ga naar juni

zaterdag 30 mei 2015, 09:07 lees reacties

Omstreeks 1990, we wonen in Den Bosch. Sneeuwuil heeft een smederijtje met een uithangbord. Zou dat bord er nog hangen? We zoeken en vinden dit. De bek valt ons open.

donderdag 28 mei 2015, 13:11 lees reacties

Woensdagmorgen, we lopen naar Lidl, een paar honderd meter. Lichamelijk heb ik geen enkel probleem maar het lijkt alsof mijn hersenen die nieuwe overvloed aan informatie niet aankunnen. Een beetje trillerig.

Woensdagmiddag, even naar Gamma, een stekker-schakelaar. Het getril is over. Terug een kleine omweg door Ermelo-centrum. Niet het toppunt van stedeschoon maar er zijn zijwegen met bomen. Die bomen zijn opeens geweldig, ik zie ze niet meer allemaal in hetzelfde vlak maar met diepte. Thuis, onze eigen tuin, ook opeens met diepte.

Donderdagmorgen, we gaan even naar Suikervlied voor iets huishoudelijks. Daar zijn nog veel meer bomen met nog veel meer diepte, ik raak er niet op uitgekeken. Wie ook verbijsterd wil worden door dat verschil moet een bril met één matglasglas opzetten en die na een jaar of drie weer afzetten. Een staaroperatie, ik kan het iedereen aanbevelen.

Donderdagmiddag, ik ga maar eens een boswandeling maken!

dinsdag 26 mei 2015, 17:49 lees reacties

Twitter, watisda?

Eindelijk beroemd, maar wel anoniem. Kapotte apparaatjes, ik heb er een paar weggegooid om ruimte te maken voor iets minder kapotte apparaatjes. Maar met die kranten is het helemaal goed gekomen, zelfs zonder dat er oud papier aan te pas komt.

Wat nieuwer nieuws, omtreeks het middaguur kreeg ik een nieuwe ooglens. Ik zag er niets mee, maar dat begint nu te komen. Tikken met één oog, dat kan ik al jaren, dat zal wel niet beter worden met twee ogen.

We gingen heen met een taxi die veel te vroeg kwam, terug met een taxi die erg lang op zich liet wachten. Toch binnen drie uur uit en thuis. De eigenlijke operatie duurt minder dan een kwartier.

Iets ouder nieuws zou ik bijna vergeten, bezoek van L&S&I met partners en ook nog twee kleinkinderen. Een feestje, Iris zorgde voor de catering. Sneeuwuil mocht zich nergens mee bemoeien wat haar grote moeite kostte. Groot succes, het Opperwezen had ook nog voor prachtig weer gezorgd!

zaterdag 23 mei 2015, 01:40 lees reacties

maandag 18 mei 2015, 19:28 lees reacties

Wat was er donderdag ook al weer? O ja, Hemelvaart. Maar vrijdag, toen mocht ik naar het St.Jansdal, het beste ziekenhuis van het land. De balie van de oogafdeling, ik mag meteen aan een apparaat. De baliedame poetst snel de twee punten waarmee je gefixeerd wordt: een stuk plastic onder de kin, nog een stuk plastic waar je voorhoofd tegenaan moet. Ze meet de oogboldruk, daarna mogen we naar de wachtkamer. (Ja, Sneeuwuil begeleidt me.)

Even wachten, dan mag ik met een meneer naar het volgende apparaat. Je hoofd wordt op dezelfde manier gefixeerd maar daarna kijkt de meneer met een microscoop in beide ogen. Na enige tijd heeft hij er genoeg van.

Weer even wachten, dan wordt ik opgehaald door een dame, we gaan naar een kamer tegenover de vorige. Daar staat het derde apparaat waar ik weer bij kin en voorhoofd gepakt wordt. Ze doet andere metingen dan de meneer, leuk dat ze allemaal een iets andere hobby hebben. Na enige tijd heeft ook zij er genoeg van, ik mag weer terug naar de vorige meneer.

Die kijkt mij nog eens diep in de ogen met de microscoop en haalt daarna de echte oogarts. Die ziet het zo, een flinke staar links, ik mag ook daar een plastic lensje.

Nu naar de afsprakendame. Die wil me een filmpje laten zien maar dat zag ik al op het internet, best interessant. Een afspraak voor derde Pinksterdag. Nou nog even naar de afdeling Anesthesie. Maar nee, lukt niet, de anesthesisten hebben een lang weekend vanwege Hemelvaart.

Maandag, weer naar het St. Jansdal, het lange weekend is voorbij. Een vage afspraak, ik moet me tussen 9 en 12 melden. Geen prachtweer, toch ga ik fietsen, Sneeuwuil gaat niet mee, we verwachten niets interessants bij de anesthesisten.
Toch iets leuks: de balie voor anesthesie bemoeit zich ook met duikziekten. Er is een boordevolle wachtkamer maar dat komt omdat veel klanten minstens drie familieleden meenemen. Ik wacht een klein uur, dan mag ik mee met een meneer. Die begint weer over het filmpje, vertelt me dan van alles over de operatie aan m'n linkeroog tot ik opmerk al eens rechtts te zijn geopereerd. Dan is hij uitgesproken, binnen drie minuten sta ik weer buiten.

Het St. Jansdal is geweldig maar dit laatste bezoek was volkomen overbodig. Snel naar huis, eens kijken of ik nog wat aan de website van Joke kan doen. (daar kijk ik al een kleine 100 uur naar...) Nee, we gaan naar Garderen, onze nieuwe fontein is aangekomen. (Ik dacht dat ik beschreven had hoe ik de oude fontein gemold had maar ik kan het nergens vinden. Nou, gemold, dus. En het pompje, dat was gewoon vesrsleten. Nu nog het nieuwe ding zo opstellen dat de katten het niet om kunnen gooien. Zo opstellen dat je het pompje makkelijk kunt schoonmaken, dat moet nogal vaak.) Na Garderen naar de Kringloper, boeken wegbrengen. Ik vergeet daarvoor, naar Gamma, ze hebben daar een kerkhof voor elektrische apparaten. Een computer mag er naar toe. Druk, druk, druk dus.

zondag 3 mei 2015, 16:12 lees reacties

Ooit, lang gelden, gaf ik cursussen aan techneuten bij Philips. Die techneuten waren zowel van Philips als van Philipsklanten. Dat zootje ongeregeld wilde Philips niet op hun terrein hebben, daarom werd er ruimte ergens in Eindhoven geregeld. Het eerste zaaltje was in het Philips Ontspannings Centrum, dat is daarna afgebroken. In het POC was een restaurant waar ik met de cursisten mocht eten. Nadeel van zo'n zaaltje was dat je er moeilijk apparatuur kon installeren.

Na het POC kreeg ik een grotere ruimte, tegenover de Karel 1 Sigarenfabriek. Om de datum te achterhalen zocht ik die foto, 1971. Een van mijn taken aldaar was het onderhoud van de koffieautomaat.

In 1928 richtte Anton Philips het Industrieel Assurantie Kantoor op, met het doel zijn personeel te voorzien van goede verzekeringen. Dat IAK bestaat nog steeds, sinds een halve eeuw loopt daar mijn auto- en mijn ziektekostenverzekering. Ook Sneeuwuil is daar een klein half eeuwtje verzekerd.

De ruimte tegenover Karel 1 is niet ver van het IAK-kantoor, er was geregeld dat ik met m'n cursisten in de kantine van het IAK mocht eten. Gratis, ik hoefde alleen maar een bonnetje te tekenen. Ik heb dus veel goede banden met het IAK.

Maar nu stuurden ze een rekening, zo ongeveer 2x120 eurootjes, gaat af van dat gigantische eigen risico van €375,00. De exploitant van het hartritmekastje (zie 23 maart) had ten onrechte twee keer een rekening gestuurd. Sneeuwuil heeft dat rechtgebreid met hulp van de assistente van de huisarts. Wij waren in afwachting van een nieuwe rekening van 1x120 maar die kwam niet. Wat wel kwam was een nogal onbeschofte brief dat ik nog steeds die 2x120 niet betaald had!

Gelukkig is er een oplossing van dit probleem. Ik heb een dikke linkervoet die ons herinnert aan mijn Lyme-been van twintig jaar geleden. De huisarts stuurt me naar het ziekenhuis om een scan te laten maken om trombose uit te sluiten. Vrijdag mochten we! Ik kan dat iedereen aanbevelen, het is heel interessant om je binnenste op een beeldscherm te zien. Nou ja, het binnenste van een been, maar toch. Conclusie: geen trombose maar insufficientie van de dieper liggende vaten. Dus geen Lyme.

Ik vermoed dat die scan wel voldoende is om m'n eigen risico vol te maken, en anders heb ik nog een staaroperatie in het vooruitzicht. Het opvoeden van het IAK laten we er maar bij zitten...

nog even naar april?