naar oktober

maandag 22 september 2014, 19:34 lees reacties

zondag. Bezoek van Iris, lopend. Haar auto heeft ze een halve kilometer achter zich gelaten, bij de laadpaal. Na een lunch, voornamelijk bestaande uit appelgebak, verwacht ze dat de auto wel in staat zal zijn ons naar De Steeg te brengen.

In de voormalige R.K. kerk aldaar wordt een concert gegeven door het duo Aeolus. De helft van dat duo is Anja, vandaar. (De andere helft, ik moet even op mijn papiertje kijken, ene Jos. Maar fluiten, dat kan ze!)

Iris probeert in De Steeg een laadpaal te vinden, maar er is iets mis met de paal. Hij rijdt erg fijn, die auto, geruisloos. Maar de accutechnologie moet nog wat stappen vooruit maken, het is de vraag of we ooit nog thuiskomen...

Hier zijn ze nog aan het inspelen. Wij lopen door het kerkje want daar is tegelijkertijd een Carmiggelt tentoonstelling. Carmiggelt bracht veel vacanties door in De Steeg, schreef daar ook over. Die met de gele jas, dat is Sneeuwuil. En ik dacht altijd dat het die Katze was, even in het woordenboek kijken.

Sneeuwuil weet bijna alles van Carmiggelt, toch zijn er nog wat onbekende feitjes. Het valt op dat Renate nauwelijks mee mag doen, maar die zal wel nooit in De Steeg geweest zijn.

Het concert begint, het duo blijkt een trio. Na muziek is er een man die iets voordraagt, proza en/of poëzie. Klinkt niet opwindend maar hij doet het heel goed.

Hier zien wij twee bezoekers, met daartussen de voordrager Willem Mooijman. Tien jaar ouder dan ik en nog helemaal bij de tijd.

Anja en Jos zijn het niet altijd eens over het repertoire, Jos wil nieuwer dan Anja. Maar Anja speelt solo 'La chanson des vieux amants', iets wat ik ken, Brel, 1967. Heel leuk, concert en voordracht maar kan het een volgende keer in Harderwijk? Daar hebben ze vast ook wel een leegstaande kerk.

Na het concert gaan we naar Duiven, bij Ikea aldaar staat een snellaadpaal. Duiven, de geboorteplaats van moederpoes Bontje!
'Snelladen' heet het, maar het duurt een half uur. Daarna rijden we onbezorgd naar Ermelo. Iris rijdt nog iets verder, die paal op een halve kilometer van ons huis. Een diner, daarna is de auto voldoende geladen om de snellaadpaal in Utrecht te halen. De elektrische auto, ideaal als je van een avontuurlijk leven houdt...

maandag. Ik moet om 09:15 opdraven voor de rijbewijskeuring, Sneeuwuil wil mee, naar 'De Roef' in Harderwijk.

De Roef is een soort van buurthuis, in een heel treurige buurt. Een winkelcentrumpje dat er beschimmeld uitziet, daarnaast steekt de Roef nog redelijk fris af. Maar binnen is het een donkerbruine onbeschrijfelijkheid. Keurig onderhouden, dat wel.

We moeten in Zaal 9 zijn, maar daar is niemand. We zijn een kwartier te vroeg maar om precies 09:15 is er nog niemand. Een vriendelijke functionaris van de Roef weet te melden dat de dokter wel vaker te laat komt. Om 09:40 nog steeds niemand, ook geen andere klanten, we geven het op.

Toevallig weet ik dat er in Ermelo ook zo'n keuring is, in een gebouw bij de ijsbaan Wel €5,00 duurder. De ijsbaan weet ik te vinden, al heet hij in dit seizoen kanovijver. Maar het gebouw, 'de Baanveger' geheten? Sneeuwuil weet iemand te vinden die de topografische details van Ermelo beter kent dan wij, 'dat gebouw, maar dan aan de andere kant'. In dat gebouw weet men ons te vertellen dat de keuring die namiddag plaats vindt.

Telefoon, het lukt om een afspraak te maken om 15:40. Nog meer telefoon, een dame probeert een nieuwe afspraak in De Roef te maken, de dokter had pech met haar auto. Maar nul andere klanten, klopt dat wel? Maar geen afspraak in H.

Naar de Baanveger, qua functie gelijk aan de Roef maar veel vrolijker. Er zitten ongeveer 40 bejaarden te kaarten, ongeveer 10 bejaarden zijn aan het biljarten, ideale plek voor gerontofielen.
Ik moet bij een tafeltje met leesvoer gaan zitten. Daarop het blad Geron. Een verontrustend artikel maar alleen zichtbaar voor abonnees (en bezoekers van de Baanveger.) Gelukkig is het oud nieuws, het komt hierop neer:

Ik heb dan wel een rijbewijs maar ik heb zelfs de lagere school niet afgemaakt. Ik had al lang dood moeten zijn.

De afspraak in E. klopt, de dokter vindt mij OK. Jammer, niet nog meer logstof...

dinsdag 16 september 2014, 17:34 lees reacties

Roosje Beugeltas-Muzikant

Amsterdam, 29 september 1879
Oisterwijk, 11 maart 1956

De naam wist ik nog, de zerk is mijn verzinsel, de rest is een bijdrage van Google. Ze ligt op een begraafplaatsje in Oisterwijk waar ook een voormoeder Holleman van Sneeuwuil ligt, vandaar dat we er ooit (1970?) eens gingen kijken. Roosje kwam opeens in mijn herinnering na het ontdekken van Anna van Andel.

Het heet uitgehakt, zo'n tekst, maar eigenlijk is het ingehakt. Wat je uithakt is afval. Vroeger, toen alles beter was, was dat anders:

Jes-25-8: Anna werd niet oud maar niks aan de hand.

Kijk eens wat ze vroeger met uithakken bedoelden, die tekst lijkt wel op de zerk te liggen. Ik was hier een dag eerder, zonder camera. Vandaag leek het licht tegen te vallen maar toen ik de foto maakte was er opeens een fraai strijklicht, Gods hand uiteraard. Veldwijk was en is een grote psychiatrische instelling, gelegen in een groot park, ongeveer 1 km². Ik wandelde zoveel mogelijk langs de buitenste rand, dat is meer een bos. Op een afgelegen hoekje van het park/bos vond ik dit (niet meer gebruikte) begraafplaatsje. Er moet nog een begraafplaatsje zijn, nog niet gevonden.
Ze hebben zelfs een website: www.begraafplaatsenveldwijk.nl

Verder fietsen, ik kom langs een perceel met vrije-uitloop-kippen. Een groot perceel, 200x300 meter volgens Google Maps. De foto toont maar een klein stukje:

Je hoort dierenbeschermers al een aantal jaren zeggen dat een kip, in sommige situaties, maar de ruimte van één A4-tje heeft. Toevallig weet ik dat dat 16 kippen per vierkante meter betekent. Daar vooraan bij het hek, een stuk van iets meer dan een meter, iets minder dan een halve meter diep. Daar zitten achttien kippen als ik het goed zie. Dat zou meer dan 32 kippen per m² zijn. Die kippen hebben 60000 m² tot hun beschikking maar ze hebben genoeg aan een A5-je...

Nog verder, een nog mooier voorbeeld van kippen-op-een-kluitje maar ik ben te lui om de camera te pakken. Een bospad, komt uit op een verharde weg in Putten. Daar rijdt net de auto van Google Streetview. Even later, als ik net weer een bospad in ga, nog eens op de foto. (Thuis even kijken naar Streetview: die weg hadden ze al, bomen zonder blaadjes. Zouden ze voor elk seizoen een andere reeks foto's gaan gebruiken?)

Nee, lees dit niet. Het is alleen maar een notitie voor mijzelf, zodat ik niet vergeet omstreeks 1 maart m'n telefoon te gebruiken.
Als je het toch leest Google dan eens op "N52.28237,E5.650665". Ik zat op het terras van Suikervlied en probeerde het Beertje, je weet wel, dat GPS ding. Fout is minder dan drie meter!

zaterdag 13 september 2014, 16:07 lees reacties

De klok van Suikervlied stond stil, minstens een maand geleden. Nieuw batterijtje, hij staat nog net zo stil. Conclusie: kapot.
We kijken bij alle Kringlopers naar net zo'n klok, is er niet. Maar ik heb nog een uurwerkje, ooit uit een klok gesloopt die niet voldeed aan de hoge eisen die aan zijn uiterlijk gesteld werden.
Uurwerkje omwisselen is niet moeilijk, maar de wijzers passen niet. Het gat in de grote wijzer is 5 mm, moet 5,05 mm zijn. Ik vijl heel voorzichtig, hij past. Net zo'n procedure voor de kleine wijzer. Het lukt me niet om de secondewijzer passend te krijgen, we doen het wel zonder.
Klok naar Suikervlied, ik een paar dagen later naar Suikervlied, klok loopt twee uur voor. Dat kan niet, zitten de wijzers niet goed vast? Ik verstel de wijzers, ze lijken wèl vast te zitten. Ik zet de klok maar weer gelijk en vertrek.

Weken later, vandaag om precies te zijn, weer naar Suikervlied, de klok loopt perfect. Conclusie: zou ik me bij de eerste gelijkzetting twee uur vergist hebben? Dementerend?

Klokkijken is moeilijk, maar een mooie stand kan ik onthouden. 456, gisteren werd ik om 04:56 wakker. 432, vandaag om 04:32. Zo mooi, dat kan niet waar zijn maar dat is het wel!

Het is fietsweer maar dat is te algemeen bekend. Ik ben met het autootje naar Suikervlied om een wandeling te maken over de hei en door het bos.

Een jaar of vijf geleden is die berk omgewaaid. Ik bewonder de boswachter die de zelfbeheersing had om 'm gewoon te laten liggen. Mooie zandweg, niet befietsbaar. Vroeger kwam je hier nog wel eens een tank tegen maar die zijn allemaal verkocht.

vrijdag 12 september 2014, 17:20 lees reacties

Jaren geleden had vooral Sneeuwuil bemoeienis met een buitenlandse meneer die een boek aan het schrijven was. Ik weet z'n naam nog, ik weet dat ik over hem gelogd heb maar ik kan hem nergens vinden. Te goed geanonimiseerd, het toeval helpt, ik vind de afkorting MUA.

29 jan '07 21 feb '07 03 mrt '07 april

Aanleiding tot de zoektocht is de telefoon: de meneer meldt dat er, na zeven jaar, een uitgever voor z'n boek is. En niet de minste, Querido. Het wordt wel 2015 voor het boek verschijnt, zou de schrijver nog steeds anoniem willen blijven? Hij wil onze namen in een voorwoord vermelden, worden we eindelijk toch nog beroemd.

Een mail van Google. Die blijkt mij te kennen:

Toch wel een geruststellende gedachte dat ze me niet zo heel goed kennen. Ik kan al minstens vijfenzestig jaar solderen. Nee, niet aanklikbaar, die mail was voor mij.

Ik vind nog steeds onbekende paden. Een pad in de buurt van het Hulshorster Zand, ziet er goed uit. Na een kilometer wordt het een beetje zanderig, na nog een kilometer is het puur zand. Het Hulshorster Zand, de naam zegt het al. Fietsen is onmogelijk, ik sleep mijn rijwiel en mijzelve door het zand. Daar links, dat lijkt wel een pad. Nee, toch niet, het eindigt bij de afgebeelde boom. Weer terug naar het zand.
Mij fiets heeft een knopje. Als je dat indrukt gaat het motortje draaien, ook als er niemand op de fiets zit. Dat werkt goed, iets te goed, ik moet rennen om de fiets bij te houden. Heel fijn, zwaar werk maar je komt hier echt niemand tegen...

zaterdag 6 september 2014, 17:09 lees reacties

Ik kom wel graag in m'n schuurtje. De poezen komen er ook graag, daarover verschillen we van mening. Het raampje staat daarom op een kier waar een muis wel, maar een poes niet doorheen kan. Buiten het schuurtje groeit een roos. Omdat hij door mij ondeskundig gesnoeid wordt groeit hij niet zo goed, hij bloeit dit jaar maar matig. Maar hij ziet wel kans om door voornoemde kier helemaal tot het dak van het schuurtje te groeien. Zinloos gegroei.

Vandaag de jaarlijkse Boeldag. De kramen 'gereedschap' doen sterk denken aan het interieur van m'n schuurtje, maar daar komen we niet voor. Ik zag een dag eerder, bij Action, een boodschappenwagentje. Minder dan €8,00, maar kleine wieltjes op wel erg dunne asjes. We zoeken dus een wat steviger wagentje. Er zijn er maar twee, ik kies die met de grootste wielen en de dikste assen. De tas is wat stoffig, het ijzerwerk lijkt wel beschimmeld, maar hij kost maar €5,00.
De poezen hebben rieten stoeltjes, een model waar we zelf net in passen. Ze gebruiken die stoeltjes behalve voor hun eigenlijke doel ook als krabpaal. Soms ziet zo'n stoeltje er zo weerzinwekkend uit dat het weg moet. Volgend doel: een rieten stoeltje! Sneeuwuil vindt er een voor niet minder dan €1,00.

Thuis, het stoeltje wordt meteen in gebruik genomen. Het wagentje afgestoft, gepoetst, de wielen een drup olie, prachtig! Brabantia heet 'ie, ik zoek hem op de B. site maar het model is kennelijk te oud. Voor iets soortgelijks betaal je wel omstreeks €75,00!

Ik stel me voor om met het wagentje naar AH te rijden en de tas te vullen met gebruik van de zelfscan. Dit alles vooruitlopend op het niet krijgen van een nieuw rijbewijs...

donderdag 4 september 2014, 05:42 lees reacties

Een schuifregelaar. Je klikt met je muis op een knopje dat heen-en-weer of op-en-neer kan schuiven. Gevolg: harder/zachter, donkerder/lichter, groter/kleiner, enzovoorts.

In mijn kop zit zo'n schuifje, met de markeringen 0-10. In mijn kop zit ook een muis die een geheel eigen leven leidt, ik weet niet wat hem doet besluiten tot klikken en schuiven. Het gevolg van dat geschuif is ook niet erg duidelijk, het lijkt mijn stemming te beïnvloeden.
Het schuifje staat meestal ergens tussen 7 en 8, met soms uitschieters naar boven. Een paar keer per jaar wordt bijna de 10 gehaald.

De laatste tijd staat het schuifje wel eens op 5 tot 6, met soms uitschieters naar beneden. Het lijkt wel of m'n interne muis op het wereldnieuws reageert...

Ander onderwerp: mijn slaapritme. Meestal gaat om 23:00 het licht uit. Meestal ben ik om 05:00 heel erg wakker. Omdat ik zo'n sterk karakter heb lukt het me om tot 05:30 te blijven liggen, daarna moet de dag maar eens beginnen. Deze leefregel heeft tot gevolg dat ik om 10:00 in slaap begin te vallen, als ik daaraan toegeef kan ik tot 11:30 slapen. Totaal aantal uren wel voldoende, maar niet erg handig als je iets met de buitenwereld te maken hebt.

Zou melatonine helpen? We kopen bij de lokale drogist dure tabletjes van 3 mg. En ja hoor, het doet wat: mijn waakmoment schuift richting 07:00. We kopen op het internet goedkope capsules van 5 mg, die doen het net zo goed. Net zo goed, maar na een aantal dagen begint dat waakmoment weer steeds vroeger langs te komen. Na een maand of twee ben ik weer terug bij af: 05:30.

Sneeuwuil wil mij aan de 'echte' slaappillen hebben, ik heb daar een grote afkeer van. We besluiten dat ik het vier dagen zonder melatonine ga proberen, daarna vier dagen met de pil (temazepam).

ZA-ZO: de eerste nacht zonder melatonine. Wakker als te doen gebruikelijk, mooi een melatonientje gespaard! Heel opvallende bijwerking: dat schuifje dat onder de 6 stond staat nu opeens boven de 7! Ik ga Googelen: melatonin, de alinea Side Effects zegt dat het schuifje alle kanten op kan.

ZO-MA: nog een nacht, weer 05:00, schuifje nog steeds boven de 7, ik ga notities maken. Moeilijk om jezelf objectief te bekijken, placebo en aanverwanten liggen op de loer.

MA-DI: Boven mijn bed hangt een grote digitale klok. De minuten cijfers zeggen:

Weer zo'n nacht als ZO-MA. Dan pas dringt het tot me door dat het cijfer voor die nullen een 6 is. Als je iets slechts verwacht zie je het goede nieuws niet zo snel. Langer slapen zonder melatonine, is dat de conclusie?

Het schuifje stond op 8, zakt dan naar 5. Een brief over het verlengen van mijn rijbewijs. Formulier via internet, werkt niet, na wat gepruts werkt het wel. Betalen, ook dat nog, wil eerst ook niet. En afspraak met keuringsarts. Heel gedoe, eindelijk klopt alles, het schuifje stijgt weer richting 8. (Nou nog zien of ik dat nieuwe rijbewijs krijg...)

DI-WO: zie ZO-MA, maar dan nog wat erger, om 04:00 klaar wakker. Nee, niet erger: hier is de oplossing!
We used to sleep in two shorter periods, over a longer range of night. This range was about 12 hours long, and began with a sleep of three to four hours, wakefulness of two to three hours, then sleep again until morning.
Vond dat verhaal zonder er naar te zoeken, God bestaat toch. Ik haalde die tijden niet helemaal, maar toen had ik dat artikel nog niet gelezen.

Dat was de voorgenomen testperiode, ik verander het voornemen, nog wat langer pilloos testen.

WO-DO: deze nacht geprobeerd een schuifdemo te maken. Nee, niet waar, maakte die demo eerder deze week. De tijd die boven dit log staat is wel waar, die wordt automatisch door het tikprogramma gemaakt. Wakker om 05:23. Gisteravond ging om 23:19 het licht uit, 6 uur slaap. Straks, om 08:23 ga ik nog 2 uur er bij pakken. Het slaapprobleem is opgelost door er anders tegenaan te kijken. De interne muis is heel tevreden met het wereldnieuws als je 'm maar geen melatonine geeft.

nog even naar augustus?