ga naar juni!

donderdag 31 mei 2012, 22:57 lees reacties

Het lijkt een stukje vogel. Ik pak het op om het zonder veel rumoer te laten verdwijnen, dan blijkt het iets plantaardigs te zijn. Die morgen vonden we een dode vogel, binnengebracht door een anonieme kat, vandaar mijn blikvernauwing.

Bij de oppakactie viel wel het GPS apparaat uit m'n borstzak. Op de gewassen betontegels, geen erg fijne ondergrond om op te vallen. Het ding lijkt onbeschadigd, als ik 'm aan zet kent hij al z'n kunstjes nog. Er is wel een probleem: hij ziet geen satellieten, dus weten waar je bent is er niet meer bij. Toch een fietstocht, het lukt om zonder GPS weer thuis te komen.

Dat was gisteren. Nu ga ik het apparaat openpeuteren. Het kastje bestaat uit twee helften die op elkaar gelijmd zijn: waterdicht! Het internet zegt: voorzichtig wrikken met een platte schroevendraaier, dat doe ik. Dat valt niet tegen, zonder veel moeite en zonder iets nog meer kapot te maken krijg ik 'm open.

In het kastje zit een plakje melkchocolade. Nog wat speuren op het internet: het is geen chocolade maar een diëlectrische antenne. Een diëlectrische antenne? Nooit van gehoord, terwijl dat toch mijn vak was, electronica. Gelukkig verklaart het internet de werking, het plakje moet op een plaat metaal zitten om te werken. Dat doet het niet, het zweeft los als gevolg van de val. Ik plak het vast met sekondenlijm, op de plaats waar ik vermoed dat het gezeten heeft.

Na een paar sekonden zet ik de GPS aan, hij ontdekt heel snel een stuk of zes satellieten, hij doet 't weer! Ik ben de anonieme kat heel dankbaar voor deze leerzame ervaring. Ik ben ook erg blij met mezelf, dat het me gelukt is om de GPS netjes te repareren. Ja, ik heb 'm ook weer dichtgeplakt, waterdichtheid is niet gegarandeerd. Maar ik wou er toch niet mee te water.

(Even naar Gamma voor de juiste soort kit. Ik zie een auto met hoezen over de buitenspiegels. De hoezen zijn zodanig aangebracht dat de spiegel nog spiegelt. Ze zijn vervaardigd uit oranje textiel, voorzien van een zwarte opdruk waarin ik de Nederlandse Leeuw herken. Briljant om te bedenken dat zoiets handel zou kunnen zijn. Triest dat het handel is.)

We lazen allebei, tot onze grote vreugde, "De Buurman", van Voskuil, schrijver van "Het Bureau". Maarten Koning houdt ook van repareren, in dit boek mat hij twee stoelen, geholpen door een van de buurmannen. (Waarom het boek Buurman enkelvoud heet is niet duidelijk.) We willen een vervolg, maar omdat Voskuil er niet meer is zou dat door Lousje geschreven moeten worden...

Een stoel matten, dat wil ik ook wel eens proberen.

dinsdag 29 mei 2012, 16:50 lees reacties

Ik zei zondag tegen Auke dat kerken oost-west staan. Uit m'n hoofd, 's nachts begon ik te twijfelen. Ja, die aan het eind van de straat, die wel. Maar in het algemeen? Even knippen uit Google Maps

zaterdag 26 mei 2012, 07:45 lees reacties

Als kind, lagere school, een jaar of acht, had ik grote moeite met grammatica. (Als wat ouder kind, 77, vind ik grammatica nog steeds tamelijk onzinnig.) 'Onvoltooid verleden tijd', ik snapte niet dat het verleden onvoltooid kon zijn. Rutte zal wel beter opgelet hebben:

Het begrotingsakkoord dat de fracties van VVD, CDA, D66, GroenLinks en ChristenUnie hebben gesloten is in de Voorjaarsnota opgenomen. Rutte: 'Om het formeel te zeggen: het akkoord is daarmee onderdeel geworden van ons reguliere begrotingsproces.' De minister-president onderstreepte nog eens zijn waardering. '2013 is hierdoor geen verloren jaar geworden.'

Een jaar dat nog niet eens begonnen is zou dus al verloren kunnen zijn? Voltooid toekomstige tijd?

Mijn grote waardering voor alle journalisten die geen grap over omvallende banken gemaakt hebben. Waarschijnlijk omdat het al te gemakkelijk is. Alleen dit plaatje. De tekst van de bouwvakkers laat zich wel vertalen, maar iiSANEAAMiiiENTO VAAAAA !!! is iets te fonetisch opgeschreven.
'saneamiento' bestaat, zal in deze kontekst wel zoiets als 'saneren' zijn.

maandag 21 mei 2012, 14:47 lees reacties

Het was al op een of anders nieuws, de zeppelin die luchtkwaliteit meet. Mooi, want geruisloos.

Pas thuis zie ik op de foto dat hij Pegasos heet, dat lijkt me een geval van zelfoverschatting.

Ik fiets over de hei. Vroeger fietste ik onbekommerd, nu denk ik aldoor hoe die fietstocht er op de kaart getekend zal uitzien. Nou, zo.. Deze hapering in de route is geen GPS-fout, ik ging even terug. Ik zag namelijk uit een ooghoek een hert, maar het bleek een vent met een bruine jas te zijn Het is bijna te warm om te fietsen, ik moet het bos maar eens in. En even kijken of Suikervlied er nog staat. Ja, het staat en er staan ook blauwe bloemetjes die op eigen initiatief het door mij gemolde boompje vervangen.

Wat is de natuur toch mooi.

zaterdag 19 mei 2012, 13:41 lees reacties

In het linker vak een nieuwe link, fietstochten, nu zonder reclame!

donderdag 17 mei 2012, 22:53 lees reacties

Jullie volgen het nieuws toch nauwkeurig? Vandaag was de situatie als op nevenstaande foto.

Ik fietste naar het Putter stoomgemaal, omdat dat vandaag draaide. Geheel door vrijwilligers geëxploiteerd, ze vragen om giften zodat ze kolen kunnen kopen. Helaas heb ik geen cash en hebben zij geen pinmachien. Wel een stoommachien die slechts 24 slagen per minuut maakt, heerlijk rustig. Op de terugweg dat fietsje dus. De Damesfiets staat er nog.

Thuisgekomen blijkt Sneeuwuil ons oude groene vloerkleed te hebben vervangen door een nieuw rood idem. Geheel eigenhandig heeft ze de banken en de extreem zware tafel aan de kant gezet en weer geplaatst. Dit alles zonder een kat te verpletteren!

Ik volg het nieuws nauwkeurig. Als ik 'Facebook' hoor, waarom denk ik dan 'Nina Brink'?

dinsdag 15 mei 2012, 06:49 lees reacties

Let allereerst op de schaal, daar linksonder, 20 meter. Vanuit die hoek kom ik aanfietsen, sla dan linksaf. Het lijkt alsof ik door een huis rij, maar de GPS wil er wel eens wat metertjes naast zitten. (Maximaal 15 meter volgens de specificatie, meestal is het veel beter.) Ik arriveer achter een huis dat ingewijden wellicht herkennen als Suikervlied. Doel van de reis is het afleveren van een boek omdat thuis de boekenkasten overlopen.

Thuis was ons de grote hoeveelheid dood hout in de rozenstruiken opgevallen. Hier valt het nog meer op, de roos lijkt, op wat nieuwe spruiten na, wel helemaal dood. Ik doe hetzelfde met hem als met die twee thuis: snoeien. Ik ga weer verder, tot de T-splitsing. Daar doe ik wat ik meestal daar toe: proberen me te herinneren of ik de deur heb afgesloten.

De voordeur van Suikervlied is eigenlijk een achterdeur, met een achterdeur slot. Een slot dat niet 'vanzelf' op slot gaat, maar dat je bewust met de sleutel moet sluiten. Die handeling gaat zo automatisch dat ik nooit weet of ik hem heb uitgevoerd. Dus terug op de T-splitsing, even aan de deur voelen (ja, wel op slot!) en weer weg. Ik ben kennelijk zo snel dat er geen 'breadcrumb' gemaakt wordt, het lijkt alsof ik maar tot de zijgevel kwam.

Verder rechtsonder, zo ongeveer richting schaapskooi en hei. Daar veel lopende soldaten. (Bijzonder: meestal rijden ze.) Terug langs AH, daar binnen nog veel meer lopende soldaten. (Krijgen ze niks in de kantine?) Thuis, zonder verdere avonturen.

zondag 13 mei 2012, 08:13 lees reacties

Dat van die schaduw en die stekker hoor je niet veel meer. Het gaat nu vaker over de al dan niet rechte rug. Jammer, ik had zo graag gehoord van iemand die met een rechte rug over z'n schaduw sprong terwijl hij de stekker er uit trok.

Nog een gemiste kans: 'de nieren proeven'. Ik heb het Jolanda Sap één keer horen zeggen, daarna nooit meer, van niemand. De uitdrukking was mij onbekend, ik moet eens wat meer aan bijbelstudie gaan doen.

Van Haersma Buma vond ik altijd een tamelijk onzichtbare kwal. Ik begin daar een beetje op terug te komen. Zichtbaar is hij al een week of wat, wat hij zegt is niet helemaal verkeerd. Ik overweeg lid van het CDA te worden zodat ik op hem mag stemmen.

Iets heel anders: het was me al gelukt om een fietstocht op een Google Map te projecteren. Een volgende fietstocht op een andere dag erbij, geen probleem. Maar ik wil de andere tocht met een andere kleur tekenen. Daar ben ik vier dagen lang vier uur per dag mee bezig geweest, maar nu werkt het. Vijf tochten in vijf kleuren, oogverblindend mooi.

Goed nieuws: het begint er op te lijken dat Simon's plan z'n huis te verkopen gaat slagen. Het vervolgens kopen van het rode huis lijkt ook te lukken. Hij heeft vacantiedagen gespaard, verbouwen dus!

Nog meer goed nieuws: de lijdensweg van Jeannette, de Rexenfokster, is geëindigd.

woensdag 9 mei 2012, 10:20 lees reacties

Dat GPS ding onthoudt de punten waar je geweest bent. De punten worden 'breadcrumbs' genoemd, om begrijpelijke redenen. Ik knutsel een kabel om de breadcrumbs in de computer te krijgen, met het doel om ze op een Google Map te tekenen.

Dat levert bij een eerste poging het plaatje links op. In geel mijn tocht, maar die blauwe achtergrond? Even uitzoomen en je ziet heel klein dat geel nog, in de oceaan voor de kust van Somalië. Nederland ligt op ongeveer 52° Noorderbreedte en 5° Oosterlengte, dat punt in de oceaan is 5, 52....

Ik maak iets dat de coördinaten zoals ze uit de GPS komen verwisselt. Daarmee kan ik een kaart tekenen die me wat bekender voorkomt:

Rechtsboven zie je een grijze lijn met daarnaast een heel dun grijs lijntje. De brede lijn is de A28, de dunne lijn is de spoorlijn. Het lijkt alsof die spoorlijn het doel van mijn tocht is, daar houdt de gele lijn op. Maar nee, daar brak mijn ketting, ongeveer 10 meter voor de overweg!

Ik voer al twintig jaar het gereedschap met mij mee om kettingen te repareren, nooit nodig gehad. Nu dus wel, ik vermoed dat ik de nieuwe ketting slecht gemonteerd heb. Ik heb wat stukjes ketting en een kettingpons, daarmee ga ik proberen de kettingeinden weer aan elkaar te zetten.

Het is redelijk weer, het is een heel rustig bos, ik zit daar wel aangenaam. Behalve als er een trein langskomt, vier per uur. Ik ben minder dan een uur bezig, ik neem maar drie treinen waar.

Twee wandelende meisjes vragen: "Lukt het, meneer?"
Ze zullen me wel een zielig oud mannetje vinden, ze vragen ook nog of ze kunnen helpen. Hoe ze zich dat helpen voorstellen snap ik niet, ik suggereer dat ze misschien mijn handen kunnen wassen wat die zijn heel erg zwart. Nee, dat kunnen ze niet, we komen overeen dat ik ze maar aan het gras moet afvegen. Ze gaan verder, ik ben klaar.

De fiets fietst weer, ik ga de kortste weg naar huis nemen. Dat korte gele streepje naar links is een doodlopend weggetje, niet als zodanig aangegeven. Even verder een weg die wel verder gaat. De onderste gele lijn, dat is de terugweg, achteraf bekeken had het nog wel wat korter gekund.

Dat was op maandag, maar toen had ik de computer nog niet geleerd om de tocht netjes op de kaart te zetten. Dinsdag toch maar een officiële sluitschakel aangeschaft...

zondag 6 mei 2012, 09:52 lees reacties

Laatste log bijna twee weken geleden! Er gebeurde van alles wat ik buitengewoon belangrijk vond.

• Simon onderhandelt nog steeds met de koper van z'n huis en de verkoper van het Rode Huis. Er zit enige vooruitgang in.
• Een winter van niks, toch zijn er twee struiken dood, eentje halfdood en de passiebloem doet ook niet veel. Ik zaag de struiken af, Sneeuwuil graaft eigenhandig de stronken uit. Ik mag niet helpen.
• Ik zette de antenne van 22 feb op de vliering. Dat werkte, omdat het daarna een maand niet regende. Zodra de dakpannen nat waren werkte het niet meer. Ik maakte iets waardoor ik het geval op het dak kon zetten, dat werkt heel goed bij alle weersomstandigheden. Buren van beide zijden willen weten wat het is.
• Met de nieuwe banden rijdt mijn fiets wel twintig kilometer verder op één acculading.
• Ik heb al jaren een simpel GPS apparaat. Al lang niet meer gebruikt omdat ik de weg wel weet binnen mijn actieradius en omdat het ding nogal batterijen vreet. Ik maakte een aftakking op de fietsaccu om daarmee het GPSje te voeden. Ten opzichte van de fietsmotor is het stroomverbruik van de GPS verwaarloosbaar, hij mag weer mee. Leuk, achteraf een kaart van de fietstocht maken. Nog leuker, van te voren een route plannen en die in de GPS stoppen.

Behalve de eerste twee items vrees ik dat dit u allen een rotzorg zal zijn...

nog even naar april?