Oude mannetjes hebben veelal twee probleempjes, eentje boven en eentje onder de gordel. Staar en prostaat, je zou het niet denken maar er is een verband tussen die twee. Tegen een licht vergrote prostaat kan je een pilletje krijgen, Tamsulosine (van dat aardige bedrijf Ranbaxy), het onspant de prostaat waardoor je beter zou kunnen pissen. Dat leek de huisarts wel wat voor mij. Het ontspant ook de spiertjes die in je oog de grootte van de pupil regelen. Daar merk je zelf niks van maar als je bij de oogarts je staar wilt laten verhelpen dan blijk je het 'Floppy Iris Syndrome' te hebben. (IFIS)
Mijn rechteroog is al voorzien van een plastic lens, dat werkt uitstekend. Het linkeroog was ook wel aan een operatie toe, daarom besloot ik j.l. october te stoppen met Tamsulosine, het effect op mijn pisgedrag was toch vrijwel onmerkbaar. Volgens de theorie zou één pilletje Tamsulosine al voldoende zijn om je tot het einde der tijden IFIS te bezorgen, maar toch. Merkwaardig genoeg werd dat linkeroog door dat stoppen na twee weken 'vanzelf' wat beter. Nu is het bijna goed genoeg om te lezen wat ik net getikt heb: geen staaroperatie dus.
Een ander pilletje, Zocor, cholesterol verlager, mocht ik van de huisarts in Zundert slikken. Dat deed ik braaf in 1995 maar in 2003 was Google zo goed geworden dat ik er weer mee stopte. Ga nu, zo lang als het duurt, pilloos door het leven.
Gisteren, een uitstapje naar de keuringsarts, Sneeuwuil d'r rijbewijs. Een tamelijk uitgebluste man die toch wel kon glimlachen om de opmerkingen van Sneeuwuil. Hij testte haar urine, ik hoopte dat hij er zoals vroeger een slokje van zou nemen om suiker te constateren. Helaas, hij had moderne teststripjes, geen suiker. Toen de ogentest, die kon ik beter zonder bril dan Sneeuwuil met, nogmaals geen staaroperatie dus. Overigens, Sneeuwuil werd wel goedgekeurd. Ze is een beetje boos dat ze alleen rijbewijs B heeft en geen BE zoals ik. En dat terwijl het autootje niet eens een trekhaak heeft.
Nog een kwaal, t.g.a, mooi door Sneeuwuil beschreven. Dat was in 2007, sindsdien geen last meer van gehad. Wel veel plezier van het 'gewone' geheugenverlies, als we al onze dvd's van Derrick gezien hebben kunnen we weer gewoon met nummer 1 beginnen.
Aanleiding voor dit alles een prachtige lange tekst geschreven door een dementerende dame. Ze zou het in het zuidafrikaans kunnen, maar deze tekst is in het engels.
vrijdag 21 maart 2014, 13:50 lees reacties
Iris heeft niet zo veel vriendinnen, maar ze doet er wel heel lang mee. Ineke, nog van de basisschool was in NL om haar moeder te begraven. (Geen droefenis, moeder was al jaren dement.) I+I brengen met hun echtgenoten de nacht (do-vr) door in Suikervlied, wij mogen op de thee komen. Wanneer was dat, dertig jaar geleden, met I+I op de Eiffeltoren? Ze hebben allebei dezelfde afmetingen als toen. Komt dat omdat ze allebei hardlopen? (Ineke kreeg daar bloedarmoede van, dat schijnt meer voor te komen.)
Vandaag, ik experimenteer met de Rasberry camera. Foto gemaakt door een vergrootglas, die wazige rand is een onderdeel van het vergrootglas. Het eigenlijke cameraatje is maar 8x8 mm., het gevoelige plaatje zal wel 6x6 mm. zijn. Als je dat vergelijkt met een oude 6x6 camera, dat waren centimeters. Beschouw dat kleintje als een schaalmodel van die grote, dan is de scherptediepte ook 10x groot. Scherpstelling is er niet, is ook niet nodig!
Bij het experimenteren zonder dat ik het wist een selfie gemaakt. Heel mooie illustratie van mijn scherptediepte verhaaltje. Wel een beetje bewerkt, teveel contrast voor zo'n simpel cameraatje.
Bezoek van Auke, Iris is Suikervlied aan het poetsen. Auke wil een contract printen, dat ondertekenen, het geheel weer scannen en dat plaatje opsturen naar Alliander of zoiets. Dat lukt.
Notitie voor mijzelf: 29 november nieuwe telefoon(s). Getest met m'n mobieltje, daarna niet meer mobiel gebeld. Een half jaar zou 29 mei zijn maar je weet niet hoe Simyo dat uitrekent. 22 mei, Europese verkiezingen, Wilders bellen!
woensdag 19 maart 2014, 17:22 lees reacties
Bij het wegen van katten blijken er drie soorten te bestaan.
- Ten eerste katten die je vast moet houden. Het is heel moeilijk om dat zo te doen dat het gewicht van je hand(en) niet meetelt.
- Ten tweede de soort die wel op de weegschaal blijft staan maar daarbij zo danst en springt dat het heel moeilijk is om de gemiddelde wijzerstand vast te stellen.
- Tenslotte het type dat zich blijvend vestigt als ze eenmaal de weegschaal bestegen heeft.
In het straatje waar we woonden in Den Bosch was onder meer een tweedehandsartikelen winkel gevestigd, daar kochten we de weegschaal. De bak is door de tand des tijds opgegeten, om katten te wegen was een vlak plankje handiger. Soms wegen we een kat-in-doos samen met die doos.
De eerder vermelde Raspberry Pi doet het. Heel vreemd een volmaakt geruisloze computer! Als ik nou eens met het bijbehorende cameraatje een reeks fotoos zou maken van het weeggebeuren dan zou het computertje de gemiddelde wijzerstand en daarmee het gewicht van de kat kunnen vasttellen. De kat komt ook op de foto, het computertje zou kunnen analyseren welke kat, zo zou je automatisch een lijst met kattengewichten kunnen maken. (Het onderscheid maken tussen Bontje en Anemoon, dat lijkt me een zware opgave voor de Raspberry)
Nee, dat kan beter. De mat bij de keukendeur ligt op een luik naar de kruipruimte, daar zou ik een digitale weegschaal van kunnen maken. De katten zijn allemaal gechipt, in de keukendeur zit het kattenluikje, daar zou ik een chiplezer kunnen installeren. Iedere keer dat men het kattenluikje passeert wordt men volautomatisch gewogen. We zouden zelfs het verschil in gewicht bij heen en weer kunnen registreren!
Toch eerst maar eens een eindje fietsen. In het vennetje in de buurt van Suikervlied zitten heel veel kikkers:
Voor wie niet gelooft dat het kikkers zijn, een uitsnede:
Foto genomen met m'n nieuwste Finepix, die met het gerepareerde schermpje. De vorige Finepix staat op Marktplaats maar er is bar weinig belangstelling voor...
vrijdag 14 maart 2014, 14:52 lees reacties
Ik kom langs de bejaardenflat tegenover onze woning. Helaas heb ik geen van mijn drie camera's bij me, ik behelp me met Streetview. Goed kijken, ik heb er de mevrouw bij getekend die de betonnen rand van haar balkon aan het bewerken was met een bezem. Verschil tussen haar rand en de randen van de belendende flats is niet waarneembaar. Nog mooi dat ze het zelf deed en daar niet de thuiszorg voor inschakelde.
Klein probleempje met de belastingaangifte. Hierboven een knipseltje, één van de twee is aangevinkt, maar welke? De belastingdienst heeft z'n best gedaan om het aangifteprogramma ook met Ubuntu te laten werken, jammer genoeg hebben ze er meteen een intelligentietest van gemaakt.
Als ik eerste minister was dan zou ik die van financiën opdragen om voor betere vinken te zorgen. En die van de thuiszorg zou ik een wet laten maken over het poetsen:
Verticale oppervlakken zullen niet vaker dan eens in de twee jaar gepoetst worden. Op het poetsmoment zal de poetser vaststellen of het wel echt nodig is. De zorgcliënt zal in dezen geen inspraak hebben.
Eerder deze week hoorde ik de tv vertellen over een klacht over de thuiszorg: de hoorn van de telefoon was niet afgestoft. Ik heb een klacht over mezelf: ik ben te lui om die mevrouw netjes achter haar balkonhek te tekenen, daar stond ze dus wel.
Nieuws over de Raspberry Pi: geen nieuws. Ik ben er wel mee bezig maar ik kan nog niets laten zien. (en het is nog wel pi dag!)
woensdag 12 maart 2014, 15:09 lees reacties
Mijn wereldbeeld is ernstig in de war. Heel aardig zomerweer en dan bomen zonder blaadjes.
maandag 10 maart 2014, 20:42 lees reacties
"Die Sneeuwuil photo, dat wordt niks", dacht hij. Maar om toch iets in die richting te doen besloot hij de witte pauwen te photographeren. Iedereen schijnt te denken dat 'mooi weer' goed nieuws is maar als je naar Staverden wil fietsen komt het wel goed uit.
Wat een sloom stelletje! Staart uitspreiden is te veel gevraagd. Wat ze wel doen is dat wat zij kraaien noemen. De enige met een beetje staart zit achter gaas. Die is nog wel bruikbaar als je ruitjespapier wil printen.
Verder door het bos dan maar, dat is daar leuk met beekjes. Een kilometer verder hoor je die pauwen nog. Zouden ze nu wèl een voorstelling geven? Op de terugweg neem ik weer even de afslag Witte Pauwen, ongelofelijk, nog steeds niks...
Nu een wat ernstiger zaak. Ik zou graag een transcriptie hebben van alles wat vorige week op radio en tv in het nederlands gezegd is. En dan ook een transcriptie van dezelfde week in 2004. Met een simpel tekstverwerkend programma zou ik dan kunnen vaststellen wat de verhouding tussen 'heel erg' en 'ongelofelijk' is. In een uitzending met een politicus valt nu, in 2014, minstens drie keer het woord 'ongelofelijk'. In 99% van de gevallen gaat het over iets dat ik best wel geloof. Als je dat eenmaal is opgevallen zit je alleen nog maar ongelofelijks te tellen. Waar het nieuws de laatste tijd over gaat, geen idee.
maandag 3 maart 2014, 09:36 lees reacties
Sneeuwuil maakt zich zorgen over mij. Heb ik wel genoeg te doen nu die camera gerepareerd is? Ik had nog wat tijd nodig om alle standjes van alle knopjes te doorgronden maar ook dat is klaar. Inderdaad, wat nu?
Vrijdag, bezoek van Thomas met een vriend. Ze gaan het weekend in Suikervlied doorbrengen, hun partners voegen zich daar op eigen gelegenheid bij. Iets zakelijks, als ik het goed begrijp, deze reiswijze. Thomas heeft een cadeau voor mij, een Raspberry Pi met bijpassend cameraatje. De Pi is een computer, precies zo groot als een pinpas, bedoeld om ergens ingebouwd te worden. Om iets met de Pi te kunnen beginnen moet je veel studeren, vervolgens moet je een zinvolle toepassing bedenken. Eerst maar eens zien of ik 'm als pure computer aan de gang kan krijgen. Gelukkig werkt hij met Linux en dat ken ik nu wel zo'n beetje.
Zaterdag, heel veel uren op het internet, lezen van Pi documentatie. Dit project is me iets te ambitieus.
Zondag, bezoek van Marjan+Leonard. Leonard heeft een nieuw cameraatje in een onder-water-huis, erg leuk. Zoiets als dit, maar dan als aanbieding bij Action voor nog geen €30. Je krijgt er spullen bij om het op je (motor)fiets te monteren, dat deed Leonard. Fimpje van veel wegdek is het resultaat. Niet zo'n fascinerend onderwerp maar het staat er goed op. Gelukkig heb ik die aanbieding gemist, daar heb ik echt geen tijd meer voor. Veel te duur ook.
Maandag, verder met de Pi studie.
nog even naar februari?