Op de basisschool hadden wij een "ontdekhoek". Dat was, dacht ik, een hoekje waar je oude apparaten uit elkaar mocht halen. Het kan zijn dat mijn geheugen nu iets bij elkaar fabriceert, maar ik meen mij te herinneren dat ik daar ook eens met zo'n beetje kwik in mijn hand heb gestaan en mij daar samen met andere kinderen en de meester over heb verbaasd. Ik geloof niet dat ik er iets aan over heb gehouden.

Is de WC mooi geworden?

Jule en Hidde kijken gebiologeerd naar Rob. Nou hoeft dat geen compliment te zijn want ze kijken ook altijd gebiologeerd naar de zwarte schemerlamp...

Anja

Ter ere van Thomas' verjaardag maakte iemand, ik denk oma Anna, deze prachtfoto.

Heel interessant: Hominiden en glasvezelinstallaties. Lang geleden, toen ik nog voor KPN werkzaam was, had ik eens de taak om voor een glasvezelproject in Enschede per telefoon de "collateral damage" weg te managen die de hominiden van destijds aanrichtten. Dat was een interessante ervaring: Regelmatig "zat ik in de call" met diverse figuren waaronder de onderaannemende bazen van deze hominiden en andere al dan niet KPN-ers, die allemaal verantwoordelijk waren voor een kolom op mijn Excelsheet. Het doel was dat deze kolommen uiteindelijk verdwenen en dat daarmee de klanten dus weer tevreden zouden zijn. Het wegmanagen lukte uitstekend: Iedereen had uiteindelijk zijn kolommetje "gereed gemeld", of er hierdoor ook echt iets veranderd was aan de keiharde werkelijkheid van vertrapte tuintjes, verwoest stucwerk en ander door hominiden veroorzaakt onheil heb ik nooit geweten.

Met vriendelijke groet
Simon Roscam Abbing

Ik heb er niks aan toe te voegen, Frank. Glasvezel is van ná mijn tijd, ben ik bang. Schrijf maar weer eens over fietsen, dat doet bij mij altijd een belletje rinkelen. En Cyprus, was daar niet ooit een bisschop aan het bewind, ene Monseigneur Makarios?

Ik had graag een vis bezorgd in Almere, maar ik was niet helemaal woonerf-fähig.

Rik

Hoe oud is die papiermolen als de resten van de ruïne er al meer dan honderd jaar liggen? Meer to the point: heeft een ruïne wel resten? Ik geloof dat we een ingewikkelde tautologie op het spoor zijn.

Geen vis, maar ik kocht vorige week via de internets een defecte iPhone om thuis een defecte iPhone mee te repareren en het wrak van een Peugeot 205 GTI om thuis een Peugeot 205 GTI mee op te knappen. De telefoon lag binnen twee dagen in de bus. De Peugeot past niet in de bus, die die ga ik eerdaags in Almere halen met een aanhanger. Ergerlijk is dat het helemaal geen wrak blijkt te zijn, maar een auto met een deuk, dus straks ben ik twee auto's aan het opknappen.

Rik

Over mensen hun tempo qua visversturen, ik kan het niet voor me houden! Die vis van marktplaats kostte geen euro zoals Frank schreef, maar 51 cent. Met port mee 1.05 euro, dat wel.
Reageren deed de adverteerster gauw genoeg, meteen zaterdagmiddag al, met de belofte dat ze de begeerde vis zou posten zodra het geld op haar rekening stond. Logisch, enig wantrouwen voor zulke gigantische transacties. En dat ze me daarvan dan nog bericht zou sturen, dat ook nog. En dat deed ze hoor, maandagmiddag kreeg ik dit mailtje:

"Hallo, Het geld staat op de rekening en gaat morgen op de post. Mvg Diane"

Zou ze echt het geld erbij gaan posten, morgen? Of alleen het geld, en niet de vis? Ik kan bijna niet wachten, was het maar vast woensdag.
Dat betekent in elk geval dat ik op z'n vroegst woensdag die rotte vis hier heb, en dat Jules dat hele beest allang vergeten is tegen dat hij eindelijk in Almere is aangekomen.

Ja ik weet het, ik had hem natuurlijk meteen naar Almere kunnen laten sturen, ware het niet dat Jules hier het objectje had laten liggen waarmee hij tenslotte verleid werd om die omstreden vis af te staan. Een raadsel waar Frank gister niet meer uit kon komen. Dat was een mini portretlijstje (niet van AH maar van mij) waarin we een kunstwerkje van hemzelf hadden geplakt.

De mini's worden wel erg leuk met een maxi erbij. Platte mini-verpakkingen weiger ik, maar ik heb intussen ook al zeker zes broodroosters weggegooid en al die merkloze dingen (het slablad; de knoflook) zijn niet aan me besteed. Ik spaar voor een meisje dat haar collectie van vorig jaar nog heeft en daaraan zie je (o.a. de ketchup, de bakolie) dat die duidelijk meer in zijn mars had.

Nu we toch in kruideniersland zijn: koop iets van Hak en zie hoe beeldschoon de nieuwe pottensluiting is!

Rik

Je kruipruimteverhaal brengt oude herinneringen boven, angstige herinneringen, iets met kruipen, ja, door openingen die net iets te krap zijn, op het gevaar af te blijven steken, niet terug te kunnen ... Wat zeg je? Inderdaad, waarschijnlijk ja, een klassiek geboortetrauma.