Je ziet ze er zelfs al mee rondrijden, de Gammagasten. Ik dacht precies hetzelfde als jij, maar dan in de omgekeerde volgorde. Oranje raketijsjes liggen ook al bij AH. De jongetjes die bij de uitgang vragen om je voetbalplaatjes zijn altijd Marokkaans. Hun vaders hebben misschien ook oranje spiegelhoezen. De integratie is goed bezig!

Vandaag stelde ik tevreden vast dat de twee tientallen van mijn nieuwe pincode bij elkaar opgeteld precies honderd zijn. Pas bij het afrekenen kwam ik erachter kwam dat het geen waterdicht ezelsbruggetje is.

Rik

Ja, dat zijn van die dingen waar men 's nachts van wakker kan liggen. Nou, het klopt toch wel heel aardig, wat je zei. Hier, ten overvloede, nog de grote kerk in Den Haag:

Maar dit is de nieuwe kerk, eveneens in Den Haag. De naam doet vermoeden dat een groot deel van de stad er al stond toen die kerk gebouwd werd. Dan kan je moeilijk alles kort en klein slaan omdat jij zo nodig oost-west wil staan.

Tomtom is geweldig. En eigenwijs ook, Lucy in ieder geval. We namen de kortste weg zonder snelwegen. Vraagt ze : Onverharde wegen vermijden?
Ja doe maar! En dan kom je hier:

Geweldig toch?
Anna

Domkerk Utrecht klopt precies. Buurkerk ook. Nicolaikerk ook. St. Nicolaaskerk ook. St. Maartenskerk idem. Pieters- en Janskerk idem en dito. Die kerk aan de Oudegracht waarin ik ooit van de trap naar het koor viel ook. Die andere mooie kleine kerk aan de Oudegracht nabij sportzaak Katmandu klopt ook. De Oudkatholieke kathedraal aan de Catharijnesingel ook. Jammer, de Lutherse kerk aan de Hamburgerstraat staat pal noord-zuid.

Achter mijn huis ligt een Olympisch zwembad. Aan het eind van de oorlog sloeg er een V1 in en de monniken van wie de grond was, dachten: als we nog even doorgraven, hebben we een Olympisch zwembad. Want je kan ook boven jezelf uit stijgen samen met God. Er zwemmen nu geen monniken meer, maar wel een triljard kikkervisjes. En die hebben allemaal TomTom. Je ziet ze als massieve zwarte wolken door het water dwalen. Ze zijn met zoveel omdat er ook snoeken wonen en baarzen. En een eend. Als je ze uit ziet waaieren als een zwerm spreeuwen, dan besef je dat mensen toch maar armoedige wezens zijn met vooral illusies. Want iedereen wil ergens anders heen, maar uiteindelijk zijn we voer voor de snoek. En de eend.

Kikkervisjes hebben geen zorgen
Ze hebben geen gisteren en geen morgen
Kikkervisjes hebben geen pijn
Wat lijkt het me mooi om er eentje te zijn

Rik

Ik bedoelde gewoon dat ik het raar en verkeerd vind om de Tom Tom te gebruiken als je van een bekend punt A via een bekende route naar een bekend punt B wil. Zoals de ouder wordende mens sudoku’s of zo moet oplossen bij wijze van hersengymnastiek, dient de ouder wordende automobilist met een zekere regelmaat op zijn waarnemings-, oriëntatie- en herinneringsvermogen te vertrouwen, wil hij niet verworden tot een blinde, invalide, aangeleerd hulpeloze slaaf van zijn al dan niet Vlaamse of anderszins zoetgevooisde Tom Tom Poes. Dat je medepassagier ongevraagd haar Tom Tom inschakelt terwijl jij een al dan niet bekende route rijdt, is bizar en onverdragelijk, ook al wordt daarbij desgevraagd het argument gebruikt dat je zo gewaarschuwd wordt voor snelheidscontroles. Dat anderzijds een Tom Tom onder bepaalde omstandigheden nieuwe, aardige of nuttige vergezichten kan openen, dat wil ik niet ontkennen.

Ja, nee, maar ik bedoelde niet dat GPS-systemen per definitie fout zijn! Wij hebben er een in de auto, die heeft ons heel erg veel gemiste afslagen en echtelijke ruzies bespaard. Dat dat met een beetje nadenken ook gelukt zou zijn moet ik helaas bestrijden, Bert. Want Auke en ik zijn allebei spectaculair dom als het gaat om ruimtelijke oriëntatie. Auke zelfs nog iets dommer dan ik. Dat is dom hoor.

Maar ik zou onderscheid willen maken tussen praktisch en recreatief vervoer. Met de auto reizen doe ik omdat ik van A naar B wil en wel een beetje snel graag. (Cruise control hebben wij ook, maar ik vind het doodeng, ik denk steeds dat ik te pletter sla. Maar dat ligt aan mij.) Ik blijf erbij dat het raar is om ergens uit te stappen en te denken: hoe ben ik hier in vredesnaam gekomen maar dat het HANDIG is, ontken ik niet.

Wandelen echter, is een meditatieve bezigheid. Voor mij dan. Met een kaart in je hand steeds om je heen kijken en dan weer vergelijken met de kaart, dat is rustgevend. Je bent dan bezig met om je heen kijken en je denkt niet aan later of aan vroeger. Maar voor het argument dat je overal aan het wandelen kunt slaan zonder dat je eerst dure kaarten hoeft te kopen, ben ik wel gevoelig. Ooit zal ik wel een tussenoplossing vinden.

Trouwens, dank voor de demo van de opgeslagen fietsroutes maar die advertentie is onverdragelijk. Wil je hostingruimte voor je verjaardag? Ik weet nog wel een goede.

En hebben alle poezen van Jeanette nou onderdak?

Dus dat mensen zich vervreemd voelen van hun eigen intuïtie omdat Lucy de weg wijst? Ik vind dat toch een beetje telkens kijken of het lampje van de koelkast niet brandt. Sommige dingen werken gewoon. TomTom werkt big time - en wat iedereen verder voor wandelderivaten heeft zal wel minstens even big time werken. Het komt van dezelfde satellieten.

Ik had het laatst wel met cruise control. Nog nooit eerder gehad in een auto. Je rijdt 130, je drukt op een knopje en je kunt je voet van het gaspedaal halen. Het dendert maar door! Op een goed moment dacht ik: ik kan net zo goed achterin gaan zitten, of de krant lezen, want hier gebeuren dingen vanzelf. Alsof je meerijdt in een auto met het stuur rechts.

Een ander voordeel van GPS vind ik dat je mag vergeten waar je ook alweer heen ging. Dat overkomt me regelmatig tegenwoordig en het is telkens weer een verrassing.

Rik

Dank aan Iris voor haar zuiver geformuleerde argument tegen het geborneerde gebruik van een Tom Tom op trajecten waar een beetje kijken en denken voldoende zouden moeten zijn om met gemak punt B te bereiken. Ik ga dit mailtje van Frank snel doorsturen naar Katrien. Kun je in zo'n ontvangen stuk tekst ook passages highlighten?

Ik hou nog steeds veel van mijn wandel-GPS met topografische kaart. Er zijn steeds meer routes te vinden die je kunt downloaden, je loopt dan over ongemarkeerde paden zonder te verdwalen. Ook kan je met de bijbehorende software zelf routes uitstippelen of gedownloade tracks veranderen. In alle gevallen ben je wel degelijk met een kaart bezig, Iris. Ik print trouwens ook altijd het benodigde kaartdeel voor het geval het ding in een ravijn valt of opgegeten wordt door zo'n enge grote grazer. Voor het buitenland heb ik geen topografische kaart, maar daar kan ik dankzij mijn Etrex desgewenst in het wilde weg gaan lopen en dan met trackback de weg terug vinden.

Hee. Ik heb geen berichtje gekregen dat er een nieuw log was. Maar toch heb ik gekeken.

Ooit hield ik wandelroutes bij met deze site:
http://www.afstandmeten.nl/index.php. Jouw methode is beter en soms denk ik: ik koop ook zo'n dingetje. Maar dan zou ik hem alleen gebruiken om later nog eens terug te kijken wat ik gelopen heb. Het gevlooi met die kaarten voor en tijdens een wandeling zou ik niet graag missen. In de auto heb ik natuurlijk wel een GPS en ik kan daarmee feilloos ergens heen reizen maar als ik er dan ben, heb ik geen idee hoe ik er gekomen ben. Waar ben je langs gereden en heb je je in Noordelijke of Zuidelijke richting verplaatst? Nou ja, dat laatste weet je meestal wel. Maar het blijft een beetje vervreemdend. Alsof de reis zich buiten jou om heeft voltrokken. Reizen met een kaart daarentegen, dwingt je om de omgeving goed in je op te nemen. Bovendien is het voor iemand zonder richtinggevoel (zoals ik) iedere keer weer een overwinning als het lukt.

Ik moest meteen hieraan denken: http://maps.google.nl/maps?q=galibier&um=1&ie=UTF-8&hl=nl&sa=N&tab=wl

TomTom zei toen telkens: "Probeer om te draaien." Maar niks over een deur die niet op slot was.

Rik

'Wildebras' mag nog op je lijstje politiek vocabulair.

Rik

De zee bij Somalië, daar is wel een hoop te beleven hoor. Een levendige handelsroute, noemt men dat geloof ik. Fietsen gaat er niet zo makkelijk en lieve hulpvaardige meisjes zijn er vast niet veel, maar de mannen op zo'n NAVO schip willen je vast wel helpen bij het repareren van je ketting.

Wel jammer dat die meisjes niet op de kaart staan. Breadcrumbs en meisjes spreken nu eenmaal tot de verbeelding in mijn warrige sprookjesgeheugen. Je zou met deze kaarten een app kunnen maken van het Stap Op-spel (daar is het weer!), waarbij de gebruiker het lui thuis kan doen, of zich in de buitenwereld kan begeven en de kaart "Uw ketting is gebroken" kan trekken. En dan is het wachten op de kaart "Rijwielhersteller", want een kettingpons had toen nog niet Jan en alleman.

Ik zou hoe dan ook die meisjes er in laten.

Nog meer earth-Google: Toen wij de as van mijn vader verstrooiden (hoe verstrooid kan je raken, als wetenschapper) moesten wij min of meer op de tast de plek vinden die min of meer tegenover ons Franse huis ligt. Bleek toch een rit van ongeveer tien kilometer te zijn. Gelukkig was ik er al eerder geweest. Ons huis woont waar de witte kronkelweg die naar boven gaat eindigt in het bos. Dus dat was knap uitgemikt. Honderd meter naar links lopen en we hadden precies goed gezeten. Maar dan moet je de auto natuurlijk weer uit. De L die gemaakt is van sparrenbos lijkt ons een aardigheidje van de buurt; we hebben ook de as van Lydia verstrooid. Je ziet dat het puntje van de J er ook al staat, maar aan de letter zelf zijn ze nog niet toegekomen.

Integendeel, dat gezeur over huizen en tuinen altijd. Dat bandenvraagstuk is veel boeiender. Temeer omdat ik kortelings met dezelfde banden onder dezelfde auto heen 1:9 reed en terug 1:11. De spanning is tussentijds wel verlaagd, maar tijdens beide ritten zat er in alle vier de banden dezelfde hoeveelheid lucht. Wind mee? Bergaf? Of gewoon een krenterige pomp in Luxemburg? De in mijn telefoon ingebouwde gps weet altijd precies waar ik ben, maar ik doe er verder niets mee. Want zelf weet ik het niet.

Rik