reacties

Heel treffend, Sneeuwuil, dat je een overlijdensbericht van Marten Toonder kreeg. Hij vond je brief vast leuk en lief.
Ik heb nog een tijdje bij Marten Toonder Studio's gewerkt en maakte mee hoe Marten Toonder zich zo nu en dan vastschreef. Mijn chef bleef dan de hele nacht op om de plot weer vlot te trekken. In de periode dat oom Han bij zijn maandelijkse bezoeken aan de Jan Toebacklaan de uitgeknipte afleveringen uit de NRC meenam vond ik de verhalen geweldig. Later heb ik ze nooit meer gelezen, jullie wel?

Ook op de foto is het raam enorm, en indrukwekkend.
En als ik stokoud en/of bijna dood ben, hoop ik dat onbekenden me schriftelijk dieren opdringen. Liefst krielkippen, maar of Rosa Spier dat had aangekund? Resten twee vragen: met welke poezensoort had Sneeuwuil MT bedacht? En was het overlijdensbericht geïllustreerd?

Ja, op de foto lijkt het net een gewoon klein zolderraampje. In plaats van wat het is: een half glazen dak. Denkt iedereen helemáal dat ik gek ben. Zeker in combinatie met die poezenbrief...
Ik denk het zelf ook al, maar toch ook weer niet, want ik zou het allemaal weer opnieuw zo doen.

Waarom verander je opeens je mailadres? Ik reageer vanuit mijn eigen emailprogramma om zicht te houden op ontvangen en verzonden berichten, maar dat is blijkbaar te primitief. Ik hoop dat dit wel werkt.

-----Oorspronkelijk bericht-----
Van: K. Roscam Abbing [mailto:-]
Verzonden: vrijdag 29 juli 2005 21:36
Aan: Frankslog
Onderwerp: Frankslog 290705

Frank!

De weg ligt open naar Den Haag! Een 100% overschrijding van het budget, maar wel met resultaat! Ze zullen je met open armen ontvangen. Plan een Veluwelijn en ze zullen aan je voeten liggen.
(Als bij een volgende klus al je schoon- en andere zonen weer buitengaats zijn kan Sneeuwuil mij ook bellen, hoef je dat raampje maar ongeveer een uur boven je macht te houden. Ik zet 3 juni 2015 alvast in de agenda).

Als het raam klaar is, zet je dan ook hemelopnamen door het dakraam naast de regenradar? Het wordt hoog tijd dat de metereologische mafia (welk belang ze dan ook hebben) aan de kaak worden gesteld. De logische veronderstelling dat hun voorspelling in circa 50% van de tijd klopt is volgens mij helaas niet waar!

Koen

Nu ik lees dat Rik weer terug is uit Frankrijk wil ik even melden dat ik zijn dagboek heel lezenswaardig vond. En wat ziet dat atelier er mooi uit. Ik zou er geloof ik nooit meer weg willen.

Als ik tijdens een karwei klusjesmannen ging bellen, zou er hier in huis bloed vloeien.

Ja Mas, je hebt wel gelijk. Maar moet ik álle gevolgen aanvaarden? Ook dat je ome dood neervalt door een hartaanval? Of mag ik dát toch wel proberen te voorkomen?

Dag Sneeuwuil,

De geen vrij hebbende Mas had heus wel gekomen. Uit ervaring weet ik echter dat zo'n raam niet wacht tot er hulp komt. Het MOET erin. Je ziet het ook wel eens met draagbalken die het gewicht van een halve bovenverdieping moeten dragen. Maar het meest komt het voor bij ramen. Vergelijk het maar met een geboorte. Niet dat ik daar ervaring mee heb, maar je ziet toch vaak in films dat iedereen dacht op alles voorbereid te zijn en dan gebeurt het toch nog in een taxi, of in een lift. Of op zee, dat de vader het er zelf uit moet wrikken. Dat idee dus, maar dan met ramen.
Sneeuwuil, je bent toch mede verantwoordelijk voor de conceptie van het raam-idee? Dan moet je ook de gevolgen aanvaarden.

Nu iets heel anders, om de bouwer een beetje af te leiden:
Door dat raam kreeg ik ook weer zo'n zin om iets te bouwvakken, maar ik moet van mezelf eerst iets besparends doen voordat ik ergens iets verfraai of aanbouw. Vorig jaar heb ik al allerlei op marktplaats gevonden thermopane aangebracht. Eigenlijk moet ik het hele dak isoleren, maar dat is nu even te duur.
Nu heb ik het volgende idee:
Ik heb gaskachels. Ze voldoen eigenlijk heel goed, verwarmen ook zo lekker snel, Toch vind ik dat er erg veel warmte door de rookafvoer naar buiten verdwijnt. En ze gebruiken 'onze' zuurstof.
Moderne ketels hebben zo'n warmtewisselaar, die van buiten aangezogen lucht verwarmt d.m.v. de verbrandingsgassen.
Volgens mij kan ik ook wel zoiets maken. Ik denk aan een 12 volt ventilator, die lucht van buiten aanzuigt, gewoon via een afzuigkapachtig pijpje. Die lucht moet dan in een op een of andere manier geisoleerde ruimte komen, waar ook de hete kachelbuizen naar boven lopen. Onderin zou dan een ventilatieopening moeten zitten om de frisse en opgewarmde lucht de kamer in te blazen. Nu heb ik het gevoel dat ik iets over het hoofd zie. Zou ik de lucht moeten laten circuleren om hem voldoende op te warmen? Het kanaal zou iets van 8 meter lang worden. Zou ik 2 ventilatortjes nodig hebben, boven en beneden? en dan de bovenste harder laten lopen zodat de lucht gaat circuleren. Wat denk jij, Frank?

Ja Sneeuwuil, nog even en dit wordt een technisch forum!

Je laat wel veel sensatie weg. Zwijgen we nog van al het asbest waar je de hele ochtend aan had zitten brokkelen. (Nee Ellen, toen Mas hier was zat dat allemaal nog mooi achter het board.) Maar wie de stromen zweet had gezien die tijdens die raam-operatie van je af liepen, die zou begrepen hebben waarom ik doodbang werd, en in paniek allerlei klusjesmannen ging opbellen. En bij de ouwe buren ging vragen of die geen jonge sterke man wisten. Niet dus. Het had geen haar gescheeld of ik had de geen vrij hebbende Mas gebeld, of de ver wegge L. en S., of zelfs de nog verder wegge en bovendien zelf verhuizende maar zo lekker lange Auke of anders Thomas, ook lekker lang. Dat de verst wegge Rik alweer terug was uit Frankrijk wist ik toen nog niet eens. Doordat je net op tijd je geniale hijsconstructie maakte ontsprong iedereen de dans, want wie weet was iemand wel gek genoeg geweest om te hulp te snellen. Maar ik hoop nooit meer zo'n loodzwaar spookraam mee te maken. Laat dit iedereen boven de zeventig een waarschuwing zijn.

Dank voor de regenradar. Zeker tien keer las ik regenrader, nog mooier - vast onder invloed van groot artikel in de Volkskrant over de dode Marten Toonder. Wat is de eerste associatie met Tom Poes? Juist: Oom Han. En daarop volgt weer drop.

Over andere weblogs gesproken, heb jij ervaring met RSS (really simple syndication)? Dankzij die software krijg je een melding als er iets veranderd is op een site, als die tenminste van dat snufje voorzien is. NRC Handelsblad biedt deze service, ik heb de benodigde software geladen, maar mijn virusscanner Norton stelde vervolgens zulke moeilijke vragen dat ik er toch maar van afgezien heb. RSS lijkt me wel handig voor nieuwssites en voor logs die niet dagelijks worden bijgehouden.

Ga vandaag alsjeblieft héél iets anders doen, Frank, tollen of zo. Het lijkt buiten nu net de Hortus, het gaat vast overdreven hard regenen.
De Eiffeltoren die niet te zien is, dat doet me denken aan de tijd dat ik met twee kleuters door het Parque Trocadero liep. Aan de overkant van de Seine zag je de Eiffeltoren, behalve toen het een keer erg mistig was. Agnès (4) dacht dat ze het gevaarte verwijderd hadden. "Pourquoi on l'a enlevée?" vroeg ze humeurig.

Goh, Frank, waren ze niet zo goed, die spannende Bob Eversen? Ik las er op of rond mijn tiende (1956) tientallen, meestal op woensdagmiddag in de openbare leeszaal en bibliotheek in Blerick, op de vloer gezeten, met de rug tegen de muur, achter het fluwelen gordijn dat voor de brede deur naar het balcon hing, en dat aan beide kanten minstens een meter overstak. Dat komt, je mocht maar zes boeken in één keer lenen, en alles wat je ter plaatse las hoefde je niet te laten registreren als geleend. En dat balcon en zo - je moet weten dat de OLB was gevestigd in het voormalige gemeentehuis van Blerick, een mooi negentiende eeuws pandje dat zijn functie verloor toen de Bezetter de gemeentes Venlo en Blerick samenvoegde. Overigens kwam ik daar al vanaf mijn geboorte, want de benedenverdieping herbergde het consultatiebureau voor zuigelingen en kleuters. Ik geloof dat er heden ten dage een grand café in is gevestigd. Maar die Bob Eversen, met Rarie, nee, Arie Roos en Jan Prins, en vooral de onvergetelijke GG, Grote Geest, of was dat een figuur uit de boeken van Karl May?

De Balk en Het Raam, Frank, hoe kon ik vergeten je Het Raampje aan te bieden dat ik laatst van een container heb geplukt en waar ik zelf niets mee kan doen? Een dubbelbeglaasd raam van ongeveer 50 bij 80 cm, loeizwaar, maar verder niks mis mee. Waarom ik het niet gewoon heb laten liggen als ik het toch niet kan gebruiken? Ik geloof dat ik een Bouwinstinkt heb, zwak en verborgen, maar af en toe komt het aan de oppervlakte. Of heet zoiets Nestdrang? Ken je die oude Duitse carnavalsschlager "Schaffen schaffen, Häusle bauen"? Katrijn zei ooit, toen ze voor het eerst van de Evolutietheorie had gehoord, heel jong nog: de oma van ama [haar overgrootmoeder] was een aap. Zelf zag ik vorige week in het Zwarte Water, waar ik elke dag langs fiets, een waterhoentje zo trots en genoegelijk op een kunstig geknutseld nest liggen dat ik even niet wist of ik moest lachen of huilen. En dan leg ik nog niet eens eieren! Het Raampje staat nu hier in de kelder te verpieteren. Sla je slag, in plaats van een beetje te liggen tollen!

Als er zoveel lezers met vakantie zijn, mag ik misschien wel een kippenfoto binnensmokkelen? Tegen Dries (steeds mooier, steeds liever) kunnen wij natuurlijk niet op, maar we bezitten wel opeens drie krielkippen die veel fascinerender zijn dan je zou denken als je hun soort alleen op de leeftijd van één dag kent. Zie hier Rebecca, 15 weken oud.

Beste Frank,

Hoe heb ik het nu? Niks interessants schrijven over overbodige spijkers? Kijk dan maar eens op [uit mijn hoofd] www.wimsontropkasten.nl. Kasten gemaakt van sloophout, soms met de overbodige spijkers er nog in, terwijl hij er naar mijn inschatting zelf ook nog eens een aantal overbodige spijkers inslaat. Dit laatste in een ritmisch patroon, en zo'n kast heet dan bijvoorbeeld "Jazz", wat natuurlijk een erg algemene aanduiding is, maar goed. Hij heeft behalve een werkplaats in Lombok ook een etalage in de Voorstraat, en daartegenover bij de kapper kun je folders krijgen, maar zijn website is makkelijker, hè? In die etalage stond laatst een kast met aan de zijkant een plank met een spanjolet eraan - niet functioneel maar puur versiering (of denk jij gemakzucht?). Toen dacht ik wel even "het moet niet nog gekker worden", en meteen schoot mij het vermoeden te binnen dat die overbodige spijkers wel eens enorme stofnesten zouden kunnen vormen. Ik heb hem vorig jaar in zijn atelier opgezocht, en hij bleek het zo druk te hebben dat hij alleen nog op bestelling werkt. Je kunt dus zelf het aantal overbodige spijkers in je nieuwe meubelstuk bepalen! Wat heb jij met jouw overbodige spijkers gedaan? Toch niet weggegooid, hoop ik?

Ik vergat nog te zeggen dat ik in mijn leven wel eens pizza's ben tegengekomen die "occhio di bue" heten: ossenoog. Die heetten vermoedelijk zo vanwege de hele eidooier in het midden. Toch belangrijk om te weten niet waar.

Je moet naar de Praxis gaan. Daar kreeg ik laatst geen rare MacDonald's dingen maar bon van maar liefst TIEN euro. Ongetwijfeld hebben we daarvoor eerst heel veel moeten kopen maar dat doe jij nu ook. Je moet die bon wel weer besteden in de Praxis maar dat lukt wel, neem ik aan. Ik kocht er zelf bijvoorbeeld een wasmachinelekbak voor en wat is er nu mooier dan dat.

Bovendien is bij ons de Gamma een naargeestig verlichte bende met een onoverzichtelijke chaos van verkeerd geparkeerde auto's voor de deur, terwijl de Praxis fris en overzichtelijk is. Men gaat wel niet in de eerste plaats naar een bouwmarkt voor de verfijnde sfeer, maar toch.

En nu nog eens heel wat anders. Gisteren keerden wij tegen een uur of tien geheel uitgeput van ons nieuwe huis terug naar het oude om te gaan slapen. Daarbij sloeg Auke linksaf op een punt waar dat niet mag. Zelf heb ik dat ook al vele malen gedaan, omdat het de weg een flink stuk korter maakt. Op het moment dat we de bocht namen, zag Auke opeens dat er een politiewagen achter hem reed. Een klein stukje verder werden wij de weg af gedirigeerd, samen met de auto voor ons, die ook linksaf was gegaan. 45 euro kostte dit grapje. Wij bleven vanzelfsprekend beleefd. Auke bood de dienstdoende agent zelfs een dropje aan. Hij (de agent) putte zich uit in excuses en zei dat hij "dit ook niet graag deed". Dat was nog tot daar aan toe maar toen we weg wilden rijden kwam het: "kijkt u nou de volgende keer goed uit of er geen politie achter u zit!".

Dat vonden wij best wel raar.

Beste Frank,

Ongetwijfeld ten overvloede het volgende. Af en toe ga ik ergens naar toe, ergens naar kijken, iets bezichtigen. Niet zo heel vaak, hoor, maar in de loop der jaren telt het toch lekker op, als je er goed over nadenkt, want het meeste vergeet je natuurlijk weer. Eén van de dingen die ik waarschijnlijk nooit zal vergeten, omdat het zo godsgruwelijk stomvervelend was, is Sea Life in Scheveningen. Bestaat dat nog steeds? Ik ben er in 2002 geweest met een aantal collega's van het RIKZ, waar ik toen werkte, en wel op een gratis entreebon die was afgedrukt in een foldertje dat bij alle 400 werknemers in het postvakje was gelegd, en wie weet ook bij de overige 12.600 werknemers van Rijkswaterstaat. Bakken met vis, meen ik. Levende vis. Waterbakken dus. Aquaria, zeg maar. Maar er was ook een Rijkswaterstaatsbak, waarin een paar vooroorlogse Rijkswaterstaatsvoorwerpen lagen. Heel genant. Het genantste was het vermoeden dat deze Rijkswaterstaatsbak door Rijkswaterstaat zelf was ingericht. Enfin, heb nog een prettige dag. bert

Die idiote voordeelpas (en tas) van Gamma hebben wij (dankzij het kippenhok) ook. Heb je gezien dat die povere voordeelbonnen nog maar heel kort geldig zijn ook? Alternatief: de Praxis, die in Tiel twee minuten rijden voorbij de Gamma een kommervol bestaan leidt. Ze hebben minder, maar vaak toch wel wat je nodig hebt, en hun sterkste punt: je mag tien procent van je aankoop in air miles voldoen. Of doen jullie niet aan air miles?

Het achtste zoogdier vindt dat je er volledigheidshalve eigenlijk bij hoort te vermelden dat je ná het fietsen altijd spontaan en langdurig in slaap valt.

Even over het al dan niet verhogen van de maximumsnelheid voor caravans; Wettelijk verhogen van die snelheid heeft niet veel zin...de meeste caravans rijden al harder dan 80. Vrachtwagencombinaties denderen mij regelmatig voorbij wanneer ik (of een leerling) netjes 90 rijd omdat een matrixbord dit mij verplicht. Een onlangs gehouden steekproef naar de veiligheid van caravans wees uit dat vaak de bandenspanning te laag is, laat er dus om te beginnen maar een strenge periodieke keuring komen voor die bakken. Moderne caravans liggen overigens wel een stuk beter op de weg dan die door formica-coated-hardboard opgetrokken kasten uit de jaren 70. Over wegligging gesproken m'n TDM850 ligt in tegenstelling tot m'n Radian als een blok op de weg...minder is dat het een stevige drinker is (1:15) Ah well, that's a different story.

Gelukkig kocht je Foer niet. Nu kan ik er nog op hameren dat je eerst (of zelfs uitsluitend) zijn prachtige debuut leest: Everything is illuminated. Vooral in het Engels lezen, er komt een oosteuropese tolk in voor die onvergetelijk mooi gebroken Engels schrijft, dat is onvertaalbaar. Als ik me niet sterk vergis, bezit Ellen dit boek.

Dag Frank,

Ik ben niet Ellen maar Mascha, en ik lees hier in Zwolle jouw log. Ik zie dat je balkjes nodig hebt. Daarom bied ik de diensten van onze bus (en mijzelf) aan om ze te vervoeren. Onze bus, van 1990, is dit jaar voor het eerst kostenloos door de APK-keuring gekomen. Daarom houd ik nu weer extra van hem; hij wordt helemaal bijgeplamuurd, krijgt vloerbedekking, en mag af en toe een verzetje. En zo'n bus verwen je natuurlijk het meest door hem dingen laten te vervoeren die niet in gewone auto's passen: vinden ze heerlijk.
Daarbij komt ook nog: deels is het onze schuld dat jullie een nieuwe badkamer moeten.

Als het jullie iets lijkt, hoor ik het wel.

Dag!
-

Mascha

Aan de heer Hans-Christiaan Abbing,

Leuk, dat de katten je zo goed hebben geholpen, maar ik wilde reageren op ligruimte & dakkapellen. In Luxemburg heb ik drie jaar lang met Barbara in een geheel gerenoveerde middeleeuwse kapel gewoond. Onze slaapkamer telde twee dakramen. Ons bed stond precies onder een van de twee. Of hadden we elk een eigen bed en elk een eigen dakraam? Dat weet ik niet meer. Die dakramen waren echter geen echte dakramen, maar, let op, sarcofaagvormige uitstulpingen van het dak met een raampje erin dat niet open kon. Of kon het wel open? Totaal vergeten, maar ik denk van niet. Sarcofaagvorming, dat wil zeggen bijna twee meter lang en 60 cm breed en zowel aan de onder- als aan de bovenkant wat spits toelopend. Als je daaronder lag en de slaap niet kon vatten, dan kon je op heel vreemde gedachten komen.

Oooooooooh!!!!!!!!
Bolke de Beer!!!!!!!

Ooooooooh! Bolke de Beer!!!!!!!

Eeeeeeeeeenig!!!!!!!!

.....geheel uitgeput van al het verhuisgebeuren, met een tollende kop van al het geregel, maar ook met een computer die het eindelijk weer doet, was het mij een weldaad en een genot, om het filmpje te zien en onze Dries te horen krijten.....
Dat geeft mij weer moed om vast een speelgoedkastje te organiseren, het wipstoeltje (2e hands) klaar te zetten, alle eerdere foto's weer eens te bekijken, kortom: lekker oma-gevoel te hebben!

Willen jullie weten hoe iemand die twintig jaar een bubbelbad bezat over dit fenomeen denkt? Een bubbelbad kan alleen in actie komen, als het waterpeil boven de spuitmondjes komt; als jullie altijd al gewend waren hele diepe baden te nemen, is dat geen bezwaar. Maar als jullie uit zuinigheid of haast tot dusverre in kleine laagjes water dobberden, zullen jullie al bubbelend altijd denken: Wat duurt het lang! En wat kost het veel water! Alleen voor kleuters is een bubbelbad wel geweldig. Voeg 1 Dries en 1 scheut badschuim aan het water toe, en je bent enige tijd heel gelukkig.

Maatregelen, begrijpen... Wat nou, Frank? Ben je op je ouwe dag links geworden? Zelf was ik het op mijn jonge dag. Ik beschouwde bijvoorbeeld in 1975 zwart op wit "de zgn. agressieve jongeren" - die ik nooit tegenkwam, hoor, ik las er alleen maar over - als jongeren die in het geweer kwamen tegen hun onderdrukking en marginalisering. Een welzijnswerker waar ik nogal tegen opkeek, omdat hij vroeger bij Verolme op de werf had gewerkt, meende: deze vogeltjes piepen tenminste nog. Een paar jaar later en o.a. als extern adviseur van gemeente- en rijkspolitie een paar pijnlijke ervaringen wijzer was ik toegegroeid naar het inzicht dat sommige agr. jongeren gewoon jeugdige psychopaten zijn. Nou ja, gewoon... Gelukkig gingen degenen met wie wij in Tilburg Noord nogal wat te stellen hadden er toe over elkaar uit te roeien... Vandaag een lang achtergrondverhaal over Mohammed B. in de NRC. Geradicaliseerd, gefanatiseerd... Maar achteraf gezien eerder al redeloos agressief... Psychopaat, zou ik zeggen... Vorige week was ik bij het afscheid van een oud-collega aan de Radboud Universiteit, met voordrachten over de terugkeer in de samenleving van gedetineerden. Bij die gelegenheid herinnerden wij ons met gemengde gevoelens het forensisch-psychiatrisch boek uit de jaren vijftig, getiteld "Dialoog met de criminele psychopaath". bert

Er komt dus een nieuw raampje in je badkamer? Ik ben benieuwd. Ik wilde nog even zeggen dat Sneeuwuil binnenkort op ons in ieder geval niet meer jaloers hoeft te zijn want wij hebben in het nieuwe huis een flutbadkamer. Zonder raam!

Ach ja, Frank, biking in the rain, bijvoorbeeld aan de overkant van de Moezel, in het gebied tussen Moezel en Saar, beter gezegd, ten zuidoosten van Trier, vanuit Luxemburg-Stad te bereiken via wijndorp Wormeldange, alwaar de brug over en dan rechtdoor, de provinciale weg oversteken en vervolgens omhoog, tussen wijn- en kersenboomgaarden door, de ene Haarklammerkurve na de andere, en dan in dat dorp halverwege, naam vergeten, die oceanische wolkbreuk, waartegen je fietsregenjackje niemandal vermag... En dan sta je daar bij die waarschijnlijk in onbruik geraakte bushalte, onder dat 75 cm diepe afdakje, en je denkt, diepzinnig als altijd, beter dit dan een lekke band... Want twee meter verderop staat een collega-fietser te schuilen, een frisse jonge meid met glanzende kuiten, tenminste, dat dacht je, want uit je ooghoeken zie je dat ze alweer op haar karretje gesprongen is en er vandoor... Ja, kruiskopschroeven zijn ook heel interessant, maar wat moet je, als iemand die maar moeilijk iets kan weggooien, met al die ongebruikte conventionele schroeven, waaronder vele koperkleurige?

Misschien ziet Disney iets in die dikke poezen van jullie: De Obesicats. De synopsis laat zich vrij gemakkelijk vertellen: verzameling katten wordt gedwongen grote hoeveelheden welvaartsvoedsel te eten door dikke vrouw die een ruimvallende bontmantel wil laten maken van de pelsjes - die jas noemt ze haar 'purr-fur'. De dikke katten worden te hulp geschoten door de Anorexicats, die met hun slanke lijn tussen de tralies van de kattengevangenis in het huis van de dikke vrouw passen. Een team low-carb cats is intussen van buitenaf actief met een propagandamachine om zowel de Obesicats als de Anorexicats weer in het goede spoor te krijgen. Vrouw wordt gevangen en krijgt taakstraf in asiel.

Die vrouw die de NASA aanklaagt omdat haar horoscoop nu niet meer klopt, heb je dat gelezen? De mooiste verhalen gebeuren waar je bij staat.

Rik

Hoezo voetbalwedstrijd?

De hele dag door Breda e.o. gereden met de camera in de aanslag om in open rioolputten fietsende dames vast te leggen, of koeien die met de poten omhoog aan kwamen drijven, maar afgezien van een frisse bui en een grote plas op straat viel er hier op wederkundig gebied weinig te beleven.

Rik

Dysclectics untie! Awkward Duck is een hele mooie. De Engelse taal leent zich uitstekend voor verhaspelingen: "The ants are my friends, they're blowing in the wind."

En al in WOII moeten de Canadezen hebben ingezien dat ze zelfs met een Harley meer kansen maakten dan met Engelse motorfietsen. Het beste ware natuurlijk geweest wanneer ze een groot aantal BMW's ingekocht hadden, maar dat lag in die dagen politiek een beetje gevoelig. Die trapper zie je duidelijk zitten.

awkward duc - 15400 hits.

Waarom doet je lijstje met spellingsvarianten me toch telkens zo aan watervogels -en eenden in het bijzonder- denken?

Rik

Beste Frank,

Hoewel ik er de laatste tijd vanwege mijn dr. wrkzhd. vaak niet meer toe kom je dagtekst te lezen, vind ik dat het de hoogste tijd wordt voor een prijs. Ja, een prijs voor jou, voor het maken van de mooiste weblog. Wat is mooi? Ja, goeie vraag, maar een gek kan meer vragen dan tien wijzen kunnen beantwoorden, en zo gezien kom ik meer in aanmerking voor de positie van vragensteller. Behalve mooi ook interessant, natuurlijk, zoals je ontboezemingen, laatst, over afwatering en dergelijke, en vanmorgen nog, over het strak trekken van een krom fietswiel, wat mij bijna verleidde tot het verhaal van mijn repeterende bandenpech in Luxemburg, nadat ik die Peugeot Team Line had gekocht, die een half jaar later 's nachts uit mijn niet afgesloten auto is gestolen in Maastricht, maar dat terzijde, totdat ik ontdekte dat de gaatjes steeds aan de binnenkant zaten in plaats van aan de buitenkant, zodat een velglint uitkomst bracht, het velglint dat de samensteller van de fiets had vergeten eromheen te leggen, maar daar gaat deze prijs niet over. Geheel in overeenstemming met de aard der dingen in kwestie betreft het een digitale foto van de prijs, ofwel, met andere woorden, de prijs bestaat in een digitale foto van zichzelf. Hartelijk gefeliciteerd, en ga door! bert

Trouwens Frank, als je nog eens naar dat afgebroken stuk kijkt, zie je een dakgoterig soort lambrisering. Dat moet er later aangeplakt zijn. Ergo: de Fransen hebben hun Romeinse aqueduc volgegooid en aangesmeerd om het te behoeden tegen de beten van de tandt des tijds - die er al een forse hap uitgenomen heeft. Dat lijkt mij de enige verklaring. Maar ik zal morgen Olle eens vragen. Dan weten we tenminste zeker hoe de vork in de steel zit.

Rik

Waarom zou het géén aquaduct zijn? Wat vinden jullie er niet aquaducterig aan?
Deze zag ik in Lissabon.

Volgens mij worden we in de maling genomen.

Dat is me ook een raadsel, maar er stond met lachende koeienletters 'Aqueduc' naast.

De Franse Bedriegertjes misschien?

Komen we ineens in een jaar geleden terecht! Juli 2004... Als dat vooruitgang moet heten.

Maar over aquaducten:

Laatstleden reden wij op een binnenweg ter hoogte van Nancy. Omdat onze zoon tegenwoordig voorin de dienst uit maakt en een gezellige kwebbel is, kwamen wij op een bepaald ogenblik te spreken over aquaducten, want hij is tenslotte al bijna vijf. Een waterbrug; we vonden het allemaal omslachtig, maar niet geheel nutteloos. Het enige waar ik niet goed in slaagde was uitleggen hoe zo'n aquaduct eruit ziet.

"Laat je mij er eens eentje zien pap?" vroeg het vroegwijze kereltje. Het knulletje denkt toch dat pap de wereld in zijn zak heeft. "Dat is niet zo eenvoudig vent," repliceerde ik vaderlijk en draaide de bocht om. En toen zagen we dit: