ga naar maart!
vrijdag 28 februari 2014, 11:22 lees reacties
Woensdag, twee pakjes uit Hong Kong, van twee afzenders. Het nieuwe schermpje en een beter (hoop ik) kabeltje. Helaas heb ik net deze morgen besloten dat het computerkamertje anders ingericht moet worden. En dààr moet het gebeuren, het verwisselen van het schermpje. In de woonkamer zou kunnen als we zes naaktkatten hadden...
Ik verander een plank, ik improviseer nog een plank, maak dan een hoekje vrij op een tafel. Schermpje vervangen gaat heel gemakkelijk als je eenmaal de handigste draai gevonden heb om het op z'n plaats te krijgen. Nu wordt het spannend, batterijen er in, zou 'ie het doen?
 | Die narcissen staan al maanden buiten, ze zijn nog steeds heel erg geel. Dit is de niet afgesneden foto, genomen met de nieuwste camere, die van €7,50. |
 | Het schermpje doet het! |
 | Bovenstaande foto maakte ik met de op-een-na nieuwste camera, die van €30. Deze foto maakte ik met mijn ouwe trouwe Canon. Je ziet wel dat je minstens drie camera's nodig hebt. Ik weet nu na al die jaren ook waarom ik twee statieven heb. |
 |
Een stukje uit de eerste foto geknipt. Valt niet tegen. De autofocus viel wel tegen totdat ik de juiste instellingen gevonden had. |
Deze foto's binnengehaald via het nieuwe kabeltje, dat doet het dus ook!
zondag 23 februari 2014, 02:42 lees reacties
Sneeuwuil koopt een boek,
bij Simon om de hoek.
Om geen port te betalen,
gaan we het zelf halen.
Mooi gedicht, waar gebeurd, aankoop via Marktplaats. Een reisje, ik vrees voor mijn siësta, verplaats die richting middaguur. Ik ontwaak, kam mijn haar. Tijdens het kammen denk ik over een ander gedicht, één woord herinner ik me niet goed. Was ik toen maar naar mijn computer gerend om het voorgaande de wereld in te sturen! Nu kan ik niet bewijzen dat ik dat écht dacht tijdens het kammen.
Twee lettergrepen, dat moet wel van het ritme. Een telwoord, niet zeven of negen, wat meer. Twintig, dertig, veertig, nee, dat klinkt niet. Was het toch honderd? Het is 13:00, om 14:00 gaan we, om 15:00 zijn we in Almere. Om 17:00 weer terug, om 18:00 weer thuis (alle tijden + of - tien minuten). Te laat om de tv aan te zetten maar de computer (nu.nl) weet het ook: "en herhaal ze honderd malen".
woensdag 19 februari 2014, 15:23 lees reacties
Een vage herinnering: er is een nieuw vogelkijktorentje, daar waar de Hierdense beek uitmondt in het Randmeer. Ik fiets er heen, ja, een heel mooi bouwwerkje en ja, er zijn heel veel vogels, het Zwanenmeer kan je wel zeggen:
De weg naar het torentje loopt over een weiland, men heeft daar een laag van het een of ander over uitgespreid. Op de heenweg merkte ik al dat die laag nogal modderig was, voor de terugweg zocht ik een wat drogere route. Dat lukte niet, m'n linkervoet zakte weg. Toen ik die voet probeerde te herwinnen zakte daardoor ook mijn rechtervoet weg. Tegelijkertijd wilde m'n fiets ook wel wegzakken.
Tenslotte stond ik met beide voeten heel stevig op een vaste onderlaag in ongeveer twintig centimeter modder. De fiets gedroeg zich beter, die zakte slechts een banddikte weg. Ik droeg boven afgebeelde klompen, die kreeg ik niet meer los. Ik zag maar één uitweg: uit de klompen stappen en proberen op m'n sokken een stevige graspol te bereiken. Dat lukte, het lukte zelfs de fiets op vaste grond te parkeren.
Toen terug op de sokken om de klompen te redden. Gelukkig had ik m'n wantjes aan, met wat gesleur kreeg ik de klompen terug. Er was voorzien in een waterplas om je spullen te wassen maar de modder bleek een hoog vette klei gehalte te bevatten. Dat kwam goed uit, zo kon ik thuis nog een foto van het een en ander maken. Die klompen waren heel donkerblauw, de sokken zwart en de wanten eenkleurig.
Vanaf het torentje geen sneeuwuil gezien. Een eindje verder op een weiland heel veel vogels. Kijk maar eens goed of daar geen sneeuwuil bij zit.
zaterdag 15 februari 2014, 17:51 lees reacties
Bezoek, I&A. Bezoek vertrekt, dochter stuurt de Prius richting Apeldoorn. Ik loop nog even een rondje, kom langs een Prius, is dat nou hetzelfde nummer? Om het nummerbord een rand met daarop de tekst: www.gitaardocente.nl. Gitaardocente? Maar dat was toch de andere dochter? Die zit toch met een kampeerbusje in de Ardennen? Van mijn wereldbeeld is niets meer over.
Dat terwijl het wereldbeeld net zo leuk was opgefrist door Auke. Die wil een electrische motorfiets met vliegwielstabilisatie maken. Ik denk dat zoiets niet zo lekker de hoek omgaat maar daar heeft hij een oplossing voor.
Even Googelen, wat is dat nou? Die zijn al bijna klaar...
vrijdag 14 februari 2014, 14:51 lees reacties
Er was eens een meneer in Japan die fototoestellen wilde gaan maken. Toestellen van topkwaliteit, hij noemde z'n fabriek daarom naar een top: een heilige berg in Griekenland. Vijftien jaar later was er nòg een meneer in Japan die iets met foto's wilde. Hij dacht 'wat nou berg in Griekenland, alsof we hier geen heilige berg hebben!'. Hij noemde z'n fabriek dus naar die laatste berg, nog bijna duizend meter hoger ook.
M'n tweede spiegelreflex, bijna 40 jaar geleden, een Olympus, ik heb 'm nog, al 20 jaar niet meer gebruikt...
Nu heb ik een Fuji (die van €30) en nog een Fuji (die van €7,50)
Even iets heel anders:
Mirjam wilde slasaus maken. Ze vulde daarom een bord met een laagje slaolie van een centimeter. Ze wilde het volgende ingrediënt toevoegen maar toen kwam Geurt, haar man, binnen. Hij had net foto's van hun oudste kind gemaakt, erg leuk. Toen hij Mirjam zag vergat hij alles om zich heen, legde z'n fototoestel zomaar ergens neer en omhelsde Mirjam. Leuk maar helaas, hij legde het fototoestel op z'n rugje in het bord met slaolie.
Onwaarschijnlijk scenario, ik probeer het nog eens:
Mirjam wilde de baby insmeren met babyolie, Geurt wilde daar foto's van maken. Mirjam vulde een bord met een laagje babyolie van een centimeter om eens lekker te keer te kunnen gaan. Dat deed ze, de baby werd daardoor zo glad dat ze uit Mirjams handen glipte. Gelukkig reageerde Geurt bliksemsnel, hij ving de baby op maar daardoor kwam de camera wel op z'n rugje in het bord met babyolie.
Dat lijkt er meer op, zoiets moet het wel geweest zijn.
Donderdag j.l. De post brengt een zending van Mirjam: de tweede Fuji in een heel aardige tas. Geen batterijen maar die heb ik. Hij doet het uitstekend behalve het schermpje maar dat wist ik. Vocht, dat zie je. De rand van het batterijvak, ook vochtig. Ik zet de camera naast de verwarming, na een aantal uren nog steeds vocht. Dan zie ik pas dat het vocht geen water is maar olie.
Niet zonder moeite peuter ik de camera uit elkaar, ik splits het schermpje in z'n onderdelen, alle druipt van de olie. Ik maak het zo goed mogelijk schoon en zet de boel weer in elkaar. Het schermpje is een klein beetje beter, ik bestel toch maar een nieuw exemplaar. In China.
De eerste Fuji kwam, zoals gezegd, uit Indonesië. Deze tweede komt uit China. Ze lijken erg op elkaar, de twee spelfouten zijn zelfs identiek.
woensdag 12 februari 2014, 01:33 lees reacties
Maandag was het goed fietsweer, ik maak een rondje door bos en veld. Ultieme doel: foto maken van een sneeuwuil. Ik heb al van alles gefotografeerd om al die knopjes en menuutjes van mijn nieuwe camera te leren kennen, dat ging heel goed. Maar nog geen sneeuwuil.
En daar, op een heideveldje, zit er een! Op de grond, lijkt me een beetje ongewoon. Ik bekijk hem via de camera met maximale zoom: het is een berkestronk, lijkt niet eens op een sneeuwuil. Nou ja, de kleur, dat wel.
Toch ben ik heel gelukkig met mijn 10x zoom camera. Weer thuis zie ik op Marktplaats een 15x zoom camera, zou ik daarmee anderhalf keer zo gelukkig worden? Mijn nieuwe camera is van 2007, die nieuwere is van 2010, een familielid van de vorige, ik hoef maar weinig nieuwe knopjes en menuutjes te leren. Het allermooiste is dat hij maar €7,50 kost. Wel met klein defect: er zit vocht achter het schermpje waardoor dat wazig is.
Je vraagt je af hoe ze dat vocht er achter gekregen hebben en of 24 uur naast de centrale verwarming dat niet oplost. Bovendien heeft 'ie een electronische zoeker, een tweede scherm dus. Nog bovenderdien kan je bij Ebay een vervangend scherm vinden en bij Youtube een filmpje over het vervangen van een scherm.
Ik ga het er op wagen. Ene Mirjan is de verkoopster, helaas woont ze 99 kilometer van Ermelo. Ik mail dat ik de camera wil, ze zegt OK, ik betaal, ze zegt het geld is binnen, morgen verstuur ik hem. Dat was op 6 feb, 7 feb naar post, 8 feb, zaterdag, in Ermelo zou je denken maar nee. Zon en maan heeft de Post vrij, dinsdag dan? Nog steeds nee.
Mail aan Mirjam: ze had de camera op de verkeerde stapel gelegd, die van de nog-niet-betaalde-dingetjes. Ze heeft 'm intussen wel gepost, zegt ze.
Gelukkig heb ik nog wel wat anders te doen tijdens het wachten op de post. Bijvoorbeeld mijn verzameling rekenmachines afstoffen. Daarbij blijkt dat er eentje niet wil draaien, een beetje schoonmaken en smeren en hij wil wel weer. Gelukkig is er nog eentje, daar is echt iets niet in orde in z'n binnenste, kan me niet herinneren of dat bij de verwerving ook al zo was. Een heel gepruts om 'm uit elkaar te krijgen, en heel gezoek om te vinden wat er niet klopt. Dat vind ik, twee dingetjes zelfs en ik kan ze nog corrigeren ook. Nou zien dat ik 'm weer in elkaar krijg voordat de post komt...
zondag 9 februari 2014, 19:39 lees reacties
het goeje weer is hier tegeswoordig snachs
Moeilijk hoor. M'n nieuwe camera en dan ook nog alles verwerken met Ubuntu...
maandag 3 februari 2014, 09:59 lees reacties
Vroeg in de morgen, ik doe de gordijnen van het computerkamertje open. Ik bekijk de ochtendhemel, nog tamelijk donker maar je kunt toch wel zien dat daar links in het beeld een zonsopkomst voorbereid wordt. Dan klinkt een mij welbekend stemmetje:
Bestemming bereikt
Iets te kort, ik wou vandaag nog wel wat meer doen dan naar buiten kijken, bijvoorbeeld kijken waar dat stemmetje vandaan komt. Mijn gele rugzak hangt aan een stoel naast het gordijn. In de rugzak zit de Tomtom, door de beweging met het gordijn heb ik de 'aan' knop lang genoeg ingedrukt. Mijn reisje naar Nunspeet, voor die camera, Tomtom schijnt te denken dat ik nog steeds met de terugreis bezig ben.
Die camera, die 160 bladzijden gebruiksaanwijzing, die heb je helemaal niet nodig. Als je aan de grote knop draait verschijnt er een tekstje op het schermpje dat iets zegt over de nieuwe stand van de knop:
Nu ga ik zoeken naar nog meer spelfouten:
Ergens buiten op de camera staat: "made in Indonesia". Er moet toch nog wel ergens een oude Indonees zijn die Nederlands kan spellen?
Er is nieuwe software voor het inwendige computertje van de camera, mogelijk zonder spelfouten. Om die software er in te krijgen heb je een speciaal kabeltje nodig. Ik vind het kabeltje op Ebay, €1,88 met gratis verzending, ik bestel het. Drie dagen later is het er al, niet uit Hong Kong maar uit Ierland! En die postzegel, eigenlijk kost het kabeltje maar €0,98.
Probleem: het kabeltje past uitstekend maar het doet niks. Kabel fout, ik fout of camera fout? Communicatiefout, da's zeker, maar iets te vaag. Spelfout, da's lekker duidelijk. Ik ga toch die 160 bladzijden (ook met spelfouten) nog maar eens doornemen...
nog even naar januari?
