reacties

Ik vind het best mooi hoor, die site van Elvire. Maar: 'Een waterbed die je zelf visueel kan samenstellen'? Ik hoop dat Beer haar wat taalles kan geven.

Al dagen zoek ik naar een aanleiding om je een foto van onze vakantie te sturen. Ik geef het nu op, dan maar zonder aanleiding.

Dit zagen wij in La Palma, ongeveer een week geleden. Het is daar heel mooi en rustig, ik beveel het van harte aan.

En wat was het, Frank, die steiger? Een omhoogkomende emmer water? Of zou dat een stijger zijn?

Moet je trouwens overal één woord voor hebben? In Italië is een baaldag tien woorden: un giorno in cui non se ne puó piu di nulla. Als jij een Italiaan had in plaats van een Afrikaan, zou jij dan een zo omschreven giorno met "baaldag" vertalen? Probeer tien keer achter elkaar de frase non se ne puó piu zonder haperen uit te spreken. Gelukkig hebben we behalve Mijnheer Prisma (X, 2002) ook Meneer Van Dale (I, 2001). Die vertaalt "baaldag" kortweg als [una] giornata no. Zo zie je maar weer dat...

Koen doet iets met een boekenmarkt? Koen, help me! Ik wil van een paar honderd boeken af, maar ik heb geen zin er bij de Slegte mee te gaan leuren, omdat ze er daar nooit meer dan drie tot vijf in één keer nemen. Ik heb het niet over niemandalletjes, maar over literaire romans, literatuurwetenschap, filosofie, geschiedenis, alsmede, met excuses voor de aanmatiging, sociale wetenschap. Ik kan ze niet meer bergen, en überhaupt, ik wil langzaam afbouwen, om uiteindelijk met niets te eindigen. Wat is een goed plan? Weet jij iets?

Terwijl Frankslog het kettingloze wiel uitvond, ontdekte Bontgoed de Kitten in Tegenlicht. Bekijkt allen de nieuwe foto's!

Mooi Abbingenpanorama. Ik mis een close-up van de Boeuf Wellington of andere culinaire hoogstandjes van Jacqueline, maar begrijp dat de fotografe daar niet toe kwam - wij hebben wel eens gerechten gefotografeerd, moet ik bekennen, in Franse, Griekse en Zweedse etablissementen. Schamen ons nog steeds, maar het leverde wel prachtige foto's op.

Je hebt Sneeuwuil vals beschuldigd, het idee om eerste klas te reizen kwam van mij. Over goeie ideëen gesproken, ik kwam niet tijdig op het idee om een panoramafoto te maken van het lunchgezelschap.

Goh, Frank, maakten ze bij Turmac Turkse cigaretten? In 1964 of daaromtrent nam ik als lid van het Nijmeegs Onafhankelijk Studenten Schaakgezelschap "De Vrijdenkers" voor het eerst en het laatst deel aan het jaarlijkse Turmac Schaaktoernooi in Zevenaar. Van mijn partijen en resultaten weet ik uiteraard helemaal niets meer, maar nog goed herinner ik me de massa's cigaretten die na afloop aan de spelers, officials, omstanders, passanten en overige belangstellenden werden uitgedeeld. We wisten nauwelijks waar we ze moesten bergen. Geen seconde dacht ik eraan dat de Turkse Tabaksmaffia bezig was onze krampachtig beleden onafhankelijkheid te ondergraven.

Is dat doosje met die knopjes in je verslag van vandaag bedoeld om mij lekker te maken? Ik wacht op de iPhone hoor!

Rik

Ik kwam wel veel in het kleine annexje van de Openbare Leeszaal, toen jullie daar waarschijnlijk al te groot voor waren. Je kreeg een eigen kaft van zwart papier om je geleende boeken schoon te houden. Toen ik het hele annexje uit had, mocht ik boeken lenen uit de volwassen bibliotheek, onder zo streng toezicht dat ik het geloof ik maar één keer heb gedaan: een doodenge bibliothecaresse ademde in mijn nek terwijl ik 'Het Huis Lauwernesse' leende. Daarna ging ik ook naar het privébibliotheekje, dat Titia heette. Ik weet Titia's bruin geverniste voordeur nog, en hoe het er rook; en dat de Boeken voor Oudere Meisjes aan de linkerkant stonden.

Wat is er nou modern aan internetwinkelen? In de Cameleon (nooit eerder gehoord, die naam) was kruidenier Van Veen gevestigd. Meneer van Veen belde op maandagochtend met Zus om te vragen wat zij nodig had (altijd heel wat, onder meer een pond Verkade toffees, waarvan ik snaaide als ik dacht dat het niet opviel omdat de zak nog bijna vol was). Dat werd dan op maandagmiddag bezorgd, meestal achterom, door de open keukendeur werd het in de keuken neergezet.

Waarom kwamen wij bij voorkeur bij Ruegg en niet bij Kluck? (die u moet een umlaut hebben). Was dat een restant van de protestante/katholieke winkelvoorkeur?

In de bibliotheek aan de Generaal de la Reylaan (Genereylaan) kwamen wij niet veel. Wij frequenteerden een kleinere bibliotheek, even verder aan dezelfde laan. Maar een paar middagen per week open. We mochten per week drie boeken lenen, maar als je direct uit school daar naar toe ging en vervolgens thuis heel snel één boek las, kon je net voor sluitingstijd dat boek nog voor een volgend ruilen!

Boekhandels in de Nassaulaan: was het de DIG? (Dat stond helaas voor 'Die Is Goed'). Ongeveer tegenover de Nassaustraat. Schrijfwaren en boeken, filiaal op de Huizerweg.

Koen

Ik vond de gewiste alinea's heel leuk. 'treksel' heb ik gelukkig onthouden.

Die gewiste alinea's, daar missen jullie echt geen leuke persoonlijke onmin of ander sappig detail aan.
Het ging over iets wat de engelreine Frank geheel zonder risico achtte voor derden, maar ik eigenlijk niet.

Maar in het Engels slaan ze er ook maar een slag naar hoor:

troop n
1. a large group of similar people, animals, or things
2. a unit of soldiers that forms a subdivision of a cavalry or armored
cavalry squadron (often used before a noun) 3. a unit of Boy Scouts or Girl Scouts under an adult leader and usually subdivided into several patrols. See also company
4. a collective name for some animals, especially monkeys and kangaroos

npl troops
1. a body of soldiers
2. a large number of people or things

vi
1. to move or gather together as a large orderly group
2. to walk somewhere in a deliberate or heavy-footed way, as if marching
3. to associate with somebody (archaic)

Encarta® World English Dictionary © 1999 Microsoft Corporation. All rights reserved. Developed for Microsoft by Bloomsbury Publishing Plc.

Zou 'troops' niet beter gebruikt kunnen worden als een uncountable noun, net zoals 'melk'? We hebben in Nederland natuurlijk nog 'troepenmacht'. Misschien is dat bruikbaar. En ach, wat maakt het uit.
Ik hoorde laatst iemand vertellen over een Nederlander die in een lege bakkerswinkel in Frankrijk heel hard 'Peuple!' riep.

Nou, toen kwam er ook iemand.

Rik

Omdat www.hetbesteboek.nl een tweede reactie mijnerzijds volautomatisch weigerde, reageer ik maar op Iris d'r vraag. Het beste boek dat in 2006 bij mij langs kwam, even kijken... Bekentenissen van Zeno (Svevo 1926)? Nee, te traag. An equal music (Seth 1999). Nee, viel ik bij in slaap. Slow man (Coetzee 2005)? Nee, te drakerig plot. Joe Speedboot (Wieringa 2005)? Nee, maar erg onderhoudend! The curious incident of the dog in the night time (Haddon 2004)? Nee, hoewel leuk gek en zuiver op de graat. On beauty (Smith 2005)? Leuk, herkenbaar, verdienstelijk! Wie eine Träne im Ozean (Sperber 1961)? Nee, dat telt niet, daar moet ik nog aan beginnen, wat ik gezien de enorme omvang misschien wel nooit doe. Ravelstein (Bellow 2000)? Heel goed, heel teder, en af en toe de kluts kwijt, maar het beste, nee. Reis naar het einde van de nacht (Céline 1932) dan maar? Dood op krediet (Céline 1936)? Kanonnenvoer (Céline 1952)? Nee, nee, nee, hoewel dat laatste volgens mij zijn beste is. Een verhaal van liefde en duisternis (Oz 2002)? Dat komt op de short list, hoewel ik het nog een keer moet lezen omdat me te veel ontgaan is waarschijnlijk! Sneeuw (Pamuk 2003) komt ook op dat korte lijstje, hoewel het mij ertoe verleidde al die andere boeken van hem te kopen, die erg tegenvallen! Berlin Alexanderplatz (Döblin 1929)? Ai, weet ik niet meer of dat 2005 of 2006 was, anders zonder meer door naar de volgende ronde. Precies hetzelfde geldt voor The corrections (Franzen 2001). Maar vooruit, ik moet kiezen. Pamuk, die mij onweerstaanbaar steeds aan Puk en Muk doet denken, of Oz, de tovenaar? Een liberale Turk of een genuanceerde Israeliër? De actuele godsdienstoorlogen of de holocaust van vóór mijn geboorte en de nasleep daarvan? Vrolijk is anders! Toch maar Ravelstein dan, omdat ik me met het individuele lot beter kan vereenzelvigen dan met het collectieve? Heb ik echt geen boek gelezen waarin een prachtige toekomst wordt geschetst voor mijn kleinkinderen? Weet je wat, ik kies toch Joe Speedboot, vanwege het onbekommerde optimisme dat ik me althans van de eerste tientallen bladzijden herinner.

Wat is het hier toch rustig. Misschien maar goed ook, met al die kittenkopers heb je toch geen tijd voor reageerders. Maar toch, hoe is het eigenlijk met de midwinterleesclub? Wat was het mooiste boek dat jij en je lezertjes in 2006 onder ogen kregen?
Cystes op de eierstokken, ik ken ook een mens die dat had. Je schijnt er heel oud mee te kunnen worden.

Weer veilig thuis ga ik het email- en tekstprobleem te lijf dat me te Suikervliedt en elders danig kwelt. Hier schiet ik wat mee op:

www.virtual-laser-keyboard.com

Als ik dat nou met Blauwtand aan een pda met telefoon kan hangen, dan zijn de problemen de wereld uit; voor €180,- en een pda van de provider. Da's een bagatel. Men waant zich in een ruimteschip!

Rik

Boekhandel Los, hoek Nassaulaan/Veldweg. Op de andere hoek Den Uyl. De brug was in mijn herinnering wel een meter lang, maar dat kan historische vertekening van de herinnering van een zesjarige zijn. Naast de brug stond er ook een prachtige hijskraan in de etalage, waardoor de Nassaulaan door ons de Kraanstraat werd genoemd (een kind leest toch geen straatnaambordjes ?)

De 'andere' speelgoedwinkel was inderdaad ongeveer tegenover de Nassaustraat, maar hoewel dat een echte speelgoedwinkel was hadden wij toch altijd een beetje een voorkeur voor Den Uyl.
Ongeveer naast de andere speelgoedwinkel was een klokken- en horlogewinkel, waar ik van de vriendelijke winkelier kapotte wekkers kreeg die niet meer te repareren waren. Daar is de basis gelegd voor mijn klokkenmanie.

Koen

Die speelgoedwinkel herinner ik me nog goed. Toen we pas in Naarden woonden gingen Koen en ik geregeld op verkenning uit in 'het dorp' (Bussum) en die winkel lag dan meestal wel op onze route. In de etalage stond een prachtige baileybrug waar Koen zijn zinnen op had gezet.
Inspiratie voor speelgoed kan je ook hier opdoen. Jullie kleinkinderen zijn er of te groot of te klein voor, maar dat laatste komt op den duur goed. Dat huisje! Die auto'tjes! Wel prijzig, maar een beetje grootouder maakt ze zelf.

Er naast, denk ik: Den Uyl, in huishoudelijke artikelen en speelgoed. Daar kwamen ook mijn Zachte Dieren vandaan.

Meccano, schreef je, Frank? Meccano en compatibele soortgenoten? Ach, meccano... Ik ga met de meccanodoos spelen... Met de compatibele soortgenotendoos dus, want ik had Constructa, waarvan de grotere onderdelen, de grondplaten natuurlijk, maar ook de andere plaatjes, de balken en de strips net zo groen en rood waren als die van Meccano, waarvan het moet zijn afgekeken, dat kan niet anders, zulks, die kleuren dus, in tegenstelling tot het ietwat geheimzinnige, waarschijnlijk Duitse maar misschien ook Zwitserse of Tsjechische alternatief Trix (de vrouw van de uitvinder zal wel Bea geheten hebben), dat ik, als mijn geheugen me niet bedriegt, ook nog even heb gehad - je weet wel, Trix, met al die in schuine rijen, precies als de bassen van een accordeon geordende gaatjes, en alles uitgevoerd in dezelfde matzilverige high tech metaalkleur waarin je bij bazaar Haffmans in de Kloosterstraat, ja, inderdaad, althans, dat mag ik gaarne geloven, de ouders van Hans, die op Radio 4 klassieke muziek presenteert, voor een paar dubbeltjes een of meerdere theelepeltjes kon kopen voor moederdag, die tégen vaderdag, als je die toen al had tenminste, terzijde moesten worden gelegd, nee, niet weggedaan, dat zou de goede bedoelingen van het kind geen recht gedaan hebben, omdat ze inmiddels zwart waren uitgeslagen.

Ik doe er het zwijgen toe over de vrolijke en hupse, ja, met de ogen van nu gezien veulengelijke Annemie van Eckevoirt in de lagere klassen van de hbs, van uitgerekend de firma Van Enckevoirt Huishoudelijke Artikelen, waaronder de gebruikelijke potten en pannen, strijkijzers en thermoskannen, en ga zo maar door, tot en met, jawel, de peperdure Constructa Meccanodozen, waarvan gelukkig alle onderdelen ook los verkrijgbaar waren, in het bijzonder, dat wil zeggen, daar heb ik het vaakst mijn noest bijeengeschraapte kopergeld aan uitgegeven, nochtans zonder mij ervan bewust te zijn dat ik misschien wel niet alleen de uitbreiding van mijn constructieve mogelijkheden maar ook de nabijheid van Annemie zocht, de koperen boutjes in diverse lengtes en de moertjes, waarvan je er nooit genoeg had, omdat je ze aldoor kwijt raakte, alsmede, later, de diverse soorten tand, worm- en flenswielen van hetzelfde halfedelmetaal.

Kortom, Meccano, dat doet me wel wat. Toen ik in 1963 ging studeren, liet ik enorme mechanische constructies op zolder achter, grotendeels aaneengeschroefd, inmiddels, met veel goedkopere stalen boutjes, die na verloop van tijd helaas roestonvrij bleken te zijn, of onroestvrij, of hoe zeg je dat? Nooit meer teruggezien! Net zo min trouwens als mijn andere schatten: het zilveren zakhorloge met inscriptie van opa Blerick en het schetsboek dat opa Venlo tijdens zijn opleiding, zo rond de Eerste Wereldoorlog, vol tekende met florale motieven en zelfverzonnen alfabetten.

Wat een prachtige nieuwjaarstekening! Ik was even bang dat de kittens elkaar wilden gaan dekken maar gelukkig vormden ze slechts een jaartal, speels en onschuldig als ze zijn.

Gelukkig nieuwjaar allemaal. Als ik niet zo onstellend suf was, zou ik je gedichtje afmaken. Maar ik moet ook al een nieuwjaarskaart maken.

Gelukkig 2007, allemaal!
Hoezeer ik ook zweer bij Frankslogs Regenradar, die op bijgesloten pagina is nog handiger, omdat hij niet alleen het verleden vertoont maar ook enige tijd voorspellend doorregent. Onmisbaar om je hond een wandeling uit het hoofd te praten.

Frank en Sneeuwuil; gelukkig 2007!
Dat het maar weer zo'n productief blogjaar mag worden, want het is elke dag weer een genot voor de lezertjes. En die robot: dat we die dit jaar eens een kunstje zien doen.

Mascha en Jamal