekende schrijver. Dat dacht ik, Jonathan Foer, daarvan heb ik een boek. Bij nader inzien blijkt het van Joshua te zijn, het jongere broertje van Jonathan. Joshua komt als journalist in aanraking met mensen die aan een geheugenwedstrijd meedoen. Het meest opvallend van die deelnemers is dat ze allemaal zeggen "dit kan jij ook". Joshua besluit dat dan maar eens te proberen en na enige oefening wint hij in 2006 de geheugenwedstrijd. Behalve deze prestatie kan hij ook nog schrijven, dat boek dus!
Ik las dus een kleine vijf jaar geleden een boek over geheugentraing: "Moonwalking with Einstein". Het heeft niet geholpen...
zondag 10 april 2016, 11:09 lees reacties
Sneeuwuil heeft een katvrije vitrine met allerlei snuisterijen. Ze had al twee zoutkristallen met een lampje er in om een en ander te verlichten. Ze schafte zich nog vier van die kristallen aan, met eveneens lampjes er in. Die lampjes zijn zogenaamde schakelbordlampjes, 15 Watt per stuk. 6x15=90, de vitrine wordt opgewarmd met 90 Watt. Buiten beeld, vlak naast de vitrine, bevindt zich de thermostaat van de centrale verwarming. Die denkt dat het 25° is, de kachel gaat uit. Lekker zuinig maar wel een beetje koud in de kamer.
Oplossing: led lampen. Kleine led lampen, ze moeten wel in het gat van een centimeter of drie passen. Niet te vinden in Ermelo maar wel in China. Ik bestel er zes van 4 Watt per stuk, samen voor €12,48. Chinezen houden van gratis verzenden, meestal duurt dat wel een week of zes. Ik bestelde ze op 23 maart, op 1 april waren ze er al!
Probleem: ze zijn wel heel erg wit, we prutsen wat met rode folie, dat maakt ze weer te rood.
Naast de afgebeelde vitrine bevindt zich nog een kleinere vitrine. De leverancier van de zoutkristallen deed er nog vier kleinere lampjes bij. Daar zit één led in, geen temperatuurprobleem dus. Wel een ander probleem: de led is glashelder maar geeft diep rood licht, veel te rood. Ik bestel bij een andere Chinees tien witte leds, minder dan tien wil hij niet leveren. Het tiental kost samen één Euro, en ja, weer gratis verzenden, en ja, ook die zijn er al.
Ik stelde mij een Chinese stad voor met allerlei bedrijfjes. Op een plein midden in die stad staat een grote container. Alle bedrijfjes gooien hun bestellingen richting Europa in die container. Als de container vol is gaat hij op een boot die de goedkoopste route neemt, helemaal om Kaap de Goede Hoop. Dat verklaarde de lange levertijd.
Maar ze komen echt per luchtpost. Van die ene Euro moet ook nog een bubbeltjes envelop betaald worden. En van Schiphol naar hier, doet PostNL het ook voor niks? Onbegrijpelijk.
Volgende probleem: ook die witte leds zijn te wit. Sneeuwuil koopt glasverf en mengt de goede kleur. Dat wordt mooi, in de grote vitrine moeten de onderste lampen nog een laagje krijgen. Laatste probleem: gaten boren in de kleine vitrine voor het elektriek. We hebben het er maar druk mee
nog even naar maart?
