ga naar december

donderdag 27 november 2014, 13:02 lees reacties

Buy GUARANTEED Facebook Likes/Fans, 
at the cheapest prices and become more popular!

- Safely delivered, absolutely no risk!
- Order processed within 24 hours or less!
- Manually Promoted by experts  not bots/software involved
- High-Quality service.

We offer different packages at different prices.
Reseller Prices: 1000 fans = 5 usd

In mijn heel bijzondere postbus, - komt een enkele keer wel eens iets binnen dat niet van mijn trouwe lezertjes afkomstig is. Vandaag dus, bovenstaand bericht. Ik doe niets met Facebook, ik weet dus niet wat het betekent. Maar het lijkt er op dat je voor $5.00 duizend slaven kunt huren die, met de hand, 'like' versturen. Kortom, niets wat via moderne media kenbaar wordt is te vertrouwen.

vrijdag 21 november 2014, 14:32 lees reacties

Notities voor mijzelf , spring er overheen

Ik ben een foto kwijt. Waarschijnlijk ben ik veel meer foto's kwijt maar weet ik niet eens dat ik ze kwijt ben. Een viermaster op weg naar IJmuiden, niet omdat die foto zo prachtig was maar om de datum. Ik weet nog dat dat schip op weg was naar Sail Amsterdam. Volgens wikipedia wordt dat evenement sinds 1980 om de vijf jaar gehouden, mijn fotomoment moet zomer 2000 geweest zijn.

We woonden aan de Egelantiersgracht, ik was naar de Waterleidingduinen gefietst. Via Spaarndam? Daar moet ik ook nog foto's van hebben...

Doel van de tocht: de steiger van de draagvleugelboot in IJmuiden. (dit had ik liever niet geweten) Op de steiger staat (stond...) een bord met vertrektijden, ik stopte voor dat bord. Na een seconde werd het mij zwart voor de ogen. Ik kende die uitdrukking maar ik had het nog nooit meegemaakt, gelukkig had ik m'n fiets om me aan vast te houden. Het duurde meerdere seconden, toen ging langzaam het licht weer aan. Ik had het besef om m'n pols te voelen: een heel raar hartritme.

Tien minuten wachten, de boot kwam en het ritme was weer normaal. Afvaart, de boot ging enorm snel naar een steiger pal achter Amsterdam C.S. Nog een probleemloos fietstochtje naar de Egelantiersgracht, missie geslaagd.

Later, Slotervaartziekenhuis, hartfilmpje, niks bijzonders. Nog later, we wonen al in Elburg, ik ontdek Ravnskov, ik stop met Zocor. Wacht even, nog niet beschreven dat ik met Zocor begon, dat moet in Zundert geweest zijn. Ook m'n lange termijn geheugen is niet meer wat 't was.

We verhuizen weer eens, nu naar Ermelo. Een jaar of zes geleden krijg ik een kastje te leen. Daarmee kan je een cardiogram maken dat je daarna via de telefoon naar de een of andere instelling kunt sturen. De bedoeling is dat je het kastje aan je lijf hangt en dat je dan op een knop drukt als je een hartritme storing ervaart. Gedurende de leenperiode: NUL storingen.

Analyse: er zijn twee redenen voor een hartritme storing:

• Na lichamelijke inspanning. Niet tijdens, maar zodra je pauzeert, bijvoorbeeld bij een bord met vertrektijden.
• Zomaar, zonder enige reden, maar dan niet zo erg.

Zomer 2011, ik fiets ergens door de polder tussen Putten en Nijkerk. Ik stop om te bedenken of ik nou linksaf of rechtdoor zal gaan. Een flinke ritmestoring, toevallig staat er op die splitsing een bank, ik ga zitten. Diep ademhalen helpt een beetje, rustig zitten helpt ook een beetje. Ik fiets heel voorzichtig huiswaarts.

Ik had mezelf voor m'n 80ste verjaardag een electrische fiets beloofd. De boven beschreven gebeurtenis was aanleiding om in november 2011, ik was nog maar 76, m'n fiets te electrificeren. Dat heeft goed gewerkt: de fiets heeft geen hartritme problemen meer veroorzaakt. Ik heb ze nog wel, die storingen, maar minder dan vroeger, wel spontaan.

update 23 nov: een uur gewandeld, een mij onbekend stuk Veldwijk. Goed weer, niets aan de hand. Bijna thuis, hartritme, ik val net niet om. Scharrel heel voorzichtig de laatste honderd meter huiswaarts. Tien minuten op de bank, weer niets aan de hand. Onbegrijpelijk.

einde van de notities voor mijzelf

Bezoek van de airco monteur. Hij ziet het boek 'Rip van Winkle' in onze boekenkast staan, Sneeuwuil kocht het voor de illustraties van Rackham. Hij vindt het leuk dat boek te zien, bekent na enige tijd dat hij het kent uit de Donald Duck, Rip Van Goofy.

Fietstocht, voor het eerst van mij leven fiets ik met een petje, vanwege de laagstaande zon. Het werkt goed, maar je moet wel steeds de klep van de pet in de richting van de zon draaien. Eigenlijk zou je ook een klep links en rechts moeten hebben. Na nog wat overpeinzen merk ik dat ik de hoed heb uitgevonden. Even naar de Kringloper voor een hoed? Nee, we krijgen bezoek, Lisa en Nick, op weg naar Suikervlied.

Die laagstaande zon in het herfstbos, geweldig! Ook geweldig voor onze bezoekers, die kwamen met hun fietsen met de trein. Maar hebben ze wel petjes?

zondag 16 november 2014, 06:06 lees reacties

Ik lees iets over Langton's Ant, iets met computers. Ik heb een vage herinnering dat ik ooit een programmaatje maakte dat het gedrag van die Ant laat zien. Op een computer die al lang overleden is? Kan het niet vinden, ga het even opnieuw maken, dat programmaatje.

Ben wel een uur bezig, ik maak een fout maar ik zie niet waar. Ik moet nodig even de buitenlucht in. Half Ermelo is opgebroken vanwege de nieuwe riolering, de andere helft is verstopt door de intocht van Sinterklaas. Piet is zeer zwart in Ermelo. Via allerlei omwegen lukt het me weer thuis te komen.

Helaas, niet nagedacht over Langton's Ant tijdens de wandeling. Wel over de nederlandse taal. Er zijn drie soorten sprekers:

• De goede sprekers, die zijn niet interessant
• Sprekers die ondervraagd worden. Die beginnen een zin gewoon met "Nou ja,". Als je dat eenmaal gehoord heb dan ga je tellen. Op een gegeven moment hoor je niets meer van het betoog, alleen nog maar dat "Nou ja".
• Amateur sprekers. Die gebruiken heel vaak het woord 'gewoon', bijvoorbeeld: "Het is gewoon bizar". (Bizar, ik vermoed dat dat woord tien keer zoveel gebruikt wordt als tien jaar geleden.)
  De uitdrukking "op een gegeven moment" is ook heel populair. Omdat dat eigenlijk niets betekent wordt het veelal uitgesproken als "op een gevement"

Samenvattend, ik ben dol op praatprogramma's maar vraag me niet waar ze over gaan. Ik ga weer verder met Langton.
Wel twee uur na de wandeling komt de Sinterklaasoptocht door onze straat. Er staat niemand buiten, er zijn geen volgers van de stoet. We zwaaien naar Klaas+Pieten, krijgen als beloning een handvol pepernoten toegeworpen. En dat terwijl Sneeuwuil al dagen bezig is tarwevrije pepernoten te vervaardigen! Toch is ze zeer ontroerd door deze (niet zo) goede gave. Maar we laten ze wel buiten liggen, vogelvoer.

zondag 9 november 2014, 07:33 lees reacties

Zaterdag, bezoek van Joke+Simon+Dries+Jules.
Simon heeft een nieuw speeltje waar ik erg jaloers van word. Een nieuwe Lumix camera, vaste lens, electronische zoeker. Functioneel iets meer dan mijn tweedehandse Fuji maar 100x zo leuk. (Ook 100x zo duur...) Doet het heel erg goed met weinig licht, zo goed dat er geen flitser in zit.

Foto van Simon. Dries heeft een t-shirt met een tijger, Sneeuwuil heeft een t-shirt met aan voor- en achterkant de voor- en achterkant van een tijger. Mog meer foto's van Simon, ik zet ze in een albumpje.

Zijn Joke en Simon zulke goede opvoeders of zijn Dries en Jules vanzelf zo volmaakt? Ik schreef er al eerder over, over die volmaaktheid. De volwassenen hebben goede gesprekken, bijvoorbeeld over geld. De kinderen zitten heel rustig samen te spelen. In beide groepen valt geen onvertogen woord.

We krijgen iets te eten. We weten al dat de kinderen niet of nauwelijks eten, al weer niks om ruzie over te maken. Dan wordt het nog redelijk weer ook, we maken de gebruikelijke wandeling. Vroeger was het doel het kippenboerderijtje en het speeltuintje, tijdens de laatste bezoeken is dat doel al veranderd in Action en de Kringloper.

Simon is volgende week jarig, er moet bij Action een cadeau gekocht worden. Samen met Simon bekijk ik de erg mooie lijmklemmen die Action heeft, jammer dat we al zoveel lijklemmen hebben. Intussen wordt dat cadeau gekocht, het ontgaat me wat dat is.

Een paar stappen verder, de Kringloper. Sneeuwuil verwerft enkele kledingstukken, Joke schaft zich een Eiffeltoren aan, ik besluit een heel aardig afdruiprek toch maar niet te nemen, de kinderen grabbelen iets uit de 'gratis' bak. Iedereen blij en tevreden.

vrijdag 7 november 2014, 15:19 lees reacties

Ik ontwaak elke dag om 04:30. Ontwaakte, moet ik zeggen want sinds de klokverachteruiting is het 03:30. Heel langzaam win ik elke morgen een paar minuten, vanmorgen haalde ik de 04:27!

Computer aan, koffiemachine aan. Even snel het wereldnieuws en de mail, dan verder met een e-book. Ik kreeg dat boek op een USB-stick van Iris voor mijn verjaardag en vergat het. Nu kwam ik het weer tegen, begon te lezen en had grote moeite om daarmee op te houden.

De EU wil alle electriciteitsnetten in Europa op een slimme manier aan elkaar koppelen. Omdat het niet overal even laat is en omdat het niet overal hetzelfde weer is heeft het ene land soms stroom te weinig terwijl het andere land juist stroom te veel heeft. Als je dat slim koppelt kan je energie sparen door het starten en stoppen van centrales te vermijden.

'Smart Grid', heet dat, goed plan. De EU wil dat we daarom ook slimme meters krijgen. Die meten het stroomverbruik en geven dat meteen door aan de stroomleverancier. Niet via het internet, maar via de stroomkabel zelf, daar hoeven ze dus niets nieuws voor aan te leggen. Ze sparen zich zo de meteropnemer, bovendien kunnen ze analyseren op welk moment je veel of weinig stroom gebruikt.

In Nederland vonden ze het privacy aantastend. Liander zou kunnen zien dat ik om 04:28 apparaten aan zet, hier mag je daarom de slimme meter weigeren. Nog een aardigheidje van de slimme meter: als je niet betaalt kunnen ze op afstand de stroom uitschakelen! Tot zover de feiten.

Het boek beschrijft hoe hackers in de centrales van Zweden en Italië binnendringen en dan in het hele land de stroomlevering uitschakelen. De stroomproducenten zitten dan plotseling met een enorme overcapaciteit, ze proberen stroom in het buitenland kwijt te raken maar ook dat is problematisch. Na enige tijd zetten de hackers de zaak weer even aan waardoor de instabiliteit van het het hele EU net nog groter wordt. Klik nou toch eens op die link die ik in de eerste alinea gaf! Of anders deze.

Dat lees ik dus tot zo ongeveer 07:30. Dan verschijnt Sneeuwuil, we bespreken wat we deze nacht gedaan hebben, we verstrekken een ontbijt aan de katten en nog wat later kan ik wel weer een uur of wat slapen. Dat doe ik.

10:00 à 11:00, ik ontwaak voor de tweede keer. Weer koffiemachine aan maar die doet het niet. Lamp aan, doet het ook niet, naar de zekeringenkast. In die kast zit iets wat erg op een slimme meter lijkt, zouden de hackers nu ècht toegeslagen hebben? Op het display hoor je cijfertjes te zien maar nu is het helemaal blanco. Het is duidelijk dat er geen stroom ons huisje binnenkomt.

Bellen met Liander? Maar bellen gaat via de glasvezelkabel en die kabel komt ons huisje binnen via een kastje met een stekker. En die stekker zit in een stopcontact...
Dus ook geen internet, zelfs geen teletext. Ik overweeg bij de buren aan te bellen, als ik de bel niet hoor weet ik genoeg. Ik bedenk dat de pomp van de cv ook gestopt is. Evacueren naar Suikervlied in de hoop dat de stroom daar nog wel stroomt? En dan is er opeens weer stroom, een klein storinkje dus. Maar wel een neus-op-feiten-drukkende gebeurtenis als je net dat boek gelezen hebt.

zaterdag 1 november 2014, 05:18 lees reacties

Ik kan de tekst van begin oktober recyclen:
  "Opeens is het oktober en ik was nog niet klaar met september!"
Een beetje manipuleren met septem, okto en novem is genoeg. Had ik maar bijtijds geschreven, nu moet ik moeilijk een datum achterhalen...

21 okt: afspraak met de bomensnoeiers, maar op die dag zou De Heel Erge Storm onze bomen teisteren. Sneeuwuil overlegt: ze komen een week later. (Als er iets tegenviel in oktober was het die storm wel.)

28 okt: nu komen ze echt, de snoeiers. Twee heel aardige jongens die heel handig de bomen scalperen en ook nog eens heel netjes de rommel opruimen.

Ik snap niet waar hij op staat, maar hij blijft staan. Ze maken de bomen wel een decimeter te kort maar verder lijkt het erg op de "na" foto van 16 oktober.

29 okt. We hebben zelf ook veel laag bij de gronds gesnoeid. Als je dat netjes bundelt dan is er een bedrijf dat dat gratis mee wil nemen. Gratis, daar ga ik voor! (De snoeijongens brengen het naar de stort, daar moet je betalen.) Die gratis lui stellen wel eisen: je bundels mogen niet langer dan een meter zijn en ze moeten met natuurlijk touw samengebonden worden. Dat betekent dat ik na het bundelen de bundels ook nog eens moet snoeien. Die gratis mensen komen eens in de maand: vandaag! Ik leg m'n bundels om 07:00 aan de straat en wacht.

En wacht, en wacht, het lijkt wel of ze niet komen. En dan, om 16:00, toch nog. Een auto met een grote grijper, daar had makkelijk anderhalve meter ingekund. Les voor de volgende keer.

Ander avontuur: de inductiekookplaat doet het niet. Sneeuwuil is er helemaal aan gewend, ze kookt blindelings de meest fantastische spijzen. Maar opeens is het afgelopen. Alle knoppen lijken normaal te werken, maar de plaat die 'aan' moet blijft op 0. De katten proberen het ook wel, kookplaten aanzetten, maar ze zijn niet tegen het kinderslot opgewassen, ze kunnen daarom ook de programmering niet verknoeien. Wij proberen het nog eens maar we komen niet verder dan de katten. Dan ontdekken we dat we proberen een glazen schaal te induceren...

Sommige baksels gaan zo hard dat de rookmelder er op reageert. Daar reageren de katten dan weer op en wij zijn ook niet blij met dat lawaai. (Wel een beetje blij: die rookmelder doet het in elk geval.) We reserveren een pluimstok (kattenspeelgoed) om de anders onbereikbare rookmelder het zwijgen op te kunnen leggen. Les: bij het recept vermelden dat de afzuigkap aan moet.

Over recept gesproken, ik had al een website met recepten gemaakt. Dat ging volautomatisch, behalve de inhoudsopgave. Ik heb het computerprogramma zo aangepast dat ook die inhoudsopgave gemaakt wordt. Als Sneeuwuil een nieuw recept aanlevert kost het een halve seconde om een nieuwe website te generen.

Dat programmeren is een doel op zich, leuk om te zien dat het werkt. (als het werkt.) Het houdt me uren van de straat. Je maakt wel heel veel rommel, maar die is met één druk op 'Delete' weer opgeruimd.

nog even naar oktober?