ga naar augustus

donderdag 30 juli 2015, 20:10 lees reacties

Veel te druk om te loggen. Om Suikervlied liggen heel veel tegels die ik opeens wil saneren. Een paar tegels zijn gebarsten, iets meer zijn verzakt, erg veel zijn erg groen van het mos. Een onbekend aantal is onzichtbaar. Soms gaan we samen met het autootje, soms fiets ik alleen.

Als we samen gaan doet Sneeuwuil iets plantaardigs. Of eigenlijk, plantonaardig: ze rukt van alles uit. Ik krijg ook wel aanwijzingen om iets af te zagen, er is in de periode dat we Suikervlied beheren erg veel gegroeid. De eerste dag van deze actie leverde meteen een tekenbeet op, ik draag daarna laarzen met mijn broek er overheen. Geen erg charmante outfit, wel effectief, geen teken meer.

Even Googelen, we hebben Suikervlied sinds 2003. Toen hebben we de boel wat gesnoeid, maar daarna is er niet zo heel erg veel agrarisch onderhoud gepleegd. Ik krab tegels schoon, geen erg interessant werkje maar ik vind het heel leuk om te doen. Het is een heel rustige bezigheid waarbij bijna niets fout kan gaan.

Andere werkjes, thuis. Oude cassettebandjes moeten op CD, ook niet echt moeilijk maar je moet toch wel even oefenen om dat echt goed te doen. En dan is er nòg een werkje: mijn telefoon wil wel zeggen waar hij is en zelfs hoe hoog hij boven de zeespiegel is, maar hij overdrijft dat altijd met zo'n veertig meter. Ik ben dagen bezig om te doorgronden hoe dat komt. Er zijn lezertjes die afhaken als ik het woord ellipsoïde noem, dat doe ik dus niet, maar daar heeft het mee te maken.

Iets heel anders. Eerder deze week fietste ik langs een stel heel mooie koeien, helaas zonder camera. (Die telefooncamera neem ik niet serieus) Vandaag ging ik er op uit mèt camera. Ik had al een tekst bedacht over dieren die me eindelijk eens niet te snel af waren, dieren waar ook nog eens een hek omheen stond. Vandaag stonden ze inderdaad in hun wei maar die wei is lang en bochtig, je kon nog net zien dat ze er wel waren, maar om de hoek. De grap 'mijn filmpje weer' zou ik kunnen herhalen.

Bij Oud Groevenbeek was dat. Ik fiets verder, in het bos weinig stormschade, op de hei is een berk gaan liggen, kom langs Staverden. En daar staan ze toch, de koeien, dat moet tovenarij zijn.

maandag 13 juli 2015, 17:30 lees reacties

mijn filmpje weer

Ik loop naar de schuur en een slak loopt ook naar de schuur. Als hij mij hoort trekt hij zich terug in z'n huisje. Ik loop verder, doe wat ik doen wil in de schuur en bedenk dat ik een filmpje van de slak ga maken. Ik zie vaak dieren op mijn fiets of wandeltochten die te snel zijn. Konijnen, dat gaat nog wel maar bijvoorbeeld eekhoorns zijn enorm snel. Een hagedis die m'n pad kruist binnen de tijd die ik nodig heb om aan m'n camera te denken is ook een standaard gebeurtenis.

Met de slak moet het lukken. Ik sluip terug, wacht af, ja, hij komt weer uit z'n huisje. Gauw naar binnen om de camera te pakken, terug bij de slak.

Die is verdwenen, als ik goed kijk zie ik net het puntje van z'n staart tussen de begroeiing verdwijnen. Als de camera eenmaal aanstaat is ook dat buiten beeld.

Zelfs een slak is mij te vlug af...

donderdag 9 juli 2015, 20:05 lees reacties

De inrit van de Toverberg, vorige week vrijdagmorgen. Die telefoon maakt tamelijk wazige plaatjes en die prachtige nevel zal wel smog zijn, maar toch. Ik loop héél vroeg in de morgen, 06:15, je hebt het bos voor je zelf en het is nog maar 20°, ideaal.

De telefoon kan nog een kunstje: op deze kaart mijn route tekenen. Dat gebeurt real-time, ik fiets zondagmorgen, niet zo vroeg, 21°. Sneeuwuil bekijkt de kaart en ziet de blauwe streep steeds langer worden. Ingewijden zien dat ik alweer naar Suikervlied ging, even prutsen met de computer aldaar.

De onderste streep is heen, de bovenste terug. Op de terugweg kom ik langs het rode kruisje, dat is de camping Fijn-Oord. (Zal wel een Rotterdamse woordspeling zijn.) Maar misschien betekent 'fijn' wel iets anders en had ik het kruisje als † moeten tekenen. De weg voert namelijk langs de kantine en daar is een kerkdienst gaande, zo te zien zit het gebouwtje helemaal vol.

Maandag, een mooie fietstocht, er zijn na 16 jaar Veluwe nog altijd paadjes die ik niet befietste. Thuis, minder mooi: de telefoon heeft de tocht niet geregistreerd! Waarom niet?

Later, bezoek van Iris. Ze is aan het solliciteren bij de Kansspelautoriteit. Die Autoriteit bemoeit zich niet met gokken op het internet maar gaat dat in de toekomst wel doen, vandaar het zoeken naar computer deskundigen. Het lijkt me een heel leuk baantje, ik zou ook wel willen, maar helemaal in den Haag, te ver.

Dinsdag, ik probeer te doorgronden waarom de telefoon soms wèl, soms nìet wil zeggen waar hij is. Andere apps hebben er opeens ook moeite mee, soms denken ze dat ik ergens op de Julianalaan rondloop, wel een kilometer hier vandaan. De telefoon zal toch niet stuk zijn, nu al? Ik loop aldoor tot achterin de tuin, vroeger kon je dat op een kaartje op de telefoon zien, nu niet meer. Ik snap er niets van, ik ben er de hele dag mee bezig.

Woensdag, de halve dag. Een vaagheid in de gebruiksaanwijzing van de telefoon speelde me parten. Ik begrijp nu hoe het moet werken, ik begrijp ook waarom die andere apps er een kilometer naast zaten. Even naar de kleine Kringloper, die wandeling wordt prachtig geregistreerd. Opeens tijd om een boek te lezen, dat gebeurt niet vaak.

Donderdag. Wat, donderdag alweer? Gauw dit log de wereld inslingeren, maar eerst de avonturen van vandaag noteren.
We hebben een groene parasolvoet. Plastic, vederlicht, maar je kunt hem vullen met water, dan loodzwaar. Handig, maar de kleur groen past niet bij de tuin. Sneeuwuil vindt een andere. Wel een beetje duur en een te glimmende buis. (De naam is wel heel erg OK!) Gelukkig herinneren we ons de betonnen parasolvoet van Suikervlied. Erheen!

Erheen met de groene voet en een schuifmaat. Alle voeten blijken compatibel met alle parasols. De voet die we ooit bij Suikervlied kregen blijkt van plastic te zijn dat zo verweerd is dat het beton lijkt, erg mooi, we gaan ze omruilen. Suikervlied bevat ook een steekwagentje zodat we dat zware ding de auto in en uit kunnen krijgen.

Naar huis. De klemconstructie van de Suikervoet is eveneens van verweerd plastic. Een deel 'repareerde' ik al eens met een slangenklem, dat moet ik nu ook met het andere deel doen. Zo'n grote klem heb ik niet, even naar Gamma, kan ik meteen de telefoon nog eens proberen. Gamma heeft ook alleen maar kleintjes, ik maak een grote slangenklem van ijzerdraad, deze klemconstructie zou kunnen werken. (De telefoon werkt ook!)

Nu nog weer dat vraagt om een parasol.

nog even naar juni?