Hoe vond je Safran Foer? Ik vond hem leuk. Het mooiste verhaal over geheugen vind ik "Der Mensch erscheint im Holozän" van de Zwitserse architect en auteur Max Frisch.
Frisch, fris, opfrissen. Een juweeltje van 150 bladzijden. Oude man woont alleen in huisje in de bergen, en prikt allerlei briefjes aan de muur met weetjes die hij niet verloren wil laten gaan. Bijvoorbeeld de constructie van de gulden snede met behulp van een lineaal en een passer.

Jouw tweede alinea vond ik ook heel leuk. We want more!

Ik weet niet meer of je dat geheugenboek van Marja of van mij kreeg, Frank. Ik weet nog wel dat ik het las en dat ik het heel leuk vond, maar bij mij heeft het dus kennelijk ook geen vruchten afgeworpen.

Over je Schiedamse vriendinnetjes gesproken: ik herinner me Trudy Nierop, haar moeder tante Do en haar vader die brandweerman was. Ze hadden een speelgoedkast waarvan één plank vol met ballen lag.

Het is ook nog mogelijk dat iedereen in de war is en dat je het boek van Auke en mij hebt. Auke las het en vond het erg interessant. Wij wilden dat ook allemaal gaan doen, die geheugentraining. Is niet gebeurd. Want al kan iedereen het, het kost wel een boel tijd.

Wie van de zusjes herinnert zich nou nog wel wie van jullie twee Frank dat boek schonk? Ik herinner me dat het geheel onverwacht uit engeland werd gestuurd per post, en door toedoen van Marja, en Frank schreef dus in dat Log van 2011 dat het van Ellen kwam. Vergiste hij zich toen, of vergist mijn herinnering zich nu?

Zo'n truuk dacht ik ook eens te doen met de halogeenlampjes in de afzuigert. Mooie ledlampjes besteld uit dat zelfde dorp met precies het juiste voetje voor de halogeenfittinkies. Aangesloten, prachtig licht, warmwit notabene, echterr na een paar uur hadden ze er geen zin meer in, vermoord door de grofstoffelijke trafo uit de afzuigert. Zelfde truuk nog een keer uitgehaald maar nu subtiele trafo mee besteld, weer prachtig licht en het doet het nog steeds!

Met vriendelijke groet
*Simon Roscam Abbing*