Ja, die Nijntjetaart heeft Mascha gemaakt en hij was nog lekker ook. De bovenkant is van marsepein. Dat versmade hoedje is ook van haar hand. Er is glittergel (ik wist niet dat dat bestond) van Action in verwerkt.
Bahez gaat door een fase waarin hij eigenlijk alle onbekende mannen eng vindt, maar als het goed volk is is hij daar vrij snel van te overtuigen.

Ja, als Bahez bang is voor een baard, dat brengt voor ons wel een dilemma met zich mee. We kunnen natuurlijk ons volgende bezoek uitstellen tot hij zelf een baard heeft. Dat zal hem leren.
Maar die prachtige Nijntjetaart: ik heb het hele internet afgezocht maar hem niet gevonden. Je wou toch niet zeggen dat Mas die zelf had gemaakt?

Na al dat gedoe in Suikervlied had Auke ineens helemaal de geest. En daardoor hebben we hier nu ook een nieuwe douche.

Die ratjes in hun doorschijnend roze bakje kunnen trouwens zo op een kerst- of nieuwjaarskaart.

Ja, Jefta was lief. Ik heb me net laten vertellen dat grote honden vaak maar zes worden. Ik weet niet of dat helemaal klopt maar het maakt dat elf jaar erg indrukwekkend klinkt.

Leuk dat jullie weer een nieuw dier krijgen, Marja, en groot gelijk. En Fabeltje is een prachtige naam.

Ik wilde net gaan jeremiëren dat ik tekeningen van Dries en Jules wou zien en ziet, daar zijn ze al. Ze zijn prachtig en de ratjes zijn enig. Frappant dat Dries een hekel heeft aan windmolens. Een heel woud vind ik ook nogal landschapverpestend.
Bahez, inmiddels 1 jaar, vindt tot nu toe nog alles leuk. Behalve mannen met baard, baby’s en feesthoedjes.
Nu nog graag interieurfoto’s uit Almere. Alliander lijkt me een sympathieke onderneming.

Marja, ik ben geschokt. Eigenlijk zouden we van het overlijden van dieren boven een bepaalde maat een annonce moeten verspreiden, merk ik nu.
Jefta was erg lief, en tot nu toe de enige witte hond in mijn leven die ik serieus heb kunnen nemen.
"Huisdieren leven te kort". James Herriot zei het ook al. Een mens kan maar beter boeddhist zijn.

Dat loodje werd om precies te zijn gelegd op 13 augustus j.l. Hij was elf, niet slecht voor een witte herder.
Nooit meer een hond, dachten wij. Vanwege toch-nooit-zo-lief-als Jefta, en vanwege vermeende vrijheid en comfort van hondloos bestaan. Wat een vergissing. We verkommerden.
Op 13 januari gaan we hem halen, in het Noord-duitse Lütjensee (www.ohmtalteufel.de): een bruinwitte Sheltie, dat wil zeggen een zachtmoedig herdertype à la Jefta, maar dan op zakformaat. Hij heet Fabel, of voorlopig: Fabeltje.

Je probeert toch niet om ons onderkoeld mee te delen dat Jefta het loodje heeft gelegd?
Zo niet, heeft J. wel volledige inspraak gehad?

De dag na Kerstmis doet iedereen abnormale boodschappen, blijkt nu.
Wij voor het eerst in jaren in dierenwinkels (waar jullie de deur platlopen): drie echte in de wereldstad Tiel, Heel Veel op internet. Een ontzettend klein halsbandje. Een plastic arm met tennisbal voor mensen die niet kunnen gooien. Een borstel met twee kanten. Twee rvsvoerbakken met antislip. Een bench. Benchvoetjes! een vetbed, een nageltang (middel), 200 gram snoep met pens.
Inderdaad: Puppy Alert.
Ook in het kattenpad konden we ons maar nauwelijks beheersen, maar jullie weten dat al: dat er voor poezen een lasertoy bestaat waarmee men een lichtstipje door de kamer laat lopen. En dat de Kijkshop een soort racebaan voor poezen heeft, met ballen in plaats van autootjes. Alles bestaat.

Ik heb gisteren de kaart gezien. De jongste onder ons moest even op het goede spoor gebracht worden, maar de ouderen zagen er direct een klein Klein Huisje in. Het mankeert er nu nog maar aan dat die maffe uitbater ze in serie gaat neerzetten. Aan de andere kant kunnen wij - wanneer we de bouwplaat vergroten - zelf ook een Klein Huisje bouwen op een plek naar keuze. Het vervolgens op schaal vervaardigen van de kerstverlichting lijkt me nog het grootste probleem, maar daarvoor kunnen wij misschien terecht bij een groothandel in industrieverlichting.

Rik

Ja, betere verlichting in Suikervlied zou super zijn. Met allemaal 100 watt lampen. Je kunt ze altijd uit doen als je het te licht vindt..
Anja

Henkie heeft Suikervlied zorgvuldig geïnspecteerd en wij hebben in het bos de enige paddestoel gefotografeerd. Wel een bijzondere.
Het was een goed weekend. Het bed is trouwens een geval apart. ik bedoel, vrijen op een trampoline vergt enige oefening. We zullen ons volgende keer beter voorbereiden!

Anja

Dit moet even, in het kader van de Maya-kalender en het einde der tijden enzo. Olle zag het toen we naar het Kruitvat liepen:

Niks mis met pluchen hondjes hoor, dat hondje van de Action is inderdaad gekocht door Sinterklaas voor Jules en heet Pip.

Als alternatief voor Pip is onderstaand hondje er nog, bijna net zo lief...

labrador puppy Lumpi

http://www.knuffelsalacarte.nl/labrador-puppy-Lumpi-p-16477.html

Met vriendelijke groet
Simon Roscam Abbing

Pluchen hond... Fout bezig zeg.

Rik

"Het hondje vindt ze niks"? Nou, bij nader inzien vindt Okkie het hondje zo gezellig dat ze er Noeska bij op de koop toe neemt. Iedereen nu blij en tevreden. Zo'n mand moet natuurlijk vol zijn, daar gaat het om, anders wordt het veelste koud voor de rexen.
Nou heb ik om dat hondje heen nog een oud stuk wit konijnenbont genaaid, te zien op de foto, en Noeska gebruikt dus feitelijk niet het hondje maar dat konijn als hoofdkussentje.
Als dat hondje dat nou maar niet weer discriminerend vindt...

Goh, Frank, wat gebeurt er veel in Ermelo, het is bijna net zo spannend als "Reizen zonder John" van Geert Mak. Mijn vraag van laatst komt te vervallen. De titel van de documentaire luidde "Menschen die ich hätte sein können und vielleicht auch bin." Juist, die documentaire op ARTE.

Wat zou een groen autojurkje kosten? Een tientje?

http://koperprijs.net/actuele-prijs.php

Rik