Boodschap voor Sneeuwuil: Peloton Rivierenland vertrekt zaterdag. Over.
Boodschap voor de statisticus:: dit is je kans om bij het sorteren van de post de theorie te testen dat AH de verschillende provincies verschillend bevoorraadt.

- Jazeker heb ik de reactie van Sneeuwuil gezien maar voor ik mijn smurfen post of breng, ga ik morgenavond nog een laatste keer naar Albert Heijn. Want ik heb er pas tien.
- Er is ook een lammetjesdag met de kudde van Haaksbergen. Ik weet dat, want ik heb een lam uit die kudde geadopteerd.
- Leuk, die woordstatistiek! Voer voor taalkundigen. Maar een snelle blik leert mij dat niet alle woorden van februari erin staan.
'Uitstaldoos' ontbreekt bijvoorbeeld, evenals 'raspen'. Hoe is deze selectie tot stand gekomen, vraag ik mij dan af.
- Die smurfen van vroeger, dat is nog eens wat je noemt. Ik wist niet dat ze nog in de familie waren! Wat gaan jullie daar nou mee doen?

Rik

Aanstaande Woensdag is het bij onze A.H. winkel Grote Smurfenruil-middag! We worden om 13.30 verwacht!!!
Dat is echt waar, je moet je tevoren registreren, en dat hebben we gedaan (onder protest van Frank).
Maar ja het moest he? Dit in verband met de hoeveelheid klaar te zetten smurfensnoepjes en smurfendrankjes, zo vernam ik desgevraagd. Ook krijgen we dan nog een gratis smurfenspel mee! Joepie!!!
Maar nu het belangrijke: Een beleefd verzoek aan alle smurfspaarhelpers. Zou het teveel gevraagd zijn om jullie spaarvoorraad-tot-nu-toe aan ons toe te sturen vóor die datum?
Want als er niks te ruilen valt sta je zo voor aap, en krijg ik vast geen smurfensnoepje.

Ik heb acht verschillende. Helemaal vanzelf.
Kunnen ze door de brievenbus?
Anja

Zoals ik al vermoedde: het uitpakken is het leukste. Dat mag ik nu nog bijna een maand, zonder daarna met die krengetjes opgescheept te zitten, het is geweldig.

Frank,
Als je blindelings twee setjes van vijftien verschillende smurfen uit een verzameling van veertig wilt trekken, is de slaagkans geheel en al afhankelijk van de samenstelling van die verzameling, toch? Ik neem aan dat je de volgende voor ogen had: van tien smurfen drie exemplaren en van vijf twee. Maar nu ga ik twijfelen. Als er van alle vijftien types minimaal twee inzitten, maakt het waarschijnlijk niet, nee, nu ga ik twijfelen aan mijn eerdere twijfel. Maar, ha, gelukkig, de tunnel bij Roermond is weer vrij.

En gisteren hoorde ik op de radio dat Albert Heijn smurfgebruik afraadt aan kinderen jonger dan drie jaar: "Sommige smurfen vallen gemakkelijk uit elkaar en de onderdelen kunnen door jonge kinderen worden ingeslikt." Of woorden van die strekking. Dat wist ik al, maar het betekent dat de Sliksmurf een collectors item wordt. We krijgen het nog druk met consumeren.

Rik

Ja, maar als dat uitpakken nou eens gaat ontaarden? In hebzucht of zo?
Wat dan?

Gaat het smurfenliefhebbers alleen om het bezit, of ook om het uitpakken? Hier ligt ook een stapeltje voor De Zusjes te groeien, maar ik heb eigenlijk wel zin om ze uit te pakken - om te weten wat de score is, en om die dingen gewoon eens te zien. Mag dat? Of de zakjes netjes openknippen en dichtplakken, is dat beter?

Heeft er nou nog niemand een smurfenruilsite gemaakt?

Rik

O Iris, (en anderen,) jaaaa, alle smurfen die je maar krijgen kan!!! Ook en vooral die smurfpoezen.
Het betreft hier namelijk twee zusjes die elkaar haten, en dus tot geen prijs iets samen willen delen. (En toch zijn ze leuk!)
Alleen Flosje hoeft geen smurfpoes, die vertrouwt het niet.

Breek me de bek niet open over 'Nachttrein naar Lissabon'. Dit boek had zo'n sterke opening dat ik het kocht om cadeau te geven aan Anja voor haar 50e verjaardag. Vervolgens vroeg ik het aan Auke voor mijn eigen verjaardag. Wat bleek? Niet om door te komen, en ik heb ècht mijn best gedaan. Laten we het er maar op houden dat ik te dom ben om het te begrijpen. Het mag dan literatuur wezen, wat mij betreft is het volkomen terecht dat er van Harry Potter vijf keer zo veel verkocht zijn.

Trouwens, wij eten hier altijd als wolven en bijna alles komt van Albert Heijn. De smurfen zijn wel leuk maar ik heb ze niet echt nodig. Dus als je een wagonlading smurfen wilt hebben, dan kan dat. Ik deel trouwens de mening dat de smurfen niet meer zijn wat ze waren. Ze voelden veel lekkerder aan, vroeger. Niet zo hard. En ze waren uit één stuk gemaakt!

Dank, Frank, voor deze wetenswaardigheden. Handig, zo'n lijstje. Van de tweeëntwintig beste sellers had ik er drie in handen, waarvan twee zelf gekocht. "De vliegeraar" bleek een zo hoog gehalte aan taal- en stijlfouten te hebben dat alle zin in de inhoud al snel webegde, nee, wegebde... "Het zijn net mensen" heb ik in sneltreinvaart gelezen, dus het boeide, hoewel ik ook dacht: dit had misschien op een a-viertje gekund, en: dit heb ik lang geleden allemaal al eens gelezen in "Politik und Verbrechen" (1963) van H-M. Enzensberger. "Nachttrein naar Lissabon", waar Katrien mee kwam aanzetten, heeft bij mij geen faire kans gekregen. Ik had net acht of negen Jeroen Brouwers' [hoort die apostrof daar wel?] ge-, deels herlezen, en in vergelijking met diens sprankelende stijl, die je van een zo morsige man niet direct zou verwachten, viel de kraak- en smaakloze taal van de waarschijnlijk erg interessante en aimabele Pascal Mercier (familie van de kardinaal?) niet te pruimen.

Zo, nu ga ik mijn geheugen weer pijnigen om erachter te komen hoe dat fantastische kinderboek uit 1908 heette waaruit ik vorige week in Amsterdam iemand hoorde voorlezen. Zou het vandaag trouwens nog dat mooie, ons in het vooruitzicht gestelde fietsweer worden?

Ik heb gisteren de Grote Smurf doormidden gebroken! De AH-smurfen lijken in niets op de BP-smurfen van vroeger. Die waren van latex, daar kon je hooguit met je tanden een voetje afbijten. De AH-Grote Smurf had een dikke plak kaas in zijn handen, maar dat bleek later een geel boek te zijn. En toen ik zijn buigzaamheid testte: knak. Twee blauwe beentjes met rode slofjes stonden los op tafel. Kop en romp van het ventje hield ik los in mijn verbouwereerde handen.

Je vraagt je af waar dat heen moet.

Rik

Hee Vrangk!

Nou, vandaag heb je dan misschien weinig avonturen om met ons te delen maar gisteren dan! Onder andere aan je verhaal over de smurfen had ik erg veel. Op kantoor laten wij Albert Heijn de boodschappen bezorgen. Je krijg dan acht smurfen. Maakt niet uit hoeveel geld je besteed hebt (is toch al minimaal 60 euro, anders komen ze niet bezorgen). Toen volgde het probleem: hoe de smurfen te verdelen tussen de oppermachtige baas (twee kinderen) en de jonge, onschuldige stagiaire (geen kinderen maar wel een schattig nichtje). Ik heb maar gedaan: zes voor de baas en twee voor de stagiaire. Was dat verstandig, denk je?

Nee, ik dacht dat de familie ooit aandelen bezat van een oplichterige sinaasappelplantage, kan zijn dat mijn fantasie de 100 meter vrije slag van me heeft gewonnen.

Hè jammer, nu noem je zelf de topografische kaart onmisbaar. Ik dacht dat je suggereerde dat je het ook wel met Google Maps aan zou kunnen en wilde het tegendeel aantonen. Dat is nu niet meer nodig, maar ik vind het leuke plaatjes (deel van een wandelroute bij Garderen), ik mail ze toch maar. Voor het globaal bekijken van een route zijn Google Maps en Earth wel heel bruikbaar.

Je kan die Etrex ook door een bevriende Amerikaan als gift laten verzenden. Vaak komt het dan gewoon voorbij het steekproefmeneertje. Wellicht kan iemand op de sinaasappelplantage van de familie hier beter niet in voorzien.

Gisteren zag ik in een gevangenisprogramma dat ze het werkwoord 'to suitcase' bedacht hebben voor het rectaal transporteren van contrabande. Maar die Etrex zou ik dan wel eerst aanzetten.

Rik

Tof, zeg, zo'n Etrex! En die topografische kaart lijkt me dan onmisbaar.
Waarschijnlijk ben ik nooit meer thuis, als ik zo'n ding heb!

Ja, 't is niet goedkoop, maar het is dan ook een heel mooie kaart, de kleinste weggetjes staan erop. Het zijn vectorafbeeldingen, je kan waanzinnig ver inzoomen. Vrienden of familieleden die met een koevoet of anderszins willen proberen hem open te krijgen zijn welkom.

Frank, ik kocht mijn GPS bij Waypoint en betaalde 20 euro meer dan bij de firma die jij noemt het geval zou zijn geweest. Maar ik bestelde er een topografische kaart van Nederland bij en kreeg daar 15 euro korting op, dus het verschil is niet gigantisch. Zo'n kaart is ook weer een rib uit het lijf, maar je hebt hem wel nodig om echt plezier van het apparaatje te hebben. Er zit een basiskaart in (van de hele wereld), maar die is niet gedetailleerd genoeg. Stiekem kopiëren van de topokaart schijnt heel moeilijk te zijn.
Yvonne, zo'n GPS voor wandelaars en fietsers is echt geweldig. Je kan allerlei leuke tochten van Internet halen en op het ding laden, je kan tochten vastleggen door er gewoon mee op pad te gaan en je kan met de software routes van anderen aanpassen of zelf routes tekenen. Op de foto staat mijn fiets op een brug over het Zwarte Water, dat driehoekje op de brug ben ik (nou ja, ik, het ding).

Wat een leuke trouwfoto!
Het is heel duidelijk Leonard, die er op staat!
En ik ga onmiddellijk sparen voor zo'n Etrex!

aan die trouwfoto zie je tenminste dat Simon van jou is. of was het nou Leo die precies zo'n kop had vr00g4h?

Ik weet het ook allemaal niet precies, maar reken maar terug naar mijn leeftijd die ik toen moet hebben gehad (8?-9?) dat ik voor het laatst je zoons heb gezien...

Zou het tijd zijn voor een tweede kattenbak?

Jazeker.

30 januari 1970. Merkwaardig, terwijl ik alle verjaardagen vergeet.

Rik

Ik heb tijdens ons bezoek in Ermelo ook een krankzinnige foto genomen op iemand anders' toestel. Er vlogen toen wel 5 helikopters boven de hei, vlak voordat het begon te schemeren. Herriemakend en onzinning, maar heel mooi in combinatie met die loeiharde wind en het licht. Het leek wel een invasie. Waarschijnlijk is de wereld niet krankzinning, maar de vliegmeneren in de ijzeren vogels.

Wij hoorden gisteren ook een pauw blèren, Frank, indringend blèren, maar dat was Greetje Bijma in de niet onverdienstelijk tot tijdelijke concertzaal vertimmerde Leeuwenberghkerk, die een Afrikaans sprookje over vogels die een koning wilden. Wij herkenden het geluid meteen, want onze Italiaanse bed&breakfastburen hebben ook pauwen, die maar zelden hun bek houden. En die zitten ook in zo'n - hoe was het ook alweer?

Een geslaagd gevalletje van integratie, de lamlendige handelsmentaliteit van deze, eh, Jan Salih.

Rik

Wat hebben we opeens een speels logo! Of zie ik het al tijden lang over het hoofd? Reacties vind ik mooi, met dat ferme rood, het woord frankslog werkt grafisch minder, en daar mis ik het rood.

Frabbante tekst! Poëzie? Misschien interessanter dan de 30.000 uur video (20 jaar lang iedere week 28 uur en 51 minuten kijken) die de Marahesjee Yoga heeft nagelaten.

Heb je onder de reactie van Sneeuwuil nou bewust geen woordgrap met roerei gemaakt?

Rik

NEZO, dat wil ik louter hebben voor zijn smakeloosheid, en helemaal niet voor ons mineralen-evenwicht. Ik mag dan een freak zijn, maar zó erg...
Jozo smaakt behoorlijk naar jodium, tenminste als je het op een zachtgekookt ei strooit. Ben ik nou de enig die dat proeft? Lijkt me wel een reden tot trots eigenlijk.
Soms kennen echtgenoten elkaars roerselen toch echt te weinig.

Dat is toch goed, jodium? Waarom zijn jullie bang dat je daar teveel van krijgt?

Kees Smit is een eikel. Het wil ook dat we 'hij' zeggen tegen onze poes. Het meisje dat... Het jongetje dat...

Tuurlijk

Rik

Nee, eerder zoiets:

http://www.retrobike.co.uk/gallery2/main.php?g2_view=core.DownloadItem&g2_itemId=30308&g2_serialNumber=3

Carbon is een onzinmateriaal voor fietsen, van carbon moet je hengels maken. Geef mij maar staal!
Maar inderdaad met remmen en versnellingen, ook heeft een cyclocrosser meer ruimte voor iets dikkere banden zodat je ook nog over dunne takjes kan rijden. een soort hybride, maar dan sneller.

Ik word gek. Het is toch zeker 'het meisje dat'? Ik begrijp die redenering van die meneer naar wie je linkt niet. Hij zegt: het meisje is een persoon, en naar een persoon verwijzen we nou eenmaal met 'die'. Heu? Sinds wanneer is dat zo? Het eerbiedwaardige genootschap Onze Taal kent die regel in elk geval niet, zie:
http://www.onzetaal.nl/advies/diedat.php.
En dan gaat hij verder: bijna de helft van de studenten die de taaltoets maakte, schrijft 'het meisje die', dat is een duidelijk bewijs dat het goed is. Mag ik even lachen? Misschien bedoelt hij: als zoveel mensen iets schrijven dat duidelijk tegen de regels indruist, dan is daarmee bewezen dat er sprake is van een acceptabele, want gevoelsmatig juiste, uitzondering op de regel. Nu weet ik ook wel dat een taal wordt gevormd door zijn gebruikers. Maar op het moment dat er algehele verwarring heerst rond die en dat - en dat is zo, het lijkt wel besmettelijk - hoef je niet iedere kromme constructie die door veel mensen gebruikt wordt tot nieuwe regel te verheffen.

Ik raak er helemaal oververhit van! Begrijp ik het nou verkeerd? Wil je even vertellen of je het nou wel of niet met die meneer eens bent en waarom dan?

Nog bedankt voor de gigantische schapenfoto, ik kijk er steeds naar.

Beste Frank (dit is geen loze formule, ik ken verschillende Franken),

Mijn PC pakt van het boek van Van der Craatz niet meer dan de eerste 45 blzden, en ik wil zo graag p. 49 e.v. nalezen. Weet jij een oplossing voor dit probleem?

Het boek is in uiterst kleine lettertjes gezet, zodat mijn ogen branden. Is er een truc om die lettertjes groter te maken? Dat had de schrijver/zetter/layouter trouwens makkelijk zelf kunnen doen, gezien de grote lappen wit rondom het corpus.

Mijn PC geeft ook de grafieken zeer onvolledig weer, maar daar kan ik mee leven, want de tekst is op zichzelf duidelijk genoeg.

Eén probleem is opgelost: dat die PABOers niet konden rekenen, dat snap ik nu, hoe dat kwam.

De hoofdrekenopgave 99x99 kwam ik trouwens laatst in een popiejopietelevisiekwis tegen, en de mooie jonge vrouw die na 8 seconden het goede antwoord gaf, werd aangekeken alsof ze van een andere planeet.

Bij de kringloopwinkel stonden maar 2 baanfietsen en een gewone racefiets, de 4e was een cyclocrosser, een Alan.
We hebben veel lol gehad, maar er is nog steeds geen merknaam uitgekomen. Wel een hele lijst met opties. Toch zijn ideetjes nog steeds welkom!

Frank,

Heb je in de Volkskrant van donderdag het artikel "Knutseltechnische ontroering" gezien over het werk van de jou wellicht niet geheel onbekende Dick Raaijmakers (1930) (ooit Philips)? Zie ook www.dickraaijmakers.nl. Bijgaand een eigen Italiaanse knutselprestatie: de katrol van een hulpvoorziening rondom een niet meer helemaal fitte stortbak.

Bert