ga naar mei!

woensdag 29 april 2015, 02:31 lees reacties

Dinsdag een week geleden was ik bij de opticien, dat meldde ik al. Later die dag bezoek van Simon. Joke heeft een webwinkel, Simon helpt bij het beheer.

Een webwinkel helemaal zelf maken, dat is heel erg veel specialistenwerk. Maar je kunt naar een webwinkelwinkel, daar kies je een type winkel. Dat type vul je met plaatjes, teksten en prijzen betreffende je handelswaar, webwinkel klaar.

Zoiets hadden Joke en Simon maar ze wilden een verandering aan het voorgekookte type. Dat kan, zei de webwinkelwinkel, dat kost slechts €7000,00. Reden om eens te gaan webwinkelwinkelwinkelen.

Ze vonden Seoshop. Die heeft ook een heleboel soorten winkel, 'thema' noemen ze dat, zie themes.seoshop.nl/. Ze kozen het thema 'Conform' omdat dat niks extra kost. Het leuke van Seoshop is dat je zelf zo'n thema kan veranderen maar dan moet je wel weten wat je doet. Simon denkt dat ik dat weet en dat ik geen €7000,00 hoef te hebben.

Simon wil iets wijzigen, ik maak in 10 minuten iets dat ongeveer doet wat hij wil. Simon tevreden naar huis, ik maak het nog wat mooier en stop het in hun nieuwe-webwinkel-in-aanbouw. Vanuit Almere bekijkt Simon wat ik maakte, hij is nog steeds tevreden. Een probleem: de winkel moet er ook goed uitzien op een telefoon of een tablet. Mijn telefoon kan als 'ie erg z'n best doen een tekstberichtje ontvangen maar hij kan niet internetten. En een tablet heb ik helemaal niet...

De volgende dag, dat moet precies een week geleden zijn. De post brengt een pakketje. Dat doet hij wel vaker, maar dit pakketje komt niet uit China en het is toch voor mij. Inhoud: een telefoon en een tablet, nou zit ik er wel aan vast om die webwinkel prachtig te maken. Eerste constatering: op de telefoon werkt het voor geen meter, op de tablet nauwelijks beter.

Ik wist het al, ik heb een one-track-mind. Bij alles wat ik doe denk ik aan de software die bij de webwinkel hoort. In die software zitten allerlei zaken die mij bekend zijn maar ook veel onbekends. Het is bovendien erg veel, met een structuur die me niet erg duidelijk is. Kortom, nogal een leerproces en dan moeten we opeens weer naar de speelgoedwinkel. Een spel met magneten, magneten die zo groot zijn dat de tweeling ze niet op kan eten. Je weet niet wat kinderen leuk vinden, je kiest daarom maar iets wat je zelf leuk vindt. Nee, ik heb niks te kiezen maar ik weet Sneeuwuil te overtuigen voor de magneten te gaan. Gauw betalen dan kan ik weer verder met de webwinkel.

Zondag, we gaan naar Ede, kijken wat Jule en Hidde van de magneten vinden. Nou, prachtig! Het komt erg goed uit dat Anja en Rob een stalen salontafel hebben. Minder goed is het dat ze een keiharde vloer zonder tapijt hebben, het geluid van vallende magneten is oorverdovend. Een heel leuk bezoek, een leuk reisje langs allerlei bloeiend gewas, het kost wel erg veel tijd wat webwinkel maken betreft.

Maandag, Thomas was in Suikervlied. De thermostaat op 20° was reden voor een radiatorkraan om enorm te gaan lekken. Radiator in de hal, niemand draait ooit aan die kraan, waarom dit lek? Maar ik moet er wel iets aan doen. Eigenlijk wel goed om even afstand van de webwinkel te nemen, de oplossing van een probleem is je dan wel eens opeens duidelijk. Naar Suikervlied, de kraan is echt lek, ik demonteer hem. Koningsdag, ook dat nog, Gamma sluit veel eerder maar ik ben op tijd om een nieuwe kraan te scoren.

Dinsdag, de webwinkel ziet er op telefoon en tablet al heel aardig uit. Ik kan wel even weg, de kraan monteren. Dat lukt, de verwarming werkt weer. Het tapijt in de hal is ook al weer bijna droog. Nu is het woensdag, tijd om nog een groot aantal punten op de webwinkel-i te zetten.

Hier, de winkel-in-aanbouw.

donderdag 23 april 2015, 15:21 lees reacties

Mijn eerste Mecca-No bouwwerk bewijst de stelling van Pythagoras. (Niet de gaatjes tellen maar de stukken tussen de gaatjes!) Nergens is iets te vinden over dit soort Meccano. Passende tandwielen, vergeet het maar. En wat is het leven zonder tandwielen?

Ik vond bij de Kringloper voor €1,00 een erg mooi kistje waar ooit Pickwick thee in gezeten had. Twaalf vakjes, die heb ik zodanig veranderd dat de Meca-No er in past. Ben benieuwd of Dries en Jules er iets mee kunnen.

Zes jaar geleden ging ik naar de opticien, de heer Tempel. Deze zoon van de oprichter van de zaak had een meisje in dienst en dat meisje wilde mijn ogen wel meten. "Staar, rechts" was de conclusie. Ze maakte meteen een afspraak bij de oogarts, dezelfde middag mocht ik mijn oog al komen tonen. Een paar weken later de zeer succesvolle operatie.

Woensdag ging ik weer naar Tempel waar de kleinzoon de macht had over genomen. Hij ging aan het meten (met nòg mooiere apparaten dan zes jaar daarvoor) en kwam tot de conclusie "Staar, links"

Ik verwachhte dat hij nou die afspraak zou maken maar dat mag niet meer van de verzekering. Ik kreeg een brief voor de huisarts, die moest me doorverwijzen naar de oogarts. De huisarts heeft ook wel wat leuke apparaten maar niet wat nodig is om je ogen te testen. Een tamelijk zinloze methode om de zorgkosten te verhogen.

Ik bracht de brief bij de assistente van de huisarts, hoorde later telefonisch dat er een verwijsbriefje geproduceerd was, ik hoefde me dus niet aan de arts te presenteren, toch weer een kleine besparing op de zorgkosten. Afspraak met de oogarts gemaakt, daar bleek het verwijsbriefje al via electronische weg binnen te zijn. 15 mei mag ik het linkeroog ter inspectie aanbieden.

zondag 19 april 2015, 14:51 lees reacties

Een speelgoedwinkel, daar komen we niet vaak. Zaterdagmorgen zijn we er toch en dat valt niet mee. Poppen en pluche dieren met veel te grote ogen, in veel gevallen nog scheel ook. Erger nog, ja, het kan nog erger: vliegtuigjes en autootjes met ogen. De volwassenen zijn krankzinnig en dat moeten de kindertjes zo snel mogelijk ook worden.

Hoezo krankzinnig? Eerder deze week was ik in een boekwinkel. Dicht bij de ingang een tafel van, geschat, 3 m², geheel bedekt met kleurboeken voor volwassenen...

We zoeken bij de speelgoedwinkel naar iets leuks voor Jule en Hidde, de achterkleinkinderen van Sneeuwuil. We gaan ze volgend weekend zien, de tweeling is nog geen twee-en-een-half. Moeilijk raden wat die leeftijd leuk vindt met als extra eis dat wij het niet al te weerzinwekkend vinden.
Later kontakt met Thomas, de vader van de tweeling. "Iets voor hun IQ", suggereert hij, bijvoorbeeld een blokkenpuzzel. Ja , leuk, een blokkenpuzzel, had ik ook als kind. Als je het ene plaatje goed gelegd had kon je door handig manipuleren de andere plaatjes te zien krijgen, een leuk soort wonder.

Middag, Iris bezoekt ons. Het gesprek komt op de thuiszorg die vertikale oppervlakken poetst. Dat is voor Iris aanleiding om ons voorraam te gaan poetsen, dat was wel eens nodig. Ze heeft haar geheel eigen methode maar het resultaat is geweldig. De blokkenpuzzel, zou de Kringloper misschien een heel mooie hebben? We gaan kijken.

Ja, een nogal misselijk blokkenpuzzeltje, Sneeuwuil wil het toch wel hebben. Ze heeft het plan de plaatjes door iets beters te vervangen. Lijkt me nogal een zware opgave. Niet zozeer het vinden van de plaatjes maar wel om ze netjes uit te knippen en op te plakken. En dan zo plakken dat je met het voornoemde wonder het andere plaatje krijgt.

In de kast met de blokkenpuzzel ligt ook een zak met iets wat op Meccano lijkt. (€3,50) Niks voor Jule en Hidde, misschien wel wat voor Dries en Jules, mijn kleinkinderen.

Sneeuwuil koopt de blokkenpuzzel, Iris koopt een moeilijk amerikaans boek over economie, ik koop de Meccano.

Zondagmorgen, ik ontwar de zak met Meccano. Sommige onderdelen zijn nog aan elkaar geschroefd, er zit nog wat rommel tussen, sommige strips zijn iets te krom, ik ben wel anderhalf uur bezig om het netjes in de doos van de foto te krijgen.
Het valt me op dat het gaatjespatroon er wat vreemd uitziet. Meccano is engels, die gaatjes zitten een halve inch van elkaar. Dat blijkt hier 15 mm te zijn! Bovendien is alles van aluminium. Ik zoek uren op het internet, nergens is iets te vinden over mijn aankoop. Dat is dus iets heel bijzonders, zou wel eens tonnen waard kunnen zijn. Ik ga er maar eens een net kistje voor maken.

dinsdag 7 april 2015, 17:56 lees reacties

Ik hèb zo'n bandje, al jaren. En ik kan het nog vinden ook! Je doet het om het een of andere lichaamsdeel waar het een beetje strak omheen past. Vervolgens klik je het krokodilleklemmetje aan het een of andere punt dat elektrisch geaard is. Dan ben je zelf geaard! Je voorkomt zo schade door statische electriciteit als je gevoelige elektronische apparatuur hanteert.

Alweer een dag of tien geleden dat ik logde. Al die tijd, jawel 7/24, bezig met dat barometerding. Ik moet er een nieuwe programmeertaal voor leren (python), maar het wordt prachtig. Het is al zover dat je op elke computer hier in huis een grafiek van de luchtdruk kunt krijgen. Naar keuze van de laatste 24 uur of de laatste 72 uur. De laatste maand maak ik er nog bij als ik metingen van een maand heb.

Het kost erg veel tijd, gelukkig heb ik die. Ik ben nu bezig om het zo te maken dat je ook buitenshuis mijn website met de grafiek kunt bekijken.

Ik was bezig. Ik heb dan wel zo'n aardbandje maar ik denk er meestal niet aan om het te gebruiken. Waarschijnlijk was ik vandaag iets te veel geladen toen ik een draadje aan de Raspberry wilde veranderen. Hij is gesneuveld...

Geen grafieken dus, maar wel tijd om te loggen. Nu naar Marktplaats, kijken of ik een heel voordelige Raspberry binnen fietsafstand kan vinden.

nog even naar maart?