ga naar september
woensdag 24 augustus 2016, 9:00 lees reacties
Scusi, excuses voor het zo lang niet loggen.
SCSI, je spreekt het net zou uit, skoezie, maar het betekent Small Computer System Interface, een ongeveer 30 jaar geleden bedachte methode om computer dingetjes aan elkaar te koppelen. SCSI, dat was mijn 'probleem van de maand'.
We hebben een stapeltje ringbanden gevuld met foto-negatieven. We willen ze eigenlijk in de kachel stoppen maar ik kreeg het onzalige idee om ze daarvoor nog eventjes te digitaliseren. Ik deed dat al eens met de dia's, dat ging redelijk snel met redelijke kwaliteit met een apparaat van Epson. Dat apparaat wil via een SCSI kabel wel met je computer praten, maar de hedendaagse computer wil daar niets van weten.
Na een bezoek aan heel veel kringlopers (2 in Ermelo, 2 in Harderwijk, 2 in Nijkerk, 1 in Putten, 1 in Garderen) had ik de spullen waarmee het verbinden van een en ander in principe zou moeten lukken. Maar het lukte niet, het leek wel alsof het Epson apparaat overleden was. Maar omdat het geheel een tamelijk lange keten van dubieuze elektronika is, is dat niet geheel zeker.
Intussen had ik gelezen over een manier om je negatieven te fotograferen met je gewone camera als je kans zag om ze 1-op-1 naar binnen te halen. Ik construeerde iets met een lamp en een lens dat wel aardig werkte. De negatieven die je zo binnen haalt kan je met een fotobewerkingsprogramma positief maken. Niet zo makkelijk: kleurnegatieven zijn van nature nogal oranje waardoor de positieven nogal blauw worden. Dat kun je een stuk verbeteren door de negatieven tijdens het foto maken met blauw licht te doorschijnen. Ik monteerde tussen de lamp en het negatief een deksel van een koelkastdoos. Uiteraard een blauw deksel. Dat werkte goed qua kleur, maar echt scherp werden de plaatjes niet. Ik moet een echte macrolens hebben!
Die lens bestelde ik in China voor wel bijna twee euri. Nieuw probleempje: het wil wel eens een maandje duren voordat iets uit China in Ermelo arriveert, zal wel iets met het gratis verzenden te maken hebben. Ik zocht daarom bij de acht kringloop winkels naar een lens en vond toen een compleet apparaat dat negatieven kan scannen!
Een apparaat dat via een wat modernere kabel met de computer praat, het kostte wel €10.-
Er hoort een houder voor negatieven bij. Het is een beetje een gepruts om zo'n negatievenstrook netjes in de houder te krijgen maar daarna gaat het scannen snel. Het apparaat maakt meteen positieven die er best goed uitzien. Ik heb er al zo'n duizend gedaan, ik moet er nog wel een duizend of vijf. Het wordt tijd dat ik weer eens aan de slag ga.
donderdag 4 augustus 2017, 9:00 lees reacties
Wat een gedoe. Een moeilijke weg naar Schiphol, staking bij de KLM en dan ook nog de Olympische spelen. Het lijkt wel meer dan een halve eeuw geleden. 1958, om precies te zijn.
Ik was 23, ik werkte bij Fokker en ik fietste wat sneller dan Google. Fokker ging intussen failliet, werd een beetje herboren in verschillende vormen. Waar het nou precies was in 1958 kan ik niet reconstrueren, zo ongeveer aan het eind van de Noord-Zuid startbaan, dat klopt wel. Binnen een half uur, langs de Bosbaan, was ik bij Fokker. (Raad aan reizigers: fietsen naar Schiphol! Kan je meteen niet zoveel rotzooi meenemen.)
Naast Fokker de KLM, dat betekende toen ook al Kleine Lonen Maatschappij. Fokker betaalde ook niet geweldig, tweehonderd gulden per maand als ik mij goed herinner. Ik kreeg wel gratis rondvluchten met een van de prototypes van de Fokker Friendship. Dat vliegtuig zat vol meetapparatuur die door mijn collega's of door mij in de gaten gehouden moest worden. Soms was je daar de hele vlucht druk mee bezig, soms duurde de meting waar het om ging maar vijf minuten. Dan mocht je daarna een uurtje naar buiten kijken, een mooie vlucht boven Nederland en de Noordzee.
De Friendship werd heel goed verkocht, toch ging Fokker failliet. Ik had toen al een ander baantje maar dat zal niet de reden voor het faillisement geweest zijn...
Mijn fietstocht ging langs het Olypisch Stadion, gebouwd voor de Spelen van ergens voor 1930. Een heel Olympisch Dorp is er toen niet gebouwd, wel was (en is) er, voor het Stadion, het Olympiaplein. Als het erg slecht weer was dan fietste ik tot het Olympiaplein, daar stonden de autobussen van Fokker. Makkelijk, die bus, maar fietsen was leuker.
nog even naar juli?
