ga naar augustus

dinsdag 23 juli 2013, 14:34 lees reacties

Sneeuwuil citeert Midas Dekkers:
"Een laatste wolk, een laatste nevelflard en daar was ze dan, de hemelpoort! Groot en met veel gouden krullen, zoals ik me altijd had voorgesteld. Gespannen liet ik mijn blik naar beneden glijden. En ja hoor, het zat er, rechts onder in de hemelpoort: een prachtig poezenluikje.
God is goed. Maar gek is Hij niet. Je dacht toch zeker niet dat Hij elke keer weer die hele poort opendeed?"

Conclusie: de hemel is op nummer vijf.

Eerder deze dag, even naar Suikervlied, we maken kennis met de buren, Femke en Greet. Zijn al een jaar of acht onze buren maar telkens zo tijdelijk dat het niet tot kennismaken kwam. Nu wel, aanleiding de gerooide heg tussen onze percelen. Moet daar iets voor in de plaats komen? We zijn het er gevieren over eens dat we te oud zijn voor grote horticulturele projecten. Ik krijg ook de indruk dat het Femke en Greet een rotzorg zal zijn. Dus, bezoeker die daar iets wil planten, ga je gang.

Eerder de vorige dag, ik zit tegenover de klok, het is 14:30. Dan wordt ik geblinddoekt want de lamp is nogal fel. Als ik weer kan kijken is het 14:45 terwijl het voor mijn gevoel wel een uur of twintig was.
Ik mag, om even bij te komen, blijven zitten.

Links van mij zijn drie kasten. Die deuren, daar heb ik eerder niet op gelet, lijken wel schuifdeuren. Vertikaal schuivend, een bovenhelft en een onderhelft. Hoe de onderhelft schuift snap ik niet want alleen de bovenhelft heeft handgrepen. Een assistente komt wat tangen, beitels en breekijzers halen. Daartoe schuift ze een bovendeur omhoog. Tegelijkertijd gaat de onderdeur omlaag! Die deuren zijn gekoppeld! Ik probeer me kabels en katrollen aan de achterkant van de kast voor te stellen. Dat lukt, ik begrijp dat de deuren precies in balans zijn, de ene is het tegengewicht voor de andere, ze zullen vast wel heel licht schuiven.

Ik ben altijd al jaloers geweest op apothekers. Die kasten met schuifladen die wel een meter uitschuiven zonder een millimeter naar beneden te hangen. Nu ben ik nog jaloerser op de kaakchirurg: al dat gereedschap en dan ook nog van die geweldige schuifdeuren!

vrijdag 19 juli 2013, 19:35 lees reacties

Wanneer was het, vorige week donderdag? 19-8=11, 11 juli dus? Wat dagen eerder wilde Sneeuwuil naar de tandarts, een vage klacht over een kies. De tandarts maakt een foto en besluit spontaan dat dit veel te moeilijk voor hem is: naar de kaakchirurg. Slecht nieuws voor Sneeuwuil, goed nieuws voor onze financiën: de verzekering betaalt!

11 juli, naar het St. Jansdal in Harderwijk. Daar is nogal wat nieuwbouw gepleegd, onder meer een moeilijk te begrijpen parkeergarage. Om de hoek is het eveneens nieuwe geboortehuis. Daar ga je heen om te bevallen maar in een overgebleven hoekje hebben ze ook de kaakchirurgen verstopt. De kaakchirurg peutert een wortel onder een brug uit, niet echt gemakkelijk. Pijnstillers enzovoorts, die helpen tegen de pijn maar niet voor de geestelijke schok. De tijd heelt alle wonden, nu, een week later is Sneeuwuil de slag te boven.

De nacht van 18-19, ik heb plotseling kiespijn. Ik heb geen ervaring met pijnstillers, ik wil er nu wel een, de pijn maakt slapen onmogelijk. Ik vind een pil, omdat die niet meteen werkt lees ik de laatst verworven Grisham, rechtop in bed zittend. Na een uur doet de pil wat, ik slaap. Om 7 uur weer wakker, om 8 uur bel ik de tandarts, ik mag om 10 uur komen!

De tandarts maak een foto en besluit spontaan dat dit veel te moeilijk voor haar is: naar de kaakchirurg. Goed nieuws, ik weet waar die is...

Sneeuwuil belt de kaakchirurg en dringt daarbij zoveel voor dat ik maandag al mag!

maandag 8 juli 2013, 17:21 lees reacties

Laatste log 21 juni, nu schijnt het 8 juli te zijn. Probleem is dat ik maar één citaat heb dat de moeite waard is. 23 juni, Joke heeft een social event, Simon is hier met Dries en Jules.
Jules: "Okkie heeft wel een gemeen gezichtje."
Heel goed opgemerkt, Okkie is heel vredelievend maar zo ziet ze er niet uit.

Ik besteed nog steeds erg veel tijd aan Ubuntu. Ik probeer programaatjes te maken die met Ubuntu willen werken, dat begint steeds beter te lukken. En ik besteed nog steeds erg veel tijd aan fietsen. Fietsen door bos en veld en/of naar kringloopwinkels. Daarvan zijn er twee in Ermelo, twee in Harderwijk en eentje in Putten. Sinds kort ook twee in Nijkerk, van de twee in Nunspeet is er een wel erg christelijk. Die in Elburg is leuk maar wat te ver voor regelmatig bezoek.

Ik zoek boeken bij de kringlopers. Probleem: die zijn er veel te veel. In Putten liep het zo uit de hand dat ze een andere ruimte voor de boeken gingen inrichten. Helaas was die andere ruimte veel kleiner dan de vorige zodat er heel wat boeken tot oud papier bevorderd werden. Nog helazer was het selectiecriterium: het uiterlijk van het boek, alleen de dikke prachtbanden zijn nog in Putten te vinden.

Ik zoek engelstalige boeken, sommige kringlopers zetten die netjes apart, bijvoorbeeld de ene Ermelose kringloper. Sommige kringlopers, bijvoorbeeld de andere Ermelose, hebben helemaal niks buitenlands. Dan zijn er nog de kringlopers die meer dan €1,00 voor een boek durven te vragen...

Ik zoek voornamelijk detectives en aanverwanten, populair wetenschappelijk mag ook als het niet te oud is. (De Quarantaine Stallen, in Essen, net over de grens bij Zundert. Zou die rommelmarkt daar nog zijn? "Lucy's Child" kocht ik daar.) Omdat Iris enige belangstelling toonde voor John le Carré zoek ik die maar ik vind John Grisham. Ook goed, maar ik zoek verder.

Ik heb al jaren lang "The spy who came in from the cold", (Carré) ik herlees het, het valt me een beetje tegen. Het wordt beschouwd als een klassieker, dus moet ik het wel prachtig vinden. Nou, ok.
Dan vind ik in Nijkerk "Our kind of traitor", Carré uit 2010. Als ik goed reken was hij toen net geen 80, en het is zonder voorbehoud prachtig. Ik heb nog ruim een jaar om zo te leren schrijven, ik vrees dat dat niet gaat lukken.

Ander nieuws: woensdag 3 juli, de wielerronde van Ermelo. De geluidsoverlast die we van vorige jaren kennen drijft ons naar Suikervlied. Daar is het stil en groen. Sneeuwuil stookt de houtkachel, ze constateert een gebroken ruitje, zo'n smal reepje glas. Die reepjes heb ik! Maar de kachel is gloeiend...

Donderdag, weer Suikervlied, Sneeuwuil wil iets huishoudelijks, ik wil het deurtje van de kachel demonteren maar dat lukt niet met het daar aanwezige gereedschap. Deurtje mag mee naar huis. Demontage, ruitje, montage.

Vrijdag, deurtje past in fietstas, ik fiets naar Suikervlied. Het deurtje is een schuifdeurtje, ik wil de goot waarin het geacht wordt te schuiven goed schoonmaken. De stofzuiger dus, maar die zuigt bijna niet. Je zou denken 'stofzak' maar die heeft 'ie niet. Een stofreservoir dan, maar dat is leeg. Er blijkt ook nog een filter te zijn en dat is de bron van alle kwaad. Ik probeer het schoon te maken, de gebruiksaanwijzing zegt onder de kraan en dan 24 uur laten drogen.

Thuis. Ik google stoffilters, die blijken omstreeks €14,00 te kosten. Je spaart dan wel stofzakken...

Maandag, heel erg fietsweer, ik ga naar Suikervlied. Het stoffilter is kurkdroog maar je kunt er nog wel wat brokken uit peuteren. Ik zit heel tevreden op het terras te peuteren, dan gaat Huub met z'n bosmaaier vlak achter ons perceel een stukje bos maaien. Als hij klaar is ben ik ook klaar. De stofzuiger zuigt weer. Ik fiets richting huis, bij de ingang van de Toverberg is een andere heer doende met een bosmaaier. In de bebouwde kom is weer iemand anders bezig een gemeentelijke buxusheg te snoeien. Zo'n knop om het geluid uit te zetten zou je ook bij je oren moeten hebben.

nog even naar juni?