naar februari!

maandag 28 januari 2013, 22:43 lees reacties

In Oisterwijk kon je leuk schaatsen, bijna voor de deur, een eindje verder nog leuker. In Den Bosch kon je ook leuk schaatsen, je kwam op plekken waar je anders nooit kwam. In Zundert woonden we dicht bij de Turfvaart. Dat klinkt goed, maar bij nadere beschouwing bleek dit vaarwater niet meer dan een halve meter breed te zijn. Onschaatsbaar, bovedien stromend water.

In Zundert gebeurde er iets met m'n linkerknie. Ik weet zeker dat het de linkerknie was want we kochten toen de Volvo zonder linkerpedaal. De kruisbanden, om onduidelijke reden zowel links als rechts. In Radewijk kon je schaatsen, we hadden een bezoeker die op de vijver schaatste, maar ik durfde niet meer.

Hier hebben we het Veluwemeer. Die kruisbanden zijn na lange tijd weer helemaal OK, toch durf ik niet meer te schaatsen, blij dat het dooit.

Ik weet nog iemand die eventjes niet meer schaatst...

zondag 27 januari 2013, 10:53 lees reacties

Ik zoek overal naar zo'n slagroomspuit, maar dan wat groter. Die is er niet, ook dit kleine model is tegenwoordig antiek. Ik heb een revolutie gemist: alle moderne slagroomspuiten werken vandaag-de-dag met een lachgaspatroon.

Sneeuwuil neemt 70 gram kattenbrokjes, voegt daar 218 centiliter water aan toe. Dat mengsel mag een aantal uren weken, daarna wordt het met de staafmixer tot zalf vermalen. Die zalf gaat in de antieke slagroomspuit, daarmee kan je heel handig een injectiespuit vullen. Met die laatste spuit kan je vervolgens Bontje dwangvoeren.

Sneeuwuil rekent uit dat Bontje negen van die spuiten per dag moet hebben. Het zou wat handiger zijn als je negen spuiten in een keer kon vullen, maar dan moet je die wel hebben. Naar de apotheek, ja, die heeft ze! Tot onze verbazing blijken die dingen €0,20 per stuk te kosten. Zo goedkoop, dan willen we er wel tien. De kassa rekent uit dat die hoeveelheid €2,25 kost, meer verbazing maar daar doen we niet moeilijk over.

ma-di-wo-do-vr-za: Bontje krijgt met tussenpozen van anderhalf uur een spuit. Eerst stribbelt ze wat tegen maar later in de week begint ze het doodgewoon te vinden. Zondag is er een enorm succes: ze eet op eigen kracht een bordje brokjes!

Het slechte nieuws is dat nu Poontah niet meer eet. Ze produceerde een mooie haarbal maar dat was geen reden om daarna te gaan eten. Het lijkt er op alsof we onze spuiten nu voor Poontah kunnen gaan gebruiken. Negen spuiten, om die te vullen moet je drie keer de slagroomspuit vullen. Als de andere zes katten ook deze (welke? Salmonella?) kwaal krijgen zou het handig zijn om, zie de eerste alinea...

zaterdag 26 januari 2013, 17:36 lees reacties

Nee, niet het goede plaatje, maar ik kan niets beters vinden. Een stapel plastic emmers dus, maar veel meer kleuren en precies van opzij gezien. En dan twee van die stapels. Fellere kleuren ook nog.

Ik droom. Een landelijke omgeving met wat verspreide huizen. Zonovergoten. Voor een van de huizen staan twee mensen, zal wel een echtpaar zijn. Ze hebben ieder zo'n stapel emmers over hun kop...

Wat zou dat nou betekenen?

zondag 20 januari 2013, 11:01 lees reacties

Dreamliner
Het klinkt als een door de Public Relations afdeling in de jaren '50 bedacht woord. Maar nee, het is iets nieuws, een heel groot vliegtuig. Bij de PR van Boeing werken waarschijnlijk alleen 90-jarigen. Dan de 'Fyra', die doet 't ook niet maar z'n naam klinkt tenminste als van dit millenium.

Even verder kijken, de Dreamliner blijkt de 787 te zijn. Die cijfers, die snap ik beter.

In 1959 (jawel, jaren '50) werkte ik bij Fokker, in het dorpje Schiphol. We hadden daar een krantje, ik weet niet meer wie het uitgaf, Fokker, KLM, gemeente Aalsmeer, de luchthaven? In dat krantje stond dat we bezoek zouden krijgen van de Boeing 707, het grootste passagiersvliegtuig ter wereld. Ik stond nogal eens buiten aan een Fokker Friendship (ook zo'n jaren '50 woord, maar toen wàs het jaren '50) te schroeven, met uitzicht op de landingsbanen van Schiphol. Daar zag ik zo nu en dan de Tupolev TU-114 langs komen. 54x51 meter, en de 707 zou maar 46x44 zijn!

Ik schreef een brief aan het krantje: "De Tupolev is groter!". Kreeg als antwoord "we bedoelen een straalverkeersvliegtuig en geen turboprop". Een beetje een slap antwoord, maar ik kreeg wel een uitnodiging om de 707 te komen bekijken. (Je moet wel weten wat een turboprop is. Dat wist ik omdat de Friendship ook van turboprops voorzien was. Een turbine met een propeller, dus. Bijna een straalmotor.)

Mijn moeder had drie broers, Wim, Kees en Jan. Wim had een dochter die Ans heette maar Janzeman genoemd werd. Als kind vond ik dat vreemd, een meisje dat een man was. Toen ze wat ouder was werd het toch gewoon Ans en zij werd directiesecretaresse bij de KLM. Ik zag Ans niet zo vaak, maar toch vaak genoeg om haar te herkennen toen ik die 707 ging bekijken. We waren het er over eens dat het een erg groot vliegtuig was, vooral als je de Friendship gewend was. (23x23 meter) Door googelen op 'Ans Muller' kom ik bij de mededeling in het blad voor de KLM gepensioneerden dat Ans niet meer onder ons is.

Overigens is die 787 60x60 meter, de voorganger 747 is groter: 70x64. Die 707 was maar een kleintje...

zaterdag 19 januari 2013, 14:21 lees reacties

wo, do, vr, za:
Sneeuwuil blijft Bontje dwangvoeden, ze is zelf ook bijna aan dwangvoeding toe. Donderdag naar Putten voor speciaal voer, vrijdag naar Putten voor ander speciaal voer. We kregen maandag al een zak met weer ander speciaal voer, Bontje wil niks speciaals maar ook niks gewoons.

Ik restaureer de kattenbak, ik restaureer een voerspuit, ik restaureer een stoel, ik restaureer nog een stoel. Donderdagavond, even naar de vuilisbak, daarbij laat ik Bontje ontsnappen, denkend dat het Anemoon is. Iedereen komt binnen voor het avondmaal maar niet Bontje. Gelukkig zitten er geen blaadjes aan de struiken, daardoor kunnen we Bontje vinden, in het verste hoekje van de tuin.

Zaterdag is Bontje behoorlijk aangesterkt door al dat dwangvoer. Daardoor wordt de strijd om haar te voeren steeds zwaarder. Maar zelf eten, ze denkt er niet over.

Goed nieuws is er ook: de zonnepanelen doen eindelijk weer eens watt, anderhalve kilo!

dinsdag 15 januari 2013, 17:12 lees reacties

"In twee uur uit en thuis" schreef hij vrolijk. Maar binnen vierentwintig uur weer uit: Bontje komt niet op gang, blijft kotsen, eet niets. Weer dierenarts dus, door de sneeuw maar dat is het kleinste probleem.

Serenia, dat klinkt goed, maar googelend kom je er snel achter dat het om Cerenia gaat, een anti-braakmiddel. Bontje krijgt een injectie met dat spul, dan nog een spuit met prednison, nu moet het wonder gaan gebeuren. Het kan zijn dat er iets mis is met het braakcentrum in de hersenen, daar doe je niets aan. Daan legt ons precies uit wat er dan met de maagwand gebeurt, geen leuk verhaal.

Wel mooi, de Putterweg als 't sneeuwt...

maandag 14 januari 2013, 18:42 lees reacties

Het ging redelijk goed met Bontje, de hele maand december. In 2013 ging het steeds minder, zoveel minder dat Sneeuwuil over ging tot dwangvoeren. Met de slagroomspuit ging dat heel goed, soms bleef het binnen, vaker kotste Bontje het ergens over een van onze tapijten. Wat eruit kwam leek weinig op wat er in ging: een fraaie kleur geel was toegevoegd.

Gisteren hadden we idee eens te googelen op 'haarbal' en 'endoscopie'. Dat levert aardige hits op, vooral de afbeeldingen van haarballen zijn niet mis. Vandaag stond Sneeuwuil vroeg op, ze wilde om 08:00 bellen voor een afspraak met de dierenarts. We hadden al gegoogeld op 'endoscopie' en 'putten', ja, dat doet dierenarts Daan. Het lukt, afspraak om 16:00.

We zijn er zeer bijtijds, mogen maar weinig na 16:00 naar Daan. Die voelt een gezwel, ergens achteraan, voelt niet als een haarbal, zou kanker kunnen zijn. Endoscopie is in dit geval niet zo handig, Daan wil snijden. Verdovingsprik, Bontje gaat naar de operatiekamer, wij naar de wachtkamer.

De wachtkamer heeft dubbele schuifdeuren naar de buitenwereld, het zal wel de bedoeling zijn dat die om de beurt openen. We hebben veel tijd om die deuren te bestuderen, er klopt iets niet met de afstelling, ze openen tegelijkertijd. Als er wat bezoekers in- en uit gaan daalt de temperatuur in de wachtkamer tot nabij het vriespunt. Na enige tijd zijn er geen klanten meer maar dan gaan de baliemedewerksters stofzuigen en dweilen. Dat is voor de schuifdeuren voldoende aanleiding om weer eens flink te openen.

Het duurt wel lang, dat wachten. Dat is een goed teken, we zeiden ongeveer tegelijk met Daan dat het constateren van kanker reden was om Bontje niet meer wakker te laten worden. Dan, om 17:15? verschijnt er een operatieassitente die meldt dat alles goed verlopen is. Een soort van anticlimax, we waren al aan de rouwverwerking begonnen...

De blinde darm was gevuld met iets waar toch wel erg veel haar in zat, daardoor werd de overgang van dunne- naar dikke darm geblokkeerd. (Die 'daardoor' moet ik nog eens googelen.) Blinde darm weg, alles netjes gehecht, Bontje moet nog even wakker worden. Dat doet ze, ze mag mee, we zijn om 18:00 weer thuis. Daar duurt het wel zes minuten voordat Bontje uit haar transportkooitje komt. Ze wankelt nog een beetje, maar ze gaat weer in haar vertrouwde hoekje zitten.

Als ik ooit geopereerd moet worden ga ik naar de dierenarts. In twee uur uit en thuis!

zaterdag 12 januari 2013, 20:03 lees reacties

Een dag eerder werd Sneeuwuil twee keer overgrootmoeder:

Kinderen van Corine en Thomas. Op de eerste foto links het meisje, Jule. Rechts de jongen, Hidde. Op de tweede foto dezelfden, maar wie nou wie is...

dinsdag 8 januari 2013, 19:35 lees reacties

Een enigzins stroperige vloeistof door een dun buisje, dat gaat niet lekker. Een dikkere buis monteren is nogal kostbaar, bovendien krijg je bezinksel dat zich vastzet waardoor de buis weer dunner lijkt. De buis schoonmaken kan, maar het is wel een heel gedoe. De vloeistof een beetje verdunnen, dat werkt goed maar daardoor neemt de kans op lekkages toe. Moeilijk vast te stellen hoe je de optimale doorstroming bereikt.

Jammer, geen Streetview van het Ermelose voetgangersgebied, je kunt niet zien dat het Kruidvat ongeveer 50 meter van de Trekpleister is. Maar geloof me, het is zo. Dat hulpje van Sherlock Holmes, Dr. Watson, is tegenwoordig een Chinees die eigenaar is van zowel Trekpleister als Kruidvat. Je moet bijna zo slim zijn als Holmes om daar achter te komen. Om de motivatie van Watson te doorgronden, twee drogisten naast elkaar, moet je heel wat slimmer zijn. Ik ben in elk geval niet zo slim.

Op voorschrift van Sneeuwuil consumeren wij elke dag een kinderaspirientje om ons bloed lekker vloeibaar te houden, tot op heden met succes. De aspirientjes zijn op, ik ga naar het Kruidvat. Iets verder dan de Trekpleister maar iets leuker. Ik pak drie doosjes kinderaspirine en ga naar de kassa. Tot mijn ontsteltenis wil het kassameisje mij maar twee doosjes verkopen, dat schijnt een voorschrift te zijn sinds 1 januari. Dan ook nog maar even naar de Trekpleister, nog twee doosjes. Ze kosten precies hetzelfde.

Wat fijn dat onze overheid zo goed voor ons zorgt! Minister Schippers wil niet dat ik meer dan twee doosjes apirine achter elkaar inneem! Het gevolg van haar bedenksel is wel dat ik nu over vier in plaats van drie doosjes beschik. Je zou heel wat meer gezondheidswinst kunnen boeken door de maximum snelheid van 130 of 120 overal tot 100 terug te brengen, maar dat schijnt electoraal wat minder gunstig uit te pakken...

donderdag 3 januari 2013, 15:59 lees reacties

I&A verwijderden de oude tv (met kapotte kanalenkiezer) en vervingen die door een andere niet helemaal nieuwe (met Haagse kanalen). Zo'n vijftig jaar geleden was dat niet zo eenvoudig, tv-kanalen instellen. Je had een schroevendraaier of zoiets nodig. Gelukkig waren er toen nog niet zoveel kanalen...
Nu is dat het makkelijkste klusje dat er is, de tv kan het zellef. Behalve als je een niet-bijbehorende afstandsbediening hebt, dan is het 't allermoeilijkste klusje. Toch is het gelukt!

(Je wordt wel treurig van de hoeveelheid waardeloze kanalen die de kabel binnenbrengt. Toch wel tien van de negenentwintig. Een echt slimme tv, zou die dat niet kunnen filteren?)

Het Lelijke Tafeltje is ook gelukt, ik wil me wel eens een centimetertje vergissen maar dat gebeurde nu niet. De dvd's passen in de dvd-vakken, de dvd-speler past ook in z'n vakje. We proberen een dvd van de Muppets+Aznavour, die doet het. Als je lang genoeg op alle knoppen van de afstandsbediening drukt krijg je zelfs het scherm op de vereiste 3x4 instelling!

De dag begon ook al goed. De cv-ketel had een probleem: hij maakte steeds luidere zoemgeluiden. Dat verhielpen we door zware gewichten op het omhulsel van de ketel te leggen. We begonnen met een baksteen maar na enige tijd moest daar wat bij. Sneeuwuil had een loslopende bankschroef, dat hielp. Weer wat later moest daar een aambeeldje bij, tenslotte lag bijna de hele smederij op de ketel. De pomp, dat zou de oorzaak wel zijn maar die constatering verhielp het probleem niet.

Sneeuwuil belde de instelling die het onderhoud doet en binnen tien minuten was er een monteur. Die vulde het water bij, tot mijn niet geringe verbazing hielp dat! De monteur wilde wel een kop koffie, toen bleek dat hij erg van katten hield en niet van vuurwerk! Nu verwacht je een wat oudere man maar de monteur was een jongen van negentien. Er is nog hoop voor de wereld.

nog even naar december?